از نشانههای عفونت سینوسها، افزایش خلط و سردرد است
سینوس ها حفرههای کوچکی در پیشانی هستند که وظایف متعددی را بر عهده دارند، از جمله مرطوب کردن هوایی که تنفس میکنیم. بعضی وقتها سینوس ها نمیتوانند به خوبی با پاتوژنها بجنگند که در نتیجه نشانههای عفونت سینوسی در بدن نمایان میشود.
از نشانههای این نوع عفونت ورم سینوسها، افزایش خلط، سردرد، سرفه، گرفتگی و گاهی اوقات تب است بستگی به نوع عفونتتان راههای مختلفی برای درمان آن وجود دارد. سینوزیت معمولا خودش تمیز میشود، اما میتواند با راه حلهای خاصی به تمیز شدن آن کمک کرد و روند آن بهبود را تسریع بخشید.
۱. تشخیص علائم اولیه
سردرد
فشار در اطراف چشمها
گرفتگی بینی
آبریزش بینی
گلو درد
سرفه
تنفس سخت
تب
معمولا سینوزیت با همین علائم بروز پیدا میکند و اگر از نوع مزمن باشند ممکن است بعد از ۵تا ۷ روز بدتر شوند.
۲. چند روز است که این علائم را دارید؟
سینوزیت ممکن است عادی باشد و قبل از ۴ هفته خوب شوید، و یا ممکن است مزمن باشد تا ۱۲ هفته طول بکشد. اگر بیشتر از این مدت طول بکشد نشان دهندهی بدتر بودن سینوزیتتان نیست.
سینوزیتهای عادی ممکن است به دلایل زیادی رخ دهند که رایجترین آنها ویروس است. شما ممکن است بعد از سرماخوردگی دچار سینوزیت شوید. این دست سینوزیت معمولا بعد از ۷-۱۴ روز بهتر خواهند شد.
آلرژی از جمله دلایل سینوزیتهای مزمن است. اگر آسم یا پولیپ بینی دارید و یا سیگار میکشید، احتمال ابتلای شما به “سینوزیت” مزمن بیشتر است.
۳. دمای بدنتان را چک کنید
سینوزیتهایی که بر پایهی آلرژی هستند معمولا با تب همراه نیستند. سینوزیتهایی که به دلیل عفونت به وجود آمدهاند، مثل سرما خوردگی، ممکن است با تب همراه باشند. تب بالا معمولا نشانهی عفوت باکتریایی سینوزیت است.
۴. خلط زرد تیره با سبز دارید
خلط زرد تیره یا سبز با بوی بد یا مزهی بد میتواند نشانهی عفوت باکتریایی باشد. اگر فکر میکنید دچار چنین عفونتی شدهاید، به پزشک مراجعه کنید.
پزشکان معمولا سعی میکنند قبل از اینکه به شماآنتیبیوتیک بدهند با راههای دیگری سینوزیتتان را درمان کنند، چراکه مصرف بیش اندازهی آنتیبیوتیک میتواند احتمال ابتلا به عفونتهای مقاوم به آنتیبیوتیک را افزایش دهد. در ضمن آنتی بیوتیک فقط میتواند عفونتهای باکتریایی سینوزیت را برطرف کند.
سینوزیتهای عادی ممکن است به دلایل زیادی رخ دهند که رایجترین آنها ویروس است
۵. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید
علاوهبر علائم بالا، علائم دیگری هم هستند که اگر آنها را مشاهده کردید باید به پزشک مراجعه کنید. از جمله:
علائمتان بیش از ۱۰ روز ادامه داشت.
علائمی همچون سردرد که با مسکن هم آرام نمیشوند.
سرفههایی با خلط خونی، سبز یا زرد تیره همراه است.
تنگی نفس یا سنگین بودن قفسه سینه.
درد شدید در گردن
درد گوش
تغییر دید و تاری دید
افزایش واکنشهای آلرژیک نسبت به داروها
شدید شدن علائم آسم در افراد آسمی
راههای درمان عفونت سینوس :
۱٫ اگر میخواهید خودتان دارو مصرف کنید حتما با پزشک مشورت کنید. به هیج وجه داروهایی که برای بزرگسالان است به کودکان ندهید. بسیاری از داروهای سرماخوردگی برای کودکان مناسب نیست. خانمهای باردار هم به هیج وجه نباید سرخود دارو مصرف کنند.
۲٫ اگر پزشک به شما آنتیبیوتیک داد، حتما طبق دستور آن را مصرف کنید. حتی اگر بیماریتان بهبود یافت، مصرف آنتی بیوتیک را قطع نکنید و تا پایان دوره درمان دارو را مصرف کنید. این کار احتمال برگشت بیماری یا تبدیل آن به عفونت مقاوم به آنتی بیوتیک را کم میکند.
۳٫ اگر سینوزیتتان با آلرژیهای فصلی همراه شده است، مصرف آنتیهیستامین میتواند به شما کمک کند. آنتی هیستامین میتواند واکنشهای آلرژیک بدنتان را کم کند. میتوانید با پزشک یا داروساز مشورت کنید تا ببینید کدام نوع آنتی هیستامین میتواند به شما کمک کند.
۴٫ از مسکنها استفاده کنید تا دردتان کمتر شود. مسکن سینوزیت شما را خوب نمیکند، فقط درد را کمتر میکند.
۵٫ از اسپریهای بینی استفاده کنید تا برای مدت کمی هم که شده راه سینوزیتها باز شود.
۶٫ از داروهای ضد احتقان استفاده کنید تا راه بینیتان باز و درد سینوستان کم شود. ولی از این دارو بیشتر از ۳ روز استفاده نکنید. استفاده بیش از حد آن مضر است.
۷٫ سعی کنید خوب استراحت کنید و از فعالیت شدید بپرهیزید. سعی کنید هنگان خواب سرتان بالاتر از بدنتان باشد.
۸٫ آب زیاد بنوشید.
۹٫ از سرمهای شست و شو کمک بگیرید و بینی خود را شست و شو دهید.
۱۰٫ بخور گرم میتواند سینوزیتهایتان مرطوب کند و تنفستان را راحتتر کند.
۱۱٫ از کمپرس گرم استفاده کنید تا درد و فشار در ناحیهی سینوزتان کم شود.
۱۲٫ تحقیقات نشان میدهد مصرف غذاهای داریه ادویه مثل فلفل قرمز میتواند در تمیز شدن سینوزیتهایتان کمک کند.
۱۳٫ مصرف چای گرم میتواند گلو دردتان را بهتر کند، مخصوصا اگر با عسل و زنجبیل نیز همراه باشد.
۱۴٫ خودن مایعات، مخصوصا مایعات گرم سرفههایتان را هم بهتر میکند.
۱۵٫ سیگار نکشید
پیشگیری از عفونت سینوس:
برای پیشگیری بهتر است واکسن آنفولانزا بزنید.
در محیطهای آلوده از ماسک استفاده کنید.
دستهایتان را خوب بشویید.
آب، سبزیجات و میوه به مقدار زیاد مصرف کنید.
منبع:bartarinha.ir
وجود دندان شکسته یا آسیب دیده میتواند باعث ایجاد تورم و التهاب در صورت گردد
از خواب بیدار میشوید و برای شستن دست و صورت خود به سراغ آب و آیینه میروید. ناگهان به چهره خود در آیینه نگاه میکنید و با یک صورت متورم و پف کرده روبرو میشوید. در حالیکه نوشیدن الکل یا اضافه وزن میتواند چهره شما را متورمتر از قبل نشان دهد اما دلایل دیگری نیز برای این موضوع وجود دارد. در این مقاله قصد داریم به همین موضوع بپردازیم و “دلایل متورم شدن صورت” را با هم مرور کنیم.
عفونت سینوسی:
اگر خطوط سینوسها(فضای بین چشم، پشت پیشانی ، بینی و استخوانهای گونه) ملتهب شده باشد یا عفونت کند، ممکن است با مخاط مسدود گردد. فشاری که در این شرایط ایجاد میگردد باعث میشود دردی در اطراف چشم ایجاد گردد و مایع زرد مایل به سبزی از بینی خارج شود. این شرایط حتی موجب سردرد نیز میشود. اگر چنین مشکلی داشته باشید با دیدن صورت پف کرده و متورم خود زیاد متعجب و شگفت زده نشوید. بیشتر اوقات، عفونت توسط ویروس ایجاد میشود. استراحت کنید، مایعات زیادی بنوشید و از آنتی هیستامین بدون نیاز به نسخه استفاده کنید. اگر شرایط بهبود نیافت با یک پزشک متخصص تماس بگیرید.
آبسه دندان:
وجود دندان شکسته یا اسیب دیده میتواند باعث ایجاد تورم و التهاب در آن گردد. در این شرایط باکتریهای متعدد وارد دندان میشوند و شروع به تکثیر مینمایند. در این شرایط التهاب و عفونت دهان را فرا میگیرد. ممکن است بعد از این موارد درد دندان یا تورمی را در آن احساس کنید. اگر چنین شرایطی داشتید به یک دندانپزشک مراجعه کنید. او میتواند با تجویز آنتی بیوتیک عفونت را درمان کند. استفاده از آب و نمک و نیز مسکن بسیار مفید خواهد بود.
سندروم کوشینگ:
حتما شما نیز با هورمون کورتیزول آشنا هستید. کورتیزول از دسته هورمونهای استروئیدی است که درغده آدرنال ترشح میشود. این هورمون به عنوان هورمون استرس شناخته شده است اما به تنظیم فشار خون، قند خون و سایر موارد نیز کمک میکند. زمانی که ترشح هورمون کورتیزول در بدن بیشتر از مقدار مورد نیاز باشد، منجر به بیماری کوشینگ میشود.
سندرم کوشینگ شرایطی است که در زنان بیشتر از مردان دیده میشود. این سندرم با صورت گرد و شبیه ماه شناخته میشود و پوست به راحتی کبود میشود. همچنین این شرایط در افرادی دیده میشود که از استروئیدهایی همچون پردنیزون برای درمان یک بیماری مثل بیماری خود ایمنی استفاده میکنند. اگر در حال درمان بیماری خود هستید ونشانههای موجود را در خود مشاهده کردید از یک پزشک کمک بگیرید. این شرایط را میتوان با دارو یا جراحی درمان کرد.
آلرژی:
واکنشهای آلرژیک به مواد غذایی، گرده گل، دارو یا هر ماده دیگری علاوه بر چشمان قرمز و آبریزش بینی ممکن است باعث التهاب در صورت شود. استفاده از داروهای بدون نسخه میتواند التهاب را کاهش دهد اما مدیتیشن را نیز امتحان کنید. تحقیقات انجام شده نشان میدهد که افراد پر استرس بیشتر از سایر افراد دچار التهاب و نشانههای مرتبط با آن میشوند.
سلولیت:
سلولیت عفونت باکتریایی پوست است که میتواند صورت شما را به سرعت ملتهب کند و نشانههای قرمز رنگی بر روی آن به جای بگذارد. اگر چنین نشانههایی را در خود مشاهده کردید(به خصوص اگر تورم در حال توسعه و گسترش بود) بهتر است به سراغ یک پزشک متخصص بروید. اگر این شرایط درمان نشده رها شود ممکن است باعث ایجاد مشکلات فراوان گردد و حتی منجر به مرگ شود.
اوریون:
شیوع این بیماری در میان بیشتر افراد دیده میشود. اگر چنین شرایطی دارید ممکن است سردرد، تب و درد عضلات را نیز تجربه کنید. اگر پزشک شما وجود بیماری اوریون را تشخیص داد باید منتظر بمانید تا داروهای موجود کارشان را به درستی انجام دهند. در بیشتر موارد این بیماری بعد از دو هفته بهبود پیدا میکند.
تیروئید:
غده پروانهای شکل در گلو هورمونهایی را ترشح می کند که برای تنظیم متابولیسم و دمای بدن ضروری هستند. اگر ترشح هورمون در آن کم باشد، تغییرات متابولیکی میتواند باعث متورم شدن بافتها شود. همچنین ممکن است احساس سرما و ضعف داشته باشید، پوستتان خشک شود یا عادت ماهیانه نامنظمی داشته باشید. در این شرایط با یک ازمایش خون ساده میتوان همه چیز را تشخیص داد. بر اساس همین آزمایش، پزشک قادر است داروهایی را برای درمان بیماری تجویز کند.
منبع:majalesalamat.com
عفونت کلیه یکی از خطرناکترین عوارض دوران بارداری است
عفونت کلیه یکی از خطرناکترین عوارض دوران بارداری است و ممکن است به زایمان زودرس یا سایر اختلالات بینجامد؛ بنابراین شما باید فورا توسط پزشک ویزیت شده و تحت درمان قرار بگیرید.ممکن است بروز عفونت های مثانه، که اغلب عفونت مجاری ادراری یا UTI نامیده می شوند، در دوران بارداری افزایش یابد. اگر عفونت مجاری ادراری درمان نشود می تواند موجب عفونت کلیه ها شود که پیلونفریت نامیده می شود. وجود عفونت مجاری ادراری و پیلونفریت با زایمان زود رس در ارتباط است.
اگر سابقه پیلونفریت یا عفونت های مکرر مجاری ادراری دارید، باید پیش از آغاز بارداری مورد بررسی قرار گیرید.سنگ های کلیوی ممکن است سبب بروز مشکلاتی در دوران بارداری شوند. اولا به دلیل دردی که ایجاد می کنند، ممکن است افتراق بین سنگ های کلیوی و سایر مشکلاتی که در طول بارداری رخ می دهند دشوار باشد. ثانیا وجود سنگ های کلیوی می تواند احتمال بروز عفونت های مجاری ادراری و پیلونفریت را نیز افزایش دهد.
سنگ های کلیوی ممکن است سبب بروز مشکلاتی در دوران بارداری شوند
اگر تحت جراحی کلیه یا مثانه قرار گرفته اید، هر گونه مشکل کلیوی عمده داشته اید و یا می دانید که کارکرد کلیه شما کمتر از حد طبیعی است، پزشک خود را مطلع کنید. ممکن است ارزیابی کارکرد کلیه شما پیش از بارداری به وسیله آزمایش های خاصی، ضروری باشد.علایم انتشار عفونـت به کلیهها و اینکه فرد نیازمند مراقبتهای فوری پزشکی هست، عبارتند از: تب شدید، اغلب همراه لرز و تعریق، درد در قسمت تحتانی پشت یا پهلو درست زیردندهها که ممکن است یک طرفه یا دو طرفه باشد و احتمالاً درد شکم، تهوع و استفراغ و وجود چرک و خون در ادرار (ممکن است با چشم غیرمسلح دیده نشود).
البته باید گفت علایم سیستیت نیز ممکن است در “عفونت کلیه” دیده شود. عفونت کلیه یکی از خطرناکترین عوارض دوران بارداری است و ممکن است به زایمان زودرس یا سایر اختلالات بینجامد؛ بنابراین شما باید فورا توسط پزشک ویزیت شده و تحت درمان قرار بگیرید.اگر به ندرت دچار عفونت مجاری ادراری شده اید لازم نیست نگران باشید. پزشک شما تصمیم خواهد گرفت که آیا پیش از باردار شدن شما انجام آزمایش های بیشتری ضرورت دارد یا خیر.
منبع:persianpersia.com
به نوعی از عفونت باکتریایی که بر قسمتی از دستگاه ادراری تاثیر میگذارد عفونت ادراری (UIT) گفته میشود.
زمانی که این عفونت باکتریایی، دستگاه ادراری تحتانی را درگیر میکند به آن عفونت مثانه (سیستیت ساده) و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر میگذارد به آن عفونت کلیه (پیلونفریت) گفته میشود.
علائم عفونت ادراری
– علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی (عفونت مثانه) عبارتند از: درد در بالای استخوان شرمگاهی یا پایین کمر، دفع ادرار همراه با درد و یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)
– علائم مربوط به دستگاه ادراری فوقانی (عفونت کلیه) عبارتند از: تب، حالت تهوع و استفراغ، درد پهلو، ادرار خونی (به ندرت) به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی.
این علائم در افراد مسن و یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم و یا نامشخص باشند.
– علائم ادرای در کودکان: در کودکان خردسال، ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری (UTI) تب باشد.
به دلیل فقدان علائم واضحتر، وقتی دختران کوچکتر از دو سال و یا پسران ختنه نشده کوچکتر از یک سال دچار تب میشوند، بسیاری از انجمنهای پزشکی توصیه میکنند که کشت ادرار صورت بگیرد.
ممکن است نوزادان خوب غذا نخورند، استفراغ کنند، بیشتر بخوابند، و یا نشانههای یرقان را از خود نشان دهند.
در نونهالان، ممکن است بیاختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) رخ دهد.
در کودکان، عفونتهای دستگاه ادراری با ریفلاکس مثانه به حالب (حرکتهای غیرطبیعی ادرار از مثانه به حالبها یا کلیهها) و یبوست ارتباط دارد
و هنگامی که عفونت دستگاه ادراری با تب همراه باشد، عفونت دستگاه ادراری فوقانی تلقی میگردد.
علت بروز عفونت ادراری چیست؟
عامل اصلی هر دو نوع عفونت مذکور اشرشیا کولی (اشرشیا کولی، نوعی باکتری گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه است که بطور شایع در روده جانوران خونگرم وجود دارد) است
که بهطور معمول از طریق مجرای خروجی مثانه وارد آن میشود.
(اعتقاد بر این است که این باکتری معمولاً از روده به مجرای خروجی مثانه منتقل میشود، و خطر این مسئله در زنان به علت آناتومی آنها بیشتر است.)
با این حال ندرتاً باکتریهای دیگر، ویروسها یا قارچ نیز ممکن است موجب آن شوند.
عفونتهای دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ میدهد، به طوری که نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک عفونت مبتلا میشوند.
زیرا در زنان مجرای خروجی مثانه بسیار کوتاهتر بوده و به مقعد نزدیکتر است.
عوامل دیگری که باعث عفونت ادراری میگردند شامل موارد زیر است:
رابطه جنسی: در زنان جوان فعال از نظر جنسی، فعالیت جنسی علت ۷۵-۹۰٪ عفونتهای مثانه است و خطر عفونت با تعداد دفعات آمیزش جنسی رابطه دارد.
مصرف انواع خاص وسایل پیشگیری از بارداری: استفاده از اسپرمکش و دیافراگم برای پیشگیری از بارداری، جدای از تعداد دفعات آمیزش جنسی خطر ابتلا به UTI را افزایش میدهد.
بعد از دوران یائسگی: بعد از دوران یائسگی، عفونت ادراری بدلیل کمبود استروژن ممکن است شدیدتر شود.
سوند ادراری: سوند ادراری خطر ابتلا به عفونتهای دستگاه ادراری را افزایش میدهد.
سابقه خانوادگی
دیابت: دیابت و سایر بیماریها میتوانند باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن شده و در نتیجه باعث خطر عفونتهای ادراری میشود.
ختنه نشده بودن: در میان کودکان، شیوع عفونتهای دستگاه ادراری در پسران ختنه نشده با سن کمتر از سه ماه بیشترین میزان بوده و سپس دختران کمتر از یک سال در رده دوم قرار دارند.
داشتن پروستات بزرگ و سنگ کلیه: سنگ کلیه و یا پروستات بزرگ شده باعث حبس ادرار در مثانه و در نتیجه ابتلا به عفونت ادراری میشود.
راههای پیشگیری از عفونت ادراری
تعدادی از اقداماتی که تأثیر آنها بر دفعات بروز عفونت دستگاه ادراری به اثبات نرسیده عبارتند از:
استفاده از قرصهای ضدبارداری یا کاندوم
ادرار کردن بلافاصله پس از مقاربت
نوع لباس زیر مورد استفاده، شیوههای بهداشت شخصی پس از ادرار کردن و یا مدفوع کردن، و یا این که آیا فرد بهطور معمول حمام میکند یا دوش میگیرد.
به همین ترتیب با فقدان شواهد مربوط به اثر نگهداشتن ادرار، استفاده از نوار بهداشتی، و شستشوی واژن مواجه هستیم.
در افراد مبتلا به عفونتهای مکرر، میتوان از دوز پایین آنتی بیوتیکها بهعنوان اقدام پیشگیرانه استفاده کرد.
در موارد غیرپیچیده، عفونتهای دستگاه ادراری را میتوان بهراحتی با مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره کوتاه درمان کرد،
اگرچه مقاومت در برابر بسیاری از آنتی بیوتیکهای مورد استفاده برای درمان این بیماری در حال افزایش است.
در موارد پیچیده، ممکن است لازم باشد دورههای درمان طولانیتر شوند و یا نیاز به تزریق آنتی بیوتیک وریدی باشد.
در صورتی که علائم در طی دو یا سه روز بهبود پیدا نکرد، لازم است آزمایشهای تشخیصی بیشتری انجام گردد.
در زنان، عفونتهای دستگاه ادراری شایعترین شکل عفونتهای باکتریایی است و هر سال ۱۰٪ به میزان عفونتهای دستگاه ادراری افزوده میشود.
درمان عفونت ادراری
مهمترین مبنای درمان استفاده از آنتی بیوتیکها است.
گاهی اوقات در طول چند روز اول علاوه بر آنتی بیوتیک، فنازوپیریدین تجویز میشود تا به تسکین سوزش و رفع اضطرار ناشی از عفونت مثانه کمک کند.
با این حال، با توجه به مشکلات ایمنی ناشی از استفاده از آن و به ویژه افزایش خطر ابتلا به متهموگلوبینمی (میزان متهموگلوبین بالاتر از سطح عادی در خون)
استفاده مداوم از آن توصیه نمیشود. ممکن است استامینوفن (پاراستامول) نیز برای تب استفاده شود.
در زنانی که عفونت دستگاه ادراری ساده بهطور مکرر در آنها رخ میدهد، تنها در صورتی که درمان اولیه با شکست مواجه گردد،
ممکن است خود درمانی پس از بروز علائم و پیگیری پزشکی منجر به بهبود شود. نسخه آنتی بیوتیک را میتوان از طریق تلفن به داروساز اعلام کرد.
عفونتهای غیرپیچیده را میتوان تنها بر اساس علائم تشخیص داد و درمان کرد.
آنتی بیوتیکهای خوراکی نظیر تریمتوپریم/سولفامتوکسازول (TMP / SMX)، سفالوسپورینها، نیتروفورانتوئین و یا فلوروکینولون زمان بهبود را بهطور قابل ملاحظهای کوتاه میکنند
و به همان اندازه مؤثر هستند.
معمولاً یک دوره درمان سه روزه با تریمتوپریم، TMP/SMX یا یک فلوروکینولون کفایت میکند،
حال آن که درمان با نیتروفورانتوئین به ۵ – ۷ روز زمان نیاز دارد. با شروع درمان، علائم باید در عرض ۳۶ ساعت بهبود پیدا کند.
در حدود ۵۰٪ از افراد بدون درمان طی چند روز یا چند هفته بهبود مییابند.
انجمن بیماریهای عفونی آمریکا استفاده از فلوروکینولون بهعنوان نخستین درمان را به دلیل نگرانی از ایجاد مقاومت در برابر این دسته از داروها توصیه نمیکند.
با وجود هشدار مذکور، در اثر استفاده وسیع از تمام این داروها، مقاومتهایی در برابر آنها بهوجود آمده است. د
ر برخی از کشورها تری متوپریم به تنهایی معادل TMP/SMX محسوب میشود. در عفونتهای ساده دستگاه ادراری در کودکان، آنها اغلب به یک دوره سه روزه آنتی بیوتیک پاسخ میدهند.
درمان عفونت ادراری بدون نیاز به دارو
افراد میتوانند با رعایت نکات زیر، برای درمان عفونت ادراری کمتر به دارو احتیاج پیدا کنند:
سعی کنید مصرف مایعات را زیاد کنید تا زودبهزود به دستشویی بروید تا عفونت های موجود در دستگاه ادراریتان خارج شود.
حمام بروید و از دوش آب داغ استفاده کنید. اگر چه این روش از نظر پزشکان و محققان علوم پزشکی ثابت نشده است،
اما بسیاری از افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراری بعد از حمام آب داغ احساس کاهش خارش و سوزش و درد را اعلام میکنند.
مصرف مرکبات و غذاهای حاوی ویتامین ث را در برنامه غذایی خود قرار دهید.
این نوع مواد به دلیل داشتن خاصیت اسیدی، بسیاری از عفونتهای دستگاه ادراری را از بین میبرند.
افراد مبتلا به عفونت اداری میتوانند با نوشیدن آب قره قات و یا زغال اخته بسیاری از باکتریهای عفونت ادراری را از بین ببرند.
عفونت مثانه – درمان عفونت ادراری بدون نیاز به دارو – عفونت ادراری – درمان با زغال اخته
از مصرف نوشیدنیهای کافئیندار و گازدار و غذاهای تند و پرادویه اجتناب کنید.
از مصرف الکل و سیگار جدا خودداری کنید.
اگر درد و سوزش ناحیه دستگاه ادراری بیش از ۲۴ ساعت به طول انجامید، حتما نزد پزشک متخصص کلیه و مجاری ادرار بروید.
اگر چه رعایت نکتههای مطرح شده در بالا بسیار ضروری است، اما اگر علایم بیماری پس از مدتی از بین نرفتند،
برای جلوگیری از ابتلا به عفونت مزمن (طولانی مدت) ادراری و یا جلوگیری از انتقال عفونت به بخشهای دیگر بدن مثل کلیه، باید سریعا اقدامات پزشکی انجام گیرد.
عوارض عفونت ادراری
زمانیکه عفونت ادراری به موقع و بدرستی درمان شود، کمتر باعث ایجاد مشکل میشود. اما در صورت درمان نشدن، عفونت دستگاه ادراری باعث مشکلات جدی میشود.
عوارض عفونت ادراری شامل:
عفونت عودکننده، بخصوص در زنانی که سه بار و بیشتر دچار عفونت ادراری شدهاند.
آسیب دیدگی دائمی کلیه که بخصوص در کودکان شایعتر میباشد.
افزایش خطر زاییدن کودک کم وزن و یا زایمان زودرس.
عفونت ادرار در دوران بارداری
عفونتهای دستگاه ادراری به علت افزایش خطر ابتلا به عفونت کلیه در دوران بارداری بیشتر نگرانکننده است.
در دوران بارداری، سطح بالای پروژسترون خطر کاهش توان عضلات حالب و مثانه را افزایش داده و منجر به افزایش احتمال برگشت ادرار به حالب و به سمت کلیهها میشود.
اگرچه در زنان باردار خطر ابتلا به باکتریوری بدون علامت افزایش نمییابد، اما در صورتی که باکتریوری وجود داشته باشد خطر ابتلای آنها به عفونت کلیه ۲۵-۴۰٪ است.
بنابراین اگر آزمایش ادرار نشانهای از وجود عفونت را نشان دهد -حتی اگر علائم دیگر وجود نداشته باشد- توصیه میشود درمان صورت گیرد.
بهطور معمول از سفالکسین یا نیتروفورانتوئین استفاده میشود، زیرا بهطور کلی این داروها برای دوران بارداری بیخطر تلقی میشوند.
عفونت کلیه در دوران بارداری ممکن است ناشی از تولد زودرس یا پره اکلامپسی باشد. (حالت فشار خون بالا و اختلال در عملکرد کلیه در طی بارداری میتواند منجر به تشنج شود)
منبع:setare.com
عفونت های کلیه به واسطه باکتری هایی که ابتدا در مثانه حضور دارند و عفونت دستگاه ادراری پایینی، مانند عفونت مثانه را ایجاد می کنند، شکل می گیرند.
در صورت بقای باکتری ها، این امکان وجود دارد که آنها به قسمت های بالایی وارد شده و موجب عفونت کلیه شوند.
عفونت های کلیه که در جامعه پزشکی به نام «پیلونفریت» شناخته می شوند، به واقع مشکل آفرین هستند.
این یک عفونت اندامی جدی است و فرد مبتلا باید به خوبی به این شرایط رسیدگی کند.
در شرایطی که عفونت های مثانه به واقع ناراحت کننده و آزار دهنده هستند، اما عفونت های کلیه می توانند حتی مرگبار باشند.
متاسفانه، عفونت های کلیه در نقاط مختلف جهان شایع هستند و یکی از رایجترین بیماری های اورولوژی محسوب می شوند.
در بانوان، عفونت های کلیه اغلب به واسطه عدم توجه به نشانه های عفونت های مثانه یا استفاده از درمان های خانگی مانند نوشیدن آب بیشتر، استفاده از مکمل ها، یا نوشیدن آب کرنبری رخ می دهند. در شرایطی که این اقدامات می توانند در تسکین نشانه های موثر باشند، اما موجب مرگ باکتری هایی عامل عفونت نمی شوند.
مصرف آب کرنبری درمانی برای عفونت دستگاه ادراری نیست.
از آنجایی که همه چیز به یکدیگر مرتبط است، عفونت های کلیه از نظر فنی عفونت های دستگاه ادراری هستند،
اما نشانه های متفاوتی بین عفونت های مثانه و عفونت های کلیه وجود دارند.
عفونت های مثانه به طور کلی موجب یک احساس سوزش هنگام دفع ادرار، نیاز افزایش یافته به استفاده از دستشویی، و احتمال مشاهده خون در ادرار می شوند.
اما عفونت های کلیه افزون بر این نشانه ها می توانند به درد در ناحیه کمر، جایی که کلیه ها قرار گرفته اند، تب، و لرز منجر شوند.
اگر عفونت کلیه درمان نشود می تواند وارد خون شود و حتی مرگ فرد را در پی داشته باشد.
عامل کلیدی این است که نشانه های عفونت مثانه را جدی گرفته و هرچه سریعتر آنها را درمان کنید.
اما اگر با نشانه های عفونت کلیه مواجه هستید، توصیه می شود هرچه سریعتر به پزشک متخصص مراجعه کنید.
با توجه به شدت عفونت، مصرف آنتی بیوتیک برای بیمار تجویز خواهد شد.
همچنین، شما می توانید در وهله نخست بخشی از طرح کاهش خطر ابتلا به عفونت مثانه باشید.
در همین راستا، مصرف منظم آب کرنبری ممکن است مفید باشد و همچنین به گفته کارشناسان، دفع ادرار پس از رابطه جنسی مهم است.
پیش از رابطه جنسی نباید ادرار کنید و این کار را باید بعد از آن انجام دهید.
از این طریق جریانی قوی شکل می گیرد که به حذف باکتری هایی که ممکن است طی رابطه جنسی بالا آمده باشند، کمک می کند.
مهمترین نکته این است که از خوددرمانی عفونت دستگاه ادراری پرهیز کنید، زیرا ممکن است به وخیمتر شدن شرایط منجر شود و شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت کلیه قرار دهد.
منبع:asriran.com
دردهای ناشی از بیماریهای مقاربتی
ابتلا به بیماریهای مقاربتی همچون سوزاک و کلامیدیا می توانند باعث بروز دردهای لگنی در انسان شوند.
در صورتی که هر یک از علائم زیر را مشاهده نمودید حتماً به پزشک زنان مراجعه نمائید:
– درد یا سوزش حین ادرار
– خونریزی در زمانهای غیر از قاعدگی
– ترشح های غیر طبیعی از واژن
در مواردی که حین تخمک گذاری، فولیکول موجود در تخمدان تخمک خود را آزاد نکند و از مایع پر شود، کیست تخمدانی ایجاد می شود.
در بیشتر موارد وجود کیست های تخمدانی در انسان بی ضرر می باشد و به خودی خود از بین می رود.
البته کیست تخمدان می تواند باعث ایجاد درد در ناحیه ی لگن شود و همچنین علائمی همچون نفخ و تورم داشته باشد.
گاهی بافت رحمی در خارج از رحم همچون لوله های رحمی، روده و یا مثانه رشد می نماید
این بافتها هنگام قاعدگی دچار ریزش می شوند و راهی برای خارج شدن ندارند.
در نتیجه همراه با درد خواهد بود.
در بیشتر موارد بی خطر است و تحمل درد برای بیمار سخت است.
استفاده از مسکن ها، قرص های ضد بارداری، جراحی و گاهی خارج کردن رحم می توانند به درمان آن کمک نمایند.
بلوک اعصاب سمپاتیک لگن نیز راه دیگری برای درمان آن می باشد.
بلوک اعصاب سمپاتیک توسط پزشک متخصص درد انجام می شود.
در صورتی که حین ادرار کردن احساس سوزش می نمائید
و یا پس از دفع ادرار احساس می کنید که مثانه تان کاملاً خالی نشده است می تواند نشانگر ابتلا به عفونت ادراری در شما باشد.
در این صورت حتما به پزشک مراجعه نمائید.
داشتن سنگ کلیه نیز علت دیگری برای بروز درد لگن در زنان است.
سنگ کلیه دارای علائمی همچون التهاب لگن، درد در ناحیه ی پهلوها و دفع ادرار صورتی رنگ است.
منبع:drhame.com
فرو رفتن ناخن شست پا یکی از شایع ترین مواردی است که شاید برای شما هم پیش آمده باشد .
در این مطلب از سایت مد روز به روش های جلوگیری از فرو رفتن ناخن در گوشت انگشت شصت پا و روش های درمان خانگی این مشکل رایج اشاره میشود .
در صورتی که ناخن فرو رفته در گوشت شست پا درمان نشود ، باعث ایجاد عفونت در محل فرو رفتگی خواهد شد .
از علائم این عفونت میتوان به درد شدید و ضربان دار ، بوی بسیار بد پا و ترشح چرک از محل عفونت اشاره کرد .
در صورتی که زمان زیادی از فرو رفتن ناخن انگشت پا میگذرد و انگشت شما دجار عفونت شده است ، باید جهت درمان های لازم ، به پزشک مراجعه کنید .
برای جلوگیری از بروز این مشکل و جلوگیری از فرو رفتن ناخن در گوشت انگشت پا ، باید ناخن های پای خود را به درستی کوناه کنید ، از کفش مناسب استفاده کنید و روزانه چندین ساعت انگشتان پای خود را بدون پوشش در معرض هوای آزاد قرر دهید . مخصوصا بعد از ورزش و پیادروی زیاد .
۱- قرمز شدن پوست لبه های ناخن انگشت شصت پا از اولین نشانه های این مشکل است. در صورتی که قرمزی پوست لبه های ناخن شست پای شما از بین نمیرود و روز بروز بیشتر میشود و دردناک است ، فرورفتن ناخن در گوشت انگشت پای شما درحال ایجاد عفونت است .
۲- احساس گرما و حرارت در محل قرمزی انگشت شست پا و احساس درد ضربان دار نشان دهنده این است که عفونت در محل فرورفتگی جدی است . در صورت عدم درمان مناسب ، این عفونت میتواند باعث ایجاد تب شود .
۳- به دقت به محل درد و فرو رفتگی ناخن دقت کنید . در صورتی که در اطراف محل درد ، چرک ( ترشحات به رنگ زرد ، سبز یا سفبد و بد بود ) مشاهده میکنید ، عفونت محل فرورفتگی ناخن شدید است . در این صورت سریعا به پزشک مراجعه کنید . درمان های معمول برای این مشکل میتواند خیساندن ناخن در آب گرم ، استفاده از آنتی بیوتیک های مناسب و در نهایت اگر مشکل بسیار جدی باشد ، برداشتن ناخن ، میتواند باشد .
۱- روزانه سه الی ۵ بار پای خود را حداقل به مدت ۱۰ دقیقه در آب ولرم قرار دهید . به این آب ، مقدار کمی نمک و یا صابون ملایم اضافه کنید تا محل فرو رفتن ناخن ، نرم و تمیز شود .
۲- پای خود را با یک حوله تمیز خشک کنید و با استفاده از باند زخم یا گاز پانسمان ، انگشت خود را پانسمان کنید .
برای نتیجه بهتر ، از ضدعفونی کننده ها و آنتی بیوتیک های موضعی مانند Neosporin میتوانید استفاده کنید .
موقع کوتاه کردن ناخن و گرفتن ناخن دقت کنید که لبه های ناخن نباید به صورت گرد گرفته شود و لبه های ناخن باید از روی پوست قابل مشاهده باشد .
برای جلوگیری از ایجاد فشار روی انگشتان پا ، از کفش و جوراب مناسب و راحت استفاده کنید . اگه کفش شما به گونه ای است که به راحتی در داخل کفش نمیتوانید انگشتان خود را تکان دهید ، بهتر است کفش خود را عوض کنید و از کفش مناسب تری استفاده کنید .
کفش های پاشنه بلند و کفش های نوک تیز بدترین انتخاب ها برای شما میباشد . در صورتی که بیشتر اوقات روز در حال فعالیت هستید و کفش و جوراب به پا دارید ، روزانه چندین بار کفش و جوراب خود را در آورده و پاهای خودتان را در معرض هوای آزاد قرار دهید تا نفش بکشدند.
کشیدن ناخن شست پا, درمان گیاهی عفونت انگشت پا, درمان سنتی عفونت ناخن, درمان فرورفتگی ناخن در گوشت, درمان گیاهی عفونت گوشه ناخن, درمان گیاهی فرو رفتن ناخن در گوشت, مراقبت بعد از کشیدن ناخن, درمان عفونت ناخن,
حدود هفتاد و پنج درصد خانم ها در طول زندگی حداقل یک بار دچار عفونت پنیری واژن می شوند.
برخی خانم ها چندین بار دچار عفونت می شوند و این عفونت پنیری در تمام سنین دیده می شود.
عفونت پنیری واژن در اثر رشد قارچ کاندیدا یا پنیر یا مخمر ایجاد می شود.
مقدار کمی از این مخمر و سایر اورگانیسم ها به طور طبیعی در واژن، سیستم گوارشی و دهان دیده می شوند.
عفونت مخمر هنگامی اتفاق می افتد که تعادل اورگانیسم ها در واژن به هم می خورد و مقدار مخمر زیاد می شود که باعث عفونت می شود.
عفونت پنیری واژن معمولا قبل و بعد از پریودی دیده می شود.
برخی شکل های عفونت پنیری سخت تر درمان می شوند و به وسیله سایر عفونت ها ایجاد شده اند.
اگر پس از مدتی بهبود نیافتید با پزشک خود صحبت کنید تا این نوع از عفونت ها را بررسی کند.
تعادل اورگانیسم ها در واژن به روش های زیر تغییر می کند:
آنتی بیوتیک ها؛ زیرا باکتری های نرمال داخل واژن را از بین می برند و به مخمرها اجازه رشد می دهند.
وزن بالا
دیابت
بارداری
عفونت ایدز
استروئیدها
قرص های ضدبارداری
لباس زیر تنگ که نایلونی است و باعث تجمع رطوبت و گرما می شود (به خصوص در تابستان).
علائم عفونت پنیری واژن چیست؟
علائم اصلی عفونت پنیری واژن خارش و ترشحات واژن است.
ترشحات معمولا غلیظ، سفید و پنیری است. ترشحات بی بو است.
علائم دیگر شامل سوزش، قرمزی و خارش واژن می باشد.
عفونت شدید باعث تورم نیز می شود. گاهی خانم ها در هنگام ادرار احساس درد نیز دارند.
نزدیکی جنسی از طریق واژن نیز به خاطر تورم واژن دردناک است.
پزشک نمونه ای از ترشحات واژن را بر می دارد و زیر میکروسکوپ بررسی می کند و به دنبال مخمرهای رشد کرده می گردد.
همچنین آزمایشاتی برای بررسی ترشحات انجام می شود. پزشک پرونده پزشکی شما را بررسی می کند و سابقه عفونت را ببرسی می نماید.
عفونت را می توان با مصرف قرص های خوراکی یا کرم های واژینال یا قرص هایی که داخل واژن می گذارید و حل می شود درمان کرد.
پزشک شما روش های درمان را برای شما توضیح می دهد و روشی که برای شما مناسب تر است را نیز اعلام می کند.
در صورتی که نخواهید از کرم برای داخل واژن استفاده کنید، قرص برای شما مناسب است.
برخی کرم های ضد مخمر واژینال در داروخانه ها بدون تجویز پزشک وجود دارند.
برخی دیگر نیز با تجویز پزشک ارائه می شوند. اگر از کرم استفاده می کنید نباید از تامپون در طول درمان استفاده کنید
زیرا قرص را جذب می کند و تاثیر آن را کاهش می دهد.
برخی قرص های ضد مخمر پایه روغن، کاندوم ها را ضعیف می کنند. با پزشک در خصوص نزدیکی جنسی یا استفاده از کاندوم صحبت کنید.
یادآوری: بدون مشورت با پزشک قرص های ضد مخمر استفاده نکنید مگر این که عفونت پنیری بیش از یک بار توسط پزشک تشخیص داده شده باشد و این بار نیز علائم آن را تشخیص دهید.
این قرص ها به مقابله با سایر عفونت های واژینال مانند عفونت های باکتریایی که نیاز به قرص دارد، نمی پردازند.
برای این گونه عفونت ها به قرص های دیگری نیاز دارید.
عفونت پنیری مشکلی جدی برای سلامتی ایجاد نمی کند. اما خود عفونت آزاردهنده است و باید هر چه سریع تر درمان شود.
می توانید با روش های زیر احتمال عفونت پنیری واژن را کاهش دهید:
از محصولات واژینال به هیچ عنوان استفاده نکنید.
لباس زیر پنبه ای و شلوارهای گشاد بپوشید.
لباس های خیس را به سرعت عوض کنید.
آنتی بیوتیک را فقط پس از تجویز پزشک استفاده کنید.
مصرف روزانه یک فنجان ماست احتمال عفونت پنیری واژن را کاهش می دهد. اما به یاد داشته باشید که مصرف ماست به تنهایی از عفونت پنیری واژن جلوگیری نمی کند. اگر آنتی بیوتیک مصرف می کنید و عفونت پنیری دارید، با پزشک صحبت کنید تا کرم های ضد مخمر یا قرص برای شما تجویز کند.
اگر عفونت پنیری واژن طولانی مدت باشد چه کاری انجام دهم؟
برخی خانم ها هر ماه نزدیک پریودی دچار عفونت پنیری می شوند.
پزشک احتمالا توصیه می کند هر ماه پیش از عفونت پنیری قرص مصرف کنید.
این کار از بدتر شدن علائم جلوگیری می کند. همچنین اگر به مدت طولانی دچار عفونت می شوید باید به مدت شش ماه قرص های خوراکی مصرف کنید.
پیش از مشورت با پزشک هیچ گونه قرصی مصرف نکنید.
اگر زیاد دچار عفونت پنیری می شوید امکان دارد مشکلی مانند دیابت داشته باشید. با پزشک خود صحبت کنید و آزمایشات لازم را انجام دهید.
منبع: ooma.ir
، یک متخصص چشم اظهار کرد: عفونتهای چشمی به طور معمول دو هفته طول میکشد تا درمان شود.
این متخصص افزود: عفونتهای چشمی به طور معمول دو هفته طول میکشند و درد زیاد را به همراه دارند. همچنین قرمز شدن و چرک نیز از نشانههای دیگر این عفونتها است و عوارضی که بر جای میگذارد، لکههای قهوهای است و باعث خشکی چشم میشود.
فاتحی با بیان اینکه عفونت چشمی در تابستانها و زمستانها شایع است، گفت: این بیماری درمان خاصی ندارد، ولی به راحتی انتقال مییابد و به دلیل اینکه عوارض دارد باید به آن توجه داشت و نظافت شخصی را در هنگام آلودگی رعایت کرد.
وی افزود: این بیماری از طریق دستهای آلوده میتواند انتقال یابد و در صورت تماس با دیگران به شرطی که بهداشت رعایت نشود، تا دو هفته قابل انتقال است.
این چشم پزشک تصریح کرد: در این زمینه باید به پزشک مراجعه کرد و تحت درمان قرار گرفت. همچنین عفونتهای باکتریایی درد بیشتری ایجاد میکنند و از طریق ترشحات چشمی و وسایل آلوده انتقال مییابند و اگر درمان صورت نگیرد، ممکن است برای قرنیه درگیری ایجاد کند و باعث مسائل جدی در بینایی افراد شود.
وی با اشاره به اینکه در صورتی که قرنیه بیمار درگیر شود، باید تحت درمان قرار گیرد، گفت: حتما باید در عفونتهای چشمی به چشم پزشک مراجعه کرد و دوران درمان را کوتاه کنند تا از انتقال به دیگران پیشگیری شود. همچنین توصیه میشود بهداشت فردی را رعایت کنند.
به عفونت در ناحیه سینوس در صورت،سینوزیت می گویند که بسیار شایع است و سر درد آن می تواند آزار دهنده باشد. سینوسها حفرههای کوچکی در پیشانی هستند که وظایف متعددی را بر عهده دارند، از جمله مرطوب کردن هوایی که تنفس میکنیم. بعضی وقتها سینوسها نمیتوانند به خوبی با پاتوژنها بجنگند که در نتیجه نشانههای عفونت سینوسی در بدن نمایان میشود.
از نشانههای این نوع عفونت ورم سینوسها، افزایش خلط، سردرد، سرفه، گرفتگی و گاهی اوقات تب است بستگی به نوع عفونتتان راههای مختلفی برای درمان آن وجود دارد. سینوزیت معمولا خودش تمیز میشود، اما میتواند با راه حلهای خاصی به تمیز شدن آن کمک کرد و روند آن بهبود را تسریع بخشید.
۱. تشخیص علائم اولیه
سردرد
فشار در اطراف چشمها
گرفتگی بینی
آبریزش بینی
گلو درد
سرفه
تنفس سخت
تب
معمولا سینوزیت با همین علائم بروز پیدا میکند و اگر از نوع مزمن باشند ممکن است بعد از ۵تا ۷ روز بدتر شوند.
۲. چند روز است که این علائم را دارید؟
سینوزیت ممکن است عادی باشد و قبل از ۴ هفته خوب شوید، و یا ممکن است مزمن باشد تا ۱۲ هفته طول بکشد. اگر بیشتر از این مدت طول بکشد نشان دهندهی بدتر بودن سینوزیتتان نیست.
سینوزیتهای عادی ممکن است به دلایل زیادی رخ دهند که رایجترین آنها ویروس است. شما ممکن است بعد از سرماخوردگی دچار سینوزیت شوید. این دست سینوزیت معمولا بعد از ۷-۱۴ روز بهتر خواهند شد.آلرژی از جمله دلایل سینوزیتهای مزمن است. اگر آسم یا پولیپ بینی دارید و یا سیگار میکشید، احتمال ابتلای شما به سینوزیت مزمن بیشتر است.
۳. دمای بدنتان را چک کنید
سینوزیتهایی که بر پایهی آلرژی هستند معمولا با تب همراه نیستند. سینوزیتهایی که به دلیل عفونت به وجود آمدهاند، مثل سرما خوردگی، ممکن است با تب همراه باشند. تب بالا معمولا نشانهی عفوت باکتریایی سینوزیت است.
۴. خلط زرد تیره با سبز دارید
خلط زرد تیره یا سبز با بوی بد یا مزهی بد میتواند نشانهی عفوت باکتریایی باشد. اگر فکر میکنید دچار چنین عفونتی شدهاید، به پزشک مراجعه کنید.پزشکان معمولا سعی میکنند قبل از اینکه به شماآنتیبیوتیک بدهند با راههای دیگری سینوزیتتان را درمان کنند،
چراکه مصرف بیش اندازهی آنتیبیوتیک میتواند احتمال ابتلا به عفونتهای مقاوم به آنتیبیوتیک را افزایش دهد. در ضمن آنتی بیوتیک فقط میتواند عفونتهای باکتریایی سینوزیت را برطرف کند.
سینوزیتهای عادی ممکن است به دلایل زیادی رخ دهند که رایجترین آنها ویروس است
۵. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید
علاوهبر علائم بالا، علائم دیگری هم هستند که اگر آنها را مشاهده کردید باید به پزشک مراجعه کنید. از جمله:
علائمتان بیش از ۱۰ روز ادامه داشت.
علائمی همچون سردرد که با مسکن هم آرام نمیشوند.
سرفههایی با خلط خونی، سبز یا زرد تیره همراه است.
تنگی نفس یا سنگین بودن قفسه سینه.
درد شدید در گردن
درد گوش
تغییر دید و تاری دید
افزایش واکنشهای آلرژیک نسبت به داروها
شدید شدن علائم آسم در افراد آسمی
راههای درمان عفونت سینوس :
1. اگر میخواهید خودتان دارو مصرف کنید حتما با پزشک مشورت کنید. به هیج وجه داروهایی که برای بزرگسالان است به کودکان ندهید. بسیاری از داروهای سرماخوردگی برای کودکان مناسب نیست. خانمهای باردار هم به هیج وجه نباید سرخود دارو مصرف کنند.
2. اگر پزشک به شما آنتیبیوتیک داد، حتما طبق دستور آن را مصرف کنید. حتی اگر بیماریتان بهبود یافت، مصرف آنتی بیوتیک را قطع نکنید و تا پایان دوره درمان دارو را مصرف کنید. این کار احتمال برگشت بیماری یا تبدیل آن به عفونت مقاوم به آنتی بیوتیک را کم میکند.
3. اگر سینوزیتتان با آلرژیهای فصلی همراه شده است، مصرف آنتیهیستامین میتواند به شما کمک کند. آنتی هیستامین میتواند واکنشهای آلرژیک بدنتان را کم کند. میتوانید با پزشک یا داروساز مشورت کنید تا ببینید کدام نوع آنتی هیستامین میتواند به شما کمک کند.
4. از مسکنها استفاده کنید تا دردتان کمتر شود. مسکن سینوزیت شما را خوب نمیکند، فقط درد را کمتر میکند.
5. از اسپریهای بینی استفاده کنید تا برای مدت کمی هم که شده راه سینوزیتها باز شود.
6. از داروهای ضد احتقان استفاده کنید تا راه بینیتان باز و درد سینوستان کم شود. ولی از این دارو بیشتر از ۳ روز استفاده نکنید. استفاده بیش از حد آن مضر است.
7. سعی کنید خوب استراحت کنید و از فعالیت شدید بپرهیزید. سعی کنید هنگان خواب سرتان بالاتر از بدنتان باشد.
8. آب زیاد بنوشید.
9. از سرمهای شست و شو کمک بگیرید و بینی خود را شست و شو دهید.
10. بخور گرم میتواند سینوزیتهایتان مرطوب کند و تنفستان را راحتتر کند.
11. از کمپرس گرم استفاده کنید تا درد و فشار در ناحیهی سینوزتان کم شود.
12. تحقیقات نشان میدهد مصرف غذاهای داریه ادویه مثل فلفل قرمز میتواند در تمیز شدن سینوزیتهایتان کمک کند.
13. مصرف چای گرم میتواند گلو دردتان را بهتر کند، مخصوصا اگر با عسل و زنجبیل نیز همراه باشد.
14. خودن مایعات، مخصوصا مایعات گرم سرفههایتان را هم بهتر میکند.
15. سیگار نکشید
پیشگیری از عفونت سینوس:
برای پیشگیری بهتر است واکسن آنفولانزا بزنید.
در محیطهای آلوده از ماسک استفاده کنید.
دستهایتان را خوب بشویید.
آب، سبزیجات و میوه به مقدار زیاد مصرف کنید.
منبع:bartarinha.ir