به نقل از نیوزگرام، نظریه داروین بر این اساس بود که برخی گونههای گیاه پامچال دارای دو نوع گل بوده و طول اندام تولیدمثل نر و ماده آنها متفاوت است تا حشرات گردهافشان بتوانند آنها را باهم پیوند بزنند.
محققان دانشگاه ایست آنگلیا با بررسی عمیقتر این فرضیه توانستند یک معمای ژنتیکی 51.7 میلیون ساله را حل کنند. آنها مجموعهای از ژنهای مسئول صفات تولید مثلی گل پامچال را شناسایی کردند.
اکنون محققان انگلیسی دقیقا دریافتهاند که کدام بخش از کد ژنتیکی این گونهها باعث شکلگیری آنها به این شکل در 51 میلیون سال قبل شده است.
ابرژنها به مجموعههایی از ژنهای به هم مرتبط گفته میشود که همیشه با هم به عنوان یک واحد به ارث میرسند و زیستشناسی پیچیده را کنترل میکنند.
محققان با همکاری موسسه ارلهام در انگلیس به نقشهبرداری از ژنهای پامچال و تعیین توالی ژنوم آن پرداختند تا مجموعه ژنهای خاص مسئول ایجاد گونههای متفاوت گل را پیدا کنند.
به گفته آنها، درک بهتر ژنتیک پایه رشد گیاه و تولیدمثل گونههای مختلف به گسترش دانش محققان در مورد کل سیستم گردهافشانی که اساس تنوع زیستی و امنیت غذایی است، خواهد پرداخت.
دانشمندان در تلاش برای یافت ژنهای کنترل کننده چندریختی همچنین توانستند زمان جهش اصلی را در 51.7 میلیون سال قبل تعیین کنند.
این یافتهها در مجله Nature Plants منتشر شده است.
به نقل از «بیگ تینک»، تحقیقی که به تازگی در ژورنال «فیزیک مولکولی» منتشر شده به تعیین میزان تاثیرگذاری ژنتیک کمک شایانی می کند. ویژگی های ژنتیک حدود ۱۰ درصد دستاوردهای علمی فرد تا سن ۱۶ سالگی را تعیین می کنند. این امر به وسیله متغیرهای ژنی موجود در DNA افراد مشخص می شود.
این تحقیق نشان داد ۶۰ درصد دستاوردهای علمی فرد را می توان به ساختار ژنتیکی او نسبت داد. دانشمندان کالج کینگ با مطالعه روی دوقلوها توانستند کل فرایند تاثیرگذاری ژنتیک از جمله چگونگی فعل و انفعال ژن ها، میزان تاثیرگذاری متغیرها بر فرد و چگونگی شکل گیری رابطه ژن ها و محیط را بررسی کنند.
در این تحقیق که با استفاده از روشی به نام «رده بندی پلی ژنیک» انجام شده میزان موفقیت تحصیلی افراد براساس ویژگی هایی خاص تعیین شده است.
بسیاری از متغیرهای ژنتیکی تاثیری محدودی دارند. اما قرارگرفتن آنها در کنار یکدیگر به افزایش میزان تاثیرگذاری شان منجر می شود. این تحقیق در حقیقت ادامه مطالعه مربوط به ژنوم هاست که چند سال پیش انجام شده بود.
مطالعه ژنوم ها شامل بررسی ۱۰ میلیون پلی مورفیسم نوکلئوتید بود. پلی مورفیسم نوکلئوتیدها معمول ترین متغیرهای ژنتیکی میان افراد و نشان دهنده یک ویژگی خاص هستند. نوکلئوتیدها در حقیقت سازنده DNA گروه های A,G,C و T هستند.
در هر حال تحقیق پیشین نشان داد از افراد تعداد زیادی از متغیرهای مرتبط به دستاوردهای تحصیلی در مدرسه نمرات خوبی کسب می کنند و بالعکس.
در تحقیق جدید ۷۴ متغیر ژنتیکی مربوط به رفتارهای تحصیلی شناسایی شدند.
دانشمندان با استفاده از روش «پلی ژنیک» ۵ هزار و ۸۲۵ کودک ۱۲ تا ۱۶ ساله را مورد مطالعه قرار دادند. آنها میزان مهارت کودکان در ریاضی و زبان انگلیسی را بررسی کردند. کودکانی که امتیاز پلی ژنیک بالاتری داشتند، نمرات بالاتری کسب می کردند اما دانش آموزانی که امتیاز پلی ژنیک کمتری داشتند، نمراتشان پایین تر بود.
به هرحال ۶۵ درصد افراد با امتیاز پلی ژنیک بالا توانستند در سطوح علمی بالاتر تحصیل کنند. اما فقط ۳۵ درصد افراد با امتیاز پلی ژنیک پایین به تحصیلات عالیه دست یافتند. بنابراین دانشمندان نتیجه گرفتند متغیرهای ژنتیکی تاثیر مستقیمی بر میزان تحصیل کودکان در سنین مختلف دارند.
بامداد – دانشمندان علم ژنتیک و متخصصان اخلاق در یک اجلاس بینالمللی در واشینگتن اعلام کردند به کاربردن فنآوری ویرایش ژنی در مورد جنین انسان برای مقاصد درمانی، تا موقعی که ملاحظات ایمنی حل و فصل نشوند، «غیر مسئولانه» است.
به گزارش بیگ بنگ به نقل از رادیو فردا، کارشناسان در این اجلاس در بیانیهای گفتند ویرایش ژنی در جنینهای انسانی برای اهداف پژوهشی، مادامی که سلولهای تغییریافته برای ایجاد بارداری استفاده نشوند، مجاز است. این بیانیه در حالی صادر شد که بحث در مورد به کار بردن ابزارهای قدرتمند ویرایش ژنی تخمک، اسپرم و جنین انسان که میتواند دیانای کودکان را پیش از تولد تغییر دهد رو به افزایش است.
توصیه این گروه از دانشمندان در راستای درخواستهای گوناگون برای ممنوعیت استفاده از فناوری ۹ CRISPR-Cas است که به سرعت تبدیل به روش مرسوم در ویرایش ژن توسط آزمایشگاهها به دلیل سهولت نسبت به دیگر روشها گردید. با کمک این فنآوری میتوان ضمن بررسی دقیق ژنها و یافتن خطاهایی که در کدهای یک ژن وجود دارد، از قیچیهای مولکولی برای بریدن ژن معیوب و کار گذاشتن ژن سالم استفاده کرد.
موافقان این فنآوری میگویند این روش دانشمندان را کمک میکند سریعتر از بیماریهای ارثی جلوگیری کنند. مخالفان نگران اثرات ناشناخته بر نسلهای آینده هستند و میگویند والدین ممکن است وسوسه شوند ویرایش ژنتیک را برای بهبود بهره هوشی یا قابلیتهای فیزیکی فرزندانشان انجام دهند. این گروه خواستار تشکیل یک مجمع دایمی بینالمللی شد تا پژوهشها در این حوزه را در سالهای آینده هدایت کند.
متخصصان هشدار دادند اگر تغییرات ژنتیکی به جمعیت انسانی وارد شوند «حذف آنها بسیار مشکل خواهد بود و به یک اجتماع یا کشور محدود نخواهند ماند.» آنان همچنین این امکان را مطرح کردند که بهبود دایمی ژنتیکی بر روی زیرگروهی از جمعیت میتواند نابرابریهای اجتماعی را تشدید کند. نگرانی های اخلاقی در این مورد از زمانی افزایش یافت که محققان چینی در ماه آوریل اعلام کردند یک ژن معیوب را در دو جنین که توانایی رشد نداشتند اصلاح کردند. جاکوب کورن، مدیر علمی برنامه ژن شناسی، میگوید بیانیه این گروه «بسیار مسئولانه» بود.
گاردین در ماه سپتامبر گزارش داد دانشمندان در بریتانیا درخواست مجوز کردهاند تا اصلاح ژنتیک را بر روی جنین انسان به عنوان یک پروژه تحقیقاتی با هدف توسعه انسانی انجام دهند. چند ماه پس از اینکه محققان چینی نخستین بار در جهان اعلام کردند دی ان ای جنین انسان را تغییر دادهاند درخواست دانشمندان در بریتانیا مناقشه برانگیز شد.
منبع:سایت علمی بیگ بنگ
نوشته نتایج بد دستکاری های ژنتیکی در انسان اولین بار در بامداد پدیدار شد.
رئیس مرکز طب بازساختی «استفانو فراری» ایتالیا با بیان اینکه یک پای یک بیمار و همچنین دوپای فرد بیمار دیگری که از بیماری ناتوان کننده پروانه ای رنج می برد را با این روش درمان کرده ایم، افزود: پس از یک بررسی هفت ساله نتایج درمانی نشان داد که پای بیماران درمان شده اسـت.
وی افزود:در ادامه، این روش نوین پزشکی را با همکاری متخصصان پوست اتریش در سالزبورگ با همان مسیر درمانی تکرار کردیم و نتایج درمانی امیدوار کننده بوده اسـت و با توجه به اینکه اصلاح ژنتیکی انجام می شود، بیماری برگشت پذیر نیست.
این متخصص ایتالیایی تصریح کرد: سعی داریم با استفاده از ژن تراپی و بر اساس تاییدیه Holoclar که مخصوص سلول درمانی در اروپا اسـت، یک نوع خاص از سلول های بنیادی چشم به نام لیمبوس را برای درمان بیماری های مربوط به بینایی استفاده کنیم و ژن درمانی را برای همه قابل دسترسی کنیم و این رویای من قبل از بازنشستگی اسـت.
پروفسور لوکا در باره تاییدیه هولوکلار(Holoclar) گفت: این تاییدیه به این معناست که هر کسی که شب خوابید و صبح بیدار شد تصمیم نگیرد یک نوع سلول درمانی را بر روی یک نفر اجرا کند و قبل از آنکه سلول درمانی را به مرحله بالینی برساند تاثیرگذاری و بی خطر بودن آن را اثبات کند.
وی افزود: Holoclar سلول درمانی برای افرادی اسـت که از آسیب سلول های بنیادی لیمبال رنج می برند که عموما در سوختگی چشم به دلایل فیزیکی یا شیمیایی اتفاق می افتد و سال ۲۰۱۵ از کمیته اروپایی سلول های بنیادی تاییدیه گرفته اسـت.
این پروفسور ایتالیایی در پاسخ به اینکه عواملی که سبب موفقیت شما در این زمینه شده اسـت چه بود، گفت: درمان بیماران و انجام طرح های تحقیقاتی یک کار تیمی اسـت و بدون همکاری پزشکان متخصص، داروسازان و پژوهشگران سلول های بنیادی این موفقیت امکان پذیر نبود.
یک روانشناس گفت: اگر از صدای جویدن غذا توسط دیگران، صدای تلویزیون، صدای موبایل اعضای خانواده و مواردی از این دست بهطور افراطی رنج ببریم، دچار اختلال میسوفونیا هستیم.
به گزارش مشرق، نسرین یوسفی اظهار کرد: حساسیت معمولی نسبت به صداهای بلند یا منزجرکننده، طبیعی است. اما برخی به هیچعنوان طاقت اینطور صداها را ندارند، در برابر بروز آن عصبی میشوند و به شدت واکنش نشان میدهند. طوریکه حتی ممکن است اطرافیان احساس آزردگی خاطر و ناراحتی کرده و با خود بیندیشند که این فرد برایشان ادا در میآورد.
این روانشناس ادامه داد: برخی تحقیقات نشان میدهد که میسوفونیا (نفرت از صدا) ژنتیکی است و بیشتر به صداهای دهانی مربوط میشود. در واقع، برای بیشتر انسانها، دورهمی و مهمانیهای خانوادگی لذتبخش است و یک تجربه عالی محسوب میشود، اما برای مبتلایان به میسوفونیا این وضعیت چندان خوشایند نیست؛ چراکه وقتی در جمعی قرار میگیرند از صداهایی مثل خوردن غذا، باز و بسته شدن درب و خندیدن طولانی رنج میبرند. به همینخاطر، اغلب تنهایی را به رفت و آمد با اقوام ترجیح میدهند.
وی با تاکید بر اینکه مبتلایان به نفرت از صدا، دوستان محدودی دارند، تصریح کرد: این اصطلاح در سال 2000 در تمایز با اختلال هراس از صدا (فنوفوبیک) و برای کسانی به کار رفت که اعصابشان با صدا تحریک میشد. البته هنوز روش مشخصی برای درمان کامل میسوفونیا وجود ندارد و علت ابتلا به آن نیز در صددرصد قابل تشخیص نیست. اما محققان معتقدند که نفرت از صدا، به خود صداها مربوط نمیشود. بلکه میتواند ناشی از خاطرات ناخوشایندی باشد که در کودکی برای فرد اتفاق افتاده است.
یوسفی خاطرنشان کرد: مثلا ممکن است کودکی از صدای آدامس جویدن مادرش رنج ببرد و به همینخاطر، در بزرگسالی از صدای آدامس جویدن بیزار شده و نسبت به آن واکنش نشان دهد. به هر حال، میسوفونیا میتواند زندگی شخصی و اجتماعی را برای فرد دشوار کند و منتج به از دست دادن موقعیتهای اجتماعی مطلوب شود. از اینرو، برخی پزشکان معتقدند که رفتار درمانی و شناخت درمانی میتواند تا حد زیادی از حساسیت زیاد نسبت به صداهای نامطلوب بکاهد.
مجله دیجی کالا - زهرا غلامی: تحقیقات جدید نشان دادهاند که عملکرد تحصیلی، توانایی خواندن و IQ پایه و اساس ژنتیکی دارند. این تحقیقات به باور عامه حاکی از این که هوش و دیگر ظرفیتهای شناختی مرتبط توسط ژن ما تعیین میشود، قوت میدهد.
اغلب اوقات نحوه تاثیر ژن روی هوش نادیده گرفته میشود. ژنها میتوانند به شکلهای متنوعی عمل کنند تا تاثیراتشان را ایجاد کنند. بعضی از ژنها شاید ترکیبات شیمیایی مغز را تغییر دهند تا یک فرد بهتر بتواند یاد بگیرد. دیگر ژنها میتوانند تفاوتهای رفتاری ایجاد کنند که در نتیجه آن افراد محیطهای انگیزهدهندهتری را برای خودشان انتخاب میکنند.
این احتمال هم وجود دارد که ژنتیک هوش در کنار ژنتیک تاثیرات محیط کار میکند. یعنی در ژنتیک هوش ما، تربیت و پرورش هم به همان اندازه تواناییهای مادرزادیمان اهمیت دارد.
در زمینه ژنتیک رفتاری، هوش بیشتر از هر موضوع دیگری مطالعه میشود. این فاکتور با مشخصههای دیگری از درآمد گرفته تا طول عمر و احساس خوشبختی ارتباط مستقیم دارد.
ژنها میتوانند تغییراتی در رشد مغز ایجاد کنند. اما آنها همچنین میتوانند افراد را مستعد این سازند که انواع مختلفی از محیط را تجربه کنند. انسانها به شکلهای متفاوتی رفتار میکنند که میتواند بر محیطشان تاثیر بگذارد. تفاوتهای شخصیتی تعیین میکند که آیا یک بچه اعتماد به نفس دارد که در یک کلاس فوق برنامه شرکت کند یا خیر. به عبارت دیگر، تفاوت در خلق و خوی کودکان بر منابع کمکی که آنها برای خودشان برمیگزینند تاثیر میگذارد.
افرادی که اجتماعی هستند در مقایسه با کسانی که دوست دارند تنها باشند، وقت کمتری را برای فراهم کردن یک محیط دانشگاهی برای خودشان صرف میکنند. اگر تفاوتهای شخصیتی به این شکل با عملکرد تحصیلی ارتباط داشته باشند، بنابراین تاثیرات ژنتیکی مربوطه هم به عنوان ژنهای هوش تلقی میشوند.
هنوز باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا عوامل محیطی تاثیرگذار و مرتبط با ژن کشف شوند. اما در اینکه محیط زندگی میتواند بر هوش ما تاثیر داشته باشد، شکی نیست.