یک وعده سه انسی (85.04 گرم) سالمون حاوی تقریبا 50 درصد از دوز روزانه انسان به نیاسین اسـت که از ابتلا به بیماری آلزایمر و کاهش حافظه پیشگیری می کند.
گردو
گردو در میان همه آجیل ها حاوی بیشترین میزان اسیدهای چرب امگا 3 اسـت که به کاهش کلسترول کمک می کند. نشان داده شده اسـت که امگا 3 باعث بهبود وضعیت روانی و مبارزه با سرطان می شود.
آووکادو
آووکادو مملو از چربی های سالم اسـت و در یک مطالعه ثابت شده اسـت که کلسترول را تا حدود 22 درصد کاهش می دهد. یک عدد آووکادو بیش از 40 درصد نیاز روزانه انسان به فولات را تامین می کند که می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهد.
سیر
سیر یک مبارز قوی با بیماری ها محسوب می شود و می تواند مانع رشد باکتری ها از جمله ایی کولی شود. یک ترکیب موجود در سیر به نام آلیسین Allicin می تواند به عنوان یک ضد التهاب قوی عمل کند و مشخص شده اسـت که این ترکیب به پایین آوردن کلسترول و سطح فشار خون کمک می کند.
اسفناج
اسفناج حاوی لوتئین و زیگزانتین، دو آنتی اکسیدان تقویت کننده سیستم ایمنی اسـت که برای سلامت چشم مهم اسـت. تحقیقات اخیر نشان داده اسـت که اسفناج در میان میوه ها و سبزیجاتی که با سرطان مبارزه می کنند، موثرترین اسـت.
انواع لوبیا
مصرف یک وعده حبوبات (لوبیا، نخودفرنگی و عدس) چهار بار در هفته خطر ابتلا به بیماری قلبی را 22 درصد کاهش می دهد. این رویه خطر ابتلا به سرطان سینه را نیز کاهش می دهد.
zoomit.ir - میعاد بافراست: یکی از شگفت انگیزترین کشفیات سالهای اخیر را شاید بتوان کشف قمری دیگر برای زمین قلمداد کرد که همانند ماهی دوم بیش از صد سال اســت که دور زمین میگردد اما متوجه آن نبودهایم.
قمر دوم زمین توسط تلسکوپ Pan-STARRS1 که در هاوایی قرار دارد شناسایی شده اســت. به دلیل مدار چرخش عجیب و غریبی که این قمر داشته تا به حال از دیدهها به دور مانده اســت. مدار این قمر بیضی شکل اســت که باعث میشود قمر جدید در فاصلهی بین ۳۸ تا ۱۰۰ برابر فاصلهی کنونی ماه از زمین، به دور کرهی خاکی ما بچرخد.
این قمر با نام 2016 Ho3 شناخته میشود و صد سال اســت که در میدان گرانشی زمین گرفتار شده و در این مدت توانسته از چشمها به دور باشد. به علاوه این قمر در مدت ۳۶۵.۹۳ روز به دور خورشید میچرخد که اندکی از ۳۶۵.۲۴ روز ماه کنونی ما بیشتر اســت.
با توجه به تحقیقات انجام شده این قمر از فاصلهی ۱۴ میلیون کیلومتری به زمین نزدیکتر نخواهد شد. این قمر چندین قرن به دور زمین خواهد چرخید و پس از آن مدار خود دور زمین را ترک خواهد کرد.
این کشف به نوعی یادآور نخستین زمانی اســت که دانشمندان یک نوع خاص از لرزه را مشاهده کرده بودند و در آن هنگام به عنوان یک لرزهی خفیف با نام موج S از آن تعبیر میشد. بر پایهی نوشتهی پیتر گرستافت (Peter Gerstoft) و پیتر برومیرسکی (Peter D. Bromirski) در یک چشمانداز مرتبط با مشاهدهی خودشان، این مشاهده به زلزلهشناسان یک ابزار جدید میدهد که با آن میتوانند به مطالعهی ساختار عمیقتر زمین بپردازند و این روند در ادامه به حصول یک تصویر شفافتر از حرکات زمین کمک خواهد کرد؛ حتی آن مورد از حرکتهایی که نشات گرفته از سیستم اتمسفری اقیانوسی هستند.
لرزشهای ضعیف به نام ریزلرزهها یا microseisms شناخته میشوند و در واقع پدیدههایی ناشی از نوسانات امواج اقیانوس با لایهی جامد زمین در طول توفان هستند. ریزلرزهها در هر نقطهی قابل تشخیص در جهان میتوانند به شکل موجهای مختلفی باشند که به ترتیب از میان سطح و داخل زمین حرکت میکنند.
با این حال دانشمندان تاکنون با تجزیه و تحلیل فعالیتهای ریزلرزهها در زمین تنها قادر به ترسیم امواج P شدهاند. این امواج در واقع همان امواجی هستند که حیوانات میتوانند قبل از وقوع زلزله آن را احساس کنند. در واقع امواج P به نوعی نقطهی مقابل امواج گریزان همتای خود یعنی موج S هستند. این موجها همان امواجی هستند که انسان در طول زمینلرزه احساس میکند.
در این پژوهش، با استفاده از ۲۰۲ ایستگاه شبکهی پیشرفته که توسط موسسهی ملی تحقیقات علوم زمین و پیشگیری از فاجعه در منطقه چوگوکو ژاپن هدایت میشود، کیوامو نیشیدا (Kiwamu Nishida) و ریوتا تاکاگی (Ryota Takagi) نه تنها توانستهاند امواج P ریزلرزههای حاصل از یک توفان مهیب و دوردست در اقیانوس اطلس شمالی را با موفقیت شناسایی و آشکارسازی کنند که آنها را به اسم بمب هوا میشناسیم؛ بلکه علاوه بر آن توانستهاند، همین کار را در مورد ریزلرزههای امواج S نیز انجام دهند.
دستاورد دیگر پژوهش این اســت که پژوهشگران، هر دو مورد، جهت و فاصلهی امواج را از سرچشمهی آنها تعیین کردند و به این ترتیب به یک بینش مناسب دربارهی مسیر آنها و همچنین ساختارهای زمینی که از طریق آنها چنین مسافتی را طی کردهاند، به دست آوردند. به این ترتیب، انرژی لرزهای انتقال یافته ناشی از حرکت این توفان بمب هوا از میان زمین، بسیاری از تکههای تیرهی داخلی آن را روشن میکند. یافتههای نیشیدا و تاکاگی نه تنها به ارائهی یک ابزار جدید منتهی شده که توسط آن میتوان به کشف ساختار داخلی زمین پرداخت، همچنین ممکن اســت به آنها در تشخیص دقیقتر زمینلرزه و توفان اقیانوسی کمک کند.
به گزارش انگجت، این حسگر میتواند با بررسی دادههای به دست آمده از تغییر در نوع راه رفتن و اندازه گامها تا 3 هفته پیش از وقوع این اتفاق آن را پیشبینی کند.
حسگر جدید به کارکنان مراقبتهای بهداشتی قبل از وقوع حادثه هشدار میدهد و آنها پیش از بروز یک آسیب میتوانند از آن جلوگیری کنند.
ویژگی مهم این نوآوری این است که بر خلاف بسیاری از حسگرهای حرکتی، کاربران نیازی به پوشیدن چیزی ندارند و میتوان این حسگر را در هر نقطه از خانه قرار داد.
این اختراع هم باعث نجات جان افراد شده و هم با مراقبت از آنها به طول عمر افراد مسن میافزاید.
مزیت بزرگ این فناوری جدید این است که با وجود آن افراد سالمند میتوانند با اعتماد به نفس بیشتری قدم بردارند.
این محققان پژوهش خود را در Western Journal of Nursing Research به چاپ رساندند.
این فضاپیمای بدون سرنشین صبح روز جمعه از ایستگاه فضایی بینالمللی جدا شده و در ساعت 15:47 به وقت گرینویچ به زمین بازگشت.
سکنه ایستگاه فضایی این کپسول را با محمولههای ناسا، تجهیزات و نمونههای تحقیقاتی پر کرده و به زمین فرستادند. کپسول دراگون(اژدها) پس از فرود موفق در اقیانوس، توسط کارکنان شرکت اسپیسایکس بازیابی شده و توسط کشتی به بندری در نزدیکی لسآنجلس منتقل شد تا برخی از بارهای آن برای ناسا ارسال شود.
فضاپیمای دراگون در روز 20 ژوئیه به همراه محمولهای شامل تجهیزات علمی، آزمایشات، ابزارها و تدارکاتی برای سکنه ایستگاه فضایی به این آزمایشگاه مدارگرد ملحق شد. این کپسول همچنین نخستین آداپتور الحاق بینالمللی را نیز با خود انتقال داده بود که چندی پیش طی یک پیادهروی فضایی به ایستگاه متصل شد.
در میان محمولههای بازگردانده شده به زمین، 12 موش هستند که برای 30 روز در ایستگاه فضایی نگهداشته شده بودند. اکنون محققان با بازگشت این حیوانات قصد دارند دیانای اندام آنها و همچنین فرزندانشان را که در فضا متولد شدهاند، بررسی کنند.
نتایج این بررسی به محققان در درک بهتر تاثیرات ریزگرانش بر فعالیت دیانای کمک خواهد کرد.
فضانوردان این هفته قصد دارند یک پیادهروی فضایی دیگر را برای برداشتن یک رادیاتور کنترل گرمایشی انجام دهند که دیگر مورد نیاز نیست و همچنین حداقل یک دوربین وضوح بالا را بر روی فضای بیرونی ایستگاه متصل کنند. برداشتن این رادیاتور به حفظ آن در برابر ضایعات فضایی و حفظ آن به عنوان یک لوازم یدکی برای استفاده در آینده کمک خواهد کرد.
۵۴۵۴
این آسمانخراش عظیم تا فضا گسترش یافته و سدی میان زمین و خورشید در قالب یک گلخانه ایجاد خواهد کرد.
جمعآوری گرما در این گلخانه عظیم هوا را به جریان انداخته و به تولید باد برای خنکسازی سیاره و ارائه انرژی پاک برای همه خواهد پرداخت.
معماران، چالش آبوهوایی را الهامبخش پروژه خود خواندهاند و معتقدند که استراتژیهای موجود برای مبارزه با گرم شدن جهانی کافی نیست. آنها بر این باورند که تنها یک استراتژی جهانی میتواند با بلایای طبیعی ناشی از تغییرات آبوهوا مبارزه کند، از این رو یک آسمانخراش مفهومی را ارائه کردهاند که از نیروی باد برای خنک کردن سیاره استفاده میکند.
این آسمانخراش مانند یک برج خورشیدی عمل میکند. انرژی آن با توربینهای بادی تامین میشود که در سازه نصب خواهند شد.
طراحی پیشرفته این آسمانخراش به گونهای خواهد بود که ظاهر آن، بسته به محلی که تماشاچیان قرار دارند، تغییر میکند. در هر دو قطب به نظر می رسد که این برج به صورت عمودی قرار دارد، اما از نظر ساکنان مناطق استوایی، موقعیت آن افقی است.
جزئیات فنی زیادی در مورد چگونگی دستیابی این آسمانخراش عظیم به اهداف خود در دست نیست، اما این طراحی میتواند باعث خلاقیت بیشتر معماران در آینده برای ترکیب آگاهی زیستمحیطی با عمل شود.
5454
بامداد – یک تیم بین المللی از دانشمندان معتقد است که زمین اکنون به دلیل فعالیت های انسانی وارد یک عصر تازه زمین شناسی (آنتروپوسین) شده است.
به گزارش BBC، به گفته این تیم که ماموریت دارد این عصر را تعریف کند، آثار فعالیت های انسانی تا میلیون ها سال در آینده در رسوبات و صخره ها به جا خواهد ماند.محققان اکنون برای طبقه بندی رسمی عصر حاضر تلاش می کنند. یکی از سوالاتی که هنوز پاسخ قطعی ندارد زمان رسمی شروع این عصر است که به عقیده برخی از اعضای تیم می تواند دهه ۱۹۵۰ باشد.
آن دهه مصادف با شروع سرعت گرفتن فوق العاده رشد جمعیت انسانی بود و الگوهای مصرف ناگهان شتاب زیادی گرفت؛ زمانی که تولید و مصرف مواد ساختمانی و مصرفی مانند آلومینیوم، بتن و پلاستیک همگانی شد. این دوره همچنین شامل سال هایی است که آزمایش سلاح های اتمی – حرارتی (گرما هسته ای) مانند بمب هیدروژنی باعث انتشار مواد رادیواکتیو در سراسر کره شد که آثار آن تا صدها هزار سال قابل ردیابی است.
گزارش ‘گروه کاری آنتروپوسین’ که در نشریه ساینس چاپ شده است، بیانیه نهایی و جامع در مورد موضوع نیست بلکه یافته های هیات تحقیق تا این مرحله را بیان می کند. اما یافته کلیدی این است که تاثیر بشر بر زمین را اکنون باید چنان فراگیر و به قدر کافی متمایز تلقی کرد که ایجاد یک طبقه بندی جداگانه را توجیه می کند. به گفته دکتر کالین واترز دانشمند مرکز تحقیقات زمین شناسی انگلیس این مقاله ابعاد تغییراتی در کره زمین را که انسان سرمنشا آنها است، بررسی می کند.
وی گفت: در این گروه کاری ۳۷ عضو داریم و بیشتر آنها موافقند که ما در یک دوره میانی به نام آنتروپوسین زندگی می کنیم. هنوز بحث در این مورد که آیا این دوره یک مقطع جداگانه است، جریان دارد؛ اما مایلیم تعریفی مشخص داشته باشیم و بیشتر اعضای گروه به سوی اواسط قرن بیستم به عنوان نقطه شروع این عصر تازه تمایل دارند.
در نهایت به عهده کمیسیون بین المللی چینه شناسی (اشاره به چینه های صخره ای زمین) است که ‘عصر آنتروپوسین’ را به عنوان یک واحد مجزا در سیر زمانی مورد استفاده برای توصیف تاریخ ۴٫۶ میلیارد ساله زمین بپذیرد. با این حال بعید است که نمودار معروف ‘گاه چینه شناسی’ که در کتاب های درسی و پوسترهای کلاس های درس دیده می شود، فورا اصلاح شود.
بامداد – سایت علمی بیگ بنگ
نوشته آیا انسان سرآغاز پیدایش یک دوره جدید زمین شناسی است؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
به گزارش همشهری آنلاین،جایی در حوالی شبهجزیره یوکاتان، میان دریای کارائیب و خلیج مکزیک، در میان جنگلهای گرمسیری فرونشست زمین باعث ایجاد گودالهایی عمیق شدهاست، گودالهایی که به واسطه فروپاشی سنگ های آهکی آبهای زیرزمینی اعماق را آشکار ساختهاند.یکی از خارقالعادهترین این گودالها سنوتا آنجلیتا نام دارد که از ویژگی خارقالعادهای برخوردار است. در عمق 30 متری از آب موجود در این گودال رودخانهای مجزا در جریان است. این رود در جایی شکل گرفتهاست که آب شور و آب شیرین با یکدیگر ترکیب میشوند و لایه ای ضخیم از گاز سولفید هیدروژن آن را در بر گرفتهاست که تنفس آن در لحظه انسان را میکشد.
این گودال که در نزدیکی شهر باستانی تولوم متعلق به قوم مایانها در شرق سواحل شبهجزیره یوکاتان کشف شدهاست، در نگاه اول بسیار عادی به نظر میآید. این گودال در ظاهر شبیه به استخری زلال از آب شیرین است که اطراف آن را بافت گیاهی زیبایی پوشاندهاست. اما اگر به عمق 30 متری آن بروید، رودخانهای مرموز را میبینید که به صورت مجزا از میان محیط راکد اطرافش در جریان است.
ابر سولفید هیدروژنی که آن را در بر گرفته،ابری نامرئی و مسموم است که بویی شبیه به بوی تخممرغ گندیده دارد. ضخامت این ابر 3 متر است و غواصی در میان آن کاری بسیار دشوار است.
این گودالها از آن رو حاوی آب شور و شیرین هستند که زمانی که سنگهای آهکی فرو میریزند، مخزنی بزرگ ایجاد میکنند که در آن آب شیرین زیرزمینی با آب شور اقیانوس که از مسیر کانالهایی زیرزمینی به گودال میرسند ترکیب میشوند. به این ترتیب آب شیرین بالای آب سنگینتر شور شناور میشود و جایی که این دو با یکدیگر ترکیب میشوند، آبی بدطعم به نام هالوسلین ایجاد میکنند که این آب به صورت جداگانه میا آب شیرین و شور جریان پیدا میکند.
در کنار این رویداد، ورود بافت گیاهی و مواد زیستی به درون این گودالها و پوسیدن آنها میتواند لایهای غلیظ از گاز سولفید هیدروژن ایجاد کند.
۵۴۵۴
دانش > نجوم - گروه صنعتی «یونایتد لانچ آلاینس» ماهواره «WorldView 4» را به فضا پرتاب کرد. این ماهواره قرار است تصاویری کمنظیر و با کیفیت بالا از کره زمین را برای دانشمندان ارسال کند.
، این ماهواره که توسط «دیجیتال گلوب» ساخته شده است، قابلیت عکسبرداری با وضوح خیلی بالا را از فاصله 640 کیلومتری و در حین حرکت با سرعت 17 هزار متر در ثانیهای دارد.
این ماهواره میزان پوشش اطلاعاتی دیجیتالگلوب را که تا پیش از این 80 پتابایت (80 میلیون گیگابایت) بود، دو برابر افزایش خواهد داد. قرار بود که دو ماه پیش این ماهواره به فضا پرتاب شود، اما به دلیل داشتن قطعات زیادی که این ماهواره برای مونتاژ داشته است، پرتاب آن به تاخیر افتاد و البته این تاخیر، دردسرهایی برای گروه یونایتد لانچ آلاینس به همراه داشت زیرا پس از چند روز، آتشسوزی عظیمی در نزدیکی سکوی پرتاب موشک اتفاق افتاد که مهار آن چند هفته طول کشید.
گفتنی است که هماکنون شرکتهایی مثل Orbital Insight و مراکز تحقیقاتی از قبیل SpaceNet، آمادگی خود را برای دریافت تصاویر این ماهواره اعلام کردهاند. این شرکتها عکسهای ماهوارهای را برای استفاده در پروژههای یادگیری ماشینی خود نیاز دارند.
۵۴۵۴