می توانید در عین چاق بودن شیک هم باشید. فقط کافی است به برخی جزئیات و نکات توجه کنید.
• لباس هایی بپوشید که الان اندازه ی شما هستند. ممکن است چند ماه پیش چاق تر یا لاغر تر بوده باشید.
اگر لباسی الان اندازه ی شما نیست، آن را نپوشید. این امر به معنی خرید لباس های بیشتر است،
اما به هر حال بهایی است که باید برای خوش پوشی بدهید.
لباس های بیش از حد تنگ فقط چربی ها و انحناهای بدن شما را بیشتر به چشم می آورند و لباس های گشاد شما را نه تها لاغر نشان نمی دهند،
بلکه بزرگ تر و چاق تر به نظر می رسید.
• لباس های بیش از حد گشاد نخرید. این لباس ها ظاهری شلخته به شما می دهند.
لباسی که دو سایز از شما بزرگ تر است، در شانه و گردن برای شما بزرگ است و در نتیجه از دو طرف آویزان می شود که حتی باعث چاق تر به نظر رسیدن شما می شود.
• لباسی را بیابید که برای بزرگ ترین قسمت بدن شما اندازه است، و بقیه ی قسمت ها را به دست خیاط بسپارید.
اگر سایز شلواری برای شکم شما خوب است، اما در قسمت ران پا گشاد است، بهتر از این است که شلواری را بخرید که در ران پا تناسب دارد
اما به علت تنگی پهلوی شما را نشان می دهد و زیر شکمتان بسته می شود.
پس بهتر است شلوار بزرگ تر را بخرید و توسط خیاط پاچه ی شلوار را تنگ تر کنید.
لباس های گشاد خود را تنگ کنید و از لباس های هم اندازه تان استفاده کنید
• مناسب فصل لباس بپوشید. برخی از مردان به دلیل داشتن پهلو و شکم از پوشیدن تی شرت و لباس های نازک در تابستان حذر می کنند.
این کار فقط توجهات را به سمت شما جلب می کند.
مناسب فصل لباس بپوشید
• لباس راه راه عمودی بپوشید. حتی راه راه های نازک هم برای این مشکل خوب است.
فقط اطمینان یابید که این خطوط روی لباسی قرار دارند که اندازه ی شما هستند.
حتی خطوط راه راه هم نمی توانند برای لباسی که در ناحیه ی شکم کش آمده است، کاری بکنند.
از لباس های طرح دار یا دارای رنگ های متضاد دوری کنید.
لباس راه راه عمودی بپوشید
• به جای یقه های گرد، لباس های یقه هفت بپوشید.
لباس های یقه گرد گردن شما را پهن تر و غبغب شما را نمایان تر می کنند.
از لباس های یقه اسکی کلا دوری کنید. این لباس ها گردن شما را محو می کنند.
به جای یقه های گرد، لباس های یقه هفت بپوشید
• شلوارهای راسته و بدون پلیسه بپوشید.
شلوار راسته (با اندازه ی مساوی در قسمت پاچه و ران) شما را صاف نشان می دهد
در حالی که شلواری که در پاچه تنگ تر از ران است شما را به شکل v نشان می دهد و تفاوت سایز ساق پا و ران را به چشم می آورند.
شلوارهای راسته و بدون پلیسه بپوشید، شلوار راسته شما را صاف نشان می دهد
• از افزودن لایه به خود در لباس جلوگیری کنید. استفاده از بادگیر، پارچه های ضخیم،
شلوارهای بگی، ژاکت با جیبی در جلو و ژاکت های دو لایه شما را بزرگ تر نشان می دهند.
• لباس های بلندتر را انتخاب کنید.
این لباس ها بدن شما را کشیده تر نشان می دهند.
در صورت امکان لباس یا کتی را انتخاب کنید که از باسن پایین تر می رود. کت های کوتاه فقط گردی شکم شما را گرد تر می کنند.
لباس های بلندتر بدن شما را کشیده تر نشان می دهند
منبع : phow.ir
هر پارچه فروشی می تواند انواع مختلف و کاربردی از پارچه هایی را عرضه کند که هم امنیت لازم و هم کنترل و نگهداری کافی نور را داشته باشد اما این را بدانید که چگونگی نصب پرده هم اهمیت بسیاری دارد تا جایی که می تواند اندازه فضای اتاق را نیز مشخص کرده، پنجره های نامناسب را پوشانده یا تصحیح کرده و دکوراسیون شما را شکیل تر کند با این حال هیچ فرقی هم ندارد که بخواهید دکوراسیونی مدرن یا سنتی و کلاسیک داشته باشید.
با ما در این مطلب همراه باشید تا نکاتی مهم درباره نحوه خرید انواع پرده و چگونگی نصب پرده را دانسته و به دنبال آن بتوانید استفاده مناسب و درستی از پنجره خود نیز داشته باشید.
معمولا برای نصب پرده دو قانون اصلی وجود دارد: بهترین قسمت برای قرار دادن پرده بر روی خط سقف بوده و بعد از آن هم بهتر است آن را بر روی زمین امتداد دهید. این کار می تواند فضای کوچک اتاق شما را بزرگ تر جلوه داده و اگر هم فضایی بزرگ دارید آن را منظم تر و مجلل تر نشان دهد. فرقی نمی کند که پنجره شما بالا باشد یا پایین، بزرگ یا کوچک و یا حتی شکل دار باشد، در هر صورت قرار دادن پرده ای که از سقف تا زمین کشیده شود می تواند جذابیت فوق العاده ای به دکوراسیون شما ببخشد.
بهترین قسمت برای قرار دادن پرده بر روی خط سقف بوده است
وجود پرده ای که بر روی زمین کشیده شود و یا حتی مقداری از آن بالاتر از سطح زمین باشد معمولا در دکوراسیون های مدرن دیده می شود اما می توانید با ترفند های زیبا و جذاب خودتان در قرار دادن آنها بر روی زمین این مسئله را نیز حل کنید. برای این کار می توانید حدود ۲ تا ۴ سانتی متر از پرده خود را بر روی زمین قرار دهید. قبل از این کار حتما مطمئن باشید که هیچ لوازم خرده ریزی بر روی زمین قرار نداشته باشد و روی دامنه پرده شما نیز گرد و خاکی ننشیند.
استفاده از پرده های دوتایی در دو طرف یک میله معمولا جزو گزینه های بسیار رایج به حساب می آید. شما می توانید از این روش برای نصب پرده هر گونه پنجره ای استفاده کنید. برای مثال برای پنجره های تراس هم می توانید با قرار دادن این نوع از پرده ها مانند یک پنجره بزرگ عمل کنید. شما می توانید چنین پرده هایی را شب هایی که می خواهید فیلم ببینید کاملا کنار کشیده و ببندید و در روزهای آفتابی زیبا نیز کشیده و بدون هیچ دغدغه ای از نور روز لذت ببرید. همانطور که در این تصویر می بینید هر پنجره پرده مجزا به خودش را دارد و مستقل است اما بر روی یک میل پرده مشترک آویزان شده اند که باعث منظم و مرتب تر نشان دادن دکوراسیون داخلی شما می شود.
هر پنجره پرده مجزا به خودش را دارد اما بر روی یک میل پرده مشترک آویزان شده اند
در تصویری که می بینید پنجره ها در ارتفاع های متفاوتی قرار گرفته اند و شما می توانید با استفاده از پرده هایی تمام قد و به طور جداگانه و بدون نیاز به توجه به این تفاوت ها این مساله را نیز حل کنید.
می توانید با استفاده از پرده های تمام قد، همه پنجره ها را یکسان نشان بدهید
یکی دیگر از روش های نصب پرده قرار دادن آنها به شکل کاملا ساده و دیوار به دیوار است. این روش به شما کمک می کند که دکوراسیونی مرتب ساخته و فضایی تمیز و منظم داشته باشید و با کمک این زمینه ساده از وسایلی طراحی شده دیگر بهره مند شوید تا درخشش بیشتری نیز داشته باشد. با کمک این نوع نصب در پرده های خیلی نازک و بلند می توانید به خوبی ببینید که به دلیل زمینه ساده و مرتبی که ایجاد شده است ظاهر وسایل خرده ریزی که در فضا قرار می گیرد بسیار پراکنده تر جلوه داده می شود و فضای بسیار شلوغی ایجاد نمی کند.
از روش های نصب پرده قرار دادن آنها به شکل کاملا ساده و دیوار به دیوار است
استفاده از پرده هایی با پارچه های ملایم و سفید رنگ برای هرگونه پنجره ای با سایز و شکل هایی مناسب بوده و باعث انعکاس دادن نوری دلنشین و مناسب به داخل اتاق شما می شود. پرده های یک پارچه برای اینکه به شکل دیوار به دیوار نصب شوند گزینه های بسیار خوبی به حساب می آیند. مخصوصا در زمانی که وسایل و مبلمان شما دقیقا در جلوی آنها چیدمان شوند. حتی می توانید با ایجاد شکاف هایی بین پرده ها و نمایان شدن دیوار نیز به شکلی خلاقانه جذابیت و زیبایی بیشتری به فضای اتاقتان هدیه دهید.
به این نکته هم توجه داشته باشید که اگر رنگی که برای پرده خود انتخاب کرده اید تیره است حتما از وسیله و المانی با رنگ متضاد آن در گوشه ای از دکوراسیونتان نیز استفاده کنید. در این حالت استفاده از یک المان روشن و یا نیمه روشن زیبا تر خواهد بود.
با سرتاسری قرار دادن پرده های خود می توانید به دکوراسیون خود شکلی خاص و زیبا هدیه دهید. از آنجایی که یکی از روش های پیشنهادی ما برای جذاب تر و زیبا تر کردن دکوراسیون شما ایجاد تفاوت در طول میل پرده و خود آن است سه برابر کردن طول میل پرده شما می تواند گزینه بسیار خوبی برای این کار به حساب آید.
با سرتاسری قرار دادن پرده های خود می توانید به دکوراسیون خود شکلی خاص و زیبا هدیه دهید
کار دیگری که در این راستا می توانید انجام دهید دسته دسته کردن پرده ها به آن ترتیبی که باز و بسته می شوند است. این کار می تواند میزان فضای قابل توجهی از میل پرده را خالی تر کند. هر زمانی که خواستید پرده را به طور کامل کنار بزنید باید به این نکته نیز توجه داشته باشید که طول میل پرده شما بلندتر باشد تا حتی قسمتی از آن هم در جلوی پنجره قرار نگیرد. قطعا برای این روش از “نصب پرده” احتیاج به پارچه هایی دارید که هم نازک تر باشند و هم انعطاف پذیرتر؛ بنابراین برای جلوگیری از هرگونه خطا و اشتباهی بهتر است با یک کارشناس مشورت کنید. با این حال قانونی که وجود دارد این گونه است که نوری که از پنجره وارد می شود چیزی بین ۱۰ تا ۱۵ درصد آن را شامل شود.
بنابراین اگر می خواهید پرده خود را به اندازه کافی کنار بزنید تا نور زیادی وارد اتاق شود حتما میل پرده شما باید بلند تر از خود پرده باشد. در موقعیت هایی مثل این تصویر که پنجره های زیادی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند انجام این روش کمی سخت تر خواهد بود چرا که با دسته دسته کردن زیاد این پرده ها نور مناسبی وارد فضا نخواهد شد. در این شرایط می توانید به صورتی شبیه به یکی در میان از پرده هایی گران قیمت تر و کمی کلفت تر استفاده کنید که احتیاج زیادی به کاملا جمع شدن نداشته باشد. در کنار هم قرار گرفتن این نوع چیدمان پرده ها به طور کلی بسیار جذاب خواهد بود.
اگر می خواهید پرده خود را کنار بزنید تا نور زیادی وارد شود میل پرده شما باید بلندتر از خود پرده باشد
نکته: در زمانی که پرده شما طرح دار است، جمع کردن و دسته دسته کردن آن باعث می شود که ظاهر زیبایش آن گونه که باید نشان داده نشود. پس زمانی که می خواهید پارچه پرده خود را انتخاب کنید سعی کنید آن را تا کرده و امتحان کنید. این کار به شما کمک می کند که پیش زمینه ذهنی لازم برای چگونگی نصب شدن پرده را داشته باشید. به این نکته نیز توجه کنید که زمانی که پرده شما توسط یک نوار جمع می شود نیز به چه شکلی در خواهد آمد.
توجه کنید زمانی که پرده شما توسط یک نوار جمع می شود به چه شکلی در خواهد آمد
روش نصب پرده مناسبی که در فضاهای کوچک تر می توانید انجام دهید استفاده از پرده هایی است که در درون قاب پنجره قرار می گیرند و آویزان نمی شوند. این کار می تواند نمایی مدرن، زیبا و آرام تری را به دکوراسیون شما هدیه دهد. پرده ای که اینچنین در درون قاب پنجره قرار می گیرد احتیاجی به اینکه از اطراف جمع شود نخواهد داشت ولی لازم است که آن را به صورت عمودی باز و بسته کنید. پس باز هم استفاده از پرده ای نازک تر می توانید در انجام این کار نیز موفق شوید.
برای فضاهای کوچک از پرده هایی که درون قاب پنجره قرار می گیرند و آویزان نمی شوند استفاده کنید
معمولا منازل ارتفاع استاندارد و منصفانه ای برای سقف خود دارند پس پیدا کردن پرده ای که طول مناسبی داشته باشد نیز ممکن خواهد بود. اما اگر به دنبال گزینه دیگری هستید می توانید به شکل خلاقانه ای با انتخاب دو یا چند رنگ پارچه و متصل کردن یک دسته و قسمت به قسمت دیگر با کمک یک نوار این کار را انجام دهید. با کمک این روش می توانید نمایی خاص، جذاب و متفاوت تری در دکوراسیون خود ایجاد کنید.
با روش بالا می توانید نمایی خاص، جذاب و متفاوت تری در دکوراسیون خود ایجاد کنید
منبع : chidaneh.com
برای تغییر دکوراسیون پذیرایی می خواهم پرده پذیرایی را کوتاه و تا لبه پنجره در نظر بگیرم. آیا این تصمیم درست است و دکوراسیون داخلی منزل را نامناسب نمی کند؟
دکوراسیون پذیرایی به دلیل ماهیتی که دارد باید رسمی تر از باقی فضاهای خانه طراحی و چیدمان شود
و به همین دلیل پرده کوتاه در این فضا توصیه نمی شود.
زمانی که از پرده های بلند و تا زمین آمده استفاده کنید، رسمیت دکوراسیون پذیرایی افزایش پیدا می کند.
دکوراسیون پذیرایی باید رسمی تر از باقی فضاهای خانه طراحی و چیدمان شود
اگر به هر دلیلی نمی توانید پرده پذیرایی را از سقف تا کف زمین داشته باشید،
طول و ارتفاع پرده را به گونه ای در نظر بگیرید که حداقل ۱۵-۲۰ سانتی متر پایینتر از لبه پنجره باشد.
در این حالت از روش های دیگری برای تزیین “پرده پذیرایی” و رسمی تر جلوه دادن آن استفاده کنید.
آویزهای لوکس، والان پرده، قاب پرده های طرح دار و یا حتی پارچه پرده پر زرق و برق از جمله ایده هایی برای زیباتر کردن دکوراسیون پذیرایی است.
منبع : chidaneh.com
سیصد گرم گوشت چرخ شده را به همراه دو قاشق آرد (یا پودر نان)، نمک و فلفل سیاه
و زردچوبه و ادویه ی کبابی،یک قاشق زعفران غلیظ، یک عدد پیاز بزرگ رنده شده
و دو قاشق جعفری ساطوری شده و یک عدد تخم مرغ کوچک کاملا مخلوط کردم
و در دستم کوفته های کوچک درست کردم و داخل روغن آن ها را سرخ کردم.
می توانیم مقدار جعفری را بیشتر کنیم و اینکه تخم مرغ هم قابل حذف است
ولی حضور تخم مرغ کوفته ها را خوشرنگ می کند و تا حدی مانع از آب انداختن گوشت و سیاه سوخته شدن آن ها می شود.
منبع:بیتوته
سری اول از نحوه خواندن برگ آزمایش
WBC
این سه حرف مخفف «سلولهای سفیدخون» و نشاندهنده گلبولهای سفید است.
اندازهگیری مقدار گلبولهای سفید خون یکی از روشهای اصلی تعیین وجود عفونت در بدن است چون این سلولها که جزو سیستم دفاعی بدن هستند در شرایط بیماریهای عفونی و غیرعفونی واکنشهای مختلفی از خود نشان میدهند.
شمارش WBCها دو جزء دارد. یکی مقدار کلی گلبولهای سفید در یک میلیلیتر خون و جزء دیگر شمارش جزء به جزء این سلولها چون گلبول سفید خود متشکل از پنج نوع مختلف است که کم و زیاد شدن هر کدام از این انواع معنی خاص خود را دارد. کلمه «diff» که در جلوی CBC به معنی آزمایش خون نوشته میشود درخواست برای شمارش همین انواع مختلف گلبولسفید است.
مقادیر طبیعی: در بزرگسالان و بچههای بالاتر از ۲ سال مقدار گلبولسفید بین ۵ تا ۱۰ هزار در هر میلیلیتر خون طبیعی است.
محدوده خطر: WBC کمتر از ۲۵۰۰ و بیشتر از ۳۰۰۰۰ هر کدام نشاندهنده بیماریهایی هستند که میتوانند گاهی خطرناک باشند.
نکته:عمل اصلی گلبولسفید مبارزه با عفونت و حذف عوامل خارجی و مزاحم است و در مواقع آلرژیها هم این سلولها مسوول بروز واکنش هستند.
تغییر هر کدام از انواع WBC معنی خاص خود را دارد و ممکن است نشاندهنده عفونت با میکروب، ویروس و یا حتی استرس باشد.
فعالیت شدید بدنی و ورزش سنگین هم برای مدتی باعث بالا رفتن تعداد WBC در خون میشود. بارداری و زایمان هم این مقدار را افزایش میدهند.
Hgb
در برگههای آزمایش مختلف ممکن است به صورتهای مختلف HGB،Hg، یا Hgb نوشته شود.
هم اینها مخفف کلمه هموگلوبین، یکی از عناصر اصلی تشکیل دهنده گلبول قرمز است.
این ماده که در آن آهن به کار رفته خود از اسید آمینه تشکیل شده و جایگاههای مختلفی برای ترکیب با اکسیژن دارد.
هموگلوبین در جایی که اکسیژن زیاد وجود دارد با آن ترکیب میشود و در محیط کم اکسیژن آن را آزاد میکند.
اندازهگیری مقدارکلی هموگلوبین در واقع نوعی نشانهنده تعداد گلبولهای قرمز است.
مقادیر اصلی: مقدار طبیعی برای آقایان بین ۱۴ تا ۱۸ گرم در هر دسیلیتر است و برای خانمها مقادیر بین ۱۲ تا ۱۶ گرم در هر دسیلیتر طبیعی محسوب میشود.
محدوده خطر: هموگلوبین زیر ۵ و بالای ۲۰ مقادیر بحرانی به حساب میآیند و حتما نیازمند رسیدگی فوری هستند.
نکته:مقدار Hgb در بارداری کاهش مییابد چون با اینکه خونسازی کمی بیشتر شده است اما حجم مایع بدن و خون بالا رفته و مقدارکلی هموگلوبین در هر دسیلیتر آن کاهش مییابد.
زندگی در ارتفاع هم به خاطر نیاز بیشتر بدن به اکسیژن و کمبود اکسیژن محیط باعث تولید بیشتر هموگلوبین میشود.
در طحال اغلب سلولهای پیرخون تخریب میشوند. بزرگ شدن طحال یعنی تخریب بیشتر سلولها و به همین دلیل به دنبال آن کاهش RBC و Hgb رخ میدهد.
Plt
پلاکتها، اجزای کوچک دیسک شکلی هستند که در خون وجود دارند و از بقیه سلولهای خونی بسیار کوچکترند. این ساختارها حاوی آنزیمهایی هستند که باعث انعقاد خون میشوند و وظیفه اصلی آنها جلوگیری از خونریزی و خارج شدن گلبولقرمز از داخل رگ است.
Plt نشاندهنده تعداد پلاکتها در هر میلیلیتر مکعب خون است و عدد مربوط به آن معمولا بزرگترین عدد برگه آزمایش خون است.
به غیر از کنترل سیستم انعقادی خون، از میزان پلاکت برای بررسی روند بهبود نارسایی مغز استخوان و بیماریهای خونی هم استفاده میشود.
مقادیر طبیعی: پلاکت بین ۱۵۰ هزار تا ۴۰۰ هزار در هر میلیمترمکعب خون برای بزرگسالان طبیعی است. در نوزادان این مقدار کمی بیشتر است.
محدوده خطر: پلاکت زیر ۵۰ هزار یا بیشتر از یک میلیون کاملا غیرطبیعی است و نیازمند توجه ویژه است.
نکته: ورزش شدید و قدرتی باعث افزایش میزان پلاکت میشود. در هنگام قاعدگی مقدار پلاکت کمی کاهش پیدا میکند.
قرص های ضدبارداری باعث بالا رفتن مقدار پلاکت میشوند. در حالی که استامینوفن پلاکت را کاهش میدهد.
منبع : بیتوته
محققان در مطالعه اخیر خود دریافته اند که چگونه سیستم ایمنی در طول مدت خواب خود را احیاء می کند.
سلول های T نوعی از سلول های سفید خون هستند و اساس و مبنای سیستم ایمنی بدن انسان را تشکیل می دهند. میزان بالای سلول های T در جریان خون وجود دارد و آماده حمله به ویروس ها و سایر پاتوژن های حمله کننده به بدن هستند.
حتی در طول مدت فاز استراحت عمیق، بدن قادر به آزادکردن سلول های T، هورمون های رشد و اپی نفرین به جریان خون است تا در صورت نیاز با پاتوژن ها مقابله کند. محققان برای تعیین نحوه تاثیر کمبود خواب بر سیستم ایمنی، مطالعه «خواب-بیدار» را اجرا کردند.
چهارده داوطلب جوان مرد با میانگین سنی ۲۵ سال در دو مطالعه ۲۴ ساعته (۸ شب تا ۸ شب) شرکت کردند. در یک مطالعه، به شرکت کنندگان اجازه داده شد که بین ۱۱ شب تا ۷ صبح بخوابند. در طول مطالعه دیگر، مردان برای ۲۴ ساعت بیدار نگه داشته شدند. نمونه خون هر داوطلب در فواصل مختلف (۹۰ دقیقه تا ۳ ساعت) در طول یک دوره ۲۴ ساعتی گرفته شد.
در بین گروه خواب، تمامی زیرمجوعه های سلول T در مدت ۳ ساعت اول خواب کاهش یافت. با این حال تعداد سلول های T در افرادی که اجازه خواب نداشتند بالا باقی ماند.
با اینکه تحقیق نشان می دهد سلول های T جریان خون را ترک کردند اما مشخص نیست که این سلول ها به کجا رفتند.
به گفته محققان، در برخی مطالعات قلبی عنوان شده که این سلول های T در طول خواب در گره های لنفاوی تجمع می کنند.
اُفت سریع سلول های T در طول خواب بدین معناست که حتی یک شب بدون خواب می تواند بر سیستم ایمنی تاثیر گذارد.
قدیمترها اگر کسی میگفت به جای ورزش کردن و قدم زدن در طبیعت میتوان داخل خانه راه رفت و حتی دوید، آن هم بدون این که به فضای زیادی نیاز باشد، نه تنها کسی حرفش را باور نمیکرد بلکه هیچ کس حاضر نمیشد لذت پیادهروی و دویدن در فضای باز را با چنین کاری عوض کند.اما حالا اوضاع تغییر کرده و خیلیها طرفدار این شیوه شدهاند و به همین راحتی دستگاه تردمیل جای خودش را در خانههای ما باز کرده است؛ دستگاهی که اغلب به درستی از آن استفاده نمیشود.
خیلیها فقط روزهای اول سراغ تردمیل میروند و کمکم علت خریدش را هم از یاد میبرند. برای همین در بسیاری از خانهها، تردمیل نقش جالباسی را پیدا کرده؛ البته یک جالباسی گران قیمت و وسیلهای برای انداختن لباسهای اضافی روی آن.اما این موضوع را نیز نباید از یاد برد که این روزها افراد فرصت کافی برای رفتن به باشگاههای ورزشی ندارند، پس استفاده از تردمیل میتواند به فعالیت و تحرک بیشتر آنها کمک کند؛ ولی نکته مهم که متخصصان نیز بر آن تاکید دارند استفاده درست از تردمیل است.
افراد در طول هفته باید ۱۵۰ دقیقه فعالیت ورزشی با شدت متوسط داشته باشند. برای حفظ و ارتقای سلامت حتما باید به میزان کافی ورزش کرد که البته این فعالیت ورزشی میتواند به شکلهای مختلف انجام شود. پیادهروی، دوچرخهسواری، شنا یا هر نوع ورزشی که بتوان به صورت یکنواخت و ممتد آن را انجام داد، مناسب است.
چنانچه این افراد بتوانند در فضا و مکانی مناسب و با در نظر گرفتن شرایط لازم ورزش کنند، بسیار خوب است؛ ولی اگر شرایط فراهم نباشد آنها میتوانند از دستگاههای ورزشی که در محیطهای بسته قرار گرفته است، استفاده کنند.
وجود دستگاه تردمیل برای ورزش کردن ضروری نیست، ولی افرادی که به مکان مناسب برای پیادهروی یا دویدن دسترسی ندارند، میتوانند از آن استفاده کنند و مشغول ورزش شوند.
خیلیها تردمیل دارند، ولی نمیدانند چطور باید از این دستگاه استفاده کنند. برای همین مدتی پس از استفاده از آن با مشکلات و عوارض متعددی روبهرو میشوند و تردمیل را عامل اصلی این همه مشکل و دردسر میدانند. در حالی که متخصصان میگویند هنگام استفاده از تردمیل هم باید نکاتی را در نظر داشت و اصولی را رعایت کرد.
وقتی میخواهید از تردمیل استفاده کنید حتما باید نکات مربوط به درست دویدن و پیادهروی را در نظر داشته باشید و به آنها عمل کنید. به عنوان مثال برخی افراد بدون پوشیدن کفش روی تردمیل میروند و مشغول دویدن میشوند، در حالی که این کار بسیار اشتباه است و میتواند موجب بروز صدمات و آسیبهای جدی به فرد شود. بنابراین هنگام استفاده از تردمیل باید حتما از کفش ورزشی مناسب استفاده کرد.
اگر میخواهید از شیب دستگاه استفاده کنید، ابتدا باید مطمئن شوید راه رفتن روی سطح شیبدار مشکلی برای سلامت شما ایجاد نمیکند. سرعت دستگاه نیز باید طوری تنظیم شود که به کمک آن به شدت مناسب ضربان قلب رسید و نه بیش از آن. در صورتی که فرد بیماری خاصی داشته باشد یا در روزهای اول پس از استفاده از دستگاه با شرایط خاصی روبهرو شود، حتما باید به پزشک متخصص مراجعه کرد.
بعضیها تصور میکنند چون پاها یا زانوهایشان درد میکند، نباید روی آن بروند. گروهی هم از ترس اینکه مبادا تردمیل عاملی برای بروز بیماریهای مختلف باشد، سراغ آن نمیروند، در حالی که این روزها در بیشتر باشگاهها میتوان این دستگاهها را دید و به کمک آنها مشغول ورزش شد.
به طور کلی شرایط خاصی وجود ندارد که مانع استفاده از آن شود، همانطور که همه افراد باید پیادهروی کنند، همه هم میتوانند از تردمیل استفاده کرده و به کمک آن فعالیتشان را افزایش دهند.ولی نکته مهم این است که در شرایط خاص باید به فکر تمهیدات ویژه بود تا به کمک آنها بتوان از دستگاه درست استفاده کرد؛ به عنوان مثال فردی که تعادل خوبی ندارد باید از تردمیلی استفاده کند که در دو طرف آن دستههایی وجود داشته باشد تا به کمک آنها بتواند روی آن راه برود و تعادلش را حفظ کند. همچنین فردی که زانو درد دارد پیش از رفتن روی تردمیل باید با تقویت عضلات چهارسر ران، از بروز مشکل بیشتر پیشگیری کند.
چون دستگاه تردمیل در باشگاهها یا خانهها قرار دارد و همیشه در دسترس است و هر ساعتی از روز میتوان از آن استفاده کرد، شاید این پرسش برای ما پیش بیاید که چند مرتبه در روز میتوان روی تردمیل رفت و چند دقیقه میتوان مشغول ورزش شد؟
به طور کلی توصیه میشود برای حفظ سلامت، پنج روز در هفته و هر بار حداقل ۳۰ دقیقه ورزشهای هوازی انجام دهید. بنابراین اگر کسی ورزشکار حرفهای نباشد و بیش از حد در روز ورزش کند، نه تنها کاری به نفع سلامتش نکرده، بلکه احتمال بروز آسیبها را نیز افزایش داده است. استفاده از تردمیل هم محدودیتهایی دارد و استفاده بیشتر به معنای فواید بیشتر نیست. توصیه میشود با توجه به هدفی که دارید، مدت و شدت ورزش را تعیین و طبق آن از تردمیل استفاده کنید.
بعضیها فکر میکنند چون تردمیل گوشه اتاقشان قرار گرفته، میتوانند به محض این که اراده کردند، روی آن بروند و مشغول ورزش شوند، غافل از اینکه ورزش کردن، آمادگی میخواهد و پیش از آن باید بدنتان را حسابی گرم و آماده کنید. توصیه می شود قبل از استفاده از تردمیل مانند سایر ورزشها حتما باید بدن را گرم کنید.
خیلیها تصور میکنند هر چه ورزش سنگینتر و خستهکنندهتر باشد، بهتر و مفیدتر و تاثیرش هم بیشتر است. خستگی ناشی از ورزش باید طی مدت ۸ تا ۱۲ ساعت برطرف شود، ولی چنانچه این حالت ادامه داشته و پس از ۲۴ ساعت فرد باز هم احساس خستگی کند، مشخص میشود شدت ورزش مناسب نبوده و چنین روشی میتواند در طول زمان موجب بروز آسیبهای مزمن شود.
دردهای موضعی که هنگام ورزش ایجاد میشود، ممکن است ناشی از مشکلاتی باشد که در گذشته وجود داشته و بخوبی درمان نشده یا اینکه نشاندهنده شرایط نامناسب ورزش کردن باشد. بنابراین در صورت روبهرو شدن با چنین شرایطی حتماً باید با پزشک مشورت و مشکل را برطرف کنید.
به این مطلب امتیاز دهید
قدیمترها اگر کسی میگفت به جای ورزش کردن و قدم زدن در طبیعت میتوان داخل خانه راه رفت و حتی دوید، آن هم بدون این که به فضای زیادی نیاز باشد، نه تنها کسی حرفش را باور نمیکرد بلکه هیچ کس حاضر نمیشد لذت پیادهروی و دویدن در فضای باز را با چنین کاری عوض کند.
اما حالا اوضاع تغییر کرده و خیلیها طرفدار این شیوه شدهاند و به همین راحتی دستگاه تردمیل جای خودش را در خانههای ما باز کرده است؛ دستگاهی که اغلب به درستی از آن استفاده نمیشود.
خیلیها فقط روزهای اول سراغ تردمیل میروند و کمکم علت خریدش را هم از یاد میبرند. برای همین در بسیاری از خانهها، تردمیل نقش جالباسی را پیدا کرده؛ البته یک جالباسی گران قیمت و وسیلهای برای انداختن لباسهای اضافی روی آن.اما این موضوع را نیز نباید از یاد برد که این روزها افراد فرصت کافی برای رفتن به باشگاههای ورزشی ندارند، پس استفاده از تردمیل میتواند به فعالیت و تحرک بیشتر آنها کمک کند؛ ولی نکته مهم که متخصصان نیز بر آن تاکید دارند استفاده درست از تردمیل است.
افراد در طول هفته باید ۱۵۰ دقیقه فعالیت ورزشی با شدت متوسط داشته باشند. برای حفظ و ارتقای سلامت حتما باید به میزان کافی ورزش کرد که البته این فعالیت ورزشی میتواند به شکلهای مختلف انجام شود. پیادهروی، دوچرخهسواری، شنا یا هر نوع ورزشی که بتوان به صورت یکنواخت و ممتد آن را انجام داد، مناسب است.
چنانچه این افراد بتوانند در فضا و مکانی مناسب و با در نظر گرفتن شرایط لازم ورزش کنند، بسیار خوب است؛ ولی اگر شرایط فراهم نباشد آنها میتوانند از دستگاههای ورزشی که در محیطهای بسته قرار گرفته است، استفاده کنند.
وجود دستگاه تردمیل برای ورزش کردن ضروری نیست، ولی افرادی که به مکان مناسب برای پیادهروی یا دویدن دسترسی ندارند، میتوانند از آن استفاده کنند و مشغول ورزش شوند.
خیلیها تردمیل دارند، ولی نمیدانند چطور باید از این دستگاه استفاده کنند. برای همین مدتی پس از استفاده از آن با مشکلات و عوارض متعددی روبهرو میشوند و تردمیل را عامل اصلی این همه مشکل و دردسر میدانند. در حالی که متخصصان میگویند هنگام استفاده از تردمیل هم باید نکاتی را در نظر داشت و اصولی را رعایت کرد.
وقتی میخواهید از تردمیل استفاده کنید حتما باید نکات مربوط به درست دویدن و پیادهروی را در نظر داشته باشید و به آنها عمل کنید. به عنوان مثال برخی افراد بدون پوشیدن کفش روی تردمیل میروند و مشغول دویدن میشوند، در حالی که این کار بسیار اشتباه است و میتواند موجب بروز صدمات و آسیبهای جدی به فرد شود. بنابراین هنگام استفاده از تردمیل باید حتما از کفش ورزشی مناسب استفاده کرد.
اگر میخواهید از شیب دستگاه استفاده کنید، ابتدا باید مطمئن شوید راه رفتن روی سطح شیبدار مشکلی برای سلامت شما ایجاد نمیکند. سرعت دستگاه نیز باید طوری تنظیم شود که به کمک آن به شدت مناسب ضربان قلب رسید و نه بیش از آن. در صورتی که فرد بیماری خاصی داشته باشد یا در روزهای اول پس از استفاده از دستگاه با شرایط خاصی روبهرو شود، حتما باید به پزشک متخصص مراجعه کرد.
بعضیها تصور میکنند چون پاها یا زانوهایشان درد میکند، نباید روی تردمیل بروند. گروهی هم از ترس اینکه مبادا تردمیل عاملی برای بروز بیماریهای مختلف باشد، سراغ آن نمیروند، در حالی که این روزها در بیشتر باشگاهها میتوان این دستگاهها را دید و به کمک آنها مشغول ورزش شد.
به طور کلی شرایط خاصی وجود ندارد که مانع استفاده از تردمیل شود، همانطور که همه افراد باید پیادهروی کنند، همه هم میتوانند از تردمیل استفاده کرده و به کمک آن فعالیتشان را افزایش دهند.ولی نکته مهم این است که در شرایط خاص باید به فکر تمهیدات ویژه بود تا به کمک آنها بتوان از دستگاه درست استفاده کرد؛ به عنوان مثال فردی که تعادل خوبی ندارد باید از تردمیلی استفاده کند که در دو طرف آن دستههایی وجود داشته باشد تا به کمک آنها بتواند روی تردمیل راه برود و تعادلش را حفظ کند. همچنین فردی که زانو درد دارد پیش از رفتن روی تردمیل باید با تقویت عضلات چهارسر ران، از بروز مشکل بیشتر پیشگیری کند.
چون دستگاه تردمیل در باشگاهها یا خانهها قرار دارد و همیشه در دسترس است و هر ساعتی از روز میتوان از آن استفاده کرد، شاید این پرسش برای ما پیش بیاید که چند مرتبه در روز میتوان روی تردمیل رفت و چند دقیقه میتوان مشغول ورزش شد؟
به طور کلی توصیه میشود برای حفظ سلامت، پنج روز در هفته و هر بار حداقل ۳۰ دقیقه ورزشهای هوازی انجام دهید. بنابراین اگر کسی ورزشکار حرفهای نباشد و بیش از حد در روز ورزش کند، نه تنها کاری به نفع سلامتش نکرده، بلکه احتمال بروز آسیبها را نیز افزایش داده است. استفاده از تردمیل هم محدودیتهایی دارد و استفاده بیشتر به معنای فواید بیشتر نیست. توصیه میشود با توجه به هدفی که دارید، مدت و شدت ورزش را تعیین و طبق آن از تردمیل استفاده کنید.
بعضیها فکر میکنند چون تردمیل گوشه اتاقشان قرار گرفته، میتوانند به محض این که اراده کردند، روی آن بروند و مشغول ورزش شوند، غافل از اینکه ورزش کردن، آمادگی میخواهد و پیش از آن باید بدنتان را حسابی گرم و آماده کنید. توصیه می شود قبل از استفاده از تردمیل مانند سایر ورزشها حتما باید بدن را گرم کنید.
خیلیها تصور میکنند هر چه ورزش سنگینتر و خستهکنندهتر باشد، بهتر و مفیدتر و تاثیرش هم بیشتر است. خستگی ناشی از ورزش باید طی مدت ۸ تا ۱۲ ساعت برطرف شود، ولی چنانچه این حالت ادامه داشته و پس از ۲۴ ساعت فرد باز هم احساس خستگی کند، مشخص میشود شدت ورزش مناسب نبوده و چنین روشی میتواند در طول زمان موجب بروز آسیبهای مزمن شود.
دردهای موضعی که هنگام ورزش ایجاد میشود، ممکن است ناشی از مشکلاتی باشد که در گذشته وجود داشته و بخوبی درمان نشده یا اینکه نشاندهنده شرایط نامناسب ورزش کردن باشد. بنابراین در صورت روبهرو شدن با چنین شرایطی حتماً باید با پزشک مشورت و مشکل را برطرف کنید.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، ایده انجام این کار این است که مردگان را برای مدت نامحدود و تا زمانی که علم و فناوریهای موجود بتواند آنها را دوباره زنده کند، نگهداری کنیم. با این روش شاید بتوان افراد را پس از مرگ نیز دوباره به زندگی بازگرداند و حتی بیماریهایی که سبب مرگ آنها شده را درمان کرد. اما در حال حاضر چنین فناوری وجود ندارد.
بر اساس گزارش موسسه سرما زیستی، یک سازمان آمریکایی که روش سرما زیستی را اجرا میکند، هدف اساسی این روش دادن شانس دوباره برای زندگی به افراد و گسترش طول عمر آنها است. اما دانشمندانی که از این روش در مقیاس های کوچک تر برای مقاصد پژوهشی استفاده میکنند درباره استفاده از آن برای نگهداری انسانها پس از مرگ تردید دارند. این فرآیند شامل سه مرحله کلیدی آن هم در زمانی است که مرگ فرد به طور رسمی و قانونی اثبات شده باشد.
در مرحله نخست، بدن فرد مرده بلافاصله در حمام یخ قرار داده میشود. در همان زمان، از ماسک تهویه برای ادامه ارائه اکسیژن به اندامهای بدن به خصوص مغز استفاده شده و از هپارین ضد انعقاد و CPR خودکار برای حفظ جریان خون استفاده می شود. در همین حین درجه حرارت بدن برای اطمینان از کاهش تدریجی مورد نظارت قرار میگیرد. در مرحله بعد، بدن منجمد میشود به این معنی که سلولها و اندامهای آن برای تغییر در دمای فوق العاده کم آماده میشوند.
این مرحله شامل جایگزین کردن مایعات بدن با عوامل ضد سرمازیستی است که در بدن تزریق شده و به عنوان ضد یخ عمل میکند و بدن را از آسیبهای یخ زدگی محافظت میکند. حالا که بدن برای دمای فوقالعاده پایین و سرد آماده شده، روند سرمایشی کنترل شده آغاز میشود. این آخرین مرحله قبل از ذخیره سازی طولانی مدت بوده که شامل خنک کردن تدریجی بدن است. پس از آن بدن در داخل یک کیسه عایق حفاظتی و بعد در داخل یک جعبه خنک کننده که در آن نیتروژن مایع در میزان ثابت وجود دارد قرار میگیرد. این روند به آرامی و در طی چند روز اتفاق میافتد تا زمانی که بدن به دمای منهای ۲۰۰ درجه سانتیگراد برسد.
قبل یا بعد از مرحله دوم، بدن برای تکمیل این روند به نزدیک ترین مرکز ذخیره سازی انتقال داده میشود. هنگامی که بدن برای ذخیره سازی آماده شد، داخل یک کپسول نیتروژن مایع قرار میگیرد. این کپسولها نیروی خود را از برق تامین نمیکنند بنابراین هیچگاه با مشکل قطع برق مواجه نخواهند شد. روش دیگری که محققان از آن استفاده میکنند neuropreservation نام دارد که در آن تنها سر فرد فوت شده منجمد و نگهداری میشود تا در آینده دوباره بتوان به آن جان تازه بخشید.
محققان پیشتر از این روش برای نگهداری تد ویلیامز بازیکن بیس بال که در سال ۲۰۰۲ درگذشت استفاده کردند و سر وی را به امید روزی که بتوان آن را مجددا احیا کرد منجمد کردند. در نهایت بازگردانی مردگان به زندگی و دادن جان دوباره به آنها هنوز هم جنبه داستانهای تخیلی و غیر واقعی را داشته و برخی هنوز هم با این فرضیه به شدت مخالفت میکنند و آن را خلاف مسائل اخلاقی میدانند. شاید برای اثبات این فرضیه سالها زمان نیاز باشد و در این سالها باید به تماشای پیشرفت روز افزون علم و فناوری نشست.