وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به این که نسخه پزشکان الکترونیکی خواهد شد، گفت: براساس تفاهم نامه ای که امروز با وزارت ارتباطات امضا شد، اپلیکیشنی تهیه می شود که اصالت، مسیر ورود، نحوه توزیع و میزان مصرف داروها را مشخص کند.
اما کم نیستند بیمارانی که این مساله را اشتباه میگیرند و با خودشان فکر میکنند که میتوانند کار درمان خودشان را هم پیگیری کنند.
حتی بعضیها پا را فراتر میگذارند و مثلا یک آزمایش پزشکی خاص یا یک عکسبرداری خاص پزشکی در ذهنشان است و فقط برای اینکه پزشک همان آزمایش را در نسخه بیمار بنویسد، به پزشک مراجعه میکنند.
یعنی از قبل با خودشان طی کردهاند که به فلان آزمایش نیاز دارند، ولی چون نمیتوانند بدون نسخه به آزمایشگاه بروند، مجبور میشوند به پزشک مراجعه میکنند.
درواقع، کار آنها لنگ یک امضا و مهر پزشک است و شاید اگر قانون به آنها اجازه میداد و خودشان میتوانستند برای خودشان نسخه درمانی بنویسند، در آن صورت دیگر اصلا نیاز نمیدیدند پیش پزشک بروند.
این اتفاق هم فقط برای بیماریهای سادهای مثل سرماخوردگی نمیافتد، بلکه حتی برای بیماریهای تخصصی هم بیمار فکر میکند که میداند کدام دارو، حال او را بهتر میکند.
از طرف دیگر، این روزها با وجود فراگیر شدن اینترنت و دسترسی آزاد به اطلاعات پزشکی، خیلی از بیماران احساس میکنند دانش پزشکیشان قوی شده است و در این زمینه یک اعتماد به نفس کاذب دارند. حتی نسخههای نرمافزار آشنایی با داروها هم این روزها در گوشیهای تلفن همراه خیلیها نصب شده و کافی است نام یک بیماری یا یک آزمایش پزشکی را در آن جستجو کنید، آن وقت میبینید سیلی از اطلاعات تخصصی را به زبان ساده به شما
منتقل میکنند.
داشتن همین اطلاعات دست و پا شکسته، خیلی از بیماران را گمراه میکند و به این تصور غلط میرساند که کار درمانی، کار راحتی است و از پس هر کسی برمی آید. مثلا وقتی شما بدانید فلان دارو برای فشار خون مفید است، آن وقت احتمال دارد با خودتان فکر کنید که میتوانید با مصرف این دارو، مشکلتان را حل کنید، در حالی که درمان بیماری، یک فرآیند ویژه است که احتمال دارد اصلا از مسیر دارو خوردن و آزمایش دادن نگذرد.
نسخه خواستن، همان خوددرمانی است
وقتی بیماری به پزشک معالج اصرار میکند که حتما یک داروی خاص را برای درمان بیماریاش تجویز کند، این کار فرق چندانی با خوددرمانی ندارد.
یعنی هیچ فرقی نمیکند شما فلان دارو را خودسرانه و بدون تجویز پزشک در منزل مصرف کنید یا اینکه به پزشکتان پیله کنید که یک داروی خاص را برایتان نسخه کند.
همین الان هم اگر به خانههای اغلب ایرانیها سر بزنیم، انواع و اقسام قرصهای ضددرد، خوابآور، آرامشدهنده و حتی داروهای بسیار تخصصی هم پیدا میشود.
فرهنگ مصرف خودسرانه داروها در بین بسیاری از خانوادههای ایرانی رفتهرفته گسترش پیدا کرده و جالب است همین الگوی فرهنگی در مراجعه ما به پزشک هم تاثیر گذاشته است.
یعنی وقتی یک بیمار هیچ عیب و عاری نمیبیند که بدون دستور دکتر معالجش، قرص و دارو بخورد و کلی هم دارو در خانهاش ذخیره میکند، معلوم است وقتی به دکتر هم مراجعه کند، همین الگوی خوددرمانی را با خود به مطب و بیمارستان هم میبرد و از پزشک انتظار دارد به خواست و دستور او، برایش قرص و دارو بنویسد.
جدای از اینکه آمارهای مصرف دارو از رتبه دوم ایران در آسیا حکایت دارد، حتی میگویند بین 10 تا 15 درصد داروها در ایران هم به طور خودسرانه مصرف میشود.
مصرف خودسرانه دارو طی سالها، این تصور غلط را بین مردم جا انداخته است که میشود بدون پزشک هم کار درمان را انجام داد و حالا در این وضعیت خیلی سخت است که به همین بیمار بگویید وقتی به مطب پزشک میرود، فقط از دردهایش بگوید و کار تجویز دارو را به اهلش بسپارد.
پزشک نباید تسلیم شود
فرض کنید شما پزشک هستید و بیمار از شما میخواهد یک داروی خاص را برایش تجویز کنید، به نظر شما در این وضع بهترین کاری که یک پزشک میتواند برای بیمار انجام دهد، چیست؟
شما در این حالت چند راه بیشتر ندارید؛ اولین راه این است که تسلیم بیمار شوید و طبق میل او برایش دارو و آزمایش بنویسید.
اگر پزشک به چنین کاری تن بدهد، در وهله اول رضایت بیمار را جلب کرده است و بیمار با دل خوش، مطب را ترک میکند. اما ممکن است همین بیمار چند هفته دیگر پیش پزشک بیاید و بگوید دردش بدتر از قبل شده است و در این حالت، پزشک مسئول است و باید برای نسخهای که تجویز کرده است، پاسخگو باشد؛ حتی اگر این نسخه را بیمار با زور یا التماس به دست آورده باشد.
راهحل بعدی این است که پزشک بههیچوجه زیر بار این کار خطرناک نرود و حاضر به نسخه نوشتن به میل بیمار نشود.
این اتفاق هم باعث میشود بیمار با دلخوری از مطب برود و دیگر هیچ وقت پیش آن پزشک نیاید و پشت سرش را هم نگاه نکند.
گرچه آن بیمار به دنبال پزشک دیگری میرود که باب میلش برایش دارو و آزمایش تجویز کند، اما در عوض، پزشک یک کار اشتباه را انتخاب نکرده است و در نتیجه مسئولیت عواقب بعدی هم به گردنش نمیافتد.
اما دکتر علی یعقوبی جویباری، متخصص آنکولوژی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفتوگو با جامجم معتقد است: راهحل دیگری هم وجود دارد و این راهحل شامل فرهنگسازی و آموزش بیمار است.
یعنی پزشک مثل یک دوست کنار دست بیمار بنشیند و برایش توضیح بدهد این نسخهای که او از پزشک انتظار دارد، به این دلایل اشتباه است، بنابراین بهتر است طبق نظر پزشک معالج که عمری را صرف درمان بیماری کرده، عمل کند.
حالا در این حالت، دیگر انتخاب با خود بیمار است که این راهنماییها و مشاورههای علمی را قبول کند یا اینکه از آن مرکز درمانی با دلخوری بیرون برود، ولی در هر دو حالت، پزشک کار درست را انجام داده است.
هزینههای درمان بالا میرود
شاید شما هم با خودتان فکر کرده باشید چه اشکالی دارد بیمار از پزشکش داروی خاصی بخواهد و اصلا شاید نظر بیمار، کاملا درست از آب دربیاید.
این همان اتفاقی است که به گفته دکتر یعقوبی، احتمالش دور از ذهن نیست، ولی در اغلب موارد، نظر بیمار برای انتخاب یک راه درمانی با معیارهای علمی تطابق ندارد.
مثلا فرض کنید بیماری به پزشک معالجش مراجعه میکند و به دلیل درد معده، تقاضای یک آزمایش خاص و پیچیده را دارد، اما یعقوبی تاکید میکند: این تقاضا اشتباه است، زیرا شاید طی مراحل درمان، خود پزشک هم به این نتیجه برسد که مثلا چهارمین آزمایش پزشکی بیمار باید همان آزمایش پیچیده باشد، ولی اینکه بیمار توقع داشته باشد پزشک از همان اول کار، چهارمین آزمایش مورد نیاز را بدون در نظر داشتن اولویت برای بیمار تجویز کند، این کار با معیارهای علم پزشکی همخوانی ندارد.
این کار غیرمنطقی، هزینههای درمان را هم بالاتر میبرد، چون احتمال دارد بیماری او فقط یک معده درد ساده باشد و اصلا نیازی به انجام آزمایشهای پیچیده پزشکی هم نباشد، ولی همین که بیمار برای یک بیماری ساده، چند آزمایش پزشکی را به تشخیص خودش انجام دهد و پزشک را مجبور به تجویز آنها کند، همین مساله باعث میشود هزینههای درمان او و به طور کلی، هزینههای نظام درمان افزایش پیدا کند.
حتی برای بیماریهای بسیار سادهتر هم این مساله وجود دارد. به قول این پزشک متخصص، وقتی بیمار برای یک سرماخوردگی ساده، پزشک را مجبور کند برایش آنتیبیوتیک تجویز کند، همین داروها رفته رفته باعث میشود مقاومت بدن در برابر آنتیبیوتیکها پایین بیاید؛ آن هم در حالی که این بیمار با گذشت چند روز و بدون مصرف آنتی بیوتیکها هم حالش بهتر میشود.
یکی از راه حلهایی که دکتر یعقوبی برای حل این مشکل ارائه میکند، پوشش ندادن هزینه درمانهایی است که خارج از دستورالعملها وجود دارد.
یعنی وقتی یک بیمار از همان مرحله اول بیماری، به دنبال آزمایشهای تشخیصی گرانقیمت میرود، باید قوانینی وجود داشته باشد که بیمهها زیر بار پوشش این هزینهها نروند؛ حتی اگر پزشک معالج به خواست خودش یا به اجبار بیمار به این کار دست زده باشد. مثلا به گفته این پزشک، منشأ حدود 80 درصد کمردردها با یک عکس ساده مشخص میشود، ولی خیلی از بیماران از پزشک میخواهند از آنها ام آر آی گرفته شود که همین اصرار بیمار، هزینه درمان بیماری را بیخود و بیجهت افزایش میدهد.
مساله دیگری هم که نباید آن را دستکم بگیریم، بحث زیر سوال بردن علم پزشکی و شان علمی پزشک است. وقتی بیماری با یک جستجوی ساده در اینترنت یا گوش دادن به حرف دوستان و آشنایان، از پزشک میخواهد حتما یک دارو یا آزمایش خاص را برایش تجویز کند، این کار به معنی زیرسوال بردنشان علمی پزشکی است که سالها عمرش را برای تشخیص درمان درست بیماریها صرف کرده است.
دخالت در حرفه پزشکی ـ چه به صورت مصرف خودسرانه دارو و چه نسخه خواستن اجباری از پزشک ـ از آن دسته کارهاست که شوخی بردار نیست و میتواند بیمار را از چاله یک بیماری ساده به چاه بیماریهای حادتر بیندازد.
امین جلالوند / گروه جامعه
معاون درمان اداره کل درمان تامین اجتماعی استان تهران در پاسخ به اینکه چه داروهایی در صدر تجویز بیرویه نسخ پزشکان تهرانی قرار دارند گفت: بیشتر داروهای آنتی بیوتیکی، کورتنها و آزمایشهای متعدد و مکرر که گاه الزامی هم برای انجام آنها نیست در صدر تجویزهای بیرویه قرار دارند.
سیروس شهنی دانش ادامه داد: یک تیم کارشناسی و علمی شامل متخصصان و فوق تخصصها برای این منظور در این اداره کل مستقر هستند و اگر مشخص شود تداخل دارویی در نسخهای وجود دارد و یا دفتر اسناد پزشکی در نوع بیماری با توجه به داروهای تجویزی ابهام داشته باشد، پزشک مربوطه فراخوانده میشود گفت: به عنوان مثال ممکن است پزشکی ۱۰ دارو برای یک بیماری نوشته باشد که باید مشخص شود این ۱۰ قلم برای تشخیص و درمان چه بیماری نوشته شده است، اگر تیم تخصصی قانع شد مشکلی وجود ندارد، در غیر این صورت پزشک باید یک بازنگری در تجویز دارو داشته باشد.
وی درباره نحوه برخورد با پزشکان خاطی افزود: تامین اجتماعی با پزشکان قرارداد منعقد میکند، میتوانیم قرارداد خود را منوط به ارائه خدمات مطلوب، علمی و کیفی کنیم و آنها باید برای ادامه قرارداد خود ملزم به رعایت شرایط علمی تجویز دارو باشند.
او گفت: آزمایشهایی به صورت متعدد و مکرر تجویز میشود که لزومی به انجامش نیست؛ به عنوان مثال سنجش تراکم استخوان زیاد مشاهده میشود. سنجش تراکم استخوان را نباید برای هر بیماری تجویز کرد. اگر سنجش تراکم استخوان را در نسخه یک بیمار جوان ببینیم باید به پزشک مربوط تذکر بدهیم زیرا معمولا این آزمایش برای افراد مستعد پوکی استخوان در سنین بالا تجویز میشود. (ایسنا)
دیروز یک بار دیگر این هشدار را از زبان مسئولی در سازمان غذا و دارو شنیدیم که تکرار مکررات بود درباره این که همه داروهای ماهوارهای ریگی به کفش دارند و همه تبلیغات دارویی ماهوارهها اغواگر است.
این میتواند هشداری درست باشد، چون با عقل جور درنمیآید که مثلا با خوردن 50 عدد قرص، یک انسان بزرگسال با بدنی مملو از چربی و وزن اضافه بدون این که تحرک جسمی داشته باشد یا غذایش را کم کند، یکباره زن و مردی قلمی شود یا مثلا قوای جنسیاش که به مرور تحلیل رفته، با بلعیدن چند عدد دیگر به سمت جوانی برود. شک نکنید کلکی در کار است؛ کلکی به خطرناکی استفاده از موادمخدر در داروهای غیرمجاز ماهوارهای.
حکایت ابرو برداشتن و چشم را کور کردن است استفاده از این داروهای فریبنده، یعنی قرار است لاغرمان کنند، اما معتاد یا چاقمان میکنند و بلایی سر دستگاه گوارشمان میآورند.
با این حال این داروهای دغلکار هنوز در ماهوارهها آزادانه تبلیغ میشوند و خیلی از مردم نیز وعدههای شیرین تبلیغاتی آنها را باور میکنند.
در میانه این معرکه هم یک پرسش همچنان بلاتکلیف است؛ چرا مسئولانی که هشدار میدهند، کاری برای جمع کردن باعث و بانی توزیع این داروها نمیکنند؟
پیدا کردن صاحبان این آگهیها مگر کار سختی است؟ کافی است با شماره آنها تماس گرفته شود یا به شماره پیامکشان اس.ام.اسی داده شود و آن وقت با یافتن یک سرنخ، کل باند توزیعکننده دستگیر و متلاشی شود.
گرچه قبول داریم با این روش همه کلهگندهها و سودجویان دستگیر نمیشوند، ولی لااقل دامنه فعالیت ها کوچک میشود و هر روز این همه دارو با نام و نشان جدید در ماهوارهها تبلیغ نمیشود البته اگر از حق نگذریم مبارزه با این باندهای دارویی فقط با این روش به سرانجام نمیرسد که در کنار مبارزه فیزیکی، مردم هم باید هوشیار باشند، راهش هم نخریدن و اعتماد نکردن است.
این نیز کار سختی نیست، فقط باید باور داشته باشیم که هیچ معجزهای در کار نیست و برای درمان، هیچ راه میانبری وجود ندارد البته این مهارت را باید به مردم آموخت و فرهنگسازی کرد، این نیز البته اقدامی در حوزه کار دولت و همه متولیان حوزه سلامت و مبارزه با موادمخدر است.
مریم خباز - گروه جامعه
96
مکملهای آهن:
یک لیوان آب پرتقال بهترین نوشیدنی همراه با مصرف قرصهای آهن است. ویتامین C میزان جذب آهن را افزایش میدهد. محیط اسیدی که آب میوه در معده ایجاد میکند، کمک میکند تا آهن کاملا جذب شود. مصرف مکملهای آهن با شکم خالی، حالت تهوع ایجاد میکند، آن را با غذا مصرف کنید.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، اگرچه جذب آهن مقداری کم میشود اما بی خاصیت نخواهدبود. آهن در صورت مصرف با داروی دیگری میتواند اثر متقابل بگذارد؛ از جمله مانع از جذب مکملهای کلسیم، داروهای تیروئید، مولتی ویتامینها و آنتی بیوتیکها میشود. اگر علاوه بر قرص آهن، داروی دیگری نیز مصرف می کنید با پزشک خود مشورت کنید تا زمان مصرف داروها را مشخص کند.
داروهای فشار خون
به طور معمول، فشار خون هنگام صبح بالاتر است. بنابراین برای تنظیم کردن فشان خون طی روز، دارو را صبح مصرف کنید.
داروهای تیروئید
مصرف ناشتای این دارو نتیجه بخشتر است. اما اگر داروهای دیگری تجویز شده یا داروهای او تی سی مصرف میکنید بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
داروهای رفلکس و سوزش سر دل
این داروها باید قبل از مصرف غذا خورده شود. لازم است دارو کمی قبل از صبحانه مصرف شود.
داروهای پوکی استخوان
بیشتر داروهای پوکی استخوان چه با دوز هفتگی یا ماهانه باید ناشتا و اول صبح مصرف شود. تنها یک نوع داروی پوکی استخوان است که قبل از خواب مصرف میشود، اما به ندرت تجویز میشود.
مولتی ویتامینها
داروهایی که باید بعد از غذا مصرف شود:
چربی موجود در غذا کمک میکند تا ویتامینهای حلال در چربی D, K, E و A جذب شود. مولتی ویتامینها انرژی زاست بنابراین اول صبح مصرف کنید که به انرژی نیاز دارید نه در شب که وقت آرامش است. اگر مکملهای آهن یا کلسیم، داروهای تیروئید یا آنتی بیوتیک را جداگانه مصرف کنید، جذب آن در سیستم گوارشی با مشکل مواجه خواهد شد. شاید پزشک توصیه کند ویتامین را بعد از ناهار و داروهای دیگر را هنگام صبح با فاصله مصرف کنید تا بدن بتواند هر دارو را سوخت و ساز کند.
داروهای رفع احتقان و حساسیت
گرفتگی بینی و علائم شایع حساسیت مانند خارش چشم در اول صبح بیشتر است. مصرف این داروها پس از صبحانه کمک خواهد کرد تا سینوزیت از بین برود و طی روز احساس گرفتگی کمتری داشته باشید. از مصرف این داروها هنگام ظهر یا عصر بپرهیزید زیرا باعث بیخوابی میشود.
پروبیوتیک د
همیشه این دارو را پس از خوردن غذا مصرف کنید. ماده غذایی در معده کمک خواهد کرد تا میزان جذب آن افزایش یابد.
داروهای کلسترول
کبد هنگام خواب شب کلسترول زیادی تولید میکند. مصرف دارو پس از شام کمک میکند تا کبد میزان کلسترول خون را حفظ کند.
مصرف دارو قبل از خواب
برای پیشگیری از چرت زدن طی روز قرص خواب را قبل از وقت خواب مصرف کنید.
نکات مفید: قبل از مصرف هر نوع آنتی بیوتیکی، از نیاز به مصرف آن مطمئن شوید. زیرا هر آنتی بیوتیک دارای اثربخشی خاص و دوز مصرف ویژه است. با دارو، گریپ فروت یا آب آن مصرف نشود. زیرا این میوه دارای ماده خطرناکی است که روند تاثیرگذاری برخی داروها از جمله داروهای قبلی را مختل میکند. داروهای سردرد به ویژه میگرن را به محض بروز درد باید مصرف کرد.
به گزارش جام جم سرا ، دکتر شفیعی داروساز در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: نگهداری انواع داروها و شربتهای خوراکی در مکانهای گرم به ویژه در داخل خودرو و در هنگام مسافرت و استفاده از آنها در مواقع لزوم میتواند عوارض جبران ناپذیری را برای شخص ایجاد کند. داروها را به هیچ عنوان در پشت شیشه، داشبورد و صندوق عقب ماشین نگهداری نکنید، زیرا گرما و محیط بالای خودرو باعث میشود که مکانیسمهای موجود در دارو به ویژه شربتهای خوراکی تغییر ماهیت یافته و در صورت استفاده اشخاص از این داروها باعث مسمومیت ناشی از دارو در افراد شود.
وی افزود: هر چند که قرصها و داروهایی که به اصطلاح جامد هستند، از ثبات بیشتری برخوردار بوده، اما این داروها نیز مستثنی از این قاعده نیستند.
این داروساز تصریح کرد: برخی خانوادهها در هنگام سفر داروهای مختلفی مانند استامینوفن، قرصها دیکلوفناک و داروهای ضدتهوع را با خود حمل میکنند که این مسئله با سلامت افراد در تناقض است زیرا مصرف خودسرانه این داروها باعث بیماریهای دیگری مانند افزایش فشارخون، خونریزی معده، سردرد، سرگیجه و دیگر عوارض دارویی میشود.
وی اظهار داشت: بعضی افراد در هنگام مسافرت با ماشین و قطار دچار حالت تهوع میشوند که استفاده از نصف داروی ضدتهوع که به داروی مسافرت معروف است میتواند در زمینه جلوگیری از این حالت مؤثر واقع شود اما اگر این دارو در طول 24 ساعت 2 تا 3 عدد مورد استفاده قرار گیرد ممکن است باعث فلجی اندامهای صورت مثل چشم، رعشه دست و پا شود.
شفیعی خاطرنشان کرد: شربت آبلیمو یکی از بهترین شربتهای خوراکی در طول سفر و در هنگام مبتلا شدن فرد به انواع مسمومیتها به ویژه مسمومیتهای دارویی است زیرا به دلیل خاصیت اسیدی بودن آبلیمو این ماده میتواند باکتریها و سموم موجود در بدن فرد را تا هنگام مراجعه به مراکز درمانی رفع کرده و استفاده از آن در این هنگام بلامانع است.
به گزارش جام جم سرا به نقل از مدیکال دیلی، وقتی بر روی دارویی نوشته میشود که «با غذا خورده شود»، به این معنی است که اگر آن را با شکم خالی مصرف کنید ضررهای جبرانناپذیری را به سلامتی خود وارد میکنید.
در صورت توجه نکردن به دستورالعمل داروها ممکن است دچار حالت تهوع و مشکلات مربوط به شکم شوید. علاوه بر این، این دسته از داروها اگر با غذا مصرف شوند اثر و عملکرد بهتری خواهند داشت و بهتر جذب بدن میشوند.
اگر چندین بار به دلیل کمبود وقت یا عدم دسترسی به غذا این داروها را بدون غذا مصرف کنید، کمکم عادت میکنید که آنها را این طور استفاده کنید.
اگر این روش مدتی نسبتا طولانی ادامه داشته باشد شما به روده، معده، کبد و کلیه خود صدمات غیر قابل جبرانی را وارد میکنید که میتواند سلامتی عمومی بدن شما را با مشکلاتی جدی روبهرو کند. در اینجا به مهمترین این داروها اشاره میکنیم:
متفورمین
به طور معمول متفورمین برای درمان دیابت نوع دوم استفاده میشود که در آن بدن فرد نمیتواند سطح قند خون را کنترل کند. اگر متفورمین را با غذا مصرف نکنید، دچار ناراحتی و مشکلات مربوط به شکم و گوارش میشوید. علاوه بر این، مصرف غذا با داروهای مخصوص دیابت از افت فشار خون جلوگیری میکند.
آنتیبیوتیکها
هر آنتیبیوتیک مکانیزم متفاوتی دارد به همین دلیل مصرف غذا به همراه برخی آنتیبیوتیکها توصیه میشود و برخی دیگر به شدت منع میشود. از جمله آنتیبیوتیکهایی که باید به همراه غذا مصرف شود میتوان آموکسی سلین و کلوفازیمین را میتوان نام برد.
داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی
این داروها درد را با مسدودد کردن پروستاگلاندینها که گیرندههای درد هستند کاهش میدهند. این داروها دردهای ناشی از سردرد، آرتروزرا کاهش میدهند.
استامینوفن، آسپرین و ایبوپروفن از این دسته هستند که بهتر است به همراه غذا استفاده شوند تا هم ضرری به بدن وارد نکنند و همچنین تاثیرگذاری آنها افزایش یابد و مهمتر از همه از مکشلات گوارشی و خونریزی روده یا معده جلوگیری میکند.
داروهای مسکن و ضد درد
این داروها دردها و نشانههای درد موجود در مغز را کاهش میدهند. کدئینها، اکسیکدون، و مورفین از این دسته هستند. برای پیشگیری از حالت تهوع و عمل تهوع این داروها را به همراه غذا مصرف کنید. علاوه بر این، اگر مواد غذایی که حاوی فیبر هستند با این داروها مصرف شود، از یبوست جلوگیری میکند.
قرصهای ضدبارداری
قرصهای ضدبارداری دسته دیگری از داروهایی هستند که باید همراه غذا مصرف شوند. مصرف این داروها با غذا از حالت تهوع شما جلوگیری میکند. علاوه بر این، اگر این داروها را با غذا مصرف کنید زمان مصرف آنها را فراموش نمیکنید.
به گزارش جام جم سرا ، کلسیم موجود در شیر میتواند سبب کاهش تأثیر برخی داروها شود. این موضوع بویژه در مورد آنتی بیوتیکها صادق است.
آنتی بیوتیکهایی که برای درمان عفونتهای پوستی تجویز میشود و بر پایه تتراسیکلین هستند یا برای درمان عفونتهای ادراری تجویز میشوند، حتی آسپرین را نباید همزمان با شیر مصرف کرد زیرا لبنیات میتواند وضعیت اسیدیته ادرار را تغییر داده و سبب دفع ترکیبات دارویی شود.
متخصصان توصیه میکنند اگز این نوع داروها را مصرف میکنید حتماً فاصله 3 ساعته بین مصرف دارو و لبنیات قرار دهید.
منبع : عصر ایران
به گزارش جام جم آنلاین ، در حالیکه این ادویه دارای سابقه طولانی اثرات مفید برای سلامتی شماست، باید توجه داشت که ممکن است مصرف آن برای همه مفید نباشد.
اخیرا در باره فواید زردچوبه برای درمان موثر بسیاری از دردها و بیماریها زیاد حرف زده می شود، و اگرچه که این ها همه درست هستند، اما استفاده از زردچوبه با بعضی از داروها اصلا توصیه نمی شود.
اگر به میزان زیاد زردچوبه مصرف کنید و یا با بعضی از داروها آنرا بخورید، می تواند عوارض جانبی شدیدی داشته باشد.
زردچوبه را در بسیاری از غذاها استفاده می کنید، و ماده موثره «کرکومین» آن خاصیت ضد التهاب، ضد اکسیده شدن، و ضد سرطان دارد اما این ها همه درست، زردچوبه خاصیت رقیق کننده خون نیز دارد، و اگر با دیگر داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین، وارفارین، یا پلاویکس خورده شود می تواند عکس العمل های شدید ایجاد کند.
اگر شما مبتلا به بیماری قند هستید و دارو مصرف می کنید، توجه داشته باشید که استفاده از زردچوبه می تواند اثر این داروها را تقویت کند و شما را با خطر افتادن قند خون روبرو کند.
عوارض آن می تواند سرگیجه، لرزش، سیاه رفتن چشم و حتی مختل شدن قدرت فکر کردن باشد.
عکس العمل های آلرژیک هم می تواند خطر دیگر استفاده از زردچوبه باشد، مانند تنگی نفس، خارش و کهیر.
اگر اسید معده شما زیاد است و شما دارو مصرف می کنید، به شما توصیه می شود که از خوردن زردچوبه خودداری کنید زیرا اسید معده را افزایش می دهد. این می تواند باعث تهوع، ترش کردن و درد معده شود.
داروهای دیگری که استفاده آنها با زردچوبه توصیه نمی شود عبارتند از زنتک، تاگامت، پپسید و اومه پرازول.
در صورتی که در این باره نگرانی دارید، حتما با دکتر خود تماس بگیرد، و به یاد داشته باشید هنگام شک داشتن، مشاوره پزشکی بهترین راه است.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه سپید، مدیریت آسیب کبدی ناشی از دارو، شامل قطع داروی مسبب آسیب و تجویز ان استیل سیستئین در مورد آسیب کبدی ناشی از مصرف استامینوفن است. نتایج درمانی بسته به داروی مصرفی و آسیب کبدی برجای مانده متفاوت اند. تخمین میزان واقعی آسیب کبدی ناشی از دارو دشوار است.
به هر حال، مطالعات بالینی پیش از ورود به بازار داروها برای یافتن میزان شیوع آسیب کبدی ناشی از داروهای مختلف در دست انجام هستند. چنین به نظر می رسد که آسیب کبدی ناشی از دارو، 10 تا 15 درصد (به ازای هر 10 تا 100 هزار نفر بیمار تحت درمان با داروهای نسخه) را شامل می شود. بنابراین، سالانه در حدود 44هزار نفر از مردم آمریکا آسیب کبدی ناشی از دارو را تجربه می کنند. در حدود 60درصد از موارد آسیب کبدی ناشی از دارو، به مصرف داروهای آنتی بیوتیک و ضدتشنج ها نسبت داده شده است.
LiverTox، یک برنامه مطالعاتی و تحقیقاتی است که از سوی انستیتو ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی، کتابخانه ملی پزشکی و شبکه آسیب کبدی ناشی از مصرف داروها ترتیب داده شده است. هدف از این برنامه مطالعاتی، به روز بودن در مورد آسیب های کبدی ناشی از مصرف داروست. LiverTox ، شامل بررسی داروها (ساختار شیمیایی آنها، اندیکاسیون های مصرف، دوز پیشنهادی آنها و فواصل مصرف)، تشریح شکل و چگونگی آسیب کبدی ایجاد شده، سوابق دارویی و پزشکی بیمار و نتایج آزمایشگاهی و فهرست مراجع قابل قبول در این زمینه است.
یک فهرست مرجع دارویی در این زمینه، DILIrankنام دارد و شامل اطلاعات موجود در مورد 1036 داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا با توجه به پتانسیل آنها در ایجاد آسیب کبدی ناشی از مصرف داروست.
به علاوه، سازمان غذا و داروی آمریکا برنامه نرم افزاری با نام eDISH(مخفف انگلیسی عبارت: ارزیابی مسمومیت شدید کبدی ناشی از مصرف دارو)، برای بررسی تعداد قابل توجه شرکت کنندگان در مطالعات بالینی در این زمینه (با استفاده از ثبت موارد افزایش آنزیم های کبدی یا بیلی روبین کل) ترتیب داده است. اصل مدیریت آسیب کبدی ناشی از مصرف دارو، قطع داروی مشکوک در سریع ترین زمان ممکن است.
همچنین، چنین بنظر می رسد که قطع سریع دارو موجب به حداقل رساندن سرعت پیشرفت نارسایی حاد کبدی می شود. کورتیکواستروئیدها، برای هپاتیت های الکلی و هپاتیت های اتوایمیون سودمندند. اما در آسیب های کبدی ناشی از مصرف دارو چندان مورد بررسی قرار نگرفته اند. به هر صورت چنین توصیه می شود که هپاتیتهای شبه اتوایمیون ناشی از مصرف دارو ، با قطع داروی مشکوک و نیز تجویز کورتیکواستروئیدها مدیریت شود.
ان استیل سیستئین، کاربرد اثبات شدهای در مسمومیت کبدی ناشی از استامینوفن دارد. اما نقش آن در سایر آسیب های کبدی ناشی از مصرف دارو مشخص نیست. طبق دستورالعمل های بین المللی، ان استیل سیستئین، ممکن است در بزرگسالان مبتلا در مراحل اولیه آسیب حاد کبدی درنظر گرفته شود. اما در مورد خردسالان با آسیب شدید کبدی ناشی از مصرف دارو تجویز نمی شود؛ زیرا در انواع غیرمرتبط با استامینوفن آسیب های کبدی، با افت شانس بقای بیمار مرتبط دانسته شده است.
مرور اطلاعات جمع آوری شده در فواصل 2003 تا 2012 میلادی نشان داده که ان استیل سیستئین، در آسیب حاد کبدی غیرمرتبط با مصرف استامینوفن با وقوع کمای درجه 1 و2 مرتبط دانسته شده و در نتیجه تجویز روتین آن توصیه نمیشود. یک بررسی سیستمیک روی موارد استفاده از ان استیل سیستئین در آسیب های کبدی ناشی از داروی غیرمرتبط با استامینوفن ترتیب داده شده است. ان استیل سیستئین برای نارسایی حاد کبدی غیرمرتبط با مصرف استامینوفن از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا تاییدیه ندارد.
اورسوداکسی کولیک اسید، در مدیریت بیماران با آسیب کبدی کلستاتیک ناشی از مصرف دارو موثر دانسته شده است. هر چند که اطلاعات موجود در این مورد اندک اند.
کارنیتین در موارد آسیب کبدی ناشی از مصرف والپروات تجویز می شود. ترکیبات طبیعی مانند سیلیمارین، وزوراترول، کورکومین و جینکو در زمینه مسمومیت کبدی مورد بررسی قرار گرفته اند. هر چند که اطلاعات اولیه در این زمینه ناقص اند. قانون هیس(Hy s law) اشاره دارد به ابتلا به نارسایی حاد کبدی به دنبال مواجهه با داروهایی که مسمومیت کبدی ایجاد می کنند. طبق قانون هیس، طی یک مطالعه بالینی برای هر 10 بیمار که ثانویه به آسیب هپاتوسلولار به زردی مبتلا می شوند، یک بیمار به آسیب حاد کبدی همراه با کوآگولوپاتی یا انسفالوپاتی مبتلا خواهد شد.
به علاوه، در هر مطالعه بالینی به ازای هر 10 مورد افزایش آنزیم های کبدی به بیش از 10 برابر بالاترین حد طبیعی، یک مورد قانون هیس صادق خواهد بود. در دستورالعمل موجود برای صنایع داروسازی برای ارزیابی مطالعات پیش بالینی روی آسیب کبدی ناشی از دارو، سازمان غذا و داروی آمریکا خطر ابتلا به آسیب کبدی شدید ناشی از مصرف دارو را بر اساس قانون هیس تعریف کرده است.
آسیب کبدی ناشی از مصرف دارو که علت اصلی نارسایی کبدی حاد در آمریکاست، بیش از هپاتیت های ویروسی موجب نارسایی حاد کبدی می شود. نوع آسیب کبدی ناشی از مصرف دارو، در نتایج درمانی آن نقش بسزایی دارد. آسیب کبدی ناشی از مصرف استامینوفن، پیش آگهی بهتری دارد و مدت این آسیب محدود است؛ زیرا در آسیب کبدی ناشی از مصرف دارو در مقایسه با آسیب کبدی با علت ناشناخته، سلول های کبدی زودتر تجدید می شوند.
آسیب کبدی حاد هپاتوسلولار، شایع ترین شکل آسیب کبدی ناشی از داروی ایدیوسنکراتیک است و 90درصد تمامی موارد را شامل می شود و با خطر مرگ و میر 10 تا 50درصدی مرتبط است. در مورد نارسایی حاد کبدی ثانویه به آسیب کبدی ناشی از داروی ایدوسنکراتیک، میزان مرگ و میر 60 تا 80درصد است. آنتی بیوتیک ها(آموکسی سیلین-کلاوونات، تریمتوپریم-سولفامتوکسازول، آزیترومایسین)، بیشترین ارتباط را با ابتلا به آسیب مزمن کبدی ناشی از مصرف دارو دارند.