خبرگزاری آریا-مایکروفر می تواند به صورت مستقیم به تولید برخی سموم سرطان زا کمک کند
به گزارش خبرگزاری آریا،آیا می دانستید برخی غذاهای خاص هستند که با قرار گرفتن در مایکروفر برای گرم شدن ممکن است سمی شوند؟ در این مقاله می خواهیم این غذاها را به شما معرفی کنیم.
سالها پیش بود که مایکروفر به آشپزخانه ها معرفی شد و خیلی زود به خاطر قابلیتش در گرم کردن سریع غذاها خیلی ها را به خود وابسته کرد.
نسل جدید شاید حتی تصورش را هم نتواند بکند که بدون مایکروفر می توان هات چاکلت یا پاپ کورن درست کرد. با این حال هنوز بسیاری از ما به شکل اشتباهی از مایکروفر استفاده می کنیم. بله این را می دانیم که نباید داخل مایکروفر فویل آلومینیوم، ظروف فلزی یا پلاستیک قرار دهیم اما به همین اندازه گرم کردن بعضی غذاهای خاص هم با این وسیله می تواند خطرناک باشد.
برای شروع، مایکروفر نمی تواند غذا را به صورت مساوی و یکسان بپزد که این یعنی برخی باکتری های موجود در غذا می توانند زنده بمانند. مایکروفر می تواند به صورت مستقیم به تولید برخی سموم سرطان زا کمک کند.
برای اینکه خطر آسیب این وسیله به غذاها را کاهش دهید بهتر است این شش غذا را هرگز در آن گرم نکنید.
1- تخم مرغ آب پز: چه با پوست چه بدون پوست، وقتی یک تخم مرغ آب پز داخل مایکروفر گذاشته می شود، رطوبت درونش باعث ایجاد بخار آب بیش از حدی می شود، درست مانند یک زودپز، تا نقطه ای که ممکن است تخم مرغ منفجر شود، ممکن است بدترش هم پیش بیاید و وقتی از مایکروفر در میاوریدش در دستانتان یا بشقابتان منفجر شود. برای جلوگیری از این اتفاقات قبل از گرم کردن تخم مرغ برای اینکه تبدیل به یک بمب نشود آن را قطعه قطعه کنید و یا بهتر اصلا داخل مایکروفر گرمش نکنید.
2- شیر سینه مادر: بسیاری از تازه مادرها شیر خود را برای استفاده های بعدی منجمد و ذخیره می کنند. این روش تا زمانی که شیر داخل مایکروفر گرم نشود خوب است. درست همانطور که مایکروفر یک بشقاب غذا را نمی تواند یکسان گرم کند در مورد یک بطری شیر مادر نیز چنین قدرتی را ندارد در عوض نقاط داغی را ایجاد می کند که می تواند به شدت باعث سوختگی دهان و گلو نوزاد شود. همچنین گرم کردن شیر در بطری پلاستیکی امکان سرطان زا کردن آن را نیز به وجود می آورد. توصیه می شود شیر مادر یا هر نوع شیر دیگری را در قابلمه و ظروف مخصوص روی حرارت گرم کنید.
گرم کردن غذا , مسمومیت غذایی
مایکروفر کردن برنج به سادگی می تواند باعث مسمومیت غذایی شود
3- گوشت های فرآوری شده: گوشت های فرآوری شده حاوی مواد شیمیایی و نگهدارنده هستند که به طول عمر و ماندگاریشان کمک می کند. متاسفانه مایکروفر کردن آنها باعث می شود این ترکیبات برای سلامتتان بدتر هم بشوند. گرم کردن گوشت های فرآوری شده با تشعشعات مایکروفر به شکل گیری اکسیداسیون کلسترول کمک می کند، مشخص شده است که این ماده از کلسترول خالص بیشتر به شریان ها آسیب می رساند. اکسیداسیون کلسترول همچنین مستقیما به بیماری عروق کرونر قلب مرتبط است. در مقایسه با دیگر روش های گرم کردن مایکروفر بیشتر از همه باعث ایجاد ترکیبات اکسیداسیون کلسترول در گوشت های فرآوری شده می شود.
4- برنج: برنج، واقعا؟ مایکروفر کردن برنج به سادگی می تواند باعث مسمومیت غذایی شود. برنج نپخته حاوی هاگ هایی از باکتری است که می توانند در فرآیند گرم شدن زنده بمانند. همین که برنج را از مایکروفر بیرون بیاورید و در دمای اتاق قرار دهید، این باکتری ها دوباره به فعالیت ادامه می دهند و می توانند باعث ایجاد اسهال و استفراغ در فرد شوند. ( توجه کنید برنج های نیمه آماده منظور است )
5- مرغ: تمام ماکیان از جمله مرغ، حاوی سالمونلا هستند. بنابراین ضروری است که گوشت آن را کاملا بپزید تا این باکتری ها از بین بروند. از آنجا که مایکروفر نمی تواند به صورت کلی و برابر همه غذا را بپزد ممکن است در پایان پخت مرغ با مایکروفر تعدادی از باکتری های سالمونلا زنده بمانند. دیگر اینکه مرغ تراکم پروتئین بالایی دارد و بسیار مهم است که پروتئین ها در دمایی یکسان بشکنند. وقتی برخی از پروتئین ها کند تر یا سریعتر از دیگر انواع خود شکسته می شوند ممکن است دچار ناراحتی معده شوید.
6- سبزیجات سبز برگ: اگر می خواهید کلم، کرفس یا اسفناج خود را برای مصرف بعدی کنار بگذارید، بهتر است دور بیندازیدشان تا بخواهید با مایکروفر گرمشان کنید. به دلیل تمرکز بالای نیترات در سبزیجات برگدار وقتی گرم می شوند ممکن است سمی شوند. به دلیل گرم شدن با مایکروفر، نیترات هایی که به صورت طبیعی شکل گرفته اند تبدیل به نیتروسامین می شوند که سرطان زا هستند. همین شرایط برای چغندر و شلغم که آنها هم سرشار از نیترات هستند صادق است.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از تبیان ، چون گرچه ممکن است به سرعت اثرات مخرب آن را مشاهده نکنید اما باید بدانید که خوردن نوشابه ها با برخی مواد غذایی می تواند شما را قربانی سوءهاضمه یا اختلالات درونی گاها خطرناک کند. در این مطلب در خصوص این ممنوعه ها بیشتر صحبت می کنیم. لطفاً با ما همراه باشید.
کدام مواد غذایی نباید با نوشابه ها مصرف شوند
همه ما بدون اینکه متوجه باشیم گاهی مواد غذایی مختلفی را با هم می خوریم که متأسفانه ترکیب آن ها ممکن است برای بدن خطرناک باشد. احتمالاً بسیار عادی است که شما به همراه ناهار یا شام یک یا چند لیوان نوشابه نیز میل کنید. اما ترکیب نوشابه ها با برخی مواد غذایی برای سلامتی خطرساز است که در ادامه به آن ها اشاره می شود:
شیر
بدون شک منظورمان این نیست که کسی شیر و نوشابه را در یک لیوان مخلوط می کند و می خورد. اما برخی غذاهایی که ما برای ناهار یا شام می خوریم حاوی شیر است. مانند برخی سوپ ها یا دسرها و غیره. به عنوان مثال پاستا با خامه یا کیک های تولد حاوی شیر هستند. زمانی که این غذاها یا شیرینیجات را میل می کنید و در عین حال نوشابه هم می خورید این دو در معده تان حالت اسیدی وسیعی ایجاد می کنند که باعث درد معده شدید، ریفلاکس و سوءهاضمه می شود.
قهوه
باز هم خنده دار است که تصور کنیم فردی قهوه خود را با نوشابه بنوشد. اما برای همه پیش می آید که به همراه غذا نوشابه بخورد و دسر را با قهوه. این ترکیب بسیار خطرناک است. زمانی که دو ترکیب در داخل دستگاه گوارش ترکیب می شود نوعی کف فرار تشکیل می شود که اسیدیته زیادی تولید می کند. اگر این اشتباه غذایی را انجام دهید احساس تندمزاجی، عصبانیت و معده درد داشته و دچار سوءهاضمه می شوید.
غذاهای تند و پرادویه
ادویه های تند مانند فلفل یا کاری و غیره طعم فوق العاده ای به تمام غذاها می دهند. زمانی که این ترکیبات به بدن می رسند حرارت و دمای بدن را بالا می برند. به همین دلیل نیز بعد از خوردن این غذاها هوس نوشیدن آب یا حتی نوشابه به سرتان می زند. اما این کار به نفع بدن نیست. نوشیدنی های حاوی کولا، زمانی که تحت حرارت بالا قرار بگیرند سولفوریک اسید تولید می کنند. اگر برای برطرف کردن سوزش ناشی از غذاهای تند نوشابه می خورید آسیب زیادی به سلامتی تان می زنید. این ترکیب باعث افزایش ترشحات گوارشی می شود که به نفع بدن نیست.
آب نبات های نعنایی
احتمالاً شما هم در کلیپ هایی که در فضای مجازی انتشار یافته است فیلم بطری نوشابه ای که آبنبات نعنایی داخل آن انداخته شده است را دیده اید. در این فیلم شاهد یک انفجار کوچک و البته هشداردهنده هستیم. این انفجار ناشی از قدرت جوشان این قبیل آبنبات ها و گاز موجود در نوشابه است. حال تصور کنید که ترکیب این دو در معده تان چه می کند. توصیه اکید داریم حتی فکر امتحان این دو ترکیب هم به سرتان نزند. چون واکنش شیمیایی ترکیب این دو ماده برای سلامتی فوق العاده خطرناک است.
بعد از نوشیدن نوشابه ها و کولاها چه اتفاقی در بدن می افتد؟
اصل مطلب این است که حتی اگر نوشابه را با این مواد غذایی نیز ترکیب نکنید باز هم برای سلامتی مضر است. بدانید که بعد از مصرف این نوشیدنی ها دقیقه به دقیقه در بدنتان اتفاقاتی می افتد که در ادامه اشاره می کنیم:
10 دقیقه بعد از مصرف نوشابه
هر یک لیوان نوشابه حاوی حدود 10 قاشق شکر است. به همین دلیل هم ضربه سختی به سلامتی می زند. این میزان قند به بدن انرژی مثبت نمی دهد. ده دقیقه بعد از مصرف، اختلالاتی در قند خون حاصل می شود.
20 دقیقه بعد از مصرف نوشابه
بعد از 20 دقیقه میزان انسولین در خون شروع به کاهش کرده و کبد مجبور می شود که تلاش خود را برای تبدیل قند در بدن دو چندان کند. در اکثر موارد، این قند به چربی تبدیل می شود و این مسئله نیز به نفع بدن نیست.
40 دقیقه بعد از مصرف نوشابه
بعد از 40 دقیقه کافئین شروع به تأثیر می کند. مردمک چشم ها گشاد شده و فشارخون افزایش پیدا می کند. فرد احساس خستگی کرده و کبد شروع به آزاد کردن قند در خون می کند.
45 دقیقه بعد از مصرف نوشابه
بدن شروع به تولید دوپامین بیشتر می کند. این هورمون وظیفه تحریک بخشی از مغز را برعهده دارد که به لذت و احساس پاداش مربوط می شود.
1 ساعت بعد از مصرف نوشابه
یک ساعت پس از مصرف نوشابه، دفع کلسیم از طریق ادرار کلید می خورد. این روند در طولانی مدت باعث پوکی استخوان، پوسیدگی دندان یا شکنندگی استخوان ها می شود. اسیدفسفریک موجود در نوشابه نیز روی منیزیم و زینک(روی) موجود در بدن فیکس می شود. خاصیت دیورتیک این نوشیدنی ها نیز اشتباه است. چون باعث نمی شود که باقیمانده توکسین های بدن دفع شوند بلکه زمینه را برای دفع مواد مغذی مورد نیاز بدن فراهم می کند. به همین دلیل بعد از مصرف نوشابه احساس ضعف و تحریک پذیری عصبی می کنید.
ژان لوئیز کالمان تمام
زندگی دراز خود را در شهر آرل فرانسه گذراند. او در فوریۀ ۱۸۷۵ در آرل
متولد شد و در آگوست ۱۹۹۷ در همان شهر درگذشت. کالمان در هنگام مرگ پیرترین
انسانی بود که تا آن زمان گزارش شده بود و همچنان پیرترین انسان محسوب
میشود. شاید در آینده نیز هیچکس بهاندازۀ او عمر نکند.
مردم سالها میگفتند اولین انسانی که ۱۵۰ سال عمر خواهد کرد، اکنون متولد شده است. ژان ویژ، خیائو دانگ، و براندن میلهالند از کالج پزشکی آلبرت آینشتاین این نظریه را نامحتمل میدانند. آنها پس از بررسی اطلاعات جمعیتیِ قرن پیش به این نتیجه رسیدند که سقف طول عمر انسان چیزی حدود ۱۱۵ سال است. معدود افرادی همچون کالمان ممکن است اندکی از این حد بگذرند، اما بهطور متوسط نوع بشر بیشازاین عمر نخواهد کرد.
اما چنین چیزی ظاهراً برخلاف شهودهای ماست. میانگین امید به زندگی انسان در طول قرنهای اخیر همواره روبهرشد بوده است. حداکثر طول عمر انسان نیز همینطور: اگرچه صحتسنجی ادعای عمر بسیار طولانی شاید دشوار باشد، مجموعهای موثق از آمارها در سوئد نشان داده پیرترین افراد در دهۀ ۱۸۶۰ تنها ۱۰۱ سال عمر کردهاند، اما این عدد در دهۀ ۱۹۹۰ به ۱۰۸ سال رسیده است. ویژ، که مطالعات جدید را رهبری میکرد، میگوید: «جمعیتشناسان میگفتند اگر این چشمانداز نقطۀ پایانی هم داشته باشد، فعلاً نمیتوان این نقطه را دید.» «وقتی کالمان در ۱۲۲سالگی درگذشت، همه گفتند دیر یا زود کسی پیدا خواهد شد که ۱۲۵ یا ۱۳۰ سال عمر داشته باشد. اما بعد از کلمنت، کسی به سن او نرسید. حداکثر سن ۱۱۵، ۱۱۵ و ۱۱۵ سال بود.»
دانگ، میلهالند و ویژ برای اینکه ببینند این ثباتِ فرضیْ واقعی است یا خیر، بهسراغ دو بانک بینالمللی اطلاعات در زمینۀ طول عمر رفتند و افراد سالمندِ ازدنیارفته در هر سال را بررسی کردند. آنها بهطور مشخص سالمندان فرانسه، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده را مورد بررسی قرار دادند، چهار کشوری که بیشترین جمعیت بالای ۱۱۰ سال را دارا هستند.
دادههای بهدستآمده واضح بود. بین دهۀ ۱۹۷۰ تا اوایل دهۀ ۱۹۹۰، حداکثر طول عمر انسان از چیزی حدود ۱۱۰ سال به ۱۱۵ سال رسید و این رشد بعد از سال ۱۹۹۵، کمی پیش از مرگ ژان کالمان، متوقف شد. درواقع تیمِ ویژ برآورد کردند که، در هر سال، احتمال اینکه حداقل یک نفر در جهان بیش از ۱۲۵ سال عمر کند کمتر از یک در دههزار است.
باوجود بهداشت، آنتیبیوتیکها، واکسنها و دیگر پیشرفتهای پزشکی، باز هم پیرترین افرادِ زنده دیرتر از این نمیمیرند. صرفنظر از محدودکردن مصرف کالری، داروهایی مثل راپامیسین یا دیگر ترفندهایی که انسان برای کندکردن ساعت شنیِ عمرش به آنها متوسل میشود، بعید هم هست چنین شود. ویژ میگوید: «در علم هیچوقت نمیتوانیم مطمئن باشیم، اما من تابهحال چیزی ندیدهام که فکر کنم میتواند این سقف طول عمر را افزایش دهد.»
سقف طول عمر ما احتمالاً رابطۀ تنگاتنگی با بیولوژیمان دارد. همینطور که پیر میشویم، آرامآرام به دی.ان.ای و دیگر مولکولهای بدنمان آسیب میرسانیم و این باعث میشود سیستم پیچیدۀ سلولهایمان به تودهای پرسروصدا و ناکارآمد تبدیل شود. در بیشتر موارد، این فساد منجر به بیماریهای خاص کهنسالی، همچون سرطان، نارسایی قلبی یا آلزایمر میشود. اما اگر افراد بیشتر از ۸۰ یا ۹۰ سال عمر کنند، احتمال مبتلاشدن به چنین بیماریهایی عملاً در آنها رو به کاهش میگذارد، شاید چون این افراد ژنهای محافظ دارند. صدودهسالهها نوعاً بهخاطر بیماریهای حاد نمیمیرند: کالمان به مرگ طبیعی مرد و بسیاری از این افراد حتی در اواخر عمرشان هم از لحاظ فیزیکی به کسی وابسته نیستند. ویژ میگوید باوجوداین همچنان میمیرند، «صرفاً به این خاطر که بسیاری از کارکردهای جسمیشان مختل میشود. یعنی بیشازاین نمیتوانند به زندگی ادامه دهند.»
چرا زندگی باید به چنین توقف یکبارهای برسد؟ تصور کنید حیوانی دارید که پیر نمیشود. هرچند نامیراست، همچنان ممکن است بر اثر گرسنگی، تصادف یا حملۀ حیوانات درنده بمیرد. بالاخره شانس این موجود تمام میشود. این موجود خیالی باید جمعیتی شبیه به ما داشته باشد: تعداد زیادی جوان و تعداد کمتری افراد سالخورده.
بهاینترتیب، تکامل احتمالاً به تغییرات ژنتیکیای یاری میرساند که مزایایی برای مراحل ابتدایی زندگی، همچون رشد یا تولیدمثل، ایجاد میکنند. در مقابل، تکامل آن دسته از تغییرات ژنتیکیای را که در اواخر زندگی منجر به صدمه دیدن بدن میشوند، نادیده میگیرد. وقتی تعداد کسانی که به این سن میرسند تا این حد کم است، این تغییرات خیلی کماهمیت پیدا میکنند. به همین خاطر است که موجودات پیر میشوند. تکامل طبیعتاً و بهشکل اجتنابناپذیریْ جوانی را بر پیری ارجح میداند.
اما اگر رشد اولیه و تجربیات کودکی نقش بسیار مهمی در سلامت بزرگسالی ما داشته باشند، باید توجه داشته باشیم که صدسالههای امروز در دهۀ ۱۹۰۰ به دنیا آمدهاند. هولی براون بورگ از دانشگاه داکوتای شمالی میگوید، شاید هنوز «تأثیر ارتقای بهداشت، مراقبتهای سلامت، واکسیناسیون و پیشرفتهای بهداشتیای که در دهههای سی بهبعد اتفاق افتادهاند» در بایگانیهای طول عمر ثبت نشده است. یا شاید، «رژیمهای نامناسب و ورزشنکردنْ آن دستاوردها را خنثی کرده است».
ویژ میگوید احتمال کمی هست که این موضوع اهمیت زیادی داشته باشد. «همین که شما در دوران کودکی جان سالم به در ببرید به این معناست که احتمال زندهماندنتان در طول دورههای بلند واقعاً بیشتر است. همچنین پیشرفتهای بسیاری صورت گرفته است که با استفاده از آنها میتوان افراد سالمند را مدت بسیار بیشتری زنده نگه داشت. ما به پیشرفت در مراقبتهای پزشکی و استانداردهای ایمنی ادامه دادهایم و روزبهروز به تعداد افرادی با عمر طولانی اضافه میشود. برای این واقعیت که هیچکسی کهنسالتر از ژان کالمان نیست هیچ تبیینی نداریم جز اینکه بگوییم به سقف طول عمر رسیدهایم.»
ما سقف طول عمر حیوانات آزمایشگاهی، مثل کرمها، حشرات و جوندگان را افزایش دادهایم. اما این موجودات را دانشمندان، بهطور ویژه، اصلاح نژاد کرده بودند تا سریع رشد کنند و بهسرعت به تولیدمثل برسند. بسیاری از تکنیکهای استفادهشده برای افزایش طول عمر آنها، از داروها گرفته تا محدودکردن کالری، احتمالاً تنها با کندکردن رشد کاذب و مصنوعیشان عمل میکنند.
ترفندهای مشابه ممکن است طول سلامت ما را افزایش داده و متوسط امید به زندگی را ارتقا دهد. اما ویژ معتقد است حداکثر چیزی که میتوانیم بدان امید داشته باشیم این است که تا حولوحوش ۱۱۵ سالگی بسیار سالم باشیم؛ بعد از این سن، جسم ما خیلی زود از کار میافتد.
«شکی نیست که ما روند پیری را به تعویق انداختهایم»، این را جودیت کمپیزی از مؤسسۀ تحقیقاتِ پیری باک میگوید. «اما برای بالابردن حداکثر طولِ عمر احتمالاً باید ژنهای بسیاری را اصلاح کنیم که در زمان حیات ما و حتی در زمان حیات نوههای ما نیز ممکن نیست.»
بعد از چاپ این مقاله، چند نفر از دانشمندان در توییتر آمار مورداستفاده در آن را زیر سؤال بردند. لئونید کروگلیاک، از دانشگاه کالیفرنیا، لوس انجلس، تصور میکند ثبات سنی اخیر باتوجهبه تعداد کمی از افراد استثنائی همچون کالمان برآورد شده است. او گفت اگر این معدود افراد را کنار بگذارید «مشخص نیست فراتر از نوسانات تصادفی، گسستی در این روند صعودی وجود داشته باشد». او همچنین انتخاب بازههای قبل و بعد از سال ۱۹۹۵ توسط ویژ بهمنظور تحلیل تغییرات در حداکثر طول عمر را زیر سؤال برد و آن را «نقطۀ انفصالِ مندرآوردی» نامید.
ویژ از تحقیقات تیم خود دفاع میکند. تیم او در ابتدا ژان کالمان را از تحلیل خود خارج کرد؛ چه با او و چه بدون او، نتایج یکسان هستند. بعد از سال ۱۹۹۵ افزایشی در حداکثر طول عمر وجود نداشته است. اینکه ویژ چه سالی را نقطۀ انفصال قرار داد نیز اهمیتی نداشت. او میگوید: «ابداً هیچ افزایش معناداری از دهۀ ۱۹۹۰ بهبعد وجود نداشته است.» «مطمئنم برخی از مردم خواهند گفت این روند صعودی بهزودی ادامه خواهد یافت. هرچند قبول داریم که دادهها مغشوش است، که انتظارش هم میرفت، ولی آمارها واضح و روشن هستند. خوشبختانه تمام بانکهای اطلاعاتیْ همگانی هستند، بنابراین هرکسی بخواهد میتواند عملیات ریاضی را انجام دهد و با ما مخالفت کند.»
جام جم سرا:
این دفتر ضد آب که Esquoia نام دارد نتایج تحقیقات گروهی از دانشجویان دانشگاه بردفورد است. این کاغذها که بهطور ویژه طراحی شدهاند، شبیه کاغذ لمینت با سطوح صاف است. وقتی روی صفحات این دفتر چیزی نوشته میشود میتوان بهراحتی آن را با پاککن، دستمال و حتی پارچه مرطوب پاک کرد.
به نقل از دنیای اقتصاد، این طراحی منحصربهفرد چسبان، صفحات را قادر میسازد از دفتر بیرون آورده شده و در دفتر دیگری قرار بگیرند. نمونههای اولیه این دفتر، تک ورقهای از کاغذ لمینت شده هستند که هنوز برای استفاده راحت روزانه خیلی ساده نیست.
طراحان این دفتر میگویند هنوز تا تبدیل شدن این دفتر به یک دفتریادداشت زیبا راه طولانی مانده است. این دانشجویان قصد دارند نسل بعدی دفتریادداشتها را بهگونهای پیش ببرند که صفحات آنها کاربردهای متفاوت داشته و خطوط و شبکههای چهارخانهای باشد. آنها میخواهند صفحات بزرگتری تولید کنند که شامل یک «خط تا» باشد که بتوان آن را پاره کرد.
جام جم سرا به نقل از ایسنا: ریحانه ایزدی با بیان این مطلب اظهارکرد: اگر میخواهید راحت زندگی کنید، در صدد تغییر کسی بر نیایید. تلاش کنید در رابطه با دیگران و عادات و رفتارهایشان، از سه راهکار «بشناسید، بپذیرید و مدیریت کنید» بهره ببرید.
وی درباره روشهای اشتباه مورد استفاده زوجهای جوان برای تغییر دادن رفتار همسرشان، گفت: یکی از این روشها« اجبار»است. گاهی میخواهیم به هر قیمتی که شده رفتار همسرمان را تغییر دهیم، بنابراین به اهرم زور متوسل میشویم و از قدرتمان استفاده میکنیم. این قدرت نمایی از اخم کردن شروع میشود و تا کتک کاری و تهدید به جدایی نیز پیش میرود.
این روانشناس تاکید کرد: جنگ قدرت اگر تغییری هم ایجاد کند، تغییری ظاهری و از روی ترس است و تا زمانی ادامه پیدا میکند که قدرت دست شماست! در هر جنگ قدرتی، یک برنده هست و یک بازنده و شخص بازنده (ترسیده) هر زمان فرصتی پیدا کند به رفتار خود برمیگردد و در صدد تلافی برمیآید تا مرهمی بر احساسات جریحه دارشده خود بگذارد. بنابراین باید به دنبال راه حلهای برد – برد بود که در آن هر دو طرف برنده باشند.
ایزدی با بیان اینکه «تکرار» یکی دیگر از روشهای به کار گرفته شده برای تغییر همسر است، گفت: در بعضی مواقع برای تغییر رفتار همسرمان، به تکرار بیش از حد متوسل میشویم و مرتب رفتار فرد را به رویش میآوریم و از او میخواهیم آن را تغییر دهد. وقتی مسئلهای بیش از حد تکرار شود، جایگاه و اهمیت خود را از دست میدهد و به مسئلهای پیش پا افتاده تبدیل میشود.
وی افزود: با اتخاذ این شیوه ضمن عصبی کردن طرف مقابل، امکان موفقیت را از دست میدهیم. همسرمان یا برای خلاصی از غرغرهای دائمی، در پیش روی ما رفتار دیگری نشان میدهد یا اینکه مقابله به مثل و کاری میکند تا ما احساس کنیم چقدر رفتار پیشین او دوست داشتنی بود!
این روانشناس با اشاره به روش «طعنه و کنایه» گفت: روش محبوب بسیاری از افراد، استفاده از نیش و کنایههای گدازنده است. برای مثال، میخواهیم با این روش فرد را متوجه رفتار اشتباهش کنیم، اما غافل از آنیم که با این کار تنها او را میرنجانیم. جا دارد دوباره یادآوری کنیم که فرد رنجیده و ناراحت، انگیزهای برای بهبود رفتارش ندارد. با این برخوردها احساس همسر نسبت به ما تغییر میکند و محبتش رو به سردی میگذارد.
ایزدی «تحقیر و تمسخر» را یکی دیگر از روشهای اشتباه مورد استفاده زوجین ذکر و اظهار کرد: این روش هم دست کمی از روش قبلی ندارد. به خیال خودمان با زبان طنز مشغول گوشزد کردن اشتباه طرف مقابل هستیم، اما در همان زمان به شدت همسرمان را میآزاریم و تحقیر میکنیم و چه بسا اعتماد به نفس همسرمان را خدشه دار کنیم، به رابطهمان آسیب بزنیم و دست آخر نتیجهای هم عایدمان نشود. بنابراین بهتر است همسران تلاش کنند به همدیگر قدرت و اعتبار ببخشند و عزت نفس همدیگر را بهبود دهند تا بتوانند باعث پیشرفت و رشد یکدیگر شوند.
وی افزود: یکی دیگر از روشهای غلط «مقایسه» است و ما احساس میکنیم برای موفقیت در تغییر دادن رفتار همسرمان، نیاز داریم در او انگیزه ایجاد کنیم و یکی از اشتباه ترین روشهایی که به این منظور انتخاب میکنیم، مقایسه همسرمان با دیگران است. نتیجه مقایسه نیز شبیه به دو روش پیشین است و جز برانگیختن ناراحتی و حتی شاید احساس حسادت نتیجه بهتری در بر نخواهد داشت.
این روانشناس با اشاره به روش «معلم بازی»گفت: گاهی اوقات فکر میکنیم خودمان بی عیب و نقصی هستیم، پس وظیفه خود میدانیم در راه رفع عیوب دیگران بکوشیم. اما در این میان فراموش میکنیم همسرمان شاگرد ما و از آن مهمتر کودک نیست که ما بخواهیم نقش بزرگتر را برای او را بازی کنیم. همسرمان این روش را نمی پسندد، ناراحت میشود و ما هم به مقصود خود نمیرسیم.
ایزدی درباره استفاده از روش «دعوا کردن» برای تغییر رفتار همسر خود نیز اظهارکرد: هنگام دعوا مسئله مطرح میشود و طرفین متوجه موضوع میشوند، اما در یک فضای متشنج نمیتوان انتظار دستیابی به نتیجهای مطلوب داشت، بلکه باید منتظر پیامدهای ناخواسته و نامطلوب بود. در دعوا کسی به حرف دیگری گوش نمیدهد؛ بلکه هر کس میکوشد حرفهای خود را بلندتر از دیگری بگوید تا حرفش به کرسی بنشیند. وقتی گوشی برای شنیدن وجود ندارد، بلندترین صدای دنیا هم به جایی نمیرسد.
وی با اشاره به روش «گروکشی» اظهار کرد: در این روش سعی میکنیم برآوردن خواستههای همسرمان را منوط به تغییر رفتار او قرار دهیم؛ یعنی استفاده از جمله معروف «اگر تو فلان کار را انجام دهی، آن وقت من هم بهمان کار را انجام خواهم داد». این کار موجب ایجاد سیکل معیوب لج و لجبازی میشود و به سرعت دعوا و لجبازی بالا میگیرد و رابطه تلخ میشود.
این روانشناس اضافه کرد: هر دو نفر خواستههایی از دیگری دارند و میتوانند از آن به عنوان سلاح استفاده کنند. این شیوه نه تنها جواب نمیدهد، بلکه به هیچ عنوان شایسته روابط میان همسران نیست و در تضاد کامل با عشق بی قید و شرط است که یکی از مهمترین عناصر تشکیل دهنده یک زندگی موفق است.
وی «کنترل احساسی» را یکی از روشهای غلط برشمرد و گفت: جملههایی مانند «اگر من را دوست داری پس...» یا «با این کارت نشان دادی که مرا دوست نداری»، اغلب شنیده میشود. در این شیوه، همسران سعی میکنند با به غلیان درآوردن دیگ احساسات یکدیگر روی هم تاثیر بگذارند. ممکن است چنین روشی در مدت کوتاهی جواب دهد.
ایزدی تصریح کرد: اگر همسرتان یک بار دیگر آن رفتار را تکرار کند، آیا به این معناست که دوستتان ندارد؟ آیا همسرتان با طیب خاطر رفتارش را تغییر میدهد یا فشاری ناخوشایند را بر روی خود احساس میکند؟ آیا دور از انصاف نیست که عشق زیبای همسری را منوط به مواردی این چنین و گاه پیش پا افتاده، کنیم؟ این تغییر رفتار چقدر دوام خواهد داشت؟
وی تاکید کرد: همیشه پیش از هر اقدامی بهتر است بیندیشید که آیا این کار به هزینههایش میارزد. مثلا آیا لازم است این رفتار همسرم به هر قیمتی تغییر کند یا اینکه میتوان آن را بپذیرم و مدیریت کنم تا از پیامدهای ناخوشایندش آسیب کمتری ببینم؟ آیا علاقه ما میتواند بسیاری از این مسائل را تحت الشعاع قرار دهد؟
ایزدی که با مجله سپیده دانایی گفت و گو میکرد، در پایان گفت: هر فردی برای اینکه بهتر رفتار کند، نیاز دارد احساس بهتری داشته باشد. هر روشی که موجب برانگیخته شدن احساسات منفی در فرد شود، به طور یقین او را برنمیانگیزد تا رفتار بهتری داشته باشد؛ اما ایجاد هیجانات مثبت موجب می شود که فرد برای پیشرفت و شادکامی خود و همسرش بکوشد.
به گزارش جام جم سرا به نقل از Healthy and natural life، برخی افراد ماستهای طعمدار و ترکیب ماست و میوه را میپسندند و مصرف میکنند. اما گاهی اوقات اضافه کردن برخی مواد به ماست علاوه بر اینکه طعم مطلوب ماست را تغییر میدهد، فواید آن را کاهش میدهد و کالری آن را زیاد میکند.
برخی از موادی که بسیاری از افراد برای خوشطعم کردن ماست به آن اضافه میکنند حاوی قند است و با آنکه حجم کمی دارد اما پرکالری و انرژیزا است. در اینجا به مواد غذایی اشاره می کنیم که نباید هرگز آنها را با ماست ترکیب کرد:
عسل
عسل شیرین است و اضافه کردن آن به ماست علاوه بر آنکه ماست را شیرین میکند و کالری آن را بالا میبرد، باعث میشود که شما بیشتر ماست بخورید و پرخوری کنید.
میوههای خشکشده
با آنکه حجم و ظاهر میوههای خشکشده گولزننده و کوچک است اما آنها حاوی قند و کالری بالایی هستند و با خوردن کمی از آنها فرد انرژی زیادی بدست میآورد و اضافه کردن آنها به ماست منجر به تجمع کالری و انرژی در بدن میشود که در نهایت منجر به چاقی و برخی بیماریهای دیگر میشود. در این مورد، میوههای تازه نسبت به میوههای خشکشده بیشتر توصیه میشوند.
مغزها و آجیلها
مغرها خود به تنهایی غذایی کامل به شمار میآیند که انرژی و کالری زیادی را وارد بدن میکند اما هنگامی که آنها را به ماست اضافه میکنید، بدون آنکه متوجه شوید حجم بسیار بالایی انرژی و کالری وارد بدن خود میکنید که سوخت و ساز بدن شما را با مشکل روبهرو میکند.
نارگیل رندهشده
نارگیل خود حاوی قند است و اضافه کردن آن به ماست شاید طعم خوبی بدست دهد اما موجب پرخوری و اضافه وزن شما میشود.
تخم کتان
تخم کتان حاوی فیبر و پروتئین است و مصرف زیاد آن باعث میشود بدن نتواند آن را به خوبی هضم کند و بیشتر مواد مفید موجود در آن بدون اینکه به بدن جذب شود دفع شود. برخی افراد به این علت که دانههای تخم کتان ریز است، مقادیر زیادی از آن را به ماست اضافه میکنند که نادرست است.
به گزارش جام جم سرا ، در این مقاله برخی از رازهای زنان را برملا میکنیم تا از این پس به عنوان یک مرد بهتر بتوانید همسر خود را درک کنید و به موقع نیازهای او را برآورده کنید.
ذهنیت غالب در جوامع گوناگون زنها را روشن فکرتر و پرحرفتر از مردان میشناسد؛ اما تعجب خواهید کرد اگر بدانید نه تنها مردان چیزهایی برای پنهان کردن دارند بلکه خانمها نیز رازهای مخصوص به خود را دارند. در هر زنی رازی وجود دارد که شوهر او باید پی به آن ببرد و به نوعی آن را کشف کند اما تنها عده کمی از مردان موفق به انجام این کار میشوند. اگر چه درک یک زن کار سختی نیست اما اکثر مردان با این مسئله مشکل دارند و حتی برخی مردها درک شخصیت و ویژگیهای زنان را امری محال و غیرممکن میدانند.
بنابراین در این مقاله برخی از رازهای زنان را برملا میکنیم تا از این پس به عنوان یک مرد بهتر بتوانید همسر خود را درک کنید و به موقع نیازهای او را برآورده کنید.
۱-زنان انتظار دارند مردها ابتکار عمل را به دست بگیرند.
این مسئله خیلی مهم است. زنان دوست ندارند تمام کارهای زندگی زناشویی از قبیل مراقبت از فرزندان، برنامهریزی به مناسبتهای گوناگون و انجام کارهای منزل را خودشان به تنهایی انجام دهند. خانمها تمایل دارند مردها ابتکار عمل را به دست بگیرند. هر چند همسر شما شاید هرگز دربارهی این موضوع با شما صحبت نکند اما بهتر است به عنوان شوهر و مرد خانه برخی از وظایف و مسئولیتهای دشوار را بر عهده بگیرید و با انجام این کارها همسر خود را سورپرایز کنید.
هنگامی که یک مرد ابتکار عمل را در زندگی زناشویی بر عهده میگیرد به این معناست که او با مسائل روزمره و مهم درگیر شده و به همسرش توجه میکند و مراقب اوست. فرقی نمیکند چه کاری باشد-خرید برای منزل، آماده کردن شام یا برنامهریزی برای تعطیلات بعدی-به عنوان یک مرد بهتر است همیشه این کارها را انجام دهید.
۲-زنان دوست دارند بیشتر سورپرایزشان کنید.
همهی زنان دیوانه سورپرایز شدن هستند و ترجیح میدهند که همسرانشان مخفیانه تا جایی که میتوانند آنها را مات و مبهوت کنند. حتی یک هدیهی خیلی کوچک و غیر منتظره هم میتواند به زنان احساس خاص بودن بدهد. نیاز نیست حتماً هدیهای گرانقیمت برای همسر خود تهیه کنید، به عنوان یک مرد تنها باید ابتکار عمل را به دست بگیرید و با ابراز علاقه و محبت عمیق به همسر خود به او ثابت کنید که عاشقش هستید.
سخت نیست، فقط به همسرتان توجه کنید و همیشه مراقب او باشید. وقتی همسرتان متوجه شود که شما میخواهید از هر راهی و با هر بهانهای او را شاد کنید، بلافاصله به این محبت شما پاسخ خواهد داد و شما نیز از مهر و علاقهی او بهرهمند خواهید شد.
۳-خانمها از اینکه مبادا زن دیگری به همسرشان بیش از حد توجه و محبت کند میترسند.
یکی از ترسهای زنان در زندگی زناشویی این است که مبادا زنهای دیگری مثل همکاران خانم یا دوستان قدیمی به شوهرشان بیش از حد محبت کند. دلیل این ترس خانمها هم خیلی ساده است، چون اکثر زنها دوست دارند چیزی را داشته باشند که نمیتوانند یا در حالت عادی قادر به تصاحب آن نیستند؛ بنابراین زنها از اینکه قلب همسرشان دزدیده شود و یا شوهرشان به زن دیگری توجه کنند به شدت میترسند. این ترس کابوس زندگی خانمهاست و هیچ چیزی به اندازه از دست دادن محبت شوهر نمیتواند یک زن را ناامید و افسرده کند.
۴-خانمها دوست دارند مردشان رک و رو راست باشد.
هر انسانی دوست دارد که شریک زندگیاش فارغ از تمام مسائل و مشکلات زندگی فردی صادق و بی ریا باشد. هیچ کس دوست ندارد فریب بخورد و البته، زنان هم از این قاعده مستثنی نیستند. خانمها میتوانند برای حفظ بنیان خانواده و عشق همسر خود به سادگی خیلی چیزها را ببخشند اما هرگز نمیتوانند از دروغ و خیانت بگذرند. صرف نظر از وضعیت پیش آمده و اینکه چقدر تقصیر شماست، خانمها همیشه به صحبتهای شما گوش خواهند داد و برای حل مشکلات و مسائل روزمره به شما کمک خواهند کرد.
۵-زبان بدن برای زنها خیلی مهم است و به خوبی آن را درک میکنند.
معروف است که خانمها حس ششم دارند بخصوص اگر پای روابط در میان باشد. زنها همیشه متوجه محیط اطراف خود هستند و تمام جزئیات کوچک را به دقت تجزیه و تحلیل میکنند و این بررسیهای دقیق شامل زبان بدن همسرشان نیز میشود؛ بنابراین به راحتی میتوانند حس دلسوزی که شوهرشان نسبت به یکی از همکاران خود دارد را به خوبی درک کنند حتی اگر هیچ وقت او را ندیده باشند.
اگر خانمها به چیزی مشکوک شوند حتی اگر دقیقاً ندانند که موضوع از چه قرار است نگران میشوند و این مطلب به شدت آنها را آزار خواهد داد. اگر زنها به چیزی مشکوک شوند خیلی نگران و ناراحت میشوند بخصوص اگر شوهرشان به جای صرف وقت با او ترجیح دهد در اداره بماند.
۶-خانمها با اینکه شوهرشان با دوستان خود وقت بگذراند موافق هستند.
این مورد هم یکی از رازهای دیگر خانمهاست که تنها عدهی معدودی از مردان از آن آگاهاند. بسیاری از زنها دوست دارند که شوهرشان با دوستان خود وقت بگذراند. مردان باید از این موضوع به خوبی آگاه باشند که خانمها درک میکنند که آنها به کمی فضا و تایم آزاد برای خود احتیاج دارند و میدانند که برخی وقتها بهتر است بگذارند شوهرشان با دوستان خود کارهایی از قبیل تماشای مسابقه فوتبال، رفتن به باشگاه و … را انجام دهند. تنها نکتهای که مردها باید رعایت کنند این است که بیش از حد با دوستان خود قرار نگذراند زیرا ممکن است همسرشان احساس کند که نسبت به او بیتوجه شدهاند و بدانید که همین احساس میتواند مشکلساز باشد.
۷-زنها نیاز دارند برخی اوقات تنها باشند.
اگر همسرتان به شما گفت که به کمی زمان احتیاج دارد یا میخواهد تنها باشد نباید ناراحت شوید و ماشین خود را روشن کنید و چند ساعت او را در خانه تنها بگذارید. فقط میخواهد درکش کنید. مردها باید بدانند که خانمها نیز وظایف و مسئولیتهای خود را دارند که باید این کارها را به نحو احسن انجام دهند پس بهتر است به جای غر زدن همسر خود را درک کنید.
۸-زنان دوست دارند مردها صداقت داشته باشند.
خانمها ترجیح میدهند مردها صداقت داشته باشند؛ بنابراین اگر همسر شما در لباسی که به تازگی خریده کمی چاق به نظر میرسد لازم نیست به او بگویید « عزیزم چقدر در این لباس زیبایی » چون زنها درک بسیار دقیقی از اندام و کاستیهای خود دارند. بهتر است خیلی محترمانه به او بگویید « عزیزم کمی اضافه وزن داری ولی هنوز هم مثل همیشه دوست داشتنی هستی ». به همسر خود ثابت کنید که وجودش بیشتر از هر چیزی برایتان اهمیت دارد. حتی بهتر است که با هم شروع به ورزش کردن کنید. وقتی همسرتان ببیند که شما به عنوان شوهرش اینقدر با او راحت هستید به داشتن شما افتخار میکند.
۸ مورد ذکر شده در این مقاله رازهایی هستند که خانمها از شریک زندگیشان پنهان میکنند؛ اما بهتر است این نکات را همیشه به خاطر بسپارید. مطمئناً این موارد تنها چند تکه از پازل پیچیدهی شخصیت خانمهاست و مسلماً این لیست خیلی طولانیتر است. به نظر شما چه رازهای دیگری در زندگی و شخصیت خانمها وجود دارد؟
منبع : جام نیوز
به گزارش جام جم سرا ، کلسیم موجود در شیر میتواند سبب کاهش تأثیر برخی داروها شود. این موضوع بویژه در مورد آنتی بیوتیکها صادق است.
آنتی بیوتیکهایی که برای درمان عفونتهای پوستی تجویز میشود و بر پایه تتراسیکلین هستند یا برای درمان عفونتهای ادراری تجویز میشوند، حتی آسپرین را نباید همزمان با شیر مصرف کرد زیرا لبنیات میتواند وضعیت اسیدیته ادرار را تغییر داده و سبب دفع ترکیبات دارویی شود.
متخصصان توصیه میکنند اگز این نوع داروها را مصرف میکنید حتماً فاصله 3 ساعته بین مصرف دارو و لبنیات قرار دهید.
منبع : عصر ایران
به گزارش جام جم سرا ، پوسته تخممرغ، حداقل ۱۱ هزار منفذ دارد. از اینرو، امکان خروج دیاکسید کربن از پوسته و ورود اکسیژن از طریق این منافذ به بافت تخممرغ وجود دارد. بههمین دلیل هم تخممرغهای شانهای و فلهای، بیشتر از تخممرغهای بستهبندی در معرض فساد و آلودگی قرار میگیرند.
آنچه که در تمام منابع علمی درباره نگهداری از تخممرغ آمده، این است که تخممرغ باید در یخچال نگهداری شود اما مراکز عمده پخش تخممرغ مانند میادین میوهوترهبار که تخممرغ آنها برای مدت زمان طولانی باقی نمیماند، میتوانند این محصول را بهمدت کوتاهی در دمای ۱۲-۱۰ درجه سانتیگراد در محیط هم نگهداری کنند.
بهطور کلی، هریک روز نگهداری تخممرغ در دمای محیط، معادل نگهداری آن بهمدت یک هفته در یخچال است. بهعبارت سادهتر، نگه داشتن این محصول در فضای محیط، بهشدت باعث کاهش عمر ماندگاری آن میشود. تازه این مساله، تنها در مورد تخممرغهایی با پوستههای کاملا سالم مطرح است و تخممرغهایی با پوستههای ترکدار، شکسته و نوکزده را شامل نمیشود.
بهطور حتم، آنچه که در مورد بستهبندی تمام مواد غذایی وجود دارد، در مورد تخممرغ از اهمیت بالاتری برخوردار است. پوسته تخممرغ، حداقل ۱۱ هزار منفذ دارد. از اینرو، امکان خروج دیاکسید کربن از پوسته و ورود اکسیژن از طریق این منافذ به بافت تخممرغ وجود دارد. بههمین دلیل هم تخممرغهای شانهای و فلهای، بیشتر از تخممرغهای بستهبندی در معرض فساد و آلودگی قرار میگیرند. درضمن خرید تخممرغهای بستهبندی این امکان را به ما میدهد که عادت نادرست شستن تخممرغ، پیش از قرار دادن آن داخل یخچال را از سرمان دور کنیم.
تخممرغهای بستهبندی، کاملا تمیز و بهداشتی هستند و گاهی نیازی به شستن، حتی قبل از مصرف هم ندارند. این در حالی است که پایین بودن بهداشت تخممرغهای شانهای و فلهای، باعث میشود برخی از افراد نتوانند آنها را بدون شستن، داخل یخچال بگذارند. این شستنها میتوانند باعث ورود آب به بافت تخممرغ از طریق منفذهای پوستی آنها شوند و شانس فساد یا کپک زدن تخممرغ را بالا ببرند.
بهتر است بدانید تمام مقررات و کنترلهای بهداشتی در مراکز بستهبندی روی تخممرغهای بستهبندیشده انجام میگیرد و تخممرغهای معیوب یا مسالهدار از تخممرغهای سالم، جدا خواهند شد. این در حالی است که معمولا تخممرغهای شانهای و فلهای بهطور مستقیم از مرغداری به فروشگاههای عرضه مواد غذایی فرستاده میشوند و علاوه بر اینکه هیچ کنترل بهداشتیای روی آنها صورت نمیگیرد، تاریخ مصرف مشخصی هم ندارند.
این تخممرغها در صورت تاریخدار بودن، باز هم مورد تایید نیستند چون تاریخ تولید و مصرفشان بدون نظارت در مرغداریها خورده شده و بهدلیل اینکه نام و نشان تولیدکننده روی آنها وجود ندارد، امکان رهگیری تخممرغهای ناسالم فلهای یا شانهای وجود نخواهد داشت.
برخی از تخممرغها در بستهبندیهای فومی یا مقوایی و برخی از آنها هم در بستهبندیهای تلقی عرضه میشوند. برخی ترجیح میدهند محصولهای انتخابی خود را قبل از خرید ببینند و از سلامتش مطمئن شوند. تفاوت بستهبندیها، برای جلب نظر مخاطبانی با سلیقههای متفاوت است و تفاوتی در بهداشت یا سلامت محصولهای موجود در آنها وجود ندارد.
ارزش تغذیهای و کیفیت سفیدههای تخممرغ لیوانی، تفاوت معناداری با سفیدههای معمولی ندارد. از آنجایی که این محصول، پاستوریزه میشود و در طول فرایند تولید آن، استانداردهای لازم برای پیشگیری از منعقد شدن پروتئین تخممرغ رعایت میشوند، افت کیفیت در ارزش تغذیهای این محصول جدید رخ نمیدهد و اگر افت کیفیتی هم باشد، کمتر از ۱۰ درصد خواهد بود که این میزان،
بههیچ عنوان معنادار نخواهد بود.
سفیدههای تخممرغ لیوانی هم باید مانند تخممرغهای کامل، داخل یخچال نگهداری شوند. نگهداری این محصول هم مانند تخممرغ در دمای محیط یا فریزر، توصیه نمیشود.
منبع : عصر ایران
وی افزود: استفاده از خمیر دندان در مواقع سوختگی بر روی زخم موجب افزایش و یا تغییر درجه سوختگی میشود و این بدان معناست که افراد ممکن است با قرار دادن این ماده روی محل آسیبدیده، سوختگی درجه دو خود را به یک سوختگی درجه سه تبدیل کنند به همین سبب توصیه میشود به هیچ عنوان از خمیر دندان برای درمان سوختگی استفاده نشود.
این پزشک متخصص در خصوص بهترین روشهای درمان گفت: شستشو فراوان با آب ولرم و سرمهای فیزیولوژی بهترین روش برای التیام سوختگی است.
وی بیان داشت: لازم است خانوادهها در منزل پماد سوختگی داشته باشند تا در مواقع ضروری و نیاز پس از استریل کردن محل آسیب دیده و شستو شوی آن با استفاده از گاز استریل و پماد سوختگی زخم را بپوشانند.
احسانی خاطر نشان کرد: در صورت در دسترس نبودن پماد و سایر داروها میتوان از عسل برای ترمیم و درمان زخم استفاده کرد و برای این کار باید از سلامت عسل مورد استفاده مطمئن شد هر چند که احتمال میکروبی شدن عسل بسیار پایین است.
منبع : باشگاه خبرنگاران