بچهها ممکن اسـت چیزهایی مانند تکههای کوچک اسباببازی، دکمه، مهره، تیله، سکه و غیره را ببلعند. یکسوم بخش بالایی مری یکی از نقاطی اسـت که اغلب اشیا در آن گیر میکنند.
اکتشاف محیط پیرامون یکی از اصلیترین ویژگیهای دنیای کودکانه اسـت و او در این راه از هر وسیلهای استفاده میکند. گاهی او را درحالی میبینید که انگشتان دست و پای خود را در دهان فرو برده و از این طریق میخواهد بیشتر بداند. احتمالا در چنین صحنهای میدوید و دوربین خود را میآورید تا از شیرینکاری او فیلم و عکس ثبت کنید.
اما اگر او را درحالی ببینید که پیچ و مهره را به دهان برده، قطعا قید فیلم و عکس را میزنید و فقط به این فکر میکنید که او را از خطر نجات دهید. کشف دنیا در درجه اول از طریق دهان و بعد از آن از طریق حواس دیگر اتفاق میافتد. در این مرحله لازم اسـت خیلی مراقب باشید که فرزندتان دچار حادثهای نشود، چراکه او تفاوت بین اشیای خطرناک و مفید را تشخیص نمیدهد و احتمالا حتی خاک را نیز به طرف دهان خود خواهد برد. در این مطلب نکاتی درباره این خصلت نوزادان میگوییم و شما را راهنمایی میکنیم که در این مواقع چه کاری باید انجام دهید.
عوارض به دهان بردن اشیا
عمل
به دهان بردن وسایل و اشیا، اغلب منجر به بلعیدن آن شیء نخواهد شد. برخی
بچهها عادت دارند چیزهایی را به دهان ببرند که قابل خوردن نیست مانند خاک،
گِل، گچ، زغال، رنگ، صابون، لیوان، مو، یخ و غیره. به این اختلال خوراکی،
اختلال هرزهخواری میگویند. اما میزان ایمنی و سلامت در این عادت واقعا
چقدر اسـت؟ ممکن اسـت به دهان بردن چیزی منجر به خفگی، سرفه، مشکلات تنفسی و
حتی بیهوشی نوزاد شود.
بچهها ممکن اسـت چیزهایی مانند تکههای کوچک اسباببازی، دکمه، مهره، تیله، سکه و غیره را ببلعند. یکسوم بخش بالایی مری یکی از نقاطی اسـت که اغلب اشیا در آن گیر میکنند. علاوه بر این خطر سوراخ شدن معده، عفونت و حتی مرگ بهدلیل بلعیدن باتری یا چیزهای تیز هم در کودکان وجود دارد. در اینجا به مواردی اشاره میکنیم که تا حد امکان نباید در دسترس نوزادتان قرار دهید تا حادثهای به بار نیاید.
ماجرای خوردن خاک و گل
خوردن
خاک معمولی و گرد و خاک در بچهها طبیعی اسـت. این مسئله باعث پرورش سیستم
ایمنی و تقویت آنها میشود، اما خطراتی هم به همراه دارد. میکروبها و ذرات
ریز موجود در خاک یا گِل میتوانند به عفونت یا بیماریهای انگلی
بینجامند. خاک به کرمها آلوده بوده و تخمهای آنها وارد بدن نوزاد شده و
داخل معده او رشد میکنند. از طرفی عفونتهای مختلف و مسمومیت غذایی هم
میتواند منجر به اسهال و یبوست شود.
بلعیدن سکه مساوی با خفگی
سکهها
یکی از رایجترین اشیا برای خوردن هستند. بلعیدن سکه میتواند منجر به
بسته شدن راه تنفسی و خفگی، علائمی مانند استفراغ، سرفه، آبریزش بینی و
غیره شود. هرگز پولهای سکهای خود را در دسترس کودکان قرار ندهید زیرا
معمولا کامل بلیعده نمیشود و خفگی بزرگترین عارضه آن اسـت.
غذای افتاده روی زمین
اکثر افراد بر این باورند که اگر غذایی تنها ۵ثانیه روی زمین افتاده باشد، میتوان آن را برداشت و خورد. در تحقیقی مشخص شده که بیش از ۹۹درصد از باکتریها بعد از ۵ثانیه از سطح زمین به غذایی که بر زمین افتاده اسـت، منتقل میشوند. از طرفی میزان آلودگی غذا بهخاطر باکتری تا حد زیادی به کثیف بودن زمین و نوع زمینی که غذا روی آن افتاده ارتباط پیدا میکند. احتمال انتقال باکتری از سطح فرش نسبت به سطوح چوبی یا کاشی شده به غذا خیلی کمتر اسـت. به خاطر داشته باشید که تنها بخش کوچکی از یک باکتری به شدت عفونتزا میتواند منجر به بیماری نوزاد شود.
جویدن اسباببازیها و جواهرات فلزی
یکی
از دلایلی که توصیه میشود متناسب با سن بچه برایش اسباببازی بخرید این
اسـت که بخشهای کوچک اسباببازی که برآمده یا بیرون زده اسـت، میتواند منجر
به بروز آسیبهای خطرناکی به نونهالان شود. اسباببازیهای توپُر هم
میتوانند زیستگاه باکتریها باشند. جویدن اسباببازیهای پلاستیکی بچهها
را درمعرض مواد شیمیایی سمی قرار میدهد که میتواند روی هورمونها تاثیر
گذاشته و در روند رشد مغزی او اختلال ایجاد کند. اسباببازیهای فلزی و
جواهرات کمبها اغلب آلوده به مواد سمی مانند کادمیم و سرب هستند.
این فلزات از طریق دهان کودک و مکیدن، راه خود را به درون بدن او مییابند. تماس با فلزات غیراصلی مانند سرب یکی از نگرانیهای عمده باتوجه به وجود گسترده این فلز در بسیاری از محصولاتی اسـت که استفاده میکنیم. به دهان بردن مکرر بسیاری از اشیای فلزی توسط بچهها میتواند باعث افزایش غلظت سرب خون آنها شود. همانطور که میدانید سرب مادهای سمی اسـت و تاثیرات مخربی بر عصبها، خون، روده، قلب و کلیهها دارد.
خوردن ابزار نقاشی و اشیای رنگی
بیشتر
بچهها عادت دارند مدادهایشان را گاز بزنند. بسیاری از افراد بر این
باورند که هیچ نوع سربی در مدادهای به اصطلاح سربی وجود ندارد. بیشتر
مدادها از سرب سیاه (نوعی کربن) و خاک رس درست شدهاند. تا پیش از این،
سربی که برای لایه بیرونی مدادها استفاده میشد نوعی نگرانی برای والدین
بود، اما با حذف سرب از مواد نقاشی، این نگرانی از بین رفت.
تماس جزئی با قرار دادن یک تکه گچ یا زغال در دهان باعث آسیب به بچهها بهخاطر مواد شیمیایی موجود در آن نمیشود. وقتی خوردن گچ تبدیل به عادت شود، میتواند برای بچه مشکلاتی مانند مشکلات روده و اختلالات هاضمه به همراه داشته باشد. گچ و زغال حاوی مواد سمی هستند. از طرفی حواستان به محصولات هنری و نقاشی باشد که حاوی مواد معطر هستند. آنها مواد شیمیایی مختلفی دارند که در صورت هضم میتوانند کشنده باشند.
دندان کشیدن به بادکنک
بچهها
حین بازی اغلب بادکنک را به دهان میبرند. برخی بچهها عادت دارند آن را
بجوند و دندانهایشان را روی آن بکشند. انجام مکرر این کار باعث تماس
مداوم با ترکیبات خطرناکی مانند بنزن، زایلن و فتالات موجود در مواد بادکنک
میشود. بنزن مادهای اسـت که میتواند خطر سرطان را افزایش دهد. زایلن
دارای تاثیرات مخرب بر عملکرد عصبهای مغزی و هورمونهاست. از طرفی منجر به
بروز اختلالات باروری و آسیب به DNA (ماده اصلی ژنتیک) هم میشود.
فتالاتها برای دستگاه تناسلی بدن بسیار مضرند و در روند فعالیت هورمونها
اختلال ایجاد میکنند.
داروهایی که نباید خورده شوند
یکی
از جملاتی که روی تمام داروها نوشته شده این اسـت: «دور از دسترس اطفال
نگهداری شود.» پاراستامول، شربت سرفه و آنتیبیوتیکها برخی از شایعترین
داروهایی هستند که بهطور ناخودآگاه توسط بچهها خورده میشوند. بلعیدن
برخی داروها توسط کودک میتواند بر کبد و کلیههای او اثر بگذارد و تبعات
مصیبتباری به همراه داشته باشد، در ضمن ایبوپروفن هم میتواند مشکلات
تنفسی به بار آورد.
مراقب محصولات شیمیایی باشید
متاسفانه
شدیدترین مسمومیتها در کودکان مربوط به مواد شوینده و شیمیایی اسـت که
اغلب موارد آسیبهای جبرانناپذیری بهدنبال دارد. کودکان معمولا از روی
کنجکاوی یا علاقه به رنگ و بستهبندی جذاب مواد شوینده این محصولات را به
دهان برده و میبلعند. هضم مقدار کمی از دهانشویهها میتواند حالت تهوع
بههمراه داشته و به برهم خوردن وضعیت معده بینجامد. دهانشویه حاوی فلوراید
و الکل بوده که اگر به میزان زیاد بلعیده شود، میتواند سمی باشد.
بلعیدن مواد شوینده مانند مایع ظرفشویی، مواد تمیزکننده و غیره میتواند باعث سوزش لب، دهان و گلو شود. کافور هم که در اسپریهای حشرهکش وجود دارد حتی به میزان کم میتواند مضر باشد و به تشنج بینجامد. با اینکه بارها نسبت به بلعیدن مواد شیمیایی توسط کودکان هشدار داده شده و به والدین توصیه شده که محصولات شوینده از دسترس کودکان دور نگهداشته شود، اما باز هم شاهد بروز مسمومیتهایی از این قبیل هستیم.
اگر باتری و آهنربا در دسترس باشد...
باتریهای
کوچکی که در برخی اسباببازیها استفاده میشوند بهراحتی قابل بلعیدن
هستند. خارج شدن محتوای آنها میتواند به آسیبهای جدی و حاد در مجرای
غذایی مانند سوزش شدید یا سوراخ شدن مری، آسیب به رگهای خونی، خونریزی
زیاد و... بینجامد. بلعیدن اشیای آهنربایی هم میتواند به بروز خطرات حادی
مانند مشکلات روده مثل زخم روده یا سوراخ شدن آن منتهی شود. بلعیدن آهنربا
میتواند به عفونت جداره معده منتهی شده و بهخاطر عفونت، خطرات مرگ هم به
همراه داشته باشد.
محصولات شبنما
این
محصولات به شکل چوبی، دستبند یا قلم نوری وجود دارند. این وسایل جذاب
هستند و اغلب بچهها دوست دارند آنها را گاز بگیرند. مایع موجود در این
محصولات سمی اسـت و میتواند منجر به التهاب و احساس سوزش در دهان و حالت
تهوع شود.
چرا بهجای غذا خاک میخورد؟
کودک
پیش از 6ماهگی دست و انگشتانش را میمکد و از 6ماهگی که قادر به گرفتن
اشیا میشود، هر چیزی را که در دسترس او باشد در دهان میگذارد. این موضوع
چندان غیرطبیعی نیست اما چیزی که مهم اسـت باید ببینید آیا کودکتان فقط
اشیای خاصی را در دهان میگذارد یا بهجای غذا تمایل به خوردن
غیرخوراکیهایی مثل خاک، چسب، چوب و... دارد یا نه.
گروهی از کودکان به علت کمبود برخی مواد در بدنشان به سمت مواد غیرخوراکی جذب میشوند. مثل خوردن خاک برای جبران کمبود ید یا خوردن کاغذ و دستمال کاغذی که از مشتقات چوب اسـت، که این امر میتواند تاحدودی طبیعی قلمداد شود و با رژیم غذایی خاص و برخی ویتامینها قابل درمان اسـت.
آیا فرزندم پیکا دارد؟
پیکا
نام پرندهای اسـت مانند زاغ که همهچیزخوار اسـت و چون برخی کودکان به
هرزهخواری روی میآورند، این نام را برای این اختلال برگزیدهاند. کودکان
مبتلا به «پیکا» نیاز به درمان روانپزشکی دارند. لازم به ذکر اسـت که شیوع
این اختلال بالا نیست و تشخیص آن تنها بهعهده پزشک اسـت. کودکان در سال دوم
زندگی تشخیص میدهند اما برخی کودکان استفاده از مواد غیرخوراکی را مصرانه
ادامه داده و از این عمل خود لذت میبرند.
ویژگی مهم این اختلال عادت به خوردن غیرخوراکیها مانند رنگ، کاغذ، گل، تکههای لباس و پارچه، مو و حشرات اسـت .این اختلال در کودکان سیاهپوست بیشتر از سفیدپوستان و در پسران اندکی بیشتر از دختران گزارش شده اسـت. محرومیت شدید، عامل فرهنگی، اختلال رابطه مادر و کودک، عقبماندگی ذهنی و سایکوز ازجمله علل ابتلا به این اختلال اسـت.
منبع: مجله سیب سبز/ برترین ها
گرچه مطالعات علمی نشان میدهد که کودکان از نظر رشد اخلاقی ، مسیر مشخصی که مرتبط به مراحل ادراکی آنهاست را پشت سر می گذارند ، اما نوجوان و جوانان از نظر اخلاقی در بیشتر جوامع از پدر و مادر بهتر هستند.
بنابراین ما به عنوان پدر و مادر ، در معرض این خطر هستیم ، به جای این که فرزند خودمان را خوب ، پاک و دارای وجدان بدانیم ؛ به این معنا که در وجودش شمعی را روشن ببینیم که نه تنها درون او را روشن می کند بلکه روشنایی بخش بیرون نیز میشود ؛ او را با آتشی همراه ببینیم که وجود خودش را می سوزاند و احتمالا دیگران را هم خواهد سوزاند. در حالی که قرار اسـت فرزندمان را دارای وجدانی بدانیم که ترازویی در اختیار دارد ، اما نه با چشم بسته بلکه با چشم باز ؛ نه شمشیری به دست بلکه دستی به جهت مهربانی و محبت .
اگر چنین بیندیشیم ، او را عادل و منصف می بینیم و می دانیم و معلوم اسـت که نحوه ی برخورد ما با او متفاوت خواهد بود. درست اسـت که کودک دارای کنجکاوی اس ؛ درست اسـت که نادان ، ناتوان و نیازمند اسـت ، اما این مطلب بسیار متفاوت اسـت که من و شما او را بد و یا گناهکار بدانیم. به علاوه بر فرض که چنین باشد! ، (( تمام مطالعات علمی ، نشان می دهد که کودک را از کار بد نمیتوان بازداشت و یا هیچ انسانی را نمیشود از کار بد بازداشت)). برفرض که شما در این کار توفیق پیدا کنید و بگویید که من راه هایی دارم که فرزندم را از کار بد باز می دارم. پیامی که برای شما دارم این اسـت که متاسفانه چنین فرزندی را بی کاره و هیچ کاره می کنید.
به یاد داشته باشیم :
از کار بد بازداشتن کودک ، مساوی اسـت با انجام ندادن هیچ کاری و در چنین شرایطی اسـت که ظاهرا شما موفق شده اید ولی واقعا نشده اید. به علاوه می دانید که کودکی که فقط از کار بد بازداشته شود ، پنهان کار ، دروغگو ، متظاهر ، چاپلوس ، لجباز ، کینه توز ، خودآزار و دگر آزار می شود. حال آن که آموختن خوبی و آموختن دوستی و درستی بدون تردید وظیفه ی پدر و مادر و کار ساده ای اسـت.
زیرا وجود کودک مانند زمینی اسـت که به دنبال تخم گلی میگردد تا بتواند گلستانی را به وجود بیاورد. مانند دانشکده های پزشکی یا دانشکده های مهندسی که استادان به شاگردانشان می گویند که چنین و چنان نکنید که تمام درس پزشکی و مهندسی این اسـت که این کار را نکنید ؛ آن کار را نکنید ؛ اینجا نروید و آنجا نروید ؛ در صورتی که برعکس تمام کار پزشکی و تمام کار مهندسی این اسـت که وظیفه ی من و شما به عنوان پدر و مادر حتی از محیط آموزشی باید مهربان تر ، صمیمانه تر و نزدیک تر بود.
بنابراین وظیفه پدر و مادر آموختن اسـت. آموختنی که همراه با فعالیت اسـت و با فعالیت اسـت که آفریدن و رشد و تکامل ممکن میشود . به همین علت در دنیای امروز ، والدین ، معلمند ، مربیند ، پرستارند ، پزشکند ، مددکارند ، همکارند و دوست فرزند خودشان.
بنابراین دگرگونی ای که در دنیای امروز به وجود آمده اسـت ، تغییری اسـت که به ما این پیام را می دهد که به عنوان پدر و مادر ، قرار اسـت که آموزش دهیم نه این که فقط فرزندمان را از کار بد باز بداریم و شعاری که باید پشت سر آن شعور باشد ، این اسـت که :
می دانیم ، متاسفانه بیشتر انحرافات و گرفتاری های کودکان در وقت بیکاری و فرصت تعطیل تابستان اسـت. زیرا کاری به جهت انجام دادن دارند . بنابراین وظیفه ی پدر و مادر ، پر کردن تمام وقت دوران بیداری ، فرزندانشان با کار خوب اسـت نه کوشش برای یافتن کار بد و اشتباه و اشکال. متاسفانه در محیط آموزشی نیز همچنان چنین اسـت.
آن زمان که شما پانصد کلمه می نویسید که دوتای آن غلط اسـت ؛ گفته نمیشود چهارصد و نود و هشت درست ، بلکه گفته میشود دو غلط . از همین جاست و با این پیام اسـت که بیشتر ما بسیار زود به این نتیجه میرسیم که من نادانم ، ناتوانم ، اشکال عمیق واساسی دارم. بنابراین بهتر اسـت که از آموزش یا یادگرفتن در هر زمینه ای ، خودم را دور نگه دارم.
برترین ها: در این ویدئو طرز تهیه یک غذای مدرن، خوشمزه، مقوی و همچنین کودک پسند را به شما معرفی می کنیم. همچنین یکی از نکات مثبت ان این اســت که زود آماده می شود.
در صورت پخش نشدن ویدئو بر روی تصویر زیر کلیک کنید.
به گفته محققان تاریخ تولد کودک نقش مهمی در تشخیص احتمال ابتلا کودک به اختلال بیش فعالی خواهد داشت.
در این مطالعه، محققان اطلاعات مربوط به ۳۸۰ هزار کودک مدرسه ای در تایوان را از سن ۴ تا ۱۷ سالگی جمع آوری کردند. آنها میزان شیوع کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی را از طریق ماه تودشان ارزیابی کردند.
طبق این مطالعات، کودکان متولد شده در ماه آگوست در مقایسه با کودکان متولدشده در ماه سپتامبر، ۱.۶۵ بار بیشتر مبتلا به اختلال بیش فعالی تشخیص داده شدند.
محققان هنوز علت دقیق این مسئله را عنوان نکرده اند.
اعضای بدن کودک 21 ماهه ای که به علت ماندن دانه انار در مجاری تنفسی دچار مرگ مغزی شده بود به 3 بیمار اهدا شد.
آیا پادشاهی کردن کودک تا ۷سالگی صحیح است؟
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۲۱:۲۱
اینکه گفته می شود بچه در هفت سال اول زندگی باید مثل پادشاه زندگی کند و باید آزاد باشد، بدان معناست که نباید بچه را دعوا کنیم؟ آیا می توان این جمله را به عنوان یک قانون تربیتی اعمال کرد؟
در کنار ایمنسازی باید به خانوادهها هم آگاهی دهیم تا قابلیتها و خصوصیات رفتاری بچهها را بشناسند و بدانند که کودکی یعنی جنب و جوش، کنجکاوی برای اکتشاف، به دست آوردن تجربیات تازه، شیطنت و تحرک خستگی ناپذیر. اگر والدین و اطرافیان کودک به این خصوصیات آگاهی داشته باشند، قدرت تحملشان هم زیاد میشود و به سرعت از کوره در نمیروند. اگر پدر و مادر واقعاً میخواهند بر مبنای هفت سال آقایی با کودک رفتار کنند، این را هم باید بدانند که کودک زیر هفت سال، مقررات، نصایح و چرایی درست و نادرست را نمیفهمد و با تذکر شفاهی «بکن، نکن» یا «درسته، غلطه» تربیت نمیشود؛ بلکه رفتار والدینش را میبیند و از آنها تقلید میکند. مثلاً با دیدن احتیاط بزرگترها در برخورد با اشیاء داغ، یاد میگیرد که به کتری داغ دست نزند.
مرجع : سپیده دانایی
سردار آزمون عکسی از دیدارش با کودکان سرطانی را در اینستاگرام به اشتراک گذاشت.
سردار آزمون عکسی از دیدارش با کودکان سرطانی را در اینستاگرام به اشتراک گذاشت.
جوان؛ سردار آزمون مهاجم ملی پوش ایرانی روستوف در تازه ترین پست خود در اینستاگرام عکسی از دیدارش با کودکان سرطانی را منتشر کرده و به آنها توصیه کرد که با بیماریشان بجنگند.
وی نوشت:
"بجنگ با این بیماریه لعنتی، میدونم پیروز این بازی میشی کوچولوی دوست داشتنی"
محققان بر حدود ۳۳,۵۰۰ کودکی که یک بار تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند و یک بار قبل از سن ۴ سالگی بیهوش شده بودند و دیگر تا سن ۱۶ سالگی چنین مواردی را تجربه نکرده بودند مورد بررسی قرار دادند.
آنها این کودکان را با حدود ۱۶۰ هزار کودکی که تا قبل از ۱۶ سالگی تحت عمل جراحی یا بیهوشی قرار نگرفته بودند مقایسه کردند.
محققان همچنین ۳۶۴۰ کودکی که بیش از یک بار فرآیند جراحی همراه با بیهوشی را تجربه کرده بودند مورد بررسی قرار دادند.
آنها دریافتند کودکانی که تا قبل از ۴ سالگی در معرض بیهوشی قرار گرفته بودند در مقایسه با کودکانی که هیچ گونه بیهوشی را تجربه نکرده بودند در سن ۱۶ سالگی نمرات مدرسه شان ۰.۴۱ درصد پایین تر بود. همچنین امتیاز IQشان در سن ۱۸ سالگی، ۰.۹۷ درصد کمتر بود.
در مورد کودکانی که تا قبل از ۴ سالگی دو بار تحت عمل جراحی قرار داشتند میانگین نمرات مدرسه ۱.۴۱ درصد پایین تر بود.
برای کودکان دارای سه مورد بیهوشی یا بیشتر نیز نمرات مدرسه ۱.۸۲ درصد کمتر بود.