توصیه‌های غذایی برای دوران بارداری

***

بدون شک سلامت غذا و رژیم غذایی سالم برای خانم‌های باردار از اهمیت زیادی برخوردار است، اما در این میان باورهای زیادی درباره مصرف مواد غذایی وجود دارد که با هم به چهار باور غذایی شایع دوران حاملگی می‌پردازیم.

یخ زده‌ها خوب است یا بد؟

آیا شما هم جزو افرادی هستید که فکر می‌کنید مصرف خوراکی‌های فریز شده در مقایسه با محصولات تازه ارزش غذایی کمتری دارند و مناسب خانم‌های باردار نیستند؟ فریز کردن مواد غذایی شرایط خاص خود را دارد که اگر رعایت نشود روی ارزش غذایی آنها تاثیر منفی می‌گذارد. در مورد گوشت هم باید گفت فریز کردن یک روش مناسب برای نگهداری طولانی‌مدت این ماده غذایی است. البته طی فرآیند انجماد مقدار بسیار کمی از مواد مغذی مثل ویتامین‌ها، املاح و پروتئین‌ گوشت از بین می‌رود، اما در حدی نیست که قابل توجه باشد و با مصرف مناسب آن پروتئین مورد نیاز خانم‌های حامله تامین خواهد شد. البته بر خلاف باور عموم، فریز کردن گوشت، تمام میکروب‌های آن را از بین نمی‌برد، اما با انجماد می‌توان از رشد میکروب‌ها جلوگیری کرد. پس هیچ‌گاه غذاهای منجمد را در آشپزخانه و در دمای اتاق، از حالت انجماد خارج نکنید، چون باکتری‌ها در دمای اتاق به سرعت رشد کرده و تکثیر می‌شوند و با ایجاد عفونت‌های گوارشی در مادر روی سلامت جنین تاثیر می‌گذارند.

ماهی، جیوه و حاملگی

ماهی یک منبع غنی و بسیار مفید از پروتئین، آهن، روی و البته اسیدهای چرب امگا ۳ است که باعث رشد مغزی جنین می‌شود، اما خیلی‌ها می‌گویند مصرف ماهی در دوران حاملگی به دلیل ترکیبات سمی جیوه‌ای ممنوع است. بد نیست بدانید ماهی آزاد، قزل‌آلا، ساردین و میگو از جیوه کمتری برخوردارند و انتخاب خوبی برای دوران بارداری هستند، اما کوسه ماهی و از همه مهم‌تر تن ماهی معمولا حاوی مقدار جیوه‌ای است که می‌تواند سلامت جنین را تهدید کند، اما در حدی نیست که برای افراد عادی مشکل‌زا باشد.

اعتدال کافئینی

به گفته متخصصان در دوران بارداری باید مصرف کافئین را به کمتر از 300 میلی‌گرم در روز محدود کنید. بد نیست بدانید یک فنجان قهوه به طور میانگین حاوی 150 میلی‌گرم کافئین و یک فنجان چای سیاه حدود 80 میلی‌گرم کافئین دارد.

کنسروی‌ها ممنوع

بیسفنول یا BPA یک ماده شیمیایی مصنوعی است که در ترکیب قوطی‌های کنسرو، ظروف پلاستیکی یا یکبار مصرف نگهداری غذا و... یافت می‌شود و خطر بروز نارسایی‌های مادرزادی را در نوزادان افزایش می‌دهد. به همین دلیل خانم‌های باردار باید از مصرف غذاهای کنسروی و نگهداری مواد غذایی در ظروف گفته شده خودداری کنند.

۱۰ اشتباه رایج دختران و پسران در دوران آشنایی

یکی از مهمترین اشتباهات دوران آشنایی نادیده گرفتن مشکلات بزرگ است. بعضی از ما به دلیل این تصور غلط که دوران آشنایی پیش از ازدواج باید بهترین دوران زندگی ما باشد و بدون کوچک‌ترین ناراحتی و جر و بحثی تمام شود، یا به دلیل علاقۀ شدیدی که به نامزدمان داریم و دوست نداریم کوچک‌ترین ناراحتی وی را ببینیم و یا چون هنوز با وی کاملاً راحت نیستیم، از اختلافات بزرگی مانند تفاوت‌های عقیدتی، فرهنگی، رفتارهای نادرست و... بسادگی می‌گذریم و هیچ نمی‌گوییم، اما این کار نه‌تنها موجب بهبود روابط ما نمی‌شود، بلکه چون نامزد ما در مورد این مشکل چیزی نمی‌داند، به رفتار خود ادامه می‌دهد و این کار وی ممکن است موجب ناراحتی و دلسردی ما شود.

حساسیت بیش از حد یکی دیگر از اشتباهات دوران آشنایی است. این مشکل در نقطۀ مقابل مشکل قبلی، یعنی نادیده گرفتن مشکلات بزرگ قرار دارد و زمانی رخ می‌دهد که طرفین نگاهی رویایی به رابطه‌شان دارند و تصور می‌کنند که رابطۀ کامل رابطه‌ای است که هیچ تعارضی در آن وجود نداشته باشد. در چنین حالتی فرد به محض روی دادن کوچک‌ترین اختلاف ناراحت می‌شود و گاهی مخالفت نامزدش را به عنوان علاقه نداشتن وی تعبیر می‌کند. برای مواجه‌ نشدن با چنین مشکلی بهترین راهکار، اتخاذ دیدگاهی واقع‌بینانه به شرایط رابطه‌ای موفقیت‌آمیز و پذیرش تفاوت‌ها از ابتدای آشنایی است. با این مقدمه، رایج‌ترین اشتباهاتی که دختران و پسران در زمان آشنایی و نامزدی مرتکب می‌شوند در ادامه بیان می‌شود:

۱-بعد از ازدواج مشکلات کم می‌شود

از آنجا که شما و نامزدتان تازه با هم آشنا شده‌اید، طبیعی است که در مورد بعضی از مسائل زندگی با هم کمی تعارض و اختلاف نظر داشته باشید، اما مهم این است که هیچ مشکلی با گذشت زمان خودبه‌خود حل نمی‌شود. درست است که شما با گذشت زمان به اخلاق و روحیات نامزدتان بیشتر آشنا می‌شوید، اما آشنایی به‌تنهایی برای حل مسائل کافی نیست، تنها در صورتی که از همین حالا شیوه‌های حل تعارض را با نامزدتان تمرین کنید، می‌توانید به داشتن یک زندگی مشترک موفقیت‌آمیز امیدوار باشید.

۲-تغییر دادن خود به‌منظور جلب رضایت طرف مقابل

بعضی از افراد به خاطر اینکه بتوانند علاقه طرف مقابل را به خود جلب کنند، سعی می‌کنند بعضی از رفتارهایشان را تغییر دهند. البته تغییر دادن رفتار فی‌نفسه کار بدی نیست، اما اگر قصد ما این باشد که فقط در دوران آشنایی این کار را انجام داده و بعد از ازدواج به روال خود برگردیم، یا به عبارتی برای مدتی نقش بازی کنیم، این کار ما نوعی فریب محسوب شده و بعدها موجب بروز مشکلات بزرگی در زندگی مشترک می‌شود. پس بهتر است ما در مدت آشنایی خودِ واقعی‌مان را نشان دهیم تا طرف مقابل بتواند انتخاب آگاهانه‌ای داشته باشد.

۳-اعتقاد به تغییر طرف مقابل

گاهی اوقات هم ما با این تصور که در آینده می‌توانیم نامزدمان را تغییر دهیم‌، بعضی از جنبه‌های مهم رفتاری و شخصیتی وی را نادیده می‌گیریم. تغییر‌کردن کار راحتی نیست و شرط اصلی آن، خواست خود فرد است.

۴-طولانی‌کردن دوران آشنایی

همان‌طور که داشتن دوران آشنایی کوتاه‌مدت توصیه نمی‌شود، طولانی‌شدن دوران آشنایی هم تبعات منفی‌ دارد که از مهم‌ترین آنها می‌توان به از دست دادن تمایل و انگیزۀ طرفین ‌برای ازدواج، احتمال افزایش دخالت والدین و حساس شدن طرفین و به تبع آن افزایش توقعات و تعارض‌ها اشاره کرد.

۵-ابراز نکردن عقاید خود و توافق‌های مصلحتی با طرف مقابل

گاهی اوقات به‌ویژه در ابتدای آشنایی، ما به‌خاطر اینکه به طرف مقابلمان نشان دهیم که چقدر با هم تفاهم داریم، بسیاری از نظرها و عقاید خود را ابراز نمی‌کنیم یا به خاطر خشنود کردن نامزدمان با کار یا نظری موافقت می‌کنیم که به آن اعتقاد قلبی نداریم. البته احترام گذاشتن به نظر دیگران کار بسیار خوبی است، اما اگر این مسئله یک طرفه باشد و زیاد تکرار شود، می‌تواند مشکلاتی به بار آورد.

۶-ندانستن و نیاموختن زبان مشترک

بسیاری از مشکلات دوران آشنایی تنها به این دلیل رخ می‌دهند که دو طرف هنوز زبان مشترکی پیدا نکرده‌اند. نامزد شما چیزی می‌گوید و برداشتی که شما از حرف او می‌کنید، آن‌قدر ناخوشایند است که تا چند شب خواب به چشمتان نیامده و حتی در مورد انتخابتان دچار تردید می‌شوید، در صورتی که وی هیچ منظوری نداشته است. بهترین راه برای از بین بردن این مشکل، این است که زمانی‌که نامزدتان حرفی می‌زند، به جای اینکه برداشتتان را در ذهنتان نگه دارید، با او در میان بگذارید تا ببینید که آیا به‌خوبی متوجه منظور او شده‌اید یا خیر.

۷-ایجاد تفاهم پیش از علاقه‌مندی

گاهی بدون اینکه هیچ‌گونه علاقه‌ای به طرف مقابل داشته باشید، به فکر ایجاد تفاهم هستید و ممکن است فکر کنید با ازدواج، علاقه ایجاد می‌شود. همان‌طور که تنها با علاقه نمی‌توان تفاهم ایجاد کرد، تنها با تفاهم هم نمی‌توان انتظار علاقه و جذابیت داشت. تفاهم مهم است اما علاقه‌، تعهد و تفاهم هستند که در کنار هم یک عشق کامل را ایجاد می‌کنند.

۸-کنار گذاشتن خانواده و دوستان قدیمی

ممکن است شما تصور کنید آشنا شدن با فرد ایده‌آلتان برای خوشبختی شما کافی است و دیگر نیازی نیست که زمانی را به خانواده یا دوستانتان اختصاص دهید، شاید هم دخالت خانواده و دوستان در مورد رابطۀ شما و نامزدتان باعث شده چنین تصمیمی اتخاذ کنید. به هر حال، دلیل این تصمیم هرچه که باشد، دلیل درستی نیست.

افراد به‌ویژه در اوایل زندگی مشترک برای حل مشکلات خود به یک شبکه حمایت اجتماعی قوی نیاز دارند؛ شبکه‌ای که اعضای خانواده و دوستان قدیمی از مهم‌ترین اعضای آن به شمار می‌روند. شما با تقسیم وقت خود و اختصاص دادن بخشی از آن به خانواده دوستانتان به آنها نشان می‌دهید که هنوز هم برای شما مهم بوده و به آنها در کنار آمدن با این تغییر کمک می‌کنید.

۹-افشای همۀ مسائل محرمانه

درست است که ما باید با همسر آینده‌مان روراست باشیم، اما دلیلی ندارد که وی بداند مثلاً پسرخالۀ ما شش سال پیش از ما خواستگاری کرده و یا ما در سن هفده سالگی به دختر همسایه‌مان علاقه‌مند شده بودیم. البته اگر مسئلۀ جدی‌ای مانند آشنایی قبلی وجود داشته حتماً باید عنوان شود، اما مطرح کردن موارد عاطفی که اهمیت چندانی ندارد تنها موجب بی‌اعتمادی طرف مقابل می‌شود و ممکن است وی از این مسئله به عنوان نقطه ضعف شما استفاده کند.

۱۰-ترس از قضاوت مردم

گاهی افراد دوره آشنایی را طی می‌کنند، ولی با وجود مشکلات به دلیل قضاوت منفی مردم در مورد خود، آنها را نادیده می‌گیرند. گاهی افراد پیش از اینکه از همدیگر شناخت پیدا کنند، قول ازدواج می‌دهند و برای خود تعهد ایجاد می‌کنند. برخی اوقات حتی اگر طرف مقابل درخواست زمان بیشتر برای آشنایی را از آنها بکند، او را متهم به زیر پا گذاشتن تعهد می‌کنند. (زهره قربانی -کارشناس ارشد روانشناسی/ایسنا)

48

راه‌های مقابله با استرس دوران نامزدی

«چند ماهی هست که نامزد کرده‌ام ولی استرس مراسم و مهمانی و گرفتن خانه جان به سرم کرده. البته همین که با خانواده همسرم مواجه می‌شوم هم استرس می‌گیرم چون نمی‌دانم دقیقا چطور باید با آن‌ها برخورد کنم تا هم حرف و حدیثی پیش نیاید و هم به سرد و نجوش بودن متهم نشوم. گاهی وقت‌ها هم رفتار همسرم اذیتم می‌کند ولی سر دوراهی می‌مانم که آیا باید در این مورد با او صحبت کنم یا بگذارم برای وقتی که سر خانه و زندگی خودمان هستیم. لحظاتی هم هست، بخصوص شب‌ها که خوابم نمی‌برد، بیدار در تخت دراز می‌کشم و با خودم فکر می‌کنم که آیا تصمیم درستی گرفته‌ام؟ تدارک مراسم ازدواج هم استرس زیادی برایم به وجود آورده است. همه این فکر‌ها باعث می‌شود هر روز بیشتر و بیشتر استرس داشته باشم.»

این درددل‌ها، حرف شما هم هست؟ در دوران نامزدی و عقد هستید و نمی‌دانید که چطور باید استرستان را مدیریت کنید؟ اصلا نمی‌دانید ریشه این استرس کجاست؟

چرا برنامه‌ریزی برای عروسی استرس‌آور است؟

دکتر پرویز رزاقی (روان‌شناس، مشاور خانواده و عضو هیات علمی دانشگاه) معتقد است: دوران نامزدی و عقد دوران شگفت‌انگیزی است اما همین ساعت‌ها و روزهای شیرین و لذت‌بخش برای خیلی‌ها مایه استرس و اضطراب است. گذر از زندگی مجردی به دنیای ناشناخته یا کمتر شناخته‌شده متاهلی و همه تغییرات ناشی از این اتفاق ذهن زوج جوان را به خود مشغول می‌کند و باعث می‌شود خیلی از عروس و داماد‌ها شب‌ها از شدت نگرانی دندان‌قروچه کنند یا خواب نداشته باشند!
لابد با خودتان فکر می‌کنید که چه عامل یا عواملی سرمنشا این احساسات متناقض و این ترس‌های عجیب و غریب است؟ آیا مسائل مالی است که استرس می‌آورد یا برنامه‌ریزی برای برگزاری جشنی که دهان همه فامیل و دوست و آشنا را از تعجب باز نگه دارد؟ به‌دلیل ناآگاهی از وظایف همسری نگران می‌شوید یا ذهنتان از صبح تا شب مشغول هر حرف، حرکت یا اشاره‌ای است که از طرف مقابل دیده‌اید و نمی‌دانید چطور باید آن را تفسیر کنید؟

مهم‌ترین عامل استرس‌زا در دوران نامزدی یا عقد، عوامل روان‌شناختی است. گروه‌های مختلفی هستند که ممکن است این احساس را تجربه کنند به‌ویژه آنهایی که در سن ازدواج نبوده‌اند و به‌طور ناگهانی زمینه ازدوجشان فراهم شده است. بعضی‌ها هم در سن ازدواج به سر می‌برند اما به این موضوع فکر نمی‌کنند و برنامه‌ای برایش ندارند و باز هم بدون اینکه خودشان خواسته باشند وارد این گود می‌شوند.
نداشتن آمادگی ذهنی و روانی برای این اتفاق بزرگ هم از جمله عوامل مهمی است که باعث می‌شود در تمام طول نامزدی یا عقد اضطراب داشته باشید و ندانید تصمیم درستی گرفته‌اید یا نه.
شکست‌هایی که دختر یا پسر از نظر عاطفی داشته‌اند هم می‌تواند عاملی باشد که موقعیت فعلی آن‌ها را برایشان استرس‌آور کند. خیلی‌ها از خواستگارهای قبلیشان خاطره خوبی ندارند یا شرایط زندگی افراد متاهلی که دور و برشان می‌بینند باعث می‌شود ازدواج برایشان ترسناک یا مایه نگرانی باشد و خواب را بر چشمشان حرام کند! از طرف دیگر، داشتن انتظارات غیرواقعی از طرف مقابل، خانواده، مراسم عروسی و... نیز می‌تواند آتش استرس را در شما شعله‌ور کند و هر چه فاصله‌تان از واقعیت بیشتر باشد، این وضعیت هم شدید‌تر است.

عروس بیشتر استرس دارد یا داماد؟

استرس‌های قبل از ازدواج هم بر عروس تاثیر دارد و هم بر داماد؛ البته به شکل‌های مختلف. هرچند استثناهایی هم وجود دارد. با این حال مرد‌ها معمولا استرس را درونی می‌کنند و ساکت و کم‌حرف می‌شوند یا ارتباطشان با دیگران کم می‌شود ولی خانم‌ها به شکل‌های بیرونی‌تری با این استرس مقابله می‌کنند.
معمولا دوران استرس پیش از ازدواج محدود است و با رفتن عروس و داماد سر خانه و زندگیشان تا حدی برطرف می‌شود اما بعضی از افراد به‌طور کلی شخصیتی پراسترس دارند. برای آن‌ها، هر موقعیتی در طول زندگیشان می‌تواند وسیله‌ای برای نگرانی باشد، بنابراین وقتی که موقعیت ازدواج برایشان پیش می‌آید، آن را هم به عاملی جدید برای استرس تبدیل می‌کنند. این گروه از خانم‌ها یا آقایان حتی اگر وارد زندگی مستقلی شوند، باز هم عاملی برای اضطراب می‌یابند.

چطور مقابله کنیم؟

یکی از مهم‌ترین رویکردهای درمانی برای از بین بردن استرس و اضطراب زوج‌های جوانی که در دوران عقد و نامزدی هستند، تغییر نگرش و نگاه افراد است. البته پرورش توانمندی‌های فردی هم به شما کمک می‌کند تا آرام‌تر شوید. انجام هر روشی که در این فاصله شما را آرام کند برای از بین بردن استرس دوران نامزدی و عقد موثر است. آهنگ گوش کردن، پیاده‌روی و... از جمله این روش‌ها هستند. البته انجام‌ ورزش‌های منظم و مداوم از جمله یوگا هم می‌تواند به شما کمک کند تا استرستان را مهار کنید و سطح سلامت روانیتان را افزایش دهید.
یادتان باشد در هر مرحله‌ای از زندگی که باشید، سلامت روانی مایه آرامش بیشتر و رسیدن به موفقیت است. روان‌درمانی و دارودرمانی روش‌هایی هستند که روان‌شناسان و روان‌پزشکان برای مقابله با استرس‌های شدید یا طول کشیده پیشنهاد می‌کنند. اگر استرس خیلی شدید باشد و بر کیفیت زندگی و روابط بین‌فردی تاثیربگذارد، زوج جوان حتما باید به مراکز درمانی مراجعه کنند و تحت درمان قرار گیرند. (سلامت نیوز)

699

آشنایی با ۳ سطح از احساسات در دوران نامزدی

اگر حس می‌کنید یک جای رابطه عاطفیتان می‌لنگد، بهتر است تا دیر نشده برای متعادل کردن این رابطه اقدام کنید.

به طور کلی، زمانی که صحبت از روابط احساسی می‌شود، با ۳ نوع زوج مختلف در دوران نامزدی رو به رو می‌شویم:

۱- وقتی بار عاطفی رابطه تنها بر دوش یکی از طرفین است

در این نوع ارتباط یکی از طرفین بیش از دیگری خود را درگیر روابط می‌کند و انجام همه امور عاطفی بر دوش اوست. این شخص بیش از اندازه عاطفی، در حد افراطی نیازمند و دارای حس مالکیت نسبت به دیگری است؛ در حالی که طرف مقابل چندان درگیر روابط نیست و هیچ گونه نیاز عاطفی ندارد. فردی که بیـش از انـدازه خـود را درگیر رابطه کرده بیشترین بار عاطـفـی را بـه دوش می‌کشد و هیچ ترسی از این کار خود ندارد.

این پراشکالترین شکل رابطه دو طرف در دوران نامزدی است که فرقی با به بند کشیدن طرف مقابل ندارد و در حقیقت محکوم به شکست است. در یک رابطه عاطفی سالم تا آنجا که امکان دارد باید احساسات از طرف هر دو نفر به طور مساوی ابراز شود؛ در غیر این صورت یک رابطه نامتعادل به وجود می‌آید که هیچ کس از آن راضی نیست. نفر اول به این دلیل ناراحت است که همیشه باید بیش از اندازه برای رابطه تلاش کند و احساساتش را بروز دهد و نفر دوم از این ناراحت است که نمی‌تواند از شر نفر اول خلاص شود.

راه حل:

اگر شما بیشترین بار عاطفی را به دوش می‌کشید، همین حالا متوقف شوید و از تخته گاز رفتن دست بردارید. یادتان باشد این شکل رابطه نشان دهنده یک وابستگی بیمارگونه در شماست. شما با نشان دادن احساسات، بیش از اندازه معمول، فضای موجود برای بروز عواطف را از نامزدتان سلب می‌کنید و به او فرصت نمی‌دهید دلتنگتان شود یا به دوست داشتنتان فکر کند.

اندکی وقفه نیز برای زندگی لازم است. مثلا زمانی را به صحبت کردن با دوستان و افراد فامیل اختصاص دهید و یا روزنامه و مجله بخوانید و به کارهای خودتان برسید. به جای اینکه مکررا نیازهای عاطفی خود را به زبان بیاورید، میزان آن‌ها را اندکی کاهش دهید و یا اینکه اصلا برای مدتی هیچ یک از نیاز‌هایتان را مطرح نکنید تا تعادل برقرار شود.

فضایی هم ایجاد کنید که شریک زندگیتان جایی برای ورود داشته باشد. شاید ناراحت شوید و احساس عجیبی به شما دست بدهد اما باید آن را تحمل کنید. اگر اوضاعتان خیلی حاد است، به طوری که نمی‌توانید تنهایی عواطفتان را کنترل کنید حتما از مشاوره با یک روان‌شناس مجرب استفاده کنید.

۲- وقتی هر دو هیچ نوع احساسی را بروز نمی‌دهند

در این نوع ارتباط افراد به یک شرایط کاملا سطحی دست پیدا می‌کنند و برای همیشه در آن باقی می‌مانند. این دو از حضور یکدیگر لذت می‌برند و ارتباط بر اساس یک پایه متداول شکل می‌گیرد و ممکن است با هم روابط صمیمانه هم داشته باشند و این امکان وجود دارد که برای مدت زمان طولانی در کنار یکدیگر باقی بمانند اما به هیچ وجه به سمت فرو رفتن در عواطف عمیق‌تر حرکت نمی‌کنند.

برای بسیاری از افراد این نوع ارتباط یک رابطه ایده آل است و کلیه نیازهای آن‌ها را برآورده می‌کند، اما برای دیگران تنها مقدمه مناسبی برای شروع رابطه یا همان آشنایی در دوران نامزدی است که هر زوجی می‌تواند به آن دست پیدا کند. اگر شما در این شرایط هستید و از ارتباط خود رضایت خاطر دارید، خوب است اما اگر در چنین رابطه‌ای قرار گرفته‌اید و دوست دارید به چیزهای ارزشمندتری در آن دست پیدا کنید، ما به شما راه حلی پیشنهاد می‌کنیم.

راه حل:

در روابطی که هیچ یک از طرفین مسؤلیت احساسی ندارد، هیچ هدف و مقصدی نیز دنبال نمی‌شود. اگر می‌خواهید رابطه خود را با نامزدتان حفظ کنید، باید خیلی بیشتر از این‌ها بر روی مسائل عاطفی سرمایه گذاری کنید و طرف مقابل را نیز به این کار دعوت کنید. البته دقت داشته باشید که به سمت ارتباط نوع اول سوق پیدا نکنید.

۳- وقتی هر دو به اندازه کافی احساسات خود را بروز می‌دهند

قطعا این نوع رابطه یک ارتباط سالم به شمار می‌رود. یکی از جنبه‌های ارتباط سالم این است که هر دو نفر بتوانند از نظر عاطفی در گیر روابط شوند و به فضای فکری و احساسی همدیگر راه پیدا کنند. البته ممکن است در برخی از دوره‌های زمانی خاص یکی از طرفین بار احساسی بیشتری را به دوش بکشد، اما به طور کلی در حالت تعادل به سر می‌برند. حضور یکدیگر را حس می‌کنند و هیچ وقت بیش از اندازه به خارج از دایره احساسات منحرف نمی‌شوند. برای برقراری تعادل تلاش کنید و فضایی را به وجود آورید که در آن بتوانید خود واقعیتان را بروز دهید. (زوج‌ها)

---

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

263

۶ اشتباه در دوران نامزدی

اگر در دوران نامزدیتان با مشکلاتی رو به رو بودید، به احتمال قریب به یقین همین مشکلات به صورت تشدید یافته‌ای به زندگی مشترکتان هم راه پیدا می‌کنند مگر اینکه از همین حالا به فکر اصلاح خود و رابطه دو نفره‌تان باشید.

در اینجا به ۶ اشتباه مهمی اشاره می‌شود که روابط شما را بر هم می‌زنند. با دوری از آن‌ها می‌توانید تا حد قابل توجهی زندگی عاشقانه حال و آینده‌تان را دوره نامزدی تضمین کنید.

۱) انتقاد کردن

حتما شنیده‌اید که انتقاد کم و سازنده مفید است. این مسأله در مورد تمام افراد صادق است بجز نامزدتان! نامزد شما همکارتان نیست که اشتباهات کاری‌اش را با صراحت و جدیت یادآوری کنید. درباره نامزد و همسر، تنها پیشنهاد وجود دارد، حتی جایی که می‌خواهید انتقاد کنید!

مثلا اگر از پوشش نامزدتان ناراضی هستید، بگویید: لباس جدیدت قشنگ است اما در لباس قبلی‌ات باوقار‌تر به نظر می‌رسیدی.

یاد بگیرید که همین شیوه انتقاد را در تمام زندگیتان ادامه دهید. با این حال یادتان باشد که صحبت کردن درباره کلیات خیلی بهتر از صحبت کردن درباره جزئیات است. مثلا سعی نکنید که در مورد تک تک حرکات نامزدتان نظر بدهید. بلکه مثلا به جای اینکه بگویید: «روز مادر باید خانه مادربزرگ‌های من هم بیایی. تازه هفته گذشته که تولد برادرزاده‌ام را هم فراموش کردی هیچ، یادت هم نمانده که امروز سالگرد عقد خواهرم است.» این طور بگویید: «مناسبت‌ها در خانواده من خیلی مهم هستند.لطفا برنامه‌هایت را طوری تنظیم کن که بتوانیم در آن‌ها حضور داشته باشیم.»

در حالت اول نامزد شما حس می‌کند مرتب در حال بازخواست شدن و تحقیر شدن است. اما در حالت دوم حس می‌کند شما از او مطالبه‌ای داشته‌اید که لازمه ورود به یک خانواده جدید است و رعایت کردنش کار سختی نیست.

اگر از پوشش نامزدتان ناراضی هستید، بگویید: لباس جدیدت قشنگ است اما در لباس قبلی‌ات باوقار‌تر به نظر می‌رسیدی. این نوع انتقاد کردن چیزی از جدیت و تأثیرگذاری شما کم نمی‌کند و در عوض تأثیر حرفتان را احتمالا بیشتر خواهد کرد .

۲) کار، کار، کار

همسر آینده شما انتظار دارد که وقت بیشتری برای با هم بودنتان بگذارید و برای شناخت همدیگر، واکندن سنگ‌های هم و آشنا شدن با اخلاق یکدیگر اهمیت قائل شوید. اگر قرار باشد بیشتر وقتتان را با کار، دوستان، یا درگیری‌های شخصی بگذرانید، هیچ قدم مثبتی برای شناخت همدیگر و آمادگی برای زندگی بر نداشته‌اید.

.

۳) خاکی و ساده

خاکی بودن و ساده لباس پوشیدن، به معنی ژولیدگی نیست. نامزد شما دوست دارد شما را آراسته و زیبا ببیند. باور کنید نامرتب بودن شما چیزی به ارزش‌های وجودیتان اضافه نمی‌کند. البته این به معنای از آن ور بام افتادن نیست.

لازم نیست قبل از هر ملاقات یک روز تمام را جلوی آینه بگذرانید اما به نامزدتان حق بدهید که دوست داشته باشد همسر آینده‌اش را زیبا و مرتب ببیند. این اصلی است که نه تنها در دوران نامزدی، که بعد از آن هم باید رعایت کنید.

بنابراین در این مورد هیچ وقت خودمانی نشوید و به خیال اینکه همسر شما با شما این حرف‌ها را ندارد، نظافت و مرتب بودن را کنار نگذارید. این مورد آنقدر مهم است که می‌تواند نارضایتی‌های ناخودآگاه در زندگی شما به وجود آورد و ذره ذره شما را از یکدیگر دور کند.

۴) کارآگاه بازی

قرار‌ها، تلفن‌ها، رفت و آمد و جیک و پیک همسرتان را زیر نظر نگیرید. روی مکالمات او با خانواده‌اش، دوستان یا همکارانش ریز نشوید و مرتب سؤال و جواب نکنید. مگر آنکه بخواهید در‌‌ همان لحظه نامزدیتان را مختومه اعلام کنید و زندگی آینده‌تان را از دست بدهید.

نامزد شما، مثل خود شما آدم بالغی است که می‌داند چطور روابطش را تنظیم کند. بنابراین سعی نکنید که چیزی را به او یاد بدهید یا از او درباره روابطش چه با خانواده و چه با دوستان پرس و جو کنید. ازدواج به معنی از دست دادن حیطه‌های فردی نیست و شما نمی‌توانید همسرتان را در تمام چهارچوب‌های شخصیتان جا کنید یا او را از زندگی اجتماعی‌اش ببُرید.

۵) خانواده‌های جدید

ممکن است در روزهای اول، شما سوگلی خانواده همسرتان باشید که در هر مهمانی باید حضور پیدا کرده و زیر ذره بین عمه و عمو و خاله و دائی نامزدتان قرار بگیرید. این حساسیت خانواده‌های جدید، کاملا طبیعی است.

همسرتان را به خاطر اینکه مجبورید در جمع خانواده او حاضر شوید سرزنش نکنید و اگر کلافه شدید، سعی نکنید این کلافگی را به نامزدتان نشان دهید یا بیان کنید. نامزد شما باید حس کند که خانواده او از نظر شما پذیرفته شده هستند و شما مایلید با خانواده او رابطه داشته باشید.

علاوه بر این یادتان باشد که هر خانواده‌ای اصول و آداب و رسوم خودش را دارد و بنابراین شما نمی‌توانید این اصول را نادیده بگیرید چون در غیر این صورت نامزدتان یا شرمنده می‌شود، یا پریشان. چند ساعت در هفته قوانین جدیدی را تحمل کردن سخت به نظر نمی‌رسد. اینطور نیست؟

۶) جلب حسادت

برخی مرد‌ها معمولا تصور می‌کنند که یکی از راه‌های جذب نامزدشان، حسود کردن اوست! دور کردن، غیر قابل دسترس بودن و البته پیچیده بودنتان، شاید در نگاه اول چنین تأثیری داشته باشد اما مطمئن باشید که خیلی زود تیرتان به سنگ می‌خورد و نامزدتان از شما خسته می‌شود.

رابطه شما و نامزدتان باید یک رابطه پویا و پیش رونده باشد. قرار نیست یکی دنبال دیگری بیفتد و مدام سعی در جلب نظر او داشته باشد که حتی اگر این طور باشد، این وظیفه بیشتر از یک مرد انتظار می‌رود. بنابراین سعی نکنید حسادت همسرتان را جلب کنید که نتیجه آن دیر یا زود شکست خواهد بود. در عوض با تحسین و تمجید از او سعی کنید او را به خودتان امیدوار کنید.(شمیم)

---

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

مراقبت‌های دوران حاملگی در مبتلایان به دیابت بارداری

دکتر سارا مسیحی اظهار کرد: یکی از بیماری‌های بسیار شایع در دوره بارداری، دیابت بارداری است و یک درصد از زنان باردار به آن مبتلا می‌شوند.
وی افزود: دیابت بارداری نوعی از دیابت است که در خانم‌های باردار ایجاد می‌شود. علائم و عوارض این بیماری با شروع دوره بارداری آغاز شده و با اتمام آن به پایان می‌رسد و در واقع فرد تنها در دوره بارداری خود به دیابت مبتلا می‌شود.

مسیحی افزود: برخی از خانم‌ها قبل از بارداری مبتلا به دیابت بوده و از بیماری خود نیز اطلاع دارند، اما برخی دیگر پیش از بارداری به دیابت مبتلا نیستند و بدون اطلاع از بیماری خود مراجعه می‌کنند. خانم‌هایی که پیش از اقدام به بارداری به دیابت مبتلا شده‌اند باید چهار ماه قبل از اقدام، مراجعه کرده و کنترل دیابت خود را انجام دهند.

فوق تخصص زنان مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اهواز در خصوص دسته دوم از خانم‌های باردار مبتلا به دیابت توضیح داد: خانم‌های بارداری که به بخش زنان مراجعه می‌کنند، بررسی دیابت آن‌ها از اولین اقداماتی است که در مورد آن‌ها انجام می‌شود. در مرحله اول، تست قند خون ناشتا در مورد وی انجام می‌شود و اگر قند خون وی در محدوده نرمال باشد، چنانچه شرایط خاص، سابقه دیابت در حاملگی قبلی، سابقه دیابت خانوادگی یا مرگ جنین در رحم نداشته و مبتلا به چاقی نیز نباشد، در مرحله بعد در هفته ۲۴ تا ۲۸ یک آزمایش استاندارد تست تحمل دیابت در مورد او انجام می‌شود.

مسیحی ادامه داد: اما بیماری که سابقه دیابت خانوادگی، مرگ جنین در داخل رحم و دیابت در بارداری قبلی داشته یا چاق باشد، تست تحمل دیابت در‌‌ همان مرحله اول برای وی انجام خواهد شد.

این فوق تخصص زنان، وراثت را عامل اصلی ابتلا به دیابت بارداری دانست و گفت: عوامل بسیاری در ابتلا به دیابت دوره بارداری دخالت دارند، ولی عامل اصلی در ابتلا به این بیماری، وجود زمینه خانوادگی است.

وی با اشاره به عوارض ابتلا به دیابت در بارداری، تصریح کرد: عوارض این بیماری بیشتر مربوط به موارد کنترل نشده است و چنانچه دیابت در دوره بارداری کنترل نشود، حتی می‌تواند موجب مرگ جنین شود اما در صورت کنترل تقریبا هیچگونه عوارضی برای مادر یا کودک ندارد. (ایسنا)

آزمایش​های ضروری در دوران بارداری

دکتر سولماز پیری، متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ طب مادر و جنین به جام‌جم می‌گوید‌: بعد از این که معلوم می‌شود خانمی باردار و بارداری‌اش داخل رحمی است، اولین غربالگری برای بررسی سلامت جنینش در سه ماه اول حول و حوش 12 هفتگی انجام می‌گیرد. در تمام دنیا متخصصان توصیه می‌کنند اگر خانمی در سه ماه اول امکان انجام این غربالگری را دارد، حتما این کار را انجام دهد. این متخصص زنان و زایمان درباره اولین غربالگری بارداری می‌گوید: این غربالگری‌ شامل سونوگرافی‌ای از جنین است که به سونوگرافی NT شهرت دارد.

دکتر پیری ادامه می‌دهد: در غربالگری اول، وضع بدن جنین و سلامت او از نظر این ‌که سرش درست تشکیل شده باشد، قلبش بزند، دست و پا و بند نافش سر جایشان قرار داشته باشند، بررسی می‌شود. البته متخصص زنان به نکته‌های خیلی مهم دیگر هم در این سونوگرافی توجه می‌کند که از مهم‌ترین آنها NT است. NT به آبی که پشت گردن جنین وجود دارد، گفته می‌شود که باید میزان آن اندازه گرفته شود. اگر مقدار این آب کم باشد، نشان می‌دهد جنین به احتمال قوی وضع خوبی دارد ولی اگر مقدار آن زیاد باشد، بیانگر خطر بوده و حاکی از این است که امکان دارد جنین دچار مشکل باشد. این متخصص زنان و زایمان تاکید می‌کند: با بالا بودن عدد NT فقط احتمال وجود مشکل مطرح می‌شود و صددرصد نیست. اگر این اندازه زیاد باشد، مفهومش این است که خانم باردار، علاوه بر غربالگری‌های روتین، باید آزمایش‌های بیشتر انجام دهد تا از سلامت جنین مطمئن شویم. حتی گاهی بررسی‌های بیشتر نشان می‌دهد مشکلی وجود ندارد و آب پشت گردن جنین بعد از مدتی خود به خود جذب می‌شود. پس باز هم تاکید می‌کنم بالا بودن عدد NT لزوما به معنای بیمار بودن کودک نیست، اما متاسفانه بعضی مادرها به جای تن دادن به بررسی‌های بیشتر، فکر می‌کنند حتما فرزندشان بیمار است و به فکر گرفتن اجازه سقط می‌افتند.

این فلوشیپ مادر و جنین می‌گوید: شایع‌ترین علت عقب‌ماندگی ذهنی نوزادان، نشانگان داون است که به یک کروموزوم اضافه ربط دارد. مطالعه‌ها ثابت کرده این بیماری‌ها هم می‌تواند با آب پشت گردن جنین (NT) ربط داشته باشد. به همین دلیل هم برخی به غربالگری سه ماهه اول، غربالگری نشانگان داون هم می‌گویند. همزمان با این سونوگرافی، یک آزمایش خون مادر هم انجام می‌گیرد که در واقع امکان تشخیص نشانگان داون را بالا می‌برد. در این آزمایش دو هورمون بارداری بررسی می‌شود. علاوه بر اینها، باید در این غربالگری، استخوان بینی کودک، سن مادر، تولد نوزاد مبتلا به نشانگان داون و... هم بررسی شود که مشاهده نکردن یا اشکال در هر کدام از اینها ممکن است نشان‌دهنده مشکلاتی باشد.

تشخیص نشانگان داون صددرصد است؟

با توجه به نتایج تمام این بررسی‌ها، سعی می‌شود امکان خطر ابتلای جنین به نشانگان داون مشخص شود. دکتر پیری با بیان این جمله‌ها تاکید می‌کند: دقت تشخیصی این تست‌ها در بهترین شرایط در غربالگری سه ماهه اول، 90 درصد است و هرگز حتی اگر همه چیز خوب نشان داده شود، نمی‌توانیم به مادر بگوییم صددرصد، کودکت سالم خواهد بود چون عقب‌ماندگی ذهنی تا کودک به دنیا نیاید و به اصطلاح معاینه نشود، صددرصد قابل تشخیص نیست و در سه ماه اول فقط برای پیش‌بینی آن سعی می‌کنیم. البته روش‌هایی برای تشخیص صددرصد این نشانگان هم وجود دارد که اسمش دیگر غربالگری نیست و به آن تست تشخیصی می‌گوییم مثل آمنیوسنتز و نمونه‌برداری از پرزهای جفتی. با این روش‌ها کروموزوم‌های جنین شمارش می‌شود و می‌توانیم با توجه به نتایج آن، با اطمینان به مادر بگوییم جنینش نشانگان داون ندارد. در این صورت در سه ماهه دوم باید مثل همه مادران دیگر سونوگرافی سلامت جنین و اکوکاردیوگرافی قلب جنین انجام دهد چون یکی از دلایلی که می‌تواند NT را بالا ببرد، مشکل قلبی جنین است. اگر در سه ماهه دوم هم این اقدام‌ها انجام شد و جنین مشکل دیگری نداشت با اطمینان بالا می‌توانیم به خانم باردار بگوییم جنینش مثل جنین‌های خانم‌های دیگر است و خطر کمی برایش وجود دارد و می‌تواند بارداری‌اش را ادامه دهد.

آمنیوسنتز احتمال سقط را بالا می‌برد؟

دکتر پیری در پاسخ به این سوال می‌گوید: متخصص زنان فقط اگر لازم باشد، این تست را درخواست می‌کند؛ یعنی فقط در صورتی که در غربالگری موارد مشکوکی دیده شود چون آمنیوسنتز، یک درصد احتمال سقط را افزایش می‌دهد. به این دلیل که باید با سوزن از کیسه آب جنین، نمونه آب و مایع آمنیوتیک گرفته شود. با این کار سوراخ کوچکی در کیسه آب به وجود می‌آید که در 99 درصد موارد خودبه‌خود ترمیم می‌شود ولی اگر بموقع خوب نشود، آب دور جنین از آن نشت می‌کند و نهایتا باعث سقط خواهدشد. در این صورت در مواقع ضروری، پذیرفتن یک درصد خطر سقط ارزش دارد. این فلوشیپ مادر و جنین توضیح می‌دهد: مایع آمنیوتیک مثل یک نمونه می‌ماند و می‌تواند انجام آزمایش‌های مختلفی را روی آن درخواست کرد. شایع‌ترین آزمایشی که درخواست می‌شود برای بررسی نشانگان داون است که به آن کاریوتایپ می‌گویند. کاریوتایپ یعنی شمارش کروموزوم‌ها. آدم‌های سالم 46 کروموزوم‌ دارند در حالی که جنین مبتلا به نشانگان داون، 47 کروموزوم دارد و این آزمایش این کروموزوم را نشان می‌دهد. ممکن است جنین‌هایی باشند که مثلا پدر و مادرشان هر دو دچار تالاسمی مینور باشند، در این صورت هم با آزمایش مایع آمنیوتیک، می‌توان به ابتلای جنین به تالاسمی پی برد. گاهی هم متخصص به ابتلای جنین به عفونت‌ها شک و این آزمایش‌ را برای بررسی این عفونت‌ها درخواست می‌کند.

آنومالی اسکن، غربالگری دوم

دکتر پیری می‌گوید: این غربالگری که در کشورهای پیشرفته هم برای تمام مادران انجام می‌گیرد، شامل سونوگرافی در سه ماهه دوم حول و حوش 19‌ هفتگی است. در این غربالگری هم به استخوان بینی و... برای نشانگان داون توجه می‌شود. به این سونوگرافی، آنومالی‌اسکن هم می‌گویند. این سونوگرافی اسم‌های متفاوتی دارد؛ سونوگرافی بررسی سلامت جنین، سونوگرافی سه بعدی و... اما برای بررسی سلامت جنین حتما نباید سونوگرافی سه بعدی باشد. این متخصص زنان و زایمان می‌افزاید: سونوگرافی سه بعدی برای گرفتن عکس یادگاری از صورت جنین، مضر نیست و به‌طور کلی سونوگرافی سه ماهه دوم بهتر است انجام شود. سونوگرافی چهار بعدی هم همان سونوگرافی سه بعدی است که حالت فیلم دارد و انرژی بیشتری به بچه می‌دهد و انجامش فایده خاصی ندارد و بهتر است این انرژی به بچه نرسد ولی ضرر چندانی هم ندارد. سونوگرافی سه بعدی و چهار بعدی در دنیا بیشتر ارزش تحقیقاتی دارند و خیلی به درد کار روزمره در مطب نمی‌خورند.

غربالگری در سه ماهه سوم

در سه ماهه سوم، حول و حوش 30 هفتگی هم سونوگرافی انجام می‌گیرد که در آن سلامت جنین بررسی می‌شود چون مثل تمام آدم‌ها که اگر این هفته سالم هستند، معلوم نیست هفته دیگر هم سالم باشند، در مورد جنین هم این وضع وجود دارد. سلامت جنین را هم فقط با سونوگرافی می‌توان ارزیابی کرد و با معاینه مادر نمی‌توانیم به این موضوع پی ببریم. دکتر پیری با بیان این جمله‌ها می‌افزاید: در این سونوگرافی وضعیت بدنی، رشد و خونرسانی جفت و مایع دور جنین بررسی می‌شود. رشد جنین در سه ماهه سوم خیلی اهمیت دارد چون بیشترین وزن‌گیری را در این زمان دارد و اگر جفت نارس باشد و نتواند خون کافی به جنین برساند، در این زمان خود را نشان می‌دهد. پس حتما این سونوگرافی هم مخصوصا برای تصمیم‌گیری درباره زمان و نحوه زایمان لازم است.

ضریب خطای تشخیص نشانگان داون

برخی می‌گویند در دوران بارداری به ما گفته شده فرزندمان دچار نشانگان داون است، ولی وقتی به دنیا آمد، کاملا سالم بود. دکتر پیری می‌گوید: در این موارد دو مشکل ممکن است وجود داشته باشد؛ یا پزشک توضیحات کافی به مادر و پدر نداده یا آنها درست متوجه توضیح او نشده‌اند. همان‌طور که گفتم NT بالا صددرصد نشان‌دهنده ابتلای جنین به نشانگان داون نیست. NT بالا فقط این احتمال را مطرح می‌کند و به ما هشدار می‌دهد که جنین را دقیق‌تر بررسی کنیم، شاید سالم باشد ولی شاید هم مریض باشد. مثل این‌که کسی بگوید من همیشه راحت کارهای روزمره‌ام را انجام می‌‌داده‌ام، اما حالا با انجام آنها دچار تنگی‌نفس می‌شوم. پزشک او را بررسی می‌کند، اگر قلب و دیگر ارگان‌ها سالم بود، حالا امکان آلودگی هوا هم مطرح می‌شود، ولی از ابتدا نمی‌گوید بررسی نمی‌خواهد، چون هوای آلوده امکان دارد باعث بروز این مشکل شده باشد! جنین با NT بالا هم به احتمال قوی سالم است ولی به احتمال زیاد آمنیوسنتز و کاریوتایپ لازم است که اگر نتیجه‌شان سالم بود، بچه 99.9 درصد مبتلا به داون نیست، ولی به این معنی نیست که قلبش هم سالم است پس باید در سه ماهه دوم قلبش هم بررسی شود. اگر قلبش هم سالم بود، به احتمال قوی بچه جزو سالم‌هاست. او می‌افزاید: من در تمام مدت کاری‌ام ندیده‌ام جواب کاریوتایپ سالم نباشد و بچه سالمی به دنیا بیاید. این‌که بچه‌ای را با تست غربالگری مثبت سقط کنیم، اشتباه است. یادمان باشد غربالگری با تست تشخیصی تفاوت دارد. براساس نتیجه مثبت تست غربالگری نمی‌توانیم و نباید تصمیم به سقط بگیریم و این کار در هیچ جای دنیا انجام نمی‌شود.

زهرا سادات صفوی سهی ‌‌/ ‌جام‌جم

خون‌ریزی بینی در دوران بارداری

در واقع در دوران بارداری خونریزی‌های ضعیف و بی‌خطر بینی نسبتا شایع است که به گشاد شدن عروق خونی و داخل بینی منجر می‌شود.

علاوه بر پرخون بودن مخاط که شایع‌ترین علت خونریزی بینی در خانم‌های باردار است، دلایل دیگری هم در بروز این مشکل موثرند که متخصص زنان بعد از معاینه نسبت به رفع آنها اقدام خواهد کرد. البته نقش پیشگیری را هم نباید نادیده بگیریم. به‌عنوان مثال نوشیدن آب فراوان و استفاده از دستگاه بخور و افزایش رطوبت هوا در محیط باعث می‌شود تا تمام بافت‌هایتان ازجمله مخاط بینی دچار خشکی نشود و خونریزی اتفاق نیفتد. همچنین باز نگه داشتن دهان هنگام عطسه در خانم‌هایی که سابقه خونریزی بینی دارند تا حد زیادی از خونریزی‌های مجدد جلوگیری می‌کند. تخلیه محتویات بینی با فشار هم می‌تواند عامل مهمی برای خونریزی از بینی باشد، پس از این کار اجتناب کنید.

در این بین یادتان باشد احتمال بروز خونریزی از بینی در افراد مبتلا به سینوزیت و هنگام سرماخوردگی افزایش می‌یابد. حتی احتمال خشک شدن غشای داخل حفرات بینی و در نتیجه خونریزی هنگام قرار گرفتن در هوای سرد، بویژه در مجاورت کولر گازی زیاد است.

داروهای مجاز و غیرمجاز

گاهی اوقات پزشکان به منظور پیشگیری از خشکی مخاط بینی استفاده از سرم فیزیولوژی یا پمادهای نرم‌کننده مثل وازلین یا ویتامین A را توصیه می‌کنند که در بسیاری از مواقع مفید است، اما اسپری‌های بازکننده بینی و ضداحتقان‌ها اصلا گزینه مناسبی نیستند، چون مخاط بینی شما را خشک و زمینه خونریزی را فراهم می‌کنند.

چطور خونریزی بند می‌آید؟

زمانی که خونریزی از بینی شروع می‌شود دراز نکشید و سرتان را به پشت خم نکنید چون باعث بلع خون و تهوع و استفراغ می‌شود. پس بنشینید و سرتان را صاف به سمت بالا نگه دارید و روی آن سوراخ بینی را که در حال خونریزی است به مدت 10 دقیقه فشار دهید و فشار را یک ثانیه هم قطع نکنید؛ حتی اگر خیلی کنجکاو هستید که بفهمید خونریزی بند آمده است یا نه، چون این کار عمل انعقاد خون را مختل می‌کند و خون بیشتری را از دست می‌دهید. یادتان باشد استفاده از یخ هم کمک‌کننده است چون باعث انقباض عروق می‌شود. یک کیسه یخ روی بینی و گونه‌هایتان بگذارید و با دست دیگرتان با وارد آوردن فشار جلوی خونریزی را بگیرید، اما در صورتی که خونریزی بعد از 10 دقیقه بند نیامد حتما به اورژانس مراجعه کنید. حتی خونریزی‌های مداوم هم طبیعی نیست و باید موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید. (جام جم سرا)

گرفتگی عضلات در دوران بارداری

دسته اخیر، بر این باورند که فشار رحم ممکن است روی عروق خونی که خون را از پاها به سمت قلب بر‌می‌گردانند و نیز روی اعصابی که از تنه به سمت پاها می‌روند، کرامپ عضلانی ایجاد کند. باید بدانید کرامپ‌ها ممکن است در روز ایجاد شوند، ولی بیشتر شب‌ها اتفاق می‌افتند و در ماه‌های پایانی حاملگی بدتر می‌شوند.

نقش مکمل‌ها در کاهش درد

براساس برخی بررسی‌ها، اگر گرفتگی عضلات پا و درد ناشی از آن به دلیل اضافه وزن دوران بارداری نباشد ممکن است مصرف مکمل‌های حاوی منیزیم در کنار ویتامین‌های دوران حاملگی تا حد زیادی کمک‌کننده باشد، اما هرگز نباید خودسرانه هیچ دارو و مکملی مصرف کنید، چراکه می توانند سلامت جنین‌تان را به خطر بیندازند.

نرمش مچ و خلاصی از شر گرفتگی عضلات پا

برای این که دچار گرفتگی عضلات پا نشوید یا حداقل فواصل بروز دردها را بیشتر کنید باید از ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت خودداری کنید و اگر هنگام نشستن پاهایتان را روی هم می‌اندازید باید هر چه زودتر این عادت را کنار بگذارید. همچنین در طول روز و از همه مهم‌تر قبل از خواب عضلات پشت ساق پا را بکشید و در حالی که نشسته‌اید، تلویزیون تماشا می‌کنید، غذا می‌خورید، ظرف می‌شویید و... مچ‌هایتان را به نوبت بچرخانید و انگشتان پاهایتان را تکان دهید. البته گرفتگی معمولا در هر دو پا بروز می‌کند، اما در صورتی که این مشکل در یک پا وجود دارد فقط باید نرمش‌های همان پا را انجام دهید.

بفرمایید پیاده‌روی

پیاده‌روی روزانه از بروز کرامپ‌های شبانه پیشگیری می‌کند یا شدت دردها را کاهش می‌دهد، مگر آن که پزشک‌تان شما را از فعالیت بدنی منع کرده باشد. هنگام خواب هم باید به پهلو دراز بکشید تا جریان خون پاها بهتر باشد. از طرفی مصرف مایعات کافی، دوش آب گرم پیش از خواب شبانه، ماساژ عضلات دچار اسپاسم، استفاده از کیسه آب گرم برای گرم کردن عضلات ساق پا، قدم زدن و خم و راست کردن پاها به شل شدن عضلات کمک می کند و باعث تسکین درد و گرفتگی می‌شود. در عین حال هنگام بروز کرامپ توصیه می‌شود عضلات پشت ساق پا را بکشید. به این ترتیب که پاهایتان را صاف و آرام انگشتان را به طرف ساق پا خم کنید. این کار ممکن است ابتدا کمی دردناک باشد، ولی اسپاسم را برطرف می کند و درد کم‌کم از بین می‌رود. در صورتی که درد برطرف نشد و گرفتگی ایجاد شده مثل همیشه نبود یا متوجه تورم یا حساسیت پا شدید حتما باید به پزشک مراجعه کنید. (جام جم سرا)

آزمایش‌های ضروری برای دوران قبل از بارداری

فریبا اسدی اظهار کرد: پیش از اقدام به بارداری ضروری است هر خانم تحت‌نظر پزشک باشد و آزمایش‌های لازم را انجام دهد. به عنوان مثال، سه ماه قبل از بارداری ضروری است که فرد آزمایش‌های قندخون، ادرار، کم‌خونی، هپاتیت، سرخک، سرخجه و ... را انجام دهد. همچنین در این مدت مصرف قرص اسیدفولیک تجویز می‌شود؛ چراکه خوردن این قرص از رشد جنین ناقص جلوگیری می‌کند.

این کارشناس مامایی گفت: در صورت سالم بودن آزمایش‌ها به شخص اجازه باردار شدن داده می‌شود و در صورت وجود مشکل در آزمایش‌های انجام شده فرد باید تحت درمان قرار گیرد.

وی اظهار کرد: تزریق واکسن کزاز، هپاتیت و سرخجه ضروری است. همچنین انجام آزمایش پاپ اسمیر توصیه می‌شود؛ چراکه در صورت وجود عفونت‌ها، فرد دچار سقط جنین می‌شود.

اسدی افزود: در صورت وجود مشکلات قلبی به فرد اجازه بارداری داده نمی‌شود؛ چراکه بارداری بر خون‌رسانی شخص باردار اثر نامطلوب گذاشته و سلامت مادر را به خطر می‌اندازد.

این کارشناس در پایان توصیه کرد: انجام آزمایش‌ها و مراقبت‌های پیش از بارداری در مرحله اول از بوجود آمدن جنین ناقص جلوگیری کرده و مادران نیز در صورت داشتن بیماری خاص از آن مطلع شده و نسبت به درمان آن اقدام می‌کنند. (ایسنا)