مطالعه جدید نشان می دهد آنتی بادی انسانی استفاده شده در درمان آرتروز به افراد مبتلا به «بیماری روده ای کرون» کمک می کند.
در مطالعه تصادفی محققان مشخص شد بیماران دریافت کننده آنتی بادی موسوم به ustekinumab بعد از گذشت ۶ هفته بیماری روده ای کرون شان بهبود یافت.
محققان همچنین دریافتند به بیماران مبتلا به روده التهابی هم که هر ۸ تا ۱۲ هفته ustekinumab تزریق شده بود، از بیماری بهبود یافته بودند.
ویلیام سندبورن، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «درصد بالای از بیماران این مطالعه که به درمان های قراردادی واکنش نشان نداده بودند بعد از دریافت تنها یک دوز از ustekinumab بهبود یافتند.
به گفته محققان، در حال حاضر هیچ درمان استانداردی برای بیماران مبتلا به بیماری روده التهابی وجود ندارد. افراد مبتلا به این بیماری روزانه بالغ بر ۲۰ بار به توالت رفته و درد شکمی، زخم روده و کاهش اشتها را تجربه می کنند.
بامداد – طبق یافته جدید محققان، مردان مبتلا به مشکلات ناباروری در معرض ابتلا به بیماری های متابولیک نظیر آرتروز یا دیابت قرار دارند. ابتلا به آرتروز و دیابت در کمین مردان نابارور را پی می گیریم.
به گزارش مهر، محققان سوئدی در مطالعه اخیر خود دریافتند مردان مبتلا به مشکلات ناباروری دارای میزان امید به زندگی کمتری هستند.
محققان با اندازه گیری هورمون های جنسی و سایر پارامترهای بیوشیمیایی در مردان نابارور دریافتند بسیاری از مردهای نابارور دارای میزان هورمون های جنسی کمتر (هایپوگونادیسم) و همچنین علائم بیماری های متابولیکی و آرتروز هستند.
الکساندر گیوورمن، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «آنها دریافتند سهم قابل توجهی از مردان در زوج های نابارور دارای علائم بیوشیمیایی هایپو گونادیسم هستند. این موضوع می تواند بر میزان باروری افراد تاثیر بگذارد، اما در عین حال از علائم اولیه و هشداردهنده بیماری های متابولیکی در سنین بالاتر نظیر دیابت یا آرتروز است.»
در این مطالعه ۱۹۲ مرد نابارور با ۱۹۹ مرد در رده سنی مشابه و با وضعیت سالم مورد بررسی قرار گرفتند. میزان هورمون های جنسی هر دو گروه و همچنین سایر نشانگرهای نظیر تراکم استخوان (ریسک ابتلا به آرتروز) و HbA۱c (نشانگر زیستی دیابت) آنها مقایسه شد.
آنها دریافتند یک سوم از مردان زیر ۵۰ سال مبتلا به مشکلات باروری، دارای علائم بیوشیمیایی میزان پایین هورمون جنسی تستوسترون بودند. این مشکل در مردان نابارور در مقایسه با گروه تحت کنترل هفت برابر بود.
مردان نابارور همچنین دارای تراکم استخوان پایین بودند از اینرو بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز قرار داشتند. بعلاوه مردان نابارور دارای علائم بیوشیمیایی افزایش گلوکز و نشانه های بیشتر مقاومت انسولین که نشانه ابتلا به دیابت است، بودند.
نوشته ابتلا به آرتروز و دیابت در کمین مردان نابارور اولین بار در بامداد پدیدار شد.
آرتروز چیست و چگونه درمان می شود؟
آرتروز چیست ؟
آرتروز (Osteoarthritis)به معنی التهاب مفاصل است. التهاب یکی از واکنش های طبیعی بدن نسبت به بیماری ها و یا آسیب ها است و شامل ورم، درد، خشکی و گرفتگی می شود. التهاب هایی که برای مدت طولانی باقی می مانند و یا به صورت مکرر عود می کنند (از جمله در آرتروز) می توانند منجر به آسیب دیدن بافت های بدن شوند.
مفصل جایی است که دو یا چند استخوان به هم وصل می شوند، مانند زانو و یا لگن. بخشی از استخوان که در مفصل با استخوان دیگر درگیر می شود با ماده ای اسفنجی به نام غضروف پوشیده شده است که باعث می شود استخوان به راحتی و بدون درد حرکت کند.
در مفاصل مایعی لغزنده به نام مایع سینوویال ترشح می شود که این ماده مفصل را تغذیه کرده و اصطکاک آن را کم می کند. استخوان ها با بافت های طناب مانند بسیار قوی به نام رباط به هم متصل می شوند. رباط ها به ثبات استخوان ها کمک می کنند. عضلات و تاندون ها نیز از مفاصل پشتیبانی کرده و باعث می شوند شما بتوانید حرکت کنید.
در بیماری آرتروز، یک یا چند منطقه از یک مفصل ملتهب شده که باعث بروز درد، سفتی و گاهأ اختلالات حرکتی می شود. برخی از انواع آرتروز ها بر سایر بخش های بدن از جمله پوست و ارگان های داخلی تاثیر می گذارند.
آرتروز تا چه میزان شایع است؟
بیماری آرتروز بسیار شایع است. تخمین زده می شود که بیش از ۷۰ میلیون آمریکایی (یعنی از هر سه نفر یک نفر) به نوعی از ورم مفاصل و یا درد در مفاصل رنج می برند. آرتروز یکی از عمده دلایل از دست دادن زمان مفید کاری و یا حتی از کار افتادگی می باشد. بیماری آرتروز می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد اما با این حال میزان شیوع آن در افراد مسن بیشتر است.
دلایل ابتلا به آرتروز
افزایش وزن به دلیل فشار زیادی که به مفاصل وارد می کند می تواند منجر به آرتروز شود
چندین فاکتور وجود دارد که میتوانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند، این عوامل شامل:
• افزایش سن. خطر ابتلا به آرتروز با افزایش سن افزایش مییابد.
• جنسیت. زنان بیشتر از مردان در خطر ابتلا به بیماری آرتروز قرار دارند.
• وراثت. بعضی از افراد بصورت مادرزاد دچار مشکلات استخوانی هستند، که خطر ابتلای آنها به آرتروز را افزایش میدهد.
• آسیب دیدن مفاصل. زمانی که مفاصل هنگام ورزش و یا سایر تصادفات آسیب میبینند، خطر ابتلای مفصل آسیب دیده به آرتروز افزایش مییابد.
• چاقی. حمل وزن بیشتر توسط بدن باعث فشار بیش از حد بر مفاصل میشود که به نوعی منجر به بیماری آرتروز می شود.
• مشاغل خاص. اگر شغل افراد از نوعی است که باعث فشار مداوم برروی مفاصل میشود، خطر ابتلای شما به آرتروز افزایش مییابد.
• سایر بیماریها. ابتلا به دیابت، کم کاری تیروئید، نقرس یا بیماری پاژه خطر ابتلا به آرتروز را افزایش میدهد.
علائم آرتروز چه چیزهایی هستند؟
آرتروز از انواع بیماری مزمن بوده که با گذر زمان شدیدتر میشود
بیش از ۱۰۰ نوع آرتروز وجود دارد. انواع مختلف آرتروز، علائم متفاوتی دارند و این علائم در افراد مختلف شدت های متفاوتی دارد. به طور کلی بیماری آرتروز هیچ علائمی را خارج از خود مفصل ایجاد نمی کند. برخی از انواع آرتروز می توانند باعث احساس خستگی، تب، بثورات جلدی و علائم التهاب مفصل شوند.
علائم آرتروز یا التهاب مفصل به خودی خود می تواند شامل موارد زیر باشد:
¤ درد
¤ ورم
¤ سفتی
¤ حساسیت به لمس
¤ قرمزی
¤ داغ شدن
عوارض ابتلا به آرتروز
آرتروز از انواع بیماری مزمن بوده که با گذر زمان شدیدتر میشود. درد و خشکی مفاصل ممکن است آنقدر شدید شود که انجام کارهای روزانه را سخت کرده و یا ناممکن سازد. در موارد شدید آرتروز پزشکان ممکن است با جراحی تعویض مفصل بیماری را بهبود بخشند.
تشخیص آرتروز چگونه است؟
گاهی پزشک برای تشخیص آرتروز، آزمایش خون، ادرار و یا مایع مفصلی تجویز کند
آرتروز معمولا با گرفتن یک شرح حال از علائم و یک معاینه پزشکی توسط پزشک تشخیص داده می شود.
در برخی موارد برای تشخیص آرتروز از تکنیک های تصویر برداری نیز استفاده می شود. در برخی موارد پزشک ممکن است برای تشخیص برخی از انواع آرتروز برای شما آزمایش خون، ادرار و یا مایع مفصلی تجویز کند. این آزمایش ها می توانند به تعیین نوع آرتروز شما کنند. همچنین این آزمایش ها می توانند به رد کردن احتمال ابتلای شما به سایر بیماری های مشابه کمک کند.
درمان آرتروز
هرچند درمان کامل و شفادهندهای برای آرتروز هنوز کشف نشده، اما با انجام بعضی از درمانها میتوان درد آرتروز را کاهش داده و انعطاف و حرکت را به مفاصل برگرداند، این درمانها شامل:
♦ درمان دارویی برای آرتروز:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی میتوانند درد آرتروز را کاهش دهند
برای درمان درد آرتروز میتوان از داروهای زیر استفاده کرد:
ο استامینوفن. استامینوفن میتواند درد آرتروز را کاهش دهد اما تاثیری برروی التهاب و ورم ندارد. مصرف بیش از حد استامینوفن میتواند باعث آسیب رساندن به کبد شود.
ο داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs ). این داروها میتوانند درد و التهاب آرتروز را تا حدودی کاهش دهند، این داروها شامل ایبوپروفن، ناپروکسن و … میشوند. مصرف این داروها برای کاهش درد آرتروز ممکن است باعث ناراحتی معده، مشکلات قلبی، احساس صدا درگوش، مشکلات قلبی، خونریزی و مشکلات کبد و کلیه شوند. مصرف این داروها در افراد مسن میتواند خطرناک تر باشد.
ο داروهای مخدردار. در موارد شدید بیماری آرتروز، ممکن است داروهای مخدر دار تجویز شوند.
♦ درمان های غیر دارویی برای درمان آرتروز شامل:
ο فیزیوتراپی.
ο کار درمانی.
♦ استفاده از جراحی برای درمان آرتروز شامل:
ο استتومی (درمان آرتروز از طریق برش استخوان و جدا کردن و خارج کردن قسمتی از استخوان ).
ο تعویض مفاصل. در این روش درمان آرتروز، پزشک مفصل آسیب دیده را خارج کرده و با پروتزهای پلاستیکی و آهنی جایگزین میکند.
♦ درمان آرتروز با طب سنتی یا جایگزین:
استفاده از طب سوزنی برای کاهش درد آرتروز مفید است
این درمان ها برای کاهش درد آرتروز بجای درمانهای دارویی استفاده میشوند که شامل:
¤ طب سوزنی. یکی از روشها برای کاهش درد آرتروز استفاده از طب سوزنی است. در واقع از طب سوزنی برای کاهش درد مفصل و بهبود عملکرد مفصل استفاده میشود.
¤ تای چی و یوگا. این درمانهای ورزشی ممکن است بتوانند تاثیری بر درد آرتروز داشته باشند.
♦ درمان خانگی آرتروز:
استفاده از کمپرس های گرم در درمان خشکی مفصل و آرتروز موثر است
تغییر در سبک زندگی و استفاده از راهنمایی های زیر برای درمان خانگی آرتروز میتواند، در بهبود زندگی با آرتروز به شما کمک کند:
· استراحت. درصورتی که در مفاصل خود احساس درد و یا التهاب دارید سعی کنید بین ۱۲ تا ۲۴ ساعت به مفصل مربوطه استراحت دهید و فشار زیاد و مکرری به مفصل مربوط وارد نکنید.
· ورزش. ورزش میتواند تحمل شما را بالا برده و با تقویت ماهیچههای دور مفاصل، مفاصل را پایدارتر کند و باعث کاهش درد آرتروز شود. ورزش های نرم از جمله پیادهروی، دوچرخه سواری و شنا میتواند به شما کمک کند. درصورتیکه موقع ورزش احساس درد جدیدی در سایر مفاصل کردید، بدانید که ورزش برای درمان آرتروز شما مناسب نبوده و یا بیش از حد به خود فشار آوردهاید.
·کاهش وزن. کاهش وزن می تواند به بهبود آرتروز کمک کند. چاقی فشار روی مفاصل شما بخصوص مفاصل زانو و لگن را افزایش میدهد، با کاهش وزن میتوان فشار برروی مفاصل را کاهش داده و درد شما را آرامتر کند.
·کمپرس. استفاده از کمپرس های سرد باعث کاهش درد و گرفتگی عضلات شده و استفاده از کمپرس های گرم در درمان خشکی مفصل و آرتروز موثر است. هردو کمپرس ها در درمان درد موثر هستند.
·استفاده از کرمهای کاهش درد. این کرم ها و ژل ها که در داروخانهها یافت میشوند، میتوانند درد آرتروز را کاهش دهند.
·استفاده از وسایل کمکی. استفاده از وسایل کمکی می تواند برای کاهش درد آتروز موثر باشد زیرا این وسایل فشار را بر مفاصل کاهش داده و از این طریق درد را کاهش میدهند. این وسایل شامل عصا، واکر و … میباشد.
آیا می توان از آرتروز پیشگیری کرد؟
برای پیشگیری از ابتلا به آرتروز ورزش کنید
هر چند پیشگیری از ابتلا به آرتروز امکان پذیر نیست اما می توانید با رعایت نکات زیر خطر ابتلا به بیماری آرتزوز را کم کنید:
° برای پیشگیری از آرتروز سعی کنید وزن متعادل داشته باشید.
° برای جلوگیری از ابتلا به آرتروز ورزش کنید. عضلات قوی می توانند حفاظت و حمایت بهتری از استخوان ها انجام دهند.
° برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آرتروز در محیط کار از لوازم استاندارد استفاده کنید و سعی کنید در نشستن، ایستادن و بلند کردن اجسام از تکنیک ها و حالت های درست استفاده کنید.
° رژیم غذایی سالم داشته باشید. رژیم غذایی متعادل و مغذی می تواند به تقویت استخوان ها و عضلات کمک کند و از ابتلا به آرتروز پیشگیری کند.
گردآوری: بخش سلامت بیتوته
منابع:
webmd
rastineh.ir
سرما روی بیماری دردناک مفاصل یعنی آرتروز تاثیر خوبی نخواهد داشت و درد در فصول سرما بیشتر احساس می شود. یکی از شایع ترین مشکلات افراد مبتلا به آرتروز یا درد مفاصل، افزایش درد در سرما و رطوبت است. شما نیز ممکن است جزو آن دسته از کسانی باشید که عقیده دارند، درد مفاصل شان در آب و هوای سرد و یا مرطوب بیشتر می شود.
برخی از افراد تجربه افزایش درد و ورم مفاصل را در روز بارانی و سرد و کاهش ورم مفاصل و درد را در روزهای گرم و خشک ذکر می کنند، اما تحقیقات به عمل آمده در مورد آرتروز، نشان دهنده نتایج متناقض است.دکتر محسن سروش، متخصص روماتولوژی در این باره می گوید:
«آرتروز جنبه ارثی دارد، بویژه اگر فردی زمینه های مستعد کننده این بیماری مانند چاقی، نداشتن تحرک بدنی و انجام فعالیت های نامناسب فشارآورنده به مفاصل را داشته باشد، در سنین جوانی به این بیماری مبتلا خواهد شد.بی شک، کسانی که زمینه ژنتیکی را دارند، زودتر به آرتروز مبتلا می شوند.
عوامل محیطی مانند آب وهوا دخالتی در بروز آرتریت روماتوئید ندارند، اما استرس زیاد در افراد می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. »وی در پاسخ به این سوال که آیا زندگی در جای سرد و مرطوب به بیماری آرتروز منجر می شود، توضیح داد:«این قضیه از نظر علمی به اثبات نرسیده است.
زندگی در جای سرد و مرطوب باعث ابتلا به آرتریت روماتوئید نمی شود. هر جایی که بیمار مبتلا به آرتروز راحت باشد، جای مناسبی برای زندگی اش است.البته بیشتر اوقات سرما باعث اسپاسم عضلانی و درد مفصلی می شود، ولی این به معنای عود بیماری آرتروز نیست.»
به طور طبیعی هیچ فردی با سرما نباید دچار درد و مشکل در مفاصل شود، زیرا سرما فقط تشدید کننده این ناراحتی هاست و نباید آن را عاملی در بروز دردهای مفصلی و بیماری های وابسته به آن محسوب کرد.مهم ترین علت درد مفاصل در فصول سرد سال، سرمازدگی و گرفتگی عضلات است.
در واقع سرمای شدید باعث می شود بدن فرد از خود انقباض نشان دهد و منجر به بروز دردهایی همچون کمردرد، زانودرد و … شوددر فصول سرد به علت انقباض و انبساط ناگهانی عضلات و مفاصل، افرادی که دچار مشکلات مفاصل نظیر آرتروز، گرفتگی مفصل و یا کوتاهی مادرزادی تاندون هستند، ناراحتی شان تشدید شده و مشخص می شود که وی دچار یکی از این درگیری هاست.
گاهی اوقات جابجاشدن از محیط گرم به محیط سرد، سبب می شود تا سرما روی مفاصل و عضلات اثر گذاشته و تولید درد کند و در واقع عضلات دچار تحریک عصبی شوند.
علت افزایش درد مفاصل با سرما
مهم ترین علت درد مفاصل در فصول سرد سال، سرمازدگی و گرفتگی عضلات است. در واقع سرمای شدید باعث می شود بدن فرد از خود انقباض نشان دهد و منجر به بروز دردهایی همچون کمردرد، زانودرد و … شود.همچنین سرما منجر به درد در سطوح مفصلی می شود، به طوری که می توان گفت بدن نیز در برابر این موضوع، عکس العمل نشان می دهد.
علت دیگر می تواند این باشد که کاهش فشار هوا اجازه می دهد تا مایع به بافت های بدن وارد شده و به فضای اطراف مفاصل گسترش یافته و باعث افزایش درد شود.از جمله دلایل دیگر افزایش درد مفاصل در سرما می توان به افت آستانه درد در آب و هوای سرد اشاره کرد، چرا که معمولا هنگام شدت هوای سرد،
کمتر احتمال دارد فرد به خارج از خانه رفته و ورزش کند و این روی خلق و خوی بیمار تاثیر گذاشته و به تشدید درد آرتروز کمک می کند.
کمپرس سرد و گرم
کاهش درد مفاصل با کمپرس سرد و گرم
گرما و سرما هر کدام می توانند در کاهش درد مفاصل نقش موثری بازی کنند. گرمای موضعی به شل کردن ماهیچه ها کمک می کند و سرد کردن برای کاهش تورم و درد مفصلی موثر است و استفاده متناوب از درمان گرم و سرد می تواند برای کنترل درد آرتریت مفید باشد.
البته مراقب باشید هنگام استفاده از درمان سرد و گرم مثل کیسه یخ یا کیسه آب گرم، پوست به طور مستقیم تحت دمای بالا یا پایین نباشد تا آسیبی نبیند.
توصیه ها
افراد مبتلا به آرتروز در فصل سرما تا جایی که امکان دارد، باید در خانه بمانند.استحمام با آب گرم، مصرف داروهای مسکن و استفاده از طب سوزنی هم می تواند به آنها کمک کند تا با تشدید علائم آرتروز مواجه نشوند.
بامداد-بیش از ۵۰ میلیون بزرگسال در ایالات متحده با آرتروز زندگی میکنند، یعنی ۱ نفر از هر ۵ نفری که سن آنها برای رای دادن به اندازه کافی بالا است! با وجود شیوع آن، تصورات و باورهای غلط در مورد این بیماری، شایع است. مشکل این است آنچه که نمیدانید، میتواند (به معنای واقعی کلمه) به شما صدمه بزند، بخصوص اگر مراجعه به پزشک را به تاخیر بیندازید یا برای محافظت از خودتان، قدمهای لازم را بر ندارید. در این مقاله ۷ چیزی را بیان میکنیم که شما در مورد آرتروز نمیدانید، اما باید بدانید.
آرتروز میتواند از سر تا پای شما را تحت تاثیر قرار دهد
آرتروز شامل بیش از ۱۰۰ نوع مشکل مفصلی است
آرتروز براستی یک اصطلاح چتر گونه برای شرایط متفاوت بسیاری است! دو دسته بندی بزرگ وجود دارد: آرتروز دژنراتیو که اساسا فرسایش در مفاصل است، و آرتریت التهابی که شامل التهاب در اطراف مفصل میباشد که باعث بوجود آمدن آسیب میشود. او توضیح میدهد که اگرچه عوامل خطر مختلفی برای هر نوع آرتروز وجود دارد، اما ژنتیک و محیط زیست شما، معمولا نقش مهمی ایفا میکنند.
آرتروز فقط برای افراد مسن اتفاق نمیافتد
به گفته بنیاد آرتروز، ۲/۳ از آمریکاییهای مبتلا به آرتروز، زیر ۶۵ سال هستند. این مقدار شامل نزدیک به ۳۰۰ هزار کودک زیر ۱۶ سال است که از آرتروز در دوران نوجوانی رنج میبرند.
آرتروز التهابی معمولا در دهه ۳۰، ۴۰ یا ۵۰ زندگی ظاهر میشود. اگر درد، تورم یا سفتی در مفصلتان دارید که برای چند هفته طول کشیده است، فکر نکنید فقط به این خاطر که ۳۷ سال دارید، نمیتواند آرتروز باشد. حتما به پزشک مراجعه کنید.
آرتروز میتواند از سر تا پای شما را تحت تاثیر قرار دهد
فقط زانوها و مفاصل ران شما نیستند که در خطر قرار دارند. شما ممکن است در هر مفصلی دچار آرتروز شوید. استئو آرتریت (OA) که شامل تجزیهی غضروف در یک مفصل، و معمولا بواسطه استهلاک جمع شونده است، عموما بر گردن، کمر، زانو، باسن و دستها تاثیر میگذارد. در مقابل آن، آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خود ایمنی است که در آن، سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله کرده و باعث درد و تورم میشود، و به احتمال بیشتری، به مفاصل کوچک در مچ دست، دست، گردن و ستون فقرات آسیب میزند. در عین حال نقرس (شکل دیگری از آرتروز التهابی) معمولا با درد و تورم در انگشت شست پا شروع میشود، اما میتواند به مچ پاها یا زانوها نیز پیشروی کند.
داشتن اضافه وزن، یک عامل خطر مهم است
چاقی، فشار بیشتری روی مفاصل وارد میکند که میتواند منجر به آسیب دیدگی و استئو آرتریت شود. بعلاوه، چربی اضافی بدن میتواند باعث تغییرات التهابی در سراسر بدن شود. افرادی که سنگینتر هستند، معمولا به خوبی به داروها پاسخ نمیدهند. کاهش وزن، میتواند وضعیت شما و پاسختان به درمان را بهبود ببخشد.
آسیب دیدگیهای خاص میتوانند خطر ابتلای شما به استئو آرتریت را افزایش دهند
مصدوم شدن، خواه یک آسیب دیدگی ورزشی باشد یا یک سقوط یا یک تصادف، میتواند در مکانیک یا یکپارچگی یک مفصل خاص، اختلال ایجاد کند. این امر میتواند به مرور زمان، خطر ابتلا به آرتروز دژنراتیو را افزایش دهد. هرگونه ترومای قابل توجه و مهم میتواند به التهاب مزمن در آن ناحیه منجر شده، و باعث شود غضروف، شروع به تجزیه شدن کند.
یک مثال خوب: براساس مطالعهای در سال ۲۰۱۴ از مرکز پزشکی دانشگاه پیتسبورگ، افرادی که یک پارگی منیسک پیچیده یا شدید را در زانو تجربه میکنند، ۳ تا ۵ برابر، خطر بالاتری برای ابتلا به استئو آرتریت در سالهای بعد دارند.
سیگار کشیدن، یک عامل خطر مهم برای آرتریت روماتوئید میباشد
دانشمندان هنوز دقیقا چرایی آن را نمیدانند، اما سموم موجود در سیگار ممکن است به نحوی، عملکرد سیستم ایمنی بدن را طوری تغییر دهد که خطر ابتلای شما را بالا ببرد. با توجه به تحقیقی در سال ۲۰۱۴، اگر شما در حال حاضر RA دارید، ادامه دادن به سیگار کشیدن احتمالا وضع شما را بدتر خواهد کرد. نتیجه آن که خیلی دیر نیست، ترک سیگار میتواند خطر ابتلای شما به RA را کاهش داده یا کنترل آن را آسان تر کند.
ارتباطی بین آرتریت روماتوئید و بیماری قلبی وجود دارد
۲۰ تا ۳۰ سال قبل، افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، بطور متوسط ۱۰ سال کمتر از همتایانشان زندگی میکردند، و علت آن تا حد زیادی آن بود که این افراد، به بیماری قلبی عروقی مبتلا میشدند! از آنجا که RA، یک بیماری التهابی است، باعث میشود شما مستعد التهاب در عروق و تصلب شرایین نیز بشوید.
خوشبختانه درمانهای RA در سالهای اخیر، پیشرفت کردهاند. بنابراین با درمان تهاجمی، در حال حاضر بیماران باید قادر به اجتناب از بیماری قلبی بوده و یک طول عمر طبیعی داشته باشند. در واقع تحقیقی در سال ۲۰۱۶ از مایوکلینیک دریافت احتمال ابتلا به بیماری قلبی عروقی در افرادی که RA تحت کنترل دارند (یعنی بیماریشان بدتر نشده و پیشرفت نمیکند)، به هیچ وجه بیشتر از سایر افراد نبود. این را بعنوان یک انگیزهی اضافه برای ارزیابی درد مفصلتان و درمان آن در اسرع وقت در نظر بگیرید.
منبع:bartarinha.ir
نوشته نکات مهم در مورد آرتروز اولین بار در بامداد پدیدار شد.
آرتروز شامل بیش از ۱۰۰ نوع مشکل مفصلی اســت
آرتروز براستی یک اصطلاح چتر گونه برای شرایط متفاوت بسیاری اســت! دکتر اریک رودرمن، روماتولوژیست و استاد پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه نورث وسترن میگوید: دو دسته بندی بزرگ وجود دارد: آرتروز دژنراتیو که اساسا فرسایش در مفاصل اســت، و آرتریت التهابی که شامل التهاب در اطراف مفصل میباشد که باعث بوجود آمدن آسیب میشود. او توضیح میدهد که اگرچه عوامل خطر مختلفی برای هر نوع آرتروز وجود دارد، اما ژنتیک و محیط زیست شما، معمولا نقش مهمی ایفا میکنند.آرتروز فقط برای افراد مسن اتفاق نمیافتد
به گفته بنیاد آرتروز، ۲/۳ از آمریکاییهای مبتلا به آرتروز، زیر ۶۵ سال هستند. این مقدار شامل نزدیک به ۳۰۰ هزار کودک زیر ۱۶ سال اســت که از آرتروز در دوران نوجوانی رنج میبرند. رودرمن میگوید: آرتروز التهابی معمولا در دهه ۳۰، ۴۰ یا ۵۰ زندگی ظاهر میشود. اگر درد، تورم یا سفتی در مفصلتان دارید که برای چند هفته طول کشیده اســت، فکر نکنید فقط به این خاطر که ۳۷ سال دارید، نمیتواند آرتروز باشد. حتما به پزشک مراجعه کنید.
آرتروز میتواند از سر تا پای شما را تحت تاثیر قرار دهد
فقط زانوها و مفاصل ران شما نیستند که در خطر قرار دارند. شما ممکن اســت در هر مفصلی دچار آرتروز شوید. استئو آرتریت (OA) که شامل تجزیهی غضروف در یک مفصل، و معمولا بواسطه استهلاک جمع شونده اســت، عموما بر گردن، کمر، زانو، باسن و دستها تاثیر میگذارد. در مقابل آن، آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خود ایمنی اســت که در آن، سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله کرده و باعث درد و تورم میشود، و به احتمال بیشتری، به مفاصل کوچک در مچ دست، دست، گردن و ستون فقرات آسیب میزند. در عین حال نقرس (شکل دیگری از آرتروز التهابی) معمولا با درد و تورم در انگشت شست پا شروع میشود، اما میتواند به مچ پاها یا زانوها نیز پیشروی کند.
داشتن اضافه وزن، یک عامل خطر مهم اســت
دکتر استیسی آردویین، روماتولوژیست و استادیار پزشکی بالینی در دانشگاه ایالتی اوهایو میگوید: چاقی، فشار بیشتری روی مفاصل وارد میکند که میتواند منجر به آسیب دیدگی و استئو آرتریت شود. بعلاوه، چربی اضافی بدن میتواند باعث تغییرات التهابی در سراسر بدن شود. رودرمن میافزاید: افرادی که سنگینتر هستند، معمولا به خوبی به داروها پاسخ نمیدهند. کاهش وزن، میتواند وضعیت شما و پاسختان به درمان را بهبود ببخشد.
آسیب دیدگیهای خاص میتوانند خطر ابتلای شما به استئو آرتریت را افزایش دهند
مصدوم شدن، خواه یک آسیب دیدگی ورزشی باشد یا یک سقوط یا یک تصادف، میتواند در مکانیک یا یکپارچگی یک مفصل خاص، اختلال ایجاد کند. این امر میتواند به مرور زمان، خطر ابتلا به آرتروز دژنراتیو را افزایش دهد. دکتر مارک کارادشه، جراح ارتوپد در بیمارستان ویلیام بومون توضیح میدهد: هرگونه ترومای قابل توجه و مهم میتواند به التهاب مزمن در آن ناحیه منجر شده، و باعث شود غضروف، شروع به تجزیه شدن کند.
یک مثال خوب: براساس مطالعهای در سال ۲۰۱۴ از مرکز پزشکی دانشگاه پیتسبورگ، افرادی که یک پارگی منیسک پیچیده یا شدید را در زانو تجربه میکنند، ۳ تا ۵ برابر، خطر بالاتری برای ابتلا به استئو آرتریت در سالهای بعد دارند.سیگار کشیدن، یک عامل خطر مهم برای آرتریت روماتوئید میباشد
دانشمندان هنوز دقیقا چرایی آن را نمیدانند، اما سموم موجود در سیگار ممکن اســت به نحوی، عملکرد سیستم ایمنی بدن را طوری تغییر دهد که خطر ابتلای شما را بالا ببرد. با توجه به تحقیقی در سال ۲۰۱۴، اگر شما در حال حاضر RA دارید، ادامه دادن به سیگار کشیدن احتمالا وضع شما را بدتر خواهد کرد. نتیجه آن که خیلی دیر نیست، ترک سیگار میتواند خطر ابتلای شما به RA را کاهش داده یا کنترل آن را آسان تر کند.
ارتباطی بین آرتریت روماتوئید و بیماری قلبی وجود دارد
رودرمن میگوید: ۲۰ تا ۳۰ سال قبل، افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، بطور متوسط ۱۰ سال کمتر از همتایانشان زندگی میکردند، و علت آن تا حد زیادی آن بود که این افراد، به بیماری قلبی عروقی مبتلا میشدند! از آنجا که RA، یک بیماری التهابی اســت، باعث میشود شما مستعد التهاب در عروق و تصلب شرایین نیز بشوید.
خوشبختانه درمانهای RA در سالهای اخیر، پیشرفت کردهاند. بنابراین با درمان تهاجمی، در حال حاضر بیماران باید قادر به اجتناب از بیماری قلبی بوده و یک طول عمر طبیعی داشته باشند. در واقع تحقیقی در سال ۲۰۱۶ از مایوکلینیک دریافت احتمال ابتلا به بیماری قلبی عروقی در افرادی که RA تحت کنترل دارند (یعنی بیماریشان بدتر نشده و پیشرفت نمیکند)، به هیچ وجه بیشتر از سایر افراد نبود. این را بعنوان یک انگیزهی اضافه برای ارزیابی درد مفصلتان و درمان آن در اسرع وقت در نظر بگیرید.
این غضروف در زمان بروز آرتروز زانو دستخوش تغییراتی تدریجی می شود: خاصیت کشسانی خود را از دست می دهد، به مرور سخت و سفت می شود، ترک بر می دارد و حین انجام فعالیت یا در اثر ضربه راحت تر از پیش آسیب می بیند و فرسوده می شود. بنابراین چون استخوان ها نمی توانند به سهولت روی غضروف ناهموار حرکت کنند. استخوان تحریک می شود و باعث زانو درد می گردد. سر استخوان های درگیر ضخیم می شود و خارهای استخوانی شکل می گیرند. همچنین ممکن اسـت قطعه های کوچکی از غضروف شکسته شده پیرامون ناحیه داخلی زانو شناور باشند.
در غضروف بیش از نیمی از مبتلایان به آرتروز مفصل زانو رسوب های مواد معدنی نیز وجود دارد. به علاوه غلظت مایع مفصلی نیز تغییر می کند. رقیق تر می شود و چسبناکی اش کاهش می یابد. در نتیجه میزان خاصیت حافظت کنندگی و روان کنندگی حرکتی اش رو به کاستی می گذارد و در نتیجه به تدریج درد زانو شروع می شود و شما باید به پزشک مراجعه کنید تا بهترین روش درمان آرتروز زانو را برایتان تجویز نماید.
شدت بیماری آرتروز
شدت بیماری آرتروز در افراد مختلف متفاوت اسـت، گاهی شدت بیماری ملایم اسـت و با علائم خفیف یا هیچ علامتی همراه نیست؛ اما در موارد پیشرفته آرتروز زانو، غضروف تا حدی فرسایش می یابد که استخوان ها روی یکدیگر ساییده می شوند و در نتیجه استخوان ها آسیب می بینند و بیمار متحمل زانودرد شدید می شود.
در پژوهش انجام شده از سوی مرکز بیماری های عضلانی و آرتروز دانشکده پزشکی دانشگاه هند، پس از شناسایی آنزیم های آسیب زننده به غضروف مفصلی، آنتی بیوتیکی به نام دکسی سایکلین که خاصیت بازدارندگی این آنزیم ها را دارد مورد امتحان قرار گرفت و ملاحظه شد که سرعت تحلیل غضروف با استفاده از این دارو آهسته تر می شود. ضمنا روغن کبد ماهی کاد نیز از خاصیت بازدارندگی آنزیمی مشابهی برخوردار اسـت. بسیاری از بیماران مبتلا به آرتروز زانو به دلیل درد زانو یا به تصور تشدید علائم در نتیجه انجام فعالیت، میزان فعالیت خود را کاهش می دهند. به این ترتیب عضله های نگهدارنده زانو ضعیف تر می شوند و فشار بیشتری بر مفصل زانو وارد می شود.
علائم و نشانه ها
غضروف به تدریج از بین می رود و گاهی هیچ علامتی در مراحل ابتدایی آرتروز زانو وجود ندارد. علائم آرتروز زانو عبارت اند از: سفتی (به ویژه سفتی صبحگاهی زانو)، درد زانویی که با بالا و پایین رفتن از پله ها تشدید می شود، محدودیت دامنه حرکتی، احساس خردشدن زانو و ضعف آن. همچنین ممکن اسـت ورم زانو ایجاد شود، اما در هر حال قرمز و داغ نخواهدبود.
البته علائمی چون درد منتشر مفاصل زانو و صدا دادن زانو می توانند ناشی از عارضه «زانوی دونده» نیز باشند. عارضه مزبور علت زانودرد در تمامی گروه های سنی، از نوجوانان تا بزرگسالان، محسوب می شود. تورم زانو در اثر انباشته شدن بیش از حد مایع درون مفصل زانو رخ می دهد. غضروف آسیب دیده مفصل به التهاب پوشش یا عشاء مفصلی (سینوویوم) و تولید بیش از حد مایع مفصلی (مایع سینوویال) دامن می زند.
انباشته شدن مایع اضافی درون مفصل را در اصطلاح «افیوژن» مفصلی می گویند، از افیوژن مفصلی زانو گاهی با عبارت «آب آوردن زانو» نیز یاد می شود. افیوژن مفصلی زانو در برخی موارد به برجستگی پشت زانو (کیس بیکر) و درد پشت زانو منجر می گردد. التهاب در موارد پیشرفته در صورت شناورشدن قطعه های کوچکی از غضروف شکسته شده اطراف ناحیه داخلی مفصل زانو و در نتیجه تحریک و التهاب بافت نرم مفصل نیز رخ می دهد. به علاوه مفصل در موارد پیشرفته بیماری شکل طبیعی خود را از دست می دهد.
غضروف از توانایی محدودی برای ترمیم خود برخوردار اسـت؛ بنابراین بدن با تشکیل زائده هایی استخوانی واکنشی جبرانی نشان می دهد که به بزرگ شدن آشکار مفصل می انجامد. بروز نشانه ها همواره با میزان آسیب مفصل مرتبط نیست، گاهی علایم آرتروز زانو بدون هیچ دلیل مشخصی می آیند و می روند و در نتیجه ارزیابی نتیجه بخش بودن درمان را دشوار می سازند. ورزش زانودرد به منظور قوی نگه داشتن عضله های نگه دارنده زانو، نداشتن اضافه وزن و اجتناب از انجام ورزش های پربرخورد در کاهش علائم موثر اسـت.
علل شایع زانودرد در افراد جوانتر عبارتند از استفاده بیش از حد از زانو و آسیب دیدگی. همچنین زانودرد می تواند ناشی از عفونت (به عنوان مثال استئومیلیت، بورسیت سپتیک) و بیماری هایی خاص باشد.
• پا به سن گذاشتن
• چاقی
• استعداد ژنتیکی
• آسیب دیدن مفصل زانو
• ورزش نکردن/ سبک زندگی بی تحرک
• ضعف عضلانی- عضله های چهارسر ضعیف (عضله های کشاله ران که به زانو متصل می شوند).
• استفاده بیش از اندازه طولانی مدت/ تحمیل کردن وزن فراوان بر زانو (انجام مکرر حرکت هایی چون سرپا نشستن/ زانوزدن همراه با بلند کردن اشیاء سنگین یا فعالیت های پربرخوردی مانند دویدن سریع یا آهسته).
• انحراف پا
• کفش نامناسب (پاشنه بلند)
تشخیص
تشخیص زودهنگام آرتروز زانو باعث جلوگیری از آسیب دیدگی دائمی می شود. آرتروز معمولا با بررسی سابقه پزشکی و معاینه زانو تشخیص داده می شود. پرتونگاری (اشعه ایکس) می تواند در تشخیص آرتروز زانو مفید باشد. غضروف در پرتونگاری معمولی آشکار نمی شود، بنابراین میزان تحلیل غضروف با توجه به فاصله بین استخوان های آن غضروف تعیین می شود.
پس به جرات می توان گفت که در پرتونگاری متداول احتمال مشخص نشدن ابتلا به آرتروز در مراحل اولیه بیماری بسیار بالا اسـت و امکان دارد دو رادیولوژیست نظرات متفاوتی درباره یک عکس یکسان داشته باشند. اما ام. آر. آی، بافت نرم (و استخوان ها) و همچنین مفصل در حال حرکت را نشان می دهد.
تصویربرداری اشعه ایکس پیشرفته با انکسار نور (DEI) گونه نوینی از پرتونگاری اسـت که علاوه بر استخوان ها، بافت های نرم را نیز نشان می دهد. DEI از مقادیر بسیار پایین تشعشع استفاده می کند؛ کاربرد این روش برای تصویربرداری از غضروف هنوز در بیمارستان ها رواج نیافته اسـت، اما دانشمندان در تلاش اند با تولید انبوه این دستگاه، امکان استفاده از آن را برای همگان فراهم کنند.
درمان آرتروز با جراحی آرتروسکوپی
جراحی آرتروسکوپی یک روش جراحی غیرتهاجمی اسـت که در آن یک دوربین متصل به نمایشگر تصویری از راه برش کوچکی وارد بدن بیمار می شود. آرتروسکوپی یک عمل کوچک و جزیی اسـت که معمولا به صورت سرپایی انجام می شود.غضروف ناهموار آسیب دیده تراشیده، خارها (زائده های) استخوانی برداشته و قطعات جداشده از غضروف بیرون آورده می شوند.
تعویض مفصل زانو
جراحی تعویض زانو یا آرتروپلاستی یک عمل جراحی مهم و دشوار و آخرین راهکار درمانی برای موردهای بسیار شدید و وخیم آرتروز زانو در زمانی اسـت که تمامی دیگر روش ها در تسکین درد موثر نبوده باشند. تعویض مفصل زانو بی عیب و نقص نیست و طول عمر محدود 10 تا 20 ساله دارد. بیمار پس از انجام این عمل می تواند فعالیت های روزمره و ورزش های هوازی کم برخورد را بدون بروز درد انجام دهد، با این حال، استفاده مفرط فرسایش بخش های زانو را تسریع می کند.
پیوند غضروف
متاسفانه پیوند غضروف برای بیماران مبتلا به آرتروز زانو عملی نیست و تنها برای ناهنجاری های کوچک غضروف مفصلی و نه برای آسیب منتشر رایج در آرتروز زانو قابل انجام اسـت. پیوند غضروف با برداشتن قطعه های کوچکی از غضروف ناحیه ای از زانو انجام می شود که کمترین میزان وزن را تحمل می کند. سپس این غضروف خارج از بدن رشد داده می شود و دوباره برای ترمیم آسیب های جزیی درون بدن قرار می گیرد.
درمان بدون جراحی
منظور از درمان قطعی در آرتروز زانو کاهش درد به منظور بازگشت بیمار به فعالیت های عادی روزانه می باشد.
دارو
درمان دارویی که با مصرف استامینوفن آغاز می شود، به مدیریت و تسکین درد کمک می کند. برخی از بیماران با مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) یا سلبرکس، بازدارنده انتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز (2-COX)، دردشان بیشتر تسکین می یابد. داروهای ضددرد مخدر برای بیمارانی تجویز می شود که نیاز به مسکن های قوی تری دارند.
تزریق
مایع مفصلی دارای اسید هیالورونیک (هیالورونیت) اسـت که باعث غلظت و چسبندگی اش می شود. تولید اسید هیالورونیک در اثر ابتلا به آرتروز کاهش می یابد و غلظت آن در مایع مفصلی کم می شود. با رقیق تر شدن مایع، قابلیت روان کنندگی حرکتی مفصل و ضربه گیری آن نیز رو به کاستی می گذارد.
در درمان ویسکو ساپلمنتیشن سه تزریق طی سه هفته انجام می شود. مایعی (اسید هیالورونیک) مشابه به مایع مفصلی طبیعی درون مفصل زانو برای حفاظت و روان کردن حرکت آن تزریق می شود. (مایع مفصلی ژل مانند طبیعی (مایع سینوویال) در موارد ابتلا به آرتروز زانو رقیق تر می شود.) تسکین درد زانو معمولا 6 تا 9 ماه زمان می برد؛ در صورت بروز مجدد علائم، می توان تزریق ها را تکرار کرد. میزان اثربخشی این روش در موارد خفیف تر بسیار بالا اسـت و حتی در موارد بسیار شدید نیز بیش از 50 درصد تزریق ها با موفقیت همراه اسـت.
یک روش دیگر گرم کردن مرطوب قرار دادن حوله ای مرطوب بین زانو و بطری آب گرم اسـت. البته می توانید پوشش های گرم کننده مرطوب را خریداری نمایید. گرم کردن و مالش زانو را به هیچ عنوان همزمان انجام ندهید، چون ممکن اسـت منجر به سوختگی شود.
سرد کردن: سرما با تنگ کردن رگ های خونی درد و التهاب زانو را کاهش می دهد. یخ پیچیده شده در پارچه را هر 3 یا 4 ساعت یک بار به مدت 15 تا 20 دقیقه بر روی مفصل ملتهب قرار دهید. سرد کردن مرطوب (قراردادن حوله ای مرطوب بین پوست و کمپرس یخ) در مقایسه با سرد کردن خشک از نفوذ و سرعت بیشتری برخوردار اسـت. در صورت ابتلا به مشکلات گردش خون یا آسیب های عصبی، از روش درمان سرد یا گرم کردن استفاده نکنید، مگر آن که پزشک بی خطر بودن آن را تایید کند.
کاهش وزن
اضافه وزن فشار مضاعفی را بر زانو، این مفصل تحمل کننده وزن، وارد می کند. حتی از دست دادن 5 کیلوگرم وزن نیز تاثیر شگرفی بر برطرف شدن علائم آرتروز زانو دارد.
ورزش
ورزش زانو برای درمان آرتروز زانو بسیار مفید اسـت: عضله های قوی پا از زانو حمایت می کنند و ضربه را پیش از رسیدن به زانو جذب می کنند. ورزش دادن عضله های چهارسر گردش خون را در مفصل زانو افزایش می دهد و براساس یافته های پژوهش های انجام شده، تغییرات زیست شیمیایی سودمند در مایع مفصلی زانو را بر می انگیزد و خاصیت لغزندگی و روان کنندگی حرکت آن را بهبود می بخشد.
از این گذشته ورزش کردن دامنه حرکتی زانو را افزایش می دهد. با این وجود، نرمش هایی که منجر به کشش بیش از اندازه عضله های چهارسر می شوند برای آن دسته از بیماران مبتلا به آرتروز زانو که دچار انحراف زانو هستند، می توانند مضر باشند و به وخامت شرایط شان بیانجامد. پزشک معالج یا دکتر فیزیوتراپی با توجه به وضعیت زانو راهنمایی های لازم را درباره انتخاب نرمش مناسب ارائه می دهد.
آب درمانی
به استفاده از آب، در حالت مایع، یخ یا بخار، برای اهداف درمانی آب درمانی گویند. این روش شامل نرمش کردن در استخر، غوطه ور شدن در چرخش آب، سونا و کمپرس های سرد و گرم می شود. غوطه ور شدن یا نرمش کردن در آب گرم برای بیماران مبتلا به آرتروز زانو بسیار کارآمد هستند.
باندپیچی
بستن زانو، به رغم مشخص نبودن دلیل مفید بودن اش ،منجر به کاهش قابل ملاحظه درد زانوی ناشی از آرتروز می شود. دکتر فیزیوتراپی روش های باندپیچی مختلف و مناسب را به بیمار آموزش می دهد. پوست گاهی اوقات در اثر باندپیچی تحریک می شود و می سوزد.
بریس (زانوبند)
بریس های تخلیه کننده وزن، مناسب برای موارد خاصی از آرتروز زانو، برای تسکین درد زانوی مبتلایان به این بیماری طراحی می شوند. غضروف معمولا در یک سمت مفصل زانو بیش از سمت دیگر فرسوده می شود، در نتیجه استخوان ران تغییر زاویه می دهد و روی استخوان درشت نی سمت فرسایش یافته ساییده می شود.
بریس های تخلیه کننده وزن بار (فشار) روی مفصل زانو را با تغییر زاویه مفصل زانو به خود جذب می کنند. با تغییر زاویه مفصل زانو، فضایی بین استخوان ران و درشت نی ایجاد می شود که به تسکین درد و افزایش دامنه حرکتی کمک می کند. در پرتونگاری (اشعه ایکس) مشخص می گردد که آیا فضای بین استخوان ران و درشت نی زاویه دار شده اسـت یا خیر.
دکتر فیزیوتراپی پس از انجام معاینات تشخیص می دهد که آیا بستن این بریس نتیجه بخش خواهدبود یا خیر و راهنمایی لازم درخصوص تهیه بریس زانوی مناسب را ارائه می دهد.
فیزیوتراپی
یکی از درمان های آرتروز ستون فقرات فیزیوتراپی اسـت، تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) با تکانه های الکتریکی با ولتاژ پایین توسط الکترودهای متصل شده به بدن در محل درد تحریک می شوند. این روش منجر به تسکین درد برخی از بیماران می شود.
اوزون درمانی
اوزون درمانی یک روش تزریقی اسـت که باعث بازگشت جریان خون به بافت ها می شود و با مهیا کردن مواد لازم برای بافت های آسیب دیده باعث بهبودی این بافت ها می شود. این تزریق ترکیباتی از پروکائین برای کاهش درد و دوزهایی از هورمون های استروییدی برای جلوگیری از فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن و رساندن مواد لازم برای بهبودی بافت ها اسـت. در این روش از مواد ضدالتهاب و اکسیژن و اوزون برای بازسازی و ترمیم بافت ها استفاده می شود.
اوزون باعث تحریک جریان خون می شود و با افزایش اکسیژن در سلول ها باعث افزایش انرژی آنها می شود. اوزون در پراکسید ترکیب می شود و باعث تحریک جریان خون می شود و در نتیجه سلول ها مواد مورد نیاز خود را دریافت می کنند و بازسازی و ترمیم می شوند. جریان خون و سلول ها بهبود می یابد و بافت ها شروع به بهبودی می کنند. روش اوزون درمانی برای انواع مختلفی از درد زانو ناشی از ماهیچه ای یا مفصلی مانند آرتروز زانو مفید اسـت.
با استفاده از روش اوزون تراپی یا اوزون درمانی ترکیبی از اوزون، پروکایین، ویتامین B12 و مواد دیگر در بافت های نرم یا لیگامنت ها یا تاندون هایی که به استخوان متصل شده اسـت تزریق می شود این تزریق در مفصل متورم انجام می شود و باعث درمان تورم و سپس افزایش جریان خود می شود و رسوبات فیبری را تحریک می کند تا باعث شود سلول ها با کمک این رسوبات بافت های اتصال آسیب دیده را ترمیم کنند.
میزان بالایی از مواد غیرفعالی که در اتم های اکسیژنی موجود در اوزون پیدا شده اسـت زمانی که با مواد مفید و بی خطر اوزون ترکیب شوند بی خطر هستند و باعث درمان التهابات می شوند و می تواند به عنوان یک عامل تاثیرگذار محسوب شود. این تزریق باید هر 2-1 یکبار تکرار شود. بعد از اولین یا دومین اوزن درمانی برای تسکین درد آرتروز زانو بیماران به نتیجه دلخواه دست می یابند.
گلوکزآمین و کندرویتین و دیگر مکمل ها مطالعاتی درخصوص تاثیرگذاری گلوکزآمین و کندرویتین بر کاهش یا متوقف ساختن پیشرفت آرتروز در دست انجام اسـت.
*متخصص بیماری های عضلات و مفاصل، دیسک و ستون فقرات