در آغوش گرفتن فرزند علاوه بر اینکه او را آرام میکند باعث رشد او نیز خواهد شد.
به گزارش آلامتو و به نقل از بازده؛ “یادت باشد امروز هم فرزندت را در آغوش بگیری” – چرا همیشه این جمله را می‌شنویم؟
پادشاه فردریک دوم از آلمان یک آزمایش بسیار جالب و در عین حال بسیار ناراحت‌کننده انجام داد. در این آزمایش ۵۰ کودک انتخاب شدند و او مادرخوانده‌هایی را استخدام کرد تا از این کودکان نگهداری کنند. به آنها دستور اکید داده شد که این کودکان را هرگز نوازش نکنند، آنها را در آغوش خود تکان ندهند و با آنها صحبت نکنند. مادرخوانده‌ها مجبور بودند فقط ابتدایی‌ترین وظایف را انجام بدهند. همه‌ی ۵۰ کودک تلف شدند- به دلیل عدم رشد تحت این شرایط!
مدت کوتاهی پس از سقوط دیوار برلین مشخص شد که بچه‌های یتیم در کشورهای بلوک شرق در وضعیت اسفناکی زندگی می‌کنند. ماری کارلسن، پژوهشگری از دانشکده‌ی پزشکی هاروارد، یک یتیم‌‌خانه‌ی پرجمعیت در رومانی را مورد بررسی قرار داد.
او متوجه شد که تعداد زیادی نوزادان در تخت‌ها دراز کشیده‌اند و هیچ توجهی به آنها نمی‌شود و کارکنان به حدی کار می‌کردند که به شدت لاغر بودند. متاسفانه، چنین شرایطی باعث شده بود که تماس با کودکان تنها محدود به زمان غذا دادن به آنها باشد.
شیرخوارگاه سکوت ترسناکی داشت، نه صدای گریه و غان و غونی به گوش می‌رسید، و نه حتی صدای ناله! او دو سال بعد به آنجا بازگشت و سطوح بالا و نگران‌کننده‌ای از یک هورمون استرس را که به مغز آسیب می‌رساند، کشف کرد. به نظر می‌رسید که همه‌ی آنها از رشد بازمانده بودند و نسبت به سن‌شان رشد مناسبی نداشتند.
اخیرا پسر جوانی به نام آریتوم به طور موقت به فرزندی پذیرفته شد و سپس به تنهایی به روسیه بازگشت. طبق گزارش‌ها او مشکلات حاد روانی داشت که همگی در سالهای اولیه‌ی کودکی او در یتیم‌خانه ریشه داشتند.
قطعا از روی این دو تجربه‌ی فردی می‌توانیم نتیجه بگیریم که کودکانی که محبت نمیبینند، نه تنها رشد نمی‌کنند بلکه حتی دیده شده‌اســت که در شرایط خیلی بد تلف نیز شده‌اند. این امر به ما درس مهمی می‌آموزد- همه‌ی انسان‌ها به عشق، محبت و رابطه نیاز دارند.
مطالعاتی صورت گرفته‌اســت در رابطه با این موضوع که چه‌طور لمس کردن فشار خون را پایین می‌آورد و صحنه‌ای سرشار از آرامش ایجاد میکند. احساس تعلق و درک شدن، باعث رشد روزافزون در سطوح متعدد میشود. من مطمئنم که همه‌ی ما دوست داریم فرزندان‌مان رشد کنند و سرآمد بقیه باشند.
ویرجینیا ساتیر، نویسنده و روانشناس امریکایی، این موضوع را به این شکل جمع‌بندی میکند: ” ما برای زنده بودن به چهار بار در آغوش گرفته شدن نیاز داریم، برای نیرو گرفتن باید روزی ۸ بار و برای رشد باید روزی ۱۲ بار در آغوش گرفته شویم.” این توضیح قطعا نشان می‌دهد که صحبت کردن با کودک‌تان در سه سال اول زندگی او چه‌قدر میتواند رشد او را بهتر کند.
آمار حیرت‌انگیز زیر را ملاحظه کنید:
۱. تعداد کلماتی که کودکان خانواده‌های پرحرف تا زمان سه سالگی می‌شنوند، احتمالا ۳۰ میلیون بیشتر اســت.
۲. هر چه تعداد کلماتی که تا سن سه سالگی می‌شنوند بیشتر باشد، بهتر می‌توانند در آزمون‌های شناختی امتیاز بیاورند.
۳. چنین کودکانی در آزمون آمادگی خواندن کلاس سوم، امتیاز بالاتری کسب می‌کنند.
۴. صحبت با فرزندان‌تان باعث میشود که در آنها اعتماد ایجاد شود، و روابط سالم‌تر و مهارت‌های اجتماعی بهتری داشته باشند.
چند فعالیت وجود دارد که با استفاده از آنها می‌توانید با یک تیر دو نشان بزنید:
۱. از همان ابتدا شروع کنید. در دوران جنینی برای آنها کتاب و آواز بخوانید و شکم‌تان را نوازش کنید.
۲. از زمان تولد، فرزندتان را در آغوش بگیرید و نوازش‌اش کنید، و در عین حال برایش کتاب بخوانید و درباره‌ی آن کتاب با او صحبت کنید.
۳. با آنها بازی‌هایی انجام بدهید که ترکیبی از کلمات و تماس فیزیکی هستند.
۴. آنها را تکان بدهید و برای‌شان آواز بخوانید.
۵. بازی‌های شناختی مانند نام بردن قسمت‌های مختلف بدن و اعضای خانواده انجام بدهید.
۶. از خواندن آثار کلاسیک یا متون مقدس برای آنها ترسی نداشته باشید. شاید فکر می‌کنید که آنها چنین مطالبی را درک نخواهند کرد، اما با این کار آنها را در معرض میلیون‌ها کلمه قرار می‌دهید و به این ترتیب دایره‌ی واژگان‌شان را قوی و آنها را تبدیل به دانش‌آموزان بهتری می‌کنید.
۷. فقط بنشینید و با آنها درباره‌ی روزتان، صحبت کنید و درهنگام صحبت مکررا نوازش‌اش کنید.
۸. وقتی گرفتار هستید، از خواهر و برادر بزرگ‌تر، مادربزرگ و پدربزرگ و دیگر اعضای خانواده برای انجام این فعالیت‌ها کمک بگیرید.
۹. حتی زمانی که بزرگ‌تر می‌شوند، حداقل چند دقیقه در روز برای داشتن یک گفت‌وگوی دو نفره پیدا کنید.
همه‌ی ما در پایان روز فرزندانی شاد و خوشحال می‌خواهیم. از هر فرصتی برای جذب کردن آنها استفاده کنید، بغل‌شان کنید و با آنها حرف بزنید. درباره‌ی مسائل مختلف با آنها گفت‌وگو کنید. این عادت تبدیل به “طبیعت دوم” شما خواهدشد اگر شروع کنید- فرزند فرهیخته و بالیده‌تان روزی از شما تشکر خواهد کرد و همین ارزش تمام این کارها را دارد!
