پرولاکتین هورمونی است که از هیپوتالاموس آزاد و به هیپوفیز میریزد. با شرایط آزمایش پرولاکتین که برای تعیین سطح پرولاکتین انجام میشود آشنا شوید.
پرولاکتین هورمونی پروتئینی است که از هیپوتالاموس آزاد میشود و به هیپوفیز پیشین میریزد. نام دیگر این هورمون لاکتوژن، ماموتروپ یا لاکتوتروپ میباشد. ترشح پرولاکتین توسط دوپامین شیمیایی مغز تنظیم و مهار میشود. این هورمون در بدن همه افراد وجود دارد، اما در زمان بارداری به طور طبیعی میزان آن بالا میرود و چند صد برابر میشود و روی کل سیستم بدن اثر میگذارد. همچنین میزان آن در زمان واردشدن استرس، خواب ، herpes zoster در قفسه سینه و درد ناشی از آن ، ضربه وارد شدن به قفسه سینه ، برداشته شدن مهار دوپامین ، افزایش مییابد. هورمون پرولاکتین به طور معمول در دوران حاملگی و شیردهی افزایش مییابد اما جالب است بدانید که پرولاکتین به طور طبیعی و به مقدار کم در مردان و در زنان غیر باردار نیز وجود دارد.
پرولاکتین هورمونی پروتئینی است که که از 198 اسید آمینه تشکیل شده و وزن آن 23 کیلو دالتون میباشد. این هورمون در جانوران مختلف تنوع زیادی دارد اما وظیفه اصلی آن تکامل سینهها در دوران حاملگی و تحریک تولید شیر توسط سینهها میباشد. در ماهیها پرولاکتین A و B وجود دارد و در انسان ساختاری شبیه هورمون رشد دارد. این هورمون توسط سلولهای لاکتوتروف در قسمت پیشین غده هیپوفیز ترشح میشود؛ هر چند در دسیدوآی رحم باردار، میومتر رحم، پستان، گلبولهای سفید و پروستات نیز تولید میشود.
علاوه برسینه، غدد جنسی و سلولهای لنفاوی و کبد نیز دارای گیرنده برای پرولاکتین میباشند. ترشح این هورمون متناوب است وخواب استرس و هر نوع تحریک قفسه سینه سبب ترشح این هورمون میشود. میزان طبیعی و رنح نرمال پرولاکتین 20-30 نانوگرم در هر میلی لیترخون است که در خانمها قدری بیشتر است. پرولاکتین خون بعد از زایمان افزایش مییابد. علت حدود 40 درصد موارد افزایش پرولاکتین خون، یک تومور خوشخیم هیپوفیز به نام ادنوم هیپوفیز میباشد.
نقش اصلی پرولاکتین، در روند شیردهی تولید شیر در پستان است. میزان پرولاکتین معمولا در طول بارداری و درست پس از زایمان بالا میرود و در طی این دوران، به همراه استروژن و پروژسترون، توسعه شیر پستان را تحریک میکنند. بعد از زایمان مکیدن نوک پستان توسط نوزاد مقدار پرولاکتین را بالا نگاه میدارد.
پرولاکتین همراه با استروژن موجب پرلیفراسیون اپیتلیوم لبولی – آلوئولی در بافت پستان میگردد . همچنین موجب کاهش میل جنسی و جلوگیری از تخمک گذاری میگردد.
پرولاکتین چه در زن و چه در مرد موجب کاهش LH میشود. LH در مردان موجب ساختهشدن تستوسترون شده و در نتیجه افزایش پرولاکتین در مردان، موجب کاهش توانایی جنسی میگردد.
از هرصد نفر، یک نفر مبتلا به افزایش پرولاکتین میباشد. 10-40 درصد خانمهایی که پس از شروع عادت ماهانه دچار قطع عادت میشن دارای افزایش پرولاکتین خون هستند. حدود 75 درصد خانمهایی که مبتلا به قطع عادت ماهانه به همراه ترشح شیراز سینه ها میشوند دارای افزایش پرولاکتین خون هستند
سطوح بالای پرولاکتین در دوران بارداری و پس از زایمان را میتوان در دستههای زیر تقسیم نمود:
آزمایش پرولاکتین یا PRL برای تعیین سطح پرولاکتین فرد انجام میشود تا مشخص شود که میزان این هورمون در بدن بالاتر یا پایینتر از حد طبیعی است یا اینکه نرمال است. هنگامی که فرد علائم پرولاکتین بالا، مانند گالاکتوره و یا اختلالات بینایی و سردرد دارد؛ تشخیص ناباروری و ناتوانی جنسی در مردان؛ تشخیص ناباروری در زنان؛ تشخیص تومور تولید کننده پرولاکتین (پرولاکتینوما) و پایش عود آن؛ برای پیگیری کاهش تستوسترون در مردان؛ برای پایش عود پرولاکتینوما؛ ارزیابی عملکرد هیپوفیز قدامی (همراه با سایر هورمونها) درخواست میشود.
هنگامی که فرد به یک بیماری مبتلاست یا داروهایی مصرف میکند که ممکن است بر تولید دوپامین اثر بگذارند، گاهی اوقات ممکن است غلظت پرولاکتین پایش شود.
بهترین زمان برای آزمایش پرولاکتین روز سه تا پنج پریود است. کیت آزمایشگاهها با هم متفاوت هستند و باید ببینید رنج نرمال آزمایشگاه چقدر است. البته باید در روز مناسب آزمایش بدهید و اگر اضافه وزن دارید بهتر است با ورزش اضافه وزن خود را کم کنید.
نمونه باید 3 تا 4 ساعت پس از بیدارشدن جمع آوری شود.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
هنگامی که در موقعیتی استرسزا قرار دارید، کورتیزول ترشح می شود. اگر زیر استرس مداوم قرار داشته باشید، کورتیزول به طور مداوم در بدن آزاد می شود. تولید بیش از اندازه این هورمون می تواند به تخریب عضلات، اثر منفی بر سوخت و ساز، و شکل گیری چربی شکمی منجر شود. کورتیزول بیش از اندازه در بدن می تواند دلیلی بر ناتوانی شما در کاهش وزن به رغم تمام تلاش هایی که انجام می دهید، باشد.
از جمله نشانه های کورتیزول بالا در بدن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
نوسانات خلقی
خشم، اضطراب، افسردگی
خستگی پایدار
سردردهای مکرر
افزایش وزن بدون توضیح مشخص
مشکلات گوارشی
تکرر ادرار، یبوست، یا اسهال
اختلالات خواب
از دست دادن حافظه
تورم در صورت، دست ها یا پاها
اختلالات قاعدگی
کاهش میل جنسی
کمردرد
کاهش تمرکز
چگونگی کاهش سطوح کورتیزول به صورت طبیعی
اگر به رغم تمام تلاش هایی که انجام می دهید در کاهش وزن ناموفق هستید و نشانه هایی که پیش از این به آنها اشاره شد برای شما آشنا هستند، ممکن است با تولید بیش از اندازه کورتیزول مواجه باشید. خوشبختانه، روش هایی طبیعی و سالم برای کاهش سطوح کورتیزول و بازگشت بدن به شرایط عادی وجود دارند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می کنیم.
کاهش استرس
گزینه نخست برای کاهش ترشح کورتیزول کاهش میزان استرس است. این می تواند به معنای رفتن به تعطیلات، انجام سرگرمی های مورد علاقه در روزهای آخر هفته یا تنها یک پیاده روی ساده روزانه در پارک باشد. اگر در رابطه ای استرسزا قرار دارید، شاید زمان آن رسیده است تا به آن خاتمه دهید. اگر در حرفه ای مشغول به کار هستید که استرس زیادی به شما وارد می کند، بهتر است در پی شغلی جدید باشید. فعالیت هایی ساده مانند کتاب خواندن منظم، یا انجام یوگا می توانند در کاهش استرس موثر باشند. تنها کافی است تا روشی که بیشترین تاثیر را برای شما دارد، بیابید.
ورزش
پژوهش ها نشان داده اند که ورزش منظم - حدود 30 تا 60 دقیقه در بیشتر روزهای هفته - یکی از بهترین روش ها برای مدیریت استرس، ایجاد تعادل در هورمون ها، و خواب بهتر است. ورزش می تواند به عملکرد سوخت و ساز عادی، از قبیل ایجاد تعادل در سطوح قند خون، نیز کمک کند. توجه داشته باشید که نباید بیش از اندازه به خود فشار وارد کنید و باید از فعالیت ورزشی لذت ببرید تا سلامت و تعادل در ترشح هورمون ها را حفظ کنید.
خواب
خواب کافی برای کنترل تولید کورتیزول ضروری است. افرادی که کورتیزول بالایی در بدن آنها ترشح می شود، هنگام شب احساسی عجیب و اضطراب را تجربه می کنند و در طول روز خسته هستند. اگر در روند خواب خود با مشکل مواجه هستید می توانید استفاده از اسانس های آرامش بخش پیش از خواب را مد نظر قرار دهید. از جمله بهترین گزینه ها در این زمینه می توان به اسطوخودوس، بابونه رومی، و ترنج اشاره کرد.
رژیم غذایی ضد التهاب
سطوح قند خون که به خوبی مدیریت نشده اند می تواند به سطوح بالای کورتیزول و دیگر موارد عدم تعادل هورمونی منجر شود. یک رژیم غذایی ضد التهاب حاوی مقدار اندک غذاهای فرآوری شده و میزان بالای آنتی اکسیدان ها می تواند به ایجاد تعادل در هورمون ها و کنترل هوس غذا خوردن کمک کند و فرد را در مسیر کاهش وزن قرار دهد. برخی از بهترین مواد غذایی برای کاهش کورتیزول و تثبیت قند خون شامل میوه ها و سبزیجات، روغن نارگیل، روغن زیتون، مغزهای خوراکی، دانه ها، پروتئین بدون چربی، و مواد غذایی پروبیوتیک می شوند.
پرهیز از محرک ها
اگر از سطوح بالای کورتیزول برخوردار هستید، بهتر است از محرک هایی مانند قهوه، نوشیدنی های انرژیزا، سیگار، و هر چیزی که حاوی کافئین است، پرهیز کنید. کافئین نه تنها بر سطوح کورتیزول تاثیرگذار است، بلکه بر سطوح آدرنالین، آدنوزین، و دوپایمن نیز تاثیر می گذارد. مصرف مداوم کافئین میزان کورتیزول در بدن را افزایش می دهد و اختلال در سطوح هورمونی را به همراه دارد.
این روزها کم نیستند افرادی که برای داشتن اندامی زیبا و عضلانی ورزش می کنند و در این بین برخی نیز برای سرعت بخشی به افزایش حجم عضلات به مصرف مکمل ها و هورمون رشد روی می آورند، اما این باور که برای داشتن اندام مناسب در بین ورزشکاران مصرف هورمون رشد، ضروری است یا خیر؟ استدلال ها و دلایلی علمی گوناگونی از سویی متخصصان پزشکی ورزشی مطرح می شود .
به گفته دکتر سارا کاویانی متخصص پزشکی ورزشی ، غده هیپوفیز قدامی مسئول ترشح هورمون رشد در بدن است که ضمن تاثیر بر متابولیسم کربوهیدرات ها ،پروتئین و چربی ها ،باعث افزایش رشد استخوانی افراد تا قبل از سن 18 سالگی می شود .
این متخصص پزشکی ورزشی در گفتگو با برنامه «نفس دوم» شبکه رادیویی سلامت رشد طولی افراد را مدیون ژنتیک،نوع تغذیه و هورمون رشد دانست و افزود: درصورتی که هورمون رشد بعد از 18 سالگی به شکل مصرفی وارد بدن شود ،نه تنها منجر به رشد طولی ورزشکاران نمی شود، بلکه باعث پهن شدن استخوان گردیده و به مرور زمان به علت افزایش فشار مغز، سردردهای دائمی در فرد بروز کرده و باعث پرخاشگری،بی خوابی ،و ضخیم شده صدا در اومی شود.
دکتر کاویانی همچنین در خصوص عوارض مصرف هورمون رشد پس از 18 سالگی توسط افراد و ورزشکاران گفت: مصرف اضافه هورمون رشد ، بی شک روی فعالیت سایر هورمون های بدن تاثیر سوء می گذارد ، زیرا تحت چنین شرایطی به غده هیپوفیز پیام می رسد که ترشح هورمون رشد را متوقف کند .
این متخصص پزشکی ورزشی تاکید کرد: با توقف ترشح هورمون رشد توسط غده هیپوفیز ، عملکرد غدد تیروئید و جنسی نیز دچار اختلال می شود .
وی به ورزشکاران توصیه کرد به هیچ عنوان هورمون رشد نباید بعد از 18 سالگی، مصرف شود در غیر اینصورت مصرف هورمون رشد ،دوپینگ قلمداد می شود.
دکتر کاویانی همچنین درباره ورزش های مناسب دوران سالمندی گفت: برای تجویز نسخه ورزشی برای سالمندان ابتدا باید این قشر را در سه رده سنی 60 تا 70سال، بین 70 تا 80 سال و بالاتر از 80 سال در نطر گرفت اما نکته مهم پایه ریزی ورزش سالمندان بر دو اصل اساسی است ،اینکه میزان افتادن و سقوط سالمندان کاهش یابد و نکته بعدی اینکه ورزش در سالمندان از عوارض بیماری های این دوران چون پوکی استخوان جلوگیری کند.
وی در ادامه از سالمندان خواست از حرکات ورزشی که منجر به چرخش ناگهانی در ناحیه ستون فقرات شده و یا حرکاتی که پیچ های ناگهانی دارند ،پرهیز کنند.
این متخصص پزشکی ورزشی در برنامه «نفس دوم» با بیان اینکه برای سالمندان ورزش های انعطاف پذیر و تعادلی حداقل 5 روز در هفته و همینطور پیاده روی توصیه می شود افزود: ورزش های یوگا و تای چی نیز ورزش های درمانی اند که در کنار سایر ورزش های آبی به سالمندان توصیه می شود ،ضمن اینکه ورزش های مقاومتی با کش هایی به نام تراباند باید حداقل 2 بار در هفته در برنامه ورزشی سالمندان در نظر گرفته شود.
وی در باره افراد سالمند مبتلا به بیماری آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی )گفت: در صورت التهاب و تورم مفصل ،بهتر است فرد با چنین مفصلی ورزش نکند و ضمن مصرف منظم داروها سعی کند قبل از انجام هرگونه حرکت ورزشی بدن رابا شدت کم گرم کندتا امکان خون رسانی به عضلات فراهم شود .
دکتر کاویانی با بیان اینکه سالمندان مبتلا به آرتریت روماتوئید به علت اینکه نیم تا یکساعت دچار خشکی صبحگاهی اند توصیه کرد: انجام هرگونه حرکت ورزشی در صبح همراه با درد است ، بنابراین بهترین زمان ورزش در این افراد در ساعات میانه روز است.
وی همچنین به سالمندان بالای 80 سالی که مبتلا به آرتروز بوده و توان انجام حرکات ورزشی را ندارند پیشنهاد کرد: حرکاتی که همراه با سقوط نبوده و مفصل را درگیر نمی کند و نیز شنا برای این دست سالمندان مفید است علاوه بر آن حرکاتی به مانند پدال زدن حس خوبی برای مفاصل مچ و کف پا ،ایجاد می کند که این وضعیت ،کمک می کند تا فرمان ها و سیگنال های تحریکی به منظقه نخاع و ناحیه تعادلی مغز رسیده و به بهبودی آنها منجر شود.
این متخصص پزشکی ورزشی استفاده از جوراب واریس درزمان پیاده روی را ضروری دانست و تاکید کرد: هرگونه پیاده روی بالای 20 دقیقه ، مستلزم پوشیدن جوراب واریس است و اگر ضخامت این جورابها فرد را آزار می دهد ، جوراب های ظریف و با برندهای شناخته شده ،توصیه می شود.
دکتر کاویانی درمورد افزایش وزن در دختران نیز اظهار داشت : برای افزایش وزن در دختران ابتدا باید فرد به لحاظ کم خونی ،شرایط فعالیت غده تیروئید و سایر بیماری ها بررسی شود ،همینطور وضعیت روحی ، استرس و کم اشتهایی و شرایط بلوغ و قاعدگی او بررسی شود .
وی افزود: در ادامه اگر BMI و توده بدنی فرد زیر 18 و نیم باشد (یعنی ترکیب وزن در مجذور قد به متر) یعنی او لاغر است ،بنابراین با در نظر گرفتن این موارد می توان به دختران لاغر 3 جلسه ورزش مقاومتی با وزنه متوسط و با استراحت های 2 تا 3 ثانیه توصیه کرد.
به گفته این متخصص پزشکی ورزشی کاهش وزن نباید در طول هفته بیش از نیم تا یک کیلوگرم باشد و بهتراست کاهش وزن علاوه بر رژیم غذایی همراه با ورزش باشد.
وی درپایان به شناگرانی که شدت ورزش را به یکباره در طول هفته افزایش می دهند توصیه کرد: این عمل منجر به آسیب رساندن به شانه ها می شود لذا ورزشکاران باید میزان و شدت ورزش را 10 تا 15 در صد نسبت به جلسات قبل افزایش دهند .
-
سلامت نیوز
کلمات کلیدی: هورمون رشد،هیپوفیز،هورمون،دکتر سارا کاویانی،متخصص پزشکی ورزشی
متخصص پزشکی ورزشی گفت: درصورتی که هورمون رشد بعد از 18 سالگی به شکل مصرفی وارد بدن شود باعث پهن شدن استخوان میشود و به مرور زمان نیز به علت افزایش فشار مغز، سردردهای دائمی را در فرد ایجاد میکند و باعث پرخاشگری، بیخوابی و ضخیم شده صدا میشود.
این متخصص پزشکی ورزشی، سلامت رشد طولی افراد را مدیون ژنتیک،نوع تغذیه و هورمون رشد دانست و افزود: درصورتی که هورمون رشد بعد از 18 سالگی به شکل مصرفی وارد بدن شود، نه تنها منجر به رشد طولی ورزشکاران نمیشود، بلکه باعث پهن شدن استخوان شده و به مرور زمان به علت افزایش فشار مغز، سردردهای دائمی در فرد بروز کرده و باعث پرخاشگری، بیخوابی و ضخیم شده صدا در وی می شود.
کاویانی همچنین در خصوص عوارض مصرف هورمون رشد پس از 18 سالگی توسط افراد و ورزشکاران گفت: مصرف اضافه هورمون رشد ، بی شک روی فعالیت سایر هورمون های بدن تاثیر سوء می گذارد ، زیرا تحت چنین شرایطی به غده هیپوفیز پیام می رسد که ترشح هورمون رشد را متوقف کند.
این متخصص پزشکی ورزشی تاکید کرد: با توقف ترشح هورمون رشد توسط غده هیپوفیز، عملکرد غدد تیروئید و جنسی نیز دچار اختلال می شود.
وی به ورزشکاران توصیه کرد به هیچ عنوان هورمون رشد نباید بعد از 18 سالگی، مصرف شود در غیر اینصورت مصرف هورمون رشد، دوپینگ قلمداد می شود.
کاویانی همچنین درباره ورزش های مناسب دوران سالمندی گفت: برای تجویز نسخه ورزشی برای سالمندان ابتدا باید این قشر را در سه رده سنی 60 تا 70سال، بین 70 تا 80 سال و بالاتر از 80 سال در نطر گرفت اما نکته مهم پایه ریزی ورزش سالمندان بر دو اصل اساسی است، اینکه میزان افتادن و سقوط سالمندان کاهش یابد و نکته بعدی اینکه ورزش در سالمندان از عوارض بیماری های این دوران چون پوکی استخوان جلوگیری کند.
وی در ادامه از سالمندان خواست از حرکات ورزشی که منجر به چرخش ناگهانی در ناحیه ستون فقرات شده یا حرکاتی که پیچ های ناگهانی دارند،پرهیز کنند.
این متخصص پزشکی ورزشی با بیان اینکه برای سالمندان ورزشهای انعطاف پذیر و تعادلی حداقل 5 روز در هفته و همینطور پیاده روی توصیه می شود.
وی درباره افراد سالمند مبتلا به بیماری آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) گفت: در صورت التهاب و تورم مفصل، بهتر است فرد با چنین مفصلی ورزش نکند و ضمن مصرف منظم داروها سعی کند قبل از انجام هرگونه حرکت ورزشی بدن را با شدت کم گرم کند تا امکان خون رسانی به عضلات فراهم شود.
کاویانی با بیان اینکه سالمندان مبتلا به آرتریت روماتوئید به علت اینکه نیم تا یکساعت دچار خشکی صبحگاهی اند توصیه کرد: انجام هرگونه حرکت ورزشی در صبح همراه با درد است، بنابراین بهترین زمان ورزش در این افراد در ساعات میانه روز است.
وی همچنین به سالمندان بالای 80 سالی که مبتلا به آرتروز بوده و توان انجام حرکات ورزشی را ندارند پیشنهاد کرد: حرکاتی که همراه با سقوط نبوده و مفصل را درگیر نمیکند و نیز شنا برای این دست سالمندان مفید است علاوه بر آن حرکاتی به مانند پدال زدن حس خوبی برای مفاصل مچ و کف پا، ایجاد می کند که این وضعیت کمک می کند تا فرمانها و سیگنالهای تحریکی به منطقه نخاع و ناحیه تعادلی مغز رسیده و به بهبودی آنها منجر شود.
این متخصص پزشکی ورزشی استفاده از جوراب واریس درزمان پیاده روی را ضروری دانست و تاکید کرد: هرگونه پیاده روی بالای 20 دقیقه، مستلزم پوشیدن جوراب واریس است و اگر ضخامت این جورابها فرد را آزار می دهد، جوراب های ظریف و با برندهای شناخته شده ،توصیه می شود.
کاویانی درمورد افزایش وزن در دختران نیز اظهار داشت: برای افزایش وزن در دختران ابتدا باید فرد به لحاظ کم خونی، شرایط فعالیت غده تیروئید و سایر بیماریها بررسی شود، همینطور وضعیت روحی ، استرس و کم اشتهایی و شرایط بلوغ و قاعدگی او بررسی شود.
وی افزود: در ادامه اگر BMI و توده بدنی فرد زیر 18 و نیم باشد (یعنی ترکیب وزن در مجذور قد به متر) یعنی او لاغر است ،بنابراین با در نظر گرفتن این موارد می توان به دختران لاغر 3 جلسه ورزش مقاومتی با وزنه متوسط و با استراحت های 2 تا 3 ثانیه توصیه کرد.
به گفته این متخصص پزشکی ورزشی کاهش وزن نباید در طول هفته بیش از نیم تا یک کیلوگرم باشد و بهتر است کاهش وزن علاوه بر رژیم غذایی همراه با ورزش باشد.
وی درپایان به شناگرانی که شدت ورزش را به یکباره در طول هفته افزایش می دهند توصیه کرد: این عمل منجر به آسیب رساندن به شانه ها می شود لذا ورزشکاران باید میزان و شدت ورزش را 10 تا 15 درصد نسبت به جلسات قبل افزایش دهند.
هورمون های بدن اگر با نظم همیشگی و عادی ترشح شوند حال روحی و جسمی ما هم خوب خواهد بود اما اگر هورمون ها تنظیم نباشند اوضاع ما خوب نخواهد بود. خیلی از ما روزانه کارهایی را انجام می دهیم و عادت هایی داریم که ناخواسته میزان هورمون های بدن مان را به هم می ریزند
و در نتیجه روی عملکردهای جسمی و روانی بدن تاثیر می گذارند؛ مثل همین لم دادن در خانه و بی تحرکی. در این مطلب، شش مورد از این عادت ها را عنوان می کنیم.
بی تحرکی
بدن ما در سیطره هورمون ها قرار دارد. ترکیباتی که عملکردهای اصلی و ضروری بدن از جمله بلوغ، خواب، استرس، خلق و خوی، میل جنسی، وزن و اشتها را کنترل می کنند. حتی گفته می شود که عشق نیز حاصل فعالیت همین هورمون ها است. به همین دلیل واضح است که تعادل هورمونی در بدن از اهمیت بالایی برخوردار است.
اما خیلی از ما روزانه کارهایی را انجام می دهیم و عادت هایی داریم که ناخواسته میزان هورمون های بدن ما را به هم می ریزند و در نتیجه روی عملکردهای جسمی و روانی بدن تاثیر می گذارند.این عادت ها چندان عجیب و غریب نیستند، مثلا همین لم دادن در خانه و بی تحرکی یکی از عوامل بروز اختلال هورمونی است.
در این مطلب، شش مورد از این عادت ها را عنوان می کنیم که روی تعادل هورمونی تاثیر گذاشته و در آن اختلال ایجاد می کنند.
بی تحرکی و عدم فعالیت بدنی منظم
ورزش کردن فقط برای حفظ ظاهر و تناسب اندام نیست. ورزش منظم تاثیر زیادی روی سلامتی بدن دارد. به گزارش Web MDورزش و تحرک بدنی همانطور که به کالری سوزی و حفظ تناسب اندام کمک می کند، به همان اندازه روی تعادل هورمون ها تاثیر دارد.
باید بدانید که مغز انسان آندورفین یا هورمون خوش خلقی تولید می کند. این هورمون نیز به بدن انرژی و حالت مثبتی می دهد که برای مقابله با تحریک پذیری، عصبانیت و افسردگی لازم است. آندورفین همچنین روی میل جنسی و تقویت دستگاه ایمنی بدن برای مقابله با میکروب ها و بیماری ها نقش دارد. توصیه می کنیم روزانه حداقل نیم ساعت پیاده روی کنید.
بدخوابی و بیدار شدن های مکرر شبانه
خواب از طریق ساعت بیولوژیک (داخلی) بدن تنظیم می شود. نتایج پژوهشی که در International Journal of Endocrinology به چاپ رسیده است نشان می دهد ارتباط زیادی بین چرخه خواب و بیداری و ترشح هورمون ها، بخصوص در خانم ها وجود دارد.
هر رژیم لاغری که میزان کالری دریافتی را به شدت کاهش می دهد، باعث اختلال هورمونی می شود. در نتیجه می توانید به سرعت وزن کم کنید، اما به قیمت بدخلق شدن، بی اشتها شدن، بدخوابی و بدتر از همه احتمال
بازگشت به وزن اولیه و حتی بیشتر از آن
در واقع نوسانات هورمونی باعث به ریختن سیکل قاعدگی، افزایش استرس (به دلیل افزایش هورمون کورتیزول)، افزایش قند خون و افزایش ضربان قلب می شود. همچنین باعث بروز اختلال خواب شده و میل به خوردن فست فود و هله هوله ها را افزایش می دهد.
در واقع هر چه خواب شما بهتر و باکیفیت تر باشد، هورمون هایتان با تعادل بیشتری ترشح خواهند شد. در غیر این صورت اختلال هورمونی دوباره چرخه خواب را برهم خواهد زد.
انجام ندادن فعالیت های مفید برای قلب و عروق
احتمالا شما مرتبا به باشگاه ورزشی می روید، اما باید بدانید که اگر جلسات ورزشی تان فقط شامل انجام حرکاتی با وزنه و هالتر باشد، تعادل هورمون هایتان به مشکل بر خواهد خورد.نتایج پژوهشی که در دانشگاه Penn State انجام شده است نشان می دهد افرادی که ورزش های هوازی (ایروبیک) در برنامه ورزشی شان ندارند،
کمتر از مزایای ضداشتهایی هورمون گرلین بهره مند می شوند. این هورمون به طور مستقیم به تعریق بستگی دارد و مانع از ریزه خواری و مصرف هله هوله ها می شود.
عشق به شیرینی ها
اگر برنامه غذایی تان شامل میزان زیادی قندهای تصفیه شده مانند انواع بیسکوییت ها، آبنبات ها، شکلات، نوشابه و دیگر مواد غذایی صنعتی شیرین باشد، نه تنها در معرض چاقی قرار خواهید گرفت بلکه احتمال بروز سندرم متابولیک و دیابت نوع دو را نیز افزایش می دهد.
یادتان باشد که مصرف زیاد مواد غذایی شیرین و گنجاندن شیرینی جات زیاد در برنامه غذایی باعث مقاومت سلول ها نسبت به انسولین می شود. در واقع مصرف شیرینیجات زیاد باعث بروز اختلالی در هورمون انسولین می شود. این مسئله نیز در خانم ها به بروز اختلال در سلامتی شان منجر می شود.
اگر سلول های بدن تان نسبت به انسولین مقاوم شوند، بدن تان انرژی کمتری از قندها تولید می کند و به سلول های بدن می رساند.
رژیم های معجزه گر
اگر تمام رژیم هایی را که مد می شوند امتحان کرده و بی سرانجام رها می کنید، بدانید که در دام رژیم یویویی قرار گرفته اید. این مسئله نیز هورمون هایتان را تحت تاثیر منفی قرار می دهد.نتایج پژوهشی که در مرکز مطالعات بیومدیکال پنتاگن ایالات متحده آمریکا انجام شده نشان می دهد
رژیم های سفت و سخت، رژیم های سم زدا و پاکسازی کننده با آب میوه ها و آب سبزیجات که میزان کالری مصرف روزانه را به شدت پایین می آورد (1000 کالری در روز) اثر مخربی روی هورمون ها بر جای می گذارد.هر رژیمی که میزان کالری دریافتی را به شدت کاهش می دهد، نقطه پایانی دارد.
زمانی که مدت این رژیم های به اصطلاح معجزه گر به اتمام می رسد، اختلال هورمونی و افت میزان استروژن حاصل می شود. در نتیجه شما می توانید به سرعت وزن کم کنید، اما به قیمت بدخلق شدن، بی اشتها شدن، بدخوابی و بدتر از همه احتمال بازگشت به وزن اولیه و حتی بیشتر از آن.
کافئین زیاد از اواسط روز
آیا عادت دارید که روزانه بعد از ساعت 2 ظهر، قهوه یا نوشابه و هر نوشیدنی حاوی کافئین دیگری را میل کنید؟ بدانید که این عادت ظاهرا معمولی باعث ترشح هورمون استرس یا همان کورتیزول می شود. این هورمون به طور مستقیم باعث بروز اختلالاتی مانند استرس، اضطراب، عصبانیت، کج خلقی، اختلال خواب و میل شدید به مصرف قند می شود.
نتایج پژوهشی که توسط محققان آمریکایی انجام شده نشان می دهد زیاده روی در مصرف کافئین باعث افزایش کورتیزول می شود و این مسئله صرفا باعث افزایش استرس و اضطراب بدن و اختلال در خواب می شود.
افرادی که علت کوتاهی قدشان هورمونی نیست، مانند بلوغ زودرس یا مسائل ژنتیکی، با استفاده از هورمون رشد نه تنها به افزایش قد خود کمکی نمیکنند بلکه ممکن اســت دچار عوارض ناخوشایندی همچون ابتلا به فشار خون بالا، دیابت و بدشکلی استخوانها شوند.
افزایش قد با هورمون رشد
بعضی از پدر و مادرها می خواهند هرطور که هست، قد فرزندشان را افزایش دهند. برای همین هم به فکر هورمون رشد می افتند و تصور می کنند استفاده از این هورمون ضرری ندارد. آیا تزریق هورمون رشد ضرر دارد؟
هورمون ها نقش مهمی در سلامت بدن افراد بازی می کنند، به صورتی که هر یک از عملکردهای اصلی بدن نظیر رشد بدن به هورمون ها وابسته اســت. این در حالی اســت که اگر بدن افراد به مقدار کافی هورمون رشد تولید نکند، نیاز به تزریق این هورمون خواهد بود. در واقع هورمون ها مسئول کنترل فرآیندهایی نظیر رشد و توسعه، سوخت و ساز بدن، عملکرد جنسی، تولید مثل و خلق و خوی افراد اســت.
غدد متعددی در بدن وجود دارد که هورمون تولید می کنند، اما در این میان غده هیپوفیز از اهمیت بالایی برخوردار اســت. این غده نه تنها عملکرد غدد دیگر را کنترل می کند، بلکه تولید کننده هورمون رشد در بدن محسوب می شود.
هورمون رشد (GH) هورمونی اســت که از بخش پیشین غده هیپوفیز یا آدنوهیپوفیز آزاد می شود. این هورمون ساختمانی گلیکوپروتئینی دارد. به طور کلی هدف این هورمون، افزایش بیوسنتز پروتئین در سلول های بدن اســت.
طبق تحقیقاتی که انجام شده اســت، محققین به این نتیجه رسیدند که GH اثر خود را با استفاده از انواعی از پروتئین ها تحت عنوان سوماتومدین ها به سلولها القا می کند. همچنین تحقیقات نشان داده اســت که ورزش به خصوص اگر همراه با حرکات دستها باشد، می تواند محرک تولید GH باشند.
میزان ترشح هورمون رشد در کودکان در ساعات اولیه خواب ، بسیار زیاد اســت بنابراین کودکی که دچار کمبود خواب یا بی نظمی در خواب باشد، در رشد آنها اختلال ایجاد خواهد شد. این هورمون سبب افزایش جذب اسید های آمینه توسط سلول های بدن و تجمع آن ها در سول ها می شود. به عبارتی نفوذپذیری غشای سلول ها را نسبت به اسیدهای آمینه افزایش می دهد که این کار با همکاری و در حضور انسولین انجام می شود.
کودکانی که از کمبود هورمون رشد رنج می برند، معمولا به طور طبیعی متولد می شوند، اما برخی از آنها در زمان تولد قادر به تولید این هورمون نیستنند و دچار کمبود هورمون رشد می شوند. در برخی دیگر کمبود این هورمون دلایل ژنمتیکی دارد که به یک بیماری ناشناخته در آنها منجر می شود.
استفاده از هورمون رشد برای کودکانی که واقعا با مشکل کمبود هورمون رشد مواجه هستند در صورتی که از سوی پزشک تجویز شود، موثر اســت و می تواند قد آنها را افزایش دهد، اما برای آنهایی که عامل کوتاهی قدشان کمبود هورمون رشد نیست، استفاده از این هورمون موثر نخواهد بود.
به گفته متخصصان استفاده از هورمون رشد برای کسانی که علت کوتاهی قدشان موارد دیگری مانند بلوغ زودرس یا مسائل ژنتیکی اســت یا افرادی که دیر به پزشک مراجعه کرده اند، نه تنها به افزایش قد کمکی نمی کند که حتی ممکن اســت به بروز عوارض ناخوشایندی مانند افزایش فشار خون، دیابت و بدشکل شدن استخوان ها هم منجر شود.
بنابراین والدین به هیچ عنوان نباید برای استفاده از هورمون رشد بی دلیل به پزشک اصرار کنند، زیرا این هورمون در مواردی که نباید استفاده شود، فقط عارضه برجای خواهد گذاشت و فایده ای ندارد.
ایمنا
اخبار مرتبط:
بهترین راهکار برای افزایش قد در نوجوانان
چه روشهایی برای رشد قد مناسبتر اســت؟
راه هایی برای افزایش قد در بزرگسالی!
راههای کمک به افزایش قد کودک
شش باور غلط درباره افزایش قد
بدن ما هنگام استرس کورتیزول آزاد میکند- محصول جانبی برنامهریزی طبیعی و تکاملی بدن که برای اقدام بهعمل و دوری از خطر، طراحی شدهاسـت. کورتیزول، علاوه بر اپینفرین، یک هورمون استرس مهم اسـت که کاربردهای متنوعی دارد. در حقیقت، کورتیزول با حفظ همایستایی (تعادل) بدن، به ما کمک میکند. این هورمون به تنظیم سطح فشار خون، فعالیت متابولیک، واکنشهای سیستم ایمنی، فشار خون، التهاب، عملکرد قلب، عملکرد رگهای خونی، و فعالیت سیستم عصبی مرکزی کمک میکند.
بنابراین مهم اسـت که سطح کورتیزولمان را ثابت نگه داریم.
در این نوشتار ۷ شیوه را میبینید که کمک میکند سطح کورتیزول در بدن کاهش بیابد.
۱. ورزش کردن
آیا چیزی وجود دارد که فعالیت جسمانی برایش مفید نباشد؟ جداً…. به نظر میرسد که هر روز یک مطالعهی جدید مزایای ورزش را برای سلامتی کشف میکند. به هر حال، ورزش کردن میتواند کورتیزول را با آزاد کردن استرس فروخورده یا دیگر احساسات متضاد، کاهش دهد.
یک نظریه این اسـت که ترس کورتیزول را افزایش میدهد، و اینکه ما با ورزش کردن بردباری، انعطاف و اعتماد به نفسمان را افزایش میدهیم… و به طور موثر با ترس بالقوه مقابله میکنیم و سطح کورتیزول را کاهش میدهیم. گذشته از این نظریهها، ورزش به هر شکلی که باشد، روشی فوقالعاده برای کاهش سطح کورتیزول اسـت.
۲. تمرین ذهن-آگاهی یا مراقبه
هر نوعی از ذهن-آگاهی یا مراقبه میتواند سطح کورتیزول را کاهش بدهد. حتی چند نفس عمیق وسط یک روز کاری پرتکاپو میتواند اضطراب و استرس ما را کاهش دهد و همین سطح هورمون استرس را پایین میآورد.
یک تمرین ساده و مفید: زمانی که به هر شکلی احساس میکنید کمکم استرس بر شما وارد میشود، در حالی که حس میکنید بدنتان آرام اسـت ۱۰ تا ۱۵ نفس عمیق بکشید. توجه مداوم و سرسختانه به بدن و ذهنمان، ذهن-آگاهی نام دارد- تمرینی که برای کاهش چندین و چند پیامد منفی (هم جسمی و هم ذهنی)، فوقالعاده سودمند اسـت. البته این تمرین کورتیزول را نیز کاهش میدهد.
۳. ارتباط با دیگران
پژوهشگران در دانشگاه جانز هاپکینز، ارتباطی بین انزوای اجتماعی و افزایش سطح کورتیزول در موشها کشف کردند. اعتقاد بر این اسـت که افراد مستعد بیماریهای روانی که به لحاظ اجتماعی در دوران نوجوانی منزوی هستند، بعدها بیشتر از سایرین در معرض توسعهی رفتار غیرطبیعی در زندگی هستند.
این مطالعه بسیاری از چیزهایی که دانشمندان قبلا میدانستند را تایید میکند: پیوند بین انسانها برای سلامتی جسمی و روانی در هر سنی مهم اسـت. روابط خانوادگی، دوستیها، روابط صمیمی همه به کاهش استرس کمک میکنند و بنابراین سطح کورتیزول را کاهش میدهند.
۴. خندیدن
“خنده بهترین دارو اسـت.” چند بار این جمله را در زندگیمان شنیدهایم؟ دکتر ویلیام فرای، روانپزشک رفتاری که بیش از ۳۰ سال اثرات خنده را مطالعه کردهاسـت، میگوید، “خنده به طور جداییناپذیری با تعدادی از مزایای جسمانی و روانی مرتبط اسـت.
یکی از مزایای خنده تاثیر مثبتی اسـت که بر سطح هورمون استرس میگذارد. مطالعات نشان میدهند که شوخطبع بودن، خندیدن و سبکسری همگی برای کاهش سطح کورتیزول و دیگر هورمونهای استرس مفید هستند.
۵. گوش دادن به موسیقی
تقریبا همهی ما تاثیر موسیقی را در بهبود خلقوخوی تجربه کردهایم. در گوش دادن آهنگ مورد علاقه و تجربهی احساسی بهتر، چیزی وجود دارد. مشخص شدهاسـت که یک دلیل شیمیایی برای این موضوع وجود دارد: موسیقی بر تعداد اندروفین (هورمون احساس خوب) میافزاید و میزان هورمونهای استرس را در مغز کاهش میدهد.
۶. خوردن مواد غذایی سالم
غذاهای خاصی مثل تخممرغ، ماهی، گوشت بدون چربی، تخم کتان، مرکبات، انواع توتها و سبزیهای برگدار میتواند به کاهش سطح کورتیزول کمک کند. ایدهی خوب دیگر برای کم شدن استرس و کورتیزول این اسـت که ۵ وعدهی کوچک در روز غذا بخوریم. این امر حس گرسنگی را رفع میکند و ولع خوردن غذا را که ناشی از سطح بالای کورتیزول اسـت، کاهش میدهد.
نهایتا، داشتن یک برنامهی غذایی پر از فیبر و پروتئین در کاهش هورمونهای استرس موثر اسـت. کم کردن کربوهیدراتهای پیچیده (مثلا شکر و نشاسته) ایدهی دیگری برای کنترل سطح کورتیزول اسـت.
۷. خواب کافی
توضیح این مورد نسبتا ساده اسـت. نداشتن خواب کافی (۷ تا ۹ ساعت خواب شبانه) یک واکنش نظاممند منفی از سوی بدن ایجاد میکند. ما مستعد ابتلا به اختلال شناختی هستیم و نسبت به محیط اطرافمان واکنشیتر هستیم- هر دوی اینها برای استرس بد هستند.
مهم اسـت که یک برنامهی خواب تنظیم کنیم. کارشناسان خواب توصیه میکنند که زمان خوابیدن و بیدار شدن هر روزمان حتی آخر هفتهها یکسان باشد. همچنین مهم اسـت که اتاق خوابمان فقط مخصوص کارهای مربوط به خواب باشد. به عبارت دیگر بردن تبلت، تلفن همراه، یا لپتاپ به اتاق خواب ممنوع اسـت.
به گزارش ستاره ها؛ در این مطلب، شش مورد از این عادت ها را عنوان می کنیم.
اما خیلی از ما روزانه کارهایی را انجام می دهیم و عادت هایی داریم که ناخواسته میزان هورمون های بدن ما را به هم می ریزند و در نتیجه روی عملکردهای جسمی و روانی بدن تاثیر می گذارند.
این عادت ها چندان عجیب و غریب نیستند، مثلا همین لم دادن در خانه و بی تحرکی یکی از عوامل بروز اختلال هورمونی است. در این مطلب، شش مورد از این عادت ها را عنوان می کنیم که روی تعادل هورمونی تاثیر گذاشته و در آن اختلال ایجاد می کنند.
باید بدانید که مغز انسان آندورفین یا هورمون خوش خلقی تولید می کند. این هورمون نیز به بدن انرژی و حالت مثبتی می دهد که برای مقابله با تحریک پذیری، عصبانیت و افسردگی لازم است. آندورفین همچنین روی میل جنسی و تقویت دستگاه ایمنی بدن برای مقابله با میکروب ها و بیماری ها نقش دارد. توصیه می کنیم روزانه حداقل نیم ساعت پیاده روی کنید.
هر رژیم لاغری که میزان کالری دریافتی را به شدت کاهش می دهد، باعث اختلال هورمونی می شود. در نتیجه می توانید به سرعت وزن کم کنید، اما به قیمت بدخلق شدن، بی اشتها شدن، بدخوابی و بدتر از همه احتمال بازگشت به وزن اولیه و حتی بیشتر از آن در واقع نوسانات هورمونی باعث به ریختن سیکل قاعدگی، افزایش استرس (به دلیل افزایش هورمون کورتیزول)، افزایش قند خون و افزایش ضربان قلب می شود. همچنین باعث بروز اختلال خواب شده و میل به خوردن فست فود و هله هوله ها را افزایش می دهد.
در واقع هر چه خواب شما بهتر و باکیفیت تر باشد، هورمون هایتان با تعادل بیشتری ترشح خواهند شد. در غیر این صورت اختلال هورمونی دوباره چرخه خواب را برهم خواهد زد.
انجام ندادن فعالیت های مفید برای قلب و عروق
احتمالا شما مرتبا به باشگاه ورزشی می روید، اما باید بدانید که اگر جلسات ورزشی تان فقط شامل انجام حرکاتی با وزنه و هالتر باشد، تعادل هورمون هایتان به مشکل بر خواهد خورد.
نتایج پژوهشی که در دانشگاه Penn State انجام شده است نشان می دهد افرادی که ورزش های هوازی (ایروبیک) در برنامه ورزشی شان ندارند، کمتر از مزایای ضداشتهایی هورمون گرلین بهره مند می شوند. این هورمون به طور مستقیم به تعریق بستگی دارد و مانع از ریزه خواری و مصرف هله هوله ها می شود.
عشق به شیرینی ها
اگر برنامه غذایی تان شامل میزان زیادی قندهای تصفیه شده مانند انواع بیسکوییت ها، آبنبات ها، شکلات، نوشابه و دیگر مواد غذایی صنعتی شیرین باشد، نه تنها در معرض چاقی قرار خواهید گرفت بلکه احتمال بروز سندرم متابولیک و دیابت نوع دو را نیز افزایش می دهد.
یادتان باشد که مصرف زیاد مواد غذایی شیرین و گنجاندن شیرینی جات زیاد در برنامه غذایی باعث مقاومت سلول ها نسبت به انسولین می شود. در واقع مصرف شیرینیجات زیاد باعث بروز اختلالی در هورمون انسولین می شود. این مسئله نیز در خانم ها به بروز اختلال در سلامتی شان منجر می شود. اگر سلول های بدن تان نسبت به انسولین مقاوم شوند، بدن تان انرژی کمتری از قندها تولید می کند و به سلول های بدن می رساند.
نتایج پژوهشی که در مرکز مطالعات بیومدیکال پنتاگن ایالات متحده آمریکا انجام شده نشان می دهد رژیم های سفت و سخت، رژیم های سم زدا و پاکسازی کننده با آب میوه ها و آب سبزیجات که میزان کالری مصرف روزانه را به شدت پایین می آورد (1000 کالری در روز) اثر مخربی روی هورمون ها بر جای می گذارد.
هر رژیمی که میزان کالری دریافتی را به شدت کاهش می دهد، نقطه پایانی دارد. زمانی که مدت این رژیم های به اصطلاح معجزه گر به اتمام می رسد، اختلال هورمونی و افت میزان استروژن حاصل می شود. در نتیجه شما می توانید به سرعت وزن کم کنید، اما به قیمت بدخلق شدن، بی اشتها شدن، بدخوابی و بدتر از همه احتمال بازگشت به وزن اولیه و حتی بیشتر از آن.
کافئین زیاد از اواسط روز
آیا عادت دارید که روزانه بعد از ساعت 2 ظهر، قهوه یا نوشابه و هر نوشیدنی حاوی کافئین دیگری را میل کنید؟ بدانید که این عادت ظاهرا معمولی باعث ترشح هورمون استرس یا همان کورتیزول می شود. این هورمون به طور مستقیم باعث بروز اختلالاتی مانند استرس، اضطراب، عصبانیت، کج خلقی، اختلال خواب و میل شدید به مصرف قند می شود.
نتایج پژوهشی که توسط محققان آمریکایی انجام شده نشان می دهد زیاده روی در مصرف کافئین باعث افزایش کورتیزول می شود و این مسئله صرفا باعث افزایش استرس و اضطراب بدن و اختلال در خواب می شود.
بامداد-زندگی شهری، تغییر سبک زندگی، سخت شدن و سهل شدن زیستن، ترافیک، فست فود، کار، اضطراب و… دست به دست هم دادند تا شکل متفاوتی از زندگی را تجربه کنیم، تجربه ای که گاه سرشار از ابهامات و نگرانی ها است.
نگرانی هایی که بی ارتباط با ابتلا به سرطان، آلزایمر، بیماری های متعدد زنان، پوکی استخوان و کاهش طول و کیفیت زندگی نیست. قطعا زن تحصیل کرده امروزی قصد ندارد زودتر از معمول کارایی های خود را از دست بدهد. می خواهد که بخش دوم زندگی را با آهنگ جدیدتری آغاز کند، پس لازمه این آغاز، دانش است.
خانم هایی که یائسه شدند، به هورمون درمانی علاقه مند می شوند
با دکتر الهام پورمطرود متخصص زنان و فلوشیپ نازایی، درباره دستاوردهای جدید علم پزشکی برای ارتقای کیفیت زندگی زنان به گفت و گو نشستیم. در بخش نخست این گفت و گو به بررسی تاثیرات هورمون درمانی و همه ابهاماتی که در این رابطه برای زنان وجود دارد صحبت کردیم.
خانم دکتر پور مطرود، برخی از زنان ترجیح می دهند برای جلوگیری از ابتلا به سرطان، بعد از تمام دوران بارداری رحم خود را بیرون آورند، آیا از نظر پزشکی خروج زودهنگام رحم یا تخمدان به منظور مبتلا نشدن به سرطان، اقدام درستی است؟
تا پیش از این تصور می شد که وظیفه رحم نگهداری محتویات بارداری است و پس از اتمام دوران زایمان دیگر نیازی به بودنش نیست، اما تحقیقات و مطالعات جدید ثابت کرده که زنانی که به هر دلیلی رحم خود را خارج کرده اند در مقایسه با کسانی که هنوز رحم داشته اند، درصد بیماری های قلبی آن ها بسیار شایع بوده است. براساس این تحقیقات رحم قادر است هورمون هایی را ترشح کند که برای سلامت عمویم زن لازم است. این امر در مورد تخمدان ها نیز صدق می کند. بسیاری از هورمون هایی که تنظیم کننده میزان چاقی و لاغری و میزان قند و چربی بدن هستند در رحم و تخمدان ها ترشح می شود.
ظاهرا علم پزشکی نشان می دهد که زنان برای داشتن یک زندگی باکیفیت ناگزیر به استفاده از هورمون درمانی هستند. بسیاری از زنان هنوز از ابهامات موجود درباره هورمون درمانی می ترسند و آن را یکی از دلایل بروز سرطان می دانند، نظر شما چیست؟
خانم هایی که یائسه شدند یا سن باروری در آنها متوقف شده است، با جدی شدن بیماری هایی همچون گرگرفتگی یا پوکی استخوان ها و حتی شروع آلزایمر، به هورمون درمانی علاقه مند می شوند، اما از ابتلا به سرطان به واسطه استفاده از هورمون درمانی نیز می ترسند. تاکید ما بر این است؛ زن یائسه ای که تصمیم می گیرد هورمون درمانی کند به نسبت زن مشابه خود که هورمون درمانی نمی کند، شانس بیشتر برای مقابله موفقیت آمیز با انواع سرطان ها از جمله سرطان پستان دارد. به عبارت دیگر منفعت هورمون درمانی بسیار بیش از ضررهای احتمالی آن است.
برای روشن شدن این موضوع چندی پیش آزمایش های مرتبط با هورمون درمانی بر روی تعدادی از پرستاران آمریکایی انجام شد تا نتایج به صورت دقیق و علمی مورد بررسی قرار گیرد. این مطالعات که به صورت چندملیتی به مدت ۲۰ سال انجام شد نشان داد که فقط سرطان پستان محدود به خود پستان ممکن است شانس افزایش داشته باشد آن هم در حد ۱٫۱ دهم برابر، حتی بیشتر از ۱٫۵ برابر نیز نبوده است.
حتی مشاهده شده است زنی که هورمون درمانی می کند، اگر سرطان پستان در وی تشخیص داده شود، نسبت به زنی دیگر در همان سن و شرایط که هورمون درمانی نمی کند، میزان بقایش بالاتر است. یعنی وضعیت رفتاری سرطان پستان زن گیرنده هورمون، از زنی که هورمون درمانی نمی کند، خوش خیم تر است.
در تحقیقات دیگر دیده شده است که هورمون درمانی باعث شده تا فرد رد مواجه با سرطان های دیگری مثل دستگاه گوارش، محافظت شود. با اتکا به این شواهد به نظر می رسد در مقایسه با ترس و نگرانی ما از ابتلا به سرطان با هورمون درمانی، میزان فواید آن بسیار بیشتر است.
زنان برای داشتن یک زندگی باکیفیت ناگزیر به استفاده از هورمون درمانی هستند
برای شروع هورمون درمانی چه بررسی هایی لازم است؟
سونوگرافی از رحم و تخمدان ها از جمله اقدامات اولیه است تا مشخص شود که مشکل پایه ای در رحم و تخمدان ها وجود ندارد. هورمون ها نیز بررسی می شوند تا وضعیت تیرویید و پرولاکتین و حتی چربی های بدن تری گلیسیرید و کلسترول و آنزیم های کبدی مشخص شود. در این مرحله از آزمایش ها وضعیت کلیه ها و فشار خون نیز باید مورد توجه قرار گیرند.
در ادامه این آزمایش ها یک تست پاپ اسمیر یا تست سرطان از دهانه رحم نیز الزامی است. ماموگرافی و دانسیتومتری (تراکم استخوان) در گروه تست های سلامتی هستند که به طور معمول در سن یائسگی باید انجام شوند، چه مریض قصد داشته باشد هورمون درمانی کند چه نخواهد، این غربال گری سلامت در این سن بهتر است که انجام شود.
آیا شروع هورمون درمانی ممکن است همراه با عوارضی برای بیمار باشد؟
ممکن است میزان حساسیت پستان ها افزایش یابد. وقتی خون رسانی به رحم و تخمدان ها تغییر می کند، هورمون هم روی خون رسانی اثر گذاشته و میزان حس زن نسبت به اندام خودش تغییر می کند. دقیقا مثل وقتی که می خواهد تخمک گذاری کند یا مثل وقتی که وسط سیکل قرار گرفته است، در سنین باروری، هورمون ها بالا و پایین می شوند و در نتیجه علایم یک زن تغییر می کند، اگر خانمی یائسه شده باشد و هورمون درمانی کند شبیه همان شرایط برایش تکرار می شود.
هورمون درمانی چه نتایج مثبت و قابل توجهی را برای زنان به همراه دارد؟
شروع سن یائسگی در زنان نامعلوم است و گاهی حتی در سنین سی سالگی اتفاق می افتد. این امر متاثر از ژن، شرایط خانوادگی و سابقه بیماری ها دارد. وزن، تعداد زایمان ها و نوع رژیم های دارویی در شروع سن یائسگی نیز بی تاثیر نیست.
به عبارتی محیط زندگی و سبک زندگی با شروع یائسگی ارتباط مستقیم دارد که با توجه به این شرایط، به طور معمول از حدود ۴۸ تا ۵۲ سالگی یائسگی اتفاق می افتد.
دو نکته خیلی مهم در سنین یائسگی و تاکید بر هورمون درمانی وجود دارد و اینکه شانس افزایش بیماری های قلبی و عروقی را کاهش می دهد. دیده شده زنانی که بعد از یائسگی استروژن استفاده کرده اند، پاکسازی لخته از داخل عروق کروناری اتفاق افتاده است.
در صورت عدم استفاده از هورمون در زنان، تا ۶۰ سالگی شانس بروز بیماری عروق کروناری قلب تا دو برابر آقایان افزایش می یابد. مسئله دیگر گرگرفتگی در خانم های یائسه است.
گرگرفتگی به علت حملات تخلیه ای سیستم عصبی خودکار بدن اتفاق می افتد که باعث می شود پوست سر و صورت و قفسه سینه به صورت ناگهانی قرمز شود، افزایش ضربان قلب و احساس گرمای شدید از دیگر موضوعاتی است که خانم های یائسه را آزار می دهد. یکی از دلایلی که خانم ها در سنین یائسگی تصمیم به استفاده از هورمون می گیرند همین حملات شدید گرگرفتگی است که زندگی را برایشان سخت می کند.
موضوع دیگر برای استفاده از هورمون درمانی، تحلیل رفتن سیستم پوشاننده اوروژنیتال یا ادراری تناسلی است که منجر می شود خانم یائسه در مورد مقاربت دچار مشکل شوند. از آنجا که محیط واژن خشک شده و ترشحی ایجاد نمی شود، مشکلاتی را در امر مقاربت برای آنها به وجود می آورد. یک فایده دیگر هورمون درمانی، درمان و پیشگیری از سوزش و تکرر ادرار و عفونت ادراری است.
آیا هورمون درمانی در مقابله با بیماری آلزایمر هم تاثیری دارد؟
اثر مفید استروژن روی حافظه به خصوص حافظه کلامی تایید شده است. اگر خانمی در سنین یائسگی با یک آقای هم سن مقایسه شود، خانمی که هورمون درمانی نکرده است شانس ابتلا به آلزایمر در او ۳ برابر افزایش دارد و این باز از محاسن هورمون درمانی در این سن محسوب می شود.
در مورد پوکی استخوان چه طور، متاسفانه درصد پوکی استخوان زنان ایرانی بسیار بالا است؟
بله، موضوع مهم دیگر در هورمون درمانی جلوگیری از پوکی استخوان است. بسیاری از خانم ها در شرایطی یائسه می شوند که از میزان پوکی استخوان خود اطلاعات دقیقی ندارند. پوکی استخوان یک بیماری خاموش است و حتی در زنانی که لاغر هستند اما الکل و سیگار زیاد مصرف می کنند و سابقه روماتیسم مفصلی در آنها وجود داشته، در این حد افراد شانس بروز استئوپروز افزایش پیدا می کند.
هرچند استفاده از یک سری داروها مثل کورتون به مدت طولانی، استفاده از هورمون های تیروییدی یا داروهای ضدتشنج و داروهایی که برای رقیق شدن خون در برخی از موارد خاص استفاده می شود، شانس بروز به استئوپروز یا پوکی استخوان را افزایش می دهد.
هورمون درمانی بیشتر بهصورت قرصهای خوراکی استروژن و پروژسترون استفاده میشود
آیا خانم هایی که هورمون درمانی می کنند، اگر یائسه شده باشند به خصوص در سنین زیر ۵۰ سال امکان بارداری شان هست؟
البته که یائسه محسوب می شوند. زیرا تخمدان ها فاقد هرگونه فعالیتی هستند. در بررسی هورمونی نشان داده می شود که FSH و LH افزایش یافته است، یعنی هورمون درمانی باعث نمی شود که هورمون های تخمدانی که الان غیرفعال هستند، دوباره فعال شوند.
پس بارداری نیز ممکن است؟
دقیقا.
آیا ممکن است دوباره عادت ماهانه داشته باشند؟
بستگی به نوع استفاده از دوره های هورمون دارد. اگر به صورت قطعی یعنی مدتی استفاده کنند و سپس برای یک ماه قطع کرده و بعد دوباره استفاده کنند، به صورت دوره ای پریود می شوند. برای ما باز ارجح است مریض به صورت متناوب از آنها استفاده کند که رشد بی رویه داخل رحمی ایجاد نشود و خون ریزی نامنظم و غیر پیش بینی شده هم نداشته باشد.
استفاده دختران برای تنظیم دوره های پریود از قرص های پیش گیری از بارداری تا چه اندازه در ناباروری آنها در آینده تاثیرگذار است؟
همه دختران و زنان برای جلوگیری از سرطان رحم نیازمند داشتن دوره های پریود منظم هستند و این امر هیچ ربطی به ازدواج ندارد. بسیاری از مردم فکر می کنند اگر یک دختر ۱۷- ۱۸ ساله متاهل نباشد مصرف قرص ال دی یا اچ دی ممکن است که بچه دار شدن وی را به تعویق انداخته واو را در آینده با مشکل رو به رو کند، درحالی که چنین نیست. تاکید ما بر این است که این گروه از بیماران که پریودهای نامنظم دارند برای زنده ماندن تخمدان ها و رحم باید که دارو مصرف کنند.
این که رحم به امید خودش رها شود و بعد از گذشت ۳ یا ۴ ماه یکبار بخواهد ریزش کند، شانس سرطان داخل رحم بالا می رود. خیلی از قرص های ضدباروری و جلوگیری حتی از عفونت های داخل رحمی و لوله ها جلوگیری کرده اند و این یعنی کاهش عفونت ها و عوامل لوله ای نازایی.
یکی از موضوعات مهم در سلامت تن و روان زن، داشتن یک رابطه عاطفی و قوی زناشویی با همسرش است، بسیاری از زنان جامعه ما بعد از سن یائسگی به این رابطه یک طرفه نگاه کرده و گاه خود را بی نیاز از این امر می دانند، این نیاز تا چه اندازه روی سلامت روح و روان و جسمی و جنسی زنان تاثیر می گذارد؟
متاسفانه خیلی از خانم ها مخصوصا خانم های ایرانی احساس می کنند رابطه جنسی از یک سنی به بعد بخصوص در سنین یائسگی برایشان الزامی ندارند، به اعتقاد آنها چون باروری اتفاق نمی افتد پس نباید نزدیکی هم داشته باشند و از نزدیکی کردن کراهت دارند.
تحقیقات نشان می دهد نفس نزدیکی و هم آغوشی فواید مثبت زیادی برای زنان دارد، افزایش ضربان قلب که در فاز برانگیختگی جنسی اتفاق می افتد مثل فعالیت های ورزشی است، یعنی در این حد که به یک خانم برای سلامت قلبی و عروقی کمک می کند، مسئله دیگر در مورد زنانی است که بیماری های قلبی دارند، الزاما فعالیت های جنسی و نزدیکی ممنوع نیست، در حدی که آن خانم دچار درد قفسه سینه نشود و مشکلی برایش ایجاد نکند فعالیت جنسی کاملا آزاد است.
فایده دیگر این است که تماس جنسی و هم آغوشی باعث می شود که با کاهش فشار خون و میزان ضربان قلب، پاسخ به استرس ها بسیار بهتر شود و استرس های ناگهانی که به قلب و عروق وارد می شود در این افراد که فعالیت جنسی داشتند نسبت به افرادی که فعالیت جنسی ندارند خیلی راحت تر و بهتر تحمل می شود.
یک مسئله دیگر این که اولین سطح دفاعی بدن در مورد میکروب ها و ویروس ها و کلا ارگانیزم هایی که وارد بدن می شود ایمونوگلوبین A است در مورد آن هایی که ۱ تا ۲ برابر در هفته فعالیت جنسی داشتند دیده شده است که سطح ایمونوگلوبین A 30 درصد افزایش داشته است و همین سطح ایمونوگلوبین A باعث می شود که مقاومت بدن بالا رود.
در افرادی که فعالیت جنسی کمتری داشته یا اصلا نداشتند به وضوح شانس سکته قلبی و زخم معده در این افراد بالاتر است. بهبود عملکرد خواب از دیگر نکات مثبت این رابطه است که با آزاد شدن هورمون اکسی توسین باعث می شود که شرایط خواب این فرد بهبود پیدا کند.
همچنین فعالیت جنسی باعث آزادشدن هورمون های کاهش دهنده درد می شود که این هورمون های کاهش دهنده درد در کاهش دردهای آرتریتی و سردردها کمک کننده های خوبی هستند. از دیگر نکات مثبت می توان به انقباض عضلات کف لگن در فعالیت جنسی اشاره کرد که منجر به کنترل و یا اختیارادراری می شود و از درجات بی اختیاری ادرار در این زمان می کاهد. با توجه به نکات ذکر شده، تامین سلامت عمومی زن از طریق نزدیکی بسیار امکان پذیر است و این فقط یک وظیفه زناشویی نیست.
منبع: ماهنامه خانه بخت/ برترین ها
نوشته ارتقای کیفیت زندگی زنان با هورمون درمانی اولین بار در بامداد پدیدار شد.
محققان می گویند؛
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
مطالعه جدید نشان میدهد افراد دارای سطح پایین هورمون عشق موسوم به «اُکسی توسین» نسبت به دیگران احساس همدلی و مهربانی کمتری دارند.
به گزارش خبرنگار مهر، محققان دانشگاه کاردیف ولز دریافتهاند درمان با جایگزین اُکسیتوسین میتواند موجب بهبود سلامت و آرامش فرد دارای سطح پایین این هورمون شود.
این مطالعه شامل ۲۰ فرد مبتلا به مشکلات پزشکی که موجب کاهش سطح اُکسیتوسین میشود و گروه کنترل متشکل از ۲۰ فرد سالم بود. محققان دریافتند افراد دارای سطح پایین اُکسیتوسین در تستهای همدلی (آگاهی از احساسات دیگران و همدردی با آنها) بسیار بد عمل میکردند.
اُکسی توسین در غده هیپوفیز ذخیره میشود. به گفته محققان، افرادی که تحت جراحی هیپوفیز قرار میگیرند کاندیدای دریافت جایگزین اُکسیتوسین هستند.