جام جم سرا:
این عوامل هرچه باشد، آنچه که برای ما پیش آمده این است که نتوانستهایم به اطلاعاتی که مطمئن از دانستن آنها هستیم، دست پیدا کنیم.
به عبارتی حافظه نتوانسته به اطلاعاتی که قبلا ذخیره کردهایم، دسترسی پیدا کند. این نوع از فراموشی بسیار علنی و اشکار است و به نظر می رسد که گاه آسیبهای جدی به ما وارد می آورد مثل گم کردن وسایل و یا کم شدن نمره امتحانی و ..
اما نوع دیگری از فراموشی هم وجود دارد که شاید در هیچ متون علمی جز دسته های مختلف فراموشی به شمار نرود و آن هم فراموش کردن مسئولیتها و تعهدات انسانی است. نکته مهم در این نوع فراموشی این است که در فراموشی رایج یعنی نوع اول، عمدتا افراد بسیار احساس ضرر و آسیب می کنند و حتی در صدد جبران هم بر می آیند اما در نوع دوم فراموشی عمدتا با چنین احساساتی مواجه نیستیم و لذا امکان ادامه یافتن این دور باطل خیلی بیشتر خواهد بود.تعهدات و وظایفی که گاه به خاطر بی توجهی و ساده انگاری ما انسانها به دست فراموشی سپرده می شود و از همه بدتر این است که در برخی موارد دیده می شود که برای یادآوری این مسئولیتها هیچ تلاش جدی صورت نمی گیرد؛ جز فراموشی های دسته دوم است.
یکی از این فراموشی های بسیار فراگیر در عصر حاضر، فراموش کردن تعهدات مهم نسبت به زندگی زناشویی و همسر است. رابطه زناشویی مهمترین رابطه افراد در زندگی است. با این حال گاهی اوقات به دلیل عدم شناخت عوامل موثر بر این رابطه، حداکثر بهره را از آن نمی برند.
رابطه زناشویی افراد مثل هر رابطه دیگری، نظام دارد. نظام آن هم اهداف، باورها و اولویتهای هر یک از شما و اهداف، اولویتها و باورهای مشترک شما و همسرتان به عنوان یک زوج است. اگر اهداف و اولویت های زن و مرد همسو باشد، نظام زناشویی زوجین درست کار می کند اما در صورتی که اولویتهای زوجین در زندگی متفاوت باشد قطعا این نظام به درستی کار نمی کند.
درست شبیه به زن و مرد سرگذشت عنوان شده که اولویتهای زندگی شان کاملا با هم متفاوت بوده و زن به طور کلی فراموش کرده که وارد زندگی زناشویی و مسئولیتهای مهم و اساسی ان شده است و همیشه دنبال تحقق آرزوهای و خواسته های خود بوده است. اگر زن و مرد نظام زناشویی زندگی خود را خوب بفهمند و آن را ملکه ذهن خود کنند قطعا اهداف و اولویتهای زوجین با هم هماهنگ می شود اما در صورتی که نظام زندگی مشترک مورد فراموشی قرار گیرد، بنیان ان نیز به شدت متزلزل می گردد.
برای رفع مشکلات زندگی زناشویی که در آن یکی یا هر دو زوجین دچار فراموشی شده و از یاد برده که در قبال زندگی مشترک خود چه مسئولیتهای مهمی دارد، یادآوری تمام اصول فراموش شده برای تجدید حیات آن زندگی بسیار موثر خواهد بود.
در ادامه بخشی از این تکالیف یادآوری می شود:
تکلیف روز اول : صمیمیت جسمی
هر کدام دست های خود را در دست دیگری بگذارید و به مدت 30 ثانیه بدون پلک زدن در چشمان یکدیگر نگاه کنید. سپس هرکدام از خاطرات خوش دوران گذشته خود حرف بزنید، بعد چند خصوصیت مثبت همسرتان را به او بگویید و به او یادآور شوید که دوستش دارید و از بودن با او خوشحال هستید.
تکلیف روز دوم: صمیمیت عاطفی
به همسرتان بگویید چه رفتارهایی نشان دهنده این است که او شما را دوست دارد؟ برای رفع مشکلات زندگی زناشویی که در آن یکی یا هر دو زوجین دچار فراموشی شده و از یاد برده که در قبال زندگی مشترک خود چه مسئولیتهای مهمی دارد، یادآوری تمام اصول فراموش شده برای تجدید حیات آن زندگی بسیار موثر خواهد بود.
تکلیف روز سوم: صمیمیت ارتباطی
وقتی تو با من حرف می زنی چه علایمی از طرز نشستن، حالت چهره، نوع گوش دادن و کلام تو می تواند نشان دهد که تو با من صمیمی هستی. این سوال را از همسرتان بپرسید و آنچه او می پسندد را اجرا کنید .
تکلیف روزچهارم :صمیمیت اجتماعی - تفریحی
چه فعالیتها و مراسمی وجود دارد که هر دو خوشحال می شویم در آن با یکدیگر شرکت کنیم و
چه فعالیتهایی وجود دارد که ما هرکدام به طور جداگانه به ان علاقه مند هستیم؟حال چه تصمیمی می توانیم راجع به دو نوع فعالیت داشته باشیم؟از میان دوستان ما، کدام یک از انها مورد تفواق هر دوی ما برای معاشرت و رفت و آمد هستند؟کدام یک از دوستان ما هستند که دیگری علاقه ای به معاشرت با او ندارد؟حال چه تصمیمی می توانیم راجع به این افراد و معاشرت با آنها داشته باشیم؟
تکلیف روز پنجم: صمیمیت معنوی
من و تو چه شباهتهایی در اعتقادات مذهبی و ارزشهای اخلاقی همدیگر داریم؟من و تو چه تفاوتهایی در اعتقادات مذهبی و ارزشهای اخلاقی همدیگر داریم؟حال با این تفاوتهای خود چه کنیم تا به صمیمیت ما آسیب نزند؟
تکلیف روز ششم :صمیمیت جنسی
من و تو چه اطلاعاتی از نیازهای جنسی هم داریم و چگونه می توانیم اطلاعات بیشتری در مورد صمیمیت جنسی مان را به دست آوریم؟
به نظر می رسد که طی کردن این مراحل چند روز پشت سر هم و یادآوری مجدد آنها در رابطه با همسر کمک می کند که زوجین، دوباره زندگی مشترک، همسر و مسایل مربوط به آن را مورد توجه قرار داده و آنچه را فراموش کرده اند دوباره به خاطر آورند. اگر باور نمی کنید، امتحان کنید.(تبیان)
شروع بهکار فیزیوتراپی در کشورمان با قدمتی 50 ساله به سالهای اولیه دهه 40 شمسی باز میگردد، در واقع با تشکیل انجمن فیزیوتراپی ایران در همان سالها از سوی تعداد معدودی از متخصصان فیزیوتراپی کشورمان که تحصیلکرده انگلستان بودند، این روش علمی به کشور راه یافت و اکنون تعداد اعضای این انجمن به بیش از 2000 نفر رسیده است.
دکتر اسماعیل ابراهیمی، استاد دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران و رئیس انجمن فیزیوتراپی ایران در گفتوگو با ما از پیشرفتهای این علم، مشکلات مردم در مراجعه به مراکز فیزیوتراپی و انتظاراتی که باید از این روش درمانی داشت سخن گفته است.
اصولا چه افرادی با چه بیماریها یا عوارضی به درمان فیزیوتراپی نیاز پیدا میکنند؟
فیزیوتراپی گستره وسیعی را به خودش اختصاص داده و به همین دلیل در حوزههای مختلف، فعالیت و به صورت تخصصی در رشتههای مختلف پزشکی دخالت میکند. مثلا در بیماریهای ارتوپدی و ستون فقرات یا در بیماران آرتروزی و کسانی که دچار کمر درد و گردن درد هستند یا از انواع شکستگیها، ضایعات و صدمات و پارگیهای عضلانی رنج میبرند، فیزیوتراپی کاربرد دارد. فیزیوتراپی گاهی با هدف پیشگیری و گاهی به منظور تکمیل درمان در کنار سایر تخصصها پس از ترمیم شکستگی، بازسازی رباط آسیبدیده و درمان دردهای عضلانی از کودکی تا کهنسالی موثر واقع میشود. حتی در حوزه آسیبهای نورولوژی و مغز و اعصاب مثل ضایعات مغزی، سکتههای مغزی، پارکینسون و آسیبدیدگی اعصاب محیطی، فیزیوتراپی به درمان بیمار و بازگشت وی به کار و فعالیت معمول و روزانه کمک میکند. در کودکان نیز فیزیوتراپی در درمان فلجهای مغزی یا بیماریهای عضلانی خاص و نیز در رفع مشکلات تنفسی و آسم استفاده میشود. از سوی دیگر، پیشرفت دانش و خدمات تخصصی در حوزه فیزیوتراپی منجر به آن شده است که این رشته در رفع ضایعات ورزشی برای این که ورزشکار دچار صدمات جدی نشود بسیار کمککننده باشد. به همین دلیل، امروزه در سراسر دنیا و نیز در ایران، حضور فیزیوتراپیست برای کمک به ورزشکاران، در دورههای تمرینی با هدف کاهش آسیبهای وارده ضروری تلقی میشود.
سالمندان چگونه از خدمات فیزیوتراپی بهره میبرند؟
فیزیوتراپی به سالمندان در زمینههای مختلف کمک میکند. به عنوان مثال برای این که با تقویت قدرت عضلات، احتمال زمین خوردنشان کمتر شود و این که اگر زمین خوردند، بتوانند بلند شوند و راه بروند. جالب آن که امروزه برخی جوانهای ما سالمندند؛ یعنی سیستم عضلانی- اسکلتیشان پیرتر از سنشان است. به این افراد نیز باید کمک شود تا بتوانند تحرک داشته باشند تا دچار پوکی استخوان و مشکلات اسکلتی ـ عضلانی خاص در سنین بالاتر نشوند.
اما گفته میشود فیزیوتراپی در سنین کهولت یعنی بالای 70 سال چندان موثر نیست. درست است؟
اتفاقا در بیماران سالمند منابع معتبری وجود دارد که عضلات این افراد به درمانهای فیزیوتراپی بسیار خوب و حتی بهتر از جوانها جواب میدهد. در حالی که افزایش قدرت عضلات در جوانها و بویژه ورزشکاران با کمک روشهای فیزیوتراپی کار بسیار سختی است. در واقع، فیزیوتراپی در سالمندان به مراتب موثرتر از دیگر گروههای سنی است.
چرا بهرهگیری از درمانهای فیزیوتراپی به خانمها پس از یائسگی توصیه میشود؟
وقتی خانمی یائسه میشود و تست تراکم استخوان انجام میدهد، متخصص روماتولوژی به وی انجام تمرینات منظم ایروبیک و هوازی را توصیه میکند، یعنی برای پیشگیری از بروز پوکی استخوان پیشرفته لازم است افزایش متابولیسم با اکسیژن صورت بگیرد. بر این اساس به خانمها توصیه میشود در مکانهایی مثل پارکها، تمرینات منظم و همیشگی داشته باشند. پس درمییابید حرکات منظم هوازی برای پیشگیری از پوکی استخوان ضروری است. فیزیوتراپها هم به خانمها ورزشهای درست و متناسب با شرایط و وضعیت جسمیشان را یاد میدهند و به آنها توصیه میکنند که راه بروند. البته پیاده روی در آب مورد قبول فیزیوتراپیستها نیست، بلکه فقط پیادهروی روزانه به مدت 20 دقیقه در صبح و 20 دقیقه بعدازظهر بر سطح صاف به پیشگیری از پوکی استخوان کمک میکند.
در سالهای اخیر یکی از چالشهای اصلی این حوزه، دخالت غیرفیزیوتراپها در ارائه خدمات فیزیوتراپی بوده است. تکلیف بیماران متقاضی خدمات درمانی فیزیوتراپی در این میان چیست؟
توجه داشته باشید وقتی بیماری نزد ارتوپد، طب فیزیکی یا مغز و اعصاب به دلیل مشکلات اسکلتی - عضلانی میرود باز هم به ما ارجاع داده میشود، چون ما تنها حوزه تخصصی هستیم که مجوز دست زدن به بیمار را داریم. کار کردن با عضلات و مفاصل بیمار تبعات دارد و کار هر کسی نیست. اگر اشکالی در بیمار با کشش نابجای عضله پیش بیاید ما به عنوان فیزیوتراپیست باید پاسخگو باشیم، در حالی که افراد غیرمتخصصی که این خدمات را ارائه میدهند از هر نوع پاسخگویی بینیازند. حتی ما به کرات مشاهده میکنیم که مردم تحت عنوان آب درمانی به مراکزی مراجعه میکنند که تخصص فیزیوتراپی ندارند. در حالی که در سراسر دنیا هیچ کس حق انجام اقدامات درمانی روی عضلات و استخوانهای بیمار را ندارد، مگر این که فیزیوتراپ باشد. توصیه ما به مردم این است که همیشه کارت نظام پزشکی یا کارت عضویت انجمن فیزیوتراپی را از شخص درمانگر تقاضا کنند، چراکه در غیر این صورت خودشان متضرر میشوند. منظورمان از زیان دیدن صرفا از نظر مالی نیست، بلکه بیماران یک پروسه طولانی و غیر علمی را طی کرده و کلی مشکل جدید پیدا میکنند و درمان بیماریشان به دلیل کهنه شدن بیماری قبلی بسیار مشکل میشود.
مردم در صورت بروز هر نوع آسیب جدید پس از انجام فیزیوتراپی به کجا باید مراجعه کنند؟
فعالیت فیزیوتراپیستها زیرنظر سازمان نظام پزشکی، صورت میگیرد و فیزیوتراپها باید در قبال هر نوع تخلفی به هیاتهای تخصصی مختلف این سازمان پاسخگو باشند.
چرا بسیاری افراد پس از انجام فیزیوتراپی نه تنها بهبود، پیدا نمیکنند، بلکه دچار عوارض بیشتری میشوند؟
متاسفانه در بسیاری موارد، بیماران با تشخیص صحیح و بموقع به فیزیوتراپیستها ارجاع داده نمیشوند. بهترین نمونه برای چنین وضعی، بیماران مبتلا به کمر درد هستند. از آنجا که 90 درصد کمردردها علت مشخصی نداشته یا عوامل مختلفی در بروز آن نقش دارد، تشخیص صحیح مشکل در آنها گاهی سخت است. حال در چنین شرایطی اگر پزشک متخصص، تشخیص نادرستی درباره علت کمردرد بدهد، فیزیوتراپ نیز براساس آن تشخیص، تمریناتی را برای بیمار در نظر میگیرد که نه فقط به بهبود وی کمکی نمیکند، بلکه در مواردی به حادتر شدن مشکل بیمار نیز منجر خواهد شد. البته این مساله، همکاران فیزیوتراپیست را از تقصیر مبرا نمیکند، بلکه اگر پزشکی تشخیص درست ندهد و بیمار را براساس آن به فیزیوتراپ ارجاع دهد باعث نمیشود فیزیوتراپیست متوجه غیرموثر نبودن درمانها و تمرینات فیزیوتراپی بر بیمار نباشد. بلکه وی باید با مشاهده ادامه درد یا کاهش نیافتن محدودیتهای حرکتی بیمار، پس از چند جلسه با پزشک معالج تماس بگیرد و وضع را گزارش کند تا با همکاری پزشک و فیزیوتراپیست، بهترین نتیجه درمانی به دست بیاید.
یعنی میخواهید بگویید در هیچ موردی، فیزیوتراپ به خودی خود در اعمال درمانها و حرکات خاص فیزیوتراپی دچار خطا نمیشود؟
مسلما فیزیوتراپی نمیتواند همه بیماریها را درمان کند و حتی ممکن است در مواردی نیز همکاران فیزیوتراپ در اعمال تمرینات یا حرکات ورزشی برای برخی بیماران زیادهروی و آنها را دچار مشکلات بیشتری کنند. ارائه تمرینات باید متناسب با سطح تحمل و توان سیستم عصبی - عضلانی بیمار باشد و اگر این تناسب و حد تحمل بیمار در نظر گرفته نشود، نتیجهای جز خستگی بیمار و افزایش ناتوانی حرکتیاش نخواهد داشت.
نقش خود بیمار در اثر بخشی درمانهای فیزیوتراپی چقدر است؟
توجه داشته باشید ورزش درمانی و تمرین درمانی باید متناسب با سن بیمار و بیماریهای زمینهای وی صورت گیرد و این خود بیمار است که باید پزشک و فیزیوتراپیست را از بیماریهای زمینهایاش آگاه کند.
آیا خدمات درمانی در این حوزه مشمول پوششهای بیمهای میشود؟
متاسفانه چالشی حل نشده میان فیزیوتراپیستها و بیمهها وجود دارد که مربوط به واقعی نبودن تعرفههاست. تعرفههای فیزیوتراپی هیچ گاه واقعی نبوده و بیمهها همیشه در این زمینه مشکلاتی را برای ما ایجاد کردهاند، یعنی همیشه برای ما سقف میگذارند. بیشک مردم نیز در این میان متضرر میشوند. حال در طرح جدید دولت و با حمایت وزارت بهداشت و نظام پزشکی قرار است تعرفههای ما به واقعیت نزدیکتر شود. ما هم معتقدیم تعرفهها نباید به حدی افزایش پیدا کند که مردم متضرر شوند و این مساله با حمایت بیشتر بیمهها باید پوشش داده شود. اکنون انجمن فیزیوتراپی ایران نیز در پی آن است که به تعرفه واقعیتری برسیم، ولی همچنان با سازمانهای بیمهگر نتوانستهایم کنار بیاییم. با این حال، روزنههای امید بخشی را میبینیم.
وضع تعرفههای فیزیوتراپی را با توجه به نیاز مردم به خدمات فیزیوتراپی چطور ارزیابی میکنید؟
همانطور که گفتم تعرفههای فیزیوتراپی با توجه به هزینه بر بودن و گران بودن تجهیزات و زمان بر بودن خدمات فیزیوتراپی بویژه در مورد برخی بیماران از نظر ما واقعی و متناسب نیست. تا جایی که بسیاری از همکاران ما ناگزیر به تعطیل کردن کلینیکهای خود شدهاند. گرچه ما نیز منکر آن نمیشویم که اقتصاد درمان در کشور ما وضع خوبی ندارد و با همین تعرفهها نیز به مردم از نظر اقتصادی فشار میآید. متاسفانه بیمههای تکمیلی به حوزه فیزیوتراپی وارد نشده و بیمههای غیرتکمیلی هم برای آن سقف گذاشتهاند که این مسائل بر فشارهای وارده به مردم میافزاید. ما میخواهیم مردم را از این تنگناها خارج کنیم تا بیشتر از خدمات فیزیوتراپی بهرهببرند، اما با توجه به وضع صنفی موجود چه باید بکنیم؟ به نظر میرسد تنها راه عملی خروج از این بن بست، همکاری بیشتر بیمهها و نظام پزشکی با فیزیوتراپیستهاست.
از آنجا که فیزیوتراپی در منزل برای بیمارانی که قادر به حرکت نیستند مشمول پوششهای بیمهای نمیشود، این دسته از بیماران چطور باید از عهده هزینههای گزاف درمانهای فیزیوتراپی برآیند؟
متاسفانه بیماران خاص، سالمندان و کسانی که دچار ضایعات نخاعی هستند، قادر به مراجعه به مراکز درمانی فیزیوتراپی نیستند و نهتنها هزینه بیشتری برای این خدمات در منزل میپردازند، بلکه تحت پوشش خدمات بیمهای هم قرار نمیگیرند. البته ما در انجمن بهدنبال آن هستیم که راهکاری را برای کمک تعرفهای به این دسته از بیماران نیز ارائه کنیم.
چرا سن بروز مشکلات اسکلتی و استخوانی در سالهای اخیر در کشور ما کاهش یافته است؟
البته نه فقط در ایران، بلکه در دنیا هم چنین اتفاقی افتاده است. مشکلی که وجود دارد این است که هم پر حرکتی و هم کمحرکتی و بیحرکتی به بافت صدمه میزند. وقتی ساعتها در یک وضعیت قرار میگیریم یعنی پشت رایانه مینشینیم یا حرکتی را مکرر انجام میدهیم، استخوانهایمان را در خطر آرتروز قرار میدهیم؛ زیرا بی حرکتی منشا آرتروز است. بی حرکتی، نرمی غضروف و سپس آرتروز میآورد. همچنین از آنجا که دیسکها(فضای بین مهرهای) به جذب و دفع آب تمایل دارد، وقتی دیسکی آبش کم میشود سایشها شروع میشود، سایشها منتهی به آرتروز میشود و آرتروز هم محدودیت حرکتی ایجاد میکند. در واقع مشکل جامعه امروز ما بیحرکتی و کمحرکتی ناشی از زندگی ماشینی است.
راهحل خروج از این وضع چیست؟
راهحل آن در حقیقت، حرکت کردن و تغییر وضع پس از هر 15 دقیقه بی حرکتی است. از آنجا که در ابتدای روز و پس از بلند شدن از خواب، فشار داخل دیسک بسیار بالاست، بهتر است قبل از هر گونه فعالیت سنگین و ورزشهای کششی با راه رفتن ساده و آهسته دویدن، ظرف نیم ساعت فشار دیسک را پایین بیاوریم و بعد تمرینها را شروع کنیم زیرا با یک کشش شدید، فشارزیادی به غلاف دیسک وارد شده و شانس پارگی و فتق دیسک تا 300 درصد افزایش مییابد و همچنین در انتهای روز نیز که فرد دچار خستگی ناشی از کار روزانه است بهتر است از ورزشهای شدید اجتناب کند، زیرا عضلات و بافتهای خسته و غیرفعال توانایی کاهش فشارهای وارده بر ستون فقرات و دیسک را نداشته و به آسیبهای خطرناک در فرد منجر میشود.
بسیاری معتقدند که خدمات فیزیوتراپی در درمان مشکلاتی چون دیسک کمر یا مشکلات مفاصل زانو و شانه میتواند جایگزین جراحی باشد. نظر شما چیست؟
در بسیاری موارد فیزیوتراپی جایگزین درمانهایی چون جراحی میشود. توجه داشته باشید ابتدا باید علت درد را شناخت؛ یعنی همه کمردردها ناشی از دیسک نیست. در بسیاری کمردردها با این که فرد فتق دیسکی دارد، ولی علت مشخصی برای دردش وجود ندارد. این نوع کمردردها غیر اختصاصی محسوب میشود که برای درمان آن عمل جراحی به هیچ عنوان مفید و موثر نیست. پس ابتدا باید علت دردهای استخوانی یا عضلانی را با کمک متخصصان ستون فقرات، روماتولوژی و حتی زنان و زایمان شناخت و سپس راه حل موثر برای درمان آن را یافت. بیشک فیزیوتراپی با تمرینات تخصصی و ویژه درمان بسیاری از دردهای عضلانی - اسکلتی موثر واقع میشود و از جراحیها جلوگیری میکند.
درمان موثر با بهرهگیری از فیزیوتراپی به رعایت چه اصولی بستگی دارد؟
فیزیوتراپی امروز دنیا به سمت تغییر الگوی زندگی رفته است. یکی از اصول تغییر الگوی زندگی کاهش وزن است؛ با پنج تا ده کیلو کاهش وزن تا 50 درصد فشار روی زانو و آرتروز کاهش مییابد. همچنین توجه به تغییر موقعیت هر 15 دقیقه یکبار و حرکت و راه رفتن برای همه افراد، بویژه بیماران آرتروزی بسیار مهم است. در سالمندان هم تحرک داشتن بسیار مهم است؛ یعنی وزنشان نباید زیاد باشد تا بیمار بتواند حرکت کند. پس الگوی زندگی را باید از بی حرکتی و کم حرکتی در آورد. البته بیحرکتی بیش از کمحرکتی صدمات را زیاد میکند. نشستن و ایستادن و به جلو خم شدن طولانی، دشمن ستون فقرات و برای عضلات و غضروفها بسیار خطرناک است.
فیزیوتراپی درمان قطعی دردهای زانو، کمر و شانه محسوب میشود یا اثرات آن موقتی است؟
بستگی به شرایط بیمار دارد. کسی که آرتروز پیشرفته دارد و غضروف زانویش از بین رفته اول باید مفصل زانو یش تعویض شود. وقتی نیاز بیمار حرکت است و وی نمیتواند به دلیل درد شدید در زانوهایش حرکتی داشته باشد باید برایش مفصل مصنوعی گذاشته شود. بیشک در چنین شرایطی بیمار با مفصل مصنوعی دیگر نمیتواند زانویش را بیش از 90 درجه خم کند یا به طور عادی نماز بخواند، اما میتواند به فعالیتهای معمول زندگیاش تا حد زیادی برگردد. اگر وزن بیمار کنترل شود و حرکتهای اضافی، بیحرکتی و ماندن در یک وضع به مدت طولانی نداشته باشد، میتوان با کمک درمانهای فیزیوتراپی تا حد زیادی به درمان وی کمک کرد.
چه راهکارهایی را برای پیشگیری از دردهای آرتروزی، مشکلات شایع مفصلی و عضلانی و پوکی استخوان توصیه میکنید؟
پوکی استخوان به درجاتی درهمه خانمها اتفاق میافتد، اما این مشکل زمانی کنترل میشود که شخص الگوی زندگیاش را طوری طراحی کند که حتما تحرک منظم چون پیادهروی مرتب روزانه داشته باشد تا احتمال آسیبدیدگی روی مهرههای تحتانیاش مثل پاها کاهش پیدا کند. در یک وضع طولانی و بیحرکت نمانید. عضلات ما با حرکت روی زمین باید فعال باشد. دوچرخهسواری خوب است، ولی بهتر است ورزشی که انجام میدهید روی زمین باشد. من ورزش حرفهای را توصیه نمیکنم، چون صدمهزایی با ورزش حرفهای بسیار افزایش مییابد.
هر 15 دقیقه تغییر وضع داشته باشید. کار با فناوریهای جدید چون کامپیوتر نباید ما را قربانی خود کند. به بیان دیگر، ابزارها و فناوریهای جدید نباید ما را در اختیار بگیرد. رمز سلامت، حرکت و البته حرکت مناسب است. به خاطر داشته باشید زندگی حرکت است و حرکت، عین زندگی است.
پونه شیرازی / گروه سلامت
جالب است بدانید که گاهی روابط مادران با دختر نوجوان یا جوان خود پیچیدهتر از روابط با پسرشان است بنابراین در ادامه این مطلب برای بهتر شدن روابط مادرها و دخترها توصیههایی مطرح خواهیم کرد.
احترام گذاشتن بیچون و چرا
مهمترین نکته کلیدی که میتواند یک رابطه دوستانه میان مادرها و دخترها ایجاد کند، احترام گذاشتن به یکدیگر است. احترام گذاشتن به یکدیگر از مواردی است که هر مادر و دختری باید در تمام طول زندگیشان رعایت کنند و هیچ وقت احترام قائل شدن برای یکدیگر را فراموش نکنند، چرا که این نکته تا حدود زیادی تضمین کننده رابطهای مناسب بین مادر و دختر است.
آشنایی با افکار غیر منطقی و جایگزینی آنها
بعضی مادرها به دخترشان و دخترها به مادرشان این حس را دارند که طرف مقابلشان باید بیعیب و نقص باشد و همین باور غیر منطقی زمینه ساز بسیاری مشکلات برای هر ۲ طرف میشود. با توجه به اینکه دخترها و مادرشان ساعتهای زیادی از روز را در کنار یکدیگر میگذرانند، دخترها باید با زیر سوال بردن افکار غیرمعقولشان و جایگزینی آنها با افکار منطقیتر، رابطه بهتری را برقرار کنند. به طور مثال این باور که چون مادرم من را دوست دارد باید همیشه من را مورد توجه قرار دهد، باوری غیر منطقی است و باید با این باور که هرچند مادرم من را دوست دارد، اما ممکن است به دلیل گرفتاری در لحظاتی کمتر به من توجه کند جایگزین شود.
همچنین مادرم حق دارد گاهی به خاطر اشتباهات من یا مشکلات شخصیاش رابطه خوبی با من برقرار نکند و به هیچ وجه این رفتارها به معنی دوست نداشتن من نیست. همچنین دخترها نیاز زیادی به تایید مادرشان دارند و به همین دلیل فکر میکنند چون مادرشان را دوست دارند باید حتما هر کار خوب آنها با تایید و تشکر مادرشان همراه باشد در حالی که ممکن است مادرشان نیازی نبیند که بابت همه رفتارهای خوب دخترش تشکر کند.
مادری که فکر میکند دخترش باید دقیقا شبیه به او رفتار کند، سخت در اشتباه است بلکه مادرها باید علاوه بر آموزش عملی رفتار کردن به دخترشان به صورت کلامی هم با او صحبت کنند و نظرشان را به او بگویند و از داشتن توقعهای بیجا خودداری کنند.
اهمیت شناخت شخصیت طرف مقابل
روابط دختر با مادرش میتواند تاثیر گذارترین رابطه در تمام زندگی او باشد و تمامی روابط او با دیگران حتی رابطه با همسرش را تحت تاثیر قرار دهد. رابطه بین مادر و دختر همزمان با رشد دختر متحول میشود و مادر بلوغ، نوجوانی، جوانی و تبدیل شدن دختر خود را به یک زن مستقل تجربه میکند. این تغییرات میتواند به اختلاف نظرهای کم یا زیاد بین آنها منتهی شود.
دخترها و مادرها برای شروع یک ارتباط خوب و درست ابتدا باید از خودشان شروع کنند تا متوجه شوند که خودشان از چه شخصیتی برخوردار هستند و چه کارهایی میتوانند انجام بدهند تا یک ارتباط خوب میان آنها برقرار شود. آیا طرف مقابل شما درونگراست یا برونگرا؟ البته طرف مقابل شما چه درونگرا باشد و چه برونگرا، شما باید به شخصیت او احترام بگذارید و او را همان گونه که هست دوست بدارید.
متاسفانه یکی از مهمترین دلایلی که باعث ایجاد خدشه در رابطه برخی مادرها و دخترها میشود این است که آنها به لحاظ شخصیتی با هم متفاوت هستند و به این علت مدام با یکدیگر جر و بحث و بگو مگو میکنند.
اگر شما اجتماعی و دخترتان کمرو و خجالتی است به این ترتیب شما باید قبول کنید که دخترتان شخص درونگرایی است، اما اگر به این نکته توجه نکنید و مدام با او بگو مگو کنید در نتیجه در ارتباط خوب میان شما خدشه وارد میشود. پس به شخصیت او احترام بگذارید و با او رفتار مهرآمیزی داشته باشید.
مادرها بخوانند: با دخترتان هر روز صحبت کنید
عصر ایران درباره کلیدهای طلایی برای دوستی مادران و دختران مینویسد که ممکن است شما طی شبانه روز فقط مشغول انجام کارهای روزانه و خانه داریتان باشید و فرصت نکنید زمانی را با دخترتان سپری کنید و به حرفهایش گوش بدهید.
بهتر است به جای این همه کار کردن، کمی به خودتان استراحت و زمانی را هم به دخترتان اختصاص بدهید. با او خیلی دوستانه و صمیمی درباره افکار و اهدافش صحبت کنید. هرگز به او نگویید وقت ندارم زیرا او احتیاج دارد تا شما به حرفهایش گوش بدهید. بدین گونه متوجه میشود که شما از صمیم قلب دوستش دارید و به او و اهدافش اهمیت میدهید.
کمتر از دخترتان انتقاد کنید:
برخی مادرها تصور میکنند با انتقاد کردن از دخترشان میتوانند روی رفتار و کردار او تاثیر بگذارند بنابراین با لحنی تند و خشن از او انتقاد میکنند. بهتر است به جای اینکه با لحنی تند از دخترتان انتقاد کنید و کارهای او را مایه خجالت خود بدانید با لحنی دوستانه و نیز رفتارهای معقول و مناسب روی اعمال او تاثیر بگذارید.
شما با انتقاد بیش از حد از او، باعث میشوید تا دخترتان اعتماد به نفسش را از دست بدهد و استعدادها و تواناییهای خویش را نشناسد و برای کسب موفقیت تلاش نکند.
سعی کنید درباره چگونگی کلماتی که به کار میبرید و کارهایی که میتواند روی دخترتان تاثیر گذار باشد فکر کنید.
دخترها بخوانند: سعی کنید مادرتان را خوب بشناسید
برای برقرار کردن یک رابطه خوب و مستحکم با هر یک از افراد خانواده به ویژه مادر، در ابتدا باید او را خوب بشناسید و بدانید چه شخصیتی دارد. آیا مهربان است؟ آیا تندخو و بد اخلاق است؟ و... برای مثال او ممکن است موقع صحبت کردن با شما با لحنی تند حرف بزند و شما را برنجاند و احساسات شما را جریحه دار کند. در این زمان اگر میخواهید با مادرتان ارتباط خوب و دوستانهای داشته باشید، باید سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید، چند نفس عمیق بکشید و بعد از اینکه هر دو به آرامش رسیدید، آن وقت درباره موضوعی که باعث کدورت و ناراحتی شما شده است صحبت کنید.
در واقع درباره مشکلات، احساسات، افکار، آرزوها و اهدافی که در زندگی دارید، با هم صحبت کنید اما جر و بحث نکنید.
قوانینی برای یک ارتباط خوب وضع کنید:
با مادرتان صحبت کنید و سعی کنید قوانین خوبی را برای ایجاد یک رابطه خوب و مستحکم بین خودتان در نظر بگیرید و این قوانین را به طور ثابت اجرا کنید. برای مثال، درباره مسائلی که باعث ناراحتی میان شما شده است صحبت کنید، قبل از اینکه آن مسئلهها بزرگ و باعث کدورت شما شود.
به مادرتان بگویید دوستت دارم:
این نکته حائز اهمیت است که مادرها دوست دارند جمله «دوستت دارم» را از زبان دخترشان بشنوند. شما باید هم محبت خود را نسبت به مادرتان ابراز کنید و هم به او نشان دهید؛ به طور مثال در کارهای منزل به او کمک کنید. بدانید که وجود مادر در کنارتان میتواند نعمت بزرگی در حل مشکلات و چالشهای زندگیتان باشد. (روزنامه خراسان)
352
در جامعهای که بیشتر روابط افراد خصوصاً جوانان با تلفنهای همراه یا اینترنت صورت میگیرد، لزوم بازنگری در شیوه آغاز این روابط و ادامه آن بسیار مهم است. برای غلبه بر مشکلات پیش رو در این مسیر، توصیههایی را با هم میخوانیم.
۱-سلام کردن
هیچ کس احساس ناخواسته یا ناشناخته بودن را دوست ندارد. اگر چنین برخوردی با کسی صورت بگیرد، فرد احساس رانده شدن میکند و تمایلی به برقراری ارتباط با جماعت پیش رو نخواهد داشت. «سلام کردن» یکی از بهترین شیوهها برای برطرف کردن چنین مشکلی است، یک سلام و احوالپرسی ساده و دست دادن میتواند بسیاری از تردیدها و بیاعتمادیها بین طرفین را براحتی
برطرف سازد.
۲-شرکت در گفتوگو
بهترین راه حل برای کسانی که دوست دارند بدانند در جریان یک گفتوگو چه میگذرد، شرکت در آن گفتوگو است. برخی افراد ذاتاً خجالتی هستند و ترجیح میدهند خود را از هر مکالمه و سخنرانی دور نگه دارند. اگر یکی از دو طرف تمایلی برای شروع گفتوگو نداشته باشد، طرف دیگر باید دست به کار شود. جملات سادهای مثل «حالت چه طور است؟» یا «در این مورد چه فکر میکنی؟»، بهترین گزینهها برای شروع یک گفتوگوی صمیمانهاند.
۳- داوطلب شدن
برخی ترجیح میدهند بنشینند و فعالیت دیگران را تماشا کنند. به خودتان زمان بدهید تا شایستگیهایتان آشکار شود، داوطلبانه در فعالیتهای اجتماعی شرکت کنید و در هر کاری که در آن تخصص دارید، حضور پررنگ داشته باشید. به این ترتیب شما هم میتوانید روی کمک دیگران در زمان لزوم حساب کنید.
۴-مشورت بخواهید
اکثر مواقع، بسیاری از افراد مغرور (یا کله شق) راهی را میروند که خودشان فکر میکنند، درست است. اما مشورت خواستن از یک همکار باتجربه، والدین و در موارد ضروری از مشاور، میتواند بهترین و روشنترین مسیر را در اختیارتان بگذارد تا هیچ وقت از مسیری که رفته اید، پشیمان نشوید.
۵- گروهها
پیوستن به گروههای مختلف اجتماعی میتواند به بهبود روابط تان کمک کند. گروههای خیریه، گروههای دوستدار محیط زیست، گروههای ادبی و... از این دست گروهها هستند.
۶- تبدیل دشمنیها به دوستیها
جمله معروفی میگوید، داشتن یک دشمن زیاد و هزار دوست کم است. بنابراین تا جایی که میتوانید، دشمنیهای تان را به دوستی تبدیل کنید. دلیل بسیاری از دشمنیها یک سوءتفاهم کوچک است که با عذرخواهی یا دادن یک هدیه به دوستی شیرینی تبدیل خواهد شد.
۷- مؤدب باشید
رفتارها و شیوه برخوردتان با افراد تأثیر بسیار مهمی در ترسیم شخصیت شما در ذهن آنها دارد. یک تشکر ساده پس از انجام خدمتی دوستانه میتواند، ضامن تداوم دوستی و بهبود روابط باشد. هیچ گاه از گفتن جملات مؤدبانه حتی به نزدیکترین دوستان یا اعضای خانواده تان دریغ نورزید.
۸- خوش بین باشید
هر شخصی معمولاً با یک شخصیت خوش بین یا منفی بین سایرین شناخته میشوند. خوش بین بودن به این معنا نیست که همیشه چهرهای خندان داشته باشیم، بلکه افراد خوش بین را بیشتر از بدبینها تحسین میکنیم. البته افراط حتی در خوش بینی نیز توصیه نمیشود.
۹- به دقت مشاهده کنید
همیشه، همه چیز در اطراف ما در حال تغییر و دگرگونی است. زمانی که به دوست تان میگویید تغییر کرده و مدل موی جدیدش چه قدر به او میآید، علاقه و توجه خود به او را نشان داده اید. برای دریافت تغییرات، مشاهده دقیق اهمیت بسیار زیادی دارد.
۱۰- صادق باشید
هیچ چیز به اندازه صداقت و راستی نمیتواند ضامن روابط سالم اجتماعی باشد، یک دروغ کوچک شاید به نظر مهم نباشد ولی میتواند بزرگترین اعتمادها را به بیاعتمادی تبدیل کند. (ندافراهانی/ایران)
272
مشکلات مربوط به سینوسها از عوامل متعددی ناشی میشود که برخی از موارد آن به شرح زیر است:
- سینوزیت:
سینوزیت عفونتی است که موجب التهاب و ورم سینوسها میشود. انجمن بیماریهای عفونی آمریکا اعلام کرده که حدود ۹۸-۹۰ درصد از موارد سینوزیتها از عامل ویروسی ناشی میشوند که مصرف آنتیبیوتیکها در درمان آنها بیتاثیر است.
- سینوزیت مزمن:
بیماری التهابی است که به طور معمول بیش از سه ماه طول میکشد. پولیپ بینی اغلب با سینوزیت مزمن همراه است.
- التهاب آلرژیکی مخاط بینی:
در صورتی که به التهاب مخاط بینی آلرژیک مبتلا باشید سیستم ایمنی بدن به ترشح هیستامینها پرداخته که غشای بینی تحریک شده و موجب احتقان و عطسه میشود. این نوع از التهاب به سینوزیت منجر میشود.
هلث لاین در مقالهای به برخی از روشهای درمانی موثر برای تسکین مشکلات ناشی از عفونی شدن سینوسها اشاره کرده است:
۱- آب:
نوشیدن مایعات و مرطوب سازی به رقیق شدن مخاطها کمک میکند. این کار همچنین نرم شدن سینوسها و مرطوب ماندن پوست را به همراه دارد.
۲- شستوشوی بینی:
شستوشوی بینی روش موثری در تسکین احتقان بینی، سوزش و التهاب به حساب میآید. شستوشو با سرم سالین به معنی شستشوی مجرای بینی با این محلول است. میتوان این محلول را به صورت آماده یا با ترکیب کردن یک قاشق چایخوری نمک با آب تهیه کرد.
۳- بخار آب:
بخار از طریق نرم کردن مخاط به تسکین احتقان کمک میکند. برای برطرف ساختن احتقان بینی درحالی که حولهای روی سر خود قرار دادهاید، سر خود را با احتیاط به ظرف حاوی آبجوش نزدیک کرده و بخار آن را داخل بینی کنید.
۴- سوپ مرغ:
یسیاری از مطالعات تاثیر سوپ مرغ در تسکین احتقان بینی را تایید میکنند. در نتایج یکی از این بررسیها آمده است سوپ مرغ به کاهش التهاب همراه با احتقان سینوس و سرماخوردگی کمک میکند. متخصصان بر این باورند که بخار همراه با تاثیرات آنتیاکسیدانی و ضد التهابی مواد غذایی موجود در سوپ به پاک شدن سینوسها کمک میکند.
۵- کمپرس آب گرم:
انجمن جراحی گوش و حلق و بینی استفاده از کمپرس آب گرم و سرد را برای سینوسها توصیه میکند. کمپرس آب گرم را روی بینی، گونهها و پیشانی برای مدت زمان سه دقیقه قرار دهید و سپس برای مدت ۳۰ ثانیه کمپرس آب سرد را جایگزین کنید. میتوان این کار را دو تا شش بار در روز انجام داد. (ایسنا)
300
گرچه برای بیماری اماس تاکنون درمان قطعی پیدا نشده، اما با تشخیص درست و بموقع بیماری و انجام اقدامات و روشهای کنترلی میتوان کیفیت زندگی مبتلایان را بهبود بخشید و از ورود بیماری به مرحله حاد جلوگیری کرد.
اماس یا مولتیپل اسکلروزیس، مغز و نخاع را تحت تاثیر قرارداده و باعث از دست دادن کنترل، دید، تعادل و بروز بیحسی در اعضای بدن میشود. طی این بیماری، سیستم ایمنی بدن به مغز و نخاع حمله میکند و باعث فلج شدن و از کارافتادگی آنها میشود.
دکتر محمود عابدینی، متخصص مغز و اعصاب با اشاره به این که مبتلایان به اماس با توجه به وسعت و شدت بیماری و نیروی بدنیشان با محدودیتهای مختلفی در فعالیتهای معمول زندگی اعم از کار، فعالیتهای فکری، ورزش، تغذیه، خواب و نیز فعالیت جنسی مواجه هستند، میگوید: در مراحل اولیه بیماری، بیمار دچار محدودیتهایی میشود که شامل محدودیتهای حرکتی ـ فیزیکی، فکری، مشکلات جنسی و اختلالات ادراری میشود. برخی بیماران به سمت فرم پیشرونده ثانویه پیش خواهند رفت که بسیاری از امور زندگیشان را تحت تاثیر قرار میدهد. بیشک در مراحل اولیه بیماری، محدودیتهای بیماران با هم متفاوت است، اما بیمارانی که به سمت فرم پیشرونده ثانویه بروند محدودیتهای یکسانی خواهند داشت.
این متخصص در گفتوگو با جامجم میافزاید: بیماران با کمک متخصصانی که درمانشان را بهعهده دارند باید برای بهبود کیفیت زندگی خود تلاش و از بروز حملات و ناتوانی جلوگیری کنند که این، مستلزم مصرف مرتب و مداوم دارو، رعایت اصول تحرکی و تغذیهای و حمایت خانوادگی است.
زندگی پس از اماس با ورزش منظم
ورزش علاوه بر این که در ارتقای سلامت عمومی و بهبود کیفیت زندگی افراد سالم موثر است بر درمان و کنترل بسیاری از علائم اماس نیز تاثیرگذار است.
این متخصص با تاکید بر انجام ورزشهای ایروبیک از سوی مبتلایان به اماس میگوید: ورزشهای ایروبیک باعث تقویت سیستم قلبی ـ عروقی، کشش عضلانی و بهبود عملکرد مثانهای ـ رودهای میشود. همچنین ورزش، میزان خستگی و افسردگی را کمتر خواهد کرد و باعث شادابی و تقویت قوای شناختی خواهد شد. ورزش مرتب و منظم در این بیماران باعث میشود فرد در اجتماع فعالتر شود. ورزشهایی همچون یوگا، تایچی و ورزشهای آبی نیز برای این بیماران بسیار تاثیر گذار خواهد بود.
اماسیها غذای کمچرب و پرفیبر بخورند
حفظ سلامت عمومی برای هر بیماری که از یک مشکل مزمن رنج میبرد ضرورتی است که قطعا یک رژیم غذایی سالم در آن نقش پر رنگ دارد.
عابدینی با اشاره به این که رژیم غذایی خاصی در بیماران مبتلا به اماس توصیه نشده است، میگوید: مصرف غذای کمچرب با فیبر بالا برای آنها بهتر است. همچنین استفاده از چربیهای غیراشباع و سرشار از امگا3 و امگا6 در مبتلایان به اماس توصیه میشود. مصرف ویتامینD و ترکیبات آنتیاکسیدانی نیز در این بیماران باید مورد توجه جدی قرار بگیرد.
کنترل اختلالات جنسی
اختلالات جنسی در مبتلایان به اماس شایع است. بررسیها نشان میدهد حدود 91درصد آقایان و 72 درصد خانمهای مبتلا از مشکلات جنسی رنج خواهند برد.
به گفته دکتر عابدینی، بروز مشکلات جنسی در این بیماران به چند عامل بستگی دارد. البته علاوه بر خود بیماری، فاکتورهای هیجانی نیز در ایجاد مشکلات جنسی دخیل است. از آنجا که تحریک جنسی در واقع از قسمت مغز شروع و به وسیله طناب نخاعی به ارگان جنسی منتقل میشود، پاسخ جنسی که شامل تحریک و ارگاسم (رسیدن به اوج لذت جنسی) میشود در این بیماران آسیب میبیند.
این متخصص میافزاید: در واقع مردان و زنان مبتلا به اماس با مشکلاتی در رسیدن به ارگاسم روبهرو خواهند بود که با درمانهای روانشناختی و دارویی و ابزار مناسب میتوان این مشکلات را درمان کرد.
هدف از درمان کنترلی در مبتلایان به اماس آن است که با بهرهگیری از این درمانها بتوانند بر ناتوانیهای ناشی از بیماری غلبه کنند و به شرایط اولیه خود برگردند.
اگر بیمار، مشکل حرکتی یا اختلال تعادل داشته باشد درمان فیزیوتراپی قطعا به کاهش اثرات ناتوانکننده بیماری کمک خواهد کرد.
پونه شیرازی / گروه سلامت
پژوهشگران دریافتند که در آب پرتقال ماده ای موسوم به فلاونوئید وجود دارد که مصرف دائمی آن سبب افزایش سطح کارآئی مغر انسان می شود. این موضوع در افراد کهنسال نمود بیشتری داشته و حافظه و ادراک آنها را تقویت می کند.
«دانیل لمپورت»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه ریدینگ بریتانیا، در این باره می گوید: «جمعیت جوامع انسانی با سرعت زیادی در حال پیر شدن است و احتمال داده می شود تا سال ۲۱۰۰ میلادی تعداد افراد بالای ۶۰ سال جهان به سه برابر آمار امروزی برسد. این موضوع ایجاب می کند که روش های جدید، کم هزینه و مثمرثمری که عوارض جانبی نداشته و سبب افزایش سطح ادراک در کهنسالی می شوند را برای این گروه از انسان ها کشف و ارائه کنیم.»
در این مطالعه به گروهی متشکل از ۳۷ فرد بالای ۶۷ سال که از نظر سلامتی در شرایطی بسیار ایده آل به سر می بردند، به مدت هشت هفته به صورت روزانه ۵۰۰ میلی لیتر آب پرتقال داده شد. قدرت حافظه، سرعت واکنش و قدرت تکلم آنها پیش از شروع هشت هفته و پس از آن مورد محاسبه و ارزیابی قرار گرفت.
در این مطالعات مشخص شد شرایط عمومی افرادی که به مدت هشت هفته به صورت منظم از آب پرتقال استفاده کرده بودند، به میزان ۸ درصد افزایش یافته بود.
آب پرتقال سرشار از ماده ای موسوم به فلاونوئید است که مطالعات جدید نشان می دهد این ماده نقش مهمی در بهبود عملکرد حافظه از طریق فعال کردن مسیرهای انتقال سیگنال های مغزی در بخش هیپوکامپ مغز دارد که عملکرد حافظه و یادگیری در انسان را مدیریت می کند.
لمپورت در ادامه می گوید: «این مطالعات نشان می دهد انجام تغییراتی به ظاهر کوچک در برنامه غذائی روزانه و رژیم مصرفی فرد می تواند چه تاثیرات مفیدی داشته باشد. در حقیقت ما کشف کردیم که استفاده از میوه ها و سبزیجات مختلف حاوی فلاونوئید تاثیر بسیار مثبتی روی قدرت حافظه و عملکرد مغز انسان داشته و این تاثیر در دوران کهنسالی بسیار بیشتر است.»
مطالعات پیشین نشان داده بود که میوه های دیگری مانند بلوبری نیز دارای سطح مناسبی از فلاونوئیدها بوده و نقشی مهم در بهبود ادراک ذهنی دارند.(مهر)
این مطالعه نشان داده است که انجام ورزش های هوازی شدید می تواند میزان جریان خون مغز را افزایش داده و رسوب پروتئین های خاصی که از علائم مهم بیماری آلزایمر هستند را کاهش دهد.
محققان می گویند حتی در کسانی که بیماری الزایمر در آنها شروع شده است انجام منظم ورزش های هوازی می تواند کیفیت و کارکرد قوای عقلانی را بهتر کند.
به گزارش مهر، مطالعات قبل نشان داده است که ورزش می تواند توانایی تفکر در افراد سالم را بهتر کند. پس محققان به این فکر افتادند که ورزش ممکن است بتواند همین تاثیر را در افراد مبتلا به آلزایمر هم داشته باشد.
آنها ۶۵ فرد در رده سنی۸۹-۵۵ سال که قبلا ورزش نمی کردند و به علت بالا بودن قند خون در ریسک بروز آلزایمر قرار داشتن را مورد مطالعه قرار دادند.
آنها را به دو گروه تقسیم کردند. به مدت شش ماه در نیمی از آنها نرمش های کششی را انجام دادند و در نیم دیگر هفته ای چهار روز و هر روز ۴۵ دقیقه ورزش شدید هوازی که ضربان قلب را بالا می برد.
بررسی با کمک تصویربرداری MRA در این افراد نشان داد که در آنهایی که ورزش های هوازی را انجام داده بودند میزان جریان خون در مراکز مربوط به حافظه و تحلیل مغز افزایش یافته و توانایی برنامه ریزی، نظم و قابلیت توجه به موضوعات هم در آنها بیشتر شده بود.
همچنین بررسی مایع مغزی نخاعی در این افراد مشخص کرد که پروتئین هایی که در بیماران مبتلا به الزایمر در مغز افزایش می یابد در این افراد کاهش پیدا می کند.
بررسی همچنین نشان داد که در افراد مبتلا به آلزایمر که ورزش می کنند میزان اضطراب، تحریک پذیری و افسردگی کمتر است.
محققان می گویند برای اینکار ورزش خاصی در نظر نیست و تنها باید با هر ورزش ممکنی تعداد ضربان قلب را افزایش داد و به نفس نفس زدن افتاده و شروع به تعریق کرد. با این حال هر فردی بخصوص افراد مسن قبل از شروع ورزش باید با پزشک خود مشورت کنند.
خطر ابتلا به اختلال شناختی خفیف (MCI) در افرادی که به طور مداوم یک یا دو فنجان قهوه در روز می نوشند، کاهش می یابد.
به طور کلی، محققان دریافتند که افراد مسنی که هرگز قهوه نمی نوشند و یا بندرت از آن استفاده می کنند، و همچنین افرادی که عادات مصرف قهوه خود را یکباره افزایش داده اند، در مقایسه با افرادی که به طور ثابت و پیوسته قهوه مصرف می کنند، بیشتر در معرض خطر توسعه بیماری های شناختی خفیف هستند.
به گزارش مهر، محققان بر این باورند که کافئین موجود در قهوه از مغز در برابر ایجاد پلاک های پروتئین آمیلوئید محافظت می کند. این پلاک ها با بیماری آلزایمر مرتبط هستند.
محققان همچنین دریافتند که نوشیدن قهوه به طور عادی در روز ممکن است با افزایش حساسیت به انسولین در نتیجه کمک به کاهش خطر دیابت نوع ۲ به مغزهای افراد مسن کمک می کند.
محققان معتقدند که برای حمایت از نظریه تاثیر مثبت قهوه در مبارزه با افت روانی مطالعات و بررسی های بیشتری باید صورت پذیرد.
یافتههای این مطالعه میتواند به طور بالقوه در مدیریت زوال مغزی که با افزایش سن ارتباط دارد، تاثیر داشته و یا به افراد مبتلا به اختلالات مغزی مانند بیماری پارکینسون یا افسردگی کمک کند. پژوهشگران نشان دادند که ترکیبات موجود در انگور سیاه سبب افزایش عملکرد ذهنی، مانند دقت، توجه و خلق و خو میشود.
این مطالعه همچنین نشان داد که عصاره این میوه موجب کاهش فعالیت یک خانواده از آنزیمهایی به نام «مونوآمینواکسیداز» که تنظیم کننده غلظت سروتونین و دوپامین در مغز است می شود.
این مواد شیمیایی انتقال دهنده پیامهای عصبی بوده و به عنوان مواد شناخته شده موثر بر خلق و خو و شناخت، بر درمان علائم عصبی مرتبط با بیماری پارکینسون و اختلالات خلقی، مانند استرس و اضطراب متمرکز هستند.
به گزارش مهر، در این مطالعه ۳۶ نفر افراد بزرگسال ۱۸ تا ۳۵ ساله حضور داشتند و از آنها خواسته شده بود ۲۵۰ میلیلیتر نوشیدنی قبل از انجام مجموعهای از آزمایشات ارزیابی عملکرد ذهنی مصرف کنند. به گروهی از شرکتکنندگان دارونمای شیرین که طعم آن شبیه انگور سیاه بود، به گروه دیگر عصاره آنتوسیانین غنی شده با انگور سیاه و به گروه دیگر آبمیوه انگور سیاه داده شد.
پژوهشگران پس از بررسی نتایج، کشف کردند که مصرف آبمیوه انگور سیاه، سبب ایجاد بهبودی در خلق و خوی افراد و کاهش میزان خستگی فکری و ذهنی آنها شد. علاوه بر این، آزمایش خون این افراد نشان داد که فعالیت آنزیم مونوآمینواکسیداز (MAO) به شدت پس از مصرف آبمیوه انگور سیاه کاهش یافت، این نشان میدهد که ترکیبات موجود در انگور و انگور سیاه برای سلامت مغز و یا کنترل علائم اختلالاتی مانند بیماری پارکینسون مفید است.