جام جم سرا: اما «ش ـ الف» زنده است، دختر دانشجوی دانشگاه علامهطباطبایی که هیچکدام از این اگرها برایش اتفاق نیفتاده و از ماجرای شب حادثه جان سالم به در برده، ولی با این حال راوی شبی است که میتوانست برای یک دختر جوان بیسرپناه در شهری هزار رنگ همچون تهران به تلخترین شیوه به صبح برسد.
او ساکن خوابگاهی است که قانون گفته درهایش باید ساعت 10:30 شب بسته شود. شبی که او پشت درهای بسته خوابگاه ماند و التماس کرد که به داخل راهش بدهند، چند دقیقهای از 10:30 گذشته بود، برای همین او ماند و دری که باز نشد، او ماند و التماسهایی که به جایی نرسید و او ماند و شهری که در آن یک آشنا هم نداشت.
آن شب، «ش ـ الف» پس از اینکه هیچ مهمانسرایی راهش نداد، تا ساعت سه و نیم در خیابانها پرسه زد، البته با یک دنیا بیم و هراس تا اینکه راه کج کرد به سمت یکی از ترمینالهای شهر که امنیتش دستکم از خیابانهای خلوتی که آدمهای پرسهزن در آن حتی نفس کشیدنشان هم مشکوک به نظر میرسد، بیشتر است.
او تا صبح آنجا ماند و به قول خودش تا روشن شدن هوا فقط زل زد به کفشهای مسافران و بعد هم وحشت یک شب خیابانگردی و سرگردانی را نقل کرد برای خبرنگار ایسنا تا همه بدانند قانون سختگیرانه یک خوابگاه دانشجویی میتواند کار را به کجا برساند.
مسئولان این خوابگاه آنچه را که با ش ـ الف کردهاند، کتمان نکردهاند، اما این سختگیری را ربط دادهاند به سابقه تاخیرهای او و این نیت که این دانشجو باید تنبیه شود؛ به اعتقاد من یک ربط ناشیانه که نهشان تنبیه را حفظ میکند و نه اثرگذاری توبیخ را بالا میبرد.
تاخیر یک دانشجوی ساکن خوابگاه البته اتفاقی مورد تائید نیست، چون شرط اول دانشجو بودن، داشتن نظم است و رعایت قانون، اما حتی یک دانشجو ممکن است به هزار و یک دلیل زمانبندیاش به هم بریزد و سر وقت به خوابگاهش نرسد و لازم باشد قانون سختگیر کمی منعطف اجرا شود.
مسئولان خوابگاه میگویند قانون گفته باید دست رد به سینه دانشجویانی از این جنس زد، اما حتما این قانون نگفته دختری بیپناه را باید در خیابان رها کرد.
بعضی وقتها برداشتهای ما از قانون است که خطاست، خطا به اندازه راضی شدن به سرگردانی یک دانشجوی تنها در شهری بیدر و پیکر آن هم به بهانه تنبیه و درس عبرت شدن برای او، غافل از اینکه پایان آن شب تنهایی میتوانست اتفاقاتی خشن و ناخوشایند باشد؛ تجربهای که میتوانست جانی را تهدید کند و فرصت درس عبرت گرفتن را از او بگیرد.(مریم خباز/ گروه جامعه)
معاون پرورشی آموزش و پرورش دیروز به ایسنا گفت موارد تنبیه بدنی اندک است و اگر گزارشی به دست وزارتخانه برسد، با خاطیان برخورد میشود، یعنی قبول است که در مدارس هنوز تنبیه بدنی وجود دارد.
در سالهای اخیر لااقل ما رسانهها موارد متعددی از برخوردهای فیزیکی در مدارس را شرح دادهایم که موید وجود این تنبیههاست؛ اخباری از کوبیدن کتاب به سر دانشآموز تا زندانی کردن او در انباری.
پس نمیشود برخوردهای خشن فیزیکی در مدارس را منکر شد؛ هرچند امروز برخلاف گذشته این تنبیهها همهگیری ندارد و کتکها فقط نصیب عدهای خاص و در شرایطی خاص میشود اما تنبیه جسمی که کم شده، تنبیه روانی کم نشده و آزارهای روانی زیر پوست بیشتر مدارس میلولد.
آماری نداریم که به آن استناد کنیم، ولی مشاهدات و تجربیاتی داریم که محکمترین دلیل برای اثبات وجود تنبیههای روانی است.
توهین، تحقیر، کوچک شمردن، سرکوبکردن نظرات و دستکم گرفتن بچهها این روزها در خیلی از مدارس وجود دارد که شاید جایگزینی است برای تنبیه بدنی که حالا چون مردم نسبت به آن حساس شدهاند و مجازات قانونی نیز دارد، نمیتواند زیاد استفاده شود.
تنبیههای روانی در گذشته هم وجود داشت، آنقدر زیاد که حس میکردی انسان به دردنخور هستی که وقت سیستم آموزشی را میگیری؛ آن هم فقط به علت یک رفتار کودکانه یا واکنشی از سر نوجوانی.
حالا هم این حس منفی به گروهی از جمعیت دانشآموزی کشور منتقل میشود و طعم شیرین یادگیری را در کام آنها به تلخی میبرد. آموزش با چاشنی تنبیه؟ مگر میشود؟ بیشک هیچکس با تنبیه جسمی و روانی، دانشآموزی منضبطتر و درسخوانتر نمیشود، بعلاوه تنبیه با روح آدمی سازگاری ندارد و او را گریزپا میکند.
عدهای هم به همین دلیل از مدرسه گریزان شدهاند و شوق تحصیل ندارند، ولی با این حال تنبیه هنوز هم هست، نه به شوری و غلظت قبل، ولی هست.
این اتفاق اما با تصمیم آموزش و پرورش برای متحول شدن تعارض دارد؛ تحول به این معنی که چیزی باشیم بجز اینکه هستیم، به دست نمیآید مگر با تغییر تفکر، نوع نگاه و نگرش ما به آموزش که حتما بساط تنبیه را از هر نوعش جمع میکند و دانشآموزانی بار میآورد پرشور، مشتاق یادگیری و جسور در بیان نظرات، بیترس از مواخذه و سرکوب شدن.
مریم خباز - گروه جامعه
جام جم سرا: هفته گذشته پدر یک دانشآموز دبیرستانی در منطقه ۹ تهران از تنبیه بدنی فرزندش توسط معلم ادبیات در کلاس درس خبر داد.
او گفت: دانشآموز در نتیجه این تنبیه روانه بیمارستان شده است.
شهروند در گزارش امروز خود به نقل از ایلنا نوشت: بنا بر اظهارات این دانشآموز که تنها ۱۵سال دارد و در ضمن از بیماری شدید قلبی نیز رنج میبرد، دبیر ادبیات به این دلیل که این دانشآموز از همکلاسی خود پاک کن درخواست کرده، با عصبانیت به سمت وی حملهور میشود و با کتک (ضربه شدید پا به آلت تناسلی) و ناسزا گفتن او را از کلاس درس به بیرون پرتاب میکند بهطوری که قفسه سینه این دانشآموز به شدت با زمین برخورد میکند.
بنا بر اظهارات ناظم مدرسه زمانی که وی متوجه میشود که این دانشآموز از شدت درد به خود میپیچد، علت را جویا میشود و دانشآموز به او میگوید که معلم ادبیات با لگد به آلتتناسلی او ضربه زده است که در نتیجه ناظم مدرسه بلافاصله او را به دستشویی دبیران برده و از آنجا که این دانشآموز سابقه بیماری قلبی نیز داشته سریعا از مدرسه با والدین وی تماس میگیرند و مادر دانشآموز هراسان خود را به مدرسه میرساند و به تنهایی فرزندش را از مدرسه به بیمارستان منتقل میکند.
بنا بر اظهارات مادر این دانشآموز شدت ضربه بهحدی بوده که فرزندش قادر به نشستن نبوده و زمانی که وی را به بیمارستان میرساند، بلافاصله او را به اورژانس منتقل میکنند.
به گفته والدین این دانشآموز و براساس مدارک پزشکی ارایه شده، تاکنون حدود ۸۰۰هزار تومان خرج درمان این دانشآموز شده است که گذشته از آن به دلیل شدت اضطراب و استرسی که در نتیجه این اتفاق به این دانشآموز وارد شده وی از رفتن به مدرسه هراس دارد.
مدیر این دبیرستان میگوید پیشتر همه دبیران و اولیای مدرسه طی جلسهای در جریان مشکل خاص این دانشآموز قرار گرفتهاند و درخصوص وضع ویژه این دانشآموز به معلمان و دیگر اولیای مدرسه هشدارهای لازم داده شده است.
زمانی که از معلم ادبیات علت را جویا میشویم، تنها به کتمان و توجیه روی میآورد، اما توأمان تأکید میکند که حاضر است تمام هزینههای درمان این دانشآموز را متقبل شود و از این دانشآموز و والدینش عذرخواهی کند.
به گفته مدیر دبیرستان، رسیدگی به شکایات مربوط به تنبیه بدنی دانشآموزان حداقل از نظر پروسه زمانی ۷ تا ۸ ماه طول میکشد و چنانچه چنین تخلفی اثبات شود، معلم خاطی در درجه اول تذکر دریافت میکند و اگر برای بار دوم مرتکب چنین تخلفی شود، از مدرسه اخراج خواهد شد.
او ضمن پذیرش خطای معلم ادبیات مصرانه تلاش میکند که از والدین این دانشآموز دلجویی کند و رضایت آنها را جلب کند، چرا که به گفته وی اگر معلم ادبیات از مدرسه اخراج شود، معلم جایگزین نخواهند داشت.
جام جم سرا: در یکی از مدارس گناوه وقتی معلم در کلاس حاضر میشود تا ارزشیابی را از دانش آموزان صورت دهد، متوجه میشود که اغلب آنان در وضعیت مطلوب درسی قرار ندارند. به همین دلیل معلم –که مدیر مدرسه نیز است- همه دانش آموزان آن کلاس را به حیاط مدرسه میبرد و تک به تک آنان را تنبیه بدنی میکند. در پی این تنبیه حال یکی از دانش آموزان بشدت رو به وخامت میرود، طوری که اثرات آن روی دستهای وی روز به روز نمایانتر میشود.
طبق گفته یک منبع آگاه در گناوه، بعد از این حرکت ناپسند، دانش آموزان توسط معاون مدرسه در رابطه با مسئلهٔ پیش آمده مورد تهدید قرار میگیرند و در نتیجه این دانش آموز ۱۵ ساله تا سه روز هیچ حرفی در رابطه با این ماجرا نمیزند!
در پی اطلاع از وقوع اتفاق مزبور، مدیر آموزش و پرورش شهرستان گناوه، مدیرکل آموزش وپرورش استان و معاون و مشاور اداره کل به گناوه آمدند تا از نزدیک در جریان وضعیت دانش آموز و حادثه مزبور قرار بگیرند.
اعضای خانواده این دانش آموز از حضور مسئولان آموزش و پرورش تشکر و قدردانی کردند و اعلام نمودند که ما تا این لحظه هیچ گونه شکایتی نکردهایم و در حال حاضر تنها سلامت و بهبودی فرزندمان برای ما مهم است.
طبق تایید پزشک معالج، عفونت دست ناشی از ضربه لوله پولیکا بر دستان دانش آموز و در نتیجه قطع شدن رگ دست وی است. پزشک معالج این دانش آموز گزارشی از روند درمان ارائه کرد و از وضعیت عمومی این نوجوان اعلام رضایت نموده است.
همچنین در پی این اقدام نامتعارف و غیر قانونی، جمعی از فرهنگیان در نامهای از مدیرکل آموزش پرورش استان بوشهر بدون اظهار نظر در مورد این حرکت مدیر خاطی، خواستار نرمش در برخورد با وی گردیده و برای دانش آموز مضروب آرزوی سلامتی کردهاند! لازم به ذکر است که یکی از معاونان آموزش و پرورش گناوه پیگیر جمع آوری این نامه شده و خود آن نامه را در فضای مجازی منتشر کرده است. به همین دلیل برخی از رسانهها به اشتباه از آن به عنوان اطلاعیه آموزش پرورش یاد کردهاند در صورتی که این نامه هیچ رسمیتی ندارد.
این اتفاق واکنشها و نظرات متفاوتی را به دنبال داشت و برخی فرهنگیان در فضای مجازی به بحث راجع به آن پرداختند. عدهای عنوان میکنند که تنبیه در هر صورت راهکار مناسب برای آموزش نیست و دستهای دیگر نظر بر این داشتند که دانش آموز سالاری در حال رواج است و باید به هر نحوی از آن جلوگیری شود. (نقل با تلخیص از جوان ایرانی)
جام جم سرا: زهره طبیبزادهنوری با غیرقانونی خواندن هر نوع تنبیهی در مدارس از سوی مسئولان٬ گفت: وزارت آموزش وپرورش باید با برخورد قاطع با معلمان و مدیران متخلف در این زمینه مانع تکرار دوباره چنین اتفاقاتی شود.
نماینده مردم تهران٬ ری٬ شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی٬ با تاکید بر اینکه تنبیه بدنی شیوه قرون وسطایی برای تربیت دانشآموزان است٬ افزود: وزارت آموزش و پرورش باید به صورت جدی با هر نوع تنبیهی در مدارس برخورد کرده و با مشاهده حتی یک مورد واکنش جدی نشان دهد.
این نماینده مردم در مجلس نهم٬ با بیان اینکه وزارت آموزش وپرورش باید با توصیهها و رهنمودهای اکید به جامعه فرهنگی از تکرار چنین برخوردهایی در تنبیه دانشآموزان جلوگیری کند، تصریح کرد: ممنوعیت این قبیل تنبیهها باید با تکرار روش صحیح آموزش در مدارس جدی گرفته شود.
وی با تاکید بر اینکه بروز حتی یک نمونه تنبیه در مدارس نشان دادن فرصت برای گستاخی است٬ گفت: باید زمینه بروز چنین مواردی در مدارس کشور به جد از بین برود.
این نماینده مردم در مجلس نهم٬ با بیان اینکه ورود قوه قضاییه به موضوع تنبیه بدنی دانشآموزی در شهرستان گناوه با لوله پولیکا منوط به شکایت خانواده وی از مدیر متخلف است٬ افزود: ورود قوه قضاییه به این موضوع میتواند به برچیده شدن فرهنگ تنبیه در مدارس منجر شود. تنبیه در مدارس حتی یک بار دیگر نباید رخ دهد و برخورد قاطع و بدون اغماض با مدیر و معلم متخلف در این زمینه به جلوگیری از تکرار چنین حوادث ناخوشایندی منجر میشود.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی٬ با بیان اینکه برخورد قاطع اداره آموزش و پرورش شهرستان گناوه در عزل مدیر متخلف مطلوب بوده است٬ گفت: معرفی این مدیر به هیات تخلفات اداری برای برخورد با وی به برچیده شدن بساط تنبیه بدنی در مدارس نیز منجر میشود.
گفتنی است که چندی پیش خبری در خصوص تنبیه دانشآموزان در یکی از مدارس شهرستان گناوه منتشر شد که در پی آن یکی از دانشآموزان به علت عفونت شدید دست در بیمارستان بستری و مدیر متخلف نیز از سوی اداره آموزش و پرورش استان عزل شد (خانه ملت)
جام جم سرا: آذرماه امسال به دلیل تنبیه بدنی گروهی دانشآموزان یکی از مدارس شهرستان گناوه بوشهر به دست مدیر مدرسه با لوله پولیکا، یکی از دانشآموزان به شدت از ناحیه دست آسیب دید و روانه بیمارستان شد.
اکنون با گذشت یک ماه از این حادثه، روابط عمومی آموزش و پرورش بوشهر با صدور اطلاعیهای از اخراج مدیر خاطی خبر داده است.
بر اساس این اطلاعیه، مدیر گناوهای به دلیل آنچه محرز شدن تنبیه بدنی اعلامشده، از مسئولیت خود برکنار شده است.
به گزارش ایرنا، در این اطلاعیه با اشاره به تلاش برای بازیابی سلامتی دانشآموز و رسیدگی به ابعاد مختلف حادثه، آمده است که پرونده این حادثه پس از ارسال به هیئت تخلفات اداری در دست بررسی قرار دارد و در این تحقیقات مواردی که در ارتباط با سابقه بیماری دانشآموز باشد نیز مورد توجه قرار گرفته است.
در این حال، اعتماد نوشت پزشکان بیمارستانی در شیراز که نوجوان ۱۵ ساله گناوهای در آن بستری است کبودی ناشی از برخورد جسم سخت به دست دانشآموز را تأیید کردهاند ولی هیئت تخلفات اداری در انتظار آماده شدن گزارش مستندات بیشتری است تا رأی نهایی خود را صادر کند.
فانی: مشکل «تنبیه بدنی» با یک بخشنامه حل نمیشود
در همین حال، علیاصغر فانی درباره دلایل و چرایی باقی ماندن مشکل «تنبیه بدنی در مدارس» با وجود اعلام مکرر ممنوعیت این مسئله توسط مسئولان، گفت: آموزش و پرورش بیش از ۱۰۰ هزار مدرسه و ۱۰۰ هزار مدیر مدرسه و ناظم دارد، طبیعی است که ممکن است در کل این مدارس، حرکتهایی خلاف ضابطه صورت گیرد که البته ما برخورد کردهایم.
به نقل از نسیم، وی به تنبیه بدنی دانشآموزی توسط مدیر مدرسه در استان هرمزگان که در هفتههای اخیر انجام شده بود، اشاره کرد و گفت: در این مورد، همان زمان که گزارش این مورد تنبیه بدنی رسید، مدیر مدرسه عزل شد.
وزیر آموزش و پرورش با تأکید بر اینکه ایجاد فرهنگ تعامل مثبت میان معلم و دانشآموز فرآیندی زمانبر است، گفت: این مسئله، به این صورت نیست که با ابلاغ یک بخشنامه فکر کنیم که مشکل حل شده میشود؛ ما تأکیدات زیادی در خصوص عدم تنبیه بدنی در مدارس داشتهایم و داریم و در این راستا، برخوردهای قاطعی نیز با کسانی که خاطی بودهاند، داشتیم.
به گزارش جام جم سرا، فانی با بیان اینکه در مراکز «تربیت معلم» آموزشهای لازم را به معلمان میدهیم، خاطرنشان کرد: البته ممکن است بین یک میلیون همکار فرهنگی در کل کشور، دو یا سه مورد خطا از نوع تنبیه بدنی را شاهد باشیم که این، رقمی نیست. البته ما با همین یکی دو مورد هم برخورد لازم را انجام دادهایم و در آینده نیز انجام خواهیم داد.
وی تصریح کرد: یک معلم ممکن است در روشهایش بعضاً به خطاهایی بیفتد که این روشها باید اصلاح شود.
وزیر آموزش و پرورش خاطرنشان کرد: امیدواریم با سیاستهایی که اتخاذ میشود، این حرکت بتدریج و طی یک تا دو سال آینده صورت بگیرد که دیگر شاهد مشکل حاد در زمینه «تنبیه بدنی» در مدارس نباشیم.
جام جم سرا: محمد فاضل درباره نتایج بررسی و گزارش تیم ارزیابی وزارت آموزش و پرورش درخصوص تنبیه بدنی دانشآموز افغان در یکی از مدارس پاکدشت اظهار داشت: آموزش و پرورش به هیچ وجه خشونت و تنبیه را در مدارس مجاز ندانسته و آن را تخلف میداند. در رابطه با تخلفاتی که از سوی دانشآموزان در مدرسه صورت میگیرد، آئین نامه انضباطی وجود دارد که این آئین نامه به تمام مدارس کشور ارسال شده است و مسئولان مدرسه باید بر اساس مقررات این آئین نامه در برخورد با دانشآموز خاطی اقدام کنند و هر برخوردی با دانشآموز که خارج از آئین نامه انضباطی باشد، مورد تایید آموزش و پرورش نیست.
مدیرکل دفتر وزارتی آموزش و پرورش اضافه کرد: بیش از 500 هزار کلاس درس و حدود 13 میلیون دانشآموز در سراسر کشور داریم، بنابراین در مجموعهای به این بزرگی اگر شاهد تنبیه بدنی البته به تعداد اندک باشیم، عجیب نیست؛ البته تاکید میکنم که هیچ یک از این موارد مورد تایید آموزش و پرورش نیست و این وزارتخانه در بحث برخورد با تنبیه بدنی اغماض نخواهد کرد.
فاضل ادامه داد: در جلسه با مدیران و معلمان ضرورت حذف تنبیه بدنی و کنترل خشم را تبیین و تشریح میکنیم. البته نباید از این موضوع غافل بود که معلم هم مانند تمام انسانها ممکن است دست به رفتاری بزند که مورد رضایت نیست و این رفتارها را در میان بسیاری از کارمندان سایر ادارات و نهادها نیز مشاهده میکنیم اما به دلیل اینکه فلسفه کار در آموزش و پرورش تربیت است، کوچکترین خطایی از نظر ما بزرگترین خطاست.
وی با اشاره به اینکه آئین نامه انضباطی مدارس به هیچ عنوان تنبیه بدنی را مجاز ندانسته و هیچ یک از کارکنان مدرسه اجازه ندارند دانشآموز را تنبیه کنند، افزود: در نشستهایی که برای اولیای دانشآموزان در قالب جلسات انجمن اولیا و مربیان و آموزش خانواده برگزار میکنیم به والدین نیز آموزش میدهیم تا از خشونت با فرزندان پرهیز کنند و روشهای کنترل خشم و تربیت صحیح را به اولیاء منتقل میکنیم. آموزش و پرورش هم بشدت با موارد مختلف تنبیه بدنی در سطح مدارس برخورد خواهد کرد.
ماجرای تنبیه دانشآموز افغان به روایت مدیر کل
مدیرکل دفتر وزارتی آموزش و پرورش درخصوص حادثه تنبیه دانشآموز افغان در یکی از مدارس پاکدشت بیان کرد: این ماجرا به این صورت که در رسانهها منتشر شده، رخ نداده است و متاسفانه ماجرا بدجلوه داده شد. در پایه سوم دبستان مدرسه حکمت که ویژه اتباع افغان است، معلم مدرسه 4 دانشآموز پسر را که تکالیف خود را برای چندمین بار انجام نداده و بارها نیز از سوی معلم تذکر گرفته بودند، به حیاط مدرسه فرستاده و مجبور میکند حیاط مدرسه را تمیز کنند. معلم این 4 دانشآموز را تهدید میکند که اگر بار دیگر نیز تکالیف خود را انجام ندهند، آنها را وادار خواهد کرد تا سرویس بهداشتی مدرسه را با دست تمیز کنند.
فاضل با اشاره به اینکه این ماجرا 5 آذر رخ میدهد، اظهار داشت: در این ماجرا معلم در لفظ دانش آموزان را تهدید میکند که اگر یک بار دیگر تکالیفشان را انجام ندهند باید سرویس بهداشتی مدرسه را تمیز کنند اما تنبیهی که اعمال شد، تمیز کردن حیاط مدرسه بود.
وی افزود: بعد از این ماجرا اولیای دانش آموزان به مدیر مدرسه مراجعه کرده و ماجرا را گزارش میکنند، مدیر مدرسه نیز طی نامهای در تاریخ 8 آذر معلم را به اداره آموزش و پرورش پاکدشت معرفی میکند و اداره آموزش و پرورش نیز در تاریخ 9 آذر به معلم توبیخ کتبی میدهد که این توبیخ کتبی عواقب حقوقی برای معلم همچون تاثیر در وضعیت ارتقاء و اختصاص پاداش به وی را به همراه دارد. در این ماجرا محل کار معلم نیز تغییر یافته و وی به دورترین نقطه منطقه یعنی مدرسهای در روستای علی آباد منتقل میشود.
مدیرکل دفتر وزارتی آموزش و پرورش بیان کرد: خانمی که از اتباع افغان بوده و فرزندش نیز دانش آموز این کلاس نیست در تاریخ 25 آذر و بعد از این که چندین روز از ماجرا گذشته و معلم نیز تبعید شده است ماجرا را به یکی از رسانهها اطلاع میدهد اما ماجرا را به نقل از فرزند خود شرح میدهد در حالی که فرزند وی اصلا دانش آموز این کلاس نیست.
وی افزود:نامههایی از سوی چهار اولیاء دانش آموزی که تنبیه شدهاند، داریم که اعلام کردهاند معلم مدرسه، فرزندشان را مجبور کرده تا زبالههای حیاط مدرسه را جمع آوری کنند. (تسنیم)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
پدر این دانش آموز دلیل گلایه خود و طرح مشکل پیش آمده برای فرزندش را دریافت خسارت مادی و هزینههای بیمارستاتی عمل جراحی فرزندش ندانست و دلیل آن را خطری دانست که با وجود چنین معلمانی، دانش آموزان را تهدید میکند.
«غلامرضا عبدالله خواه» در تشریح جریان این تنبیه گفت: فرزند من پشت نیمکتش نشسته بود که معلم وی بنام آقای (ر) با دست به پشت سر نیما میزند و صورت فرزندم از ناحیه بینی به شدت با لبه نیکمت برخورد کرده و در نتیجه بینی نیما دچار شکستی شدید میشود.
وی افزود: بنا به گفته دکتر معالج نیما، یک عمل جراحی دیگر بایستی در ۱۶ سالگی بر روی بینی نیما انجام شود.
بنا به گفته پدر نیما، دلیل این تنبیه فقط صدا کردن دوستش توسط نیما بوده است.
وی اضافه کرد: معلم از این دانش آموز در خصوص نحوه شکستن بینیاش خواسته بود تا علت را برخورد با دیوار اعلام کند.
پدر نیما با ابراز گلایه از مدیر مدرسه در رسیدگی به وضعیت فرزندش، اظهار داشت: در اثر این تنبیه، صورت و بینی فرزندم به شدت کبود شده بود که مدیر مدرسه از معلم خواست تا به صورت نیما پودر سفید کننده بزند تا کبودی مشخص نشود.
وی با اشاره به برخورد نامناسب مدیر و معلم مدرسه با این موضوع، افزود: با حضور در کلانتری محل اقدام به طرح شکایت و تشکیل پرونده دادم که مدیر مدرسه با آگاهی از این موضوع به من گفت که در صورت پس نگرفتن شکایت، فرزندم را دیگر به مدرسه راه نمیدهد.
عبدالله خواه مدعی شد که معلم فرزندش که سن کمی هم دارد، مرتب دانش آموزان را با شیلنگی که همیشه در کمد کلاسش نگهداری میکند، تنبیه بدنی میکند.
وی در عین حال اضافه کرد: در مدت ۱۰ روز گذشته فقط یک بار معلم فرزندم با شیرینی برای عذرخواهی به منزل ما آمده است.
مدیر آموزش و پرورش ناحیه دو کرج نیز که پیش از این در جریان موضوع قرار گرفته بود، همچون مدیر و معلم مدرسه دلیل شکستگی بینی نیما را برخورد وی با دیوار اعلام کرد.
«فرشته فهمیده» به خبرنگار ایرنا گفت: هم اکنون نیروهای حراست اداره را به بیمارستان محل عمل جراحی این دانش آموز برای پیگیری موضوع و گفتوگو با والدینش فرستادهایم و در ضمن مدیر مدرسه و معلم را نیز به اداره احضار کردهایم.
وی افزود: از همشاگردیهای نیما نیز در خصوص این جریان تحقیق میشود تا در صورت لزوم برخورد مناسبی با این معلم انجام شود و حقی از هیچ طرف ضایع نشود.
فهمیده توضیحات بیشتر در این خصوص را منوط به صحبت کردن با طرفین جریان موکول کرد.
براساس گزارشهای مردمی برخی از معلمان اقدام به تنبیه دانش آموزان میکنند که توقف از گونه رفتارهای غیر اصولی و انسانی پیگیری جدی مسوولان آموزش و پرورش استان را میطلبد . (ایرنا)
این روزها زمانی که پدر یا مادری میخواهد تکنیکهای عملی و تربیتی والدین خود را روی فرزندش اعمال متعجبانه متوجه میشود که این تکنیکها نه تنها گاهی جواب نمیدهد بلکه پاسخ عکس میدهد.
زهرا غنمی، کارشناس علوم تربیتی در ادامه، نکاتی را درباره تشویق و تنبیه کودک مطرح میکند. او میگوید لازم است والدین امروزی، آگاهی مختصری از مهمترین مقوله تعلیم و تربیت کودک یعنی تشویق و تنبیه داشته باشند تا در تربیت فرزندانشان موفقتر عمل کنند.
اهمیت آشنایی با مفهوم تشویق و تنبیه
تشویق به زبان ساده یعنی فعالیتی که برای ایجاد انگیزه در کودکان برای انجام رفتارهای درست و مطلوب استفاده میشود. تشویق میتواند از قول دادن برای رفتن به پارک تا خرید یک اسباب بازی یا یک خوراکی باشد.
تنبیه هم درست برعکس تشویق، زمانی رخ میدهد که بخواهیم کودک را متوجه اشتباه بودن رفتارش کنیم و در اصطلاح عامیانه جریمهاش کنیم. تنبیه فعالیتی است که کودک را در شرایط سخت قرار میدهد به گونهای که بین رفتار نامطلوب و این شرایط سخت ارتباط برقرار کند تا دیگر آن را تکرار نکند.
نمونه کاملا ملموس و به یادماندنی تنبیه برای پدر و مادرهای امروزی، نوشتن ۲ خط از غلطهای املاییشان در دوران دبستان است یا زندانی شدن در دوران کودکی در یک اتاق تاریک برای چند دقیقه یا ترس از سپرده شدن به نمکی و هاپو!
با این حال، اینکه در نظام تربیتی امروزی جامعه ما جایگاه تنبیه و تشویق کجاست و آیا تنبیه و تشویقهای اعمال شده روی خود ما، امروز هم برای فرزندانمان جواب میدهد یا خیر، مسئلهای است که لازمه رسیدن به جواب آن آشنایی بیشتر با تشویق، تنبیه و انواع آنهاست.
تشویق یعنی چه؟
تشویق به طور خلاصه به معنای دادن یک فاکتور مثبت به کودک برای پایداری یک رفتار مطلوب در او است که خود به ۲شکل میتواند انجام بگیرد.
تشویق مثبت
تشویق مثبت به معنای ایجاد یک حالت مطلوب برای پایداری یک رفتار مطلوب در کودک است. به طور مثال، فرض کنید که کودک شما همیشه هنگام غذا خوردن شما را اذیت میکند و عملکرد مطلوبی ندارد. در تشویق مثبت، زمانی که کودک یک رفتار صحیح را مطابق خواسته شما انجام داد برای اینکه به او نشان دهید رفتار او درست است و تمایل دارید که بعد از این هم، این رفتار را به همین شکل انجام دهد، او را تشویق میکنید و به طور مثال بعد از غذا خوردن او را به پارک میبرید یا با او بازی میکنید.
تشویق منفی
حذف یک حالت نامطلوب برای پایداری یک رفتار مطلوب در کودک را تشویق منفی میگویند. به طور مثال، فرض کنید فرزند شما امتحان سختی دارد و شما به او اجازه میدهید که به جای مرتب کردن اتاقش، زمان بیشتری را به درس خواندن اختصاص بدهد. توجه داشته باشید که این نوع تشویق تحت شرایط خاص مورد استفاده قرار میگیرد و تا حد امکان نباید خیلی از آن استفاده شود.
چند اصل مهم در تشویق کردن
تشویق خوب، تشویقی است که در کوتاهترین فاصله زمانی نسبت به رفتار کودک اعمال شود. به طور مثال، در همان لحظهای که کودکتان اتاقش را تمیز میکند او را تشویق کنید.
* تشویق باید مطابق با قوانین کلی تربیتی باشد، مثلا قول دادن به فرزند ۷سالهتان برای خرید تلفن همراه به ازای گرفتن یک معدل خوب نابه جاست زیرا به طور کلی تلفن همراه یک وسیله پرخطر برای کودک محسوب میشود. حتی اگر شوق و انگیزه را در او افزایش دهد.
* نحوه تشویق میتواند به انتخاب کودک باشد، اما یادتان باشد که تصمیم نهایی را والدین باید بگیرند.
* بهتر است تشویق را مطابق درجه خوب بودن رفتارهای کودک طبقه بندی کنید به طور مثال به ازای معدل ۲۰ یک دوچرخه و معدل ۱۹ یک لباس مورد علاقه برای او بخرید.
* تشویقهایتان را مطابق سلایق و رده سنی کودکتان قرار دهید تا هم جذابتر و هم تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد.
* تشویق را تا حد امکان در حضور دیگران انجام دهید چراکه تشویق در جمعهای فامیلی و دوستانه تأثیر بسیار بیشتری دارد.
* رفتارهایی که از آنها در موقعیتهای تشویقی استفاده میکنید در مواقع عادی استفاده نکنید. بگذارید کودک بداند که برای مثال؛ رفتن به پارک را تنها در ازای نوشتن تکالیف دریافت میکند. ذکر این نکته ضروری به نظر میرسد که شما باید هوشمند باشید و حتی اگر به صورت اتفاقی گذرتان به پارک افتاد سریع رفتار مثبتی از کودک را به یادش بیاورید و بگویید که این پارک آمدن به خاطر فلان رفتار مناسب تو است.
تنبیه یعنی چه؟
تنبیه به معنای دادن یک فاکتور منفی به کودک برای حذف یک رفتار نامطلوب در او است که مانند تشویق به ۲شکل میتواند انجام گیرد.
تنبیه مثبت
تنبیه مثبت یا محروم کردن؛ به معنای حذف یک حالت مطلوب برای حذف یک رفتار نامطلوب است. به طور مثال فرض کنید فرزندتان در مقابل جمع رفتار بیادبانهای نشان داده که مستحق تنبیه است. در تنبیه مثبت میتوانید او را از رفتن به پارک به همراه دیگر خواهر و برادرانش یا استفاده از یکی از اسباب بازیهایش محروم کنید.
تنبیه منفی
تنبیه منفی یا جریمه کردن به معنای ایجاد یک حالت نامطلوب برای حذف یک رفتار نامطلوب است. به طور مثال اگر فرزندتان آداب غذا خوردن را رعایت نمیکند برای جریمه کردن کودکتان او را به مدت یک ساعت در اتاقش تنها بگذارید یا از او بخواهید لباسهایش را خودش بشوید و اتاقش را تمیز کنید.
چند اصل مهم در تنبیه کردن
* تنبیه را در مقابل دیگران انجام ندهید چرا که باعث شکستن عزت نفس و کاهش اعتماد به نفس کودکتان خواهد شد.
* برای اعمال تنبیه، کمی صبر کنید یا فرصت جبران اشتباه را به کودک بدهید چرا که ممکن است خودش هم از اشتباهش ناراحت شده باشد.
* همیشه از یک تنبیه استفاده نکنید زیرا تنبیه تکراری ممکن است به مرور زمان خوشایند شود. به طور مثال حبس در اتاق فرصت مناسبی شود برای انجام شیطنتهای کودکانه و تنبیه اثر خود را نگذارد.
* در حین تنبیه از حمایت عاطفی غافل نشوید. بگذارید کودکتان احساس کند که اگر در اتاق حبس شده، به این دلیل نیست که شما دیگر دوستش ندارید بلکه این تنبیه نتیجه رفتار اشتباه خود او است.
* یادتان باشد تنبیه بدنی آخرین و البته پر آسیبترین تنبیه است.
* بابت رفتاری که کودکتان نمیداند غلط است، تنبیه قائل نشوید؛ مثلا اگر کودکتان از یک کلمه رکیک استفاده کرد، به او بگویید که این کلمه خوبی نیست و بلافاصله پس از اولین رویداد او را تنبیه نکنید.
منحصر به فرد بودن شیوههای تشویق و تنبیه برای هر کودک
با این حال و هر چند استفاده از تشویق مثبت به معنای جایزه دادن و تنبیه منفی به معنای جریمه کردن در شیوههای تربیتی گذشته پرکاربردتر بوده است، اما در شیوههای جدید فرزندپروری، آشنایی با هر ۴ روش ذکر شده برای والدین ضروری است.
اگر احساس میکنید یک روش تنبیه یا تشویق روی کودکتان موثر نیست اصرار نداشته باشید که حتما از آن استفاده کنید بلکه از شیوههای دیگر بهره ببرید. همچنین در شناخت علایق و استعدادها و نقاط قوت و ضعف فرزندتان کوشا باشید زیرا همین علایق میتواند زمینه ساز یک تنبیه یا تشویق اثرگذار و مفید باشد پس تنبیه یا تشویقهای موثر برای یک کودک با ویژگیهای منحصر به فرد با کودک دیگر متفاوت است.(خراسان)
علیرضا جعفری در پاسخ به سؤال یکی از شهروندان درباره علاقه زیاد دختر ۶ سالهاش به لوازم آرایشی اظهار داشت: کودکان دوست دارند در دوران کودکی اثری از خود به جای بگذارند به همین دلیل است که به نقاشی و کاردستی علاقه زیادی دارند.
وی افزود: برخی والدین در خانه دیواری را برای نقاشی کودک اختصاص میدهند زیرا کودکان به نقاشی روی دیوار علاقه دارند و از این طریق نیاز خود را به خلق اثر برآورده میکنند.
این متخصص حوزه بهداشت روان محیط خانواده و فرهنگ غالب بر آن را یکی از دلایل علاقه این کودک ۶ ساله به مصرف لوازم آرایشی دانست و گفت: ممکن است محیط خانواده و تماشای برخی فیلمها موجب شود تا کودک به لوازم آرایشی علاقه نشان دهند هر چند که اصلیترین دلیل تلاش برای جلب توجه است.
جعفری افزود: گاهی بیتفاوتی نسبت به برخی رفتارهای کودکان در حذف آن مؤثر است بنابراین والدین این کودک باید نسبت به این رفتار کودک بیتفاوت باشند و او را تنبیه نکنند، همچنین تشویق این رفتار میتواند موجب تثبیت آن شود.
این روانشناس تأکید کرد: برخی کودکان بیتوجهی والدین را با برخی رفتارها جلب میکنند مثلاً وقتی والدین آنها استراحت میکنند صدای تلویزیون را بیشتر میکنند تا توجه والدین را جلب کنند بنابراین بیتفاوتی نسبت به برخی رفتارهای کودک به از بین رفتن آن کمک میکند.
جعفری اظهار داشت: بهتر است مادر این کودک به فرزند خود بگوید که مصرف برخی لوازم برای بزرگسالان است. همچنین ترتیب دادن نمایش عروسکی در خانه و گریم کودک میتواند حس نیاز او به زیبایی و مطرح شدن را تأمین کند.
وی افزود: گریم کردن کودکان در پارکها یکی از روشهای مناسب برای تأمین این حس نیاز است زیرا کودک دوست دارد مرکز توجه باشد و تلاش برای جلب توجه در انسان با خلق اثر خود را نشان میدهد.
این متخصص حوزه بهداشت روان خاطرنشان کرد: برای تأمین نیاز کودک خود به جلب توجه و زیبایی او را در کلاسهای نمایش ثبتنام کنید و هرگز کودک خود را به خاطر رفتاری که علت آن را نمیداند تنبیه نکنید. چنانچه والدین این کودک در واکنش به رفتار او ناتوان بودند میتوانند به روانشناس کودک مراجعه کنند.(فارس)
-