جام جم سرا: دکتر بهداد مهدویان با اشاره به وجود دو دسته هپاتیت کلاسیک و غیرکلاسیک عنوان کرد: هپاتیتهای کلاسیک که شایعتر هستند شامل هپاتیت A، B، C، D و E هستند.
به گفته مهدویان، در میان این نوع هپاتیتها هپاتیت A از همه شایعتر است که این نوع هپاتیت به همراه هپاتیت نوع E از راه آب و غذای آلوده منتقل می شود.
وی در خصوص راه انتقال هپاتیتهای نوع B، C و D نیز عنوان کرد: این نوع هپاتیتها راه انتقال مشابهی با بیماری ایدز داشته و از طریق تزریق خون و فرآوردههای خونی آلوده، مادر آلوده به جنین، وسایل تیز و برنده آلوده و نیز از راه ارتباط جنسی منتقل میشوند.
این متخصص بیماریهای عفونی با بیان اینکه بسیاری موارد هپاتیتهای B، C و D بدون علامتند، عنوان کرد: تنها در برخی موارد بیمار با علامت افزایش آنزیمهای کبدی مراجعه میکند که در این زمینه آزمایش تشخیص هپاتیت برای او انجام می شود.
به گفته مهدویان، در فرم حاد این نوع هپاتیتها علائم مقدماتی مشابه سرماخوردگی مانند تب، سرفه، آبریزش بینی، ضعف، بی حالی و بی اشتهایی در افراد ظاهر می شود.
وی تصریح کرد: پس از رفع این علائم، نشانههای اصلی بیماری مانند تغییر رنگ ادرار و مدفوع ایجاد می شود و در نهایت تغییر رنگ پوست و به ویژه ملتحمه چشم به زردی ظاهر میشود.
به گزارش جام جم سرا، این متخصص بیماریهای عفونی خاطرنشان کرد: برخلاف هپاتیتهای A و E که با یک بار ابتلا به آنها مصونیت مادام العمر در افراد ایجاد شده و هیچگاه مزمن نمی شوند، هپاتیتهای نوع B، C و D می توانند بصورت مزمن در بدن فرد باقی مانده و در درازمدت ایجاد نارسایی کبد کند. در افرادی که دچار اختلالاتی از جمله نقص سیستم ایمنی هستند و نیز در 10 درصد افراد عادی هپاتیت های نوع B، C و D میتواند بعد از 20 تا 30 سال منجر به سرطان کبد در افراد شود.
به گفته مهدویان، در درمان هپاتیت نوع A و E استراحت و استفاده از مایعات توصیه میشود و در موارد حاد فرد بیمار باید در بیمارستان بستری شود.
وی با اشاره به وجود درمان دارویی کمکی در درمان هپاتیتهای نوع B، C و D اظهار کرد: این داروها می توانند مزمن شدن هپاتیت را کاهش داده و یا روند پیشروی به سمت نارسایی و نیز سرطان کبد را کاهش دهند. در موارد معدودی نیز این داروها می توانند به طور کل ویروس هپاتیت را از بدن فرد پاک کنند.
این متخصص بیماریهای عفونی با اشاره به وجود واکسن هپاتیت B در کشور عنوان کرد: افرادی که در خانواده آنها فرد مبتلا وجود داشته و یا در محیط های پرخطر فعالیت کرده و یا رفتارهای پرخطر دارند باید از این واکسن در جهت پیشگیری از ابتلا به این نوع هپاتیت استفاده کنند. (هشت صبح)
جام جم سرا: مراجعه به پزشک و معاینه سالیانه بهترین روش حفظ سلامت پروستات است و مصرف سبزیها و میوهها از جمله گوجه فرنگی برای پیشگیری از این بیماری توصیه میشود.
انواع بیماری پروستات
نوع اول:
بزرگ شدگی غیر سرطانی پروستات یا بزرگی خوش خیم سرطانی است که در آن بافت پروستات بزرگ و متورم شده و نهایتا جریان ادرار را قطع میکند و در نتیجه ادرار درون مثانه باقی میماند.
نوع دوم:
التهاب پروستات است که میتواند حاد یا مزمن باشد و در هر سنی مردان را مبتلا میسازد.
نوع سوم:
جدیترین نوع، سرطان پروستات است که علت آن نامشخص و در مردان بالای ۶۰ سال شایع است. در این نوع بیماری، سلولهای سرطانی به بافت طبیعی پروستات هجوم آورده، آن را تخریب کرده و جایگزین آن میشوند. اگر سرطان تشخیص داده نشود ممکن است به سایر قسمتهای بدن انتشار یابد.
علائم سرطان پروستات
هر چند از سرطان پروستات به عنوان بیماری بدون علامت یاد میشود، اما گاهی نیز با علائمی همراه است.
جریان ادرار ضعیف و دردناک، وقفه دار یا با شروع آهسته و همچنین وجود خون در ادرار، درد ناحیه لگن، کمر، رانها، تورم در ناحیه لگن، پشت و رانها از جمله علائم سرطان پروستات به شمار میرود.
پیشگیری از سرطان پرستات
بهترین روش حفظ سلامت پروستات، ارزیابی سالیانه و در صورت بروز مشکلات ادراری مراجعه سریع به پزشک است.
ارزیابی مرتب حتی برای کسانی که جراحی پروستات داشتهاند نیز ضروری است زیرا جراحی پروستات نمیتواند تضمینی در برابر جلوگیری از سرطان پروستات باشد.
مصرف سبزیها و میوهها از جمله گوجه فرنگی برای پیشگیری از سرطان پروستات بسیار مفید است؛ مصرف گوجه فرنگی احتمال ابتلا به سرطان پروستات را کاهش میدهد.
همچنین مصرف ماهی و مواد غذایی حاوی روی یا مکملهای آن، ویتامین «ای» (E)، سلنیوم و «امگا ۳» میتواند در پیشگیری از سرطان پروستات نقش داشته باشد.
مصرف نکردن دخانیات یکی دیگر از راههای پیشگیری از سرطان پروستات است. (ایرنا)
متاسفانه سالانه هزاران مورد سرطان تیروئید در سراسر جهان تشخیص داده میشود و خانمها دو تا چهاربرابر بیشتر در معرض این بیماری قرار میگیرند. درخصوص علائم و نشانههای ابتلا به سرطان تیروئید با خانم دکتر محبوبهسادات حسینی، فوقتخصص غدد درونریز و سوختوساز بالغین و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیهالله گفتوگو کردهایم که میخوانید:
گفته میشود خانمها بیشترین قربانیان سرطان تیروئید هستند، آیا این حرف صحت دارد؟
بله. سرطان تیروئید خانمها را بیشتر از آقایان تهدید میکند. در واقع خانمها دو تا چهار برابر بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند. بیشترین موارد ابتلا به این نوع سرطان بین 30 تا 50 سال مشاهده میشود.
عوامل افزایشدهنده خطر ابتلا به سرطان تیروئید چیست؟
عوامل متعددی در ابتلا به این سرطان دخیل هستند. سابقه ارثی (در 5 درصد موارد)، وجود گره، کمبود ید و قرارگیری در معرض تشعشات یونی در دوره کودکی جزو عوامل ابتلا به این سرطان محسوب میشود.
آیا سرطان تیروئید انواع مختلفی دارد؟
چهار نوع از این سرطان شناخته شده است: سرطان پاپیلری تیروئید (85 درصد موارد)، سرطان فولیکولار تیروئید، سرطان مدولری تیروئید و سرطان آناپلاستیک تیروئید.
عوامل نشاندهنده ابتلا به سرطان تیروئید کداماست؟
1ـ ندولها یا گرهکهای قابل لمس در انتهای گلو
یکی از نخستین نشانههای ابتلا به سرطان تیروئید بروز ندول یا گرهک است که غالبا در حین معاینه توسط پزشک قابللمس است. این گرهک بدون درد است و مشکلی ایجاد نمیکند، اما گرهک تیروئیدی در 5 درصد موارد تبدیل به غده سرطانی میشود. البته بروز آن الزاما به معنی بدخیمی و سرطانی بودن نیست. بااینحال توصیه میشود حتما مورد آزمایش و معاینه قرار گیرند تا نوع آن مشخص شود. گفتنی است که وجود هر ندول یا گرهک از نوع خوشخیم یا سرطانی آن در اغلب موارد اختلالی در عملکرد غده تیروئید ایجاد نمیکند.
2ـ ناصاف و کلفت شدن صدا
تغییر تدریجی صدا و بم و ناصاف شدن آن (که بدون هیچ معالجهای بیش از سه هفته به طول بینجامد) به همراه بروز گرهک نشانهای از ابتلا به سرطان تیروئید است. واقعیت این است که صدا با بروز سرطان تیروئید تحت تاثیر قرار میگیرد. به این دلیل که تومور قبلا عصب کنترلکننده تارهای صوتی را احاطه کرده و روی آنها تاثیر گذاشته است. این علامت دوگانه یعنی بروز گرهک و تغییر صدا بندرت خود را نشان میدهد، اما باید بهطور جدی از علائم سرطان تلقیشان کنیم و بررسی شوند.
3ـ مشکل بلع غذا و درد در ناحیه گردن
فرد احساس میکند چیزی در گلویش گیر کرده است. با وجود اینکه ابتدا این مشکل صرفا یک ناراحتی جزئی محسوب میشود، اما به مرور جدیتر شده تا آنجا که بلعیدن هر نوع غذای جامد و حتی مایعات نیز مشکل و دردناک خواهد بود. این مشکل معمولا با درد در قسمت پایین گلو همراه است. البته این علامت در مورد سرطان تیروئید چندان شایع نیست، اما زمانی که بروز میکند معمولا نشاندهنده مرحله پیشرفته سرطان است. یعنی اینکه تومور رشد کرده و به نای فشار میآورد.
وجود غده متورم در قسمت انتهایی گلو
بروز یک یا چند غده در قسمت گردن باید جدی گرفته شود؛ بخصوص اگر بیش از سه هفته بدون بهبود و خوابیدن تورم باقی بمانند. اگر تورموهای تیروئید درمان نشود بزرگ شده و غدد لنفاتیک انتهای گردن را احاطه میکند. سپس این تورمورها به غدد دیگر نیز سرایت کرده و متاستاز ایجاد میکند.
اگر درمان و ریشهکنی این تومورها شروع نشود احتمال سرایت و پیشرفت آنها به سمت ریهها، کبد و استخوانها دور از ذهن نیست. توصیه میکنیم در صورت مشاهده غده متورم که بدون هیچ بیماری خاصی بروز کرده و بیش از سه هفته بهبود نیابد به پزشک مراجعه کنید.
مراحل تشخیص این بیماری کداماست؟
بعد از مشاهده گرهک که اغلب با معاینه ساده پزشک نیز قابلتشخیص است، اقدامات لازم برای تشخیص نوع گرهک آغاز میشود. در 95 درصد موارد این گرهکها کیستهای کوچک و خوشبختانه خوشخیم هستند.
پزشک متخصص اقدامات تشخیصی لازم را که در مرحله اول شامل سونوگرافی گردن و تستهای تیروئیدی است، شروع میکند و سپس متناسب با جواب اقدامات تشخیصی بعدی که اصولا اسکن و بیوپسی از گره است، انجام میدهد. در صورت تشخیص سرطان درمان استاندارد این است که بخشی یا تمام قسمتهای تیروئید با عمل جراحی برداشته شده و سپس با شروع دوره ید رادیواکتیو پاکسازی سلولهای سرطانی دیگر آغاز شود. همچنین در برخی موارد برحسب میزان حمله یا شدت تومورهای سرطانی امکان دارد دوره شیمیدرمانی یا پرتودرمانی نیز تجویز شود که این مورد بسیار نادر است.
آیا سرطان تیروئید درمانپذیر است؟
بله، سرطان تیروئید جزو سرطانهایی است که براحتی درمانپذیر است. مهمترین مسالهای که بعد از درمان مشاهده میشود نارسایی و کمبود در هورمونهای تیروئیدی است که به دلیل برداشتن این غده بروز میکند. برای جبران این مشکل نیاز به درمان با هورمونهای جایگزین بهصورت مصرف دارو است. توجه داشته باشید نیاز به هورمونهای تیروئیدی متناسب با جنسیت، سن و درمانهای دیگر متفاوت است.
اقدامات لازم بعد از جراحی شامل چه مواردی است؟
میزان بقای دهساله سرطان تیروئید را بیش از 90 درصد تخمین زدهاند. در صورت منتشر نشدن سلولهای سرطانی (متاستاز) درمان این سرطان ساده است. بعد از درمان و برداشتن این غده، بیمار باید بهطور مرتب تحت نظر باشد؛ چون خطر عود بیماری (5 تا 20 درصد) با افزایش سن بیمار و انتشار تومور بیشتر میشود. (ضمیمه سیب)
فاطمه مهدیپور
جام جم سرا: این عفونت میتواند کل سیستم ادراری را مبتلا کند که عفونت مثانه از بقیه شایعتر است.
عوامل افزایش احتمال عفونت ادراری
جنسیت، حاملگی، یائسگی، سن، مصرف کم مایعات، ادرار کردن بافاصله زیاد و طولانی و عدم دفع در هنگام نیاز، سطح پایین بهداشت و عدم رعایت مناسب اصول بهداشتی، اختلالات ساختمانی دستگاه ادراری، عوامل انسدادی مثل سنگ ادراری و بیماریهای مزمن مانند دیابت در ابتلا به عفونت ادراری نقش دارند.
همچنین ابتلا به بیماریهایی مانند بزرگی غده پروستات در مردان و چسبندگی رحمی و لگنی در زنان یا مصرف داروهایی که موجب ناتوانی در تخلیه کامل ادرار میشود، موجب ابتلا به عفونتهای ادراری خواهد شد.
علائم ابتلا
درد و سوزش هنگام ادرار کردن، تکرر ادرار، احساس فوریت در دفع ادرار، احساس باقی ماندن ادرار در مثانه پس از تخلیه ادرار، قطره قطره ادرار کردن، بیاختیاری ادرار، شب ادراری، کدر و غیره شفاف شدن یا تغییر رنگ ادرار، بدبو شدن ادرار، خون در ادرار، احساس سنگینی و فشار در لگن و پایین شکم، درد کمر و پهلو و کشاله ران، تب، تهوع و استفراغ، اسهال، بیاشتهایی، احساس ضعف و خستگی، گیجی و کاهش سطح هوشیاری از جمله علائم ابتلا به عفونت ادراری است.
توصیههایی برای پیشگیری از عفونت ادراری
کارشناسان دانشگاه علوم پزشکی تهران به بیماران توصیه میکنند که در صورت دستور پزشک مبنی بر انجام آزمایشات، سونوگرافی، عکس برداری و اسکن، به تصمیم پزشک اعتماد کرده و همه امور تشخیص و درمان باید کامل شود.
به نقل از ایرنا، این کارشناسان همچنین به مردم توصیه میکنند برای پیشگیری از ابتلا به عفونتهای ادراری، روزانه حداقل هشت تا ۱۰ لیوان آب بنوشند. نشانه مایعات کافی در بدن، دفع ادرار شفاف و روشن (بیرنگ یا زرد کمرنگ) و حداقل یک بار بیدار شدن در شب برای دفع ادرار است. مصرف غلط آنتی بیوتیکها نیز باعث مقاوم شدن میکروبها و افزایش احتمال تکرار عفونت در آینده میشود.
داشتن استراحت کافی، خودداری از انجام ورزش و کارهای سنگین و پرهیز از نوشیدن قهوه، نسکافه، شکلات، غذاهای پر ادویه، نوشیدنیهای حاوی کافئین زیاد و نوشیدنیهای گازدار از دیگر توصیههای کارشناسان دانشگاه علوم پزشکی تهران برای جلوگیری از ابتلا به عفونت ادراری است.
به گزارش جام جم سرا، برای پیشگیری از ابتلا به عفونتهای ادراری باید میوهها و آب میوههای ترش و حاوی ویتامین ث بیشتر مصرف شود. همچنین افراد نباید ادرار خود را نگهدارند.
به گفته متخصصان علوم پزشکی تهران، علائم بیماری یک تا دو روز پس از شروع درمان شروع به بهبود میکنند، بنابراین هرگز درمان را خودسرانه قطع نکنید.
در صورت بروز علائم جدید و اضافه شدن به علائم قبل، عدم بهبود علائم پس از دو روز، درد شدید پهلوها، تهوع و استفراغ شدید، عدم توانایی خوردن و یا نوشیدن، بیحالی و کاهش سطح هوشیاری، عدم بهبود کامل پس از هر دو هفته، بروز ضایعات پوستی مثل کهیر که میتواند نشانه حساسیت به دارو باشد، باید به پزشک مراجعه شود.
جام جم سرا به نقل از ایسنا: اختلالات تغذیهای جزو اختلالات و مشکلات مزمنی هستند که به دنبال کاهش و محدودیت مصرف غذا اغلب با برخی از اختلالات و بیماریهای روانی همچون اضطراب و افسردگی همراه میشوند. همچنین به دلیل عوارض جسمی خطرناکی که این اختلال دارد در مقایسه با برخی از بیماریهای روانی دیگر نرخ مرگ و میر ناشی از آن بیشتر است.
به نقل از روزنامه تنسان: با توجه به خطرات این بیماری و شیوع آن، آگاهی از علائم بروز آن ضروری است. شایعترین علائم آن به شرح زیر است:
- احساس نیاز به کنترل افراطی روی تغذیه
گرچه اختلالات تغذیهای تنها به غذا و رژیمهای غذایی محدود نمیشود اما معمولا افراد مبتلا به این اختلال کنترل شدید و افراطی بر مصرف مواد غذایی و نوع تغذیه خود دارند و این امر موجب کاهش شدید وزن در آنها میشود.
- تصویر غلط از وضعیت جسمی
کسانی که دچار این اختلال هستند تصویر صحیح و واقعی از شکل و سایز بدن خود ندارند.
- کمغذایی یا پرخوری
کاهش مصرف غذا عمدهترین نشانه این اختلال است. همچنین دنبال کردن برنامههای غذایی خاص برای کنترل میزان مصرف غذا و مصرف سریع حجم زیاد غذا نیز از علائم این بیماری است که توقف آن برای این افراد عمدتا سخت است.
- روی آوردن به روشهای ناسالم به امید کاهش وزن
افراد دچار این اختلال تلاش بسیاری برای کاهش وزن حتی از طریق زیادهروی در فعالیتهای ورزشی یا مصرف زیاد داروهای مسهل و ملین میکنند.
- بیمیلی به صرف غذا در کنار دیگران
به دلیل احساس خجالت و گناه که عمدتا در مبتلایان به این اختلال شایع است بسیاری افراد از خوردن غذا در حضور دیگران احساس خوبی نمیکنند. همچین به این دلیل که فکر کردن به غذا در این افراد موجب اضطراب آنها میشود صرف غذا در فضاهای اجتماعی برای آنها با استرس بیشتری همراه است. به همین خاطر از قرار گرفتن در اجتماع پرهیز میکنند یا زمانی که در کنار دیگران هستند بسیار کم غذا میخورند.
- والدین مبتلا به اختلالات تغذیهای
در این اختلال تاثیر ژنتیکی هم دخیل است. بنابراین کسانی که سابقه این اختلال در خانوادهشان وجود دارد احتمال ابتلای آنها به مراتب بیشتر است. همچنین نشانههای این اختلال در والدین بر رفتارهای تغذیهای کودکان تاثیر میگذارد. برای مثال اگر والدین عادت به کنترل شدید مصرف و رژیم غذایی خاصی داشته باشند، این عادت در کودکان درونی شده و موجب فراهم شدن زمینهای برای بروز اختلال تغذیهای میشود.
- علائم روانی
نشانههای روانی شایع در این اختلال افسردگی و اضطراب است و در کنار این علائم، فرد احساساتی مشکلات دیگری چون کنارهگیریهای اجتماعی، ناامیدی، تفکر به خودکشی، نگرانی و ترس را نیز تجربه میکند.
- علائم جسمی
اختلالات تغذیهای عوارض خطرناکی برای بدن دارند. این علائم میتوانند کاهش وزن، ریزش موی سر، ایجاد موهای زائد در بدن، آسیبهای دندان و دهان، مشکلات قلبی، خستگی و مشکلات معده و روده را در پی داشته باشد.
- علاقه شدید به تناسب اندام در دیگران
تبلیغات و عکسهای مجلات مد و عکس افراد در شبکههای اجتماعی موجب ایجاد این باور شده که لاغری با زیبایی برابر است. این افراد تمایل بیشتری به مقایسه وضعیت ظاهر و بدن خود با دیگران دارند. همچنین این افراد مکررا از رژیمهای غذایی، تناسب اندام و وزن متناسب صحبت میکنند. علاوه بر این به قضاوت در ارتباط با ظاهر دیگران مینشینند.
- علائم ثانویه و تشدیدکننده
اختلال تغذیهای بیماری شایعی است که در همه مناطق جهان دیده میشود. توجه بیش از حد افراد به مسائلی مثل وزن، تناسب اندام و غیره موجب تشدید غیرعمدی این اختلال میشود. همچنین به دلیل صرف زمان زیاد روی رژیمهای غذایی، هویت فرد با بیماری درگیر میشود. بنابراین رهایی از آن به دلیل درونی شدن در جسم و روان فرد بسیار سخت است.
خوشبختانه منابع خوبی در این زمینه وجود دارد و همچنین متخصصان تغذیه با درمانهای روانی، روانپزشکی و دارویی به مبتلایان به اختلالات تغذیهای کمک میکنند. بنابراین بر خلاف بسیاری از بیماریهای تضعیفکننده، این بیماری با حمایتهای لازم بهبود مییابد.
جام جم سرا به نقل از تصویرنما: کیست کلیه ممکن است به صورت تکی و یا چند تایی در کلیهها شکل بگیرد. کیست ساده، شایعترین نوع کیست در کلیهها میباشد. این بیماری با بیماری کلیه پلی کیستیک متفاوت است. کلیه پلی کیستیک یک بیماری پیشرونده و خطرناک است که به از دست دادن کلیهها منجر میشود. کیست ساده کلیه اغلب باعث ایجاد مشکل حادی نمیشود.
علل کیست کلیه
علت بروز کیست ساده کلیهها هنوز به درستی کشف نشده است اما به نظر نمیرسد که یک بیماری ارثی باشد. این بیماری در مردان شایعتر است. سن نیز یکی از عوامل اصلی موثر در بروز کیست کلیه است. تقریبا نیمی از افراد بالای ۵۰ سال یک یا چند کیست ساده کلیه دارند. اندازهٔ این کیستها با افزایش سن بزرگتر میشود به گونهای که بعد از ۱۰ سال ممکن است دو برابر شوند.
کیست ساده کلیه معمولا علائم خاصی ندارد. در اکثر موارد، پزشک در حین انجام یک سونوگرافی و یا توموگرافی کامپیوتری که به منظور تشخیص بیماری دیگری انجام میشود، کیست ساده کلیهها را تشخیص میدهد. با این حال کیستهای ساده کلیه ممکن است علائمی از جمله موارد زیر داشته باشند:
• اگر این عارضهها بزرگ شوند و به سایر اعضای بدن فشار وارد آورند میتوانند منجر به احساس درد در پهلوها، پشت و یا بالای شکم شوند.
• خونریزی
• ایجاد عفونت و بروز علائم ناشی از عفونت مانند تب و لرز
• مختل کردن عملکرد کلیهها (نادر است)
کیست ساده کلیه با فشار خون بالا همراه است اما هنوز رابطه بین این دو بیماری معلوم نیست.
اگر کیست کلیه شما علائم یا عوارض خاصی را ایجاد نمیکند نیازی نیست که به فکر درمان باشید. البته حتما به پزشک مراجعه کنید تا پزشک تائید کند که کیست ساده کلیه شما هیچ مشکلی را ایجاد نمیکند. با این حال در مواردی نادر که کیست شما باعث بروز علائم یا عوارض میشود، شما ملزم هستید برای درمان کیست کلیههای خود اقدام کنید.
درمان کیست ساده کلیه ممکن است شامل مراحل زیر باشد:
پزشک با استفاده از یک سوزن بلند و از طریق پوست و با کمک دستگاه سونوگرافی وارد کلیهها شده، کیست را سوراخ و آن را تخلیه میکند. ممکن است داخل آن را با محلولی که حاوی الکل است پر کند. این کار باعث میشود که بافت سخت شده و شانس عود کردن آن پایین بیاید.
در برخی موارد کیست دوباره عود کرده و با مایع پر میشود. در چنین مواردی ممکن است پزشک به انجام یک عمل جراحی سنگینتر که مستلزم بیهوشی عمومی و ایجاد یک برش بزرگتر است مجبور شود. در این عمل، پزشک به کمک لاپاراسکوپ و سایر تجهیزات پزشکی مایع داخل کیست را تخلیه کرده و دیوارهٔ آن را حذف میکند و یا میسوزاند. این کار از شکل گیری مجدد آن پیشگیری میکند. در این عمل ممکن است لازم باشد که شما برای یک یا دو روز در بیمارستان بستری شوید.
جام جم سرا به نقل از همشهری: دوره کمون این بیماری یا فاصله زمانی میان عفونت با ویروس و شروع علائم، از دو تا ۲۱ روز متفاوت است. بیماران هنگامی که شروع به نشان دادن علائم میکنند، واگیردار میشوند.
علائم و اثرات:
در مرحله آغازین بیماری ویروس ابولا (EVD) بیماران دارای التهاب گلو و غشاهای مخاطی چشم (التهاب ملتحمه)، دردهای شکمی و استفراغ هستند. هنگامی که عفونت وارد مرحله تهاجمی میشود، باعث آسیب شدید به پوست میشود. تاولهای کوچک سفید در کنار جوشهای قرمز روی پوست ظاهر میشود که به آن بثورات ماکولوپاپولر میگویند. این جوشها هنگامی که پوست قوام خمیری پیدا میکند به صورت کبودی در میآیند. گسیختگیهای پوستی به طور تصادفی ظاهر میشوند، و امکان خروج خون را میدهند. در این فرآیند، پوست آنقدر ضعیف میشود که به آسانی و با هر حرکت بیمار، پاره میشود.
سطح زبان به رنگ قرمز درخشان درمیآید و نهایتا ریزش میکند، ممکن است قطعات زبان به بیرون تف شوند یا بلعیده شوند.
این ویروس به عنوان عفونتی سیستمیک شناخته میشود؛ یعنی عفونت به هر بافت و اندامی از بدن بجز عضلات اسکلتی و استخوانها حمله میکند.
این ویروس همچنین با ایجاد خونریزی و نیز لخته شدن خون همراه است. لختهها جریان خون را مسدود میکنند و این امر به نوبه خود باعث ایجاد جوشهای قرمز روی پوست میشود. لختهها جریان خونرسانی به اغلب اندامهای بدنی مانند ریهها، مغز، کبد، رودهها، کلیهها و بیضهها را کند میکنند. همه این اندامها بشدت آسیب میبینند و نهایتا از کار میافتند.
به علت اثرات مخرب و فراوان این ویروس بر بدن، مرگ ممکن است به علت شوک، نارسایی کلیه یا از دست رفتن خون روی دهد.
ترتیب زمانی علائم:
روز ۷ تا ۹: سردرد، خستگی، تب، درد عضلانی.
روز ۱۰:تب شدید ناگهانی، استفراغ خون، بیحالی.
روز ۱۱: کبود شدگی،آسیب مغزی،خونریزی از بینی، دهان، چشمها و مقعد.
روز ۱۲: از دست رفتن هشیاری، تشنج، خونریزی گسترده داخلی، مرگ.
جام جم سرا: ژنتیک عامل اصلی در زمینه ایجاد بیماری صرع است. علاوه بر ژنتیک عوامل دیگری ازجمله عوامل متابولیکی و نیز عواملی مانند ضربه مغزی، سکته مغزی و وجود تومور در مغز نیز میتواند زمینهساز ابتلا به صرع شود.
شروع بیماری صرع در دوران کودکی و نوجوانی بیشتر منشأ ژنتیکی و متابولیکی داشته و در سنین بالاتر عمدتا عوامل دیگر غیراز عوامل ژنتیکی در بروز صرع دخیل هستند.
تفاوت تشنجهای ناشی از صرع با دیگر تشنجها، تکرار این تشنجها در طول زندگی فرد است. ٧٥درصد موارد صرع با استفاده از دارو قابل کنترل است. بیماران باید حداقل دوسال دارو مصرف کنند تا بتوان تشنجهای صرع در آنها را کنترل کرد. همچنین بیخوابی و استرسهایی که بیخوابی را به دنبال داشته باشد، میتواند تشنجهای صرع را افزایش دهد.
آغاز تشنج در برخی موارد صرع با بروز علایمی همراه است. به عنوان مثال، برخی بیماران پیش از شروع تشنج بوی خاصی را استشمام میکنند یا تصویر خاصی را میبینند که این علایم به آنها هشدار میدهد تا چند دقیقه دیگر دچار تشنج میشوند. برخی بیماران نیز در روزهایی احساس ناخوشایندی و کسالت یا درد معده دارند که بدین گونه متوجه میشوند در آن روز دچار تشنج میشوند.
تشنجهای صرع با گذشت چنددقیقه خودبهخود متوقف میشوند با این حال، در این زمان بهتر است دست و پای بیمار گرفتار تشنج را گرفت تا با برخورد به اجسام اطراف دچار آسیب نشود. همچنین باید بیمار را به پهلو خواباند تا کف و بزاق به داخل ریه او نرود و زمینهساز عفونتهای ریه نشود. از قفل شدن دهان فرد نیز باید جلوگیری کرد و در صورت بروز آن باید بلافاصله دهان را باز کرد و زبان را از لای دندانها بیرون آورد. (دکتر داریوش افشاری - متخصص مغز و اعصاب)
جام جم سرا به نقل از ایسنا: افسردگی میتواند در قالب علائم جسمی مثل سردرد، کمردرد، درد عضلات و مفاصل، درد قفسه سینه، درد در سیستم گوارشی، خستگی، بیخوابی و ... نیز بروز کند. کارشناسان سلامت روان معتقدند بخشهای احساسی مغز که تحت تاثیر افسردگی قرار میگیرند به بروز احساس درد در بدن کمک میکنند. به همین دلیل نیز افسردگی، شما را نسبت به محرکهای فیزیکی درد حساستر میسازد.
متخصصان همچنین معتقدند که افسردگی وضعیت پلاکتهای خونی را نیز تغییر داده و در برخی بیماران موجب بروز بیماریهای قلبی و عروقی میشود.
به نقل از هلتیرمیشیگان، بسیاری از مراجعات به مراکز درمانی در واقع مرتبط با همین علائم فیزیکی افسردگی هستند چرا که اغلب مردم فکر میکنند دچار یک مشکل جسمی شدهاند در حالی که عامل این دردها ریشه در افسردگی دارند. البته بسیاری از ناراحتیها و مشکلات جسمی مانند سردرد میتوانند سرچشمههای دیگری نیز داشته باشند و بنابراین هنگام تشخیص افسردگی باید علائم جسمی و روانی را با هم در نظر گرفت.
جام جم سرا: از سال 1367 تاکنون، اول دسامبر هر سال، مطابق با دهم آذرماه، بهمنظور افزایش بودجه مبارزه با این بیماری، افزایش آگاهی جهان و آموزش و مبارزه با تبعیضها روز جهانی ایدز نام گرفته است.
ایدز بیماریای است که از ویروسی به نام ویروس نقص ایمنی انسانی، HIV منتقل میشود. این ویروس بتدریج قدرت دفاعی بدن را کم میکند، بهطوریکه فرد طی سالها به انواع عفونتها و سرطانها مبتلا میشود.
خانواده مهمترین بنیانی است که میتواند از گسترش و شیوع روزافزون ایدز، جلوگیری کند. امروزه کارشناسان یکصدا معتقدند که موج سوم ایدز، بیشتر از طریق تماسهای جنسی انتقال مییابد و آمارها هم نشان داده، برخلاف گذشته که انتقال ویروس بهطور عمده از طریق سرنگ آلوده در معتادان بوده، 90 درصد انتقال آن در تهران و 40 درصد در شهرستانها، از طریق تماس جنسی است.این مساله اهمیت بیش از پیش خانوادهها در مساله پیگیری و مراقبت از فرزندان جوان خود و حتی تحکیم بنیان خانواده و بهدنبال آن جلوگیری از بیبند و باریهای جنسی در خانواده را نشان میدهد.
یکی از مهمترین نهادهایی که بخوبی میتواند ایدز را به اعضای خود بشناساند، خانواده است. والدین باید فرزندان خود را از ماهیت این بیماری و راههای انتقال و گسترش آن آگاه سازند و ضمنا نحوه دوری جستن از شرایطی را که موجب ابتلای شخص به ایدز میشود به آنان بیاموزند.
خانوادهها باید شرایطی را که جوانها دچار بحرانهایی خاص میشوند، درک کنند و در بحرانهای عاطفی، تحصیلی، شکستهای اقتصادی و... حامی فرزندانشان باشند. اگر بپذیریم، این طبیعت جوانان است که برای پاسخ به سردرگمیهایشان، معمولا مبادرت به رفتارهای پرخطر چه از نوع مصرف موادمخدر، محرک و برقراری روابط جنسی پرخطر میکنند تا خلأهای درونیشان پر شود، بیش از پیش به نقش خانواده در جلوگیری از شیوع اینگونه بیماریها بین جوانان پی میبریم، در نتیجه باید به خانوادهها اطلاعرسانی شود که HIV ویروسی نیست که به سراغ یک فرد برود، بلکه بهطور معمول، یک فرد با رفتارش این ویروس را انتخاب میکند.
در موارد ابتلای فرد به بیماری ایدز نیز خانواده هم میتواند به عنوان منبع فشار روانی و هم به عنوان محلی برای حمایت از عضو بیمار عمل کند.
مصائب یک غفلت
سودابه اول حاضر نمیشود صحبت کند، میگوید: مگر کسی به من یاد داد که چه کنم تا اینطور زندگیام تباه نشود؛ اما با اصرار، کمکم شروع میکند. آنچنان افسرده است که در تمام طول صحبت اشکهایش بیامان میریزند. از خانوادهاش میگوید که بین آنها حتی یک فرد سیگاری هم وجود نداشته، چه برسد به معتاد، خانوادهای ساده و آرام که از روی خوشبینی و با تصور اینکه این خواستگار شیک که میگوید مهندس است و وضع مالی خوبی هم دارد، مثل خودشان صاف و ساده است، او را بدون تحقیق میپذیرند.
در سال اول زندگی همه چیز خوب بود، اما کمکم ناراحتیها شروع میشود. مهندس از پوسته صاف و سادهاش بیرون میآید و شک سودابه را از گذشته مبهم او برمیانگیزد، سودابه با سرک کشیدن در وسایل قدیمی همسرش، دفترچه خاطراتی را مییابد که دنیا را بر سرش خراب میکند.
مهندس، در چند سال گذشته نهفقط معتاد بوده، بلکه سه سالی را به جرم دزدی و اخاذی در زندان گذرانده است، سودابه بدون اینکه چیزی به همسرش بگوید، تحقیقات خود را تکمیل میکند و با ترس از اینکه نکند با این وضع به ایدز مبتلا شده باشد، آزمایش ایدز میدهد و میبیند بله! خود او بر اثر تماس با همسرش دچار بیماری ایدز شده است و همسرش هم زمانی که در زندان بوده، بر اثر تزریق سرنگ آلوده ناقل ویروس HIV، به این بیماری مبتلا شده است.
زندگی برای سودابه تیره و تار میگردد، از همسرش جدا میشود، اما به عالم و آدم بدبین است؛ مهمتر از همه اینکه، از همه مردها متنفر است. او در تنهایی خود فقط برای معاینات دورهای و مشاوره به درمانگاه مراجعه میکند و بیماری خود را کنترل کرده است، اما خستهتر و افسردهتر از آن است که بهتنهایی بتواند از پس مصائب این بیماری برآید...
2 مرحله حساس
آلودگی با ویروس HIV دو مرحله دارد؛ مرحله اول که دوره «نهفته» بیماری است و فرد آلوده دچار بیماری واضحی نیست، در این مرحله که تا سالها ادامه خواهد داشت، وجود ویروس فقط از طریق آزمایش خون قابل اثبات است و فرد در ظاهر کاملا سالم به نظر میرسد.
در مرحله بعد علائم بیماری کمکم ظاهر میشود و تمام اعضای بدن بیمار بتدریج درگیر بیماری میشود؛ این مرحلهای است که آن را ایدز مینامیم.
اکنون زمان متوسط بین عفونت با HIV و ظهور علائم ایدز ده سال است، البته این زمان به مقدار زیاد از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به عوامل بسیاری ازجمله وضع سلامت، تغذیه، ورزش، مسائل روحی ـ روانی و رفتارهای فرد بستگی دارد.
دکتر مینو محرز، متخصص بیماریهای عفونی و رئیس مرکز تحقیقات ایدز، در گفتوگو با جامجم در مورد آمار بیماران مبتلا به ایدز، میگوید: فقط یکسوم از آمار پیشبینی شده ایدز کشور شناسایی شدهاند و تحت کنترل و درمان هستند، اما دوسوم باقیمانده یا از بیماری خود و احتمال انتقال آن به دیگران اطلاعی ندارند یا به دلیل فشارهای اجتماعی و خانوادگی، اصلا برای کنترل بیماری مراجعه نمیکنند.
وی میافزاید: اگر با اطلاعرسانی، شیوههای انتقال این بیماری، به افراد و بویژه خانوادهها شناسانده شود نهفقط از انتقال بیرویه آن جلوگیری میشود، بلکه با کم شدن تفاوت بین آمار شناسایی شده و پیشبینی شده و همینطور، مراجعه افراد در ابتدای بیماری، احتمال کنترل آن و کمک کردن به بیمار افزایش مییابد.
قصه ایدز، قصه ندانستن است، هم در افرادی که به این بیماری مبتلا شدهاند که اگر میدانستند رفتار پرخطری را که انجام میدهند، به این بیماری منجر میشود، آن را ادامه نمیدادند و هم در مورد کادر درمان که باید بدانند چطور باید با یک بیمار HIV ارتباط برقرار کنند.
ازدواج و تشکیل خانواده افراد مبتلا به ایدز
علیرضا سیوهشت ساله است و چند سالی از ازدواج و زندگی مشترکش میگذرد، جالب اینجاست که او بعد از اینکه متوجه شده مبتلا به ایدز است با اطلاع دادن این موضوع به همسرش، با او ازدواج کرده است، همسر علیرضا بعد از فهمیدن ماجرای بیماری او، نهفقط با ازدواج با او مخالفت نکرده، بلکه به عقیده او اگر در بیماری ایدز، مراقبتهای لازم از هر نظر انجام شود، این بیماری هیچ فرقی با دیگر بیماریهای مزمن مثل دیابت و حتی سینوزیت ندارد، اما برای او راضی کردن خانوادهاش به این ازدواج، زمان زیادی صرف کرده است.
دلیل ابتلای علیرضا به این بیماری را میپرسم؛ میگوید حدود 15 سال پیش معتاد بوده و از طریق سرنگ آلوده مبتلا شده است اما الان بیشتر از 9 سال است که به گفته خودش پاکپاک شده و از وضع آن دورانش هم بسیار متاسف و پشیمان است اما دیگر چارهای نیست، او این بیماری را از آن دوران به یادگار نگه داشته است.از همسرش میپرسم، نمیترسد روزی مبتلا شود که پاسخ میدهد آنها هر دو برای مبتلا نشدنش در همه موارد مراقبت میکنند اما او هر شش ماه یکبار هم مورد آزمایش HIV قرار میگیرد، مهمترین نکته اینجا بود که چون خانم HIV منفی است و به بیماری ایدز مبتلا نیست بهتازگی آنها تصمیم گرفتهاند طی تدابیری و تحت نظر پزشک متخصص، بچهدار شوند.
اما از طرفی پژمان سیودو ساله که مبتلا به این بیماری است، از وضع جسمانی خوبی برخوردار است، میگوید: سالهاست قصد دارم ازدواج کنم، ولی با هرکس قضیه بیماریام را در میان میگذارم دیگر تمایلی به ادامه ارتباط، نشان نمیدهد و حتی بعضی از خانوادههایی که برای خواستگاری از دخترشان رفتهایم، بعد از متوجه شدن موضوع بیماریام، از ترس حتی جواب تلفنمان را هم نمیدهند...
او میگوید: ما خیلی تنها هستیم و بیشتر از کسان دیگر به یک همدم و همراه نیاز داریم، چه خوب بود که در کنار همه مسائل افراد مبتلا به ایدز، به ازدواج آنها هم رسیدگی میشد.اما کارشناسان، معتقدند مسائل مربوط به ایدز آن قدر این روزها پیچیده و پر مساله شده است که فکر کردن به ازدواج آنها و حل کارشناسی آن، امری محال به نظر میآید، ولی کسانی که مایل به ازدواج باشند، میتوانند از مشاوره مراکز مربوط به این بیماری استفاده کنند.
مشکلات اجتماعی افراد مبتلا به ایدز
انگ و بدنامی در ایدز باعث نابرابری و تبعیض و نهایتا محرومیت از حقوق اجتماعی میشود و طرد شدن آنها از سوی مردم، محرومیت آنان از فعالیتهای اجتماعی و کاری را بهدنبال دارد.
ایدز، به همان اندازه که یک مشکل بهداشتی است، معضل اجتماعی است. بیماری ایدز با توجه به روشهای اصلی انتقالش، در اذهان جامعه ارتباط تنگاتنگی با موادمخدر، همجنسبازی و فحشا پیدا کرده است، معمولا این افراد به عنوان افرادی گناهکار و خاطی شناخته میشوند، نه کسانی که ضمن خطاکار بودن نیازمند کمک و یاری هستند و این انگ نهفقط گریبان خود فرد را میگیرد، بلکه خانواده آنها را نیز در معرض این اتهام و تبعیض قرار میدهد.
وجود انگ روی سلامت جسمی و روانی افراد مبتلا به HIV تاثیر میگذارد، بیشتر مردم برای صحبت و غذا خوردن در کنار افراد بیمار اظهار بیمیلی میکنند، در بسیاری از موارد مبتلایان به ایدز پس از افشای بیماری، شغل خود را از دست داده، یا شانسی برای ادامه تحصیل ندارند.این نکته در مورد ارائه خدمات بهداشتی درمانی نیز حایز اهمیت است، زیرا هراس کارکنان بیمارستانی و درمانی از ابتلا به بیماری ممکن است مانع از ارائه خدمات به آنان شود که البته در صورت رعایت احتیاطات استاندارد هیچ مشکلی متوجه کادر درمانی نخواهد بود و آگاهی و اطلاعرسانی در این مورد از اهمیت فراوانی برخوردار است.
پریناز کتابی، روانشناس و کارشناس مسائل افراد مبتلا به ایدز، درباره واکنشهای جامعه و حتی واکنش کادر درمانی نسبت به بیماران مبتلا به ایدز، ابراز نگرانی میکند و میگوید: سختترین قسمت کار ما گرفتن پذیرش برای بستری شدن افراد مبتلا به ایدز در زمان احتیاج به جراحیهای مختلف، از جمله زایمان است.وی میافزاید: بیشتر بیمارستانها وقتی از بیماری آنها مطلع میشوند، حاضر نمیشوند پذیرششان کنند، همین مساله باعث میشود که بیماران مبتلا به ایدز بیماری خود را پنهان کنند که این کار هم عواقب بسیار بدی به دنبال دارد.تجربه نشان داده است که بیماریهای مخفی مانده پس از مدتی به همهگیریهای بزرگ تبدیل میشود، در ضمن، واکنش ناصحیح افراد نسبت به مبتلایان به ایدز روحیه آنان را تضعیف میکند و زودتر آنها را از پا در میآورد؛ پس بهتر است افراد جامعه با بیماران مبتلا به ایدز رفتاری عادی داشته باشند، زیرا در بعضی مواقع، حتی ترحم هم اثر منفی بر بیمار میگذارد.
نشانههای ابتلا
شیوا مدتها به دلیل یک مشکل پوستی به متخصصهای مختلف پوست مراجعه کرده و داروهای زیادی را برای درمان آن مصرف کرده است، اما نهفقط هیچ بهبودی حاصل نشده، بلکه روز به روز هم مشکلش شدیدتر شده است، اما آخرین دکتر، از این علائم و نشانهها به بیماری ایدز شک کرده و آزمایشها نیز این شک را به یقین تبدیل کرده است.
رئیس مرکز تحقیقات ایدز، درباره نشانههای ابتلا به ایدز میگوید: در بیشتر موارد هیچ نشانه خاصی برای شروع بیماری وجود ندارد و ممکن است بیماری فرد تا سطح پیشرفته هم پیش رود، اما حتی خود فرد متوجه آن نشود. پس بهتر است اگر شخصی هرگونه رفتار پرخطر داشت، حتما آزمایش بدهد تا در مراحل اولیه، بیماری، تشخیص داده و نسبت به دارودرمانی و کنترل آن اقدام شود.
دکتر مینو محرز میافزاید: در برخی از مواقع بعد از یک یا دو ماه ابتلا به ویروس HIV ممکن است برخی از علائم شبیه به ابتلا به آنفلوآنزا در بدن مبتلا به این ویروس مشاهده شود، اما در بسیاری از موارد تا چند سال یا حتی یک دهه هیچگونه علامتی در فرد مبتلا مشاهده نشود. از دیگر علائم ابتلا به این ویروس میتواند این باشد که فرد در بدو ابتلا به این بیماری با ورود ویروس به خونش، تب کند. خستگی زودهنگام و کاهش ایمنی بدن مبتلا به این بیماری و همچنین احساس درد در نواحی گلو و سردرد در موارد ابتلا به این ویروس مشاهده شده است.
خارش پوست میتواند از دیگر نشانههای شناسایی این ویروس باشد که ممکن است در برخی نواحی بدن با پدیدار شدن جوش و التهاب سطحی اطرف آن همراه شود و در صورتیکه توضیح و دلیل قانعکنندهای برای توجیه آن نداشتید باید احتمال ابتلا به این بیماری را بدهید؛ همچنین سرفه خشک مداوم شاید به مدت یک یا دو سال میتواند از دیگر عوامل شناسایی این ویروس باشد و بهصورت مشکوکی روز به روز بدتر شود.
30 تا 60 درصد افراد مبتلا در مراحل ابتدایی بیمار شدن، به تهوع یا اسهال و استفراغ دچار میشوند که این سه بیماری گوارشی بعد از خوردن داروهای متداول و مرسوم باز هم مداوا نمیشوند و ادامه پیدا میکنند، همچنین کاهش وزن شدید و تعریق شبانه، آن هم بهطور غیرعادی، تغییر شکل ناخنها و پدیدار شدن برفک سفید یا قارچهایی در داخل دهان و روی زبان و داخل مری، مشاهده تبخالهای مشکوک روی لب نیز میتواند از نشانههای ابتلای فرد به این بیماری باشد؛ اما باید توجه کرد که حتما اگر دو یا حتی بیشتر این علائم را هم با هم داشته باشید، ممکن است فقط بهطور اتفاقی با هم بهوجود آمده باشند و حتما دلیل وجود بیماری ایدز در بدن شما نیست.
راههای انتقال
گرچه در شروع همهگیری بیماری ایدز، شایعترین راههای آلودگی استفاده از سرنگهای آلوده و فرآوردههای خونی آلوده به ویروس بود، اما با گسترش این بیماری اکنون ارتباط جنسی شایعترین راه آلودگی است.
دکتر مینو محرز، متخصص بیماریهای عفونی و رئیس مرکز تحقیقات ایدز، ضمن اشاره به این موضوع، میگوید: از دو سال پیش تاکنون وارد موج سوم انتقال ویروس HIV شدهایم که از این زمان، میزان ابتلا خانمها به ایدز 30 درصد افزایش یافته است و خود، نشاندهنده شیوه انتقال جنسی این بیماری است و افزایش این نوع از انتقال بیماری نیز بیشتر از همه به دلیل مصرف قرصهای روانگردان توسط افراد و به دنبال آن برقراری روابط بیبند و بار جنسی، با افراد مختلف است که باعث ابتلای آنها به بیماری ایدز میشود.
خالکوبی و سوراخ کردن گوش به وسیله سوزن و وسایل آلوده نیز میتواند سبب انتقال بیماری ایدز شود، همینطور، اگر وسایل پزشک یا دندانپزشک و... آلوده باشند و رعایت احتیاط را نکنند یا اگر وسایل درمانی آنها آلوده شده باشد و بدون ضدعفونی مورد استفاده قرار گیرد، آلودگی انتقال مییابد.
در آرایشگاهها هم، تیغ به ظاهر سالم میتواند لختههای خون بسیار کوچک که با چشم غیرمسلح دیده نمیشود، داشته باشد و ویروس تا یک هفته در چنین لختههایی زنده و عفونتزا باقی بماند.
راه دیگر انتقال ویروس HIV از مادر به کودک است که هم در حین بارداری، زایمان و حتی شیردهی ممکن است این انتقال اتفاق افتد. اما مواردی هم که به هیچ عنوان باعث انتقال ویروس نمیشود؛ عبارتند: تماسهای اجتماعی روزمره شامل دست دادن، روبوسی و در آغوش گرفتن دوستان، ورزش و کار، خوابیدن در یک اتاق یا نفس کشیدن در هوای مشترک، ظروف غذا یا نوشیدنی مشترک، دستگیره در، استفاده از آب مشترک در شستوشو، شنا در استخر مشترک، آب دهان انداختن، عطسه و سرفه، عرق بدن و اشک و گزش پشه یا دیگر حشرات.
مشکلات روحی و روانی
مثل همه اتفاقهای تهدیدکننده زندگی، ابتلا به عفونت HIV نیز سبب تاثیر بر همه جنبههای زندگی بیمار و بروز حالتهای ترس، ناامیدی، افسردگی و مشکلات شناختی در او و همچنین خانوادهاش میشود، پس با آگاهی و آمادگی از بروز چنین شرایطی، میتوان تا حدود زیادی از شدت این اختلالات کم کرده و حتی بعضی از آنها را کاملا کنترل کرد؛ در این میان، راهنمایی و توجیه بیمار و خانوادهاش درخصوص مشاوره درمانی و کمک گرفتن از افراد باتجربه و حمایتگر اهمیت زیادی دارد و میتواند آنها را امیدوار کرده و کیفیت زندگیشان را تا حد زیادی بهبود بخشد.
پریناز کتابی، روانشناس و کارشناس مسائل روانی افراد مبتلا به ایدز، در گفتوگو با جامجم اظهار کرد: مهمترین مشکل بیماران مبتلا به ایدز، اثرات روانی ناشی از این بیماری و احساس تنهایی زیاد بعد از آن است.وی میافزاید: بیشتر افراد مبتلا به ایدز را جوانانی تشکیل میدهند که بعد از ابتلا به هر دلیلی از سوی دوستان خود طرد میشوند و برای ازدواج مشکل دارند و میل به بچهدار شدن و ناتوانی خود در این زمینه باعث ایجاد حالتهای شدید افسردگی در آنها میشود.وضع خلقی فرد مبتلا به ایدز از احساس اندوه، اضطراب یا عصبانیت تا بروز اختلالات افسردگی و اضطراب شدید تغییر میکند. افسردگی، شیدایی، اندوه و سوگواری، اضطراب، احساس گناه و تغییر در عملکرد جنسی از جمله اختلالات خلقیاند، که فرد HIV مثبت با آن درگیر است.
کوچولوهای مبتلا
سارا، کوچولوی سه سالهای است که از طریق سازمان بهزیستی به همراه پرستاری برای معاینات دورهای و آزمایشها و گرفتن دارو، به بخش عفونی بیمارستان مراجعه کرده است، ظاهرش نحیف است اما آنقدرها هم بیماری در ظاهرش خود را نشان نمیدهد، پدرش دچار بیماری ایدز بوده و این بیماری را به مادر منتقل کرده است و سارا هم هنگام به دنیا آمدن آن را از مادر گرفته است... .
مادرش با اینکه میدانست به این بیماری مبتلاست از ترس طرد شدن، به کادر بیمارستان هیچ اطلاعی نداد، به دنیا آمدن سارا از طریق زایمان طبیعی، هم جان مادر را گرفت و هم باعث شد او یادگار ناگواری از مادر به همراه خود داشته باشد و پدر که مسئول همه این مشکلات بوده، حاضر نشده کودک بیمادر را که تازه مریض هم هست نگه دارد و او را به بهزیستی سپرده و هر از گاهی به او سر میزند و حالا سارا کوچولو که از زمان به دنیا آمدن با این مرکز کاملا آشناست، آرام و بیصدا ایستاده تا نوبتش شود و این مسیر را یک مسیر طبیعی برای همه کودکان میداند و هیچ گاه بابت آن شکایت نمیکند... .
کودکان آلوده به ویروس HIV از حقوق اجتماعی مسلم یک انسان محرومند. محرومیت از زندگی خانوادگی، تحصیل و حتی شادیهای ساده کودکانه، کارکنان مدارس، دانشآموزان و اولیا باید بدانند که وجود یک دانشآموز مبتلا به ایدز در مدرسه سلامت آنها را به خطر نمیاندازد.تقریبا میتوان گفت که حدود 3 درصد از مبتلایان ایدز در کشور را کودکان تشکیل میدهند و این عدد حاکی از آن است که این کودکان، بیماری را از مادرانشان دریافت کردهاند.
الهام طباطبایی / چاردیواری (ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)