کفاره روزه وقتی که روزه ای را نگرفته باشیم و تا سال بعد قضای آن به تاخیر بیفتد واجب می شود. کفاره روزه شامل اطعام فقیر و یا گرفتن روزه باشد.
در تعریف کفاره گفتهاند: « آنچه بدان گناه را ناچیز نمایند از صدقه و روزه و مانند آن» و اگر شخصی به علت بیماری یا مسافرت و غیره روزه را افطار کرده باشد و تا رمضان سال بعد موفق به گرفتن قضای آن نشده باشد علاوه بر قضای روزه آن روز باید کفاره روزه بدهد.
کفاره روزه برای هر روز، یک مد طعام (750 گرم آرد، گندم، برنج و...) به عنوان کفاره به فقیر بدهد و اگر بدون عذر عمدا روزه خود را باطل کرده باشد برای هر روز علاوه بر قضا 60 مد طعام به 60 مسکین باید بدهد و یا 60 روز روزه بگیرد و اگر به چیز حرامی روزه را باطل کرده است علاوه بر اطعام 60 مسکین برای هر روز، 60 روز روزه هم باید بگیرد.
اگر کسی در ماه رمضان امسال یا گذشته روزه خود را عمدا باطل کرده باشد، به علت سختی کفاره روزه و سیر کردن فقرا اگر مقدار پول آن را به فقرا کمک کند یا گندم خریداری کند و به آنان بدهد کفایت می کند؟
مراجع عظام تقلید می فرمایند: کسى که کفاره روزه رمضان بر او واجب است، باید یک بنده آزاد کند یا دو ماه روزه بگیرد (سى و یک روز آن باید پى در پى باشد) یا شصت فقیر را سیر کند یا به هر کدام یک مُد که تقریباً ده سیر (750 گرم) است طعام یعنى گندم یا جو و مانند اینها بدهد و چنانچه اینها برایش ممکن نباشد هر چند مد که مىتواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد باید استغفار کند، اگر چه مثلاً یک مرتبه بگوید «استغفر اللَّه» و احتیاط واجب در فرض اخیر آن است که هر وقت بتواند، کفاره را بدهد. و در طعام نیز احتیاط مستحب آن است که تنها گندم یا آرد گندم یا نان گندم داده شود، هر چند ظاهراً هر طعامى که بدهد، کافى است.
نتیجه این که شما در این انتخاب یک نوع از کفاره مخیر هستید و معنای تخییر آن است که مکلف در انتخاب هر مورد آزاد است، بنابر این شما می توانید هر یک از موارد زیر را که خواستید انجام دهید.
الف. دو ماه روزه بگیرید. ب. شصت فقیر را سیر کنید یا به هر کدام یک مُد که تقریباً ده سیر (750 گرم) است طعام یعنى گندم یا جو و مانند اینها بدهید. ج. اگر طعام هم نتوانستید بدهید، باید استغفار کنید. |
البته مستحب است که در صورت امکان ترتیب مراعات شود.
لازم است تذکر داده شود که اگر انسان به چیز حرامى روزه خود را باطل کند، چه آن چیز اصلاً حرام باشد مثل شراب و زنا، یا به جهتى حرام شده باشد، مثل نزدیکى کردن با عیال خود در حال حیض، بنا بر احتیاط کفاره جمع بر او واجب مىشود.
در ضمن غالباً دفاتر مراجع کفارات، رد مظالم و... را جهت رساندن به مستحق می پذیرند.
کفاره روزه ماه مبارک رمضان بر اساس موارد با هم مختلف هستند و ما در این جا به تفکیک آن را بیان نموده سپس قیمت معادل آن به تومان را ارائه می نماییم؛
اگر مکلّف به چیز حرامى روزه خود را باطل کند، چه آن چیز اصلًا حرام باشد؛ مثل شراب و زنا، یا به جهتى حرام شده باشد؛ مثل نزدیکى کردن با عیال خود در حال حیض، بنابر احتیاط، کفاره جمع بر او واجب مىشود؛ یعنى باید یک بنده آزاد کند و دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر کند، یا به هر کدام آن ها یک مد که تقریباً ده سیر است گندم یا جو یا نان و مانند اینها بدهد و چنان چه هر سه برایش ممکن نباشد، هر کدام آنها که ممکن است باید انجام دهد.
اگر با چیز حلالی روزه اش را باطل کند، باید یک بنده آزاد کند یا دو ماه روزه بگیرد، یا شصت فقیر را سیر کند یا به هر کدام یک مُد که تقریباً ده سیر است طعام یعنى گندم یا جو و مانند اینها بدهد و چنان چه اینها برایش ممکن نباشد هر چند مدّ که مىتواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد باید استغفار کند، اگر چه مثلاً یک مرتبه بگوید «استغفر اللَّه» و احتیاط واجب در فرض اخیر آن است که هر وقت بتواند، کفاره را بدهد.
کسی که روزه قضای ماه مبارک رمضان را در بعد از ظهر باطل کند، کفاره اش این است که ده فقیر را سیر کند و اگر نمی تواند بنابر احتیاط سه روز روزه پی در پی بگیرد.
اگر مکلف از میان این کفارات (در فرض دوم)، سیر کردن فقیر را انتخاب نماید بابت هر نفر، یک مدّ طعام باید بپردازد اما پول جزو اقسام کفارات نیست ولی می تواند پول را به فقیر بدهد تا از جانب او خوراک بخرد بعد خودش به عنوان کفاره نیت کند اما تعیین قیمت خوراک کفاره، بستگی به نوع انتخاب خوراک دارد که گندم باشد یا برنج یا سایر خوراک ها.
با توجه به این که یک مدّ تقریباً معادل سه چهارم کیلو است بنابر این اگر مکلف خواست برنج بدهد پس برای شصت فقیر 45 کیلو باید برنج بپردازد که اگر قیمت برنج مثلاً 2000 تومان باشد مجموعاً 90000 تومان بابت کفاره یک روز باید بپردازد. امّا اگر بخواهد گندم بدهد پس برای شصت فقیر باید 45 کیلو گندم بپردازد که اگر قیمت گندم مثلاً 500 تومان باشد مجموعاً 22500 تومان بابت کفاره یک روز باید بپردازد. همین طور هر جنسی را که انتخاب می کند بر اساس همان قیمت محاسبه می نماید.
در سال 95 از سوی دفتر مقام معظم رهبری و اکثریت علما و مراجع عظام تقلید، میزان کفاره یک روز قضای روزه با عذر شرعی، مبلغ ۲۰۰۰ تومان و کفاره یک روز قضای روزه عمدی، مبلغ ۱۲۰۰۰۰ تومان اعلام شده است.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
سازمان انتقال خون ایران، سال 1353 تاسیس شد، حدود 42 سال پیش. قبل از آن نحوه اهدای خون در شرایط بسیار ناسالم و بسیار غیراستاندارد انجام میشد. این موضوع موجب شد، سازمان انتقال خون ایران سال 1353 با رعایت استانداردهای جهانی و بینالمللی شروع به کار کند.
رسالت اصلی سازمان انتقال خون ایران چیست؟
رسالت اصلی این سازمان، تامین خون سالم است. همچنین تامین فرآوردههای خونی و فرآوردههای درمانی برای نیازمندان و بیماران. پس تامین خون سالم و کافی برای نیازمندان، یکی از رسالتهای اصلی این سازمان است. دهه گذشته، کسی که به فرآوردههای خونی نیاز داشت، باید یکی از اعضای خانوادهاش خون اهدا میکرد (خون جایگزین)؛ اما با تلاش همکاران در این سازمان و عرق ملی مردم ایران ذخایر خونی در کشور به اندازهای است که به خون جایگزین احتیاجی نداریم و این شرط حذف شده است.
مهمترین شاخص سلامت خون، نبود چه بیماریهایی است؟
مهمترین شاخص سلامت خون، وجود بیماریهایی با منشأ خون است. به عنوان مثال، بیماریهایی مانند ایدز، هپاتیت ویروسی و بیماریهای آمیزشی. البته کشور ما در طول یک دهه گذشته توانسته، این شاخص را به حداقل برساند.
منظوراز اهداکنندگان مستمر چیست؟
افرادی که حداقل بیش از دو بار در سال، خون اهدا میکنند، اهداکنندگان مستمر محسوب میشوند.
افرادی که برای اهدا اقدام میکنند، باید چه شرایطی داشته باشند؟
مهمترین شرط، سن و تشخیص هویت است. اهدای خون باید داوطلبانه باشد و بدون کوچکترین چشمداشتی صورت گیرد. اهداکنندگان خون مستمر، با اهمیت اهدای خون سالم آشنا میشوند. این افراد معتقدند، برای اهدای خون سالم باید مراقب سلامت خودشان باشند. در طول سال، حدود دو میلیون اهدای خون وجود دارد که 500 هزار نفر آن، اهدای خون مستمر محسوب میشود.
سن اهدا کنندگان خون باید بین 18 تا 65 سال باشد. آقایان سالی چهار بار و خانمها سالی سه بار میتوانند خون اهدا کنند. البته فاصله اهدا نباید از دو ماه کمتر باشد. در این زمینه وزن، فشار خون و هموگلوبین اهداکننده اندازهگیری میشود و سپس پزشک مشاور، وضعیت فرد را ارزیابی میکند. اگر فرد واجد شرایط باشد، به واحد اهدا معرفی میشود.
آیا فردی با چربی خون بالا میتواند خون اهدا کند و آیا اهدای خون در شرایط ناشتا انجام میشود؟
اگر فرد فقط چربی خون بالا داشته باشد و بیماری زمینهای دیگری نداشته باشد میتواند خون اهدا کند اما اهدای خون، نیازی به ناشتا بودن ندارد توصیه میشود، فرد مایعات هم به اندازه کافی مصرف کند.
کسی که سابقه بیماری قلبی یا سابقه سکته قلبی دارد و در حال حاضر بهبود یافته، میتواند خون اهدا کند؟
در این خصوص، بسته به وسعت عارضه ایجاد شده و میزان فشارخون فرد و این که داروهای ضد انعقاد مصرف میکند یا خیر، تصمیم گیری انجام میشود که البته همه این تصمیمگیری با پزشک مشاوری است که فرد اهداکننده را ویزیت و سوابق بیماریهای او را بررسی میکند.
فرد مبتلا به آرتریت روماتوئید میتواند خون اهدا کند؟
فردی که مبتلا به این بیماری است، ولی داروهای مربوط به بیماری را که باعث ضعف سیستم ایمنی فرد میشود، مصرف نمیکند، میتواند خون اهدا کند.
حداقل هموگلوبین به منظور اهدای خون به چه میزان است؟
حداقل هموگلوبین خون در آقایان و خانمها باید بین 13 تا 18 میلی گرم در صد باشد. البته خانمها بعد از اهدا باید درمان تکمیلی با آهن را داشته باشند که این مساله برای سلامت اهداکننده خون مهم است و همه اینها با نظر پزشک مشاور مستقر در سازمان انتقال خون انجام میشود.
فردی که روزانه آسپرین مصرف میکند، میتواند خون اهدا کند؟
با مصرف آسپرین و داروهای ضدانعقاد خون فرد پس از اهدا ممکن است دچار مشکل شود و این مورد میتواند جزو محدودیتهای اهدا محسوب شود.
دکتر عباس صداقت
مدیرکل دفتر برنامهریزی جذب سازمان انتقال خون ایران
اگر میخواهید توت فرنگی پرورش دهید به نکات زیر توجه کنید.تانن موجود در توتفرنگی به آن خاصیت مسهلی بخشیده است و در درمان یبوست موثر است. اگر توت فرنگی را له کنید و در آب بریزید، نوشابهای به دست می آید که برای درمان تب هایی که با بیماریهای التهابی همراه می باشد، بسیار مفید است.
خونساز است و سرشار از کلسیم، فسفر، منیزم، پتاسیم و مقداری آهن و هیدرات 2 کربن بوده و در بدن تولید انرژی کرده و خستگی را برطرف میکند. ویتامینهای A، B و C هم به وفور در آن یافت میشوند. کاشت توتفرنگی توتفرنگی با روشی موسوم به «رانر» زیاد میشود. یعنی بوتههای جــدید را که ریشهدار باشند
در محل مورد نظرتان میکارید. در نتیجه امکان بیمار بودن بوتهها زیاد است. دقت کنید که بوته بیمار را نخرید. لکه برگی، سفیدک پودری، پوسیدگی سیاه ریشه جزو مهمترین بیماریهای توتفرنگی است که نشانههای بارزی هم دارند. مثلا لکههای روی برگ و سفیدکهای روی ساقه و برگ.
بهتر است در هر گلدان تنها یک بوته بکارید مگر اینکه از گلدانهای مستطیلی شکل دراز استفاده کنید که بتوانید بین هر دو بوته 40 سانتیمتر فاصله بگذارید. هر جایی که گرما و خورشید مناسب داشته باشد، برای قرار دادن گلدان توتفرنگی شما خوب است. توتفرنگیها به دنبال مکانی مناسب و معتدل برای زندگی سه تا چهار ساله خودشان هستند.
پس آن را از آنها دریغ نکنید. توتفرنگیها دوست ندارند تابستانهای بسیار گرم و خشک را تحمل کنند. درجه حرارت مناسب برای پرورش توتفرنگی بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد است. البته توتفرنگی سرما را هم تحمل میکند و در برابر آن نیمه مقاوم است. در زمستان اگر روی بوتههای توتفرنگیتان را بپوشانید تا دمای 18- درجه سانتیگراد را تحمل میکنند.
برای کود گلدانتان بهتر است از ترکیبی از کودهای کمپوست مخصوص باغ، برگ یا زبالههای سبز بازیافت شده استفاده کنید و تا عمق 15 سانتیمتری خاک گلدانتان (از بالا) را با آن بپوشانید. بوتهها به خوبی درون خاک جای دهید و مطمئن شوید که جوانه برگها همتراز با خاک است. معمولا پرورش توتفرنگی،
به ویژه وقتی جنس بوتههای آن مرغوب باشد، بسیار آسان است. در ابتدا تنها کافی است علفهای هرز را از خاک خارج کنید، اما وقتی میوهها شروع کردند به در آمدن، حواستان به حشرات و آفتها هم باشد. مهمترین نکته در پرورش توتفرنگی این است که خاک گلدان آن را مرطوب نگه دارید.
البته باید حواستان هم باشد که به طور ناگهانی حجم زیادی از آب را پای گلدان نریزید. اگر گلدانتان را روی بالکن قار میدهید، وقتی میوهها در آمدند، پیش از اینکه رنگی به خود بگیرند، روی آنها را با پلاستیک بپوشانید. این کار آنها را از گزند پرندهها در امان نگه میدارد. هر وقت توتفرنگیتان دورتادورش قرمز شد، یک روز به آن وقت بدهید و آن وقت آن را بچینید.
این فرصت یک روزه آنها را شیرینتر، آبدارتر و خوش عطرتر میکند. وقتی زمان باردهی بوتهها تمام شد، باز هم حواستان باید به بوته باشد. شاخههای زائد را بزنید و تنها برگهای کوچک را باقی بگذارید. از لخت شدن بوتهتان نترسید. برگها دوباره رشد خواهند کرد. خاک گلدان را تقویت کنید. برای تقویت خاک میتوانید از همین برگهای خود بوته که جدا کردهاید یا کودهای کمپوستی استفاده کنید.
مهمان را به شرط بپذیرید
حضور اطرافیان باید جوی شاد و آرام برای بیمار بسازد و به تخلیه هیجانی و ابراز هیجانها بینجامد. باید با او درباره تجربههای مثبت و نمونههای درمان شده صحبت کرد.
ایام بیماری بهانهای میشود برای صلهرحم از بیمار؛ این دید و بازدیدها نشانه علاقه و احترام فرد بیمار بین دوستان و اقوام اســت. اما اگر این دید و بازیدها از صبح تا شب باشد و مطابق با میل بیمار نباشد میتواند موجب پریشانی، فشار روانی و… او نیز شود. پس با برنامهریزی خانوادگی این ملاقاتها را به نوعی ترتیب دهید که بیمار احساس راحتی کند. مشکل اینجاست که ایرانیها یکباره تصمیم میگیرند ۲۰ نفره با گل و شیرینی بروند خانه دوست بیمارشان و کلی آنجا بگویند و بخندند و بگویند موهایت ریخته اتفاقا خوشگلتر شدی و خوشتیپی! تا حال دوست بیمارشان بهتر شود در حالی که بیمار سرطانی شاید آمادگی پذیرش این گفتهها و رفتارها را نداشته باشد.
پس هم اینکه چنین بیمارانی را تنها بگذاریم غلط اســت و هم اینکه همه یکباره برای دیدارش برویم!گفتن حرفهای شعاری و روحیه دادن بیهوده به کسی که واقعا غمگین اســت هم عملا شرایط او را بدتر میکند. کسی که سوگوار اســت، باید با سوگش روبرو شود ولی نحوه انجام این کار مهم اســت. نباید به بیماری که سرطان دارد بگوییم بیماریات چیز خاصی نیست و خوب میشود یا خدا را شکر سرطان سختتری نداری و… چون با این حرفها احساس میکند به او ترحم میکنیم.
سفر بروید
سفرهای تفریحی و زیارتی میتواند کمک خوبی برای آرام کردن بیماران باشد.
محیط را آرام کنید
دنبال مقصر نباشید تا بدانید چهکسی زمینه بیماری را ایجاد کرده مثلا فرد سیگاری، فردی که ریشه ارثی سرطان داشته، بحث پیرامون مشکلات مالی و… چراکه پژوهشها نشان داده اســت که خانههای ناآرام احتمال اثر بخشی درمان سرطان را کم میکند. خانه آرام میتواند علاوه بر کمک به روحیه بیمار، جسم او را هم آرام کند.
سخنان او را با گوش شنوا بشنوید
نیازی نیست همیشه برای گلایههای فرد بیمار جوابی داشته باشید، گاهی لازم اســت فقط صبور باشید و با گوش شنوا، سخنان او را بشنوید تا آرام شود.
بیکاری را ممنوع کنید
بیکاری حتی در روزهای عادی هم میتواند به روحیه افراد صدمه بزند. این توصیه برای بیماران سرطانی خیلی مهمتر اســت. تا جایی که توان جسمانی به بیمار اجازه میدهد. به او کمک کنید تا زندگی عادی قبل اعم از سرکار رفتن، کار خانه و… را انجام دهد. انجام کارهای هنری هم در این دوران به حفظ روحیه و تخلیه هیجانات منفی کمک میکند.
از ورزش غافل نشوید
ورزش علاوه بر کمک به تقویت جسم، انرژی روحی بیمار و امید به زندگی او را بالا میبرد. از ورزش غافل نشوید اما اینکه چه ورزشی برای بیمار شما خوب اســت را از پزشک او جویا شوید.
مثبت نگری در درمان بیماری
برای کمک به رسیدن بیمار به مرحله پذیرش بیماری، شرکت در جلسات گروهی افراد مبتلا به سرطان، سرزدن به سایت انجمنها، تقویت اعتقادات و امید بیمار و… مهم اســت. در کنار این استفاده کلامی، پوستر و… که حاوی جملات کوتاه امیددهنده باشد برای فرد مهم اســت. کمک کنید تا بیمار دوره درمان خود را مرحله مبارزه با بیماری بداند که گذر با صبر و توکل از آن، نتیجه موفقیت در امتحان خدا را خواهد داشت.
یک درد و دل دوستانه چاشنی بیماری
ممکن اســت بیمار به علت از دست دادن موها و تغییر ظاهر ترجیح دهد با دوستانش ملاقات حضوری نداشته باشد. در این صورت بهتر اســت به صحبت تلفنی با او اکتفا کرد.
از طرفی، اگر اطرافیان، فردی که شیمیدرمانی شده و به هر حال تحتتاثیر داروها ممکن اســت دچار علائم افسردگی و اضطرابی شده باشد و به علت اینکه سیستم ایمنیاش مشکل پیدا کرده یا تغییر ظاهرش، نتواند یا ترجیح دهد زیاد از خانه خارج نشود، تنها بگذارند، با خودش فکر میکند همه رهایش کردهاند! یعنی با وجود اینکه خودش به همه گفته سراغ من نیایید، میگوید حالا من گفتم مرا تنهابگذارید چرا شما تماس نگرفتید، زنگ نزدید و…؟ اینها باز هم حساسیت رفتار با بیماران سرطانی را نشان میدهد.
ایام بیماری بهانهای میشود برای صلهرحم از بیمار؛ این دید و بازدیدها نشانه علاقه و احترام فرد بیمار بین دوستان و اقوام اســت. اما اگر این دید و بازیدها از صبح تا شب باشد و مطابق با میل بیمار نباشد میتواند موجب پریشانی، فشار روانی شود.
بهترین کار این اســت که با توجه به شناختی که از دوست بیمارمان داریم عمل کنیم. قبل از هر کار، هم باید با نزدیکان درجه یک او مثل خواهر و برادرش، تماس بگیریم تا مثلا اگر تلفنهایمان را جواب نمیدهد، به او پیغام دهد که ما تماس گرفتهایم و گفتهایم دلمان برایش تنگ شده. بگوید ما مشکلش را میدانیم و میخواهیم برای دیدنش بیاییم ولی اگر مزاحمش هستیم، این کار را انجام ندهیم.
خوب اســت برایش پیغام بگذاریم که دوست داریم کنارش باشیم ولی تصمیمگیری را به عهده خود او میگذاریم تا هر وقت حوصله داشت، اشاره کند تا برویم. با این کار بیمار متوجه میشود دیگران درکش میکنند و برای آنها ارزشمند اســت. ممکن اســت دوست بیمارمان بگوید حوصله ندارم ولی نباید یکباره به این بهانه او را رها کرد و دیگر سراغی از او نگرفت چون ممکن اســت فقط در همان برهه زمانی تمایلی به دیدارها نداشته باشد.
بیشتر بیماران سرطانی یا دچار هر بیماری صعبالعلاج، به وجود دوستانشان نیاز دارند و معمولا بعد از مدتی علاقهمند میشوند با آنها ارتباط برقرار کنند. همانطور که گفتم، حضور اطرافیان باید جوی شاد و آرام برای بیمار بسازد و به تخلیه هیجانی و ابراز هیجانها بینجامد. باید با او درباره تجربههای مثبت و نمونههای درمان شده صحبت کرد و حتی اگر میتوانیم یکی از نزدیکان که دچار همین بیماری و روبه بهبود اســت، با خود برای دیدار دوست بیمارمان ببریم تا متوجه شود دیگران میفهمند چه دردی دارد و این اقدامها بسیار موثرتر از این اســت که بخواهیم حواسش را پرت کنیم.
از خودتان غافل نشوید
اگر بیماری اطرافیان برای شما فشار روانی دارد و شما به عنوان مراقب و شخص نزدیک در حال مراقبت از او هستید، خودتان را فراموش نکنید. اگر شما که مراقبت او هستید، از لحاظ جسمی دچار مشکل شوید اوضاع وخیم تر می شود. برای اینکه تکیه گاه خوبی باشید، سعی کنید از قرص های تقویتی و آرام بخش استفاده کنید تا بیمارتان احساس خلا و ضعف را در شما نبیند. امیدواری شما او را امیدوارتر می کند.
-
-
منبع: تبیان
کفاره روزه وقتی که روزه ای را نگرفته باشیم و تا سال بعد قضای آن به تاخیر بیفتد واجب می شود. کفاره روزه شامل اطعام فقیر و یا گرفتن روزه باشد.
در تعریف کفاره گفتهاند: « آنچه بدان گناه را ناچیز نمایند از صدقه و روزه و مانند آن» و اگر شخصی به علت بیماری یا مسافرت و غیره روزه را افطار کرده باشد و تا رمضان سال بعد موفق به گرفتن قضای آن نشده باشد علاوه بر قضای روزه آن روز باید کفاره روزه بدهد.
کفاره روزه برای هر روز، یک مد طعام (750 گرم آرد، گندم، برنج و...) به عنوان کفاره به فقیر بدهد و اگر بدون عذر عمدا روزه خود را باطل کرده باشد برای هر روز علاوه بر قضا 60 مد طعام به 60 مسکین باید بدهد و یا 60 روز روزه بگیرد و اگر به چیز حرامی روزه را باطل کرده است علاوه بر اطعام 60 مسکین برای هر روز، 60 روز روزه هم باید بگیرد.
اگر کسی در ماه رمضان امسال یا گذشته روزه خود را عمدا باطل کرده باشد، به علت سختی کفاره روزه و سیر کردن فقرا اگر مقدار پول آن را به فقرا کمک کند یا گندم خریداری کند و به آنان بدهد کفایت می کند؟
مراجع عظام تقلید می فرمایند: کسى که کفاره روزه رمضان بر او واجب است، باید یک بنده آزاد کند یا دو ماه روزه بگیرد (سى و یک روز آن باید پى در پى باشد) یا شصت فقیر را سیر کند یا به هر کدام یک مُد که تقریباً ده سیر (750 گرم) است طعام یعنى گندم یا جو و مانند اینها بدهد و چنانچه اینها برایش ممکن نباشد هر چند مد که مىتواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد باید استغفار کند، اگر چه مثلاً یک مرتبه بگوید «استغفر اللَّه» و احتیاط واجب در فرض اخیر آن است که هر وقت بتواند، کفاره را بدهد. و در طعام نیز احتیاط مستحب آن است که تنها گندم یا آرد گندم یا نان گندم داده شود، هر چند ظاهراً هر طعامى که بدهد، کافى است.
نتیجه این که شما در این انتخاب یک نوع از کفاره مخیر هستید و معنای تخییر آن است که مکلف در انتخاب هر مورد آزاد است، بنابر این شما می توانید هر یک از موارد زیر را که خواستید انجام دهید.
الف. دو ماه روزه بگیرید. ب. شصت فقیر را سیر کنید یا به هر کدام یک مُد که تقریباً ده سیر (750 گرم) است طعام یعنى گندم یا جو و مانند اینها بدهید. ج. اگر طعام هم نتوانستید بدهید، باید استغفار کنید. |
البته مستحب است که در صورت امکان ترتیب مراعات شود.
لازم است تذکر داده شود که اگر انسان به چیز حرامى روزه خود را باطل کند، چه آن چیز اصلاً حرام باشد مثل شراب و زنا، یا به جهتى حرام شده باشد، مثل نزدیکى کردن با عیال خود در حال حیض، بنا بر احتیاط کفاره جمع بر او واجب مىشود.
در ضمن غالباً دفاتر مراجع کفارات، رد مظالم و... را جهت رساندن به مستحق می پذیرند.
کفاره روزه ماه مبارک رمضان بر اساس موارد با هم مختلف هستند و ما در این جا به تفکیک آن را بیان نموده سپس قیمت معادل آن به تومان را ارائه می نماییم؛
اگر مکلّف به چیز حرامى روزه خود را باطل کند، چه آن چیز اصلًا حرام باشد؛ مثل شراب و زنا، یا به جهتى حرام شده باشد؛ مثل نزدیکى کردن با عیال خود در حال حیض، بنابر احتیاط، کفاره جمع بر او واجب مىشود؛ یعنى باید یک بنده آزاد کند و دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر کند، یا به هر کدام آن ها یک مد که تقریباً ده سیر است گندم یا جو یا نان و مانند اینها بدهد و چنان چه هر سه برایش ممکن نباشد، هر کدام آنها که ممکن است باید انجام دهد.
اگر با چیز حلالی روزه اش را باطل کند، باید یک بنده آزاد کند یا دو ماه روزه بگیرد، یا شصت فقیر را سیر کند یا به هر کدام یک مُد که تقریباً ده سیر است طعام یعنى گندم یا جو و مانند اینها بدهد و چنان چه اینها برایش ممکن نباشد هر چند مدّ که مىتواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد باید استغفار کند، اگر چه مثلاً یک مرتبه بگوید «استغفر اللَّه» و احتیاط واجب در فرض اخیر آن است که هر وقت بتواند، کفاره را بدهد.
کسی که روزه قضای ماه مبارک رمضان را در بعد از ظهر باطل کند، کفاره اش این است که ده فقیر را سیر کند و اگر نمی تواند بنابر احتیاط سه روز روزه پی در پی بگیرد.
اگر مکلف از میان این کفارات (در فرض دوم)، سیر کردن فقیر را انتخاب نماید بابت هر نفر، یک مدّ طعام باید بپردازد اما پول جزو اقسام کفارات نیست ولی می تواند پول را به فقیر بدهد تا از جانب او خوراک بخرد بعد خودش به عنوان کفاره نیت کند اما تعیین قیمت خوراک کفاره، بستگی به نوع انتخاب خوراک دارد که گندم باشد یا برنج یا سایر خوراک ها.
با توجه به این که یک مدّ تقریباً معادل سه چهارم کیلو است بنابر این اگر مکلف خواست برنج بدهد پس برای شصت فقیر 45 کیلو باید برنج بپردازد که اگر قیمت برنج مثلاً 2000 تومان باشد مجموعاً 90000 تومان بابت کفاره یک روز باید بپردازد. امّا اگر بخواهد گندم بدهد پس برای شصت فقیر باید 45 کیلو گندم بپردازد که اگر قیمت گندم مثلاً 500 تومان باشد مجموعاً 22500 تومان بابت کفاره یک روز باید بپردازد. همین طور هر جنسی را که انتخاب می کند بر اساس همان قیمت محاسبه می نماید.
در سال 95 از سوی دفتر مقام معظم رهبری و اکثریت علما و مراجع عظام تقلید، میزان کفاره یک روز قضای روزه با عذر شرعی، مبلغ ۲۰۰۰ تومان و کفاره یک روز قضای روزه عمدی، مبلغ ۱۲۰۰۰۰ تومان اعلام شده است.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
مهمان را به شرط بپذیرید
حضور اطرافیان باید جوی شاد و آرام برای بیمار بسازد و به تخلیه هیجانی و ابراز هیجانها بینجامد. باید با او درباره تجربههای مثبت و نمونههای درمان شده صحبت کرد.
ایام بیماری بهانهای میشود برای صلهرحم از بیمار؛ این دید و بازدیدها نشانه علاقه و احترام فرد بیمار بین دوستان و اقوام اســت. اما اگر این دید و بازیدها از صبح تا شب باشد و مطابق با میل بیمار نباشد میتواند موجب پریشانی، فشار روانی و… او نیز شود. پس با برنامهریزی خانوادگی این ملاقاتها را به نوعی ترتیب دهید که بیمار احساس راحتی کند. مشکل اینجاست که ایرانیها یکباره تصمیم میگیرند ۲۰ نفره با گل و شیرینی بروند خانه دوست بیمارشان و کلی آنجا بگویند و بخندند و بگویند موهایت ریخته اتفاقا خوشگلتر شدی و خوشتیپی! تا حال دوست بیمارشان بهتر شود در حالی که بیمار سرطانی شاید آمادگی پذیرش این گفتهها و رفتارها را نداشته باشد.
پس هم اینکه چنین بیمارانی را تنها بگذاریم غلط اســت و هم اینکه همه یکباره برای دیدارش برویم!گفتن حرفهای شعاری و روحیه دادن بیهوده به کسی که واقعا غمگین اســت هم عملا شرایط او را بدتر میکند. کسی که سوگوار اســت، باید با سوگش روبرو شود ولی نحوه انجام این کار مهم اســت. نباید به بیماری که سرطان دارد بگوییم بیماریات چیز خاصی نیست و خوب میشود یا خدا را شکر سرطان سختتری نداری و… چون با این حرفها احساس میکند به او ترحم میکنیم.
سفر بروید
سفرهای تفریحی و زیارتی میتواند کمک خوبی برای آرام کردن بیماران باشد.
محیط را آرام کنید
دنبال مقصر نباشید تا بدانید چهکسی زمینه بیماری را ایجاد کرده مثلا فرد سیگاری، فردی که ریشه ارثی سرطان داشته، بحث پیرامون مشکلات مالی و… چراکه پژوهشها نشان داده اســت که خانههای ناآرام احتمال اثر بخشی درمان سرطان را کم میکند. خانه آرام میتواند علاوه بر کمک به روحیه بیمار، جسم او را هم آرام کند.
سخنان او را با گوش شنوا بشنوید
نیازی نیست همیشه برای گلایههای فرد بیمار جوابی داشته باشید، گاهی لازم اســت فقط صبور باشید و با گوش شنوا، سخنان او را بشنوید تا آرام شود.
بیکاری را ممنوع کنید
بیکاری حتی در روزهای عادی هم میتواند به روحیه افراد صدمه بزند. این توصیه برای بیماران سرطانی خیلی مهمتر اســت. تا جایی که توان جسمانی به بیمار اجازه میدهد. به او کمک کنید تا زندگی عادی قبل اعم از سرکار رفتن، کار خانه و… را انجام دهد. انجام کارهای هنری هم در این دوران به حفظ روحیه و تخلیه هیجانات منفی کمک میکند.
از ورزش غافل نشوید
ورزش علاوه بر کمک به تقویت جسم، انرژی روحی بیمار و امید به زندگی او را بالا میبرد. از ورزش غافل نشوید اما اینکه چه ورزشی برای بیمار شما خوب اســت را از پزشک او جویا شوید.
مثبت نگری در درمان بیماری
برای کمک به رسیدن بیمار به مرحله پذیرش بیماری، شرکت در جلسات گروهی افراد مبتلا به سرطان، سرزدن به سایت انجمنها، تقویت اعتقادات و امید بیمار و… مهم اســت. در کنار این استفاده کلامی، پوستر و… که حاوی جملات کوتاه امیددهنده باشد برای فرد مهم اســت. کمک کنید تا بیمار دوره درمان خود را مرحله مبارزه با بیماری بداند که گذر با صبر و توکل از آن، نتیجه موفقیت در امتحان خدا را خواهد داشت.
یک درد و دل دوستانه چاشنی بیماری
ممکن اســت بیمار به علت از دست دادن موها و تغییر ظاهر ترجیح دهد با دوستانش ملاقات حضوری نداشته باشد. در این صورت بهتر اســت به صحبت تلفنی با او اکتفا کرد.
از طرفی، اگر اطرافیان، فردی که شیمیدرمانی شده و به هر حال تحتتاثیر داروها ممکن اســت دچار علائم افسردگی و اضطرابی شده باشد و به علت اینکه سیستم ایمنیاش مشکل پیدا کرده یا تغییر ظاهرش، نتواند یا ترجیح دهد زیاد از خانه خارج نشود، تنها بگذارند، با خودش فکر میکند همه رهایش کردهاند! یعنی با وجود اینکه خودش به همه گفته سراغ من نیایید، میگوید حالا من گفتم مرا تنهابگذارید چرا شما تماس نگرفتید، زنگ نزدید و…؟ اینها باز هم حساسیت رفتار با بیماران سرطانی را نشان میدهد.
ایام بیماری بهانهای میشود برای صلهرحم از بیمار؛ این دید و بازدیدها نشانه علاقه و احترام فرد بیمار بین دوستان و اقوام اســت. اما اگر این دید و بازیدها از صبح تا شب باشد و مطابق با میل بیمار نباشد میتواند موجب پریشانی، فشار روانی شود.
بهترین کار این اســت که با توجه به شناختی که از دوست بیمارمان داریم عمل کنیم. قبل از هر کار، هم باید با نزدیکان درجه یک او مثل خواهر و برادرش، تماس بگیریم تا مثلا اگر تلفنهایمان را جواب نمیدهد، به او پیغام دهد که ما تماس گرفتهایم و گفتهایم دلمان برایش تنگ شده. بگوید ما مشکلش را میدانیم و میخواهیم برای دیدنش بیاییم ولی اگر مزاحمش هستیم، این کار را انجام ندهیم.
خوب اســت برایش پیغام بگذاریم که دوست داریم کنارش باشیم ولی تصمیمگیری را به عهده خود او میگذاریم تا هر وقت حوصله داشت، اشاره کند تا برویم. با این کار بیمار متوجه میشود دیگران درکش میکنند و برای آنها ارزشمند اســت. ممکن اســت دوست بیمارمان بگوید حوصله ندارم ولی نباید یکباره به این بهانه او را رها کرد و دیگر سراغی از او نگرفت چون ممکن اســت فقط در همان برهه زمانی تمایلی به دیدارها نداشته باشد.
بیشتر بیماران سرطانی یا دچار هر بیماری صعبالعلاج، به وجود دوستانشان نیاز دارند و معمولا بعد از مدتی علاقهمند میشوند با آنها ارتباط برقرار کنند. همانطور که گفتم، حضور اطرافیان باید جوی شاد و آرام برای بیمار بسازد و به تخلیه هیجانی و ابراز هیجانها بینجامد. باید با او درباره تجربههای مثبت و نمونههای درمان شده صحبت کرد و حتی اگر میتوانیم یکی از نزدیکان که دچار همین بیماری و روبه بهبود اســت، با خود برای دیدار دوست بیمارمان ببریم تا متوجه شود دیگران میفهمند چه دردی دارد و این اقدامها بسیار موثرتر از این اســت که بخواهیم حواسش را پرت کنیم.
از خودتان غافل نشوید
اگر بیماری اطرافیان برای شما فشار روانی دارد و شما به عنوان مراقب و شخص نزدیک در حال مراقبت از او هستید، خودتان را فراموش نکنید. اگر شما که مراقبت او هستید، از لحاظ جسمی دچار مشکل شوید اوضاع وخیم تر می شود. برای اینکه تکیه گاه خوبی باشید، سعی کنید از قرص های تقویتی و آرام بخش استفاده کنید تا بیمارتان احساس خلا و ضعف را در شما نبیند. امیدواری شما او را امیدوارتر می کند.
-
-
منبع: تبیان