جام جم سرا: افشار با بیان اینکه دیدن محرومیت ها و کاستی های کودکان در برخی از نقاط دورافتاده کشور، بسیار رنج آور است، خدمات سازمان داوطلبان هلال احمر را در کمک به نیازمندان قابل تقدیر دانست.
وی بر لزوم فرهنگ سازی و تداوم انجام چنین کارهایی از سوی هنرمندان و سایر چهره های اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و... تاکید کرد و ادامه داد: کمک های مقطعی چنان که باید و شاید موثر نیست و باید کاری کرد که منتج به حل مشکلات و هر آنچه که جامعه به آن نیاز دارد، شود اگر چه که این اتفاق شاید در آینده ای دور بیفتد.
افشار با ابراز خرسندی از عضویت داوطلبانه در هلال احمر، افزود: به رغم وجود شایعات و انتقادهای موجود در جامعه که انجام کارهای خیر از سوی هنرمندان را شعارزده و تبلیغاتی می پندارند، من اعتقاد دارم باید از همه توان خود و کمک گرفتن از توانمندان، در قدم اول کاری برای میهن و در قدم بعدی اقدامی برای مردم کشور به ویژه کودکان و دانش آموزان مستعد کرد چرا که کودکان و مسائل آنان که در واقع آینده سازان کشور محسوب می شوند، برای من از اهمیت خاصی برخورداراست.
بنابر این گزارش، مهناز افشار با تکمیل فرم عضویت، آمادگی خود را برای ارائه کمک در زمان حادثه و شرایط عادی با اهدای خون، کمکهای نقدی و غیرنقدی، خدمات فرهنگی، اجتماعی و فعالیت در گروه های هدایت و مشارکت در جمعیت هلال احمر اعلام کرد.(مهر)
جام جم سرا: محمد نفریه در خصوص تماسهای مردم با خط ۱۲۳ (اورژانس اجتماعی) اظهار داشت: از ۱۴ سال پیش یعنی زمان تاسیس واحدی به نام اورژانس اجتماعی در سازمان بهزیستی تاکنون، این واحد گسترش قابل توجهی داشته است، در ابتدا این واحد به صورت مراکز مداخله در بحرانهای خانوادگی بود، به تدریج خط ۱۲۳ خاص این واحد شد و در مرحله بعد اختصاص چند دستگاه آمبولانس به این بخش صورت گرفت.
وی ادامه داد: در حال حاضر ۱۰۰ دستگاه آمبولانس مخصوص برای این واحد و ۱۸۹ مراکز مداخله در بحران و ۱۵۰ مرکز سطح چهار رسیدگی به اختلافات خانوادگی داریم.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی، گفت: مددکاران ما برای مداخله در این مواقع آموزش دیدهاند اما در موارد ضروری با حکم انتظامی و قضایی فک قفل نیز انجام میشود تا بتوانیم به محل مورد نظر وارد شویم.
وی همچنین گفت: اختلاف خانوادگی، خودکشی، کودک آزاری، معلول آزاری از جمله مواردی است که شهروندان میتوانند به ۱۲۳ گزارش کنند که البته منظور آزار و کتک زدن نیست همین که به طور مثال به یک فرد معلول رسیدگی نشود مصداق تماس با اورژانس اجتماعی است. در حال حاضر نیاز به این واحد در جامعه کاملاً احساس میشود (تسنیم)
تنبلی چشم در کودکان چگونه اتفاق میافتد؟
چشم کودکان در سنین پایین، رشد سریعی دارد تا به تکامل برسد و هر دو چشم باید همزمان کامل شوند. وقتی این اتفاق نمیافتد، یک چشم به طور طبیعی میبیند و چشم دیگر چند نمره با چشم سالم فاصله پیدا میکند و در واقع اختلالی به نام تنبلی چشم در کودک بروز مییابد. تنبلی چشم به خودی خود بیماری نیست، ولی عارضهای تاسفبار برای خانوادهها محسوب میشود؛ زیرا تاکنون باوجود همه پیشرفتهای علمی و فناورانه، درمانی برای این نارسایی و اختلال پیدا نشده است و اگر بموقع اقدام صحیحی صورت نگیرد آثار آن تا آخر عمر با فرد میماند؛ بخصوص در تنبلیهایی که هیچ نشانهای وجود ندارد.
تنبلی چشم عارضهای دارد که قبل از بزرگسالی نمایان باشد؟
یک نوع از تنبلی، موذی و مخفی است و بهطور اتفاقی و در معاینه کشف میشود و علامت آن هم اختلاف نمره بین دو چشم کودک است. این کودکان هیچ شکایتی ندارند و حتی علائم بالینی مشهودی در چشمهایشان دیده نمیشود. یک چشم کاملا دید دارد، ولی چشم دیگر بسیار ضعیفتر از چشم سالم است. متاسفانه موارد زیادی هم در جامعه دیده میشود که تا بزرگسالی تشخیص داده نمیشوند. این افراد در بزرگسالی و بهطور اتفاقی، مثلا هنگام گرفتن گواهینامه رانندگی، برای اولین بار متوجه تنبلی چشم میشوند.
تشخیص تنبلی چشم در کودکان خیلی کم سن و حتی شیرخواره چگونه ممکن است؟
البته ارزیابی کودکان در سنین بسیار پایین کار راحتی نیست، ولی برخی کودکان از بدو تولد انحراف چشم مادرزادی دارند یا برخی هم بر اثر بیماری خاص دچار انحراف چشم میشوند. چشمی که منحرف میشود از دید خوب محروم میماند و بهمرور دچار تنبلی میشود؛ ولی چون انحراف چشم واضح است، پدر و مادر زودتر دست به کار میشوند.
چه عوامل دیگری بر تنبلی چشم کودکان موثر است؟
کودکانی هستند که نه انحراف چشم دارند و نه اختلاف نمره بین دو چشم. اینها معمولا کودکانی هستند که دچار بیماریهایی مانند تراخم، تبخال یا آبله شدهاند. این بیماریها به قرنیه آسیب میزند و چشم مصدوم از دید محروم میشود و دیگر تکامل پیدا نمیکند و دچار تنبلی میشود. البته شماری از این بیماریها تقریبا ریشهکن شدهاند و شاید به زمان پدربزرگها و مادربزرگهای ما برگردند. ولی همچنان در برخی مناطق محروم بروز میکنند. مورد دیگر برخورد شیء به چشم کودک، مثلا در چهارشنبهسوریهاست که باعث محرومیت چشم از دید میشود و چشم سالم وظیفه دید را به عهده میگیرد و چشم مصدوم هم کمکم تنبل میشود.
درمان تنبلی چشم در این سنین چگونه است؟
دو راه درمانی شایع، همان بستن چشم سالم یا استفاده از عینک است. البته این در صورتی است که انحراف چشم وجود نداشته باشد. برای رفع انحراف از عمل جراحی کمک میگیریم. بستن چشم سالم به این دلیل است تا چشم تنبل فعالیت خود را از سر بگیرد. چون چشم کودک هنوز به شکل یک خمیر نرم در حال شکلگیری است و فشاری که برای دیدن به چشم وارد میکند کمکم دید را برمیگرداند. بستن چشم سالم در واقع یک نوع تمرین برای چشم تنبل است.
برای تشخیص زود هنگام تنبلی چشم کودک، پدرها و مادرها به چه نکاتی باید توجه کنند؟
بهترین راه برای تشخیص این است که چشمپزشک همه کودکان را در دو تا چهار سالگی معاینه کند. این مساله که تابهحال در خانواده شما تنبلی چشم دیده نشده، به این معنا نیست که کودک شما هم به تنبلی چشم دچار نشود.
معاینه زودهنگام چه کمکی به کودک میکند؟
اگر عارضه خیلی زود تشخیص داده شود تا هفت ـ هشت سالگی جواب خوبی به درمان خواهد داد، ولی تشخیص بعد از این سن و درمان آن تقریبا بینتیجه است. ساختمان چشم کودک در سنین پایین قابلتغییر است. خانوادههایی که زود اقدام میکنند نتایج رضایتبخشی از درمان میگیرند و کودک کاملا بهبود مییابد. پس زمان طلایی را نباید از دست داد. بعد از این زمان دیگر نمیتوان درمان موثری برای این عارضه پیدا کرد.
در تنبلی چشم معمولا چه نوعی از عیوب انکساری وجود دارد؟
معمولا ضعیفی از نوع دوربین است، ولی از جنس منفی نزدیکبین هم ممکن است باشد. به هر حال نکته مهم اختلاف نمره دو چشم است که عامل ضعیفی است. در تنبلی چشم یکی از چشمها دید کمی دارد و نمیتوان نقصان و ضعف بینایی را در بزرگسالی با روشهای لیزیک یا پیآرکی و... جبران کرد. لیزیک ضعف عینک را جبران میکند. لیزیک نمیتواند موتور چشم را قوی کند.
آیا بازیهای رایانهای در کودکان خردسال ممکن است باعث تنبلی چشم شود؟
اگر کودکی دارای دید خوبی است و به بازیهای رایانهای هم علاقه دارد، دچار تنبلی چشم نخواهد شد. ولی این بازیها فشار زیادی به چشم وارد میکنند و باعث خستگی آن و در نهایت ضعیفی میشود. چنین کودکانی ممکن است هنگام نشستن مقابل تلویزیون مدام فاصله را کمتر کنند یا دچار قرمزی چشم باشند. اگر پدر و مادر به این موضوع دقت نکنند، احتمال پدیداری اختلاف نمره بین دو چشم وجود دارد که باعث تنبلی خفیف دو چشم خواهد شد، اما عمدتا ضعیفیهای چشمی از نوع رایانهای به استفاده از عینک میانجامد.
هنگام کار با رایانه به این نکات توجه کنید:
وقتی به نمایشگر رایانه نگاه میکنید صفحات آن بسرعت عوض میشود و شما هم مجبورید با همان سرعت چشم خود را حرکت دهید تا بتوانید مطالب بیشتری ببینید. در این هنگام کمتر پلک میزنید و این کار باعث می شود چشم خشک شود و اشک کمتری به سطح خارجی آن برسد. این وضع باعث خستگی چشم خواهد شد. سعی کنید حداقل ده بار در دقیقه پلک بزنید و هر ده دقیقه هم چشمتان را از روی صفحه بردارید و به نقطه دیگری نگاه کنید.
گاهی پلکهایتان را روی هم بگذارید و چشمها را به حالت دورانی بچرخانید. این کار به رفع خستگی کمک میکند.
نور صفحه را تنظیم کنید. نور نباید زیاد روشن. یا زیاد تیره باشد. نور اتاق را هم متناسب با صفحه نمایشگر تنظیم کنید.
اختلال سندرم بینایی رایانه را جدی بگیرید. تعداد کثیری از کاربران رایانه بعد از مدتی دچار سوزش شدید چشم، آبریزش، تاری دید و حتی دوبینی میشوند. اگر دچار این عارضه شدید، دست از کار بکشید و چشمهای خود را با آب سرد بشویید. میتوانید از قطرههای استریل چشمی هم استفاده کنید.
فاصله استاندارد چشم از رایانه باید 50 سانتیمتر باشد. ضمن این که برای اطمینان از سلامت چشم هر سال برای معاینه به چشمپزشک مراجعه کنید. (ضمیمه سیب)
منبع: Mayoclinic
به عنوان مثال، بهزیستی از ایجاد خانههای امن نام میبرد که زنان آسیبدیده را مورد حمایت قرار میدهد. آنوقت باید یک نفس راحت بکشیم و خیالمان راحت باشد که زنان و دخترانمان وقتی مورد خشونت قرار میگیرند، نهادی وجود دارد که به آن پناه ببرند، نه اینکه کارد به استخوانشان برسد و مجبور شوند عامل خشونت را بهقتل برسانند، آن هم درحالیکه میدانند ممکن است بهخاطر این عمل قصاص شوند. اما چرا خیالمان راحت نیست و چرا ٩٠درصد فرار دختران از منزل «فرار از» است و نه «فرار به»؟ مگر خانههای امن و اورژانس اجتماعی برای تحتحمایت قرار دادن این افراد ایجاد نشدهاند؟ پس چرا گزینه انتخابی این دختران آسیبدیده در منزل، فرار است و نه پناهبردن به اورژانس اجتماعی؟
در زمان حضور قوانین، سیاستها و طرحها ممکن است با دو اتفاق روبهرو شویم: از یکسو قوانینی وجود دارند که جامع هستند و راهگشا اما عملیاتی نمیشوند و از سویی دیگر، در برخورد با برخی پدیدهها، خلأ نبود قوانین راهگشا، احساس میشود. آنوقت است که قانون بازیاش میگیرد و هرجا که بخواهد سر و کلهاش پیدا میشود و هر جا که نخواهد، غیب میشود!
چند وقتی است که بهصورت پراکنده اما مداوم خبر دانشآموزان شینآبادی که سال ٩١ در حادثه آتشسوزی مدرسهشان دچار آسیبدیدگی شدند را میشنویم، از دادن کامل دیه به این دانشآموزان تا گرفتن مستمری مادامالعمر یا دادن هزینه به خانوادههای این دانشآموزان برای هر بار سفر به تهران و قرار گرفتن آنها در کلاس هوشمند و دادن لپتاپ به آنها. اینکه در قبال این دانشآموزان که بهخاطر ساختار غیرایمن مدرسه دچار حادثه شدهاند و همه زندگیشان تحتالشعاع آن قرار گرفته است، از سوی مسئولان تعهدی دیده میشود، اتفاق خوبی است. اما سوال اینجاست که با سایر مواردی که بهصورت مشابه ممکن است اتفاق افتاده باشد یا در آینده شاهد آن باشیم، چه برخوردی صورت میگیرد؟
قانون در اینجا نقش اصلی خود را که بازکردن گرهای از مشکلات مردم است، بهخوبی ایفا میکند، اما در سایر موارد هم چنین است؟ یا باید عادت کنیم که رسانهایشدن یکمسأله و مطرحشدن آن در اذهان عمومی تنها راهحل ما برای حل مسائلی از ایندست است؟
چندی پیش وکیل دانشآموزان شینآبادی گفت: دولت ردیف بودجهای درسال ٩٤ برای تأمین معیشت و دریافت مستمری کودکان شینآباد از محل بیمه روستاییان، کشاورزان و عشایر برای آنها اختصاص داده است.
همچنین نماینده مردم پیرانشهر در مجلس، از موافقت کمیسیونهای اجتماعی و بهداشت مجلس با در نظر گرفتن ردیفی مستقل درحدود ١٢میلیارد تومان جهت پرداخت مستمری دایم به دانشآموزان شینآبادی خبر داده و حالا سوال این است که دولت و مجلس باید برای «دانشآموزان شینآباد» تصمیم بگیرند یا همه دانشآموزان؟ دانشآموزانی که ممکن است از تنبیه بدنی و روانی توسط معلم گرفته تا شرایط غیرایمن مدرسه دچار آسیب شوند و بهخاطر رسانهاینشدن مسأله یا پیگیر نبودن مدام از حقی مانند حقوقی که به دانشآموزان شینآبادی تعلق گرفته است، محروم شوند و اصلا مگر باید پیگیر قانون بود تا اجراییشود؟ و نمیدانیم تکلیف ١٣ دانشآموز مدرسه روستای سفیلان که در سال ٨٣ بهخاطر استفاده از بخاری نفتی دچار سوختگی ٤٠ درصد شدند، ٨ دانشآموز درودزن فارس که در سال ٨٥ دچار سوختگی شدند، دانشآموزان خوابگاه شبانهروزی در سیستانوبلوچستان در سال ٨٩ که دچار سوختگی شدند، دانشآموزان دبیرستان شبانهروزی چابهار که در سال ٩٠ دچار سوختگی شدند و نمونههای دیگری که کسی از آن خبردار نشده است، چه میشود؟! و کاش قوانین ما در جایی که باید، حضور یابند و در جهت حل مسأله اجتماعی گام بردارند، قوانینی که خود بهخود قدرت اجرایی داشته باشند و بهصورت فراگیر برای همه افراد عمل کنند و برای اعمال اثر، منتظر سر و صدا بپاکردن رسانهها، آن هم درمورد شخص یا اشخاصی خاص نباشند و اگر کارکرد مثبتی ندارند، تغییر کنند.
اگر خانههای امن برای زنان موردخشونت قرارگرفته امن نیست و اگر دختران ترجیح میدهند فرار کنند و آسیبهای فراوانی را تحمل کنند اما به اورژانس اجتماعی مراجعه نکنند، باید در نحوه سازماندهی این مراکز بازنگری شود.(اسما روانخواه - پژوهشگر اجتماعی/روزنامه شهروند)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
662
کودکان از ۶ ماهگی به بعد بویژه در فصل گرما که زاویه تابش آفتاب حالت عمودی دارد، باید از کرمهای ضدآفتاب مخصوص استفاده کنند.
از آنجایی که کودکان زیر ۶ ماه برای تکامل و رشد استخوانهای خود نیاز به جذب ویتامین D از طریق نور آفتاب دارند و از طرف دیگر ممکن است ضدآفتاب در آنها ایجاد حساسیت کند، نیاز به استفاده از ضدآفتاب ندارند. اما پس از طی سن شش ماهگی لازم است که والدین کرمهای ضدآفتاب فیزیکی مخصوص کودکان را برای آنها مورد استفاده قرار دهند تا از تشعشعات مضر در امان بمانند.در ضمن میتوان از کلاه نیز علاوه بر کرم استفاده کرد. (قانون)
682
دکتر اکبر کوشانفر با اشاره به اینکه در فصل زمستان تعداد زیادی از کودکان به سرماخوردگی مبتلا میشوند، گفت: بیماری اوتیت (عفونت گوش) یکی از عوارض ابتلا به سرماخوردگی است که بیشترین علت مراجعه کودکان به کلینیکها و بیمارستانها در فصل زمستان سرماخوردگی است. بنابراین ابتلا به سرماخوردگی میتواند موجب افزایش احتمال ابتلا به اوتیت در کودکان شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با تاکید بر اینکه شیوع عفونت به گوش در هنگام سرماخوردگی به علت باریک بودن مسیر هوا در آن سریعتر است، تصریح کرد: بیقراری و درد گوش از علائم ابتلا به بیماری اوتیت است که ممکن است تا یک هفته ادامه یابد.
وی خاطرنشان کرد: تشخیص این بیماری به صورت معاینه گوش و مشاهده قرمزی پرده گوش است. بنابراین پس از ابتلا به اوتیت باید به پزشک مراجعه کرد.
کوشانفر آبریزش بینی، تب و سرفههای مکرر را از علائم ابتلا کودکان به سرماخوردگی دانست و یادآور شد: سرماخوردگی اغلب یک بیماری ویروسی است و حداکثر زمان بهبودی آن ۱۰ روز است، اما در صورت ابتلا کودکان به این بیماری باید بیشتر از قبل به تغذیه آنها توجه کرد.
این متخصص کودکان در پایان با اشاره به اینکه اوتیت به وسیله پزشک و از راه کنترل گوش بهبود مییابد، بیان کرد: استفاده از مرکبات در هنگام ابتلا کودکان به اوتیت و سرماخوردگی نقش موثری را در بهبود بیماری ایفا میکند. (ایسنا)
425
بیشتر تشنجها توسط اختلالات خارج مغزی نظیر عفونتها، تب بالا (خصوصا بالای 39درجه)، ضربه به سر، هیپوکسی (کاهش اکسیژن) و ایسکمی (قطع خونرسانی و قطع اکسیژن) مغزی و بینظمیهای قلبی اتفاق میافتد.
حملات ریسه و برگشت غذا از معده به مری نیز به عنوان مقلدهای تشنج مطرح هستند. البته ممکن است بیماری، منشأ روانی هم داشته باشد.
تشنج انواع مختلفی دارد که به دو گروه عمده پارشیل و ژنرالیزه تقسیم میشود که هر کدام از آنها نیز چند نوع است.
تشنجهای پارشیل
پارشیل ساده: شایعترین علامت آن فعالیت حرکتی کلونیک یا تونیک (حرکات انقباضی) است. همچنین چرخش سر نیز در بیماران شایع است. ناراحتی در قفسه سینه و سردرد نیز در این نوع دیده میشود. مدت متوسط آن 10 تا 20 ثانیه و کودک معمولا هوشیار است.
پارشیل کمپلکس: شروع آن مانند تشنج پارشیل ساده است، ولی در این کودکان مختلشدن هوشیاری بهصورت توقف فعالیت یا خیره شدن به یک نقطه نیز دیده میشود.
صرع پارشیل کمپلکس با امواج سنتروتمپورال (BPEC): شروع این نوع صرع از 9 تا 10 سالگی است و داشتن سابقه خانوادگی در آن دخیل است. در این نوع تشنج، بیمار هنگام تشنج بیحسی یکطرفه گونه، صداهای حلقی، ریزش آب دهان و انقباضات یکطرفه تحتانی صورت دارد.
انسفالیت راسموسن: نوعی تورم و التهاب در مغز است که باعث تشنجهای مداوم میشود. پیشرونده و بالقوه کشنده است، ولی گاهی اوقات خودبهخود متوقف میشود. معمولا قبل از ده سالگی شروع میشود و احتمال طولانی شدن عوارض در بیمار وجود دارد.
تشنجهای ژنرالیزه
تشنج آبسانس ساده: سن شایع این نوع تشنج در کودکان کمتر از 5 سال است. علائم نیز با توقف ناگهانی فعالیت حرکتی یا کلامی همراه با حرکت نکردن صورت و لرزش پلکها بروز میکند. تشنج کمتر از 30 ثانیه طول میکشد ولی ممکن است در طول روز صدها بار تکرار شود.
تشنج انقباضی ژنرالیزه: شایعترین نوع تشنج است و بیمار دچار از دست دادن هوشیاری ناگهانی و گردش چشمها میشود. عضلات بهحالت منقبض درآمده و به دنبال آن قطع موقت تنفسی ایجاد میشود. انقباضات به صورت ریتمیک شروع شده و با شلشدن متناوب گروهی از عضلات ادامه مییابد. خاتمه تشنج با یک آه است. از دست دادن کنترل اسفنکترها خصوصا مثانه در این نوع شایع است. مرحله آخر، به صورت نیمه کما و خواب عمیق بوده و همراه با استفراغ و سردرد شدید است.
صرع میوکلونیک جوانی: بیماران انقباضات کوتاه و قرینه و شلی بدن دارند و هنگام حمله به جلو سقوط میکنند.
صرع میوکلونوس خوشخیم شیرخوارگی: این نوع از صرع از شیرخوارگی شروع میشود و محدود به گردن، تنه و اندامهاست. شیرخواران مبتلا تا دو سالگی بدون درمان بهبود مییابند.
صرع میوکلونیک تیپیک اوایل کودکی: از حدود دو سالگی شروع میشود. کودکان مبتلا بیشتر دارای تاریخچه خانوادگی هستند و احتمال عقبماندگی ذهنی نیز در بعضی از آنها وجود دارد.
صرع میوکلونیک جوانی: شروع در 12 تا 16 سالگی است که بصورت پرشهای عضلانی مکرر هنگام بیدارشدن از خواب، شانه کردن و مسواک زدن رخ میدهد. این بیماران باید تا آخر عمر دارو مصرف کنند.
صرعهای میوکلونیک پیشرونده: در بیماران ژنتیکی دیده میشود. این گروه از بیماران آینده بدی دارند و صرع در آنها حالت پیشرفتهای پیدا میکند.
اسپاسم شیرخواران: شروع در چهار تا شش ماهگی به صورت انقباضات کوتاه قرینه گردن، تنه و اندامها حین خواب یا بیداری است. اسپاسم شیرخواران علل متعددی دارد و معمولا درمان این نوع صرع مشکل است و کودک را باید نزد فوق تخصص مغزواعصاب کودکان برد.
ارزیابی کودک مبتلا به صرع
ارزیابی اولیه کودک مراجعهکننده با تشنج، شامل بررسی وضعیت قلبی و گردش خون، سنجش علائم حیاتی (شامل دما، فشارخون) و سنجش سطح گلوکز مویرگی (باگلوکومتر) است، البته در مراحل بعدی، بررسی علل ایجادکننده زمینهای همچون عفونتها (مننژیت و سپسیس)، مصرف داروها و سموم، سابقه ضربه به سر و سابقه خانوادگی با شرح حال و معاینه بالینی و همچنین سنجش سطح کلسیم، منیزیم، الکترولیتها و تستهای عملکرد کبدی و کلیوی ضروری است.
تب کودک را کنترل کنید
تشنجهای ناشی از تب شایعترین اختلال تشنجی دوران کودکی هستندکه معمولا پیشآگهی خوبی دارند، اما ممکن است نشانهای از بیماریهای عفونی (سپسیس و مننژیت) باشند. بنابراین هر کودک مبتلا به تشنج را که به کلینیک میآورند حتما باید علت تب مشخص شود.
سن شروع این تشنجها 9 ماهگی تا 5 سالگی (بخصوص 14 تا 18 ماهگی) است و 3 درصد کودکان دچار تشنج شیرخوار هستند. زمینه ژنتیک در تشنج ناشی از تب بسیار پررنگ است. پس در گرفتن شرح حال باید به سابقه خانوادگی و فامیلی توجه ویژهای داشت. تشنجها معمولا در تب 39 درجه سانتیگراد یا بالاتر اتفاق میافتد و میزان عود تشنج ناشی از تب 30 تا50 درصد است. کودکان دارای تب پایینتر از 39 درجه، دارای سابقه خانوادگی و کودکانی که در سن زیر 12 ماهگی دچار تشنج میشوند در آینده بیشتر در معرض خطر عود تشنج ناشی از تب یا ابتلا به صرع هستند.
درمان صرع
برای ارزیابی کودکان از سی تی اسکن و نوار مغز (EEG) استفاده میشود و درمان ابتدایی تشنج ناشی از تب پس از اقدامات اولیه، کنترل تب و بررسی علل آن و اطمینان بخشی به والدین است. کودکانی که تشنجشان بیش از پنج دقیقه طول کشیده است باید در مراکزی مجهز به وسایل پیشرفته برای کنترل تشنج بستری شوند. درمانهای دارویی، جراحی و درمانهای متفرقه از جمله رژیم غذایی و تحریک عصب واگ برای تشنج در کودکان وجود دارد که متخصص کودکان بسته به نوع و شدت تشنج و نتایج EEG (الکتروانسفالوگرافی یا نوار مغزی) و تصویربرداریهای مختلف، بیماریهای زمینهای کودک و عوارض هر درمان، از آنها استفاده میکند.
براساس قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات که سال 85 تصویب شد، فروش سیگار به افراد زیر 18 سال ممنوع است. حتی در آییننامه اجرایی این قانون، تاکید شده اگر فروشنده به سن متقاضی سیگار شک داشته باشد، باید از او بخواهد کارت شناساییاش را نشان بدهد.البته همه اینها فقط در مقام قانون و روی کاغذ است. در مقام عمل، دانشآموز میتواند براحتی از هر فروشگاه یا دستفروشی که دوست داشت، سیگار یا توتون و تنباکوی مورد علاقهاش را تهیه کند.
خرید سیگار به آسانی خرید پاستیل
خرید سیگار از سوی دانشآموزان، جنسیت نمیشناسد. در یکی از دکههای مطبوعاتی فلکه دوم صادقیه تهران که در مسیر تردد دختران دانشآموز زیادی قرار دارد، دختران کمسن و سال هم براحتی سیگار میخرند، طوری که میشود در همان پارک حوالی میدان صادقیه، انبوهی از دختران دانشآموز را مشاهده کرد که بدون نگرانی، دستهجمعی سیگار میکشند.
وقتی از فروشنده دکه میپرسم که چرا برخلاف قانون به دانشآموزان سیگار میفروشد، شاکی میشود و میگوید: اگر از من سیگار نخرند، از دکههای دیگر میخرند. من مسئول تربیت بچهها نیستم، این خانواده آنهاست که باید آنها را تربیت کند، نه من.
مغازه دیگری در نزدیکی چهارراه یافتآباد که اتفاقا در نزدیکی یک مجموعه ورزشی قرار دارد و نوجوانان زیادی از آنجا تردد دارند، فروشندهاش براحتی سیگار را به دست مشتریان کمسن و سال میدهد. وقتی با فروشندهاش از قانون مبارزه با دخانیات و منع فروش سیگار به زیر 18 سالهها حرف میزنم، کاملا خودش را از این قانون بیاطلاع نشان میدهد و میگوید: مواد مخدر که نفروختهایم، سیگار میفروشیم که در دسترس همه قرار دارد. تا حالا هم نشده کسی بیاید و از ما بخواهد سیگار را به چه کسی بفروشیم و به چه کسی نفروشیم.
فروشنده دکه سوم که با چشم خودم دیدهام به پسری 16 ـ 15 ساله دو نخ وینستون فروخته است، جوابم را درست و حسابی نمیدهد. پرخاش میکند و میگوید: نمیدانستم هرکس سیگار خواست باید ازش شناسنامه بگیرم !
هماهنگی بین سازمانی نداریم
اداره اماکن، شهرداری، وزارت بهداشت و اتحادیه اصناف هر کدام به نوعی وظیفه دارند با نظارتهای گسترده، مانع فروش سیگار به افراد زیر 18 سال شوند.
غلامرضا حیدری، رئیس مرکز تحقیقات کنترل دخانیات دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفتوگو با جامجم معتقد است که هماهنگی بین سازمانی مناسبی در این حوزه نداریم، طوری که راهبردهای هیچ کدام از این سازمانها با یکدیگر هماهنگی کامل ندارد.
به گفته حیدری، هماکنون ده سال از تصویب و اجرای قانون مبارزه با دخانیات میگذرد، با آنکه ستادی هم برای اجرای این قانون ایجاد شده، اما اجرای مصوبات ستاد کشوری کنترل دخانیات از سوی سازمانهای مختلف، چندان جدی گرفته نمیشود؛ زیرا هماهنگی فراسازمانی وجود ندارد تا همه دانشگاههای علوم پزشکی ملزم به رعایت آن باشند. اینکه به قول حیدری، کمکاریهای خودمان را به گردن مافیا بیندازیم، نوعی فرافکنی است که بهبود در وضعیت فعلی ایجاد نخواهد کرد، بلکه باید با مسئولیتپذیری، هر سازمان به وظیفهاش ضمن تعامل با سازمانهای دیگر، عمل کند.
مردم هم به میدان بیایند
اگرچه در یک دهه اخیر، اقدام موثری از سوی نهادهای متولی برای مهار فروش مواد دخانی به افراد زیر 18 سال انجام نشده است، اما دکتر حسن آذریپور، عضو کمیته کشوری کنترل مصرف دخانیات وزارت بهداشت در گفتوگو با جامجم، عقیده دارد که بدون مشارکت مردم، قانون مبارزه با دخانیات، قابلیت اجرا شدن ندارد و نباید برای اجرای این قانون، فقط بر حضور نیروهای ناظر متکی بود. این مقام مسئول تاکید دارد که نمیشود در هر مکان عرضه مواد دخانی یا هر فروشگاهی، یک فرد ناظر را به کار گرفت تا مانع فروش مواد دخانی به افراد زیر 18 سال شود، بلکه در این حوزه نیاز است مردم هم مشارکت جدی داشته باشند و در صورت دیدن موارد تخلف، سازمانهای ناظر را مطلع کنند.
اگر مردم نسبت به فروش سیگار به کودکان، حساستر شوند، همین حساسیت و نظارت مردمی میتواند دایره جولان متخلفان را روز به روز محدودتر کند تا هرکس به خودش اجازه ندهد برای افزایش دخل روزانهاش، کودکان را به دام دخانیات بکشاند.
بلاهایی که با سیگار کشیدن میآید
ریختن موها، بروز جوشهای مختلف در سراسر بدن و زخم در دهان، فقط گوشه کوچکی از مضرات مصرف درازمدت سیگار است. همچنین سیگاریها 40 درصد بیش از افراد دیگر ممکن است به آب مروارید و حتی نابینایی مبتلا شوند. عفونت گوش میانی هم در سیگاریها، سه برابر بیشتر از سایر افراد جامعه است.
خشکی پوست، افزایش چین و چروک پوست، از دست رفتن دندانها، افزایش احتمال ابتلا به پوکی استخوان و بالاتر رفتن احتمال ابتلا به بسیاری از سرطانها از جمله سرطان پوست، از دیگر عوارض مصرف سیگار است. آمار ناتوانی جنسی هم در بین سیگاریها بیشتر گزارش شده و همچنین احتمال ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی، فشار خون و زخم معده نیز در سیگاریها بالاست.
امین جلالوند - جامعه
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه آرمان، نوشیدن چای یا قهوه به دلیل وجود کافئین موجب افزایش میزان انرژی و هوشیاری در طول روز میشود و تمرکز انسانها بهویژه کودکان را زیاد میکند. گفتنی است، همین ماده اثرات مخربی بر روی رفتار و سلامت کودک دارد که از جمله این اثرات میتوان ضعیف شدن عضلهها و کم شدن تمرکز و حواس را نام برد.
در واقع مصرف چای زیاد باعث کم شدن اشتهای کودک میشود و مصرف بیش از یک لیوان چای برای کودکان توصیه نمیشود چای زیاد از رشد کودکان جلوگیری میکند و آنها را لاغر میکند.چای، که معمولا سیاه آن رایج است، هر چند میتواند برای بدن مفید باشد، اما معمولا به دلیل وجود مقادیر زیادی کافئین توصیه میشود کودکان کمتر از آن استفاده کنند. کافئین ماهیتا ماده مضری نیست اما مصرف بیش از اندازه آن میتواند برای بدن مشکلساز باشد و آثار جانبی نامطلوبی داشته باشد.
مصرف بیش از اندازه کافئین
اضطراب، دلدرد، سردرد، اختلال در تمرکز، اختلال در خواب، افزایش ضربان قلب و افزایش فشارخون.هر چه سن کودک کمتر باشد، میزان کافئین لازم برای ایجاد چنین آثاری کمتر خواهد بود. در نتیجه ممکن است کودک با نوشیدن حتی یک فنجان چای که یکی از منابع کافئین است، دچار برخی از این علائم شود.
مبارزه با سرفه
چای مناسب برای سرفه بستگی به نوع سرفه دارد. اگر سرفه با گلودرد همراه است، چای گل ختمی میتواند بسیار مفید و آرامبخش باشد. برای سرفهای که همراه با التهاب گلو است، چای شیرینبیان توصیه میشود. البته چای شیرینبیان را نباید بیش از سه روز متوالی مصرف کرد، خصوصا اگر کودک مبتلا به فشارخون بالاست. چای نعنا نیز در بهبود گلودردهای عادی و خفیف موثر است.
کاهش استرس
هر چند چای سیاه به دلیل اینکه دارای کافئین است میتواند موجب افزایش استرس در کودکان شود، اما برخی دیگر از انواع چای، از جمله چای بابونه، میتواند در آرامش کودکان تاثیر زیادی داشته باشد. در واقع یکی از بهترین چاییها و نوشیدنی که برای کودکان مناسب است گل بابونه و برگ آن است که برای کودک بسیار مفید میباشد دمنوش این گیاه همراه با کمی افزودنی شیرین میتواند برای کودک بسیار مفید باشد. چای بابونه برای کودک بهعنوان دارو عمل میکند و آرامش روح و روان کودک را بهبود میبخشد.
کاهش نفخ
چای بابونه، رازیانه و چای نعنا از جمله مشهورترین چایهای ضد نفخ هستند. در مورد نوزادان بهتر است چای مستقیما به آنها داده نشود بلکه مادر از این چایها استفاده کند و نهایتا آثار مفید این چایها از طریق شیر به نوزاد منتقل خواهد شد.
کاهش تب
برای کاهش لرز و افزایش تعریق (که موجب کاهش مدت و شدت تب میشود)، میتوانید چای بادرنجبویه، بابونه، نعنا و شیرینبیان را امتحان کنید.
مقابله با حالت تهوع
چای زنجفیل در مقابله با حالت تهوع بسیار موثر است. این چای میتواند به سیستم گوارش آرامش دهد و با دلدرد نیز مبارزه کند. همچنین دادن چای زنجفیل به کودکی که حالت تهوع دارد و استفراغ میکند، میتواند از کاهش بیش از حد و ناگهانی آب در بدن او جلوگیری کند. این چای از حالت تهوع ناشی از حرکت، برای مثال در ماشین و هنگام مسافرت، نیز جلوگیری میکند.
اثرات مفید انواع چای
هر چند تاکنون در رابطه با مضرات چای، خصوصا چای سیاه، برای کودکان گفتیم، اما چای تنها محدود به چای سیاه نمیشود. چایها انواع گوناگونی دارند که برخی از آنها میتوانند برای کودکان مفید باشند.
چند نکته
بهتر است چایی که به کودک میدهید نسبت به چایی که خودتان مینوشید رقیقتر باشد. معمولا بسته به نوع چای، هر چای باید ۴ تا ۶ دقیقه دم بکشد. اما در مورد کودکان، این زمان به ۲ تا ۴ دقیقه کاهش مییابد. اگر چای خیلی غلیظ و قوی است، حتما با اضافه کردن آب به آن، از غلظتش بکاهید.
نکته دیگری که لازم است والدین به آن توجه کنند این است که دمای چای برای کودکان نسبت به بزرگسالان باید بسیار کمتر باشد. بهتر است چای را در دمای اتاق بگذارید تا دمای آن با محیط یکسان شود.
معمولا کودکان، و حتی بزرگسالان، میل به خوردن چای به همراه شکر یا قند دارند. کودکانی که در طول روز بیش از ۳۵۵ میلیلیتر چای شیرین مصرف میکنند، ۶۰ درصد بیش از سایرین احتمال دارد دچار افزایش وزن و چاقی شوند.
چای هیچ کالری ندارد و ارزش غذایی آن نیز از نظر میزان ویتامینها و مواد مغذی موجود در آن زیاد نیست. کودکانی که معده خود را با چای پر میکنند، میل کمتری به خوردن مواد غذایی سالم و مغذی خواهند داشت. نتیجه این امر چیزی جز سوءتغذیه نیست.
همچنین مصرف چای مانع جذب آهن در خون میشود. در نتیجه کودکانی که چای زیادی مصرف میکنند ممکن است دچار کمبود آهن شوند.
کافئین نوعی ماده مدر است که باعث میشود آب بدن با سرعت بیشتری دفع شود. البته میزان این دفع مایعات بستگی به میزان کافئینی که مصرف شده است دارد. همین دفع مایعات میتواند بدن را در معرض کمآبی قرار دهد و در نتیجه برای سلامت اعضای گوناگون بدن خطرناک باشد. این مورد، در فصول گرم سال که نیاز بدن به مایعات افزایش پیدا میکند از اهمیت بیشتری برخوردار است.
کافئین میتواند برای بدن وابستگی ایجاد کند. به همین دلیل هم اگر فرزندتان به نوشیدن چای عادت کند، وابستگی بدن او به این ماده موجب افزایش مصرف و در نتیجه افزایش آثار سوء این ماده بر بدن او خواهد شد.
مصرف چای ساعت خواب کودک را مختل میکند و ادرار کودکان را در شب و نیمهشب بسیار زیاد میکند.
، دریا صدیقی مشاور و روانشناس کودک، درباره اختلالات خواب در کودکان اظهار داشت: اختلال خواب شایعترین مشکل رفتاری در بین کودکان است و تقریبا از هر پنج مراجعه کودک به پزشک یک مورد مربوط به مشکلات خواب می باشد.
این روانشناس کودک عنوان کرد: این اختلالات می توانند در اثر بیماریهای جسمی یا اختلالات روانی، عوامل ژنتیکی، عوامل استرس زای محیطی و مشکلات روانی به وجود بیایند که حدود 20 تا 30 درصد کودکان در مرحله ای از رشد خود این اختلالات خواب را تجربه میکنند.
وی گفت: سیکل خواب کودکان در سنین مختلف متفاوت است و در اکثر موارد والدین به دلیل ناآشنایی با این موضوع کودک خود را دچار بیخواب اطلاق نموده و از پزشک درخواست تجویز داوری خواب آور میکنند.
صدیقی بیان کرد: سیکل خواب کودکان در زمان نوزادی کاملاً با اطفال بزرگتر متفاوت است و یک نوزاد، اکثر اوقات روز را در خواب به سر می برد، گاهی اوقات مادر با نادیده گرفتن چرت زدن های نوزاد در روز، آنها را جز خواب وی به حساب نیاورده و او را بی خواب و یا بدخواب تصور میکند.
وی افزود: گاهی اوقات دلیل بی قراری، بدخوابی و گریستن های نوزاد ناآشنایی مادر با طرز صحیح شیردادن وی و حفظ نظافت جسمانی اش است که با رفع این مشکلات خواب وی منظم می شود.
این روانشناس کودک اظهار داشت: یکی از مسائل ایجاد مشکل در خواب کودکان حل نشدن استرس های روزانه آنان است که با همراهی این مشکلات به رختخواب، وی دچار کابوس شبانه یا وحشت شبانه می شود.
وی با بیان اینکه اختلال خواب می تواند نشانه بیماریهایی مانند افسردگی در کودک و بیماری های جسمی از جمله اختلالات تیروئیدی و خونی باشد که اختلال خواب را در کودک ایجاد می کند، تاکید کرد: والدین باید توجه کنند اگر بروز این اختلالات به مدت سه هفته و بیشتر و به صورت مداوم تکرار شود و این اختلالات در یکی از عملکردهای روزانه فعالیتی و تحصیلی کودک مشکل به گونه ای که کودک در طول روز خواب آلوده باشد، ایجاد کند والدین باید در جهت درمان آن سریعا اقدام کنند.
صدیقی در خصوص درمان اختلالات خواب در کودکان گفت: هرکدام از انواع اختلالات خواب درمان خاصی دارند، اما به طور کلی باید گفت زمانی مشخص و مناسب را برای خواب فرزندان انتخاب کنید، به اطفال خود اجازه دهید که آزادانه و تنها بخوابند، اگر آنها سروصدا کردند، سریعاً با آنها برخورد نکنید و البته در کنار این عمل آنها را تنها نگذارید و محیط اطراف را ساکت نگه دارید، این امر می تواند به کودک یاد دهد که شب با روز متفاوت است و او باید شبهنگام استراحت کند.
وی تصریح کرد: یکی از اصول اساسی درمان اختلالات خواب «استقلال آموزی» به کودک است تا بتوانند به طور مستقل و بدون کمک و حضور والدین با آرامش به خواب بروند که البته نوشیدن یک لیوان شیر ولرم یا شیر موز قبل از خواب سبب ایجاد خواب راحت را برای کودک میشود.
صدیقی اظهار داشت: والدین باید توجه داشته باشند که اختلالات خواب معمولاً با افزایش سن کاهش پیدا می کند و با بکارگیری توصیههای روانشناس و روانپزشکان در این زمینه میتوان رفع اختلال خواب آنان را تسریع کرد و در صورتی که این راهکارها موثر نبود، روان درمانی و درمان رفتاری گزینه های مناسبی برای درمان هستند که از میان روشهای مختلف درمان اختلالات خواب کودکان، چهار روش «دارو درمانی»، «روان تحلیلگری»، «خانواده درمانی» و «رفتار درمانی» روشهای موفقتری هستند.