سالمندان بیشتر از جوانان در معرض خطر عفونت های ریوی هستند
هوای ریه هایتان را داشته باشید
بیماری های دوران سالمندی متفاوت تر و متنوع تر از دوران جوانی است و یکی از بیماری هایی که در سالمندان نسبتا رایج است، بیماری های ریوی در سنین بالاست. از سوی دیگر و از آنجا که این روزها زیاد صحبت از تزریق واکسن آنفلوآنزا می شود، بی مناسبت ندیدم که به انواع شایع بیماری های ریوی در سالمندان اشاره کنم و یادآور شوم که یکی از راه های کم کردن شانس ابتلا به این بیماری ها، تزریق سالانه واکسن آنفلوآنزا است.
سالمندان بیشتر از جوانان در معرض خطر عفونت های ریوی هستند و مهم ترین دلیل آن هم ضعف سیستم ایمنی در افراد پس از میانسالی است. به طور طبیعی انسان ها بعد از 50 سالگی دچار ضعف سیستم ایمنی می شوند و هر چه سن افزایش می یابد عوارض این ضعف با شدت بیشتری نمایان می شود.
یکی از عوارضی که ضعف سیستم ایمنی روی بدن دارد، افزایش احتمال ابتلا به عفونت در سالمندی است. البته عفونت های ریوی در هر سنی خطرناک هستند ولی در سالمندان این خطر بیشتر است. عفونت ریوی همچنان یکی از دلایل اصلی مرگ و میر افراد میانسال است. بنابراین بهترین راه برای کاهش مرگ و میر سالمندان در اثر بیماری، شناخت مواردی است که احتمال عفونت ریه را در سالمندان بالا می برد تا با جلوگیری از آنها بتوان احتمال را به حداقل رساند.
مصرف برخی از داروها زمینه را برای ابتلا به عفونت های ریوی مهیا می کند
عوامل خطرساز عفونت ریوی در سالمندان
√ کم تحرکی: دراز کشیدن زیاد و بی تحرکی، باعث می شود ترشحات در ریه تجمع پیدا کند و این مسئله باعث بالا رفتن شانس عفونت دستگاه تنفس می شود.
√ سیگار: سالمندانی که سیگار می کشند، بیشتر از سایر همسالان خود در معرض ابتلا به عفونت های ریوی هستند.
√ دمانس یا آلزایمر: در این افراد سطح هوشیاری پایین است. ممکن است داروهای خواب آور هم برای بیمار تجویز شود، در نتیجه اختلال در بلع در بیماران مشاهده می شود که احتمال برگشت محتویات حلق و دهان آغشته به میکروب را به مجاری ریوی بالا می برد.
√ مصرف برخی از داروها: از داروهایی استفاده می کنند که باعث خشکی دهان و بزاق می شود. بعضی از داروها مانند داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی با کاهش ترشح بزاق و توقف ویروس ها در مجاری تنفسی، زمینه را برای ابتلا به عفونت های ریوی مهیا می کنند.
√ دیابت: سالمندانی که به دیابت کنترل نشده مبتلا هستند، بیشتر از سایر همسالان خود در معرض ابتلا به عفونت های روی هستند.
√ عدم تزریق واکسن آنفلوآنزا: این واکسن شانس بروز بعضی از عفونت های ویروسی ریه را کمتر می کند و باید سالیانه تزریق شود.
نشانه های عفونت ریوی در سالمندان
علامت عفونت ریوی در جوانان با سالمندان متفاوت است. در افراد جوان معمولا بیماری با سرفه حاد، خلط به رنگ زرد و تنگی نفس و تب و لرز شروع می شود و به شکل حاد و پر سر و صداست و ظرف مدت کوتاهی حتما فرد را به سوی پزشک سوق می دهد ولی در سن بالا این علائم وجود ندارد و تنها علامتی که نشانه بروز بیماری است، کاهش سطح هوشیاری سالمند است. یعنی بیمار بدون سرفه، خلط و ... فقط دچار خواب آلودگی می شود و خواب آلودگی تنها علامت عفونت تنفسی بیمار است.
نشانه بروز بیماری عقفونت ریوی در سالمندان کاهش سطح هوشیاری است
همچنین در سنین بالا بعضی از سالمندان در خانه سالمندان نگهداری می شوند. زندگی در مراکز نگهداری باعث می شود سالمندان در معرض عفونت های خاص که اتفاقا خطرناک هم هستند قرار گیرند. این افراد نسبت به کسانی که در خانه مسکونی زندگی می کنند بیشتر در معرض خطر هستند.
خانواده ها نسبت به کاهش هوشیاری سالمند و هر علائم غیرعادی هوشیار باشند و خیلی زود سالمند را به اولین مرکز درمانی برسانند. هر چقدر درمان با تاخیر باشد، احتمال پیشرفت بیماری و فوت سالمندانی که کهنسال هستند، بیشتر خواهد شد.
بیماری های انسدادی مزمن ریه
انتظار می رود تا سال 2020، COPD یا بیماری انسدادی مزمن ریوی سومین علت مرگ و میر سالمندان را به خود اختصاص دهد. پیش بینی می شود در سال های آینده از هر 6 زن یک نفر و از هر 4 مرد یک نفر بعد از 55 سالگی به بیماری انسدادی مزمن ریوی مبتلا باشند. بروز این بیماری ارتباط زیادی با سن دارد. عامل اصلی بروز بیماری انسدادی مزمن ریوی، سیگار است. مهمترین اقدام برای جلوگیری از ابتلا به بیماری انسداد مزمن ریه ترک سیگار است. در صورت ابتلای سالمند بهترین درمان استفاده از اسپری ها و داروهای استنشاقی است.
البته مصرف این داروها در سن بالا با مشکلاتی همراه است و حتما باید نحوه درست استفاده از اسپری به سالمندان آموزش داده شود. مهم است که هماهنگی بین دست و تنفس وجود داشته باشد ولی اغلب سالمندانی که سن بالایی هم دارند نمی توانند این هماهنگی را به خوبی ایجاد کنند. درست مصرف نکردن دارو باعث پیشرفت بیماری خواهد شد.
بیماری قلبی معمولا با بیماری انسدادی مزمن ریوی همراه است
بیماری های همراه
حدود 4 درصد از مبتلایان به COPD به بیماری های روان شناختی مانند افسردگی و اضطراب مبتلا هستند. به همین دلیل ممکن است داروهای تجویز شده را به خوبی مصرف نکنند یا نسبت به بیماری بی توجه باشند. در این افراد احتمال فوت در اثر بیماری COPD زیاد است.
بیماری دیگری که با بیماری انسدادی مزمن ریوی همراه است، بیماری های قلبی است. افرادی که سیگار می کشند در معرض بیماری های قلبی – ریوی قرار دارند. وجود این 2 بیماری همراه با سی او پی دی احتمال مرگ و میر را در سالمندان بالا می برد. چنین بیمارانی معمولا علائمی از تنگی نفس را دارند. بیماری های انسدادی مزمن ریوی شامل برونشیت مزمن، برونشکتازی و آمفیزم هستند که باعث انسداد در مجاری راه های هوایی می شوند. انسداد پیشرونده است و بیماران باید در بیمارستان بستری شوند تا اکسیژن تراپی و اقدامات درمانی دارویی برای شان انجام گیرد. سالمندان سیگاری حتما باید سیگار را ترک کنند.
منبع :
هفته نامه سلامت
bartarinha.ir
خبرگزاری آریا-اسطوخودوس، سنبلالطیب، بابونه، گل ساعت، بادرنجبویه، گیلاس زمستانی، ریحان مقدس، رزماری و تخم شوید، گیاهانی خوابآور و آرامبخش هستند.
به گزارش خبرگزاری آریا، میتوانید یک قاشق چای خوری از گیاهانی که خشک کردهاید را در قوری بریزید و به آن آب جوش اضافه کنید و اجازه دهید به آرامی دم بکشد. اسطوخودوس، سنبلالطیب، بابونه، گل ساعت، بادرنجبویه، گیلاس زمستانی، ریحان مقدس، رزماری و تخم شوید، گیاهانی خوابآور و آرامبخش هستند.
عصاره گیاهان: نزدیک به 6 هزار سال اســت که از عصاره گیاهان برای درمان برخی بیماریها استفاده میشود. عصاره اسطوخودوس برای حفظ آرامش و خواب راحت بسیار مفید اســت. میتوانید چند قطره از آن را بر روی بالشتان بچکانید یا در اتاق اسپری کنید. عصاره گیاهان دیگری مانند سنبلالطیب، بابونه و مرزنجوش هم برای خواب مفید هستند.
موسیقی آرام: گوش دادن به یک موسیقی آرامشبخش زمانی که به رختخواب میروید، بسیار مؤثر اســت. امروزه برنامههای زیادی وجود دارند که موسیقیهای آرامبخش برای کسانی که مشکل بیخوابی دارند پخش میکنند.
دمای محیط: به گفته محققین کالیفرنیا، گاهی اوقات دمای بالای اتاق اســت که مانع از خواب فرد میشود. پوشیدن لباس سبک، باز گذاشتن گوشه پنجره و استفاده از یک روانداز سبک، میتواند کارساز باشد.
ملاتونین: این ماده مهم که در چای، اسطوخودوس و فلفل یافت میشود، باعث تنظیم چرخه خواب میشود.
یوگا: تمرینات یوگا میتوانند سیستم عصبی مرکزی را آرام و به خواب شما کمک کنند.
خبرگزاری آریا-اسطوخودوس، سنبلالطیب، بابونه، گل ساعت، بادرنجبویه، گیلاس زمستانی، ریحان مقدس، رزماری و تخم شوید، گیاهانی خوابآور و آرامبخش هستند.
به گزارش خبرگزاری آریا، میتوانید یک قاشق چای خوری از گیاهانی که خشک کردهاید را در قوری بریزید و به آن آب جوش اضافه کنید و اجازه دهید به آرامی دم بکشد. اسطوخودوس، سنبلالطیب، بابونه، گل ساعت، بادرنجبویه، گیلاس زمستانی، ریحان مقدس، رزماری و تخم شوید، گیاهانی خوابآور و آرامبخش هستند.
عصاره گیاهان: نزدیک به 6 هزار سال اســت که از عصاره گیاهان برای درمان برخی بیماریها استفاده میشود. عصاره اسطوخودوس برای حفظ آرامش و خواب راحت بسیار مفید اســت. میتوانید چند قطره از آن را بر روی بالشتان بچکانید یا در اتاق اسپری کنید. عصاره گیاهان دیگری مانند سنبلالطیب، بابونه و مرزنجوش هم برای خواب مفید هستند.
موسیقی آرام: گوش دادن به یک موسیقی آرامشبخش زمانی که به رختخواب میروید، بسیار مؤثر اســت. امروزه برنامههای زیادی وجود دارند که موسیقیهای آرامبخش برای کسانی که مشکل بیخوابی دارند پخش میکنند.
دمای محیط: به گفته محققین کالیفرنیا، گاهی اوقات دمای بالای اتاق اســت که مانع از خواب فرد میشود. پوشیدن لباس سبک، باز گذاشتن گوشه پنجره و استفاده از یک روانداز سبک، میتواند کارساز باشد.
ملاتونین: این ماده مهم که در چای، اسطوخودوس و فلفل یافت میشود، باعث تنظیم چرخه خواب میشود.
یوگا: تمرینات یوگا میتوانند سیستم عصبی مرکزی را آرام و به خواب شما کمک کنند.
بی توجهی به مراقبت از دندانها در سالمندان عوارض بسیاری به ویژه عفونتهای دهان و اختلالات گفتاری را در پی دارد.
سالمندان معمولا با کاهش قدرت شنوایی روبرو هستند و برخی از آن ها به اجبار باید از سمعک استفاده نمایند. پیر گوشی عارضه ای است که سراغ افراد پیر می آید. بیماری مهمی که در گوش سالمندان دیده می شود، همان کاهش شنوایی است. که به آن “پیرگوشی” می گویند. کاهش شنوایی روی کیفیت زندگی سالمند تاثیر می گذارد. انسان ها در طول سالیان و تقریبا با گذشت هر دهه از عمر، بخشی از سلول های بدنشان را از دست می دهند.
اگر سلول ها قابلیت ترمیم داشته باشند، می توانند بازسازی شوند، اما در مورد سلول هایی که قدرت بازسازی ندارند، باید گفت از دست دادن این نوع از سلول ها باعث از دست رفتن کارکرد عضو می شود و یکی از سلول هایی که قدرت بازسازی ندارند، سلول های شنوایی موجود در گوش سالمندان هستند
آیا از بین رفتن سلول های شنوایی ناگهانی است یا طی سالیان از بین می روند؟
از دست رفتن سلول های شنوایی را در دهه دوم و سوم زندگی مشاهده می کنیم.البتهاز دست رفتن سلول های شنوایی در جوانان علامتی ندارد، ولی این روند تدریجی است و طی سال ها اتفاق می افتد و در سالمندی سرعت بیشتری می گیرد.
درمان پیرگوشی در سالمندانی که عصب شنوایی شان از دست رفته، دارو و جراحی نیست، بلکه باید از سمعک استفاده کنند تاثیر آن ابتدا روی فرکانس های شنیداری است. وقتی درگیری در سلول ها به فرکانس های شنیداری رسید، فرد دچار کاهش شنوایی می شود که اصطلاح پیرگوشی را برای آن به کار می برند.
آیا همه سالمندان الزاما دچار کاهش شنوایی خواهند شد؟
به طول معمول سالمندان از ۷۰ سالگی به بعد درجه هایی از این کاهش شنوایی را دارند، ولی فقط ۴۰ درصد از آنها به وسایل کمک شنوایی نیاز پیدا می کنند.
عامل دیگری هم به پیرگوشی کمک می کند؟
از دست دادن شنوایی به دلیل تجمع موم گوش در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد. ولی در سالمندان که مشکل زمینه ای وجود دارد، وجود موم، تاثیر زیادی روی شنوایی خواهد گذاشت. پس وقتی فرد سالمندی با کاهش شنوایی به پزشک مراجعه کند، در وهله اول باید به داخل کانال گوش توجه شود تا در صورت دیدن موم، موم ها خارج شوند.
الگوی اختلال شنوایی در سالمندان
در سالمندان سلول های درگیر همان سلول های شنیداری عصبی هستند. در درگیری اعصاب گوش الگوهای متفاوتی دیده می شود. گاهی سلول های از دست رفته از نوعی هستند که به فرکانس های بالا حساس اند. با از دست رفتن این سلول ها فرد متوجه صداهای زیر نمی شود. این الگو شایع ترین نوع از دست رفتن سلول های شنوایی در سالمندان است.
الگوی دیگری هم در کاهش شنوایی سالمندان دیده می شود که در آن تمام فرکانس ها به یک نسبت کاهش پیدا می کند و فرد همه فرکانس ها را به خوبی متوجه نمی شود.
درمان پیرگوشی
درمان پیرگوشی در سالمندانی که عصب شنوایی شان از دست رفته، دارو و جراحی نیست، بلکه باید از وسایلی استفاده کنند تا باعث تقویت صدا شود. این وسیله همان سمعک است که تقریبا همه مردم با آن آشنایی دارند.سمعک ها به دو گروه آنالوگ و دیجیتال (قابلیت برنامه ریزی دارد) طبقه بندی می شوند. افرادی که کاهش شنوایی خفیف دارند
یا به انجام کارهای دقیق نیاز ندارند، باید از سمعک های آنالوگ استفاده کنند. ولی بیمارانی که به دقت در شنیدن نیاز دارند و الگوی کم شنوایی شان طوری است که مشکلشان با سمعک آنالوگی برطرف نمی شود، باید از سمعک های دیجیتال استفاده کنند.
بسیاری از بیماران از اینکه سمعک شان بیرون از گوش قرار بگیرد، ناراحت هستند، اما سمعک ها چند نوع هستند؛ سمعک هایی که پشت گوش قرار می گیرند، سمعک هایی که داخل گوش قرار می گیرد و سمعک هایی که داخل گوش کاشته می شوند که هر کدام از آنها کاربرد و هزینه های متفاوتی دارد.
بهتر است همه افراد از ۵۰ سالگی به بعد هر سال به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنند و پزشک آنها را معاینه کند تا در صورت وجود اختلال شنوایی، بیماری زودتر تشخیص داده شود و اگر فرد از نظر ارتباطی با دیگران دچار مشکل شده که ناشی از کم شنوایی اوست، زودتر سمعک مناسبی برایش تجویز شود.
به گزارش پارس ناز همه افرادی که سمعک می گیرند، باید سالانه به پزشک مراجعه کنند، چون ممکن است به تعویض یا تغییر در برنامه ریزی سمعک نیاز باشد. متاسفانه تاکنون هیچ دارو و روشی برای پیشگیری از پیرگوشی کشف نشده است.
توصیه به سالمندان کم شنوا
۱) مشکل خود را به دیگران بگویید و از این موضوع خجالت نکشید چرا که یک موضوع کاملا عادی است.
۲) از دیگران درخواست کنید رو به شما، کندتر و با وضوح بیشتر با شما حرف بزنند اما فریاد نکشند.
۳) به صحبت های بیان شده و حالات صورت و ژست های افراد توجه کنید تا شنیدن کلمات برایتان راحت تر شود.
۴) اجازه دهید تا شخص سخنگو بداند که صحبت هایش را متوجه نشده اید و از او بخواهید که جمله ای که نشنیده اید را دوباره تکرار کند.
۵) توصیه های کلیدی برای مواجهه با سالمندان کم شنوا
۶) در محلی صحبت کنید که نور کافی و سروصدای زمینه ای کمی داشته باشد.
۷) با وضوح صحبت کنید و سرعت مناسبی برای کلام خود در نظر بگیرید. در عین حال، دهان خود را نپوشانید و حین گفت وگو از خوردن و آدامس جویدن بپرهیزید.
۸) از تغییرات حالت صورت برای راهنمایی مفید به شخص استفاده کنید.
۹) جمله خود را در صورت نیاز تغییر دهید و تکرار کنید و حین صحبت کردن با یک سالمند کم شنوا صبور و آرام باشید.
۱۰) سالمند مبتلا به پیرگوشی را در کلیه مباحث شرکت دهید تا احساس انزوا و طردشدگی به او دست ندهد.
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
ایست ناگهانی قلبی (SCA) که مرگ ناگهانی قلبی هم نامیده میشود، هنگامی رخ میدهد که قلب بهطور ناگهانی و غیرمنتظره از تپش بازمیایستد.
هنگامیکه ایست قلبی رخ میدهد، جریان خون به مغز و سایر اندامهای حیاتی متوقف میشود.
ایست ناگهانی قلبی در صورتی که در طول چند دقیقه درمان نشود، معمولاً به مرگ میانجامد.
قلب دارای یک سیستم الکتریکی درونی است که ریتم تپش آن را کنترل میکند. مشکلات سیستم الکتریکی میتواند باعث ریتمهای غیرطبیعی تپش قلب شود که آریتمی نامیده میشود.
انواع بسیاری از آریتمی قلب وجود دارند. قلب در حین آریتمی ممکن است تند بزند، کند بزند یا از تپش بازایستد. ایست ناگهانی قلبی در اغلب موارد هنگامی رخ میدهد که قلب دچار نوعی از آریتمی - در اغلب موارد فیبریلاسیون بطنی- میشود که باعث میشود ضربان مؤثر آن متوقف شود. در فیبریلاسیون بطنی قلب فقط لرزشهای نامنظمی دارد، اما توانایی تلمبه کردن خون را از دست میدهد.
ایست ناگهانی قلبی معادل حمله قلبی نیست. حمله قلبی عارضهای است که ناشی از بند آمدن جریان خون به بخشی از عضله قلب است. ضربان قلب در حمله قلبی معمولاً بهطور ناگهانی متوقف نمیشود. البته در طول دوره بهبودی از حمله قلبی ممکن است ایست قلبی رخ دهد.
افراد دارای بیماری قلبی با احتمال بیشتری ممکن است دچار ایست قلبی ناگهانی شوند. اما اغلب موارد ایست ناگهانی قلبی در افراد بهظاهر سالمی رخ میدهد که بیماری قلبی شناختهشده یا عوامل خطرساز دیگر برای این عارضه را ندارند.
مرگ ۹۵ درصد افرادی که به علت ایست ناگهانی قلبی میمیرند، در طول چند دقیقه پس از بروز این عارضه رخ میدهد.
عمدهترین عامل خطرساز برای ایست ناگهانی قلبی بیماری شریانهای کورونری (CAD) است. شریانهای کورونری رگهایی هستند که خون را به عضله قلب میرسانند. اغلب افرادی که دچار ایست ناگهانی قلبی میشوند، درجاتی از بیماری شریانهای کورونری را دارند.
اما اغلب این افراد تا هنگامیکه ایست ناگهانی قلب رخ میدهد، از بیماری شریانهای کورونری خود بیخبرند.CAD آنان به اصطلاح خاموش است (یعنی علامتی مانند درد وجود ندارد که فرد را آگاه کند) و پزشکان و پرستاران هم قبل به وجود این بیماری پی نبردهاند.
به علت این وضعیت، اغلب موارد ایست ناگهانی قلبی در افرادی رخ میدهد که بیماری خاموش شریانهای کورونری دارند یا به عبارت دیگر در زمان بروز این واقعه بیماری شناختهشده قلبی ندارند.
ایست قلبی در موارد کمبود اکسیژن، آب و هوای خیلی گرم یا خیلی سرد، آمبولی ریوی یا قلبی (وارد شدن لخته خون به درون رگهای قلب یا ریه) هم رخ میدهد.
شخصی که دچار ایست قلبی ناگهانی میشود، در صورتی که احیای قلبی-ریوی (CPR) به فوریت شروع نشود، دچار آسیب دائمی به مغز و سایر اندامها میشود.
احیای قلبی-زیوی شامل انجام دو کار است: یکی ماساژ قلبی یعنی فشار آوردن بر روی قفسه سینه و قلب بیمار از خارج برای اینکه خون از آن خارج شود و به مغز و سایر اندامهای حیاتی برسد، دوم تنفس دهان به دهان برای دمیدن هوا به درون ریههای فرد بیمار.
مرحله پیشرفته احیای قلبی بوسیله وسیلهای که شوک الکتریکی به قلب وارد میکند، انجام میشود و درمان سریع با آن میتواند زندگی فرد را نجات دهد.
این وسیله که «دفیبریلاتور خودکار بیرونی» (AED) نامیده میشود در آمبولانسهای اورژانس وجود دارد، و اگر در در مکانهای عمومی مانند ساختمانهای اداری یا فرودگاهها هم وجود داشته باشند، میتواند برای نجات افرادی که دچار ایست ناگهانی قلبی شدهاند، به کار رود.
عصای هوشمندی که به کمک سالمندان میآید
تاریخ انتشار : یکشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۵ ساعت ۲۱:۱۳
امروزه همه چیز هوشمند شده است: تلویزیون هوشمند، گوشی هوشمند، ساعت هوشمند، ماشین هوشمند و... حال به نظر میرسد نوبت به عصا رسیده که هوشمند شود. عصای هوشمند محصولی است که یک شرکت فرانسوی تولید کرده است.
علاوه بر این حسگرهای حرکتی، این عصا به یک سیستم هشدار مجهز شده که مستقیما به شبکه GSM متصل است. اگر کاربر عصا زمین بخورد یا مورد اورژانسی برایش پیش بیاید، عصا به خانواده یا کسی که مراقب کاربر عصاست یک هشدار ارسال میکند. هنگامی که هشدار به دست مراقب رسید، او میتواند با یک سیگنال به هشدار پاسخ دهد و کاربر را مطلع کند که کمک در راه است.
اطلاعات جمعآوریشده توسط عصا به یک سرور امن ارسال میشود و با پردازش این اطلاعات به کمک هوش مصنوعی، عصا عادات و حرکات کاربر را تشخیص میدهد. به کمک این اطلاعات عصا قادر است هنگامی که فعالیت بدنی کاربر با عادات همیشگیاش فرق کرد، متوجه این تغییر شود و مراتب را به مراقب اطلاع دهد. مثلا از روی الگوی راه رفتن کاربر میتواند تشخیص دهد که قوای بدنی او تحلیل رفته و خسته شده است.
یک چالش پیش روی شرکت فرانسوی سازنده این عصا آن بوده که بتواند تمامی این تجهیزات را به گونهای در عصا تعبیه کند که هم ارگونومیک باشد و هم وزن زیادی نداشته باشد. به همین دلیل به سراغ شرکت Maison Fayet رفته که شرکتی باسابقه و بینالمللی در زمینه ساخت عصاست. نتیجه همکاری این دو شرکت عصای هوشمندی است که تمامی تجهیزاتش در دسته جای گرفته و سالمندان یا کسانی که نیاز به استفاده از عصا دارند، میتوانند به راحتی و بدون نیاز به تغییر در عاداتشان از آن استفاده کنند. این محصول تا پایان امسال به بازار عرضه میشود.
مرجع : وب سایت جی اس ام
به گزارش شفاف، متخصصان تغذیه باور دارند، سالمترین و امنترین رژیم برای کودکان و سالمندان رژیم سبزیجات و گیاهخواری است.
آکادمی تغذیه و رژیم غذایی بیانیهای منتشر کرده که طبق آن، گیاهخواری برای تمام گروهای سنی را با در نظر گرفتن شرایط بدنی و جبران کمبودهای این رژیم توسط مکملهای طبیعی مفید و لازم دانسته و ادعا کرده با این روش میتوان از بیماریهای قلبی، چاقی و انواع سرطان جلوگیری کرد و آمار مرگ و میر بر اثر این مسائل را تا حد زیادی کاهش داد.
طبق گفته متخصصان تغذیه، گیاهخواری به دلیل نداشتن شیرینی و شوری برای افراد مسن و کودکان بسیار مفید و سالم است. این در حالیست که بعضی از پزشکان عقیده دارند رژیم سبزیجات همه گروههای سنی را دچار سوء تغذیه میکند و از دیدگاه بعضی از آنها این رژیم رد شده است.
اعضای آکادمی تغذیه معتقدند، هر رژیم غذایی که برنامهریزی شده و متعادل نباشد، میتواند به بدن آسیب بزند و عوارض جانبی منفی داشته باشد.
رژیم گیاهخواری به معنای تنفر از گوشت و مواد غذایی گوشتی نیست و افراد میتوانند برای سالم زیستن، مواد غذایی گوشتی خود را به حداقل برسانند و سعی کنند سبزیجات تازه، حبوبات، آجیل و غلات را جایگزین کنند.
وعدههای غذایی گیاهخواران باید شامل آهن کافی، روی و ویتامین B-12 باشد؛ از آنجاییکه رژیم سبزیجات دچار فقر این ویتامین است باید از مکملهای طبیعی بهره گرفت.
غلات کامل، حبوبات، آجیل و دانه ها، مواد مغذی کافی و سبزیجات میتوانند از بیماری های خاص جلوگیری کنند و تضمینی برای سلامتی افراد باشند.
تحقیقات نشان داده، رژیم گیاهخواری سرطان پروستات را تا 35 درصد، بیماریهای قلبی را تا 29 درصد و انواع سرطان را تا 18 درصد کاهش میدهد. همچنین مبادله گوشت با تخم مرغ، عدس و آجیل میتواند چندین سال به زندگی افراد جامعه اضافه کند.
با توجه به مطالعه منتشرشده اخیر، خنده درمانی موجب بهبود کیفیت زندگی ساکنان خانه سالمندان می شود.
محققان دریافتند در مقایسه با پیش آزمون، میزان کیفیت زندگی در گروه تجربی خنده درمانی پس از درمان، شامل عملکرد جسمی، درد جسمی، نقش فیزیکی، سلامت عمومی، سرزندگی، عملکرد اجتماعی، نقش عاطفی و سلامت معنوی به طورقابل توجهی افزایش یافته بود.
محققان توصیه می کنند مدیریت خانه سالمندان باید خنده درمانی را جزو مراقبتهای بهداشتی قرار داده و خنده درمانی باید به عنوان یک خدمت روزمره ارائه شود.
پاسخ های خواندنی یک جامعه شناس، روان شناس و مددکار خانه سالمندان به یک سوال
ازدواج سالمندان خوب است یا بد؟
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۸ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۶:۵۰
وقتی از کار و فعالیت فارغ شده ای و بچه ها هم دیگر بزرگ شده و هر یک به دنبال کار خود رفته اند، در این شرایط اگر فردی نباشد که روزهایت را با او پر کنی و از ملال دقایق و ثانیه ها به او پناه ببری، حتی در مواقع بیماری و احتیاج به دادت برسد و انیس و همدمت باشد، پیری و کهنسالی به کابوسی تکراری و اجباری بدل می شود.
نظر یک مددکار خانه سالمندان این ازدواج هیچ خطری ندارد
یک مددکار سالمندان که در آسایشگاه کهریزک کار می کند درباره ازدواج سالمندان می گوید: «بدون هیچ شرایطی این عمل خداپسندانه را تایید می کنم. در درجه اول این ازدواج چون در سنین بالا و بین افراد با تجربه اتفاق می افتد، هیچ خطر و مشکلی ایجاد نمی کند. از سوی دیگر، با توجه به این که همه سالمندان چه آن ها که با فرزندانشان هستند چه آن ها که به دلایل مختلف فرزندانشان نمی توانند با آن ها زندگی کرد یا از آن ها مراقبت کنند، تنهایی و نیاز به یک همراه را بیش از سایر مقاطع زندگی خود تجربه می کنند. در شرایطی که همسر فوت کرده باشد دیگر این نیاز تشدید می شود و واقعا نمی توان انتظار داشت حتی با استخدام یک پرستار تمام وقت مشکلات برطرف شود؛ البته درباره مشکل این ازدواج ها، برخی مطرح می کنند در این سن هر دو طرف پیر هستند و به قول معروف به فردی نیاز دارند که از خودشان مراقبت کند و در این شرایط، نمی توانند بار یکی دیگر را هم به دوش بکشند در حالی که همان طور که گفتم این نیاز فقط جسمانی نیست و همین که شما تصور می کنید فرد دیگری هم در خانه حضور دارد که در شرایط اضطرار می تواند به دادتان برسد کافی است و در ضمن حضور این فرد باعث پرشدن خلاء عاطفی و افزایش روحیه و انگیزه می شود.
نظر یک روان شناس
تنهایی به افسردگی سالمندان منجر می شود
حسین صدر، روان شناس در این باره می گوید: «تنهایی یا احساس تنهایی آثار بسیار عمیقی بر جای می گذارد و حتی بر میزان خوردن غذا و متابولیسم و تغییرات بیولوژیکی هم موثر است. سالمندان فاقد منابع مجدد دوستی هستند زیرا بیشتر آن ها کار نمی کنند و موقعیت ایجاد روابط دوستانه در فضای کار را ندارند و دوستان هم سن و سالشان را نیز به نوعی از دست داده اند؛ این مسئله تنهایی آن ها را افزایش می دهد. مهم ترین ویژگی دوره سالمندی، تنهایی و احساس تنهایی است. مرد یا زنی که در چرخه زندگی، خانه خود را تنها آشیانه ای خالی می بیند، به ازدواج نیاز دارد چرا که پیامد این احساس تنهایی، افسردگی است. بهتر است برای بسیاری از سالمندان که از نظر جسمانی نیاز آنچنان زیادی به دیگران ندارند و فقط از نظر روانی احساس تنهایی می کنند به جای استخدام پرستار به عنوان همدم، شرایط ازدواج را فراهم و آن ها را برای یک ازدواج موفق تشویق کنیم. برخی هنجارهای جامعه طوری تعریف شده که اگر یک زن سالمند قصد ازدواج داشته باشد خیلی قابل قبول نیست در صورتی که این یک هنجار است و ضدارزش نیست. زن ها به لحاظ روان شناختی خیلی بیشتر از مردها به حمایت نیاز دارند و در معرض آسیب های بیشتری هستند به همین دلیل است که باید گفت این هنجار کاملا غلط است. مسئله مهم در ازدواج سالمندی، جبهه گیری فرزندان و نگرش آن ها به ازدواج یکی از والدین به ویژه مادرانشان است. فرزندان چنین سالمندانی باید بدانند که در تحقیقات زیادی ثابت شده است ازدواج سالمندی، استرس های آن ها را کمتر می کند و سالمندانی که در این دوره از زندگی شان ازدواج کرده اند، عمر طولانیتری دارند.»
نظر یک جامعه شناس
ازدواج سالمندان پسندیده ترین پدیده اجتماعی است
دکتر محمدعلی الستی، جامعه شناس هم ازدواج سالمندان را بدون هیچ قید و شرطی، یکی از پسندیده ترین پدیده های اجتماعی می داند و می گوید: «ازدواج سالمندان فی نفسه برای استحکام خانواده و از تنهایی درآوردن افراد و کامل کردن انسان ها امری نیکوست. عرف ما برای افراد سالمندی که تا به حال ازدواج نکرده اند یا آن ها که همسرانشان را از دست داده اند حقی قائل نمی شود که این امر یک نقطه ضعف و تفکر ارتجاعی است. با توجه به این که یکی از اصلی ترین عوامل انگیزشی برای ازدواج در سنین جوانی، نیاز مفرط و غریزه قدرتمند جنسی است به همین علت متاسفانه درصد قابل توجهی از ازدواج ها تحت تاثیر آن و بدون لحاظ دیگر شرایط ضروری و لازم برای ازدواج انجام می گیرد و جنبه های مختلف حیات انسانی مانند تفاهم، عاطفه، بخشش، محبت و... تحت الشعاع قرار می گیرد. مشاهده ازدواج هایی که مبنای اصلی آن چیزی جز جاذبه جنسی است می تواند توجه به وجود جنبه های دیگر و احساس نیاز به آن جنبه ها را در انسان ها برانگیزد و جوانان نیز می آموزند که می توانند در زندگی دو نفره و زناشویی به ابعاد متفاوتی از انسانیت توجه و به آن تاکید کرد و حتی بنای بنیان خانواده را بر آن ها استوار کرد.»
مرجع : ماهنامه «خانه بخت»