شماره هفتم مجله “دنیای فوتبال” با رویکردی انتقادی از وضعیت فوتبال و ورزش ایران و تحلیل هایی تازه از اتفاقات مهم منتشر شد. آنها در این شماره پس از ۴۷ سال از چهره همسر تختی پرده‌برداری کردند.
غلامرضا تختی (۵ شهریور ۱۳۰۹ در تهران – ۱۷ دی ۱۳۴۶ در تهران) همچنین مشهور به لقب «جهان‌پهلوان»، کشتی‌گیر ایرانی و در فرهنگ ورزشی ایران، نماد پهلوانی، فروتنی، مناعت طبع و بلند نظری است. تختی در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به همراه امام‌علی حبیبی نخستین مدال‌های طلای تاریخ ورزش ایران در بازی‌های المپیک را کسب کرد. او با یک مدال طلا و دو مدال نقرهٔ المپیک، دو طلا و دو نقرهٔ قهرمانی جهان و یک طلای بازی‌های آسیایی در فهرست برترین‌های قرن فیلا در جایگاه سیزدهم قرار دارد. او یکی از سه کشتی‌گیر ایرانی (در کنار امام‌علی حبیبی و عبدالله موحد) است که تصویر آنها در تالار افتخارات فیلا نصب شده است.
مزار تختی در ابن بابویه شهر ری واقع شده‌است.
بازوبند جهان‌پهلوانی غلامرضا تختی، اهدا شده به موزه حرم امام رضا؛ مشهد
غلامرضا تختی در محله خانی‌آباد در جنوب تهران با اصالتی ترکی زاده شد. با تبدیل شدن او به یک «قهرمان ملی»، گاه داستان‌هایی درباره او نقل میشود که لزوماً صحت تاریخی ندارند. در ایران از تختی به عنوان «جهان‌پهلوان» یاد میشود. کتاب‌های زیادی در وصف او تألیف شده است، فیلمی سینمایی در مورد وی ساخته شده، حتی تندیسی از وی ساخته شده و در میدان تجریش در شهر تهران نصب شده است. به افتخار او هر ساله به بهترین کشتی‌گیران ایران «جایزه غلامرضا تختی» اهدا میشود. تختی در طول زندگی خود به کارهای عام‌المنفعه پرداخت و خدماتی به محرومان کرد. وی عضو جبهه ملی ایران بوده و در نهضت ملی‌شدن نفت در ایران فعالیت داشت.
