پدر یا مادر بودن یکی از سخت ترین کارهای دنیا است. این شغل، 24 ساعته است. اما مهم است باید طوری او را تربیت کنید تا در بزرگسالی علاوه بر اینکه مایه افتخار شما شود، خودش نیز در سلامت روحی کامل زندگی کند.
پدر یا مادر بودن یکی از سخت ترین کارهای دنیا است. این شغل، 24 ساعته است و می تواند بسیار خسته کننده باشد. اما مهم است، با همه خستگی نیز مسایلی را رعایت کنید تا به روح، جسم و اعتمادبهنفس فرزندتان لطمه ای وارد نشود. باید طوری او را تربیت و با او رفتار کنید تا در بزرگسالی علاوه بر اینکه مایه افتخار شما شود، خودش نیز در سلامت روحی کامل زندگی کند.
یکی از روش های ارتباطی با کودکان حرف زدن است. اگر بتوانید روش های صحیح حرف زدن خود با کودکان را یاد بگیرید، به طور غیرمستقیم درست حرف زدن را به او نیز می آموزید.
1. غر زدن
بسیاری
از والدین برای اینکه فرزندشان تکالیفش را درست انجام دهد یا غذایش را
کامل بخورد، مدام سر او غر می زنند و اعتراض می کنند. این رفتار به هیچ
عنوان مناسب و پاسخگو نیست. بر اساس مجله تایم، این کار باعث می شود تا
کودک لج کند و درست برعکس آن را انجام دهد. این مساله همچنین باعث می شود
تا فرزند از زمان هایی همچون غذاخوردن فرار و سعی کند خودش را به کاری دیگر
مشغول کند.
2. کوتاه پاسخ دادن
والدینی
که با پاسخ کوتاه فرزند را مجبور می کنند از آنها اطاعت کند، به هیچ عنوان
روش درستی برای تربیت کودک خود انتخاب نکرده اند. با گفتن عبارت: «برای
اینکه من می گم!» باعث می شوید تا کودک هرگز به چرایی مسایل فکر نکند. قدرت
تحلیل و پرسشگرایی را از او می گیرید. یا گفتن عبارتی همچون: «هر چه من
می گویم را باید انجام دهی» به این مفهوم است که هیچ احترامی برای فرزند
خود قایل نیستید و او نیز در مقابل به شما احترام نخواهد گذاشت. برای تربیت
صحیح فرزندان، برای پاسخ به سوالات او زمان بگذارید و با صبر کامل و مرتبط
به او پاسخ بدهید.
3. کودکانه رفتار کردن
کودکان
بسیار باهوش تر از آن هستند که تصور می کنید. لازم نیست صدای خود را
کودکانه کنید یا با کلمات خیلی بچهگانه با او حرف بزنید تا به حرف هایتان
گوش کنند. کودکان مکالمات مردم با یکدیگر را می شنوند و کودکانه حرف زدن را
نوعی اهانت به خود می دانند.
4. مشغول بودن
کودکان
دوست دارند برای آنها ارزش قایل شوید. به همین دلیل بسیار مهم است واقعا
برای آنها ارزش قایل شوید. هنگام صحبت با فرزند خود، گوشی موبایل را کنار
بگذارید و با همه حواس به حرف های او گوش فرا دهید. این باعث می شود تا
اعتمادبه نفس پیدا کنند و آن حس ارزشمندی که دنبالش هستند را از شما
بگیرند.
5. زیاد حرف زدن
تحقیقات
کارشناسان ثابت کرده است، مغز هر انسانی می تواند در هر مرتبه، به طور
متوسط 5 تا 9 موضوع را به خاطر بسپارد. به همین دلیل است که کودکان وقتی
بیشتر از ظرفیت خود می شنوند، دیگر تمایلی به گوش کردن ادامه حرف ها
ندارند. اگر می خواهید مسایل زیادی به فرزند خود بیاموزید، آن را به چندین
بخش کوتاه تقسیم کنید تا نتیجه بهتری داشته باشد.
6. استفاده از واژه های محکوم یا سرزنش کننده
هرگز
از واژه هایی که باعث ایجاد حس گناه در کودک می شود، استفاده نکنید.
کودکان از همان ابتدا حس همدردی ندارند و بسیاری از چیزها را نمی توانند
درک کنند. نباید برای اشتباهای که انجام می دهند خیلی آنها را مواخذه و
سرزنش کنید.
7. تهدید کردن
هدف
از بزرگ کردن کودک این نیست که او را مطیع و فرمانبردار خود تربیت کنیم.
باید به کودکان فرصت فکر و خطا کردن بدهد. تهدید کردن کودک باعث می شود تا
اعتمادبهنفس او از بین برود و در بزرگسالی دچار مشکل بشود.
برترین ها
به گزارش شفاف، تازهترین مطالعات محققان در مؤسسه ملی بهداشت آمریکا نشان میدهد، چاقی پدر و مادر در رشد فرزندانشان تأثیرات منفی به جای میگذارد.
بر اساس تحقیقاتی که انجام شده است، پدران و مادرانی که دچار اضافه وزن هستند، نه تنها خود را با بیماریها و مشکلاتی ناشی از چاقی درگیر میکنند، بلکه این مسئله بر روی فرزندانشان نیز تأثیر مستقیم میگذارد و آنها را دچار اختلالات رشدی، حرکتی و حتی اجتماعی میکند.
بر اساس این مطالعات، کودکانِ مادران چاق بیشتر از سایر کودکان در معرض تأخیر در رشد قابلیت حرکت عضلات کوچک قرار دارند و کودکان پدران چاق هم احتمال زیادتری دارد که در فعالیتهای اجتماعی مانند ارتباط برقرار کردن با دوستان همسن خود ناموفق باشند.
کودکانی که مبتلا به تأخیر در رشد حرکت عضلات کوچک مثل حرکات انگشتان هستند، قادر به بهرهگیری از عضلههای کوچک خود نیستند، پس کارهایی مثل نگه داشتن مداد رنگی با انگشتان، گرفتن قاشق در دست، نوشیدن آب و تمام فعالیتهای اینچنینی برای این دسته از خردسالان سخت است و نیاز به دقت دارد، ضمن اینکه والدین نیز باید حواسشان به کودک خردسالشان باشد.
اضافه وزن، عدم ارتباط برقرار کردن با خردسالان همسن خود، ضعف در حل مسائل و عدم بهرهگیری درست از عضلات کوچک از جمله مواردیست که فرزندان والدین چاق در سن کودکی با آنها دست و پنجه نرم میکنند.
همچنین مطالعات بر روی حیوانات نشان می دهد که چاقی در دوران بارداری التهاب را افزایش میدهد که روی مغز جنین تأثیر میگذارد.
به گزارش جام جم کلیک ، همانطور که میدانید این خطرات تمام کاربران را تهدید میکند، اما در این میان کودکان و در حالت کلی کاربران کم سن و سال بیش از دیگر کاربران در معرض خطرات استفاده از رایانهها قرار دارند، چراکه خرابکاران در بیشتر موارد قربانیان خود را از این گروه انتخاب میکنند. خوشبختانه برای جلوگیری از بروز این مشکلات، سیستمهای عامل، ابزاری را در خود جای دادهاند که به کمک آنها والدین میتوانند برای کودک یا نوجوان خود هنگام استفاده از رایانه محدودیتهایی را تعیین کنند. چنانچه رایانه مجهز به سیستمعامل مک را در اختیار دارید و میخواهید با محدودسازی برخی امکانات برای فرزند خود، خطرات این چاقوی دو لبه را به صفر برسانید.
فعالسازی
اولین اقدام برای اعمال محدودیت روی امکانات موجود در سیستمعامل و نظارت بر فعالیت فرزندان، فعالسازی قابلیت Parental Controls اســت. برای انجام این کار باید مراحل زیر را دنبال کنید:
1 ـ به System Preferences بروید و روی Parental Controls کلیک کنید.
2 ـ در پنجره بهنمایش درآمده روی آیکون قفلی که در پایین سمت چپ صفحه به چشم میخورد کلیک کرده و نام کاربری و رمز عبور مدیر سیستم را برای فعالسازی این قابلیت وارد کنید.
3 ـ پس از فعالسازی قابلیتهای کنترلی والدین باید روی آیکون افزودن که به شکل «+» اســت کلیک کنید و همه فیلدهای مشخص شده برای ایجاد حساب کاربری جدید را تکمیل کنید. (این حساب کاربری برای فرزند شما خواهد بود)
4 ـ با طی این مراحل، حساب کاربری جدیدی برای فرزند شما ایجاد شده و اکنون میتوانید با انتخاب این حساب کاربری از فهرست سمت چپ، محدودیتهای موردنظرتان را روی آن اعمال کنید.
نکته: ممکن اســت گزینههای موجود در بخش اعمال محدودیتها باتوجه به نسخه سیستمعامل مورد استفاده شما تفاوتهایی داشته باشد.
محدودیت اجرای برنامهها
اولین تبی که در بخش محدودسازی مشاهده خواهید کرد، Apps نام دارد. در این بخش امکانات مختلفی برای مدیریت دسترسی به اپلیکیشنها در اختیار شما قرار میگیرد.
بهعنوان مثال با فعال کردن Use Simple Finder، محیط فایندر بهصورت ابتدایی و ساده برای کودکان یا سالمندان تغییر وضعیت میدهد یا با فعالسازی قابلیت Limit Applications گزینههای لازم برای محدودیت در اجرای اپلیکیشنها در اختیار شما قرار میگیرد.
محدودیتهای اینترنتی
یکی از مهمترین گزینهها برای کنترل فعالیت فرزندان، نظارت بر عملکرد آنها در دسترسی به محتوای سایتهای اینترنتی اســت. تب Web گزینههای مختلفی را برای دسترسی بدون محدودیت به سایتهای اینترنتی، محدودیت در دسترسی به سایتهای مخصوص بزرگسالان و دسترسی به سایتهای موجود در فهرست سفید در اختیار شما قرار میدهد. با انتخاب هریک از این گزینهها و کلیک روی Customize یا آیکونهای حذف و اضافه میتوانید نسبت به شخصیسازی فهرست سایتهای موجود اقدام کنید.
محدودیتهای ارتباطی
بسیاری از والدین به برقراری ارتباط فرزندانشان با افراد غریبه حس خوبی ندارند و باتوجه به همین، تب People مجموعه گزینههای لازم را برای مدیریت ارتباطات مجازی فرزند شما در خود جای داده اســت. اعمال محدودیت در بازیهای شبکهای، محدودیت در افزودن دوستان مجازی به بازی، محدودیت در ارسال ایمیل به افراد ناشناس و حتی محدودیت در ارسال پیام به این افراد از جمله امکاناتی اســت که در این بخش میتوانید از آنها استفاده کنید.
محدودیت زمانی
یکی دیگر از کاربردیترین بخشها در ابزارهای کنترلی والدین، اعمال محدودیتهای زمانی در دسترسی به رایانه اســت. در بخش Time Limits شما میتوانید مدت زمان مجاز دسترسی به رایانه در روزهای کاری و آخر هفته را مشخص کرده و همچنین بازههای زمانی غیرمجاز دسترسی به رایانه طی شبانهروز در روزهای کاری و آخر هفته را معین کنید.
بهعنوان مثال میتوانید دسترسی به رایانه در طول شبانهروز را به سه ساعت محدود کرده و همین دسترسی سه ساعته را از ساعت 8 صبح تا 16 غیرفعال کنید.
دیگر محدودیتها
دسترسی به وبکم، مدیریت چاپگر، رایت دیسکهای نوری و بسیاری از موارد دیگر که در دیگر تبها وجود ندارد ممکن اســت در این بخش برای کنترل بیشتر روی فرزندان در اختیار شما قرار داده شود. شما میتوانید با مراجعه به این بخش و فعالسازی هریک از موارد موجود در آن نسبت به اعمال محدودیتهای بیشتر اقدام کرده و تا حد زیادی از بروز مشکلات احتمالی در استفاده فرزندتان از رایانه جلوگیری کنید.
مشاهده گزارشها
علاوه بر اعمال محدودیت در استفاده از امکانات، بررسی گزارشهای دسترسی به سایتها، برنامههای استفاده شده، ایمیلهای ارسال شده و دیگر موارد میتواند نظارتی نامحسوس روی فعالیت فرزندان را برای شما فراهم کند. برای دسترسی به این گزارشها کافی اســت در هر بخش روی گزینه logs کلیک کنید.
به گزارش شفاف، ادغام نسل جدید فناوریهای تصویربرداری، علم پزشکی و سیستمهای رایانهای باعث شد والدین پیش از آنکه فرزندشان متولد شود به صورت واقعیت مجازی بتوانند یک سفر هیجان انگیز را در کنار این موجود کوچک تجربه کنند.
دانشمندان برای نخستین بار در جهان با استفاده از تصاویر MRI، فناوریهای مافوق صوت و سیستمهای واقعیت مجازی موفق شدند مدل سهبعدی جنین را ایجاد کنند.
این فناوری به گونهای ساخته شده است که والدین میتوانند در کنار جنینی که هنوز متولد نشده است به صورت واقعیت مجازی قرار بگیرند و همه ابهامات و نگرانیهای خود را پیش از تولد او کنار بگذارند.
محققان در کلینیک تصویربرداری تشخیصی بالینی برزیل توانستند با استفاده از تصاویر MRI جنین، محیط پیرامون او را به صورت واقعیت مجازی بازسازی کنند. این نخستین بار در جهان بود که تصاویر سهبعدی از جنین و محیط پیرامون او از جمله رحِم، بند ناف و خود جنین به دست آمد.
این اطلاعات سپس به نرمافزار مخصوص سیستمهای واقعیت مجازی منتقل شد و با مدلسازیهای دقیق دانشمندان، این فرصت را برای والدین فراهم کرد تا بتوانند به صورت واقعی، پیش از تولد جنین در کنار او حضور یابند.
دکتر لئونارد ساکس پزشک کودکان، در حوزه ی خود شناخته شده و جنجالی است. او در کتاب تازه ی خود به چند موردی اشاره می کند که لازم است والدین برای داشتن فرزندانی موفق هر روز انجام دهند. در ادامه هفت سؤالی را از نظر خواهید گذراند که باید هر روز از خودتان بپرسید.
۱- آیا فرزندان من می دانند به آنها عشق می ورزم؟هر چیز دیگری در باب فرزندان از همین جا نشأت می گیرد؛ به همین دلیل است که به موفقیت آنها بیشتر از موفقیت خودتان اهمیت می دهید. اما موضوع به همین سادگی نیست که هر روز به آنها بگویید دوستشان دارید (با اینکه این هم ایده ی خوبی است)، و به طور قطع به معنی تن دادن به تمام خواسته های آنها نیز نخواهد بود.
در عوض، موضوع کاملاً به صداقت و بلوغ بر می گردد. باید صادقانه از خودتان بپرسید وقتی فرزندانتان ۲۰، ۳۰، ۴۰ ساله یا بیشتر شدند، این را به رسمیت می شناسند که شما همواره هر کاری که کرده اید به خاطر این بوده است که بهترین ها را برای آنها می خواسته اید؟
۲- آیا در مقام یک پدر یا مادر رفتار می کنم؟
هر پدر و مادری ممکن است مثل بزرگسال ها با فرزندانش رفتار کند تا آنها نیز به رفتار کردن مثل بزرگتر ها عادت کنند. اما بچه ها بزرگسال نیستند. با این حال بسیاری از والدین به امید احترام به انتخاب های فرزندانشان و تشویق آنها به تصمیم گیری، از تصمیم های خود کنار می کشند و مطیعانه به فرزندانشان اجازه می دهند تصمیماتی بگیرند که در واقع مربوط به آنها نیست؛ بلکه وظیفه ی والدین آنهاست.
ساکس می گوید: «قرار نیست اختیارات خود به عنوان والدین را به فرزندانتان واگذار کنید». او برای مثال به والدینی اشاره می کند که اجازه داده بودند فرزند ۸ ساله شان در مورد مدرسه ای که قرار بود برود تصمیم نهایی را بگیرد و می گوید: «من شاهد موارد بسیاری بوده ام که در آنها فرزند خانواده به وضوح تصمیم اشتباهی گرفته بود و والدین نیز این را می دانستند، اما در مقابل این تصمیم او خود را کاملاً مطیع و بی اختیار می دانستند. در نهایت این فرزند است که ضررش را می بیند».
۳- آیا بر استفاده ی آنها از فناوری نظارت و کنترل کامل دارم؟
هر پدر و مادری دوست دارد فرزندش یاد بگیرد مشکلات را به فرصت تبدیل کند. با این حال، وقتی فرزندان شما به بلوغ لازم نرسیده اند، احتمال اینکه فرصت ها را به دردسر تبدیل کنند بیشتر خواهد بود. در قرن بیست و یکم نیز احتمالاً میدان مینی بزرگ تر و خطرناک تر از فناوری های شخصی برای بچه ها وجود ندارد.
بحث فقط به سرک کشیدن تصادفی کودکان به دنیاهای ناشناخته ی اینترنت و دیدن چیزهای به غایت نامناسب ختم نمی شود، بحث بر سر اعتیاد محض آنان به استفاده از دستگاه هایی است که حتی بزرگسالان نیز در استفاده از آنها نمی توانند جلوی خود را بگیرند.
ساکس در این باره می گوید: «حالا بچه هایی ۱۰، ۱۲، ۱۴ یا ۱۶ ساله را می بینید که ساعت ۲ بامداد در رختخواب با تلفن هوشمندشان مشغولند. هیچ بچه ای نباید بدون نظارت والدین در اتاق خود به تنهایی از موبایل استفاده کند.
این فقط نظر من نیست. این توصیه ی رسمی آکادمی پزشکان کودکان آمریکاست. جالب اینجاست که بسیاری از والدین این را توصیه ای غیرممکن می دانند. آنها فکر می کنند در بسیاری حوزه ها هیچ اختیاری روی فرزند خود ندارند».
۴- آیا فرزندانم از توجه کامل من برخوردارند؟
همه ی ما مشغله های فراوانی داریم. اینکه در حال حاضر مشغول خواندن این مطلب در بخش «مدیران فردا»ی وبسایت دیجیاتو هستید احتمالاً به آن معناست که آرزوهای بزرگی در سر دارید و می خواهید در دنیای خود تغییراتی ایجاد کنید.
با این حال فرزندان شما اغلب مواقع نیاز دارند شما تمام این بلندپروازی ها را کنار بگذارید و خیلی ساده با آنها وقت بگذرانید.
قانون شماره ی یک به اعتقاد ساکس این است که بلا استثنا هر شب شام را در کنار یکدیگر بخورید. او می گوید: «با انتقال این موضوع که بودن در کنار یکدیگر در منزل در آن زمان مشخص اولویت اول همه ی شماست، این پیام را به آنها منتقل می کنید که خانواده از اهمیت زیادی برخوردار است.
بسیاری از فرزندان این روزها به دنبال اضافه کردن فعالیت های فوق برنامه ای به زندگی خود هستند که چرایشان را نمی دانند. این می شود که در ۱۵ سالگی دچار فرسودگی می شوند و رابطه ی آنها با خانواده شان دچار اختلال می شود».
ساکس توصیه می کند استفاده از ایرباد یا هدفون در هنگام کنار هم قرار گرفتن اعضای خانواده در اتومبیل ممنوع شود. او می گوید: «زمانی که اعضای خانواده داخل اتومبیل با یکدیگر می گذرانند با ارزش است. این زمان برای این است که هم شما به حرف های فرزندتان گوش دهید و هم آنها به حرف های شما».
۵- آیا به خاطر چیزهایی که واقعاً ارزش تمجید دارند آنها را تشویق می کنم؟
ساکس می گوید: «اولین کار این است که فروتنی را به آنان آموزش دهیم. چون بسیاری از بچه ها به دلایل مختلف بیش از حد به خودشان غره می شوند، بی آنکه بدانند این فرهنگ اعتماد به نفس کاذب تنها به دلخوری و رنجش ختم می شود».
۶- آیا ارزش پول را در حد اعتدال به آنان نشان می دهم؟
پول مهم است. حتی برنی سندرز هم با این موضوع موافقت می کند. بهره مندی از آن دنیایی از حق انتخاب های مختلف در اختیار ما قرار می دهد و نداشتنش فرصت ها را از ما می گیرد. اما آیا پول از هر چیز دیگری مهم تر است؟ موفق ترین انسان های روی زمین اینطور فکر نمی کنند.
ساکس می گوید: «معنای زندگی را به فرزندان خود بیاموزید. معنای زندگی نمی تواند صرفاً در پیدا کردن یک شغل خوب خلاصه شود. آن را در دستیابی به چیزی خاص هم نمی توان خلاصه کرد. بلکه معنای زندگی این است که به عنوان یک انسان چه کسی هستید. هر کسی باید برای این سؤال پاسخی داشته باشد».
۷- آیا اجازه می دهم بچگی کنند؟
با همه ی چیزهایی که گفته شد باید در نظر داشت که بچه ها فقط بچه هستند و باید فرصت بازی کردن، رشد کردن، و بزرگ شدن به عنوان یک کودک را داشته باشند. آنها در آن سن برای تمرکز مداوم روی رسیدن به موفقیت متمرکز نیستند. آنها مثل بسیاری از بزرگسالان بابت اینکه خوشحال هستند یا نه، استرس نمی گیرند.
از توماس جفرسون نقل می شود که «ما سرباز می شویم، تا فرزندان ما کشاورز شوند، تا فرزندانشان بتوانند هنرمند باشند». شما نباید فرزندان خود را درگیر چالش هایی کنید که خودتان با آنها دست به گریبان هستید. قطعاً نمی خواهید آنها نیز در سنین پایین با چالش های خودشان مواجه شوند. بنابراین از خودتان بپرسید آیا من می توانم در فهمیدن میزان اهمیت موضوعات مختلف پیرو فرزندم باشم؟ آیا حاضر هستم از آنها درس بگیرم؟
افسردگی دوران کودکی تمرکز را سخت می کند بنابراین گوش دادن به صحبت های معلم و یا انجام مرتب تکالیف برای کودک سخت خواهد شد. اگر فرزندتان که معمولا نمره های خوبی می گرفت، ناگهان افت محسوسی در نمرات داشت باید بررسی کنید که چه چیزی ممکن است پیش آمده باشد.
فرزندتان می خوابد اما باز هم خسته است
نوجوانان معمولا دیر می خوابند، اما یک تغییر نامتعارف در عادت خوابیدن می تواند نشانه افسردگی باشد. بعضی کودکان می خواهند کل بعدازظهرشان را به چرت زدن بگذرانند. افرادی که افسردگی دارند، معمولا زود از خواب بیدار می شوند و نمی توانند دوباره به خواب روند.
کودک اظهار بی ارزشی می کند
اگر کودکتان جملاتی مانند ” هیچکس مرا دوست ندارد ” یا ” من بی ارزشم ” را به کار برد، باید نگران شوید. در چنین مواقعی یک مشاور می تواند کمک کند این افکار منفی از کودکتان دور شود. پیدا کردن علت ناهنجاری های عامل افسردگی و یافتن راهی بهتر برای بهبود آنها می تواند کمک کننده باشد.
کودکتان با دیگر هم سالان خود رابطه ندارد و برایش هم مهم نیست
افراد افسرده بیشتر متمایل به مجزا کردن خود از دیگران هستند. کودکان ممکن است دیگر به سمت آن هم سال خود که افسرده است نروند. در چنین مواقعی ممکن است کودک تنها شده، زیاد به روی خودش نیاورد و حتی ابراز علاقه نکند که با همسالانش در ارتباط باشد. اما این بدان معنا نیست که از این شرایط لذت می برد. دور ماندن کودک از همسالان، می تواند او را اجتماع گریز و افسرده کند.
با وجود استرس کارهای مدرسه، قهر با دوستان، عملکرد در ورزش و دیگر موارد، این طبیعی است که گاهی فرزندتان احساس بی حالی کند. اما اگر کارهایی که استرس او را رفع می کنند، دیگر نتوانند شادش کنند باید نگران شوید.
تمام بحث ها تنش زا هستند
ناراحتی در افراد بالغ از نشانه های افسردگی است اما در کودکان ممکن است رفتار پرخاشگرایانه باشد، به همین خاطر تشخیصش سخت است. ممکن است یک کودک بعد از مدرسه کمی بهم ریخته باشد اما بعد از مدتی دوباره حالش خوب شود. در این مورد با یک تغییر خلق و خوی ساده روبرویید اما اگر کودک به خاطر کوچک ترین چیزی تحریک شد و رفتاری پرخاشگر داشت باید به دنبال دیگر نشانه های افسردگی باشید.
بعضی کودکان به صورت مزمن شاد نیستند، اما از نظر بالینی افسردگی ندارند. برای اینکه تفاوت را بسنجید، ببینید وقتی از خاطرات خوش صحبت می کنید کودکتان چه واکنشی نشان می دهد. فردی که ناراحت است، وقتی از دورانی خوش یاد می کنید حالش بهتر می شود اما یادآوری، کودکان افسرده را شاد نمی کند.
کودکتان بیش از هر زمان دیگری گریه می کند
گریه کردن یکی از راه های سالم بیان احساسات است. اما اگر فرزندتان که بیشتر مواقع آرام است بیش از هر زمان دیگر گریه کرد، ابتدا مواردی که باعث تحریک او می شوند را بسنجید. اگر حس کردید مشکلی وجود دارد، آن را نادیده نگیرید.
فرزندتان نمی خواهد دلداریش دهید
احساس ناراحتی داشتن طبیعی است. مخصوصا بعد از یک اتفاق ناراحت کننده. اما افراد عادی دوست دارند در دوران سختی که می گذرانند حمایت شوند. یک کودک افسرده ممکن است با در آغوش گرفته شدن، از خودش ناراحتی نشان دهد چون می داند این کار غصه هایش را از بین نمی برد.
کودکتان مرتب تحت معاینه قرار می گیرد
اگر کودکتان افسردگی داشته باشد ممکن است دردهای فیزیکی مانند معده درد و سردرد، خود را نشان دهند. اگر کودکتان به صورت غیرمعمول و بیش از همیشه به خاطر چنین مشکلاتی تحت معاینه قرار بگیرد، می تواند نشانه خطر باشد.
کودکتان به نظر بی تفاوت می آید
بی علاقه شدن به کلاس فوتبالی که او را در آن ثبت نام کردید، فقط یک نشانه است. افسردگی می تواند باعث شود یک کودک به هیچ چیز اهمیت نشان ندهد، از رفتن به مدرسه گرفته تا وقت گذراندن با دوستانش. افسردگی فقط یک چیز را در زندگی هدف قرار نمی دهد بلکه همه چیز را تحت تاثیر خود قرار می دهد.
تغییر در اشتها می تواند از نشانه های افسردگی باشد. ممکن است ناگهان کودک کم غذایتان شروع به پرخوری و خوردن غذاهای شیرین کند یا اگر خوب غذا می خورده حالا کم خوراک شود. رابطه کودک با غذا همگام با بزرگ شدنش به صورت طبیعی دچار تغییر می شود اما اگر این تغییر، با دیگر نشانه های افسردگی همراه بود باید نگرانش شوید.
کم خوراک شدن یا پرخور شدن به خودی خود می تواند دلایل زیادی داشته باشد، پس با دیدن تنها یک نشانه برچسب افسردگی روی فرزند خود نزنید.
در خانواده، سابقه افسردگی دارید
با اینکه برخی بدون پیشینه خانوادگی دچار افسردگی می شوند اما متخصصان می گویند این مورد ( سابقه خانوادگی ) در ابتلا به افسردگی تاثیر دارد. پس اگر در خانواده سابقه ابتلا به افسردگی دارید، کودکتان بیشتر در خطر است.
والدین بعضی از درخواست های کودک را غیرقابل قبول می دانند و هنگامی که کودک آن را تکرار می کند و در این باره پافشاری می کند نه تنها از رفتار فرزندشان ناراحت میشوند بلکه از دوستان آنها هم ناراحت میشوند.
کودکان در این موقعیت دوست دارند همان کاری را تقلید کنند که دوستانشان آن را انجام می دهند. ممکن اسـت این کارها شب بیداری ، آرایش کردن ، دیدن فیلم های ترسناک و یا رفتن به یک میهمانی نامناسب باشد.
آنها در مورد امن بودن محیط خرج زیاد یا عقاید قابل احترام پدر و مادر خود فکر نمی کنند و وقتی که در مورد چیزی شکایت می کنند قصد ندارند والدین خود را آزار بدهند. آن ها فقط می خواهند به یک گروه خاص تعلق داشته باشند و نیاز خود را در نظر می گیرند.
والدین بعضی از درخواست های کودک را غیرقابل قبول می دانند و هنگامی که کودک آن را تکرار می کند و در این باره پافشاری می کند نه تنها از رفتار فرزندشان ناراحت میشوند بلکه از دوستان آنها هم ناراحت میشوند.
والدین از یکدیگر می پرسند که آیا فرزندشان بیش از حد به همسالان خود وابسته اسـت و نگران و مضطرب هستند که شاید بعضی از دوستان فرزندشان اثر بدی روی رفتار او بگذارند : (( من به نیما اطمینان ندارم نمی خواهم به خانه ی آنها بروی.))
بعضی از والدین از نوع رفتار دیگر والدین هم عصبانی و ناراحت می شوند مخصوصا والدینی که از نظر آنها قاطعانه رفتار نمی کنند و همه چیز را آسان می گیرند.
مادری به فرزند یازده ساله خود اجازه نداد تا به همراه دوستش به یک فروشگاه برود : (( برای من مهم نیست که مادر نیکی به او اجازه داده تنها جایی برود اما من اجازه نمی دهم. تو باید با یک بزرگسال به فروشگاه بروی.))
ممکن اسـت فرزندتان از سخت گیری هایی که در موردش انجام می دهید راضی نباشد و در این مورد از شما شاکی باشد. بهتر اسـت با صبوری به حرف هایش گوش دهید و فورا عکس العمل نشان ندهید.
احتمالا او میخواهد احساساتش را بیرون بریزد : (( چرا من همیشه اولین کسی هستم که مجبور اسـت زود به خانه برود)) ، (( شما خیلی احتیاط می کنید و همیشه نگران هستید.)) وقتی حس کند به حرف هایش توجه کرده اید و او را درک می کنید دیگر در مورد خواسته هایش پافشاری نمی کند.
از به کار بردن جمله های منفی و تند خودداری کنید حتی اگر فکر می کنید که حرف های فرزندتان بی رحمانه اسـت.
وقتی او می گوید : (( تو هیچ وقت اجازه نمی دهی کاری انجام دهم)) به او بفهمانید که چرا اجازه نمی دهید این کار ( مورد نظر فرزندتان ) را انجام دهد. اگر با یکدیگر به توافق نرسیدید و ادامه ی صحبت فایده ای نداشت به او صریح و روشن بگویید که دیگر نمیتوانید بیشتر از این توضیح دهید : (( هر خانواده ای شرایط ویژه ای دارد ما هم مقررات خانوادگی خاصی داریم.))همچنین میتوانید هر از گاهی قانونی که در خانه وضع کرده اید را بررسی کنید و هر چه او بزرگتر می شود آزادی عمل بیشتری به او بدهید.
وقتی که سخت گیری خود را کم کنید همچنان مصمم باشید او را در کارهایش راهنمایی کنید: (( از کنار دوستانت دور نشو )) ، (( حتما با من تماس بگیر)) و به او گوشزد کنید و در مورد کارهای خطرناک و نامناسب تذکرات لازم را به او بدهید.
در مدت زمانی که فرزندتان در دوران قبل و آغاز نوجوانی به سر می برد به ایجاد قوانین و مقررات ، راهنمایی و مراقبت خاصی نیازمند اسـت.
منبع : کتاب راهنمای کامل والدین از 10 تا 13 سالگیوی ادامه داد: اما در خصوص آن گروه کودکان مبتلا به صرع که از شرایط جسمی و سلامت و ضریب هوشی معمولی برخوردارند هیچگونه محدودیت و ممنوعیت جهت حضور در مراکز آموزشی عادی وجود ندارد و همچون سایر کودکان لازم اسـت نشاط و کیفیت زندگی آنها مورد توجه قرار گیرد.
زمانی در پاسخ به این سئوال که آیا مدرسه باید از صرع دانش آموز مطلع باشد، عنوان کرد: پاسخ قطعا بلی اسـت چرا که اگر والدین از مدرسه و اولیاء آن انتظار اقدام مناسب درموارد ضروری و اضطرار را دارند لازم اسـت اولیای مدرسه پیش بینی و آمادگی لازم برای این کار را داشته باشند. لذا بر همین اساس در پرونده سلامت کودک به بیماری زمینهای، داروهای مصرفی، مراقبت های موجود و محدودیت های ورزشی کودک اشاره می شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با توجه به اینکه کودکان و مسئولان مدرسه باید چه نکاتی درخصوص صرع آموزش ببیند، یادآور شد: از کودک با توجه به سن باید انتظار داشت و هرچه سن کودک کمتر باشد مسئولیت والدین و اولیای مدرسه در این رابطه بیشتر می شود.
وی در ادامه افزود: نباید بیماری کودک پنهان شود و نباید والدین یا کودک از وجود این بیماری شرمنده باشند چرا که همچون سایر بیماریها فرد آن را انتخاب نکرده و دیدگاه پزشکی نسبت به آن و توجه به کیفیت زندگی این کودکان باید مورد توجه قرار گیرد و باورهای غلط در دیدگاه جامعه و یا اولیای مدرسه را باید از طریق آموزش مرتفع کرد.
به گفته زمانی، لازم اسـت کودک خواب شبانه کافی و استراحت مناسب داشته باشد تا تمرکز و احتمال عود حمله ایشان کاهش یابد.
این فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان با بیان اینکه داروهای کودک باید به صورت منظم و طبق تجویز پزشک مصرف شود، عنوان کرد: ورزش، فعالیت و بازی کودک ممنوعیت ندارد لیکن ورزشهای رقابتی و خسته کننده توصیه نمی شود، از طرفی به دلایل ایمنی لازم اسـت از ورزش هایی که در ارتفاع انجام می شود یا شنا و شیرجه خصوصاً در آبهای عمیق اجتناب شود.
وی با تاکید براینکه هنگامی که کودک به دستشویی و حمام می رود درب را روی خود قفل نکند، یادآور شد: این کودکان باید از گرمازدگی، کم آبی بدن (خصوصا در هنگام ورزش) با مصرف نوشیدنی و مایعات پیشگیری کنند.
زمانی افزود: از آنجایی که ممکن اسـت پزشک متخصص هنگام ویزیت کودک به غیر از دارو درمانی، وقت کافی برای ارائه اطلاعات کامل در مورد پیشگیری از بروز مجدد تشنج در کودکان را نداشته باشد، این عزیزان می توانند با مراجعه به انجمن صرع ایران، از آموزش و مشاوره های لازم برخوردار شوند.
چیزهای بخصوصی وجود دارند که نباید در محل کارتان، به خصوص در برابر مدیرتان بگویید. مهم نیست که چه قدر ادامه ...
حاملین موج الکترونیپیوند نانولیتوگرافی و برآرستی (اپیتاکسی) لایه اتمی منجر به طرح قطعات و وسیلههایی میشود که به قدری کوچکاند ادامه ...
چیزهایی که باید قبل از رفتن به کشور دیگری در نظر بگیریدمهاجرت به یک کشور جدید میتواند هم جالب و هیجان انگیز و هم گیج کننده باشد. در اینجا برخی چیزهایی آورده ادامه ...
چیزی به نام ازندر مورد لایه ازنی، که از زیست – سپهر زمین در برابر قسمت اعظم تابش فرابنفش خورشید محافظت میکند، اخیراً ادامه ...
چه ویتامینهایی برای افزایش وزن مفید میباشندبرخی از ویتامینها و مکملها میتوانند به افزایش وزن سالم کمک کنند. این مقاله اطلاعات بیشتری در خصوص ادامه ...
چه زمانی اولین گوشی همراه اختراع شد؟آیا شما علاقهمند به دانستن تاریخ و توسعه تلفن همراه هستید؟ یا میخواهید بدانید که چه زمانی اولین گوشی ادامه ...
چه میزان کالری در یک عدد تخم مرغ وجود داردرولت تخم مرغ و یا ساندویچ تخم مرغ خوراکیهایی هستند که عاشق خوردنشان هستیم. آیا تاکنون کنجکاو نشدهاید ادامه ...
چگونه مصرف میوه و سبزیجات کودک خود را افزایش دهیدآیا کودکتان بهانه میآورد تا از خوردن میوه و سبزیجات اجتناب کند؟ خوب، برای کودک شما نرمال اسـت که این ادامه ...
چگونه نوشابه انرژیزای طبیعی و سالم درست کنیمنوشابههای انرژیزا به دلیل اینکه سریع انرژی تولید میکنند محبوب شدهاند. آنهایی که به بازر عرضه شده ادامه ...
روز پتر کبیر از پیرمردی پرسید که چرا موی سر او سفید و ریشش سیاه اسـت؟ پیرمرد جواب داد: - چون که موهای ادامه ...
دو برادر که سرنوشتشان را با هم عوض کردنددو برادر بودند: برادر بزرگتر ثروتمند و خسیس بود و برادر کوچکتر سخاوتمند ولی فقیر. با این که بعد از ادامه ...
لایمای مهرباناربابی در جنگل برای یکی از روستاییان قطعه زمینی جهت کشت و زرع معلوم کرد. روستایی برای خودش در آن جا کلبهای ادامه ...
بهترین داروی لاغریمرد ثروتمندی بود که از بس خورده و خوابیده بود بینهایت چاق شده بود و بزحمت میتوانست چند قدم راه برود. ادامه ...
معمادر دوران پیشین، در ساحل دریا، ماهیگیر پیری با زنش زندگی میکرد. دار و ندار این زن و شوهر عبارت بود از ادامه ...
مادری که فالگیر شدمادری فرزند تنبلی داشت که در منزل کنار بخاری مینشست و ابداً کار نمیکرد. یک روز مادر به او گفت: - پسرم، ادامه ...
یک ملاقه آبمردی بود بسیار خسیس که عادت داشت قبل از غذا به هر یک از کارکنان منزلش ملاقهای آب بدهد؛ زیرا فکر میکرد ادامه ...
زن لجبازپدر و مادر ثروتمندی دختری داشتند که بسیار زیبا ولی لوس و ننر بود. با تمام زیبایی و ثروتش هیچ کس به خواستگاری ادامه ...
زن دانادر روزگار خیلی خیلی پیش، در یکی از روستاهای دورافتاده، یکی از روستاییان از دستور ارباب اطاعت نکرد و باعث ادامه ...