پلاسکو فرو ریخت
نه تنها پلاسکو که همه چیز در این مملکت فروریخت…
وقتی دنیا آوار شد بر سر ما ایرانی ها که مردم همیشه در صحنه راه نمی دادند که ماشین آتش نشانی و آمبولانس رد شود…
وقتی دنیا آوار شد که یک عده داشتند در آن شرایط سلفی میگرفتند...
وقتی دنیا آوار شد که مرگ امداد گر عادی شد...
وقتی دنیا آوار شد که فیلم گرفتن از عذاب دیگران برایمان یک سرگرمی شد...
وقتی آوار شد که…
دیگر پلاسکو سایه ای ندارد…
هیچ اشکالی ندارد فیلم بگیرید…
فیلم بگیرید که دیگر برای آیندگانمان علامت سوال نباشد که چرا به اینجا رسیده ایم…
بی غیرت اگه نمیتونی کمک کنی لااقل جلوی دست و پا نباش…
آخه جون دادن هم وطنت چه فیلم گرفتنی داره؟
شهروندی که مثل دیگران غمگین و آشفته بود اما با عجله ولی درایت روی کاغذ نوشت که مردم به سمتِ حادثه آتش سوزی ندوند.
با مرگ مردان وطن سلفی گرفتند
با اشکهای مرد و زن سلفی گرفتند
تنها به فکر سوژه های خویش بودند
در شهوت دیده شدن سلفی گرفتند
سطح خیابان را جسد پوشاند و آنها
با مرده های بی کفن سلفی گرفتند
لبخندهای زردشان را ثبت کردند
در مرگ فرهنگ کهن سلفی گرفتند
تا من منم، آنها هم آنها…ما همینیم
صدها نفر مانند من سلفی گرفتند
بوی تعفن تا ابد در عکس ها ماند
وقتی لجن ها در لجن سلفی گرفتند
