قیمت : 36000 تومان
قیمت : 36000 تومان
قیمت : 36000 تومان
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از تبیان ، چون گرچه ممکن است به سرعت اثرات مخرب آن را مشاهده نکنید اما باید بدانید که خوردن نوشابه ها با برخی مواد غذایی می تواند شما را قربانی سوءهاضمه یا اختلالات درونی گاها خطرناک کند. در این مطلب در خصوص این ممنوعه ها بیشتر صحبت می کنیم. لطفاً با ما همراه باشید.
کدام مواد غذایی نباید با نوشابه ها مصرف شوند
همه ما بدون اینکه متوجه باشیم گاهی مواد غذایی مختلفی را با هم می خوریم که متأسفانه ترکیب آن ها ممکن است برای بدن خطرناک باشد. احتمالاً بسیار عادی است که شما به همراه ناهار یا شام یک یا چند لیوان نوشابه نیز میل کنید. اما ترکیب نوشابه ها با برخی مواد غذایی برای سلامتی خطرساز است که در ادامه به آن ها اشاره می شود:
شیر
بدون شک منظورمان این نیست که کسی شیر و نوشابه را در یک لیوان مخلوط می کند و می خورد. اما برخی غذاهایی که ما برای ناهار یا شام می خوریم حاوی شیر است. مانند برخی سوپ ها یا دسرها و غیره. به عنوان مثال پاستا با خامه یا کیک های تولد حاوی شیر هستند. زمانی که این غذاها یا شیرینیجات را میل می کنید و در عین حال نوشابه هم می خورید این دو در معده تان حالت اسیدی وسیعی ایجاد می کنند که باعث درد معده شدید، ریفلاکس و سوءهاضمه می شود.
قهوه
باز هم خنده دار است که تصور کنیم فردی قهوه خود را با نوشابه بنوشد. اما برای همه پیش می آید که به همراه غذا نوشابه بخورد و دسر را با قهوه. این ترکیب بسیار خطرناک است. زمانی که دو ترکیب در داخل دستگاه گوارش ترکیب می شود نوعی کف فرار تشکیل می شود که اسیدیته زیادی تولید می کند. اگر این اشتباه غذایی را انجام دهید احساس تندمزاجی، عصبانیت و معده درد داشته و دچار سوءهاضمه می شوید.
غذاهای تند و پرادویه
ادویه های تند مانند فلفل یا کاری و غیره طعم فوق العاده ای به تمام غذاها می دهند. زمانی که این ترکیبات به بدن می رسند حرارت و دمای بدن را بالا می برند. به همین دلیل نیز بعد از خوردن این غذاها هوس نوشیدن آب یا حتی نوشابه به سرتان می زند. اما این کار به نفع بدن نیست. نوشیدنی های حاوی کولا، زمانی که تحت حرارت بالا قرار بگیرند سولفوریک اسید تولید می کنند. اگر برای برطرف کردن سوزش ناشی از غذاهای تند نوشابه می خورید آسیب زیادی به سلامتی تان می زنید. این ترکیب باعث افزایش ترشحات گوارشی می شود که به نفع بدن نیست.
آب نبات های نعنایی
احتمالاً شما هم در کلیپ هایی که در فضای مجازی انتشار یافته است فیلم بطری نوشابه ای که آبنبات نعنایی داخل آن انداخته شده است را دیده اید. در این فیلم شاهد یک انفجار کوچک و البته هشداردهنده هستیم. این انفجار ناشی از قدرت جوشان این قبیل آبنبات ها و گاز موجود در نوشابه است. حال تصور کنید که ترکیب این دو در معده تان چه می کند. توصیه اکید داریم حتی فکر امتحان این دو ترکیب هم به سرتان نزند. چون واکنش شیمیایی ترکیب این دو ماده برای سلامتی فوق العاده خطرناک است.
بعد از نوشیدن نوشابه ها و کولاها چه اتفاقی در بدن می افتد؟
اصل مطلب این است که حتی اگر نوشابه را با این مواد غذایی نیز ترکیب نکنید باز هم برای سلامتی مضر است. بدانید که بعد از مصرف این نوشیدنی ها دقیقه به دقیقه در بدنتان اتفاقاتی می افتد که در ادامه اشاره می کنیم:
10 دقیقه بعد از مصرف نوشابه
هر یک لیوان نوشابه حاوی حدود 10 قاشق شکر است. به همین دلیل هم ضربه سختی به سلامتی می زند. این میزان قند به بدن انرژی مثبت نمی دهد. ده دقیقه بعد از مصرف، اختلالاتی در قند خون حاصل می شود.
20 دقیقه بعد از مصرف نوشابه
بعد از 20 دقیقه میزان انسولین در خون شروع به کاهش کرده و کبد مجبور می شود که تلاش خود را برای تبدیل قند در بدن دو چندان کند. در اکثر موارد، این قند به چربی تبدیل می شود و این مسئله نیز به نفع بدن نیست.
40 دقیقه بعد از مصرف نوشابه
بعد از 40 دقیقه کافئین شروع به تأثیر می کند. مردمک چشم ها گشاد شده و فشارخون افزایش پیدا می کند. فرد احساس خستگی کرده و کبد شروع به آزاد کردن قند در خون می کند.
45 دقیقه بعد از مصرف نوشابه
بدن شروع به تولید دوپامین بیشتر می کند. این هورمون وظیفه تحریک بخشی از مغز را برعهده دارد که به لذت و احساس پاداش مربوط می شود.
1 ساعت بعد از مصرف نوشابه
یک ساعت پس از مصرف نوشابه، دفع کلسیم از طریق ادرار کلید می خورد. این روند در طولانی مدت باعث پوکی استخوان، پوسیدگی دندان یا شکنندگی استخوان ها می شود. اسیدفسفریک موجود در نوشابه نیز روی منیزیم و زینک(روی) موجود در بدن فیکس می شود. خاصیت دیورتیک این نوشیدنی ها نیز اشتباه است. چون باعث نمی شود که باقیمانده توکسین های بدن دفع شوند بلکه زمینه را برای دفع مواد مغذی مورد نیاز بدن فراهم می کند. به همین دلیل بعد از مصرف نوشابه احساس ضعف و تحریک پذیری عصبی می کنید.
شماری از تحلیلگران ردبول را یک موسسهی سرگرمی و تولید محتوا میدانند که در کنار این کارها، نوشابهی انرژیزا نیز تولید میکند.
مدرنیته تأثیر شگرفی در زندگی بشر دارد، بهطوریکه انسان مدرن خود را در برابر هجمهی اطلاعات مصون میپندارد و تصمیم در مورد رد یا قبول یک مفهوم جدید را وابسته به امنیت خود میداند، اما ظهور برندهایی چون ردبول این موضوع را به اثبات رسانده است که راوی بهترین داستان، میتواند همچون همیشه توجه جوامع بشری و کاربران را بهسوی خود جلب کند.
نگاهی به تاریخ بشر گویای این واقعیت است که داستان از ابتدای تاریخ در تاروپود فرهنگ بشری تنیده شده است و با وجود تغییر و تحولاتی که انسان در طول تاریخ شاهد آن بوده، همواره جذابیت خود را برای بشر حفظ کرده است. نقش و نگارهای بهجامانده روی دیوار غارها، انتقال سینه به سینه داستانهای اساطیری تا مکتوب شدن افسانهها و رسیدن به صنعت چاپ و تولد سینما، همگی در پی رفع عطش بشر برای شنیدن، دیدن و خواندن داستان است. با گذشت زمان بستر انتقال محتوا شکل دیگری به خود گرفته، اما مفهوم محتوا تفاوت چندانی نکرده است، هرچند کیفیت انتقال آن دستخوش تغییرات گستردهای شده است؛ بهطوریکه بعضاً مخاطبان خود نیز متوجه این موضوع نیستند که مخاطب یک داستان جذاب شدهاند.
ظهور فناوریهای نوین انتقال محتوا، انسان را در برابر حجم گستردهای از اطلاعات قرار داده است، بهطوریکه بشر امروز بهواسطهی دانش کسبشده از این بمباران اطلاعاتی، جایگاه خود را در بالای هرم تصمیمگیری میپندارد و برای اثبات نظر خود به محتوایی تکیه میکند که از منابع مختلف دریافت کرده است، از اینرو است که باز هم راوی بهترین داستان، برنده بازی است.
در قرن بیست و یکم، محتوا بهاندازهای مهم است که اپراتورهایی نظیر AT&T یا Verizon حاضرند برای در اختیار داشتن منابع تولید محتوا، چندین میلیارد دلار هزینه کنند. اپراتور مخابراتی AT&T با در اختیار داشتن کانالهای مختلف برای انتقال محتوا، چندی پیش با پرداخت بیش از ۸۴ میلیارد دلار، کمپانی تایم وارنر را مال خود کرد.
ردبول بهترین مثال فعالیت یک برند به عنوان ناشر است
با توجه به تغییر شرایط در سالهای اخیر، تبلیغات سنتی از قبیل بیلبوردهای تبلیغاتی یا آگهیهای ویدیویی کانالهای تلویزیونی دیگر نفوذ گذشته را ندارند و از اینرو روشهای جدیدتری برای جذب کاربران ایجاد شده است. این روزها کمپانیها برای درگیر کردن هر چه بیشتر کاربران، به سراغ تولید محتوا رفتهاند؛ بهطوریکه ایدهی برند بهعنوان ناشر به یکی از ترفندهای بازاریابی تبدیل شده است. کمپانی ردبول را باید بهعنوان یکی از بهترین مثالهای فعالیت یک برند بهعنوان ناشر خواند. نام ردبول با نوشابههای انرژیزا گره خورده است، اما در صورتی که سری به وبسایت این کمپانی بزنید، برخلاف انتظار خبری از قوطی فلزی ردبول نیست و با حجم گستردهای از اخبار و اطلاعات در رابطه با فعالیتهای ورزشی و هیجانانگیز ردبول مشاهده میکنید. ردبول را باید برندی خواند که در کنار تولید محتوا درصدد اشاعهی یک سبک زندگی خاص برای مخاطبان خاص است که برای همزادپنداری با ستارگان ردبول، به سراغ خرید نوشابهی انرژیزای این کمپانی خواهند رفت.
شاید از خود بپرسید که تمام مواردی که در سطرهای بالا به آن پرداختیم، چه ارتباطی با یک نوشابه انرژیزا به نام ردبول دارد؟ بهجرئت میتوان گفت که ریشهی اصلی موفقیت ردبول، در سیاست رسانهای این کمپانی نهفته است. در صورتی که به وبسایت ردبول سری بزنید؛ کوچکترین اثری از قوطی فلزی نوشابه انرژیزای ردبول نخواهید یافت، بلکه گویی به یک وبسایت خبری یا به بیان بهتر پایگاه اینترنتی یک رسانه سرزدهاید؛ رمز موفقیت ردبول، در ایفای نقش برند بهعنوان یک رسانه نهفته است.
ردبول در سال ۱۹۸۷ برای اولین بار در پیستهای اسکی اتریش به فروش رسید
در ابتدا برای آشنایی با برند ردبول، بهتر است نگاهی گذرا به نحوهی ایجاد برند ردبول داشته باشیم. دیتر ماتسیش اتریشی ایدهی تولید نوشابهی انرژیزای ردبول را از یک نوشیدنی با نام Krating Daeng که در تایلند تولید میشد، گرفت. وی بهعنوان مدیر بازاریابی بینالمللی Blendax راهی تایلند شده بود تا یک سفر کاری دیگر را تجربه کند، اما آشنایی وی با کراتینگ دائنگ سرنوشت دیگری برای وی رقم زد. این نوشیدنی ابتدا در تایلند توسط چالئو یوودیهیا تولید و راهی بازار شد. ماتسیش در سفری که به تایلند داشت، با این نوشیدنی آشنا شد و فهمید که نوشیدن کراتینگ دائنگ باعث شده است تا پرواززدگی وی حل شود. ماتسیش با تغییر فرمول ساخت این نوشیدنی برای جلب رضایت ذائقهی غربی، نوشابهی خود را با شراکت چالئو تولید کرد، بهطوریکه این دو، کمپانی Red Bull GmbH را در سال ۱۹۸۷ در اتریش تأسیس کردند. با وجود اینکه کراتینگ دائنگ و ردبول ماهیتی مشابه داشتند، اما کمپانی اتریشی ترجیح داد برای اولین بار ردبول را در پیستهای اسکی اتریش بهعنوان یک نوشیدنی ردهبالا معرفی کند؛ به همین دلیل قیمت آن از برادر تایلندی خود بالاتر تعیین شده بود. طی سالهای آینده ردبول وارد بازارهای جهانی شد و پس از مجارستان و اسلوونی، این نوشیدنی در آمریکا راهی بازار شد و در سال ۲۰۰۰ در قفسهی فروشگاههای خاورمیانه جا گرفت. در سال ۲۰۰۸، مجلهی فوربز، چالئو و ماتسیش را در رده ۲۵۰ لیست ثروتمندان قرار داد؛ بنا به برآوردها، ثروت تقریبی این دو بیش از ۴ میلیارد دلار تخمین زده شده بود.
ردبول برای معرفی برند و نوشیدنی خود، راه و روش متفاوتی از سایر کمپانیهای فعال در حوزهی مواد غذایی در پیش گرفته است. این کمپانی بهجای تبلیغ نوشیدنی خود، سبکی از زندگی را نمایش میدهد که بسیاری از جوانان و در واقع خریداران اصلی نوشابههای انرژیزا از آن لذت میبرند، از اینرو مخاطبان محتوای ردبول برای همزادپنداری با قهرمانان داستانهای ردبول و تبعیت از سبک زندگی جذابی که جوانان را هدف قرار داده است، به سراغ خرید نوشابهی انرژیزای ردبول میروند. جامعهی هدف ردبول، افراد بین بازهی سنی ۱۸ تا ۳۴ سال هستند؛ از اینرو هیجان و ورزشهای پرتنش، مسیری است که ردبول برای همراه کردن مخاطبان به سراغ آنها رفته است.
ماتسیش دربارهی استراتژی ردبول میگوید:
ما محصول خود را پیش چشم مصرفکنندگان نمیبریم، بلکه مردم را به سمت محصول خود میکشانیم. ما محصول نوشابهی انرژیزای خود را در دسترس قرار میدهیم و افرادی که به سبک زندگی ردبول علاقه داشته باشند، به سوی آن میروند.
ردبول نشان داد اشباع بازار از تبلیغات سنتی بهینهترین و بهترین راه برای موفقیت در بازار و جلب نظر مخاطبین نیست، هرچند این کمپانی تبلیغات تلویزیونی کارتونی نیز دارد که بر شعار ردبول یعنی «Red Bull Gives You Wings» استوار شده است. البته این شعار تا سال ۲۰۱۴ توسط کمپانی مورد استفاده قرار میگرفت، تا اینکه در سال ۲۰۱۴ ردبول به خاطر آن تحت تعقیب قرار گرفت. بنجامین کِراَثرز، شخصی بود که ردبول را به دلیل شعار تبلیغاتی تحت پیگرد قرار داد. وی اعلام کرده بود که با وجود ۱۰ سال خوردن ردبول نهتنها بال درنیاورده است، بلکه حتی قابلیتهایی همچون ورزشکاران هم در اختیار ندارد.
ردبول با اسپانسرینگ و همچنین مالکیت تیمهای مختلف در رشتههای ورزشی متفاوت، سعی دارد با مخاطبانش از کانالهای مختلف تعامل داشته باشد و در کنار آنها قرار بگیرد.
ماهیت انرژیزای ردبول در کنار وجههی برند این کمپانی، هر روز آن را بیشتر به سمت ورزشهای هیجانانگیز سوق میدهند، بهطوریکه ردبول علاوه بر اسپانسر شدن، تیمهایی هم در اختیار دارد و در رقابتهای مختلف حاضر میشود. ردبول ریسینگ، اسکودریا تورو روسو و تیم ردبول از جملهی شاخصترین تیمهای تحت مالکیت ردبول هستند که در مسابقات فرمول یک و ناسکار به رقابت میپردازند. تیم فرمول یک ردبول ریسینگ موفق شده است در سالهای اخیر در رقابتهای فرمول یک بدرخشید و رانندگان این تیم بارها روی سکوی قهرمانی قرار گرفتهاند.
فوتبال بهعنوان پرطرفدارترین ورزش روی کرهی خاکی، رشتهای است که چشمپوشی از آن برای ردبول با استراتژی متمرکزشده بر هیجان و سرگرمی، قابلچشمپوشی نبود، از اینرو این کمپانی با خرید امتیاز یک تیم دسته پنجمی در شرق آلمان و تغییر نام آن به RB Leipzig، طی هشت سال این تیم را به بوندسلیگای یک رساند. فدراسیون آلمان در همان زمان با اختصاص نام ردبول روی این تیم ورزشی مخالفت کرد، از اینرو ردبول نام تیم را تغییر داد و در عوض نام استادیوم اختصاصی تیم لایپزیگ را ردبول آرنا گذاشت. این تیم در حال حاضر در اولین فصل حضورش در بوندسلیگای یک، با وجود حضور تیمهایی چون بایرنمونیخ و بورسیا دورتمند در جایگاه اول قرار دارد. البته این تنها تیم فوتبال تحت مالکیت ردبول نیست و باید به نیویورک ردبولز و ردبول سالزبورگ اشاره کرد.
اما مواردی که در بالا اشاره کردیم، تنها بخشی از استراتژی رسانهای این کمپانی در حوزهی ورزشی بود و شامل تمام سیاستهای بازاریابی ردبول نیست. ردبول برای اینکه خود را همواره در نظر مخاطبانش نگه دارد، روشهای مختلفی به کار میگیرد. برای مثال میتوان به تأمین بودجهی ۲ میلیون دلاری برای تهیهی فیلمی مستند با نام The Art of Flight اشاره کرد که به رشتهی ورزشی اسنوبرد میپردازد. این فیلم مستند موفق شد امتیاز ۸.۳ را از مخاطبانش در IMDB کسب کند.
همچنین باید به ردبول استراتوس اشاره کرد که یک پروژهی پرش از لایهی استراتوسفر بود. این پرش توسط فلیکس بامگارتنر، چترباز اتریشی در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۲ بالای آسمان نیومکزیکوی آمریکا انجام شد. بامگارتنر پس از آنکه کپسول حامل وی به ارتفاع ۳۸ کیلومتری زمین رسید، از کپسول بیرون پرید. ردبول با اسپانسرینگ بامگارتنر، نام خود را برای همیشه در تاریخ ثبت کرد؛ چراکه چترباز اتریشی لقب اولین انسانی را به خود اختصاص داده بود که بدون موتور جت موفق به شکستن سرعت صوت شد. بامگارتنر طی سقوط آزاد خود که بیش از ۴ دقیقه و ۱۹ ثانیه طول کشید، موفق شد به سرعت ۱۳۵۷ کیلومتر در ساعت یا ۱.۲۵ ماخ برسد.
ردبول در ابتدا به سراغ انتشار مجلهای با عنوان Red Bulletin رفت که در قالب یک روزنامه در روز برگزاری مسابقات فرمول یک، در پیست برگزاری بین حاضرین پخش میشد. اولین نسخه از این مجله در جریان برگزاری گراندپری موناکو منتشر شد و به مرور به بخشی از فرهنگ فرمول یک در جریان فصل تبدیل شد. از نوامبر سال ۲۰۰۷ این مجله با پیدا کردن ماهیت یک نشریه سبک زندگی بهصورت ماهانه منتشر میشود و در طی سالهای اخیر رفتهرفته این مجله زیر نظر Redbull Media House در اغلب کشورها گسترش پیدا کرد؛ بهطوریکه امروزه تیراژ این مجله به بیش از ۲ میلیون نسخه میرسد. Red Bulletin بیشتر به سراغ شخصیتهایی میرود که در طول زندگی خود تجربیاتی ورای یک زندگی معمولی دارند و موفق به شکستن محدودیتها شدهاند. در واقع Red Bulletin بر اساس سیاست رسانهای خود، در پی معرفی افراد ماجراجو و قرارگرفتن در کنار اینگونه افراد است.
ردبول سپس سرویس جدیدی با عنوان RedBull Content Pool ایجاد کرد که در ازای دریافت ایمیل، انواع محتوا نظیر تصاویر، ویدیوها و مصاحبهها با قهرمانان رشتههای ورزشی مختلف را در اختیار کاربران قرار میداد. البته Content Pool ابزاری برای تغذیهی رسانههای مختلف با محتوایی بود که با کیفیت بالا و منطبق بر استانداردهای این کمپانی تهیه شده بود. در واقع ردبول با برگزاری مسابقات مختلف و تهیهی محتوای مورد نیاز برای پوشش خبری، بهجای تمرکز روی بازاریابی و تبلیغات بهطور سنتی، تولیدات رسانهای خود را در قالب اخبار راهی رسانههای تصویری، وبسایتها و مجلات مختلف کرد. این کمپانی در سالهای بعدی به ترتیب حساب رسمی خود در یوتیوب، فیسبوک، توییتر و اینستاگرام را راهاندازی کرد.
ردبول با مشاهدهی موفقیت RedBull Media Pool، در سال ۲۰۰۷ سرویس دیگری برای تجمیع فعالیتهایش برای تولید محتوا با نام red bull media house در شهر سالزبورگ اتریش راهاندازی کرد. این کمپانی شعبهی دیگری از این دپارتمان را در سال ۲۰۱۱ در کالیفرنیای آمریکا راه انداخت تا با تمرکز بیشتری اقدام به تولید محتوا کند. مدیاهاوس علاوه بر کنترل حسابهای ردبول در شبکههای اجتماعی، مدیریت چندین ایستگاه رادیویی، تلویزیون و رادیو اینترنتی، بازیهای آنلاین، تولید خبر و دیتابیس دیجیتال را بر عهده دارد. همچنین باید به توسعهی اپلیکیشنهای ردبول نیز اشاره کرد که توسط مدیاهاوس صورت میپذیرد.
بر اساس لیست ردهبندی باارزشترین برندهای فوربز، برند ردبول با ارزش ۷.۹ میلیارد دلار در رتبهی ۷۴ قرار دارد. آخرین اطلاعات ارائهشده از میزان فروش نوشابههای این کمپانی نشان از این دارد که کمپانی اتریشی در سال ۲۰۱۵ با افزایش ۶ درصدی فروش، بیش از ۵.۹۶ میلیارد قوطی در سراسر جهان به فروش رساند که درآمد ۶.۴ میلیارد دلاری را طی یک سال برای این کمپانی به ارمغان آورد. باید به این نکته اشاره کرد که این کمپانی هنوز بهصورت خصوصی اداره میشود و وارد تالار بورس نشده است.
جام جم سرا: به گفته دکتر ایمانیه، تمام اخباری که بتازگی در شبکههای اجتماعی در خصوص عوارض شدید یکی از مارکهای نوشابه و به نقل از ریاست بیمارستان نمازی شیراز قید شده، کذب محض است و هیچ موردی نیز در خصوص ابتلا به عوارض خطرناک ناشی از مصرف نوشیدنیها یا کالباس در هیچ یک از مراکز درمانی استان فارس گزارش نشده است.(تسنیم)
جام جم سرا: البته حق هم دارند، آن رنگ سیاه فریبنده و طعم پرکشش کوکا و آن رنگ نارنجی شعفانگیز کانادا و آن گاز سوزان و جوشانی که به محض باز کردن در نوشابه با فیس و افاده خودی نشان میدهد، چنان وسوسهانگیز است که کمتر کسی میتواند در برابر آن مقاومت کند.
اما در میان نوشابههای سفید، نارنجی و سیاه کدامیک اولویت مصرف دارد؟ اینکه میگویند گاز نوشابه را از گازوئیل تامین میکنند، صحت دارد؟ آیا به نوشابه مواد نگهدارنده میزنند؟ فرق میان نوشابههای لایت و زیرو در چیست؟ بطریهای پلاستیکی و قوطیهای آلومینیومی که برای بستهبندی نوشابه به کار میرود، میتواند باعث فعل و انفعالات شیمیایی در نوشابه شود؟ این درست است که میگویند اسید نوشابه به قدری قوی است که میتوان با آن وسایل خودرو و سرویس بهداشتی را جرمزدایی کرد؟
دکتر محمدحسین عزیزی، متخصص علوم و صنایع غذایی و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس در گفتوگو با جامجم میگوید: نوشابه حاوی 90 درصد آب، 9 تا 10 درصد شکر و یک درصد مواد رنگی، اسیدهای خوراکی، گازکربنیک، اسانس، مواد نگهدارنده و برخی افزودنیهای شیمیایی است.
وی در پاسخ به این سوال که ضرر اصلی مصرف نوشابهها در چیست، اظهار میکند: گرچه نوشابه حاوی افزودنیهای مضری چون اسید، رنگ و گاز است، اما چون 9 تا 10 درصد آن شکر است و فقط یک درصد نوشابه افزودنیهای سنتزی است، در نتیجه شکر آن زیانبارتر است. لازم است بدانید 10درصد یک نوشابه دو لیتری خانواده، حاوی 200 گرم و 10 درصد یک بطری 200 سیسی آن حاوی 20 گرم معادل یک قاشق غذاخوری شکر است.
واقعا اسید نوشابه جرمزداست؟
این درست است که میگویند اسید نوشابه به قدری قوی است که میتوان با آن جرم موتور و باتری ماشین و سرویس بهداشتی را زدود و آن را جایگزین جرمگیر و وایتکس کرد؟ یعنی این اسید میتواند معده و روده ما را سوراخ کند؟
دکترعزیزی با رد این موضوع میگوید: اسید نوشابه خوراکی و ضعیف است و نمیتواند خاصیت جرمگیری داشته باشد. البته اسید نوشابه با ورود به بدن برای به تعادل رسیدن نیاز به کلسیم دارد که آن را از استخوانها برداشت میکند و مصرف طولانیمدت آن میتواند به پوک شدن استخوانها منجر شود.
این متخصص در پاسخ به این سوال که چرا طعم نوشابههای سفید، نارنجی و سیاه با یکدیگر متفاوت است، ادامه میدهد: اسید و اسانس، دو ترکیب مسئول ایجاد طعم در نوشابههاست. نوشابههای سیاه معمولا با اسید فسفریک و نوشابههای نارنجی و سفید با اسید سیتریک ترش و طعمدار میشوند و یکی از رموز خوشطعمی نوشابه هم وجود همین اسیدهای طعمدار است.
کدام نوشابه اولویت مصرف دارد؟
برخی افراد بر این باورند که چون رنگ نوشابه سیاه از کارامل و نوشابه سفید بدون رنگ است، نسبت به نوشابههای نارنجی که با رنگ مصنوعی تهیه میشود مضرات کمتری دارد.
دکتر عزیزی با تائید این موضوع میگوید: البته میزان اسید، گاز و سایر افزودنیها در انواع نوشابه تقریبا یکسان بوده و هیچ کدام بر دیگری برتری ندارد، اما چون رنگ نوشابه سیاه از کارامل (قند سوخته) و نوشابه سفید بیرنگ است در مقایسه با نوشابههای نارنجی اولویت مصرف دارد.
ولی عامل شفافیت و زلالی نوشابههای سفید چیست؟ میتوان گفت مادهای که برای شفافیت به این نوشابهها میزنند نسبت به سایر نوشابههای رنگی ضرر بیشتری دارد؟ به گفته این متخصص چون آب مورد استفاده برای تهیه انواع نوشابه چندین بار تصفیه میشود، علاوه بر نوشابههای سفید، نوشابههای سیاه و نارنجی هم شفافیت داشته و کدورت و رسوب ندارند، اما چون حاوی مواد رنگی است این موضوع از نظر مصرفکننده قابل تشخیص نیست.
این درست است که میگویند چون در نوشابه سیاه از کولا استفاده میشود، اعتیادآور است؟
دکتر عزیزی با اشاره به اینکه کولا نام گیاهی است که از پودر دانههای آن در نوشابههای سیاه غیرالکلی استفاده میشود، میگوید: این پودر طعمدهنده بوده و رنگ قرمز قهوهای دارد و حاوی کافئین، تئوبرومین و درصدی تانن است. به دلیل ترکیبات تاننی دلیل وجود ضداسهال دارد.
به جهت کافئین اثرات محرک داشته و شبیه به چای و قهوه باعث رفع خستگی میشود. مدر است و با تحریک دستگاه گوارش به هضم بهتر غذا کمک میکند. تا حدی باعث افزایش نیرو میشود و از خوابآلودگی جلوگیری کرده و در کل حال انسان را خوش میکند، اما چون مقدار آن در نوشابههای سیاه بسیار اندک است اعتیادآوری ضعیفی دارد. به گفته این استاد دانشگاه، کافئین یک لیوان نوشابه سیاه تقریبا معادل همین میزان چای غلیظ و کمتر از قهوه است.
نوشابههای گازوئیلی!
به گفته دکتر عزیزی، گازکربنیک نوشابه را از هر سوخت فسیلی میتوان تهیه کرد و یکی از راههای تهیه این گاز از طریق سوزاندن گازوئیل است. دود حاصل از سوزاندن گازوئیل حاوی گازکربنیک و مواد و گازهای زاید است. برای این کار، دود ناخالص را در محلولهای تصفیهکننده مختلفی هدایت کرده تا آلایندهها و مواد زاید آن از گازکربنیک جدا شود و در نهایت، گازکربنیک را به صورت بیبو و بیرنگ و تحت فشار معینی وارد کپسول کرده و روانه کارخانههای نوشابه میکنند.
گازکربنیک به دلیل جوشان، تند و سوزان بودن علاوه برتحریک پرزهای چشایی و کمک به ترشح بیشتر غدد بزاقی به سبب ماهیت اسیدی با افزایش ترشح اسید معده به هضم بهتر غذا کمک میکند. اما زود قضاوت نکنید! در طولانیمدت که دستگاه گوارش به میزان ورود این اسید مصنوعی مضاعف عادت کرد برای هضم همواره نیازمند ورود این مقدار اسید به معده خواهد بود. بنابراین در صورت مصرف کم یا قطع مصرف نوشابه گازدار، معده تنبل میشود و اختلال در هضم، سنگینی و پری عارض میشود.
آیا به نوشابه مواد نگهدارنده میزنند؟
دکتر عزیزی در پاسخ به این پرسش میگوید: چون 10درصد نوشابه حاوی شکر است و شکر به واسطه حضور برخی مخمرها میتواند همچون سرکه ترش شود و نوشابه را بدطعم کند، به همین دلیل از بنزوات سدیم بهعنوان مادهای نگهدارنده در انواع نوشابهها استفاده میشود که البته چون میزان استفاده از آن کمتر از 0.3 درصد است، نمیتواند تهدیدکننده سلامت بدن باشد. تا زمانی که در نوشابه باز نشده باشد، این محصول مستعد فسادپذیری نیست، اما از زمانی که در بطری نوشابه باز شود، با نزدیک شدن به تاریخ انقضا احتمال دارد کپک زده و غیرقابل مصرف شود. به گفته دکتر عزیزی بطریهای پلاستیکی که برای پر کردن نوشابه از آن استفاده میشود همچون سایر بطریهای پلاستیکی که در آن آبمیوه، سرکه، آبلیمو، آب معدنی یا آب نارنج پر میشود، میتواند موجب مهاجرت یونی و ایجاد فعل و انفعالات شیمیایی و سرطانزا در نوشیدنی شود. در نتیجه بهتر است نوشابهها بخصوص انواع گازدار آن در ظروف شیشهای نگهداری شود. به گفته این متخصص، بطریهای آلومینیومی مضرات چندانی ندارد و در مقایسه با بطریهای پلاستیکی سالمترند.
نوشابه لایت یا زیرو؟
نوشابههای لایت و زیرو چه فرقی از نظر ترکیبات با یکدیگر دارد و آیا برتری خاصی نسبت به نوشابههای معمولی دارد؟ دکتر عزیزی در این مورد میگوید: نوشابههای زیرو و لایت هر دو از انواع نوشیدنیهای رژیمی است و قندهای مصنوعی جایگزین شکر آن شده است. قندهای رژیمی نوعی پروتئین سنتزی است که به صورت مصنوعی در کارخانجات تولید میشود و در مقایسه با شکر چند صد برابر قدرت شیرینکنندگی بیشتر دارد و چون در بدن هضم و جذب نمیشود، قدرت کالریزایی نیز ندارد و چاقکننده و بالابرنده قند خون نیست. البته لازم است بدانید نوشابههای رژیمی همچون دیگر نوشابههای معمولی، ورزشی و انرژیزا حاوی مواد مضر رنگی، اسیدی، گاز و مواد نگهدارنده است.
به گفته این متخصص صنایع غذایی، فرق نوشابه لایت و زیرو در این است که میزان شکر در نوشابههای زیرو صفر است، اما نوشابههای لایت علاوه بر دارا بودن قندهای مصنوعی، حاوی درصد اندکی شکر است.
دکتر عزیزی با اشاره به اینکه چون مضرات نوشابه به ازای وزن بدن کودکان، بیشتر از بزرگسالان میتواند مخرب باشد، میگوید باید کودکان کمتر از نوشابهها استفاده کنند. برای درک بهتر، مصرف یک لیوان نوشابه در یک کودک با وزن 20 کیلوگرم ضمن اینکه هنوز سیستم بدنی او در حال رشد است و تکامل نیافته و در نتیجه کارایی لازم برای سمزدایی را ندارد، در مقایسه با مصرف همین میزان نوشابه از سوی یک فرد بالغ با وزن 80 کیلوگرم میتواند آسیبزاتر باشد.
فاخره بهبهانی / گروه سلامت
جامجمسرا: ماءالشعیر از ترکیب آب، مالت (جوانه جو)، رازک، شکر، گاز دیاکسیدکربن و برخی مواد طعمدهنده تهیه میشود. امتیاز ماءالشعیر نسبت به نوشابه این است که ماده اصلی و پایه آن عصاره مالت بوده که حاوی ویتامینهای گروه B و پروتئین است.
اما اگر تولیدکنندگان غیرمتعهد این نوشیدنی را به جای جو یا مالت با اسانس آبجو همراه شکر و آب تهیه کنند هیچ نوع خاصیتی نداشته و حتی به اندازه نوشابه یا بیشتر از آن زیانآور است، اما چرا میگوییم زیانبارتر است؟ زیرا ماءالشعیری که با اسانس تهیه میشود بدون شک مزهای مصنوعی و آبکی دارد و به همین دلیل برای مخفی کردن این طعم نامطلوب از دوز بالای مواد طعمدهندهای چون هلو، آلبالو، لیمو و... به همراه میزان بیشتر شکر استفاده میشود که این امر به بالارفتن کالری دریافتی و دوز شیمیایی محصول و در نهایت مشکلات ناشی از آن منجر میشود.
متاسفانه شناسایی محصولاتی که با اسانس تولید میشود تنها با آنالیز و آزمایش میسر است و مصرفکننده نمیتواند پی به وجود آن ببرد.
این را هم بدانید که شکر ماءالشعیرهای طعمدار در مقایسه با انواع ساده و تلخ آن بیشتر است و میتوان گفت ماءالشعیر و نوشابه از نظر مقدار کالری و انرژی، تفاوت چندانی با هم ندارند و مازاد انرژی دریافتی در بدن به صورت بافت چربی ذخیره میشود.
تلخی نشاندهنده مرغوبیت نیست
گاهی برخی افراد رنگ تیره و تلخی زیاد ماءالشعیر را دلیل بر استفاده بیشتر از عصاره مالت یا جو دانسته و بر این باورند که این نوشیدنی خالصتر بوده و مرغوبیت بیشتری دارد و گاهی هم تلخی زیاد را دلیل بر میزان بالای الکل ماءالشعیر میدانند، اما باید بدانید شدت طعم تلخ ماءالشعیر اغلب به دلیل رازک و نوع جو و مالتی است که به آن میافزایند و درجه رنگ ماءالشعیر نسبت به شرایط متفاوت تولید و فرمول آن میتواند متنوع یعنی تیره یا روشن باشد.
معمولا میزان الکل در ماءالشعیرهای تولید داخل و انواع وارداتی صفر است و تلخی این نوشیدنی به الکل ربطی ندارد. معمولا گاز ماءالشعیر از نوع دیاکسیدکربن و مشابه نوشابه است و میتواند میزان جذب کلسیم را پایین آورد.
با توجه به اینکه درباره تأثیرات مفید ماءالشعیر از جمله زیاد کردن شیر مادران شیرده و کمک به دفع سنگکلیه تبلیغات زیادی میشود، این نوشیدنی رقیب نوشابه شده و مقبولیت زیادی پیدا کرده است، اما باید بدانید در هر شرایطی مصرف آب و آبمیوه طبیعی ارجحیت دارد و سپس دوغ و کفیر به دلیل میزان بالای پروتئین و در نهایت ماءالشعیر به دلیل ویتامینهای گروه B اولویتبندی میشود.
این نکته مهم را هم به خاطر بسپارید که مبتلایان به بیماری نقرس و اسید اوریک بالا در مصرف ماءالشعیر افراط نکنند، چون میتواند موجب تشدید و عود بیماری شود.
فاخره بهبهانی - گروه سلام
جام جم سرا: با همکاری و مشارکت وزارتخانههای آموزش و پرورش و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دستورالعمل اجرایی پایگاه تغذیه سالم به تمام مدارس سراسر کشور ابلاغ شد.
نصب جدول مواد غذایی
در این دستورالعمل که طبق ماده سه آییننامه اجرایی، تأمین، حفظ و ارتقای سلامت جسمی، روانی و اجتماعی دانشآموزان و با هدف ارتقای سلامت تغذیهای دانشآموزان سراسر کشور تنظیم شده است، پایگاه تغذیه سالم و میان وعده تعریف و به ویژگیهای مواد غذایی سالم و غیرقابل مصرف اشاره شده است.
بر اساس این دستورالعمل، استفاده از نوشیدنیهای گازدار، انواع مواد غذایی فاقد بستهبندی و اصول بهداشتی، فرآوردههای گوشتی مانند کالباس، سوسیس، همبرگر و فلافل و سمبوسه غیرمجاز اعلام و تصریح شده است که جدول مواد غذایی قابل عرضه در این پایگاههای تغذیه باید در معرض دید دانش آموزان و کارکنان مدارس نصب شود.
تأکید بر اصول بهداشتی و شرایط ویژه محیط
علاوه بر این ضمن تأکید بر اصول بهداشتی محیط، ایمنی و مکان پایگاه تغذیه سالم، شرایط بهداشتی ویژه نیز در این دستوالعمل شرح داده شده است که شامل کارت معاینه پزشکی، بهداشت فردی شامل کوتاه نگه داشتن ناخنها و شستن مرتب دستها با آب و صابون و نظافت روزانه محیط پایگاه برای متصدی میشود.
همچنین در این ابلاغیه آمده است: نظارت بر اجرای دقیق دستورالعمل بر عهده کمیته بهداشت، تغذیه و ایمنی در استانهاست که ترکیب اعضا و شرح وظایف آن در تفاهمنامه امضا شده توسط وزرای آموزش و پرورش و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درج شده است.
متأسفانه با وجود هشدارهایی که محققان و پزشکان مطرح میکنند، همچنان آمار مصرف نوشابههای گازدار بالاست . نوشابههای گازدار سرشار از شیرینکنندههای مصنوعی از قبیل آسپارتام، ساخارین و ساکرالوز هستند که باعث افزایش قند خون میشوند و برای سلامت افراد،بویژه مبتلایان به دیابت، بسیار خطرناک هستند. شیرینکنندههای مصنوعی نسبت به شکر و قند، درصد شیرینی بالاتری دارند و این باعث میشود به مرور آدمی به حجم بالای این شیرینی عادت کند و ذائقه او نسبت به قندهای طبیعی موجود در مواد غذایی مانند میوههای مختلف تغییر کند. پیش از این، بسیاری از محققان بر این باور بودند که شیرینکنندههای مصنوعی جانشین خوبی برای شکر و قند محسوب میشوند و افرادی مانند مبتلایان به دیابت که با خوردن مواد قندی مشکل دارند براحتی میتوانند از این مواد بهرهمند شوند؛ ولی مطالعات اخیر حاکی از آن است که عملکرد و تاثیر آنها در بدن مانند شکر و قند است و تفاوتی ندارد و چه بسا ممکن است قند خون را در بیماران دیابتی بالا ببرد. شیرینکنندههای مصنوعی مانند ساخارین احتمال بروز سرطانهایی چون سرطان مثانه، تومورهای مغزی و سرطان اندامهای تناسلی زنانه را افزایش میدهد.
گرگی در پوست بره
برخـی محققان معتقد بودنــد مصرف شیرینکنندههای مصنوعی به جای قند و شکر برای افرادی که به اضافه وزن مبتلایند و قصد لاغری دارند، گزینههای مناسبی به شمار میروند؛ ولی بررسیهای جدید نشان میدهد شیرینکنندههای مصنوعی ترشح انسولین را در بدن بالا میبرند و این هورمون نیز پیام ذخیره چربی را به بدن میفرستد که به مرور باعث اضافهوزن و چاقی میشود. نوشابههای گازدار فاقد کالری هستند، ولی این مواد به کاهش وزن کمک نمیکنند. محققان دانشگاه تگزاس آمریکا در پژوهشهای خود دریافتند اندازه دور کمر در افرادی که نوشابههای گازدار به مقدار زیاد مصرف میکنند 70 درصد بیشتر از افرادی است که از این قبیل نوشابهها مصرف نمیکنند. تأثیر روانی شیرینکنندهها به عنوان موادی فاقد کالری، گرایش افراد را به مصرف آنها بالاتر میبرد و همین باعث میشود حجم بالایی از این مایعات خورده شود که درنهایت علاوه بر افزایش قند خون، اضافهوزن را نیز برای مصرفکنندگان به همراه دارد.
خطر ابتلا به دیابت نوع 2
بررسیهای محققان دانشگاه مینسوتا نشان میدهد نوشیدن هرروزه نوشابه تا 36 درصد خطر ابتلا به سندروم متابولیک و دیابت را بالا میبرد. سندروم متابولیک به شاخهای از بیماریها اطلاق میشود که فشار خون، قند، چربی، کلسترول بالا و افزایش اندازه دور کمر را به دنبال دارد و بیماران را در معرض ابتلا به بیماریهای قلبی ـ عروقی، انواع سکته و دیابت قرار میدهد.
فاقد مواد مغذی
با نوشیدن نوشابههای گازدار بهرغم اینکه هیچ کالری جذب بدن نمیشود، هیچ فایدهای هم به بدن نمیرسد. در این میان، پزشکان تغذیه توصیه میکنند جایگزینی نوشابه با آب که برای انجام فرآیندهای بدن نیز ضروری است، بسیار مفید است.
عامل بروز سردرد
مطالعات صورتگرفته روی شــیرینکنندههــای مصنوعی چون آسپارتام حاکی از آن است که مصرف این قبیل شیرینکنندهها با سردرد ارتباط مستقیمی دارد. بسیاری از محققان در مبتلایان به سردرد و میگرن ردپای مصرف نوشابههای گازدار را یافتهاند.
پوسیدگی دندانها
مصرف مقدار بالای نوشابههای گازدار دارای شیرینکنندههای مصنوعی، خطر پوسیدگی دندانها را افزایش میدهد. محققان با مطالعه میزان پوسیدگی دندانها در معتادان کوکائین، متامفتامین و مصرفکنندگان نوشابههای گازدار به این نتیجه رسیدند که درصد پوسیدگی در آنها به یک اندازه است. عامل اصلی تخریب دندانها در مصرفکنندگان مداوم نوشابههای گازدار اسیدسیتریک بالای موجود در آنهاست که به مرور زمان مینای دندان را ضعیف میکند و در نهایت از بین میبرد.
ارتباط مستقیم با افسردگی
بررسیهای صورتگرفته در آکادمی عصبشناسی آمریکا نشان داده افرادی که روزانه بیش از 4 فنجان یا قوطی نوشابه مصرف میکنند 30 درصد بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی قرار دارند. علاوه بر این، احتمال ایجاد اضطراب به دنبال مصرف نوشابه وجود دارد. آسپارتام جزو گروهی از مواد شیمیایی خطرناک است که باعث ایجاد مسمومیت عصبی میشود و روی مغز اثر سوء میگذارد. علاوه بر این، این ماده اشتهای فرد را به مصرف کربوهیدرات افزایش میدهد که در نهایت به اضافهوزن منجر میشود.
دشمن درجه یک استخوانها
زنان بالای 60 سال بیشتر از مردان در معرض پوکی استخوان قرار دارند و مطالعات حکایت از آن دارد که مصرف نوشابههای گازدار احتمال بروز مشکلات استخوانی را تا حد قابل توجهی بالا میبرد. محققان دریافتند تراکم استخوانی در استخوان ران زنانی که به مصرف نوشابه عادت دارند، نسبت به زنانی که معمولا از نوشابه استفاده نمیکنند 4 درصد کمتر است. از دیگر خطراتی که برای مصرف نوشابه میتوان ذکر کرد، بالا بودن فسفات آن است؛ این ماده باعث دفع کلسیم از بدن و کاهش این ماده معدنی و در نهایت منجر به بروز مشکلات استخوانی بویژه پوکی استخوان میشود. مصرف بالای نوشابه در کودکان با توجه به موردی که اشاره شد، ممکن است مشکلات استخوانی و رشدی برای آنها ایجاد کند و احتمال شکستگی استخوانها در این قبیل کودکان بالا میرود.
تهدیدی برای قلب
پژوهشگران دانشگاههای میامی و کلمبیا معتقدند مصرف یک بار نوشابه گازدار در روز خطر ابتلا به بیماریهای قلبی ـ عروقی از قبیل سکته، حملات قلبی و مرگ و میر ناشی از بیماریهای عروقی را افزایش میدهد. این امر در دوستداران نوشابه و محصولاتی از این دست، خطر بروز بیماریهای قلبی ـ عروقی را تا 43 درصد بالا میبرد. همچنین این نوشیدنی به دلیل بالا بودن مقدار سدیم، خطر بیماریهای قلبی را افزایش میدهد.
مشکلات پوستی
مصرف منظم و مداوم نوشابه پیری پوست را تسریع میکند. مقدار بالای اسید موجود در این نوشیدنی در درازمدت pH خون را بشدت کاهش میدهد و باعث تشکیل آکنه و چین و چروک میشود.
رنگ قهوهای سوختهای که در نوشابه میبینید، حاوی مواد سرطانزایی است که مقاومت بدن را در برابر انسولین بالا میبرد و ایجاد التهاب میکند. همچنین کافئین بالای موجود در نوشابههای گازدار احتمال بیشفعالی در کودکان و حتی بالغان را افزایش میدهد.
سیب (ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)
این نخستین تحقیق مفصل در سطح جهانی است که تأثیر این نوشیدنیها را در زمینه مرگ و میر و نقص عضو ناشی از دیابت، بیماریهای قلبی عروقی و سرطانهای مرتبط با مصرف آنها تحلیل می کند.
در این مطالعه، محققان 133 هزار مورد مرگ مرتبط با مصرف این نوشیدنیها را که منجر به دیابت شده است، به ثبت رساندند. 45 هزار مورد مرگ نیز در عرض یک سال در جهان بر اثر بیماریهای قلبی عروقی ناشی از مصرف این نوشیدنیها اتفاق افتاده است و 6450 مورد نیز ناشی از سرطان بوده است.
دکتر داریوش مظفریان رئیس دانشکده علوم و تغذیه دانشگاه تافتس در بوستون (ایالت ماساچوست) و سرپرست این گروه تحقیقاتی اعلام کرد: «بسیاری از کشورها شمار بالای مرگ و میر تنها ناشی از عامل بروز بیماری دیابت مانند نوشابههای گاز دار یا دیگر نوشیدنیها طعم دار و دارای قند مانند چای سرد را به ثبت می رسانند و کاهش شدید مصرف یا حذف آنها باید اولویتی جهانی باشد».
در این مطالعه، تحقیقی روی آب میوههای کاملا طبیعی صورت نگرفت.
ارزیابیها در مورد مصرف نوشابههای گازدار و نوشیدنیهای قنددار از طریق 62 تحقیق دیابتیک که روی 611 هزار 971 نفر در فاصله سالهای 1980 تا 2010 در 51 کشور صورت گرفته بود، به دست آمد.
محققان همچنین مقادیر قند قابل دسترس در سطح ملی را در 187 کشور بررسی کردند و تناسب آن را با فراوانی دیابت، بیماریهای قلبی عروقی و سرطان بر حسب مناطق جغرافیایی و جمعیت به دست آوردند.
تأثیر مصرف نوشابه های گازدار و دیگر نوشیدنیهای قنددار بر مرگ و میر به میزان چشمگیری بین جوامع مختلف متفاوت است و از کمتر از یک درصد در ژاپن در بین افراد بالای 65 سال تا 30 درصد بین مکزیکیهای کمتر از 45 سال متغیر است.
در بین بیست کشور پرجمعیت دنیا، مکزیک در دوره مورد مطالعه با 405 مورد مرگ در بین یک میلیون نفر بزرگسال یا 24000 مورد مرگ در یک سال، بالاترین آمار مرگ و میر مرتبط با مصرف نوشابههای گاز دار و دیگر نوشیدنیهای دارای قند را در سال داشت.
آمریکا با 125 مورد مرگ در یک میلیون نفر یا 25000 مورد در یک سال در رده دوم قرار داشت.
حدود 76 درصد مرگهای ناشی از مصرف نوشابههای گازدار یا نوشیدنیهای دارای قند در کشورهایی با درآمد پایین یا متوسط اتفاق می افتد.
در مجموع، در بین بزرگسالان، میزان ابتلای افراد مسن به بیماریهای مزمن مانند دیابت ناشی از مصرف نوشابههای گازدار و دیگر نوشیدنیهای شیرین، بیشتر است.
(صدا و سیما)