برخی مادران برای جلوگیری از سرماخوردگی، نوزاد خود را بیش از حد پوشانده و در فضای بسیار گرم قرار میدهند. این کار موجب تعریق زیاد نوزاد و کاهش آب بدن او و در نتیجه غلظت ادرار و ایجاد سنگهای ادراری میشود.
مهمترین علائم عفونت ادراری در کودکان و نورادان، بروز تبهای بدون دلیل است
دکتر سیدزاده با بیان اینکه امروزه در زمینه بیماریهای کلیوی اطفال دو مورد عفونت ادراری و سنگهای ادراری (سنگ کلیه و مجاری ادراری) بیش از همه شایع است، گفت: متاسفانه شیوع این دو بیماری کلیوی در سالهای اخیر افزایش چشمگیری داشته است.
سیدزاده افزود: چنانچه این عفونت در سنین قبل از مدرسه در کودک ایجاد شود، اغلب به دلیل مشکلات مادرزادی دستگاه ادراری است که میتواند آسیب شدیدی به کلیهها وارد کند. در همین راستا والدین باید مراقب عفونتهای ادارای در نوزادان و کودکان خود باشند.
وی در خصوص علائم این نوع عفونتها در نوزادان و کودکان اظهار کرد: متاسفانه این نوع عفونتها علائم واضحی ندارند، اما مهمترین علائمی که میتوانند در زمینه وجود این نوع عفونتها هشدار دهنده باشند، بروز تبهای بدون دلیل است. همچنین عدم رشد مناسب نوزاد و کودک، بوی بد ادرار و بیقراری حین ادرار هم میتواند نشانهای از وجود این نوع عفونت در کودک باشد.
سیدزاده وجود عفونت ادراری در دانش آموزان را عمدتا به دلیل عادت غلط آنها در نگه داشتن بیش از حد ادرار دانست و افزود: علاوه بر این، عواملی از جمله یبوست در اثر تغذیه نامناسب و کم فیبر هم میتواند موجب ایجاد عفونت ادراری شود.
این فوق تخصص نفرولوژی اطفال در ادامه به شیوع بسیار سنگهای ادراری (سنگ کلیه و مجاری ادراری) در کودکان اشاره و اظهار کرد: این مشکل زمینه ژنتیکی دارد، هرچند که عادات غلط غذایی مانند نوشیدن کم آب نیز موجب افزایش آن شده است. چنانچه آب کم مصرف شود، ادرار غلیظ شده و احتمال ایجاد سنگهای ادراری محتمل است. در سنین پایین گرم نگه داشتن بیش از حد نوزاد هم میتواند موجب ناراحتی کلیه و ایجاد سنگهای ادراری شود.
ایشان اظهار کرد: متاسفانه برخی مادران برای جلوگیری از سرماخوردگی، نوزاد خود را بیش از حد پوشانده و کنار بخاری و در فضای بسیار گرم قرار میدهند. این کار موجب تعریق زیاد نوزاد و کاهش آب بدن او و در نتیجه غلظت ادرار و ایجاد سنگهای ادراری میشود.
سیدزاده در خصوص چگونگی تشخیص میزان کافی آب در بدن نوزادان و کودکان، گفت: بیرنگ بودن ادرار نشان از وجود آب کافی در بدن او داشته و زرد رنگ و غلیظ بودن آن نشان از کم آبی بدن نوزادان و کودکان است. باید در حدی به نوزادان آب داده شود که روزانه شش تا هشت بار دفع ادرار رقیق و بیرنگ داشته باشند.
ایسنا
اما نکته مهم اینجاست که این خانمها نیازمند بررسی از نظر علل ایجاد درد، سوزش و تکرر ادراری هستند، چراکه این عوارض ممکن است ناشی از التهاب و عفونتهای جدیتری در ناحیه مثانه یا سیستم ادراری باشد یا از عفونتهای دستگاه تناسلی ناشی شود؛ عفونتهایی که با تشخیص درست براحتی درمان میشود.
دکتر آمنه لاهوتی، متخصص زنان و زایمان در گفتوگو با جامجم درباره عفونتهای ادراری میگوید: عفونت محدود به مثانه دردناک و ناراحتکننده است، اما اگر این عفونت به کلیهها برسد خطرناک و جدی میشود. عفونت دستگاه ادراری همیشه همراه با علامت و نشانه نیست، اما اگر علامتی داشته باشد این علائم شامل احساس نیاز شدید به ادرار کردن، احساس سوزش هنگام ادرار، ادرار پی در پی و کمحجم، ادرار کدر یا همراه خون، ادرار بدبو، بیدار شدن در شب به دلیل ادرارکردن، احساس درد در ناحیه لگن، پشت یا پهلو، احساس تب و لرز، تغییر در حجم ادرار و درد هنگام مقاربت میشود.
چه کسانی مستعد عفونت ادراری هستند؟
عفونت ادراری در برخی زنان شایعتر است؛ یعنی بیشتر از یکبار دچار این نوع عفونت میشوند.
دکتر لاهوتی بااشاره به این مساله اظهار میکند: در زنانی که از انواع خاص وسایل پیشگیری از بارداری مثل دیافراگم استفاده میکنند نیز خطر عفونت دستگاه ادراری بیشتر است. بعد از دوران یائسگی نیز عفونت ادراری به دلیل کمبود استروژن ممکن است شدیدتر شود.
همچنین اختلالات مادرزادی و غیرعادی بودن دستگاه ادراری نیز میتواند باعث ابتلا به عفونت ادراری شود. از سوی دیگر سنگ کلیه یا پروستات بزرگ شده نیز باعث حبس ادرار در مثانه و در نتیجه ابتلا به عفونت ادراری میشود.
این متخصص زنان میافزاید: دیابت و برخی بیماریهای دیگر نیز از طریق اختلال در سیستم ایمنی بدن خطر عفونتهای ادراری را افزایش میدهد. همینطور کسانی که نمیتوانند ادرار کرده و از سوند استفاده میکنند در خطر بیشتری از نظر ابتلا به عفونت ادراری هستند.
سوزش همیشه نشانه عفونت ادراری نیست
با وجود آنکه سوزش ادرار یکی از علائم مهم عفونت ادراری است، اما سوزش ادرار به خودی خود بیماری خاصی تلقی نمیشود و وجود سوزش هنگام ادرار همیشه دلیل بر وجود عفونت ادراری نیست بلکه میتواند علل خیلی زیادی داشته باشد که فقط یکی از آنها عفونت ادراری است.
دکتر لاهوتی با بیان این مطالب میافزاید: اگر سوزش ادرار همراه با احساس ناراحتی و درد در قسمت خارجی دستگاه تناسلی باشد معمولا نشاندهنده وجود التهاب در واژن است. همچنین یکی از علل سوزش ادرار و عفونت مثانه مقاربت است که در آن خانمها طی روزهای بعد از مقاربت دچار سوزش ادرار میشوند و این اتفاق معمولا تکرار شونده است.
وی با تاکید بر این که وجود خون در ادرار از نشانههای عفونت ادراری است، توضیح میدهد: در عفونت حاد مثانه 15 تا 20 درصد خانمها مبتلا به درد در زیر ناحیه ناف میشوند. خانمهایی که یائسه شده و تحت هورمون درمانی قرار ندارند نیز مستعد التهاب واژن و عفونت ادراری هستند. اگر سوزش ادرار همراه با ترشح از واژن باشد، نشاندهنده التهاب واژن است.
سوزش ادرار، خبر از بیماریهای جدیتر میدهد
به گفته دکتر لاهوتی، اگر سوزش ادرار همراه با تب، بد حالی عمومی و درد عضلانی باشد، نشاندهنده ابتلای احتمالی به تبخال تناسلی است که با گذشت چند روز، تاولهای تبخال ناشی از آن نیز ظاهر میشود.
این متخصص زنان و زایمان تاکید میکند: اگر سوزش ادرار همراه با تب و لرز و درد پهلوها باشد، نشاندهنده عفونت حاد کلیههاست. اگر خانمی دچار سوزش ادرار، تکرر ادرار و احساس فوریت در ادرار شود و حتی پس از خاتمه درمان، ادرارش قطره قطره خارج شود و نیز هنگام مقاربت نیز درد داشته باشد، ممکن است مبتلا به نوعی زایده در مجرای ادرار باشد و نیازمند بررسی بیشتری خواهد بود. همچنین استفاده از دوش و اسپریهای واژینال میتواند سبب سوزش ادرار شود.
وی هشدار میدهد: یکی از علل مهم عفونت دستگاه تناسلی و دستگاه ادراری در خانمها، روابط زناشویی نامتعارف است که گاهی سبب عفونتهای خطرناک میشود. اینگونه عفونتها اگر لگن خانم را گرفتار کند، ممکن است سبب نازایی شود. به همین دلیل تشخیص و درمان زودرس این نوع عفونتها دارای اهمیت زیادی است.
عفونت ادراری درمان میشود
وقتی فردی با علائمی از عفونت ادراری به پزشک مراجعه میکند معمولا برایش آزمایش ادرار درخواست میشود. حتی بسته به شرایط ممکن است برای وی آنتیبیوتیک هم تجویز شود.
دکتر لاهوتی با تاکید بر اینکه معمولا عفونت ادراری با میکروبهای مشخصی ایجاد میشود که درمان آنها نیز نیازمند استفاده از آنتیبیوتیکهای خاصی است، میگوید: پس از دادن نمونه ادرار به آزمایشگاه و بسته بهشدت علائم ادراری و نظر پزشک معالج، مصرف آنتیبیوتیک برای بیمار شروع میشود و پس از آماده شدن جواب نهایی کشت ادرار، آنتیبیوتیک مصرفی ادامه مییابد یا تغییر داده میشود.
وی میافزاید: امروزه برای عفونتهای بدون عارضه، رژیمهای درمانی یک روزه یا سه تا ده روزه ارائه میشود و برای عفونتهای مزمن یا عفونتهایی که دوباره عود میکند از رژیمهای درمانی طولانی مدت استفاده میشود.
راهکارهای ساده برای رفع درد و سوزش ادراری
عفونت دستگاه ادراری معمولا دردناک است، اما با رعایت مواردی میشود تا زمانی که آنتیبیوتیک عفونت را از بدن پاک میکند، درد عفونت ادراری را کاهش داد. دکتر لاهوتی در اینباره توضیح میدهد: مصرف مقدار زیاد مایعات برای رقیقکردن ادرار و نیز افزایش حجم ادرار و بیرون ریختن باکتریها مفید است. با اجتناب از مصرف نوشیدنیهایی که باعث التهاب مثانه میشود مانند قهوه، الکل و نوشیدنیهای حاوی اسید و کافئین میتوان شدت علائم را کاهش داد. همچنین بعضی از خانمها پس از دوش گرفتن با آب گرم احساس راحتی بیشتر و نیز کاهش علائم ادراری را دارند. گذاشتن پدهای گرم روی شکم نیز ممکن است باعث کاهش فشار بر مثانه و کاهش علائم شود.
وی تاکید میکند: باتوجه به اینکه علائم عفونت ادراری ممکن است با درمانهای خانگی برطرف شود ولی خود عفونت همچنان پابرجا باشد، توصیه میشود به محض شروع علائم حتما به پزشک مراجعه شود، زیرا باقیماندن عفونت در مجاری ادراری ممکن است عواقب وخیمی داشته باشد. توجه داشته باشید اثبات برطرف شدن عفونت فقط پس ازانجام مجدد آزمایش ادرار پس از مصرف آنتیبیوتیکهای کافی و با فاصله کافی از آزمایش اول ممکن است. در نتیجه درمانهای خانگی فقط باید بهعنوان راهی برای کاهش علائم تا زمان دسترسی به پزشک باشد و هرگز نباید جای مشاوره با پزشک را بگیرد.
راههایی برای کاهش خطر عفونت ادراری
ـ مصرف مقدار زیاد مایعات، بخصوص آب باعث رقیق کردن ادرار و زیاد شدن حجم ادرار و در نتیجه کاهش خطر عفونت ادراری میشود.
ـ خانمها بهتر است بعد از ادرار و مدفوعکردن، شستن خود از جلو را شروع کرده و رو به پشت حرکت کنند تا باکتریهای مقعد وارد دستگاه ادراری نشود. همچنین پس از رابطه زناشویی لیوانی پر آب مصرف کرده و ادرار کنند تا باکتریها از محدوده مجاری ادراری خارج شود.
ـ خانمها تا حد امکان از مصرف ملتهبکنندههایی مثل دئودورانتها و اسپریها خودداری کنند.
پونه شیرازی/گروه سلامت
دکتر الهام السادات هاشمیان نایینی با اشاره به اینکه خارش ناحیه تناسلی در زنان یکی از مشکلاتی است که با شروع فصل گرما و استفاده از استخر یا در سفر ایجاد میشود، گفت: این مشکل گاهی غیر قابل تحمل است ولی با استفاده از راهکارهای ساده درمانی تا قبل از رسیدن به پزشک قابل تحمل میشود.
وی با بیان اینکه این خارش اغلب ناشی از عفونتهای قارچی این ناحیه است، گفت: این عفونت با علایمی مانند ترشحات سفید رنگ و پنیری شکل بروز میکند. در مواردی که دسترسی به پزشک امکان پذیر نیست، زنان میتوانند با استفاده از کرم موضعی هیدروکورتیزون و کرم واژینال کلوتریمازول که به راحتی و بدون نسخه پزشک در هر داروخانهای قابل تهیه است، به طور موقت از این مشکل، خلاصی یابند.
هاشمیان نایینی با تاکید بر اینکه ممکن است بعضی از بیماران نسبت به درمان مذکور مقاوم شده باشند، تصریح کرد: در بسیاری از موارد ممکن است خارش زمینه عصبی داشته باشد، در این صورت استفاده از داروهای آرام بخش ضعیف موجب بهبودی میشود. به رغم بهبودی نسبی با این داروها، مبتلایان به این مشکل حتما باید جهت انجام معاینات و بررسیهای لازم، به پزشک متخصص مراجعه کنند.
استفاده مکرر از شویندهها ممنوع!
این جراح و متخصص زنان با اشاره به استفاده روزانه برخی زنان از مواد شوینده جهت رعایت بهداشت ناحیه تناسلی گفت: استفاده مکرر از این مواد موجب برهم زدن محیط طبیعی واژن میشود و خطر افزایش زمینه بروز عفونتهای قارچی را به همراه دارد.
هاشمیان نایینی خاطر نشان کرد: شستشوی ناحیه تناسلی با آب معمولی و خشک نگهداشتن آن و پوشیدن لباسهای راحت، بهترین راه پیشگیری از بروز عفونتهای قارچی است. حتی استفاده از محلولهای ضدعفونیکننده مانند بتادین یا صابون بیش از حد، نه تنها فایدهای ندارد بلکه خود میتواند عامل مستعدکننده عفونت قارچی باشد.
وی با تاکید بر اهمیت استفاده از لباس زیر نخی در پیشگیری از این مشکل گفت: زنان به ویژه در هنگام سفر باید حتی الامکان لباسهای راحت بپوشند و از پوشیدن شلوارهای تنگ و چسبان پرهیز کنند.
علائم بیماری
این جراح و متخصص زنان در خصوص علائم این بیماری گفت: خارش و قرمزی بارزترین علامت عفونتهای قارچی است. واژینیت زمانی بروز میکند که بعضی عوامل درونی یا بیرونی سبب تغییر محیط واژن شود و به رشد بیش از حد یک قارچ میکروسکوپی بینجامد.
درمان مشکل در سفر
وی تصریح کرد: خشک نگه داشتن ناحیه تناسلی مهمترین نکته در پیشگیری از عفونت قارچی است. برای پیشگیری از ابتلا به عفونتهای قارچی، پوشیدن لباس زیرنخی، خشک کردن و تعویض لباسهای زیر خیس یا نمدار به هنگام رفتن به دستشویی و استفاده از لبنیات به ویژه ماست توصیه میشود.
هاشمیان نایینی با بیان اینکه میتوان از کرم واژینال میکونازول (miconazole) و کلوتریمازول (clotrimazole) برای درمان این مشکل به هنگام مسافرت استفاده کرد گفت: استفاده خودسرانه از این داروها در طول سفر و در صورت عدم دسترسی به پزشک بلامانع است. (ایسنا)
569
گلمژه چیست؟
گل مژه (sty) به صورت یک توده متورم ، حساس و دردناک و قرمز رنگ در نزدیکی لبه پلک تظاهر میکند. این توده در حقیقت یک آبسه کوچک با سر زرد رنگ است که در اثر عفونت یا التهاب ریشه مژهها یا غدد ترشح کننده چربی پلک ایجاد میشود. از جمله عوامل ایجاد گل مژه باکتری چرکی به نام استافیلوکوک است و تماس با دستهای آلوده نیز سبب سرایت آن میشود.
گل مژه یا هوردئولوم hordeolum (عفونت غدد پلک) را به دو نوع داخلی (داخل لبه پلک) و خارجی (خارج لبه پلک) تقسیم میکنند. نوع داخلی گاهی به سمت پوست و گاهی به سمت ملتحمه چشم است. ولی نوع خارجی همیشه به سمت پوست است. شالازیون مثل گل مژه داخلی است. ولی علائم التهابی و علائم آبسه (درد و قرمزی و تورم) ندارد. و عبارت است از التهاب گرانولوماتو، مزمن، استریل (بدون عفونت) وبا علت نامعلوم در غدد چربی پلک.
گل مژه التهاب غدد لبه پلک در چشم است که بروز مداوم آن نشان دهنده ضعف سیستم ایمنی است. این التهاب غالبا عفونی و بسیار دردناک است. گل مژه بیماری شایعی است که میتواند افراد را در سنین مختلف گرفتار کند. تماس دست آلوده با چشم (به خصوص اگر با ترشحات بینی آلوده شده باشد) و التهاب لبه پلک (بلفاریت یا شوره پلک) از عوامل مهمی هستند که باعث بروز گل مژه میشوند.
علائم و نشانهها
ایجاد یک توده برجسته قرمز رنگ دردناک در لبه پلک
احساس سنگینی و درد پلک
سوزش و خارش و اشکریزش
گاهی خروج ترشحات چرکی از گل مژه
تاری دید: تاری دید از عوامل معمول گل مژه نیست اما اگر گل مژه نسبتاً بزرگ باشد با فشار روی قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید میشود.
راهکارهایی برای درمان گل مژه
اکثر گل مژهها ظرف چند روز به تدریج بهبود مییابند و مشکل خاصی ایجاد نمیکنند. در چند روز اول، استفاده از کمپرس گرم باعث تسکین درد میشود و ممکن است به سر باز کردن گل مژه و تخلیه ترشحات چرکی کمک کند. برای این منظور یک حوله تمیز را با آب جوشیده گرم (نه داغ!) مرطوب کنید و برای مدت 10 تا 15 دقیقه روی چشم مبتلا قرار دهید. ماساژ ملایم هم به تسکین درد و تخلیه ترشحات کمک میکند. ماساژ کمپرس گرم را میتوان روزی 4-3 بار انحام داد تا ترشحات تخلیه شود و گل مژه بهبود پیدا کند.
هرگز سعی نکنید گل مژه را بترکانید یا به زور تخلیه کنید، این کار میتواند باعث گسترش عفونت به بافتهای مجاور و یا حتی ورود عفونت به مغز شود. اگر پس از چند روز (تقریبا 2 روز) گل مژه بهبود پیدا نکرد حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید. چشم پزشک میتواند در صورت لزوم با یک جراحی کوچک گل مژه را تخلیه کند. تخلیه گل مژه با بیحسی موضعی با استفاده از قطره بیحس کننده انجام میشود. در گل مژههای معمولی استفاده از قطرههای آنتیبیوتیک میتواند کمک کننده باشد. اما در بچههای کوچک یا افرادی که گل مژههای شدیداً ملتهب دارند ممکن است لازم باشد با نظر چشم پزشک آنتیبیوتیک خوراکی برای جلوگیری از گسترش عفونت به بقیه پلک و قسمتهای مجاور استفاده شود.
در برخی از افراد گل مژه مکرراً عود میکند. برای پیشگیری از عود گل مژه:
از تماس دست آلوده با چشم جلوگیری کنید.
بهداشت پلک را رعایت کنید. شستشوی منظم پلکها با آب ولرم یا شستشوی لبه پلک با شامپو بچه رقیق شده میتواند به جلوگیری از عود گل مژه کمک کند.
در صورت بروز گل مژههای مکرر حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید. گاهی اوقات بیماریهای چشمی دیگر مثل بلفاریت (التهاب لبه پلک) یا مشکلات غدد ترشح کننده چربی باعث بروز گل مژه مکرر میشود که تشخیص و درمان این بیماریها توسط چشم پزشک باعث جلوگیری از عود گل مژه میشود. به علاوه گاهی اوقات بعضی از بیماریهای جدی چشمی (مثلاً تومورها) ممکن است به صورت گل مژههای مکرر تظاهر کند که در این موارد معاینه توسط چشم پزشک راهگشا است.
شالازیون چیست
شالازیون یکی دیگر از تودههای لبه پلک است که در ابتدا تظاهری شبیه گل مژه دارد. شالازیون برجستگی کوچکی در لبه پلک در زیر پوست است که در اثر انسداد مجرای خروجی غدد ترشح کننده چربی پلک و تجمع مواد ترشح شده در غده ایجاد میشود. شالازیون ممکن است در ابتدا ملتهب باشد و باعث ایجاد درد و قرمزی شود که در این حالت شبیه گل مژه است. اما پس از مدتی درد و قرمزی فروکش میکند و توده متورمی در لبه پلک باقی میماند. اندازه این برجستگی ثابت نیست و ممکن است به تدریج بزرگتر یا کوچکتر شود. معمولا شالازیون از ابتدا فقط به صورت یک توده برجسته ظاهر میشود و با درد و قرمزی همراه نیست.
شالازیون معمولاً مشکل چشمی مهمی ایجاد نمیکند و پس از چند هفته تا چند ماه خود به خود کوچک میشود و از بین میرود. استفاده از کمپرس گرم (روزی 3-2 بار و هر بار 5-10 دقیقه) با استفاده از حوله تمیز و ماساژ ملایم ممکن است به باز شدن مجرای غده چربی کمک کند و باعث بهبود سریعتر شالازیون شود.
درمان شالازیون
شالازیونهای خیلی کوچک که ظاهر ناخوشایندی ندارد احتیاج به درمان خاصی ندارند و معمولاً به مرور زمان خود به خود خوب میشوند. شالازیونهای بزرگتر به دو علت اصلی نیاز به درمان پیدا میکنند:
اول آنکه شالازیونهای بزرگتر ظاهر ناخوشایندی دارند و از لحاظ زیبایی ظاهری مشکل ساز هستند، ضمن آنکه بهبود خودبخودی آنها ممکن است چندین ماه طول بکشد.
دوم آنکه شالازیونهای بزرگ به خصوص در پلک بالایی روی قرنیه فشار میآورند و با تغییر شکل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید میشوند. پس در اینگونه موارد برای درمان حتماً از چشم پزشک کمک بگیرید.
روش اصلی درمان در این حالت جراحی شالازیون است که با استفاده از بیحسی موضعی انجام میگیرد. روش دیگر تزریق داروهای استروئیدی در داخل ضایعه در لبه پلک است که معمولاً در مواردی به کار میرود که یا تعداد زیادی شالازیون کوچک وجود داشته باشد که نتوان آنها را با جراحی خارج کرد و یا شالازیون در جایی باشد که جراحی آن احتمال ایجاد آسیب در ساختمانهای مجاور را به همراه داشته باشد.
ابتلا به شالازیونهای مکرر
در برخی از افراد شالازیون مکرراً عود میکند. در این حالت لازم است فرد حتماً توسط چشم پزشک ویزیت شود زیرا:
اولاً گاهی اوقات بیماریهای جدی چشمی مثل تومورهای بدخیم پلک به صورت شالازیونهای مکرر تظاهر میکنند که تشخیص آنها از شالازیون معمولی فقط از عهده چشم پزشک برمیآید.
ثانیاً در برخی از موارد بیماریهای دیگر چشمی مثل التهاب لبه پلک (بلفاریت) یا مشکلات غدد ترشح کننده چربی لبه پلک (میبومینیت) باعث ایجاد شالازیونهای مکرر میشود. در این حالت کنترل این بیماریها توسط چشم پزشک به جلوگیری از عود شالازیون کمک میکند. (رشد)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
مشکلات مربوط به سینوسها از عوامل متعددی ناشی میشود که برخی از موارد آن به شرح زیر است:
- سینوزیت:
سینوزیت عفونتی است که موجب التهاب و ورم سینوسها میشود. انجمن بیماریهای عفونی آمریکا اعلام کرده که حدود ۹۸-۹۰ درصد از موارد سینوزیتها از عامل ویروسی ناشی میشوند که مصرف آنتیبیوتیکها در درمان آنها بیتاثیر است.
- سینوزیت مزمن:
بیماری التهابی است که به طور معمول بیش از سه ماه طول میکشد. پولیپ بینی اغلب با سینوزیت مزمن همراه است.
- التهاب آلرژیکی مخاط بینی:
در صورتی که به التهاب مخاط بینی آلرژیک مبتلا باشید سیستم ایمنی بدن به ترشح هیستامینها پرداخته که غشای بینی تحریک شده و موجب احتقان و عطسه میشود. این نوع از التهاب به سینوزیت منجر میشود.
هلث لاین در مقالهای به برخی از روشهای درمانی موثر برای تسکین مشکلات ناشی از عفونی شدن سینوسها اشاره کرده است:
۱- آب:
نوشیدن مایعات و مرطوب سازی به رقیق شدن مخاطها کمک میکند. این کار همچنین نرم شدن سینوسها و مرطوب ماندن پوست را به همراه دارد.
۲- شستوشوی بینی:
شستوشوی بینی روش موثری در تسکین احتقان بینی، سوزش و التهاب به حساب میآید. شستوشو با سرم سالین به معنی شستشوی مجرای بینی با این محلول است. میتوان این محلول را به صورت آماده یا با ترکیب کردن یک قاشق چایخوری نمک با آب تهیه کرد.
۳- بخار آب:
بخار از طریق نرم کردن مخاط به تسکین احتقان کمک میکند. برای برطرف ساختن احتقان بینی درحالی که حولهای روی سر خود قرار دادهاید، سر خود را با احتیاط به ظرف حاوی آبجوش نزدیک کرده و بخار آن را داخل بینی کنید.
۴- سوپ مرغ:
یسیاری از مطالعات تاثیر سوپ مرغ در تسکین احتقان بینی را تایید میکنند. در نتایج یکی از این بررسیها آمده است سوپ مرغ به کاهش التهاب همراه با احتقان سینوس و سرماخوردگی کمک میکند. متخصصان بر این باورند که بخار همراه با تاثیرات آنتیاکسیدانی و ضد التهابی مواد غذایی موجود در سوپ به پاک شدن سینوسها کمک میکند.
۵- کمپرس آب گرم:
انجمن جراحی گوش و حلق و بینی استفاده از کمپرس آب گرم و سرد را برای سینوسها توصیه میکند. کمپرس آب گرم را روی بینی، گونهها و پیشانی برای مدت زمان سه دقیقه قرار دهید و سپس برای مدت ۳۰ ثانیه کمپرس آب سرد را جایگزین کنید. میتوان این کار را دو تا شش بار در روز انجام داد. (ایسنا)
300
شایعترین بیماری دستگاه تناسلی زنان در کشور ما عفونت است که به دو نوع عفونتهای بخشهای تحتانی و بخشهای فوقانی تقسیم میشود. بخش تحتانی شامل قسمت خارجی، دهانه رحم و واژن میشود و ناحیه رحم، لولهها و ناحیه لگنی بخشهای فوقانی را تشکیل میدهند.
عفونتهای ناحیه لگنی در صورت درمان نشدن در نهایت به داخل شکم منتشر میشوند. بنابراین اهمیت این موضوع در این است که اگر ما عفونتهای بخشهای تحتانی را جدی نگیریم و آنها را درمان نکنیم، عوارضی در این نواحی ایجاد میشود. اگر این عفونتها به بخشهای فوقانی نفوذ کنند، عفونت لگنی که اتفاق میافتد عوارض زیادی برای خانمها به دنبال دارد.
یکی از این عوارض، نازایی است که در نتیجه چسبندگی لولهها اتفاق میافتد و حاملگی خارج از رحم نیز از دیگر عوارض است. ممکن است با ایجاد چسبندگی داخل شکم، چرک داخل شکم ریخته شود که علائم شکم حاد را ایجاد میکند. با این شرایط ممکن است زنان دچار تبهای بالا و آبسه در شکم شوند که گاه نیاز به جراحی و تخلیه پیدا میکنند. خانمی که یکبار دچار این مشکل شود احتمال ابتلا در دفعات بعد نیز وجود دارد. بنابراین لازم است خانمها علائم این بیماری حتی اگر خفیف باشد، جدی بگیرند و با درمان به موقع آن دچار عوارض بعدی نشوند.
شایعترین نوع عفونت بخشهای تحتانی دستگاه تناسلی، عفونتهای قارچی هستند. این عفونتها در شرایطی به وجود میآید که تعادل میکروبها در واژن به هم میخورد. چنین اتفاقی در مناطق گرمسیر شایعتر است و در فصول گرم هم بیشتر اتفاق میافتد. اگر بانویی بهداشت خود را رعایت نکند، بدنش مرطوب باشد، لباس زیر خود را مرتب عوض نکند و به مدت طولانی لباسهای تنگ به تن داشته باشد، این عفونت در او عود میکند و درمانپذیر نخواهد بود.
بجز عفونتهای قارچی، عفونتهای دیگری هم هستند که واژن را درگیر میکنند و دهانه رحم را دچار مشکلاتی میکنند. برای مثال دهانه رحم زخم میشود و علاوه بر اینکه عفونت به سمت بالا میرود ممکن است تغییراتی در سلولها ایجاد شود و ضایعات قبل از سرطان بروز کند. معاینه دقیق، پاپاسمیرهای مرتب سالانه و پیگیری مشکل تا درمان قطعی از وظایف خانمها در صورت ابتلا به عفونت است. سوزش، خارش و ترشحات غیرعادی از علائم اولیه عفونتهاست.
یکی از انواع درمان عفونتها درمان آنتیبیوتیکی است. در بعضی موارد همسر خانم هم حتما باید درمان شود چون میکروبی است که امکان انتقال از همسر نیز وجود دارد. در صورت ابتلا به عفونتهای لگنی شرایط پیچیدهتر میشود. بعد از درمان سرپایی این عفونت اگر بیمار تبدار باشد، حال عمومی خوبی نداشته باشد و نتواند آنتیبیوتیک خوراکی مصرف کند؛ نیاز به بستری هست و بعد از بهبود این علائم به درمان با داروهای خوراکی ادامه داده میشود.
شایعترین علت نازایی در زنان مشکلات تخمدانی و تخمدانهای پلی کیستیک است، اما عمده علت نازاییهای لولهای، عفونتها هستند؛ به جز درصد ناچیزی که ممکن است آنومالی داشته باشند یا هورمونهایی که مادر هنگام باداری مصرف کرده باشد.
مشکلی که در زمینه نازاییهای لولهای وجود دارد، درمان سخت آنهاست. نازاییهای مربوط به تخمدانها به درمانهای معمولی بهتر جواب میدهند، اما وقتی لولهها درگیر باشند نیاز به اقدامات بیشتری هست. حتی ممکن است در صورت باردارشدن، حاملگی خارج از رحم اتفاق افتد و بیمار لولههایش را از دست بدهد و حتیگاه نیاز به لقاح مصنوعی احساس میشود.
قبلا میزان ابتلا به عفونتها در زنان کمتر بود، اما در سالهای اخیر شاهد افزایش تعداد زنان مبتلا به این بیماری هستیم که کاهش آن منوط به مراقبت در روابط جنسی و تعهد به روابط تکهمسری است. همچنین ما در مدارس و مراکز آموزش عالی در زمینه بیماریهای قابل انتقال نیاز به آموزش بیشتری داریم زیرا در حال حاضر شکل رابطه با جنس مخالف تغییر کرده و با وجود اینکه ایدهآل ما نیست اما واقعیت است. اجرای برنامههای آموزشی به جوانان و نوجوانان به آنها کمک خواهد کرد در آینده و در ازدواجشان دچار مشکل نشوند.
زنان باید به خودشان اهمیت دهند و برای خودشان احترام قائل شوند. مشکلات و بیماریهای خود را به شکل جدی دنبال کنند و برای سلامت خودشان وقت گذارند زیرا زندگی سالم، مادر و همسر سالم میخواهد. (دکتر ناهید رادنیا، پزشک متخصص زنان و زایمان)
قارچ از بریدگی یا خراش کوچکی که بین ناخن و بستر آن به وجود میآید، وارد ناخن میشود و زمانی شروع به رشد میکند که محیط اطراف ناخن، گرم و مرطوب باشد.
به گزارش هلثدی نیوز، کارشناسان انجمن طب پا در آمریکا توصیههای زیر را برای پیشگیری از قارچ پا ارائه کردهاند:
- پاها را مرتب و با دقت با آب و صابون بشوئید و خوب خشک کنید.
- در مکانهای عمومی و استخرها از کفشهای راحتی یا صندل استفاده کنید.
- جورابهای خود را روزانه تعویض کنید و هر روز جوراب تمیز بپوشید.
- ناخنها را مرتب کوتاه نگهدارید و دقت کنید که آنها را صاف کوتاه کنید.
- از پوشیدن جورابهای تنگ پرهیز کنید و کفشی بپوشید که به خوبی سایز پایتان باشد.
- جوراب و کفشها از لوازم شخصی شما هستند پس از شریکی استفاده کردن آنها با دیگران خودداری کنید. (ایسنا)
نفیسه ثقفی افزود: علت بروز زایمان زودرس ممکن است مربوط به مادر یا جنین باشد، اما مهمترین عامل آن پارگی کیسه آب در نتیجه عفونت، چند قلویی و خودبخودی بوده که این مورد علت مشخصی نیز ندارد. همچنین نوازدان نابهنجار نیز ممکن است، زودتر به دنیا آیند.
وی با اشاره به اینکه در صورتی که پیش از هفته 37 بارداری، حاملگی به هر علتی خاتمه یابد، زایمان زودرس صورت میگیرد، تصریح کرد: نوزادانی که زودرس به دنیا میآیند نیاز به NICU و صرف مخارج سنگینی دارند.
این متخصص زنان و زایمان ادامه داد: عفونتهای کلیوی، ریوی، رحم، بیماری ویروسی حاد، بیماریهای تبدار و خاص میتواند موجب زایمان زودرس شود.
ثقفی با بیان اینکه تفاوت قومی و نژادی نیز میتواند در زایمان زودرس مؤثر باشد، عنوان کرد: در افرادی که دارای سابقه سقط جنین بوده یا شاهد خونریزی و لکهبینی هستند و از موادمخدر مانند سیگار، قرصهای روانگردان و ... استفاده میکنند امکان تولد نوزاد نابهنجار و زایمان زودرس وجود دارد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد خاطرنشان کرد: دیابت نیز ممکن است موجب مردهزایی، سقط و زایمان زودرس علمی شود؛ به این معنی که پزشک معالج تشخیص دهد که به علت وخامت بیماری دیابت در فرد، ضروری است که جنین از رحم خارج شود.
ثقفی با تاکید بر اینکه در صورتی که فاصله میان حاملگیها کمتر از 18 ماه باشد، ممکن است زایمان زودرس رخ دهد، اضافه کرد: برخی رحمهای تکشاخه و دو شاخه ممکن است موجب بروز زایمان زودرس شوند. بنابراین بهتر است پیش از بارداری عکسبرداری انجام گرفته تا با توجه به نوع رحم در طی دوران بارداری درمان آن مشخص شود.
وی با اشاره به اینکه برخی داروها مانند «پروژسترون» میتواند از زایمان زودرس جلوگیری کند، گفت: زنانی که سابقه زایمان زودرس دارند باید پیش از بارداری مجدد مشاوره پزشکی انجام دهند، زیرا بسیاری از علل این نوع زایمان قابل درمان است. زنانی که دارای شغلهای سنگین هستند، باید در دوران بارداری فعالیت خود را کم کنند و در صورتی که بیماری عفونت موضعی و اعتیاد دارند سریعتر برای درمان آن اقدام کنند. (ایسنا)
به گزارش جام جم آنلاین ، عفونتهای کلامیدیایی شایعترین بیماری آمیزشی باکتریایی در دنیا هستند. تا مدتها پیش مهمترین بیماری ناشی از کلامیدیا تراخم بود که یک بیماری چشمی است و از شایعترین دلایل نابینایی نیز به شمار میرود، ولی در حال حاضر گونهای از این باکتری بیشتر شایع شده است که منجر به عفونت در دستگاه تناسلی میشود. کلامیدیاها انگلهای داخل سلولی هستند که بسیاری از خصوصیات فیزیکی آنها مثل ویروسهاست. این میکروبها سبب التهاب مجرای ادرار، واژن، گردن رحم، لولههای رحمی، مقعد و تخمدانها میشوند.
البته از آنجا که کلامیدیا یک عفونت داخل سلولی است، تشخیص آن با روشهای معمول آزمایشگاهی مشکل است. این بیماری ممکن است بدون علامت یا دارای علائم خفیف و زودگذر باشد، ولی با گذشت زمان عوارض خود بویژه در زنان را ایجاد خواهد کرد. بیشتر افرادی که مبتلا به بیماریهای آمیزشی کلامیدیایی هستند، از آلودگی خود به این میکروب بیخبرند و به دنبال آزمایش یا درمان نمیروند. نکته حائز اهمیت این که اگر شریک جنسی نیز درمان نشود، فرد پس از درمان، مجدد مبتلا خواهد شد.
کلامیدیا با هر نوع رابطه جنسی قابل انتقال است. کلامیدیا میتواند در حین زایمان طبیعی از مادر به نوزاد منتقل شود، چون گردن رحم در خانمها و دختران جوان هنوز بخوبی تکامل نیافته است، بنابراین امکان ابتلای آنها بیشتر است. هر بیماری دارای یک دوره نهفته است یعنی مدت زمانی که طول میکشد تا علائم بیماری پس از آلوده شدن به میکروب یا ویروس مربوط ظاهر شوند. طول دوره نهفته در عفونت کلامیدیایی سه تا 14 روز است.
باید بدانید 75 درصد خانمهای مبتلا بدون علامت هستند که می تواند با علائمی مثل ترشح غیر طبیعی از واژن و سوزش هنگام ادرار کردن همراه باشد. حتی اگر عفونت از گردن رحم به لولههای رحمی منتشر شود، باز ممکن است بیمار بدون علائم و نشانه باشد. ولی در عدهای از خانمها سبب درد در قسمت تحتانی شکم، درد در قسمت پایین کمر، درد در حین مقاربت، تهوع، تب و خونریزی بین پریودها میشود. حتی عفونت کلامیدیایی گردن رحم میتواند به ناحیه مقعد نیز منتشر شود. از طرفی قسمت اعظم مردان مبتلا نیز بدون علامت هستند و در صورت وجود علائم به صورت ترشح سفید یا روشن از مجرا و سوزش هنگام ادرار کردن خواهد بود. مردها همچنین ممکن است دچار سوزش و خارش در نوک مجرای ادرار شوند. در هفته آینده به عوامل خطر، پیشگیری و راهکارهای درمانی این عفونت میپردازیم.
دکتر محمدرضا صفرینژاد
جراح و متخصص بیماریهای کلیه و مجاری ادراری
عامل دیگر، قطع و وصل جریان ادرار هنگام ادرار کردن است. بعضیها به اشتباه فکر میکنند اینکار برای تقویت عضلات ناحیه لگن مفید است در حالی که قطع کردن جریان ادرار سبب ایجاد خلأ یا مکش در آن ناحیه شده و این خلأ تمام میکروبهای بیماریزای اطراف مقعد و واژن را به داخل مجرای ادرار میکشاند و سبب ایجاد عفونت ادراری میشود.
رعایت نکردن بهداشت نیز علت دیگر است. با رعایت بهداشت براحتی میتوان از بسیاری از عفونتهای ادراری پیشگیری کرد.
با شستوشوی خود از جلو به سمت عقب میتوان از عفونتها پیشگیری کرد.همچنین عوض نکردن لباس زیر بهطور مرتب و وجود رطوبت و نم در آن سبب ایجاد کلونیهای میکروبی و قارچی در لباس زیر میشود. پس باید لباس زیر خانمها همیشه خشک باشد.