آدابى که دل را روشن مى کند
۱٫ بسیار قل هو اللّه خواندن
۲٫ کم خوردن
۳٫ هم نشینى با علما
۴٫ نماز شب
۵٫ رفتن به مساجد براى نماز(۲۹)
آدابى که موجب نور دل مى شوند
۱٫ خوردن سرکه ، به و انار
۲٫ شستن سر با سدر
۳٫ خضاب کردن
۴٫ مسواک زدن
۵٫ گفتن لا اله الا اللّه
۶٫ خواندن سوره ناس
۷٫ تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام
۸٫ مکرر گفتن این ذکر:
توکلت على الحى الذى لایموت و الحمداللّه الذى لم یتخذ صاحبة و لا ولدا و لم یکن له شریک فى الملک و لم یکن له ولى من الذل و کبره تکبیرا.
منبع:گنجهای معنوی
بامداد-بهداشت جسمی یکی از ارکان مهم در سبک زندگی اسلامی است، به طوری که در احادیث و روایات، نظافت شخصی و استحمام بسیار مورد تاکید قرار گرفته است.
در دین مبین اسلام، معنویت و نظافت ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند و گواه این امر وارد شدن احکام غسل های متعدد واجب و مستحبی است که همگی در ارتباط با احکام عبادی مطرح گردیده و بالارفتن ثواب عبادات مختلف مشروط به انجام این فریضه شده است.
امام رضا علیه السلام در سفارشی، استحمام را دارای فواید بسیاری دانسته و می فرمایند: حمام منافع زیاد و قابل توجهى دارد. مزاج آدمى را به اعتدال می کشاند. چرک و پلیدى را بر طرف می کند. رگ هاى تن را از کوچک و بزرگ همه را نرم و ملایم می سازد. اعضاء را تقویت می کند. فضولات بدن را زایل می نماید؛ مواد زاید را ذوب و نابود می گرداند و عفونت را از میان می برد.
و در سفارشی دیگر برای جلوگیری از ابتلا به برخی از ناراحتی ها می فرمایند: اگر قبل از حمام در قسمت سر و گردن احساس درد می کردید، موقتا از حمام خودداری کنید.
نیز فرمود : هر که غسل کند از آبی که از غسل مردم جمع شده باشد در حمام و خوره به او برسد، ملامت نکند مگر خود را.
امام رضا (ع) همچنین فرموده اند: کسى که می خواهد در پوست بدنش جوش و تاول پیدا نشود، قبل از اینکه داخل گرمابه شود، یا میان آب گرم برود، به بدن خود روغن بنفشه بمالد.
هرگاه خواستی حمام بروی و در سر خود ناراحتی پیدا نکنی، هنگام ورود به حمام ابتدا پنج جرعه آب گرم بنوش، در این صورت به خواست خدای تعالی، از سردرد و درد شقیقه در امان خواهی بود
امام رضا علیه السلام در بیانی دیگر افراط در حمام کردن را نهی کرده اند.
سلیمان جعفرى می گوید حضرت رضا علیه السلام فرمود: حمام یک روز در میان گوشت بدن را زیاد می کند، و هر روز حمام رفتن، پیههاى کلیه را آب می سازد.
امام رضا علیه السلام در سخنانی جامع آداب حمام کردن را برشمرده می فرماید: َإِذَا أَرَدْتَ دُخُولَ الْحَمَّامِ وَ أَنْ لاتَجِدَ فِى رَأْسِکَ مایُۆْذیکَ، فَابْدَأْ عِنْدَ دُخُولِ الْحَمَّامِ بِخَمْسِ حَسَواتِ ماءٍ حارٍّ فَإِنَّکَ تَسْلَمُ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعالى مِنْ وَجَعِالرَّأسِ وَالشَّقیقَةِ. وَ قیلَ خَمْسَةُ أَکُفِّ ماءٍ حارٍّ تَصُبُّها عَلى رَأْسِکَ عِنْدَ دُخُولِ الْحَمَّامِ. وَ اعْلَمْ أَنَّ تَرْکیبَ الْحَمَّامِ عَلى تَرْکیبِ الْجَسَدِ. لِلْحَمَّامِ أَرْبَعَةُ أَبْیاتٍ مِثْلُ أَرْبَعِ طَبائِعٍَ. أَلْبَیْتُ الْأَوَّلُ: بارِدٌ یابِسٌ، وَالثّانی: بارِدٌ رَطْبٌ، وَالثّالثُ: حارٌّ رَطْبٌ، وَالرّابِعُ. حارٌّ یابِسٌ .
هرگاه خواستی حمام بروی و در سر خود ناراحتی پیدا نکنی، هنگام ورود به حمام ابتدا پنج جرعه آب گرم بنوش، در این صورت به خواست خدای تعالی، از سردرد و درد شقیقه در امان خواهی بود. بعضی گفتهاند هنگام ورود به حمام پنج مشت آب گرم روی سر خود بریز.
بدان که حمام هم ترکیبی مانند ترکیب بدن دارد، یعنی همانطور که بدن دارای چهار طبع است حمام نیز دارای چهار خانه میباشد: خانه اول: سرد و خشک است، خانه دوم: سرد و مرطوب، خانه سوم: گرم و مرطوب، و خانه چهارم: گرم و خشک.
توصیه هایی از سایر امامان درباره استحمام
امام علی (ع) حمام را خانه خوبی می دانند که در آن انسان به یاد آتش دوزخ می افتد و چرک و کثافات را از خود دور می کند.
امام موسی کاظم (ع) نیز فرموده اند: «یک روز در میان به حمام رفتن بر گوشت بدن می افزاید و هر روز حمام رفتن، پیه کلیه ها را آب می کند.»
امام صادق (ع) نیز آدابی برای استحمام قائلند به طوریکه می فرمایند: «پس از خروج از حمام پاها را بشویید که درد سر را برطرف می کند و به هنگام خروج عمامه بگذارید (یعنی سر را بپوشانید)».
همچنین ایشان مصرف روغن برای نظافت و نشاط پوست را توصیه کرده و فرموده اند: «روغن پوست را نرم و عقل را زیاد می کند و مجاری آب بدن را پاک می سازد و آلودگی تن را از بین می برد و رنگ پوست را روشن می گرداند.»
آداب حمام رفتن در دین اسلام
– یک روز در میان حمام کردن
– خواندن اذکار مخصوص
– ریختن آب گرم بر سر و پاها در ابتدای ورود
– خوردن جرعه ای از آب حمام (چرا که رفع ناراحتی مثانه می کند)
– نخوردن آب سرد در حمام
– عدم استحمام با آب سرد (زمانی که ترس بیمار شدن می رود)
– ریختن آب سرد بر روی پاها پس از خروج از حمام (که درد بدن را می برد)
– شانه نزدن و مسواک نزدن در حمام
– در حال گرسنگی حمام نرفتن
– با شکم پر حمام نرفتن
– در حال روزه حمام نرفتن
– زدودن موهای اضافه بدن
– شستن سر با گل ختمی و سدر
– بستن لنگ در حمام
– بستن سر پس از خروج از حمام
– قرآن نخواندن در حمام در حالت عریان
– روغن مالی بدن (ماساژ)
– پس از حمام خواندن دو رکعت نماز مستحب است.
منبع: tebyan.net
نوشته حمام رفتن در دین اسلام چه آدابی دارد؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد-آداب خاص توبه و استغفار
امام صادق (علیه السلام) میفرماید: «هر بندهای که گناهی کرد، پس برخیزد و طهارت کند (وضو بگیرد) و دو رکعت نماز بخواند و از خداوند طلب آمرزش نماید، بر خدا است که توبهاش را بپذیرد، چون خود فرموده است: هر کس کار زشتی کند یا به خودش ستم نماید، پس استغفار کند، خدا را آمرزنده و مهربان مییابد
حقیقت توبه، پشیمانی قلبی است؛ پشیمانی که در عمل خود را نشان میدهد که مهمترین نمُود آن انجام واجبات و تدارک و قضای آن چه عمل نشده و ترک محرّمات است. با همین مقدار توبه تحقق پیدا میکند. توبه آداب خاصی دارد که باید آن را از مستحبات توبه دانست که عبارتند از:
۱- سه روز روزه گرفتن
امام صادق(علیه السلام ) میفرماید: توبه نصوح که خداوند به آن امر فرموده، روزه گرفتن روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه است. (۱)
۲- غسل توبه
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) میفرماید: بندهای نیست که گناهی کند (هر چه و هر اندازه که باشد) سپس پشیمان شود و توبه کند مگر این که خداوند به مغفرت و آمرزش به او نظر کند، سپس پیامبر به شخصی که میخواست توبه کند فرمود: «برخیز و غسل کن و برای خدا سجده نما». (۲)
۳- خواندن دو یا چهار رکعت نماز
امام صادق (علیه السلام) میفرماید: «هر بندهای که گناهی کرد، پس برخیزد و طهارت کند (وضو بگیرد) و دو رکعت نماز بخواند و از خداوند طلب آمرزش نماید، بر خدا است که توبهاش را بپذیرد، چون خود فرموده است: هر کس کار زشتی کند یا به خودش ستم نماید، پس استغفار کند، خدا را آمرزنده و مهربان مییابد». (۳)
اگر کسی این عمل را در غیر این ماه به جا آورد، چگونه است؟ حضرت فرمود: مثل همان است که بیان کردم. این کلمات را جبرئیل در شب معراج به من یاد داد
در روز یکشنبه ماه ذی القعده رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به یارانش فرمود: کیست که بخواهد توبه کند؟ گفتند: همه میخواهیم توبه کنیم، حضرت فرمود: غسل کنید و وضو بگیرید و چهار رکعت نماز بخوانید. در هر رکعت پس از حمد، سوره قل هو الله را سه مرتبه و قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق را یک مرتبه بخوانید، پس هفتاد مرتبه استغفار کنید و آخرش بگویید:
لا حول و لا قوه الا باالله العلی العظیم، نیز این دعا را بخوانید: یا عَزِیزُ، یا غَفّارُ، اغْفِرلی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ فانه لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ اًّلاّ أنْتَ ؛ هر کس از امت من این عمل را به جا آورد، از آسمان ندا میشود که توبهات پذیرفته و گناهانت آمرزیده شد.
اصحاب گفتند: اگر کسی این عمل را در غیر این ماه به جا آورد، چگونه است؟ حضرت فرمود: مثل همان است که بیان کردم. این کلمات را جبرئیل در شب معراج به من یاد داد. (۴)
۴- دعاهای توبه
مناسب است کسی که میخواهد توبه کند، دعاهای توبهای را که از ائمه معصومین وارد شده است، به ویژه دعاهای صحیفه سجادیه، مخصوصاً دعای ۳۱ و یا مناجات خمسْ عشر، به خصوص مناجات تائبین را بخواند.
۵- استغفار (درخواست بخشش)
قرآن مجید میفرماید: «وَ یا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکمْ ثُمَّ تُوبُوا اِلَیهِ؛ ای قوم، از خدا آمرزش بخواهید، سپس به سوی او توبه کنید». (۵)
پی نوشت ها:
۱٫ محمد بن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه، مؤسسه آل البیت، قم، ۱۴۰۹ ه. ق، ج ۱۱، ص ۳۶۲٫
۲٫ المحدث النوری، مستدرک الوسائل، مؤسسه آل البیت، قم، ۱۴۰۸ ه. ق، ج ۲، ص ۵۱۳٫
۳٫ وسائل الشیعه، ج ۱۱، ص ۳۶۳٫
۴٫ سید بن طاووس، الاقبال، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۷ ه ش، ص ۳۰۸٫
۵٫ هود (۱۱) آیه ۳ و ۵۲ و ۹۰٫
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
منبع : مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی
نوشته توبه و استغفار چه آدابی دارد؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد-۱ –حضور قلب .
۲ – خضوع و فروتنى .
۳ – امیدوارى .
۴ – شناخت خدا و اعتقاد به قدرت او و علم او به نیاز.
۵ – امیدوارى به خدا و قطع امید از دیگران .
۶ – پرهیز از گناه به ویژه ستم مالى و آبرویى به مردم .
۷ – گریستن . روایت شده است : ((بین بهشت و جهنم ، گردنه اى است که کسى از آن عبور نمى کند، مگر کسانى که از ترس خدا، خیلى گریه کرده باشند.))
۸ – سپاس و ستایش خداوند.
۹ – ذکر نامهاى خدا که مناسب دعایش مى باشد و نیز گفتن نعمتهاى خداوند و شکر آن ، بیان گناهان و آمرزش خواستن براى آنها.
۱۰ – درنگ و عجله نکردن و اصرار و پافشارى در دعا. زیرا خداوند درخواست کننده لجوج را دوست دارد و حداقل پافشارى این است که دعاى خود را سه بار تکرار کرده و خواسته خود را سه بار بگوید.
۱۱ – پنهان دعا کردن . زیرا هم فرمان خداوند را که مى فرماید: ((در پنهان دعا کنید)) اجابت کرده و هم از آفت ریا دور مى ماند. روایت شده است : ((دعاى پنهانى ، برابر با هفتاد دعاى آشکار است )).
۱۲ – شریک ساختن دیگران در دعا.
۱۳ – با دیگران دعا کردن . دعا در جمع نیز باعث اجابت است . بهترین جمعیت براى دعا، چهل نفر است . چهار نفر هم مى توانند هر کدام ده بار دعا کنند و اگر نتوانست در جمع دعا کند، خود نیز مى تواند چهل بار دعا کند.
۱۴ – تضرع در دعا به همراه قلب خاضع و بدن متواضع و چاپلوسى . خداوند به حضرت موسى (علیه السلام ) وحى کرد: ((موسى ! هنگامى که مرا مى خوانى ترسان باش ، صورت خود را خاک آلوده کن و با اعضاى مهم بدنت ، برایم سجده کن … قلبت را با ترس از من بمیران . زنده دل و کهنه لباس باش …))
۱۵ – صلوات فرستادن بر محمد (صلى الله علیه و آله و سلم ) و آل او (علیهم السلام ) در اول و آخر دعا باعث اجابت دعا است.
۱۶ – پاکدلى و روى آوردن با تمام وجود به خداوند.
۱۷ – دعا کردن قبل از بلا.
۱۸ – شریک نمودن دیگران در دعا و قبل از خود، آنان را دعا کردن .
۱۹ – بلند کردن کف دستها هنگام دعا.
۲۰ – در دست داشتن انگشترى عقیق یا فیروزه . از امام صادق (علیه السلام ) روایت شده : ((هیچ کف دستى به سوى خداى متعال بلند نشده است که نزد او محبوبتر باشد از کفى که انگشتر عقیق در آن است .))
۲۱ – صدقه دادن قبل از دعا، باعث اجابت دعا مى گردد.
۲۲ – انتخاب اوقات مخصوصى براى دعا، مثل شب و روز جمعه ، بین ظهر و عصر روز چهارشنبه براى نفرین کردن کفار، وقت نماز عشاء، یک ششم اول از نیمه دوم شب ، آخر شب تا طلوع فجر، بین طلوعین ، سه شب قدر در ماه رمضان که برترین آن شب بیست و سوم است ، شبهاى احیاء که عبارتنداز: شب اول رجب ، نیمه شعبان ، عید فطر و قربان و روز عرفه ، فطر و قربان ، هنگام وزیدن بادها، باریدن باران ، از بین رفتن سایه ها و ریختن اولین قطره خون مقتول مؤ من ، هنگام اذان ظهر و از طلوع فجر تا طلوع خورشید، بعد از نمازهاى واجب ، وتر، فجر و نماز ظهر و مغرب .
۲۳ – مکانهاى خاص نیز به اجابت دعا کمک مى کنند. مانند: ((راءس الحسین و مکانى که زیر گنبد آن قرار دارد)).
۲۴ – حالات عالى مانند رقت قلب .
۲۵ – طهارت ، نماز و روزه .
منبع:گنج های معنوی
آدابى که دل را روشن مى کند
۱٫ بسیار قل هو اللّه خواندن
۲٫ کم خوردن
۳٫ هم نشینى با علما
۴٫ نماز شب
۵٫ رفتن به مساجد براى نماز(۲۹)
آدابى که موجب نور دل مى شوند
۱٫ خوردن سرکه ، به و انار
۲٫ شستن سر با سدر
۳٫ خضاب کردن
۴٫ مسواک زدن
۵٫ گفتن لا اله الا اللّه
۶٫ خواندن سوره ناس
۷٫ تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام
۸٫ مکرر گفتن این ذکر:
توکلت على الحى الذى لایموت و الحمداللّه الذى لم یتخذ صاحبة و لا ولدا و لم یکن له شریک فى الملک و لم یکن له ولى من الذل و کبره تکبیرا.
منبع:گنجهای معنوی