جام جم سرا: خبرگزاری فرانسه گزارش داد در این تحقیق که اولین مطالعه درباره بررسی اثر «سبز» در مقابل «بهره وری» کارمندان است، محققان اثرات فضای سبز بر درک کارمندان را از کیفیت هوا، غلظت، رضایت از محل کار و سطح تولید بررسی کردند.
به نقل از ایرنا، «مارلون نیون هویس» از دانشکده روانشناسی، گفت: تحقیقات ما نشان میدهد که سرمایه گذاری در محوطه دفتر کار با گیاهان سبز موجب افزایش کیفیت زندگی و بهره وری کارمندان میشود. از این رو، دفتر کار باید به گونهای طراحی شود که فضایی سبز، شادتر و سازندهتر داشته باشد.
این مطالعه نشان داد که یک محل کار سبز کمک میکند تا کارمندان بیشتر به فعالیتهای فیزیکی، ذهنی و عاطفی مشغول شوند. همچنین، محیط کاری سبز میتواند باعث افزایش سلامت روانی شود و وجود گل و گیاه در محیط کار میل و رغبت کارکنان را برای کار کردن بیشتر میکند.
برای خیلی از افراد شاغل، جدا کردن دغدغههای کار از مشکلات زندگی، امکانپذیر نیست. برای خیلی از ما پیش آمده است که حتی وقتی در خانه هم بودیم، یکباره بخشی از هوش و حواسمان به سمت کار رفته است و غرق محیط کار شدهایم.
بخصوص برای انسان شهرنشینی که برای بقا و پیشرفت، خواه ناخواه مجبور است در محیطهای صنعتی و اداری کار کند، شرایط محیط کار بر سلامت جسم و روان او تاثیر زیادی میگذارد.
انتقال مشکلات محیط کار به منزل و برعکس، اتفاقی است که شاید بشود آن را تا حد زیادی کنترل کرد، اما در بسیاری از موارد هم جدا کردن دغدغههای این دو محیط مجزا، از عهده هر کسی برنمی آید.
مثلا وقتی کارمندی در محیط کار با رئیسش دعوا میکند، انتظار سختی است که از او بخواهیم شب با لبخند و آرامش به کانون خانواده برگردد یا اصلا چند نفر پیدا میشوند که بتوانند چنین مهارت و آرامشی را در خودشان پرورش دهند.
یا مثلا چطور میشود وقتی محیط کار مملو از آلایندهها و موارد غیربهداشتی است، انتظار داشته باشیم فرد به سلامت از محیط کار خارج شود و به انواع بیماریهای مختلف مبتلا نشود.
در چنین وضعی واضح است وقتی فرد شاغلی در محیط کار به بیماری مبتلا میشود، همین بیماری که در محل کار برایش پیش آمده است، میتواند محیط خانه و خانواده او را هم به طور مستقیم تحت تاثیر قرار بدهد.
بدتر آن که اگر فرد شاغلی هنگام کار دچار حادثه شود، این حادثه میتواند همسر، فرزندان و به طور کلی، همه ابعاد زندگی او را تحت تاثیر قرار دهد و به همین دلایل است که میگوییم سلامت محیط کار با سلامت خانه، رابطه تنگاتنگی دارند و این دو مقوله به هیچوجه از همدیگر جدا نیستند.
حوادث در کارگاهها جولان میدهد
حادثه در کارگاهها اجتنابناپذیر است، البته فقط به این شرط که ما نتوانیم امنیت کارگاهها را برقرار کنیم.
وقتی کارگری از صبح تا شب با مواد خطرناک، وسایل برنده، خطر سقوط از ارتفاع و خطر پرتاب اجسام مختلف، دست و پنجه نرم میکند، در این اوضاع و احوال کافی است یک لحظه غفلت کرده و نسبت به خطرات اطرافش سهلانگاری کند، در این صورت بروز حادثهای تلخ دور از انتظار نیست.
بروز حوادث متعدد در کارگاههای کشور را میتوان از عمده چالشهای سلامت محیط کار به حساب آورد و در این بین، سهم حوادث شغلی در برخی صنوف بالاتر از اصناف دیگر است؛ مثلا به گفته قائم مقام وزیر تعاون، کار و رفاه، 47 درصد اینگونه حوادث شغلی در ایران به بخش ساختمان مربوط است.
تاکنون آمار دقیق و قابل اتکایی از میزان حوادث شغلی در ایران منتشر نشده، اما آمارهای غیررسمی و تائید نشده حاکی از آن است که هر ساله حدود 1800 ایرانی بر اثر حوادث شغلی، جانشان را از دست میدهند.
همچنین بر اساس اطلاعاتی که سایت پایش پرس به نقل از سازمان بینالمللی کار، انتشار داده است، در سال 91 کارگران تهرانی و اصفهانی در صدر کشتهشدگان محیط کار قرار گرفتهاند.
جدای از کشتهشدههای حوادث محیط کار، سالانه هزاران شهروند ایرانی نیز در محیطهای کار، معلول و مصدوم میشوند. بنابراین براحتی میبینیم رعایت نکردن نکات ایمنی در محیط کار، میتواند کارگر و خانوادهاش را به بیکاری بکشاند و آنها را به خط فقر نزدیک کند؛ حتی اگر از بعد کلان هم به موضوع نگاه کنیم، اینگونه حوادث شغلی باعث میشود هر ساله کشور ما بخشی از نیروی انسانی فعال خود را در بازار کار از دست بدهد.
حسین باقرزاده، کارشناس بهداشت محیط کار و رئیس انجمن صنفی مدیران آموزشگاههای بهداشت اصناف ایران نیز در گفتوگو با جامجم معتقد است: یکی از عمده دلایل بروز حوادث شغلی در ایران، نبود کارشناسان بهداشت و ایمنی در کارگاههای محیط کار است.
به گفته باقرزاده، مثلا قانون همه کارفرمایان صنعت ساختمان را موظف کرده است در محیط کارگاههای ساختمانی، کارشناس بهداشت و ایمنی کار وجود داشته باشد، اما در بسیاری از کارگاههای کشور شاهد هستیم این موضوع جدی گرفته نمیشود و قانون را اجرا نمیکنند؛ آن هم در حالی که بر اساس آمارهای رسمی، حدود نیمی از حوادث شغلی کشور در صنعت ساختمان اتفاق میافتد، با وجود این همچنان بحث ایمنی در این کارگاهها از سوی بسیاری از کارفرمایان، فراموش شده است.
در واقع، حالا کار به جایی رسیده است که بسیاری از کارفرماها، حضور کارشناس بهداشت و ایمنی کار در کارگاهها را فرآیندی اضافی و هزینه بر میدانند و از استخدام این کارشناسان شانه خالی میکنند، در حالی که این مساله با جان و سلامت کارگران ارتباط دارد و رعایت نکردن آن به هیچوجه شوخی بردار و قابل چشمپوشی نیست.
بهداشت محیط کار، اولویتی دست چندم
رعایت نکردن اصول اولیه بهداشت، دغدغه همیشگی محیطهای کار بوده است. در برخی مشاغل مثل صنایع غذایی که به طور مستقیم با سلامت مردم ارتباط دارد، آلوده بودن محیط باعث میشود هم کارگر و هم شهروندان، چوب غیربهداشتی بودن محیط کار را بخورند.
در برخی مشاغل دیگر هم آلودهبودن محیط کار باعث شده کارگران در معرض ابتلا به بیماریهای مختلف قرار داشته باشند و سن امید به زندگی در بین آنها کاهش چشمگیری داشته باشد.
قرار گرفتن در معرض گازهای سمی، مواد شیمیایی خطرناک و اشعههای مضر، حضور در محیطهای کاری پرسر و صدا و اضطرابآور، آلودگی هوا و آب در برخی فضاهای کاری و پاکیزه نبودن محیط کارگاهها از مهمترین مشکلات بهداشتی در محیط کار به حساب میآید.
همه این موارد قابل کنترل است، ولی متاسفانه در فضای اشتغال کشور، بهداشت محیط کار هنوز در اولویت کارفرمایان قرار ندارد. البته باقرزاده بر این باور است که باید علاوه بر ارتقای سطح بهداشتی محیطهای کار از سوی کارفرمایان، خود کارگران هم تحت آموزشهای بهداشتی قرار بگیرند تا با علم به خطرات محیط اطرافشان، از سلامت خود در برابر آلودگیهای محیط کار، محافظت کنند.
رضایت روانی شاغلان دغدغهای که جدی نمیگیرند
آرامش خیال را شاید بتوان بهترین امتیاز در هر محیط کاری به حساب آورد. وقتی کارگر، کارمند یا هر فرد شاغلی از محیط کارش رضایت روانی داشته باشد، در آن صورت تحمل سختیهای محیط کار برایش راحتتر میشود.
بحث توجه به سلامت روان در محیطهای کاری، موضوع مهمی است که اهمیتش دست کمی از ارتقای ایمنی و بهداشت محیط کار ندارد.
درآمد کافی نیروی کار و توجه به خواستههای منطقی شاغلان، نکاتی است که به گفته ابراهیمی میتواند سلامت روانی در محیطهای کار را ارتقا بدهد و حتی میزان حوادث شغلی را هم کاهش دهد، زیرا فرد شاغلی که با آرامش روانی و رضایت خاطر به کارش ادامه میدهد، به سلامت فردی، بهداشت محیط کار و پیشگیری از حوادث شغلی نیز توجه بیشتری نشان میدهد.
درباره میزان سلامت روانی شاغلان در محیطهای کار کشور نیز تحقیق میدانی قابل اعتنایی انجام نشده است و به همین دلیل شاید نتوان درباره میزان سلامت روانی شهروندان ایرانی در محیطهای کاری با قاطعیت صحبت کرد، اما آنگونه که خبرگزاری تسنیم به نقل از آمارهای سازمان ملل منتشر کرده است، ۶۷ درصدی شهروندان ایرانی از شغل خود رضایت دارند.
این آمار به این معنی است که تقریبا در بین سه نیروی کار ایرانی، حداقل یک نفر از شغل خود رضایت ندارد.
این نارضایتی روانی در محیطهای کار، قطعا روی بازدهی آن مجموعه کاری هم تاثیر میگذارد و اشتیاق بهتر انجام دادن کارها را از فرد شاغل میگیرد.
در محیط کاری که سلامت روانی افراد شاغل تهدید شود، کارها از سر بیرغبتی و فقط به منظور رفع تکلیف انجام میشود. این روند در بلندمدت موجب میشود خلاقیت و پشتکار در آن مجموعه کمرنگ شده و محیط کار به فضایی عذابآور تبدیل شود.
اما در بین همه ناملایمات روانی در محیط کار، اضطراب را شاید بتوان شایعترین دلیل نارضایتی روانی در محیط کار به حساب آورد. این اضطرابها در اثر کار زیاد و گاهی هم به دلیل بداخلاقیهای برخی کارفرمایان اتفاق میافتد و سلامت روانی در محیط کار را به مخاطره میاندازد.
این مخاطرات روانی در محیط کار، کاملا قابل پیشگیری است و در این وسط، شاید نقش مدیریت مجموعه در کنترل اوضاع، از همه مهمتر باشد. مثلا مدیر یک مجموعه کاری میتواند با تقدیر از نیروهایی که از همه فعالتر هستند یا حذف انتظاراتی که اجرای آن فراتر از توان نیروهای کار است، سلامت روانی در محیط کار را افزایش دهد.
امین جلالوند / گروه جامعه
جام جم سرا به نقل از ایران هفت: یادم هست نخستین بار که وارد محیط کاری ام شدم، به دنبال چهرهای بودم که لبخند بر لب داشته باشد و از من استقبال کند، اما بیفایده بود. چون همه آدمها یا سرشان به کار خودشان گرم بود یا آنچنان اخمی بر چهرهشان بود که واقعاً هر کسی با دیدن آنها میترسید.
شاید این تجربهای مشترک برای همه آدمهایی است که برای نخستین بار وارد یک محیط کاری جدید میشوند و تنها مختص من نباشد. به هر حال بهتر است در چنین مواقعی در مقابل گارد بسته همکاران مقاومت کرده و سعی کنید انگیزهتان را از دست ندهید. زیرا در این صورت ادامه کار در آن سازمان برایتان دشوار و گاهی نیز غیرممکن خواهد بود.
همیشه این محافظه کاری و نگرانیها از سوی بسیاری از کارکنان قدیمی در محیطهای کاری مختلف وجود دارد. نمونهاش در اختیار قرار ندادن اطلاعات کافی به همکار جدید برای انجام کار است. زیرا هر یک از کارکنان قدیمی تصور میکنند که اگر تواناییهای فرد جدید بیشتر باشد امنیت شغلی آنها به خطر خواهد افتاد.
متأسفانه این وضعیت در سازمانهای دولتی و خصوصی فرق چندانی ندارد و این گونه رفتارها در هر دو بخش وجود دارد که به هر حال، یک ضعف سازمانی محسوب میشود.
بیشتر افرادی که در مشاغل مختلف فعالیت دارند، این وضعیت را تجربه کرده و اگر نظرخواهی خاصی در این خصوص صورت گیرد، همه آنها به تجربههای مشابهی در این خصوص اشاره میکنند. این در حالی است که وقتی به فرد جدیدی که برای انجام کار و فعالیت به سازمانی وارد شده، همانند یک دشمن نگاه شود، این نگاه منفی بر کارهای دیگران نیز تأثیر خواهد گذاشت و در نتیجه محیط کار به محیطی پر از استرس و نگرانی برای همه تبدیل خواهد شد.
چرا باید محیطهای سازمانی با کوچکترین تغییری همه چیزش به حاشیه کشیده شود و بازدهی کار برای مدتی پایین بیاید؟ چرا مدیران از همان بدو ورود افراد تازه وارد، جایگاهی برای آن شخص در نظر نمیگیرند و او را به صورت رسمی به دیگر کارکنان سازمان معرفی نمیکنند؟
البته معارفه فرد معمولاً آزمایشی است و همین عبارت آزمایشی کار کردن در نفس خود یعنی مواظب باشید تا او کار را از شما نگیرد. همین موضوع خود میتواند موجب سلب آرامش همه افراد در یک محیط کاری شده و تأثیرات منفی به وجود بیاورد. پس علاوه بر اینکه برای فرد جدید دورههای مهارتی ارتباطی برای ایجاد آمادگی ورود به محیط کاری جدید آموزش داده میشود، باید به سایر نیروهای قدیمیتر نیز تمام این مهارتها آموزش داده شود تا بتوانند این گونه موضوعات را در الگوهای رفتار اجتماعی خود جای داده و به آن توجه کنند. رعایت این موضوعات باعث کاهش استرس و نگرانی در محیط کاری شده، در نتیجه احساس امنیت شغلی را افزایش داده و بازده کار را نیز بالا میبرد.(سمیه بهمنی)
یکشنبه 2 آذر 1393 ساعت 10:25
حداقل ۶۰ درصد از منابع آب زیرزمینی چین با کیفیت «بسیار ضعیف» و یا «نسبتا ضعیف» شناخته میشود. معنای چنین کیفیتی آن است که مردم نمیتوانند از این آبها مستقیما برای نوشیدن بهرهای ببرند. گزارشی جدید در این زمینه نشان میدهد که یک بحران عمیق زیست محیطی در این کشور در حال جریان است.
چند پیشنهاد مطرح کردم و جملگی را دربست پذیرفتند و به اجرا درآوردند. خودشان هم البته ایدههای نابی داشتند. تصاویری که میبینید، نشاندهندهٔ پنج ابتکار ارزشمند محیط زیستی «فرزانه» و «عارف» در شادمانههای نخستین روز وصلشان است:
پنج ابتکار مذکور نیز اینهاست:
۱- معرفی برخی از ظرفیتهای گردشگری استان کرمان با تاکید بر جاذبههای طبیعی و تاریخی بکر و کمتر شناخته شده استان با استفاده از تابلوهای عکاسی در مسیر ورود مدعوین به تالار.
۲- آزادسازی دو کبوتر و بازگرداندن آنان به آغوش طبیعت.
۳- جلوگیری از ریخته شدن خون حیوانی بیگناه (گوسفند) به عنوان قربانی در شب اول زندگی مشترک.
۴- کاشت دو نهال درخت سرو در اتوبان هفت باغ علوی در نزدیکی تندیس هفتمین گردهمایی راهنمای گردشگری ایران.
۵- طراحی شعار Responsible tourism based on Global peace بر روی کیک ازدواج.
درود بر فرزانه و عارف نجفیپور عزیز؛ باشد که بخت بلندتان همواره با رنگ سپید و سبز، همآغوش بماند. (محمد درویش/زیست بوم)
289
اغلب ما ساعتهای زیادی را در محیط اداری با همکاران میگذرانیم و در واقع کار کردن در سازمان به منزله کار کردن با دیگران است. در دنیایی که ارتباط با دیگران ، با توجه به روحیات منحصربهفرد هرکس، با فراز و نشیبهای زیادی همراه است، شیوه برقراری ارتباط اهمیت زیادی دارد شاید به همین دلیل نیز گفتهاند «انسان موفق نیمی کارمند است و نیمی سیاستمدار.»
اگر ما این توانایی را نداشته باشیم که ارتباط اثربخشی برقرار سازیم و موانع و اختلالات یک رابطه درست و موثر را تشخیص دهیم، علاوه بر آنکه دچار ناراحتی و استرس میشویم، پیشرفت کاری هم نخواهیم داشت و سازمان هم به اهدافش نائل نخواهد شد. معمولا در هر جایی که روابط انسانی وجود دارد این امکان هم هست که برخی رفتارهای مخرب و آسیبرسان وجود داشته باشد .
اغلب افرادی که دارای خاصیت جذابیتهای گولزننده هستند و براحتی هم میتوانند دیگران را گرفتار خود سازند، در آغاز بسیار جذاب به نظر میرسند و ممکن است به وسیله هوش بالا، استعداد، ثروت، اعتماد بهنفس، زیبایی، تحصیلات و موقعیت بالای اجتماعیشان همکاران را مجذوب خود کنند، اما در بیشترموارد این جذابیتها برای طرف مقابل حکم سراب را دارد. برای نمونه همکار یا رئیسی که در ابتدای رابطه بسیار جذاب و پرکشش بوده، با گذشت زمان نقاط ضعف وی نمایان میشود و خصوصیات اخلاقی ناسالمش آشکار میشود. این افراد در بسیاری از سازمانها وجود دارند فقط باید کمی دقت کرد و آنان را تشخیص داد و تا جایی که امکانپذیر است از آنان دوری کرد. برخی از مهمترین دستهبندی این افراد که کاترین کراولی در کتاب خود با نام« کار کردن با تو مرا میکشد» به شرح زیر است:
1- چالهخالیها: افراد با ویژگی چالهخالی معمولا در شروع رابطه سعی میکند از مهربانی شما نهایت استفاده را بکنند و روش آنها هم به این شکل است که شمارا در معرض یکی از مشکلاتش (بیماری، بدهکاری، بدرفتاری اعضای خانواده و...) قرار میدهد و همدلی و همدردیتان را میطلبد و تقاضای کمک میکند. بعد از اولین کمک او بیشتر به شما متکی میشود و زمانی که نیازش به حمایتتان چند برابر شد مرزهایتان از بین میرود و دردسرها شروع میشود. در برخورد با افراد چالهخالی بپذیرید که او خواهان توجه است و نه خواهان کمکرسانی. بنابراین سعی نکنید دائما حلال مشکلات چالهخالیها باشید و فقط بدون اینکه توصیه یا راهنماییشان کنید به حرفهایشان گوش دهید .
2-خرابکارها: شخص خرابکار ابتدا در نقش حامی وارد صحنه میشود و به تحسین شما میپردازد.
بهعنوان همکار از چنین کسی چاپلوسی زیادی دریافت میکنید و احساس میکنید او شما را درک میکند، اما به مرور زمان متوجه میشوید همین فرد دست به کارهایی میزند تا موقعیت کاریتان را به خطر بیندازد. البته وقتی با این به ظاهر دوست برخورد میکنید منکر عمل زشت خود شده و ادعا میکند که عمدی نداشته است. این افراد برای اینکه موفق شوند، کاری میکنند که دیگران مسالهدار به نظر برسند پس هیچگاه رفتار خرابکارها را غیرعمد تصور نکنید .
3- نوازشگرها: افراد نوازشگر معمولا این تصور را دارند که دنیا سرشان کلاه گذاشته و ادعای رفتارهای غیرمنصفانهای (نگرفتن اضافه حقوق و ترفیع، بیتوجهی پدر و مادر، فرصتهای از دست رفته و...) را دارند. آنها به نظر خودشان هیچگاه درک نشده و همیشه کسانی در حقشان ظلم کردهاند. در رابطه با چنین شخصیتی بدانید که نمیتوانید طرز تفکر او را تغییر دهید و بهعنوان یک همکار هر قدر هم در حقش خوبی و مهربانی کنید همچنان مدیون وی هستید پس خود را درگیر آه و نالههای نوازشگرها نکنید .
سبک کاریتان را تعدیل کنید
شما در محیط کار از کدام دسته افراد هستید؟ آیا از آن دسته افرادی هستید که وقت سر خاراندن هم ندارید در حالی که همکارتان از بیکاری حوصلهاش سر رفته یا از افرادی هستید که هر کاری را باید بدون هیچ عیب و نقصی انجام دهید و توقعات بسیار بالایی هم دارید؟ اصولا هر فردی در محیط کار سبک کاری خاص خود را دارد . سبک کاری در محل کار شیوهای است که بر تمام جوانب مانند نوع رفتار و حتی کلماتی که به کار میبریم، اثرگذار است. اگر ما بتوانیم سبک کاری متعادلی را انتخاب کرده و طبق آن پیش برویم حتما بسیاری از مشکلات ارتباطیمان حل خواهد شد .
جولی هی در کتاب « روانشناسی موفقیت در محیط کار» سبکهای کاری رایج در محیط کار را دستهبندی کرده است که به مهمترین آنها که در بسیاری از محیطهای اداری رایج است میپردازیم .
الف-عجلهکنها: کارکنان عجلهکن حجم کاری زیادی را در زمان کوتاهی انجام میدهند، همیشه به سرعت کار میکنند و نسبت به ضربالاجلها عکسالعمل خوبی از خود نشان میدهند در شرایط استرسزا توانشان به حداکثر میرسد. انگیزه پنهان این افراد این است که تا آنجا که میتوانند کارها را در حداقل زمان انجام دهند و از این روند هم احساس خوبی دارند. معمولا سریع صحبت میکنند، عادت به قطع کردن صحبت دیگران دارند و بیحوصله به نظر میآیند. اگر شما از این گروه هستید برای تعادل بیشتر سعی کنید روش کارتان را تغییر دهید. سعی کنید برای پرهیز از اشتباهاتی که حل آنها زمان بر است، کارتان را مرحلهبندی کنید .
ب - کامل باشها: کارمندانی که سبک کاری شان «کامل باش» است معمولا بر این عقیدهاند که «کاری ارزشمند است که خوب و کامل انجام شده باشد. »وجه مشخصه یک کامل باش این است که همه چیز از همان ابتدا باید بدون اشتباه و کاملا بدون نقص انجام شود. فرد کامل باش چون به کسی اعتماد ندارد که کاری را درست انجام دهد همه کارها را خود به عهده میگیرد. کامل باشها سطح توقعات بالایی دارند و فراموش میکنند گاهی هم استانداردهای پایین، مناسب و قابل قبولاند . اگر سبک کاریتان شبیه یک کامل باش است، این مهم را در نظر داشته باشید که قرار نیست همه کارها بدون اشتباه انجام شود ضمن اینکه اشتباه کردن یکی از منابع یادگیری است.
ج -خشنودکنها: روش کاری خشنودکنها به این صورت است که تمام هم و غم این افراد این است که دیگران راضی و خشنود باشند و برای این منظور تمام تلاششان را به کار میگیرند. بیشتر وقت این کارمندان صرف لبخند زدن و تکان دادن سر به علامت تائید دیگر همکاران میشود. فرد خشنودکن دائما در حال آوردن چای برای دیگران است. اگر خشنودکن هستید مراقب باشید که دائما در دام درخواستهای غیرواقعبینانه همکارانتان نیفتید و اگر خواستار احترام دیگرانید، محدودیتها و تواناییهایتان را در نظر داشته باشید، مهمتر از همه اینکه تمرین کنید این توانایی را داشته باشید تا قاطعانه اشتباهات دیگران را به آنان متذکر شوید.
د - قوی باشها: این دسته از افراد توانایی آن را دارند که از مشکلات شخصی خود به نفع سازمان فاصله بگیرند و با افرادخشمگین و پریشان برخورد مناسبی داشته باشند. قوی باشها را «آدم آهنی» هم میگویند چرا که آنان قادرند تصمیمات ناخوشایند بگیرند و اصلا هم احساس گناه نکنند به همین دلیل بیاحساس تلقی میشوند. مشکل این سبک کاری این است که هیچگاه از دیگران درخواست کمک نمیکنند و همیشه هم وظایف زیادی بر دوش خود میکشند. اگر این ویژگیها را در خود میبینید سعی کنید ضعفهای خود را لاپوشانی نکنید و مطمئن باشید کمک گرفتن از دیگران ضعف به حساب نمیآید.
ارتباط درست را از خودتان شروع کنید
به منظور ارتباط موثر در محل کار لازم است بعضی از شیوههای ارتباطی به کار گرفته شود و در انجام این مساله حتما نباید چشممان به همکاران باشد تا اول آنان این قواعد را انجام دهند و بعد ما حرکت کنیم، بهتر این است که شروعکننده خودمان باشیم و برای شروع هم به قوانین پیچیدهای نیاز نداریم:
این حق شماست تا از دیگران انتظار داشته باشید که با شما رفتاری محترمانه داشته باشند اما اول خودتان این شیوه رفتار را پیش بگیرید .
در ارتباط اداری، رفتارهای کلامی و غیرکلامی را که به نظر بیاهمیت میرسند، دستکم نگیرید. بعضی کلمات به ظاهر بیاهمیت ممکن است در ارتباط اداری معنای بسیاری داشته باشد. پس درباره کلمات خود فکر کنید .
همیشه مراقب شیوههای بهبود کار برای دیگران باشید و به جای «من» به «ما» فکر کنید.
از غیبت کردن، شایعهپراکنی و پرگویی دوری کنید. از افراد ضعیف دفاع کنید، تودار باشید و کمی هم کناره بگیرید. رعایت این موارد باعث ارتقای شما میشود.
حد و مرزها را بشناسید و عادت نکنید به حساب صمیمیت دائما وارد حریم خصوصی افراد شوید در ضمن به هیچ کس اجازه ندهید از خوبی شما سوءاستفاده کند.
تاثیرگذار خوبی باشید، لباس مرتب بپوشید و استانداردهای بالا را به کار بگیرید.
از این باور که مجبورید به دیگران بچسبید و با آنها ارتباط داشته باشید، اجتناب کنید به این فکر کنید که چه نقاط قوتی دارید و ضعفتان چیست. سنجاق لباس دیگران نباشید.
دائم به همکاران گله و شکایت نکنید.
به جای سکوت، خواستههایتان را با صراحتمطرح کنید.
از میزان بار کاریتان کم کنید و از لطف کردن بیش از اندازه به همکارانتان خودداری کنید چرا که ممکن است شما نیت خوبی داشته باشید اما دیگران برداشتهای متفاوتی دارند.
چراغ قرمزها را رد نکنید
در دنیای کار، حد و مرزگذاری یکی از ارزشمندترین مهارتهاست اغب ما هنوز یاد نگرفتهایم که چطور حد و مرزهای شخصی خود را با دیگران مشخص کنیم و مهمتر اینکه یاد نگرفتهایم چطور محترمانه به دیگران بگوییم رفتارشان سوءاستفاده محسوب میشود و از نظر ما غیرقابل قبول است. تجاوز به حریم دیگران به هر شکلی (زبانی و غیرزبانی) و هر نوع سوءاستفاده با عنوان «صراحت» و «قاطعیت» بهعنوان رفتاری ناپسند به شمار میرود . هر انسانی با هر شغل و عنوانی این حق را دارد که برای خودش حریم شخصی داشته باشد و دیگران هم موظف هستند به این حریم احترام بگذارند. در محیط کار همکاری که با صدای بلند حرف میزند یا میخندد و تمرکز همکارش را بر هم میزند یا کارفرمایی که به دلیل مرتبه شغلیاش به خود اجازه دخالت در امور خصوصی کارمندش را میدهد همه نمونههایی از بیاحترامی به حد و مرزهاست . در مواردی که افراد در محیط کارتان به فضای روانی، ذهنی یا فیزیکیتان تجاوز میکنند واکنش نشان دهید و منفعلانه یا بسیار پرخاشگرانه عمل نکنید .
قابل توجه مدیران
شاید بسیاری از مدیران خواستار این باشند که آرامش بیشتری در محیط کار برقرار کنند تا کارمندانشان جای دیگری نروند اما نمیدانند که چطور باید این کار را انجام دهند و علت بسیاری از رفتارهای نا مطلوب کارکنانشان را هم درک نمیکنند در حالی که اگر مدیران برخی از قواعد ساده ارتباطی را بدانند کمتر دچار مشکل میشوند برخی از نکاتی را که بد نیست مدیران به آن بپردازند، ذکر میکنیم:
ـ هیچگاه طوری رفتار نکنید که انگار مالک کارکنانتان هستید. نمیتوانید افراد را مجبور کنید تا دیروقت و حتی تعطیلات پایان هفته را هم برای شما کار کنند .
- از پشت درهای بسته سازمان را اداره نکنید. در سازمان حرکت کنید و در جریان کارها قرار گیرید. مراقب نشانههای ناخرسندی و نارضایتی در بین آنان باشید .
ـ باعث نشوید که کارکنانتان احساس ناامنی کنند. اگر کارفرمایی سر سخت و خشن باشید باعث میشوید کارکنانتان اشتباهات زیادی مرتکب شوند .
ـ با کارمندانتان مودب باشید، بر سر آنها فریاد نزنید، ناسزا نگویید و زود هم عصبانی نشوید .
ـ با کارمندانتان صریح و بیپرده صحبت کنید و در مورد کاستیها و اشکالاتشان با کنایه و اشاره تذکر ندهید. به شکلی سازنده و سودمند انتقاد کنید.
ـ قاطع و جدی باشید . کارمندان از اینکه مدیری مقتدر داشته باشند، خشنود میشوند.
ـ حقوق افراد را عادلانه و بر اساس شایستگیهایشان بدهید. پول در افراد ایجاد انگیزه میکند و مهمتر از همه آنکه پول نشانگر ارزش مشارکت فرد در سازمان است.
ـ برخی کارکنان توانا و مشتاق طبیعتا درونگرا هستند. استعدادهایشان را بشناسید و کاری نکنید که از پیش شما بروند تا در جای دیگری به ارزششان پی برده شود.
ـ محیط مناسبی فراهم کرده و کاری کنید که افرادتان راغب به ماندن باشند. به خاطر داشته باشید که اگر آمار ترک خدمت کارکنانتان بیش از10درصد در پایان هر سال باشد اشکال از شماست. در ضمن بهترین افراد اول از همه میروند و احتما لا هم سراغ رقیبانتان خواهند رفت.
وجود انواع غذاهای فوری یا همان فست فودها و ورود آنها به برنامه غذاهایی خانوادهها در تمام طبقات شاید متهم ردیف اول افزایش وزن افراد باشد، این در حالی است که در دنیای مدرن امروز بی تحرکی هم دلیل دیگری برای برهم خوردن توازن وزن تبدیل شده است. مکانیزه شده مشاغل و از بین رفتن جایگاه فعالیتهای بدنی در حرفهها و مشاغل مختلف باعث شده تا پدیده ای به نام پشت میز نشینی به آفتی برای داشتن تناسب اندام مناسب تبدیل شود تا به آنجا که اشتغال در دنیای صنعتی دغدغهای به نام اضافه وزن را نیز با خود به همراه آورده است، معضلی که راه فرار از آن داشتن برنامه دقیق برای مقابله با بیتحرکی در ساعات متمادی است که فرد پشت میز مینشیند و به وظایفی که برعهده وی گذاشته شده است عمل میکند.
همه آنهایی که برای لاغر شدن تلاش می کنند می دانند که حفظ وزن مطلوب بسی سخت تر و دشوارتر از گرفتن رژیم های سخت و طاقت فرسا و انجام فعالیت های ورزشی سنگین است. محیط کار یکی از مکان هایی است که در به هم زدن رژیم لاغری نقش بسزایی ایفا می کند. بیشتر افرادی که تصمیم به کاهش وزن می گیرند وقتی به محیط کار میروند، نمی توانند رژیم و برنامه غذاییشان را ادامه داد و خود را به وزن دلخواه برسانند، به همین خاطر پشیمان شده و روند قبل از رژیم را ادامه می دهند.حال آنکه می توان تنها با رعایت برخی موارد خود را از اضافه وزن در محیط کار در امان داشت.
تنقلات ممنوع
یکی از عادات تغذیهای رایج در محیطهای کاری به ویژه فضاهایی که افراد به صورت گروهی دور یک میز مینشینند، مصرف تنقلات در ساعات مختلف روز است که چون در شکل دست جمعی مصرف میشود هم دچار تعدد دفعات شده و هم افراد را به خورن ترغیب میکند.
به گزارش میزان، به عبارتی میتوان گفت، مصرف تنقلات که در گذشته میان بچهها رایج بود، اکنون به یکی از عادتهای غذایی بزرگسالان تبدیل شده است. بنابراین اگر از افزایش وزن خود گله دارید کمی به انچه در محیط کار میخورید فکر کنید. متوجه میشوید که باید خوردن تنقلات و کیک و شیرینی را در ساعتهای کاری کاهش داده و برای جبران نیروی از دست رفته بدن تان از میوه، آبمیوه، غلات و لبنیات استفاده کنید.
اینگونه غذا نخورید
توصیه بعدی که برای شما داریم این است که هنگام کار با رایانه هرگز غذا نخورید، زیرا در این شرایط متوجه میزان مصرف خوراکی که در حال خوردن آن هستنید، نمیشوید و بیش از میزانی که بدنتان به مواد غذایی نیاز دارد غذا مصرف می کنید. موضوع دیگری که باید به آن توجه داشته باشید این است که برای جلوگیری از پرخوری و ناراحتیهای گوارشی نباید ایستاده و با عجله غذا بخورید. متاسفانه در بسیاری از محیطهای کاری یا در خیابان مشاهده میشود افرادی که به هر دلیل عجله دارند ایستاده و در حین حرکت غذا مصرف میکنند که این رفتار ضمن اینکه ممکن است موجب از بین رفتن سلامت دستگاه گوارش آنها شود ممکن است اضافه وزن را نیز برای آنها به همراه داشته باشد.
دیگر اینکه که بعد از خوردن غذا بلافاصله به میزکارتان بازنگردید و کمی به خودتان زمان دهید. البته نه به معنای اینکه به این بهانه وقت زیادی را هدر دهید و موجب نارضایتی مدیران خود شوید، فقط چند دقیقه به خود زمان دهید و بعد کار را از سر بگیرید. این را هم بگویم تا زمانی که در محل کار هستید از خوردن نوشابههای گازدار و آب میوه های شیرین پرهیز کنید.
راهکارهایی جالب برای کاهش اشتها
تعجب نکنید میخواهم در اینجا به شما راهکاری را آموزش دهم که بعد از صرف غذا میتواند میل به خوردن دوباره تنقلات و مواد خوراکی را در شما کمتر کند. اینکه پس از صرف غذا، دندانهایتان را بشوئید تا میل به خوردن دوباره غذا در شما کاهش یابد. امتحان کنید متوجه نتیجه آن میشوید. علاوه براین خود را مقید کنید تا صبحها بدون خوردن صبحانه خانه را ترک نکنید، زیرا نخوردن صبحانه تمایل به نخوردن تنقلات و کیک و شیرینی را افزایش داده و بدون اینکه متوجه شوید به همین سادگی با دست خود زمینه ابتلا به چاقی را فراهم آوردهاید و آنوقت به این مثل معروف میرسید که خودکرده را تدبیر نیست.
ایستاده بخوانید
صبر کنید، عجله نکنید به طور قطع از اینکه گفتهایم از این جای مطلب را ایستاده بخوانید هدفی داریم. اگر شما از آن دسته افرادی هستید که بیشتر وقت خود را روی صندلی اداره می گذرانید و شبها هم روی مبل راحتی خانهتان می نشینید یا لم میدهید، بد نیست بدانید به همین راحتی خود را در معرض چاقی، دیابت، بیماریهای قلبی، انواع سرطان، حتی مرگ زودرس قرار دادهاید.
در واقع حتی اگر اهل ورزش کردن هم باشید، نشستن طولانی شما را در معرض ابتلا به بیماری قرار می دهد. جالب اینکه مطالعات نشان می دهد اندازه دور کمر افرادی که بیش از دیگران روی صندلی می نشینند، بیشتر از دیگران بوده و این افراد بیش اشخاصی که چنین رفتاری ندارند، از ابتلا به فشار و قند خون رنج میبرند. محققان همچنین معتقدند نشستن طولانی مدت آنقدر مضر است که حتی تأثیر تمرینات ورزشی را از بین میبرد، بهطوری که اگر فردی هر روز ورزش کند و در عین حال روزانه سه ساعت در مقابل تلویزیون بنشیند، هیچ تفاوتی با فردی که ورزش نمی کند از نظر وزن و سایز نخواهد داشت.
یک ادعای ساده اما مهم
شاید جالب باشد بدانید که عدهای از متخصصان تغدیه برای نشان دادن مضرات نشستن این حالت را با رفتاری مانند جویدن مقایسه کرده و میگویند؛ بدن در حالت نشسته حتی از هنگامی که مشغول جویدن آدامس هستید، انرژی کمتری می سوزاند. اما برخلاف نشستن ایستادن با افزایش کشش ماهیچههای پا و در گیر کردن عضلات کمر و شانه ها موجب می شود هر از چندگاهی این پا و آن پا شوید و بهطورکلی انرژی بیشتری صرف کنید.
جالب این جاست که چند لحظه بلند شدن از روی صندلی و چند قدم راه رفتن برای کسانی که مدام به صندلی کارشان چسبیده اند نتایج خارج از تصوری دارد. این کار با تسهیل سوخت و ساز بدن به گوارش بهتر و گردش خون کمک می کند. در توضیح این ادعا کافی است بدانید لیپوپروتئین به عنوان ترکیبی که به واسطه وجود آن، چربیها در خون گردش مییابند و کمبود آنها در خون مشکلات زیادی را به وجود می آورد با میزان نشستن یا ایستادن در ارتباط مستقیم است.
لیپوپروتئین با فعالیت ماهیچه ها تولید میشود و در نشستن های طولانی مدت میزان آن در خون کاهش می یابد. به این ترتیب بدیهی است چنانچه پس از مدتی نشستن از جای خود بلند شوید بدن می تواند با تولید مولکول های لیپوپروتئین نیاز خود را تأمین کند. پس از یکجا نشینی طولانی مدت دست بردارید و اگر هم مجبور هستید ساعتهای متمادی در محل کار و پشت میز بنشیندی گهگاهی از جایتان بلند شوید و طول و عرض اتاق را قدم بزنید.
ضرب و تقسیم دقیقهها برای حفظ سلامتی
تصور کنید در هر شبانه روز هشت ساعت بخوابید و یک ساعت ورزش کنید. 15 ساعت فعالیت باقی مانده را چگونه سپری میکنید؟ در واقع افزایش وزن به شیوه زندگی شما در ساعات میانی روز بستگی زیادی دارد. برخی سئوال های ساده میتواند در توضیح این مطلب موثر باشد.
آیا از آسانسور استفاده میکنید یا از پله ها بالا میروید؟ آیا برای ارتباط برقرار کردن با همکارتان برای او ایمیل ارسال میکنید، یا به اتاق او میروید؟ در خانه آیا وقتتان را جلوی تلویزیون میگذرانید یا به کارهایی چون مراقبت از باغچه میپردازید؟ با ماشین برای خرید های کوچک تا سرکوچه میروید تا کمی هم پیاده روی میکنید؟ اگر ورزش را در دستور کار خود دارید و در عین حال وزن کم نمیکنید پاسخ سئوال خود را در چگونگی گذراندن ساعات میانی روز خود جستجو کنید.
چند توصیه کاربردی
تا به اینجا همه توصیه ها مربوط به رفتارهایی میشد که یا باید داشته باشید یا اینکه آنها را فراموش کنید. اما چند نکته نیز وجود دارد که کاربرد زیادی برای حفظ سلامت به ویِژه برای اشخاصی که طولانی مدت پشت میز مینشیند دارد، به طور مثال بد نیست بدانی که طول کفی صندلی باید به اندازهای باشد که از نشیمن گاه تا زانوی شما به طور کامل روی آن قرار گیرد، همچنین صندلی تان باید حتما تکیه گاه داشته باشد تا بتوانید کمرتان را به آن تکیه دهید.
در غیر این صورت بهتر است صندلی تان را به دیوار بچسبانید و از دیوار به عنوان تکیه گاه استفاده کنید. اگر مجبورید با رایانه کار کنید یادتان باشد هنگام کار با کامپیوتر، باید مچ و ساعد دست تان در یک راستا قرار داشته باشند و برای جلوگیری از درد مفاصل مچ دست، نباید مدام آنها را خم و راست کنید. فراموش نکنید که کف پاهای تان باید به طور کامل به زمین چسبیده باشد و اگر صندلی تان بلند است و پاهای تان به زمین نمی رسد، بد نیست که از یک زیرپایی استفاده کنید.
بررسی جدید در استرالیا نشان میدهد ایستادن برای مدت زمان دو ساعت در روز به جای نشستن در محیط کار سطح قند خون و کلسترول را بهبود میبخشد. همچنین راه رفتن هم میتواند تاثیرات مثبت بیشتری بر میزان دور کمر فرد بگذارد.
محقق این مطالعه گفت: یافتههای بدست آمده شواهد اولیه مهمی ارائه میکند که افزایش میزان مدت زمان ایستادن یا راه رفتن به جای نشستنهای طولانی مدت به سلامت قلب و متابولیسم کمک میکند.
به گزارش ایسنا، در این مطالعه حدود 700 زن و مرد 36 تا 80 ساله برای مدت زمان یک هفته در طول 24 ساعت شبانه روز تحت کنترل قرار گرفته و مدت زمان نشستن، ایستادن، راه رفتن و خوابیدن آنان به ثبت رسیده است.
به طور متوسط این افراد حدود هشت ساعت در روز مینشستند، چهار ساعت میایستادند و دو ساعت راه میرفتند. همچنین در طول روز برای مدت زمان یک ساعت و نیم فعالیت جسمی داشتند.
محققان مشاهده کردند افرادی که مدت زمان دو ساعت را به جای نشستن فعالیت ایستاده داشتند سطح قند خون ناشتای پایینتری داشته و میزان تریگلیسیرید آنان 11 درصد پایین تر بوده است. همچنین اختصاص دو ساعت از روز به پیاده روی به جای نشستن موجب کاهش 11 درصدی شاخص توده بدنی فرد میشود.
همچنین بررسیها نشان میدهد تاثیرات مثبت قلبی – متابولیک به خصوص سوخت و ساز گلوکز و لیپید زمانی اتفاق میافتد که میزان نشستن از طریق افزایش مدت زمان ایستادن کاهش یابد.
ناراحتیها و دردسرهای ناشی از کار کردن در کنار افراد نامنظم در نهایت به همکاران فشار میآورد. اگر با افراد نا منظم کار میکنید رفتارهای کوچکشان هم آزارتان میدهد و گاه ممکن است شرایطی پیش آید که فرد نامنظم کنار گذاشته شود تا کارها بهتر پیش رود. در مقابل افراد منظم در محیط کار، آنهایی هستند که کاری میکنند هر چیز سر جای خودش قرار گیرد و هر جایی مخصوص چیزی باشد. آنها معمولا در مدت زمان نسبتا کوتاهی کارهای بیشتری انجام میدهند و در پیشبرد کار با روندی قاعدهمند واقعا استعداد دارند.
برای منظم بودن موارد زیر را به خاطر بسپارید:
* شیوهای را برای ایجاد نظم انتخاب کنید که میدانید آسانترین است. سادگی معمو لا بهترین راه است هر چیز خیلی پیچیدهای بعد از مدتی نفسگیر میشود.
* حتما از دفترچه برنامهریزی روزانه استفاده و کارهایی را که باید انجام دهید، یادداشت کنید.
* انواع شلختگی را به حداقل برسانید و خود را از دست همه چیزهایی که وقت، انرژی یا پولتان را هدر میدهد، خلاص کنید.
* قاعده جدیدی را به ذهنتان بسپارید، به ازای هر وسیله جدیدی که میخرید و به خانه میآورید وسیله قدیمی و به درد نخور را دور بیندازید.
* اتاق نشیمنتان را از شلختگی خلاص کنید چرا که این مکان جایی برای دور هم جمع شدن افراد خانواده، تماشای تلویزیون و خواندن روزنامه است و بینظمی آن معاشرت را به انزوا میکشاند.
* چیزهایی را که وقتتان را تلف میکند کنار بگذارید. واقع گرا باشید و ببینید اوقاتتان را چطور سپری میکنید.
* مسئولیتهای روزانهتان را ساده کنید میزان زمان و انرژیای را که برای انجام کارهای روزمره میگذارید، کاهش دهید.
* کارها را اولویتبندی و هر یک از اولویتها را یادداشت کنید. با این کار در واقع نقشه مسیرهای زندگی را رسم میکنید و در نتیجه میتوانید به راحتی تصمیم بگیرید.
* در محیط کار بهتر است قبل از انجام کار جدید، کار قبلی را به پایان برسانید تا از آشفتگی دور بمانید.
* ایجاد نظم در خانه همان تاثیر رابر محل کارتان نیز میگذارد شما نیاز دارید در محیطی باشید که بتوانید حواستان را جمع کنید و تمرکز داشته باشید.
سایت مدیکال دیلی برای این منظور به چند نکته ضروری اشاره کرده که به شرح زیر است:
1- پاکسازی هوای محل کار: فضای محل کار میتواند عامل ایجاد کننده انواع آلرژیها در فرد باشد. حتی گاهی اوقات حضور در فضای آلوده بدون داشتن علائم عینی و جسمی بر قدرت مغز تاثیر منفی میگذارد.
2- استفاده از میزهای ایستاده: به افراد توصیه میشود در صورت امکان از میزهای کار ایستاده استفاده کنند تا بتوانند در طول روز حرکت بیشتری داشته و کمتر به نشستن مجبور شوند.
3- قرار دادن پارچ آب روی میز کار: نوشیدن آب نه تنها سلامت پوست را ارتقا میدهد بلکه از بروز سردرد در آب و هوای گرم و خشک جلوگیری می کند.
4- قرار دادن میز کار در نزدیکی پنجره: بررسیها نشان میدهد افرادی که در محیط کارشان پنجره وجود دارد به لحاظ جسمی انسانهای فعالتری بوده از کیفیت خواب بهتری برخوردار هستند. همچنین قرار گرفتن در معرض نور طبیعی سطح استرس را کاهش داده و کمک میکند ساعت زیستی بدن عملکرد صحیح خود را داشته باشد.
5- رایحه درمانی: به افراد توصیه میشود از خوشبوکنندههای هوا و شمع که رایحههای غیرطبیعی را در فضای کار پخش میکند استفاده نکنند چرا که میتواند مواد شیمیایی تحریک کننده منتشر کند. اما از سوی دیگر استفاده از رایحه مرکبات به عنوان جایگزین توصیه میشود.
6- قرار دادن گزینههای سالم روی میز کار: به گفته کارشناسان افراد باید از قرار دادن خوراکی نامناسب روی میز کار خودداری کنند و به مصرف میوههای تازه با سبزیجات و آجیل روی آورند.
7- قدم زدن در مواقع استراحت: در طول روز یا پس از اتمام ساعت کار، قدم زدن و پیادهروی را فراموش نکنید. تنها پنج تا 10 دقیقه پیادهروی کردن به مدت سه روز در هفته عملکرد سوخت و ساز بدن را تقویت میکند.
8- قرار دادن گلدان روی میز کار: مطالعات نشان میدهد استفاده از گل و گیاه در فضای کار میزان کارآیی و بازدهی افراد را 38 درصد افزایش میدهد.