نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: ناوگان هوایی کشور بسیار قدیمی است و شاید بیش از دو دهه هرگز تجهیز نشده است؛ لذا اولین قدم در راه توسعه گردشگری نیز تجهیز زیرساختها از جمله ریلی، جادهای، بزرگراهها، اتوبانها و هوایی است.
وی با اشاره به لزوم گسترش ارتباطات کشور با جهان خارج افزود: بیشترین کمکی که ایرباسها یا توسعه هوایی کشور میتواند در جهت توسعه گردشگری داشته باشد، گسترش ارتباطات کشور با جهان خارج است؛ میتوانیم به گردشگری که وارد کشور میشود، به عنوان کسی نگاه کنیم که سرمایه مناسبی را وارد خاک ایران میکند. ورود گردشگر به کشور مزایای دوجانبهای دارد و علاوه بر استفاده و بهرمندی گردشگر در سفر، کشور نیز از مزایای گردشگری بهرهمند خواهد شد.
سیاوشی شاهعنایتی گفت: امیدواریم با توجه به اینکه اولین ایرباس وارد خاک ایران شد، ایرباسهای بعدی در ماههای بعدی به ترتیبی که گفته شد وارد شود و هم مردم ایران و هم گردشگرانی که وارد خاک ایران میشوند بتوانند از این امکانات نو استفاده کنند و ایدهآلهای گردشگری توسعه پیدا کند.
رئیس کمیته زن، خانواده، تربیت بدنی و جوانان کمیسیون فرهنگی مجلس با اشاره به سهم مهمی که ورود هواپیمای نو در پیشبرد برنامه توسعه گردشگری داخلی و خارجی دارد، گفت: امارات با استفاده از توسعه هوایی کشور خود توانست با سرمایهگذاری در این صنعت، پیشرفت فوقالعاده و این نام را در جهان برای خود به وجود بیاورد؛ ایران نیز به عنوان یک کشور توانمند اقتصادی و برخورداری که در منطقه است، میتواند در خاورمیانه از این توان استفاده کند.
وی با اشاره به اینکه توسعه هوایی کشور امنیت خاطر را برای گردشگران بوجود میآورد افزود: هواپیمای جدید که از تکنولوژیهای جدید بهره برده باشد امنیت خاطر بیشتری را برای مسافرین و گردشگران داخلی و خارجی ایجاد میکند و مطئناً میتواند خدمت خوبی را به لحاظ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به کشور کند.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس با بیان اینکه گردشگری بخش مهمی از فرهنگ کشور ایران است، تصریح کرد: اگرچه گردشگری همیشه در ایران وجود داشته اما پس از تحریمها این فرصت بزرگ از دست رفته؛ درحالی که کشور ایران پر از آثار غنی فرهنگی است و گردشگران به خوبی میتوانند از آن لذت ببرند لذا باید این امنیت خاطر را هم در استفاده از زیرساختها و هم در سیاستهای فرهنگی جامعه به گردشگران بدهیم تا آنها استفاده کرده و لذت ببرند.
به گزارش خبرآنلاین،بر اساس قرارداد نهایی شده شرکت ایرباس، چهار مدل هواپیمای ای- ۳۲۰، ۳۲۱، ۳۳۰ و ۳۵۰ را به ایران تحویل میدهد. دو مدل اول میان برد و دو مدل دیگر دوربرد هستند. فرهاد پرورش، مدیرعامل شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران، گفته است که هفت تا هشت فروند از این هواپیما در سال ۲۰۱۷ تحویل میشود.
بیشترین خرید از خانواده A320 با ۴۶ فروند
از صد هواپیمایی که ایرباس به ایران تحویل میدهد، چهل و شش فروند از این خانواده است. این خانواده از هواپیماهای لاغرپیکر تشکیل شده است و یکی از پرفروشترینها در میان محصولات ایرباس هستند. ایرفرانس اولین شرکتی بود که هواپیمای A۳۲۰ را در ناوگان مسافربری خود در سال ۱۹۸۸ میلادی به خدمت گرفت. این نوع هواپیماها یک راهرو و دو موتور دارند و از سفرهای داخلی کشورها تا پروازهای بین قارهای مورد استفاده قرار میگیرند. این خانواده از چهار عضو A۳۱۸, A۳۱۹, A۳۲۰ و A۳۲۱ تشکیل شده است و ظرفیت حمل ۱۰۰ تا ۲۴۰ مسافر را دارد.
ایرباس ای۳۲۰ از سال ۱۹۸۴ آغاز شد و نخستین بار در ۲۲ فوریه ۱۹۸۷ در تولوز فرانسه به پرواز درآمد و در ژوئیه سال بعد در اختیار شرکت هواپیمایی ایر فرانس قرار گرفت. این هواپیما از گروه هواپیماهای ایرباس سری ای۳۲۰ به حساب میآید. دیگر هواپیماهای این سری عبارتند از: ایرباس ای۳۱۸، ایرباس ای۳۱۹ و ایرباس ای۳۲۱.
۳۸ فروند از خانواده A۳۳۰
ای ۳۳۰ از نوع هواپیماهای پهنپیکر بزرگ است که توانایی جابجایی تعداد زیادی مسافر دارد. کاربرد آن بیشتر در سفرهای بینالمللی و مسافتهای طولانی است.
ساخت ایرباس آ-۳۳۰ از سال ۱۹۸۷ آغاز شد و نخستین بار در ۲ نوامبر ۱۹۹۲ به پرواز درآمد. طراحی و ساخت این هواپیما همزمان با ایرباس آ-۳۴۰ انجام شد و گمان میرود در آینده، هواپیمای ایرباس آ-۳۵۰ جای آن را بگیرد. ایرباس آ-۳۳۰ در دو مدل ۲۰۰ و ۳۰۰ ارائه میشود. مدل ۲۰۰ که کوتاهتر میباشد برای پرواز در بردهای کوتاه تا بلند طراحی شده است. این مدل قابلیت حمل ۲۵۳ نفر در ۲ کلاس را برای مسیرهای طولانی با کابین بسیار بی صدا و راحت فراهم کرده است. این مدل قابلیت صفحه نمایش برای هر صندلی و چک کردن ایمیل و تلفن همراه از طریق ماهواره را دارد. در مدل ۳۰۰ که مدل کشیده تر میباشد قابلیت حمل ۳۰۰ مسافر در ۲کلاس برای برد ۵۴۵۰ ناتیکال مایل (۱۰۰۹۳ کیلومتر) را در یک کابین بسیار مرفه دارد. همچنین هردو مدل ۲۰۰ و ۳۰۰ برای خدمه کابین محل استراحت بسیار راحت را دارد. لازم است ذکر شود خلبانهای مدل آ۳۳۰ چه ۲۰۰ چه ۳۰۰ قادر به پرواز با ایرباس آ-۳۴۰ که ۴ موتوره است هستند.
این خانواده ایرباس معمولا پهن پیکر هستند و به منظور جابجایی تعداد زیادی مسافر طراحی شده است. این نوع هواپیماهای ایرباس بیشتر در سفرهای طولانیتر مورد استفاده قرار میگیرد.
ساخت اولین نسل ایرباس A۳۳۰ به سال ۱۹۸۷ میلادی بازمیگردد که در سال ۱۹۹۲ میلادی برای نخستین بار به پرواز درآمد. ایرباس این هواپیما را به عنوان "مدرنترین، پردسودترین و قابل اعتمادترین" خانواده ایرباس برای سفرهای خانوادگی معرفی کرده است.
"صرف اقتصادی" در هزینههای عملیاتی از دیگر ویژگیهای هواپیماهای این خانواده است.
خانواده A۳۳۰ پنج عضو اصلی و دو عضو فرعی دارد که مهمترین آنها A۳۳۰ -۲۰۰ ، A۳۳۰-۳۰۰ هستند. هواپیماهای این خانواده قابلیت حمل ۲۰۰ تا ۴۴۰ مسافر را دارند.
از صد هواپیمایی که ایرباس به ایران تحویل میدهد، سی و هشت فروند از این خانواده است.
۱۶ فروند از خانواده A350
این خانواده پهن پیکر و دو موتوره است و کاربرد اصلی آن جابجایی تعداد زیادی مسافر در مسافتهای طولانی است.
خانواده A۳۵۰ سال ۲۰۱۳ میلادی به بازار معرفی شد و ایرباس به دلیل تکنولوژی "صرفهجویی در سوخت" که در آن به کار رفته این خانواده را "هواپیمای نسل آینده" نامگذاری کرده است.
از جمله نکات دیگری که در طراحی این خانواده شرکت سازنده به آن دقت کرده "انتظارهای بالای مسافران" و "دغدغههای زیست محیطی" در آینده است.
مدلهای ۸۰۰، ۹۰۰ و ۱۰۰۰ سه عضو اصلی خانواده ایرباس A۳۵۰ هستند.
جدیدترین مدلهای این نوع هواپیما ظرفیت حمل ۲۵۰ تا ۴۴۰ مسافر را دارند و میتوانند تا ۱۹ ساعت در آسمان پرواز کنند.
از صد هواپیمایی که ایرباس به ایران تحویل میدهد، شانزده فروند از این خانواده است.ایرباس آ-۳۵۰ یک هواپیمای مسافربری پهنپیکر و دو موتوره است که برای رقابت با هواپیماهای بوئینگ ۷۷۷ و بوئینگ ۷۸۷ طراحی شد و نخستین نمونه آن در سال ۲۰۱۳ به بازار آمد. ده سال قبل زمانی که نخستین زمزمه های برنامه بوئینگ 787 به رسانهها رسید، ایرباس برای جا نماندن از رقیب خود،طرح ایرباس 350 را رونمایی کرد.
در فهرستی که شرکت ایرباس از ۱۱۸ فروند هواپیمای خریداری شده توسط ایران منتشر کرده آمده است که ۱۶ فروند آنها A350-1000 هستند.
هواپیمای آ-۳۵۰ نخستین هواپیمای ایرباس است که در ساخت بدنهٔ آن بجای آلیاژهای آلومینیوم سبک رایج در صعنت هواپیمایی، از پلیمر تقویت شده با فیبر کربن استفاده شده است.
این هواپیما را در سایتهای هوانوردی در ترازوی مقایسه با بوئینگ ۷۸۷ میگذارند. ایرباس اما میگوید که مصرف سوخت و هزینه عملیاتی آن بسیار کمتر از بوئینگ ۷۸۷ است.
مدل A350-1000 که ایران از آن خریداری کرده است دارای ظرفیت ۳۵۰ نفر برای مسیرهای بیش از ۸۰۰۰ ناتیکال مایل (۱۴۸۱۶ کیلومتر) طراحی شده است. طول این مدل از دماغه تا دم ۷۴٫۳ متر میباشد که بیشترین مقدار در همه هواپیماهای ایرباس میباشد.
5454
دانش > فناوری - با تحویل گرفتن این ایرباس به صورت عملی تحریمهای ایران در این حوزه به پایان رسید. اما ایرباس A321 که تحویل ایران شده چه مشخصات فنی دارد؟
خبرآنلاین چندی پیش برای اولین بار تصاویر لو رفته از اولین هواپیمای آماده تحویل به ایران را در فرودگاه شهر هامبورگ منتشر کرداینجا. این عکسها توسط یک عکاس آلمانی در فرودگاه Finkenwerder شهر هامبورگ گرفته شده بود. اکنون با نهایی شدن امور مربوط به تحویل نخستین هواپیمای ایرباس 321 و پس از طی آزمایشهای پرواز لازم در آلمان این هواپیما تحویل ایران ایر شده است.
بر اساس گواهینامه ثبت منتشر شده این هواپیما از مدل A321-211 است. خانواده ایرباس ای۳۲۰ خانوادهای از هواپیماهای لاغر پیکر از هواپیمای مسافربری ساخته شرکت ایرباس است. ساخت ایرباس ای۳۲۰ از سال ۱۹۸۴ آغاز شد و نخستین بار در ۲۲ فوریه ۱۹۸۷ در تولوز فرانسه به پرواز درآمد و در ژوئیه سال بعد در اختیار شرکت هواپیمایی ایر فرانس قرار گرفت.
ایرباس آ 321 که تصاویر آن با آرم ایرانایر منتشر شده شباهت زیادی با ایرباس آ-۳۲۰ دارد اما دارای بدنهٔ کشیدهتری است و توانایی جابجایی تعداد بیشتری مسافر را دارا است.
ساخت ایرباس آ-۳۲۱ از سال ۱۹۸۹ آغاز شد و نخستین بار در ۲۰ اسفند ۱۳۷۳ (۱۱ مارس ۱۹۹۳) به پرواز درآمد. این هواپیما قابلیت حمل حداکثر ۲۳۶ مسافر در برد نهایت ۵۹۰۰ کیلومتر را دارد. مدل ۲۱۱ با موتور CFM56-5B3 یا 5B3/P or 5B3/2P تولید میشود. بر اساس گواهینامه ثبت هواپیماهای جدید، سازمان هواپیمایی یک فروند ایرباس ۳۲۱ را با شماره سریال ۷۴۱۸ به نام ایرانایر به ثبت رسانده تا این هواپیما نخستین فروند از هواپیماهای مسافرتی باشد که پس از نزدیک به چهار دهه، به طور مستقیم از شرکتهای هواپیماساز خریداری شدهاند.
ایرانایر اعلام کرده در صورت اجرایی شدن این قرارداد، میتوان انتظار داشت در سال ۲۰۱۷ میلادی حدود هشت فروند از هواپیماهای خریداری شده از شرکت ایرباس وارد ناوگان ایران شود. بنابراعلام ایران ایر، پس از ایرباس 321، ایرباس 330 تحویل شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران خواهد شد.
5454
ملکه آسمانها از سال ۱۹۷۰ میلادی وارد ناوگان هوایی ایالات متحده شد و از آن پس تا همین لحظه در حال سرویسدهی به خطوط هوایی، صنایع نظامی و ماهوارهای، سازمانها و اشخاص مختلف دیگری است. در طول نزدیک به پنج دهه، این هواپیما به قدری خوب بوده است که در حال حاضر یکی از رکورددارهای تعداد پرواز در سرتاسر دنیاست. تاکنون بیش از ۱۵۰۰ نمونه از بوئینگ ۷۴۷ برای مقاصد مسافربری، باربری، مراکز استراتژیک نظامی و تحقیقات سازمان فضایی ناسا تولید شده است. در ادامه این مقاله برخی از شگفتآورترین نمونههایی که تا بحال در آسمان به پرواز درآمدهاند را به شما معرفی میکنیم.
نخستین بوئینگ ۷۴۷ در تاریخ ۳۰ سپتامبر سال ۱۹۶۸ در شهر اِوِرِت ایالت واشنگتن و در کارخانه بویینگ ساخته و رونمایی شد. بیشترین حجم تولید یک هواپیما در کارخانه بویینگ مربوط به مدل ۷۴۷ است.
این مدل از بویینگ ۷۴۷ که “حمل کننده بار غولپیکر” نیز نام دارد، یک نسخه از ۷۴۷ است که ظاهر آن کاملا تغییر یافته است. این هواپیمای باری بسیار عریض، منحصرا برای حمل تجهیزات هواپیمای Boeing 787 Dreamliner استفاده میشود. در واقع این باربر عظیم الجثه، قطعات و تجهیزات مربوط به بوئینگ ۷۴۷ را که در نقاط مختلف کره زمین ساخته میشوند، جمعآوری کرده و برای مونتاژ به کارخانه بویینگ تحویل میدهد.
این هواپیما یک بویینگ ۷۴۷SP تغییر یافته است. کاربرد آن در صنعت فضایی و نجوم بوده بطوریکه یک تلسکوپ با قطر ۲.۵ متر را حمل میکند. این تلسکوپ از طریق امواج مادون قرمز در آسمان وظیفه مشاهدات نجومی را بر عهده دارد. این پروژه مشترکا توسط ناسا و مرکز فضانوردی آلمان (DLR) انجام میشود. در واقع SOFIA در لایهای از جو زمین به نام استراتوسفر (Stratosphere) که در حدود ۱۱ کیلومتر از سطح زمین فاصله دارد پرواز میکند. این لایه از جو، در بالای ابرها قرار دارد و به همین دلیل میتواند هر چیزی را در آسمان رصد کند، از ستارهها گرفته تا جو سیارات بیگانه. شاید از خود بپرسید که چرا نام SOFIA را برای این هواپیما در نظر گرفتهاند! این نام در واقع مخفف عبارت “Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy” است که به معنی “رصدخانهای در لایه استراتوسفر برای مشاهدات نجومی با استفاده از امواج مادون قرمز” است.
هواپیمایی که جهت فرماندهی پیشرفته هوابرد از آن استفاده میشود و یکی از چهار بویینگ E-4 ساخته شده برای این منظور است. این چهار فروند بویینگ ۷۴۷-۲۰۰BS به عنوان فرماندهی هوابرد و کنترل پلتفرمها از سال ۱۹۷۴ در حال سرویسدهی به نیروی هوایی ایالات متحده هستند. سیستم الکترونیکی این هواپیماها به گونهای طراحی شده است که نوسانات شدید الکترومغناطیسی را تحمل میکند؛ که علت این امر استفاده از تجهیزات هوایی آنالوگ قدیمی در این هواپیماست. این هواپیما همچنین با یک سیستم اطفا آتش مستقیم تجهیز شده است و میتواند بالغ بر ۱۱۲ خدمه را در خود جای دهد که این میزان بیشترین تعداد خدمه در یک هواپیما در تاریخ نیروی هوایی ایالات متحده است. با توجه به قابلیت سوخت گیری در حین پرواز، Nightwatch قادر است تا یک هفته در شرایط اضطراری در آسمان باقی بماند. بیشترین زمانی نیز که این هواپیما تا کنون در آسمان در حال پرواز بوده است، ۳۵ ساعت و ۲۴ دقیقه است.
یکی از پر جنب و جوشترین ۷۴۷ها در آسمان، این بویینگ ۷۴۷-۴۰۰ER است که در مالکیت شرکت خطوط هوایی Qantas که یکی از بزرگترین ایرلاینهای استرالیاست، قرار دارد. این بویینگ ۷۴۷ دومین هواپیمای نقاشی شده این شرکت به حساب میآید.
تصویری که در زیر مشاهده میکنید، یک بویینگ ۷۴۷ است که یکی از تشریفاتیترین جتهای دنیاست. این هواپیمای بینظیر متعلق به پادشاه برنئی است، کسی که در سال ۱۹۹۷ ثروتمندترین فرد دنیا لقب گرفت. نمای داخلی این ۷۴۷-۴۳۰ با بهترین مبلمان و تخت خوابها تجهیز شده است. همچنین از زیورآلات کریستال Lalique جهت تزیین داخل هواپیما استفاده شده است و سرویس بهداشتی آن از جنس طلاست!
یکی از دو هواپیمای ۷۴۷ تغییر یافته توسط ناسا که به عنوان “هواپیمای حمل کننده شاتل” (SCA) شناخته میشود. SCAها در اصل برای حمل و بازگرداندن شاتلهای فضایی از محلی که فرود آمدهاند به مرکز تحقیقات فضایی Kennedy استفاده میشدند. این هواپیماها در سال ۱۹۷۷ معرفی و در سال ۲۰۱۲ جمع آوری شدند. اولین حمل کننده شاتل فضایی SCA905 نام داشت. در تصویر زیر یک SCA را مشاهده میکنید که در حال حمل و انتقال شاتل فضایی Endeavor از محل فرود خود در پایگاه نیروی هوایی Edwards به مرکز تحقیقات فضایی Kennedy است. این تصویر مربوط به سال ۲۰۰۸ میلادی است.
یکی از پنج هواپیمایی که حال و هوای بازی Pokemon را به یاد میآورد. این هواپیما که در سال ۲۰۰۵ نقاشی شده است، در اختیار شرکت هواپیمایی All Nippon Airways است که بزرگترین شرکت هواپیمایی ژاپن به حساب میآید. این ۷۴۷-۴۰۰ توسط یک دانش آموز ژاپنی طراحی شده است.
Pan Am اولین ایرلاینی بود که بوئینگ ۷۴۷ را بکار گرفت. تصویر زیر که در سال ۱۹۸۵ گرفته شده است، یک ۷۴۷-۱۰۰S را نشان میدهد که پنجرههای آن، طرح اصلی و اولیه این هواپیما است که در مدلهای بعدی تغییرات زیادی کرد.
تصویر زیر یکی از دو فروند بوئینگ ۷۴۷ تغییر داده شدهای است که جهت انتقال و جابجایی رییس جمهور ایالات متحده تخصیص داده شده است. این هواپیما VC-25s نام دارد. امکانات بسیار جالب و منحصربفردی در این هواپیما استفاده شده است که برخی از آنها عبارتند از:
این هواپیما ویژگیهای لوکسی نیز برای شخص رییس جمهور داراست که از آن جمله میتوان به دفتر کار و اتاق کنفرانس اشاره کرد.
انواع مختلف بوئینگ ۷۴۷ از موتورهای گوناگون در طول این پنج دهه استفاده کردهاند. در تصویر زیر قسمتهای داخلی موتور توربو فن JT9D را که مشخصا برای نمونه اولیه بوئینگ ۷۴۷ ساخته شد، مشاهده مینمایید.
۷۴۷-۴۰۰F یک نمونه تغییر داده شده از این هواپیما است که بطور مشخص جهت مقاصد باربری طراحی و ساخته شده است. همانطور که در تصویر مشاهده میکنید، قسمت ورود بار از دماغه هواپیما است. سیستم تخلیه بار نیز در این هواپیما بسیار عالی طراحی شده است. عکسی که مشاهده میکنید در سال ۲۰۱۳ در برلین گرفته شده است. در این تصویر کارگران شرکت German Red Cross در حال بار زدن وسایل امدادی جهت ارسال به کشور فیلیپین هستند که در اثر طوفان Haiyan میلیونها آواره بر جای گذاشت.
این هواپیما یک بویینگ ۷۴۷-۳۰۰ است که متعلق به معروفترین شرکت هواپیمایی آفریقای جنوبی (South African Airways) است. تصویر زیر Ndizani را نشان میدهد که در سال ۲۰۰۳ و در فرودگاه Perth گرفته شده است.
به گزارش خبرآنلاین،وزارت دفاع روسیه گفته است تکههای هواپیمای توپولوف ۱۵۴ وزارت دفاع روسیه در عمق ۵۰ تا ۷۰ متری در دریای سیاه در فاصله یک و نیم کیلومتری ساحل سوچی پیدا شده است.
ایگور کاناشنکوف، سخنگوی وزارت دفاع روسیه گفته است که اعضای گروه مشهور موسیقی الکساندروف و ۹ خبرنگار در میان سرنشینان این هواپیما بودهاند. این توپولف ۱۵۴ این هواپیما ۲۰ دقیقه پس از برخاستن از فرودگاه آدلر در سوچی در ساعت ۵:۲۰ صبح به وقت محلی (۲:۲۰ به وقت گرینویچ) از صفحه رادار محو شد.
توپولف-۱۵۴ هواپیمایی میانبرد و ساخت شرکت توپولف در کشور روسیه است که نخستین بار در ۴ اکتبر ۱۹۶۸ به پرواز در آمد. این هواپیما قابل مقایسه با بویینگ ۷۲۷ است اما مصرف سوخت بیشتر و اندازه کابین کمتری دارد.
توپولف ۱۵۴ هواپیمای مسافربری مناسب برای مسیرهای متوسط هوایی که در پروازهای داخلی روسیه و سایر کشورهای شوروی سابق، همچنین تا اندازهای در اروپای شرقی به کار خود ادامه میدهد. استفاده از این نوع هواپیما از سال ۲۰۱۱ در ایران متوقف شدهاست.توپولف ۱۵۴ مدل توسعه یافتهای از هواپیماهای توپولف ۱۰۴ (Tu - ۱۰۴)، آنتونف ۱۰ (An - ۱۰) و ایلوشین ۱۸ (ll-۱۸) است. معیار طراحی در توسعه این سه هواپیما تا اندازهای متفاوت بود که شامل، قابلیت پرواز در فرودگاههای کوچک و پرواز در ارتفاع بالا میباشد. برای دستیابی به این اهداف در طراحی توپولف ۱۵۴ از سه موتور Kuznetsov NK-8 که قابلیت پرواز بهتر را میدادند استفاده شد، همچنین این موتورها نسبت مناسبی را از نیروی جلوبرنده به وزن ایجاد میکردند. اولین پرواز توپولف ۱۵۴ در چهارم اکتبر ۱۹۶۸ انجام شد و اولین محصول آزمایشی آن در سال ۱۹۷۱ برای شرکت ایرفلوت (Aeroflot) ساخته شد و در سال ۱۹۷۲ (Feb ۱۹۷۲) سرویس دهی آن به صورت رسمی به شرکتهای هواپیمائی آغاز شد.
محصول کنونی Tu-۱۵۴M میباشد که اولین پرواز خود را در سال ۱۹۸۲ انجام داد. تولید این هواپیما تحولی بزرگتر در عرصه ساخت هواپیماهای توپولف به حساب میآمد که با موتورهای قابل اطمینان Soloviev نسبت به نمونههای قبلی بسیار اقتصادی تر و سریعتر بود.هواپیمای توپولف با سه موتور Kuznetsov NK-8 برای مدلهای Tu-۱۵۴، Tu-۱۵۴A و Tu-۱۵۴B و همچنین سه موتور Soloviev D-۳۰KU در مدل Tu-۱۵۴M با وزن هواپیمای خالی عملیاتی شده ۴۳۵۰۰ کیلوگرم در مدل Tu-۱۵۴ عادی و ۵۵۳۰۰ کیلوگرم در مدل Tu-۱۵۴M قابلیت پرواز تا حداکثر سرعت ۹۷۵ کیلومتر بر ساعت (حالت اقتصادی تر آن ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت تعیین شدهاست) و طی مسافت (برد پروازی) ۳۹۰۰ کیلومتر را داراست.
نزدیک به ۹۰۰ هواپیمای توپولف در مدلهای گوناگون ساخته شده که از این تعداد ۳۲۵ فروند آن مدل Tu-۱۵۴M است.
حوادث توپولف ۱۵۴ در ایران
در تاریخ ۵ بهمن ۱۳۸۸ (۲۵ ژانویه ۲۰۱۰) یک هواپیما توپولوف ۱۵۴ با ۱۵۷ مسافر و ۱۳ خدمه متعلق به هواپیمایی تابان در فرودگاه شهید هاشمی نژاد مشهد فرود آمد ولی دچار آتش سوزی شد. داخل هواپیما و موتورها به کل سوخته و بال سمت راست و دم و چرخ هواپیما به علت این آتش سوزی جدا شدهاند. این حادثه ۴۲ مصدوم داشته و کسی در آن کشته نشد.
در ظهر روز چهارشنبه ۲۴ تیر ۱۳۸۸ نیز یک فروند هواپیمای مسافربری از نوع توپولف تی یو-۱۵۴ متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که عازم ارمنستان بود دقایقی پس از بلند شدن از فرودگاه امام خمینی تهران در در ۱۲ کیلومتری جنوب قزوین بین منطقه فارسیان و جنت آباد در بخش مرکزی قزوین سقوط کرد که منجر به کشته شدن تمامی ۱۶۹ سرنشین (مسافر و خدمه) این هواپیما شد.
۱۰ شهریور ۱۳۸۵ (۱ سپتامبر ۲۰۰۶): سقوط هواپیمای توپولف تی یو-۱۵۴ شرکت ایران ایرتور در فرودگاه مشهد. این هواپیما در مسیر بندرعباس-مشهد در حال حرکت بود. این هواپیما حامل ۱۴۸ مسافر بود. در این حادثه ۲۸ نفر کشته و ۵۰ نفر زخمی شدند.
۲۳ بهمن ۱۳۸۰ (۱۲ فوریه ۲۰۰۲): هواپیمای توپولف تی یو-۱۵۴ شرکت ایران ایرتور در نزدیکی خرمآباد بدلیل شرایط نامساعد جوی با کوه برخورد کرد و ۱۱۹ نفر کشته شدند.
۱۹ بهمن ۱۳۷۱ (۸ فوریه ۱۹۹۳): هواپیمای توپولف تی یو-۱۵۴ شرکت ایران ایرتور با یک هواپیمای سوخو-۲۴ متعلق به نیروی هوایی ارتش در نزدیکی تهران تصادف کرد. در این حادثه ۱۳۴ نفر کشته شدند.
تابستان سال ۱۳۸۸ هم یک هواپیمای توپولف متعلق به خطوط هوایی کاسپین در مسیر حرکت به سمت ارمنستان در شمال ایران سقوط کرد و تمام ۱۶۸ مسافر و خدمه آن کشته شدند.
در سال ۱۳۸۵، چرخ هواپیمای توپولف ۱۵۴ متعلق به خطوط هوایی ایران ایرتور پس از فرود در فرودگاه مشهد ترکید که به انحراف و آتش گرفتن هواپیما منجر شد. در این حادثه دست کم ۲۸ نفر کشته و ۶۹ نفر هم مصدوم یا دچار سوختگی شدند.
حوادث توپولف ۱۵۴ در کشورهای جهان
در روز ۲۱ فروردین ۱۳۸۹( ۱۰ آوریل ۲۰۱۱) هواپیمای توپولف ۱۵۴ دولت لهستان که حامل رییس جمهور این کشور بود در نزدیکی فرودگاه شهر سمولینسک در غرب روسیه سقوط کرد. در این حادثه کلیه ۱۳۲ سرنشین هواپیما از جمله لخ کاچنیسکی، رئیسجمهور لهستان، همسر رییس جمهور، معاون پارلمان، معاون وزارت خارجه، رئیس ستاد ارتش و گروهی از نمایندگان پارلمان لهستان جان خود را از دست دادهاند.
در سال ۲۰۰۶ یک هواپیمای مسافربری توپولف با ۱۷۰ مسافر در شرق اوکراین سقوط کرد.
در حادثهای دیگر در تابستان سال ۲۰۰۲ ، ۷۱ مسافر که بیشتر آنها کودک بودند، کشته شدند. توپولف حامل این کودکان در مسیر حرکت از روسیه به سمت اسپانیا در آسمان جنوب آلمان، با یک هواپیمای باری بوئینگ ۷۵۷ برخورد کرد.
در سال ۲۰۰۱ هم دست کم دو حادثه برای هواپیماهای توپولف رخ داد؛ روز چهارم اکتبر سال ۲۰۰۱ (میلادی)، هواپیمای متعلق به خطوط هوایی سیبر روسیه که از تل آویو به سمت نووسبرسک سیبری میرفت، در میانه راه منفجر شد و تمام ۷۸ مسافر و خدمه آن کشته شدند.
روز سوم ژوئیه هم یک "توپولف ۱۵۴" در مسیر حرکت از اکاترینبورگ در کوههای اورال به سمت بندر ولادیوستوک روسیه، در نزدیکی شهر ارکوتسک سقوط کرد که باعث مرگ ۱۳۳ مسافر و ۱۰ نفر خدمه آن شد.
مشخصات فنی توپولف ۱۵۴
حداکثر تحمل وزن توپولف ۱۵۴ عادی: ۹۰۰۰۰ کیلوگرم
حداکثر تحمل وزن توپولف ۱۵۴ ام: ۱۰۰۰۰۰ کیلوگرم
فاصله دوسر بالها: ۳۷/۵۵ متر
مساحت سطح بالها: ۲۰۱/۵ مترمربع
طول هواپیما: ۴۷/۹ متر
ارتفاع: ۱۱/۴ متر
قابلیت حمل مسافر: ۱۵۸ تا ۱۶۴ مسافر در مدلهای Tu-۱۵۴، Tu-۱۵۴A، Tu-۱۵۴B و ۱۸۰ مسافر در مدل Tu-۱۵۴M
۵۴۵۴
دانش > فناوری - خبرگزاری رویترز گزارش داده که ایران تا در چند هفته آینده و قبل از ۲۰ ژانویه(اول بهمن) نخستین هواپیمای خریداری شده خود از ایرباس را تحویل میگیرد. این خبر تصاویر منتشر شده توسط خبرآنلاین از ایرباس آماده تحویل به ایران را تائید میکند.
خبرآنلاین چندی پیش تصاویر لو رفته از اولین هواپیمای آماده تحویل به ایران را در فرودگاه شهر هامبورگ منتشر کرداینجا. این عکسها توسط یک عکاس آلمانی در فرودگاه Finkenwerder شهر هامبورگ گرفته شده است.
اکنون خبرگزاری رویترز با تائید این عکسها اعلام کرده که این هواپیمای ایرباس A321 طی چند هفته آینده تحویل ایران میشود. اولین جت های مسافری ایرباس باید اواسط ژانویه به دست ایران برسد. ایران قرارداد خرید ۸۰ هواپیمای مسافربری از ایرباس را هفته گذشته نهایی کرد. از نظر زمان بندی پیش بینی می شود که اولین ایرباس A321 قبل از 20 ژانویه 2017،یعنی پیش از آغاز فعالیت رسمی ترامپ به عنوان رییس جمهور به ایران برسد. گزارشهای منتشر شده نشان میدهد این هواپیمای ایرباس A321 آخرین مراحل آمادهسازی خود را برای تحویل به ایرانایر طی میکند.ٖخانواده ایرباس ای۳۲۰ خانوادهای از هواپیمای لاغر پیکر از هواپیمای مسافربری ساخته شرکت ایرباس است. ساخت ایرباس ای۳۲۰ از سال ۱۹۸۴ آغاز شد و نخستین بار در ۲۲ فوریه ۱۹۸۷ در تولوز فرانسه به پرواز درآمد و در ژوئیه سال بعد در اختیار شرکت هواپیمایی ایر فرانس قرار گرفت. این هواپیما از گروه هواپیماهای ایرباس سری ای۳۲۰ به حساب میآید. دیگر هواپیماهای این سری عبارتند از: ایرباس ای۳۱۸، ایرباس ای۳۱۹ و ایرباس ای۳۲۱. ایرباس آی 321 که تصاویر آن با آرم ایرانایر منتشر شده شباهت زیادی با ایرباس آ-۳۲۰ دارد اما دارای بدنهٔ کشیدهتری است و توانایی جابجایی تعداد بیشتری مسافر را دارا است. ساخت ایرباس آ-۳۲۱ از سال ۱۹۸۹ آغاز شد و نخستین بار در ۲۰ اسفند ۱۳۷۳ (۱۱ مارس ۱۹۹۳) به پرواز درآمد.
مشخصات فنی:
ایرباس آ-۳۲۱ دارای دو موتور توربوفن در زیر دو بال است.
فاصله نوک دو بال: ۳۴٫۱ متر
طول: ۴۴٫۵ متر
ارتفاع: ۱۱٫۸ متر
ظرفیت مسافر: ۲۲۰ نفر
بیشینه سرعت: ۰.۸۲ ماخ (۸۷۰ کیلومتر بر ساعت)
محدوده پرواز: ۴۳۰۶ کیلومتر
5454
فرهاد پرورش،مدیرعامل ایرانایر به تازگی اعلام کرده که قرار است ایرباس در سال 96، 8 هواپیما را به ایران تحویل دهد.
به گزارش خبرآنلاین،گزارشهای منتشر شده نشان میدهد این هواپیمای ایرباس A321 آخرین مراحل آمادهسازی خود را برای تحویل به ایرانایر طی میکند.
Finkenwerder فرودگاهی خصوصی است که ایرباس از آن برای تست قبل از تحویل خود و کارهای نهایی هواپیماها استفاده میکند. این عکسها را عکاسی به نام توبیاس گودات گرفته است.
خانواده ایرباس ای۳۲۰ خانوادهای از هواپیمای لاغر پیکر از هواپیمای مسافربری ساخته شرکت ایرباس است. ساخت ایرباس ای۳۲۰ از سال ۱۹۸۴ آغاز شد و نخستین بار در ۲۲ فوریه ۱۹۸۷ در تولوز فرانسه به پرواز درآمد و در ژوئیه سال بعد در اختیار شرکت هواپیمایی ایر فرانس قرار گرفت. این هواپیما از گروه هواپیماهای ایرباس سری ای۳۲۰ به حساب میآید. دیگر هواپیماهای این سری عبارتند از: ایرباس ای۳۱۸، ایرباس ای۳۱۹ و ایرباس ای۳۲۱. ایرباس آی 321 که تصاویر آن با آرم ایرانایر منتشر شده شباهت زیادی با ایرباس آ-۳۲۰ دارد اما دارای بدنهٔ کشیدهتری است و توانایی جابجایی تعداد بیشتری مسافر را دارا است. ساخت ایرباس آ-۳۲۱ از سال ۱۹۸۹ آغاز شد و نخستین بار در ۲۰ اسفند ۱۳۷۳ (۱۱ مارس ۱۹۹۳) به پرواز درآمد.
مشخصات فنی:
ایرباس آ-۳۲۱ دارای دو موتور توربوفن در زیر دو بال است.
فاصله نوک دو بال: ۳۴٫۱ متر
طول: ۴۴٫۵ متر
ارتفاع: ۱۱٫۸ متر
ظرفیت مسافر: ۲۲۰ نفر
بیشینه سرعت: ۸۲/۰ ماخ (۸۷۰ کیلومتر بر ساعت)
محدوده پرواز: ۴۳۰۶ کیلومتر
عکسها از: Tobias Gudat
5454
شرکت سوخو، بزرگترین تولید کننده هواپیما در روسیه از امضای یادداشت تفاهمی برای فروش هواپیمای مسافربری سوپرجت 100، با یکی از شرکت های هواپیمایی ایران خبر داده است. این هواپیمای مسافربری اما چه مشخصات فنی دارد؟
اولین پرواز این هواپیما در ۱۹ می ۲۰۰۸ و اولین پرواز مسافربری تجاری آن توسط خط هوایی آرماویا از ایروان به مسکو در سال 2011 صورت گرفت. معاون علمی و فناوری رییسجمهور پیش از این اعلام کرده بود که اگر روسیه شرایط مالی خوبی را پیشنهاد دهد بسیاری از ایرلاینهای ایران مایل به خرید سوپرجت 100 خواهند بود. روسها در سالهای گذشته بارها گفتهاند که این هواپیما از لحاظ فنی تمامی دانش صنعت هواپیمایی شرق و غرب را به صورت یکجا دارد و سازندگان قطعات اصلی آن مثل موتور، ارابه های فرود، سیستم های الکترونیکی و دیگر قطعات شرکتهای معروف آمریکایی و اروپایی مانند Goodrich و Sutton هستند. علاوه بر این سوخوی سوپر جت 100 اولین هواپیمای صد نفره دنیاست که به با ناوبری «Fly by Wire»(سامانه الکترونیکی هدایت هواپیما) هدایت می شود.
نحوه کنترل این هوپیما برای خلبان و کمک خلبان هیچ فرقی با هواپیماهای مدرن «ایر باس» ندارد و با استفاده از فرمانهای الکترونیکی کمترین میزان فشار و بیشترین میزان دقت را برای خلبان به همراه دارد. در مقابل رقبای غربی اما روسها این هواپیما را با قیمت پایینترین(35 میلیون دلار) به فروش میرسانند. مقامهای سوخو همچنین میگویند سوپرجت 100 هزینه پروازی بسیار پایینتری نسبت به گزینههای مشابه خودش دارد. در خطوط داخلی هوایی روسیه سوپرجت 100 برای جایگزینی توپولف 134 در نظر گرفته شده است. یکی دیگر از خریداران سوپرجت مصر است. ولادیمیر پوتین توافق برای فروش این هواپیما را به همراه عبدالفتاح السیسی،رئیس جمهور مصر در جریان نمایشگاه هوایی ماکس اعلام کرد. باید گفت که در می ۲۰۱۲ یک هواپیمای روسی سوخو ۱۰۰ در یک پرواز آزمایشی با ۳۷ مسافر و ۸ خدمه پرواز، پس از برخاستن از فرودگاه فرودگاه حلیم پرداناکوسوما جاکارتا در اندونزی، سقوط کرد و تمام سرنشینهای آن کشته شدند.
به گزارش خبرآنلاین، خبرگزاری اینترفاکس گزارش داده که این یادداشت تفاهم در سفر اخیر مقامات شرکت هواپیمایی سوخو با طرف ایرانی به امضا رسیده است. سوخو سوپرجت 100 یک هواپیمای مسافربری جت منطقهای در دسته ۷۵ تا ۹۵ صندلی است. توسعه طرح ساخت هواپیما از سال ۲۰۰۰ در بخش هواپیماهای مسافربری شرکت روسی سوخو با همکاری بوئینگ به عنوان همکار اصلی شروع شد. اولین پرواز این هواپیما در ۱۹ می ۲۰۰۸ و اولین پرواز مسافربری تجاری آن توسط خط هوایی آرماویا از ایروان به مسکو در سال 2011 صورت گرفت. معاون علمی و فناوری رییسجمهور پیش از این اعلام کرده بود که اگر روسیه شرایط مالی خوبی را پیشنهاد دهد بسیاری از ایرلاینهای ایران مایل به خرید سوپرجت 100 خواهند بود. روسها در سالهای گذشته بارها گفتهاند که این هواپیما از لحاظ فنی تمامی دانش صنعت هواپیمایی شرق و غرب را به صورت یکجا دارد و سازندگان قطعات اصلی آن مثل موتور، ارابه های فرود، سیستم های الکترونیکی و دیگر قطعات شرکتهای معروف آمریکایی و اروپایی مانند Goodrich و Sutton هستند. علاوه بر این سوخوی سوپر جت 100 اولین هواپیمای صد نفره دنیاست که به با ناوبری «Fly by Wire»(سامانه الکترونیکی هدایت هواپیما) هدایت می شود.
نحوه کنترل این هوپیما برای خلبان و کمک خلبان هیچ فرقی با هواپیماهای مدرن «ایر باس» ندارد و با استفاده از فرمانهای الکترونیکی کمترین میزان فشار و بیشترین میزان دقت را برای خلبان به همراه دارد. در مقابل رقبای غربی اما روسها این هواپیما را با قیمت پایینترین(35 میلیون دلار) به فروش میرسانند. مقامهای سوخو همچنین میگویند سوپرجت 100 هزینه پروازی بسیار پایینتری نسبت به گزینههای مشابه خودش دارد. در خطوط داخلی هوایی روسیه سوپرجت 100 برای جایگزینی توپولف 134 در نظر گرفته شده است. یکی دیگر از خریداران سوپرجت مصر است. ولادیمیر پوتین توافق برای فروش این هواپیما را به همراه عبدالفتاح السیسی،رئیس جمهور مصر در جریان نمایشگاه هوایی ماکس اعلام کرد. باید گفت که در می ۲۰۱۲ یک هواپیمای روسی سوخو ۱۰۰ در یک پرواز آزمایشی با ۳۷ مسافر و ۸ خدمه پرواز، پس از برخاستن از فرودگاه فرودگاه حلیم پرداناکوسوما جاکارتا در اندونزی، سقوط کرد و تمام سرنشینهای آن کشته شدند.
شرکتهای سازنده قطعات و مشارکت کننده در ساخت این هواپیما به این شرح هستند:
مدیر پروژه: یونایتد ایرکرافت کورپوریشن
شریک استراتژیک: Alenia Aeronautica
شریک سهیم در ریسک: Snecma
طراح اصلی: سوخو
مشاور: بویینگ
تهیه کننده سیستمهای اصلی هواپیما: Thales (avionics), Liebherr (با Teploobmennik OJSC و PMZ Voskhod JSC) (سیستمهای کنترل پرواز),[۹] Messier-Dowty (سیستم لندینگ), اینترتکنیک (زودیاک) (سیستم سوخت), BE Aerospace (داخلی), Curtiss-Wright Controls (سیستم حفاظت از آتش), هانیول (APU), IPECO (صندلی خدمه), پارکر هانیفین (سیستم هیدرولیک), Hamilton Sundstrand (سیستم برقی), Meggitt Vibro-Meter (حسگر لرزش موتور), Saint-Gobain Sully (پنجرهها), Aircelle (Nacelles و Thrust Reverser), SAMCO (درهای بار و مسافر), گودریچ کورپوریشن، Aircelle (engine nacelle).
۵۴۵۴
برای پایین آوردن وزن، این هواپیما کابین تحت فشار نخواهد داشت. در عوض، خلبان این هواپیما یک لباس مخصوص تحت فشار خواهد پوشید؛ مثل لباسهایی که فضانوردها میپوشند. با توجه به اینکه لباس خلبان به هواپیما وصل است و انرژی این لباس را هواپیما تامین میکند، خلبان نمیتواند به بیرون بپرد یا از چتر استفاده کند.