بامداد – قلیان، یک لولهی آب با یک محفظهی دود، یک کاسه، یک لوله و یک شیلنگ است. تنباکو گرم میشود، دود از میان آب عبور کرده و سپس از طریق یک شیلنگ پلاستیکی به داخل یک دهانگیر کشیده میشود.
تنباکو در قلیان، نسبت به سیگار، سمیت کمتری ندارد، و آب موجود در قلیان هم، بر خلاف باور عموم، مواد سمی موجود در دود تنباکو را تصفیه نمیکند. ممکن است افراد قلیانی بعلت حجم زیاد دودی که در یک وعده قلیان کشیدن (که میتواند تا ۶۰ دقیقه طول بکشد) فرو میبرند، در واقع دود تنباکوی بیشتری نسبت به افرادی که سیگار میکشند، استنشاق کنند.
در حالیکه تحقیق در مورد قلیان کشیدن هنوز نوظهور است، شواهد نشان میدهد که خطرات بسیاری دارد:
پس، قلیان نسبت به سیگار، خطر کمتری ندارد، بلکه شاید بتوان گفت که نسبت به آن، متحمل ضرر بیشتری نیز خواهد شد .
نوشته خطرات بسیار زیاد درباره قلیان کشیدن اولین بار در بامداد پدیدار شد.
خطرات دوران بارداری مواردی هستند که سلامتی شما و جنین شما را به خطر اندازند. با با خطرات دوران بارداری و اقدامات لازم در خصوص آنها آشنا شوید
هر مادر بارداری در مورد سلامتی فرزندش و اینکه آیا بارداری روال عادی دارد یا خیر نگرانیهایی دارد. اگر تا این مرحله، همه چیز را بدون مشکل طی کردهاید به احتمال خیلی زیاد در ادامهی راه نیز مشکلی برای شما بوجود نخواهد آمد. با این وجود اطلاع داشتن از علائم بروز مشکل و خطرات دوران بارداری میتواند مفید باشد. مراقب بروز این موارد باشید:
خونریزی از واژن: یک لکهی کوچک پس از رابطهی جنسی در بارداری، به خصوص در 18 هفتهی اول نشانهای نیست که باعث نگرانیتان شود. اما خونریزی بیشتر از این مقدار میتواند نشانهی سقط جنین (در سه ماههی اول)، مشکلات مربوط به جفت (در سه ماههی دوم)، یا تولد زودرس باشد.
ترشحات واژن: بروز این پدیده همیشه نشانهی بروز مشکلات حاد است. پس اگر در هر مقطع از بارداری با تراوش مایع از واژن مواجه شدید سریعا با پزشکتان تماس بگیرید. این پدیده میتواند علامت پارگی غشا زود هنگام و یا مشکل در دهانهی رحم باشد.
انقباضاتی که در ابتدای بارداری و با یک روال منظم اتفاق میافتد: انقباضات رندم ناشی از پدیدهی Braxton Hicks است اما انقباضات مداوم نشانهی زایمان هستند به خصوص اگر بیش از 6 بار در دقیقه احساس گردند.
دردها و ناراحتیهای شکمی: یکی دیگر از خطرات دوران بارداری دردهای شکمی است؛ اگر در شکم خود احساس گرفتگی مزمن و دردناک دارید سریعا با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است در مرحلهی آغاز زایمان باشید
تهوع و استفراغ شدید: اینکه چقدر باید نسبت به تهوع بارداری و استفراق نگران باشید کاملا بستگی به این دارد که چه چیزی باعث بروز آن میشود. اگر علت بروز این حالت را در خود تشخیص میدهید مشکلی برای شما و فرندتان به وجود نمیآید. (اما اگر به قدری شدید دچار استفراق هستید که نمیتوانید مایعات را درون معدهتان نگه دارید و ممکن است دچار کمبود آب شوید بهتر است به پزشک مراجعه نمایید.) اما اگر نمیدانید چه چیزی باعث این حالت تهوع در شما شدهاست، بهتر است با پزشکتان تماس گرفته و بررسی احتمال بروز مشکل را به او بسپارید.
سردردهای شدید، تاری دید یا سرگیجهی شدید: این علائم جز مواردی هستند که باید در صورت بروزشان سریعا با پزشک تماس گرفت؛ زیرا میتوانند علائم مشکلات بارداری و یا بیماریهای خطرناک غیر مرتبط با بارداری باشند.
تهیه و ترجمه: مجله اینترنتی ستاره
خبرگزاری آریا- نتایج یک تحقیق جدید نشان میدهد کمبود ویتامین D در نوزادان در هنگام تولد خطر ابتلا به ام اس در آینده را افزایش میدهد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری آریا به نقل از پرس تی وی ، نتایج یک تحقیق جدید نشان میدهد نوزادانی که هنگام تولد سطح ویتامین D در بدنشان پایین است در آینده بیش از سایرین با خطر ابتلا به بیماری ام اس مواجه میشوند.
این در حالی است که کمبود ویتامین D در میان عموم افراد ازجمله بانوان باردار شایع است. بااینوجود محققان میگویند هنوز خیلی زود است که مصرف مکملهای حاوی این ویتامین بهطور همیشگی به مادران باردار توصیه شود.
دکتر نت مونک نایلسن، محقق دانمارکی که سرپرستی این تحقیق را به عهده داشت میگوید: «این تحقیق ثابت نمیکند که افزایش سطح ویتامین D خطر ابتلا به بیماریام اس را کاهش میدهد. برای تأیید نتایج این تحقیق به مطالعات بیشتر نیازمندیم.»
حدود 2.5 میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری ام اس مبتلا هستند. ام اس یک بیماری مزمن دستگاه عصبی مرکزی است که در آن به غلافهای میلین که رشتههای عصبی را میپوشانند، صدمه وارد میشود. این بیماری چند علامت دارد که ازجمله میتوان به مشکل در راه رفتن، خستگی، بیحسی و مشکلات بینایی اشاره کرد.
طبق این تحقیق، کمبود ویتامین D در پیشرفت بیماری ام اس نقش دارد. بااینوجود محققان میگویند اینکه آیا سطح ویتامین D در دوران جنینی نیز در ابتلا به ام اس مؤثر است یا نه هنوز مشخص نیست.
بااینحال نتایج این تحقیق جدید با نتایج تحقیق دانشمندان فنلاندی که سال جاری میلادی منتشر شد، همخوانی دارد.
برای انجام این تحقیق جدید، محققان نمونۀ خونهای خشکشدۀ نوزادان دانمارکی را که در «بانک ذخایر زیستی غربالگری نوزادان دانمارک» نگهداری میشد، بررسی کردند. آنها تمامی متولدین از می 1981 را که تا سال 2012 به ام اس مبتلا شده بودند، مشخص کردند.
در این تحقیق، نمونۀ خون 521 نفر از مبتلایان به ام اس با نمونۀ خون 972 نفر از همسالان آنها با جنسیت یکسان که به این بیماری مبتلا نبودند با یکدیگر مقایسه شد.
با تقسیم نمونهها به 5 گروه بر اساس سطح ویتامین D در بدن آنها، محققان دریافتند که افرادی که از بالاترین سطح این ویتامین برخوردار بودند نسبت به کسانی که کمترین سطح این ویتامین را داشتند، حدود 50 درصد کمتر به ام اس مبتلا میشوند.
به گفتۀ یکی از محققان «انجمن ملی ام اس امریکا»، بررسی سایر عوامل خطر برای ابتلا به بیماری ام اس نیز اهمیت دارد. علاوه بر خطر بالقوۀ کمبود ویتامین D، مواردی نظیر سیگار کشیدن، چاقی و سابقۀ ابتلا به عفونت ویروسی موسوم به «مونونوکلئوز» نیز خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهند.
حتی باوجود نتایج این دو تحقیق بزرگ، کارشناسان هنوز هم آمادگی ندارند افزایش مصرف ویتامین D به مادران باردار را توصیه کنند و دانشمندان هنوز نمیتوانند دربارۀ چگونگی تأثیر سطح ویتامین D بر افزایش خطر ابتلا به ام اس توضیح دهند.
یکی دیگر از محققان دراینباره گفت: «هرچند برای توصیه به مادران باردار برای مصرف ویتامین D بهمنظور کاهش خطر ابتلای فرزندانشان به ام اس مدارک کافی وجود ندارد، کمبود یا فقر این ویتامین در دوران بارداری همچنان موضوعی نگرانکننده است. بانوان باید دربارۀ اینکه آیا افزایش مصرف ویتامین D برای آنها مناسب است یا نه با پزشک خود مشورت کنند.»
بدن انسان بهطور طبیعی با قرار گرفتن در معرض نور خورشید ویتامین D تولید میکند. این در حالی است که غذاهایی نظیر ماهی سالمون و تن و زردۀ تخممرغ حاوی مقادیر بالایی از ویتامین D هستند. این ویتامین را میتوان به شیر یا سایر فرآوردهها نیز اضافه کرد و یا بهصورت مکمل مصرف کرد.
نتایج این تحقیق نشان داده است که ویتامین D برای سلامتی استخوانها، رشد سلولها، عملکرد سیستم ایمنی بدن و کنترل التهابها عنصری حیاتی است.
طبق اعلام انجمن غدد درونریز و انجمن مواد غذایی و تغذیه در آکادمی ملی علوم در امریکا، مادران باردار باید دستکم روزانه 600 واحد بینالمللی ویتامین D دریافت کنند.
نایلسن افزود این تحقیق جدید محدودیتهایی دارد ازجمله اینکه «ما افرادی را مورد مطالعه قرار دادیم که در سنین جوانی به ام اس مبتلا شده بودند و بنابراین نتایج این تحقیق برای تمامی مبتلایان به ام اس کاربرد ندارد.»
با دلگرم همراه باشید تا با عوارض خطرناک پروتز سینه آشنا شوید.
افزایش حجم سینه ها توسط جراحی یکی از روش های درمان می باشد. در این روش از پروتز سینه جهت ایجاد یک سینه بزرگ تر و جایگزینی حجمی از سینه که در حین حاملگی یا کاهش وزن از بین رفته استفاده می گردد. از پروتز جهت بازسازی سینه ای که در حین سرطان و یا ضربه از بین رفته هم استفاده می گردد.
این عمل یکی از شایع ترین عمل های جراحی زیبایی مورد درخواست بانوان است که طی آن پروتزهای مصنوعی برای افزایش اندازه و بهبود شکل سینه ها مورد استفاده قرار می گیرد.پروتزها پوششی سیلیکونی دارند که قبلا داخل آن را با سرم نرماسالین پر میکردند. فایده این نوع سیلیکون آن بود که جراح میتوانست پوشش سیلیکونی را لوله کرده (بدون آن که داخلش مایعی وجود داشته باشد) و از سوراخ کوچکی که روی پوست سینه ایجاد کرده بود به داخل سینه منتقل کند.
و بعد داخل محفظه سیلیکونی را از مایع پر کند، اما اشکال این نوع سیلیکونها این بود که بیمار هنگام حرکت حس میکرد داخل سینهاش مشکی وجود دارد که از آب پر شده و تکان میخورد که احساس ناخوشایندی است. اشکال بعدی این بود که به مرور زمان ناحیهای از پوشش سیلیکونی چروکخورده و از همان ناحیه پاره و سرم خالی میشد.
خیر، سرم نرماسالین بعد از خروج از محفظه بسرعت در بافت پخش شده و قابلیت جذب داشته و اثر بدی روی سینه نمیگذاشت.
پروتزهایی که امروزه در جراحیها استفاده میکنیم پوشش سیلیکونی دارند، ولی داخل آن با ژل سیلیکون پر شده و براساس انتخاب بیمار، میزان پرشدگیشان متفاوت است و اندازههای خاص دارد. جنس روی پروتزها نیز مختلف بوده و ممکن است صاف یا زبر باشد. البته شکل آنها هم فرق میکند؛ بعضی گرد است و بعضی نیز مانند یک قطره اشک بوده که قسمت فوقانی آن باریکتر و پایین آن پهنتر و بزرگتر است. انتخاب آن نیز به عهده بیمار است.
روش افزایش حجم سینه ها یا برای بازسازی سینه هائی که افتادگی شدید دارند مناسب نمی باشد و اگر شما بخواهید که همزمان سینه های شما بزرگ تر به نظر برسد و در سطح بالاتری قرار گیرد باید از جراحی (بالابردن سینه) و گذاشتن همزمان پروتز سینه استفاده نمائید. البته گاها این دو عمل را نمی توان همزمان انجام داد بلکه باید با فاصله انجام گیرد (انجام دو عمل جراحی با فاصله مشخص). جراح پلاستیک شما در تصمیم گیری شما را کمک خواهدکرد.
در بافت پستان مقدار زیادی الیاف کلاژنی با خاصیت انقباضی وجود دارد که ممکن است با ورود جسم خارجی مانند پروتز، تحریک و منقبض شود. به دنبال انقباض کلاژنها بهتدریج درد ایجاد میشود و پستان شکل قبلی و متناسب خود را ازدست میدهد. علت این پدیده هنوز ناشناخته است ولی ممکن است عواملی در کم و زیاد کردن احتمال بروز این مشکل نقش داشته باشند.
تجربه نشان میدهد اگر سطح پروتز ناصاف باشد و زیر عضله تعبیه شود، احتمال بروز فیبروز کمتر خواهدشد. صاف بودن پروتز و قرار دادن آن زیر بافت پستان یا آغشته کردنش قبل از جایگذاری، احتمال بروز فیبروز را بالا میبرد. وقتی پروتز در بیماری درد ایجاد میکند، اولین راهکار، تجویز داروهای مسکن است.
گاهی هم داروهای کورتونی طولانیاثر تزریق میشود به این امید که بتوان روند تشکیل فیبروز را متوقف کرد ولی این اقدامها تقریبا بینتیجهاند. این افراد اغلب از درد زیادی رنج میبرند و به نظر میرسد که از جراحی دوباره هم نگران هستند ولی میتوانند بلافاصله بعد از خارج کردن پروتز قبلی، پروتز جدیدی بگذارند. البته باید بدانند که احتمال فیبروزه شدن پروتز بعدی هم وجود دارد. ماساژدادن پستان چند هفته بعد از عمل برای باز کردن فضای کافی در اطراف پروتز تا حد زیادی احتمال بروز فیبروز را کاهش خواهد داد.
داشتن سلامت جسمی، داشتن توقعات واقعی بلوغ کامل سینه ها (حداقل 18 سال در موارد کوچکی سینه ها)، احساس ناراحتی از کوچک بودن سینه ها، بدشکل شدن سینه ها بدنبال حاملگی، کاهش وزن، افزایش سن، عدم تقارن سینه ها، یکی یا هر دو سینه رشد کافی نداشته باشند.
تا به حال مشکل خاصی گزارش نشده است، فقط کسانی که پروتز سینه دارند حتما باید برای سونوگرافی یا رادیوگرافی به رادیولوژیستی مراجعه کنند که در این باره تجربه دارد. ضمن این که وجود پروتز، ماموگرافی یا سونوگرافی را کمی با مشکل مواجه میکند.
شیردهی چطور؟
در شیردهی هیچ تاثیری ندارد، زیرا پروتز در دو نقطه جای داده میشود؛ زیر بافت پستان یا زیر بافت عضله. خونرسانی بافت پستان نیز تغییر نمیکند. خانمی که به طور ذاتی توانایی شیردهی دارد، با پروتز نیز میتواند این کار را انجام دهد.
دوام آن چقدر است؟
به نظر من تا وقتی ضربه جدی به پروتز وارد نشده، مشکلی برای آن بهوجود نمیآید.
آیا پروتزگذاری عوارضی هم دارد؟
بله، این عوارض به دو دسته کوتاهمدت و درازمدت تقسیم میشوند. از شایعترین عوارض کوتاهمدت میتوانیم به عفونت اشاره کنیم. به طور کلی ورود هر جسم خارجی در بدن میتواند احتمال عفونت را بالا ببرد. در درازمدت هم شایعترین عارضه، کپسولار کانترکچر است.
وقتی بافت خارجی درون بدن قرار میگیرد، بدن یک لایه همبندی کیسهمانند را به دور آن تشکیل میدهد و بافت خارجی را درون کیسهای حبس میکند. این حالت ممکن است باعث شود بافتهای کلاژنی اطراف دچار انقباضشده و پروتز را تحت فشار قرار دهد. شرایط بهوجود آمده شکل پروتز را تغییر میدهد و به دنبال آن شکل سینه نیز تغییر میکند و بدشکل میشود. البته درد نیز ایجاد میشود. پس علامت اصلی در درازمدت، درد و ایجاد نامنظمی در شکل سینه است.
میزان شیوع این آسیب زیاد است؟
آمارهای مختلفی ارائه میشود؛ بین 3 تا 30 درصد، ولی به نظر من 3 درصد بیشتر به واقعیت نزدیک است.
اندازه پروتز را همیشه بیماران تعیین میکنند؟
اندازه پروتز با همفکری بین پزشک و بیمار تعیین میشود. البته ما استانداردهایی داریم که باید به آنها دقت کنیم؛ یعنی دور سینه با دور باسن باید تناسب داشته باشد. ولی در ایران شایعترین شکایتی که بیمار بعد از عمل جراحی دارد، این است که ای کاش پروتز بزرگتری انتخاب میکرد.
پروتزها در خانمهایی که مثلا به دلیل بیماری سرطان سینه قسمتی یا تمام بافت سینه خود را از دست دادهاند نیز کاربرد دارد؟
علاوه بر سرطان سینه، بیماریهایی وجود دارد که به طور مادرزادی یک طرف قفسه سینه رشد خوبی ندارد و فرد دچار نوعی عدم تقارن در دو طرف بدنش میشود. در این مواقع باید بازسازی انجام شود. برای این کار سینه را کمی پاکسازی کرده؛ یعنی بافتهای اضافه را بر میداریم و پروتز میگذاریم، اما مشکل اینجاست اگر پروتز را به تنهایی بگذاریم زیر پوست نازک بدن براحتی قابل لمس است به همین دلیل از راه دیگری که تزریق چربی است برای ترمیم استفاده میکنیم تا سینه طبیعیتر به نظر برسد.
چربی از ناحیهای از شکم گرفته میشود که از نظر جنس شباهت بیشتری به بافت سینه دارد. چربی به ناحیه سینه تزریق میشود و بعد از این که ضخامت مشخصی پیدا کرد، پروتز را زیر آن جای میدهیم ولی راه خیلی بهتر این است که چربی از ناحیه تحتانی شکم بخصوص در خانمی که زایمان هم داشته گرفته و از طریق تزریق به سینه منتقل شود. ممکن است این چربیها
بهتنهایی بتواند حجم کافی تولید کند (یعنی بتوان شکلی مانند سینه مقابل به دست آورد) اگر نتوانیم این کار را بکنیم مجبور به استفاده از سیلیکون خواهیم بود.
آیا تزریق چربی روش بهتری نیست؟
خیر، برای تزریق چربی حداقل به 300 سیسی چربی نیاز داریم. به دستآوردن این حجم از چربی کار دشواری است و خیلی از بدنها چنین بافتی ندارند و خاصیت این بافت این است که هر چقدر بیشتر تزریق شود، احتمال جذبش بالاتر میرود. مثلا وقتی در صورت ده سیسی چربی تزریق میکنیم، ممکن است فقط
3 سیسی آن باقی بماند و نیاز به چند بار تزریق داشته باشیم. در سینه نیز به همین ترتیب است و همیشه نمیتوانیم نتیجه صد درصد و قطعی از این راه به دست آوریم.
عوارض عمومی جراحی پروتز سینه را میتوان به عوارض زیر تقسیمبندی نمود:
الف: خونمردگی و تورم: بروز خونمردگی و تورم پس از عمل جراحی پروتز سینه در ناحیه برش جراحی و اطراف آن پدیدهای عادی است، میزان و اندازه این تورم و خونمردگی نیز بر حسب شرایط بیمار متفاوت است و ممکن است در ناحیه برش جراحی، زیر خط سینه و ناحیه خط وسط قفسه سینه باشد. در هر صورت این تورم و خونمردگی با گذشت زمان و حداکثر ظرف مدت هفت تا ده روز از بین میرود.
ب: درد: درد پس از عمل قسمتی اجتناب ناپذیر از پیامدهای عمل جراحی است. ولی در جراحی پروتز سینه خصوصاً اگر پروتز در ناحیه زیر عضله بزرگ سینهای باشد، نسبت به سایر اعمال جراحی زیبایی کمی بیشتر است. خوشبختانه امروزه با استفاده از داروهای ضد درد و شلکنندههای عضلات که در ناحیه عمل و محل قرار گرفتن پروتز تزریق میشود از میزان این درد پس از عمل کاسته شده است.
ج: جا و اثر زخم: یکی از عوارض مورد توجه تمام بیماران در اعمالی که با برش جراحی انجام میشود، به وجود آمدن جا و اثر زخم جراحی است. همانطوری که میدانید برشهای مرسوم عمل پروتز سینه، برش دور هاله سینه و برش روی خط زیر سینه است، از این دو برش معمولاً اثر برش خط زیر سینه به سبب وجود چین طبیعی با اثر و جای بسیار کمتری همراه است، برش دور سینه نیز در غالب اوقات با اثر و جای کمی همراه خواهد بود.
از عوارض مخصوص عمل بزرگ کردن سینه با پروتز میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
الف: حس نوک سینه: مسئله تغییرات حس نوک سینه غالباً در مورد برش دور هاله سینه مطرح میشود. البته یکی از دلایل تغییر حس نوک سینه فشار پروتز بر روی پوست است که گاهی اوقات در مورد هر دو برش عمل پروتز سینه دیده میشود و کاملاً موقتی است. در مورد برش دور سینه نیز اگر اختلالی در حس نوک سینه به وجود آید موقتی است و نباید به صورت طولانی مدت مشکل عمدهای ایجاد نماید.
ب: تشکیل کپسول فشارنده: یکی از عوارض نسبتاً نادر عمل پروتز سینه تشکیل کپسول فشارنده در دور پروتز است، خوشبختانه امروزه با تولید پروتزهای جدید که با تکنولوژی جدیدتر تولید میشوند از میزان بروز این عارضه کاسته شده است ولی به هر حال اگر چنانچه کپسول فشارندهای اطراف پروتز تشکیل شود، علایمی چون درد سینه، ثابت شدن و عدم تحرک پروتز و در نهایت بدشکلی سینه به وجود میآید. در این شرایط باید بیمار تحت عمل مجدد و تعویض پروتز قرار گیرد.
در واقع نباید این مشکل را جزء عوارض پروتز سینه مطرح کرد ولی به سبب کثرت سوال بیماران در این مورد بهتر است به آن نیز اشاره کرد. اصولاً پروتز سینه را نباید تعویض کرد مگر اینکه بیمار با آن دچار مشکل شده باشد. این مشکلات عبارتند از:
● تشکیل کپسول فشارنده
● پارگی پروتز
● تغییر سایز بیمار
● تغییر وضعیت پوست و نسوج بیمار
در مورد کپسول فشارنده و پارگی پروتز قبلاً توضیح داده شده است ولی یکی از مشکلاتی که ممکن است بیماران با گذر زمان با پروتز خود پیدا کنند، تغییر سایز و وضعیت پوست و نسوج بیمار است، پروتز به سبب مصنوعی بودن خود در گذر زمان وضعیت ثابتی دارد و تغییر سایز پیدا نمیکند، ولی بیماران با گذر زمان دچار چاقی و لاغری و پیری میشوند و در اثر این تغییرات پوست و نسوج زیرین آن به تدریج قوام و کیفیت خود را از دست میدهند. به این ترتیب پروتز دیگر با شرایط جدید پوست و نسوج نگهدارنده همخوانی ندارد و به همین دلیل است که ممکن است پس از گذشت چندین سال لازم باشد تا یک عمل ترمیمی بر روی سینه انجام شود و شاید لازم باشد سایز پروتز را نیز بر حسب شرایط و نیاز بیمار تغییر داد.
پاره شدن پروتز
یکی از عوارض احتمالی و بسیار نادر، پاره شدن پروتز است. در حال حاضر و با تکنیکهای جدید، پروتزها به ترتیبی ساخته میشوند که حتی با فشارهای زیاد دچار پارگی نشوند، البته اصابت اجسام نوکتیز، اصابت گلوله و تصادفات بسیار شدید از این قاعده مستثنی هستند. ولی در هر صورت و به صورت بسیار نادر ممکن است پروتز پاره شود. در صورت پاره شدن پروتز، بیمار ممکن است یکی از علایم زیر را تجربه نماید:
● احساس حالت برآمده در گوشهای از سینه بر روی پروتز
● تغییر شکل پروتز
● احساس درد در نقطهای خاص از جدار پروتز که با تورم همراه است
بهترین راه تشخیص پارگی پروتز انجام MRI است و چنانچه پارگی پروتز تایید شود باید با جراجی مجدد آن را تعویض نمود.
ماندگاری پروتزهای سینه
مثل هر محصول ساخت دست بشر، پروتزهای سینه نیز تا ابد باقی نمی مانند. گرچه بسیار قوی و مقاوم هستند (حتی در برابر فشار)، ولی مستعد کهنه شدن و فرسایش در طول زمان می باشند. به عبارت ساده تر، پوسته خارجی پروتز سینه، بالاخره کهنه و نازک شده و نهایتا از بین می رود. اگرچه از نظر کلینیکی تشخیص آن مشکل می باشد. گهگاهی کسی ممکن است تشخیص دهد که سینه کمی صاف شده است یا شکل آن تغییر پیدا کرده است. اما اکثرا به ندرت قابل توجه و دید است.
به علت ایجاد کپسول اطراف پروتز گاهی اوقات بطور گول زننده ای تشخیص پارگی صورت نمی گیرد. کهنه شدن و یا پاره شدن در میان افراد مختلف متفاوت است. بنابراین یک زن که ورزش ها و تمرین های فیزیکی زیادی مثلا چندین ساع در روز به طور مرتب انجام می دهد و سینه هایش حرکت زیادی می کند (مربی های ایروبیک، دوندگان ماراتن، سوارکاران و...) نسبت به کسانی که تمرینات و تحرکات کمتری دارند، بیشتر فرسوده و پاره می شوند.
در اولین نگاه منطقی است، فرض کنیم و بدانیم که پروتزهای سینه در این حالت ها زودتر از بین می روند؛ بنابراین به منظور داشتن یک ارزیابی مناسب برای حالت و موقعیت پروتزهای سینه شما بهترین توصیه و پیشنهاد این است که توسط پزشک و متخصص به طور منظم بعد از 10-15 سال که از عملتان گذشت معاینه شوید و اگر لازم بود سونوگرافی انجام دهید.
معمولا چنین جراحیهایی برشهایی را هم بر جای میگذارد. آیا ناحیه برش را میتوان از بین برد؟
از راههای مختلفی میتوان پروتز را گذاشت؛ از راه زیر بغل، از راه زیر سینه و از طریق برشی در ناحیه هاله سینه. ولی به نظر من راه زیر بغل روش مناسبی نیست، زیرا نمیتوان سیلیکون را بهدقت جاگذاری کرد. ولی دو روش دیگر بهتر است. برش زیر سینه برشی شش تا هفت سانتیمتری است که بعد از یک سال، خط کمرنگی از آن باقی میماند. دور هاله قهوهای سینه هم کمترین جلب توجه را میکند. البته در مواردی که از طریق دور هاله سیلیکون وارد میشود باید به قطر آن توجه داشته باشیم.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
بامداد :کبد چرب (Fatty liver) بیماری خاموش و شایع درجهان است که حاصل بی تحرکی، رژیم غذایی نامناسب، استعمال دخانیات، استفاده از فست فودها و رشد فزاینده پدیده چاقی در دنیاست.
به گزارش ایرنا،کبد چرب عارضه ای است که به دلیل شیوه زندگی کم تحرک، مصرف غذاهای چرب، شیرین و پرکالری بوجود می آید و محققان پیش بینی می کنند کهکبد چرب تا چند سال آینده به یک تهدید جدی و شایع برای سلامت کبد تبدیل می شود.
وجود چربی در کبد طبیعی است ولی زمانی که این میزان افزایش یابد، یعنی بیش از ۵ تا ۱۰ درصد از وزن کبد شود، عارضه ای به نام کبد چرب به وجود می آید.
این بیماری در مراحل اولیه هیچ علامت خاصی ندارد و با گذشت زمان و پیشرفت بیماری علایمی مانند احساس خستگی، کاهش وزن و اشتها، زرد شدن پوست، ضعف، حالت تهوع، سردرگمی و اختلال حافظه در بیمار دیده می شود. بزرگ شدن کبد، احساس درد در مرکز و قسمت فوقانی راست شکم و تیره شدن پوست گردن و زیر بغل یا مشاهده لکه های تیره، برخی از علایم دیگر کبد چرب هستند.
کبد یکی از اندام های بزرگ سمت راست شکم است که حدود ۱٫۳۶ کیلوگرم وزن دارد. مهمترین وظیفه کبد، فیلتر کردن خونی است که از دستگاه گوارش وارد کبد می شود و قرار است در سراسر بدن جریان یابد. تمام مواد سمی و مضر خون در کبد جدا می شوند. کبد با تولید صفرا، چربی غذا را تجزیه کرده و آن را تبدیل به انرژی می کند. ذخیره قند بدن نیز به عهده کبد است.
تولید و سنتز عناصر مهم پلاسمای خون و ذخیره برخی از مواد مغذی از جمله ویتامین ها و آهن نیز به عهده کبد است. سم زدایی، تنظیم هورمون، سنتز پروتئین، هضم غذا و تجزیه سلول های قرمز خون نیز از مهمترین وظایف کبد به شمار می آیند.
** ابتلای ۳۰ درصد ایرانی ها به کبد چرب
دکتر اکرم پورشمس فوق متخصص بیماری گوارش و کبد در گفت وگو با خبرنگار علمی با اشاره به اینکه مطالعات انجام شده در کشور نشان می دهد که شیوع بیماری کبد چرب در ایران حدود ۳۰ درصد است ، گفت: کبد چرب بیماری شایعی است که می توان آن را با سبک زندگی افراد مرتبط دانست.
دکتر اکرم پورشمسافزود: کبد یکی از مهمترین اعضای بدن است و انسان نمی تواند بدون آن زنده بماند و ضروری است در صورت ابتلا به بیماری های کبدی و از جمله کبد چرب آن را به خوبی درمان کند.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران اضافه کرد: بیماری کبد چرب در افرادی شایع تر است که مبتلا به اضافه وزن، چاقی، بیماری دیابت، اختلال در چربی خون و بیماری های سندرم متابولیک ( اختلال اصلی سوخت قند و چربی در بدن ) هستند.
پورشمس با بیان اینکه در بیماری کبد چرب علائم اولیه وجود ندارد، تصریح کرد: تشخیص کبد چرب با انجام آزمایش خون یا سونوگرافی صورت می گیرد.
**علل ابتلا به کبد چرب
پورشمس با بیان اینکه ابتلا به کبد چرب به چندین عامل بستگی دارد گفت: چاقی و اضافه وزن ، بیماری دیابت ، تغذیه نامناسب ، مصرف غذاهای بسیار چرب و اختلال در چربی خون ازعواملی هستند که می تواند فرد را به درجاتی از کبد چرب مبتلا سازد.
وی یاد آورشد: مصرف بیش از اندازه برخی از داروها مانند داروهای کورتن دار و هورمونی نیز منجر به تجمع چربی در کبد می شود و می تواند در دراز مدت به کبد نیز آسیب برساند. همچنین استعمال دخانیات و مصرف الکل در بروز کبد چرب به اثبات رسیده است.
**چاقی از عوامل مهم کبد چرب
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه کبد چرب در افراد چاق و دارای اضافه وزن شایع تر است، گفت:کم تحرکی و مصرف غذاهای چرب سبب شده که مردم روز به روز وزنشان افزایش یافته وهمین افزایش وزن، چاقی را به دنبال خواهد داشت.در افراد چاق بیماری های اختلال چربی خون ،دیابت و همچنین سندرم متابولیک بیشتر است و این عوامل می تواند زمینه بیماری کبد چرب در فرد را افزایش دهد.
پورشمس تاکید کرد: کبد چرب قابل درمان است و بیماران با کاهش وزن، تغییر شیوه زندگی ، افزایش فعالیت های جسمانی ، اصلاح برنامه غذایی و کنترل بیماری دیابت و چربی خون می توانند بیماری خود را به خوبی درمان کنند.
**ورزش اولین و مهمترین قدم در درمان کبد چرب
پورشمس با بیان اینکه ورزش کردن صرفنظر از میزان و شدت آن اولین و مهم ترین قدم در درمان این بیماری است، گفت: کاهش وزن و ورزش از مهمترین روش های درمان کبد چرب است و ۹۰ درصد بیماران کبد چرب با تغذیه و رژیم غذایی سالم می توانند بهبود یابند.
وی اضافه کرد:ورزش کردن و انجام فعالیت های بدنی برای بیماران کبد چرب بسیار مفید بوده و بهتر است این افراد حداقل روزانه ۳۰ دقیقه ورزش و پیاده روی را در برنامه زندگی خود بگنجانند.
این فوق تخصص گوارش و کبد اظهار کرد :افراد چاق بهتر است به آرامی و تحت نظر پزشک وزن خود را کاهش دهند و برای کاهش وزن در قدم اول برنامه های رژیم غذایی خود را محدود و کنترل کرده و در کنار آن ورزش و تحرک خود را افزایش دهند.
** اصلاح الگوی غذایی
فوق تخصص گوارش و کبد با اشاره به اینکه اصلاح الگوی غذایی می تواند از بروز بسیاری از بیماری به خصوص ابتلا به کبد چرب در افراد جامعه پیشگیری کند، افزود: ابتلا به کبد چرب با تغذیه نامناسب درارتباط است و مصرف بیش از اندازه چربی ها و غذاهای آماده و فست فودها و همچنن رژیم غذایی غنی از قندها به در بدن تبدیل به ذخیره چربی شده می تواند زمینه ابتلا به کبد چرب را افزایش دهد.
پورشمس با توصیه بر اینکه حذف چربی های اشباع شده از رژیم غذایی بهتر است، صورت گیرد، گفت :در تهیه غذا بهتر است از روغن های حیوانی امتناع کرد و به جای آن از روغن های گیاهی و مایع برای کاهش ابتلا به بیماری ها به خصوص کبد چرب مصرف کرد.
به گفته این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران روزانه باید ۵ وعده میوه و سبزی تازه در برنامه غذایی افراد گنجانده شود و مصرف گوشت قرمز را محدود و به جای آن از ماهی و مرغ استفاده شود.
پورشمس افزود:افراد مبتلا به این بیماری ازاستعمال دخانیات،مصرف شیرینی و تنقلات ، کله پاچه و غذاهای سرخ کردنی که منجر به افزایش اختلال در چربی و قند خون می شود خودداری کنند.
اخبار پزشکی – ایرنا
در بارداریهای خانمها ، گاهی بیش از یک تخمک و اسپرم تشکیل نطفه داده و جنینهای دوقلو یا چند قلو درون رحم تشکیل میشوند .به گزارش ایران ناز علائم بارداری دوقلو و خطرات آنرا در ادامه میخوانید .
خانم های باردار با داشتن این علائم از داشتن دوقلو مطمئن شوندفرناز مشیری جراح و متخصص زنان و زایمان با بیان اینکه دو علائم بارداری دو قلویی تفاوت زیادی با تک قلویی ندارد، گفت: به جز برخی علایم خاص مانند تهوع و استفراغ که در بارداری دو قلویی ممکن است شدیدتر شود کمردرد بیشتر به خاطر وجود دو جنین در شکم مادر و بدتر شدن گودی کمر از علائمی هستند که در چند قلویی ممکن است بروز کند.
وی ادامه داد: در بارداری دو قلویی به دلیل اینکه وزن دو کودک بیش از یک جنین است و دو جنین فضای بیشتری را در شکم مادر اشغال میکنند دردهای شکمی بیشتر ظهور میکند.
این جراح و متخصص زنان و زایمان با اشاره به خطرات بارداری دو قلویی گفت: در چند قلویی خطر زایمان زودرس افزایش پیدا کرده و به دلیل احتمال خفگی جنینها زایمان زودتر از حد معمول انجام میشود. علاوه بر این وجود ارتباط خونی از طریق جفت و بند ناف بین جنینها خطراتی را نیز به همراه دارد.
وی اظهار داشت: در صورت ارتباط خونی دو جنین ممکن است یکی بهتر رشد کرده و دیگری رشد خوبی نداشته باشد، همچنین در اثر رسیدن خون زیاد به یک جنین قلب وی با مشکل مواجه شده و مغز و اندامهایش بزرگتر میشود و گاهی نیز ممکن است یک جنین با کمخونی بیش از حد جانش به خطر بیفتد که این خطرات در بارداری تک قلویی وجود ندارد.
مشیری با بیان اینکه در این موارد گاهی لازم است در داخل شکم مادر اقداماتی انجام شود، افزود: برای رفع این مشکلات گاهی در داخل شکم مادر به کمک تجهیزات پزشکی اقداماتی انجام می شود اما در مواردی نیاز به اقدام خاصی تا زمان تولد نیست.
وی با اشاره به عواملی که بارداری چند قلویی را افزایش میدهد، گفت: برخی داروها، سابقه خانوادگی از علل بارداری چند قلویی بوده اما معمولا روشهای کمک بارداری عامل بروز بارداریهای چند قلویی هستند
این جراح و متخصص زنان و زایمان عنوان کرد: در صورتی که در تست بارداری خون، پزشک عدد هزار و 500 یا بالاتر را مشاهده کند بلافاصله درخواست یک سونوگرافی کرده تا از بارداری داخل یا خارج رحمی، بارداری پوچ و چند قلو بودن جنینها اطلاع پیدا کند.
مطالب مرتبط:
دوقلوهای بهم چسبیده ای که تازه هم را دیدند+تصاویر
عکس هایی از دوقلوهایی با سرهایی به هم چسبیده
دردسر عجیب ازدواج این دوقلوها با یکدیگر (عکس)
متخصص تغذیه گفت: بسیاری از عفونتها که در افراد معمولی ایجاد بیماری نمیکند، در کسانی که با کمبود ویتامین A مواجه هستند ایجاد عفونتهای سنگین و کشنده میکند.
متخصص پزشکی ورزشی گفت: درصورتی که هورمون رشد بعد از 18 سالگی به شکل مصرفی وارد بدن شود باعث پهن شدن استخوان میشود و به مرور زمان نیز به علت افزایش فشار مغز، سردردهای دائمی را در فرد ایجاد میکند و باعث پرخاشگری، بیخوابی و ضخیم شده صدا میشود.
این متخصص پزشکی ورزشی، سلامت رشد طولی افراد را مدیون ژنتیک،نوع تغذیه و هورمون رشد دانست و افزود: درصورتی که هورمون رشد بعد از 18 سالگی به شکل مصرفی وارد بدن شود، نه تنها منجر به رشد طولی ورزشکاران نمیشود، بلکه باعث پهن شدن استخوان شده و به مرور زمان به علت افزایش فشار مغز، سردردهای دائمی در فرد بروز کرده و باعث پرخاشگری، بیخوابی و ضخیم شده صدا در وی می شود.
کاویانی همچنین در خصوص عوارض مصرف هورمون رشد پس از 18 سالگی توسط افراد و ورزشکاران گفت: مصرف اضافه هورمون رشد ، بی شک روی فعالیت سایر هورمون های بدن تاثیر سوء می گذارد ، زیرا تحت چنین شرایطی به غده هیپوفیز پیام می رسد که ترشح هورمون رشد را متوقف کند.
این متخصص پزشکی ورزشی تاکید کرد: با توقف ترشح هورمون رشد توسط غده هیپوفیز، عملکرد غدد تیروئید و جنسی نیز دچار اختلال می شود.
وی به ورزشکاران توصیه کرد به هیچ عنوان هورمون رشد نباید بعد از 18 سالگی، مصرف شود در غیر اینصورت مصرف هورمون رشد، دوپینگ قلمداد می شود.
کاویانی همچنین درباره ورزش های مناسب دوران سالمندی گفت: برای تجویز نسخه ورزشی برای سالمندان ابتدا باید این قشر را در سه رده سنی 60 تا 70سال، بین 70 تا 80 سال و بالاتر از 80 سال در نطر گرفت اما نکته مهم پایه ریزی ورزش سالمندان بر دو اصل اساسی است، اینکه میزان افتادن و سقوط سالمندان کاهش یابد و نکته بعدی اینکه ورزش در سالمندان از عوارض بیماری های این دوران چون پوکی استخوان جلوگیری کند.
وی در ادامه از سالمندان خواست از حرکات ورزشی که منجر به چرخش ناگهانی در ناحیه ستون فقرات شده یا حرکاتی که پیچ های ناگهانی دارند،پرهیز کنند.
این متخصص پزشکی ورزشی با بیان اینکه برای سالمندان ورزشهای انعطاف پذیر و تعادلی حداقل 5 روز در هفته و همینطور پیاده روی توصیه می شود.
وی درباره افراد سالمند مبتلا به بیماری آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) گفت: در صورت التهاب و تورم مفصل، بهتر است فرد با چنین مفصلی ورزش نکند و ضمن مصرف منظم داروها سعی کند قبل از انجام هرگونه حرکت ورزشی بدن را با شدت کم گرم کند تا امکان خون رسانی به عضلات فراهم شود.
کاویانی با بیان اینکه سالمندان مبتلا به آرتریت روماتوئید به علت اینکه نیم تا یکساعت دچار خشکی صبحگاهی اند توصیه کرد: انجام هرگونه حرکت ورزشی در صبح همراه با درد است، بنابراین بهترین زمان ورزش در این افراد در ساعات میانه روز است.
وی همچنین به سالمندان بالای 80 سالی که مبتلا به آرتروز بوده و توان انجام حرکات ورزشی را ندارند پیشنهاد کرد: حرکاتی که همراه با سقوط نبوده و مفصل را درگیر نمیکند و نیز شنا برای این دست سالمندان مفید است علاوه بر آن حرکاتی به مانند پدال زدن حس خوبی برای مفاصل مچ و کف پا، ایجاد می کند که این وضعیت کمک می کند تا فرمانها و سیگنالهای تحریکی به منطقه نخاع و ناحیه تعادلی مغز رسیده و به بهبودی آنها منجر شود.
این متخصص پزشکی ورزشی استفاده از جوراب واریس درزمان پیاده روی را ضروری دانست و تاکید کرد: هرگونه پیاده روی بالای 20 دقیقه، مستلزم پوشیدن جوراب واریس است و اگر ضخامت این جورابها فرد را آزار می دهد، جوراب های ظریف و با برندهای شناخته شده ،توصیه می شود.
کاویانی درمورد افزایش وزن در دختران نیز اظهار داشت: برای افزایش وزن در دختران ابتدا باید فرد به لحاظ کم خونی، شرایط فعالیت غده تیروئید و سایر بیماریها بررسی شود، همینطور وضعیت روحی ، استرس و کم اشتهایی و شرایط بلوغ و قاعدگی او بررسی شود.
وی افزود: در ادامه اگر BMI و توده بدنی فرد زیر 18 و نیم باشد (یعنی ترکیب وزن در مجذور قد به متر) یعنی او لاغر است ،بنابراین با در نظر گرفتن این موارد می توان به دختران لاغر 3 جلسه ورزش مقاومتی با وزنه متوسط و با استراحت های 2 تا 3 ثانیه توصیه کرد.
به گفته این متخصص پزشکی ورزشی کاهش وزن نباید در طول هفته بیش از نیم تا یک کیلوگرم باشد و بهتر است کاهش وزن علاوه بر رژیم غذایی همراه با ورزش باشد.
وی درپایان به شناگرانی که شدت ورزش را به یکباره در طول هفته افزایش می دهند توصیه کرد: این عمل منجر به آسیب رساندن به شانه ها می شود لذا ورزشکاران باید میزان و شدت ورزش را 10 تا 15 درصد نسبت به جلسات قبل افزایش دهند.
وی ادامه داد: بر اساس شواهد موجود، جامعه به سرعت دوران گذر تغذیه ای را پشت سر می گذارد که نشانه های هشدار دهنده آن، گسترش بیمارهای قلبی و عروقی به عنوان اولین عامل مرگ و میر ناشی از بیماری های غیر واگیر دار و نیز دیابت، انواع سرطان ها و چاقی در سطح کشور به ویژه شهرهای بزرگ اســت.
شایگان، اظهار کرد: از عوامل مهم زمینه ساز این مهم میتوان به سبک زندگی شهر نشینی، عدم تحرک، استرس ها و نیز عامل مهم دیگر یعنی فرهنگ و عادات نادرست غذایی، تمایل مردم به مصرف غذاهای آماده به مصرف چرب به ویژه فست فود اشاره کرد.
کارشناس مواد غذایی گروه روغن های خوراکی اداره کل نظارت بر فراورده های غذایی سازمان غذا و دارو، عنوان کرد: این عوامل در کاهش سن سکته نیز بی تاثیر نبوده اســت. لذا در جامعه امروز، مرگ و میر افراد میان سال و جوان ناشی از سکتههای قلبی و بروز بیماری های مزمن اصلاً دور از انتظار و شگفت انگیز نیست.
شایگان، تصریح کرد: فقدان یا ناکار آمدی افراد متخصص، درست در زمانی که هزینه های سنگین برای تحصیلات آنها به اتمام رسیده و زمان خدمت به میهن فرارسیده، خسارات جبران ناپذیر اقتصادی بر پیکره دولت و نیز مالی و روانی بر خانواده ها تحمیل می شود.
وی بیان کرد: در این میان نقش روغن ها وچربی ها در تغذیه انسان یکی از مهمترین زمینههای مورد بررسی در علم تغذیه بوده اســت.
این کارشناس با بیان اینکه فوائد وخطرات ناشی از مصرف چربی های خوراکی همواره در منابع علمی ورسانه های جمعی مطرح می شود، گفت: اهمیت این گروه از مواد غذایی به گونه ای اســت که نه تنها از دیدگاه سلامت بلکه از جنبه های تجارت جهانی نیز اهمیت فوق العاده ای دارد.
شایگان، با اشاره به اینکه در سال های اخیر، شاهد تغییرات وسیعی در سبک زندگی و نحوه تغذیه مردم هستیم، افزود: تمایل و گرایش جوانان به صرف غذاهای آماده، چرب و یا سرخ شده در روغن های خوراکی وضعیت جدیدی را رقم زده به گونه ای که مصرف روغن های خوراکی در دهه اخیر چندین برابر شده اســت و به تبع آن تولید جهانی اینگونه محصولات همچنان رو به افزایش اســت.
کارشناس مواد غذایی گروه روغن های خوراکی اداره کل نظارت بر فراورده های غذایی سازمان غذا و دارو خاطرنشان کرد: روغن های گیاهی در مقایسه با روغن های حیوانی به دلیل عاری بودن آنها از کلسترول و همچنین پائین بودن میزان اسیدهای چرب اشباع و بالا بودن اسیدهای چرب غیر اشباع ، برای مصرف سالم تر بوده و قابل توصیه اســت.
وی ادامه داد: با این وجود امروزه مصرف غذاهای سرخ شده در سرتاسر دنیا به ویژه در کشورهای در حال توسعه به شدت رو به افزایش اســت.
شایگان تاکید کرد: متأسفانه دریافت اسیدهای چرب اکسید شده از طریق مواد غذایی در روغنی که به کرات مورد استفاد ه قرار می گیرد ، نیز افزایش یافته و خود به تهدیدی برای سلامتی مصرف کنندگان تبدیل شده اســت.
وی اظهار کرد: متأسفانه عرضه کنندگان اینگونه مواد غذایی به دلیل افزایش قیمت جهانی روغنهای خوراکی به منظور صرفه جویی و سودجویی به استفاده نادرست از روغن های خوراکی در سطح عرضه مبادرت میکنند.
این کارشناس گفت: زمانیکه روغن سرخ کردنی در دمای بالا مورد استفاده قرار می گیرد ،هیدرو پراکسید ها و آلدئیدها تشکیل می شود و این مواد و ترکیبات سمی به سهولت جذب غذا شده و نهایتا" پس از جذب در دستگاه گوارش وارد سیستم گردش خون میشوند.
شایگان، در پایان افزود: پژوهشگران در گزارش های علمی به افزایش قابل ملاحظه فشارخون پس از مصرف غذاهای سرخ شده در روغن های همچون سویا و پالم که چندین بار مورد استفاده قرار گرفته اند، اشاره کردهاند و اخیراً تغییرات ماده ژنتیکی و غیر طبیعی شدن ژنها و نیز اختلالات بافت شناسی نیز گزارش شده اســت.
مایع های شست وشوی لباس حاوی مواد بسیار سمی هستند که بسیاری از کودکان آنها را به خاطر رنگی یا ژله ای بودنشان با مواد خوراکی اشتباه گرفته و می خورند.
ورود این مواد سمی در بدن می تواند عوارض خطرناکی مانند سوختگی مجاری گوارشی، مشکلات تنفسی، کوری موقت و رفتن به کما را به دنبال داشته باشد.
بر اساس آمارها حدود 2000 کودک پنج ساله در طی پنج سال بیش از یکبار در روز تجربه خوردن مایع های رنگارنگ و ژله ای شوینده را داشتند.
طبق گزارش های منتشر شده،طی 5 سال گذشته 2 میلیون کودک با خوردن مواد شوینده گرفتار عوارض بسیار خطرناک و جبران ناپذیری شدند، به عنوان مثال دختری17 ماهه به نام جنی پس از خوردن مایع لباسشویی که شبیه ژله رنگی بوده یک هفته در بخش مراقبت های ویژه بستری شد.
پزشکان در درویدای ایرلند اظهار داشتند: اگر جنی کمی دیرتر به بیمارستان می رسید به کما می رفت اما با واکنش سریع مادرش جان سالم به در برد.
شیلا مریل، مشاور بهداشت عمومی در انجمن سلطنتی برای پیشگیری از حوادث این چنینی، اظهار داشت: باید همه مواد شیمیایی و شوینده خانگی دور از دسترس کودکان و در یک کمد قفل دار نگه داری شوند تا جان کودکان کمتری به خطر بیفتد.
باشگاه خبرنگاران