به گزارش جام جم سرا ، سپس از نی ریز فارس خبر رسید که مردی 43 ساله، دختری 6 ساله دیگری را ربوده و بعد از سرقت گوشواره هایش، کشته و در بیابان های اطراف شهر، دفن کرده اسـت. ارزش گوشواره ها تنها 255 هزار تومان بوده اسـت.
این دو فاجعه، تنها اتفاقاتی از این دست نیستند و یک جست و جوی مختصر در آرشیو اخبار، نشان می دهد که دختربچه ها بیش از بقیه در معرض خطرند.
در این باره نکاتی چند بسیار بسیار قابل توجه اسـت:
1 - در علم جرم شناسی گفته می شود که که اگر جنایتی رخ می دهد، گذشته از جرم مجرم، گاه خود قربانی نیز مقدمات جرم علیه خود را فراهم می کند. مثلاً اگر کسی اسکناس یا طلاهای زیادی را داخل یک کیسه نایلونی شفاف قرار دهد، در خیابان حرکت کند و کسی کیسه را برباید، خود مالباخته نیز مقصر اسـت هر چند که از نظر قانونی، مسؤولیتی متوجه او نیست و در مجازات مجرم هم تخفیفی داده نمی شود.
بنابراین، پدر و مادرها و سایر سرپرستان کودکان به ویژه دختر بچه ها - از کودکی تا پایان نوجوانی - نباید زمینه ساز جرائم علیه کودکان و نوجوانان شوند.
هر چند والدین دوست دارند، دختران شان آراسته به زیورآلات باشند ولی واقعیت این اسـت که در بسیاری از مواقع، از جمله در همین ماجرای نی ریز، حتی کم ارزش ترین زیورآلات مانند یک جفت گوشواره کودکانه هم می تواند منشأ جرم و جنایت شود.
بنابراین، توصیه جدی می شود که کودکان و نوجوان تان را به جز در مواردی که کاملاً مراقب شان هستید، به طلا و جواهرات نیارایید. حتی اگر خودتان نیز از زیورآلات استفاده می کنید، آن را در معابر عمومی، نشان ندهید چرا که بسیار اتفاق افتاده که گردن بند افراد زیادی را از گردن شان کشیده و گریخته اند و گذشته از ضرر مالی، آسیب جسمانی هم زده اند.
در جامعه ای که معتادان و بیکاران و جنایتکاران حرفه ای و آنی، در هر لحظه می توانند از کنارمان رد شوند، چرا باید خود و عزیزان مان را در معرض خطر قرار دهیم؟!
2 - شخصاً مراقب فرزندان تان باشیم و در جاهایی هم که نیستیم، از سلامت محیط اطمینان صد در صدی پیدا کنیم. اعتماد کامل و چشم بسته به دیگران، هرگز عاقلانه نیست. در ماجرای نی ریز، قاتل، همسایه دختر بچه معصوم بوده اسـت. حتی چندی پیش، خبری منتشر شد که یک مربی به کودکان تعرض کرده بود.
3 - اگر عدم اعتماد به دیگران یک توصیه عمومی اسـت، بدبینی جدی به افراد معتاد یک توصیه اکید اسـت. چندی پیش خبری منتشر شد که حکایت از تجاوز دایی معتاد به دختر 5 ساله خواهرش بود. معتادان، مخصصوصاً کسانی که به مواد مخدر صنعتی اعتیاد دارند، هر چند ذاتاً انسان های خوبی باشند اما در مواقعی اختیار اعمال شان را ندارند و فجیع ترین جنایات را مرتکب می شوند.
4 - به فرزندان خود، آموزش ها و هشدارهای لازم را برای حفاظت از خود ارائه دهیم و منتظر آموزش های رسمی، مدرسه ای، رسانه ای و... نباشیم و بدانیم که کسی جز خودمان به طور جدی به فکر ما و فرزندان ما نخواهد بود.
5 - در صدر این مطلب نوشتیم که دختر بچه ها در معرض خطرند. این تأکید به خاطر آسیب پذیری بیشتر آنها نسبت به پسران اسـت و الا یادمان نرود که پسران نیز در معرض انواع خطرات هستند و کم نبوده اند پسران بچه های معصومی که قربانی هوسرانی های دیگران شده اند.
مراقبت از فرزندان در این زمانه، بسیار سخت از گذشته شده و گذشت روزگاری که کودکان و نوجوانان از صبح تا شب، در کوی و بزرن بودند و خیال ها راحت بود؛ چهار چشمی و ششدانگ باید مراقب فرزندان مان باشیم ، آنها در خطرند.
حق دارید نگران باشید: اضافه وزن میتواند کودک شما را در حال حاضر و در آینده در معرض خطرات سلامتی چون بیماریهای قلبی و دیابت قرار دهد.
پزشک چگونه تشخیص میدهد که فرزندم اضافه وزن دارد؟
پزشک فرزندتان وزن و قد کودک را اندازه میگیرد و آن را روی نمودار رشد ترسیم میکند. پزشکان امروزه از سری جدید نمودارهای بدست آمده توسط مرکز کنترل بیماریها استفاده میکنند که شاخص توده بدنی کودک یا BMI را لحاظ میکند، این شاخص نشان دهنده تناسب قد با وزن اسـت. BMI در تشخیص چربی اضافه بدن شاخص بهتری از اندازهگیری وزن به تنهایی اسـت. درحالی که BMI در بزرگسالان از طریق فرمولی ثابت محاسبه میگردد، BMI در کودکان به سن و جنسیت وابسته اسـت تا تغییرات ترکیب بدن که با افزایش سن کودک اتفاق میافتد را هم در نظر بگیرد.
همانند نمودار استاندارد رشد، کودک شما با توجه به هم سالانش طبقه بندی میشود. اگر BMI فرزند شما در 85 مین صدک باشد – یعنی بیشتر از مقدار آن در صدک 85 کودکان همسن و همجنس او – میگوییم اضافه وزن دارد. اگر در صدک 95م باشد، چاق اسـت.
علاوه بر قد و وزن، پزشک فاکتورهایی چون وزن والدین، مدت زمان چاقی، و سلامت عمومی را هم در نظر میگیرد.
اگر فرزندم در معرض خطر چاقی باشد، چه باید بکنم؟
معمولا
پزشکان برای کودکان رژیمهای محدودکننده یا برنامههای کاهش وزن تجویز
نمیکنند مگر در موارد چاقی مفرط. در واقع، رژیم محدود کننده میتواند برای
سلامت کودک مضر باشد و اگر به دقت تحت نظارت قرار نگیرد، ممکن اسـت در رشد و
نمو کودک اختلال به وجود آورد. به جای آن، پزشک از شما میخواهد که برای
بهبود عادت های غذایی کودک و افزایش مقدار فعالیت های او وقت صرف کنید.
از پزشک خود بخواهید درباره نحوه بهبود عادت های غذایی سالم کودکتان به شما کمک کند. ممکن اسـت راهنمای هرم غذایی را پیشنهاد کند که روزانه مصرف سه وعده سبزیجات و دو وعده میوه برای کودکان، به علاوهی مصرف غلات، شیر، و گوشت را توصیه کرده اسـت. البته شما باید مصرف شیرینیجات و دیگر مواد پرکالری و کمارزش غذایی را محدود کنید. ممکن اسـت دکتر توصیه کند که با یک مشاور غذایی هم مشورت کنید تا بتوانید برنامه غذایی متعادلی برای کودک خود تنظیم کنید.
به یاد داشته باشید که اگر همه اعضای
خانواده در هر وعده غذایی و میان وعدهها از غذای سالم استفاده کنند (و از
فعالیتهای ورزشی بهره مند باشند)، انجام این کارها برای فرزندتان راحت تر
خواهد بود.
به فرزندتان کمک کنید تا از این عادت های بد دست بردارد، همه اینها منجر به اضافه وزن خواهند شد:
• خوردن بیحساب بین وعدهها. مصرف چیزهایی مثل چیپس و شیرینی را محدود کنید، و آنها را با گزینههای سلامت تری مثل میوه های تازه و سبزیجات و پودینگهای کم چربی، ماست و پنیر جاگزین نمایید. مطمئن شوید که فرزندتان تمام مدت در حال جویدن نباشد، حتی با مواد سالم.
• خوردن در حال تماشای تلویزیون. کودکی که حواسش جای دیگری اسـت ممکن اسـت اصلا متوجه سیری خود نباشد. به کودکتان کمک کنید به سیگنال های بدن خود توجه کند که به او خواهند گفت چه وقت به قدر کافی خورده اسـت.
• مصرف مقادیر بسیار زیاد سودا یا آبمیوه. چنانچه میخواهید ازسودا و نوشیدنی های شیرین دیگر استفاده کنید، مصرفشان را تنها برای مناسبت های خاص نگه دارید . آب میوه مثل مصرف میوه نیست، اما مصرف آبمیوه زیاد میتواند بدن کودک را انباشته کند و زمانی که باید برای غذا خوردن احساس گرسنگی کند، نتواند از مواد غذایی مورد نیاز خود استفاده کند.
• پرخوری بی رویه. بیشتر غذاهایی که به صورت بی رویه خورده میشوند، ارزش غذایی ندارند. اگر فرزند شما باید در زمانی که حتیاج به میان وعده دارد از خانه خارج شود، غذایی سالم برایش تهیه کنید.
• صرف زمان طولانی پای تلویزیون یا کامپیوتر. بچهها میتوانند ساعت ها بی حرکت یک جا بنشینند. به علاوه، تیلبغات تلویزیونی خود مشوق مصرف مواد «کم ارزش» و با کالری فراوان اسـت. جهت تشویق کودکان به فعالیت جسمی، تلویزیون را از اتاق خواب کودکان دور نگه دارید.
به جای غر زدن و مسخره کردن وزن کودکتان که او را بی میل میکند، به او فرصت بدهید تا غذاهای سالم و فعالیت را انتخاب کند، و وقتی این کار را کرد تشویقش نمایید. و فراموش نکنید که خودتان الگوی خوبی برای خوردن درست باشید. کربز توصیه میکند، «مخصوصا در بچههای خردسال نباید اهمیت الگوسازی از نحوه غذا خوردن و زندگی سالم در والدین را نادیده گرفت. بچه ها چیزی را که ببینند یاد میگیرند!»
همینطور نباید بچه هایتان را مرتب در خانه وزن کنید، این ممکن اسـت در آنها تشویش ایجاد کند. با این حال، اگر مقدار BMI در فرزند شما بالای صدک 95 اسـت، ممکن اسـت دکتر از شما بخواهد که ماهی یک بار برای کنترل وضعیتش به او مراجعه کنید. با این ملاقاتها عادی برخورد کنید و زیاد به روند وزن کردن توجه نشان ندهید. به جای حساسیت درباره وزن فرزندتان، توجه خود را معطوفِ بهبود عادتهای سلامت بخش در او کنید.
چگونه فرزندم را به فعالیت بیشتر تشویق کنم؟
فعالیت
عنصر کلیدی حفظ وزن اسـت، و بیشتر بچهها فعالیت کافی ندارند. راهنمای رژیم
غذایی امریکایی ها در سال 2000 که توسط دپارتمان کشاورزی امریکا (USDA) و
دپارتمان سلامت و خدمات انسانی (DHHS) تهیه شده اسـت، توصیه میکند که
کودکان در روز حداقل 60 دقیقه فعالیت داشته باشند – که بطور مطلوب باید در
کنار والدین انجام شود. به جای فرو رفتن در کاناپه بعد از شام، خانواده خود
را به دوچرخه سواری دسته جمعی تشویق کنید. رقص یا اسکیت داخل خانه را
امتحان کنید. و به دنبال راههایی بگردید که سرتاسر روز شما را فعال تر نگه
میدارند – مثلا پیادهروی یا دوچرخهسواری به جای راندن اتومبیل، یا
استفاده از پلهها به جای آسانسور. در بیشتر کودکان تنها راه فعال تر کردن
ساعت بازی آنها آن اسـت که زمان بیشتری را خارج از خانه بگذرانند.
اگر کودک در حال رشد من همچنان چاق ماند، چه کنم؟
میتوانید
آینده فرزندتان را همین حالا با یاد دادن نحوه خوردن درست و فعالیت بیشتر
اصلاح کنید. این احتمال خلاص شدن از مشکل اضافه وزن و تبدیل شدن به فردی
سالم در بزرگسالی را افزایش میدهد. حتی اگر هرگز به وزن «نرمال» هم نرسد،
با خوب غذا خوردن و فعالیت کردن سالم تر خواهد بود.
منبع:مجله طعم زندگی
به گزارش شفاف: دکتر مریم مهرپویا در آستانه برپایی هجدهمین کنگره تازههای قلب و عروق( ۲۳ تا ۲۶ شهریور ۹۵)، درباره رابطه دیابت و بیماریهای قلبی، گفت: دیابت یکی از فاکتورهای خطر بروز بیماریهای قلبی در بیماران دیابتیک اســت.
وی افزود: دیابت موجب افزایش درگیری عروق کرونر، نارسایی قلبی و سکته حاد قلبی میشود و از طرفی این بیماران بیش از سایر افراد در معرض عوارض پس از جراحی قلب قرار میگیرند.
این فلوشیپ اینترونشنال کاردیولوژی، کنترل نکردن قند خون را عامل اصلی بروز عوارض بیماریهای قلبی در افراد دیابتیک دانست و یادآور شد: به همین دلیل به این دسته از بیماران توصیه میشود قند خون خود را به صورت منظم کنترل کنند و سالانه حداقل یکبار به متخصص قلب مراجعه کنند و نسبت به عملکرد قلب و تاثیر دیابت بر سلامتی آن اطمینان حاصل کنند.
مهرپویا در ادامه با بیان اینکه عوارض بیماریهای قلبی در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک بیشتر اســت، گفت: به دلیل اینکه این دسته از بیماران به مدت طولانی درگیر بیماری هستند، آسیبهای ناشی از نارساییهای قلبی نیز در آنها بیشتر اســت.
این متخصص قلب، کنترل قند خون را راهکار اساسی پیشگیری از نارساییهای قلبی در بیماران دیابتی عنوان کرد و افزود: به این قبیل بیماران توصیه میشود برای پیشگیری از بروز بیماریهای قلبی علاوه بر کنترل قند خون به رژیم غذایی و مصرف به موقع داروها توجه کنند.
منبع: خبرگذاری مهر
رییس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت گفت: برخی از کارگران شهرداری در حین نقل و انتقال پسماندهای بیمارستانی دچار بیماری هپاتیت ب شده اند.
خسرو صادق نیت رییس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت در ششمین کنگره تجهیزات پزشکی اظهار کرد: عفونت بیمارستانی مقوله بسیار مهمی است و منشاء عفونت های بیماران می شوند.
وی با بیان اینکه مطالعات نشان داده 5 تا 10 درصد بیمارانی که به بیمارستان ها مراجعه می کنند، دچار عفونت های شدیدتر از بیماری اولیه خود می شوند، تصریح کرد: عفونت های بیمارستانی درمان سخت تری از عفونت های معمول دارند که بیماران با عوارض بیمارستانی مانند عفونت و خطا مواجه می شوند.
رییس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت افزود : در تمام دنیا شاهد خطاها و عفونت های بیمارستانی هستیم و آمار نزدیک به صفر در برخی بیمارستان ها به دلیل نبود گزارش درست و صحیح از عفونت های بیمارستانی است که در این زمینه باید به جایگاه بهداشت محیط و حرفه ای در بیمارستان ها توجه جدی شود.
وی با بیان اینکه مرکز سلامت محیط کار به اعتباربخشی بیمارستان ها توجه کرده، اظهار کرد : مدیریت پسماند بیمارستانی یکی از عوامل عفونت های بیمارستانی در داخل و خارج بیمارستان است.
صادق نیت با اشاره به اینکه برخی از کارگران شهرداری به وسیله پسماندهای بیمارستانی دچار بیماری هپاتیت ب شده اند، گفت : حدود 60 درصد بیمارستان ها تفکیک خوب، 35 تا 37 درصد در حد قابل قبول و تنها 2 تا 3 درصد عملکرد قابل قبولی نداشتند که باید بیمارستان ها با سطح قابل قبول به سمت ایده آل حرکت کنند.
وی تصریح کرد: 30 تا 40 درصد پساب ها عفونی هستند که باید با آلودگی آنها را کاهش دهیم و با استفاده از دستگاه های تصفیه می توانیم آنها را به طور کامل بی خطر کنیم.
رییس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت درباره تاثیر محیط و آشپزخانه آن در عفونت بیمارستانی اظهار کرد: بهداشت محیط و عدم رعایت موارد بهداشتی می تواند بر سلامت پرسنل تاثیر بگذارد که در اعتباربخشی و نظارت بهداشت محیطی توجه ویژه ای به آن ها شده و در بیمارستان ها به صورت تمام و پاره وقت کارشناسان بهداشت محیط حضور دارند.
وی با اشاره به اهمیت سلامت شاغلین بیمارستان در کنترل عفونت های بیمارستانی گفت: طبق مطالعه ای در آمریکا مراجعات کارکنان بیمارستان به مراکز درمانی از کارگران کارخانه ها بیشتر است که مرکز سلامت محیط کار با وجود تمام محدودیت ها به این فعالیت می پردازد.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
یک متخصص زنان گفت: آزمایشات پیشرفته ای در تشخیص قطعی اختلالات کروموزومی نقش دارند و تست غربالگری به تنهایی در رفع این مشکل، کارآمد نیست.
به گزارش مشرق، نوش آفرین ستاری متخصص زنان، اظهار داشت: سندرم داون یک بیماری ژنتیکی اسـت که به دلیل حضور تمام یا بخشی از یک کروموزوم اضافی در جفت کروموزوم ۲۱ و از تقسیم نادرست سلولی به وجود میآید.
وی در خصوص برخی از علائم شایع سندروم ادامه داد: این بیماری دارای علایم مختلف از جمله ناهنجاریهای عمده و یا خفیف در ساختار یا عملکرد ارگانها اسـت.
این متخصص زنان درباره عواملی که منجر به بروز ناهنجاریهای کروموزمی می شوند، اظهار داشت: خطر بروز سندروم داون به صورت تصادفی در تمامی زنان باردار وجود داشته اما با بالا رفتن سن مادر، احتمال وقوع آن افزایش می یابد و بنابراین شیوع این موضوع در مادران بالای 35 سال و به ویژه سن چهل سالگی بیشتر می شود.
وی افزود: سابقه خانوادگی و ازدواج های فامیلی تاثیر چندانی در وقوع سندروم دوان نداشته اما وجود یک فرزند با اختلالات کروموزومی احتمال این مشکل را در نوزادان دیگر دوچندان می کند.
وی با اشاره به اینکه آزمایشاتی برای تشخیص اختلالات کروموزومی وجود دارد، بیان کرد: انجام غربالگری ناهنجاری جنین که فقط میزان خطر را نشان میدهد در سه ماهه اول یعنی بین 11 تا 13 هفتگی بارداری از طریق یک تست ترکیبی شامل آزمایش DNA خون مادر و سونوگرافی NT(دریافت مایع از پشت گردن جنین) انجام میشود.
ستاری با اشاره به اینکه تست مشکوک غربالگری مستلزم انجام آزمایشات پیشرفته ای اسـت، بیان کرد: چنانچه تست غربالگری مثبت گزارش شود و احتمال سندروم داون وجود داشته باشد، در این صورت انجام تستهای تشخیصی CVS(نمونهبرداری از مایع جفت) یا آمنیوسنتز به منظور تشخیص قطعی انجام می شود.
ستاری یادآورشد: توصیه می شود تا زنان در سن های بالا اقدام به بارداری نکنند و در صورت وقوع بارداری، برای تست غربالگری اقدام نمایند چرا که این چنین روش های تشخیصی، می تواند تاثیر بسزایی در کاهش احتمال تولد نوزاد مبتلا به سندروم داون داشته باشد.
به گفته محققان، نوزادان متولدشده با وزن پایین باید وزن و قند خون شان تحت کنترل باشد.
به گزارش مهر، محققان دانشگاه مک مستر آمریکا می گویند نوزادان متولدشده با وزن کمتر از یک کیلوگرم بسیار در معرض داشتن چربی بدنی بیشتر در بزرگسالی قرار دارند.
افراد دارای وزن بی نهایت پایین در هنگام تولد (ELBW) چهار برابر بیشتر از افراد دارای وزن نرمال به هنگام تولد (NBW) مبتلا به dysglycemia، یا گلوکز غیرعادی خون، تا اوایل دهه ۳۰ زندگی شان قرار دارند.
به گفته این محققان، این گروه از نوزادان که با وزن کمتر از ۱ کیلوگرم متولد می شوند، بیشتر از گروه همسن و سال خود دارای چربی بدنی در بزرگسالی هستند، هرچند که هر دو گروه دارای شاخص توده بدنی یکسانی باشند.
در حال حاضر در ابتدای دهه ۳۰ سالگی، ۲۶ درصد از نوزادان ELBW ۸ درصد بیشتر از همسن و سال های NBW خود مبتلا به dysglycemia می شوند.
کاترین موریسون، پژوهشگر ارشد، در این باره می گوید: «از آنجائیکه نوزادان ELBW زودتر از موعد به دنیا می آیند، در مهم ترین دوره رشد چربی و بافت ماهیچه شان در خارج از رحم هستند. ما معتقدیم این شرایط با یافته های ما مرتبط باشد.»
این علامت چند روز تا چند هفته ممکن اســت طول بکشد و بعد از این مدت بهبودی حاصل شود. علامت بعدی بیماری اماس در مراحل اولیه ضعف اندامها و کاهش قدرت اندامهاست. فرد احساس میکند، نمیتواند از پله بالا برود یا احساس ناتوانی در پاها میکند. بهعلاوه ضعف در یک طرف بدن که بهتدریج هم این ناتوانیها بیشتر و بیشتر میشود. عدم تعادل هم یک نشانه بسیار مهم در شروع بیماری اماس اســت. به این شکل که فرد نمیتواند تعادل خود را در حالت ایستاده حفظ کند، زمین میخورد یا نمیتواند صاف راه برود. این علامت لحظهای نیست و تا روزها طول میکشد.
علائم چقدر باید طول بکشد؟
تاکید میکنیم که هر علامتی در بیماری اماس حداقل باید 24ساعت به طول بینجامد. این علامتها را با یک یا دو بار وقوع نمیتوان به اماس نسبت داد. مثلا کسی که در نشستن و برخاستن یکباره دچار تاری دید میشود، یکبار نمیتواند تعادل خود را حفظ کند و زمین میخورد یا مثلا در یک روز که خسته اســت احساس ضعف در اندامهای خود میکند، نباید نگران اماس باشد. این علامتها باید بهتدریج زیاد شود و حداقل 24ساعت تا چند روز ادامه پیدا کند که آنرا بهعنوان علامت بیماری اماس بپذیریم.
نتایج یک پژوهش جدید در آمریکا نشان می دهد که کمبود ویتامین د ، در بدن به دلیل کاهش برخورداری از نور خورشید باعث می شود زنان بیشتر در معرض سرطان باشند.
مطالعات پیشین نشان داده اند افرادی که در عرض های جغرافیایی بالا در هر یک از دو نیمکره زمین زندگی می کنند و از نور خورشید به قدر کافی بهره مند نمی شوند بیشتر در معرض ابتلا به سرطان روده، پستان، ریه و مثانه هستند و دلیل آن کاهش سطح ویتامین دی در بدن آنان است.
در مطالعه جدید پژوهشگران تلاش کردند میزان مناسب سطح ویتامین د در بدن را مشخص کنند و بعد از آن دریافتند ابتلای به سرطان در زنانی که در بدن آنها بیش از 40 نانوگرم در میلیمتر ویتامین د وجود دارد تا 67 درصد کاهش می یابد.
این مطالعه نشان می دهد که بدن از ویتامین د برای حفظ سلامتی استخوانها بهره می برد و با پوکی استخوان مبارزه می کند اما نبود مقادیر مناسب از این ویتامین باعث سرطان، التهاب و از کار افتادن سیستم ایمنی بدن خواهد شد.
خورشید مهمترین منبع ویتامین د است که بدن از اشعه ماورای بنفش آن برای تولید ویتامین بهره می برد اما می توان کمبود این ویتامین را با خوردن بعضی غذاها مانند ماهی های چرب مثل سالمون، ساردین و تن جبران کرد. استفاده از روغن ماهی، جگر گاو و تخم مرغ و نیز دریافت مکمل دارویی ویتامین D نیز توصیه می شود.
بلوغ زودرس مسئله ای است که بسیاری از والدین در دنیای امروز با آن مواجه هستند.
با وجود فناوری های نوین و شبکه های متنوع ماهواره ای و رسانه های متعدد، کودکان امروز خیلی راحت تر از کودکان دیروز با برخی مسائل روبرو می شوند که برایشان مناسب نیست و عواقبی دارد که اغلب والدین را نگران می کند.
یکی از این عواقب، بلوغ زودرس است. با دکتر مریم رزاقی آذر، فوق تخصص بیماری های غدد و متابولیسم کودکان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشی تهران، درباره علائم و درمان بلوغ زودرس در کودکان گفتگو کرده ایم.
بلوغ زودرس چیست؟
-
بلوغ زودرس مسئله ای است که بسیاری از والدین در دنیای امروز با آن مواجه
هستند و به این معناست که علائم بلوغ کودک در سن خیلی پایین آشکار می شود.
این بلوغ معمولا با علائم جسمانی آغاز می شود. مثلا علائم در دختران ابتدا
با بزرگ شدن پستان به شکل یکطرفه یا دو طرفه ظاهر می شود و بعد از آن موهای
زهار و زیر بغل دیده می شوند و عادت ماهیانه شدن در مرحله انتهایی است،
دور نوک پستان تیره و ضخیم می شود و نوک پستان به جلو می آید. جوش نیز در
صورت دختران افزایش می یابد و در پسران بیضه ها زودتر از موعد رشد می کنند و
بزرگ می شوند.
علل بلوغ زودرس,علت بلوغ زودرس,
بلوغ زودرس یک مشکل غددی و جسمانی است
از چه سنی می توانیم بگوییم کودک دچار بلوغ زودرس شده است؟
-
ظاهر شدن علائم بلوغ از نظر فیزیکی و هورمونی در دختران قبل از 7 سالگی و
در پسران قبل از 9 سالگی، بلوغ زودرس نامیده می شود. ابتدا این کودکان
بلندتر و بزرگتر از همسن های خود به نظر می رسند ولی به دلیل بلوغ زودرس،
رشد استخوان ها زودتر از معمول متوقف می شود و استخوان ها و در نهایت قد
کوتاهتری در بزرگسالی خواهند داشت.
عوامل محیطی در ایجاد این مسئله تا چه حددخیل است؟
-
قطعا بی تاثیر نخواهد بود و هر عامل تحریک کننده ای اعم از شنیداری و
دیداری می تواند در ایجاد بلوغ زودرس، مخصوصا از جنبه روانشناختی در
کودکان، اثرگذار باشد. از عوامل ایجاد بلوغ زودرس می توان به نوع لباس،
معاشرت نادرست، ستایش جنس مخالف نزد کودک، تعقیب کنجکاوی و تجسس توسط کودک،
نیاز شدید به محبت، نقص اخلاق و شوخی های بی بند و بار و ... نام برد.
شما چه راهکارهایی را برای اینکه کودکان از این مسئله دور بمانند، پیشنهاد می کنید؟
-
بهتر است والدین هر عامل تحریک کننده ای را از کودکان شان دور کنند و با
ایجاد رابطه صادقانه و دوستانه با فرزندشان برای او پیدایش این تغییرات را
توضیح دهند و او را از مراقبت های ضروری آگاه کنند. از طرف دیگر، رعایت
مسائل و شرایط فردی، خانوادگی و اجتماعی قابل کنترل برای تعدیل و کاستن از
عوارض و پیامدهای بلوغ زودرس در زندگی حال و آینده این کودکان نیز مهم است.
در نهایت، مراجعه به پزشک متخصص برای بررسی و درمان بلوغ زودرس در کودکان
برای پیشگیری از مشکلات استخوان بندی، رشد قدی و فیزیکی و انجام معاینات و
آزمایش های مداوم می تواند کمک بسزایی برای والدین در این خصوص باشد.
بلوغ زودرس از نظر روانی تا چه حد می تواند روی کودکان اثر منفی بگذارد؟
-
متاسفانه بلوغ زودرس باعث می شود کودکان خیلی زود در معرض استرس های دوران
نوجوانی قرار بگیرند. آنها از نظر جسمی تظاهرات بلوغ را دارند ولی تجربه
کافی ندارند. مثلا دختران با ظاهر شدن علائم بلوغ جنسی، ممکن است در معرض
آزارهای جنسی قرار گیرند و دچار وحشت و مشکلات روانی شوند.
دخترها بیشتر در معرض بلوغ زودرس هستند یا پسرها؟
-
معمولا بلوغ زودرس در دختران شایع تر از پسرهاست. در مواردی بیماری های
مهم دستگاه عصبی مرکزی می تواند این حالت را ایجاد کند. گاهی تولید هورمون
های جنسی زنانه نیز باعث بلوغ زودرس می شود.
بلوغ زودرس,علت بلوغ زودرس,بلوغ زودرس در دختران
بلوغ زودرس باعث می شود کودکان خیلی زود در معرض استرس های دوران نوجوانی قرار بگیرند
آیا می توان با راهکارهای تغذیه ای از بروز این مسئله در کودکان جلوگیری کرد؟
-
بله، برای مثال کودکان باید حتی الامکان از مصرف چربی هایی مانند پوست مرغ
یا دنبلان خودداری کنند زیرا ممکن است به مرغ ها هورمون استروژن تزریق
کرده باشند و چربی اشباع شده در پوست مرغ، بلوغ زودرس ایجاد خواهد کرد. به
هر حال، همانطور که در خلال این گفتگو نیز بارها اشاره کردم، عوامل متعددی
می توانند در شکل گیری بلوغ زودرس در کودکان تاثیرگذار باشند و والدین می
توانند با کسب آگاهی در این زمینه از بروز چنین مشکلی جلوگیری کند.
کودکانی که دچار بلوغ زودرس می شوند، دوست دارند مانند بزرگسالان رفتار کنند
بلوغ
زودرس یک مشکل غددی و جسمانی است و با مشکلات صرفا روانشناختی متفاوت است.
به این معنا که کودکی که دچار بلوغ زودرس می شود، به این دلیل که هورمون
های بدنش زودتر از موعد فعال شده اند. ممکن است از نظر قدی کوتاه بماند اما
از نظر روانشناختی، بلوغ زودرس زمانی در کودکان ایجاد می شود که پیش از
موعد با اطلاعات جنسی آشنا شوند و در این شرایط بهتر است متناسب با شناختی
که از کودک داریم، با او برخورد کنیم.
کدام کودکان در معرض بلوغ زودرسند؟
وقتی
کودکی دچار بلوغ زودرس می شود، دوست دارد مانند بزرگسالان نیز رفتار کند
در حالی که هنوز خیلی شناختی از محیط و دنیای بزرگسالان ندارد و این مسئله
حتی گاهی باعث می شود از او سوءاستفاده های جنسی شود و بعد احساس گناهی که
دارد، بیش از هر مورد دیگری برای کودک آزاردهنده است، بنابراین باید با
کودک مان ارتباط دوستانه برقرار کنیم؛ مثلا همان طور که می دانید سن آرایش
کردن در ایران در مقایسه با کشورهای دیگر بسیار پایین است.
وقتی ما با دختر کم سن و سالی که آرایش کرده مواجه می شویم، او را یک دختر بی اخلاق و بد می دانیم و کودک ناخودآگاه با این حس همذات پنداری می کند و خود را گناهکار می پندارد یا در مورد پسران وقتی خیلی زود به بلوغ می رسند، این مسئله ابتدا به گونه ای برای آنها حس قدرت می آورد در حالی که این حس کاذب است.
موضوع دیگر این است که اگر بلوغ زودرس به موقع درمان نشود باعث می شود اضطراب و ناامنی های مکرر برای کودک و دلشوره هایی که برای او در عرصه زندگی حاصل می شود، او را در خود غرق کند.
در هر حال بلوغ زودرس یک معضل است به این علت که فرد از نظر عقلانی در شرایط سنی کودکان همسن خود است اما از نظر جسمی و تمایلات و خواسته های غریزی حس بزرگترها را دارد. مثلا کودک 9 ساله حس یک آدم 18 ساله را دارد و از اینکه بتواند در برابر آن خواسته ها موضع معقولی بگیرد، عاجز است. اینجاست که والدین باید به کودک خود کمک و او را حمایت کنند تا در آینده دچار معضل و مشکلات احتمالی نشود.
منبع: سلامت