خبرگزاری آریا -
آرتروز، یکی از عمده دلایل از کار افتادگی می باشد
آرتروز چیست و چگونه درمان می شود؟
آرتروز یا استئوآرتریت شایعترین بیماری از دسته التهاب مفاصل است. بیش از 100 نوع آرتروز وجود دارد. انواع مختلف آرتروز، علائم متفاوتی دارند و این علائم در افراد مختلف شدت های متفاوتی دارد. به طور کلی آرتروز هیچ علائمی را خارج از خود مفصل ایجاد نمی کند. آرتروز ممکن است هر مفصلی را درگیر کند.
آرتروز چیست ؟
آرتروز (Osteoarthritis)به معنی التهاب مفاصل است. التهاب یکی از واکنش های طبیعی بدن نسبت به بیماری ها و یا آسیب ها است و شامل ورم، درد، خشکی و گرفتگی می شود. التهاب هایی که برای مدت طولانی باقی می مانند و یا به صورت مکرر عود می کنند (از جمله در آرتروز) می توانند منجر به آسیب دیدن بافت های بدن شوند.
مفصل جایی است که دو یا چند استخوان به هم وصل می شوند، مانند زانو و یا لگن. بخشی از استخوان که در مفصل با استخوان دیگر درگیر می شود با ماده ای اسفنجی به نام غضروف پوشیده شده است که باعث می شود استخوان به راحتی و بدون درد حرکت کند.
در مفاصل مایعی لغزنده به نام مایع سینوویال ترشح می شود که این ماده مفصل را تغذیه کرده و اصطکاک آن را کم می کند. استخوان ها با بافت های طناب مانند بسیار قوی به نام رباط به هم متصل می شوند. رباط ها به ثبات استخوان ها کمک می کنند. عضلات و تاندون ها نیز از مفاصل پشتیبانی کرده و باعث می شوند شما بتوانید حرکت کنید.
در بیماری آرتروز، یک یا چند منطقه از یک مفصل ملتهب شده که باعث بروز درد، سفتی و گاهأ اختلالات حرکتی می شود. برخی از انواع آرتروز ها بر سایر بخش های بدن از جمله پوست و ارگان های داخلی تاثیر می گذارند.
آرتروز تا چه میزان شایع است؟
بیماری آرتروز بسیار شایع است. تخمین زده می شود که بیش از 70 میلیون آمریکایی (یعنی از هر سه نفر یک نفر) به نوعی از ورم مفاصل و یا درد در مفاصل رنج می برند. آرتروز یکی از عمده دلایل از دست دادن زمان مفید کاری و یا حتی از کار افتادگی می باشد. بیماری آرتروز می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد اما با این حال میزان شیوع آن در افراد مسن بیشتر است.
دلایل ابتلا به آرتروز
افزایش وزن به دلیل فشار زیادی که به مفاصل وارد می کند می تواند منجر به آرتروز شود
چندین فاکتور وجود دارد که میتوانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند، این عوامل شامل:
• افزایش سن. خطر ابتلا به آرتروز با افزایش سن افزایش مییابد.
• جنسیت. زنان بیشتر از مردان در خطر ابتلا به بیماری آرتروز قرار دارند.
• وراثت. بعضی از افراد بصورت مادرزاد دچار مشکلات استخوانی هستند، که خطر ابتلای آنها به آرتروز را افزایش میدهد.
• آسیب دیدن مفاصل. زمانی که مفاصل هنگام ورزش و یا سایر تصادفات آسیب میبینند، خطر ابتلای مفصل آسیب دیده به آرتروز افزایش مییابد.
• چاقی. حمل وزن بیشتر توسط بدن باعث فشار بیش از حد بر مفاصل میشود که به نوعی منجر به بیماری آرتروز می شود.
• مشاغل خاص. اگر شغل افراد از نوعی است که باعث فشار مداوم برروی مفاصل میشود، خطر ابتلای شما به آرتروز افزایش مییابد.
• سایر بیماریها. ابتلا به دیابت، کم کاری تیروئید، نقرس یا بیماری پاژه خطر ابتلا به آرتروز را افزایش میدهد.
علائم آرتروز چه چیزهایی هستند؟
آرتروز از انواع بیماری مزمن بوده که با گذر زمان شدیدتر میشود
بیش از 100 نوع آرتروز وجود دارد. انواع مختلف آرتروز، علائم متفاوتی دارند و این علائم در افراد مختلف شدت های متفاوتی دارد. به طور کلی بیماری آرتروز هیچ علائمی را خارج از خود مفصل ایجاد نمی کند. برخی از انواع آرتروز می توانند باعث احساس خستگی، تب، بثورات جلدی و علائم التهاب مفصل شوند.
علائم آرتروز یا التهاب مفصل به خودی خود می تواند شامل موارد زیر باشد:
¤ درد
¤ ورم
¤ سفتی
¤ حساسیت به لمس
¤ قرمزی
¤ داغ شدن
عوارض ابتلا به آرتروز
آرتروز از انواع بیماری مزمن بوده که با گذر زمان شدیدتر میشود. درد و خشکی مفاصل ممکن است آنقدر شدید شود که انجام کارهای روزانه را سخت کرده و یا ناممکن سازد. در موارد شدید آرتروز پزشکان ممکن است با جراحی تعویض مفصل بیماری را بهبود بخشند.
تشخیص آرتروز چگونه است؟
گاهی پزشک برای تشخیص آرتروز، آزمایش خون، ادرار و یا مایع مفصلی تجویز کند
آرتروز معمولا با گرفتن یک شرح حال از علائم و یک معاینه پزشکی توسط پزشک تشخیص داده می شود.
در برخی موارد برای تشخیص آرتروز از تکنیک های تصویر برداری نیز استفاده می شود. در برخی موارد پزشک ممکن است برای تشخیص برخی از انواع آرتروز برای شما آزمایش خون، ادرار و یا مایع مفصلی تجویز کند. این آزمایش ها می توانند به تعیین نوع آرتروز شما کنند. همچنین این آزمایش ها می توانند به رد کردن احتمال ابتلای شما به سایر بیماری های مشابه کمک کند.
درمان آرتروز
هرچند درمان کامل و شفادهندهای برای آرتروز هنوز کشف نشده، اما با انجام بعضی از درمانها میتوان درد آرتروز را کاهش داده و انعطاف و حرکت را به مفاصل برگرداند، این درمانها شامل:
♦ درمان دارویی برای آرتروز:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی میتوانند درد آرتروز را کاهش دهند
برای درمان درد آرتروز میتوان از داروهای زیر استفاده کرد:
ο استامینوفن. استامینوفن میتواند درد آرتروز را کاهش دهد اما تاثیری برروی التهاب و ورم ندارد. مصرف بیش از حد استامینوفن میتواند باعث آسیب رساندن به کبد شود.
ο داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs ). این داروها میتوانند درد و التهاب آرتروز را تا حدودی کاهش دهند، این داروها شامل ایبوپروفن، ناپروکسن و … میشوند. مصرف این داروها برای کاهش درد آرتروز ممکن است باعث ناراحتی معده، مشکلات قلبی، احساس صدا درگوش، مشکلات قلبی، خونریزی و مشکلات کبد و کلیه شوند. مصرف این داروها در افراد مسن میتواند خطرناک تر باشد.
ο داروهای مخدردار. در موارد شدید بیماری آرتروز، ممکن است داروهای مخدر دار تجویز شوند.
♦ درمان های غیر دارویی برای درمان آرتروز شامل:
ο فیزیوتراپی.
ο کار درمانی.
♦ استفاده از جراحی برای درمان آرتروز شامل:
ο استتومی (درمان آرتروز از طریق برش استخوان و جدا کردن و خارج کردن قسمتی از استخوان ).
ο تعویض مفاصل. در این روش درمان آرتروز، پزشک مفصل آسیب دیده را خارج کرده و با پروتزهای پلاستیکی و آهنی جایگزین میکند.
♦ درمان آرتروز با طب سنتی یا جایگزین:
استفاده از طب سوزنی برای کاهش درد آرتروز مفید است
این درمان ها برای کاهش درد آرتروز بجای درمانهای دارویی استفاده میشوند که شامل:
¤ طب سوزنی. یکی از روشها برای کاهش درد آرتروز استفاده از طب سوزنی است. در واقع از طب سوزنی برای کاهش درد مفصل و بهبود عملکرد مفصل استفاده میشود.
¤ تای چی و یوگا. این درمانهای ورزشی ممکن است بتوانند تاثیری بر درد آرتروز داشته باشند.
♦ درمان خانگی آرتروز:
استفاده از کمپرس های گرم در درمان خشکی مفصل و آرتروز موثر است
تغییر در سبک زندگی و استفاده از راهنمایی های زیر برای درمان خانگی آرتروز میتواند، در بهبود زندگی با آرتروز به شما کمک کند:
· استراحت. درصورتی که در مفاصل خود احساس درد و یا التهاب دارید سعی کنید بین 12 تا 24 ساعت به مفصل مربوطه استراحت دهید و فشار زیاد و مکرری به مفصل مربوط وارد نکنید.
· ورزش. ورزش میتواند تحمل شما را بالا برده و با تقویت ماهیچههای دور مفاصل، مفاصل را پایدارتر کند و باعث کاهش درد آرتروز شود. ورزش های نرم از جمله پیادهروی، دوچرخه سواری و شنا میتواند به شما کمک کند. درصورتیکه موقع ورزش احساس درد جدیدی در سایر مفاصل کردید، بدانید که ورزش برای درمان آرتروز شما مناسب نبوده و یا بیش از حد به خود فشار آوردهاید.
·کاهش وزن. کاهش وزن می تواند به بهبود آرتروز کمک کند. چاقی فشار روی مفاصل شما بخصوص مفاصل زانو و لگن را افزایش میدهد، با کاهش وزن میتوان فشار برروی مفاصل را کاهش داده و درد شما را آرامتر کند.
·کمپرس. استفاده از کمپرس های سرد باعث کاهش درد و گرفتگی عضلات شده و استفاده از کمپرس های گرم در درمان خشکی مفصل و آرتروز موثر است. هردو کمپرس ها در درمان درد موثر هستند.
·استفاده از کرمهای کاهش درد. این کرم ها و ژل ها که در داروخانهها یافت میشوند، میتوانند درد آرتروز را کاهش دهند.
·استفاده از وسایل کمکی. استفاده از وسایل کمکی می تواند برای کاهش درد آتروز موثر باشد زیرا این وسایل فشار را بر مفاصل کاهش داده و از این طریق درد را کاهش میدهند. این وسایل شامل عصا، واکر و … میباشد.
آیا می توان از آرتروز پیشگیری کرد؟
برای پیشگیری از ابتلا به آرتروز ورزش کنید
هر چند پیشگیری از ابتلا به آرتروز امکان پذیر نیست اما می توانید با رعایت نکات زیر خطر ابتلا به بیماری آرتزوز را کم کنید:
° برای پیشگیری از آرتروز سعی کنید وزن متعادل داشته باشید.
° برای جلوگیری از ابتلا به آرتروز ورزش کنید. عضلات قوی می توانند حفاظت و حمایت بهتری از استخوان ها انجام دهند.
° برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آرتروز در محیط کار از لوازم استاندارد استفاده کنید و سعی کنید در نشستن، ایستادن و بلند کردن اجسام از تکنیک ها و حالت های درست استفاده کنید.
° رژیم غذایی سالم داشته باشید. رژیم غذایی متعادل و مغذی می تواند به تقویت استخوان ها و عضلات کمک کند و از ابتلا به آرتروز پیشگیری کند.
گردآوری: بخش سلامت بیتوته
منابع:
webmd
rastineh.ir
به گزارش شفاف، آیا میدانید بزرگترین مفصل بدن زانو است؟ و مهمتر آن که آیا میدانید مفاصل زانوها بیشترین فشار را نسبت به مفاصل دیگر بدن تحمل میکنند و بیشتر در معرض آسیب قرار دارند؟جالب است بدانید موقع راه رفتن، نیرویی در حد 1.5 برابر وزن بدن به زانو تحمیل میشود. این نیرو موقع بالارفتن از پلهها در حد سه تا چهار برابر و هنگام چمباتمه زدن یا درحالت دو زانو نشستن، تقریبا هشت برابر وزن بدن میشود. بیجهت نیست که آسیبدیدگی زانو و بویژه آرتروز یا ساییدگی زانو از معمولترین علتهای درد در ناحیه زانو است.
در این بیماری، غضروف مفصل زانو دچار آسیب دیدگی و حتی خوردگی میشود. این بیماری در سنین متوسط و بالا رخ میدهد و علاوه بر ایجاد درد و ورم در ناحیه زانو با تغییر شکل و مشکل در راه رفتن شخص همراه است. با این تفاسیر، مهمترین اقدام بیماران مبتلا به آرتروز زانو برای کاهش درد و بهبود بیماری چیست؟
دکتر مرتضی رجایی، جراح و متخصص بیماریهای استخوان و ستون فقرات معتقد است: یکی از بهترین و موثرترین روشهای پیشگیری و درمان آرتروز، انجام تمرینات منظم ورزشی و آب درمانی است. همچنین اصلاح برخی عادات نادرست از نکات بسیار مهم برای بهبود سریعتر این بیماری است.
این متخصص آسیبهای ورزشی با اشاره به این که داشتن رژیم غذایی مناسب و سالم در کاهش دردهای آرتروز مفید خواهد بود، میافزاید: برخی مواد غذایی از جمله ماهی، آب پرتقال، سویا، زنجبیل و کلم بروکلی به دلیل داشتن اثرات ضدالتهابی و تسکیندهندگی به عنوان مسکن آرتروز و سایر انواع زانودرد در نظر گرفته میشود.
روشهای تسکین درد آرتروز زانو
مهمترین عوامل موثر در کاهش درد آرتروز زانو، کاهش وزن و ورزشهای مناسب است.
دکتر رجایی در این باره توضیح میدهد: توجه داشته باشد، ازدیاد وزن فشار زیادی را به زانوها و همچنین مفاصل رانها وارد میکند. این مساله خود باعث پیشرفت بیماری و تشدید علائم آرتروز میشود. بر این اساس، کم کردن وزن و رساندن وزن به حد متعادل بسیار کمککننده است.
وی درباره با اثرات ورزش بر کاهش درد آرتروز زانو تاکید میکند: هر نوع ورزشی برای زانوهای مبتلا به آرتروز مفید نیست. به همین علت توصیه میشود، برای انجام ورزش با پزشک متخصص مشورت کنید. هر ورزش و نرمشی که فشار زیادی به مفاصل زانو وارد نکند یا فعالیتهایی که لزومی به تغییر جهت سریع نداشته باشد، موثر تلقی میشود.
آیا آبدرمانی برای زانو مفید است؟
منظور از آبدرمانی شنا کردن نیست، بلکه ورزش کردن در آب است.
به گفته این متخصص، حرکت در آب به دلیل غلبه بدن بر مقاومت آب، بدن را به ورزش وا میدارد. انجام حرکاتی مانند پیادهروی، ورزشهای بیهوازی(ایروبیک) و نرمشهای معمول در آب میتواند به عنوان تمرینات آبدرمانی در نظر گرفته شود. انجام ورزش در آب، بهشرط اینکه صحیح انجام شود برای بدن بسیار مفید و موثر است. این نوع ورزش باعث تقویت قدرت عضلانی، نیروی استقامتی، انعطافپذیری بیشتر بدن و افزایش تعادل میشود.
تسکین درد با ماساژدرمانی
یکی از راههای تسکین التهاب عضلات در آرتروز فیزیوتراپی است. ماساژدرمانی از طریق بهبود جریان خون و گرم کردن ناحیه به تسکین درد و کاهش التهاب منجر میشود.
به گفته دکتر رجایی، گرما درمانی و سرما درمانی نیز میتواند برای کاهش درد آرتروز زانو بسیار موثر باشد . گرم کردن ناحیه از طریق بهبود جریان خون درون عضلات به تسکین درد منجر میشود. برای این منظور باید مفاصلی را که دچار درد است ، روزانه دو تا سه مرتبه و هر بار به مدت 20 دقیقه گرم کنید.
وی توضیح میدهد: برای گرم کردن میتوانید از حوله داغ، لامپ مادون قرمز، وان آب گرم، بالشتکهای برقی تولیدکننده گرما یا پمادها و محلولهای تولیدکننده گرما استفاده کنید. شنا کردن در استخر آب گرم یا راه رفتن درون یک چشمه آب معدنی نیزمیتواند کمککننده باشد. سرما نیز از طریق کاهش ورم موجب تسکین درد و التهاب میشود. به همین دلیل، ماساژ ناحیه به وسیله یک تکه یخ میتواند از طریق کم کردن ورم، دامنه حرکتی و عملکرد زانو را افزایش دهد.
ورزشهای التیامبخش درد زانو
شنا: ورزش شنا اولین توصیه پزشکان به بیماران مبتلا به آرتروز زانو است. شنا برای زانوها بسیار مفید است، اما شنای کرال پشت توصیه نمیشود. راه رفتن حداقل به مدت 15 دقیقه در بخش کم عمق استخر نیز بسیار مناسب است، چراکه این حرکت منجر به تقویت عضلات اطراف زانو میشود، بدون اینکه وزن بدن به زانو فشار بیاورد.
دوچرخهسواری: از آنجا که در دوچرخهسواری فشار زیادی به زانوها وارد نمیشود، میتوان این ورزش را هم برای تقویت مفصل زانو توصیه کرد.
ورزشهای زیانآور: هر نوع ورزشی که منجر به خم شدن شدید مفصل زانو شود، میتواند برای زانو زیانآور باشد. چنانچه موقع خم کردن زانو، وزنهای هم برداشته شود، فشار وارد شده به زانوها دوبرابر میشود و میزان آسیب افزایش مییابد. بنابراین در ورزشهایی که شامل حرکات خم شدن و پریدن هستند (مانند بستکبال، بدمینتون و فوتبال) احتمال آسیب زانوها بیشتر است.
سبک زندگی مبتلایان آرتروز زانو
افراد مسن مخصوصا آنهایی که دچار آرتروز زانو هستند، نباید در وضعیتهایی که مستلزم خم شدن زانو است (مانند نشستن به حالت چهارزانو و دو زانو) قرار بگیرند. به این افراد توصیه میشود برای نشستن، از صندلی راحتی یا مبل استفاده کنند .
این افراد برای خواب باید از تختخواب استفاده کنند، نه تشک. (روی زمین نخوابند).
از دستشویی فرنگی (دستشویی صندلی مانند) باید استفاده کنند.
برای بالا رفتن باید از آسانسور و پله برقی استفاده کنند، چراکه بالا رفتن از پله برای این افراد مضر است.
موقع پیادهروی از مناطق سراشیبی یا سربالایی نباید عبور کنند.
اجسام سنگین را نباید بلند کنند.
اجسام با وزن مناسب را باید به طرز صحیح از روی زمین بردارند یعنی از کمر خم نشوند. عضلات شکم را جمع کنند و در کنار جسم، زانو بزنند و آن را از زمین بردارند در حالیکه تنه خود را صاف نگه داشتهاند.
• از کفشهای پاشنه بلند استفاده نکنند.
• نشستن طولانیمدت برای این افراد مضر است.
خبرگزاری آریا-آرتروز دو نوع اولیه و ثانویه دارد، یادآور شد: نوع اولیه همان است که در اثر افزایش سن دیده میشود، اما نوع ثانویه ممکن است در هر سنی دیده شود.
به گزارش خبرگزاری آریا ،دکتر میترا عباسی ، اظهار کرد: در ایران در مطالعات جمعیتی شیوع آرتروز در شهرنشینان 16.6 درصد و در روستانشینان 15.5 درصد است. با افزایش امید به زندگی و افزایش جمعیت، سن شیوع این بیماری بیشتر خواهد شد که اثرات منفی بر سلامت و اقتصاد جامعه میگذارد و به عنوان یک موضوع بهداشتی عمومی اهمیت زیادی دارد.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در تعریف و عوامل ایجاد کننده آن گفت: آرتروز یا سائیدگی غضروف همیشه به عنوان فرسودگی مفصلی تلقی میشد و عامل اصلی آن فرسایش و تخریب غضروف به دلیل کار زیاد دانسته شده بود. اما امروزه مشخص شده که این بیماری تنها یک بیماری تخریبی و فرسایشی نیست، بلکه بیماری است که در اثر مشکل و اختلال در تمامی ارگانها و بافتهایی که مفصل را تشکیل داده و آن را حفظ میکنند به وجود میآید. همچنین التهاب در درصد زیادی از بیماران آرتروزی وجود دارد، اما نه به شکلی که در بیماری آرتریت روماتوئید (روماتیسم) دیده میشود.
آرتروز درمان قطعی دارد؟
عباسی با بیان اینکه آرتروز دو نوع اولیه و ثانویه دارد، یادآور شد: نوع اولیه همان است که در اثر افزایش سن دیده میشود، اما نوع ثانویه ممکن است در هر سنی دیده شود. مثلا به دنبال ضربه به مفصل یا به دنبال بیماریهای مادرزادی یا رشدی ایجاد شود.
این فوق تخصص روماتولوژی بیشترین مفصل درگیر در آرتروز را زانو، لگن، دست، شصت پا، گردن و ستون فقرات دانست و افزود: در آرتروز ثانویه هر مفصلی ممکن است درگیر شود. ممکن است در یک بیمار آرتروز ژنرالیزه (آرتروز در چندین مفصل) هم داشته باشیم.
عضو انجمن روماتولوژی ایران، آرتروز در زنان را بیشتر از مردان عنوان کرد و گفت: مهمترین عامل ایجاد آرتروز، سن است. افزایش سن منجر به افزایش احتمال آسیب مفصلی و کاهش توانایی مفصل برای ترمیم خود میشود. به دنبال پیری، کاهش قدرت عضلات، اختلالات منسیک نیز ایجاد می شود که آن هم زمینه تشدید بیماری را فراهم می کند.
عباسی با اشاره به اینکه ژنتیک نقش مهمی در ایجاد آرتروز مخصوصا دست دارد، یادآور شد: عامل بسیار مهم دیگر چاقی و افزایش وزن است که در حین راه رفتن معمول 3-5 برابر وزن بدن به مفاصل زانو فشار میآورد. چاقی در افراد با میانگین سنی 37 سالگی میتواند باعث آرتروز زانو باشد.
وی تصریح کرد: از عوامل مهم دیگر ایجاد آرتروز استفاده بیش از حد مفاصل و آسیبهای وارده به آن مثل آسیب به تاندونها و منیسک و ضعف عضلات چهار سر ران و عوامل تغذیهای مثل کمبود ویتامین D و ویتامین C را می توان نام برد.
این فوق تخصص بیماریهای مفاصل درباره شایعترین علل مراجعه بیماران مبتلا به آرتروز اظهار داشت: شایعترین علت مراجعه افراد به پزشک درد است؛ دردی که بیمار معمولا در جلوی زانو حس می کند، اما ممکن است به ساق پا و حتی لگن نیز انتشار پیدا کند. علامت دیگر خشکی و سفتی مخصوصا بعد از استراحت است که البته بعد از چند دقیقه حرکت و شروع فعالیت بهتر می شود و دوباره با افزایش فعالیت در طول روز، درد مفصل تشدید میشود. محدودیت حرکت مفصل و عدم توانایی خم و راست کردن زانو به طور کامل علامت دیگر آرتروز زانو است.
عباسی تاکید کرد: برای تشخیص آرتروز نیازی به انجام عکس و آزمایش نیست، مگر برای تعیین شدت آرتروز یا رد بیماریهای همراه که ممکن است نیاز به اقدامات اضافهتر باشد.
این پزشک فوق تخصص با بیان اینکه درمان این بیماری شامل سه جزء غیر دارویی، دارویی و جراحی است، خاطرنشان کرد: جزء اصلی، درمانهای غیردارویی و آموزش توصیههای بهداشتی مثل کاهش وزن، استفاده از دستشویی فرنگی، ورزش و استفاده از وسایل کمکی مثل عصا، واکر، آتل و کفشهای طبی است.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان افزود: درمانهای دارویی شامل دستهای از داروها برای کاهش درد مانند انواع مسکنها است که بصورت خوراکی یا موضعی (پماد، ژل، قطره) هستند. دسته بعدی داروهای تعدیل کننده سیر بیماری هستند که برای جلوگیری از پیشرفت بیماری به کار میروند و شامل انواع مکملهای غذایی مثل ترکیبات گلوکزامین، کندروئیتین، روغن ماهی، ترکیبات سویا، آووکادو و انواع مختلف دیگر با نامهای تجاری گوناگون.
عباسی در مورد تزریقات داخل مفصلی نیز گفت: این نوع تزریقات دو نوع کورتون و هیالورونیک اسید هستند که کورتون اثر ضد دردی و ضد التهابی داشته و چندان تاثیری روی سیر بیماری ندارد و تزریق هیالورونیک اسید نیز که آن را به عنوان ژل می شناسند نیز اثر موقتی دارد؛ هرچند که مطالعات جدید اثر بخشی آن را زیر سوال برده است.
این فوق تخصص روماتولوژی با اشاره به اینکه درمان جراحی برای دردهای مقاوم و ناتوانی شدید در انجام فعالیتهای روزمره به کار میرود، تصریح کرد: البته خود بیمار تصمیم گیرنده اصلی در مورد انجام این درمان است.
عباسی با بیان اینکه آرتروز یکی از شایعترین بیماریهای روماتولوژی در دنیا است که در قاره آسیا از شیوع خاصی برخوردار است، گفت: امروزه درمان آرتروز هنوز مشکل و دلسرد کننده است و تاکنون درمان قطعی برای آرتروز مشخص نشده؛ پس تاکید زیادی بر پیشگیری از آرتروز با رعایت نکات بهداشتی مخصوصا برای جوانان میشود.
عضو انجمن روماتولوژی ایران در پایان تاکید کرد: نکته مهم در درمان بیماران آرتروز این است که برنامه درمان هر بیمار باید اختصاصا برای شخص او طراحی شود و در بیماران مختلف، متفاوت است. پس نمیتوان گفت یک درمان خاص در تمام بیماران موثر باشد، حتی این درمان ممکن است در خود یک بیمار هم با توجه به وضعیت وی، در طول زمان تغییر کند.
یافته جدید محققان؛
داروی آرتروز به رشد مجدد موها کمک می کند
تاریخ انتشار : شنبه ۱۱ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۲۷
محققان در ماه نوامبر گزارش دادند که دو بیمار، یک مرد و یک زن، پس از مصرف دارو برای درمان آرتروز، رشد مجدد حداقل برخی از موهای خود را مشاهده کردند.
با این حال، این دارو دارای عوارض جانبی است. استفاده طولانی مدت از tofacitinib با توجه به گزارش شرکت سازنده آن، باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت های جدی و همچنین پارگی معده و روده می شود.
با این حال، این یافته های جدید برای بیماران امیدواری ایجاد می کند. دکتر دوریس دی، متخصص پوست در بیمارستان لنوکس هیل در نیویورک، که در این مطالعه شرکت نداشت، بیان کرد: «از دست دادن مو واقعا اعتماد به نفس را تحت تاثیر قرار می دهد. با مطالعه چگونگی اثرگذاری tofacitinib، محققان بهتر می توانند درک کنند چه نقصی موجب می شود که افراد ریزش مو را تجربه کنند و سپس قادر به توسعه درمان های جدید با اثرات جانبی کمتری خواهند بود.»
دکتر میترا عباسی اظهار کرد: در ایران در مطالعات جمعیتی شیوع آرتروز در شهرنشینان ۱۶.۶ درصد و در روستانشینان ۱۵.۵ درصد است. با افزایش امید به زندگی و افزایش جمعیت، سن شیوع این بیماری بیشتر خواهد شد که اثرات منفی بر سلامت و اقتصاد جامعه میگذارد و به عنوان یک موضوع بهداشتی عمومی اهمیت زیادی دارد.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در تعریف و عوامل ایجاد کننده آن گفت: آرتروز یا سائیدگی غضروف همیشه به عنوان فرسودگی مفصلی تلقی میشد و عامل اصلی آن فرسایش و تخریب غضروف به دلیل کار زیاد دانسته شده بود. اما امروزه مشخص شده که این بیماری تنها یک بیماری تخریبی و فرسایشی نیست، بلکه بیماری است که در اثر مشکل و اختلال در تمامی ارگانها و بافتهایی که مفصل را تشکیل داده و آن را حفظ میکنند به وجود میآید. همچنین التهاب در درصد زیادی از بیماران آرتروزی وجود دارد، اما نه به شکلی که در بیماری آرتریت روماتوئید (روماتیسم) دیده میشود.
عباسی با بیان اینکه آرتروز دو نوع اولیه و ثانویه دارد، یادآور شد: نوع اولیه همان است که در اثر افزایش سن دیده میشود، اما نوع ثانویه ممکن است در هر سنی دیده شود. مثلا به دنبال ضربه به مفصل یا به دنبال بیماریهای مادرزادی یا رشدی ایجاد شود.
این فوق تخصص روماتولوژی بیشترین مفصل درگیر در آرتروز را زانو، لگن، دست، شصت پا، گردن و ستون فقرات دانست و افزود: در آرتروز ثانویه هر مفصلی ممکن است درگیر شود. ممکن است در یک بیمار آرتروز ژنرالیزه (آرتروز در چندین مفصل) هم داشته باشیم.
عضو انجمن روماتولوژی ایران، آرتروز در زنان را بیشتر از مردان عنوان کرد و گفت: مهمترین عامل ایجاد آرتروز، سن است. افزایش سن منجر به افزایش احتمال آسیب مفصلی و کاهش توانایی مفصل برای ترمیم خود میشود. به دنبال پیری، کاهش قدرت عضلات، اختلالات منسیک نیز ایجاد می شود که آن هم زمینه تشدید بیماری را فراهم می کند.
عباسی با اشاره به اینکه ژنتیک نقش مهمی در ایجاد آرتروز مخصوصا دست دارد، یادآور شد: عامل بسیار مهم دیگر چاقی و افزایش وزن است که در حین راه رفتن معمول ۳-۵ برابر وزن بدن به مفاصل زانو فشار میآورد. چاقی در افراد با میانگین سنی ۳۷ سالگی میتواند باعث آرتروز زانو باشد.
وی تصریح کرد: از عوامل مهم دیگر ایجاد آرتروز استفاده بیش از حد مفاصل و آسیبهای وارده به آن مثل آسیب به تاندونها و منیسک و ضعف عضلات چهار سر ران و عوامل تغذیهای مثل کمبود ویتامین D و ویتامین C را می توان نام برد.
این فوق تخصص بیماریهای مفاصل درباره شایعترین علل مراجعه بیماران مبتلا به آرتروز اظهار داشت: شایعترین علت مراجعه افراد به پزشک درد است؛ دردی که بیمار معمولا در جلوی زانو حس می کند، اما ممکن است به ساق پا و حتی لگن نیز انتشار پیدا کند. علامت دیگر خشکی و سفتی مخصوصا بعد از استراحت است که البته بعد از چند دقیقه حرکت و شروع فعالیت بهتر می شود و دوباره با افزایش فعالیت در طول روز، درد مفصل تشدید میشود. محدودیت حرکت مفصل و عدم توانایی خم و راست کردن زانو به طور کامل علامت دیگر آرتروز زانو است.
عباسی تاکید کرد: برای تشخیص آرتروز نیازی به انجام عکس و آزمایش نیست، مگر برای تعیین شدت آرتروز یا رد بیماریهای همراه که ممکن است نیاز به اقدامات اضافهتر باشد.
این پزشک فوق تخصص با بیان اینکه درمان این بیماری شامل سه جزء غیر دارویی، دارویی و جراحی است، خاطرنشان کرد: جزء اصلی، درمانهای غیردارویی و آموزش توصیههای بهداشتی مثل کاهش وزن، استفاده از دستشویی فرنگی، ورزش و استفاده از وسایل کمکی مثل عصا، واکر، آتل و کفشهای طبی است.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان افزود: درمانهای دارویی شامل دستهای از داروها برای کاهش درد مانند انواع مسکنها است که بصورت خوراکی یا موضعی (پماد، ژل، قطره) هستند. دسته بعدی داروهای تعدیل کننده سیر بیماری هستند که برای جلوگیری از پیشرفت بیماری به کار میروند و شامل انواع مکملهای غذایی مثل ترکیبات گلوکزامین، کندروئیتین، روغن ماهی، ترکیبات سویا، آووکادو و انواع مختلف دیگر با نامهای تجاری گوناگون.
عباسی در مورد تزریقات داخل مفصلی نیز گفت: این نوع تزریقات دو نوع کورتون و هیالورونیک اسید هستند که کورتون اثر ضد دردی و ضد التهابی داشته و چندان تاثیری روی سیر بیماری ندارد و تزریق هیالورونیک اسید نیز که آن را به عنوان ژل می شناسند نیز اثر موقتی دارد؛ هرچند که مطالعات جدید اثر بخشی آن را زیر سوال برده است.
این فوق تخصص روماتولوژی با اشاره به اینکه درمان جراحی برای دردهای مقاوم و ناتوانی شدید در انجام فعالیتهای روزمره به کار میرود، تصریح کرد: البته خود بیمار تصمیم گیرنده اصلی در مورد انجام این درمان است.
عباسی با بیان اینکه آرتروز یکی از شایعترین بیماریهای روماتولوژی در دنیا است که در قاره آسیا از شیوع خاصی برخوردار است، گفت: امروزه درمان آرتروز هنوز مشکل و دلسرد کننده است و تاکنون درمان قطعی برای آرتروز مشخص نشده؛ پس تاکید زیادی بر پیشگیری از آرتروز با رعایت نکات بهداشتی مخصوصا برای جوانان میشود.
عضو انجمن روماتولوژی ایران در پایان تاکید کرد: نکته مهم در درمان بیماران آرتروز این است که برنامه درمان هر بیمار باید اختصاصا برای شخص او طراحی شود و در بیماران مختلف، متفاوت است. پس نمیتوان گفت یک درمان خاص در تمام بیماران موثر باشد، حتی این درمان ممکن است در خود یک بیمار هم با توجه به وضعیت وی، در طول زمان تغییر کند.
چند توصیه برای کاهش خطر آرتروز
آرتروز یکی از بیماریهای مزمن در حال افزایش در سرتاسر جهان است. اگر هنوز در مرحلهای هستید که غضروفتان به طول کامل تخریب نشده و از بین نرفته است امکان این وجود دارد که بروز آرتروز را با روشهای سادهای به تأخیر بیندازید.
محققان میگویند زانودرد در بین بزرگسالان زیر 65 سال نیز در حال افزایش است. حتی نمیتوانند دلیل اصلی افزایش این درد را در بین مردم توضیح دهند. یعنی هنوز بهدرستی معلوم نیست چرا هرکسی را میبینی از درد زانو و آرتروز شکایت دارد.
اما واقعاً نمیشود در مقابل پنهانی درد کشیدن مادر و خاله و تازگیها دخترخالهها بیتفاوت ماند. چون یحتمل چند سال دیگر همین دردها به سراغ خودمان هم میآید. پس بهتر است از همین اکنون و حالا که خدا را شکر چهارستون بدنمان سالم است و درد مانند خوره به جانمان نیفتاده به فکر باشیم. متأسفانه این دردها ناشی از آرتروز است که از ساییدگی و تخریب غضروف ناشی میشود. در این مطلب 6 راهکار ساده میگوییم که تا حد امکان خطر بروز این مشکلات را کاهش میدهد.
آرتروز یکی از بیماریهای مزمن در حال افزایش در سرتاسر جهان است. اگر هنوز در مرحلهای هستید که غضروفتان به طول کامل تخریب نشده و از بین نرفته است امکان این وجود دارد که بروز آرتروز را با روشهای سادهای به تأخیر بیندازید:
بدنتان را پر از ریزمغذیهای لازم کنید
معمولاً آرتروز به دلیل برخی از کمبودها به وجود میآید. منظورمان کمبود مواد مغذی و ریزمغذیهای لازم است. برای مقابله با ساییدگی و تخریب غضروف مفاصل حتماً حواستان به مصرف کافی مواد معدنی باشد. سلنیوم خواص آنتیاکسیدانی قوی دارد و از پیری سلولها بهویژه بافتهای مفاصل پیشگیری میکند.در کنار سلنیوم باید ویتامین E بدنتان را نیز تامین کنید تا قدرت و کارایی سلنیوم بالا برود.
حواستان باشد که کمبود ویتامین D نداشته باشید. متأسفانه زندگی شهری، نوع پوشش، آلودگی هوا و غیره باعث شده است که کمبود ویتامین D به یکی از شایعترین مشکلات جامعهی امروز تبدیل شود. بهتر است بدانید تمام افرادی که از آرتروز رنج میبرند کمبود ویتامین D دارند.
هر روز 6000 قدم بزنید
بهطورکلی کار بشر افراط و تفریط است. عدهای آنقدر ورزشهای سنگین انجام میدهند که غضروف برایشان نمیماند. عدهای دیگر کلاً خانهنشین هستند و از جایشان تکان نمیخورند. باید بدانید که یکی از عوامل تخریب غضروف، فرسودگی آن به دلیل عدم تحرک است. پس برای مقابله با آرتروز بهویژه آرتروز زانو، خانهنشینی و بیتحرکی را کنار بگذارید.
محققان دانشگاه بوستون به این نتیجه رسیدهاند افرادی که روزانه 6000 قدم راه میروند خطر ابتلا به آرتروز را کاهش میدهند. بیزحمت ماشینها را در پارکینگ خانهتان پارک کنید و تا سر کوچه یا خیابان را پیاده بروید. در این صورت لطف بزرگی در جهت کاهش ترافیک شهر و همچنین کاهش خطر ابتلا به آرتروز کردهاید. بهتر است بدانید محققان به افرادی که هماکنون آرتروز دارند نیز توصیه میکنند که با روزی 3000 قدم شروع کنند و بهمرور روزانه 6000 هزار قدم راه بروند.
هر هفته دو تا سه مرتبه انواع کلم میل کنید
بروکلی همانند کلم بروکسل حاوی ترکیباتی است که تولید آنزیم آسیبرسان به غضروف را مسدود میکند. این ترکیبات نجاتبخش گلوکوزینولات نام دارد. بوی خاص کلمها ناشی از همین ترکیبات گوگردی است که شما را مجبور میکند گاهی بینیتان را بگیرید. اما همین ترکیبات تولیدکنندهی بو خواص ضدالتهابی بالایی دارند که سلامت غضروفها را بالا میبرند.
توصیهی اکید داریم که هر هفته دو تا سه مرتبه از انواع کلمها بخصوص کلم بروکلی میل کنید. توصیه میکنیم از پختوپز طولانیمدت این مواد غذایی بپرهیزید چون باعث کاهش ترکیبات مغذی آنها میشود.
زردچوبه را دریابید
به همهی غذاهایتان زردچوبه بزنید. زردچوبه حاوی ترکیبی مهم و مفید به نام کورکومین است. این رنگدانه خواص آنتیاکسیدانی بالایی دارد و یک ضدالتهاب طبیعی فوقالعاده است که تأثیر مثبتی در تسکین دردهای آرتروزی دارد. کورکومین در سلولها و مفاصل بدن مانند نوعی مادهی ضدزنگ عمل میکند. در نتیجه از تخریب غضروفها پیشگیری میکند. توجه داشته باشید که فلفل سیاه، زنجبیل و همچنین روغنزیتون نیز چنین خواصی دارند.
لطفاً چند کیلو لاغر شوید
بعضیها (از جمله خودم) خود چاق بین هستند. برعکس عدهای دیگر هستند که با وجود چندین کیلو اضافهوزن خود را نی قلیان تصور میکنند. هر دوی این تصورات ذهنی، اشتباه و البته آسیبرسان است. بهتر است بدانید که این کیلوهای اضافه بار زیادی را روی مفاصل بخصوص مفصل زانو میگذارد. فراموش نکنید وقتیکه راه میروید زانوهایتان فشاری معادل سه برابر وزنتان را متحمل میشوند. در نتیجه تا حد امکان باید این فشار را از روی زانوهایتان بردارید. شاید کاهش 5 کیلوگرم از وزن به نظر ناچیز بیاید اما همین کار باعث میشود 15 کیلوگرم از فشاری که روی زانوهاست کمتر شود. وزنتان را کم کنید و روزانه همان 6000 قدم را بزنید.
هر روز شیر بنوشید
نتایج یک پژوهش آمریکایی نشان میدهد شیر کمچرب برای مقابله با آرتروز بخصوص در خانمها بسیار موثر است. مصرف و افزایش تدریجی میزان مصرف شیر در طول هفته برای افزایش استحکام و همچنین ضخامت غضروف مفید است. اگر زیاد اهل لبنیات و شیر نیستید اول با هفتهای سه لیوان شروع کنید. سپس این میزان را به هفتهای 4 تا 6 لیوان برسانید. در هفتههای بعد 7 لیوان و حتی بیشتر بنوشید. توجه داشته باشید که غضروفها خیلی زود نازک شده و از بین میروند. تا حد امکان حواستان باشد این اتفاق به این زودیها برای شما پیش نیاید.
منبع : tebyan.net
آرتروز، به دلیل تخریب غضروف های مفاصل بروز می کند
باورهای غلط درباره آرتروز
باورهای نادرستی که در خصوص ساییدگی غضروف های مفاصل وجود دارد، باعث تاثیر منفی در روند درمان بیماری آرتروز می شود. در این مطلب سعی داریم در خصوص 5 باور رایج نادرست پیرامون تخریب غضروف ها صحبت کنیم.
آرتروز یکی از آن بیماری های دژنراتیو است که به دلیل تخریب غضروف های مفاصل بروز می کند. حتما می دانید که غضروف، استخوان ها را پوشانده و حرکت مفاصل را راحت می سازد. به این ترتیب اکثر افراد تصور می کنند برای جلوگیری از تخریب غضروف ها باید از حرکت مداوم مفاصل اجتناب کرد تا ساییدگی زودتر اتفاق نیافتد. متاسفانه چنین تصوراتی باعث افزایش شدت و خطرات مربوط به تخریب غضروفی می شود، چون عدم تحرک مانع از تقویت غضروف ها شده و قدرت آنها را کاهش می دهد. باورهای نادرستی که در خصوص ساییدگی غضروف های مفاصل وجود دارد، باعث تاثیر منفی در روند درمان بیماری آرتروز می شود.
1- آرتروز ربطی به وزن بدن ندارد
کاملا اشتباه است. افرادی که از چاقی مفرط رنج می برند، بیشتر در معرض آرتروز قرار می گیرند. دلیل آن نیز فشار روی مفاصل و همچنین افزایش هورمون های التهاب زا و تخریب کننده ی سلول ها و غضروف ها است. کاهش شاخص توده ی بدن با در پیش گرفتن رژیم مناسب و ورزش به کاهش علائم التهاب زا و در نتیجه تسکین درد کمک می کند.
با این حال اگر فردی به مدت طولانی بی تحرک باشد به سختی به سمت ورزش روی می آورد. لازم است که تحرک بدنی و ورزش مناسب به تدریج وارد برنامه ی روزانه ی چنین افرادی شود.
2- تخریب غضروف ها و آرتروز مشکلی مربوط به سالمندی است
این یک باور اشتباه و رایج درباره آرتروز است. در واقع درست است که اکثر افراد با افزایش سن از مشکلاتی مانند ساییدگی مفاصل و تخریب غضروف ها رنج می برند، اما با این حال نمی توان گفت که تنها دلیل ابتلا به آرتروز افزایش سن و پیری است. واقعیت این است که آرتروز می تواند در اثر عواملی که بدن را در معرض هر نوع بیماری دیگری قرار می دهد بروز کند.
تخریب غضروفی می تواند در اثر افت کیفیت بافت ها به دلیل فشار زیاد روی مفاصل و همچنین کمبود ویتامین و مواد معدنی بدن بروز کند. در نتیجه لازم است که از سنین جوانی به فکر سلامت غضروف ها و مفاصل بود. در غیر این صورت آرتروز می تواند در هر سنی فرد را مبتلا کند.
بیماری آرتروز می تواند در هر سنی ایجاد شود
3- ورزش از ساییدگی غضروف ها جلوگیری می کند
درست است که ورزش و تحرک بدنی به پیشگیری از ساییدگی مفاصل کمک می کند، اما توجه داشته باشید که ورزش های سنگین و نامناسب تاثیری عکس دارند. تمرینات نادرست، ورزش های سنگین و روزانه باعث افزایش خطر ساییدگی غضروف ها و مفاصل و درنتیجه ابتلا به بیماری آرتروز می شود، چون حرکات مکرر و فشار زیاد روی مفاصل به غضروف ها آسیب جدی می زند.
4- بهترین تسکین دهنده درد آرتروز استراحت است
این نیز یک باور غلط درباره آرتروز است، پس احتیاط کنید. درست است افرادی که از آرتروز رنج می برند، باید چند ساعت در روز استراحت داشته باشند تا دردشان تسکین پیدا کند، اما معنی این حرف این نیست که استراحت بهترین روش مقابله با بیماری آرتروز است. فراموش نکنید که عدم تحرک بدنی و خانه نشینی علائم آرتروز را افزایش داده و درمان و مقابله با آن را دشوارتر می سازد. بر خلاف چنین باورهایی، محققان به این نتیجه رسیده اند که داشتن تحرک بدنی مناسب مانند پیاده روی می تواند خطر بیماری آرتروز را کاهش داده و به مقابله با آن کمک کند. این تاثیر بویژه در افرادی که شاخص توده ی بدنی پایینی دارند بیشتر است.
غضروف از سلول های زنده ای تشکیل شده است که باید توسط مایع سینوویال یا همان مایع بین مفصلی تغذیه شود. زمانی که تحرک بدنی دارید، فشار حاصل از این حرکات روی غضروف ها باعث می شود که این مایع راحت تر جریان داشته باشد و به این ترتیب سلول های غضروفی بهتر تغذیه می شوند و مواد مغذی مورد نیاز را دریافت می کنند. اما فقدان فعالیت بدنی و عدم جریان این مایع، به حساس و ضعیف شدن غضروف ها منجر می شود.
5- برای جلوگیری از پیشرفت بیماری آرتروز کاری نمی توان کرد
هر فردی قدرت این را دارد که سرعت رشد بیماری را عقب بیاندازد و از پیشروی آن جلوگیری کند. با وجود اینکه تا کنون روش قطعی برای معالجه ی بیماری آرتروز کشف نشده است، اما با این حال داشتن رژیم غذایی متعادل و مصرف برخی داروها مانع از پیشروی علائم بیماری آرتروز شده و کیفیت زندگی را بهبود می دهد. داروهای متعدد و درمان های طبیعی زیادی وجود دارد که باعث کاهش التهاب شده و از غضروف ها محافظت بیشتری می کنند.
حرف آخر
حال که با این باورهای رایج و نادرست درباره بیماری آرتروز آشنا شدید، باید بدانید که ابتلا به مشکل آرتروز آخر دنیا نیست. بسیاری از افراد به دلیل ناآگاهی و اطلاعات نادرست، بیشتر از این بیماری آسیب دیده اند. بهتر است آگاهی تان را در خصوص این مشکل بالا ببرید تا مفاصل تان سالم تر بماند.
اگر اضافه وزن دارید، حتما با بهبود تغذیه و در پیش گرفتن ورزش مناسب، وزن تان را کاهش دهید. تناسب اندام کیفیت زندگی را بهبود می دهد و بسیاری از بیماری ها از جمله تخریب غضروف ها را به تاخیر می اندازد. حتما تحت نظر یک متخصص قرار بگیرید تا از پیشرفت بیماری آرتروز جلوگیری شود. فراموش نکنید که برای تقویت غضروف ها باید ورزش منظم و مناسبی داشته باشید. اگر هیچ وقت در زندگی تان اهل ورزش نبوده اید، باید به تدریج شروع به این کار کنید و از گذاشتن فشار دوچندان بر بدن تان خودداری کنید.
منبع : tebyan.net
نداشتن فعاليت بدني، از دلايل اصلي ابتلا به آرتروز و دردهای مفصلی است
علل كاهش سن ابتلا به آرتروز و زانودرد
متخصصان معتقدند سن شروع بيماريهاي مفصلي كاهش يافته است، طوريكه تا حدود 20 سال قبل، اكثر افرادي كه براي درمان دردهاي مفصلي به درمانگاههاي فيزيوتراپي و ارتوپدي مراجعه ميكردند، افراد بالاي 55 تا 60 سال بودند و در واقع تخريب غضروف مفصلي در سنين بالا شروع ميشد، ولي امروزه اين سن به 30 سال كاهش پيدا كرده و پزشكان شاهد مراجعه بيماراني با سنين 30 تا 50 سال با دردهاي گردن، زانو، كمر و ساير مفاصل به مراكز درماني هستند.
ابتلا به آرتزوز و درد های مفصلی به علت سبک زندگی غلط
دكتر رحيمي- متخصص فيزيوتراپي- دليل كاهش سن ابتلا به آرتروز و دردهاي مفصلي را شيوه ي زندگي نامناسب، وضعيت كاري و شغلي افراد ذكر ميكند و ميگويد: «بيتحركي در محيطهاي اداري و نداشتن فعاليتهاي بدني در زندگي، از دلايل اصلي اين بحران اجتماعي است.»
دكتر نجاتيان - فيزيوتراپيست- هم با اشاره به اينكه يكي از عوامل كاهش سن ابتلا به بيماريهاي مفصلي در ايران، اشكال در وضعيت حركتي به خاطر زندگي شهرنشيني است، ميگويد: «نشستن، خوابيدن، نوع راهرفتن و نوع كفش انتخابي در ميان مردم ما اصلا استاندارد نيست. اين در حالي است كه حتي آموزشهاي لازم براي اصلاح اين سبك زندگي در كشور ما وجود ندارد. در كشورهاي پيشرفته به همه افراد آموزشهاي لازم براي كار در ادارهها و... از طريق مجلات و بروشورهاي مختلف داده ميشود، ولي در ايران هيچكدام از اين اقدامات صورت نميگيرد.»
اين فيزيوتراپ با بيان اينكه علت ديگر شيوع اين بيماريها نداشتن فعاليتهاي ورزشي است، بهطوري كه كمتر از 10درصد افراد جامعه بهطور روزمره ورزش ميكنند، ادامه ميدهد: «در بسياري از افراد، هماهنگي ميان عضلات وجود ندارد و اين امر ميتواند يا بهعلت عوامل ژنتيك باشد يا بهعلت چاقي بيش از حد. همچنين تغذيه نيز از جمله عواملي است كه بهخصوص در كودكان، از وضعيت نامناسبي برخوردار است.
امروزه كودكان به جاي آب، نوشابه مي نوشند. مصرف نوشابه به خاطر اسيد فسفريك، جذب كلسيم را محدود ميكند و اگر بهطور روزمره از اين ماده استفاده شود، در سنين جواني افراد به سرعت دچار بيماريهاي مفصلي ميشوند. همچنين امروزه در بين كودكان بهخصوص در مدارس، شير يا عرضه نميشود يا با كيفيت بسيار پايين عرضه ميشود كه اين امر خود زمينه را براي افزايش بيماريهاي مفصلي در جواني آماده ميكند.»
یكي از عوامل كاهش سن ابتلا به بيماريهاي مفصلي، اشكال در وضعيت حركتي است
رايجترين درد، درد زانو است
به گفته متخصصان، به ازاي هر يك كيلو اضافهوزن در سطح صاف، حدود 3 تا 5 برابر فشار بيشتر به زانوها وارد ميشود كه در مواقع بالا و پايينرفتن از پله، اين فشار 10 برابر ميشود. همچنين شايعترين دردهاي مفاصل مربوط به كشكك زانو است كه در واقع استخواني است كه داخل تاندون عضله چهارسر ران قرار گرفته و در هر خم و راستشدن زانو حدود 7 تا 8 سانتيمتر اين استخوان روي زانو حركت ميكند.
هرچه اين حركت طبيعيتر باشد، مشكلات آن كمتر خواهد بود، ولي اگر در مسير حركت كشكك روي زانو، مقداري انحراف به طرف داخل يا خارج وجود داشته باشد، باعث خراش غضروف يا نرمشدگي آن ميشود كه موجبات درد و ناراحتي را در قسمت جلوي زانو فراهم ميكند.
دكتر تركمان، متخصص زانو در اين باره توضيح ميدهد: «بيشترين دردهاي زانو در افراد جوان- بهخصوص زنان جوان- به وجود ميآيد و شايعترين علت آن، يكي ضعف عضله چهار سر ران است كه اين عضله بهطور طبيعي در زنان ضعيفتر است و ديگري رعايتنكردن برخي اصول نشستن و برخاستن است، مثل دوزانو يا چهارزانو نشستن يا بالا رفتن از سطح شيبدار بهمدت طولاني و يا خم بودن زانو به مدت زياد كه در نتيجه كارهاي اداري در فرد به وجود ميآيد و البته از همه مهمتر ضعف عضله چهارسر ران است که نياز به تقويت دارد.»
وي تصريح ميكند: «البته برخي عوامل فرعي وجود دارند كه باعث ميشوند آرتروز زودتر يا شديدتر به وجود آيد. يکي از اين عوامل، افزايش وزن و چاقي فرد است که ارتباط مستقيم با دردهاي زانو دارد. علاوه بر آن انحراف زانو به شكل پرانتزي يا ضربدري موجب ميشود كه وزن بدن بهطور يكسان روي سطح زانو پخش نشود و يك طرف، فشار بيشتري را تحمل كند و در نهايت اين فشار باعث ساييدگي مفصل شود. البته در ايران، انحراف از نوع پرانتزي بيشتر از ضربدري شايع است.»
درد مفاصل و آرتروز با بی تحرکی درمان نمی شود
برخي از مردم به اشتباه تصور ميكنند كه صرفا با حذف فشار از روي مفصل و ثابتنگهداشتن آن، مشكلشان حل ميشود، درصورتي كه به گفته متخصصان، نداشتن تحرك مناسب، خود خطرات جدي مانند آرتروز مفصل را در پيدارد، زيرا تغذيه مفصل از طريق تحرك صورت ميگيرد.
از مهمترين عوامل پيشگيرانه و درمان آسيبهاي مفصل زانو، كاهش وزن است
دكتر هاديان، دانشيار دانشگاه علوم پزشكي تهران هم فشارهاي طولاني و ثابت روي مفصل را مانند فشار روي يك اسفنج آغشته به آب ميداند كه در اثر فشار، آب خود را از دست ميدهد و مفصل در اين شرايط آماده تخريب ميشود.
وي عادتهاي غلط در زندگي روزمره مانند نشستن به صورت چهار زانو و استفاده از توالتهاي ايراني را از جمله موارد تشديدكننده آسيب به مفصل زانو ذكر كرده و ميگويد: «عضلات در بدن همانند كمك فنرها در ماشين عمل كرده و مانع از ايجاد فشار روي اسكلت استخواني و مفاصل بدن ميشوند، براي همين تقويت عضلات چهار سر ران و عضلات پشت ران، هماهنگي در تقويت عضلات، كاهش وزن، تغذيه صحيح، تحرك مناسب و انجام ورزشهاي درست (و حتيالامكان با نظارت متخصصين فيزيوتراپي و طب ورزش) از جمله راهكارهاي پيشگيرانه و درماني درد مفصل زانو است.»
وي يكي از مهمترين عوامل پيشگيرانه و درمان آسيبهاي مفصل زانو را كاهش وزن ميداند: «بهعنوان مثال فشار وارد بر مفصل زانو در هنگام بالارفتن از پلهها معادل سه برابر وزن بدن و در هنگام پايين آمدن، 7 تا 8 برابر وزن بدن است و اين امر خود دليل محكمي در كاستن وزن بدن در جهت سلامت مفاصل بهخصوص مفصل زانو خواهد بود.»
پيشگيري، مهمتر از درمان
متخصصان بهترين راه درمان آرتروز را كاهش عوامل به وجود آورنده آن ميدانند و توصيه ميكنند افراد از دو زانو و چهار زانو نشستن پرهيز كنند. همچنين افرادي كه مشكل زانو دارند، راهرفتن در سطح صاف را در برنامه زندگي خود قرار دهند، زيرا هيچ آرتروزي مانع از راهرفتن افراد در سطح صاف نمي شود.
البته درمانهاي دارويي و جراحي زانو هم در موارد شديدتر، از درمانهاي مفيد و ضروري آسيبهاي مفصل زانو هستند. در عمل جراحي زانو كه رويه مفصلي تعويض ميشود، در واقع مفصل مصنوعي براي فرد گذاشته ميشود و درد تا حد زيادي كاهش مييابد.
منبع : hamshahrionline.ir
آرتروز، به دلیل تخریب غضروف های مفاصل بروز می کند
باورهای غلط درباره آرتروز
باورهای نادرستی که در خصوص ساییدگی غضروف های مفاصل وجود دارد، باعث تاثیر منفی در روند درمان بیماری آرتروز می شود. در این مطلب سعی داریم در خصوص 5 باور رایج نادرست پیرامون تخریب غضروف ها صحبت کنیم.
آرتروز یکی از آن بیماری های دژنراتیو است که به دلیل تخریب غضروف های مفاصل بروز می کند. حتما می دانید که غضروف، استخوان ها را پوشانده و حرکت مفاصل را راحت می سازد. به این ترتیب اکثر افراد تصور می کنند برای جلوگیری از تخریب غضروف ها باید از حرکت مداوم مفاصل اجتناب کرد تا ساییدگی زودتر اتفاق نیافتد. متاسفانه چنین تصوراتی باعث افزایش شدت و خطرات مربوط به تخریب غضروفی می شود، چون عدم تحرک مانع از تقویت غضروف ها شده و قدرت آنها را کاهش می دهد. باورهای نادرستی که در خصوص ساییدگی غضروف های مفاصل وجود دارد، باعث تاثیر منفی در روند درمان بیماری آرتروز می شود.
1- آرتروز ربطی به وزن بدن ندارد
کاملا اشتباه است. افرادی که از چاقی مفرط رنج می برند، بیشتر در معرض آرتروز قرار می گیرند. دلیل آن نیز فشار روی مفاصل و همچنین افزایش هورمون های التهاب زا و تخریب کننده ی سلول ها و غضروف ها است. کاهش شاخص توده ی بدن با در پیش گرفتن رژیم مناسب و ورزش به کاهش علائم التهاب زا و در نتیجه تسکین درد کمک می کند.
با این حال اگر فردی به مدت طولانی بی تحرک باشد به سختی به سمت ورزش روی می آورد. لازم است که تحرک بدنی و ورزش مناسب به تدریج وارد برنامه ی روزانه ی چنین افرادی شود.
2- تخریب غضروف ها و آرتروز مشکلی مربوط به سالمندی است
این یک باور اشتباه و رایج درباره آرتروز است. در واقع درست است که اکثر افراد با افزایش سن از مشکلاتی مانند ساییدگی مفاصل و تخریب غضروف ها رنج می برند، اما با این حال نمی توان گفت که تنها دلیل ابتلا به آرتروز افزایش سن و پیری است. واقعیت این است که آرتروز می تواند در اثر عواملی که بدن را در معرض هر نوع بیماری دیگری قرار می دهد بروز کند.
تخریب غضروفی می تواند در اثر افت کیفیت بافت ها به دلیل فشار زیاد روی مفاصل و همچنین کمبود ویتامین و مواد معدنی بدن بروز کند. در نتیجه لازم است که از سنین جوانی به فکر سلامت غضروف ها و مفاصل بود. در غیر این صورت آرتروز می تواند در هر سنی فرد را مبتلا کند.
بیماری آرتروز می تواند در هر سنی ایجاد شود
3- ورزش از ساییدگی غضروف ها جلوگیری می کند
درست است که ورزش و تحرک بدنی به پیشگیری از ساییدگی مفاصل کمک می کند، اما توجه داشته باشید که ورزش های سنگین و نامناسب تاثیری عکس دارند. تمرینات نادرست، ورزش های سنگین و روزانه باعث افزایش خطر ساییدگی غضروف ها و مفاصل و درنتیجه ابتلا به بیماری آرتروز می شود، چون حرکات مکرر و فشار زیاد روی مفاصل به غضروف ها آسیب جدی می زند.
4- بهترین تسکین دهنده درد آرتروز استراحت است
این نیز یک باور غلط درباره آرتروز است، پس احتیاط کنید. درست است افرادی که از آرتروز رنج می برند، باید چند ساعت در روز استراحت داشته باشند تا دردشان تسکین پیدا کند، اما معنی این حرف این نیست که استراحت بهترین روش مقابله با بیماری آرتروز است. فراموش نکنید که عدم تحرک بدنی و خانه نشینی علائم آرتروز را افزایش داده و درمان و مقابله با آن را دشوارتر می سازد. بر خلاف چنین باورهایی، محققان به این نتیجه رسیده اند که داشتن تحرک بدنی مناسب مانند پیاده روی می تواند خطر بیماری آرتروز را کاهش داده و به مقابله با آن کمک کند. این تاثیر بویژه در افرادی که شاخص توده ی بدنی پایینی دارند بیشتر است.
غضروف از سلول های زنده ای تشکیل شده است که باید توسط مایع سینوویال یا همان مایع بین مفصلی تغذیه شود. زمانی که تحرک بدنی دارید، فشار حاصل از این حرکات روی غضروف ها باعث می شود که این مایع راحت تر جریان داشته باشد و به این ترتیب سلول های غضروفی بهتر تغذیه می شوند و مواد مغذی مورد نیاز را دریافت می کنند. اما فقدان فعالیت بدنی و عدم جریان این مایع، به حساس و ضعیف شدن غضروف ها منجر می شود.
5- برای جلوگیری از پیشرفت بیماری آرتروز کاری نمی توان کرد
هر فردی قدرت این را دارد که سرعت رشد بیماری را عقب بیاندازد و از پیشروی آن جلوگیری کند. با وجود اینکه تا کنون روش قطعی برای معالجه ی بیماری آرتروز کشف نشده است، اما با این حال داشتن رژیم غذایی متعادل و مصرف برخی داروها مانع از پیشروی علائم بیماری آرتروز شده و کیفیت زندگی را بهبود می دهد. داروهای متعدد و درمان های طبیعی زیادی وجود دارد که باعث کاهش التهاب شده و از غضروف ها محافظت بیشتری می کنند.
حرف آخر
حال که با این باورهای رایج و نادرست درباره بیماری آرتروز آشنا شدید، باید بدانید که ابتلا به مشکل آرتروز آخر دنیا نیست. بسیاری از افراد به دلیل ناآگاهی و اطلاعات نادرست، بیشتر از این بیماری آسیب دیده اند. بهتر است آگاهی تان را در خصوص این مشکل بالا ببرید تا مفاصل تان سالم تر بماند.
اگر اضافه وزن دارید، حتما با بهبود تغذیه و در پیش گرفتن ورزش مناسب، وزن تان را کاهش دهید. تناسب اندام کیفیت زندگی را بهبود می دهد و بسیاری از بیماری ها از جمله تخریب غضروف ها را به تاخیر می اندازد. حتما تحت نظر یک متخصص قرار بگیرید تا از پیشرفت بیماری آرتروز جلوگیری شود. فراموش نکنید که برای تقویت غضروف ها باید ورزش منظم و مناسبی داشته باشید. اگر هیچ وقت در زندگی تان اهل ورزش نبوده اید، باید به تدریج شروع به این کار کنید و از گذاشتن فشار دوچندان بر بدن تان خودداری کنید.
منبع : tebyan.net
نداشتن فعاليت بدني، از دلايل اصلي ابتلا به آرتروز و دردهای مفصلی است
علل كاهش سن ابتلا به آرتروز و زانودرد
متخصصان معتقدند سن شروع بيماريهاي مفصلي كاهش يافته است، طوريكه تا حدود 20 سال قبل، اكثر افرادي كه براي درمان دردهاي مفصلي به درمانگاههاي فيزيوتراپي و ارتوپدي مراجعه ميكردند، افراد بالاي 55 تا 60 سال بودند و در واقع تخريب غضروف مفصلي در سنين بالا شروع ميشد، ولي امروزه اين سن به 30 سال كاهش پيدا كرده و پزشكان شاهد مراجعه بيماراني با سنين 30 تا 50 سال با دردهاي گردن، زانو، كمر و ساير مفاصل به مراكز درماني هستند.
ابتلا به آرتزوز و درد های مفصلی به علت سبک زندگی غلط
دكتر رحيمي- متخصص فيزيوتراپي- دليل كاهش سن ابتلا به آرتروز و دردهاي مفصلي را شيوه ي زندگي نامناسب، وضعيت كاري و شغلي افراد ذكر ميكند و ميگويد: «بيتحركي در محيطهاي اداري و نداشتن فعاليتهاي بدني در زندگي، از دلايل اصلي اين بحران اجتماعي است.»
دكتر نجاتيان - فيزيوتراپيست- هم با اشاره به اينكه يكي از عوامل كاهش سن ابتلا به بيماريهاي مفصلي در ايران، اشكال در وضعيت حركتي به خاطر زندگي شهرنشيني است، ميگويد: «نشستن، خوابيدن، نوع راهرفتن و نوع كفش انتخابي در ميان مردم ما اصلا استاندارد نيست. اين در حالي است كه حتي آموزشهاي لازم براي اصلاح اين سبك زندگي در كشور ما وجود ندارد. در كشورهاي پيشرفته به همه افراد آموزشهاي لازم براي كار در ادارهها و... از طريق مجلات و بروشورهاي مختلف داده ميشود، ولي در ايران هيچكدام از اين اقدامات صورت نميگيرد.»
اين فيزيوتراپ با بيان اينكه علت ديگر شيوع اين بيماريها نداشتن فعاليتهاي ورزشي است، بهطوري كه كمتر از 10درصد افراد جامعه بهطور روزمره ورزش ميكنند، ادامه ميدهد: «در بسياري از افراد، هماهنگي ميان عضلات وجود ندارد و اين امر ميتواند يا بهعلت عوامل ژنتيك باشد يا بهعلت چاقي بيش از حد. همچنين تغذيه نيز از جمله عواملي است كه بهخصوص در كودكان، از وضعيت نامناسبي برخوردار است.
امروزه كودكان به جاي آب، نوشابه مي نوشند. مصرف نوشابه به خاطر اسيد فسفريك، جذب كلسيم را محدود ميكند و اگر بهطور روزمره از اين ماده استفاده شود، در سنين جواني افراد به سرعت دچار بيماريهاي مفصلي ميشوند. همچنين امروزه در بين كودكان بهخصوص در مدارس، شير يا عرضه نميشود يا با كيفيت بسيار پايين عرضه ميشود كه اين امر خود زمينه را براي افزايش بيماريهاي مفصلي در جواني آماده ميكند.»
یكي از عوامل كاهش سن ابتلا به بيماريهاي مفصلي، اشكال در وضعيت حركتي است
رايجترين درد، درد زانو است
به گفته متخصصان، به ازاي هر يك كيلو اضافهوزن در سطح صاف، حدود 3 تا 5 برابر فشار بيشتر به زانوها وارد ميشود كه در مواقع بالا و پايينرفتن از پله، اين فشار 10 برابر ميشود. همچنين شايعترين دردهاي مفاصل مربوط به كشكك زانو است كه در واقع استخواني است كه داخل تاندون عضله چهارسر ران قرار گرفته و در هر خم و راستشدن زانو حدود 7 تا 8 سانتيمتر اين استخوان روي زانو حركت ميكند.
هرچه اين حركت طبيعيتر باشد، مشكلات آن كمتر خواهد بود، ولي اگر در مسير حركت كشكك روي زانو، مقداري انحراف به طرف داخل يا خارج وجود داشته باشد، باعث خراش غضروف يا نرمشدگي آن ميشود كه موجبات درد و ناراحتي را در قسمت جلوي زانو فراهم ميكند.
دكتر تركمان، متخصص زانو در اين باره توضيح ميدهد: «بيشترين دردهاي زانو در افراد جوان- بهخصوص زنان جوان- به وجود ميآيد و شايعترين علت آن، يكي ضعف عضله چهار سر ران است كه اين عضله بهطور طبيعي در زنان ضعيفتر است و ديگري رعايتنكردن برخي اصول نشستن و برخاستن است، مثل دوزانو يا چهارزانو نشستن يا بالا رفتن از سطح شيبدار بهمدت طولاني و يا خم بودن زانو به مدت زياد كه در نتيجه كارهاي اداري در فرد به وجود ميآيد و البته از همه مهمتر ضعف عضله چهارسر ران است که نياز به تقويت دارد.»
وي تصريح ميكند: «البته برخي عوامل فرعي وجود دارند كه باعث ميشوند آرتروز زودتر يا شديدتر به وجود آيد. يکي از اين عوامل، افزايش وزن و چاقي فرد است که ارتباط مستقيم با دردهاي زانو دارد. علاوه بر آن انحراف زانو به شكل پرانتزي يا ضربدري موجب ميشود كه وزن بدن بهطور يكسان روي سطح زانو پخش نشود و يك طرف، فشار بيشتري را تحمل كند و در نهايت اين فشار باعث ساييدگي مفصل شود. البته در ايران، انحراف از نوع پرانتزي بيشتر از ضربدري شايع است.»
درد مفاصل و آرتروز با بی تحرکی درمان نمی شود
برخي از مردم به اشتباه تصور ميكنند كه صرفا با حذف فشار از روي مفصل و ثابتنگهداشتن آن، مشكلشان حل ميشود، درصورتي كه به گفته متخصصان، نداشتن تحرك مناسب، خود خطرات جدي مانند آرتروز مفصل را در پيدارد، زيرا تغذيه مفصل از طريق تحرك صورت ميگيرد.
از مهمترين عوامل پيشگيرانه و درمان آسيبهاي مفصل زانو، كاهش وزن است
دكتر هاديان، دانشيار دانشگاه علوم پزشكي تهران هم فشارهاي طولاني و ثابت روي مفصل را مانند فشار روي يك اسفنج آغشته به آب ميداند كه در اثر فشار، آب خود را از دست ميدهد و مفصل در اين شرايط آماده تخريب ميشود.
وي عادتهاي غلط در زندگي روزمره مانند نشستن به صورت چهار زانو و استفاده از توالتهاي ايراني را از جمله موارد تشديدكننده آسيب به مفصل زانو ذكر كرده و ميگويد: «عضلات در بدن همانند كمك فنرها در ماشين عمل كرده و مانع از ايجاد فشار روي اسكلت استخواني و مفاصل بدن ميشوند، براي همين تقويت عضلات چهار سر ران و عضلات پشت ران، هماهنگي در تقويت عضلات، كاهش وزن، تغذيه صحيح، تحرك مناسب و انجام ورزشهاي درست (و حتيالامكان با نظارت متخصصين فيزيوتراپي و طب ورزش) از جمله راهكارهاي پيشگيرانه و درماني درد مفصل زانو است.»
وي يكي از مهمترين عوامل پيشگيرانه و درمان آسيبهاي مفصل زانو را كاهش وزن ميداند: «بهعنوان مثال فشار وارد بر مفصل زانو در هنگام بالارفتن از پلهها معادل سه برابر وزن بدن و در هنگام پايين آمدن، 7 تا 8 برابر وزن بدن است و اين امر خود دليل محكمي در كاستن وزن بدن در جهت سلامت مفاصل بهخصوص مفصل زانو خواهد بود.»
پيشگيري، مهمتر از درمان
متخصصان بهترين راه درمان آرتروز را كاهش عوامل به وجود آورنده آن ميدانند و توصيه ميكنند افراد از دو زانو و چهار زانو نشستن پرهيز كنند. همچنين افرادي كه مشكل زانو دارند، راهرفتن در سطح صاف را در برنامه زندگي خود قرار دهند، زيرا هيچ آرتروزي مانع از راهرفتن افراد در سطح صاف نمي شود.
البته درمانهاي دارويي و جراحي زانو هم در موارد شديدتر، از درمانهاي مفيد و ضروري آسيبهاي مفصل زانو هستند. در عمل جراحي زانو كه رويه مفصلي تعويض ميشود، در واقع مفصل مصنوعي براي فرد گذاشته ميشود و درد تا حد زيادي كاهش مييابد.
منبع : hamshahrionline.ir