کمبود ویتامین در بدن می تواند نشانه های بالینی زیادی داشته باشد که باید به آن ها توجه نمود و نسبت به اصلاح تغذیه اقدام کرد. حتی کسانی که تغذیه سالمی هم دارند، ممکن است دچار کمبود برخی از ویتامینهای کلیدی در بدن شوند.هر کدام از علائم ناشی از کمبود مواد مغذی را در اینجا در خود بیابید و در صورت ابتلا به هر کدام از آنها، به دنبال توصیههایی برای جبران این کمبودها باشید.
ناخنهای شکننده
هنگامی که بدن شما دچار کمبود و یا فقر آهن باشد، قسمتهای مختلف بدن دچار ضعف و رنگ پریدگی میشود. ناخنها بخشی از اندام هستند که در نتیجه فقر آهن دچار صدمه میشوند. به طوری که شکنندگی ناخنها در این افراد شایع است. زنانی که قاعدگیهای سنگین را تجربه میکنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به فقر آهن هستند.
فشار خون بیش از حد بالا
شما ممکن است دچار فقر ویتامین دی باشید، اگر مبتلا به فشار خون بیش از حد بالا هستید. مصرف بالاتر این ویتامین با فشار خون پایینتر ارتباط مستقیم دارد. راه حل این است که بزرگسالان روزانه ۶۰۰ واحد ویتامین دی دریافت کنند. ماهی، شیر غنی شده، آب پرتقال، قارچ حاوی مقادیر بالای ویتامین دی هستند. در دوران یائسگی و یا مردان مسنتر، استفاده از مکملهای این ویتامین ضروری است.
فشار خون خیلی پایین
این علامت میتواند نشان دهنده فقر ویتامین ب ۱۲ باشد. دیگر علائم کمبود این ویتامین محلول در آب شامل راه رفتن ناپایدار، ضعف عضلانی، عدم کنترل مثانه است. راه حل این است که بزرگسالان روزانه ۲٫۴ میکروگرم ویتامین ب ۱۲ دریافت کنند.
منابع غذایی غنی از این ویتامین عبارتاند از: ماهی قزل آلا، غلات غنی شده، گوشت گاو، شیر و تخم مرغ. برای افراد مسن، انتخاب مکمل زیرزبانی این ویتامین نیز گزینه خوبی است.
گرفتگی عضلات ساق پا
بدن شما برای ساخت عضله نیاز به پروتئین و پتاسیم دارد. کمبود این دو ماده میتواند منجر به گرفتگی عضلانی شود. این گرفتگی اغلب در ناحیه پا ظاهر میشود. راه حل این است که شما روزانه ۴ هزار و ۷۰۰ میلی گرم از طریق سیب زمینی، موز، آووکادو یا آب نارگیل پتاسیم دریافت کنید.
احساس خستگی
کمبود ویتامین ث یا اسید اسکوربوت موجب این احساس میشود و در گروههای خاص از جمله افراد سیگاری، افراد در معرض دود سیگار و … شایع است. سیگاریها نسبت به دیگران سه برابر بیشتر در معرض فقر ویتامین ث هستند. زنان نیاز به دریافت روزانه ۷۵ میلی گرم و مردان ۹۰ میلی گرم ویتامین ث دارند. مرکبات، کیوی، آناناس، گوجه فرنگی، اسفناج، فلفل و کلم بروکلی منابع خوب این ویتامین هستند.
دانش > پزشکی - ایرنا نوشت: گروهی از محققان بین المللی در پی مطالعه روی موش ها متوجه شدند هرگاه میکروب های درون سیستم گوارش فیبر طبیعی مورد نیاز تغذیه خود را نیابند، مخاط طبیعی پوشاننده روده را چنان تحلیل می برند که باکتری های خطرناک مهاجم می توانند به دیواره روده بزرگ حمله کنند.
در این تحقیق که نتیجه آن در نشریه Cell منتشر شد، تعدادی موش در شرایط خاص و بدون هیچ گونه میکروب روده متولد و پرورش داده شدند؛ سپس 14 باکتری که معمولا در روده انسان زندگی می کنند، به بدن این موش ها منتقل شدند. دانشمندان به واسطه اطلاع از امضای ژنتیکی کامل هر یک از این موش ها، امکان پیگیری فعالیت های آنها را در طول زمان داشتند.
نتیجه تحقیق نه تنها به درک بهتر نفش فیبر در رژیم غذایی عادی که حتی به ظرفیت استفاده از فیبر برای مقابله با تاثیرات اختلالات گوارشی کمک می کند.
به گفته پروفسور اریک ماتنز از دانشگاه میشیگان که هدایت تحقیق را به عهده داشت، درس گرفته شده از مطالعه تعامل فیبر، میکروب های روده و سیستم دیواره روده این است که اگر شما به میکروب های روده غذا نرسانید، آنها شما را می خورند.
محققان تاثیرات رژیم های غذایی مختلف دارای میزان متفاوت فیبر و حتی رژیم های فاقد فیبر را بررسی کردند. آنها تعدادی از موش ها را نیز به گونه ای باکتری آلوده کردند که تاثیر آنها مشابه عملکرد برخی از گونه های مشخص باکتری در انسان همچون التهاب، اسهال و درد بود.
نتیجه این بود : در موش هایی که رژیم غذایی انها حاوی حدود 15 درصد فیبر بود، ضخامت لایه مخاطی حفظ شده بود و عفونت زیاد نشده بود؛ اما پس از آن که محققان رژیم بدون فیبر را حتی برای چند روز جایگزین کردند، برخی از میکروب های روده به تدریج به خوردن مخاط رو اوردند.
پژوهشگران حتی رژیم غذایی غنی از فیبر پری بیوتیک را -انواع خالص شده فیبر محلول مشابه آنچه در برخی مکمل ها و مواد غذایی فراوری شده وجود دارد-- آزمایش کردند و متوجه شدند که چنین رژیمی نیز همان تحلیل لایه مخاطی را در پی دارد.
آنها همچنین مشاهده کردند که ترکیب باکتری ها و حتی انزیم ها براساس ماده غذایی خورانده شده به موش ها تغییر کردند.
تصاویر گرفته شده از لایه مخاطی و سلول های دیواره روده بزرگ که مخاط را تولید می کنند، نشان داد که لایه یاد شده با کاهش دریافت فیبر، نازک تر می شود.
در حقیقت، سیر طبیعی در یک روده عادی به این صورت است که لایه مخاطی همواره در حال ساخته شدن و از بین رفتن است، اما تغییر فعالیت باکتری ها در شرایط کمبود فیبر به این معنی است که سرعت تحلیل رفتن مخاط بیشتر از تولید آن است.
محققان پس از آلوده کردن موش ها به نوعی باکتری شبیه 'ای کولی'، دریافتند که این باکتری خطرناک در روده موش هایی که رژیم غذایی کم فیبر داشتند، بیشتر پرورش پیدا کردند و بسیاری از این موش ها به تدریج علائم بیماری بروز دادند و کاهش وزن پیدا کردند.
بررسی نمونه بافت روده موش های یاد شده نه تنها نازک شدن آن بلکه وجود التهاب گسترده را نیز نشان داد.
روده موش هایی هم که رژیم غذایی غنی از فیبر داشتند، پس از آلوده شدن به میکروب دچار التهاب شد، اما منطقه آن کوچکتر بود.
به گفته محققان، پیام این تحقیق در واقع موید توصیه دیرینه پزشکان است که می گویند فیبر حاصل از منابع طبیعی متنوع مصرف کنید . به واقع، رژیم غذایی شما به طور مستقیم روی میکروب های بدن شما و در نتیجه روی وضعیت لایه مخاطی روده و احتمال بیماری شما تاثیر می گذارد .
۵۴۵۴
به نقل از "هلثی وی آو لایف"، اما ویتامین B12 به خودی خود یک انرژیزای واقعی نیست. با این وجود، اگر کم خونی مگالوبلاستیک (احساس خستگی و ضعف در فرد ایجاد می کند) در شما تشخیص داده شود، افزایش ناگهانی مصرف ویتامین B12 می تواند شرایط را به گونه ای دیگر رقم بزند و ظاهری پر انرژیتر به شما ببخشد.
این حالت به واسطه آن رخ می دهد که ویتامین B12 در شکل گیری گلبول های قرمز خون نقشی کلیدی دارد. اکسیژن توسط گلبول های قرمز به نقاط مختلف بدن حمل می شود و مشخص است که برای افزایش تحمل و قدرت خود به اکسیژن هر چه بیشتر نیازمند هستیم. خون سرشار از اکسیژن زندگی و انرژی را به شما می بخشد.
ویتامین B12 برای شما ضروری است
ویتامین B12 عملکردهای مهم و مختلفی در بدن انسان دارد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ترشح عامل هورمونی آدرنال
گردش خون
شکل گیری گلبول های قرمز خون
سیستم اضطراب سالم
گوارش درست
جذب آهن
سوخت و ساز چربی و کربوهیدارت ها
رشد و توسعه عصبی
سیستم تولید مثل سالم در بانوان
گروه های آسیب پذیر نسبت به کمبود ویتامین B12
برخی مواد غذایی منبع خوبی برای ویتامین B12 هستند، اما در برخی موارد نمی توانند سطح مطلوب و مورد نیاز بدن را تامین کنند. در ادامه گروه هایی که در معرض بیشترین خطر از کمبود این ویتامین قرار دارند و می توانند مصرف مکمل ها را مد نظر قرار دهند را معرفی می کنیم.
افراد 60 ساله یا مسنتر که از اسید معده کافی برخوردار نیستند.
بیمارانی که در آنها بیماری های خود ایمنی مانند سلیاک یا بیماری کرون تشخیص داده شده است.
وگان ها و گیاهخوارانی که محصولاتی با منشا حیوانی مصرف نمی کنند.
بیمارانی دیابتی که داروی متفورمین مصرف می کنند. این دارو روی جذب ویتامین B12 تاثیرگذار است.
نشانه های کمبود ویتامین B12
از جمله نشانه های کمبود ویتامین B12 می توان به موارد زیر اشاره کرد:
فرد در باز نگه داشتن چشم ها و حفظ بیداری ناتوان است. این شرایط به دلیل آن رخ می دهد که خون از مقدار اکسیژن کافی برخوردار نیست و انرژی مورد نیاز بدن تامین نمی شود.
فرد احساس بی حسی دارد و حالت سوزن سوزن شدن را تجربه می کند. این شرایط نشان می دهد که فرد با آسیب عصبی که می تواند در نتیجه کمبود ویتامین B12 در بدن رخ دهد، مواجه است.
از دست دادن حافظه یکی دیگر از شرایطی است که می تواند به واسطه کمبود ویتامین B12 در بدن رقم بخورد. این مساله به ویژه در افراد جوان که برای ابتلا به زوال عقل همچنان خیلی جوان هستند، باید مورد توجه قرار بگیرد.
فرد احساس لرزش و سرگیجه می کند که بار دیگر از کمبود اکسیژن در خون حکایت دارد.
زرد شدن پوست که در نتیجه زوال گلبول های قرمز شکل می گیرد. نابودی گلبول های قرمز به پخش شدن رنگدانه ای زرد از آنها منجر می شود. اگر از ویتامین B12 کافی برخوردار نباشید بدن قادر به تولید سلول هایی قوی نیست.
زبان صاف چیزی است که پس از فقدان پرزها و برجستگی های زبان کسب می کنید. این پرزها به شما در تشخیص مزه غذا کمک می کنند. اگر با تشخیص مزه غذاها دچار مشکل شده اید، ممکن است این شرایط در نتیجه کمبود ویتامین B12 شکل گرفته باشد.
اگر به طور مداوم احساس اضطراب دارید و زیاد گریه می کنید، ممکن است با کمبود ویتامین B12 مواجه شده باشید. این ویتامین در تولید هورمون های مربوط به شادی در مغز یعنی سروتونین و دوپامین مرتبط است.
آسیب عصب بینایی به مشکلات عجیب در بینایی مانند تاری دید و دو بینی منجر می شود. در صورت مواجهه با مشکلات بینایی، سطوح ویتامین بدن خود را آزمایش کنید زیرا ممکن است از ویتامین B12 کافی برخوردار نباشید.
دلایل کمبود ویتامین B12
اگرچه ویتامین B12 از اهمیت بسیاری برای بدن برخوردار است، اما یکی از ویتامین هایی است که به شدت نادیده گرفته می شود. کمبود این ویتامین می تواند به واسطه عوامل مختلفی شکل بگیرد که در ادامه به برخی از معمولترین آنها اشاره می کنیم:
ضد اسیدها جذب ویتامین B12 را تحت تاثیر قرار می دهند. بدن نیازمند اسید معده کافی برای جذب ویتامین B12 است.
اکسید نیتروژن که به نام گاز خنده نیز شناخته می شود به ویتامین B12 موجود در بدن آسیب می زند.
میکروب اچ پیلوری به سلول های معده که تولید پروتئین «فاکتور داخلی» را بر عهده دارند، آسیب می زند. بدن بدون این پروتئین توانایی چندانی در جذب ویتامین B12 ندارد.
عمل بایپس معده با هدف کاهش وزن مکانیزم گوارش را تغییر می دهد و این شرایط می تواند بر جذب ویتامین B12 تاثیرگذار باشد.
اگر روزی چهار فنجان قهوه می نوشید، 15 درصد ویتامین B12 کمتری نسبت به افرادی دارید که زیاد قهوه نمی نوشند.
منابع غذایی ویتامین B12
گیاهان برای فرآیندهای سوخت و ساز خود نیازی به ویتامین B12 ندارند و آن را تولید نمی کنند. از این رو، دریافت این ویتامین از طریق مواد غذایی با منشاء حیوانی و مواد غذایی تقویت شده امکان پذیر است.
غذای دریایی - ماهی ساردین، ماهی سالمون، ماهی تن، ماهی کاد، میگو
گوشت - گوشت گاو، گوشت مرغ، گوشت بره، گوشت بز، گوشت بوقلمون
لبنیات - شیر گاو، پنیر نرم و سفت، پنیر خانگی، پنیر خامه ای، ماست
تخم مرغ - زرده تخم مرغ سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است
منابع گیاهی - مخمرهای تغذیه ای، شیر نارگیل تقویت شده، تمپه (یکی از فرآورده های سویا)
خبرگزاری آریا-رئیس مرکز تحقیقات فیزیک پزشکی گفت: تعداد مراکز پرتو درمانی و دستگاههای شتابدهنده خطی در کشور ما متناسب با رشد سرطان نیست و برای درمان بیماران کفایت نمیکند.
به گزارش خبرگزاری آریا،محمدتقی بحرینی افزود: قبل از انقلاب کمتر از پنج مرکز پرتو درمانی در کشور وجود داشت که با دستگاه های کوبالت درمانی، بیماران سرطانی را تحت درمان قرار می دادند.
وی گفت: امروزه در هر استان حداقل یک مرکز پرتو درمانی مجهز به چند دستگاه شتاب دهنده خطی وجود دارد اما همچنان کمبود داریم.
بحرینی عنوان کرد: بنیادهای خیریه برای سرعت بخشیدن به درمان بیماران سرطانی آستین بالا زدند و مراکز پرتو درمانی ایجاد کرده اند اما با توجه به تعداد بیماران سرطانی در کشور لازم است که ما مراکز را افزایش دهیم.
چگونه در سریع ترین حالت ممکن، کمبود خواب را جبران کنیم؟
سلامت خواب مورد مهمی است که کل زندگی روزانه ما را تحت تاثیر قرار میدهد و هیچ بهانهای برای کمکاری در مورد خواب به مدت طولانی قابل پذیرش نیست.
به گزارش آلامتو و به نقل از روزیاتو؛ بهتر است تا آنجا که می توانید تلاش کنید تا با کمبود خواب مواجه نباشید. یعنی به اندازه نیاز بدن تان بخوابید.
اما در مواقعی شرایط جدیدی در زندگی تان به وجود می آید که مجبور هستید در میزان خواب خود تغییراتی به وجود آورید. به عنوان مثال اخیرا بچه دار شده اید و یا اینکه شغل خود را تغییر داده اید و مجبور هستید صبح ها زودتر به سر کار بروید.
«بیزنس اینسایدر» برای اینکه به چنین افرادی اندکی در جبرای چنین کمبودی کمک کرده باشد با «مایکل برویس» روانشناس و مشاور خواب که نویسنده کتاب «قدرت زمان» نیز است مصاحبه ای انجام داد. وی راهکارهایی برای جبران خواب در اختیارمان قرار داد که به شرح ذیل هستند:
بروس توصیه می کند که به صورت شیفتی برای مراقبت نوزادتان اقدام کنید. با توجه به ساعت بدن تان و عادات مربوط به آن تنظیم کنید که کدام ساعات برای شیفت شما مناسب تر است.
یکی دیگر از پیشنهادات برویس این است که روزهای هفته را بین خود و همسرتان تقسیم کنید و با این کار مشخص کنید که چه کسی در آن روز مسئولیت بیشتری را در قبال مراقبت از نوزاد برعهده خواهد داشت.
برویس می گوید کاری که می تواند فرد را بیدار نگه دارد این است که از نورهای روشن استفاده کند. می توانید در خانه یا محل کارتان یک چراغ با نور روشن نصب کنید که برویس خودش این کار را کرده است.
می توانید نور شبانه را قبل از رفتن به رختخواب هم محدود تر کنید. برویس بر عدم مواجه با نورهای آبی رنگ قبل از خواب تاکیید دارد. منظور از این نورها، نورهای تلفن های همراه، لپ تاپ یا سایر وسایل مشابه است. خود او از بلاکرهایی برای مواجه کمتر با این نورها استفاده می کند.
نورهای آبی تولید ملاتونین را متوقف می کنند که با این کار به خواب رفتن را برای شما دشوار تر می کند. بنابراین اگر قصد آن را دارید که صبح زودتر از خواب برخیزید کمتر سراغ وسایلی چون گوشی و لپ تاپ بروید.
برویس معتقد است که معده مغز دوم بدن است. این بدان معناست که آنچه شما میل می کنید می تواند میزان انرژی مابقی روزتان را رقم بزند.
اگر در وضعیتی قرار دارید که کمتر می خوابید به انرژی بیشتری در طول روز احتیاج دارید. می توانید چربی مفید و غیراشباع را از موادی چون آواکادو، روغن زیتون و آجیل و پروتئین دریافت کنید و خصوصا آنها را در زمان صبحانه مصرف کنید. همچنین لازم است که برای بازیابی انرژی گاهی در طول روز میان وعده های کم حجمی هم میل کنید.
اگر هم قصد آن را دارید که شب زودتر بخوابید، وعده شام را زود میل کنید تا زمان خواب کاملا هضم شده باشد.
از نظر برویس، ورزش کردن می تواند بی خوابی را که به ناچار تحمل کرده اید، کمی جبران دارد. برخی عادت دارند که بلافاصله بعد از برخاستن از خواب و در هنگام صبح این کار را انجام می دهند و برخی نیز عصرها را برای این کار انتخاب می کنند که هر دو می تواند موثر باشد.
برویس چرت زدن را به عنوان روندی دائمی پیشنهاد نمی کند اما آن را برای تنظیم کردن وضعیت پیش آمده در خواب، در طول هفته نخست تا زمانی که بدن تان به وضعیت جدید عادت کند، پیشنهاد می کند.
حدود ساعت ۱۱ ظهر یک فنجان قهوه تلخ میل کنید که دارای بالاترین میزان کافئین است. یک قالب یخ داخل آن انداخته و به سرعت آن را میل کنید. سپس چشم های تان را روی هم بگذارید و به مدت ۲۵ دقیقه چرت بزنید و اجازه دهید کافئین معجزه خودش را انجام دهد.
برویس تاکیید دارد که برای مصرف کافئین هم باید روش درست را استفاده کنید در غیر این صورت با از بین رفتن اثر آن شوک ناگهانی به بدن تان وارد خواهد شد.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا، در این مطالعه متخصصان علوم پزشکی در آمریکا به بررسی اطلاعات جمعآوری شده از ۲۵ هزار فرد ۱۸ تا ۷۹ سال و بیش از ۹۷۰۰ کودک شش تا ۱۷ ساله پرداختند. این افراد به لحاظ ابتلا به بیماری آسم در سالهای گذشته مورد مطالعه قرار گرفتند و همچنین سطح ویتامین D در خون آنان اندازهگیری شد.
در مجموع از میان شرکتکنندگان ۶۸ درصد کودکان و ۷۰ درصد بزرگسالان دچار کمبود شدید ویتامین D بودهاند. علاوه بر این حدود ۱۲۰۰ نفر از کودکان و ۱۸۰۰ نفر از بزرگسالان دچار آسم بودهاند. این بیماری موجب باریک شدن و التهاب مجاری تنفسی شده و نفس کشیدن را برای فرد سخت میکند.
در این بررسی مشخص شد کودکان مبتلا به کمبود شدید این ویتامین ۱.۳۵ برابر بیشتر از کودکان دیگر احتمال دارد دچار بیماری آسم شوند. همچنین کمبود ویتامین D در بزرگسالان تاثیری در ابتلای آنان به بیماری آسم ندارد اما ممکن است موجب بروز تنگی نفس در آنها شود.
دلیل اصلی ارتباط بین کمبود ویتامین D ابتلا به بیماری آسم مشخص نیست اما بررسیها حاکی از آن است که کاهش سطح این ویتامین موجب بروز التهاب در بدن میشود.
به دلیل اطلاع اندک اغلب ما از مواد معدنی موجود در مواد غذایی، ممکن است گاهی بدنمان با کمبود عناصر حیاتی مواجه شود که این موضوع را با علائم و نشانههایی برای رفع مشکل اطلاع میدهد.
به گزارش مشرق، پروتئین از جمله مواد مغذی ضروری برای بدن محسوب می شود که در بافت ها، ماهیچه ها، تاندون ها و ارگان های بدن تجمع می کند. اگر جزء کسانی هستید که مقدار کافی پروتئین در رژیم غذایی خود ندارید، باید درباره برخی علائم هشداردهنده آن آگاه باشید.
احساس ضعف دائمی:
کسانی که از رژیم غذایی گیاه خواری پیروی می کنند، دچار فقدان انرژی در روز می شوند و گرسنگی ناشی از آن باعث می شود سراغ کربوهیدرات های فراوری شده بروند. احساس خستگی و خالی شدن بدن از انرژی در این افراد یکی از علائم اولیه کمبود پروتئین در بدن بهشمار می رود.
از دست دادن عضلات:
اگر شما از دریافت کافی پروتئین برای تامین سوخت بافت های بدنتان از طریق اسیدهای آمینه خودداری کنید، بدن شما چاره ای جزو شکستن عضلات برای دریافت اسیدهای آمینه ندارد. در این هنگام ماهیچه های بدن شل می شوند و حالت طبیعی خود را از دست می دهند.
کاهش وزن:
مطالعات نشان می دهد کاهش مصرف پروتئین منجر به از دست دادن وزن می شود. مصرف به اندازه پروتئین از آن جهت اهمیت دارد که اطمینان حاصل می شود شما در حال از دست دادن چربی و افزایش حجم عضلات هستید. غذاهای با میزان پروتئین بالا به افزایش سوخت و ساز بدن، هضم مواد غذایی، و سوزاندن چربی کمک می کنند ضمن این که به شما احساس سیری می دهند و اشتهای شما را برای غذا خوردن پی در پی کم می کنند.
از دست دادن موها:
زمانی که با کمبود پروتئین مواجه می شوید، بدن در حالت مقاومت و صرفه جویی قرار می گیرد و سعی می کند کمترین مقدار پروتئین را مصرف کند، بنابراین پروتئین زیادی را در ساخت مو و ناخن استفاده نمی کند؛ در نتیجه، موها و ناخن ها حالت شکننده به خود می گیرند و لطافت و نرمی خود را از دست می دهند.
مدام بیمار شدن:
وقتی پروتئین کافی در رژیم غذایی وجود نداشته باشد، پروتئین هایی که با باکتری ها و ویروس ها مبارزه می کنند، از بین رفته و برای سوخت و ساز بدن مورد استفاده قرار می گیرند. در نتیجه ترمیم زخم ها و جراحات بدن دشوارتر شده، مبارزه با عفونت ها با سختی انجام می شود.
تورم در دست ها:
بدون پروتئین، حفظ تعادل آب بدن به هم خورده و بدن آب را به شیوه نادرستی ذخیره می کند و منجر به ادم می شود؛ وضعیتی که در آن آب بیش از حد زیر پوست جمع می شود و دست ها ورم می کنند چون بدن پروتئین را از بافت های این ناحیه مصرف می کند.
خشک شدن پوست:
کمبود پروتئین می تواند به خشک، شکسته و فلسی شدن، تغییر رنگ و ایجاد لکه هایی شبیه به آفتاب سوختگی روی پوست منجر شود. آسیب دیدن پوست راه ابتلا به عفونت های قارچی را باز می کند.
احساس ضعف دائمی: کسانی که از رژیم غذایی گیاه خواری پیروی می کنند، دچار فقدان انرژی در روز می شوند و گرسنگی ناشی از آن باعث می شود سراغ کربوهیدرات های فراوری شده بروند. احساس خستگی و خالی شدن بدن از انرژی در این افراد یکی از علائم اولیه کمبود پروتئین در بدن بهشمار می رود.
از دست دادن عضلات: اگر شما از دریافت کافی پروتئین برای تامین سوخت بافت های بدنتان از طریق اسیدهای آمینه خودداری کنید، بدن شما چاره ای جزو شکستن عضلات برای دریافت اسیدهای آمینه ندارد. در این هنگام ماهیچه های بدن شل می شوند و حالت طبیعی خود را از دست می دهند.
کاهش وزن: مطالعات نشان می دهد کاهش مصرف پروتئین منجر به از دست دادن وزن می شود. مصرف به اندازه پروتئین از آن جهت اهمیت دارد که اطمینان حاصل می شود شما در حال از دست دادن چربی و افزایش حجم عضلات هستید. غذاهای با میزان پروتئین بالا به افزایش سوخت و ساز بدن، هضم مواد غذایی، و سوزاندن چربی کمک می کنند ضمن این که به شما احساس سیری می دهند و اشتهای شما را برای غذا خوردن پی در پی کم می کنند.
از دست دادن موها: زمانی که با کمبود پروتئین مواجه می شوید، بدن در حالت مقاومت و صرفه جویی قرار می گیرد و سعی می کند کمترین مقدار پروتئین را مصرف کند، بنابراین پروتئین زیادی را در ساخت مو و ناخن استفاده نمی کند؛ در نتیجه، موها و ناخن ها حالت شکننده به خود می گیرند و لطافت و نرمی خود را از دست می دهند.
مدام بیمار شدن: وقتی پروتئین کافی در رژیم غذایی وجود نداشته باشد، پروتئین هایی که با باکتری ها و ویروس ها مبارزه می کنند، از بین رفته و برای سوخت و ساز بدن مورد استفاده قرار می گیرند. در نتیجه ترمیم زخم ها و جراحات بدن دشوارتر شده، مبارزه با عفونت ها با سختی انجام می شود.
تورم در دست ها: بدون پروتئین، حفظ تعادل آب بدن به هم خورده و بدن آب را به شیوه نادرستی ذخیره می کند و منجر به ادم می شود؛ وضعیتی که در آن آب بیش از حد زیر پوست جمع می شود و دست ها ورم می کنند چون بدن پروتئین را از بافت های این ناحیه مصرف می کند.
خشک شدن پوست: کمبود پروتئین می تواند به خشک، شکسته و فلسی شدن، تغییر رنگ و ایجاد لکه هایی شبیه به آفتاب سوختگی روی پوست منجر شود. آسیب دیدن پوست راه ابتلا به عفونت های قارچی را باز می کند
به گزارش شفاف پروتئین از جمله مواد مغذی ضروری برای بدن محسوب می شود که در بافت ها، ماهیچه ها، تاندون ها و ارگان های بدن تجمع می کند. اگر شما جزء کسانی هستید که مقدار کافی پروتئین در رژیم غذایی خود ندارید، باید نسبت به برخی علائم هشداردهنده آگاه باشید.
احساس ضعف دائمی: کسانی که از رژیم غذایی گیاه خواری پیروی می کنند، دچار فقدان انرژی در روز می شوند و گرسنگی ناشی از آن باعث می شود سراغ کربوهیدرات های فراوری شده بروند. احساس خستگی و خالی شدن بدن از انرژی در این افراد یکی از علائم اولیه کمبود پروتئین در بدن بهشمار می رود.
از دست دادن عضلات: اگر شما از دریافت کافی پروتئین برای تامین سوخت بافت های بدنتان از طریق اسیدهای آمینه خودداری کنید، بدن شما چاره ای جزو شکستن عضلات برای دریافت اسیدهای آمینه ندارد. در این هنگام ماهیچه های بدن شل می شوند و حالت طبیعی خود را از دست می دهند.
کاهش وزن: مطالعات نشان می دهد کاهش مصرف پروتئین منجر به از دست دادن وزن می شود. مصرف به اندازه پروتئین از آن جهت اهمیت دارد که اطمینان حاصل می شود شما در حال از دست دادن چربی و افزایش حجم عضلات هستید. غذاهای با میزان پروتئین بالا به افزایش سوخت و ساز بدن، هضم مواد غذایی، و سوزاندن چربی کمک می کنند ضمن این که به شما احساس سیری می دهند و اشتهای شما را برای غذا خوردن پی در پی کم می کنند.
از دست دادن موها: زمانی که با کمبود پروتئین مواجه می شوید، بدن در حالت مقاومت و صرفه جویی قرار می گیرد و سعی می کند کمترین مقدار پروتئین را مصرف کند، بنابراین پروتئین زیادی را در ساخت مو و ناخن استفاده نمی کند؛ در نتیجه، موها و ناخن ها حالت شکننده به خود می گیرند و لطافت و نرمی خود را از دست می دهند.
مدام بیمار شدن: وقتی پروتئین کافی در رژیم غذایی وجود نداشته باشد، پروتئین هایی که با باکتری ها و ویروس ها مبارزه می کنند، از بین رفته و برای سوخت و ساز بدن مورد استفاده قرار می گیرند. در نتیجه ترمیم زخم ها و جراحات بدن دشوارتر شده، مبارزه با عفونت ها با سختی انجام می شود.
تورم در دست ها: بدون پروتئین، حفظ تعادل آب بدن به هم خورده و بدن آب را به شیوه نادرستی ذخیره می کند و منجر به ادم می شود؛ وضعیتی که در آن آب بیش از حد زیر پوست جمع می شود و دست ها ورم می کنند چون بدن پروتئین را از بافت های این ناحیه مصرف می کند.
خشک شدن پوست: کمبود پروتئین می تواند به خشک، شکسته و فلسی شدن، تغییر رنگ و ایجاد لکه هایی شبیه به آفتاب سوختگی روی پوست منجر شود. آسیب دیدن پوست راه ابتلا به عفونت های قارچی را باز می کند.
منبع : سلامت نیوز
بررسیهای انجام شده در دانشگاه آپسالا نشان داده است که ورزش تاثیر افزایش اشتها بعد از کمبود خواب را کاهش میدهد.
ورزش در کنار فواید مختلفی که دارد، باعث کمتر شدن تاثیرات منفی کمبود خواب میشود و هورمونهای مربوط به گرسنگی را متعادل میکنند.
نتایج این مطالعات در مجله تخصصی روانشناسی – عصبی منتشر شده است.
بررسیهای جدید نشان داده است که کمبود خواب تا 80 درصد میزان "اندوکانا بینوئید" را در خون افزایش میدهد. هنگامی که فرد ورزش میکند این میزان متعادلتر میشود. ورزش همچنین میزان استرس در بدن را کاهش میدهد.
بررسیهای گذشته نیز نشان داده بود که کمبود خواب ممکن است به بیماری آلزایمر منتهی میشود و ورزش خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش میدهد.