شیوع سرطان پستان در میان زنان جوان جهان

جام جم سرا: دکتر «پی گوهان» از بیمارستان «سری راماکریشنا» گفت: سرطان پستان همچنان شایع‌ترین سرطان در میان زنان است اما اکنون این نگرانی وجود دارد که نرخ ابتلا به این سرطان در زنان زیر 40 سال نیز به طور دائمی رو به افزایش است و بررسی‌ها نشان داده زنانی که در اواخر دهه 20 و 30 از عمرشان قرار دارند به دلیل ابتلا به سرطان پستان تحت درمان قرار می‌گیرند.

پزشکان معتقدند پیش از این به زنان بالای 40 سال توصیه می‌شد سالی یک بار تحت معاینه ماموگرافی قرار بگیرند اما اکنون لازم است زنان جوان‌تر نیز برای انجام ماموگرافی به پزشک مراجعه کنند.

به گزارش جام جم سرا، به نقل از روزنامه ایندین تایمز، تشخیص سرطان پستان در زنان جوانتر به دلیل تراکم بافتی بیشتر در این عضو در زنان کم‌سن مشکل است. زمانی که یک زن جوان متوجه وجود برآمدگی در سینه‌اش می‌شود اغلب سرطان به مرحله پیشرفته رسیده است. همچنین گاهی اوقات انجام ماموگرافی در تشخیص سرطان در زنان 30 ساله به دلیل تراکم بافتی در سینه‌ها بی‌نتیجه می‌ماند. (ایسنا)

وصله جوانان به تن زنان نمی‌چسبد

جام‌جم‌سرا: دیروز این موضوع مسجل شد، آن هم به واسطه گفته‌های یک عضو شورای راهبردی امور جوانان که از سه گزینه حرف زد: اول جدا شدن حوزه جوانان از وزارت ورزش و تبدیلش به سازمانی زیر نظر ریاست جمهوری، دوم، ادغام حوزه جوانان با معاونت امور زنان و خانواده و سوم بقای وزارت ورزش و جوانان به شرط گماردن قائم‌مقام برای امور جوانان تا این حوزه مستقل‌تر و مختارتر از امروز باشد.

خبرها حاکی است دوشنبه آینده یکی از این سه روش در شورای راهبردی امور جوانان انتخاب می‌شود که اگر هریک از این سه روش تائید شود، تبعاتی خواهد داشت.

اگر گزینه اول انتخاب شود، یعنی امور جوانان در سازمانی مستقل و زیر نظر رئیس‌جمهور اداره شود، بازگشت به عقب اتفاق می‌افتد و با اتلاف زمانی چهارساله، اوضاع به سال 89 یعنی زمانی که سازمان ملی جوانان وجود داشت برمی‌گردد و آن‌وقت می‌شود پرسید پس چرا این همه هزینه شد تا این سازمان منحل شود و بار دیگر با صرف هزینه قرار است برپا شود؟

اگر گزینه سوم نیز انتخاب شود یعنی در دل یک وزارتخانه، قائم‌مقامی برای رتق و فتق امور جوانان به کار گرفته شود هم بدنه دولت در این بخش متورم می‌شود و هم در درون وزارتخانه چند صدایی رخ می‌دهد که می‌تواند منشا اختلاف و پیش نرفتن کارها باشد.

اما اگر گزینه دوم تائید شود تبعات بدتری خواهد داشت، چون به همان اندازه که چسبیدن سازمان تربیت بدنی به سازمان ملی جوانان اشتباه بود، ادغام امور جوانان در معاونت امور زنان و خانواده نیز اشتباه است.

دلیلش این که این معاونت گرچه رییس آن معاون رییس‌جمهور است، اما چون قدرت اجرایی ندارد و در حد یک مشورت‌دهنده و تعیین‌کننده خط مشی است، نمی‌تواند برای اداره امور جوانان کارساز باشد.

در واقع، امور جوانان کشور با هزاران چالش و مشکل، تشکیلاتی می‌خواهد که حرفش برش داشته و تیغش بر همه حوزه‌ها کارگر باشد که معاونت امور زنان و خانواده بدون این توان است.

این موضوع را بیفزاییم به این که این معاونت همچنان درگیر کارهای انجام نشده و بر زمین مانده در حوزه زنان است و حتی در موضوعی پرجنجال چون افزایش مرخصی زایمان با وجود رایزنی‌های بسیار هنوز نتوانسته دولت را متقاعد به تخصیص بودجه کند.

پس هیچ‌یک از این سه روش نمی‌تواند روشی مطمئن برای ساماندهی امور جوانان باشد، مگر این که اضطراری در میان باشد و عده‌ای بخواهند بار سنگین جوانان را از دوش ورزش بردارند.

مریم خباز -‌ گروه جامعه

آمار‎‌اعتیاد زنان در آستانه 2 رقمی شدن

جام سرا:بابک دین‌پرست در حاشیه نشست تخصصی کارشناسان فرهنگی و پیشگیری ستادهای مبارزه با موادمخدر استان‌های کشور در شیراز، گفت: برای افزایش اثرگذاری فعالیت‌های پیشگیرانه باید واقعیت‌های اعتیاد را به جامعه منعکس و تصویری دقیق از روند اعتیاد به افراد ارائه داد.

وی ادامه داد: نمی‌توانیم به افراد بگوییم مواد مخدر نشاط‌آور، لذت‌بخش، ارتقا دهنده توان جنسی و ... نیست اما باید آنان را آگاه کرد که این تاثیرات کوتاه مدت خواهد بود و بعد از چندماه مصرف مواد مخدر، فرد اسیر اعتیاد شده و شاهد هیچ یک از این اثرات نخواهد بود.

وی با بیان اینکه ما هنوز تصویر درستی از پایان اعتیاد برای افراد و جامعه ایجاد نکرده‌ایم، گفت: در بیان عوامل موثر بر اعتیاد همواره تاهل، داشتن شغل و میزان تحصیلات را به‌عنوان عوامل بازدارنده مطرح کرده‌ایم اما امروز آمارها نشان می‌دهد بیش از 21 درصد کل معتادان کشور دارای تحصیلات لیسانس و بالاتر هستند، 63 درصدشان متاهل و 53 درصد افراد شاغل هستند.

دین‌پرست با تصریح اینکه باید در این آمارها با دقت و حساسیت نگاه و آنها را تحلیل کرد، گفت: نمی‌توانیم بگوییم هیچ اقدامی انجام نشده یا حتی اثربخشی را به شکل کامل نادیده بگیریم، اما باید باور کنیم که اثربخشی اقدامات آنگونه که انتظار داریم نبوده است.

وی در عین‌حال پدیده اعتیاد و بزه قاچاق موادمخدر را با سایر جرایم و بزه‌های اجتماعی بسیار متفاوت دانست و گفت: در تمام بزه‌ها ما یک بزهکار داریم یک بزه‌دیده، یک متهم یا مجرم داریم و یک‌سمت شاکی و زیان‌دیده، اما در موضوع موادمخدر و خصوصا بحث قاچاق، یک سمت قاچاقچی سودجو قرار دارد و در سمتی اعضای خانواده‌های ما به‌عنوان معتاد که به قاچاق‌چی کمک می‌کنند.

دین‌پرست اضافه کرد: در جرایم مواد مخدر متاسفانه معتاد مانند ستون پنجم عمل می‌کند حال آنکه بزه‌دیده است. بنابراین فرآیند مبارزه با قاچاق و پیشگیری از اعتیاد، بسیار متفاوت است.

او اضافه کرد: من هم منتقد وضع موجود هستم اما باید واقع‌بینانه به مسئله نگاه کرد، پدیده موادمخدر و اعتیاد را باید به‌درستی شناخت و با دقت شناساند، اعتیاد یک بیماری مزمن، پیش‌رونده و عودکننده است، حتی درکشوری مانند سویس با تمام ظرفیت‌هایش، ماندگاری معتادان پس از ترک بین 25 تا 26 درصد اعلام می‌شود.

این مقام مسئول همچنین گفت: به طور میانگین 40 درصد از زندانیان کشور به شکل مستقیم مرتبط با جرایم موادمخدر هستند و 25 درصد نیز به شکل غیرمستقیم با موضوع ارتباط دارند به‌طوریکه 10 درصد جرایم مالی، 55 درصد طلاق‌ها یا 20 درصد جرایم منکراتی ریشه در مواد مخدر دارد.

وی با تصریح اینکه برنامه‌هایی با کمک سازمان زندان‌ها برای مراقبت از زندانیان معتاد پس از خروج از زندان انجام می‌شود، گفت: ایران اسلامی در مبارزه با مواد مخدر، حجم کشفیات مواد مخدر، انجام مطالعات و اجرای برنامه‌های مختلف برای مقابله با قاچاق مواد مخدر و پیشگیری از اعتیاد و درمان معتادان، در سطح جهان پیشتاز است.

او اضافه کرد: در ایران 6300 مرکز درمان اعتیاد فعال است که 750 هزار معتاد را تحت پوشش دارد و 92 درصد از این مراکز توسط سمن‌ها و بخش خصوصی ایجاد شده و اداره می‌شود و 89 درصد کل 750 هزار معتاد در این مراکز تحت پوشش هستند.

دین‌پرست با تصریح اینکه برخی معتقدند مقابله با ترانزیت مواد مخدر به ما چه ارتباطی دارد و چرا ما هزینه‌های این موضوع را پرداخت کنیم، گفت: در سیاست‌های نظام اسلامی، در آموزه‌های دینی و حتی انسانی، اینکه ما در مقابل چنین موضوعی بی‌تفاوت باشیم، منع شده است، از طرفی به هیچ‌عنوان در شان جمهوری اسلامی نیست که دست کمک به سمت سایر کشورها و مجامع برای این مبارزه، دراز کند.

وی در خصوص آمار اعتیاد و معتادان کشور گفت: براساس اطلاعات آخرین طرح شیوع‌شناسی اعتیاد که در سال 90 توسط جهاددانشگاهی کشور اجرا شد، یک میلیون و 325 هزار نفر در ایران معتاد هستند که 9.3 درصد از آنان را زنان و 90.7 درصد را مردان تشکیل می‌دهند.

وی ادامه داد: البته تحلیل این آمار و مقایسه آن با آمار سال 86 که درصد اعتیاد زنان را 5 درصد نشان می‌داد، دلیل بر افزایش دو برابری اعتیاد در زنان نیست زیرا شیوه‌های آمارگیری در دو طرح شیوع‌شناسی اجرا شده، متفاوت است.

دین‌پرست البته اذعان‌داشت که شاهد رشد اعتیاد در زنان و جوانان بوده‌ایم اما تاکید کرد که نمی‌توان به‌صرف وجود اعتیاد در برخی سنین، اعلام کرد که سن اعتیاد از کودکی یا نوجوانی یا جوانی است.

این مقام مسئول با بیان اینکه هم‌اینک قاچاقچیان از قاچاق موادمخدر سنتی سالانه بالغ بر 3 میلیارد دلار سود به جیب می‌زنند، گفت: تاکنون در ایران 270 هزار قاچاقچی دستگیر و بالغ بر 570تن موادمخدر کشف شده است اما باید قبول کرد که حداقل 500 تن مواد مخدر هم در کشور توزیع و مصرف شده است.

معاون فرهنگی و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد هماهنگی مبارزه با موادمخدر کشور موضوع افزایش گرایش به موادمخدر صنعتی را یکی از دغدغه‌های مهم جامعه دانست و با بیان اینکه هر روز در جهان شاهد ساخت یک ماده مخدر صنعتی جدید هستیم، گفت: امروز NPS ها به‌عنوان یک ماده روانگردان معضل اصلی جهان است زیرا مواد تشکیل‌دهنده این ماده هیچکدام ممنوعیت عرضه را ندارند.

دین‌پرست گفت: متاسفانه امروز اگر آمار مصرف موادمخدر سنتی در میان معتادان بیشتر ایران بیشتر است، ما ابراز خوشحالی می‌کنیم، زیرا به عوارض و عواقب بسیار بسیار خطرناک موادمخدر صنعتی واقف هستیم.

معاون فرهنگی و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد هماهنگی مبارزه با موادمخدر کشور همچنین از تلاش برای عضویت و حضور نمایندگانی از رسانه‌های مکتوب و خبرگزاری‌ها در کمیته‌های این ستاد خبر داد و ابراز امیدواری کرد که با توجه به تاثیرگذاری فعالیت‌های رسانه‌ای در امر مبارزه با اعتیاد و مواد مخدر، از ظرفیت رسانه‌ای کشور استفاده مطلوب انجام شود.(ایسنا)

دختران و زنان در معرض خطر: توصیه‌هایی برای استحمام

جام جم سرا: دکتر شیرین نیرومنش متخصص زنان و زایمان و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در هفته نامه سلامت نوشت: چند وقت پیش خانمی با وزن بالا با بیماری قارچی به من مراجعه کرد. یکی از سوال‌هایی که از او پرسیدم این بود که در حمام روی صندلی می‌نشیند یا کف حمام؟

پاسخ مشخص بود؛ به دلیل وزن بالا تحمل ایستادن نداشت و چون عادت به حمام طولانی داشت، کف حمام می‌نشست و اکثر اوقات نیز به حمام عمومی می‌رفت. برایش توضیح دادم که حمام آفتاب نمی‌خورد و محیطی مرطوب و مستعد رشد قارچ است و نشستن کف حمام یا لب استخر یا حوضچه‌های آب گرم یا حتی داخل وان، مخصوصا در اماکن عمومی می‌تواند باعث انتقال عفونت‌ها به دستگاه تناسلی شود.

توصیه اکید دارم که خانم‌ها و دخترخانم‌ها ایستاده حمام کنند و اگر زمان حمام طولانی است یا به دلایلی می‌خواهند بنشینند، صندلی یا چهار پایه‌ای داشته باشند و قبل از نشستن حتما ابتدا آن را با آب جوش بشویند.

اگر از وان یا توالت فرنگی، مخصوصا در محیط‌های عمومی یا هتل‌ها استفاده می‌کنید، حتما قبل از استفاده آن را با محلول‌های ضدعفونی‌کننده پاک کنید زیرا بیماری‌های قارچی جزو شایع‌ترین بیماری‌هایی است که از محیط حمام می‌تواند منتقل شود و علائم آن ترشحات سفیدرنگ همراه خارش و سوزش است.

اگر خانمی این نکته‌ها را رعایت نکرد و متوجه ترشحات سبز یا زرد یا بدبو با سوزش و خارش شد، حتما باید به متخصص مراجعه کند.

نوعی از میکروب هم ممکن است از این طریق وارد دستگاه تناسلی شود که تنها موقع رابطه زناشویی علائمش ظاهر می‌شود. ترشحات خانم آلوده‌شده با این میکروب به دنبال ریزش اسپرم داخل واژن بوی ناخوشایندی مثل بوی ماهی گندیده می‌دهد که این نشانه عفونت است و به درمان نیاز دارد.

***

توصیه طب سنتی درباره استحمام

دکتر محمد فصیحی دستجردی (متخصص بیماری‌های عفونی و محقق طب سنتی) می‌گوید: برای رفع سوزش و خارش و بهبود زخم‌ها و التهاب ایجادشده از عرق یا جوشانده بابونه یا آویشن را که قارچ و باکتری را از بین می‌برد، داخل آب گرم در تشتی بریزید و داخل آن بنشینید. اگر لاغر هستید و پوست خشکی دارید و این مشکل به دنبال خشکی پوست ایجاد یا تشدید شده، می‌توان به کمک کرم ویتامینA و پماد گل بنفشه به صورت موضعی ناحیه را چرب کرد.

در صورتی که خارش و سوزش در اثر عفونت بروز کرده و ترشحات بدبو وجود دارد هم استفاده از پماد کالاندولا یا گیاه همیشه‌بهار توصیه می‌‌شود.

از بین داروهای خوراکی نیز با توجه به مزاج، عرق آویشن، دارچین و رازیانه برای افرادی که مزاج سرد دارند و عرق کاسنی و شاتره صبح ناشتا یک استکان برای آن‌ها که مزاج گرم دارند، مناسب است.

***

توصیه متخصص پوست درباره استحمام

دکتر فریبا قلمکار (متخصص پوست و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) معتقد است: اصلیترین مشکلی که در تابستان به‌دلیل تعریق زیاد بروز می‌کند، انسداد دهانه غدد عرق و خارش و سوزش به دنبال آن است.

برای پیشگیری کافی است از پوشیدن لباس‌های چسبان و تنگ و از جنس مواد پلاستیکی پرهیز کنید و در عوض لباس‌های گشاد و نخی بپوشید تا هوا بین چین‌ها جریان داشته باشد، اما اگر به دنبال گرما و تعریق زیاد دچار این مساله شدید، هیچ‌گونه کرم موضعی استفاده نکنید زیرا باعث انسداد بیشتر دهانه غدد عرق و بد‌تر شدن ضایعات می‌شود. با دوش گرفتن و بازگذاشتن محل اجازه دهید تا مشکل پیش آمده هر چه سریع‌تر برطرف شود.

در صورتی که دلیل سوزش و خارش عفونت یا بیماری‌های قارچی باشد باید به متخصص زنان مراجعه کنید و آزمایش‌ قارچ دهید و دارو مصرف کنید.

***

توصیه متخصص زنان درباره استحمام

دکتر شهرزاد زاده‌مدرس (متخصص زنان و زایمان دانشیار، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی) می‌گوید: بهترین توصیه را رعایت نظافت و حمام کردن سلامت می‌دانم. تابستان‌ها که تعریق زیاد است، لباس زیر باید مرتب تعویض شود و خشک باشد. دوش روزانه را نباید فراموش کرد. ناحیه تناسلی را باید مرتب شست و خشک کرد اما هفته‌ای ۲ مرتبه از شامپو، صابون یا ژل بهداشتی استفاده کرد. دامن بهترین پوشش برای این فصل است و از پوشیدن شلوارهای چسبان و لگ‌های پلاستیکی باید خودداری کرد.

اگر خانمی احساس می‌کند جز خارش و سوزش دچار عفونت قارچی هم شده و ترشحات زرد و بدبو دارد، باید زود‌تر به متخصص مراجعه کند تا داروهای ضدقارچ دریافت کند.

جایگزین زندان، برای زنان زندانی

جام جم سرا: زهرا بنیانیان در این مورد گفت: وضعیت زنان زندانی با جرم موادمخدر و بررسی مشکلات آنان یکی از دغدغه‌های ستاد مبارزه با موادمخدر است. در این باره، پیش‌نویس طرحی با عنوان «مجازات جایگزین زندان برای زنان زندانی با مجازات کمتر از 91 روز» مشترکاً از سوی اداره کل حقوقی ستاد و معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری ارائه و مقرر شد کار گروهی در این رابطه متشکل از ستاد، ناجا، معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری و قوه قضائیه تشکیل شود و این طرح در کارگروه مذکور به طور ویژه مورد بررسی قرار گیرد.

براساس آخرین آمار جمع‌آوری شده از سوی سازمان زندان‌ها در فروردین امسال، تعداد کل زندانیان کشور، 210 هزار و 672 نفر است. در این میان نیز 3/5 درصد از کل زندانیان را زنان تشکیل می‌دهند. علاوه بر آمار متفاوت از تعداد زنان و مردان زندانی، جرایمی که منجر به محکومیت زنان و حضور زنان در زندان‌ها می‌شود نیز با مردان متفاوت است.

براساس آمار‌های رسمی سازمان زندان‌ها، جرایم مربوط به موادمخدر، انجام اعمال منافی عفت و در نهایت سرقت به ترتیب از عمده‌ترین جرایم زنان در کشور به شمار می‌آیند.

زنانه‌شدن آسیب‌های اجتماعی

موضوع مجازات‌های جایگزین حبس و قضازدایی، مدت زمانی است که از سوی مسئولان قضایی مورد توجه قرار گرفته است. همزمان با آغاز فعالیت دولت یازدهم نیز، وزارت دادگستری یکی از اهداف خود را تدوین قوانینی برای جایگزینی مجازات حبس و محدود ساختن دایره تعریف جرم معرفی کرد.

در همین راستا، مسئولان ستاد مبارزه با موادمخدر در تازه‌ترین اظهارات خود به جایگزینی مجازات حبس و استفاده از مجازات‌هایی با آسیب‌های اجتماعی کمتر تاکید کردند. پیش از این نیز، مسئولان ستاد دیه کشور از اجرای طرح ویژه ستاد دیه برای آزادی تمام زندانیان زن جرایم غیرعمد خبر داده‌اند. در سال‌های اخیر، موضوع زنانه شدن فقر و آسیب‌های اجتماعی از جمله موضوعاتی است که بارها از سوی کارشناسان اجتماعی مورد تاکید قرار گرفته است.

در همین رابطه، به تازگی، شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده گفت: در کنار «زنان سرپرست خانوار»، هم اکنون با بالا رفتن سن به الگوی جدیدی به نام «زنان خودسرپرست» رسیده‌ایم که حدود 3 میلیون نفر را شامل می‌شوند و آنچه در این میان نگران‌کننده است زنانه‌شدن چهره فقر در خانواده‌هاست.

زنانه‌شدن فقر و آسیب‌های اجتماعی به دنبال افزایش تعداد زنان سرپرست خانوار، افزایش میزان مصرف موادمخدر و آمار بیکاری زنان می‌تواند در سال‌های آتی به افزایش میزان جرایم زنان و حضور آنان در زندان بینجامد.

این امر در حالی است که حضور زنان در زندان فارغ از تمامی آسیب‌های اجتماعی که می‌تواند با خود به همراه داشته باشد، بیشترین آسیب را به نهاد خانواده وارد می‌کند. در واقع، در پی حضور زنان در زندان و فقدان حضور آنان در خانواده، خانواده به نوعی دچار بحران‌ها و مشکلات جدی می‌شود که گاه ممکن است جبران‌پذیر نباشد. ضمن اینکه، سکونت زنان به همراه فرزند یا فرزندان در زندان از دیگر معضلات اجتماعی است که بارها از سوی فعالان حقوق کودک گوشزد شده است.

طبق تبصره ماده 69 مقررات زندان‌ها زنان زندانی می‌توانند اطفال خود تا سن دو سال تمام را به همراه داشته باشند. در هر زندان هم باید محلی جداگانه برای اطفال بین دو و شش ساله وجود داشته باشد. در غیر این صورت کودکان باید تحت مراقبت‌های دولتی قرار بگیرند. کودکانی که با مادران زندانی زندگی می‌کنند غالباً از خانواده‌هایی هستند که پدر در زندگی وجود ندارد یا خود او در زندان به سر می‌برد. به طور حتم، حضور کودکان به همراه مادران در زندان در ذات خود همراه با آسیب‌های اجتماعی بسیاری است. چرا که فرد از همان دوران کودکی مجبور به زندگی با مجرمان و گاه مشاهده رفتار و گفتاری است که می‌تواند آینده او را دستخوش تغییر کند.

بر همین اساس، تلاش برای جلوگیری از حضور زنان در زندان و بازگشت آنان به محیط خانواده از جمله سیاست‌هایی است که از سوی بسیاری از کشور‌های دنیا دنبال می‌شود و به گفته کارشناسان ضرورت اجرای آن بارها به اثبات رسیده است.

نگاه منعطف قانون به مجازات حبس

یک حقوقدان با اشاره به بحث قضازدایی و استفاده از مجازات‌های جایگزین حبس می‌گوید: در قانون مجازات جدید، بسیاری از امور که در گذشته جرم به حساب می‌آمد درحال حاضر از تعریف جرم خارج شد. به طور مثال، تخلفات مربوط به دستگاه‌های دولتی به خود دستگاه‌ها واگذار شده تا مجازات‌های نقدی را برای متخلفان در نظر بگیرند تا این موارد دیگر وارد روند قضایی نشود.

مصطفی ترک همدانی در ادامه عنوان می‌کند: همچنین در قانون جدید، دست قاضی برای در نظر گرفتن تخفیف یا استفاده از مجازات‌های جایگزین حبس مانند کار اجباری باز گذاشته شده است. او با اشاره به نگاه قانون مجازات در گذشته و درحال حاضر، بیان می‌کند: در مورد مجازات بانوان در قانون مجازات قبلی و فعلی تخفیفاتی در نظر گرفته شد که تشخیص آن با قاضی است. در این باره لازم است تا تعادلی میان عمل مجرمانه و مجازات وجود داشته باشد تا مجازات‌های در نظر گرفته شده قدرت بازدارندگی خود را حفظ کنند.

ترک همدانی همچنین خاطرنشان می‌کند: در این موارد، معمولاً قضات به شخصیت فردی مجرم نگاه می‌کنند و بر این اساس حکم صادر می‌کنند. به طور مثال، یک مجازات سبک برای فردی که از حیثیت اجتماعی بالایی برخوردار است بازدارندگی کافی را داشته باشد.

این حقوقدان در پایان با اشاره به طرح مجازات جایگزین حبس تا 91 روز می‌گوید: مجازات حبسی که 90 روز یا کمتر باشد، اصولاً مجازات حبس به شمار نمی رود چرا که خریدنی است و تنها در مواردی که فرد محکوم قدرت پرداخت جریمه را نداشته باشد راهی زندان می‌شود. طرحی که در این زمینه در دست بررسی است در صدد است تا با استفاده از مجازات‌های جایگزین مانع ورود زنانی به زندان شود که قدرت پرداخت جریمه نقدی را ندارند.

فریده غیرت حقوقدان و فعال حقوق زنان نیز ضمن حمایت از اجرای طرح‌های این چنینی می‌گوید: واقعیت این است که ورود مردان و زنان به زندان تبعات ناگواری برای خانواده دارد.

او در ادامه تصریح می‌کند: البته جنس پیامدهای اجتماعی این مسئله برای خانواده متفاوت است، چرا که با حضور پدر در زندان معمولاً مادران در صورت داشتن عایدی می‌توانند خانواده را اداره کنند. اما حضور مادر در زندان در نهایت به متلاشی شدن خانواده منجر می‌شود. غیرت همچنین مطرح می‌کند: به عقیده من، فکری که پشت این طرح وجود دارد بسیار ارزشمند است زیرا با استفاده از مجازات‌های جایگزین حبس، آثار زیان بار مجازات کمتر می‌شود و خانواده هم در جای خود باقی می‌ماند. (آرمان)

پژوهش جدید: مغز زنان میگرنی ۴۰ سال به بالا در خطر!

جام‌‌جم‌سرا: خانم‌ها پس از ۴۰ سالگی معمولا اضافه وزن پیدا می‌کنند و علایم پوکی استخوان به مرور ظاهر می‌شود. در افراد مبتلا به میگرن اوضاع بد‌تر است چراکه سردرد‌های مزاحم نیز افزایش پیدا می‌کنند.

به نقل از باشگاه خبرنگاران، پژوهش‌های اخیر محققان دانشگاه در آمریکا نشان می‌دهد که سردرد‌های میگرنی بعد از ۴۰ سالگی۵۰ تا ۶۰ درصد افزایش پیدا می‌کند و اکثر بانوان مبتلا به میگرن ادعا می‌کنند که شدت و میزان سردرد‌ها در در دوران پیش از ۴۰ سالگی و بعد از آن افزایش پیدا می‌کند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که این گفته صحت دارد و میزان افزایش بین ۵۰ تا ۶۰ درصد است.

بررسی‌ها نشان می‌دهند، مصرف مواد غذایی حاوی آهن نقش زیادی در پیشگیری از سردرد‌های میگرنی در زنان دارد و با تغذیه سالم و ورزش می‌توانند از آسیب به مغز خود جلوگیری کنند.

نتایج این مطالعه همچنین نشان می‌دهد خانم‌ها باید بدانند حملات عصبی مداوم موجب تغییر ساختار مغزی می‌شود و می‌تواند بدن را با مشکلات زیادی روبرو کند از این رو اگر سابقه سردرد‌های شدید قبل از ۴۰ سالگی را دارید باید حتما به پزشک مراجعه کنید و تحت درمان قرار بگیرید.

اعتیاد شوهران، دامن زنان را می‌گیرد

جام‌جم‌سرا: وزیر کشور و دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر بارها گفته این کشور ما هستیم؛ ما که یک میلیون و 350 هزار معتاد شناخته‌شده داریم که بیش از 90 درصدشان مرد هستند و کمتر از 10 درصدشان زن، همان‌هایی که 52 درصدشان شغل دارند و معتادند و 63 درصدشان تاهل اختیار کرده‌اند و دست از مواد مخدر نمی‌کشند.

وزیر کشور می‌گوید 3 درصد از نزاع‌ها حاصل اعتیاد است و 40 درصد از سرقت‌ها محصول سوءمصرف مواد مخدر و روانگردان‌ها و تلخ‌تر از همه، 65 درصد از موارد همسر‌آزاری در کشور که محرکش اعتیاد است.

این آمار آخر، این همسر‌آزاری گسترده، این که 63 درصد از معتادان کشور ازدواج کرده‌اند و کانون خانواده را با اعتیاد به ناامنی کشانده‌اند بخش حساس این آمارهاست. این آمار 63 درصدی تازه اگر دقیق باشد به ما گوشزد می‌کند دست‌کم 700 هزار زن از تبعات ناشی از اعتیاد شوهر رنج می‌برند، در حالی که در چاردیواری‌های مفلوک خود بغض را فرو می‌دهند و با سختی‌ها می‌سازند و بار انگ اعتیاد شوهر را نیز تحمل می‌کنند.

این زنان همان آسیب‌دیدگان از اعتیادند که سال‌هاست گفته می‌شود به نیازهای فوری و حمایت‌های قانونی نیاز دارند، اما حمایت‌ها به‌قدری مختصر و دست قانون آن قدر دور از چاردیواری‌ها است که عملا بازنده ماجرای اعتیاد سرپرست خانواده خویش می‌شوند.

زنان گاهی به حدی در گنداب اعتیاد شوهر اسیر می‌شوند که در مقابل خشونت‌های برخاسته از مصرف مواد مخدر و روانگردان‌ها جان خود را از دست می‌دهند، مثل آن زن ساکن روستایی در حوالی بم که سال 90 درخواست طلاق داد و شوهر معتادش به بهانه انتقام، او و دختر 2/5 ساله‌اش را با اسید سوزاند. در اردیبهشت 93 نیز زنی سی ساله در سمنان که به اعتیاد شوهرش معترض بود با قطرات بنزینی که شوهرش روی او ریخت و فندک روشنی که به رویش انداخت، سوخت تا شاهدی دیگر باشد بر خطر گسترش اعتیاد در خانواده‌ها.

اعتیاد، اضطراب و افسردگی

دیدن صحنه مصرف مواد مخدر، فرو‌بردن سنجاق در یک تکه تریاک و آتش‌دادنش، ریختن هروئین روی زرورق و دود‌گرفتن‌های ممتد، سد کردن راه رگ و فرو بردن سرنگ در آن و ده‌ها صحنه دیگر که یک فرد معتاد در خانه نمایش می‌دهد، برای انسان سالم و منزجر از مصرف مواد به‌اندازه شکنجه دردناک است. اما هر سال هزاران زن و کودک در خانه‌ای که باید پناهگاهشان باشد و فضایی برای رسیدنش به آرامش، این صحنه‌ها را می‌بینند و شکنجه می‌شوند در حالی که قدرتی برای تغییر این وضع ندارند.

آن همسر‌آزاری 65 درصدی و آن کودک‌آزاری‌های 30 درصدی که آمارهای رسمی وزارت کشور به آن اشاره دارد ناشی از همین صحنه‌ها و همان ناتوانی در تغییر شرایط است که از زنان و کودکان خانواده‌های درگیر اعتیاد، قربانی می‌سازد.

اما این شرایط سخت تاوانی سنگین دارد که شاهدان اعتیاد تحملش می‌کنند، تاوانی که تاکنون محققان زیادی دنبال اثباتش بوده‌اند و پژوهشگرانی در داخل کشور نیز آن را ثابت کرده‌اند. سال 88 نتایج یک پژوهش منتشر شد که در آن 186 زن دارای همسر معتاد که دست‌کم یک بار تحت درمان اعتیاد قرار گرفته بودند با 173 زن که همسر غیرمعتاد داشتند از نظر روانشناختی مقایسه شدند که نتیجه‌اش این شد: زنان دارای همسر معتاد از مشکلاتی همچون شخصیت ضداجتماعی، افسردگی و استرس، آشفتگی‌های خلقی، اختلالات جسمانی، احساس خصومت و گرایش‌های خشونت‌بار رنج می‌برند، در حالی که تجربه آزار و مورد غفلت قرار‌گرفتن ذهن‌شان را آزرده می‌کند.

سال 87 نیز پژوهشی انجام شد که در آن مشکلات اجتماعی همسران مردان معتاد در منطقه تحت پوشش مرکز بهداشت شرق تهران بررسی ‌شد و نتایجش ثابت کرد بیشتر این زنان براثر زندگی مداوم با شریک زندگی معتاد، دافعه اجتماعی پیدا کرده‌ و برچسب‌هایی را پذیرا شده‌اند که از آن آزار می‌بینند. در این تحقیق تشریح شد این زنان اغلب به تنهایی در محافل عمومی شرکت می‌کنند و علاقه‌ای به حضور همسر خویش در جمع ندارند که همین عامل سبب می‌شود شوهران واکنش نشان داده و زنان را مجبور کنند بیشتر با افراد مورد قبول شوهر از جمله معتادان و فروشندگان مواد تعامل داشته باشند.

این در حالی است که این دو تحقیق بر این نکته اذعان دارد که زندگی در چنین شرایطی سبب می‌شود زنان مردان معتاد دچار عوارضی چون اضطراب، افسردگی و خشم شوند و زندگی بی‌کیفیتی را تجربه کنند.

بد و بدتر

حکایت خانواده‌هایی که اعتیاد در آن رخنه کرده، حکایت جنگلی است که یکپارچه در آتش فرو رفته و در آن تر و خشک چاره‌ای جز سوختن ندارند. در خانواده‌های درگیر اعتیاد، کودکان به همان اندازه که زنان آسیب می‌بینند، صدمه می‌خورند و این قربانی‌شدن دو‌لایه، پایه‌های خانواده را بشدت متزلزل می‌کند.

این در حالی است که در پژوهشی که نتایج آن سال 88 منتشر شد بر این نکته تاکید شد که برمبنای تئوری یادگیری اجتماعی، مصرف مواد مخدر امری یاد‌گرفتنی است، همان‌طور که سوءرفتار با زنان، رفتاری آموختنی است؛ یعنی دو رفتار ناهنجار که خطر تبدیل‌شدن کودکان این خانواده‌ها به آزار‌رسان، قربانی یا مصرف‌کننده مواد را افزایش می‌دهد.

این کودکان همان کسانی هستند که وزیر کشور این اواخر نسبت به سرنوشت آنها ابراز نگرانی کرد و جمعیت تقریبی آنها را یک میلیون و 400 هزار نفر تخمین زد، کودکانی که احتمال به خطا‌رفتنشان بسیار بیشتر از کودکان خانواده‌های سالم است.

اما علاوه بر این، کودکان برای زنان دارای همسر معتاد نیز لغزش‌هایی متصور است به‌طوری که پروانه محمدخانی، روان‌شناس بالینی و پژوهشگر حوزه اعتیاد در گفت‌وگو با فارس تاکید دارد: زنان کتک‌خورده و خشونت‌دیده در خانواده‌های آلوده از اعتیاد ممکن است با کسانی که آنها را مورد سوءرفتار قرار می‌دهند مصرف مشترک مواد را آغاز کنند تا به این طریق شوهر خود را کنترل کنند و جو نامساعد خانه را تا حدی به تعادل برسانند.

این همان نکته‌ای است که علی فرهودیان، رئیس مرکز تحقیقات سوءمصرف مواد دانشگاه علوم بهزیستی به جام‌جم می‌گوید. او معتقد است: این که برخی مردان معتاد همسرانشان را به اعتیاد دعوت می‌کنند با هدف از بین بردن نگرش منفی زنان به استفاده از مواد است، چون مردان به این طریق زنجیره سرزنش‌های همسر را قطع کرده و گاه با این ترفند از آنها برای درآمدزایی استفاده می‌کنند.

به گفته فرهودیان اگر این اتفاقات رخ ندهد حداقل حادثه‌ای که در زندگی این گروه از زنان رخ می‌دهد تحمل مداوم رفتارهای پرخاشگرانه شوهران است که خشونت‌های فیزیکی و کلامی را شامل می‌شود.

اما طبق گفته این کارشناسان، این که یک زن برای رهایی از فشار اعتیاد شوهر، گزینه بدتر یعنی معتاد شدن را انتخاب می‌کند حکایت از روندی تلخ دارد که در آن زنان قربانی اعتیاد در سایه نبود یا حضور کمرنگ حمایت‌های نهادهای مسئول، مایوسانه به دامن اعتیاد پناه می‌برند در حالی که در همه لحظاتی که زندگی را بسختی می‌گذرانده‌اند نیاز به دست‌های حمایتگر داشته‌اند.

حمایت‌های قانونی، علاج کار

اگر مردم عادی قصد رها کردن زن یا کودکی را از خانواده آلوده به مواد مخدرشان داشته باشند، حتما باید با مرد خانه یا حامیان او گلاویز شوند و در نهایت تاوان این دخالت را نیز با خشونت‌های بیشتر و شدیدتر فرد معتاد پس دهند، اما اگر قانون چنین واسطه‌گری‌ داشته باشد و به قصد حمایت از زنان و کودکان آسیب‌دیده وارد گود شود، آن وقت فرد معتاد چاره‌ای جز تسلیم ندارد. این شیوه را بسیاری از کشورهای دنیا به کار گرفته‌ و برای نمونه خانه‌هایی امن ساخته‌اند تا زنان و کودکانی که از تبعات مصرف مواد مخدر و روانگردان‌ها آسیب می‌بینند به آن پناه ببرند تا روزی که امنیت‌شان تضمین شود.

البته علی فرهودیان به جام‌جم توضیح می‌دهد: مداخله مستقیم در زندگی این خانواده‌ها نمی‌تواند کمک کننده باشد، بلکه مداخلات اجتماعی همچون آموزش زنان برای یادگیری رفتارهای درست با فرد معتاد و اجرای روش‌هایی که روند اعتیاد را کاهش می‌دهد و فرد را رو به بهبود می‌برد کارسازتر است، ضمن این که حمایت قوی سیستم‌های حکومتی و نظارتی از درمان اعتیاد و کاهش آسیب‌های ناشی از آن، همچنین پیشگیری از اعتیاد و مصون نگهداشتن افراد سالم جامعه روش‌های معقول‌تری برای حمایت از اعضای خانواده‌ها بویژه زنان است.

البته با این حال نمی‌توان منتظر فرا‌رسیدن چنین روزهای آرمانی نشست، چون تا تحقق این شرایط، این زنان و کودکان هستند که ناخواسته قربانی اعتیاد می‌شوند و نسلی را می‌سازند که سوءمصرف مواد آنها را توخالی کرده است.

مریم خباز ‌/‌ گروه جامعه

10خواسته زنان از شوهران خود

جام جم سرا:انسان 4 نیاز روحی اساسی دارد :
نیاز به دوست داشتن ودوست داشته شدن
نیاز به تعلق داشتن
نیاز به داشتن تصور ذهنی خوب از خود
نیاز به آزادی .
حال بر اساس این نیازها ببنید زنان از شوهران خود چه خواسته هایی دارند.

۱)هر روز به او بگویید که دوستش دارید :

هر کسی دوست دارد تایید شود و بداند که اطرافیان او را دوست دارند .بهترین راه برای تایید همسرتان – که برایش بسیار مهم است –این است که خیلی ساده هر روز به او بگویید دوستش دارید . گاهی دستانش را بفشارید و این جمله را زمانی که شما را بدرقه میکند بگویید .

۲)او را درک کنید و ببخشید
روزهایی هست که همسرتان اشتباهاتی انجام دهد و یا کمتر به شما رسیدگی کند . همیشه به خاطر داشته باشید که هیچ کس کامل نیست . در این مواقع خواسته همسرتان این است که او را درک کنید و او خود را سزاوار بخشش شما می داند . بدانید که هیچ رابطه ای بدون بخشش دوام ندارد.

۳)گفتگو کنید

نگذارید کار به جایی برسد که هیچ حرفی با همسرتان نداشته باشید درباره بچه ها کارتان و حتی آب و هوا با هم صحبت کنید.چرا که گفتگو نکردن اولین جرقه های یک رابطه سرد است.

۴)وقتی برای همسر و فرزندانتان اختصاص دهید

این زمان به دست شما محقق می شود و باید کیفیت با هم بودن را بالا ببرید یعنی تمام طرح ها و برنامه های آن روز را به میل آنها هماهنگ کنید . فقط خالی کردن برنامه روزانه برای با هم بودن کافی نیست بلکه باید برای این زمان برنامه ریزی کنید و به خود ثابت کنید که برای عزیزترین های زندگی تان عشق و احترام قائلید.

۵)بیشتر بگویید بله به جای نه

عادت به منفی نگری و مخلفت شما را از عزیزانتان دور میکند . سعی کنید دربرابر بعضی خواسته ها نه نگویید .با گفتن همین کلمه ساده بله همسرتان را متعجب و خوشحال کنید.

۶)خوب گوش دهید

همسرتان را با این مهارت میتوانید عاشق تر کنید . همسر شما فقط گوش های شما را برای شنیدن نمیخواهد بلکه باید با قلبتان به او گوش دهید و او را بفهمید .

۷) مهربانی کنید

چقدر در طول روز به همسرتان میگویید لطفا یا متشکرم یا اورا میبوسید . متاسفانه بعضی از زوجین فراموش میکنند با هم مهربان باشند و این کلید موفقیت را در زندگی از دست میدهند .

۸)بعضی از وظایف خانه و کودک را با هم تقسیم کنید

یکی از مهمترین دعواهای زناشویی بر سر همین مساله جزئی است.خرده کاری های خانه و بچه ها تنها مسائل همسرتان نیستند چه خوب است کمی غرور و سبقه خانودگی خود را کنار بگذارید و با این کار زندگی شیرین تری داشته باشید . شاید اوائل سخت باشد اما خود کم کم معجزه اندک کمک به همسر را خواهید دید .

۹)برای اوقات فراغت برنامه ریزی کنید

اگر همسر شما شاغل است ساعات بیکاری او و اگر همسرتان شاغل نیست خود به او مرخصی دهید . این روزها بگذارید او آزاد باشد و نگران بچه ها ، شما،خانه و .. نباشد . بگذارید در این اوقات فراغت به خود و خواسته های شخصی اش برسد .

۱۰) مراقب سلامت روحی و جسمی خود و خانواده باشید

بساری از مردان مراقب سلامتی خود نیستند و این برای همسرانشان مشکل به وجود می آورد و این افراد به سلامتی طرف مقبل هم اهمیت نمیدهند و لی به خاطر داشته باشد همسرتان نمیتواند مدام دنبال شما باشد. چرا که او عشق شما و همسر شماست نه مادرتان و خود نیاز به توجه دارد ؛ پس به سلامتی خود و او اهمیت دهید.(ایران مطلب)

تحقیقات جدید برای درمان پُرخوری در زنان

جام جم سرا: دکتر «یانگ شو»، متخصص ارشد در انجام این مطالعه از کالج پزشکی بیلور در تگزاس گفت: ترشح هورمون‌ها در زنان نقش مهمی در ابتلای فرد به این اختلال یا پیشگیری از آن بازی می‌کند. زمانی که استروژن بالاست از بروز اختلال پرخوری جلوگیری می‌شود اما پایین بودن میزان استروژن ترشح شده در افزایش میل به پرخوری نقش دارد.

متخصصان بر اساس این بررسی آزمایشگاهی انجام شده روی تعدادی موش ماده، اظهار داشتند: همان طور که پیش از این مشخص شده بود استروژن درمانی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد و به همین دلیل در مورد این موش‌ها تزریق ترکیبی از استروژن و پپتید GLP-1 انجام گرفت.

یانگ شو گفت: بر اساس مدل انجام شده مشاهده کردیم این تزریق، گیرنده استروژن را در منطقه تولید سروتونین در مغز فعال می‌کند. این بخش از مغز با بروز میل به پرخوری در فرد ارتباط دارد. مطالعات کمی وجود دارد که نشان می‌دهد در مبتلایان به پرخوری میزان پپتید GLP-1‌ در خون آنان پایین باشد اما در هیچ تحقیقی نشان داده نشده که این پپتید اختلال پرخوری را در حیوانات و انسان‌ها سرکوب می‌کند.

این متخصصان می‌گوید: ما در بررسی خود نشان دادیم استروژن و GLP-1 در کنار یکدیگر اختلال پرخوری را کاهش داده و این پپتید می‌تواند استروژن را به بخش خاصی از مغز انتقال دهد که به بافت سینه آسیب نرسد.

به نقل از مدیکال دیلی، در بروز اختلال‌های غذایی همچون پرخوری و بی‌اشتهایی بیش از یک عامل نقش دارد. طبق بررسی کارشناسان موسسه ملی سلامت در اغلب موارد، ترکیبی از عوامل رفتاری، زیست‌شناختی، روانی و اجتماعی موجب ابتلای فرد به این اختلالات می‌شوند. (ایسنا)

طلاق و مهاجرت: ۲ عامل افزایش زنان سرپرست خانوار

جام جم سرا: فهیمه فرهمند‌پور در حاشیه افتتاح پارک بانوان خورموج اظهار داشت: تدوین سند امنیت زنان و کودکان در روابط اجتماعی به زودی آماده می‌شود و کارهای خوبی هم توسط وزارت دادگستری و مجلس در حال پیگیری است.

وی ادامه داد: بر تلاش برای فعال کردن کارگروه تخصصی زنان و خانواده ذیل شورای برنامه ریزی توسعه استان‌ها تاکید داریم وبه دنبال حل مشکلات حوزه زنان و خانواده در قالب همکاری‌ بین دستگاه‌های هستیم.

فرهمندپور خواستار ایجاد فرصت فعالیت و مشارکت اجتماعی در جامعه برای فارغ التحصیلان دختر و سایر دختران جوان شد و ادامه داد: باید شرایط برای حضور زنان در فعالیت‌های اجتماعی در جامعه فراهم شود.

مشاور وزیر کشور در امور بانوان پیشگیری از روند افزایش آمار زنان سرپرست خانوار در جامعه را بسیار مهم دانست و اضافه کرد: از مهم‌ترین عوامل افزایش آمار زنان سرپرست خانوار در جامعه می‌توان به طلاق و مهاجرت مردان اشاره کرد که باید با ارائه راهکارهای مناسب از این موضوع جلوگیری کرد.(مهر)