عمر مفید ساختمان چند سال است؟

جام جم سرا:
یک مهندس عمران گفت: عمر مفید یک ساختمان ۳۰ تا ۲۰ سال است و صاحبان این اماکن بعد از این زمان باید نسبت به نوسازی آن اقدام کنند تا بار هزینه‌ها کاهش یابد.
«محمد حبیبی‌وند» تصریح کرد: عمر ساختمان به کیفیت ساخت و مصالح بستگی دارد و کیفیت ساخت در سازه ساختمان دخیل است و به شرایط بهره‌برداری آن نیز بستگی دارد و عمر مفید یک ساختمان را معمولاً ۲۰ تا ۳۰ سال در نظر می‌‎گیرند.
وی خاطرنشان کرد: عمر یک ساختمان در اصل بستگی به سازنده و هدفی که او در نظر گرفته است دارد، به‌ طور مثال یک ساختمان اداری که ساخته می‌شود زود‌تر نیاز به نوسازی پیدا می‌‎کند. متاسفانه در مواردی، افرادی که به کار ساخت و ساز مشغول هستند، توجه زیادی به کیفیت کار نداشته و بنای بی‌کیفیت تحویل مصرف‌کننده می‌دهند. این موضوع باعث کاهش عمر ساختمان می‌شود.

حبیبی‎وند یادآور شد: امروزه وضعیت ساختمان‎سازی نسبت به ۱۵ سال پیش بهتر شده است و بناهایی که ساخته می‌شود هر روز بهتر و با کیفیت بالا بوده و کنترل‎‌ها نیز بیشتر شده است. یکی از مواردی که باید مهندسان به آن توجه داشته باشند این است که ساخت بنا هزینه‌بر است و باید به‌گونه‌ای فضا‌ها، طراحی و ساخته شود که دارای عمر متوسط بوده و به صاحب آن هزینه‌ای تحمیل نشود.

این کار‌شناس عمران خاطرنشان‌کرد: با نهادینه شدن این تفکر شاهد کاهش هزینه‌ها و ساخت بناهایی با کیفیت بالا و عمر متوسط برابر استاندارد‌ها خواهیم بود. (ایسنا)

درآمد مشاوران املاک چقدر است؟

جام جم سرا:
شاید در وهله اول به نظر هر خواننده‌ای این میزان درآمد عادی باشد، اما نکته جالب این مساله مربوط به یک بنگاه املاک با ۲ یا در ‌‌نهایت ۳ مشاور نیست که به‌ دلیل تعداد اندک فعالان در چنین بنگاه‌هایی درآمد بیشتری از حجم فایل‌ها نصیب آن‌ها شود، بلکه این درآمدهای میلیونی به بنگاه‌هایی که اغلب آن‌ها اسم و رسم‌دار هستند و به‌ دلیل گسترش پهنای فعالیت خود مشاوران بیشتری را استخدام می‌کنند، تعلق دارد.
به همین خاطر این دسته از بنگاه‌های فایلیاب مسکن که قصد استخدام مشاور در زمینه‌های مشتری‌یابی دارند به متقاضیان کار، وعده درآمدهای چند میلیونی می‌دهند و از طریق تامین مالی نیروهای جدید را تشویق به استخدام می‌کنند.
این نوع تبلیغات بنگاه‌های املاک شاید واقعیت داشته باشد، اما از طرف دیگر بخشی از درآمدزایی به استعداد و زیرکی مشاور هم مربوط می‌شود.
دنیای اقتصاد، به جزئیات آگهی استخدام تعدادی از بنگاه‌های املاک در مناطق مختلف تهران پرداخته است و آینده‌نگری آن‌ها برای مشاورانی که موفق به استخدام در این دسته از بنگاه‌ها خواهند شد، به نظر جالب می‌رسد. البته گاهی مواقع آینده‌نگری یا وعده‌های این چنینی بیشتر حکم وسوسه کردن افراد جویای کار را در پی خواهد داشت.
یکی از بنگاه‌های املاک در خیابان پاسداران برای جذب مشاور این چنین آگهی استخدام داده است:
این بنگاه جهت تکمیل کادر اجاره و فروش، «جوانان تحصیلکرده و جویای کار با درآمد ۳ میلیونی را جذب می‌کند». حداقل دیپلم و حداکثر سن ۴۰ سال شرایط مشاوران عنوان شده است.
از سوی دیگر بنگاه املاکی که در مناطق مختلف تهران شعب دارد، به افراد جویای کار پیشنهاد کرده است: «درآمد میلیونی چه طعمی دارد؟ با ما تجربه کنید». مشاور فعال و با انگیزه در محیطی آرام و حرفه‌ای.
«چنانچه به دنبال یک تحول اقتصادی اساسی با درآمد میلیونی بالا در یکی از قدیمی‌ترین آژانس‌های املاک هستید، این فرصت طلایی را از دست ندهید». این متن یک آگهی دعوت به‌کار در بنگاه املاکی در حوالی خیابان قلهک است.
علاوه براین بنگاه املاک دیگری در خیابان میرداماد به برخی متقاضیان کار یادآوری کرده است:
«شاید شما ندانید که تا چه حد استعداد این شغل (مشاور املاک) را دارید».
در ادامه به مزایای کار در این بنگاه این‌طور اشاره شده است: درآمد ماهانه ۵ میلیونی در بازار املاک، آمورش رایگان در کمتر از ۱۰ روز، استخدام مشاور با تحصیلات دیپلم به بالا.
همچنین در غرب تهران، بنگاهی به مشاورانی که خواهان فعالیت در بنگاه مذکور هستند، اعلام کرده است: «مشاوران مبتدی یا حرفه‌ای با درآمد ماهانه بیش از ۴ میلیون».(مهدیس فرقانی)

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوما به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

کدام طرفی است؟

حتی اگر این دو نفر، در خانه ای کنار هم زندگی کنند، همیشه نوعی احساس نارضایتی ته دل شان باقی است و هرلحظه شاید باورهای آنها با هم اصطکاک داشته باشد چرا که دلمشغولی های یک زن و شوهر باید به هم نزدیک باشد و در غیر این صورت، هر کدام از آنها وقتش را صرف دغدغه‌هایی می کند که برای دیگری بی معناست و به این ترتیب در طول سال ها آنها به واسطه تفاوت در دیدگاه های اعتقادی شان از هم دور می‌شوند البته این نوع مشکلات وقتی پیش می‌آید که دو نفر از نظر اعتقادات مذهبی کاملاً در نقطه مخالف هم قرار داشته باشند وگرنه این که باورهای مذهبی دو زوج تفاوت هایی با هم داشته باشند، طبیعی است.

بر این اساس لازم است پیش از ازدواج ، سطح اعتقادات طرف مقابل را بسنجید. آیا او به خدا، دین و آخرت اعتقاد دارد؟ این اعتقاد در چه حد است ؟ آیا واجبات دین را به جا می آورد ؟ تا چه اندازه باورهای دینی اش به شما نزدیک است؟ چقدر به تقدیر و سرنوشت و چقدر به اختیار و توانایی انسان در شکل زندگی اش اعتقاد دارد؟

اعتقادات خانواده های دو طرف نیز باید تا حد زیادی به یکدیگر شبیه باشد و معمولاً وقتی یک خانواده مذهبی و خانواده دیگر غیرمذهبی باشند امکان دارد با یکدیگر به مشکلاتی بر بخورند.

مریم یوشی زاده – خبرنگار جام جم آنلاین

«جیلی» بخریم یا «مگان»؟ کدام بصرفه است؟

جام جم سرا: جیلی EC7 ،خودرویی است که به آن لقب اولین چینی با قابلیت کسب 4 ستاره ایمنی EURO NCAP را داده اند و همین امر زمینه دریافت مجوز فروش این خودرو در بازارهای اروپایی را برای جیلی فراهم آورده است. از این رو EC7 به عنوان محصولی متفاوت و با کیفیت از سرزمین اژدهای سرخ شناخته می شود که با هدف به چالش کشیدن آن تصمیم گرفتیم تا این چینی خوش ساخت را در برابر یکی از شناخته شده ترین سدان های سایز متوسط بازار کشورمان قرار دهیم.

طراحی ظاهری

بسیاری بر این باورند که جیلی EC7 با نگاهی به نسل نهم تویوتا کرولا شکل گرفته است ، در نگاه نخست نیز شمای کلی خودرو بی شباهت به این مدل از کرولا نیست اما طراحی بسیار هوشمندانه چراغ های بزرگ جلو، جلوپنجره و خطوط سه گانه درپوش موتور در ترکیب با طراحی ساده و شکیل سپر جلو به خلق نمایی جذاب و متفاوت یاری رسانده است، رنگ مشکی جلوپنجره که در خودروهای سپید رنگ تضاد کاملی را با سایر اجزا رقم می زند تنها با هدف حفظ جذابیت خودرو در بلند مدت انتخاب شده است و در مدل های 2013 در هماهنگی کامل با کاسه چراغ های مشکی رنگ به نظر می رسند.

در نمای جانبی سادگی به سبک نسل گذشته محصولات تویوتا در کنار خط مورب طولی و بُرنده در کنار گلگیرهای باد داده شده و هماهنگ با طرح نسبتا پیچیده رینگ اسپرت جلب نظر می کنند، با این حال نمای عقب را باید اوج طراحی EC7دانست که از شباهت غیر قابل انکاری با نسل گذشته مرسدس S کلاس برخوردار است.

به کارگیری رشته های افقی لامپ های LED ،طراحی خوش استایل چراغ ها و نوار کرومی سرتاسری در بخش بالایی محل نصب پلاک شاهد این مدعاست.

با این حال نقاط ضعف کوچکی نیز در این بخش وجود دارند.در مقابل طراحی رنو مگان پس از گذشت چند سال از حضور در بازار کشورمان تا حد زیادی جذابیت اولیه خود را از دست داده است و علیرغم تناسبات قابل توجه طراحی از محبوبیت چندانی در بین عموم خودرو دوستان برخوردار نیست.از آنجا که طراحی مگان در گام نخست به عنوان هاچ بک صورت گرفته، خطوط امتداد یافته برای افزوده شدن صندوق عقب به بخش انتهایی خودرو تا حدی با معیارهای رایج فاصله دارد که مثال بارز این مسئله را می توان در نحوه اتصال ستون C به درب صندوق عقب مشاهده کرد.شیشه عقب نیز در همین راستا از فرم متفاوتی برخوردار است که البته در هماهنگی کامل با خط شکسته و زاویه دار افقی بر روی درب صندوق عقب شکل گرفته است.

فضای داخلی

داخلی مشکی رنگ با طراحی بسیار مناسب و چشم نواز در مقام یک خودرو نسبتا ارزان قیمت در جیلی خودنمایی می کند، طراحی همگون مجاری سامانه تهویه مطبوع به همراه حاشیه کرومی زیبا، صفحه نمایش بزرگ مربوط به سیستم صوتی، DVD PLAYER و ….درکنار صندلی های خوش فرم با قابلیت در برگیرندگی مناسب که محصولی از کمپانی خوشنامLear محسوب می شوند از جمله مهمترین ویژگی های مثبت درون اتاق این سدان چینی هستند.پوشش داخلی درب ها همچون سطح داشبورد از کیفیت قابل توجهی برخوردارند که برتر از پوشش پلاستیکی خشک داشبورد مگان به نظر می رسند.همچنین در جای جای فضای داخلی محفظه های متعددی برای قرار گیری اشیاء و ادوات مورد نیاز وجود دارد که در مقام یک خودرو خانوادگی بسیار کاربردی به نظر می رسند.

البته علیرغم این نکات مثبت ، نقاط ضعف معدودی نیز دیده می شوند.کیفیت پوشش رنگ قطعات تزیینی دودی رنگ در مجموعه رو دری ها پس از گذشت 10 هزار کیلومتر همچنان کیفیت اولیه خود را حفظ کرده اند اما کم رنگ شدن آن ها در بلند مدت غیر محتمل نخواهد بود.محفظه جا عینکی که در نزدیکی چراغ های نقشه خوان جلو و تعبیه شده است، بیش از حد کوچک بوده و در عمل امکان قراردهی عینک در آن وجود ندارد.همچنین پوشش داخلی سانروف در حالت باز بودن و در هنگام ترمزگیری های شدید، خود به خود بسته می شود که مالک با تدابیری این مشکل را رفع کرده اند.در نهایت بزرگترین نقطه ضعف در مجموعه داشبورد خوش استایل این خودرو را باید در طراحی نه چندان چشم نواز مجموعه پشت آمپر دانست که تا حد زیادی با طرح های مدرن، گرافیکی و هیجان انگیز سایر خودروهای این کلاس فاصله دارد و بیش از حد ساده به نظر می رسد.همچنین جنس فرمان نیز در حد انتظار نیست و به خصوص در مورد قسمت خارجی غربیلک فرمان ،استفاده از مواد نرم تر می توانست کیفیت را به مرزهای خود نزدیک کند.

با کمی ارفاق می توان ارگونومی را مناسب ارزیابی کرد که البته یک پله پایین تر از ارگونومی حرفه ای مگان به نظر می رسد، در مورد فضای داخلی سرنشینان وضعیت مناسبی وجود دارد، در حالی که فضای پای سرنشینان عقب به لطف فاصله محوری قابل توجه در رنو مگان بسیار مناسب است، محدودیت خاصی نیز در این مورد برای سرنشینان عقب جیلی به چشم نمی خورد اما در صورت نشستن افراد قد بلند (با قدی بیش از 184 سانتی متر) بر روی صندلی عقب، امکان تماس سر با پوشش داخلی سقف وجود دارد.بزرگترین نقطه ضعف مگان در این بخش به کیفیت ضعیف مواد تشکیل دهنده داشبورد و قسمت های مختلف تریم داخلی مربوط می شود که پس از گذشت 25000 کیلومتر منجر به ایجاد انواع و اقسام صداهای اضافی در زمان عبور و مرور در مسیرهای ناهموار می شود.در واقع کیفیت متریال داخلی رنو مگان برخلاف ارگونومی مطلوب در مقایسه با قیمت خودرو بسیار مایوس کننده به نظر می رسد و بیش از آنکه تداعی کننده یک خودرو لوکس 80 میلیونی باشد، به خودرویی اقتصادی و ارزان قیمت نظیر L90 می ماند.در برگیرندگی سطح پشتی صندلی ها نیز در مقایسه با جیلی ایده آل به نظر نمی رسد و البته کمبود تجهیزات رفاهی با اهمیتی نظیر سانروف یا تنظیم برقی صندلی ها نیز علیرغم قیمت بالاتر مگان قابل توجه نظر می رسد.

ویژگی های فنی

همانطور که پیشتر اشاره شد جیلی EC7 در بخش های فنی شباهت بسیاری با برخی محصولات نسل گذشته تویوتا دارد.در حالی که پیشرانه تمام آلومینیومی 1.8 لیتری مجهز به سیستم دو مرحله ای زمان بندی متغییر کنترل سوپاپ های ورودی و خروجی موسوم به G-POWER DVVT با پیشرانه 1.8 لیتری VVT-I 16 سوپاپ نسل گذشته تویوتا کرولا / اونسیس با کد فنی 1ZZ-FE مشابهت کامل دارد، سیستم تعلیق مک فرسون در چرخ های جلو و غیر مستقل برای محور عقب نیز با نسل نهم تویوتا کرولا کاملا یکسان به نظر می رسد.پیشرانه مورد بحث بر اساس منابع مختلف قدرتی در حدود 127 – 134 اسب بخار را در محدوده نهایی دور موتور (6200 RPM) تولید می کند.حداکثر گشتاور خروجی نیز به 172 نیوتن متر در دور 4200 RPM می رسد که رقم نسبتا مناسبی برای یک خودروی سایز متوسط با گیرباکس دستی محسوب می شود.بدین ترتیب در مجموع می توان پیشرانه جیلی را در زمره پیشرانه های نه چندان مدرن قلمداد کرد که از سازگاری مناسبی با شرایط و کیفیت سوخت عرضه شده در کشورمان برخوردار است.

به لطف ضرایب مناسب گیرباکس،دست یابی به سرعت 100 کیلومتر در ساعت پس از گذشته زمانی در حدود 11.5 ثانیه از حال سکون امکان پذیر است که رقمی در حد و اندازه سایر سدان های هم کلاس در بازار داخلی به نظر می رسد.نکته قابل توجه در خصوص بهره گیری این خودرو از پیشرانه ساخت تویوتا، دوام بالا ، استهلاک و مصرف سوخت مناسب و از همه مهمتر وفور قطعات یدکی در سطح منطقه است که خیال مالکین را از نظر تعمیر و نگهداری خودروی خود در بلند مدت راحت می نماید.

در مقابل رنو مگان که تنها در نسخه دولیتری از قابلیت رقابت با جیلی برخوردار است از پیشرانه ای با نسبت تراکم 10 به 1 بهره می گیرد و از این رو به بنزین سوپر نیازمند است.از سوی دیگر استخراج تنها 132 (در 5500 RPM) اسب بخار قدرت از پیشرانه ای به حجم 2 لیتر نشاندهنده تکنولوژی نه چندان به روز این پیشرانه در مقایسه با پیشرانه های مدرن است که از به طور معمول در حجم 2 لیتر بیش از 150 اسب بخار قدرت دارند.وضعیت مشابهی نیز در مورد گیربکس 4 سرعته اتوماتیک دیده می شود که به دلیل ضعف تکنولوژی نمی تواند در حد و اندازه رقبای مدرن خود ظاهر شود و بخش قابل توجهی از گشتاور 191 نیوتن متری پیشرانه که در دور موتور میانی 3750 RPM بدست می آید را در راه ارسال به چرخ های جلو تلف می نماید.

با این حال و در خصوص سیستم تعلیق شرایط بار دیگر به نفع مگان که از سیستم مک فرسون برای چرخ های جلو و فنر لول به همراه محور پیچشی برای محور عقب بهره می گیرد، تغییر می کند.چرا که تعلیق مگان در کنار شاسی مستحکم خودرو از عملکرد بهتری در جذب ناهمواری های مسیر حرکت برخوردار است.در خصوص ایمنی نیز ، مگان اولین خودرویی محسوب می شود که موفق به کسب 5 ستاره ایمنی از موسسه Euro NCAP شده است و از این رو در مقابل جیلی EC7 با 4 ستاره ایمنی اروپایی در رتبه بالاتری قرار می گیرد.

آزمایش رانندگی

دربرگیرندگی مناسب صندلی ها جیلی EC7، کیفیت اجزای درونی کابین،زیبایی بصری داشبورد و عملکرد شگفت آور گیربکس که برخلاف سایر خودروهای چینی بسیار نرم و دقیق عمل می نماید همگی از جمله عواملی هستند که می توانند نظر بدبین ترین افراد را نیز نسبت به صنعت خودروسازی چین دگرگون سازند.

عملکرد پیشرانه در حد و اندازه اعداد و ارقام منتشر شده است.توانایی های شتابگیری قابل توجه نیست اما نیازهای حداقلی را به راحتی پوشش می دهد.خوشبختانه صدای ضربان این قلب تپنده در حد و اندازه معمول و مطلوب به درون کابین راه میابد و برخلاف خودروهای لیفان و MVM خبری از عجز و ناله گوش خراش در زمان شتاب گیری نیست.

اهرم بندی فرمان نرم و دقیق عمل می نماید اما غربیلک نسبتا بزرگ و کاملا خشک تا حدی به لذت رانندگی آسیب می رساند.همچنین ضخامت قابل توجه ستون های جلو (A) نیز ایمنی در تصادفات را به قیمت کاهش میدان دید و بزرگ شدن نقاط کور برای راننده به ارمغان می آورد.مجموعه ترمز که در هر چهارچرخ از گونه های دیسکی و خنک شونده انتخاب شده اند، عملکردی نرم و قابل قبول را از خود به نمایش می گذارد که در مقایسه با توانایی های پیشرانه و وزن 1.3 تنی خودرو کفایت می کند، اما نکته آزار دهند عملکرد خشک کمک فنرهای گازی است که بر روی سرعت گیرهای متعدد درون شهری علاوه بر سرو صدای خاص خود، ضربات و کوبش ها را با کیفیت بالایی به سرنشینان هدیه می دهند.این خشکی به خصوص برای محور عقب و سرنشینان عقب به شکل قابل توجهی بیش از سرنشینان جلویی محسوس خواهد بود و در صورت عدم دقت راننده در خصوص کاستن از سرعت به هنگام عبور از ناهمواری ها، می تواند به نارضایتی کامل سرنشینان عقب بیانجامد.

با وجود مشابهت ساختاری سیستم تعلیق چرخ های جلو در هر دو خودرو، ساختار هندسی متفاوت تعلیق عقب ، زمینه ساز هندلینگ بهتر و پایداری بالاتر مگان در مواجه با ناهمواری ها در مسیر پیمایش پیچ ها می شود.هر چند در نگاه کلی فنربندی مگان نیز واکنش های اسپرت و نسبتا خشکی از خود به نمایش می گذارد اما در مقایسه با جیلی در جذب و خنثی سازی ناهمواری ها به شکل بهتری عمل می نماید.

گشتاور بالاتر پیشرانه مگان که در دور پایین تری حاصل می شود، زمینه کشش مناسب خودرو را در هنگام سبقت گیری ها فراهم می آورد، اما در هنگام شتاب گیری اولیه عملکرد گیربکس اتوماتیک به وضوح کند و نا امید کننده به نظر می رسد و از این رو ثبت رقمی در حدود 13 ثانیه برای رسیدن به سرعت 100 کیلومتر در ساعت از حال سکون دور از ذهن نخواهد بود که از اختلافی در حدود 1.5 ثانیه نسبت به جیلی حکایت دارد.

فرمان خوش دست که همچون مجموعه پشت آمپر از حال و هوای اسپرتی برخوردار است، تضمین کننده حس بهتر شما در هنگام رانندگی خواهد بود اما این احساس در شرایطی پایدار خواهد ماند که راهی برای فراری از سر و صدای مربوط به لرزش قطعات پلاستیکی تریم داخلی بیابید.

در این راستا تعویض سیستم صوتی بسیار ابتدایی و پیش پا افتاده مگان که تنها از قابلیت پخش فایل های AUDIO برخوردار است، با نمونه های حرفه ای صوتی ، تصویری می تواند گزینه ای مطلوب و البته پر هزینه باشد، آنهم در شرایطی که راننده جیلی که 18 میلیون تومان کمتر برای خرید EC7 پرداخته است به راحتی بدون نیاز به پرداخت اضافه از قابلیت های مناسب سیستم صوتی تصویری و نسیم ملایم هوای خنک که از سانروف به درون اتاق راه می یابد لذت می برد.البته در هنگام رانندگی بلند مدت می توان ارگونومی مگان را اندکی مطلوب تر از جیلی دانست، همچنین پشتی بلند صندلی های عقب جیلی، دید رو به جلو را تا حد زیادی برای سرنشینان عقب محدود می سازند، اما در مقابل یکی از نکات تحسین برانگیز در لیست تجهیزات استاندارد جیلی، تجهیز صندلی عقب به ادوات مخصوص استاندارد ISO FIX است که در راستای نصب صندلی مخصوص کودک کاربرد دارد.

همچنین لیست لوازم جانبی این خودرو که شامل مواردی همچون مثلث شب رنگ خطر نیز می شود،بار دیگر توجه ویژه مهندسان جیلی به مسائل مربوط به حوزه ایمنی را یاد آور می شود،البته قابلیت های ترمزگیری جیلی در مجموع در سطحی پایین تر از مگان قراری میگیرد،چرا که ساخته فرانسوی ها از حساسیت فوق العاده ای نسبت به فشردن پدال ترمز برخوردار است.

پایان سخن

امید است عرضه EC7 سرآغاز ورود نسل تازه ای از خودروهای چینی به کشورمان باشد که ازقابلیت رویارویی با ساخته های شناخته شده خودروسازان اروپایی و کره ای برخور دار باشند.EC7 علیرغم نقاط ضعف جزئی خود از بسیاری جهات خودرویی مناسب برای بازار کشورمان محسوب می شود و به راحتی با ساخته های چند سال گذشته خودروسازان کره ای قابل قیاس است.

در مقابل مگان خودرویی از نسل گذشته است که در بازار داخلی رنگ و بوی کهنگی به خود گرفته است و از ضعف پر رنگ کیفیت در اجزای داخلی و مسائل مربوط به هزینه های تعمیر و نگهداری رنج می برد.در پایان ضمن ارائه جداول مشخصات فنی، مراتب تشکر و قدردانی خود را از آقایان روشن و خندان اعلام می نماییم که با همکاری همه جانبه خود امکان تهیه این نوشتار را برای گروه تست ماهنامه صفر تا صد فراهم آوردند.

جیلی EC7 EMGRAND

نکات منفی:

حذف مجموعه ESP،گرم کن صندلی ها،مجموعه استارت/استاپ (خاموش شدن خودکار پیشرانه در توقف های لحظه ای)، سیستم تعلیق با عملکرد خشک ، عدم زمان بندی مناسب شرکت وارد کننده در عرضه خودرو به خریداران، روشن نبودن شرایط فعال سازی سامانه GPS، عدم عرضه با گیربکس اتوماتیک

نکات مثبت:

سازگاری پیشرانه با بنزین موجود در کشور، عملکرد نرم و دقیق گیرباکس، کیفیت قابل توجه متریال داخلی، توجه به نکات و طراحی هوشمندانه خودرو، لیست بلند بالای تجهیزات رفاهی، خدمات دهی مناسب شرکت آسان موتور، ایمنی مطلوب، مصرف سوخت مناسب، فضای صندوق عقب بسیار وسیع،بهره گیری از مجموعه های فنی BOSCH، زیمنس و…

رنو مگان 2000 (با گیربکس اتوماتیک)

نکات منفی:

ضعف کیفی تریم داخلی و پوشش رنگ، تکنولوژی پیش پا افتاده و قدیمی گیربکس، تعمیرات دشوار و پر هزینه ، پیچیدگی سامانه های الکترونیکی، کمبود تجهیزات رفاهی حداقلی همچون تنظیم برقی صندلی ها یا سانروف، قدمت طراحی داخلی و خارجی، عدم عرضه با گیربکس دستی

نکات مثبت:

ایمنی فوق العاده،عملکرد مطلوب و دقیق ترمزها ، هندلینگ و تعلیق مناسب، فضای داخلی مناسب برای مسافرت های خانوادگی

مشخصات فنی:

(مکث کار)

خواب خوب چه خوابی است؟

جام جم سرا: به نظر می‌رسد کسی که کمتر از چهار یا پنج ساعت در شبانه‌روز می‌خوابد، یا فردی که ساعت‌‌ها طول می‌کشد تا به خواب رود یا کسی که هشت ساعت در شب می‌خوابد، ولی روز بعد خواب‌آلوده و بی‌نشاط است یا فردی که بارها در طول شب بیدار می‌شود یا صبح خیلی زود بیدار می‌شود و دیگر به خواب نمی‌رود دچار بی‌خوابی است.

اما نکته مهمی که روانپزشکان بر آن تاکید می‌کنند آن است که گرچه در تمام این موارد شخص دچار بی‌خوابی است، اما اگر کسی فقط چهار یا پنج ساعت در شبانه‌روز بخوابد و روز بعد احساس شادابی کافی داشته باشد، دچار بی‌خوابی نیست، به گفته دکتر امیر حسین جلالی، روانپزشک، میزان زمانی خواب، ملاک اصلی بی‌خوابی نیست و کیفیت خواب و شادابی فرد در روز بعد مهم‌تر و تعیین‌کننده‌تر است.

کاهش نیاز به خواب با افزایش سن

البته واقعیت این است که میزان نیاز به خواب در سنین مختلف متفاوت است. یعنی کودکان بیش از میانسالان به خواب نیاز دارند، اما چه عواملی به غیر از سن در تعیین میزان مورد نیاز خواب هر شخص موثر است؟

دکتر جلالی در گفت‌وگو با جام‌جم پاسخ می‌دهد: بیشترین نیاز در دوره نوزادی، شیرخوارگی و البته کودکی و نوجوانی است. به مرور، هم نیاز به خواب کاهش می‌یابد و هم به طور کلی از زمان خواب کاسته می‌شود. کهنسالان معمولا خواب سبک‌تری دارند و کمتر از دیگر بزرگسالان می‌خوابند، اما نیاز هر شخصی به خواب متفاوت از دیگران است. برخی نیاز بیشتری به خواب دارند و برخی کمتر. این ویژگی تا حدود زیادی تابع وراثت است.

بی‌خوابی از جنس بی‌خوابی

به گفته دکتر جلالی در زمان ابتلا به بی‌خوابی یا کم‌خوابی فرد به طور مستمر به خواب نمی‌رود. به عبارت دیگر مشکل در به خواب رفتن، بیدار شدن مکرر در خلال شب همراه با ناتوانی یا اشکال در به خواب رفتن مجدد، بیدارشدن خیلی زود در صبح و خوابی که باعث تجدید قوا نشود را بی‌خوابی می‌گویند.

این روانپزشک با تاکید بر این که بی‌خوابی می‌تواند اولیه باشد و به‌عنوان یک تشخیص جداگانه با عنوان بی‌خوابی اولیه مدنظر قرار گیرد، توضیح می‌دهد: زمانی بی‌خوابی، اولیه است که ناشی از عامل دیگری نباشد. چون بی‌خوابی نشانه‌ای است که می‌تواند با تعداد زیادی اختلال روانپزشکی از جمله دیگر اختلالات خواب، بیماری‌های طبی یا ناشی از مصرف داروها و مواد همراه باشد. در صورتی که دیگر تشخیص‌ها رد شود تشخیص بی‌خوابی اولیه مطرح می‌شود.

از کاهش تمرکز تا مشکلات گوارشی

شدت و مدت بی‌خوابی و وضع زمینه‌ای سلامت جسمی و روانی فرد در میزان آسیب وارده به شخص دچار بی‌خوابی موثر است که به گفته دکتر جلالی از کاهش تمرکز، کاهش توانایی شناختی، افزایش احتمال افسردگی و اختلالات اضطرابی تا ایجاد مشکلات جسمی چون مشکلات گوارشی متفاوت است.

حوادث ناگوار بی‌خوابی می‌آورد

دکتر جلالی با تاکید بر این که اختلالات روانپزشکی چون افسردگی، اختلال دوقطبی، اختلال اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه از جمله مواردی است که می‌تواند منجر به بی‌خوابی شود، می‌گوید: مصرف داروها و موادی چون کافئین، سیگار، داروها و مواد محرکی چون ریتالین و مت‌آمفتامین، الکل و برخی داروهای روانپزشکی نیز می‌تواند باعث بی‌خوابی شود. البته بی‌خوابی و ماندن در تختخواب یا همراه‌شدن بی‌خوابی با رخدادی استرس‌آور نیز می‌تواند باعث شرطی شدن به زمان خواب و محل خواب شود. در نتیجه با وجود از میان رفتن رخداد استرس‌زا، فرد در زمان خواب، دچار بیقراری و به دنبال آن بی‌خوابی می‌شود.

رعایت بهداشت خواب

روانپزشکان معتقدند که از گام‌های مهم برای بهبود وضع خواب، رعایت بهداشت خواب است. البته همان‌طور که گفته شد بی‌خوابی علل زیادی دارد و در کنار رعایت بهداشت خواب، تشخیص عامل منجر به بی‌خوابی هم اقدام مهمی است. پس از تعیین این عامل،درمان علت مانند افسردگی قدم مهم دیگر برای درمان بی‌خوابی است.

همیشه داروی خواب‌آور نیاز نیست

دکتر جلالی درباره درمان بی‌خوابی می‌گوید: بر خلاف تصور بسیاری از افراد همیشه درمان بی‌خوابی با داروهای صرفا خواب‌آور نیست و داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب از داروهای اصلی محسوب می‌شود و داروهای خواب‌آور فقط برای مدت کوتاه و به عنوان درمان علامتی به کار می‌رود. البته مصرف دارو زیر نظر پزشک و پرهیز از مصرف خودسرانه دارو مهم‌ترین تضمین برای پیشگیری از وابستگی به داروست.

چگونه خواب خوب داشته باشیم

روانپزشکان نکاتی را برای افزایش کیفیت خواب توصیه می‌کنند:

ـ هر شب در وقت معینی به رختخواب بروید و هر روز حتی در تعطیلات در وقت معینی از خواب بیدار شوید.

ـ فقط اوقات خواب را در بستر بگذرانید. چرا که سپری کردن زمان طولانی در بستر، خواب را منقطع می‌کند.

ـ از اتاق خواب فقط برای خوابیدن استفاده کنید نه جر و بحث یا کارهایی مانند تماشای تلویزیون.

ـ مصرف کافئین (چای، قهوه و کولا)، نیکوتین، الکل و محرک‌ها را بویژه قبل از خواب متوقف کنید.

ـ از چرت‌زدن روزانه بپرهیزید.

ـ فعالیت فیزیکی به بهبود خواب کمک می‌کند که بهترین زمان آن شش ساعت پیش از خواب است.

ـ حمام با آب گرم و به مدت 20 دقیقه قبل از خواب را امتحان کنید.

ـ هر روز در ساعت معینی غذا صرف کنید و قبل از خواب، غذای سنگینی میل نکنید.

ـ اتاق خواب باید آرام و تاریک باشد. همچنین بهتر است محل خواب خنک باشد.

ـ اگر به خواب نمی‌روید تلاش بیشتری نکنید، به جای آن اتاق خواب را ترک کنید و به کار دیگری بپردازید.

ـ پیش از خواب، تلویزیون تماشا نکنید و به نمایشگر رایانه نیز خیره نشوید، اما مطالعه کتاب و روزنامه توصیه می‌شود.

پونه شیرازی / گروه سلامت

آیا روزه‌داری‌ برای‌ همه دیابتی‌ها خطرناک است؟

جام جم سرا: دیابت طیف وسیعی دارد، از یک طرف شامل بیماران با قندهای اندکی بالا و با حال عمومی خوب است و از سوی دیگر بیمارانی هستند که قند خون بسیار بالایی دارند و دچار بیماری‌های متعدد دیگر مثل بیماری‌های قلبی، کلیوی و... هستند.

واضح است که خطر روزه‌داری در هر بیمار با بیمار دیگر متفاوت است و نمی‌توان نظر یکسانی در مورد همه داد.

نکته مهم‌تری که باید به آن اشاره کرد این که پزشک فقط می‌تواند خطرات روزه‌داری در بیمار را بیان کند و قادر به دادن حکم انجام یا معافیت از روزه نیست.

برای نمونه سه گروه بسیار پرخطر، پرخطر و کم‌خطر در اینجا بیان می‌شود:

1 ـ درمورد بیماران با دیابت خفیف و تحت کنترل (قند خون ناشتا کمتر از 130 و بعد از غذا کمتر از180‌) حتی اگر این دسته از بیماران داروهایی مثل متفورمین یا اکاربوز بخورند در صورتی که بیماری سخت دیگری نداشته باشند و به شرط این‌که در طول روز مجبور به فعالیت بدنی نباشند، خطر روزه‌داری کم است.

2 ـ در مورد بیماران دیابتی که سن بالا دارند بخصوص اگر تنها زندگی می‌کنند و آنهانی که بیماری‌های همزمان دیگری مثل فشار خون یا قلبی ـ ریوی دارند خطر روزه‌داری بالاست. اگر دیابت بیمار به هر دلیلی تحت کنترل نباشد و متوسط قند خون در حد 150 تا 300 باشد نیز خطر این‌که بیمار حین روزه‌داری بدحال شود زیاد است.

3 ـ بیمارانی که روزه‌داری در آنها بسیار خطرناک است شامل این موارد هستند:

بیمارانی که دچار دیابت تیپ یک هستند، بیماران دیابتی که بارداری را تجربه می‌کنند، دیابتی‌هایی که مجبورند کار سخت بدنی انجام دهند، دیابتی‌هایی که دیالیز می‌شوند، بیماران دیابتی که همزمان دچار بیماری حاد هستند و بیمارانی که در ماه‌های اخیر حمله افت قند خون داشته‌اند.

همان‌گونه که در ابتدا بیان شد، روزه‌داری در صورتی با خطر کم همراه است که فرد قند خونش کاملا تحت کنترل باشد و به بیماری‌های دیگر مبتلا نباشد و ضمنا در طول ساعات گرم مجبور به کار‌کردن یا فعالیت در خارج از منزل نباشد.(دکتر رضا کریمی - فوق تخصص بیماری‌های غدد)

شوخی نکنید! ۲۰ درصد قیمت مسکن، وام است؟

جام جم سرا: گویی تمام دغدغه نمایندگان ملت حل معضلات فرهنگی است. اگر چه منکر وجود بحران­‌ها و ناهنجاری­های فرهنگی نیستیم، اما شاید بتوان گفت آنچه منجر به فقر فرهنگی می‌­شود، فقر اقتصادی است که در برخی خانواده‌های ایرانی ریشه دوانده است.

کاش همین مسئولین پاسخ می‌­دادند که چرا متوسط سن ازدواج در ایران بالا رفته است؟ چرا آمار بیکاری، فقر، گرانی و تورم، بیشتر می‌­شود؟ به‌راستی مسئولان کشور طی این سال‌ها برای تهیه مسکن ارزان برای مردم چه اقدام مثبتی انجام داده­‌اند؟ چرا باید قیمت مسکن به یک­باره چندین برابر افزایش یاید؟ آیا نباید بین افزایش بهای مسکن و درآمد خانوار‌ها تناسبی وجود داشته باشد؟ و هزاران سوال دیگر.

هدف از این گزارش بررسی جوانب سونامی وحشتناک فقدان مسکن و پاسخ به این سوال است که آیا به‌راستی افزایش وام مسکن، تنها راه برای خانه‌دار شدن افراد است؟!

در حال حاضر بررسی‌ها نشان می‌­دهد قیمت مسکن در ایران ۴۹/۲۱ برابر سطح درآمد سالانه یک خانوار است که از این نظر ایران در میان ۱۲۰ کشور جهان رتبه ۱۳ را به خود اختصاص داده است که نشان‌دهنده این است که خانوارهای ایرانی از نظر قدرت خرید مسکن در وضعیت نامناسبی قرار دارند. به عبارت دیگر قیمت یک واحد مسکونی در این کشور ۴۹/۲۱برابر درآمد سالانه یک خانوار است.

همچنین آمار‌ها نشان می‌دهد، میانگین نسبت قیمت مسکن به درآمد خانوارهای ایرانی پس از طی یک روند نزولی در دهه ۷۰، از سال ۱۳۸۰ شروع به افزایش نموده و در سال ۱۳۹۲ به حدود سه برابر سال ۱۳۸۰ رسیده است.

برای حل معضل مسکن برای طبقه متوسط و کم درآمد جامعه، مسکن مهر جزو تدابیر جدیدی بود که دولت‌های نهم و دهم آن را به عنوان رویکرد خود برای برخورد با بحران مسکن در پیش گرفت. این رویه گرچه ابتدا توانست برخی از اقشار جامعه را نسبت به خانه‌دار شدن امیدوار کند اما این طرح نیز چندان موفق نبود چرا که نقص­های بسیاری داشت و اکثر افراد اقدامی برای خرید مسکن مهر نمی‌­کردند و با مشکلات زیادی روبه‌رو بودند.

وام مسکن نیز یکی دیگر از تدابیری است که دولت‌ها همواره طی این سال‌ها برای خانه‌دار شدن مردم در نظر گرفته‌اند و قدمتی چند ساله دارد. اما این اقدام به دلیل مبلغ بسیار کم آن هم نتوانست پاسخگوی نیاز خریداران باشد زیرا با در نظر گرفتن شرایط کنونی کشور و تورم و رکود اقتصاد، افراد حتی با افزایش وام‌های مسکن هم نمی‌توانند صاحب خانه شوند.

حال باید بررسی کرد که چرا وام‌های خرید مسکن افزایش می‌­یابد؟ شاید طرز تلقی دولت از رکود بازار مسکن این باشد که باید وام را افزایش دهد تا بازار رونق گیرد. اما آیا مشکل مسکن با افزایش وام و در اختیار قرار دادن نقدینگی در بین مردم حل خواهد شد؟

این در حالی است که بسیاری از کار‌شناسان حوزه مسکن افزایش وام مسکن را راه حل مناسبی برای حل این معضل نمی‌دانند. این وام‌ها به کسانی تعلق می‌گیرد که دارای حداقل پس انداز هستند و کسانی که این حداقل را ندارند، نمی‌توانند از این تسهیلات استفاده کنند. افرادی که از توانایی مالی نسبتا خوبی برخوردار هستند، می‌­توانند به راحتی از این وام‌ها استفاده کنند چرا که خرید مسکن، سود و آورده‌ زیادی برایشان خواهد داشت.

در راستای افزایش وام مسکن در واقع این دیدگاه وجود دارد که دولت می‌خواهد به نیازهای افرادی که سرمایه بیشتری دارند، کمک کند و در این حالت به مستاجران اجحاف می‌شود. امروزه با توجه به حباب موجود در جامعه افراد حتی با وام بانکی حدود ۵۰ میلیون تومان نیز نمی‌توانند صاحبخانه شوند.

دولت یازدهم نیز برای حل سونامی مسکن در کشور تدابیری را در نظر گرفته است که عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در اظهاراتش یک راهکار اساسی ر ا برای حل مشکلات مردم ارائه داده است.

وی در یکی از مصاحبه‌های خود در رابطه با حل مشکلات خانه‌دار شدن افراد گفته بود از طریق صندوق‌های سرمایه گذاری قدرت خرید مردم را افزایش خواهد داد. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مسکن در طول زمان حداقل ۵۰۰ درصد قدرت خرید را افزایش می‌دهند. حال باید دید نیاز مهم یعنی خانه‌دار شدن افراد را دولت چگونه می‌تواند پاسخگو باشد. در این بین بسیاری از کار‌شناسان حوزه مسکن با افزایش وام مسکن مخالف هستند و هرکدام دیدگاهی را در این باره مطرح می‌کنند که در ادامه به بیان این دیدگاه‌ها می‌پردازیم.

دولت یارانه مسکن بپردازد

حسین راغفر، استاد اقتصاد، در خصوص افزایش نرخ وام مسکن گفت: برای حل معضل مسکن به جای اینکه نرخ وام مسکن را افزایش دهند دولت باید مسکن ارزان به مردم ارائه دهد یعنی در واقع باید یارانه مسکن بپردازد. به‌طوری که در برخی کشورهای اروپایی دولت به کسانی که برای اولین بار صاحبخانه می‌شوند، ۲۰ درصد کل قیمت مسکن را بدون بهره، وام بلند مدت و ۷۵ درصد را با نرخ بهره ۳ تا ۴ درصد وام می‌دهد. لذا این تفکر معیوبی است که دولت نباید در بازار دخالت کند. برخی از جوانان کشور دچار یأس و ناامیدی شده‌اند و شاهد فرار مغز‌ها هستیم چرا که هیچ آینده‌ای برای خودشان متصور نیستند. یک جوان ایرانی حتی توانایی تهیه یک مسکن ۴۰ تا ۵۰ متری را هم ندارد. دولت باید دست به یک اقدام جدی بزند. این در حالی است که در ایران ۲۰ درصد قیمت مسکن را وام می‌دهند آن­هم با بهره‌ بالا، این بیشتر شبیه یک شوخی است! چرا که افراد توانایی پرداخت این هزینه‌ها را ندارند.

در واقع دادن یارانه مسکن اصلی­‌ترین اقدامی است که دولت باید انجام دهد. چرا که مسکن کالای بسیار اساسی است و امنیت اقتصادی، اجتماعی و روانی برای مردم به وجود می‌آرود، هم اینکه می‌­تواند محرک اصلی رونق اقتصادی در هر کشوری باشد.

نکته مهم دیگر این­که موسسات مالی و اعتباری حاضر نیستند پولشان را وارد بازار مسکن و فعالیت‌هایی کنند که بازدهی آن طولانی مدت است. چون بازدهی تسهیلات مسکن ۲۰ساله است یعنی یک بازده طولانی مدت را شامل می‌­شود. لذا این موسسات ترجیح می‌­دهند که سرمایه­شان را وارد دلالی، بازار ارز و سکه کنند. چرا که سودهای کوتاه‌مدت و زیادی را برای آن‌ها به همراه دارد.

دادن وام بدهکاران را بیشتر می‌­کند

محمدعلی پورشیرازی، کار‌شناس مسکن معتقد است که دادن وام به بازار کمک چندانی نمی‌کند و بدهکاران را بیشتر می‌کند. قیمت خانه در حال حاضر بالاست ولی افراد جامعه دارای درآمدی نیستند که بتوانند قسط ماهانه این وام‌ها را پرداخت کنند؛ به‌طوری که میزان بهره وام در کشور ما بالاست. اگر امنیت اقتصادی در کشور وجود داشته باشد سرمایه‌داران سرمایه خود را به جای آن‌که در بانک‌ها بگذارند وارد قسمت‌های زیربنایی می‌کنند. لذا با دادن این وام فقط میزان معوقات بانکی در کشور به‌شدت افزایش خواهد یافت. به دلیل عدم توان پرداخت اقساط فقط معوقات بانک‌ها بالا‌تر می‌رود و اجرای این قبیل طرح‌ها زخم بخش مسکن را به‌طور واقعی درمان نمی‌کند.

مسکن اجتماعی در دستور کار دولت قرار گیرد

همچنین حجت‌ا... میرزایی، کار‌شناس مسکن گفته است: دولت باید ساخت مسکن و دسترسی گروه‌های کم درآمد به مسکن را تسهیل کند و در این رابطه حمایت از انبوه‌سازانی که مسکن‌های کوچک می‌سازند، افزایش کمک‌های یارانه‌ای به گروه‌های کم درآمد و حتی در برخی مواقع تدارک مسکن اجتماعی را می‌تواند در دستور کار قرار دهد. دولت می‌تواند مسکن اجتماعی را با حمایت از سازندگان تدارک ببیند، نه اینکه لزوما خود سازنده مسکن اجتماعی باشد. در این حالت افراد نیازمند و کم درآمد جامعه نمی‌توانند از وامی که اقساط آن به سطح بیش از ۲۰۰هزار تومان می‌رسد استفاده کنند.

افزایش وام مسکن به شرط کاهش بهره بانکی

پیروز حناچی دیگر کار‌شناس حوزه مسکن معتقد است که پرداخت وام‌های بلند مدت برای بانک‌ها توجیه اقتصادی ندارد. چنانچه بانک‌ها بخواهند سود بالایی از متقاضیان وام‌ها دریافت کنند، اعتراض عمومی را در پی خواهد داشت. افزایش سقف وام مسکن مطمئنا موجب ایجاد جو روانی شده و در افزایش قیمت مسکن موثر خواهد بود، بنابراین اگر سقف وام مسکن همراه با کاهش بهره بانکی افزایش یابد، می‌‌توان در خانه‌دار شدن افراد کم‌درآمد جامعه خوش‌بین بود.

با این تفاسیر افزایش نرخ وام منطقی به نظر نمی‌رسد. در هر صورت کسانی که در حوزه مسکن فعالیت می‌کنند باید به این نکته توجه داشته باشند که برای خانه‌دار کردن مردم باید در مسیر درست حرکت کنند و هر گونه تصمیمی که در این زمینه اتخاذ می‌­گردد، باید بر اساس کار کار‌شناسی انجام شود. در غیر این‌صورت در حوزه مسکن به نتایج مطلوب دست نخواهیم یافت.
وام خرید مسکن در صورتی موفق خواهد بود که باعث افزایش قدرت خرید مردم و فعال شدن بازار شود در غیر این صورت این تصمیم میزان نقدینگی بازار را افزایش خواهد داد و بار منفی به همراه خواهد داشت.(فرشته فریادرس/آرمان)

---

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

آیا حریص بودن ارثی است؟

جام جم سرا:وقتی از آن بالا به روابط آدم‌ها با همدیگر نگاه می‌کنید بسیاری چیزها ممکن است توخالی به نظر آید و اقتدار همیشگی‌اش را در ذهن‌تان از دست دهد از جمله شتاب‌هایی که بر دایره حرص می‌چرخند. از آن بالا متوجه پوچ بودن حرص‌ورزی‌هایمان خواهیم شد، این که گاهی اصرار داریم با اندوختن و اندوختن و اندوختن، روز به روز بیشتر بین خود و دیگران، فرق و فاصله ایجاد کنیم در حالی که از آن بالا همه آن فرق و فاصله‌ها کنار می‌رود و چندان به چشم نمی‌آید.‌ راستی! چرا ذهن ما در تله حرص می‌افتد؟ چرا ذهن ما در دام قیاس‌های ویرانگر، پویایی و طراوتش را از دست می‌دهد؟ چرا آنها که دائم حرص می‌ورزند با یک ترس همیشگی زندگی می‌کنند؛ ترس از دست دادن و نابود شدن، ترس از کم آوردن و ترس از محتاج‌شدن؟ چرا چشم بعضی‌ها هیچ وقت سیر نمی‌شود؟

حریص بودن را به ارث می‌بریم یا یاد می‌گیریم؟

برخی ویژگی‌های شخصیتی وجود دارد که تأثیر محیط و تربیت بر روند شکل‌گیری آنها بیشتر از ژنتیک و وراثت است. در واقع، محیطی که افراد در آن زندگی می‌کنند و فضای حاکم بر آن می‌تواند در پرورش یک خصیصه شخصیتی حائز اهمیت باشد. اگر این ویژگی مورد پسند جامعه واقع شود با تشویق اطرافیان می‌تواند تقویت شده و به بهترین شکل ممکن خود را نشان دهد، اما در مورد رفتارهای ناپسند باید کمی محتاطانه اقدام کرد. به‌طوری که از همان دوران طفولیت والدین باید با رفتار نامناسب فرزند برخورد موثری کنند تا از پیشرفت آن جلوگیری به عمل آید.

دکتر حکیمه آقایی، روان‌شناس عمومی معتقد است در شکل‌گیری ویژگی شخصیتی افراد حریص، نقش محیط و تربیت بسیار پررنگ‌تر از ژنتیک است. محیط در هفت سال اول زندگی بیشترین تأثیر خود را بر شالوده شخصیت آدمی می‌گذارد. ذهن و روح و روان کودک مانند لوح سفیدی است که از والدین یا مراقبت‌کنندگان اولیه یاد می‌گیرد و عین همان رفتار را تقلید می‌کند.

بچه‌ها مانند بزرگسالان با مفهوم حرص و آز و طمع آشنا نیستند، اما گاهی در رفتار و گفتار آنها شکلی از این عادت ناپسند دیده می‌شود. به طور مثال، کودکی که در اتاق خود اسباب‌بازی‌های زیاد و متنوعی دارد و وقتی کودک دیگری وارد اتاق او می‌شود، اجازه نمی‌دهد آن کودک به اسباب‌بازی‌هایش نزدیک شود، آنها را لمس و با آن اسباب‌بازی‌ها بازی کند. حتی ممکن است آن کودک رفتارهای پرخاشگرانه و خودخواهانه‌ای را از خود به نمایش می‌گذارد. برعکس این مثال را هم زیاد دیده‌ایم؛ کودکی که دست بخشندگی او حیرت اطرافیان را به دنبال آورده یعنی حتی از وسایل مورد علاقه خود گذشته و آنها را به کودک دیگری داده یا در لذت بردن از آن وسیله با دوست خود شریک شده است. این موارد می‌تواند نشان‌دهنده آن باشد که کودک در چه بستری از خانواده و برخورد اطرافیان با او به سر می‌برد. والدین می‌توانند با زبان خود کودک، بخشندگی و عطوفت و گذشت را به او بیاموزند و هنگامی که شرایط مناسب برای یاد دادن این مفاهیم فراهم آمد از آن به درستی استفاده نمایند. در غیر این صورت مطمئنا در بزرگسالی هم نمی‌توان انتظار داشت افراد دندان حرص و آز به روی یکدیگر باز نکنند.

رابطه تک‌فرزندی و بخشندگی

تک‌فرزندی گرچه گاه امتیازات و محاسنی را برای والدین به دنبال می‌آورد، اما نمی‌توان از معایب و محدودیت‌های آن هم بسادگی گذشت. یکی از معایب تک‌فرزندی، شکل‌گیری رفتارهای خودخواهانه در کودک است. حضور خواهر یا برادر باعث می‌شود فرزند یاد بگیرد چطور می‌تواند با دیگران در شرایط مختلف اجتماعی برخورد کند و سهیم شود. کودکان تک‌فرزند معمولا خودخواهانه‌تر رفتار می‌کنند، چون کسی را ندارند که بخواهند وسایل خود را با او به اشتراک بگذارند. حضور کودک دیگر می‌تواند به او بیاموزد آنچه را ‌ داری و دوستش می‌داری با دیگران سهیم شو و از بخشندگی خود لذت ببر.

عشق به اشیا و ترس از دست دادن آنها

عوامل مختلفی در جامعه دست به دست هم می‌دهد تا روند شکل‌گیری یک رفتار ناپسند را ترویج دهد. گاه عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی با همپوشانی روی همدیگر بستری ‌فراهم می‌آورند که حرص و آز و طمع افراد رو به فزونی بگذارد. دکتر آقایی می‌گوید: گاهی این احساس در ما یه وجود می‌آید که رگه‌های طمع‌ورزی در جامعه ما روز به روز پررنگ‌تر شود. دیده می‌شود لایه‌هایی از مردم انگار سیری‌ناپذیرند و با تمام داشته‌های خود باز هم خوشحال نیستند. به نظر می‌رسد ما در دورانی گرفتار شده‌ایم که به جای عشق‌ورزیدن به یکدیگر خود را با اشیا دلخوش می‌کنیم و چون این لذت‌ها آنی و زود گذر است و نمی‌توان این حس شادی را به پایدارتر تجربه کرد در نهایت از درون به یک آشفتگی می‌رسیم. عشق به اشیا می‌تواند ترس از دست دادن آنها را هم به دنبال آورد و این ترس، خود مشکلات روحی بزرگی‌ به بار می‌آورد. متاسفانه ترس از تورم و گرانی در برخی مقاطع زمانی باعث می‌شود بعضی‌ها دست به احتکار بزنند.

این جمع‌کردن‌ها خود ناامنی اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را به دنبال می‌آورد. رفتار ناپسند طمع، نه‌تنها در بحث‌های مالی و اقتصادی، بلکه در زمینه علمی هم دیده می‌شود. به طور مثال، فردی که برای نوشتن یک کتاب یا مقاله زحمت فراوان کشیده، اما فرد دیگری آن را به نام خودش تمام می‌کند. ‌تنها به خاطر این‌که پایه و رتبه علمی خود را بالا ببرد یا استاد دانشگاهی که دوست ندارد اطلاعات مفیدی را بیش از یک مقدار مشخص در اختیار دانشجویانش قرار دهد، زیرا می‌ترسد با دادن اطلاعات، دانشجو از او پیشی بگیرد. این متاسفانه نشانی از فقر فکری و فرهنگی ماست که نه‌تنها به خود فرد، بلکه به دیگران هم صدمه وارد می‌‌کند.

خانواده‌های آشفته،‌ کودکان حریص بار می‌آورند

سبک‌های مختلف فرزندپروری در خانواده‌ها تأثیرات متفاوتی بر گسترش و پرورش شخصیت یک کودک می‌گذارد که ادامه آن در بزرگسالی ناشی از همان سبک تربیتی است. خانواده سهلگیر، سختگیر و مستبد و خانواده‌های مقتدر از آن جمله‌اند. دکتر آقایی معتقد است: بهترین نوع خانواده‌ها آنهایی هستند که در برپایی قانون‌های حاکم در یک خانواده، مقتدرانه و در عین حال مهربانانه رفتار کنند. قواعدی که بر پایه هنجارهای اجتماعی است و از لحاظ روان‌شناسی مناسب می‌نماید، باید از طرف خانواده‌ها به شکل قانونی قابل اجرا درآید؛ قانونی که انعطاف‌پذیری لازم را در جهت مثبت از خود نشان دهد. در چنین خانواده‌هایی مطمئنا رفتارهای ناپسند همچون حرص و آز کمتر دیده می‌شود. خانواده‌هایی که آشفتگی در آنها زیاد دیده می‌شود، فرزندانی حریص تحویل جامعه می‌دهند که از ویژگی این فرزندان می‌توان به دروغگویی، فریبکاری و حتی صادق‌نبودن با خود را اشاره کرد. این افراد خانواده‌هایی نابسامان داشته و با دوستان خود رابطه دوستی خوبی برقرار نمی‌کنند. آنها مدام خود را با دیگران قیاس می‌کنند و از آنچه هستند رضایت کافی ندارند. استرس و ترس ناشی از دست‌دادن مال و دارایی همواره آنها را در رنج و درد قرار می‌دهد و آرامش روحی ـ روانی را از آنها سلب می‌کند. نسبت به دیگران پرتوقع و متقابلا انتظار کمی از خود دارند. پنهانکاری و فزونخواهی یکی دیگر از خصلت‌های آنهاست که نه‌تنها به خود صدمه می‌زنند، بلکه دیگران را هم متوجه عواقب بدرفتاری خود می‌کنند.

وقتی رنگ و لعاب بازار وسوسه می‌کند

یکی از ماه‌های زیبای خداوند ماه رمضان است؛ ماهی که در آن درس‌های بزرگی از جمله بخشش، گذشت و همدردی نهفته است، اما به راستی به چه میزان افراد یک جامعه به حقیقت و جوهره این ماه دست پیدا می‌کنند؟ چند درصد از انسان‌ها به خلوص این ماه رسیده و با دل و جان، لذت بخشش را می‌چشند؟ متأسفانه هر سال شاهد آنیم که قبل از فرارسیدن این ماه مبارک مردم در شور خرید غوطه‌ور می‌شوند. انگار که قرار است قحطی بزرگی دامنگیرمان شود. یخچال‌هایمان را پر از خوراکی‌های مختلف می‌کنیم، بدون این که متوجه شویم خداوند این ماه را برای چه و از چه جهت میان ماه‌های دیگر ممتاز و ویژه قرار داده است، اما این حرص و طمع به خاطر چیست؟

دکتر آقایی معتقد است: متاسفانه توقعات مردم ما بسیار بالا رفته است. از خرید‌های ابتدایی یک خانه گرفته تا خریدهای بزرگ و مفصل‌تر مثل جهاز و برپایی مراسم‌ و جشن‌های مختلف، گسترش دایره این حرص‌ها و طمع‌ورزی‌ها را می‌توان دید. چند وقت پیش مراجعه‌کننده‌ای داشتم. زوجین دو سال بود ‌ با یکدیگر زندگی می‌کردند. آقای خانواده، شاکی از آن بود که همسرش طی این دو سال مبلمان خانه را مرتب عوض می‌کند و این رفتار او باعث شده ناراحتی و پریشانی در فضای خانه حاکم شود. وقتی از خود دختر خانم پرسیدم به چه دلیل این نیاز را در خود می‌بیند که دکوراسیون را با هزینه بسیار بالا و به صورت مرتب عوض کند، گفت چون هر دفعه بازار می‌روم، طرح‌های زیباتری می‌بینم که وسوسه‌ام می‌کند. دوست دارم از آن مدل را هم در خانه داشته باشم. این خانم اشاره کرد که من حتی در دوران کودکی هم به همین شکل بودم و هر چیزی که جلوی چشمم بود و چشمم را می‌گرفت، می‌پسندیدم و دوست داشتم با خود به خانه‌ام بیاورم.

متاسفانه ریشه‌ها و بن‌مایه‌های این حرص و آز از همان دوران کودکی در ما دوانده می‌شود. در همان دوران مدارس شاهدیم که بچه‌ها نسبت به وسایل یکدیگر چشم و همچشمی می‌کنند و به آنچه والدینشان در اختیارشان می‌گذارند، راضی نیستند. وقتی به خانه برمی‌گردند مدام شاکی‌ هستند که ما فلان وسیله را نداریم و شما باید برای ما تهیه‌اش کنید. ما باید بدانیم با این نوع رفتار چه چیزی را فدای چه چیز می‌کنیم. مدام چشم و گوش و فکرمان در جاهای دیگری می‌چرخد، اما نگاهی به خود نمی‌اندازیم ببینیم من چه دارم و آنچه دارم مرا به هدفی که ابتدا داشتم نزدیک کرده است یا نه؟

خساست فقط در مال نیست

خساست یکی از تبعات ناخوشایند طمع‌ورزی و حریص‌بودن است. وقتی بیش از نیاز خود چیزی را در اختیار داشته باشی و از طرفی از دراختیارگذاشتن آن نسبت به دیگران امتناع ‌کنی در واقع نشانه‌ای از خساست است. به طور مثال، نجاری با تمام تبحر و استادبودنش، همه فوت و فن کار را به کارگرش آموزش نمی‌دهد، چون طمع آن دارد همه مواهب آن حرفه را خودش به دست آورد و ترس از آن که مبادا شاگردش با آموزش بیشتر به جایی برسد و از او پیشی بگیرد در واقع خساست ذهن و روحش را به نمایش می‌گذارد.

حکایت شنیدنی‌ سعدی‌ درباره‌ آن‌ بازرگان‌ حریص

سعدی در باب سوم گلستان حکایتی شنیدنی دارد از رابطه دور و دراز شدن آرزوهای آدمی با حرص ورزیدن‌هایش که شنیدنی است. این که آدمی وقتی در ورطه بخشی از وجود خود ـ توجه افراطی به دنیا ـ می‌غلتد و می‌افتد با آن که ظاهرا از رفاه و آسایش هم برخوردار است، اما در قحطسالی آرامش می‌زید و آشفتگی‌اش را نمی‌تواند درمان کند: بازرگانی را شنیدم که 150 شتر بار داشت و 40 بنده خدمتکار، شبی در جزیره کیش مرا به حجره خویش درآورد . همه شب نیارمید از سخن‌های پریشان گفتن که فلان انبازم به ترکستان و فلان بضاعت به هندوستان است و این قباله فلان زمین است و فلان چیز را فلان ضمین، گاه گفتی خاطر اسکندری دارم که هوایی خوش‌است باز گفتی نه که دریای مغرب مشوش‌است سعدیا سفری دیگرم در پیش‌است اگر آن کرده شود بقیت عمر خویش به گوشه بنشینم. گفتم آن کدام سفرست؟ گفت گوگرد پارسی خواهم بردن به چین که شنیدم قیمتی عظیم دارد و از آنجا کاسه چینی به روم آرم و دیبای رومی به هند و فولاد هندی به حلب و آبگینه حلبی به یمن و برد یمانی به پارس و زان پس ترک تجارت کنم و به دکانی بنشینم.( شکوفه شیبانی / جام‌جم)

آیا کورتون داروی بدی است؟

جام جم سرا: امروزه کورتون یکی از مهم‌ترین داروها محسوب می‌شود. متاسفانه به دلیل اثر خوبی که این دارو دارد، در مواردی مثل دردهای مفصلی یا حتی گلودردهای چرکی از آن بدون علت استفاده می‌شود و عوارض زیادی را متوجه بیمار می‌‌کند.

داروهایی که آنها را به عنوان کورتون می‌شناسیم شامل پردنیزولون، بتامتازون، دگزامتازون، متیل پردنیزولون، ترپامسینولون، هیدروکورتیزون و کلوبتازول می‌شود.

این داروها خاصیت مسکن و تضعیف سیستم ایمنی بدن را دارد و در درمان تعداد زیادی از بیماری‌ها کاربرد دارد. نام علمی این داروها کورتیکواسترویید است و به شکل قرص، آمپول، اسپری و پمادهای موضعی در بازار وجود دارد.

برای درمان برخی بیماری‌ها به عنوان مسکن فوری از انواع کورتون‌ استفاده می‌کنیم. مثلا در حساسیت‌ های شدید تزریق یک آمپول حاوی کورتون می‌تواند نجات‌بخش باشد یا در حملات شدید آسم، استفاده از کورتون خوراکی یا تزریقی باعث باز شدن راه‌های هوایی و بهبود می‌شود. در بسیاری از بیماری‌های پوستی حاد نیز پمادهای حاوی کورتون برای تسکین علامت به کار می‌روند.

موارد بی‌شماری از کاربرد این داروها در درمان درازمدت بیماری‌ها وجود دارد که قابل جایگزینی با هیچ داروی دیگری نیست.

خاصیت تضعیف ایمنی کورتون‌ها فلسفه استفاده وسیع از این دارو برای درمان بیماری‌های خود ایمنی است.

مثلا برای درمان روماتیسم مفصلی، انواعی از بیماری‌های کلیوی، نوعی هپاتیت که هپاتیت خودایمنی نامیده می‌شود و انواعی از بیماری‌های پوستی مزمن استفاده از کورتون به مدت طولانی کاربرد دارد.

درمان بیماری کرون که یک بیماری روده‌ای است و بیماری‌ ام‌اس در مراحل مختلف با کورتون‌ها صورت می‌گیرد.

درمان طولانی‌مدت با کورتون گرچه باعث رهایی بیمار از درد و رنج بیماری می‌شود، اما منجر به وابستگی و ایجاد عوارض متعدد می‌گردد.

برای فرار از این مشکل بزرگ اکنون شکل‌هایی از دارو طراحی شده که به صورت متمرکز روی قسمت خاص تاثیر می‌گذارد و به این ترتیب با مقادیر کم اثرات خوب و موثر ایجاد می‌شود و عوارض به حداقل می‌رسد.

اسپری‌های تنفسی مثال خوبی برای این فرم داروست. اسپری بکلومتازون و فلوتیکازون هم‌اکنون اساس درمان درازمدت آسم است و خوشبختانه عوارض بسیار کمی دارد.

اسپری بینی این داروها نیز موجود است که با کمترین عارضه در درمان حساسیت‌های فصلی به کار می‌رود. در مورد بیماری‌های مفصلی نیز در صورتی که مصرف دارو لازم باشد تزریق داخل مفصل موثرتر و با عارضه کمتری همراه است.

اخیرا انواعی از کورتون موضعی به شکل انما (اشکال دارویی که از راه مخرج وارد روده‌بزرگ می‌شود)‌ برای درمان بیماری‌های روده‌ای به بازار عرضه شده است.

دکتر رضا کریمی - فوق تخصص بیماری‌های غدد

تعداد زنان و مردان در دنیا مساوی است؟

جام جم سرا:در پیام دبیرکل آمده بود که هم اکنون ما بیشترین جمعیت جوان دنیا را در همه اعصارداریم.

این بخش مهم از پیام دبیر کل اشاره واضحی به بحرانهایی است که وضعیت اقتصادی امروز جهان و کمبود منابع و گرانی امکانات می تواند برای نسل جوان به وجود آورد.

کم بودن نسبی زنان در کل جمعیت جهان هم از نکته های دموگرافی جهان است چرا که این مسئله به همراه تبعیض های جنسیتی روا داشته شده به جنس مونث نگرانی های جدیدی را به همراه می آورد.

سیاستهای تک فرزندی در چین و خرافات و تعصب در کشور هند وکشورهای فقیر باعث شده است تا نوزادان دختر به طور طبیعی و غیر طبیعی کمتر از نوزادان پسر باشند و سقط جنین و مرگ زودرس کودکان دختر از عوامل کاهش جمعیت زنان است گرچه با مرگ و میر بیشتر نوزادان پسر نسبت به نوزادان دختر این وزنه به نحوی هوشمندانه کنترل می شود اما تا سنین 55 سال این نرخ به نفع مردان است.

تصویر زیر نشانگر وضعیت کشورهای جهان در برابری تعداد زن و مرد است.

توضیح:رنگ آبی بیشتر بودن تعداد مردان، صورتی بیشتر بودن زنان و رنگ سبز مساوی بودن تعداد در بین کشورهای جهان است

بر طبق آمارهای سازمان ملل میانگین سنی جهان29.4 سال است در این میان مردان 28.7 و زنان 30.2 میانگین سنیشان است

تصویر زیر نیز بیانگی میانگین سنی بر اساس کشورهای جهان است.

اما در جدول زیر نگاهی داریم به دموگرافی جمعیت جهان در پایان سال 2013

سن	درصد	تعداد مرد	تعداد زن	نسبت مرد به زن
0-14	26	935496513	890372474	1.07
15-24	16.8	614574389	579810490	1.06
25-54	40.6	1454831900	1426721773	1.02
55-64	8.4	291435881	305185398	0.96
65به بالا	8/2	257035416	321753744	0.8

چنان که مشاهده می شود 40.8 درصد جمعیت جهان زیر 24 سال سن دارند و و 81.4 درصد جمعیت زیر 54 سال.

جمعیت جهان در پایان سال 2013 میلادی 7095217980 نفر بوده است و هم اکنون تعداد جمعیت جهان به7246475400 رسیده است.
نرخ رشد جمعیت جهان در سال قبل 1.095 بوده است. امید به زندگی 68.09 که در مردان متوسط امید به زندگی از زنان کمتر و 66.09 است در زنان 70.24 سال است. و تقریبا نیمی از مردم دنیا شهر نشین هستند.(خبرآنلاین)