کد مطلب: 433412
تلسکوپ فضایی قدرتمند ناسا برای شکار سیاهچالهها
بخش دانش و فناوری الف،20 دی95
ناسا تا سال 2020 تصویربردار کاوشگر IXPE جدید خود را که قادر به تحقیق سریع محیطی بر روی اجسام بسیار بزرگ در کیهان است راهاندازی خواهد کرد.
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۰ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۶:۱۳
این کاوشگر شامل سه تلسکوپ با دوربینهایی به صورت مورب در مسیرهای خاص برای اندازهگیری پولاریزاسیون پرتوهای ایکس است. پرتوهای ایکس توسط گازهای بسیار داغ اطراف سیاهچالهها ساطع میشوند که به دلیل دمای بالا قابل بررسی نیستند.
ناسا اعلام کرد: این اطلاعات به دانشمندان برای درک بهتر در مورد محیط پرتلاطم اطراف ستارگان و سیاهچالههای بزرگ، ستارههای نوترونی و تپ اخترها کمک خواهد کرد.
پل هرتز متخصص فیزیک نجومی ناسا اظهار کرد: این ابزار قابلیت نزدیک شدن به سیاهچالههای عظیم و ستارههای نوترونی را دارد که با استفاده از آن پولاریزاسیون پرتوهای ایکس سیاهچالهها را اندازهگیری خواهیم کرد، اما قادر به تصویربرداری مستقیم نخواهیم بود و با تحقیق در محیط اطراف آنها فیزیک مرموز این اشیا بررسی میشود.
هزینه این پروژه 188 میلیون دلار برآورد شده است. این پروژه مربوط به مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا در هانتسویل آلاباما است.
کلمات کلیدی : دانش و فناوری+ تلسکوپ فضایی
نظراتی که به تعمیق و گسترش بحث کمک کنند، پس از مدت کوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت دیگر بینندگان قرار می گیرد. نظرات حاوی توهین، افترا، تهمت و نیش به دیگران منتشر نمی شود.
دانش > نجوم - در مرکز کهکشان مارپیچی NGC 5033 چه میگذرد؟ این کهکشان در گروه کهکشانهای سیفرت (Seyfert Galaxies) قرار میگیرد چرا که در هستهی آن فعالیت خیلی زیادی مشاهده میشود.
ستارگان پرنور، غبار تاریک و گاز میانستارهای همه با سرعت خیلی زیاد دور مرکز کهکشانی گردش میکنند که به نظر میرسد اندکی نسبت به سیاهچالهی ابرپرجرم مرکزی انحراف دارد. تصور میشود این انحراف نسبت به سیاهچالهی مرکزی به دلیل ادغام NGC 5033 با یک کهکشان دیگر باشد که چند میلیارد سال پیش رخ داده است. عکسی که در بالا میبینید را تلسکوپ هابل در سال ۲۰۰۵ گرفته است. این کهکشان حدود ۱۰۰ هزار سال نوری قطر دارد و نوری که از آن میبینیم مربوط به ۴۰ میلیون سال پیش است.
۵۴۵۴
به گزارش ایسنا،کاوشگر IXPE برای درک بهتر از فیزیک سیاهچالههای فضایی، ستارههای نوترونی و دیگر پدیدهها با دمای بالا ساخته شده است.
این کاوشگر شامل سه تلسکوپ با دوربینهایی به صورت مورب در مسیرهای خاص برای اندازهگیری پولاریزاسیون پرتوهای ایکس است. پرتوهای ایکس توسط گازهای بسیار داغ اطراف سیاهچالهها ساطع میشوند که به دلیل دمای بالا قابل بررسی نیستند.
ناسا اعلام کرد: این اطلاعات به دانشمندان برای درک بهتر در مورد محیط پرتلاطم اطراف ستارگان و سیاهچالههای بزرگ، ستارههای نوترونی و تپ اخترها کمک خواهد کرد.
پل هرتز متخصص فیزیک نجومی ناسا اظهار کرد: این ابزار قابلیت نزدیک شدن به سیاهچالههای عظیم و ستارههای نوترونی را دارد که با استفاده از آن پولاریزاسیون پرتوهای ایکس سیاهچالهها را اندازهگیری خواهیم کرد، اما قادر به تصویربرداری مستقیم نخواهیم بود و با تحقیق در محیط اطراف آنها فیزیک مرموز این اشیا بررسی میشود.
هزینه این پروژه 188 میلیون دلار برآورد شده است. این پروژه مربوط به مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا در هانتسویل آلاباما است.
5454
شن کیمبرو فرمانده اکسپدیشن 50 و پگی ویتسون مهندس پرواز ناسا این ماموریت را بر عهده داشتند.
به گفته دانشمندان ناسا این دو فضانورد در طول این پیادهروی که شش ساعت و 32 دقیقه به طول انجامید توانستند سه صفحه آداپتور جدید را نصب و اتصالات الکتریکی سه باتری لیتیوم- یونی از سه باتری جدید ایستگاه فضایی بینالمللی را برقرار کنند.
آنها همچنین توانستند در این مدت کارهای دیگری از جمله نقشهبرداری از طیفسنج مغناطیسی آلفا را به انجام برسانند.
انجام بروزرسانی رباتیک باتریها از ماه ژانویه آغاز شد.
به گزارش ناسا، این اولین پیادهروی از دو پیادهروی فضایی بود که برای نهاییسازی نصب برنامهریزی شده است.
قرار است 13 ژانویه کیمبرو و مهندس پرواز توماس پسکت از آژانس فضایی اروپایی دومین پیادهروی فضایی را انجام دهند.
خدمه ایستگاه فضایی به منظور مونتاژ و نگهداری از آزمایشگاه در مدار تاکنون 196 پیادهروی فضایی انجام دادهاند.
این افراد به طور کل 1224 ساعت و 6 دقیقه خارج از ایستگاه فضایی فعالیت داشتهاند.
5454
شن کیمبرو فرمانده اکسپدیشن 50 و پگی ویتسون مهندس پرواز ناسا این ماموریت را بر عهده داشتند.
به گفته دانشمندان ناسا این دو فضانورد در طول این پیادهروی که شش ساعت و 32 دقیقه به طول انجامید توانستند سه صفحه آداپتور جدید را نصب و اتصالات الکتریکی سه باتری لیتیوم- یونی از سه باتری جدید ایستگاه فضایی بینالمللی را برقرار کنند.
آنها همچنین توانستند در این مدت کارهای دیگری از جمله نقشهبرداری از طیفسنج مغناطیسی آلفا را به انجام برسانند.
انجام بروزرسانی رباتیک باتریها از ماه ژانویه آغاز شد.
به گزارش ناسا، این اولین پیادهروی از دو پیادهروی فضایی بود که برای نهاییسازی نصب برنامهریزی شده است.
قرار است 13 ژانویه کیمبرو و مهندس پرواز توماس پسکت از آژانس فضایی اروپایی دومین پیادهروی فضایی را انجام دهند.
خدمه ایستگاه فضایی به منظور مونتاژ و نگهداری از آزمایشگاه در مدار تاکنون 196 پیادهروی فضایی انجام دادهاند.
این افراد به طور کل 1224 ساعت و 6 دقیقه خارج از ایستگاه فضایی فعالیت داشتهاند.
دانش > نجوم - ستارههایی که در تصویر میبینید همگی در پیشزمینهی عکس و کهکشان خودمان هستند. ولی دو کهکشانی که در مرکز عکس میبینید کاملا در فراسوی کهکشان ما و فاصله ۳۰۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارند.
چهره آنها به دلیل کشندهای گرانشی ناشی از برخورد نزدیکی که با هم داشتهاند بدین شکل در آمده است. این کهکشانها که با نام Arp 273 شناخته میشوند ظاهر خیلی عجیبی دارند ولی اکنون میدانیم که کهکشانهای برخوردی در عالم خیلی رایج هستند. در حقیقت کهکشان بزرگ اندرومدا که همسایه ماست و تقریبا در فاصلهی ۲ میلیون سال نوری از ما قرار گرفته در حال نزدیکشدن به راهشیری است و زمانی این دو کهکشان به شکلی که در تصویر میبینید با هم برخورد میکنند. در نهایت این دو کهکشان میتوانند با هم ترکیب شوند و یک کهکشان بزرگ و واحد را بوجود بیاورند. هسته دو کهکشانی که در عکس میبینید در فاصلهی بسیار کم ۱۰۰ هزار سال نوری از هم قرار گرفتهاند.
۵۴۵۴
دانش > نجوم - دهانههای قمر کوچک پاندورای زحل از نزدیک چگونه به نظر میرسند؟ برای فهمیدن این موضوع، فضاپیمای رباتیک کاسینی متعلق به ناسا دو هفتهی پیش از کنار این قمر عجیب گذر کرد.
نتیجه این گذر ثبت با کیفیتترین عکس از پاندورا است که از فاصلهی ۴۰ هزار کیلومتری گرفته شد. این قمر ۸۰ کیلومتر قطر دارد و در این عکس میتوان ساختارهایی به قطر ۳۰۰ متر را روی آن تشخیص داد. به نظر میرسد که سطح دهانههای پاندورا از مواد خاصی پوشیده شده و در نتیجه ظاهر صیقلیتری نسبت به سطح اسفنجی هایپریون، دیگر قمر زحل دارد. یک سری شیار و خطوط هم روی سطح این قمر مشاهده میشود. پاندورا از این جهت جالب توجه است که به همراه یک قمر دیگر به نام پرومتئوس باعث شده ذرات حلقهی F زحل به صورت یک حلقهی مجزا در بیایند.
برای دیدن عکس در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.
۵۴۵۴
تلسکوپ فضایی NEOWISE به تازگی دو جرم فضایی را در نزدیکی زمین شناسایی کرد که گفته می شود یکی از آن ها ستاره دنباله دار و دیگری ترکیبی از یک شهاب سنگ و یک ستاره دنباله دار است.
مترجم: سپیده علی کاشانی** انتشار: گلشن
خبرگزاری آریا - از آن جایی که در آینده ممکن است فضانوردان، برای ماه ها در سیاره مریخ حضور داشته باشند، پناهگاه های آنان باید به گونه ای ساخته شود تا دمای بسیار زیاد سیاره و اشعه های کیهانی که به راحتی از اتمسفر باریک مریخ عبور می کنند را خنثی کند. برخی از محققان پیشنهاد داده اند که برای ساخت این پناهگاه ها، لازم است از مواد موجود در سطح مریخ استفاده شود تا وزن محموله هایی که توسط فضانوردان به مریخ منتقل می شود کاهش یابد.
حالا به نظر می رسد که محققان ناسا توانسته اند راه حلی جالب و تحسین برانگیز برای حل این مشکل بیابند که واقعاً از منابع موجود در مریخ بهره می گیرد. این پناهگاه ها که Mars Ice Home نام دارند، نوعی محفظه پلاستیکی قابل باد کردن هستند که از لایه ای از یخ آب بهره می برند؛ آبی که از فضانوردان در برابر تشعشعات کیهانی محافظت خواهد کرد.
گفتنی است که Mars Ice Home هنوز نوعی طرح مفهومی به شمار می رود که مشکلات خاص خود را دارد. به عنوان مثال متخصصین می گویند که پر کردن محفظه آب این پناهگاه، در صورت استفاده از منابع آب مریخ تا 400 روز به طول خواهد انجامید. اما از سوی دیگر، هنگامی که فضانوردان در حال سفر به سمت مریخ هستند، این وظیفه را می توان به ربات ها محول کرد.
در مجموع، چنین پناهگاه هایی فعلاً در حد تئوری هستند و محققان هنوز باید وقت بیشتری را صرف شناسایی مشکلات احتمالی آن کنند. اما Ice Home یکی از آن طرح های مفهومی حیرت انگیزی است که سبب می شود یکبار دیگر مغزهای متفکر ناسا را تحسین کرده و به سفر انسان به سیاره مریخ، در آینده نزدیک امیدوار شویم.
به گزارش ستاره ها؛ اگر این آزمایش موفقیتآمیز باشد آژانس فضایی توانایی اعزام بشر به فضا و اکتشاف دیگر سیارات با نشانههایی از حیات را خواهد داشت.
انتهای پیام