ماکروویویی که کالری غذا را اندازه می‌گیرد+عکس

جام جم سرا: نسخه اولیه این دستگاه که توسط شرکت «جنرال الکتریک» ساخته شده است از امواج مایکروویو استفاده می‌کند؛ بطوریکه این امواج را در غذا عبور داده و چربی و آب غذا و در نتیجه کالری آن را می‌شمارد.

این دستگاه با انتشار امواج مایکروویو، خصیصه‌های خاص غذایی را بر اساس چگونگی عبور امواج از درون غذا در زمانی که با مولکول‌های چربی یا آب روبرو می‌شود، تشخیص می‌دهد. با این وجود، این دستگاه امواج کافی برای پخت غذا منتشر نمی‌کند.
به نقل از ایرنا، دستگاه مذکور کالری موجود در غذا را با استفاده از یک معادله منحصر به فرد که محققان این شرکت در عرض سه سال ابداع کردند، می‌شمارد. در این معادله با محاسبه شمارش چربی و آب، ارزش غذایی مابقی ماده غذایی محاسبه می‌شود. این دستگاه نیازی ندارد که ترکیب پروتیین‌ها، کربوهیدرات‌ها و قند‌ها را بداند زیرا در این معادله به آن‌ها پرداخته می‌شود اما چگونگی پرداختن به آن‌ها در این معامله فاش نشده است.

هنوز معلوم نیست که این دستگاه چه زمانی و با چه قیمتی به بازار عرضه می‌شود.

پسری با بزرگترین اندازه پا!+عکس

یکشنبه 19 مرداد 1393 ساعت 08:59

پسری ۱۹ ساله به نام کارل گریفین جایزه رقابت بزرگترین پاهای دنیا را در بریتانیا از آن خود کرد. سایز پاهای او ۶۳ است و به همین دلیل همیشه برای پوشیدن کفش نو مجبور است از هفته ها قبل کفش مورد نظر خود را سفارش دهد تا برای او و مطابق با سایز پاهایش ساخته شود.

حامد صداقتی: در شیاری بودیم به اندازه ۷ وجب در ۴ وجب!

جام جم سرا: توضیح می‌دهید گروگانگیری چطور اتفاق افتاد؟

یاد‌آوری آن روز برایم خیلی سخت است. هنوز هم باور نمی‌کنم محمدعلی کشته‌ شده ‌است.

شما فکر می‌کردید او زنده ‌است؟
گروگانگیران به ما گفتند او زنده ‌است

مگر تیراندازی در حضور شما انجام نشد؟
بله، تیراندازی شد اما فکر کردیم تیر به پای محمد برخورد کرده است.

درباره درگیری توضیح می‌دهید؟
ما داشتیم در جاده خاش می‌رفتیم، نمی‌دانستیم آنجاده ناامن است و فکر می‌کردیم عبور از آنجا کاملا عادی است. چند دقیقه قبلش هم با خانواده‌ام صحبت کرده‌ بودم. بعد یک ماشین که سرنشینان آن مسلح بودند سعی کردند جلوی ما را بگیرند.

شما سلاح آن‌ها را دیدید؟
بله، همه سلاح‌های بزرگ داشتند. فکر می‌کنم کلاشینکف داشتند. آن‌ها به سمت ما تیراندازی کردند و ما هم سعی کردیم فرار کنیم.

محمد حین فرار تیر خورد؟
بله، او حین فرار تیر خورد.

چطور متوقف شدید؟
کمی که جلو رفتیم متوجه شدیم ماشین دیگر حرکت نمی‌کند، تیر به لاستیک‌ها خورده و پنچر شده ‌بود. ماشین متوقف شد و گروگانگیران به سمت ما آمدند.‌‌ همان موقع متوجه شدیم محمد تیر خورده‌ است. گروگانگیران ما را محاصره و بعد هم من و مهدی را از محمد جدا کردند.

زمانی که شما در محل بودید محمد زنده ‌بود؟
بله، او زنده ‌بود. البته گروگانگیران بلافاصله دست‌ها و چشم‌های ما را بستند و به مکانی دیگر بردند و بعد هم که ما را به بالای کوه منتقل کردند.

وقتی متوجه شدید موضوع گروگانگیری است حال دوستتان را نپرسیدید؟
به ما گفتند محمد توانسته فرار کند. ما خیلی خوشحال شدیم چون حداقل یکی از ما توانسته‌ بود از دست آن‌ها فرار کند. به ما گفتند چون او زخمی بود با خودشان نیاوردند و محلی‌ها او را به بیمارستان بردند و حالش خوب است. بعد از چندروز هم گفتند پلیس او را تحویل خانواده‌اش داده‌ است. کاملا مطمئن بودیم او زنده ‌است و حتی با خود فکر می‌کردیم او می‌تواند موضوع را برای پلیس تعریف کند و هرچه زود‌تر ما هم آزاد می‌شویم.

درخواست پول چه زمانی مطرح شد؟
گروگانگیران وقتی فهمیدند ما که هستیم، موضوع پول را وسط کشیدند. ما گفتیم مبلغی که شما می‌گویید در توان خانواده ما نیست اما به زور شماره تلفن‌ها را گرفتند و بعد هم به خانواده‌هایمان زنگ زدند.

در چه شرایطی نگهداری می‌شدید؟
ما را بالای یک کوه بردند. در واقع باید بگویم در یک غار نگهداری می‌شدیم. آنجا هفت وجب در چهار وجب بود. وضعیت خیلی سختی بود، نه حمام ودستشویی داشتیم و نه بهداشت. هوا هم خیلی گرم بود.

تمام این ۱۰۸ روز که اسیر بودیم و زجری که کشیدیم یک طرف و خبر مرگ محمد یک طرف. واقعا حالمان بد است

وضعیت تغذیه‌تان چطور بود؟
خیلی محدود بود. بسیار کم به ما غذا می‌دادند و بیشتر نان می‌خوردیم.

امید به زنده ماندن داشتید؟
ناامید نبودیم، می‌دانستیم خانواده‌هایمان خیلی پیگیر هستند. من خیلی نگران مادر و خواهرم بودم. می‌دانستم مادر و مادربزرگ و پدربزرگم خیلی نگرانم هستند، بیشتر ناراحت آن‌ها بودم. با این حال خیلی به ما سخت می‌گذشت. طولانی‌شدن ماندنمان در آن منطقه روحیه‌مان را خراب کرده بود.

چطور آزاد شدید؟
ما در جریان عملیات پلیس نبودیم. چندنفر با لباس محلی آمدند و با گروگانگیران صحبت کردند و بعد از چندین ساعت مذاکره وارد شیاری شدند که ما آنجا بودیم و بعد گفتند شما آزاد هستید. ما را به افراد محلی دادند. باورمان نمی‌شد؛ انگار خواب می‌دیدیم کمی که پایین آمدیم ماموران را دیدیم که کوه را محاصره کرده بودند.

متوجه شدید افرادی که شما را گروگان گرفته‌اند چه کسانی هستند؟
ما هیچ‌وقت گروگانگیران اصلی را ندیدیم و بیشتر نگهبان‌هایی را که از ما مراقبت می‌کردند، می‌دیدیم. آن‌ها شبانه‌روز برای ما نگهبان گذاشته و با آن‌ها در ارتباط بودند. دست و پای ما را هم با زنجیر بسته ‌بودند.

چه کسی به شما خبر داد محمدعلی کشته‌ شده ‌است؟
غرق شادی آزادیمان بودیم و هردوی ما می‌خواستیم با خانواده‌هایمان در تماس باشیم و حال محمدعلی را بپرسیم که یکدفعه یکی از‌‌ همان افراد که برای آزادی ما آمده ‌بود در صحبت‌هایش گفت دوستمان‌‌ همان زمان کشته‌ شده‌ است. خوشحالی ما خیلی کوتاه بود. حالا عزادار دوستمان شده‌ایم. تمام این ۱۰۸ روز که اسیر بودیم و زجری که کشیدیم یک طرف و خبر مرگ محمد یک طرف. واقعا حالمان بد است. (شرق)

بخششی به اندازه یک قلب

ـ سلام، زود اومدی؟

ـ سلام، حوصله موندن نداشتم. از سرکارگرمون اجازه گرفتم یک کم زودتر بیام خونه...

مادر مثل همیشه یکراست به سمت آشپزخانه رفت، زیر کتری را روشن کرد و به گلدان شمعدانی کنار پنجره آب داد. گلدان هر روز خشک‌تر می‌شد. اما مادر بازهم روزی یک استکان آب به پایش می‌ریخت. این گلدان را سعید خیلی دوست داشت. یک روز در راه برگشت از مدرسه خریده بود و به مادر گفته بود که این گلدان به جای او در خانه باشد. به جای او وقتی مدرسه است. اما این روزها....

مادر هر روز موقع آب دادن به گلدان خاطره روزی که سعید و شمعدانی به خانه آمدند را دوره می‌کند، تا این‌که صدای قلقل آب کتری، او را از رویای آن روز بیرون می‌آورد. این کار هر روز مادر است.

او همیشه چایش را کنار گلدان شمعدانی می‌خورد. به برگ‌های خشک شده‌اش نگاه می‌کند و یاد سعید می‌افتد.

صدای پدر از اتاق بلند شد.

ـ این کیف سیاهه کجاست که اینجا بود؟

مادر با عجله خود را به در اتاق رساند.

ـ می‌خوای چیکار؟

پدر به همسرش نگاه کرد. تصویر زنی را می‌دید که هر روز پریده‌رنگ‌تر می‌شود. نفس‌هایش شمرده‌تر و دستانش لرزان‌تر...

ـ می‌دونی که می‌خوام چیکار کنم. چرا لجبازی می‌کنی؟

مادر به دیوار تکیه داد. انگار می‌خواست جلوی افتادن خود را بگیرد. نگاه ملتمس‌اش را به چشمان خسته پدر دوخت. از ته‌دل ناله‌ای کرد و با صدای آارام گفت:

ـ نمی‌تونم بچم رو بکشم، می‌فهمی؟

پدر جلو آمد. قدم‌هایش را آهسته برمی‌داشت. اشک‌هایش را نیمه‌شب‌ها می‌ریخت و حالا سعی می‌کرد مقاوم باشد. به سمت قاب عکس تولد سعید رفت. قاب عکسی که پسرش در آن همیشه می‌خندید.

زیر لب گفت:

ـ بچه ما مرده، اینو قبول کن. بذار تا دیر نشده، به چند نفر دیگه کمک کنیم تا زنده بمونن...

مادر از اتاق بیرون رفت. تا چشم باز کرد، خود را کنار گلدان شمعدانی دید. پنجره کوچک آشپزخانه را باز کرد. باد سرد پاییزی با عجله خود را به صورتش رساند. صدای دسته‌های عزاداری از بیرون شنیده می‌شد. مادر نه سرما را حس می‌کرد و نه صدا را می‌شنید.

چهره کودک بیماری که برای پیوند ریه منتظر بود، از مقابل چشمانش می‌گذشت. همین طور چهره مادر کسی را که دکتر‌ها گفته بودند اگر قلبی برای پیوند پیدا نکند، تا چند روز دیگر، دم و بازدمی نخواهد داشت را به خاطر می‌آورد. حاضر بود بخشی از قلب و ریه خود را به آنها ببخشد اما قلب مهربان سعید را، نه!

یک صندلی چوبی قدیمی کنار آشپزخانه بود. یک صندلی بدون میز. آمدن این صندلی به خانه درست چند روز بعد از برنگشتن سعید به خانه بود. وقتی مادر برای آشپزی نمی‌توانست روی پاهایی بایستد که می‌لرزید، این صندلی را از جمعه بازار خریدند و دیگر مادر روی آن می‌نشست و آشپزی می‌کرد. صندلی را کمی جابه‌جا کرد. طوری که نزدیک پنجره و گلدان شمعدانی باشد. روی آن نشست. سرش را روی لبه سینک ظرفشویی گذاشت.

صدای عزاداری هنوز به گوش می‌رسید. قطره اشکی از گوشه چشمش لیز خورد و بین موهایش گم شد.

مادر می‌دانست که دیگر سعید به خانه نمی‌آید اما نمی‌توانست خود را راضی کند که اعضای او را ببخشد. همین طور که صدای مداحی و دسته سینه‌زنی که دور می‌شد، خوابش برد.سعید با لباس مشکی به او نزدیک شد. همان شالی که هر سال موقع رفتن به عزاداری می‌انداخت را انداخته بود. گلدان شمعدانی در دستش بود. نزدیک مادر نشست. لبخند می‌زد. چیزی نمی‌گفت. فقط نگاه می‌کرد. مادر با خوشحالی بغلش کرد. دستی به موهایش کشید.

سعید همین طور که لبخند می‌زد، گفت: مامان یادتونه قصه‌هایی که برام تعریف می‌کردین؟ بیشترش در مورد گذشت و کمک به دیگران بود. الان چند تا بچه و چند تا پدر و مادر، دارن از امام حسین می‌خوان تا به دل شما بندازه که موافقت کنین اعضای من رو به اونا پیوند بزنن.....

مادر نگاهی به چشم‌های آرام سعید کرد و شال سیاهی که به دور گردن انداخته بود، چقدر پسرش این روزها را دوست داشت. باز هم او را محکم در آغوش کشید. انگار چیزی درونش آرام شد. گوشه شال را به چشمانش کشید.

ـ خوابی؟

صدای پدر بود.

مادر چشمش را باز کرد. سرش را از روی سینک ظرفشویی بلند کرد و به گلدان شمعدانی نگاه کرد.

از زیر شاخه‌های خشک شده گلدان، چند برگ نو، جوانه زده بود.

به همسرش نگاه کرد. مردی که در کمتر از یک ماه، نیمی از موهای سرش سپید شده بود. به رویاهایی فکر کرد که با آن تصادف لعنتی همه به باد رفت.

قلبش آرام شده بود. نمی‌توانست با تقدیر مبارزه کند. تصمیم گرفت به زندگی چند نفر دیگر امیدی دوباره بدهد. به همسرش گفت:

ـ با بیمارستان تماس بگیر.

پدر با تعجب نگاهش کرد. اشک در چشمان هر دو حلقه زد. مادر همین طور که به سمت اتاق می‌رفت به او گفت:

ـ آماده می‌شم باهم بریم عزاداری، بعدش می‌خوام برم بیمارستان، باید ازش خداحافظی کنم....

ندا داوودی / چاردیواری (ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)

ایجاد عوارض جدی با مصرف بیش از اندازه کورتن‌ها

نوشین محمد حسینی افزود: کورتن‌ها گروهی از داروهای بسیار قوی به شمار می‌آیند که در بازار دارویی به اشکال قرص، آمپول، اسپری و پمادهای موضعی عرضه می‌شوند. کورتیکواستروئید‌ها (کورتن) در واقع همان موادی هستند که به صورت طبیعی در بدن و توسط غدد فوق کلیوی تولید می‌شوند که بجز در موارد خاص نیازی به تامین آن‌ها از خارج از بدن نیست.
وی گفت: این موارد خاص می‌تواند شامل مواردی همچون فشار خون‌های ریوی، زمانی که سیستم ایمنی بدن در اثر بیماری علیه خودش فعالیت کند و یا تصادف شدید باشد.
محمد حسینی تاکید کرد که نحوه استفاده ومقدار کورتون باید با توصیه و نظارت پزشک صورت گیرد زیرا کورتن‌ها در صورت استفاده نابجا و غیرمنطقی می‌توانند عوارض جدی ایجاد کنند که پوکی استخوان، بروز آب مروارید چشم، التهاب، حساسیت و نازک شدن پوست از جمله این عوارض است.
این مقام مسئول در سازمان غذا و دارو اظهار داشت: جابجایی چربی‌های بدن و تجمع آن‌ها در مناطق نابجا از دیگر مشکلات و عوارض غیرمنطقی کورتن‌ها است ضمن اینکه عدم استفاده صحیح این دارو می‌تواند کاهش حجم عضلات را نیز در بر داشته باشد.
مسئول آموزش کمیته کشوری تجویز و مصرف منطقی داروی سازمان غذا و دارو افزود: در برخی موارد سردردهای مصرف کنندگان کورتن می‌تواند به دلیل بالارفتن فشار مغزی ناشی از این دارو‌ها باشد و منجر به کاهش مقاومت بدن در مقابل عفونت‌ها بشود. (ایرنا)

۹ عادت ساده برای اینکه بیش از اندازه فکر نکنید

به هر مشکل کوچک آنقدر فکر می‌کنند که بزرگتر و ترسناکتر می‌شود. به چیزهای مثبت هم آنقدر فکر می‌کنند که دیگر آنقدرها مثبت به نظر نمی‌رسند.

تحلیل بیش از اندازه مسائل باعث می‌شود شادی که از لذت بردن چیزی در همان لحظه می‌توانید به دست آورید، ناپدید شود.

به گزارش سلامت نیوز، البته فکر کردن درمورد مسائل بسیار خوب است اما فکر کردن بیش از اندازه باعث می‌شود زندگی‌تان دچار رکود شود و خوبی‌های زندگی‌تان را به دست خودتان نابود کنید.

در این مقاله ۹ عادتی را عنوان می‌کنیم که کمکتان می‌کند بسیار ساده‌تر و هوشمندانه‌تر درمورد مسایل فکر کنید و زندگی شادتر و راحت‌تری داشته باشید.

۱. به همه چیز از دیدی وسیع‌تر نگاه کنید.

افتادن در دام فکر کردن وسواسی و بیش از حد بسیار ساده است. به همین دلیل وقتی می‌بینید که بیش از انداز به موضوعی فکر می‌کنید، از خودتان بپرسید:

آیا ۵ سال دیگر این موضوع اهمیتی خواهد داشت؟ یا حتی ۵ هفته دیگر؟

وسیع‌تر کردن دید با همین یک سوال ساده خیلی زود شما را از تله فکر کردن وسواسی بیرون می‌آورد و کمکتان می‌کند بگذارید موقعیت خودش جلو رود و زمان و انرژی‌تان را روی چیزهایی که واقعاً اهمیت دارد متمرکز خواهد کرد.

۲. برای تصمیم‌گیری‌هایتان، محدوده‌های زمانی کوتاه‌تر بگذارید.

اگر برای تصمیم‌گیری‌هایتان فرجه زمانی نداشته باشید، مدام در افکارتان شناور شده و از همه زوایا به صورت افراطی به مسایل نگاه می‌کنید.

پس سعی کنید یاد بگیرید در تصمیم‌گیری‌ها بهتر عمل کنید و با گذاشتن محدوده زمانی در زندگی روزمره‌تان، وارد عمل شوید. حال چه این تصمیم بزرگ و مهم باشد و چه کوچک و جزئی.

این روش‌ها می‌تواند کمکتان کند:

برای تصمیمات کوچکی مثل اینکه بروید ظرف‌ها را بشویید، به ایمیلی جواب بدهید یا کار کنید، ۳۰ ثانیه به خودتان فرصت دهید تا تصمیم بگیرید.

برای تصمیمات بزرگتر که ممکن است الان هفته‌ها و ماه‌ها وقتتان را بگیرد، فرجه ۳۰ دقیقه‌ای یا تا پایان آن روز کاری بگذارید.

۳. مرد عمل باشید.

وقتی بدانید چطور می‌توانید با اقدامات مستمر هر روزتان را شروع کنید، آنوقت دست از فکر کردن بیش از اندازه و وسواسی برخواهید داشت.

گذاشتن ضرب‌العجل راهی است که کمکتان می‌کند بیشتر مرد عمل شوید.

برداشتن قدم‌های کوچک رو به جلو و تمرکز کردن روی هر قدم در هر لحظه عادت دیگری است که برای این هدف کمکتان می‌کند.

این روش خیلی خوب عمل می‌کند چون باعث می‌شود احساس اضطراب زیادی نکنید و برداشتن فقط یک قدم آنقدر کوچک است که اسیر ترس‌تان نمی‌کند.

۴. بفهمید که کنترل همه چیز دست شما نیست.

اینکه سعی کنید ۵۰ مرتبه به موضوعی فکر کنید، راهی است که بتوانید کنترل همه چیز را به دست آورید. همه احتمالات را در نظر بگیرید که مبادا دچار اشتباه نشوید، شکست نخورید یا احمق به نظر نرسید.
اما همه اینها بخشی از زندگی هستند. همه کسانی که تحسینشان می‌کنید و زندگی داشته‌اند که الهام‌بخش شماست، در زندگی گاهی با شکست روبه‌رو شده‌اند. آنها هم اشتباه کرده‌اند.

اما در بیشتر موارد آنها به این شکست‌ها بعنوان بازخوردی ارزشمند نگاه کرده‌اند و از آنها درس گرفته‌اند. چیزهایی که ممکن است به ظاهر منفی برسد چیزهای زیادی به آنها آموخته و به رشد آنها کمک کرده است.

پس دست از کنترل کردن همه چیز بردارید. این تلاش جواب نمی‌دهد زیرا قادر نخواهید بود همه سناریوهای ممکن را از قبل ببینید.

البته گفتن این راحت‌تر از انجام دادنش است. پس گام به گام جلو روید.

۵. در موقعیت‌هایی که می‌دانید نمی‌توانید درست فکر کنید، فکر نکنید.

گاهی اوقات وقتی گرسنه‌تان است یا روی تخت دراز کشیده‌اید که بخوابید، فکرهای منفی به سراغتان می‌آیند.

باید بتوانید این افکار را سریع دستگیر کرده و به خودتان بگویید:

«نه، نه. قرار نیست الان به اینها فکر کنم.»

وقتی گرسنه یا خواب‌آلود هستید، ذهنتان نمی‌تواند درست و روشن فکر کند. به همین دلیل همان دیالوگ «نه، نه» را با خودتان تکرار کنید و آن فکر را برای زمانی بگذارید که بتوانید بهتر فکر کنید.

۶. خودتان را در ترس‌های مبهم گم نکنید.

یکی دیگر از دام‌هایی که ممکن است گرفتار آن شوید این است که در ترس‌های مربوط به موقعیت زندگی‌تان گم شوید و ذهنتان سناریو‌هایی فاجعه‌بار درمورد اتفاقاتی که ممکن است بیفتد سر هم کند.

یاد بگیرید که صادقانه از خودتان سوال کنید، بدترین اتفاقی که ممکن است بیفتد چیست؟

و بعد که فهمیدید بدترین اتفاق ممکن چیست، کمی وقت برای فکر کردن به اینکه برای جلوگیری از بروز آن اتفاق چه می‌توانید بکنید، صرف کنید.

به مرور خواهید فهمید که بدترین اتفاقی که ممکن است در واقعیت بیفتد آنقدرها که فکر می‌کردید ترسناک نیست.

۷. ورزش کنید.

شاید به نظرتان کمی عحیب برسد اما ورزش کردن، مخصوصاً کار با وزنه، فشارها و نگرانی‌های درونی‌تان را خالی می‌کند.

ورزش باعث می‌شود قاطعیت بیشتری در زندگی پیدا کنید و رویکردتان را به مسائل تغییر دهید.

۸. بیشتر وقتتان را در زمان حال سپری کنید.

با بودن در زمان حال در زندگی روزمره‌تان به جای زندگی کردن در گذشته یا آینده، می توانید وقت بیشتری را که قبلاً صرف فکر کردن بیش از حد می‌کردید، از زندگی لذت ببرید.

سه راهی که کمکتان می‌کند با زمان حال ارتباط برقرار کنید:

- کمی آهسته‌تر. کاری که در حال حاضر مشغول انجامش هستید را کمی کندتر انجام دهید. مثلاً کندتر حرکت کنید، آرام‌تر حرف بزنید، آهسته‌تر رانندگی کنید. با این کار بیشتر می‌فهمید که چطور از بدنتان استفاده می‌کنید و از اتفاقات دور و برتان هم آگاه‌تر می‌شوید.

- به خودتان بگویید: خوب حالا من… من معمولاً به خودم می‌گویم: حالا من X هستم و X دندان‌هایم را مسواک می‌زند، در جنگل قدم می‌زند، یا ظرف‌ها را می‌شوید. همین یادآوری ساده به ذهنتان کمک می‌کند از پریشانی بیرون آید و تمرکزتان را به اتفاقی که در آن لحظه می‌افتد معطوف می‌کند.

- قطع کنید، دوبار وصل شوید. اگر احساس می‌کنید درگیر فکر کردن وسواسی شده‌اید، آن فکر را با داد زدن این در ذهنتان به خود قطع کنید: بسه! بعد دوباره به زمان حال وصل شوید و یک تا دو دقیقه روی اتفاقاتی که اطرافتان می‌افتد تمرکز کنید. سعی کنید همه چیز را بشنوید، حس کنید، ببویید، ببینید و روی پوستتان لمس کنید.

۹. بیشتر وقتتان را با کسانی بگذرانید که بیش از حد فکر نمی‌کنند.

محیط اجتماعی‌تان نقش مهمی دارد و نه فقط افراد و گروه‌هایی که به زندگی واقعی‌تان نزدیک هستند. چیزهایی که می‌خوانید، گوش می‌کنید یا می‌بینید هم موثر هستند. وبلاگ‌ها، کتاب‌ها، فیلم‌ها و موزیک‌های زندگی‌تان.

پس به این فکر کنید که آیا منابعی در زندگی‌تان هست، چه نزدیک چه دور، که بیش از اندزه فکر کردن را در شما ترغیب می‌کند؟ و به آدم‌ها و منابعی که تاثیری متضاد در شما دارند فکر کنید.

راه‌هایی پیدا کنید که بیشتر وقت و توجه‌تان را صرف افراد و منابعی کنید که تاثیری مثبت بر تفکرتان دارند.

لازم نیست به اندازه دو نفر غذا بخورید

بر اساس گزارش پژوهشگران استرالیایی، بدن زنان در طول دوران بارداری قادر به کسب انرژی اضافه از مواد غذایی مصرفی روزانه بوده و کالری اضافی مورد نیاز خود را از این مواد استخراج می کنند به همین دلیل بر خلاف باورهای عامیانه این گروه از زنان نیازی به پرخوری برای تامین انرژی دو نفر ندارند.

به گزارش مهر، طبق این تحقیقات، برای تغذیه درست مادران باردار نیاز به یک رژیم غذایی متعادل است و پیشنهاد می شود توصیه خوردن غذای بیشتر در مورد مادران باردار ارزیابی مجدد شود.

در این پژوهش ها، محققان با کمک سنسورهای متحرک عوامل متعددی از جمله افزایش وزن، میزان انرژی مصرفی و جذب غذای ۲۶ زن باردار را مورد بررسی قرار دادند. این زنان باردار در طول دوران بارداری خود به طور متوسط ۱۰ کیلو و ۸۰۰ گرم افزایش وزن داشته اند و به طور عمده ۷ کیلوگرم از توده چربی بدنشان در سه ماهه اول و دوم بارداری انباشته شده است. این تجمع چربی در زنان شرکت کننده بدون مصرف مواد غذایی اضافی بوده اگرچه انرژی موردنیاز روزانه شان ۸ درصد افزایش پیدا کرده است.

این مطالعات و یافته های آن نشان می دهد که در دوران بارداری تغییرات متابولیک چشمگیری در زنان باردار ایجاد می شود که سبب حفظ انرژی اضافی به صورت چربی شده و کالری بیشتری از مواد غذایی استخراج می شود.

همچنین این تحقیقات مشخص می سازد که چربی ذخیره شده در بدن زنان باردار از اهمیت بالایی برخوردار بوده چراکه در طول دوره بارداری برای رشد جنین و همچنین پس از تولد در دوران شیردهی، به خصوص در شش ماه اول پس از زایمان، بسیار کمک کننده است.

لازم به ذکر است که افزایش وزن ایجاد شده در دوران بارداری احتمال ابتلا به بیماری های دیابت و Pre-eclampsia (ازعوارض دوران بارداری و یک اختلال چندارگانی که باعث عوارض جنینی و مادری می‌ شود) را بالا می برد و منجر به افزایش بیماری های قلبی در فرزندان آنان می شود.

هر اندازه می توانید میوه ها و سبزیجات خام میل نمایید

به گزارش جام جم سرا به نقل از قدس آنلاین، یکی از مشکلاتی که بسیاری از خانم ها گرفتار آن هستند دفع کلسیم است. عواملی باعث پوکی استخوان، تغذیه نامناسب و ژنتیک باعث می شود مقدار کمی کلسیم در بدن باقی بماند. همچنین ممکن است تصور کنید که این ماده معدنی فقط در استخوان ها و دندان ها وجود دارد اما در واقع، وجود کلسیم برای بسیاری از عملکردهای بیولوژیک بدن ضروری است.

کلسیم ماده معدنی بسیار مهم برای قلب، سلول ها، تسهیل تکانش های عصبی، سنتز هورمون ها و... است. اما همان طور که می دانید، مقدار کلسیم موجود در لبنیات و سبزیجات کافی نیست زیرا در طولانی مدت و به دلیل عوامل متابولیکی بخش زیادی از آن از طریق ادرار دفع می شود.

با این حال نگران نباشید! در ادامه روش هایی ساده ای را توضیح می دهیم که باعث تثبیت این ماده در بدن می شود و می تواند به ارتقا کیفیت زندگی کمک کند.

عوامل دفع کلسیم

اگر به علل از دست دادن کلسیم فکر کنیم مسلما اولین عامل پوکی استخوان خواهد بود. با شروع دوران یائسگی بدن دیگر مانند قبل کلسیم تولید نمی کند و به تدریج کلسیم دفع می شود. با این حال بدن برای انجام فرایندهای اساسی همیشه به این ماده معدنی نیاز دارد و عدم تولید کافی آن به استخوان های ران و زانو و دیگر قسمت ها آسیب می رساند. شکستگی، درد و بسیاری از مشکلاتی که خانم ها گرفتار آن هستند از اینجا ناشی می شود. علاوه بر ژنتیک که در بروز پوکی استخوان تاثیر می گذارد عوامل دیگری نیز دخیل هستند که عبارتند از:

غذاهای بسیار چرب

همه ما بدون اینکه توجهی داشته باشیم در برنامه غذایی خود از انواع چربی ها استفاده می کنیم که مانع از جذب صحیح کلسیم در استخوان ها می شود. اغلب دقت می کنیم که ماست غنی از کلسیم بخریم اما همراه با آن غذایی سرشار از سس وچربی می خوریم که باعث دفع کلسیم می گردد. سعی کنید تعادل صحیح غذایی را رعایت کرده و مصرف چربی های اشباع را کاهش دهید.

زیاده روی در مصرف پروتئین

پروتئین ها خوراکی های اساسی برای نفوذ کلسیم در بدن و جلوگیری از دفع آن هستند. با این حال، باید دقت کرد که بیش از حد نباشد زیرا حجم بسیار زیاد پروتئین عامل از بین رفتن کلسیم خواهد بود. در مصرف این ماده مهم تعادل را رعایت نمایید و ترجیحا انواع گیاهی را انتحاب کنید. در مورد منابع حیوانی نیز گوشت های کم چرب بهتر هستند.

روش های پخت نامناسب

ممکن است غذایی از اسفناج تهیه کنید که سرشار از کلسیم است اما آن را حرارت بالا طبخ کرده و همراه با مقدار زیادی نمک میل می کنید. تصور نکنید سلامت استخوان هایتان را تضمین کرده اید زیرا پخت غذا با حرارت بالا و در با حجم زیاد آب باعث از این رفتن این ماده معدنی می شود. بهترین راه حل مصرف سبزیجات به شکل خام است.

خوراکی های اسیدی

قهوه، شکر، نوشابه های گازدار، غذاهای آماده، کیک و... باعث اسیدی شدن بدن می شود و مانع از جذب کلسیم می گردد. بهتر است از مواد غذایی قلیایی بیشتر استفاده کنید تا به سلامت بدن کمک شود.

نکات کلیدی برای تثبیت کلسیم در بدن

کمک گرفتن از ویتامین D

آیا می دانید افرادی که در کشورهای با هوای مرطوب و بارانی زندگی می کنند که به اندازه کافی نور خورشید نیست بیشتر دچار کمبود کلسیم هستند؟ علت این است که ویتامین D برای جذب کلسیم و تثبیت آن در بدن ضروری است. گرچه امروز لبنیات غنی از این ویتامین نیز به فروش می رسد اما بهترین روش قرار گرفتن در معرض نور خورشید و مصرف مکمل های ویتامین D است. البته در مورد مصرف مکمل ها بهتر است با پزشک مشورت نمایید.

تعادل بین کلسیم و فسفر

علاوه بر دریافت کافی کلسیم نباید از اهمیت فسفر نیز غافل شد. کنگر فرنگی، جعفری، کشمش، قارچ و تخم مرغ به خصوص زرده منبع غنی از فسفر است که باید در برنامه غذایی گنجانده شود.

توجه به مصرف کلروفیل

کلروفیل یکی از بهترین توصیه ها برای تثبیت کلسیم در بدن است. این رنگدانه سبز بسیاری از فرایندهای متابولیکی بدن را تسهیل می کند که موجب مراقبت از کبد، کمک به سنتز ویتامین ها و عدم دفع کلسیم می شود.

افزایش مصرف ویتامین A و C

این ویتامین ها به سنتز و حفظ کلسیم در بدن کمک می کنند. از جمله بهترین میوه ها و سبزیجات حاوی این ویتامین ها که باید حتما در برنامه غذایی باشد می توان به پرتقال، لیمو، انبه، کیوی، طالبی، هویج، کدو، فلفل و کلم اشاره کرد.

بار دیگر توصیه می شود هر اندازه می توانید میوه ها و سبزیجات خام میل نمایید. به این ترتیب، مطمئن خواهید بود که کلسیم طی فرایند پخت از بین نمی رود.

قند خون ۲۷ هزار مسافر نوروزی اندازه گیری شد

به گزارش جام جم سرا ، دکتر مسعود حبیبی گفت: تا کنون ۳۴۹ هزار و ۲۷۷ مسافر نوروزی از خدمات طرح ملی ایمنی و سلامت مسافران نوروزی استفاده کردند که در این زمینه بیشترین میزان مراجعه در بهره‌مندی از خدمات سلامت با ۲۷ ‌هزار و ۴۰۰ مورد برای گرفتن فشار و قند خون بوده است.

وی با اشاره به اینکه تا روز چهارم ارائه خدمت در طرح ملی ایمنی و سلامت مسافران نوروزی، ۱۰ هزار و ۲۳۲ جوان هلال‌احمر در سطح کشور در پایگاه‌های نوروزی به هموطنان ارائه خدمت کرده‌اند، افزود: بر این اساس در ۴ روز گذشته، حدود ۳۳۳ هزار مسافر به پایگاه‌های ثابت و ۱۶ هزار و ۲۷۳ مسافر نیز در پایگاه‌های سیار سازمان، خدمات لازم را دریافت کردند.

حبیبی با اشاره به اینکه در مجموع ۶۸ هزار و ۶۱۲ تن از مسافران نوروزی از خدمات پایگاه‌های نوروزی هلال‌احمر استفاده کرده‌اند، عنوان کرد: بر این اساس ۲۱ هزار و ۲۱۵ تن از هموطنان به خیمه‌های نماز مراجعه کرده و ۲۷ هزار و و ۴۰۰ تن از خدمات سلامت(سنجش قند و فشار خون) و حدود ۲۰ هزار تن نیز از خدمات فضای دوستدار کودک بهره برده‌اند.

رئیس سازمان جوانان جمعیت هلال‌احمر با اشاره به توزیع ۴۷۷ هزار و ۸۸ بروشور آموزشی، فرهنگی و اطلاع‌رسانی تا چهارمین روز از اجرای طرح ملی ایمنی و سلامت مسافران نوروزی، افزود: ۱۸۱ هزار و ۸۲۰ تن از مسافران بروشورهای آموزشی و اطلاع‌رسانی، ۱۷۸ هزار و ۸۷۳ تن نقشه و ۱۱۶ هزار و ۳۹۵ تن سایر بسته‌های آموزشی و فرهنگی جمعیت هلال‌احمر را دریافت کرده‌اند.

وی با بیان اینکه در مجموع در روز چهارم اجرای طرح ملی ایمنی و سلامت مسافران نوروزی حدود ۱۵۰ هزار تن از هموطنان به پایگاه‌های طرح مراجعه کرده‌اند، گفت: بر این اساس در روز چهارم ۲۹ هزار و ۹۰۲ مورد خدمات، ارائه و ۲۱۰ هزار و ۹۳۵ مورد اقلام آموزشی، فرهنگی و اطلاع‌رسانی توزیع شده است.

منبع: مهر

چطور فشار خون را در خانه اندازه گیری کنیم؟

به گزارش جام جم سرا ، عوامل خاصی وجود دارد که باعث افزایش میزان فشار خون به طور موقت می شود. به عنوان مثال سیگار کشیدن، هوای سرد، ورزش، کافئین و داروهای خاص. برای گرفتن فشار خون خود در خانه باید از این عوامل خطر اجتناب کنید. همچنین بسیار مهم است که فشار خون خود را در زمان های مشخص در هر روز چک کنید. پزشک تان ممکن است درخواست کند که فشار خون خود را چندین بار در روز اندازه بگیرید تا نوسانات آن مشخص شود.

قبل از چک کردن فشار خون:

دست کم 30 دقیقه قبل از گرفتن فشار خون، از سیگارکشیدن، مصرف نوشیدنی‌ های کافئین‌ دار مانند قهوه و از ورزش اجتناب کنید.یک مکان آرام برای اندازه گیری فشار خون پیدا کنید چون باید بتوانید به ضربان قلب تان گوش دهید.مطمئن باشید که نیاز به تخلیه مثانه ندارید و در حالتی آرام و راحت به سر می برید.

قبل از اندازه گیری فشار خون لباس راحت و گشاد بپوشید چون باید آستین خود را به راحتی بالا ببرید.روی صندلی به مدت 5 تا 10 دقیقه استراحت کنید.در وضعیت مناسبی بنشینید، پشت ‌تان را راست و به جایی تکیه داده باشد، و پاهای ‌تان صاف روی زمین قرار داشته باشد. بخش پایینی بازوی ‌تان را روی سطح صافی قرار دهید، به طوری که بخش بالایی بازوی ‌تان در سطح قلب ‌تان قرار بگیرد.

دستورات در مورد چگونگی کاربرد و استفاده از بازوبند دستگاه فشار خون را بخوانید یا از پزشک تان بخواهید طرز استفاده از آن را به شما نشان دهد.در اندازه گیری فشار خون بین دست راست و چپ ممکن است اختلاف مختصری وجود داشته باشد؛ اما بهتر است فشار خون در وضعیت نشسته و از دست راست اندازه گیری شود.آستین دست راست را در قسمت بالای بازو جمع کنید؛ طوری که قسمت بالای بازو برهنه باشد.اگر فشار خون فرد را در حالت نشسته اندازه می گیرید، دست راست را بر روی میز قرار دهید.

دستگاه فشارسنج را نزدیک بازویی که می خواهید فشار خون را اندازه بگیرید قرار دهید. اگر هوایی درون کیسه لاستیکی بازوبند باشد بوسیله پیچ تنظیم هوای پمپ دستگاه، هوای کیسه را تخلیه کنید و سپس بازوبند فشارسنج را به دور بازوی راست ببندید. بازوبند نباید خیلی محکم یا خیلی شل به دور بازو بسته شود و یا روی آستین قرار گیرد.

نبض مچ دست را با انگشتان اشاره و میانه حس کنید. این نبض در بالای مفصل مچ درون شیاری در امتداد انگشت شست حس می شود.کاف را دور بازو ببندید و سمت دیگر آن را از طرف دیگر به آن سمت برسانید و روی چسب کاف محکم کنید. کاف باید حداقل 2.5 سانت بالاتر از آرنج، کاملا محکم بسته شود.

سر گوشی را پایین کاف، به سمت پایین کاف قرار دهید و آن را دقیقا در ناحیه ضربان شریان بازویی که قبلا پیدا کردید، قرار دهید. گوشی ها را نیز در گوش قرار دهید.

درجه را در جایی قرار دهید که بتوانید آن را ببینید. اگر می خواهید فشارخون خود را بگیرید، آن را در دست چپ خود، محکم نگه دارید.

کاف را باد کنید. سریع و پشت سر هم، حباب پمپ را فشار دهید تا جایی که دیگر نتوانید صدای ضربان را از طریق گوشی، بشنوید. صبر کنید تا درجه عددی 30 تا 40 میلی متر جیوه بالاتر از فشار طبیعی شما را نشان دهد.

باد کاف را خالی کنید. شیر جریان هوا را باز کنید و بگذارید باد کاف خالی شود. درجه باید 2 تا 3 میلی متر در هر ثانیه، پایین بیاید.به درجه نگاه کنید و زمانی که دوباره توانستید ضربان خود را بشنوید، عدد روی آن را بخوانید. این عدد، فشارخون سیستولیک شماست.دقیقا زمانی که صدای ضربان قطع شد، همان عدد را دوباره بخوانید. این عدد، میزان فشارخون دیاستولیک شماست.

این کار را در روز چند بار انجام دهید البته قبل از تکرار اندازه گیری مجدد یک دقیقه حداقل صبر کنید.

تاریخ و زمان اندازه گیری فشار خون بعلاوه اعداد فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را ثبت کنید و با پزشک تان در میان بگذارید. عواملی مانند ورزش های اخیر در روز، غذایی که خورده اید، یا رویدادهای استرس زا را نیز ثبت کنید.

منبع : آوای سلامت