خبرگزاری آریا -
آب مروارید کدورت عدسی چشم است
زمانی که از افراد در مورد آب مروارید سوال میکنید ممکن است با واژههایی همچون مشکلات چشم یا افراد پیر مواجه شوید. بیشتر افراد اطلاعات زیادی در مورد این بیماری ندارند.خوب این موضوع زیاد هم تعجب آور نیست. تقریبا بیش از نیمی از آمریکاییهایی که به سن 80 سالگی رسیدهاند، ممکن است آب مروارید را تجربه کنند. ممکن است در آغاز سن 40 سالگی نیز آب مروارید مرتبط با سن را نیز داشته باشید.
در اینگونه موارد معمولا تا سن 60 سالگی مشکلی در بینایی فرد ایجاد نمیشود. برخی از زنان و مردان میانسال نیز ممکن است به خاطر آب مروارید تاری دید داشته باشند اما خودشان از این موضوع اطلاعی نداشته باشند. خوب حالا سوال اینجاست که واقعا آب مروارید چیست؟ در این مقاله قصد داریم به مواردی بپردازیم که ممکن است بیشتر افراد اطلاعی از آن نداشته باشند.
آب مروارید بر روی چشم شما تشکیل نمیشود:
بیشتر افراد فکر میکنند که آب مروارید بر روی چشم تشکیل میشود اما این موضوع صحیح نیست. آب مروارید کدورت عدسی چشم است. بسیاری از مردم تصور میکنند که یک پوشش مهآلود در بالای عدسی چشم توسعه یافته است، اما آب مروارید در واقع در داخل چشم تشکیل میشود. تاری که باعث اختلال در بینایی میشود معمولا زمانی تشکیل میگردد که پروتئین موجود در عدسی چشم میشکند. شما نمیتوانید آب مروارید را احساس کنید و این موضوع ممکن است ماهها یا سالها ادامه داشته باشد. در اینگونه موارد تنها راه درمان استفاده از جراحی است.
افزایش سن تنها عامل خطر برای تشکیل آب مروارید نیست:
بیشتر آب مرواریدها وابسته به سن هستند اما امکان توسعه این موارد به خاطر جراحی یا سایر مشکلات چشمی همچون گلوکوم نیز وجود دارد. تابش و قرار گرفتن در معرض نور خورشید هم خطر ابتلا به این بیماری را افزایش خواهد داد. نور شدید آفتاب ممکن است سرعت شکستن پروتئینهای موجود در عدسی چشم را افزایش دهد. در همین حال ، برخی از آب مرواریدها مادرزادی هستند و نوزاد گاهی اوقات با این بیماری به دنیا میآید.
آب مروارید ممکن است تنها یک چشم شما را تحت تاثیر قرار دهد:
در حالی که آب مروارید ” دوجانبه ” رایجتر است،اما احتمال تشکیل آب مروارید در یکی از چشمها نیز وجود دارد. این موضوع زمانی قوت مییابد که شما از تروما یا ضربه به چشم رنج ببرید. همین امر موجب توسعه و گسترش آب مروارید در یک چشم میشود.
آب مروارید میتواند بینایی شما را به روشهای مختلف تحت تاثیر خود قرار دهد:
ممکن است بیمارانی وجود داشته باشند که با آب مروارید نیز بینایی 20-20 دارند. برخی از افراد تنها تاری دید خواهند داشت و برخی دیگر نیز ممکن است تحت شرایط خاص مشکلاتی با بینایی خود داشته باشند. مثلا به هنگام رانندگی در شب امکان بروز مشکل وجود دارد.
همه افرادی که دارای آب مروارید هستند نیازی به جراحی نخواهند داشت:
زمانی که آب مروارید شروع به تشکیل میکند، بینایی زیاد تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت. بیشتر افراد بعد از سالها مجبور به جراحی میشوند. معمولا خطری در این تعویق وجود ندارد. زمانی که آب مروارید روند عادی زندگی فرد را تحت تاثیر خود قرار دهد باید گزینه جراحی نیز مد نظر قرار گیرد در غیر اینصورت بیمار میتواند جراحی را به تعویق بیندازد.
جراحی آب مروارید بسیار رایج وبی خطر است:
اگر شما نیز به جایی رسیدید که مجبور به جراحی آب مروارید شدید، باید به یاد داشته باشید که این جراحی بسیار رایج است و معمولا خطری برای بیمار ندارد. جراحی آب مروارید در 96 درصد موارد موفقیت آمیز است. همین امر باعث شده است که این جراحی بیخطر ترین جراحی در پزشکی مدرن باشد.
در این گونه موارد معمولا بیحسی موضعی انجام میشود و تنها یک برش کوچک کافی است و نیازی به بخیه کردن هم نخواهد بود. جراح عدسی چشم را بر میدارد، آن را با پاک میکند و ایمپلنت عدسی جدید را جایگزین مینماید. این جراحی تنها 15 دقیقه طول میکشد. بعد از جراحی نیز باید یک وسیله محافظتی بپوشید. چند روز بعد از جراحی بینایی شما بهتر میشود.
شما نمیتوانید جلوی این بیماری را بگیرید اما میتوانید خطر ابتلا به آن را کاهش دهید:
استفاده از عینکهای محافظ در برابر اشعه ماوراء بنفش و استفاده از سبزیجات و میوه های غنی از آنتی اکسیدان میتواند در این پیشگیری به شما کمک کند. سعی کنید مصرف سیگار، الکل و مواردی که باعث تشدید دیابت میشود را محدود کنید.
منبع:healthmag.ir
خبرگزاری آریا -
تغذیه نامناسب روی رشد ذهنی کودکان و نوجوانان تاثیر منفی می گذارد
ضرب المثل عاقلانه «صبحانه مهمترین وعده غذایی روز است»، در طول اعصار مختلف نقل شده ولی با این حال شاید هنوز عمق این مساله که چرا صبحانه بسیار اهمیت دارد، به درستی درک نشده باشد.
عوارض جانبی صبحانه نخوردن شامل تاثیرات منفی روی وزن، عدم سلامت هورمونی، اختلال حافظه و خلق و خوی است.
چاقی: چاقی و عوارض متعاقب آن از قبیل دیابت، ناباروری، بیماری های قلبی، و .... از بزرگترین نگرانی های قرن هستند. عدم مصرف صبحانه در این میان می تواند خطر ابتلا به چاقی و عدم از دست دادن وزن را وخیم تر کند. به گفته کارشناسان تغذیه نخوردن صبحانه باعث می شود که شما در تمام طول روز پرخوری کنید.
این در حالی است که مصرف مواد غذایی مناسب برای صبحانه مانع از تجمع انسولین می شود. این هورمون باعث می شود که سلول های چربی، اسیدهای چرب بیشتری ذخیره کند. به عقیده محققان افرادی که صبحانه می خورند کمتر در معرض نوسانات وزن قرار می گیرند. یکی از دلایل اصلی چاقی ناشی از صبحانه نخوردن این است که بدن در حالت روزه طولانی مدت قرار می گیرد. سپس زمانی که غذا مصرف می کنید بدن مواد غذایی دریافتی را به صورت چربی ذخیره می کند تا در حالت روزه طولانی مدت از آن ها استفاده کند.
نتایج پژوهشی که در سال 2013 انجام شده است نشان می دهد خوردن صبحانه کامل مانند تخم مرغ و ناهار سبک باعث تسهیل کاهش وزن، کاهش خطر ابتلا به دیابت، بیماری های قلبی و کلسترول بالا می شود؛ در حالی که عکس این قضیه یعنی صبحانه سبک و ناهار سنگین چنین تاثیری را ندارد.
کاهش سطح حافظه: به طور کلی تغذیه نامناسب روی رشد ذهنی کودکان و نوجوانان تاثیر منفی می گذارد. محققان دانشگاه مریلند مشاهده کردند کودکانی که صبحانه نمی خورند در مدرسه احساس خستگی بیشتری کرده و نمی توانند به درستی تمرکز داشته باشند. به عقیده محققان دانشگاه آیووا ایالات متحده آمریکا نیز کودکانی که به میزان کافی آهن، ید و پروتئین دریافت نمی کنند بهره هوشی پایین تری دارند.
این در حالی است که کودکانی که برای صبحانه بلغور جو دوسر مصرف می کنند حافظه کوتاه مدت قوی تری دارند. به طور کلی نتایج تمام پژوهش های انجام شده در خصوص صبحانه نشان می دهد که مصرف منظم صبحانه باعث افزایش قدرت حل مسائل، بهبود یادگیری، افزایش خلاقیت کاری و به خاطر سپاری بهتر می شود.
بی نظمی در قاعدگی: حذف وعده صبحانه در زنان با بی نظمی های دوران قاعدگی همراه است. علاوه بر این قاعدگی دردناک و یبوست نیز از عوارض دیگر هستند.
کاهش سطح خلق و خوی: مصرف مواد غذایی مناسب برای صبحانه باعث تامین ویتامین ها و مواد معدنی بدن شده و کمک می کند که با انرژی بیشتری روز را سپری کنید. اما صرفنظر کردن از اولین وعده غذایی باعث می شود که خیلی زود احساس خستگی و کج خلقی کنید. نتایج پژوهش ها نشان می دهد بزرگسالانی که صبحانه کاملی مصرف می کنند خوش خلق تر و مثبت تر از افراد دیگر هستند.
عوارض جانبی فیزیکی: نخوردن صبحانه خطر ابتلا به هیپوگلیسمی یا کاهش قند خون را افزایش می دهد. علائم جسمی دیگر شامل لرزش، ضعف، سرگیجه، سردرد، احساس سوزن سوزن شدن، سریع شدن ضربان قلب، است.
احساس گرسنگی مدام: یکی از دلایل ضعف کردن و احساس گرسنگی مداوم، عدم مصرف صبحانه است. افرادی که روز خود را با مصرف صبحانه آغاز می کنند کمتر گرسنه میشوند؛ اما زمانیکه روز خود را بدون صبحانه آغاز می کنید معدهتان سیگنال هایی به مغز فرستاده و اعلام خالی بودن می کند؛ در نتیجه از همان ابتدای روز حس گرسنگی در بدنتان شکل گرفته و باقی میماند. هر چه دیرتر اقدام به خوردن بکنید نیز احساس گرسنگی تان بیشتر خواهد شد. به عقیده محققان صبحانه نخورها بیشتر در دام تغذیه ناسالم می افتند. این افراد برای سیر شدن و مقابله با احساس گرسنگی شان هر ماده غذایی نامناسب را نیز مصرف میکنند.
منبع:salamatnews.com
کبودی استخوان ها عارضه ای است که برای بیشتر افراد سالمند روی می دهد و تشخیص آن بصورت بالینی کمی سخت است. بیشتر مردم با کبودی، تغییر رنگ و تورمی که هنگام ضربه خوردن عضلات و بافت نرم شکل می گیرند، آشنا هستند. اما شاید آنچه نمی دانیم این است که استخوان ها نیز می توانند دچار کبودی شوند.
کبودی ها می توانند از چند روز تا چند ماه باقی بمانند و شدت آنها از خفیف تا شدید متغیر است. کبودی های استخوان در میان جدیترین و دردناکترین انواع کبودی قرار می گیرند. کبودی های استخوان به طور معمول طی دو ماه بهبود می یابند، اگرچه کبودی های استخوان بزرگتر ممکن است به مدت زمان بیشتری برای بهبودی نیاز داشته باشند.
کبودی استخوان چیست؟
کبودی ها زمانی شکل می گیرند که یک رگ خونی نزدیک به سطح پوست پس از یک ضربه پاره می شود. از رگ خونی پاره شده مقدار کمی خون به بافت های زیر پوست نشت می کند. این ناحیه در ابتدا قرمز رنگ به نظر می رسد و سپس به آبی یا بنفش، سبز، زرد-قهوه ای، و در نهایت با بهبودی کبودی به رنگ طبیعی پوست تغییر می کند.
کبودی ها می توانند نه تنها زیر پوست، بلکه در عمق بیشتر در بافت ها، اندام ها و استخوان ها نیز شکل بگیرند. در شرایطی که این کبودی های عمیقتر نشانه های قابل رویت خونریزی را نشان نمی دهند، اما می توانند موجب احساس درد شوند.
در سال 1988، طی یک مطالعه شرایطی کشف شد که پژوهشگران آن را ورم مغز استخوان نامیدند. ورم مغز استخوان در حال حاضر به کبودی استخوان ارجاع می شود تا بازتاب دهنده ماهیت آسیبزای این شرایط باشد. کبودی استخوان گاهی اوقات به نام کوفتگی استخوان نیز شناخته می شود.
تغییرات مغز استخوان در یک کبودی استخوان می تواند به واسطه عوامل زیر شکل گرفته باشد:تجمع خون افزایش یافته: مویرگ های متسع شده به رکود جریان خون منجر می شود، که التهاب شدید را در پی دارد.
مایع در استخوان: در آسیب های عضلانی، مایع در عضلات جمع می شود و آنها را متورم می سازد. از آنجایی که استخوان ها سخت هستند، پس نمی توانند متورم شوند. در عوض، مایعات در استخوان ها ایجاد فشار می کنند، که به شکل گیری درد منجر می شود.
پرخونی واکنشی: این شرایط زمانی رخ می دهد که جریان خون پس از وقفه ای موقت افزایش می یابد.
شکستگی: ممکن است یک شکستگی کوچک در لایه استخوان، درست زیر یک غضروف در یک مفصل وجود داشته باشد.
ترابکول ها شبکه ای از بافت های فیبروزی در یک استخوان هستند. یک شکستگی کامل استخوان به معنای آن است که تمامی ترابکول های استخوانی در آن ناحیه مشخص از استخوان آسیب دیده اند، که موجب یک شکستگی می شود. کبودی استخوان اغلب به عنوان مرحله ای پیش از یک شکستگی توصیف می شود. در این شرایط، تنها برخی از ترابکول ها آسیب دیده اند.
نشانه های کبودی استخوان
در ناحیه آسیب دیده به واسطه کبودی استخوان، نشانه ها می توانند شامل موارد زیر باشند:
تداوم درد یا حساسیت پس از بهبودی کبودی پوست
تورم
تغییر در رنگ پوست
درد مفصلی در نزدیکی منطقه آسیب دیده
التهاب مفصلی
سفتی و خشکی مفصل
درد مرتبط با کبودی استخوان بیشتر از یک آسیب دیدگی بافت نرم طول می کشد.
کبودی های استخوان می توانند طی سه هفته تا دو سال بهبود یابند
انواع کبودی استخوان:
سه نوع کبودی استخوان وجود دارند:
هماتوم Subperiosteal، زمانی که خون زیر غشا فیبروزی که سطح استخوان را پوشش می دهد، جمع می شود.
کبودی Interosseous، خونریزی و تورم در فضای استخوانی جایی که مغز استخوان قرمز و زرد ذخیره شده اند را شامل می شود.
ضایعه Subchondral، خونریزی و تورم بین غضروف و استخوان زیرین رخ می دهد.
نوع کبودی استخوان در یک فرد به محلی که آسیب در استخوان رخ داده بستگی دارد.
هماتوم Subperiosteal بیشتر پس از یک ضربه آسیبزا به استخوان رخ می دهد. این نوع در مناطق پایینی بدن شایع است.
کبودی Interosseous می تواند در نتیجه فشار فوق العاده زیاد بر استخوان به صورت منظم شکل بگیرد. این نوع کبودی بیشتر بازیکنان فوتبال و بسکتبال و دونده ها را تحت تاثیر قرار می دهد.
ضایعه Subchondral در نتیجه نیروی فشاری که سلول ها را نابود می کند و غضروف و استخوان را از هم جدا می کند، یا در نتیجه یک نیروی چرخشی ایجاد می شود. این نوع از کبودی استخوان نیز اغلب در بازیکنان فوتبال و بسکتبال رخ می دهد.
پرش و تاثیر دویدن روی سطوح سخت می تواند هر سه نوع از کبودی استخوان را ایجاد کند.
دلایل کبودی استخوان
هر استخوانی در بدن انسان می تواند دچار کبودی شود. کبودی های استخوان اغلب در زانو، مچ، استخوان پاشنه، پا، قوزک، و ران گزارش شده اند. آنها اغلب پس از یک رویداد آسیبزا مانند صدمه ورزشی، زمین خوردن، تصادف خودرو، یا ضربه وارده از یک فرد یا یک شی شکل می گیرند.آسیب هایی مانند پیچ خوردگی که می توانند موجب رگ به رگ شدن مفصل شوند نیز می توانند کبودی استخوان را موجب شوند.
کبودی های استخوان پس از فرم های آسیبزای زیر می توانند رخ دهند:
ضربه ای مستقیم به استخوان
نیروهایی که به جدا شدن پوست یا عضله از استخوان منجر می شوند
برخورد دو استخوان با یکدیگر پس از آسیب های رباط (لیگامنت)
آسیب دیدن استخوان های مجاور
هر یک از این اشکال آسیبزا دارای الگوی کبودی استخوان منحصر به فرد هستند.
کبودی های استخوان می توانند به واسطه شرایط پزشکی مانند ورم مفاصل (آرتروز)، که می تواند به سایش سطح استخوان ها روی یکدیگر منجر شود نیز شکل بگیرد.
عوامل خطرآفرین برای یک کبودی استخوان
از جمله عواملی که می توانند یک فرد را هرچه بیشتر در معرض خطر کبودی استخوان قرار دهند می توان به موراد زیر اشاره کرد:
حضور در فعالیت های ورزشی با احتمال بالای تجربه برخورد
حضور در مشاغلی که نیازمند فعالیت جسمانی سخت هستند
عدم استفاده از تجهیزات محافظ هنگام ورزش یا کار
ابتلا به آرتروز
تجربه کبودی استخوان در افرادی که فوتبال، راگبی، هاکی، و بسکتبال بازی می کنند، و همچنین، افراد فعال در هنرهای رزمی و دوندگان ماراتن معمول است.
تشخیص کبودی استخوان
در موارد مشکوک به کبودی استخوان بهرهمندی از مشورت پزشک مهم است زیرا این شرایط می تواند بخشی از یک مساله جدیتر باشد. در صورت تشدید تورم، از بین نرفتن تورم، یا در صورت افزایش درد و عدم تسکین پس از دریافت داروهای مسکن، دریافت کمک پزشکی ضروری است.
پزشک اغلب جزئیاتی درباره سابقه پزشکی و نشانه ها را مد نظر قرار داده و درباره چگونگی بروز آسیب پرسش می کند. وی ممکن است یک معاینه بدنی انجام دهد و ناحیه آسیب دیده را برای بررسی درد، کبودی و تورم کنترل کند. پزشک از این طریق می تواند به کبودی استخوان مشکوک شده و آن را تشخیص دهد. در صورتی که نشانه ها بهبود نیابند، تصویربرداری MRI پیشنهاد می شود.
کبودی استخوان از طریق تصویربرداری پرتو اکس نشان داده نمی شود، اگرچه این نوع تصویربرداری می تواند شکستگی استخوان را نشان دهد.
درمان کبودی استخوان
پزشک برای بهبودی کبودی استخوان می تواند موارد زیر را توصیه کند:
استراحت استخوان یا مفصل آسیب دیده
کاهش تورم با قرار دادن ناحیه آسیب دیده بالاتر از سطح قلب
استفاده از کمپرس یخ چند بار در روز روی ناحیه آسیب دیده
تجویز دارو برای کاهش درد و التهاب
استفاده از یک نگه دارنده برای محدود کردن حرکت
پرهیز از اعمال فشار ثابت یا شدید یا وزن زیاد روی ناحیه آسیب دیده برای پیشگیری از تشدید مشکل مهم است. اگر استخوان یا مفصل به میزان کافی استراحت نداشته باشند، روند بهبودی می تواند کند شود و آسیب بیشتری شکل بگیرد.
همچنین، پزشک می تواد توصیه هایی درباره رژیم غذایی داشته باشد. دنبال کردن یک رژیم غذایی سرشار از کلسیم، ویتامین D، و پروتئین می تواند به روند بهبودی کمک کند. سیگار کشیدن بهبودی استخوان را به تاخیر می اندازد.
بیشتر کبودی های استخوان طی دو ماه بهبود می یابند. با این وجود، ممکن است چند هفته یا چند ماه طول بکشد تا فرد بار دیگر توانایی بازگشت به میدان ورزشی را داشته باشد.
در موارد نادر، بدن ممکن است در بازگشت جریان خون به ناحیه آسیب دیده دچار مشکل شود، که این شرایط موجب نکروز آواسکولار استخوان می شود. نکروز آواسکولار به مرگ بافت استخوانی در نتیجه عدم جریان خون گفته می شود. اگر استخوان بمیرد، آسیب وارده برگشت ناپذیر است.
مدت زمانی که طول می کشد تا کبودی استخوان بهبود یابد به شدت آن بستگی دارد. کبودی های استخوان می توانند طی سه هفته تا دو سال بهبود یابند.
در شرایطی که کبودی های استخوان همواره قابل پیشگیری نیستند، دنبال کردن یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم، ترک سیگار، ترک الکل، و استفاده از تجهیزات محافظتی هنگام ورزش یا کار می توانند به حفظ سلامت استخوان ها کمک کنند.
منبع:asriran.com
بیش فعالی مشکلی شایع در جامعه است که کودکان را درگیر می کند و در پسران با شیطنت ها و شلوغ ها همراه است و در دختران بیشتر با عدم توجه به حرف دیگران خود را نشان می دهد. ممکن است بارها و بارها نام این اختلال به گوشتان خورده باشد یا وقتی فرزندتان در مهمانی به هرچیزی سرک می کشد
و یک لحظه هم سر جایش نمی نشیند، با نصیحت دوستی که فرزند پرتحرک و شادتان را به بیش فعالی متهم می کند، رو به رو شده باشید.اختلال بیش فعالی یا «ADHD»، یکی از اختلال های شایع است که مبتلایانش را دچار کمبود تمرکز می کند و خود را با بیش از اندازه فعال بودنشان نشان می دهد.
البته، ADHD برچسبی نیست که بتوانید روی هر کودک پرجنب و جوش بچسبانیدش و نکته مهم تر آنکه اختلالی هم نیست که تنها کودکان را درگیر کند.بررسی ها نشان می دهد که حدود پنج درصد بزرگ سالان هم با این مشکل درگیر هستند اما ناآشنا بودنشان با این اختلال، باعث می شود که کاری برای درمان آن نکنند.
همین ناآشنایی با اختلال شایع بیش فعالی و کمبود تمرکز، بهانه ما برای نوشتن این مطلب شده است. شاید بعد از خواندن این نوشتار، بتوانید با دقت بیشتری به وضعیت خودتان و اطرافیانتان توجه کنید و در صورت نیازمند بودن به کمک متخصصان تا دیر نشده برای خلاص شدن از این مشکل کاری کنید.از کودکی تان چه می دانید؟
هر بزرگ سالی که گرفتار ADHD است، از کودکی با این مشکل درگیر بوده است؛ اما این عارضه در سال های کودکی اش تشخیص داده نشده و تلاشی برای درمان آن هم انجام نشده است. گفته می شود که از میان کودکان مبتلا به این بیماری، 60درصدشان به موقع درمان نمی شوند
و بیش فعالی و نقص توجه را تا بزرگ سالی با خود همراه خواهدداشت. با توجه به بررسی های انجام شده، تفاوتی میان زنان و مردان از نظر آمار ابتلا به این مشکل وجود ندارد و هر دو گروه به یک اندازه در معرض خطر هستند.
شما هم بیش فعالید؟
تصور اشتباهی که افراد در مورد بیش فعالی دارند و آن را به معنای پرتحرک بودن می دانند، باعث شده که بسیاری از افراد این مشکل را به موقع تشخیص ندهند. در صورتی که شما اغلب این نشانه ها را دارید، باید به بیش فعال بودنتان شک کنید.
• جهت یابی برایتان سخت است و وقتی دنبال یک آدرس می گردید زیاد گم می شوید؟
• اطلاعات را سخت به خاطر می آورید و خیلی فراموشکار هستید؟
• تمرکزکردن برایتان سخت است و نمی توانید با تمرکز کامل کاری را در زمانی کوتاه انجام دهید؟
• نمی توانید کارهایتان را سازمان دهی کنید و به نظر خیلی ها آدم شلخته ای می رسید؟
• کارها را به موقع تمام نمی کنید؟
• بی دقت هستید و به جزییات توجه نمی کنید؟ به عبارت دیگر اهل ریزه کاری نیستید؟
• از کارتان لذت نمی برید یا در محیط کارتان با مشکلات متعددی درگیرید؟ خیلی ها فکر می کنند آدم ناسازگاری هستید و کارکردن با شما سخت است؟
اگر مشکلاتی از این دست در خانه، محل کار یا دانشگاه برایتان اختلال جدی ایجاد کرده، تنها با مراجعه به روان پزشک ها و درمان بیش فعالی و نقص توجهتان می توانید به عوارض ناشی از ADHD خاتمه دهید.
بررسی ها نشان می دهد بزرگ سالانی که به این اختلال دچار هستند، بیشتر با مشکلات زناشویی درگیرند و احتمال دارد طلاق و ازدواج های متعدد را در کارنامه عاطفی شان ثبت کنند.
حالتان چطور است؟
آدم هایی که دچار ADHD هستند، تنها از کمبود تمرکز و پرتحرکی رنج نمی برند. آن ها با مشکلاتی ا زقبیل آنچه در ادامه می آوریم هم رو به رو هستند؛ اما فراموش نکنید که برای دچار بودن به این بیماری، نباید به تمام مشکلاتی که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم دچار شده باشید.
هیچ یک از بیمارانی که دچار ADHD هستند، دقیقا شبیه هم نیستند، پس در صورتی که بیشتر این مشکلات را در خود مشاهده کردید، در مورد احتمال ابتلا به عارضه بیش فعالی با متخصص مشورت کنید. یادتان نرود که گرچه این اختلال در برخی موارد به مرور زمان بهبود نسبی پیدا می کند، اما در بسیاری موارد
هم جز با درمان جدی زیر نظر متخصصان درمان نمی شود؛ پس اگر دچار این مشکلات هستید نگذارید زمان، حالتان را خرابتر کند و هرچه زودتر تصمیمی جدی برای حل مشکلتان بگیرید.
• اضطراب
• خستگی مزمن
• همیشه دیر رسیدن و فراموش کاری
• افسردگی
• دشواری تمرکز در زمانمطالعه
• ناتوانی در کنترل خشم
• مشکلات شغلی
• تحریک پذیری و زود از کوره دررفتن
• پایین بودن عزت نفس
• نوسانات خلقی
• مهارت پایین در سازمان دهی امور مختلف
• به تعویق رساندن کارها
• اعتیاد یا سوء مصرف مواد مخدرچه باید کرد؟
خلاص شدن از اختلالی که سال ها به آن دچار بوده اید کار ساده ای نیست؛ اما بد نیست بدانید که متخصصان با این روش ها می توانند به شما کمک کنند و توانتان را برای حل کردن مشکل بالا ببرند.
• درمان شناختی- رفتاری
• (cognitive Behavioral Therapy) که در آن روان شناس روی تفکر و ناکارآمدی های شما کار می کند، به بیشتر شدن اعتماد به نفستان کمک کرده و توانتان برای عبور از بحران را بالاتر می برد.
• آموزش و آرام سازی و مدیریت استرس و انجام تمرین های آرامش بخش می تواند اضطراب شما را کاهش دهد.
• مشاوره شغلی به کم شدن چالش های شما در محیط کار کمک می کند و راهکارهای موثری را برای افزایش سازگاری تان در محیط کار به شما معرفی می کند.
• خانواده درمانی و حضور در جلسات به همراه اعضای خانواده تان، باعث می شود که درمانگر از نشانه هایی که در کودکی تان وجود داشته و از دچار بودنتان به این مشکل حکایت می کند، باخبر شود و تصمیم بهتری برای درمان مشکل شما بگیرد. مطمئن باشید دست خالی از این جلسات بیرون نمی آیید.
• درمان های دارویی، علائم آزاردهنده ای را که مانع تمرکز کردنتان می شود یا شما را مضطرب و تحریک پذیر می کند، از بین می برد.
توپ توی زمین شماست
درست است که هنگامی که ADHD به عنوان اختلالی جدی و شدید سراغتان آمده باشد، چاره ای جز مراجعه به روان شناس ها و روان پزشک ها برایتان باقی نمی ماند. اما حتی در زمان دارودرمانی و مشاوره، خودتان هم باید برای بهتر شدن حالتان کاری بکنید. امتحان کردن این راه های پیشنهادی می تواند به شما برای خلاص شدن از این اختلال کمک کند.
دور و برتان را مرتب کنید
وقتی خانه تان نامرتب و میز کارتان درهم و برهم است، معلوم است که توان لازم برای انجام دادن کارها برایتان باقی نمی ماند. هر ذهنی در فضای بی نظم از این سو به آن سو می رود، پس برای جلوگیری از پرش و شلوغی ذهنتان، در اولین قدم، محیط اطرافتان را سر و سامان دهید.
نخست، ا زگذاشتن وسیله ها د رجای تعیین شده شان شروع کنید و بعد هم کمی به نظافت محیطی رسیدگی کنید که قرار است در آن زندگی یا کار کنید. مطمئن باشید اگر در ابتدای روز، نیم ساعت برای انجام دادن کارهای خانه وقت بگذارید، هیچ وقت به خاطر بی نظمی و آشفتگی، ذهنتان آشفته نمی شود.
چک لیست را آماده کنید
چک لیستی را از کارهایی که باید انجام بدهید، روی کاغذ بنویسید و بعد از انجام دادن هر کدامشان، آن کار را خط بزنید شمایی که به اختلال نقص توجه و تمرکز دچار هستید نباید از خودتان انتظار داشته باشید که توانایی نگهداری همه چیز را در ذهنتان داشته باشید؛ بلکه باید گاهی با مکتوب کردن کارهایی که پیش رویتان است، به ذهنتان برای اولویت بندی و به خاطر داشتن وظایفتان کمک کنید.
نفس عمیق بکشید
اضطراب یکی از مشکلات جدی شماست. یکی از کارهایی که برای خلاص شدن از این اضطراب مخلت کننده می توانید انجام دهید ،کسب مهارت تنفس صحیح است. شما با تنفس عمیق، هوشیارانه و شکمی می توانید به کم شدن اضطرابتان کمک کنید.
از حواس پرت کن ها فاصله بگیرید
تلویزیونی که در زمان انجام دادن کارتان روشن است، تلفنی که مدام زنگ می خورد، اتصال به اینترنتی که شما را به چک کردن پیام های ناخوانده وسوسه می کند و هزار و یک عامل دیگر می توانند تمرکز شما را به هم بزنند. برای اینکه تمرکز کردن را برای خود آسان تر کنید تا جایی که می توانید این حواس پرت کن ها را از سر راهتان بردارید.کالری بسوزانید
انرژی بیش از اندازه شما ممکن است توان چند ساعت نشستن در یک گوشه و تمام کردن کارها را از شما بگیرد. برای اینکه بیش فعالی مانع رسیدگی کردن به کارهایتان نشود، راهی برای تخلیه انرژی اضافه پیدا کنید. رفتن به کلاس ورزش، پیاده روی یا انجام فعالیت هایی از این دست، می تواند به تخلیه شدن انرژی تان کمک کند.
نداشتن تمرکز را با چندکاره بودن اشتباه نگیرید
به هنرتان در چندکاره بودن (multitasking) افتخار نکنید. در بسیاری از مواقع انجام کارها در یک زمان و از یک شاخه به شاخه دیگر پریدن، نشانه چندکاره بودن نیست. بلکه از دچار بودن شما به کمبود توج و تمرکز حکایت می کند. وقتی نمی توانید روی یک کار به خوبی تمرکز کنید، ذهنتان در میانه آن به سوی کار دیگری کشیده می شود و باعث می شود فعالیت فعلی تان را نیمه کاره رها کنید و سراغ کار دیگری بروید.
از تلفن همراه کمک بگیرید
اگر انجام کارها در زمان مقرر برایتان دشوار است، از اپلیکیشن هایی که انجام کارها را در زمان مورد نظرتان، به شما یادآوری می کنند، کمک بگیرید. اگر مدتی با کمک این یادآوری ها بتوانید به موقع به کارهایتان برسید، به مرور بی نیاز از آن ها هم از پس انجام کارهایتان بر می آیید.
عوامل خطر: عواملی که می توانند خطر ابتلا به کف پای صاف را افزایش دهند عبارتند از چاقی، صدمه به پا یا مچ پا، آرتریت روماتوئید، سالخوردگی، دیابت و برخی درمان ها و داروها.
اگر عارضه صافی کف پا درمان نشود، تاندون آشیل دچار کوتاهی می شود
عوارض: اگر عارضه صافی کف پا درمان نشود، تاندون آشیل دچار کوتاهی شده و باعث ایجاد محدودیت درحرکت مچ پا می شود و به مرور زمان در مفاصل مچ پا اختلال ایجاد می شود.
کف پای صاف در کودکی باعث می شود کودک نتواند مسافت های حتی متوسط را پیاده روی کند و خیلی زود خسته می شود.
صافی کف پا استعداد پیچ خوردگی در پا را افزایش می دهد.
به طور کلی سیکل راه رفتن و دویدن این افراد کاملا متفاوت است به این معنی که در سیکل راه رفتن و دویدن این افراد، حرکات انفجاری جلو برنده وجود ندارد.
در صورت عدم درمان صافی کف پا، به مرور زانوها حالت ضربدری پیدا کرده و مفاصل مچ پا به طرف داخل متمایل می شوند.
در مجموع، کسانی که کف پایشان صاف است، دچار محدودیت در حرکت هستند.
درمان: اگر درد و یا مشکلی در راه رفتن وجود ندارد، هیچ درمانی لازم نیست.
اگر شما دارای کف پای صاف انعطاف پذیر هستید و درد دارید، نکات زیر را مد نظر قرار دهید:
کفش های مخصوص و کفش هایی که قوس پا را حفظ می کنند، بپوشید.
اگر کف پا سفت شده و دردناک می باشد، نیاز به درمان دارد. درمان هم بستگی به علت کف پای صاف دارد.
برای پیوستگی قوزک پا، درمان شامل استراحت است.
اگر با استراحت، درد کاهش نیابد، عمل جراحی مورد نیاز است. جراحی، آخرین مرحله درمانی برای این افراد است. افرادی که جراحی می کنند، غالبا درد پایشان بهبود می یابد.
کف پای صاف در بالغین با استفاده از داروهای ضد درد، اورتوتیک ها (وسایل و تجهیزات حفاظت کننده استخوان) و در بعضی مواقع با عمل جراحی درمان می شود.
ورزش های کششی نیز از آنجایی که تاندون ها را می کشند، ممکن است مفید باشند.
توصیه های خانگی: استراحت کنید و از فعالیت بدنی بپرهیزید تا درد پایتان کمتر شود.
داروهای ضد درد را مصرف کنید.
اگر اضافه وزن دارید، وزن خود را کاهش دهید.
منبع:iec.behdasht.gov.ir
نوشته مبتلایان به عارضه کف پای صاف این توصیه ها را جدی بگیرند اولین بار در بامداد پدیدار شد.
، از خودش، خانه و حتی شوهرش بدش آمده بود. کمی بعد از وقتی که نتیجه سونوگرافی نشان می داد خدا هدیه ای به او و همسرش داده است، مدتی پس از آن که فهمید دارد مادر می شود... غم و غصه در دلش لانه کرده بود؛ اما نمی دانست چرا احساس گناه می کند.
شاید به این خاطر که خودش را باعث و بانی تولد آدم پاکی می دید که ممکن است نتواند با سختی های زندگی کنار بیاید. جنینی که در شکمش داشت شکل می گرفت، باید از مادر تغذیه می کرد، آن روزها، او نه خواب داشت و نه خوراک. همان روزها بارها و بارها زبانش را باز کرده بود و به شوهرش گفته بود از بوی او و خانه، حالش زیر و رو می شود.
شرط گذاشت که اگر می خواهی بچه به دنیا بیاید، نمی توانم این جا بمانم. مرا به خانه مادرم ببر. شوهرش کارگر یکی از شرکت های خودروسازی در حاشیه شهر بود. مرد اما در چند روز اول وقتی غروب به خانه بر می گشت، دلش تنگ همسرش بود. دلش برای نی نی ای که در راه داشتند، تنگ می شد.
یک بار هم به شهر محل زندگی خانواده همسرش رفت اما زنش در خانه پدری هم آرام و قرار نداشت و به انباری ته باغچه می رفت و ساعت ها گریه می کرد. غذا هم نمی خورد و به مادرش گفته بود می خواهم تنها باشم.
شوهر خسته از سفر، با دسته گل و شیرینی به راه افتاد و بدون این که بگذارد به همسرش خبر دهند که آمده است، دوید تا زودتر به انباری برسد و به همسرش بگوید چقدر دلش برای نی نی تنگ شده است.
در زد و وارد شد. همسرش متعجب و عصبانی فریاد به راه انداخت و او را از اتاق بیرون انداخت. مرد باورش نمی شد این طور از او استقبال شده است. بلافاصله رفت ترمینال اتوبوسرانی، بلیت گرفت و به خانه برگشت.
او نمی دانست همسرش با افسردگی بارداری درگیر است. مشخصات این بیماری تقریبا همان چیزهایی است که در این چند خط آمد «سید غزل سادات پورنسا» کارشناس ارشد روان شناسی بالینی است، او هفت سالی می شود که در بندر انزلی در یک مرکز مشاوره خانواده فعالیت می کند. پورنسا بیشتر در حوزه مشاوره زنان فعال است. او نگاه جالبی به عارضه افسردگی بارداری دارد.
افسردگی بارداری، عبارتی است که بسیاری از ما ممکن است از زبان خانم هایی که در میان آشنایان و فامیل داریم، شنیده باشیم. بروز چه علائم و نشانه هایی می تواند از راه رسیدن این نوع افسردگی را به خانواده ها خبر دهد؟
از علائم افسردگی باداری، معمولا احساس خستگی و خواب آشفته است. در این صورت می توان انتظار از راه رسیدن افسردگی را در خانم های باردار داشت؛ اما زمانی که با غم و اندوه و احساس درماندگی همراه باشد، عملکرد او را مختلف می کند. در دوران بارداری، بعضی از خانم ها احساس می کنند از عهده انجام مسئولیت های روزانه خودشان بر نمی آیند.
گاهی فکر آسیب زدن به خود به سراغ بعضی از خانم های باردار می آید. مممکن است بعضی از خانم ها در این دوره حس کنند چیزی برایشان سرگرم کننده و لذت بخش نیست.
احساس پوچی دارند، نمی توانند خوب تمرکز کنند، به سرعت با هر تحرکی برانگیخته می شوند و به طور مداوم گریه می کنند. احساس خستگی مفرط دارند. گاهی در خواب رفتن مشکل دارند یا به طور مداوم در خواب اند. احتمالا پرخوری یا نداشتن تمایل به غذاخوردن در این افراد مشاهده می شود. احساس گناه و بی ارزش بودن هم یکی دیگر از نشانه های افسردگی در این دوران است.
گاهی یک خانم باردار ممکن است احساس کند که فقط خودش به عارضه افسردگی بارداری مبتلا شده است و دیگران نمی توانند او را بفهمند. آیا توجیه علمی وجود دارد که علت بروز این اتفاق را در فیزیولوژی بدن خانم ها توضیح دهد؟
افسردگی در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی و بیوشیمیایی در بدن به وجود می آید. برای همین، وقتی در معرض قرار می گیرید ممکن است بتوانید به طور کامل خودتان را از آن دور نگه دارید.
اگر خانم ها در دوران قبل از بارداری از لحاظ عاطفی رابطه خوبی با همسرانشان داشته باشند و به عبارتی از لحاظ روانی آن قدر رابطه خوب باشد که آمادگی ورود نوزاد به زندگی وجود داشته باشد، احتمال افسردگی بارداری پایین تر خواهدآمد.
آیا علاوه بر دلایلی که نام برده شد، عوامل تشدیدکننده ای هم که درصد و میزان افسردگی در دوران بارداری را بالا ببرند وجود دارند؟
بعضی وقت ها وجود حاملگی های ناموفقی که منجر به سقط جنین می شود و در این جریان شاید زن فرصت کافی برای بهبود عاطفی و جسمی ناشی از این اتفاق نداشته و دوباره باردار شده، می تواند زمینه ساز افسردگی بارداری باشد؛ چون در این موقعیت زن نگران سلامت جنینی است که قرار است به دنیا بیاید. فشارهای مالی، سوءاستفاده های روانی و جنسی و جسمی در دوران پیش از بارداری می تواند زمینه ساز افسردگی در دوران بارداری باشد. البته این مشکل در صورتی که درمان یا برطرف بشود، احتمال بروز افسردگی بارداری را نیز کاهش خواهدداد.
عده ای از ما وقتی دچار بیماری می شویم، آن را جدی نمی گیریم و بدون مراجعه به پزشک آن قدر صبر می کنیم تا خود به خود حالمان خوب شود. بیماری هم چون سرماخودرگی جزء آن بیماری هایی است که معمولا زیاد جدی گرفته نمی شود و نهایتا با خوددرمانی و خورد شربت و قرص هایی مشخص، برای مدتی علائمش کم رنگ می شود. درباره همه بیماری ها ماجرا چندان ساده نیست و خطرات زیادی می تواند در کمین کسانی باشد که بیماری شان را جدی نمی گیرند. با این توضیح، اگر افسردگی بارداری را جدی نگیریم، چه اتفاقی می تواند برای خانم بارداری که به آن دچار شده، بیفتد؟
به طور کلی افسردگی در دوران بارداری عواقب بدتری به نسبت افسردگی بعد از زایمان در پی دارد. بعضی از انواع افسردگی های عمیق اگر به موقع درمان نشود و فرد به پزشک متخصص مراجعه نکند، در صورت وجود افکار خودکشی، احتمال دارد که به خودش آسیب بزند.
مردان برای کاهش تاثیرات منفی افسردگی بارداری در همسرانشان چه کارهایی می توانند انجام دهند؟
همراهی آقایان با هسمرشان و مدت زمانی که برای بودن در کنار همسر اختصاص می دهند، همراه با تغذیه مناسب می تواند از بهترین راه های کاهش افسردگی بارداری باشد. مسافرت ها (حتی کوتاه مدت) در بهبود خلق فرد افسرده، سودمند است. همین طور صحبت کردن در مورد دغدغه های زن در رابطه با خودش و نوزادش، باعث کاهش استرس و افسردگی در این دوران خواهدبود. بعضی وقت ها لازم است که مرد به همسرش اطمینان بدهد که بعد از به دنیا آمدن نوزاد در رابطه با تقسیم وظایف و مراقبت از او و فرزند، همکاری خواهدکرد.
گاهی افسردگی بارداری بعد از تولد نوزاد هم ادامه پیدا می کند. چه کارهایی باید انجام شود تا این افسردگی ادامه پیدا نکند؟
در دوران بارداری، افزایش سریع سطح ترشح هورمون ها در بدن، در اصطلاح سیم های مغز را بر هم می زند و افسردگی اتفاق می افتد. کاهش سطح تشرح همین هورمون ها بعد از زایمان نیز می تواند باعث بروز افسردگی شود. اگر افسردگی زنی در دوران بارداری درمان نشد، احتمال ادامه یا حتی شدت گرفتن میزان افسردگی در دوران بعد از زایمان وجود خواهدداشت.
گاهی احساس بد در وجود خانم های باردار به حدی است که حتی حاضر نیستند با شوهرانشان در خانه بمانند و کل دوران بارداری را به خانه پدری می روند و تمایلی به صحبت کردن با شوهرانشان ندارند. این رفتار گاهی با واکنش خوبی از سوی شوهرانشان رو به رو نمی شود و کار به جاهای باریک می کشد.عده ای از زوج ها حتی بعد از ابتلای خانم به افسردگی زایمان، دیگر نمی توانند با هم زندگی کنند چون شوهر برای پرکردن جای خالی همسرش روش دیگری را انتخاب می کند و اطلاع خانم از این ماجرا باعث جدایی می شود. شما به عنوان روان شناس، احتمالا چنین کیس هایی را تجربه کرده اید. راه حلی که شما به عنوان یک روان شناس پیشنهاد می کنید، چیست؟
به طور کلی یکی از مهم ترین نشانه های افسردگی تمایل به تنهایی است در صورتی که داروهای ضدافسردگی زیر نظر پزشک مصرف شود و دوره روان درمانی زیر نظر روان شناس انجام شود، می توان بر این مشکل غلبه کرد.
ناگفته نماند، در صورت تنهایی، شکاف بین زوج ها بیشتر خواهدشد، افسردگی عمیق تر می شود و حتی ممکن است اثرات جبران ناپذیر آن، بعد از به دنیا آمدن نوزاد، روی روابط طرفین باقی بماند و ادامه پیدا کند؛ بنابراین من معتقدم که خانم یا آقا در صورت غیرقابل کنترل بودن افسردگی بهتر است به پزشک مراجعه کنند تا تجویز دارو از سوی روان پزشک، آثار تخریبی این اتفاق را کاهش دهد.
من تنهایی خانم را تایید نمی کنم چون همن طور که گفتم معتقدم عمق افسردگی و آثار تخریبی آن افزایش پیدا می کند. مراجعه به پزشک و کنترل افسردگی بهترین راه برای زن و شوهری است که با نوع شدید این افسردگی بارداری درگیرند.
معمولا در بین عموم، تجویز مصرف داروهای گیاهی یا خوردن غذاهای به خصوص برای مداوای بعضی دردهای روحی و جسمی پیشنهاد می شود. شما چه رژیم دارویی و غذایی ورزشی را برای کم کردن تاثیرات منفی افسردگی بارداری پیشنهاد می کنید؟
خوردن غذاهای حاوی پروتئین مثل پنیر و تخم مرغ، مصرف غذاهای حاوی «امگا 3» مثل ماهی، مصرف غذاهای حاوی آهن و پرهیز از مصرف غذاهای حاوی اسیدهای چرب، جدا کردن سبوس از غلات و عدم مصرف کافئین و الکل می تواند در کاهش افسردگی موثر باشد. ورزش های ویژه دوران بارداری مثل یوگای زنان باردار و پیاده روی در کاهش افسردگی مفید است.
بعضی از ما به طور مداوم در طول روز از جملات منفی و ناامید کننده استفاده می کنیم که اتفاقا باعث بدترشدن حالمان هم می شود. این گونه حرف ها و تمرکز روی آن، در افسردگی بارداری چه تاثیراتی دارد؟
به طور کلی تلقین کردن همراه با ناامیدی می تواند از عوامل ابتلا به انواع مشکلات و گرفتاری ها باشد. اعتماد به نفس پایین و بدبینی و به اصطلاح موج منفی روان را آماده برای ابتلا به انواع مشکلات روحی از جمله افسردگی دوران بارداری خواهدکرد. سن و سال کم، یکی دیگر از عوامل ایجاد افسردگی در دوران بارداری است.
البته، افرادی که بعد از سال ها انتظار، باردار می شوند بیشتر از دیگران در معرض این مشکل قرار می گیرند. گفتنی است که نگرانی اطرافیان در مورد جنسیت کودک و حضور زن باردار در محیط های تنش زا خطر ابتلا را بیشتر می کند.
احتمالا در سال هایی که به عنوان مشاور فعال هستید، مراجعه های متنوع و متفاوتی را تجربه کرده اید. آیا تلخ ترین تجربه ای که از ملاقات با یک بیمار مبتلا به افسردگی بارداری داشتید، به یاد دارید؟
در یکی از مراجعاتی که داشتم، خانم بارداری بعد از چهار بار زایمان (همه فرزندان دختر بودند و به اصرار همسرش برای بار پنجم باردار شده بود) از سوی همسرش به شدت تحت فشار قرار گرفته بود که حتما باید این بار فرزندشان پسر باشد و او را تهدید کرده بود به طلاق و جدایی. در این جریان، خانم دچار اضطراب و افسردگی شدیدی شده بود.
برای برطرف کردن مشکلش باید تنش موجود در خانه توسط همسرش کنترل می شد. هر کاری کردیم، همسرش حاضر به همکاری نشد و فشار ناشی از این ماجرا افسردگی اش را تشدید کرد. در نهایت ادامه تنش های روحی و روانی برای این خانم باردار، باعث شد تا متاسفانه آن خانم در ماه سوم، جنین خودش را از دست بدهد.
مواد خوشبو و تازهکننده هوا که باعث میشود افراد از نفس کشیدن لذت ببرند، اما غافل از این که گازها و مواد شیمیایی و سمی که در این خوشبوکنندهها وجود دارد میتواند در دراز مدت سیستم تنفسی را بیمار کند.
خوشبوکننده ها از بین برنده بوی نامطبوع نیستند بلکه گازها و مواد شیمیایی تند آنها موجب میشود بوهای نامطبوع به مشام نرسد. در نتیجه با رعایت بهداشت فردی و حفظ پاکیزگی منزل و برطرف کردن علت اصلی ایجاد بوی بد میتوان از انتشار بوهای ناخوشایند جلوگیری کرد، اما خوشبوکنندههای هوا چه مضراتی برای بدن دارند ؟
به گفته پژوهشگران، مواد شیمیایی موجود در خوشبوکنندههای مصنوعی میتواند برای افراد مبتلا به آسم، تنگی نفس، آلرژی و بیماری های تنفسی مانند آمفیزم و برونشیت مزمن، تشدیدکننده و آسیبزا باشد و در افراد سالم در کوتاه مدت میتواند با افزایش تحریک پذیری مجاری هوایی فوقانی و تحتانی با علائمی مثل خارش، عطسه، آبریزش بینی و سرفه و همچنین در بلندمدت با علائمی مثل تنگی نفس و خسخس سینه خود را نشان دهند .
این مواد به محض اسپری شدن در هوا، سلولهای موجود در مخاط بینی را تحریک کرده و به جریان خون راه مییابند. مواد التهابی از این طریق خود را به سلولهای عضلانی مجاری تنفسی فوقانی و تحتانی میرسانند و مخاط ریه را دچار التهاب کرده و آن طور که روی موشها آزمایش شده، باعث بروز مشکلات عصبی نیز میشوند. ناگفته نماند عطر و ادکلن هم از این موضوع مستثنا نیستند .
به گفته متخصصان، حساسیتپذیری مجاری هوایی با افزایش سن تغییر میکند و هر چه دفعات استفاده و مدت تماس با این گونه مواد بیشتر باشد، خطرات و عوارض ایجاد شده بر اثر استفاده از این مواد نیز افزایش خواهد یافت. این قضیه در مورد اسپریهای خوشبو کننده دهان نیز صدق میکند و عوارض مشابهی را برای افراد به دنبال خواهد داشت .
مهمترین عارضه خوشبو کنندههای بیمجوز
مطالعات نشان داده اسـت برخی خوشبوکنندههای بینام و نشانی که به دور از تاییدیه وزارت بهداشت وارد کشور میشوند و به وفور در بازار با قیمتهای ارزان به فروش میرسند، حاوی مواد فوقالعاده سمی هستند که به تضعیف سیستم ایمنی بدن ما منجر میشوند. دوز بالای موادی همچون اتیل استات و بنزآلدئید که در این خوشبوکنندهها وجود دارد نوعی نوروتوکسین یا سم محسوب شده و سرطانزا هستند .
این خوشبوکنندهها برای کودکان بیشتر از بزرگسالان مضر و مخرب اسـت. کودکان به دلیل آن که در سنین رشد هستند و هنوز بافتها و ارگانهای بدنشان بخوبی تکامل نیافته، در مقابله با سموم قدرت کمتری داشته و بسیار آسیبپذیرترند .
با تمام این تفاسیر اگر به استفاده از مواد خوشبوکننده اعتیاد پیدا کرده اید و حتما باید فضای تنفسیتان معطر باشد، دست کم به جای استفاده از خوشبوکنندههای مصنوعی هوا، از مواد و عصارههای طبیعی و بیضرری که طب سنتی پیشنهاد میدهد استفاده کنید.
فاخره بهبهانی - جامجم
به گزارش مشرق، از مهمترین عوامل ابتلا به مشکلات پوستی می توان به عوامل ژنتیکی، عفونت ها، آلرژن ها و یا عوامل تخریب کننده بافت پوست اشاره کرد.
بیشتر مشکلات پوستی قابل درمان و خوش خیم هستند. در اینجا ۵ عارضه رایج پوستی و راه های مدیریت علائم و درمان آن ها بیشتر معرفی شده است:
زگیل: زگیل یک بیماری پوستی رایج در بزرگسالی است که بر اثر ویروس پاپیلومای انسانی بروز می کند. این ویروس بیش از صد نوع مختلف دارد. زگیل ها جزو بیماری های قدیمی هستند که قدمتی ۳ هزار ساله دارند. این غده های گوشتی هم رنگ پوست هستند و به صورت صاف یا به شکل برآمدگی دیده می شوند. زگیل ها روی انگشتان دست ها، بازوها و پاها بروز می کنند ضمن این که خوش خیم و بدون درد هستند. زگیل ها قابل سرایت هستند و با تماس مستقیم پوست با پوست انتقال می یابند. زگیل ها معمولا بدون درمان نیز به مرور از بین می روند اما این روند شاید دو سال طول بکشد. درمان شامل استفاده از کرم ها و ژل ها، کرایوتراپی یا انجماد درمانی، جراحی و یا درمان با لیزر است.
زرد زخم: این بیماری در کودکان و نوزادان شایع است اما هر کسی را می تواند تحت تاثیر قرار دهد. این عارضه معمولا در صورت یا دست ایجاد می شود. زرد زخم یک عفونت در پوست است که با تاول های کوچک و پشت سر هم خود را نشان می دهد. این عارضه می تواند پوست را قرمز و ملتهب کند. زرد زخم از طریق یک باکتری که با یک خراش یا آسیب می تواند وارد پوست شود، بروز می کند. این عارضه معمولا ظرف سه هفته بهبود می یابد با این حال بسیار مسری است. درمان زرد زخم مانند بسیاری از بیماری ها به نوع و شدت بیماری بستگی دارد. درمان زرد زخم معمولی غیر تاولی با شستشو با صابون های ضد باکتری رایج در بازار و همچنین پمادهای موضعی آنتی بیوتیکی به سادگی امکان پذیر است و عفونت ظرف ۲ تا ۳ روز از بین می رود اما در مورد زرد زخم تاولی و همچنین نوع منتشر شده آن، استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی و در موارد شدیدتر تزریق توصیه می شود. به بیمار توصیه می شود ملحفه، حوله، لباس ها و تمام چیزهایی که با زخم در تماس بوده اند را جداگانه بجوشاند و از خاراندن تاول ها ممانعت کند. بعد از بهبود زخم ها ناحیه زخم بهتر است با کرم مرطوب نگه داشته شود. در صورت ابتلای کودکان به این عارضه، باید از رفتن آنها به مدرسه اجتناب شود.
پسوریازیس: عارضه پوستی است که معمولا در سنین ۱۱ تا ۴۵ سالگی ظاهر می شود و جنبه عفونی ندارد. در این بیماری تکثیر سلولی افزایش پیدا می کند و به همین دلیل پوسته های ضخیمی روی پوست ایجاد می شود که حالتی فلسی دارد و پوسته ها روی پوست قرمز و ملتهب قرار دارند. به عقیده محققان این بیماری پوستی بر اثر واکنش های خودایمنی بروز می کند. بیماری پسوریازیس معمولا روی آرنج ها، زانوها، پوست سر و پایین کمر دیده می شود. استعمال الکل و سیگار، مصرف برخی داروها مانند داروهای ضد التهاب از جمله ایبوپروفن، بتابلوکرها و ... ممکن است علائم این بیماری را بدتر کند. درمان پسوریازیس بسته به شدت آن است، استفاده از کرم های حاوی ویتامین دی یا ویتامین آ، کرم های استروئید، استفاده از داروها به شکل خوراکی یا تزریقی رایج است. نوردرمانی نیز از راه های درمانی دیگر است. به طور کلی پسوریازیس درمان قطعی ندارد. به بیماران توصیه می شود پوست خود را همیشه تمیز و مرطوب نگه دارند، از پوشیدن لباس های تنگ اجتناب کنند، از مواد شیمیایی آرایشی که شناختی از آنها ندارند، استفاده نکنند، هوای داخل خانه را همیشه مرطوب نگه دارند، در صورت عفونت بالافاصله اقدام به درمان کنند.
اگزما: اگزما که درماتیک اتوپیک نیز نامیده می شود، یک بیماری پوستی شایع در بین افراد بزرگسال محسوب می شود. بین ۱ تا ۳ درصد بزرگسالان از این بیماری رنج می برند. اکثر افراد از دوران کودکی یا نوجوانی دچار این مشکل هستند که تا بزرگسالی نیز با آنها می ماند. اما در برخی موارد دیگر، این مشکل پوستی برای نخستین بار در دوره بزرگسالی بروز می کند.مشخصه اگزما بروز التهاب، قرمزی، خشکی و خارش پوست است که در همه جای بدن دیده می شوند. اما اگزما بیشتر روی آرنج ها، دست ها و مناطقی که پوست چین می خورد بروز می کند. این مشکل پوستی نیز ارتباط زیادی با عوامل ژنتیکی دارد و اغلب با آسم و تب یونجه نیز در رابطه است. در واقع حدود ۷۰ درصد موارد اگزما در افرادی دیده می شود که سابقه خانوادگی این بیماری، بیماری آسم یا مشکل تب یونجه دارند. اگزما مسری نیست و متاسفانه درمان قطعی و معجزه گری ندارد. اما می توان به کمک کرم های مرطوب کننده و پمادهای استروئیدی موضعی، آنتی هیستامین های خوراکی و داروهای کنترل کننده سیستم ایمنی آن را تسکین داد. برخی اگزماهای شدید و مداوم را با فتوتراپی یا نوردرمانی کنترل می کنند.
ویتیلیگو: از هر ۱۰۰ نفر در بریتانیا، یک نفر به این عارضه مبتلا می شود و می تواند در هر سنی خود را نشان دهد. اما شروع آن در نیمی از موارد زیر سنین ۲۰ سالگی است. ویتیلیگو عفونی نیست. این مشکل پوستی به دلیل از بین رفتن رنگدانه های پوستی یا ملانین پوست بروز می کند. ملانوسیت ها سلول های پوستی هستند که باعث تولید رنگدانه ها می شوند. ویتیلیگو همان لکه های بی رنگ و سفید پوستی است که در نتیجه نبودن ملانوسیت ها بروز می کنند. این مشکل معمولا در مناطقی از پوست دیده می شود که بیشتر در معرض نور خورشید هستند، یعنی دست ها، صورت، بازوها و پاها.دلیل اصلی ابتلا به لک و پیس هنوز ناشناخته است. متخصصان این بیماری را یک بیماری خودایمنی می دانند که در آن سلول های بدن علیه خود وارد جنگ می شوند. متاسفانه درمان قطعی این بیماری وجود ندارد و برای کاهش علائم از کرم ها و پمادهای موضعی حاوی ترکیبات خنثی کننده واکنش های ایمنی بدن استفاده می شود. نوردرمانی از دیگر روش های مقابله با این بیماری است.
ساخت کفی سه بعدی برای پیشگیری از ابتلا به عارضه «پای دیابتی»
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۸:۵۵
کفی سه بعدی
محققان با استفاده از پرینت سه بعدی موفق به طراحی کفی متفاوتی شده اند که می تواند بیماران دیابتی را در برابر زخم های پای دیابتی محافظت کند.
در ساخت این کفی ها از «روش هم جوشی لیزری» استفاده شده و با کمک پودر ترموپلاستیک پلی اورتان thermoplastic polyurethane می توان کفی ها را در یک زمان مشخص در یک لایه ساخت. سپس با تغییر ساختار درونی کفی ها می توان به کنترل نرمی یا سختی، تفاوت سطح در قمست های مختلف کف پا و ... پرداخت.