اگر میخواهید یک زندگی سالم و با نشاط داشته باشید به شما پیشنهاد میکنیم که یوگا را به برنامه روزانه خود اضافه کنید.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ یوگا، مزایای سلامتی قابل توجهی دارد، از جمله افزایش انعطاف پذیری، کاهش وزن، و بهبود انرژی و خلق و خو. اما آیا میدانستید که یوگا، میتواند به قلبتان نیز سود برساند؟
تمرین یوگا که به هند باستان بر میگردد، مرکز توجه تعدادی از مطالعات بالینی بوده است، و شواهد نشان میدهند که تمام آن حرکات سلام بر خورشید و سگ سر پایین، ممکن است در داشتن قلبی سالمتر نقش داشته باشند. با توجه یه یک مطالعه که در مارس ۲۰۱۶ در مجله پرستاری قلب اروپا منتشر شد، افرادی که ریتم قلب نامنظم (مثلا فیبریلاسیون دهلیزی) داشتند، پس از انجام ۳۰ دقیقه یوگای سبک در هفته، به مدت ۱۲ هفته، بطور قابل توجهی فشار خون و ضربان قلب پایین تری پیدا کردند. این محققان گزارش دادند که یوگا، سلامت روان و کیفیت زندگی این افراد را نیز بطور قابل توجهی بهبود بخشید.
اگر شما یک بیماری قلبی دارید، با پزشکتان در مورد آنکه علاوه بر درمان معمولتان، کدام سطح از یوگا ممکن است برایتان مناسب باشد، صحبت کنید. و اگر شما یک مبتدی هستید یا مشکلات سلامتی دارید، قبل از کلاس با مربی یوگا صحبت کنید. مربی شما میتواند نکات و اصلاحاتی (تغییراتی) ارائه دهد تا شما بتوانید حداکثر استفاده را از جلسه تمرینتان ببرید.
عدم فعالیت فیزیکی، یک عامل خطر قابل توجه در ایجاد بیماری قلبی است. بیماری قلبی هم که مهمترین عامل مرگ و میر این روزهاست. اما معکوس کردنش، ممکن است. تحقیقات نشان میدهند افرادی که یوگا انجام میدهند، به احتمال بیشتری فعال شده و به یک روال تناسب اندام پایبند هستند، که میتواند از قلب محافظت کند.
یک مطالعه که در سال ۲۰۱۲ در درمانهای جایگزین در سلامت و پزشکی منتشر شد، دریافت شرکت کنندگانی که قبلا غیر فعال بودند و دو بار در هفته، در یک کلاس یوگای ده هفتهای شرکت کردند، بیشتر احتمال داشت که از نظر فیزیکی فعال بمانند. انجمن قلب آمریکا، حداقل ۳۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط در حداقل ۵ روز در هفته برای سلامت کلی قلب، و فعالیتهای عضله ساز با شدت متوسط تا بالا را حداقل ۲ روز در هفته برای مزایای سلامت اضافی، توصیه میکند.
در حالیکه محققان دقیقا تعیین نکرده اند که استرس، چگونه در بیماری قلبی نقش دارد، اما استرس قطعا میتواند منجر به افزایش در رفتارها و سایر عواملی شود که خطر ابتلا به بیماری قلبی را بالا میبرند. اینها عبارتند از سیگار کشیدن، عدم فعالیت بدنی، پرخوری، و فشار خون بالا. یوگا همچنین میتواند نقش قابل توجهی در کاهش استرس و مسائل مربوطه ایفا کند.
یک مطالعه کانادایی، مقداری بهبودی در امتیازات اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی در خانمهایی نشان داد که در انتظار یک روند پزشکی استرس زا بعد از یک برنامه یوگای ۶ هفتهای بودند. دکتر جوئل کان، متخصص قلب، میگوید: اکثر تکنیکهای رهایی از استرس، شامل مقداری توجه به نفس کشیدن هستند. یکی از کانونهای توجه اساسی در تمام سبکهای یوگا، آگاهی از تنفس است. بنابراین، توجه صریح یا ضمنی به کاهش استرس، تقریبا در تمام کلاسهای یوگا، طبیعی میباشد.
با توجه به یک بررسی روی مطالعات مختلف که در ژورنال فشار خون در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، شما میتوانید در مدیریت فشار خون بالا نقش داشته باشید. در مقایسه با افرادی که ورزش نکردند، آنهایی که حداقل بمدت ۸ هفته در یک روال یوگا شرکت کردند، شاهد یک کاهش جزئی در فشار خونشان بودند. دکتر رابرت اوستفلد، بنیانگذار و مدیر برنامه سلامت قلبی در مرکز پزشکی مونته فیور و استادیار پزشکی بالینی در کالج پزشکی آلبرت آینشتاین، که هر دو در نیویورک قرار دارند، میگوید: من گمان میکنم که فایده یوگا در اینجا، ترکیبی از بهبود آمادگی جسمانی و کاهش استرس است.
با توجه به یک مطالعه کوچک که در آوریل ۲۰۱۲ در Medicine and Science in Sports and Exercise منتشر شد، تمرین کردن یوگا با بهبود استقامت قلبی عروقی و کیفیت زندگی در بیماران آمریکایی مبتلا به نارسایی قلبی مرتبط دانسته شد. محققان، ۴۰ بیمار مبتلا به نارسایی قلبی را علاوه بر مراقبتهای پزشکی معمولشان در یک برنامه ورزش در خانه ثبت نام کردند.
برخی از شرکت کنندگان درطول دوره ۸ تا ۱۰ هفته ای، ۱۶ جلسه یوگا درمانی نیز دریافت کردند. در پایان این برنامه، کسانی که یوگا را در روالهایشان جای داده بودند، ۲۲ درصد پیشرفت در ظرفیت هوازیشان داشتند. یوگا همچنین به بهبود انعطاف پذیری، کاهش التهاب قلب، و بهبود کیفیت زندگی منجر شد.
فیبریلاسیون دهلیزی یا آفیب، یک ریتم قلب غیر عادی است که توسط ضربان قلب سریع و نامنظم مشخص میشود، که میتواند به سکته مغزی و سایر عوارض منجر شود. با توجه به یک مطالعه کوچک روی ۴۹ شرکت کننده که در مارس ۲۰۱۳ در مجله کالج متخصصان قلب آمریکا منتشر شد، تمرین کردن یوگا با کاهش دفعات مواجهه با آریتمی توسط بیمارانی که فیبریلاسیون دهلیزی دارند (به نصف تعدادی که قبل از آزمایش داشتند) مرتبط بود. مربیان یوگا نیز بعد از جلسات یوگا، ضربان قلب و فشار خون پایین تری داشتند. هر چند به تحقیق بیشتری برای تایید این ارتباط نیاز است، اما دکتر اوستفلد میگوید: ممکن است یوگا، مقداری پتانسیل برای کمک به درمان افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی (بمنظور کاهش دفعات مواجهه با آریتمی) داشته باشد.
پس از یک حمله قلبی، بسیاری از بیماران ممکن است یک حس انزوای اجتماعی را احساس کنند، و میتوانند دچار افسردگی شوند. شواهد در اینجا نیز به نقش بالقوه یوگا اشاره دارد. اوستفلد میگوید: بیمار ممکن است آنقدر احساس امنیت یا قدرت نکند که برای انجام دادن کارهایش، بطور منظم از خانه خارج شود. آنها ممکن است به روشی که برایشان جدید است، با مرگ و میرشان مواجه شوند، یا ممکن است دریابند که قادر نیستند تمام کارهایی که قبلا انجام میدادند را انجام دهند.
شرکت کردن در کلاسهای یوگا میتواند حس تعلق اجتماعی ایجاد کند، که ممکن است به کاهش این احساس افسردگی و انزوا کمک نماید. دکتر کان میگوید: یک کلاس یوگا، یک محیط امن و ارتباط با سایر افرادی که با هم فعالیت میکنند فراهم میکند. تعیین کمیت مزایای تعامل اجتماعی یوگا دشوار است، اما من فکر میکنم که اگر شما افرادی با مشکلات سلامتی را به یوگا ببرید، و اگر مکانی وجود داشته باشد که آنها همان احساسی که در خانه دارند را تجربه کنند، به احتمال بیشتری تصمیمات سالمتر اتخاذ میکنند.
از آنجا که انواع بسیار مختلفی از کلاسهای یوگا وجود دارد، انتخاب یکی از آنها میتواند بسیار دشوار باشد. در اینجا شرح مختصری از برخی از انواع اساسی یوگا و افرادی که ممکن است از آن سود ببرند را بیان میکنیم.
یک شکل ملایم و سنتی از یوگاست که برای مبتدیها و افرادی که بعلت مشکلات سلامتی دارای تواناییهای محدودی هستند، مناسب است. این یوگا روی پوسچر، مراقبه و تمرینات تنفسی تمرکز میکند.
یک فرم بسیار فیزیکی از یوگاست که روی هماهنگی تنفس و حرکت تمرکز میکند. کلاسهای آن به مقداری آمادگی جسمانی نیاز دارند، بنابراین اگر نگرانیهایی دارید، قبل از شرکت در کلاس با پزشکتان درمورد محدودیتها صحبت کنید.
شامل تمرین کردن یوگا در یک اتاق گرم است، معمولا بیش از ۴۰ درجه! محبوب ترین فرم یوگای داغ، بیکرام است که شامل یک توالی از ۲۶ پوسچر و ۲ تمرین تنفسی میباشد. در حالیکه یوگای بیکرام نسبتا محبوب است، اما اوستفلد به افرادی با بیماری قلبی پیشرفته، در مورد تمرین کردن یوگا در دماهای بسیار بالا هشدار میدهد، زیرا این کار ممکن است مشکلات سلامتی را تشدید کند.
بامداد :برنج خوراکی سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است که امروزه در تغذیه مردم جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. اما جالب است بدانید که ” آب برنج” را نباید دور ریخت زیرا فواید بسیاری برای سلامتی دارد در این پست در مورد خواص آب برنج صحبت خواهیم کرد.
به گزارش بامداد به نقل از قدس به نقل از Ameliore ta sante.fr؛ در مورد خواص آب برنج ” آب برنج” ماده بسیار مفیدی برای پوست و موهاست و به علاوه خواص متعددی برای سلامتی دارد. سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است و برای درمان اختلالات گوارشی به خصوص اسهال و استفراغ عالی است. همچنین برای افزایش ترشح شیر مادر نیز توصیه می شود.
آب برنج منبع غنی از ویتامین های گروه B از جمله اسید فولیک، آهن، پتاسیم، روی و منیزیوم است. همه این مواد موجود در برنج هنگام طبخ وارد آب می شوند. همچنین آب برنج سفید نسبت به برنج قهوه ای حاوی مقدار بیشتری از این ترکیبات است. از جمله فواید آب برنج می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تامین انرژی
درمان و پیشگیری از ناراحتی های گوارشی مانند اسهال، استفراغ و حالت تهوع
کمک به تنظیم دمای بدن
افزایش قدرت شیردهی برای خانم های باردار و شیرده
مؤثر در بهبود تحریکات پوستی
پیشگیری و درمان یبوست
آنتی اکسیدان های آب برنج در کنار ویتامین ها و مواد معدنی می تواند از پوست در برابر اشعه های خورشید محافظت کند، با التهابات و تحریکات پوستی مقابله کند و از پیری زودهنگام پیشگیری کند.
یکی از مهم ترین ترکیبات آب برنج اینوزیتول است که به رشد سلول ها و تحریک جریان خون کمک می کند. این ماده به خصوص برای پیشگیری از بروز علائم زودهنگام پیری و بروز جوش های باز روی پوست مؤثر است. در واقع استفاده از آب برنج موجب صافی و شفافیت بیشتر پوست، بهبود تحریکات پوستی، تامین پروتئین پوست و درخشندگی و نرمی قابل توجه موها را در پی دارد.
البته باید توجه داشت که برای تهیه آب برنج فقط باید آب را همراه برنج ۲۰ دقیقه پخت و پس از صاف کردن استفاده نمود. در مورد خانم های باردار و شیرده توصیه می شود روزی ۸ تا ۱۰ فنجان مصرف شود.
اخبار پزشکی -قدس
نوشته خواص مفید آب برنج اولین بار در بامداد پدیدار شد.
با دلگرم همراه باشید تا با خواص پونه کوهی بیشتر آشنا شوید.
از گیاهان دارویی است که در آشپزی و مصارف دارویی استفاده می شود و در طب و پخت و پز برای هزاران سال مورد استفاده قرار گرفته است پونه کوهی به طور معمول رشد می کند و 50 سانتی متر قد دارد برگ بنفش آن حدود 2 تا 3 سانتی متر طول دارد.
پونه کوهی دارای مواد شیمیایی مانند ( تیمول، پینن، لیمونن، کارواکرول، اسیمن و کاریوفلن ) است که به گیاه بوی منحصر به فرد و لذت بخش می دهد. نه تنها پونه به غذا عطر و طعم می دهد بلکه دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی و ضد باکتریایی می باشد.
تندی و تلخی که پونه دارد بسیار نرمکننده است و بویژه پونه کوهی در نرمش دادن موثرتر از جویباری است . خون را به سوی پوست میکشد و قرحهآور است . پونه را تنها خورندف عرق ریز است و بسیار گرمیبخش . مواد را از ژرفای تن جذب می کند . تکهکننده و خشکاننده و گرمکننده است .پونه، بویژه پونۀ سبز را همچنین با شرابی بپزند و بر پوست نهند تا لکههای سیاه و خونی را که زیر پلکها پیدا میشود از بین ببرد .
برای درمان درد مفاصل آبپزش را بخورند. کوفتگی ماهیچه و پیرامون ماهیچه را برطرف میکند . ضماد پونه که پوست را میسوزاند هم داروی عرقالنساء است .
ضماد پونه مزاج اندام را تغییر میدهد و جاذبی است که از ژرفا جذب میکند . همچنین پونه را بخورند و به دنبالش آب پنیر سر کشند و چندین روز پی در پی تکرار کنند که در علاج پاغر و واریس مفید است . پونهای که ( غلیجن ) نام دارد نیز خوردنش داروی ترنجیدگی و مالیدنش بر پوست که خون را بسوی پوست میکشد علاج نقرس است .چون پونه هم تحلیلبرنده و هم تکهکننده و نرمیبخش است خوردنش در علاج جذام هم مفید است.
افشرهاش کرم گوش را از بین میبرد و پونه کوهی داروی زخم دهان است و ریختنیها را از سوراخ بینی بیرون سازد. سوختۀ غلیجن هم لثه را استوار سازد .
آبپز پونه علاج بلند نفسی ( انتصاب النفس ) است . پونه تنها و بویژه اگر با انجیر خورند سینه را از خلطهای غلیظ و لزج پاک می نماید. درمان درد دنده است و کوهی از جویباری در این باره موثر تر و غلیجن همه این کارها را میکند. سرکه را بر پونه پاشند یا پونهای که تازه در سرکه ریختهاند به بینی غشکرده نزدیک کنند تا از بوی آن به هوش آید . پونۀ شاک هم در علاج تپش قلب مفید است .
هر پونهای و بویژه پونۀ کوهی بیاشتهایی و ضعف معده را هم از بین میبرد و سکسکه را تسکین میدهد . پونه که زداینده و باز کننده و نرمکننده مواد صفرایی و سودایی است ، خودش و آبپزش در علاج یرقان مفید است. اگر بیمار یرقانی خود را با آب پز و پونۀ کوهی شستشو دهد عرق کند و سود بیند و اگر پونه را با انجیر خورند داروی استسقا است .
آب پز پونه برای پیچش و درد روده و قی و اسهال شدید مفید است . پونۀ بیابانی هم مسهلی ملایم است ، بنفع زهدان است ، کرم و بویژه کرمهای ریز را میکشد.
بیمار تب و لرز اگر هم آبپز پونه خورد ، یا پونه را در روغن بپزد و از آن روغن بر تن مالد بسیار نفع بیند .خوردن و ضماد گذاشتن پونه پادزهر حشرات است . ضمادش تقریباً کار داغگذاری را انجام میدهد . کسی که سم خورده اگر پونه را با شراب بخورد سم را از کار بیندازد . دودکردن برگ پونه هم حشرات را میگریزاند . گستردن برگش نیز دشمن حشرات موذی است . پونۀ بیابانی داروی نیش کژدم است و اگر در آب جوشیدۀ پونۀ کوهی را بخورند پادزهر دندان درندگان است .
برای درمان انگل های روده ای 200 میلی گرم از روغن پونه کوهی سه بار در روز به مدت 6 هفته مصرف شود.
خوردن پونه کوهی می تواند سبب ناراحتی معده در برخی افراد شود علاوه بر این، کسانی که به گیاهان متعلق به خانواده نعناع مانند ریحان، سنبل، نعناع و مریم گلی حساسیت دارند باید مراقب باشند چرا که آنها نیز ممکن است به پونه واکنش های آلرژیک داشته باشند.
بارداری و شیردهی: پونه کوهی خوراکی در مقادیر دارویی در دوران بارداری نباید مصرف شود زیرا خطر سقط جنین با مصرف پونه کوهی وجود دارد.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
برای رفع لکههای تیره پوستی استفاده می شود البته باید با تجویز پزشک صورت گیرد.
در قدیم برای خشک کردن زخمها استفاده میشده است و امروزه هم استفاده میشود.
برای بند آوردن خونریزی در جایی که زالو گذاشته شده است بسیار مفید است. برای برخی از اسهالهای خونی نیز موجب بند آمدن خون میشود.
برای باز کردن انسدادهای کبد مفید است و بنابراین برای درمان بعضی زردیها و استسقا بسیار مفید است. استسقا یعنی طلب کردن زیاد آب.
در برخی از بیماریهای کبد شخص زیاد تشنه میشود و اگر کبد وضعیتش اصلاح شود این حالت هم اصلاح میشود.
تقویت معده و بادشکن بودن نیز از دیگر خواص این ماده است.
یکی از دلایلی که در برخی غذاها استفاده می شود این است که هم بوی خوبی دارد و هم برای هضم خوب است و هم بادها را رفع میکند.
برای رفع دملها (موضعی) مفید بوده و قاعدگی را نیز تنظیم میکند. میتواند برای قلب اندکی مضر باشد که مصلح آن آبلیمو یا آب نارنج است.
به دلیل اینکه حرارت قلب زیاد است برخی افراد ممکن است به خوردن زردچوبه حساس باشند و تپش قلب ایجاد شده و فشارخون بالا رود.
زردچوبه گردش خون در داخل بدن و داخل عروق را بهبود میبخشد. از تشکیل لختههایی که در داخل بدن ایجاد میشوند جلوگیری میکند.
کسانی که سوداوی هستند یعنی خون آنها غلیظ است میتوانند از این ماده استفاده کنند.
کسانی که از داروهای ضدانعقاد خون استفاده میکنند بهتر است در مصرف زردچوبه اعتدال را رعایت کنند چرا که ممکن است در آنها خونریزی ایجاد شود.
بهبود گردش خون می تواند باعث خونرسانی بهتر بافتهای حساس مثل شبکیه شده و تیزبینی و بهبود بینایی به ارمغان آورد.
به خانمهای باردار آسپیرین تجویز میکنند تا گردش و چرخش خون در بدن بهتر شود. میتوانیم مشابه اثر آسپیرین را از زردچوبه هم بگیریم.
یعنی کسی که میخواهد برای بارداری آمادگی پیدا کنند میتوانند زردچوبه بخورند. برای بیماران روماتیسمی نیز مفید است.
میتوانند با ترکیب زردچوبه و آب، خمیری ایجاد کنند و دور مفصل قرار دهند و یک مدت بماند و بهتر است این کار را شب یا صبح زود انجام دهند که سرما زیاد است.
صبحها بدن این افراد خشکتر است. به عنوان مسکن درد دندان هم قابل استفاده است.
بامداد-عسل و دارچین دو ماده طبیعی هستند که فواید سلامت بسیاری را ارائه می کنند. برخی افراد مدعی هستند که ترکیب این دو ماده می تواند در درمان بیماری های مختلف کاربرد داشته باشد. در شرایطی که شواهدی وجود دارند که عسل و دارچین به تنهایی دارای برخی مصارف دارویی هستند، برخی ادعاها درباره ترکیب عسل و دارچین نیز خوب و درست به نظر می رسند.
عسل مایع شیرینی است که توسط زنبورها تولید می شود. قرن هاست که از عسل به عنوان یک ماده غذایی و یک دارو استفاده می شود. امروزه از عسل بیشتر در پخت و پز و شیرینی پزی و یا به عنوان یک شیرین کننده در نوشیدنی ها استفاده می شود.
ترکیب عسل و دارچین برای درمان زخم ها مفید است
دارچین ادویه ای است که از پوست درخت دارچین به دست می آید. مردم با برداشت پوست درخت دارچین آن را خشک می کنند و شکل رول شده که به عنوان چوب دارچین شناخته می شود، حاصل می شود. دارچین به صورت چوب، پودر و یا عصاره در دسترس است.
هم عسل و هم دارچین به تنهایی دارای فواید سلامت مختلف هستند. با این وجود، برخی بر این باورند که با ترکیب این دو ماده محصولی مفیدتر شکل می گیرد.
در سال ۱۹۹۵، مقاله ای در یک نشریه کانادایی منتشر شد که در آن فهرستی بلند بالا از بیماری های قابل درمان توسط ترکیبی از عسل و دارچین ارائه شده بود. از آن زمان، ادعاهای جسورانه ای درباره این ترکیب مطرح شده اند.
اگرچه عسل و دارچین دارای کاربردهای سلامت بسیاری هستند، اما تمامی ادعاهای مطرح شده درباره ترکیب آنها از پشتوانه علمی برخوردار نیستند.
فواید دارچین که از پشتیبانی علمی برخوردارند
دارچین ادویه ای محبوب در پخت و پز و شیرینی پزی محسوب می شود و همچنین در قالب مکمل نیز کاربرد دارد. دو نوع اصلی از دارچین وجود دارند:
دارچین کاسیا که به نام دارچین چینی نیز شناخته می شود، محبوبترین نوع دارچین در فروشگاه ها است. این محصول ارزانتر بوده اما از کیفیت پایینتری نسبت به دارچین سیلان برخوردار است.
دارچین سیلان به نام دارچین واقعی نیز شناخته می شود و یافتن آن دشوارتر از دارچین کاسیا است. این نوع دارچین از مزه و بوی اندکی شیرینتر سود می برد.
فواید سلامت دارچین با ترکیبات فعال موجود در روغن عصاره ای این ماده پیوند خورده است. شناخته شدهترین ترکیب موجود در دارچین سینامالدهید است. همین ترکیب است که مزه و بوی تند دارچین را موجب می شود.
عسل و دارچین می توانند خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهند
از جمله فواید قابل توجه دارچین می توان به موارد زیر اشاره کرد:
کاهش التهاب: التهاب بلند مدت خطر ابتلا به بیماری مزمن را افزایش می دهد. مطالعات نشان داده اند که دارچین می تواند به کاهش التهاب کمک کند.
کمک به درمان بیماری های عصبی: چند مطالعه آزمایشگاهی نشان داده اند که دارچین می تواند به کند کردن سرعت پیشرفت بیماری های آلزایمر و پارکینسون کمک کند. این نتایج نیازمند تایید از طریق انجام آزمایش های انسانی هستند.
کمک به محافظت در برابر سرطان: چند مطالعه آزمایشگاهی و حیوانی نشان داده اند که دارچین به پیشگیری از رشد و تکثیر سلول های سرطانی کمک می کند. این نتایج نیازمند تایید از طریق انجام آزمایش های انسانی هستند.
همچنین برخی به این مساله اشاره داشته اند که دارچین می تواند درمانی طبیعی برای اختلال بیش فعالی-کمبود توجه (ADHD)، سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، و مسمویت غذایی باشد.
با این وجود، شواهد علمی کافی برای پشتیبانی از این ادعاها وجود ندارد.
فواید عسل که از پشتیبانی علمی برخوردارند
عسل جایگزینی سالمتر برای قند و شکر است و همچنین مصارف دارویی نیز دارد. اما باید به این نکته اشاره داشت که تمامی انواع عسل دارای خواص یکسان نیستند.
بیشتر فواید عسل با ترکیبات فعال که بیشتر در عسل با کیفیت بالا و پالایش نشده یافت می شوند، مرتبط است. در ادامه برخی از فواید عسل که از پشتیبانی علمی بهره می برند را ارائه می کنیم.
سرکوب کننده سرفه: نتایج یک مطالعه نشان داده است که عسل در برطرف کردن سرفه های شبانه موثرتر از دکسترومتورفان، ماده فعال موجود در بیشتر شربت های سرفه، است. همچنان به پژوهش های بیشتری در این زمینه نیاز است.
درمان زخم و سوختگی: چندین مطالعه نشان داده اند که استفاده از عسل می تواند روش درمانی قدرتمند برای بهبود زخم ها باشد.
همچنین، تصور می شود که عسل در کمک به خواب بهتر، تقویت حافظه، درمان عفونت های مخمری و به عنوان روشی طبیعی برای کاهش پلاک روی دندان ها موثر است، اما این ادعاها از پشتیبانی علمی برخوردار نیستند.
عسل و دارچین دو ماده طبیعی هستند که فواید سلامت بسیاری را ارائه می کنند
عسل و دارچین مفید برای برخی بیماری ها
نظریه این است که اگر عسل و دارچین می توانند به تنهایی مفید باشند، پس ترکیبی از این دو ماده باید اثری حتی قدرتمندتر به همراه داشته باشد. عسل و دارچین از برخی فواید سلامت مشابه بهره می برند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
عسل و دارچین می توانند خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهند
ترکیبی از عسل و دارچین از پتانسیل کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی برخوردار است. این دو ماده می توانند چندین نشانه که به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می دهند، کنترل کنند. از جمله این نشانه ها می توان به سطوح افزایش یافته کلسترول بد (LDL) و سطوح بالای تری گلیسرید اشاره کرد.
فشار خون بالا و سطوح پایین کلسترول خوب (HDL) فاکتورهایی اضافی هستند که می توانند خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهند.
عسل و دارچین می توانند اثر مثبتی بر تمامی موارد مذکور داشته باشند.
مطالعات نشان داده اند که مصرف عسل کلسترول بد را به میزان ۶ تا ۱۱ درصد و تری گلیسرید را تا ۱۱ درصد کاهش می دهد. همچنین، عسل می تواند کلسترول خوب را حدود ۲ درصد افزایش دهد.
از سوی دیگر، مشخص شده است که یک دوز روزانه دارچین کلسترول کلی را با میانگین ۱۶ mg/dl، کلسترول بد را تا ۹ mg/dl و تری گلیسرید را تا ۳۰ mg/dl کاهش داده است. همچنین افزایش اندک در سطوح کلسترول خوب مشاهده شد.
در شرایطی که به صورت ترکیب مورد مطالعه قرار نگرفته اند، اما دارچین و عسل به صورت مستقل توانایی کاهش متوسط در فشار خون را نشان داده اند. اما باید توجه داشت که این پژوهش روی حیوانات صورت گرفته است.
افزون بر این، عسل و دارچین سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند که فواید متعددی برای قلب دارند. آنتی اکسیدان های پلی فنول جریان خون را بهبود می بخشند و از لخته شدن خون جلوگیری می کنند، و بر همین اساس، خطر حمله قلبی و سکته مغزی کاهش می یابد.
از آنجایی که عسل و دارچین هر دو به کاهش التهاب کمک می کنند می توانند از این طریق نیز به پیشگیری از ابتلا به بیماری قلبی کمک کنند. التهاب مزمن از عوامل اصلی در ابتلا به بیماری قلبی است.
ترکیب عسل و دارچین برای درمان زخم ها مفید است
عسل و دارچین دارای ویژگی های درمانی مستند هستند که می تواند برای درمان عفونت های پوستی مفید باشد. این دو ماده توانایی مبارزه با باکتری ها و کاهش التهاب را دارند. این دو عواملی مهم در بهبود پوست محسوب می شوند.
عسل به طور موفقیت آمیز در درمان سوختگی استفاده شده است. همچنین از این ماده می توان در درمان زخم پای دیابتی بهره برد.
دارچین نیز به واسطه ویژگی های قوی ضد باکتری خود می تواند در بهبودی زخم ها مفید باشد. طی یک مطالعه آزمایشگاهی مشخص شد که روغن عصاره ای دارچین به محافظت در برابر باکتری های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک کمک کرده است. اما در این مطالعه از روغن عصاره ای دارچین استفاده شده بود که غلظت بالاتری نسبت به پودر دارچین دارد. هیچ مدرکی دال بر تاثیر مشابه پودر دارچین وجود ندارد.
عسل و دارچین می توانند برای مبتلایان به دیابت خوب باشند
شواهد مستند از این که مصرف منظم دارچین می تواند برای بیماران مبتلا به دیابت خوب باشد، در دسترس هستند. همچنین، ممکن است دارچین در پیشگیری از دیابت نیز موثر باشد. مطالعات متعدد نشان داده اند که دارچین سطوح قند خون ناشتا در بیماران مبتلا به دیابت را کاهش می دهد.
یکی از روش هایی که دارچین در کاهش قند خون موثر عمل می کند، از طریق افزایش حساسیت به انسولین است. دارچین سلول ها را نسبت به هورمون انسولین حساستر می سازد و به انتقال قند از خون به سلول ها کمک می کند.
به طور جالب توجه، دارچین ممکن است به افزایش سطوح قند خون نیز منجر شود و از این رو، بدن افراد سالم به گلوکز واکش نشان دهد.
عسل نیز از برخی فواید بالقوه برای بیماران مبتلا به دیابت سود می برد. مطالعات نشان داده اند که عسل نسبت به شکر تاثیر کمتری بر سطوح قند خون دارد.
افزون بر این، عسل می تواند کلسترول بد و تری گلیسرید را در بیماران مبتلا به دیابت کاهش دهد، در شرایطی که سطوح کلسترول خوب را افزایش می دهد.
عسل و دارچین گزینه ای سالمتر نسبت به قند و شکر معمولی برای شیرین کردن چای محسوب می شوند. با این وجود، عسل منبع خوبی برای کربوهیدارت ها است و از این رو، بیماران مبتلا به دیابت باید حد اعتدال را در مصرف آن رعایت کنند.
عسل و دارچین سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند
عسل و دارچین منابعی عالی برای آنتی اکسیدان ها هستند که فواید متعددی برای سلامت دارند. آنتی اکسیدان ها موادی هستند که از شما در برابر مولکول هایی ناپایدار که به نام رادیکال های آزاد شناخته می شوند و به سلول ها آسیب می زنند، محافظت می کنند.
عسل سرشار از آنتی اکسیدان های فنول است که با خطر کاهش یافته بیماری قلبی مرتبط هستند.
دارچین نیز در مقایسه با ادویه های دیگر در جایگاه بالایی به واسطه محتوای آنتی اکسیدانی خود قرار می گیرد.
مصرف عسل و دارچین به همراه هم می تواند دوزی قدرتمند از آنتی اکسیدان ها را به شما ارائه کند.
مصرف منظم دارچین می تواند برای بیماران مبتلا به دیابت خوب باشد
ادعاهای اثبات نشده درباره عسل و دارچین
مفهوم ترکیب دو ماده قدرتمند برای ایجاد گزینه ای قدرتمندتر منطقی به نظر می رسد. با این وجود، مطالعات مستقیم که نشان دهند ترکیب عسل و دارچین ماده ای معجزه آسا را برای درمان بیماری های متعدد شکل می دهد، وجود ندارد.
افزون بر این، بسیاری از کاربردهای پیشنهادی برای عسل و دارچین از پشتیبانی علمی برخوردار نیستند. در ادامه به برخی از ادعاهای محبوب اما اثبات نشده درباره این دو ماده اشاره می کنیم.
عسل و دارچین می توانند با نشانه های آلرژی مبارزه کنند: برخی مطالعات درباره توانایی عسل در کاهش نشانه های آلرژی انجام شده اند، اما شواهد در این زمینه محدود و ضعیف هستند.
عسل و دارچین می توانند سرماخوردگی را درمان کنند: عسل و دارچین دارای ویژگی های ضد باکتری قوی هستند، اما بیشتر سرماخوردگی ها منشا ویروسی دارند.
عسل و دارچین می توانند آکنه را درمان کنند: در شرایطی که ویژگی های ضد باکتری این دو ماده می توانند برای پوست های مستعد به آکنه مفید باشند، مطالعات موثر بودن ترکیب عسل و دارچین در درمان آکنه را نشان نداده اند.
عسل و دارچین ابزاری طبیعی برای کاهش وزن هستند: چند مطالعه نشان داده اند که جایگزینی شکر با عسل به کاهش وزن منجر می شود، اما شواهدی دال بر این که عسل و دارچین به کاهش وزن کمک خواهند کرد، وجود ندارد.
مالش ترکیب عسل و دارچین روی مفاصل می تواند درد آرتروز را کاهش دهد: عسل و دارچین التهاب را کاهش می دهند، اما مدرکی دال بر تاثیر استفاده از این مواد غذایی روی پوست به منظور کاهش التهاب در مفاصل وجود ندارد.
عسل و دارچین می توانند مسائل گوارشی را تسکین دهند: ادعاهایی مبنی بر این که عسل می تواند معده را پوشش دهد و این که هر دو ماده با عفونت های باکتریایی در روده مبارزه می کنند، مطرح شده اند. با این وجود، این ادعاها از پشتوانه علمی برخوردار نیستند.
منبع:asriran.com
بامداد-این روزها بیشتر از هر زمان دیگری صحبت از امگا ۳ میشود، اما ممکن است برخی از خانوادهها هنوز نسبت به نیاز تأمین امگا ۳ از طریق تغذیه مناسب اطلاعات کافی نداشته باشند.
امگا ۳ دقیقاً چیست؟
امگا ۳ یکی از اسیدهای چرب ضروری است که در ساختمان برخی چربیها وجود دارد و ویژگیهای خاصی دارد. این اسیدهای چرب را به این دلیل ضروری نامیدهاند که اولاً برای ادامه حیات بدن کاملاً ضروری است و ثانیاً چون توسط خود بدن انسان قابل تولید نیست، حتماً باید از طریق رژیم غذایی با مکملها تأمین شود.
در واقع بدن انسان برای برطرف کردن نیازهای خود به مواد تغذیهای ازجمله اسیدهای چرب و پروتئین نیاز دارد.
اسیدهای چرب از اجزای تشکیلدهنده چربیهاست که بدن قادر به تولید انواع ضروری آن نیست و باید از طریق ماده غذایی تأمین شود.
امگا ۳ تأثیر مثبتی در روند درمان میگرن، استرس، تنشهای عصبی و افسردگی دارد
این اسید چرب در چه زمانی شناسایی شد؟
اولین تحقیق به سال ۱۹۵۰ و بررسیای که روی اسکیموها انجام شد، برمیگردد. مطالعه روی خون اسکیموها نشان داد با وجود آن که اسکیموها غذای اصلی خود را از گوشت حیوانات پرچرب شکاری تهیه میکردند، ولی اسیدهای چرب موجود در خون آنها مانع از تجمع پلاکت و در نتیجه مانع از رسوبات و گرفتگی رگها میشود. در آن سالها امگا ۳ را مترادف با روغن ماهی میدانستند اما اسیدهای چرب امگا ۳ طی ۴۰-۳۰ سال اخیر به خوبی شناخته شدهاند و در ۲ دهه اخیر در مورد نقش آنها در سلامت مطالعههای بیشتری انجام شده است.
میگویند امگا ۳ خواص بیشماری دارد. این خواص چیستند؟
چربیها در ساختمان سلولی بدن و به خصوص سلولهای مغزی شرکت دارند. اسیدهای چرب امگا ۳ از این نظر نقشهای به خصوصی را ایفا میکنند؛ تحقیقات نشان دادهاند امگا ۳ تأثیر مثبتی در روند درمان میگرن، استرس، تنشهای عصبی و افسردگی دارد. به طوری که اگر روزانه ۲ گرم امگا ۳ خالص به بیماران مبتلا به میگرن داده شود، در برخی موارد میگرنشان کنترل میشود.
در سایر بیماریها چطور؟
مطالعههای اخیر نشان دادهاند، امگا ۳ نه تنها در پیشگیری از برخی سرطانها و بیماریهای قلبی بلکه در کاهش عوارض شیمیدرمانی نیز موثر است. مصرف امگا ۳ در بیماران مبتلا به سرطان پستان به خصوص بیمارانی که تحت شیمیدرمانی قرار میگیرند و دچار اختلالهای عصبی هستند و اعصاب دست و پای آنها دچار گزگز و درد شدید میشود، مفید است.
بهترین منابع اسید چرب امگا ۳ انواع ماهی و آبزیان، تخم کدو و تخم کتان و گردو است. در واقع منبع امگا ۳ در ماهیهایی مانند ماهی آزاد، قزلآلا، تن، اسقومری و شاهماهی تعریف میشود
در این بیماران مصرف این اسید چرب تحمل شیمیدرمانی را بالا میبرد. همچنین امگا ۳ میتواند عوارض عصبی ناشی از دیابت را کاهش دهد. تحقیقات در زمینه تأثیر امگا ۳ بر اماس نیز در دست انجام است و نتایج موثری نیز به دست آمده. طبق بررسیها، مکمل این اسید چرب، پیشرفت اماس را کند میکند.
کدام مواد غذایی امگا ۳ دارند؟
بهترین منابع اسید چرب امگا ۳ انواع ماهی و آبزیان، تخم کدو و تخم کتان و گردو است. در واقع منبع امگا ۳ در ماهیهایی مانند ماهی آزاد، قزلآلا، تن، اسقومری و شاهماهی تعریف میشود.
در گیاهان نیز روغنهای سویا، آفتابگردان، دانه کتان و گردو، فندق و کنجد حاوی امگا ۳ است. علاوه بر این، مواد غذایی غنیشده با امگا ۳ مانند برخی از نانها، آبمیوهها، روغنها و تخممرغ مورد توصیه متخصصان تغذیه است.
زیتون چطور؟
زیتون و روغن آن برخلاف باور عموم امگا ۳ قابلملاحظهای ندارد.
بهتر است امگا ۳ را همراه با وعده غذای اصلی مصرف کرد
در چه شرایطی لازم است افراد از مکمل امگا ۳ استفاده کنند؟
اگر فردی در هفته ۳ تا ۴ وعده ماهی مصرف نکند، از یک سالگی به بعد برای کمک به رشد مغزی و پیشگیری از بسیاری بیماریها مصرف مکمل امگا ۳ یا شربت روغن ماهی برایش لازم است. همانطور که میدانید، اسید چرب امگا ۶ در تمام روغنهای مایع یافت میشود بنابراین اگر در هفته ۳ تا ۴ بار ماهی نخوریم، تعادل امگا ۳ و امگا ۶ به هم میریزد.
دوز مکمل چقدر باید باشد؟
دوز مکملهای امگا ۳ متفاوت و از ۱۰۰ میلیگرم تا ۹۰۰ میلیگرم متغیر است. شرکتهای تجاری معمولاً مقادیر امگا ۳ را روی بستهبندی مینویسند ولی گاهی پزشک از محتوا و دوز باخبر نیست.
هنگام مصرف مکمل امگا ۳ باید نکتهای را رعایت کرد تا جذب آن افزایش پیدا کند؟
بهتر است امگا ۳ را همراه با وعده غذای اصلی مصرف کرد زیرا مکمل آن نوعی روغن است و همراه غذا بهتر جذب میشود. البته افرادی که بعد از مصرف آن دچار ضعف در پا میشوند، میتوانند مکمل را قبل از خواب مصرف کنند.
ماهی بخور، امگا ۳ نخور!
اگر در سبد غذایی خانوار به طور متوسط ۴-۳ بار در هفته هر بار ۱۲۰-۸۰ گرم ماهی مصرف شود افراد به هیچوجه نیازی به مصرف امگا ۳ نخواهند داشت، اما اگر ماهی مصرف نمیشود، میتوان از مکمل امگا ۳ استفاده کرد. مقدار مکمل مصرفی در دوز غیر درمانی یک گرم و در دوز درمانی ۳ گرم در روز است. مکمل امگا ۳ باید زیر نظر پزشک و بعد از انجام آزمایشهای لازم و تشخیص وضعیت اکسیداسیون بدن تجویز شود. میگوییم زیر نظر پزشک زیرا مصرف خودسرانه این مکمل عارضه دار است.
وقتی مکمل امگا ۳ بیش از مقدار مورد نیاز مصرف میشود، چون یک نوع اسید چرب است، با اسید چرب امگا ۶ که برای عملکرد بینایی و مغزی لازم است، رقابت میکند و میزان جذب آن را پایین میآورد. از سوی دیگر، وقتی امگا ۳ به طور خالص در برنامه غذایی گنجانده میشود، کلسترول که برای غشای سلولهای بدن مورد نیاز است، کاهش مییابد و یکپارچگی غشاهای سلولی از بین میرود.
در دورههای خاصی مثل بارداری یا شیردهی نیز مصرف مقادیر بالای امگا ۳ میتواند خطرساز باشد. افزایش بیش از حد امگا ۳ در بدن پاسخهای سیستم ایمنی را کند و واکنشهای دفاعی مثل پاسخ به میکروبها را ضعیف میکند. حتی میتواند تریگلیسیرید خون را به عنوان تأمینکننده انرژی بدن از حد طبیعی پایینتر آورد و فرد را دچار کمبود انرژی کند. به علاوه، اضافه دریافت آن در بدن اکسید میشود و بعد از اکسیداسیون به بافتهای مختلف از جمله عروق و حتی کبد آسیب میرساند و میتواند کبد چرب ایجاد کند.
امگا ۳ ممنوع!
با همه خواص مفیدی که مصرف امگا ۳ دارد، اما برای برخی هم مضر است. افراد دچار اختلالات خونی، کسانی که پوستشان به راحتی دچار کوفتگی و کبودی میشود، کسانی که از داروهای رقیقکننده خون مثل آسپیرین یا وارفارین استفاده میکنند، افرادی که به غذاهای دریایی حساسیت دارند و افرادی که فشار خون خیلی بالا و کنترل نشده دارند، نباید امگا ۳ مصرف کنند. مصرف دوز بالای امگا ۳ سیستم ایمنی بدن را سرکوب میکند بنابراین کسانی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است نباید از آن استفاده کنند.
امگا ۳ علیه بیماریها
مصرف امگا ۳ در واقع میتواند برای مبتلا نشدن به مجموعهای از بیماریها مفید باشد که برخی از این موارد را مرور میکنیم.
* اولین و مهمترین تأثیری که امگا ۳ به آن معروف شده، نقش آن در پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی است.
* رژیم غذایی سرشار از امگا ۳ مانع خشکی و ریزش مو میشود.
* به گفته پزشکان، سالمندان برای پیشگیری از آلزایمر غذاهای حاوی امگا ۳ مصرف کنند.
* امگا ۳ باعث بهبود خلق و خو، رفتار و شخصیت اشخاص میشود. نتایج تحقیقات نشان میدهد افرادی که میزان اسیدهای چرب امگا ۳ در خون آنها کم است، نسبت به دیگران رفتار متغیرتر و دیدگاه منفیتری دارند و دارای علائم خفیف افسردگی هستند، در عین حال افرادی که اسیدهای امگا ۳ بیشتری در خون خود دارند، سازگارترند.
منبع:tebyan.net
نوشته خواص بی شار امگا ۳ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
عناب از میوههای بسیار مفید است که به عنوان یک گیاه دارویی هم مرود استفاده قرار میگیرد
ترکیبات شیمیایی عناب
عناب دارای لعاب فراوان حدود ۵% مواد پروتئینی ، ۴%مواد قندی و مقدار زیادی ویتامین C و املاح می باشد . در عصاره آبی چوب عناب اسید زی زی فیک و اسید زی زی فوماتیک وجود دارد.
عناب میوه ای است که برای بهبود وزن و قدرت عضلانی و به عنوان یک آرام بخش استفاده می شود برای جلوگیری از بیماری های کبدی و زخم استرس، مشکلات گوارشی از جمله ( عدم اشتها و اسهال )، مشکلات گردش خون از جمله ( فشار خون بالا و کم خونی )، پوست از جمله ( خشکی و خارش پوست، پورپورا، زخم ها ) در مواردی مانند( خستگی، هیستری، تب، التهاب، آسم و بیماری های چشم ) نیز استفاده می باشد. عصاره عناب در محصولات مراقبت از پوست برای کاهش قرمزی و تورم، چین و چروک و خشکی استفاده می شود. عناب ممکن است به محافظت از بدن در برابر انواع مشخصی از آسیب های کبدی کمک کند.
کالری عناب
ارزش غذایی در۱۰۰ گرم میوه عناب شامل ( ۷۹ کالری،چربی ۰٫۲ گرم ، چربی اشباع شده۰ ، کلسترول ۰، سدیم ۳ میلی گرم، مجموع کربوهیدرات ۲۰٫۲ (۷٪)گرم، پروتئین ۱٫۲ گرم (۲٪)، ویتامین A یک درصد، ویتامین ث ۱۱۵٪، تیامین ۱٪، ریبوفلاوین ۲٪، نیاسین ۴٪، ویتامین ۴ B6 ٪، آهن ۳٪، کلسیم ۲٪، پتاسیم ۷٪، منیزیم ۲٪، فسفر ۲٪، مس ۴٪، منگنز ۴٪ (می باشد.
هیچ عوارض جانبی شناخته شده از میوه درخت عناب وجود ندارد، اما بهتر است قبل از خوردن میوه عناب اگر شما از ( نفخ، انگل های روده ای و خلط بیش از حد ) رنج می برید با پزشک خود مشورت کنید.
دوز مناسب از عناب بستگی به عوامل مختلفی از جمله سن ، بهداشت و بسیاری از شرایط دیگردارد به اندازه کافی اطلاعات علمی برای تعیین محدوده دوز مناسب برای میوه درخت عناب وجود ندارد.
عناب میوه ای است که برای بهبود وزن و قدرت عضلانی و به عنوان یک آرام بخش استفاده می شود
عناب گیاه ضد سرطان
عناب از نظر طب قدیم ایران معتدل و بنا به اعتقاد ابوعلی سینا، کمی سرد است
خواص آنتیاکسیدان عناب به جلوگیری از سرطان کمک میکند.
با توجه به مطالعات اخیر، عصاره عناب مهارکننده سلولهای سرطان خون است.
عناب به علت داشتن ویتامین C و انتیاکسیدان، مانع از رشد و حرکت رادیکالهای آزاد و در نتیجه کمک به کنترل و رشد تومور و سلولهای سرطانی است.
برای درمان سرطان آب عناب را با کاهو بخورید.
فواید عناب برای دستگاه گوارش
عناب موجب تقویت دستگاه گوارش میشود و کماشتهایی را برطرف میکند.
عناب در زمان ابتلا به اسهال میتواند حرکات مربوط به دستگاه گوارش را کاهش دهد.
مخلوط را با نمک و فلفل به عنوان هضم کننده مصرف کنید.
میوه خشک رسیده به عنوان ملین میباشد. حتی تأثیر آن برای کمک به درمان یبوست با مطالعات بالینی مختلف به اثبات رسیده است و به تمام افرادی که از یبوست رنج میبرند توصیه میشود هر روز صبح یک تکه زنجبیل تازه و چند دانه عناب را در یک لیوان آب جوش قرار داده و پس از چند دقیقه این نوشیدنی را میل کنند.
عناب تقویتکننده دستگاه گوارش است و مطالعات بالینی، تأثیرات آن برای رفع مشکلات مختلف گوارش را نشان داده است. مصرف عناب به هضم غذا کمک کرده و در جلوگیری از نفخ موثر است.
عناب برای جلوگیری از بیماری های کبدی، استرس و مشکلات گوارشی مفید است
فواید عناب برای دستگاه گوارش
عناب موجب تقویت دستگاه گوارش میشود و کماشتهایی را برطرف میکند.
عناب در زمان ابتلا به اسهال میتواند حرکات مربوط به دستگاه گوارش را کاهش دهد.
مخلوط را با نمک و فلفل به عنوان هضم کننده مصرف کنید.
میوه خشک رسیده به عنوان ملین میباشد. حتی تأثیر آن برای کمک به درمان یبوست با مطالعات بالینی مختلف به اثبات رسیده است و به تمام افرادی که از یبوست رنج میبرند توصیه میشود هر روز صبح یک تکه زنجبیل تازه و چند دانه عناب را در یک لیوان آب جوش قرار داده و پس از چند دقیقه این نوشیدنی را میل کنند.
عناب تقویتکننده دستگاه گوارش است و مطالعات بالینی، تأثیرات آن برای رفع مشکلات مختلف گوارش را نشان داده است. مصرف عناب به هضم غذا کمک کرده و در جلوگیری از نفخ موثر است.
مخلوط عناب با نمک در بیماران مبتلا به سوءهاضمه و حتی بیماریهای صفراوی سودمند است.
کسانی که زخم معده و ورم روده دارند عناب را با هسته سائیده بعد از غذا یک قاشق چای خوری میل کنند.
کسانی که زخم روده و اثنی عشر دارند در طول روز ۵ دانه عناب آهسته مکیده بعد از اینکه کاملا نرم شد جویده میل کنند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
نوشته خواص شگفت انگیز عناب اولین بار در بامداد پدیدار شد.
برای آشنایی بیشتر با فواید دارویی مارچوبه با دلگرم همراه باشید.
نحوه استفاده : در غذا مصرف میشود.
خواص : مارچوبه Asparagus
نام علمی Asparagus officinalis
مارچوبه گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن تا چند متر می رسد و دارای شاخه های نسبتا چوبی و صاف می باشد .
مارچوبه بصورت وحشی در اکثر نقاط دنیا می روید برگهای آن فلسی شکل بوده که از کنار آنها شاخه هایی باریک و دراز و سبز رنگ بصورت دسته های 3 تا 8 تائی خارج می شود .
بعلت زیبا بودن این گیاه را بصورت تزئینی در باغچه ها می کارند مار چوبه را در اوائل پائیز می چینند .
این گیاه از قدیم الایام مورد استفاده بشر بوده است و حتی در اهرام ثلاثه مصر نقاشی هایی وجود دارد که مارچوبه را نشان می دهد .
مارچوبه را می توان بصورت مختلف مصرف کرد . باید مارچوبه را با کمی آب و حرارات کم در ظرف های ضد زنگ پخت و تقریبا نیمه خام آنرا برداشت . آب مارچوبه را دور نریزید و از آن برای سوپ استفاده کنید زیرا دارای ویتامین و املاح می باشد . وقتیکه مارچوبه می خرید دقت کنید تازه باشد .
شاخه های مارچوبه تازه راست و نرم بوده و نوک آن نباید باز شده باشد و اگر فلسهای نوک آن باز باشد نشانه این است که گیاه مدت زیادی مانده و کهنه شده است .
مارچوبه دارای آسپاراژین ف کونی فرین ، اینوزیت ، تانن ، اسدی گالیک ، آسپاراگوز ، و اسید سوکسی نیک می باشد دانه آن دارای 15 درصد مواد روغنی می باشد این روغن زرد مایل به قرمز است .
درصد مواد موجود در مارچوبه بصورت زیر است:
مارچوبه گیاهی سرشار از اینولین، پورین، ویتامین C، بتاکاروتن، ویتامین E، روی، منیزیم، سلنیوم، آسپاراژین، آسپاراژیناز، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پانتوتنیک اسید، پیریدوکسین، اسیدفولیک، کولین و... یکی از سبزیهایی است که در تمام دنیا در فصل بهار برداشت میشود. البته زمان برداشت آن در مناطق آب و هوایی مختلف، متفاوت است. با برخی از خواص و خصوصیات این ماده مفید غذایی در ادامه آشنا شوید.
در برخی از مناطق دنیا در ماه فوریه معادل با بهمن و در برخی نقاط دیگر در جولای معادل با تیرماه برداشت میشود؛ اما اوج برداشت آن در اکثر نقاط جهان، در ماههای فروردین و اردیبهشتماه میباشد.
ساقههایی که چوبی میشوند
تمام سبزیجات بر خلاف محصولات حیوانی وقتی برداشت میشود، نمیمیرند و همچنان برخی از فعالیتهای متابولیکی خود را حفظ میکند. این فعالیتها عبارتاند از: دریافت اکسیژن، تجزیه نشاسته و قند، آزاد کردن دی اکسید کربن و ... . البته میزان اینگونه فعالیتهای گیاه به فعالیت تنفسی گیاه بستگی دارد.
فعالیت تنفسی مارچوبه از سایر گیاهان بیشتر است. به همین علت زودتر از سایر گیاهان آب خود را از دست داده، سخت و چوبی میشود. برای جلوگیری از این فرآیند میتوان انتهای مارچوبه را در یک پارچه مرطوب پیچید و در یخچال قرار داد. ولی با این روش حد اکثر تا 48 ساعت باید گیاه را مصرف کرد.
مواد غذایی پروبیوتیک که بیشتر در منابع غذایی گیاهی یافت میشوند، در دستگاه گوارش تجزیه نمیشوند و غذای مورد نیاز برای باکتریهای روده مانند بیفیدوباکتر و لاکتوباسیلوس را فراهم میآورند. این باکتری ها که از باکتری های پروبیوتیک میباشند تجزیه مواد در دستگاه گوارش را تسهیل میکنند و احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری های روده ای مانند سرطان روده، بیماری های التهابی روده، آلرژی و... را میکاهند.
یکی از پروبیوتیک های بسیار مهم اینولین میباشد که از پلی فروکتان ها است؛ و مارچوبه یکی از منابع اصلی اینولین میباشد.
درمان بیماریهای التهابی
مواد ضدالتهابی موجود در مارچوبه عبارتاند از: ساپونین A، سارساساپوژنین، پروتودیوسین، دیوسژنین و فلاوونوئیدهای کورستین، روتین، کامفرول، ایزورامنتین. این مواد شیمیایی از فرآیندهای التهابی در بیماریهای خودایمنی جلوگیری میکنند.سارساساپونین موجود در مارچوبه، یکی از مواد شیمیایی بسیار موثر در بهبود بیماری ALS (اسکلروز چندگانه آمیلوتروفیک) است؛ که یک بیماری خود ایمنی مزمن میباشد. در این بیماری سیستم ایمنی بدن نورون های عصبی را به عنوان عوامل بیگانه میپندارد و علیه آنها واکنشهای متعدد التهابی نشان میدهد.
آنتی اکسیدان های موجود در مارچوبه عبارتاند از: ویتامین C، بتاکاروتن، ویتامین E، روی، منیزیم و سلنیوم. مارچوبه همچنین سرشار از گلوتاتیون میباشد و به نسبت سایر سبزیجات از آنتی اکسیدان های بیشتری تشکیل یافته است.
این مقادیر بالای مواد آنتی اکسیدانی، رادیکالهای آزاد را از بین میبرد و منجر به خواص ضدسرطانی میشود. همچنین مواد شیمیایی فعال در مارچوبه به علت کاهش التهاب میتوانند فعالیت متابولیکی سلولهای سرطانی را تغییر دهند. مطالعات متعددی در رابطه با اثرات ضدسرطانی مارچوبه بر سرطان کبد صورت گرفته است و نشان داده شده که سرطان کبد به وسیله مواد آنتی اکسیدانی فعال موجود در مارچوبه متوقف گردیده است.
مواد آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی موجود در مارچوبه، بسیاری از بیماریهای مزمن مانند دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی را متوقف میکنند. مقادیر بالای ویتامین های گروه B در مارچوبه، مسئول اثرات ضددیابتی این گیاه میباشند. ویتامینهای گروه B که در مارچوبه به فراوانی یافت میشوند، عبارتاند از:
B1 (تیامین)، B2 (ریبوفلاوین)، B3 (نیاسین)، B5 (پانتوتنیک اسید)، B6 (پیریدوکسین)، B9 (اسیدفولیک) و کولین.
ویتامینهای گروه B نقش مهم و کلیدی را در متابولیسم قندها و نشاسته ایفا میکنند و برای مدیریت مناسب قند خون ضروری میباشند. اسیدفولیک نیز نقش کلیدی در تنظیم هوموسیستئن (که افزایش آن ریسک ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را افزایش میدهد) دارد.مارچوبه همچنین منبع بسیار خوبی از فیبر محلول میباشد و مطالعات متعدد نشان داده است که فیبر محلول ریسک ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی و دیابت را میکاهد.
برخی افراد بعد از مصرف مارچوبه، بوی بدی در ادرارشان ایجاد میشود. مواد حاصل از تجزیه مارچوبه در بدن که مرتبط با ایجاد بوی بد در ادرار میشوند، عبارتاند از: متان اتیول، کربن دی سولفید، بوترولاکتون، ترکیبات متعدد سولفوری دیگر و ... بدن برخی افراد به دلیل اختلالات خفیف ژنتیکی در فرآیند تجزیه و متابولیزه کردن مواد شیمیایی موجود در مارچوبه، مواد بوداری را ایجاد میکند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
هنگام نوشیدن آب با لیمو و عسل چه اتفاقی برای بدن میافتد؟
خواص عسل طبیعی و لیمو بر کسی پوشیده نیست اما ترکیب این دو ماده یک معجون شگفت انگیز را حاصل میکند که خواص بی نظیری دارد.
به گزارش آلامتو و به نقل از علم ورزش؛این ترکیب منبع غنی از آنتی اکسیدان است، انرژی را توسعه داده و یک نوشیدنی سالم و روان است. این مطلب برخی از فواید اعجابآور نوشیدنی لیمو و عسل را برایتان توضیح میدهد.
ترکیب این نوشیدنی شامل عسل طبیعی، آب لیموی تازه و آب جوشانده شده است. برای آماده سازی آب جوشانده شده را مهیا کنید و بگذارید کمی بجوشد. آب لیموی تازه را به آن اضافه کنید و سپس عسل طبیعی را با آن ترکیب کنید.
نوشیدنی عسل و لیمو برای درمان این بیماریها عالی است. مصرف مقدار کافی غذاها یا مایعات غنی از ویتامین C به بهبود سیستم ایمنی بدن کمک خواهند کرد. نصف لیتر آب را بجوشانید و ۲ قطعه زنجبیل به آن اضافه کنید. سپس ۳ قاشق لیمو و عسل به آن اضافه کنید. مایع را صاف کرده و ۳ الی ۴ بار در روز بنوشید.
لیمو و عسل یکی از بهترین گزینهها برای درمان اختلالات گوارشی است. با اضافه کردن یک قاشق عسل خالص و ۲ قاشق آب لیمو به یک لیوان آب گرم میتوانید یک ماده نیرو بخش و قوی بسازید. آب لیموی تازه به تنظیم سطح PH بدن کمک میکند، مواد مغذی ضروری مثل ویتامینهای B و C و ریبوفلاوین را تأمین کرده و سیستم ایمنی را پاکیزه میکند.
همچنین این نوشیدنی مثل یک تصفیه کننده خون عمل میکند و به تمیز شدن کبد از طریق تولید صفرای بیشتر برای درمان اختلالات معده مثل رفلکس اسید و زخم معده کمک میکند.
لیمو و عسل ویژگیهای ضد باکتری و ضد التهابی دارند که به سلامتی و صافی پوست کمک میکند. برای مشکلات پوستی مانند جوش یا آکنه، مخلوط عسل و لیمو با ترکیب ۵۰×50 درست کرده و بر روی پوست بگذارید.
این نوشیدنی ترکیبی مثل اکسپتورانت عمل کرده و باعث خروج خلط از مسیر سیستم تنفسی به بیرون میشود. این معجون از هر شربت آماده برای این اعمال مفیدتر است. ۲ قاشق لیمو و یک قاشق عسل را در آب گرم مخلوط کنید. نوشیدنی را چندین بار در روز بنوشید. این نوشیدنی برای آرام کردن سینه و مسیر بینی کمک کننده خواهد بود. عسل برای صاف کردن گلو مفید است و از عفونت آن جلوگیری میکند.
عسل به عنوان توسعه دهنده طبیعی انرژی شناخته شده است در حالیکه لیمو کالری پایینی دارد. ترکیب عسل و لیمو در کاهش چربی سودمند بوده و از چاقی جلوگیری میکند.
لیمو و عسل غنی از آنتی اکسیدانهایی هستند که با رادیکالهای آزاد مبارزه میکنند. این فرایند موجب جلوگیری از ابتلا به برخی از بیماریها مثل آلزایمر، دیابت و بیماری قلبی میشود. این دو ماده سلولهای بدن را از آسیب ناشی از رادیکالهای آزاد محافظت میکنند.
۴ دلیل علمی اثباتشده برای اینکه بیشتر سکوت کنیم!
شلوغی زیاد شما را آشفته میکند؟ شاید وقتش است که به یک مکان آرام و بدون تنش بروید.
به گزارش آلامتو و به نقل از آی بانو؛ ما در تمام لحظات زندگی با اصوات احاطه شدهایم، و چنان با این آلودگیهای صوتی تطبیق یافتهایم که آنها را صداهای پسزمینهی معمول تلقی میکنیم، کمترین توجهی به صدای جمعیت، ترافیک، موزیک یا تلویزیون نمیکنیم.
جوانب مثبت سکوت به ما گوشزد میکند که باید بیش از پیش خود را به سکوت مهمان نمائیم.
طبق مطالعهایی که در سال ۲۰۱۳ در زمینهی تاثیر متفاوت سطح صدا بر روی موشها صورت پذیرفت، مشخص شد دو ساعت سکوت در روز به شکلگیری سلولهای جدید در هیپوکامپوس مغز، نقطهایی در مغز که مسٔول تواناییهای یادگیری، حافظه و احساسات است، میشود.
مغز ما حتی مادامی که استراحت میکنیم، فعال است. در طی ساعات استراحت، مغز اطلاعاتی که در طول روز به دست آورده، پردازش و در خود حک میکند. هنگامی که پردازش اطلاعات خوب پیش برود، معطوف صدا و دیگر مداخلات نشود، یکپارچگی احساسات و حافظه، برانگیختگی تصورات و بروز تواناییها از سوی مغز به جریان میافتد. در نتیجهی سکوت، خلاقتر شده و درهای جهان به رویمان باز میشود.
اثبات شده است که صداهای مدوام بر مغز تاثیر گذاشته و منجر به افزایش سطح هورمون استرس میگردد. در مقابل، سکوت تاثیر کاملاً معکوسی دارد؛ عدم وجود صدا محرکی برای رفع استرس از مغز و بدن است. محققان تغییر در فشار خون و جریان گردش خون را مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه دست یافتهاند که دو دقیقه استراحت در سکوت موثرتر از گوش دادن به هرگونه موسیقی آرامشبخش است.
اصوات مانع از حل مشکلات پیشروی ما میشود، خواه مشکلات مرتبط با مطالعه، خواه مشکلات کاری باشند؛ همین امر منجر به کاهش انگیزه، توجه و افزایش خطا میگردد. برخی از مطالعات حاکی از آن است که نمرات درسِ خواندن و زبانِ کودکانی در نزدیکی خیابانهای پر سر و صدا یا خطوط راهآهن زندگی میکنند، نسبت به کودکانی که در مناطق آرامتر زندگی میکنند، پایینتر است. با این وجود، قضیهی خوشایندی نیز در این قانون وجود دارد: مغز میتواند آنچه را که در نتیجهی آلودگی صوتی از دست میدهد، بازیابد.