جام جم سرا: بسیاری از افراد برای نرفتن پیش مشاور از همین بهانه‌ها می‌آورند، جالب است بدانید همین «عمه‌درمانی» قدیمی با وجود تمام نقایصش باز هم بسیار ایمن‌تر از مراجعه به مدعیان دعانویسی و رمال‌های فریبکار است. لااقل عمه‌ها نوشیدنی‌های عجیب و غریب و رفتارهای دور از عقل پیشنهاد نمی‌دهند.
به چه مشاوری مراجعه کنیم؟
این بستگی به مساله شما دارد، شاید قرار باشد درباره اختلاف‌نظر با همسرتان یا کودک خردسال و نوجوان سرکشتان مشورت بخواهید، شاید هم به دنبال یک روانشناس آشنا به حوزه ترک اعتیاد می‌گردید یا اینکه به دنبال یک برنامه‌ریزی تحصیلی منظم هستید، ممکن است خواب‌های ناآرام یا کابوس‌های شبانه شما را ترغیب به دیدن روانشناس کند، یا یک احساس گناه کهنه آزارتان دهد، شاید هم موضوع ساده‌تر از این حرف‌هاست مثلا بخواهید درباره مساله‌ای تصمیم‌گیری کنید یا یک مشاوره منظم به صورت ماهانه یا دو ماه یکبار داشته باشید آن هم برای پیشگیری از مشکلات احتمالی. یکی از دلایل مهمی که افراد را از روانشناس و نتیجه گرفتن از مشاور ناامید می‌کند، انتخاب اشتباه درمانگر است. برخی از افراد هنگام مراجعه به روانشناس توقع یک تخت روانکاوی و کارهایی نظیر هیپنوتیزم دارند، برخی هم به دنبال یک صحبت ساده برای حل مشکلشان هستند. اگر قصد رفتن پیش روانشناس یا مشاور را دارید، بد نیست از مسائل لازم و ضروری برای انتخاب مشاور و انجام مشاوره اطلاع داشته باشید.
تابلوی سبز، اولین قدم برای انتخاب
اگر طنز ساختمان پزشکان را به یاد داشته باشید، حتما این تابلوی سبزرنگ را هم دیده‌اید. تابلویی که علاوه بر معرفی روانشناس، نشان می‌دهد که وی دارای شماره نظام روانشناسی است و مجوز مشاوره دارد. درواقع روان‌شناسانی که دارای شماره نظام پزشکی هستند، تحت نظارت نظام روانشناسی قرار دارند و از نظر علمی و تجربی تائید شده‌اند، اما باید دقت داشته باشید که این تابلوی سبز رنگ به معنی کافی بودن تحقیقات شما نیست، چراکه روانشناسی فقط یک علم صرف نیست، بلکه ترکیبی از علم و هنر است و این یعنی تجربیات و توانایی‌های فردی روانشناس در کسب این هنر تاثیرگذار است. از سوی دیگر باید این نکته را هم در نظر داشته باشید که این رشته در مقاطع مختلف زیرگروه‌های زیادی دارد، پس هر روانشناس در یک زمینه مشخص تخصص بیشتری دارد، یکی در زمینه حل مشکلات زوجین متخصص است و دیگری در زمینه کودک، یکی در اختلال اضطراب تجربه پیدا کرده و دیگری در زمینه افسردگی.
بنابراین قدم‌های اول و دوم انتخاب یک روانشناس، وجود آن تابلوی سبز رنگ و وجود تخصص در موضوع مورد نظر است، اما نکته سوم و پایانی این است که با روش‌های درمانی متفاوت کمی آشنا شویم. در روانشناسی چهار روش اصلی وجود دارد، مقصد در تمام این روش‌ها درمان مراجعه کننده است، اما راه و مسیر هر کدام با دیگری متفاوت است. اگر شما با رویکرد روان‌شناسان آشنا باشید علاوه بر اینکه می‌توانید تعداد جلساتی که قرار است مراجعه کنید را تخمین بزنید، می‌توانید بسنجید که آیا این روش و رویکرد با مشکلتان سازگار هست یا خیر. این چهار رویکرد به ترتیب زیر است:
روانکاوی: روانکاوها معتقدند که مشکلات ما ناشی از اتفاقات گذشته است و مسائلی که در زمان کودکی رخ داده حتی اگر فراموش شده باشد باز هم به صورت ناخودآگاه در زندگی کنونی ما جاری و تاثیرگذار است تا جایی که به محض تجربه یک استرس جدید این مشکلات خودشان را نشان می‌دهند، اگر به دنبال کارهایی از جنس هیپنوتیزم، بررسی خواب‌ها و رویاها، جراحی اتفاقات ریز و درشت دوران کودکی هستید، روانکاوی روشی موثر است، اما باید بدانید که این روش درمانی معمولا بلندمدت و هزینه‌بر است، ضمن اینکه تعداد روانکاو متخصص در کشور ما و حتی در شهرهای بزرگ بسیار اندک و انگشت‌شمار است.
تعدادجلسات مشاوره در دوره کوتاه مدت تقریبا 25 جلسه است پس هنگام انتخاب مشاور حواستان به تخصص وی و اوضاع مالی خودتان باشد.
شناخت‌درمانی: اگر بپرسند روی بورس‌ترین روش درمان کدام است پاسخ شناخت‌درمانی است. در این روش سرچشمه اختلالات و مشکلات ذهنی، افکار منفی هستند و درمانگر و بیمار به گونه‌ای فعال در جریان درمان شرکت میکنند به این صورت که مراجعین افکار منفی‌شان را شناسایی میکنند و پس از طبقه‌بندی، آنها را اصلاح می‌نمایند. آنها موظفند در فرآیند درمانی کارهایی نظیر یادداشت کردن افکار، دسته‌بندی خوب و بد، و نمره دادن به آنها را انجام دهند. درواقع در این رویکرد ذهن انسان کلید باز کردن قفل مشکلاتش است.
رفتار درمانگرانی: در رویکرد رفتاری آنچه اهمیت دارد رفتار است یعنی افکار و ذهن و گذشته و خاطراتش هیچ اهمیتی ندارند مهم رفتاری است که از انسان به نمایش گذاشته شده. در این رویکرد روان‌شناسان با تغییر رفتار تلاش میکنند تا در روان انسان تغییر ایجاد کنند. نمونه آن همین سیستم تنبیه و تشویق و تقویت کودکان است که خوب هم جواب می‌دهد.
رویکرد زیستی: اما رویکرد زیستی همان رویکردی است که معمولا بسیاری از خانواده‌ها در مقابلش جبهه می‌گیرند، چراکه از دارو و وابستگی به آن می‌هراسند، با این حال روان‌شناسان زیادی هستند که معتقدند منشاء برخی حالات و رفتارهای آدمی در فیزیولوژی مغزی و جسمی‌اش است. به همین دلیل بسیاری از روان‌شناسان به صورت موازی با درمان روانشناسی از داروهای روانپزشکی هم کمک می‌گیرند، البته این نکته را به خاطر داشته باشید که هیچ روانشناسی حتی با بالاترین مدرک تحصیلی بدون داشتن تحصیلات پزشکی اجازه تجویز دارو ندارد. روان‌شناسان برای این کار مراجعان خود را به روانپزشک ارجاع می‌دهند. با وجود تبلیغات منفی که درباره داروهای روانپزشکی وجود دارد، اما خوب است بدانید برخی از داروهای روانپزشکی در تسریع فرآیند درمان کمک‌کننده هستند، ضمن اینکه وابستگی روانی ایجاد نمی‌کنند. داروهای ضد افسردگی از همین دسته است.
تا اینجا رویکردهای اصلی روانشناسی معرفی شد، اما باید این نکته را در نظر داشته باشید که بسیاری از روان‌شناسان تنها از یک رویکرد استفاده نمی‌کنند و تلفیقی از تمام این رویکردها را در درمان پیش می‌برند. نمونه این رویکردهای متداول درمان‌های مبتنی بر رویکرد شناختی ـ رفتاری، درمان‌های مبتنی بر مثبت اندیشی و رویکردهای خانواده‌درمانی است.
روانشناسی و ترک اعتیاد: یکی از حوزه‌هایی که روان‌شناسان در آن فعال هستند ترک اعتیاد است. روان‌شناسانی که در این حوزه فعالیت میکنند باید تخصص‌های لازم در این زمینه را کسب کرده باشند، به همین دلیل هم علاوه بر داشتن حداقل مدرک کارشناسی باید یک دوره آموزشی ترک اعتیاد کارورزی‌های مرتبط با آن را بگذرانند تا بتوانند در مراکز ترک اعتیاد خدمت کنند.
مشاوره تحصیلی: بسیاری از خانواده‌ها برای برنامه‌ریزی تحصیلی یا انتخاب رشته فرزند خود قصد مراجعه به روانشناس را دارند، در حالی که با توجه به تغییرات سیستم آموزشی بهترین مشاوران در این زمینه کسانی هستند که در این حوزه همواره فعالند، مانند مشاوران تحصیلی مدارس یا برگزارکنندگان کلاس‌های کنکور و آزمون‌های آزمایشی، اما اگر فرزند شما دارای اضطراب فراگیر، اضطراب امتحان، اعتماد به نفس کم و مسائلی از این قبیل است بهترین گزینه برای درمان روانشناس است نه مشاور تحصیلی.
شیما نادری - ( چاردیواری، ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)
به تازگی برنامه‌ای بر مبنای هوش مصنوعی طراحی شده است که میتواند نتیجه‌ی رای نهایی دادگاه را پیش‌بینی کند.
دانشمندان عرصه‌ی کامپیوتر توانسته‌اند تا با استفاده از هوش مصنوعی (AI) برنامه‌ای طراحی کنند که بتواند نتیجه‌ی حکم دادگاه‌های قضایی را پیش‌بینی کند. اطلاعات مربوط به ۶۰۰ پرونده‌ی قضایی مربوط به دادگاه حقوق بشر اروپا (ECHR) به این برنامه داده شد تا بر پایه‌ی آن آموزش‌های لازم را ببیند. از این رو برنامه قادر بود که رای نهایی دادگاه را با دقت ۷۹ درصد پیش‌بینی کند. سازندگان در مورد این برنامه می‌گویند، این قابلیت را دارد که الگوهای رایج در دادگاه‌ها را شناسایی کند. با این حال آنها باور ندارند که هوش مصنوعی بتواند به جای انسان بر مسند قضاوت بنشیند.
دکتر "نیکولاس آرتراس" سرپرست تیم تحقیقاتی این برنامه می‌گوید: "فکر نمی کنم که هنور برای ساخت یک هوش مصنوعی قضاوت‌کننده آماده یا حتی به آن نزدیک باشیم. هر چند که در حال حاضر دادگاه‌ها از ابزارهای تحلیلی رایانه‌ای زیادی استفاده میکنند اما به نظر من هوش مصنوعی هم میتواند در همین حدود کارآمد باشد."
طی مطالعه‌ی منتشر شده در ژورنال PeerJ Computer Science، برنامه‌ی هوش مصنوعی با تجزیه و تحلیل موارد قضایی ارایه شده به ECHR کار کرده است. این موارد شامل خلاصه‌ای از استدلال‌های حقوقی، خلاصه‌ای از سوابق پرونده و کلیاتی از قوانین مربوطه بوده است.این موارد به سه رکن اصلی حقوق بشر یعنی منع شکنجه و رفتار تحقیرآمیز، حق برخورداری از محاکمه‌ی عادلانه و حق احترام به حریم خصوصی و زندگی خانوادگی پرداخته است.
روش کار برنامه‌ی AI به این شکل است که الگوها را بررسی کرده و بین داده‌ها و حکم نهایی دادگاه ارتباط برقرار می‌کند. برای مثال بر مبنای شواهد ارایه شده، مطابق با کنوانسیون حقوق بشر اروپا، در مورد یک پرونده اعلام نقض حقوق بشر می‌کند.
پژوهشگران دریافتند که قضاوت در دادگاه بیشتر وابسته به مستندات پرونده است تا این که بر پایه استدلال‌های حقوقی باشد. به این معنا که قضاوت بیش از آن که یک امر تشریفاتی باشد، موضوعی واقع گرایانه است. ضمن این که قضاوت باید منصفانه باشند نه این که بر مبنای قوانین تعریف شده در یک اپلیکیشن صورت بگیرد.
آلتراس در ادامه گفت:"هدف ما کشف کردن الگوهای تصمیم‌گیری در دستگاه قضایی بود. از این رو ادعایی مبنی بر به کار بردن روشی خاص در صدور حکم نداریم." وی و همکار محققش در خصوص برنامه‌ی AI می گویند که در اولویت‌بندی پرونده‌ها میتواند مفید باشد. به عنوان مثال، پرونده‌های ناتمام زیادی وجود دارند که AI میتواند موارد برجسته‌ی نقض حقوق و قوانین را در آنها پیدا کرده و آنها را به جریان بیاندازد. هر چند که امیدوار نیستیم که روزی کامپیوتر‌ها به جای انسان قضاوت کنند اما امید داریم که بتوانند در راستای قضاوت‌های انسانی‌تر کارآمد واقع شوند.
آمار پیش فروش فوق‌العاده‌ی خودروی FF91 فارادی فیوچر نگاه‌ها را به این استارتاپ نوپای خودروسازی جلب کرده است.
فارادی فیوچر که در نمایشگاه CES 2017 خودروی الکتریکی خود را معرفی کرد، در صفحه‌ی فیس‌بوک خود اعلام کرده است که تنها ۳۶ ساعت پس از آغاز پیش فروش، ۶۴,۱۲۴ دستگاه FF91 را پیش فروش کرد. البته فارادی فیوچر اعلام نکرده است که چه میزان از این پیش‌فروش‌ها با پرداخت مبلغ ۵۰۰۰ دلاری همراه بوده است. این خودروی جدید از دو روش رزرو میشود: نوع اول استاندارد نام دارد و نیازی به پرداخت هزینه‌ی بابت رزرو خودرو نخواهید داشت. اما در نوع دوم می‌توانید با پرداخت ۵۰۰۰ دلار در اولویت بالای تحویل قرار گیرید.
در مقایسه با آمار پیش‌فروش برخی دیگر از محصولات صنعت خودروسازی، FF91 رکورد قابل توجهی از خود به جای گذاشته است. البته باید در نظر گرفت که احتمالا بخش زیادی از آمار ۶۴ هزار پیش فروش خودرو به‌صورت استاندارد و بدون پرداخت وجه صورت گرفته است. این در حالی است که طبق گزارش‌های منتشرشده، فارادی فیوچر با مشکلات مالی متعددی مواجه است. در ادامه می‌توانید برخی از آمار منتشرشده از پیش فروش خودروهای مختلف را مشاهده کنید:
حتی با وجود در نظر گرفتن بخش بزرگی از پیش‌خرید انجام‌شده‌ی فارادی فیوچر به‌صورت استاندارد، آمار منتشرشده‌ی این شرکت قابل توجه است. نمی‌توان FF91 را با رکورد فوق‌العاده‌ی مدل ۳ تسلا مقایسه کرد. تسلا پیش از سدان شهری و ارزان خود، دو خودروی لوکس و موفق مدل اس و مدل ایکس را عرضه کرده بود. باید منتظر ماند و دید فارادی فیوچر چه زمانی میتواند FF91 را تولید و عرضه کند. در صورتی که FF91 با مشخصات و توانایی‌های نامبرده بتواند در زمان اعلام‌شده (سال ۲۰۱۸) وارد بازار شود، قطعا شاهد موفقیت‌ها و برتری‌های قابل توجه آن به سایر محصولات خواهیم بود.