جام جم سرا: حالا مجبور است طی یک وظیفه به قانون درآمده هر هفته بساط خوشگذرانی شوهرش را مرتب کند و در سبدی بچیند و به دستش بدهد و خودش در تنهایی منتظر گذران ساعت‌ها باشد و از همه سخت‌تر اینکه طوری رفتار کند که دیگران متوجه نشوند او روزهای تعطیل تنهاست تا او را به بی‌عرضگی و نداشتن قابلیت جذب همسرش به خانه و خانواده متهم نکنند.
ناپختگی زن و شوهر دلیل اصلی رفیق‌بازی همسران
فردی که در زندگی مشترک در انجام وظایف زناشویی و همسرداری کوتاهی می‌کند، خواسته یا ناخواسته باعث میشود که همسرش بیشتر از گذشته اوقات فراغت خود را با دوستانش سپری کند.
در این حالت ممکن است مرد یا زن رشد یافته باشند، اما چون همسرشان در ایفای نقش همسری ضعف‌هایی دارد، فرد با بودن بین دوستانش احساس آرامش بیشتری کند. در واقع وقتی یک مرد یا زن نتواند نقش‌آفرینی صحیحی در خانه داشته باشد، کانون خانواده سرد میشود و یکی از زوجین ترجیح می‌دهد نیاز عاطفی‌اش را در جمع دوستانش و گاه متاسفانه با نشاط‌های کاذب تامین کند. البته کوتاهی همسر فقط یکی از دلایل رفیق‌بازی است، به عبارت دیگر رفتار نادرست همسر میتواند دلایل دیگری هم داشته باشد.
اما در کل، ناپختگی زن و شوهر یکی از مهمترین دلایل توجه بیش از حد زن یا شوهر به دوستان خود و بی‌توجهی نسبت به همسر است.
نشانه‌های رفیق‌بازی
رضا در ماه دو روز را با دوستان دوره دانشگاه برای صرف شام بیرون از خانه سپری می‌کند، که همین مساله باعث بگومگوهای او و همسرش شده است؛ آنها که یک سالی بیشتر از ازدواجشان نمی‌گذرد، هنوز هم نتوانسته‌اند درباره این موضوع بین خودشان به توافق برسند و دائم همسرش او را به رفیق‌بازی و کم‌توجهی به خانه و خانواده متهم می‌کند که این مساله سردی فراوانی بین آنها ایجاد کرده است.
باید به این نکته توجه کرد که شخصیت رفیقباز به کسی گفته نمی‌شود که یک یا چند دوست صمیمی دارد و به صورت برنامه‌ریزی شده مقداری از وقت خود را در هفته یا در ماه یا هر چند ماه یک‌بار با آنها صرف می‌کند.
شخصیت رفیقباز به کسی اطلاق میشود که همه زندگی خود یا حداقل بیشتر آن را صرف رفقا و دوستانش می‌کند و به‌طور معمول برای آنها زندگی می‌کند و در ذهن این افراد، مرام، معرفت، رفاقت و... آن‌قدر پررنگ است که همه مسائل زندگی مشترکشان و در مواردی حتی زندگی کاری‌شان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
با همسر رفیق‌بازم چه کنیم؟
دکتر حسن احدی، روان‌شناس و عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، با اشاره به شکل زندگی‌های قبل از ازدواج می‌گوید: به‌طور معمول هم زن و هم مرد، قبل از ازدواج، دارای دوستانی بوده‌اند، بهترین راه برای اینکه بعد از ازدواج، در این مورد برای آنها مشکلی ایجاد نشود، این است که با هم صحبت کنند و حد و حدود این دوستی‌ها را مشخص کنند و با هم در این زمینه به توافق برسند؛ در ضمن لازم نیست بعد از ازدواج، تمام روابط دوستی خود را قطع کنند، بلکه فقط باید با توافق با یکدیگر حدود رفت و آمد با دوستان قدیمی را به حد مطلوبی برسانند.
دکتر احدی می‌افزاید: شیوع این مشکل‌های رفیق‌بازی در مردان بیشتر از زنان است و خانم‌ها می‌توانند با پر‌کردن و دلچسب کردن محیط خانه یا برنامه‌ریزی تفریحی، از زمان‌های صرف شده آقایان بیرون از خانه بکاهند و آن را تعدیل کنند.
وی در ادامه می‌گوید: قبل از هرچیز باید نوع رفیق‌بازی همسر را مشخص کرد، اینکه به یک وقت‌گذرانی‌یا گردش ساده و سالم با دوستان ختم میشود یا رفت و آمدهایی با اقوام نزدیک، اما به صورت مجردی و بدون همسر یا در بدترین مورد، رفت و آمد با رفقای ناباب و پرداختن به شادی‌های کاذب و احیانا دود و دم و....
رفتار با هرکدام از اینها متفاوت است، در شکل اول بهتر است خانم هم همان تفریحات را برای همسرش فراهم کند و با مهربانی و همدلی کم‌کم او را به خانه و خانواده جذب کرده و حد و حدود دوستی‌ها را تعدیل کند، در مورد دوم که رفت و آمد با اقوام نزدیک است، بهتر است زیاد حساسیت نشان ندهیم و اما مورد سوم که وجود آن در زندگی‌های مشترک بسیار جدی و خطرناک است، بهتر است از یک مشاور کمک و راهنمایی بخواهیم.
الهام طباطبایی / چاردیواری (ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)