جام جم سرا به نقل از ایرنا: ویروس مزبور به دلیل انتقال احتمالی آن به انسان و امکان همه گیرشدنش در صورت جهش یافتن، به دغدغهای جهانی تبدیل شده است؛ بخصوص اگر بآسانی از پرندگان به انسان و سپس از انسانی به انسان دیگر شود.
بر اساس گزارش ساینس دیلی، این دستاورد علمی گام مهمی در مبارزه علیه نوعی کشنده از ویروس آنفلوآنزای مرغی به شمار میآید که در جمعیتهای پرندگان آسیای جنوب شرقی و بویژه اندونزی و ویتنام شیوع یافته است.
این دستاورد علمی که گزارش کامل آن در نشریه PLOS ONE منتشر شده، حاکی از امید دانشمندان برای ریشه کنی این بیماری خطرناک مشترک انسان و دام است.
دکتر فرهید همتزاده، استاد ارشد ویروسشناسی دانشکده علوم حیوانات و دامپزشکی دانشگاه آدلاید استرالیا و مدیر این پروژه علمی، گفت: آنفلوآنزای مرغی در صدر فهرست بیماریهای جدی سازمان بهداشت جهانی حیوانات قرار دارد.
وی ادامه داد: شیوع این بیماری در میان پرندگان تا حد زیادی توسط واکسیناسیون کنترل میشود و این امر قرارگرفتن انسان در معرض این ویروس را محدود میکند. اما توانایی تشخیص دادن بین پرندگان واکسینه شده و همچنان آلوده و پرندگانی که به طور طبیعی آلوده شدهاند، همواره چالشی عمده بوده است. این امر مانع از رهگیری ویروسی شده که هنوز هم میتواند در میان پرندگان واکسینه شده وجود داشته باشد و تحت فشار واکسیناسیون به گونههای جدید جهش یابد.
به گفته همتزاده، پرندگانی که واکسینه شدهاند اما هنوز هم دارای ویروس H۵N۱ زنده در بدنشان هستند، منبع اصلی ظهور گونههای جدید این ویروس هستند و چنین گونههایی حتی میتوانند برای پرندگان یا انسانها خطرناکتر باشند.
با آزمایش جدید همتزاده و همکارانش (فرشید هادی فر، اسماعیل ابراهیمی) میتوانند این پرندههای واکسینه شده دارای ویروس زنده را شناسایی کرده و مانع از گریز هر نوع گونه جهش یافته آن شوند. این امر برای پیشگیری از شیوع جهانی این ویروس و در نهایت ریشه کن کردن آن حیاتی است.
محققان حاضر در این مطالعه شامل دانشگاه ملبورن و سازمانهای اندونزیایی، اکنون در حال اجرای برنامههای نظارتی بزرگی در مرغداریهای سراسر اندونزی هستند. آزمایش DIVA جدید (تفاوت گذاری حیوانات آلوده از واکسینه شده) از پروتیین ویروسی ویژهای به نام Matrix protein ۲ استفاده میکند که به طور متفاوتی به سرم خونی حیوانات آلوده شده به طور طبیعی و حیوانات واکسینه شده اما هنوز آلوده، واکنش نشان میدهد.
از زمان شیوع نخستین مورد آنفلوآنزای مرغی در سال ۲۰۰۴، تولید آزمایش DIVA قابل اعتماد در اولویت جهانی بوده است. براساس آمار سازمان بهداشت جهانی، اندونزی در فاصله سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ با ۱۵۰ مورد مرگ ومیر بیشترین تلفات ناشی از آنفلوآنزای پرندگان را به خود اختصاص داد. کارشناسان وزارت بهداشت اندونزی پیش از این اعلام کرده بودند تا سال ۲۰۱۳ میلادی تولید انبوه واکسن آنفلوآنزای مرغی را آغاز میکنند، اما تاکنون این امر به نتیجه نرسیده است.
به نقل از آسوشیتدپرس، بر اساس مطالعات صورت گرفته، مشخص شده است که واکسن آنفلوانزای امسال کیفیت خوبی ندارند. همین موضوع باعث شده تا واکسن آنفلوانزای امسال یکی از بدترین عملکردها را در جریان یک دهه گذشته داشته باشد. علت عملکرد ضعیف واکسن آنفلوانزای امسال، فقدان وجود ویروسی در این واکسن اعلام شده است که باعث مریض شدن افراد میشود.
آلیسا فرای، کارشناس واکسن آنفلوانزا از مرکز پیشگیری و کنترل بیماری در آتلانتا، که در این مطالعات همکاری داشته از سال جاری به عنوان یک سال غیر معمول در عملکرد واکسن آنفلوانزا نام برده است.
اوایل دسامبر مقامات سیدیسی هشدار دادند واکسن آنفلوانزای امسال بخوبی عمل نخواهد کرد چرا که ویروس به کار رفته در آن با ویروسی که در سطح گسترده انتشار یافته چندان تطابقی ندارد.
هر ساله، بر اساس بهترین حدس و گمانهای پزشکان پیرامون سه الی چهار نوع ویروسی که ممکن است بیشترین اختلال را در بیماران ایجاد کنند، واکسن آنفلوانزا از نو فرمولبندی میشود اما از آنجا که واکسن آنفلوانزای امسال فاقد ویروس H۳N۲ است که در درمان دو سوم از بیماریهای فصل زمستان موثر است، تعداد افراد بیشتری به دلیل ابتلا به آنفلوانزا در بیمارستان بستری شده و در میان افراد مسن این بیماری حتی منجر به مرگ شده است. امری که باعث شده تا زمستان امسال یکی از بدترین زمستانها از لحاظ عملکرد ضعیف واکسن آنفلوانزا لقب بگیرد.
در این حال، حتی با وجود عملکرد ضعیف واکسن آنفلوانزای امسال، مقامات سی دی سی همچنان به مردم توصیه میکنند از واکسن آنفلوانزا استفاده کنند.(مهر)
دکتر محمد مهدی گویا گفت: گروههای در معرض خطر مانند بیماران قلبی، بیماران ریوی، مبتلایان به نارسایی کلیه، مبتلایان به دیابت، زنان باردار و بیماران سرطانی که تحت درمان شیمی درمانی هستند، در صورت ابتلا به این بیماری بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
رئیس مرکز مدیریت بیماریهای وزارت بهداشت همچنین به فوت مرد ۶۱ ساله در تهران بر اثر ابتلا به آنفلوانزا اشاره کرد و گفت: برخلاف آنچه که در برخی رسانهها اعلام شده است، این فرد ۳۷ ساله نبوده و بیماری مزمن قلبی داشته و بعد از چند روز از گذشت بیماری، دیر به بیمارستان مراجعه میکند.
گویا افزود: درمان این فرد ۶۱ ساله در یکی از بیمارستانهای تهران شروع میشود ولی به دلیل اینکه بیماری قلبی زمینهای داشته و واکسن نیز دریافت نکرده بوده و علاوه بر اینها دیر به بیمارستان منتقل شده بود، درمان وی موثر واقع نمیشود و فوت میکند.
وی گفت: جواب آزمایش این فرد نوع ویروس را آنفلوانزای H۱N۱ نشان داده است که در حال حاضر این نوع آنفلوانزا، آنفلوانزای فصلی محسوب میشود. آنفلوانزای H۱N۱، آنفلوانزای نوع B و آنفلوانزای نوع H۳N۲ هیچ تفاوتی با هم ندارند و از نظر شدت و علائم همگی جزء آنفلوانزای فصلی محسوب میشوند و در همه جای دنیا شایعند.
او همچنین افزود: در حال حاضر آنفلوانزای فصلی بیشتر در استانهای تهران، اصفهان، کرمانشاه، زنجان، سمنان، اردبیل و خراسان جنوبی شایع است و به گروههای در معرض خطر توصیه میکنیم که حتما برای دریافت واکسن آنفلوانزا اقدام کنند.
رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت، رعایت نکات بهداشتی را مهمترین عامل در پیشگیری از ابتلا به این بیماری عنوان کرد و گفت: از خانوادهها میخواهیم که کودکان خود را که مبتلا به بیماری شبیه آنفلوانزا هستند تا زمانی که پزشک اجازه نداده است، به مدرسه نفرستند.
وی توصیه کرد: افراد مبتلا به علائم بیماری آنفلوانزا همچنین باید از تماس با افراد مسن و افراد باردار خودداری کنند. شستشوی مرتب دستها و رعایت آداب تنفسی اهمیت زیادی در پیشگیری از ابتلا به این بیماری دارد. (مهر)
166
شایعه پراکنی در رابطه با بیماریهای واگیر بین مردم ایجاد نگرانی میکند و نباید اجازه دهیم به این شایعات در حوزه مجازی دامن زده شود زیرا مهم ترین، قویترین و مطمئنترین مرجع اعلام بیماریهای واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است که اطلاعات را از طریق رسانهها در اختیار مردم قرار میدهد اما در مورد ویروس آنفلوانزای خوکی باید گفت که هر زمان یکی از انواع ویروسهای آنفلوانزا در دنیا ظاهر میشود و ایجاد همهگیری میکند آن ویروس در طبیعت باقی میماند و از بین نمیرود و تبدیل به ویروس آنفلوانزای فصلی میشود.
ویروس آنفلوانزای خوکی که نام علمی آن آنفلوانزای نوع H1N1است از سال ۲۰۰۹ جزو ویروسهای آنفلوانزای فصلی شده است و در همه جای دنیا شایع است. هر سال این ویروس در فصل زمستان بویژه در فصل سرما بیماری ایجاد میکند؛ بنابراین بیماری عجیب و غیر معمولی نیست و در حال حاضر در کشور ما ویروس آنفلوانزای فصلی در حال اوج فعالیت خود است.
هر سه نوع ویروس آنفلوانزای فصلی H1N1، H3N2 و ویروس نوع B در کشور شایع است. این ویروسها بویژه در برخی استانها شیوع بیشتری دارند که از آن جمله میتوان به تهران، اصفهان، کرمانشاه، اردبیل و خراسان جنوبی اشاره کرد.
شیوع آنفلوانزا در این شهرها دلیل خاصی ندارد و ممکن است در هفته آینده استانهای دیگری درگیر آن شوند. به هر حال هر سه نوع ویروس آنفلوانزا در اوج فعالیت خود هستند. شدت، علائم و میزان خطر هر سه نوع ویروس یکسان و شبیه به سرماخوردگی است و از آنجا که این ویروسها دستگاه تنفسی را گرفتار میکنند و ایجاد ذات الریه میکنند خطرناکتر میشوند. تنها تفاوت ویروس آنفلوانزای خوکی، H3N3 و نوع B این است که ویروس H1N1 یا ویروس آنفلوانزای خوکی در زنان باردار خطرناک است.
کسانی که در معرض ابتلا به انواع شدید این بیماری هستند، باید در ابتدای فصل سرما واکسن
تزریق کنند. مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در ابتدای فصل سرما چندین بار به بیماران قلبی، مبتلایان به سرطان و دیابت پیشرفته، نارسایی کلیه و کبد، افراد مسن و زنان باردار هشدار داد، واکسن آنفلوآنزا را تزریق کنند در غیر این صورت ممکن است به انواع شدیدتر این ویروس دچار شوند.
در هر حال ویروس آنفلوانزای خوکی بیماری خیلی نگرانکنندهای نیست و همان آنفلوانزای فصلی است.(دکتر محمد مهدی گویا - رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی/ایران)
رئیس سازمان دامپزشکی کشور با بیان اینکه موارد آلودگی طیور به آنفلوانزای پرندگان جز ملارد در نقطه دیگری از کشور مشاهده نشده، گفت: فعلا موردی از آلودگی در ملارد نیز وجود ندارد.
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
کره جنوبی روز چهارشنبه ۳۲ نوامبر (۳ آذر) پس از رخ دادن موارد بیشتر شیوع گونه بهشدت بیماریزای H۵N۶ آنفلوانزای پرندگان که نخستین موارد آن هفته پیش تأیید شده بود، سطح هشدار برای این بیماری را در این کشور به درجه دوم بالا برد.
به گزارش رویترز وزارت کشاورزی، غذا و امور روستایی کره جنوبی در بیانیهای در روز چهارشنبه اعلام کرد این شیوعها در دو محل پرورش اردک در مناطق مرکزی و جنوب غربی این کشور رخ داده است. همه ۳۰۵۰۰ قطعه اردک در این محلها معدوم شدهاند.
سومین مورد شیوع در یک مرغداری در شهر یانگجو در حدود ۳۸ کیلومتری شمال سئول پایتخت این کشور رخ داده است.
وزارت کشاورزی کره جنوبی میگوید از هنگامیکه نخستین موارد آنفلوانزای پرندگان H5N6 در همین منطقه در جمعه گذشته گزارش شد، در مجموع پنج مورد شیوع یافت شده است و دو محل دیگر پرورش ماکیان در نقاط دیگر این کشور نیز دارند از لحاظ آلودگی با این ویروس آزمایش میشوند.
وزارت کشاورزی کره جنوبی درحالیکه شمار فزایندهای از محلهای نگهداری طیور در مدتی کوتاهی شیوع احتمالی آنفلوانزای پرندگان را گزارش میکنند، سطح هشدار از درجه «احتیاط» به «هشدار» بالا برده است.
یک مقام وزارت کشاورزی گفت بیش از ۵۱۰۰۰۰ قطعه طیور برای محدود کردن انتشار این ویروس معدوم شدهاند که کمتر از یک درصد از کل جمعیت ۸۴.۷ میلیونی طیور در این کشور میشود.
موارد عفونت انسانی ویروس H5N6 قبلاً در چین و هنگکنگ گزارش شده است و این ویروس از آوریل ۲۰۱۴ به مرگ ۱۰ نفر در چین انجامیده است.
از سال ۲۰۱۴ تاکنون چند مورد شیوع آنفلوانزای پرندگان در کره جنوبی، چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا، رخ داده است.
این شیوعها که بیش از ۶۶۰ روز طول کشیدند به مرگ دستکم ۱۳ میلیون قطعه طیور منجر شدند. آخرین مورد شیوع آنفلوانزای پرندگان در کره جنوبی در ماه مارس رخ داد که در آن سویه H5N8 آنفلوانزای پرندگان در یک محل پرورش اردک یافت شد.
شاید این روزها بسیار در مورد ویروس آنفلوآنزای پرندگان شنیده باشید اما علت این آنفلوآنزای خطرناک چیست؟
با دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای درمان این ویروس آشنا شوید.
بیماری های مختلفی در جهان وجود دارد، برخی بیماری ها طول درمان کوتاه و برخی دیگر طول درمان بلند مدت دارند، در این نوشته می خواهیم در مورد بیماری آنفولانزای پرندگان صحبت کنیم و مطالب جامعی در مورد این بیماری برای شما قرار دهیم ، در اوایل نوشته تعریفی از بیماری آنفولانزای پرندگان قرار می دهیم ، در ادامه ی مطلب علائم و مشخصات این بیماری را ذکر کرده و سعی شده است در انتهای مطلب در مورد راهکارهای درمان بیماری آنفولانزای پرندگان سخن گفته شود.
قصد داریم مطالب جامعی در مورد تمامی بیماری ها آماده کرده و در سایت قرار دهیم. بهتر است برای پیدا کردن بیماری مورد نظر خود از آیکون جستجو بالای صفحه یا دسته بندی الفبایی بیماری استفاده کنید، این نوشته اختصاص دارد به بیماری آنفولانزای پرندگان.این بیماری که سبب مرگ ومیربالایی در پرندگان عفونی می شود برای اولین بار در سال 1878 ،بیش از صد سال پیش در ایتالیا شناخته شد . تا اوائل سال 1901 نشان داده شد که میکروارگانیسم عامل این بیماری یک ویروس می باشد اما هنوز تا سال 1955 ارتباط بین این بیماری و دیگر ویروسهای ملایم جدا شده از پرندگان با ویروسهای آنفولانزایA پستانداران مشخص نشده بود(برای اولین باردردهه930 ) .
آنفولانزای مرغی در ایالت متحده در سال 25 ـ 1924 شایع شد و در سال 1929 دوباره این شیوع رخ داد در حالی که هر دوبار ریشه کن شد .یک پاندمی بزرگ از آنفولانزای مرغی بسیار پاتوژن در شمال شرقی ایالت متحده در سال 84 ـ 1983 رخ داد . بیش از دو سال وقت و70 میلیون دلار هزینه برای ریشه کنی آن صرف گردید و بطور تخمینی 17میلیون پرنده طی برنامه ریشه کنی معدوم شدند .فقط ویروسهای آنفولانزای تیپ A بعنوان عوامل طبیعی عفونت زائی در پرندگان شناخته شده بودند در حالی که 9 تحت تیپ NA و15 تحت تیپ HA از آنفولانزای تیپA که به احتمال خیلی زیاد به صورت ترکیبی با هم می باشند از گونه های مختلف پرندگان جدا شده اند .
ایالت متحده هیچ شیوع وسیعی از سال 1986 نداشته است اگر چه سویه های کم پاتوژن در حال حاضر وجود دارند وخسارات قابل توجه ای نیزبه بارمی آوردند.در سال 97 ـ 1996 تعدادی از مزرعه های تخم گذار در مناطق لبانون و لنکستر تیتر PA آنها برای آنفولانزای مرغی H7N2 مثبت شد . این سویه برای جوجه ها غیر بیماری زا بود ولی دارای اثرات وسیع مخرب برروی صنعت طیور بود .در سال 1994 یک شیوع آنفولانزای مرغی در مکزیک رخ داد که به صورت ملایم و خفیف شروع شد اما در اثر موتاسیون به یک ویروس کشنده تبدیل شد وسبب تلفات سنگینی در گله طیور گوشتی گشت .
یک سناریوی مشابه در شمال شرقی ایالت متحده در اواسط 1980 رخ داد .
سرو تایپ بسیار پاتوژنی که سبب شیوع در سالهای 84 ـ 1983 در ایالت متحده و مکزیک گردید H5N2 نام داشت .از نظر تاریخی ، سروتایپهای H5 و H7 با بیماری های با حدت بالا در طیور همراه هستند .آنفلوآنزای مرغی توسط یک نوع ویروس آنفولانزا که به ندرت باعث آلودگی انسان میشود ایجاد می شود. اما هنگامی که آنفلوآنزای مرغی انسانی را آلوده کند اغلب کشنده است .در سال های اخیر، شیوع بیماری آنفلوآنزای مرغی در آسیا، آفریقا و بخش هایی از اروپا رخ داده است. بسیاری از افرادی مبتلا تماس نزدیک با پرندگان بیمار داشته اند.
موارد ابتلای انسان به این بیماری تنها در چهار کشور ویتنام، تایلند، اندونزی و کامبوج مشاهده شدهاست. همچنین موارد معدودی از انتقال انسان به انسان ثبت شدهاست. شیوع ویروس H5N1 در ژاپن، مالزی و جمهوری کره بطور کامل کنترل شد.لازم بذکر است که برای کنترل این ویروس توافقاتی میان سه سازمان WHO، FAO و OIE صورت گرفتهاست.
پرندگان آبزی وحشی بهعنوان منابع طبیعی ویروس آنفلوآنزای نوع A شناخته شدهاند. پرندگان مهاجر میتوانند فرم ضعیف این ویروس را برای مسافتهای طولانی با خود حمل کنند بدون اینکه علائمی را از خود نشان دهند و یا در تعداد بالایی دچار مرگ و میر شوند.در این پرندگان همچنین فرم قوی ویروس آنفلوآنزای طیور بندرت جدا شدهاست. بنابر این نقش این پرندگان در پخش آنفلوآنزای طیور با قدرت بیماری زایی قوی ناشناخته باقی میماند.
آمار بالای مرگ و میر پرندگان مهاجر بر اثر آنفلوآنزای طیور، مانند آنچه در اواخر آوریل در دریاچه چینگهای چین روی داد که در آن ۶۰۰۰ قطعه پرنده کشته شدند، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت و همه کارشناسان نتایج بدست آمده را غیر عادی شمردند. نتایج این تحقیقات در ماه ژوئیه سال اخیر میلادی[نیازمند منبع] در اختیار همه قرار گرفت. نتایج نشان میداد که ویروس H5N1 در این مرگ و میر شبیه ویروسهایی است که در جنوب شرقی آسیا در دو سال اخیر گسترش یافتهاست.
نتایج آزمایشها صورت گرفته بر روی ویروسی که اخیراً در روسیه گسترش پیدا کردهاست چندی پیش در سایت اینترنتی OIE منتشر شد. نتایج بدست آمده نشان داده بود که ویروسی که اخیراً در روسیه جدا شدهاست شباهت واضحی به ویروسی که در Qinghai جدا شده بود دارد.کنترل کامل رشد ویروس H5N1 در طیور و مقایسه سریع آن با نتایج قبلی برای ارزیابی میزان ریسک آلودگی این ویروس در جهان ضروری میباشد.
علائم و نشانه های آنفلوانزای پرندگان به طور معمول در عرض دو تا پنج روز از عفونت آغاز خواهد شد. در اغلب موارد، علائم شبیه آنفلوانزای معمولی است:
• سرفه
• تب
• گلو درد
• درد عضلانی
برخی از افراد نیز تهوع، استفراغ و یا اسهال را تجربه میکنند. و در چند مورد، عفونت چشم خفیف (ورم ملتحمه) تنها نشانه ای از بیماری است.
آنفلوآنزای مرغی به طور طبیعی در پرندگان آبی وحشی رخ می دهد و می تواند به مرغ خانگی مانند مرغ، بوقلمون، اردک ها و غازها هم سرایت کند. این بیماری از طریق تماس با مدفوع پرنده آلوده و یا ترشحات از بینی، دهان و چشم خود منتقل می شود.بازار در فضای باز، که در آن تخم مرغ و پرندگان در شرایط شلوغ و غیربهداشتی به فروش می رسد، میتواند عامل پخش ویروس باشد .
بزرگترین عامل خطر برای آنفلوآنزای مرغی به نظر می رسد در تماس با پرندگان بیمار و یا با سطوح آلوده به پر و بال خود را، بزاق یا مدفوع انها باشد .در مواردی هم انتقال انسان به انسان هم دیده شده است ولی الگوی انتقال بیماری از انسان هنوز ثابت نشده است .
برنامه واکسیناسیون ، مراقبت سخت در طول مدت دوره چهل روزه پرورش طیور برای کنترل فرمهای خفیف بیماری در گله های مرغی و اردکها مورد استفاده قرار می گیرد . اما در مورد بیماری های کشنده تر مراقبت سخت درطول دوره وجداسازی جوجه های آلوده تنها روش مؤثر در متوقف کردن آنفولانزای مرغی می باشد.
موفقیت در چنین برنامه هایی بستگی به همکاری کامل و حمایت دولت از صنعت طیور دارد .
با شناخت این مسئله که مخزن آنفولانزای مرغی مرغابی های وحشی می باشند هر کوششی باید بر اساس جلوگیری از تماس مستقیم و غیرمستقیم بین پرندگان خانگی و مرغابی های وحشی طرح ریزی گردد .
WHO (سازمان بهداشت جهانی) و مدیریت عفونتهای انسانی از طریق کنترل آنفولانزای A(H5N1) این راهنمایی ها بر اساس اطلاعات موجود از عفونتهای آنفولانزای انسانی A (H5N1) که از تجربیات بدست آمده از شیوع 1997 در هنگ کنگ یک منطقه اختصاصی اداری از چین و از گزارشات اولیه از موارد اخیر در تایلند و ویتنام استخراج شده است . همانطور که اطلاعات بیشتر بدست می آید این راهنمایی ها نیز بطور مناسب تغییر پیدا می کند .
توجه
مفهوم اولیه کنترل عفونت رعایت احتیاط برای به حداقل رساندن انتشار تنفسی بیماری می باشد .
مدیریت مناسب برای پیشگیری از بیماری حاد ومرگ ومیر شناسایی زود هنگام و دنبال کردن افرادی که در رسیک ابتلاء هستند . به منظور درمان آنها با داروهای ضد ویروسی برای کاهش میزان مرگ ومیرو انتشار بعدی بیماری .
هشدارهای عمومی
کنترل عفونت موجود شامل به کار بردن احتیاط های استاندارد برای تمام بیمارانی که به بیمارستان مراجعه می کنند می باشد .اگر که تشخیص آنفولانزای A (H5N1) بر اساس علائم بالینی داده شود بایستی احتیاطهای اضافی تا موقعی که تشخیص رد شود رعایت گردد .در آن کشور ها وسرزمین هایی که ویروس های آنفولانزای A(H5N1) بعنوان یک عامل بیماری زائی در جمعیت های حیوانی شناسایی شده است ، تشخیص آنفولانزای H5N1 بایستی با دیگر بیماریهای حاد تنفسی تمایز داده شود .
اشخاصی که هم با طیور بیمار وهم با طیوری که از بیماری تلف شده اند در تماس هستند در معرض ریسک ابتلای بیشتری هستند .کشور ها یا سرزمین هایی که بطور تجربی با شیوع آنفولانزای مرغی با بیماریزایی بالا مواجه هستند بایستی افرادی که در بخش بهداشت و پزشکی کار می کنند با واکسن فصلی نو ترکیب سازمان بهداشت جهانی واکسینه شوند . بطور منطقی این موضوع سبب کاهش فرصت ایجاد عفونت در انسانها توسط ویروس آنفولانزای مرغی می شود ولی درعوض،فرصتی را برای بازآرائی وظهورآنفولانزای جدید با قدرت جهانی شدن پدیدمی آورد.
انتقال آنفولانزای انسانی بوسیله قطرات و ذرات منتشر در هوا صورت می گیرد . انتقال توسط تماس مستقیم و غیر مستقیم نیز شناسایی گردیده است . لیکن در طول سال 1997 آنفولانزای A (H5N1) در انسانهادر SAR هنگ کنگ ، رعایت احتیاط های مربوط به انتشار قطرات و تماس مستقیم بطور موفقیت آمیز از انتشار بیماری جلوگیری کرد .بدلیل درصد بالای مرگ ومیر بیماری و احتمال موتاسیون ویروس که باعث انتقال فرد به فرد شود سازمان بهداشت جهانی استفاده از ماسکهای بسیار مؤثر به منظور رعایت احتیاط هنگام تماس و برخورد با قطرات معلق توصیه کرد . بعلاوه اگر که یک اطاق با فشار منفی در دسترس باشد بهتر می باشد .
ایزوله کردن بیمار در یک اتاق ، اگر که یک اتاق جداگانه در دسترس نباشد بیماران بایستی به طور جداگانه در یک بخش یا اتاق مجزا بستری شوند . تختها بایستی یک متر با هم فاصله داشته باشد و بهتر است که تختها بوسیله یک سد فیزیکی مثل پارتیشن از هم مجزا گردند .مناسبترین روش برای محافظت اشخاصی که وارد اتاق می شوند استفاده ازگان ، ماسکهای بسیار قوی ، محافظ صورت یا عینک و دستکش می باشد . تعدادمحدودی از کارکنان سازمان بهداشت جهانی (HCW) که دارای تماس مستقیم با بیماران بودند نبایستی با بیماران دیگر برخورد کنند .
تعداد دیگری از کارمندان بیمارستان (مانند نظافت چی ها و پرسنل آزمایشگاه) که با محیط این بیماران در تماس هستند همچنین بایستی محدود گردند .بایستی از HCW ها (پرسنل بیمارستان ) که در تماس با بیماران هستند خواسته شود که روزانه دوبار دمای بدنشان راچک کنند وهرگونه تبی را به مسئولین بیمارستان گزارش دهند . یک HCW که دارای تب بالای 37c است و در تماس مستقیم با بیماران بوده است بلافاصله بایستی درمان شود .
راهکارهای پیشگیرانه بعد از در معرض قرار گرفتن (برای مثال:
داروهای خوراکی oseltamivir به میزان روزانه 7mg برای 7روز) برای پرسنل بیمارستانی که احتمال تماس با ترشحات افراد بیمار برایشان وجود دارد توصیه می شود HCW هایی که حال عمومی خوبی ندارند نبایستی با بیماران در تماس مستقیم باشند چرا که آنها آسیب پذیر هستند و ممکن است که وقتی که در معرض ویروس H5N1 قرار گیرند بیماری حاد تری را روی کاربیاورند .
عوارض بیماری آنفلوآنزای پرندگان
پنومونی(ذات الریه)، نارسایی تنفسی، نارسایی اندامهای مختلف بدن نظیر کلیهها و قلب، خونریزی از ریهها، تجمع هوا در فضای جنب (فضای میان ریهها و پرده پوشاننده ریهها) ، کاهش تمامی رده های گلبولهای خون(گلبولهای سفید و قرمز و پلاکتها)، سندرم ری (بیماری که با رسوب چربی در کبد و درگیری مغزی مشخص میشود) و سپسیس (عفونت شدید در یک نقطه از بدن یا در خون که علائم التهابی را در سراسر بدن به همراه دارد.)، از عوارض بیماری آنفلوآنزای مرغی هستند.متاسفانه میزان مرگ و میر با این بیماری بالاست و تاکنون بیش از نیمی از مبتلایان جان خود را از دست دادهاند.
شناسایی مبتلایان به آنفلوآنزای پرندگان
در کشورها و مناطقی که در آنها آنفلوآنزای H5N1 دیده شده است، میبایست در هر بیمار مبتلا به بیماری حاد و شدید دستگاه تنفسی، احتمال بیماری آنفلوآنزای پرندگان را در نظر گرفت.در مواردی شیوع بیماری در پرندگان پس از مشاهده موارد انسانی گزارش شده است.تشخیص قطعی این بیماری از طریق کشت ویروس H5N1 و یا آزمایشهای سرمشناسی انجام میذیرد.
درمان آنفلوآنزا پرندگان
در صورت امکان، زمانی که تعداد مبتلایان هنوز اندک است، بیماران مشکوک به آنفلوآنزای پرندگان و افرادی که ابتلای آنها به این بیماری به اثبات رسیده است، می بایست در بخش ایزوله بیمارستان بستری شوند تا در مورد ایشان آزمایشهای لازم، مراقبتهای بالینی و درمان ضروری انجام گیرد.در صورتی که بیمار زودتر از موعد مرخص گردد، می بایست به بیمار و خانواده وی آموزش های بهداشتی لازم داده شود. تاکنون دو داروی اسلتامی ویر (تامیفلو) و زانامی ویر در تخفیف علائم بیماری آنفلوآنزای H5N1 به خصوص در مراحل اولیه بیماری موثر شناخته شدهاند.
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
خبرگزاری آریا - ماهنامه دانشمند - فاطمه مهدی پور: مدتی است که نام آنفلوآنزای پرندگان دوباره بر سر زبان ها افتاده است و چون انسان تماس زیادی با این گونه حیوانات دارد نگرانی هایی نیز بین مرندم شکل گرفته است اما ترس و نگرانی همواره به دلیل نبود آگاهی و شناخت درست از ویروس و بیماری شکل می گیرد. گفتگویی با دکتر مهدی وصفی مرندی، دکترای تخصصی میکروبیولوژی و ایمونولوژی از دانشگاه مونترال کانادا و استاد بیماری های طیور دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران انجام داده ایم تا اطلاعات بیشتری در خصوص این بیماری در اختیارتان قرار دهیم.
آنفلوآنزای پرندگان چیست؟
- آنفلوآنزای پرندگان، بیماری تنفسی، واگیردار ویروسی طیور اهلی، صنعتی و سایر پرندگان است که به وسیله ویروس های تیپ A آنفلوآنزای پرندگان ایجاد می شود. بیماری آنفلوآنزای طیور در پرندگان به دو فرم بالینی بسیار بیماری زا (فوق حاد) مانند تحت تیپ های HSN1 و H5N8 و کم بیماری زا (کم حدت) مانند H9N2 مشاهده می شود. فرم بسیاری بیماری زا، می تواند در پرندگان تا صددرصد تلفات بدهد. البته فرم کم بیماری زا (H9N2)، اگرچه تلفاتی ایجاد نمی کند ولی اگر عفونت تنفسی ناشی از این قبیل ویروس ها توسط سایر ویروس ها یا باکتری های تنفسی تشدید شود، تلفات زیادی به بار می آورد.
ضروری است اضافه بکنم اغلب ویروس های عامل آنفلوآنزای انسانی توسط ویروس های تیپ A آنفلوآنزا ایجاد می شود. همچنین ویروس های تپی A آنفلوآنزا، علاوه بر پرندگان و انسان در دام هایی مانند سگ و گربه، خوک، اسب و شتر نیز بیماری تنفسی آنفلوآنزا به وجود می آورد ولی خوشبختانه سدی میان گونه ای بین ویروس های آنفلوآنزای انسان و سایر پرندگان و دام ها وجود دارد و به راحتی این ویروس ها از گونه ای به گونه دیگر انتقال نمی یابند.
این بیماری چگونه به انسان منتقل می شود؟
- با توجه به سد میان گونه ای ویروس های آنفلوآنزا، انسان به دو شکل به ویروس های آنفلوآنزای پرندگان آلوده می شود. روش قدیمی یا کلاسیک، عبارت از انتقال یا جابجایی هر دو ویروس های آنفلوآنزای پرندگان و انسان به یک گونه دامی واسط مانند خوک و گراز است. این دام ها، توانایی مخلوط کردن ژن های ویروس های آنفلوآنزای انسان و پرندگان را دارند. به عبارتی دیگر در اثر بازآرایی یا آرایش مجدد ژن های آنفلوآنزا در سلول های پوششی نای خوک، ویروس های پرندگان توانایی انتقال به افراد انسانی را پیدا می کنند.
اما روش غیرکلاسیک، انتقال مستقیم ویروس های پرندگان به افراد انسانی است که بر اساس تئوری سد میان گونه ای به راحتی قابل انتقال نیست و افراد انسانی فقط زمانی به شکل مستقیم به ویروس های پرندگان آلوده می شوند که تماس نزدیک به نسبت طولانی با پرندگان مبتلا به آنفلوآنزا در اوج بیماری داشته باشند.
چه افرادی بیشتر در معرض خطر قرار دارند؟
- با توجه به توضیحات داده شده مرغداران، کارگران و کارکنان مرغداری ها و سایر طیور صنعتی مانند بوقلمون، اردک، شتر مرغ و بلدرچین و ... و همچنین پارک های پرندگان و دامپزشکان با احتمال زیادی برای درگیر شدن با ویروس های قابل انتقال به انسان مواجه اند.
آیا ویروس از انسان به انسان نیز قابل انتقال است؟
- تمامی ویروس های آنفلوآنزای پرندگان مانند H7N7، H5N7، H5N1 و H5N6 که تاکنون به شکل مستقیم، از پرندگان به انسان ها منتقل شده اند، با وجود داشتن میزان کشندگی بالا برای افراد انسانی، توانایی انتقال فرد به فرد یا انتشار در جوامع انسانی را ندارند.
علائم ابتلا به ویروس کدام است؟
- علائم آنفلوآنزای پرندگان یا مرغی در افراد انسانی مشابه آنفلوآنزای انسانی است. به علاوه میزان کشندگی ویروس هایی مانند H5N1 برای افراد انسانی بیشتر است.
در حال حاضر کدام نوع از ویروس های آنفلوآنزای پرندگان باعث تلفات در برخی از مرغداری های کشور شده است؟
- تحت تیپ H5N8 تلفاتی در برخی مرغداری ها بر جای گذاشته است.
آیا تحت تیپ H5N8 پرندگان قابلیت انتقال مستقیم به افراد انسانی را دارد؟
- خوشبختانه نه. ولی چون سابقه انتقال سایر تحت تیپ های آنفلوآنزای پرندگان به انسان وجود دارد. پس برای پیشگیری از انتقال ویروس H5N8 به افرادی که بیشتر در معرض خطر قرار دارند باید احتیاط های لازم رعایت شود.
برنامه سازمان دامپزشکی کشور برای کنترل و پیشگیری بیماری آنفلوآنزای پرندگان چیست؟
- تشخیص کانون های واحدهای طیور صنعتی یا طیور بومی و معدوم سازی آنها از جمله این برنامه هاست تا مرغ یا تخم مرغ آلوده مطلقا دست مصرف کنندگان نرسد.
خطرات آنفلوآنزای پرندگان برای ایمنی غذا چیست؟ آیا می توان با خیال راحت تخم مرغ یا مرغ و به طور کلی گوشت پرندگان را مصرف کرد؟
- با توجه به برنامه ملی و کشوری ریشه کنی ویروس های آنفلوآنزای مرغی فوق حاد، امکان انتقال این ویروس ها به افراد انسانی نزدیک به صفر است. همچنین بر اساس برنامه معدوم سازی پرندگان مرغداری های آلوده و فرآورده های آنها مانند تخم مرغ، امکان انتقال ویروس های H5N8 به افراد انسانی محتمل نیست و مردم می توانند با خیال آسوده، مرغ و تخم مرغ را با توجه به نظارت سازمان دامپزشکی کشور مصرف کنند.
آیا واکسنی برای مقابله با آنفلوآنزا پرندگان در کشور ما وجود دارد؟
- در کشور ما در کشور ما برای ویروس های کم حدت مانند H9N2 واکسن آنفلوآنزا وجود دارد ولی برای آنفلوآنزای فوق حاد واکسنی موجود نیست.
آیا واکسن ضد آنفلوآنزای فصلی برای پیشگیری از آنفلوآنزای پرندگان نیز کارساز است؟
- خیر. مطلقا موثر و کارساز نیست.
روش های درمانی موجود در صورت ابتلای افراد انسانی چیست؟
- ویروس های H5N8 به افراد انسانی منتقل نمی شوند اما در صورت انتقال احتمالی و تشخیص سریع، امکان درمان فرد مبتلا به آنفلوآنزای مرغی با داروهای ضد ویروسی مانند «اوسلتامیویر» و «زانامیویر» وجود دارد.
آیا ممکن است سگ ها و گربه ها نیز ناقل این بیماری به انسان باشند؟
- در کشور کره شمالی سابقه انتقال ویروس های H5N8 به سگ ها و ویروس های H5N1 به گربه ها ثبت شده است.
در صورت مشاهده پرنده مرده در محل زندگی یا طبیعت چه باید کرد؟
- پرندگان در طبیعت به علل مختلف معمولا تلف می شوند و هر نوع مرگ را نباید به آنفلوآنزا نسبت داد. به هر حال بهتر است در صورت مشاهده پرنده تلف شده در مناطق روستایی یا طیور خانگی، سریعا به ادارات دامپزشکی شهرستان ها اطلاع داده شود.
روش های پیشگیری از ابتلا را به اختصار توضیح دهید.
- هیچ خطری برای خانواده های ایرانی وجود ندارد ولی هموطن های روستایی در صورت مشاهده در حال تلف شدن طیور روستایی و خانگی، نباید آنها را با ذبح اضطراری مصرف کنند. خانواده های روستایی توجه داشته باشند که لاشه پرندگان تلف شده را در اختیار سگ و گربه های شان قرار ندهند و در اولین فرصت آن را با استفاده از دستکش و ماسک ایمنی، در گودالی دفن کنند و روی آن آهک و آب بریزند و با نیم متر خاک بپوشانند. خانواده های روستایی طیور خود را در فضای باز رها نکنند. شکارچیان پرندگان مهاجر آبزی نیز از شکار آنها خودداری کنند.
آیا ممکن است که این آنفلوآنزا نیز همانند چند سال قبل به اپیدمی تبدیل شود؟
- بله. احتمال اپیدمی های آنفلوآنزا در سطوح کم، متوسط و گسترده در کشور ما و سایر کشورهای در حال توسعه یا صنعتی پیشرفته وجود دارد. خوشبختانه تاکنون واگیری های H5N8 به سرعت ریشه کن شده است.
حرف آخر؟
- کلام آخر من به هیات محترم وزیران و مجلس شورای اسلامی است که ضروری است اعتبارات لازم را به سرعت در اختیار سازمان دامپزشکی کشور قرار دهند تا کانون های احتمالی را در اولین زمان ممکن معدوم و خسارات مرغداران را پرداخت کنند. بی توجهی مقامات به سخن آخر من، خسارات جبران ناپذیری را به صنعت طیور کشور تحمیل خواهد کرد.
شاید این روزها بسیار در مورد ویروس آنفلوآنزای پرندگان شنیده باشید اما علت این آنفلوآنزای خطرناک چیست؟
با دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای درمان این ویروس آشنا شوید.
بیماری های مختلفی در جهان وجود دارد، برخی بیماری ها طول درمان کوتاه و برخی دیگر طول درمان بلند مدت دارند، در این نوشته می خواهیم در مورد بیماری آنفولانزای پرندگان صحبت کنیم و مطالب جامعی در مورد این بیماری برای شما قرار دهیم ، در اوایل نوشته تعریفی از بیماری آنفولانزای پرندگان قرار می دهیم ، در ادامه ی مطلب علائم و مشخصات این بیماری را ذکر کرده و سعی شده است در انتهای مطلب در مورد راهکارهای درمان بیماری آنفولانزای پرندگان سخن گفته شود.
قصد داریم مطالب جامعی در مورد تمامی بیماری ها آماده کرده و در سایت قرار دهیم. بهتر است برای پیدا کردن بیماری مورد نظر خود از آیکون جستجو بالای صفحه یا دسته بندی الفبایی بیماری استفاده کنید، این نوشته اختصاص دارد به بیماری آنفولانزای پرندگان.این بیماری که سبب مرگ ومیربالایی در پرندگان عفونی می شود برای اولین بار در سال 1878 ،بیش از صد سال پیش در ایتالیا شناخته شد . تا اوائل سال 1901 نشان داده شد که میکروارگانیسم عامل این بیماری یک ویروس می باشد اما هنوز تا سال 1955 ارتباط بین این بیماری و دیگر ویروسهای ملایم جدا شده از پرندگان با ویروسهای آنفولانزایA پستانداران مشخص نشده بود(برای اولین باردردهه930 ) .
آنفولانزای مرغی در ایالت متحده در سال 25 ـ 1924 شایع شد و در سال 1929 دوباره این شیوع رخ داد در حالی که هر دوبار ریشه کن شد .یک پاندمی بزرگ از آنفولانزای مرغی بسیار پاتوژن در شمال شرقی ایالت متحده در سال 84 ـ 1983 رخ داد . بیش از دو سال وقت و70 میلیون دلار هزینه برای ریشه کنی آن صرف گردید و بطور تخمینی 17میلیون پرنده طی برنامه ریشه کنی معدوم شدند .فقط ویروسهای آنفولانزای تیپ A بعنوان عوامل طبیعی عفونت زائی در پرندگان شناخته شده بودند در حالی که 9 تحت تیپ NA و15 تحت تیپ HA از آنفولانزای تیپA که به احتمال خیلی زیاد به صورت ترکیبی با هم می باشند از گونه های مختلف پرندگان جدا شده اند .
ایالت متحده هیچ شیوع وسیعی از سال 1986 نداشته است اگر چه سویه های کم پاتوژن در حال حاضر وجود دارند وخسارات قابل توجه ای نیزبه بارمی آوردند.در سال 97 ـ 1996 تعدادی از مزرعه های تخم گذار در مناطق لبانون و لنکستر تیتر PA آنها برای آنفولانزای مرغی H7N2 مثبت شد . این سویه برای جوجه ها غیر بیماری زا بود ولی دارای اثرات وسیع مخرب برروی صنعت طیور بود .در سال 1994 یک شیوع آنفولانزای مرغی در مکزیک رخ داد که به صورت ملایم و خفیف شروع شد اما در اثر موتاسیون به یک ویروس کشنده تبدیل شد وسبب تلفات سنگینی در گله طیور گوشتی گشت .
یک سناریوی مشابه در شمال شرقی ایالت متحده در اواسط 1980 رخ داد .
سرو تایپ بسیار پاتوژنی که سبب شیوع در سالهای 84 ـ 1983 در ایالت متحده و مکزیک گردید H5N2 نام داشت .از نظر تاریخی ، سروتایپهای H5 و H7 با بیماری های با حدت بالا در طیور همراه هستند .آنفلوآنزای مرغی توسط یک نوع ویروس آنفولانزا که به ندرت باعث آلودگی انسان میشود ایجاد می شود. اما هنگامی که آنفلوآنزای مرغی انسانی را آلوده کند اغلب کشنده است .در سال های اخیر، شیوع بیماری آنفلوآنزای مرغی در آسیا، آفریقا و بخش هایی از اروپا رخ داده است. بسیاری از افرادی مبتلا تماس نزدیک با پرندگان بیمار داشته اند.
موارد ابتلای انسان به این بیماری تنها در چهار کشور ویتنام، تایلند، اندونزی و کامبوج مشاهده شدهاست. همچنین موارد معدودی از انتقال انسان به انسان ثبت شدهاست. شیوع ویروس H5N1 در ژاپن، مالزی و جمهوری کره بطور کامل کنترل شد.لازم بذکر است که برای کنترل این ویروس توافقاتی میان سه سازمان WHO، FAO و OIE صورت گرفتهاست.
پرندگان آبزی وحشی بهعنوان منابع طبیعی ویروس آنفلوآنزای نوع A شناخته شدهاند. پرندگان مهاجر میتوانند فرم ضعیف این ویروس را برای مسافتهای طولانی با خود حمل کنند بدون اینکه علائمی را از خود نشان دهند و یا در تعداد بالایی دچار مرگ و میر شوند.در این پرندگان همچنین فرم قوی ویروس آنفلوآنزای طیور بندرت جدا شدهاست. بنابر این نقش این پرندگان در پخش آنفلوآنزای طیور با قدرت بیماری زایی قوی ناشناخته باقی میماند.
آمار بالای مرگ و میر پرندگان مهاجر بر اثر آنفلوآنزای طیور، مانند آنچه در اواخر آوریل در دریاچه چینگهای چین روی داد که در آن ۶۰۰۰ قطعه پرنده کشته شدند، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت و همه کارشناسان نتایج بدست آمده را غیر عادی شمردند. نتایج این تحقیقات در ماه ژوئیه سال اخیر میلادی[نیازمند منبع] در اختیار همه قرار گرفت. نتایج نشان میداد که ویروس H5N1 در این مرگ و میر شبیه ویروسهایی است که در جنوب شرقی آسیا در دو سال اخیر گسترش یافتهاست.
نتایج آزمایشها صورت گرفته بر روی ویروسی که اخیراً در روسیه گسترش پیدا کردهاست چندی پیش در سایت اینترنتی OIE منتشر شد. نتایج بدست آمده نشان داده بود که ویروسی که اخیراً در روسیه جدا شدهاست شباهت واضحی به ویروسی که در Qinghai جدا شده بود دارد.کنترل کامل رشد ویروس H5N1 در طیور و مقایسه سریع آن با نتایج قبلی برای ارزیابی میزان ریسک آلودگی این ویروس در جهان ضروری میباشد.
علائم و نشانه های آنفلوانزای پرندگان به طور معمول در عرض دو تا پنج روز از عفونت آغاز خواهد شد. در اغلب موارد، علائم شبیه آنفلوانزای معمولی است:
• سرفه
• تب
• گلو درد
• درد عضلانی
برخی از افراد نیز تهوع، استفراغ و یا اسهال را تجربه میکنند. و در چند مورد، عفونت چشم خفیف (ورم ملتحمه) تنها نشانه ای از بیماری است.
آنفلوآنزای مرغی به طور طبیعی در پرندگان آبی وحشی رخ می دهد و می تواند به مرغ خانگی مانند مرغ، بوقلمون، اردک ها و غازها هم سرایت کند. این بیماری از طریق تماس با مدفوع پرنده آلوده و یا ترشحات از بینی، دهان و چشم خود منتقل می شود.بازار در فضای باز، که در آن تخم مرغ و پرندگان در شرایط شلوغ و غیربهداشتی به فروش می رسد، میتواند عامل پخش ویروس باشد .
بزرگترین عامل خطر برای آنفلوآنزای مرغی به نظر می رسد در تماس با پرندگان بیمار و یا با سطوح آلوده به پر و بال خود را، بزاق یا مدفوع انها باشد .در مواردی هم انتقال انسان به انسان هم دیده شده است ولی الگوی انتقال بیماری از انسان هنوز ثابت نشده است .
برنامه واکسیناسیون ، مراقبت سخت در طول مدت دوره چهل روزه پرورش طیور برای کنترل فرمهای خفیف بیماری در گله های مرغی و اردکها مورد استفاده قرار می گیرد . اما در مورد بیماری های کشنده تر مراقبت سخت درطول دوره وجداسازی جوجه های آلوده تنها روش مؤثر در متوقف کردن آنفولانزای مرغی می باشد.
موفقیت در چنین برنامه هایی بستگی به همکاری کامل و حمایت دولت از صنعت طیور دارد .
با شناخت این مسئله که مخزن آنفولانزای مرغی مرغابی های وحشی می باشند هر کوششی باید بر اساس جلوگیری از تماس مستقیم و غیرمستقیم بین پرندگان خانگی و مرغابی های وحشی طرح ریزی گردد .
WHO (سازمان بهداشت جهانی) و مدیریت عفونتهای انسانی از طریق کنترل آنفولانزای A(H5N1) این راهنمایی ها بر اساس اطلاعات موجود از عفونتهای آنفولانزای انسانی A (H5N1) که از تجربیات بدست آمده از شیوع 1997 در هنگ کنگ یک منطقه اختصاصی اداری از چین و از گزارشات اولیه از موارد اخیر در تایلند و ویتنام استخراج شده است . همانطور که اطلاعات بیشتر بدست می آید این راهنمایی ها نیز بطور مناسب تغییر پیدا می کند .
توجه
مفهوم اولیه کنترل عفونت رعایت احتیاط برای به حداقل رساندن انتشار تنفسی بیماری می باشد .
مدیریت مناسب برای پیشگیری از بیماری حاد ومرگ ومیر شناسایی زود هنگام و دنبال کردن افرادی که در رسیک ابتلاء هستند . به منظور درمان آنها با داروهای ضد ویروسی برای کاهش میزان مرگ ومیرو انتشار بعدی بیماری .
هشدارهای عمومی
کنترل عفونت موجود شامل به کار بردن احتیاط های استاندارد برای تمام بیمارانی که به بیمارستان مراجعه می کنند می باشد .اگر که تشخیص آنفولانزای A (H5N1) بر اساس علائم بالینی داده شود بایستی احتیاطهای اضافی تا موقعی که تشخیص رد شود رعایت گردد .در آن کشور ها وسرزمین هایی که ویروس های آنفولانزای A(H5N1) بعنوان یک عامل بیماری زائی در جمعیت های حیوانی شناسایی شده است ، تشخیص آنفولانزای H5N1 بایستی با دیگر بیماریهای حاد تنفسی تمایز داده شود .
اشخاصی که هم با طیور بیمار وهم با طیوری که از بیماری تلف شده اند در تماس هستند در معرض ریسک ابتلای بیشتری هستند .کشور ها یا سرزمین هایی که بطور تجربی با شیوع آنفولانزای مرغی با بیماریزایی بالا مواجه هستند بایستی افرادی که در بخش بهداشت و پزشکی کار می کنند با واکسن فصلی نو ترکیب سازمان بهداشت جهانی واکسینه شوند . بطور منطقی این موضوع سبب کاهش فرصت ایجاد عفونت در انسانها توسط ویروس آنفولانزای مرغی می شود ولی درعوض،فرصتی را برای بازآرائی وظهورآنفولانزای جدید با قدرت جهانی شدن پدیدمی آورد.
انتقال آنفولانزای انسانی بوسیله قطرات و ذرات منتشر در هوا صورت می گیرد . انتقال توسط تماس مستقیم و غیر مستقیم نیز شناسایی گردیده است . لیکن در طول سال 1997 آنفولانزای A (H5N1) در انسانهادر SAR هنگ کنگ ، رعایت احتیاط های مربوط به انتشار قطرات و تماس مستقیم بطور موفقیت آمیز از انتشار بیماری جلوگیری کرد .بدلیل درصد بالای مرگ ومیر بیماری و احتمال موتاسیون ویروس که باعث انتقال فرد به فرد شود سازمان بهداشت جهانی استفاده از ماسکهای بسیار مؤثر به منظور رعایت احتیاط هنگام تماس و برخورد با قطرات معلق توصیه کرد . بعلاوه اگر که یک اطاق با فشار منفی در دسترس باشد بهتر می باشد .
ایزوله کردن بیمار در یک اتاق ، اگر که یک اتاق جداگانه در دسترس نباشد بیماران بایستی به طور جداگانه در یک بخش یا اتاق مجزا بستری شوند . تختها بایستی یک متر با هم فاصله داشته باشد و بهتر است که تختها بوسیله یک سد فیزیکی مثل پارتیشن از هم مجزا گردند .مناسبترین روش برای محافظت اشخاصی که وارد اتاق می شوند استفاده ازگان ، ماسکهای بسیار قوی ، محافظ صورت یا عینک و دستکش می باشد . تعدادمحدودی از کارکنان سازمان بهداشت جهانی (HCW) که دارای تماس مستقیم با بیماران بودند نبایستی با بیماران دیگر برخورد کنند .
تعداد دیگری از کارمندان بیمارستان (مانند نظافت چی ها و پرسنل آزمایشگاه) که با محیط این بیماران در تماس هستند همچنین بایستی محدود گردند .بایستی از HCW ها (پرسنل بیمارستان ) که در تماس با بیماران هستند خواسته شود که روزانه دوبار دمای بدنشان راچک کنند وهرگونه تبی را به مسئولین بیمارستان گزارش دهند . یک HCW که دارای تب بالای 37c است و در تماس مستقیم با بیماران بوده است بلافاصله بایستی درمان شود .
راهکارهای پیشگیرانه بعد از در معرض قرار گرفتن (برای مثال:
داروهای خوراکی oseltamivir به میزان روزانه 7mg برای 7روز) برای پرسنل بیمارستانی که احتمال تماس با ترشحات افراد بیمار برایشان وجود دارد توصیه می شود HCW هایی که حال عمومی خوبی ندارند نبایستی با بیماران در تماس مستقیم باشند چرا که آنها آسیب پذیر هستند و ممکن است که وقتی که در معرض ویروس H5N1 قرار گیرند بیماری حاد تری را روی کاربیاورند .
عوارض بیماری آنفلوآنزای پرندگان
پنومونی(ذات الریه)، نارسایی تنفسی، نارسایی اندامهای مختلف بدن نظیر کلیهها و قلب، خونریزی از ریهها، تجمع هوا در فضای جنب (فضای میان ریهها و پرده پوشاننده ریهها) ، کاهش تمامی رده های گلبولهای خون(گلبولهای سفید و قرمز و پلاکتها)، سندرم ری (بیماری که با رسوب چربی در کبد و درگیری مغزی مشخص میشود) و سپسیس (عفونت شدید در یک نقطه از بدن یا در خون که علائم التهابی را در سراسر بدن به همراه دارد.)، از عوارض بیماری آنفلوآنزای مرغی هستند.متاسفانه میزان مرگ و میر با این بیماری بالاست و تاکنون بیش از نیمی از مبتلایان جان خود را از دست دادهاند.
شناسایی مبتلایان به آنفلوآنزای پرندگان
در کشورها و مناطقی که در آنها آنفلوآنزای H5N1 دیده شده است، میبایست در هر بیمار مبتلا به بیماری حاد و شدید دستگاه تنفسی، احتمال بیماری آنفلوآنزای پرندگان را در نظر گرفت.در مواردی شیوع بیماری در پرندگان پس از مشاهده موارد انسانی گزارش شده است.تشخیص قطعی این بیماری از طریق کشت ویروس H5N1 و یا آزمایشهای سرمشناسی انجام میذیرد.
درمان آنفلوآنزا پرندگان
در صورت امکان، زمانی که تعداد مبتلایان هنوز اندک است، بیماران مشکوک به آنفلوآنزای پرندگان و افرادی که ابتلای آنها به این بیماری به اثبات رسیده است، می بایست در بخش ایزوله بیمارستان بستری شوند تا در مورد ایشان آزمایشهای لازم، مراقبتهای بالینی و درمان ضروری انجام گیرد.در صورتی که بیمار زودتر از موعد مرخص گردد، می بایست به بیمار و خانواده وی آموزش های بهداشتی لازم داده شود. تاکنون دو داروی اسلتامی ویر (تامیفلو) و زانامی ویر در تخفیف علائم بیماری آنفلوآنزای H5N1 به خصوص در مراحل اولیه بیماری موثر شناخته شدهاند.
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی