جلسه‌ی ششم مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان

[ad_1]

سفارشی‌سازی منوی Start

دکمه‌ی Start دسترسی به منوی سیستم رایانه را امکان‌پذیر می‌کند. برای باز کردن منوی Start می‌توانید به آسانی بر روی دکمه‌ی Start کلیک کنید. همچنین با استفاده از کلید ویندوز و یا کلیدهای ترکیبی Ctrl+Esc نیز می‌توانید منوی Start را نمایان کنید.

همان‌طور که احتمالاً می‌دانید، با استفاده از منوی Start قادر به اجرای اپلیکیشن‌ها، باز نمودن پوشه‌‌ها، جستجوی رایانه، دریافت کمک و... خواهید بود. چیزی که احتمالاً نمی‌دانید این اسـت که چگونه منوی Start را سفارشی کنید تا آن‌طور که می‌خواهید کار کند.

نکته: برای اجرای سریع برنامه‌های نصب‌شده، ابزارهای سیستمی و یا دسترسی به تنظیمات سیستم از جستجو استفاده کنید. کافی اسـت نام برنامه، ابزار یا گزینه را در جعبه‌ی جستجو وارد نمایید. نتایج مربوط به برنامه‌ها، ابزارهای سیستمی و تنظیمات سیستم پیش از دیگر نتایج نمایش داده می‌شوند.

به طور پیش‌فرض، منوی Start مشابه با مثالی اسـت که در تصویر 2-5 نمایش داده شده اسـت. دو ستون وجود دارد که تنظیمات و گزینه‌ها در سمت چپ و اپ‌ها در سمت راست قرار دارند. در گوشه‌ی پایین سمت چپ، به این سه گزینه توجه کنید:

• File Explorer
• Settings
• All apps

تصویر 2-5 استفاده‌ی بهتر از منوی Start با سفارشی‌سازی آن

File Explorer و Settings دو گزینه‌ از چندین گزینه‌ای هستند که می‌توانند در این محدوده از منوی Start نمایش پیدا کنند. مادامی که این گزینه‌ها به طور پیش‌فرض فعال هستند، دیگر گزینه‌ها از قبیل Music ،Downloads ،Documents و Pictures غیرفعال خواهند بود. برای کنترل این گزینه‌های نمایش داده شده، مراحل زیر را طی نمایید:

1. بر روی Start و سپس Settings کلیک نمایید. در پنجره‌ی Settings، بر روی Personalization کلیک کنید.
2. در صفحه‌ی Personalization، از ستون سمت چپ، Start را انتخاب کنید.
3. در محدوده‌ی اصلی صفحه، روی لینک Choose Which Folders Appear on Start کلیک نمایید. همان‌طور که در تصویر 2-6 ملاحظه می‌کنید این کار باعث باز شدن صفحه‌ی Choose Which Folders Appear on Start خواهد شد.
4. گزینه‌های دلخواه خود را با کلیک بر روی سوئیچ OnOff مرتبط با هر کدام فعال یا غیرفعال کنید. به عنوان مثال اگر سوئیچ Music بر روی Off قرار گرفته اسـت، با کلیک بر روی سوئیچ زیر آن، وضعیت آن را به On تغییر دهید.

تصویر 2-6 فعال یا غیرفعال کردن پوشه‌ها در منوی Start

به یاد داشته باشید که All apps گزینه‌ای نیست که بتوانید آن را غیرفعال کنید. اگر بر روی All apps کلیک کنید لیستی از تمامی اپ‌های نصب‌شده بر روی دستگاه را در ستون سمت چپ منوی Start مشاهده خواهید کرد.

داخل لیست موجود در All apps، پوشه‌هایی شامل ابزارهای مرتبط را مشاهده خواهید کرد. این پوشه‌ها شامل Windows Administrative Tools ،Windows Accessories ،Windows System و... می‌باشد. بر روی هر پوشه کلیک کنید تا محتوای درون آن را مشاهده کنید.

سنجاق کردن اپ‌ها و استفاده از حالت تمام‌صفحه

شما می‌توانید با طی کردن مراحل زیر یک اپ را منوی Start سنجاق کنید:

• در منوی Start روی All apps کلیک کنید و اپ مورد نظر را داخل لیست بیابید.
• درون لیست روی اپ راست‌کلیک کنید و Pin to Start را انتخاب کنید.

نکته: گاهی برنامه‌ای که قصد سنجاق کردن آن به منوی Start را دارید از طریق منوی Start قابل دسترسی نیست. در این مواقع، فایل اجرایی اپلیکیشن (exe.) را در File Explorer بیابید. سپس روی این فایل راست‌کلیک کنید و Pin to Start را انتخاب نمایید.

به طور پیش‌فرض همان‌طور که در تصویر 2-7 مشخص اسـت، اپ‌های سنجاق‌شده به بخش سومی در زیر بخش‌های Life At a Glance و Play And Explore اضافه می‌شوند. شما می‌توانید لیست اپ‌ها را با سنجاق کردن آیتم‌ها به منوی Start، تغییر اندازه‌ی آن‌ها، ساخت بخش‌های جدید و... شخصی‌سازی کنید. نخستین نکته‌ای که نیاز به فراگیری آن دارید هنر ساخت بخش‌ها اسـت.

به عنوان یک جای‌گزین برای منوی Start، می‌توانید از صفحه‌ی Start در حالت تمام‌صفحه استفاده کنید، مطابق با آن‌چه که در ویندوز 8 وجود داشت. در حالت تمام‌صفحه، آیتم‌ها در ستون سمت چپ تا زمانی که بر روی یکی از دکمه‌های دردسترس کلیک نکنید مخفی خواهند ماند. با کلیک بر روی دکمه‌ی موجود در گوشه‌ی بالای سمت چپ صفحه، نوار کناری استاندارد و گزینه‌های درون آن نمایش داده می‌شوند.
 

تصویر 2-7 سنجاق کردن اپ‌ها به منوی Start برای دسترسی سریع‌تر

برای فعال‌ یا غیرفعال کردن حالت تمام‌صفحه‌ی منوی Start مراحل زیر را طی نمایید:

• بر روی Start و سپس Settings کلیک کنید. در پنجره‌ی Settings بر روی Personalization کلیک نمایید.
• در صفحه‌ی Personalization، از ستون سمت چپ بر روی Start کلیک کنید.
• حالت تمام‌صفحه را با کلیک بر روی سوئیچ On/Off مرتبط با آن فعال یا غیرفعال کنید.

ساخت بخش‌ها

همان‌طور که اشاره شد، هنگامی که اپ‌ها را به منوی Start سنجاق می‌کنید، به طور پیش‌فرض به بخش جدیدی اضافه می‌شوند. ویندوز 10 به شما اجازه می‌دهد تا به تعداد دلخواه خود در منوی Start بخش جدید اضافه کنید. برای ساخت یک بخش جدید کافی اسـت یک کاشی را توسط ماوس بگیرید و به یک محدوده‌ی خالی بکشید. با این کار، ویندوز محدوده را هایلایت می‌کند تا متوجه شوید بخش جدیدی ایجاد می‌گردد.

همانند بخش‌های پیش‌فرض، هر بخش جدید نیز قابل نام‌گذاری اسـت. برای نام‌گذاری یک بخش مراحل زیر را طی کنید:

• نشان‌گر ماوس را به محدوده‌ی خالی بالای بخش ببرید تا Name group نمایان شود. سپس بر روی آن کلیک کنید (در نمایشگر لمسی کافی اسـت این محدوده را لمس نمایید).
• اکنون نشان‌گر ماوس به مکان‌نمای تایپ تغییر حالت می‌دهد. تیتر دلخواه خود را وارد نمایید و سپس Enter بزنید یا هر جای دیگری کلیک کنید.

اگر مایلید که اپ‌هایی که سنجاق کرده‌اید در یکی از دو محدوده‌‌ی استاندارد نمایش داده شود، کافی اسـت اپ مورد نظر را توسط ماوس بگیرید و آن را بکشید و در محدوده‌ی بخش مورد نظر رها کنید. ویندوز 10 به طور خودکار ابعاد بخش را با توجه به اضافه شدن یا کم شدن کاشی‌ها تنظیم می‌کند. با استفاده از این تکنیک کشیدن و رها کردن می‌توانید کاشی‌ها را از یک بخش به بخش دیگر منتقل کنید.

تغییر اندازه و سازمان‌دهی مجدد کاشی‌ها

اغلب پس از جابه‌جا کردن کاشی‌ها نیازمند این خواهید شد که ابعاد کاشی‌ها را بهینه کنید. برای تغییر اندازه‌ی یک کاشی، بر روی آن راست‌کلیک کرده و از منوی Resize ابعاد مورد نظر را انتخاب کنید. کاشی‌های استاندارد می‌توانند یکی از دو اندازه‌ی Small (کوچک) و Medium (متوسط) را داشته باشند. کاشی‌های زنده که توانایی نمایش محتوای زنده را دارند از این ابعاد پشتیبانی می‌کنند:

• Small (کوچک) - 70×70 پیکسل - چهار کاشی کوچک، یک کاشی متوسط را تشکیل می‌دهند
• Medium (متوسط) - 150×150 پیکسل - ابعاد استاندارد کاشی
• Wide (عریض) - 310×150 پیکسل - یک کاشی عریض برابر با دو کاشی متوسط اسـت
• Large (بزرگ) - 310×310 پیکسل - یک کاشی بزرگ، اندازه‌ای برابر با 4 کاشی متوسط دارد

مثالی را در تصویر 2-8 مشاهده می‌کنید. اندازه‌ی پیش‌فرض کاشی متوسط اسـت که اندازه‌ی بلوک استاندارد اسـت.

تصویر 2-8 با تعیین اندازه‌ی کاشی‌ها فضای منوی Start را شخصی‌سازی کنید

سفارشی‌سازی لیست‌های Most used و Recently added

در منوی Start، اپ‌هایی که بیش از همه اجرا شده‌اند در ستون سمت چپ در قسمت Most used و اپ‌هایی که اخیراً اجرا شده‌اند در قسمت Recently added نمایش داده می‌شوند. برای حذف یک اپ از این دو لیست کافی اسـت روی آن راست‌کلیک کنید و از منوی More بر روی Don’t Show In This List کلیک کنید. البته این کار مانع از این نمی‌شود که این اپ بعداً مجدد در این لیست پدیدار نشود.

شما می‌توانید این دو لیست را به طی کردن مراحل زیر کاملاً غیرفعال کنید:

• بر روی Start و سپس Settings کلیک کنید.
• در پنجره‌ی Settings بر روی Personalization کلیک کنید. در صفحه‌ی Personalization، از ستون سمت چپ بر روی Start کلیک نمایید. چیزی که مشاهده خواهید کرد را در تصویر 2-9 ملاحظه می‌کنید.
• لیست اپلیکیشن‌ها با بیش‌ترین اجرا را با کلیک بر روی سوئیچ On/Off مرتبط با Show most used apps فعال یا غیرفعال کنید.
• لیست اپلیکیشن‌های اخیراً اجراشده را با کلیک بر روی سوئیچ On/Off مرتبط با Show recently added apps فعال یا غیرفعال کنید.

تصویر 2-9 استفاده از تنظیمات Personalization برای سفارشی‌سازی Start

در جلسه‌ی بعدی مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان در ادامه‌ی مباحث فصل دوم، به بررسی نحوه‌ی سفارشی‌سازی Taskbar خواهیم پرداخت.

Kasra

کسری مقبلی؛ موسس و مدیر ارشد اجرایی ترفندستان. علاقه‌مند به فناوری و ترفندهای فناوری!

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط


کلماتی برای این موضوع
ترفندستان مرجع ترفندهای فناوریمرجع ترفند ویندوز ، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی

جلسه‌ی هفتم مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان

[ad_1]

سفارشی‌سازی Taskbar

با استفاده از نوار وظیفه یا Taskbar می‌توانید به مدیریت اپ‌ها و پنجره‌های باز بپردازید. Taskbar آیتم‌های سنجاق‌شده و باز را نمایش می‌دهد که این موضوع امکان دسترسی سریع‌تر به آیتم‌های باز و همچنین اجرای اپلیکیشن‌ها را فراهم می‌سازد.

تعیین محل قرارگیری Taskbar

به‌ طور پیش‌فرض، Taskbar همواره در امتداد پایین دسکتاپ در مانیتور اصلی قرار دارد. اگر مایلید که آن را به مکان دیگری منتقل کنید ابتدا بایستی اطمینان پیدا کنید که Taskbar در وضعیت Lock (قفل) قرار ندارد. بدین منظور روی فضای خالی از Taskbar راست‌کلیک کنید تا همان‌طور که در تصویر 2-10 ملاحظه می‌کنید گزینه‌های مربوط به Taskbar نمایش داده شوند.
 

تصویر 2-10 استفاده از گزینه‌های Taskbar برای کنترل تنظیمات پایه

نکته: اگر از ویندوز 10 بر روی تبلت استفاده می‌کنید، برای یادگیری جزئیات نحوه‌ی تغییر کار Taskbar در حالت تبلت، بخش «ورود به حالت تبلت و خروج از آن» در فصل اول مدرسه‌ی فناوری ترفندستان را مطالعه نمایید.

وجود یک تیک در کنار گزینه‌ی Lock the taskbar نشان‌گر این اســت که نوار وظیفه در حالت قفل قرار دارد و امکان جابه‌جایی آن نیست. برای خارج کردن آن از حالت قفل، بعد از راست‌کلیک بر روی Taskbar، با کلیک بر روی این گزینه، تیک کنار آن را بردارید.

بعد از این که نوار وظیفه را از حالت قفل خارج کردید، می‌توانید با کلیک بر روی Taskbar و کشیدن آن، محل جدیدی برای Taskbar خود در نظر بگیرید. شما می‌توانید:

• نوار وظیفه را به سمت چپ یا راست صفحه بکشید تا در سمت چپ یا راست دسکتاپ اصلی قرار بگیرد. یا آن را به سمت بالای صفحه بکشید تا در بالای دسکتاپ اصلی جای بگیرد.
• Taskbar را به محلی در مانیتور دیگرتان منتقل کنید. کافی اســت نوار را به دلخواه به چپ، راست، پایین و یا بالای دسکتاپ کشیده‌شده بکشید.

بعد از جابه‌جایی Taskbar به محل جدید بایستی آن را قفل کنید تا از جابه‌جایی تصادفی آن جلوگیری کنید. برای این کار بر روی فضای خالی از Taskabr راست‌کلیک کرده و گزینه‌‌ی Lock the taskbar را انتخاب کنید. وجود یک تیک در کنار آن بیان‌گر این اســت که نوار وظیفه قفل شده اســت.

نکته: در دسکتاپ‌های کشیده‌شده، شما دسکتاپی ایجاد می‌کنید که در امتداد چند نمایش‌گر کشیده شده اســت، مانند زمانی که رایانه‌ی شما دارای دو مانیتور اســت و Taskbar تنها در مانیتور اصلی نمایش داده می‌شود. اگر مایلید که Taskbar در مانیتورهای اول و دوم نمایش داده شود مراحل زیر را دنبال نمایید:

1. ابتدا بر روی Start و سپس Settings کلیک کنید.
2. در پنجره‌ی Settings بر روی System کلیک کنید. در صفحه‌ی System نیز بر روی Multitasking کلیک نمایید.
3. در محدوده‌ی اصلی صفحه، در زیر قسمت Virtual desktops، گزینه‌ی On the taskbar, show windows that are open on را بر روی All desktops تنظیم کنید.

سفارشی‌سازی ظاهر Taskbar

شما می‌توانید Taskbar را به روش‌های گوناگون سفارشی‌سازی کنید. نخستین راه راست‌کلیک بر روی فضای خالی از Taskbar و استفاده از گزینه‌های موجود اســت:

• Show Task View button: کنترل نمایش دکمه‌ی Task View در Taskbar. اگر تیک کنار این گزینه را بردارید، دکمه‌ی Task View مخفی می‌شود و دیگر قادر به استفاده از آن جهت حذف، اضافه یا جابه‌جایی دسکتاپ‌ها نخواهید بود.
• Toolbars: کنترل نمایش نوار ابزارهایی که می‌توانند به دسکتاپ اضافه شوند. نوار ابزارهای استاندارد شامل Links ،Address و Desktop هستند. شما همچنین می‌توانید با انتخاب New toolbar یک پوشه‌ی جهت اضافه شدن به عنوان نوار ابزار را اضافه کنید.

شما می‌توانید دیگر موارد مرتبط با Taskbar را همان‌طور که در تصویر 2-11 نمایان اســت، با استفاده از پنجره‌ی Taskbar And Start Menu Properties سفارشی‌سازی کنید. برای دسترسی به این پنجره بر روی فضای خالی از نوار راست‌کلیک کنید و Properties را انتخاب کنید. پس از تغییر تنظیمات و گزینه‌ها با کلیک بر روی دکمه‌ی OK، تغییرات را ذخیره نمایید.
 

تصویر 2-11 استفاده از پنجره‌ی Properties برای سفارشی‌سازی ظاهر Taskbar

گزینه‌های دردسترس بدین شرح هستند:

• Lock the taskbar: قفل کردن نوار وظیفه در جای خود برای جلوگیری از جابه‌جایی یا تغییر اندازه‌ی تصادفی. شما بایستی برای جابه‌جایی یا تغییر اندازه‌ی Taskbar تیک این گزینه را بردارید.
• Auto-hide the taskbar: مخفی کردن نوار وظیفه هنگامی که از آن استفاده نمی‌کنید و نمایش آن تنها زمانی که نشان‌گر ماوس را بر روی محدوده‌ی آن قرار داده‌اید. با غیرفعال کردن این گزینه، نوار وظیفه همواره نمایش داده می‌شود.
  نکته: اگر Taskbar در حالت مخفی اســت و محل قرارگیری آن را فراموش کرده‌اید، می‌توانید با فشردن کلید ویندوز بر روی صفحه‌کلید، سریعاً Taskbar و منوی Start را فراخوانی کنید.
• Use small taskbar buttons: کاهش ابعاد دکمه‌های Taskbar که باعث ایجاد فضای بیش‌تر برای قرارگیری دکمه‌های بیش‌تر می‌شود. در صفحات نمایش کوچک این گزینه کاربرد بیشتری دارد.
• Taskbar location on screen: تعیین محل قرارگیری Taskbar بر روی صفحه نمایش. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد می‌توان نوار وظیفه را به صورت دستی نیز در حالت قفل نبودن جا‌به‌جا کرد.
• Taskbar buttons: انتخاب نحوه‌ی نمایش دکمه‌‌های Taskbar:
  • Always combine, hide labels: اگر چندین پنجره از یک اپلیکیشن باز باشد، تمامی این پنجره‌ها در یک دکمه ادغام می‌گردند. در این حالت تنها آیکن نمایش داده می‌شود و عنوان آن مخفی می‌گردد. در این حالت در فضای خالی بیش‌ترین صرفه‌جویی انجام می‌گیرد.
  • Combine when taskbar is full: تنها زمانی که Taskbar پر اســت ادغام آیتم‌های مشابه انجام می‌گیرد.
  • Never combine: ادغام آیتم‌های مشابه هرگز انجام نمی‌گیرد.

سنجاق برنامه‌ها به Taskbar

شما می‌توانید آیتم‌هایی که زیاد با آن‌ها سروکار دارید را به نوار وظیفه سنجاق کنید. سنجاق یک آیتم به Taskbar، باعث ایجاد میان‌بری می‌شود که دسترسی سریع‌تر به یک برنامه، پوشه یا پنجره را امکان‌پذیر می‌سازد.

سنجاق یک آیتم آسان اســت. اگر نام برنامه را می‌دانید کافی اســت نام آن را در جعبه‌ی جستجو وارد کنید. هنگامی که نام برنامه را در لیست نتایج دیدید، بر روی آن راست‌کلیک کرده و Pin to taskbar را انتخاب نمایید. اکنون هنگامی که نیازمند دسترسی به برنامه هستید کافی اســت بر روی آیکن سنجاق‌شده در Taskbar کلیک کنید.

راه دیگری که برای یافتن آیتم‌ها جهت سنجاق آن‌ها به Taskbar وجود دارد باز کردن منوی Start و کلیک بر روی دکمه‌ی All apps اســت. هنگامی که برنامه‌ای که قصد سنجاق کردن آن را دارید را یافتید، بر روی آن راست‌کلیک کرده و از منوی More بر روی Pin to taskbar کلیک کنید.

برای حذف یک آیتم سنجاق‌شده از نوار وظیفه، بر روی آیکن آن راست‌کلیک کرده و Unpin from taskbar را انتخاب کنید. این کار موجب حذف این سنجاق خواهد شد.

شما می‌توانید چینش دکمه‌های مربوط به آیتم‌های باز و سنجاق‌شده را نیز تغییر دهید. برای این کار کافی اســت بر روی دکمه کلیک کرده و آن را به سمت چپ یا راست در محل دلخواه خود بکشید.

هنگامی که دکمه‌ها در نوار وظیفه در حالت ادغام‌شده قرار گرفته‌اند، کلیک بر روی یک آیتم با چند پنجره، پیش‌نمایش کوچکی از این پنجره‌های باز را نمایان خواهد کرد. قرار گرفتن نشان‌گر ماوس بر روی هر پیش‌نمایش، موجب نمایش پنجره در ابعاد بزرگ خواهد شد و با کلیک بر روی آن نیز پنجره فراخوانی می‌گردد. به عنوان مثال اگر شما سه پوشه در File Explorer باز کنید، این سه پنجره در یک دکمه با هم‌دیگر ادغام می‌شوند. با قرار گرفتن نشان‌گر ماوس روی این دکمه، پیش‌نمایشی از محتویات سه پوشه را ملاحظه خواهید کرد.

دکمه‌های Taskbar، بستن پنجره‌ها را نیز آسان می‌کنند. برای بستن یک پنجره، خواه ادغام‌شده باشد یا خیر، نشان‌گر ماوس را بر روی دکمه‌ی مربوط به آن ببرید. با نمایش تصویر پیش‌نمایش، نشان‌گر ماوس را بر روی آن برده و با ظاهر شدن دکمه‌ی ضرب‌در، روی آن کلیک کنید.

استفاده از Alt+Tab و لیست‌های پرش

کلید ترکیبی Alt+Tab و همچنین لیست‌های پرش از قابلیت‌های قدرتمند ویندوز هستند. چرا که اجازه‌ی دسترسی سریع به آیتم‌هایی که با آن‌ها کار می‌کنید را برای شما فراهم می‌کنند.

با فشردن هم‌زمان کلیدهای Alt+Tab، امکان جابه‌جایی آسان میان پنجره‌های باز در ویندوز فراهم می‌شود. این ظاهر که به Flip View معروف اســت در تصویر 2-12 نمایش داده شده اســت. Flip View شامل پیش‌نمایش زنده‌ای از تمامی پنجره‌های باز اســت که به طور مداوم جهت نمایش وضعیت کنونی به‌روز می‌شوند. شما می‌توانید از Flip View به روش‌های گوناگون استفاده کنید. چند تکنیک آن در زیر توضیح داده شده اســت:

• کلیدهای Alt+Tab را فشار دهید و سپس کلید Alt را نگه دارید تا Flip View باز بماند.
• مادامی که کلید Alt را نگه داشته‌اید کلید Tab را فشار دهید تا میان پنجره‌ها بچرخید.
• کلید Alt را رها کنید تا پنجره‌ای که در حالت انتخاب اســت نمایش داده شود.
• برای باز کردن یک پنجره می‌توانید توسط ماوس بر روی آن کلیک کنید.

تصویر 2-12 استفاده از Flip View

به طور پیش‌فرض، Flip View تنها پنجره‌های باز دسکتاپ فعال را نمایش می‌دهد. اگر به طور هم‌زمان از چند دسکتاپ استفاده می‌کنید حتماً مایل هستید تا Flip View پنجره‌‌های باز تمامی دسکتاپ‌ها را نمایش دهد. بدین منظور:

1. بر روی Start و سپس Settings کلیک کنید.
2. در پنجره‌ی Settings بر روی System کلیک نمایید. در صفحه‌ی System، روی Multitasking کلیک کنید.
3. در محدوده‌ی اصلی صفحه، در زیر قسمت Virtual Desktops، گزینه‌ی Pressing Alt+Tab shows windows that are open on را بر روی All desktops تنظیم نمایید.

لیست پرش یا Jump List، بعد از راست‌کلیک بر روی یک آیتم موجود در Taskbar نمایش داده می‌شود. هنگامی که یک لیست پرش نمایش داده می‌شود، می‌توانید یک فایل را برای باز شدن انتخاب کنید و یا دستوری با یک کلیک اجرا شود.

بسیاری از اپلیکیشن‌‌ها آیتم‌های اخیراً استفاده‌شده یا آیتم‌های بیش‌تر استفاده‌شده را نمایش می‌دهند. برخی از اپلیکیشن‌ها دارای یک لیست پرش پیشرفته‌تر هستند که اجازه‌ی انجام یک وظیفه در محیط اپلیکیشن را به شما می‌دهند.

ویندوز 10 به شما اجازه می‌دهید که بتوانید آیتم‌ها را نیز به لیست‌های پرش سنجاق کنید. برای این کار کافی اســت یک آیتم مرتبط به یک برنامه‌ را توسط ماوس بگیرید و آن را روی دکمه‌ی برنامه در Taskbar بکشید و با نمایش گزینه‌ی Pin to آن را رها کنید. با این کار این آیتم با راست‌کلیک بر روی دکمه در Taskbar در محدوده‌ی Pinned به چشم می‌خورد و از این پس به آسانی در دسترس اســت. به عنوان مثال بعد از سنجاق کردن Microsoft Word به Taskbar مایلید که فایل‌‌هایی که زیاد با آن‌ها سروکار دارید را به لیست پرش Word سنجاق کنید. برای این کار فایل را در File Explorer بیابید، آن را توسط ماوس بگیرید و روی دکمه‌ی سنجاق‌شده‌ی Word در Taskbar رها کنید.

در جلسه‌ی بعدی مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان با آغاز مباحث فصل سوم، به بررسی نحوه‌ی شخصی‌سازی ظاهر ویندوز 10 خواهیم پرداخت.

Kasra

کسری مقبلی؛ موسس و مدیر ارشد اجرایی ترفندستان. علاقه‌مند به فناوری و ترفندهای فناوری!

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط

21 ژوئن 2016 ... فصل سوم: شخصیسازی ظاهر ویندوز 10 شما میتوانید ویندوز 10 را با شخصیسازی ظاهر آن بیش از پیش مختص خود کنید. ...,مرجع ترفند ویندوز 10، ...10 ژوئن 2016 ... ادامهی فصل دوم: سفارشیسازی رابط کاربری ویندوز 10 سفارشیسازی Taskbar با استفاده از نوار وظیفه یا Taskbar میتوانید به مدیریت اپها و ...,مرجع ...6 ا کتبر 2015 ... ادامهی فصل دوم: سفارشیسازی رابط کاربری ویندوز 10 گسترش فضای ... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...24 ژوئن 2016 ... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 2 هفته گذشته 0 جلسهی ششم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 2 هفته گذشته 0 جلسهی پنجم مدرسهی ویندوز 10 ...22 ژوئن 2016 ... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 1 هفته گذشته 0 جلسهی ششم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 2 هفته گذشته 0 جلسهی پنجم مدرسهی ویندوز 10 ...مرجع ترفند ویندوز 10، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی. ... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان. 4 ماه گذشته 0. جلسهی ششم ...10 ترفند در Task Manager ویندوز 10 که بلد نیستید! آرشیو ماهانه. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 .... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان. 4 ماه گذشته 0. جلسهی ششم ...ترفندستان - مرجع ترفندهای فناوری. ورودعضویت · صفحه ... 10 ترفند در Task Manager ویندوز 10 که بلد نیستید! .... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان.ترفندستان - مرجع ترفندهای فناوری .... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان .... با عضویت در خبرنامهی سایت، جدیدترین ترفندها، نقد و بررسیها و مطالب مدرسه ...ترفندستان - مرجع ترفندهای فناوری .... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان .... با عضویت در خبرنامهی سایت، جدیدترین ترفندها، نقد و بررسیها و مطالب مدرسه ...

کلماتی برای این موضوع
ترفندستان مرجع ترفندهای فناوریمرجع ترفند ویندوز ، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی

جلسه‌ی هشتم مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان

[ad_1]

شما می‌توانید ویندوز 10 را با شخصی‌سازی ظاهر آن بیش از پیش مختص خود کنید. از بهینه‌سازی رنگ‌های پنجره‌ها گرفته تا انتخاب پس‌زمینه‌ی دسکتاپ، اسکرین سیورها، صداها، نشان‌گرهای ماوس، تم‌ها و تنظیمات نمایش. شما می‌توانید ویندوز 10 را به شیوه‌های مختلف شخصی‌سازی کنید. گشت‌وگذار میان این حجم از گزینه‌ها و تنظیمات ممکن اسـت دارای نکات مختلفی باشد، به ویژه اگر قصد داشته باشید با حفظ بهترین زیبایی و راحتی، از کارایی بالایی هم بهره‌مند باشید.

عوامل زیادی می‌توانند بر کارایی و زیبایی رایانه‌ی شما تأثیرگذار باشند، از تجهیزات سخت‌افزاری گرفته تا کنترل حساب کاربری. با اعمال تعادلی مناسب در تنظیمات شخصی‌سازی می‌توانید به توازن میان کارایی و زیبایی دست پیدا کنید. تنظیماتی که در رابطه با شخصی‌سازی ویندوز اعمال می‌کنید به طور گسترده‌ای بیان‌گر کیفیت تجربه‌ی شما در این زمینه اسـت.

از میان قابلیت‌های متعدد کارایی و زیبایی که به یک‌دیگر مرتبط هم هستند، شما بایستی بیشترین کنترل را بر موارد زیر داشته باشید:

• رابط کاربری پایه و کنترل حساب کاربری
• پس‌زمینه، اسکرین سیورها و تم‌های دسکتاپ
• تنظیمات شخصی حساب کاربری

در این فصل از مدرسه‌ی فناوری ترفندستان، نحوه‌ی بهینه‌سازی این قابلیت‌ها را با حفظ تعادل میان کارایی و زیبایی خواهید آموخت.

سفارشی‌سازی رابط کاربری پایه

ویندوز دارای شمار زیادی امکانات رابط کاربری قابل سفارشی‌سازی اسـت. شما می‌توانید تنظیمات کنترل پنل، تأییدیه‌ها و... را سفارشی‌سازی کنید. در این بخش به نحوه‌ی چگونگی این کار خواهیم پرداخت.

شخصی‌سازی Control Panel

کنترل پنل دسترسی سریع به ابزارها و وظایف مهم سیستم را فراهم می‌کند. شما می‌توانید کنترل پنل را از طریق File Explorer و با کلیک بر روی فلش موجود در نوار آدرس و انتخاب Control Panel، فراخوانی کنید (تصویر 3-1).

تصویر 3-1 فراخوانی Control Panel با کلیک بر روی فلش موجود در نوار آدرس

نکته: آیا می‌دانید Control Panel در واقع یک پنل قابل مشاهده در File Explorer محسوب می‌شود؟ This PC ،Network ،Libraries و دیگر پنل‌های قابل مشاهده نیز از طریق نوار آدرس در دسترس هستند و هنگامی که در حال مشاهده‌ی هر یک از آن‌ها هستید می‌توانید به آسانی از طریق نوار آدرس میان آن‌ها جابه‌جا شوید.

کنترل پنل به چند شکل قابل مشاهده اسـت. شما می‌توانید نحوه‌ی نمایش کنترل پنل را از طریق گزینه‌های موجود در View by تغییر دهید. حالت نمایش Category که با انتخاب گزینه‌ی Category در لیست View by قابل دسترسی اسـت، ابزارهای سیستمی را بر اساس دسته‌بندی موضوعی، نام ابزار و وظایف کلیدی نمایش می‌دهد. همچنین تمامی آیتم‌های کنترل پنل با انتخاب Large Icons و Small Icons در لیست View by با دو اندازه‌ی بزرگ و کوچک و به ترتیب حروف الفبا قابل مشاهده هستند.

در حالت Category، تمامی ابزارها و وظایف همانند گزینه‌ها و برنامه‌های منوی Start با یک کلیک قابل دسترس هستند. ممکن اسـت مایل باشید تمامی فایل‌ها، تصاویر و... را نیز با یک کلیک باز نمایید. این کار موجب خواهد شد همواره از تک‌کلیک به جای دوبارکلیک در همه‌ جای ویندوز استفاده کنید.

هنگامی که حالت تک‌کلیک را فعال کرده‌اید، کافی اسـت نشان‌گر ماوس را بر روی آیتم انتخابی ببرید و یک کلیک کنید تا آن را باز کنید. برای فعال‌سازی تک‌کلیک این مراحل را طی نمایید:

1. در Control Panel بر روی Appearance And Personalization کلیک کنید.
2. در زیر قسمت File Explorer Options بر روی Specify single- or double-click to open کلیک نمایید.
3. در پنجره‌ی File Explorer Options، در تب General، تیک گزینه‌ی Single-click to open an item (point to select) را فعال نمایید و روی دکمه‌ی OK کلیک کنید.

بهینه‌سازی تأییدیه‌های کنترل

در فصل 1، به معرفی حساب‌های کاربری دامنه و محلی پرداختیم که هر دوی آن‌ها می‌توانستند به اینترنت متصل شوند. هنگامی که شما با یک حساب محلی در حال کار هستید، این حساب می‌تواند یک حساب کاربری استاندارد باشد یا یک حساب کاربری مدیر.

حساب‌های استاندارد می‌توانند کلیه وظایف عمومی رایانه را انجام دهند. وظایفی همانند اجرای برنامه‌ها، باز کردن فایل‌ها، ساخت پوشه‌ها و به طور کلی کلیه‌ی فعالیت‌هایی که حساب‌های کاربری دیگر و یا امنیت رایانه را تحت تأثیر قرار نمی‌دهند. از طرف دیگر، حساب‌های مدیر، دارای دسترسی کامل به رایانه هستند و می‌توانند تغییراتی که بر کاربران دیگر و یا بر امنیت رایانه تأثیر می‌گذارند را انجام دهند.

در ویندوز 10، بی‌توجه به این‌ که شما به عنوان یک کاربر استاندارد یا مدیر وارد شده‌اید، با تأییدیه‌ی User Account Control (UAC) روبه‌رو خواهید شد. به طور پیش‌فرض این تأییدیه هنگامی که اپلیکیشن‌های خاص یا برنامه‌هایی که قصد ایجاد تغییر در رایانه را دارند را اجرا می‌کنید پدیدار می‌شود. UAC مجموعه‌ای از امکانات اسـت که برای کمک به محافظت از رایانه‌ی شما در برابر برنامه‌های مشکوک و با هدف افزایش امنیت طراحی شده اسـت.

به طور کلی، هنگامی که شما به عنوان یک حساب استاندارد وارد شده‌اید، برای ارائه‌ی اعتبارات مدیریتی مورد پرسش قرار خواهید گرفت. در بیش‌تر رایانه‌های شخصی یا اداری کوچک، هر حساب مدیر رایانه‌ی محلی در پنجره‌ی تأییدیه با نام خود لیست خواهد شد، شما بایستی بر روی حساب مورد نظر کلیک کرده،‌ رمز حساب را وارد نموده و بر روی OK کلیک کنید. اگر وارد یک حساب دامنه شده باشید، تأییدیه، پنجره‌ای شامل نام کاربری و رمز عبور را نمایش می‌دهد. در این حالت بایستی نام کاربری حساب مدیر و رمز آن را وارد کرده و روی OK کلیک نمایید.

هنگامی که با حساب مدیر وارد شدید، برای تأیید ادامه‌ی عملیات، پنجره‌ی تأییدیه نمایش داده خواهد شد. تأییدیه بی‌توجه به این که شما به یک دامنه متصل هستید نیز نمایش داده می‌شود و برای ادامه بایستی روی OK کلیک کنید.

ویندوز 10 پیش از نمایش پنجره‌ی تأییدیه، فعالیت‌های گوناگونی انجام می‌دهد، اما تنها یک چیز اسـت که شما باید بدانید: پیش از نمایش پنجره‌ی تأییدیه، ویندوز به یک دسکتاپ ایزوله و امن سوئیچ می‌کند که این موضوع از آماده‌سازی مجوزهای مورد نیاز اپلیکیشن‌ها یا دیگر فرآیندها جلوگیری می‌کند.

نکته: تنها خود تأییدیه بروی یک دسکتاپ امن اجرا می‌شود. دیگر برنامه‌ها و فرآیندهای در حال اجرا به ادامه‌ی کار خود در دسکتاپ تعاملی کاربر ادامه می‌دهند.

دسکتاپ امن و تأییدیه‌ها ابعاد کلیدی UAC هستند که بر شما و نحوه‌ی استفاده‌تان از رایانه تأثیر می‌گذارند. برای کاهش تأییدیه‌هایی که می‌بینید، UAC می‌تواند میان تغییرات بر تنظیمات ویندوز و تغییرات برنامه‌ها و دستگاه‌ها بر سیستم‌عامل تفاوت ایجاد کند. برای مثال در اکثر اوقات شما تنها می‌خواهید بدانید چه زمانی برنامه‌ها سعی در نصب شدن دارند یا قصد دارند تغییراتی در سیستم‌عامل اعمال کنند و مایل نیستید هر بار که قصد تغییر در تنظیمات ویندوز را دارید با پنجره‌ی تأییدیه روبه‌رو شوید. شما همچنین می‌توانید UAC را طوری تنظیم کنید که دسکتاپ امن مورد استفاده قرار نگیرد.

نکته: UAC می‌تواند مانع از نصب نوع خاصی از برنامه‌ها بر روی رایانه‌ی شما گردد. شما می‌توانید با راست‌کلیک بر روی فایل اجرایی یا فایل نصب برنامه و انتخاب Run as administrator این موضوع را دور بزنید. به یاد داشته باشید که با این کار با وجود نصب برنامه، برای هر بار اجرای برنامه نیازمند دسترسی مدیریتی هستید. به جای راست‌کلیک و انتخاب Run as administrator در هر بار اجرای برنامه، می‌توانید بر روی فایل میان‌بر یا فایل اجرایی آن راست‌کلیک کنید و Properties را انتخاب کنید. در تب Compatibility و قسمت Settings، تیک گزینه‌ی Run this program as an administrator را بزنید و روی OK کلیک کنید.

برای بهینه‌سازی UAC مراحل زیر را طی کنید:

1. در Control Panel با حالت نمایش Category، در قسمت System and Security روی Review your computer’s status کلیک نمایید.
2. در سمت چپ پنجره بر روی Change User Account Control settings کلیک کنید.
   نکته: شما هم‌چنین می‌توانید برای رسیدن به این مسیر عبارت wscui.cpl را در جعبه‌ی جستجو وارد نمایید و Enter بزنید.
3. در پنجره‌ی User Account Control Settings همان‌طور که در تصویر 3-2 قابل مشاهده اسـت، می‌توانید با استفاده نوار لغزنده مشخص کنید که چه موقع هنگام اعمال تغییرات، به شما اطلاع‌رسانی و درخواست تأییدیه شود. سپس روی OK کلیک کنید تا تنظیمات ذخیره شود.

گزینه‌های در دسترس به شرح زیر هستند:

• Always notify ne when: همواره هنگامی که برنامه‌ها قصد نصب شدن و یا اعمال تغییرات در رایانه را دارند و هنگامی که شما تنظیمات ویندوز را تغییر می‌دهید اطلاع‌رسانی انجام می‌شود. اگر نیازمند بالاترین سطح امنیتی ممکن بر روی رایانه هستید و مکرراً اقدام به نصب نرم‌افزار کرده و از وب‌سایت‌‌های ناشناس دیدن می‌کنید این گزینه مناسب شما اسـت.
• Notify me only when apps try to make changes to my computer (default): تنها هنگامی که برنامه‌ها قصد اعمال تغییر بر روی رایانه را دارند اطلاع‌رسانی انجام می‌شود، نه هنگامی که قصد اعمال تغییرات بر روی تنظیمات ویندوز را دارید. اگر نیازمند سطح بالای امنیتی بر روی رایانه هستید اما قصد کاهش اطلاع‌رسانی‌های تأییدیه را نیز دارید این گزینه برای شما مناسب اسـت. این گزینه، گزینه‌ی پیش‌فرض ویندوز اسـت.
• Notify me only when apps try to make changes to my computer (do not dim my desktop): مشابه گزینه‌ی بالا (پیش‌فرض) اسـت با این تفاوت که از UAC برای سوئیچ به دسکتاپ امن جلوگیری می‌کند. اگر در یک محیط مطمئن با اپلیکیشن‌های شناخته‌شده کار می‌کنید و از وب‌سایت‌های ناشناس نیز دیدن نمی‌کنید می‌توانید این گزینه را انتخاب کنید. همچنین اگر سوئیچ به دسکتاپ امن در رایانه‌ی شما زمان زیادی طول می‌کشد می‌توانید این گزینه را انتخاب کنید.
• Never notify me when: با انتخاب این گزینه تمامی اطلاع‌رسانی‌تأییدیه‌های UAC خاموش خواهند شد. اگر امنیت برای‌تان در اولویت نیست و در یک محیط مطمئن در حال کار هستید می‌توانید این گزینه را انتخاب نمایید. اگر این گزینه را انتخاب کنید، برای اعمال تغییرات بایستی یک‌بار ویندوز را از نو راه‌اندازی کنید.

تصویر 3-2 بهینه‌سازی UAC برای عمل‌کرد دل‌خواه

نکته: بسته به تنظیم کنونی UAC، از شما جهت تأیید تنظیمات جدید پرسش می‌شود. در یک دامنه، امکان مدیریت UAC با استفاده از این روش ممکن نیست. در این حالت می‌توانید به Local Security Policy در All Apps Windows Administrative Tools مراجعه نمایید. در پنجره‌ی Local Security Policy، به Security SettingsLocal PoliciesSecurity Options رفته و در این صفحه تنظیمات User Account Control را خواهید یافت.

ایجاد یک حالت مشاهده‌ی جدید برای Control Panel

همان‌طور که اشاره شد Control Panel را می‌توان با چند حالت با استفاده از قسمت View by مشاهده کرد. اما یک راه جالب دیگر نیز برای مشاهده‌ی آیتم‌های داخل کنترل پنل وجود دارد. برای این کار در هر محلی در File Explorer (مانند دسکتاپ) یک پوشه‌ی جدید ایجاد کنید و نام این پوشه‌ی جدید را به شکل زیر وارد نمایید:

 Control Panel.ED7BA470-8E54-465E-825C-99712043E01C

حالا وارد پوشه‌ای که ایجاد کردید شوید. همان‌طور که در تصویر 3-3 ملاحظه می‌کنید، کلیه‌ی آیتم‌های کنترل پنل در این محل به چشم می‌خورند. در واقع کدی که در جلوی عبارت Control Panel وارد کردید باعث این اتفاق شد. شما می‌توانید به جای Control Panel هر عبارت دیگری را وارد نمایید. این کد که GUID نام دارد یک مقدار رجیسترشده در سیستم‌عامل اسـت که به حالت کنونی کنترل پنل مربوط اسـت. با در اختیار داشتن این میان‌بر، دسترسی به آیتم‌‌های کنترل پنل از پیش آسان‌تر خواهد شد. در این حالت مشاهده، کلیه‌ی آیتم‌ها با دسته‌بندی موضوعی لیست می‌شوند.

تصویر 3-3 دسترسی به کنترل پنل با ساخت یک حالت مشاهده‌ی جدید

ایجاد یک خط فرمان اختصاصی با دسترسی Administrator

با استفاده از Command Prompt می‌توانید به رابط کاربری خط فرمان ویندوز 10 دسترسی داشته باشید. اگر در کار با رایانه حرفه‌ای باشید حتماً این موضوع را می‌دانید که برای اجرای وظایف مدیریتی در CMD، بایستی دسترسی مدیریتی یا Administrator نیز به آن داشته باشید. به طور معمول برای دسترسی به خط فرمان با دسترسی مدیر کافی اسـت بر روی دکمه‌‌‌‌ی Start راست‌کلیک کنید و Command Prompt (Admin) را انتخاب کنید. این کار را می‌توانید در منوی Start، با تایپ cmd و راست‌کلیک بر روی Command Prompt و انتخاب Run as administator نیز انجام دهید. نتیجه یکسان خواهد بود و خط فرمان با مجوزهای مدیریتی باز خواهد شد.

اگر Command Prompt را به Taskbar سنجاق کرده باشید اجرای آن با دسترسی مدیر کمی سخت‌ خواهد بود. چرا که ابتدا باید بر روی Command Prompt سنجاق‌شده راست‌کلیک کنید. سپس در لیست پرش مجدد روی Command Prompt راست‌کلیک کنید و در نهایت روی Run as administator کلیک کنید.

اما راه‌ آسان‌تری هم وجود دارد. فایل cmd.exe در پوشه‌ی C:WindowsSystem32 قرار دارد. این فایل را بیابید و بر روی آن‌ راست‌کلیک کرده و Copy را انتخاب کنید. اکنون در محل دلخواه همانند دسکتاپ، این فایل را Paste نمایید. حال بر روی فایل Pasteشده راست‌کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید. اکنون در تب Compatibility تیک گزینه‌ی Run this program as an administrator را بزنید و روی OK کلیک کنید. در نهایت می‌توانید با راست‌کلیک بر روی این فایل و انتخاب Pin to Start یا Pin to Taskbar آن را به منوی Start یا Taskbar سنجاق کنید تا از این پس تنها با یک کلیک، خط فرمان با دسترسی مدیر اجرا شود.

در جلسه‌ی بعدی مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان در ادامه‌ی فصل سوم، وارد مبحث بهینه‌سازی پس‌زمینه‌ها، تم‌ها و دیگر موارد خواهیم شد.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط

21 ژوئن 2016 ... فصل سوم: شخصیسازی ظاهر ویندوز 10 شما میتوانید ویندوز 10 را با شخصیسازی ظاهر آن بیش از پیش مختص خود کنید. ...,مرجع ترفند ویندوز 10، ...6 ا کتبر 2015 ... ادامهی فصل دوم: سفارشیسازی رابط کاربری ویندوز 10 گسترش فضای ... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...23 آگوست 2015 ... برخی ویژگیها در ویندوزهای ...,مرجع ترفند ویندوز 10، ترفند اندروید، ... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...10 ژوئن 2016 ... ادامهی فصل دوم: سفارشیسازی رابط کاربری ویندوز 10 سفارشیسازی Taskbar با استفاده از نوار وظیفه یا Taskbar میتوانید به مدیریت اپها و ...,مرجع ...مرجع ترفند ویندوز 10، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی. ... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...10 ترفند در Task Manager ویندوز 10 که بلد نیستید! آرشیو ماهانه. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 .... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...ترفندستان 4104 روز و 17 ساعت و 0 دقیقه و 20 ثانیه است که پابرجاست! ورود; عضویت .... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...ترفندستان 4009 روز و 17 ساعت و 0 دقیقه و 20 ثانیه است که پابرجاست! ... نحوهی حذف Groove Music از ویندوز 10 .... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان.3 مارس 2016 ... تمام آنچه که ما در کلیهی جلسات مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان در پی آن هستیم این است که ویندوز 10 آن طور که شما میخواهید کار کند. هنگامی که شما به ...24 ژوئن 2016 ... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 2 هفته گذشته 0 جلسهی ششم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 2 هفته گذشته 0 جلسهی پنجم مدرسهی ویندوز 10 ...

کلماتی برای این موضوع
ترفندستان مرجع ترفندهای فناوریمرجع ترفند ویندوز ، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی

جلسه‌ی دوم مدرسه‌ی اندروید ترفندستان

[ad_1]

اکنون که در جلسه‌ی اول مدرسه‌ی اندروید ترفندستان با مقدمات اندروید آشنایی پیدا کردید، در مرحله‌ی بعدی بایستی چه چیزی را فرا بگیرید؟ نخستین قدم واقعی برای مهارت پیدا کردن در اندروید، یادگیری نحوه‌ی مدیریت و سازمان‌دهی اپلیکیشن‌های نصب‌شده، کار کردن با تنظیمات و مجوزهای آن‌ها و هچنین خلاص شدن از دست اپلیکیشن‌هایی است که آن‌ها را نمی‌خواهید.

اپ‌ها بسیار عالی هستند، اما هر چه که بیش‌تر از آن‌ها دانلود می‌کنید، گوشی شما بیش‌تر احساس به‌هم‌ریختگی می‌کند. همچنین این اپ‌ها فضای ارزشمندی را نیز اشغال می‌‌کنند. در واقع مفهوم مدیریت اپ‌ها به معنای حذف مواردی است که آن‌ها را نمی‌خواهید. همچنین به معنای سازمان‌دهی میان‌برها است به طوری که یافتن یک اپ مانند یافتن سوزن در انبار کاه نباشد.

علاوه بر این‌ها ما پیرامون مدیریت حساب کاربری گوگلی پلی شما نیز صحبت خواهیم کرد. شما ممکن است چندان در خصوص مجوزهای اپ‌ها اطلاع نداشته باشید، در نتیجه ما در این زمینه نیز بحث خواهیم کرد.

در نهایت، ما بررسی عمیقی در تنظیمات اپلیکیشن‌ها انجام خواهیم داد تا قدرتی که اندروید در زمینه‌ی احاطه بر روی اپ‌ها فراهم کرده است را به شما نشان دهیم. موارد زیادی وجود دارد که شما احتمالاً از آن‌ها بی‌خبر هستید: شما می‌توانید اپ‌ها را مجبور به توقف کنید، حافظه‌ی نهان داده‌ها را حذف کنید و موارد مختلف حل مشکل را هنگامی که اوضاع خوب پیش نمی‌رود اجرا کنید.

مدیریت میان‌برهای صفحه‌ی خانگی

در جلسه‌ی قبلی، ما در خصوص صفحه‌ی خانگی یا صفحه‌ی اصلی و همچنین اپ دراور صحبت کردیم. مجموعه‌ی کامل اپ‌های شما در محیط اپ دراور قابل مشاهده است، اما صفحه‌ی خانگی شما محلی است که می‌توانید سفارشی‌سازی‌های خود را در آن انجام دهید. شما می‌توانید تنها میان‌برهایی که می‌خواهید را در این صفحه نمایش دهید، آن‌ها را درون پوشه‌ها قرار دهید و به طور کلی آن‌ها را برای حدأکثر کارایی سازمان‌دهی کنید.

افزودن یک میان‌بر به صفحه‌ی خانگی

برای افزودن یک میان‌بر (Shortcut) به صفحه‌ی خانگی، ابتدا اپ دراور را باز کرده و اپ مورد نظر را بیابید. انگشت خود را بر روی اپ قرار داده و آن را نگه دارید. اپ دراور محو شده و شما صفحه‌ی خانگی خود را خواهید دید.

شما می‌توانید آیکن را در هر جایی که مایل هستید قرار دهید. همچنین اگر مایلید میان‌بر را به یک صفحه‌ی خانگی دیگر منتقل کنید، میان‌بر را به لبه‌ی صفحه‌ی بکشید.

هنگامی که از قرارگیری محل میان‌بر اطمینان پیدا کردید کافی است انگشت خود را رها کنید.

چینش مجدد میان‌برها در صفحه‌ی خانگی

اگر مایلید میان‌برهای موجود در صفحه‌ی خانگی را از نو مرتب کنید، می‌توانید به آسانی آن‌ها را جابجا کنید. کافی است انگشت خود را بر روی میان‌بر مورد نظر نگه دارید و آن را به محل دلخواه خود بکشید. هاله‌ای از آیکن در محلی که قصد دارید آن را قرار دهید نمایان می‌شود.

اگر مایلید میان‌بری را به محلی که پیش از این یک میان‌بر در آن‌جا قرار دارد ببرید، کافی است آیکن را به سمت میان‌بر کنونی ببرید و اصطلاحاً به آن سقلمه بزنید تا در نهایت ترتیبی که مایلید پدید آید. در تصویر زیر می‌بینید چگونه میان آیکن دوربین و پلی استور جنگی برای قرارگیری در گوشه‌ی راست پایین صفحه پیش آمده است که در نهایت پیروزی از آن آیکن دوربین شده است!

حذف میان‌برها از صفحه‌ی خانگی

برای حذف میان‌برها از صفحه‌ی خانگی، انگشت خود را بر روی آیکن مورد نظر نگه دارید و سپس آن را به بالای صفحه پرتاب کنید. این کار هم موثر و هم جذاب است!

همچنین می‌توانید به جای این کار، آیکن را به محلی که عبارت Remove درج شده است بکشید تا میان‌بر حذف گردد.

سازمان‌دهی میان‌برها در پوشه‌ها

پوشه‌ها یک راه حل عالی برای گروه‌بندی اپ‌های شبیه به هم هستند. هنگامی که یک پوشه را لمس می‌کنید، پوشه باز شده و شما می‌توانید اپ دلخواه خود را انتخاب کنید. این موضوع تقریباً شبیه داشتن یک اپ دراور مینی در صفحه‌ی خانگی است.

برای ساخت پوشه، شما بایستی حدأقل دو میان‌بر در اختیار داشته باشید. انگشت خود را بر روی یکی از میان‌برها نگه دارید و آن را به روی میان‌بر دیگر ببرید. سپس هنگامی که هاله‌ای پیرامون میان‌بر دیگر پدید آمد، انگشت خود را رها کنید تا پوشه ایجاد شود.

شما می‌توانید به همین روش و انتقال میان‌برها بر روی آیکن پوشه، میان‌برها را وارد پوشه کنید و آن‌ها را در محیط پوشه نیز مرتب کنید.

همچنین با لمس Unnamed Folder می‌توانید برای پوشه یک نام دلخواه در نظر بگیرید.

هنگامی که کارتان انجام شد، صفحه‌ی خانگی شما از قبل زیباتر شده است.

شما همچنین می‌توانید پوشه‌ را در محیط نوار داک نیز قرار دهید تا همواره در تمام صفحه‌های خانگی در دسترس باشد.

حذف اپ‌ها از اپ دراور

راه‌های زیادی برای حذف یک اپ یا اصطلاحاً Uninstall کردن آن وجود دارد که ما در این جلسه در خصوص راه‌های مختلف این کار صحبت خواهیم کرد. اما ساده‌ترین راه برای حذف یک اپ، حذف آن از طریق محیط اپ دراور است.

اپ دراور را باز کنید و انگشت خود را بر روی اپ مورد نظر نگه دارید. صفحه‌ی اپ دراور محو می‌شود. اگر به خاطر داشته باشید با این کار می‌توانستید از اپ یک میان‌بر در صفحه‌ی خانگی ایجاد کنید، اما علاوه بر این، در بالای صفحه دو گزینه‌ی App info و Uninstall هم وجود دارد که می‌توانید اپ را به آن‌جا نیز انتقال دهید. با انتقال بر روی App info اطلاعات اپ نمایان می‌شود و با انتقال بر روی Uninstall می‌توانید اپ را از روی دستگاه حذف کنید.

دقت کنید اگر اپ مورد نظر شما یک اپ سیستمی نظیر Play Store یا Maps باشد، تنها گزینه‌ی App info وجود دارد. به یاد داشته باشید شما نمی‌توانید اپ‌های سیستمی را حذف کنید، بلکه می‌توانید آن‌ها را غیرفعال کنید. اما برای دیگر اپ‌ها، Uninstall موجود است.

Google Play

فروشگاه اپلیکیشن گوگل، گوگل پلی نام دارد که بیش از 2.5 میلیون اپ در آن قرار دارد. می‌توان گفت تقریباً برای هر اپ iOS، یک اپلیکیشن مشابه اندروید وجود دارد.

همان‌طور که گفته‌شد چیزی که قرار است بیش‌تر بر روی آن متمرکز شویم، موارد مرتبط به حساب کاربری شما به ویژه اپ‌های متصل به حساب کاربری، مجوزهای آن‌ها و نحوه‌ی آپدیت اپ‌ها است.

سیستم مجوزهای اندروید

مجوزها یا Permissions در اندروید می‌تواند بسیار گیج‌کننده باشد. اما خوشبختانه گوگل آن‌ها را تا حد ممکن در نسخه‌های مدرن سیستم‌عامل قابل فهم و قابل کنترل کرده است.

در نسخه‌های قبلی اندروید، هنگامی که اقدام به نصب یک اپلیکیشن از پلی استور می‌کردید، لیست مجوزها نمایش داده می‌شد و از شما در خصوص تأیید آن‌ها سوال می‌شد.

اما در نسخه‌های کنونی، هنگامی که اپلیکیشنی را نصب می‌کنید از شما در خصوص مجوزها سوالی نمی‌شود بلکه درخواست اخذ مجوز تنها در زمان لزوم در هنگام کار با اپ صورت می‌گیرد. به عنوان مثال هنگامی که اینستاگرام را نصب می‌کنید از شما در هنگام نصب سوالی در خصوص کسب مجوز نمی‌شود. اما هنگامی که قصد آپلود تصویر در محیط اپ را دارید، از شما در خصوص امکان دسترسی به گالری تصاویر و حافظه‌ی داخلی سوال می‌شود (این مجوز را تنها لازم است یک‌بار صادر کنید). در نتیجه اگر قابلیتی باشد که از‌ آن استفاده نمی‌کنید، اپ به آن‌ قسمت‌ها و قابلیت‌ها دسترسی نخواهد داشت. این راه در زمینه‌ی مدیریت مجوزها بسیار ساده اما موثر است.

مواردی که در ذیل ذکر شده است مجوزهایی هستند که بسیاری از اپ‌ها از شما درخواست می‌کنند:

• دوربین: یک اپلیکیشن می‌توانید دوربین شما را کنترل کرده و عکس بگیرد. در نتیجه اگر اپلیکیشنی به نظر با تصاویر شما سروکار ندارد نیازی نیست این مجوز را برای آن صادر کنید. به عنوان مثال یک اپلیکیشن ویرایش‌گر تصاویر نیازمند چنین دسترسی‌ای است اما یک اپلیکیشن ماشین حساب طبیعتاً نباید چنین مجوزی را درخواست کند و در صورت درخواست نباید توسط شما تأیید شود.
• خواندن وضعیت دستگاه: این مجوز به یک اپ امکان پی بردن به وضعیت کنونی دستگاه را جهت توقف در زمان برقراری تماس تلفنی می‌دهد. به عنوان مثال یک اپلیکیشن پخش موزیک هنگامی که تلفن زنگ می‌خورد نیازمند توقف خودکار موزیک است. این مجوز همچنین جهت شناسایی دستگاه شما نیز به کار رود. همچنین بسیاری از توسعه‌دهندگان از این مجوز جهت جلوگیری از استفاده‌ی غیرقانونی از اپ تولیدی‌شان استفاده می‌کنند. در هر صورت، هنگام ایجاد این مجوز بایستی بسیار دقت کنید.
• تعیین مکان با GPS: این مجوز دسترسی، جهت تعیین محل دقیق شما با استفاده از فناوری GPS به کار می‌رود. اپلیکیشن‌های نقشه، ناوبری و بازی‌هایی نظیر Pokemon Go از آن استفاده می‌کنند.
• تعیین مکان با شبکه: عملکردی همانند تعیین مکان با GPS دارد با این تفاوت که دقت کم‌تری دارد و از طریق اینترنت مکان‌یابی صورت می‌گیرد.
• تلفن همراه: اپلیکیشن‌هایی که نیاز به برقراری تماس تلفنی دارند چنین مجوزی را درخواست می‌کنند. در نتیجه این مجوز را تنها به اپ‌هایی که به آن‌ها اطمینان دارید صادر کنید.
• ارسال SMS یا MMS: همانند مجوز قبلی، این مجوز را نیز باید با احتیاط و تنها برای اپ‌های معتبر صادر کرد. در واقع شاید اصلاً نیازی نباشد چنین مجوزی را برای هیچ اپی صادر کنید.
• خواندن و نوشتن بر روی حافظه‌ی خارجی: شاید نیاز یک اپلیکیشن به دسترسی به حافظه‌ی دستگاه مورد غیرطبیعی نباشد. اما این مجوز نیز بایستی تنها برای اپ‌های معتبر صادر شود چرا که شما تمامی اطلاعات و تصاویر خود را در حافظه‌ی دستگاه ذخیره می‌کنید.
• خواندن و نوشتن اطلاعات تقویم: صادر کردن چنین مجوزی به این معناست که اپ به اطلاعات شخصی شما دسترسی پیدا خواهد کرد. اگر به نظرتان چنین دسترسی‌ای برای یک اپ ضروری نیست، آن را صادر نکنید.
• خواندن و نوشتن مخاطبین: این مجوز بسیار مهم است. تنها به اپ‌های معتبر و شناخته‌شده و نصب‌شده از مارکت‌های معتبر اجازه‌ی دسترسی به مخاطبین خود را بدهید.

در بیش‌تر موارد، یک دید کلی وجود دارد: اگر مجوز مستقیماً به ویژگی یک اپ مرتبط است، دلیل خوبی برای درخواست آن وجود دارد. در غیر این صورت این درخواست مشکوک است.

اپ‌های پلی استور شما

گوشه‌ی بالای سمت چپ Play Store را لمس کنید تا به منوی اپلیکیشن دسترسی پیدا کنید. در این منو مواردی را مشاهده می‌کنید به اپ‌ها مرتبط هستند: Apps & Games و My Apps & Games. همچنین دسته‌بندی‌های گوگل پلی را در این منو مشاهده خواهید کرد.

اگر My Apps & Games را لمس کنید، لیستی از همه‌ی اپ‌هایی که از طریق پلی استور نصب کرده‌اید را خواهید دید. همچنین امکان به‌روزرسانی آن‌ها را خواهید داشت.

اگر یک اپ را لمس کنید، گزینه‌ای برای حذف آن، باز کردن آن و -در صورت وجود به‌روزرسانی- به‌روزرسانی آن خواهید دید.

به منوی پلی استور بازگردید، مابقی اطلاعات حساب شما در زیر لیست دسته‌بندی وجود دارد:Account ، Redeem، Send gift، Whishlist و Settings.

دو گزینه‌ی مهم در اینجا Account و Settings هستند.

Account محلی است که شما می‌توانید روش‌های پرداخت، پلن خانوادگی، اشتراکات، جوایز و تاریخچه‌ی خریدهای خود را مشاهده کنید.

هر یک از عناوین این دسته‌بندی‌ها خود بیان‌گر توضیحات‌شان هستند، به جز گزینه‌ی Family. این گزینه این امکان را فراهم می‌کند که هر یک اپ‌ها، فیلم‌ها و کتاب‌های خریداری‌شده را با حدأکثر 5 نفر از دیگر اعضای خانواده به اشتراک بگذارید.

بخش Settings گوگل پلی، به شما اجازه می‌دهد تا مشخص کنید اپ‌ها به هنگام وجود به‌روزرسانی به شما هشدار دهند، وضعیت به‌روزرسانی خودکار اپ‌ها را مشخص کنید و اپ‌های جدید را به طور خودکار به صفحه‌ی خانگی اضافه نمایید. مورد آخر می‌تواند بسیار مهم باشد، چرا که اگر بر روی صفحه‌ی خانگی خود کندی مشاهده می‌کنید می‌تواند به همین علت باشد (در جلسه‌ی چهارم مدرسه‌ی اندروید ترفندستان در این مورد بیش‌تر توضیح داده خواهد شد).

همچنین در این صفحه می‌توانید کنترل‌های والدین (Parental Controls) را اعمال نمایید. علاوه بر این تعیین احراز هویت برای خرید از پلی استور نیز از این صفحه ممکن است.

مدیریت اپلیکیشن‌ها از طریق صفحه‌ی تنظیمات اپ‌ها

برای اطمینان از اعمال کنترل کامل بر روی اپ‌های نصب‌شده روی دستگاه، نیازمند استفاده از منوی تنظیمات (Settings) اندروید هستید. شما می‌توانید با کشیدن انگشت به سمت پایین جهت نمایش پنل تنظیمات سریع و انتخاب آیکن چرخ‌دنده در بالای سمت راست صفحه وارد صفحه‌ی تنظیمات شود. سپس وارد صفحه‌ی اپلیکیشن‌ها (برنامه‌ها) یا Apps شوید. در دستگاه‌های سامسونگ، این صفحه در Applications > Application Manager قرار دارد.

هنگامی که صفحه‌ی Apps را باز می‌کنید، لیست اپلیکیشن‌ها را به ترتیب الفبا و همچنین حجم اشغال‌شده توسط هر یک را مشاهده خواهید کرد.

به طور پیش‌فرض، اپ‌های سیستمی مخفی هستند. با لمس دکمه‌ی سه‌نقطه‌ای و انتخاب نمایش سیستم یا Show system می‌توانید آن‌ها را نمایش دهید. با انجام مجدد کار می‌توانید اپ‌های سیستمی را مجدد مخفی کنید.

با لمس هر اپ می‌توانید وارد صفحه‌ی اطلاعات اپ شوید. در این صفحه جزئیات کامل پیرامون این اپ را مشاهده خواهید کرد: حجمی که اشغال کرده است، داده‌ی اینترنت مصرفی در بازه‌ی زمانی مشخص، مجوزهای صادرشده، اطلاع‌رسانی‌های ممکن، تنظیمات پیش‌فرض، میزان مصرف باتری از آخرین شارژ و میزان مصرف حافظه (رم) در حال حاضر.

لمس هر گزینه اطلاعات بیش‌تر و اعمال در دسترس دیگری را آماده‌سازی می‌کند. به عنوان مثال، لمس گزینه‌ی فضای ذخیره‌سازی یا Storage به شما امکان حذف داده‌های اپ و حذف حافظه‌ی نهان را فراهم می‌سازد.

حذف داده‌های هر اپ، راه نتیجه‌بخشی برای خالی کردن فضای ذخیره‌سازی دستگاه است اما بایستی پیش از انجام آن دقت کنید. در بسیاری موارد، حذف داده‌‌ها، شخصی‌سازی‌ها و دیگر موارد ساده نظیر اطلاعات ورود را به حالت اولیه باز می‌گرداند. به عنوان اگر داده‌های اپ فیس‌بوک را پاک کنید، با اجرای مجدد اپ نیازمند ورود مجدد به حساب کاربری هستید.

اما از طرف دیگر، داده‌های حافظه‌ی نهان یا Cache را می توان با خیال تقریباً راحت‌تری حذف کرد. داده‌های حافظه‌ی نهان شامل اطلاعاتی هستند که توسط اپ ذخیره‌شده‌اند اما اهمیت زیادی ندارند (همانند تصاویری که یک‌بار دیده‌اید و در حافظه‌ی نهان ذخیره شده‌اند). البته به یاد داشته باشید با اجرای مجدد اپ، مجدد حافظه‌ی نهان آن شروع به پر شدن می‌کند. به این معنا که به جای لود یک تصویر از حافظه‌ی نهان، تصویر مجدد از اینترنت بارگذاری می‌شود و این موضوع منجر به افزایش مصرف اینترنت خواهد شد. اپ‌های پخش موزیک نظیر Google Play Music و Spotify ممکن است تا چند گیگابایت داده‌ (در واقع همان موزیک‌های پخش‌شده) را در حافظه‌ی نهان ذخیره کنند. اگر شما به دنبال خالی کردن فضای حافظه‌ی ذخیره‌سازی هستید، حافظه‌ی نهان این اپ‌ها شروع خوبی هستند.

البته در بیش‌تر مواقع، پاک کردن حافظه‌ی نهان یک ابزار برای حل مشکلات اپ‌ها است تا راهی برای خالی کردن فضای ذخیره‌سازی.

حال که صحبت از مشکلات اپ‌ها شد، به دو دکمه‌ در بالای صفحه‌ی اطلاعات اپ توجه کنید: حذف (لغو نصب) یا Uninstall و توقف اجباری یا Force Stop.

دکمه‌ی اول که خود بیان‌گر توضیح خود است، اما دلایل مختلفی وجود دارد که بخواهید از دکمه‌ی دومی استفاده کنید. فرض کنید متوجه می‌شوید که یک اپ بسته نمی‌شود یا یک اپ به طور غیرطبیعی از منابع سیستم استفاده می‌کند و یا به شدت باتری مصرف می‌کند. توقف اجباری آن می‌تواند یک گزینه‌ی بهتر نسب به راه‌اندازی مجدد دستگاه باشد. به طوری که می‌توان پی برد که این اپ خاص است که مشکل‌ساز شده است.

در اپ‌های سیستمی دکمه‌ی غیرفعال یا Disable به جای حذف وجود دارد. این دکمه در واقع اپ را از کار می‌اندازد و آن را از محیط اپ دراور و صفحه‌ی خانگی حذف می‌کند.

البته به طور فنی شما این اپ را حذف نکرده‌اید و این اپ همچنان روی سیستم شما وجود دارد و فضایی اشغال کرده است، اما دیگر قابل دسترس نیست و آیکن آن نیز ناپدید شده است. در نتیجه یک راه حل ایده‌آل برای خلاص شدن از دست اپ‌های از پیش‌نصب‌شده است که تمایلی به استفاده از آن‌ها ندارید.

در این جلسه از مدرسه‌ی اندروید ترفندستان، ما نحوه‌ی مدیریت آسان اپ‌ها را بدون نیاز به دانلود هر گونه اپلیکیشن جانبی توضیح دادیم. با در اختیار داشتن توانایی کنترل فعالیت‌ اپ‌ها و میان‌برهای آن‌ها، شما می‌توانید تجربه‌ی کار با اندروید را بیش از پیش برای خود هموار کنید. همچنین هم‌اکنون می‌توانید کنترل مجوزهای دسترسی اپلیکیشن‌ها را نیز بر عهده گرفته و تصمیمات بهتری در این زمینه بگیرید.

در جلسه‌ی بعدی مدرسه‌ی اندروید ترفندستان، ما در خصوص طولانی کردن عمر باتری دستگاه صحبت خواهیم کرد و امیدواریم کاری کنیم که باتری دستگاه حدأقل تا آخر روز عمر کند.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
جلسه‌ی دوم مدرسه‌ی اندروید ترفندستان جلسه‌ی دوم مدرسه‌ی اندروید ترفندستان

جلسه‌ی دوم مدرسه‌ی اندروید ترفندستان

[ad_1]

اکنون که در جلسه‌ی اول مدرسه‌ی اندروید ترفندستان با مقدمات اندروید آشنایی پیدا کردید، در مرحله‌ی بعدی بایستی چه چیزی را فرا بگیرید؟ نخستین قدم واقعی برای مهارت پیدا کردن در اندروید، یادگیری نحوه‌ی مدیریت و سازمان‌دهی اپلیکیشن‌های نصب‌شده، کار کردن با تنظیمات و مجوزهای آن‌ها و هچنین خلاص شدن از دست اپلیکیشن‌هایی است که آن‌ها را نمی‌خواهید.

اپ‌ها بسیار عالی هستند، اما هر چه که بیش‌تر از آن‌ها دانلود می‌کنید، گوشی شما بیش‌تر احساس به‌هم‌ریختگی می‌کند. همچنین این اپ‌ها فضای ارزشمندی را نیز اشغال می‌‌کنند. در واقع مفهوم مدیریت اپ‌ها به معنای حذف مواردی است که آن‌ها را نمی‌خواهید. همچنین به معنای سازمان‌دهی میان‌برها است به طوری که یافتن یک اپ مانند یافتن سوزن در انبار کاه نباشد.

علاوه بر این‌ها ما پیرامون مدیریت حساب کاربری گوگلی پلی شما نیز صحبت خواهیم کرد. شما ممکن است چندان در خصوص مجوزهای اپ‌ها اطلاع نداشته باشید، در نتیجه ما در این زمینه نیز بحث خواهیم کرد.

در نهایت، ما بررسی عمیقی در تنظیمات اپلیکیشن‌ها انجام خواهیم داد تا قدرتی که اندروید در زمینه‌ی احاطه بر روی اپ‌ها فراهم کرده است را به شما نشان دهیم. موارد زیادی وجود دارد که شما احتمالاً از آن‌ها بی‌خبر هستید: شما می‌توانید اپ‌ها را مجبور به توقف کنید، حافظه‌ی نهان داده‌ها را حذف کنید و موارد مختلف حل مشکل را هنگامی که اوضاع خوب پیش نمی‌رود اجرا کنید.

مدیریت میان‌برهای صفحه‌ی خانگی

در جلسه‌ی قبلی، ما در خصوص صفحه‌ی خانگی یا صفحه‌ی اصلی و همچنین اپ دراور صحبت کردیم. مجموعه‌ی کامل اپ‌های شما در محیط اپ دراور قابل مشاهده است، اما صفحه‌ی خانگی شما محلی است که می‌توانید سفارشی‌سازی‌های خود را در آن انجام دهید. شما می‌توانید تنها میان‌برهایی که می‌خواهید را در این صفحه نمایش دهید، آن‌ها را درون پوشه‌ها قرار دهید و به طور کلی آن‌ها را برای حدأکثر کارایی سازمان‌دهی کنید.

افزودن یک میان‌بر به صفحه‌ی خانگی

برای افزودن یک میان‌بر (Shortcut) به صفحه‌ی خانگی، ابتدا اپ دراور را باز کرده و اپ مورد نظر را بیابید. انگشت خود را بر روی اپ قرار داده و آن را نگه دارید. اپ دراور محو شده و شما صفحه‌ی خانگی خود را خواهید دید.

شما می‌توانید آیکن را در هر جایی که مایل هستید قرار دهید. همچنین اگر مایلید میان‌بر را به یک صفحه‌ی خانگی دیگر منتقل کنید، میان‌بر را به لبه‌ی صفحه‌ی بکشید.

هنگامی که از قرارگیری محل میان‌بر اطمینان پیدا کردید کافی است انگشت خود را رها کنید.

چینش مجدد میان‌برها در صفحه‌ی خانگی

اگر مایلید میان‌برهای موجود در صفحه‌ی خانگی را از نو مرتب کنید، می‌توانید به آسانی آن‌ها را جابجا کنید. کافی است انگشت خود را بر روی میان‌بر مورد نظر نگه دارید و آن را به محل دلخواه خود بکشید. هاله‌ای از آیکن در محلی که قصد دارید آن را قرار دهید نمایان می‌شود.

اگر مایلید میان‌بری را به محلی که پیش از این یک میان‌بر در آن‌جا قرار دارد ببرید، کافی است آیکن را به سمت میان‌بر کنونی ببرید و اصطلاحاً به آن سقلمه بزنید تا در نهایت ترتیبی که مایلید پدید آید. در تصویر زیر می‌بینید چگونه میان آیکن دوربین و پلی استور جنگی برای قرارگیری در گوشه‌ی راست پایین صفحه پیش آمده است که در نهایت پیروزی از آن آیکن دوربین شده است!

حذف میان‌برها از صفحه‌ی خانگی

برای حذف میان‌برها از صفحه‌ی خانگی، انگشت خود را بر روی آیکن مورد نظر نگه دارید و سپس آن را به بالای صفحه پرتاب کنید. این کار هم موثر و هم جذاب است!

همچنین می‌توانید به جای این کار، آیکن را به محلی که عبارت Remove درج شده است بکشید تا میان‌بر حذف گردد.

سازمان‌دهی میان‌برها در پوشه‌ها

پوشه‌ها یک راه حل عالی برای گروه‌بندی اپ‌های شبیه به هم هستند. هنگامی که یک پوشه را لمس می‌کنید، پوشه باز شده و شما می‌توانید اپ دلخواه خود را انتخاب کنید. این موضوع تقریباً شبیه داشتن یک اپ دراور مینی در صفحه‌ی خانگی است.

برای ساخت پوشه، شما بایستی حدأقل دو میان‌بر در اختیار داشته باشید. انگشت خود را بر روی یکی از میان‌برها نگه دارید و آن را به روی میان‌بر دیگر ببرید. سپس هنگامی که هاله‌ای پیرامون میان‌بر دیگر پدید آمد، انگشت خود را رها کنید تا پوشه ایجاد شود.

شما می‌توانید به همین روش و انتقال میان‌برها بر روی آیکن پوشه، میان‌برها را وارد پوشه کنید و آن‌ها را در محیط پوشه نیز مرتب کنید.

همچنین با لمس Unnamed Folder می‌توانید برای پوشه یک نام دلخواه در نظر بگیرید.

هنگامی که کارتان انجام شد، صفحه‌ی خانگی شما از قبل زیباتر شده است.

شما همچنین می‌توانید پوشه‌ را در محیط نوار داک نیز قرار دهید تا همواره در تمام صفحه‌های خانگی در دسترس باشد.

حذف اپ‌ها از اپ دراور

راه‌های زیادی برای حذف یک اپ یا اصطلاحاً Uninstall کردن آن وجود دارد که ما در این جلسه در خصوص راه‌های مختلف این کار صحبت خواهیم کرد. اما ساده‌ترین راه برای حذف یک اپ، حذف آن از طریق محیط اپ دراور است.

اپ دراور را باز کنید و انگشت خود را بر روی اپ مورد نظر نگه دارید. صفحه‌ی اپ دراور محو می‌شود. اگر به خاطر داشته باشید با این کار می‌توانستید از اپ یک میان‌بر در صفحه‌ی خانگی ایجاد کنید، اما علاوه بر این، در بالای صفحه دو گزینه‌ی App info و Uninstall هم وجود دارد که می‌توانید اپ را به آن‌جا نیز انتقال دهید. با انتقال بر روی App info اطلاعات اپ نمایان می‌شود و با انتقال بر روی Uninstall می‌توانید اپ را از روی دستگاه حذف کنید.

دقت کنید اگر اپ مورد نظر شما یک اپ سیستمی نظیر Play Store یا Maps باشد، تنها گزینه‌ی App info وجود دارد. به یاد داشته باشید شما نمی‌توانید اپ‌های سیستمی را حذف کنید، بلکه می‌توانید آن‌ها را غیرفعال کنید. اما برای دیگر اپ‌ها، Uninstall موجود است.

Google Play

فروشگاه اپلیکیشن گوگل، گوگل پلی نام دارد که بیش از 2.5 میلیون اپ در آن قرار دارد. می‌توان گفت تقریباً برای هر اپ iOS، یک اپلیکیشن مشابه اندروید وجود دارد.

همان‌طور که گفته‌شد چیزی که قرار است بیش‌تر بر روی آن متمرکز شویم، موارد مرتبط به حساب کاربری شما به ویژه اپ‌های متصل به حساب کاربری، مجوزهای آن‌ها و نحوه‌ی آپدیت اپ‌ها است.

سیستم مجوزهای اندروید

مجوزها یا Permissions در اندروید می‌تواند بسیار گیج‌کننده باشد. اما خوشبختانه گوگل آن‌ها را تا حد ممکن در نسخه‌های مدرن سیستم‌عامل قابل فهم و قابل کنترل کرده است.

در نسخه‌های قبلی اندروید، هنگامی که اقدام به نصب یک اپلیکیشن از پلی استور می‌کردید، لیست مجوزها نمایش داده می‌شد و از شما در خصوص تأیید آن‌ها سوال می‌شد.

اما در نسخه‌های کنونی، هنگامی که اپلیکیشنی را نصب می‌کنید از شما در خصوص مجوزها سوالی نمی‌شود بلکه درخواست اخذ مجوز تنها در زمان لزوم در هنگام کار با اپ صورت می‌گیرد. به عنوان مثال هنگامی که اینستاگرام را نصب می‌کنید از شما در هنگام نصب سوالی در خصوص کسب مجوز نمی‌شود. اما هنگامی که قصد آپلود تصویر در محیط اپ را دارید، از شما در خصوص امکان دسترسی به گالری تصاویر و حافظه‌ی داخلی سوال می‌شود (این مجوز را تنها لازم است یک‌بار صادر کنید). در نتیجه اگر قابلیتی باشد که از‌ آن استفاده نمی‌کنید، اپ به آن‌ قسمت‌ها و قابلیت‌ها دسترسی نخواهد داشت. این راه در زمینه‌ی مدیریت مجوزها بسیار ساده اما موثر است.

مواردی که در ذیل ذکر شده است مجوزهایی هستند که بسیاری از اپ‌ها از شما درخواست می‌کنند:

• دوربین: یک اپلیکیشن می‌توانید دوربین شما را کنترل کرده و عکس بگیرد. در نتیجه اگر اپلیکیشنی به نظر با تصاویر شما سروکار ندارد نیازی نیست این مجوز را برای آن صادر کنید. به عنوان مثال یک اپلیکیشن ویرایش‌گر تصاویر نیازمند چنین دسترسی‌ای است اما یک اپلیکیشن ماشین حساب طبیعتاً نباید چنین مجوزی را درخواست کند و در صورت درخواست نباید توسط شما تأیید شود.
• خواندن وضعیت دستگاه: این مجوز به یک اپ امکان پی بردن به وضعیت کنونی دستگاه را جهت توقف در زمان برقراری تماس تلفنی می‌دهد. به عنوان مثال یک اپلیکیشن پخش موزیک هنگامی که تلفن زنگ می‌خورد نیازمند توقف خودکار موزیک است. این مجوز همچنین جهت شناسایی دستگاه شما نیز به کار رود. همچنین بسیاری از توسعه‌دهندگان از این مجوز جهت جلوگیری از استفاده‌ی غیرقانونی از اپ تولیدی‌شان استفاده می‌کنند. در هر صورت، هنگام ایجاد این مجوز بایستی بسیار دقت کنید.
• تعیین مکان با GPS: این مجوز دسترسی، جهت تعیین محل دقیق شما با استفاده از فناوری GPS به کار می‌رود. اپلیکیشن‌های نقشه، ناوبری و بازی‌هایی نظیر Pokemon Go از آن استفاده می‌کنند.
• تعیین مکان با شبکه: عملکردی همانند تعیین مکان با GPS دارد با این تفاوت که دقت کم‌تری دارد و از طریق اینترنت مکان‌یابی صورت می‌گیرد.
• تلفن همراه: اپلیکیشن‌هایی که نیاز به برقراری تماس تلفنی دارند چنین مجوزی را درخواست می‌کنند. در نتیجه این مجوز را تنها به اپ‌هایی که به آن‌ها اطمینان دارید صادر کنید.
• ارسال SMS یا MMS: همانند مجوز قبلی، این مجوز را نیز باید با احتیاط و تنها برای اپ‌های معتبر صادر کرد. در واقع شاید اصلاً نیازی نباشد چنین مجوزی را برای هیچ اپی صادر کنید.
• خواندن و نوشتن بر روی حافظه‌ی خارجی: شاید نیاز یک اپلیکیشن به دسترسی به حافظه‌ی دستگاه مورد غیرطبیعی نباشد. اما این مجوز نیز بایستی تنها برای اپ‌های معتبر صادر شود چرا که شما تمامی اطلاعات و تصاویر خود را در حافظه‌ی دستگاه ذخیره می‌کنید.
• خواندن و نوشتن اطلاعات تقویم: صادر کردن چنین مجوزی به این معناست که اپ به اطلاعات شخصی شما دسترسی پیدا خواهد کرد. اگر به نظرتان چنین دسترسی‌ای برای یک اپ ضروری نیست، آن را صادر نکنید.
• خواندن و نوشتن مخاطبین: این مجوز بسیار مهم است. تنها به اپ‌های معتبر و شناخته‌شده و نصب‌شده از مارکت‌های معتبر اجازه‌ی دسترسی به مخاطبین خود را بدهید.

در بیش‌تر موارد، یک دید کلی وجود دارد: اگر مجوز مستقیماً به ویژگی یک اپ مرتبط است، دلیل خوبی برای درخواست آن وجود دارد. در غیر این صورت این درخواست مشکوک است.

اپ‌های پلی استور شما

گوشه‌ی بالای سمت چپ Play Store را لمس کنید تا به منوی اپلیکیشن دسترسی پیدا کنید. در این منو مواردی را مشاهده می‌کنید به اپ‌ها مرتبط هستند: Apps & Games و My Apps & Games. همچنین دسته‌بندی‌های گوگل پلی را در این منو مشاهده خواهید کرد.

اگر My Apps & Games را لمس کنید، لیستی از همه‌ی اپ‌هایی که از طریق پلی استور نصب کرده‌اید را خواهید دید. همچنین امکان به‌روزرسانی آن‌ها را خواهید داشت.

اگر یک اپ را لمس کنید، گزینه‌ای برای حذف آن، باز کردن آن و -در صورت وجود به‌روزرسانی- به‌روزرسانی آن خواهید دید.

به منوی پلی استور بازگردید، مابقی اطلاعات حساب شما در زیر لیست دسته‌بندی وجود دارد:Account ، Redeem، Send gift، Whishlist و Settings.

دو گزینه‌ی مهم در اینجا Account و Settings هستند.

Account محلی است که شما می‌توانید روش‌های پرداخت، پلن خانوادگی، اشتراکات، جوایز و تاریخچه‌ی خریدهای خود را مشاهده کنید.

هر یک از عناوین این دسته‌بندی‌ها خود بیان‌گر توضیحات‌شان هستند، به جز گزینه‌ی Family. این گزینه این امکان را فراهم می‌کند که هر یک اپ‌ها، فیلم‌ها و کتاب‌های خریداری‌شده را با حدأکثر 5 نفر از دیگر اعضای خانواده به اشتراک بگذارید.

بخش Settings گوگل پلی، به شما اجازه می‌دهد تا مشخص کنید اپ‌ها به هنگام وجود به‌روزرسانی به شما هشدار دهند، وضعیت به‌روزرسانی خودکار اپ‌ها را مشخص کنید و اپ‌های جدید را به طور خودکار به صفحه‌ی خانگی اضافه نمایید. مورد آخر می‌تواند بسیار مهم باشد، چرا که اگر بر روی صفحه‌ی خانگی خود کندی مشاهده می‌کنید می‌تواند به همین علت باشد (در جلسه‌ی چهارم مدرسه‌ی اندروید ترفندستان در این مورد بیش‌تر توضیح داده خواهد شد).

همچنین در این صفحه می‌توانید کنترل‌های والدین (Parental Controls) را اعمال نمایید. علاوه بر این تعیین احراز هویت برای خرید از پلی استور نیز از این صفحه ممکن است.

مدیریت اپلیکیشن‌ها از طریق صفحه‌ی تنظیمات اپ‌ها

برای اطمینان از اعمال کنترل کامل بر روی اپ‌های نصب‌شده روی دستگاه، نیازمند استفاده از منوی تنظیمات (Settings) اندروید هستید. شما می‌توانید با کشیدن انگشت به سمت پایین جهت نمایش پنل تنظیمات سریع و انتخاب آیکن چرخ‌دنده در بالای سمت راست صفحه وارد صفحه‌ی تنظیمات شود. سپس وارد صفحه‌ی اپلیکیشن‌ها (برنامه‌ها) یا Apps شوید. در دستگاه‌های سامسونگ، این صفحه در Applications > Application Manager قرار دارد.

هنگامی که صفحه‌ی Apps را باز می‌کنید، لیست اپلیکیشن‌ها را به ترتیب الفبا و همچنین حجم اشغال‌شده توسط هر یک را مشاهده خواهید کرد.

به طور پیش‌فرض، اپ‌های سیستمی مخفی هستند. با لمس دکمه‌ی سه‌نقطه‌ای و انتخاب نمایش سیستم یا Show system می‌توانید آن‌ها را نمایش دهید. با انجام مجدد کار می‌توانید اپ‌های سیستمی را مجدد مخفی کنید.

با لمس هر اپ می‌توانید وارد صفحه‌ی اطلاعات اپ شوید. در این صفحه جزئیات کامل پیرامون این اپ را مشاهده خواهید کرد: حجمی که اشغال کرده است، داده‌ی اینترنت مصرفی در بازه‌ی زمانی مشخص، مجوزهای صادرشده، اطلاع‌رسانی‌های ممکن، تنظیمات پیش‌فرض، میزان مصرف باتری از آخرین شارژ و میزان مصرف حافظه (رم) در حال حاضر.

لمس هر گزینه اطلاعات بیش‌تر و اعمال در دسترس دیگری را آماده‌سازی می‌کند. به عنوان مثال، لمس گزینه‌ی فضای ذخیره‌سازی یا Storage به شما امکان حذف داده‌های اپ و حذف حافظه‌ی نهان را فراهم می‌سازد.

حذف داده‌های هر اپ، راه نتیجه‌بخشی برای خالی کردن فضای ذخیره‌سازی دستگاه است اما بایستی پیش از انجام آن دقت کنید. در بسیاری موارد، حذف داده‌‌ها، شخصی‌سازی‌ها و دیگر موارد ساده نظیر اطلاعات ورود را به حالت اولیه باز می‌گرداند. به عنوان اگر داده‌های اپ فیس‌بوک را پاک کنید، با اجرای مجدد اپ نیازمند ورود مجدد به حساب کاربری هستید.

اما از طرف دیگر، داده‌های حافظه‌ی نهان یا Cache را می توان با خیال تقریباً راحت‌تری حذف کرد. داده‌های حافظه‌ی نهان شامل اطلاعاتی هستند که توسط اپ ذخیره‌شده‌اند اما اهمیت زیادی ندارند (همانند تصاویری که یک‌بار دیده‌اید و در حافظه‌ی نهان ذخیره شده‌اند). البته به یاد داشته باشید با اجرای مجدد اپ، مجدد حافظه‌ی نهان آن شروع به پر شدن می‌کند. به این معنا که به جای لود یک تصویر از حافظه‌ی نهان، تصویر مجدد از اینترنت بارگذاری می‌شود و این موضوع منجر به افزایش مصرف اینترنت خواهد شد. اپ‌های پخش موزیک نظیر Google Play Music و Spotify ممکن است تا چند گیگابایت داده‌ (در واقع همان موزیک‌های پخش‌شده) را در حافظه‌ی نهان ذخیره کنند. اگر شما به دنبال خالی کردن فضای حافظه‌ی ذخیره‌سازی هستید، حافظه‌ی نهان این اپ‌ها شروع خوبی هستند.

البته در بیش‌تر مواقع، پاک کردن حافظه‌ی نهان یک ابزار برای حل مشکلات اپ‌ها است تا راهی برای خالی کردن فضای ذخیره‌سازی.

حال که صحبت از مشکلات اپ‌ها شد، به دو دکمه‌ در بالای صفحه‌ی اطلاعات اپ توجه کنید: حذف (لغو نصب) یا Uninstall و توقف اجباری یا Force Stop.

دکمه‌ی اول که خود بیان‌گر توضیح خود است، اما دلایل مختلفی وجود دارد که بخواهید از دکمه‌ی دومی استفاده کنید. فرض کنید متوجه می‌شوید که یک اپ بسته نمی‌شود یا یک اپ به طور غیرطبیعی از منابع سیستم استفاده می‌کند و یا به شدت باتری مصرف می‌کند. توقف اجباری آن می‌تواند یک گزینه‌ی بهتر نسب به راه‌اندازی مجدد دستگاه باشد. به طوری که می‌توان پی برد که این اپ خاص است که مشکل‌ساز شده است.

در اپ‌های سیستمی دکمه‌ی غیرفعال یا Disable به جای حذف وجود دارد. این دکمه در واقع اپ را از کار می‌اندازد و آن را از محیط اپ دراور و صفحه‌ی خانگی حذف می‌کند.

البته به طور فنی شما این اپ را حذف نکرده‌اید و این اپ همچنان روی سیستم شما وجود دارد و فضایی اشغال کرده است، اما دیگر قابل دسترس نیست و آیکن آن نیز ناپدید شده است. در نتیجه یک راه حل ایده‌آل برای خلاص شدن از دست اپ‌های از پیش‌نصب‌شده است که تمایلی به استفاده از آن‌ها ندارید.

در این جلسه از مدرسه‌ی اندروید ترفندستان، ما نحوه‌ی مدیریت آسان اپ‌ها را بدون نیاز به دانلود هر گونه اپلیکیشن جانبی توضیح دادیم. با در اختیار داشتن توانایی کنترل فعالیت‌ اپ‌ها و میان‌برهای آن‌ها، شما می‌توانید تجربه‌ی کار با اندروید را بیش از پیش برای خود هموار کنید. همچنین هم‌اکنون می‌توانید کنترل مجوزهای دسترسی اپلیکیشن‌ها را نیز بر عهده گرفته و تصمیمات بهتری در این زمینه بگیرید.

در جلسه‌ی بعدی مدرسه‌ی اندروید ترفندستان، ما در خصوص طولانی کردن عمر باتری دستگاه صحبت خواهیم کرد و امیدواریم کاری کنیم که باتری دستگاه حدأقل تا آخر روز عمر کند.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
جلسه‌ی دوم مدرسه‌ی اندروید ترفندستان جلسه‌ی دوم مدرسه‌ی اندروید ترفندستان

جلسه‌ی اول مدرسه‌ی اندروید ترفندستان

[ad_1]

این دوره از مدرسه‌ی فناوری ترفندستان قصد دارد تا نحوه‌ی استفاده‌ی موثر از اندروید را به شما آموزش دهد. فراگیری مهم‌ترین تنظیمات و روش‌های مورد نیاز برای تبدیل شدن به یک کاربر حرفه‌ای اندروید و بهره‌برداری حدأکثری از امکانات دستگاه، اهداف اصلی این آموزش‌ها هستند.

اندروید محبوب‌ترین سیستم‌عامل در جهان محسوب می‌شود. در حالی که سیستم‌عامل iOS طرفداران افراطی خود را دارد که حاضرند برای محصولات اپل صف‌های طولانی تشکیل دهند، اندروید بر روی آمار و ارقام چشم‌گیر خود حساب می‌کند. در واقع حدود ۸۸ درصد از سهم بازار جهانی متعلق به اندروید است.

بخشی از دلیل این موضوع این است که اندروید با رقابت کمی روبه‌روست. iOS تنها رقیب اندروید محسوب می‌شود، به ویژه در آمریکا که ۴۳ درصد از سهم بازار را در اختیار دارد. اما ویندوز فون و بلک‌بری فاصله‌ی زیادی تا رقابت با اندروید دارند.

همگی این‌ها به این معناست که شمار زیادی از افراد از اندروید استفاده می‌کنند اما هر از گاهی کاربرانی را می‌بینیم که در کار با آن دچار مشکل می‌شوند. کار با اندروید نه تنها سخت نیست بلکه بسیار هم آسان است. نسخه‌های اولیه‌ی اندروید اغلب کند و سنگین هستند اما نسخه‌های جدیدتر قابلیت‌های فراوانی دارند که بایستی از آ‌ن‌ها بیشترین بهره را ببرید. همچنین، کاربران اغلب از راه‌های فراوانی که امکان مدیریت دستگاه را برای آن‌ها فراهم می‌سازند بی‌اطلاع هستند و اجازه می‌دهند که دستگاه آن‌ها را مدیریت کند.

این موضوع چیزی است که ما قصد داریم در آن به شما کمک کنیم.

آشنایی با نسخه‌های اندروید

اندروید پس از نسخه‌ی ۱.۰ که در سال ۲۰۰۸ منتشر شد، با نسخه‌های بعدی متعددی همراه گشت. از سال ۲۰۰۹ نیز در کنار شماره‌ی نسخه، نام یک شیرینی یا دسر به هر نسخه تعلق گرفت. به عنوان مثال نخستین نسخه‌ی عمومی اندروید، Cupcake (کیک فنجانی) نام گرفت. پس از آن نیز به ترتیب Donut (دونات)، Eclair (اکلر)، Froyo (ماست منجمد)، Gingerbread (نان زنجبیلی)، Honeycomb (شانه‌ی عسل)، Ice Cream Sandwich (بستنی حصیری)، Jelly Bean (آب‌نبات ژله‌ای)، KitKat (کیت‌کت)، Lollipop (آب‌نبات چوبی)، Marshmallow (مارشمالو) و Nougat (نوقا) معرفی شدند.

بر خلاف آی‌فون، همگی گوشی‌های جدید عرضه شده الزاماً به آخرین و بهترین نسخه مجهز نیستند. بسته به گوشی، سازنده و اپراتور، ممکن است گوشی‌ای را خریداری کنید که به یک نسخه‌ی خاص محدود شده باشد در حالی که دیگران از نسخه‌های جدیدتری استفاده می‌کنند. این موضوع به این معناست که شمار زیادی از نسخه‌های متفاوت اندروید در حال حاضر در گوشی افراد مختلف نصب است.

اگر نمی‌‌توانید دستگاه خود را به جدیدترین نسخه‌های اندروید ارتقا دهید و نسخه‌ی جدیدتری برای گوشی شما توسط سازنده ارائه نشده است، این موضوع به این معناست که تا زمانی که یک گوشی یا تبلت جدید نخرید بر روی این نسخه گیر کرده‌اید. البته نگران نباشید، اکثر اطلاعاتی که ما در اینجا آموزش خواهیم دادیم به نوعی همه‌ی نسخه‌ها را پوشش خواهد داد. اگر این چنین نیز نباشد، شما تا زمان ارتقا همچنان مجموعه‌ای از منابع آموزشی را در اختیار خواهید داشت.

تفاوت اندروید خالص با دیگر توزیع‌ها

سازندگان تلفن همراه به راه‌های فراوانی دست می‌زنند تا اندروید را بیش از پیش کاربرپسند کنند. اما معمولاً چیزی که در انتها با روبه‌رو می‌شوید آشفته‌بازاری از اپ‌ها هستند که فضایی فراتر از ارزش‌شان را اشغال می‌کنند. همچنین اگر گوشی‌ای به غیر از Nexus یا Pixel (هر دو ساخت گوگل) بخرید، گوشی شما احتمالاً دارای یک پوسته‌ی سفارشی اندروید نیز هست که توسط سازنده ساخته شده است. همانند TouchWiz سامسونگ یا LG UX ال‌جی. اگرچه هر کدام از آن‌ها دارای طرفداران خاص خود هستند، اما این موضوع جامعه‌ی کاربران اندروید را دچار از هم‌گسستگی کرده و یک رابط کاربری متفاوت در اختیار هر نفر قرار داده است.

البته برخی از گوشی‌ها –به‌ویژه Nexus و Pixel گوگل- شامل نسخه‌ی اوریجینال اندروید گوگل بدون موارد اضافی هستند. این موضوع کاربرانی که علاقه‌مند به اندروید خالص هستند را جذب خود می‌کند.

این مجموعه از آموزش‌ها بر پایه‌ی توزیع اندروید که توسط گوگل توسعه داده شده است نوشته شده است. در مواقع لزوم به رابط‌های کاربری سامسونگ و ال‌جی نیز رجوع خواهیم کرد. دلیل این موضوع این است که ۲۹ درصد از کاربران اندروید در آمریکا و ۲۳ درصد از کاربران جهانی اندروید از محصولات سامسونگ استفاده می‌کنند.

آشنایی اولیه با اندروید

استفاده از اندروید بسیار آسان است. برخی از قابلیت‌ها و ویژگی‌های آن در تقریباً تمامی دستگاه‌های اندروید ثابت است. ما هم‌اکنون این موارد را پیش از آن که به اعماق اندروید نفوذ کنیم بررسی خواهیم کرد.

صفحه‌ی خانگی

گوشی را از حالت قفل خارج کنید تا در صفحه‌ی خانگی یا صفحه‌ی اصلی (Home Screen) قرار بگیرید. به این صفحه می‌توانید همانند یک صفحه‌ی دسکتاپ نگاه کنید، با این تفاوت که بر خلاف یک رایانه‌ی شخصی سنتی، شما می‌توانید هر چقدر صفحه‌ی خانگی که مایلید داشته باشید. هر کدام از این صفحات نیز با کشیدن انگشت به چپ و راست در دسترس خواهند بود. شما می‌توانید شمار دلخواهی از میان‌برهای اپ‌ها (که در جلسه‌ی دوم در خصوص آن توضیح خواهیم داد)، گروه‌های اپ‌ها و ویجت‌ها را در صفحه یا صفحات خانگی قرار دهید.

در تصویر زیر در سمت چپ، یک صفحه‌ی خانگی اندروید خالص و در سمت راست، یک صفحه‌ی خانگی در رابط کاربری اندروید سامسونگ را ملاحظه می‌کنید.

دقت کنید ظاهر صفحه‌ی خانگی به سازنده‌ی گوشی شما و نحوه‌ی سفارشی کردن آن توسط خودتان بستگی خواهد داشت.

نوار وضعیت

نوار بالای صفحه که همواره نمایش داده می‌شود، نوار وضعیت یا Status Bar نام دارد. این نوار به ندرت صفحه نمایش را ترک می‌کند، مگر در اپلیکیشن‌هایی که به طور تمام‌صفحه اجرا می‌شوند (همانند بازی‌ها یا پخش‌کننده‌‌های ویدیو). نوار وضعیت، اطلاعات مهمی شامل زمان، سیگنال‌ها، باتری و اطلاع‌رسانی‌‌هایی نظیر پیام‌ها و ایمیل‌ها را نمایش می‌دهد. معمولاً این نوار در پوسته‌های سازندگان مختلف با تغییرات ظاهری جهت زیباسازی همراه است.

اطلاع‌رسانی‌ها

اطلاع‌رسانی‌ها یا Notifications همواره یکی از نقات قوت اندروید بوده‌اند. با اطلاع‌رسانی‌ها، سیستم و اپ‌ها می‌توانند شما را هنگامی که چیزی نیازمند توجه است آگاه‌ سازند. همانند یک ایمیل، یک پیام متنی یا یک چیز مرتبط به اپ همانند هشدار اینستاگرام. هنگامی که شما یک اطلاع‌رسانی‌ دریافت می‌کنید آیکنی را سمت چپ نوار وضعیت در بالای گوشی مشاهده خواهید کرد. نوار وضعیت را پایین بکشید تا همه‌ی اطلاع‌رسانی‌ها را ملاحظه کنید و هر کدام را که مایلید انتخاب کرده یا حذف کنید.

شما می‌توانید یک اطلاع‌رسانی را لمس کنید تا ایمیل، پیام یا هر چه که هست را را باز کنید. اگر مایلید که آن را حذف کنید کافی است تا آن را به بگیرید و به سمتی بکشید و رها کنید. یا آیکن حذف را انتخاب کرده تا تمام اطلاع‌رسانی‌ها را یک‌جا حذف کنید.

پنل تنظیمات سریع

در نسخه‌های مدرن اندروید، شما یک پنل تنظیمات سریع یا Quick Settings را در محدوده‌ی اطلاع‌رسانی‌ها مشاهده خواهید کرد. در دستگاه‌های اندروید خالص، شما می‌توانید دوبار انگشت خود را به از بالای صفحه به پایین بکشید تا پنل تنظیمات سریع را گسترش دهید. در صورتی که در دیگر دستگاه‌ها –همانند سامسونگ و ال‌جی- تمامی پنل در یک قسمت که همواره در حال نمایش است متراکم شده است. در تصویر زیر در سمت چپ، پنل تنظیمات سریع یک اندروید خالص و در سمت راست، پنل تنظیمات سریع در رابط کاربری اندروید سامسونگ را مشاهده می‌کنید.

نوار داک

نوار Dock که گاهی نوار علاقه‌مندی‌ها هم خوانده می‌شود، این امکان را فراهم می‌سازد تا اپ‌های دلخواه خود را مانند مخاطبین یا شماره‌گیر را سنجاق کنید تا همواره در دسترس باشند. در نتیجه این اپ‌ها همواره در هر صفحه‌ی خانگی که باشید نمایش داده می‌شوند. علاوه بر این شما می‌توانید اپ‌ها را درون فولدرها نیز جمع کنید.

ما در جلسه‌ی بعدی مدرسه‌ی فناوری ترفندستان به نحوه‌ی ایجاد فولدرهای اپ‌ها خواهیم پرداخت.

نوار ناوبری

در پایین صفحه نمایش دستگاه شما نوار ناوبری یا Navigation Bar قرار دارد که همانند نوار وضعیت همواره قابل مشاهده است، مگر در اپ‌های تمام‌صفحه یا بازی‌ها. نوار ناوبری تقریباً همواره سه نماد بازگشت، خانه و اپ‌های اخیر را نمایش می‌دهد. برخی از سازندگان اجازه‌ی سفارشی‌سازی ظاهر آن و جابجایی آیتم‌های آن را فراهم می‌کنند.

صرف نظر از این موضوع، شما همواره در هر جایی که هستید بایستی این سه عنصر ناوبری موجود را مشاهده کنید. شایان ذکر است که سامسونگ یکی از آخرین تولیدکنندگانی است که کماکان از دکمه‌های خازنی فیزیکی به جای ناوبری بر روی صفحه نمایش استفاده می‌کند.

اپ دراور

در نهایت اپ دراور (App Drawer) یا کشوی اپ‌ها. این‌جا جایی است که تمامی میان‌برهای اپ‌ها موجود هستند و با لمس دکمه‌ی گرد دارای شش دکمه در دسترس است. معمولاً این دکمه در مرکز داک قرار دارد اما برخی تولیدکنندگان آن را در سمت راست لانچر خود قرار می‌دهند.

از اینجا می‌توانید اپ‌ها را باز کنید، آن‌ها از روی گوشی حذف کنید یا با لمس و نگه داشتن هر اپ، میان‌بری از آن بر روی صفحه‌ی خانگی ایجاد کنید.

تنظیمات اندروید

حال با منوی تنظیمات آشنا شویم، چرا که این‌جا محلی است که می‌توان نهایت کنترل را بر روی دستگاه اعمال کرد. دو راه برای دسترسی به تنظیمات اندروید وجود دارد: یک راه باز کردن لیست اپ‌ها و انتخاب میان‌بر Settings (با میان‌بر Google Settings اشتباه نشود) و یا کشیدن انگشت به سمت پایین جهت نمایش پنل تنظیمات سریع و انتخاب آیکن چرخ‌دنده در بالای سمت راست صفحه.

اگر چه منوی تنظیمات سریع این اجازه را می‌دهد که تنظیمات کاربردی نظیر وای-فای یا بلوتوث را فعال یا غیرفعال کنید، در منوی تنظیمات می‌توانید کنترل بیشتری بر این موارد داشته باشید. Settings قلب و روح انجام فعالیت‌های بیش‌تر در دستگاه اندروید شماست.

منوی تنظیمات در بیش‌تر دستگاه‌ها به بخش‌های مختلفی تقسیم شده است. البته محصولات جدیدتر سامسونگ از این قاعده مستثنی هستند. در اندروید خالص و بسیاری از نسخه‌های دیگر از زیربخش‌ها برای تقسیم این منو استفاده شده است اما سامسونگ همه‌چیز را در قالب یک لیست بلند نمایش می‌دهد. شایان ذکر است برخی از تولیدکنندگان نظیر ال‌جی، منوی تنظیمات را به تب‌های مختلف تقسیم کرده‌اند.

اجازه بدهید هر یک از گزینه‌های موجود در منوی تنظیمات اندروید را بررسی کرده و کارایی آن‌ها را عنوان کنیم.

وای-فای

منوی Wi-Fi محلی است که می‌توانید از طریق آن به شبکه‌های بی‌سیم متصل شده یا اتصال خود را قطع کنید. همچنین می‌توانید وای-فای خود را به طور کامل خاموش کنید تا در مصرف باتری صرفه‌جویی شود.

ما در این خصوص در فصل سوم بیش‌تر صحبت خواهیم کرد.

مصرف داده

اگر از یک طرح داده‌ی اینترنت تلفن همراه استفاده می‌کنید و مایلید که از میزان کلی مصرف و یا میزان مصرف هر اپ مطع شوید، حتماً مایلید که در خصوص تنظیم Data Usage و نحوه‌ی کار با آن بیش‌تر بدانید. همان‌طور که اگر از یک وای-فای خوب در خانه بهره می‌برید مایل نیستید از داده‌ی تلفن همراه خود استفاده کنید.

به یاد داشته باشید، شما می‌توانید داده‌ی تلفن همراه را غیرفعال کنید که باعث صرفه‌جویی در مصرف باتری می‌شود اما این کار ممکن است تأثیرات جانبی ناخواسته‌ای هم داشته باشد. تأثیراتی نظیر ناتوانی در ارسال و دریافت تماس یا پیام‌های متنی. در نتیجه ما پیشنهاد می‌کنیم که Cellular Data یا داده‌ی تلفن همراه را روشن نگه دارید.

در این خصوص در جلسه‌ی سوم بیش‌تر توضیح خواهیم داد.

صفحه نمایش

صفحه نمایش یا Display بخش اعظمی از باتری شما را مصرف می‌کند. در نتیجه می‌توانید روشنایی صفحه را کاهش دهید یا زمان خاموش شدن خودکار آن را کم‌تر کنید تا در مصرف باتری صرفه‌جویی شود. همگی این کارها از طریق بخش صفحه نمایش در تنظیمات امکان‌پذیر است.

به تنظیمات Display در جلسه‌ی سوم بیش‌تر می‌پردازیم.

مدیریت اپ‌ها

در منوی تنظیمات، در زیر قسمت اپ‌ها (Apps) یا برنامه‌ها (یا Applications > Application Manager در دستگاه‌های سامسونگ)، شما می‌توانید لیستی از هر آن چه که بر روی گوشی شما نصب شده است را مشاهده کنید. لمس نام هر اپلیکیشن لیستی از اطلاعات مفید را نمایش می‌دهد: چه میزان فضا اشغال کرده است، در یک تاریخ مشخص چه میزان داده مصرف کرده است، چه مجوزهای به آن داده شده است، دسترسی‌ اطلاع‌رسانی، تنظیمات پیش‌فرض و میزان مصرف باتری توسط آن. در نوقا –جدیدترین نسخه‌ی اندروید- شما می‌توانید میزان مصرف حافظه (RAM) و همچنین منبع نصب اپ (به عنوان مثال فروشگاه گوگل پلی) را مشاهده کنید.

اگر مایلید که یک اپ را حذف (Uninstall) کنید می‌توانید دکمه‌ی بزرگ Uninstall یا حذف را لمس کنید. همچنین می‌توانید اجرای یک اپ را با انتخاب Force Stop متوقف کنید، اگر چه نبایستی این کار را به طور مداوم انجام دهید.

فضای ذخیره‌سازی

گوشی شما حجم مشخصی از فضای‌ذخیره‌سازی برای اپ‌ها، بازی‌ها، عکس‌ها، ویدیوها، موزیک‌ها و دیگر فایل‌ها دارد. اگر این فضا به اتمام برسد، تنظیمات ذخیره‌سازی یا Storage محل مناسبی برای تشخیص این است که چه چیزی این فضا را اشغال کرده است و با حذف اپ‌ها یا موارد غیرضروری چه میزان فضا آزاد خواهد شد. متعجب نخواهید شد اگر بدانید چه میزان فضا با این کار آزاد می‌گردد.

به طور مفصل در جلسه‌ی پنجم به این موارد خواهیم پرداخت.

باتری

عمر باتری، یکی از دغدغه‌های روزانه‌ی ماست. تنظیمات باتری دید کلی از این که چه میزان باتری مصرف کرده‌اید، چه میزان از آن باقی مانده است و این که چه اپ‌ها‌یی بیش از همه باتری دستگاه را مصرف می‌کنند را در اختیارتان قرار می‌دهد. هم‌چنین می‌توانید تنظیمات صرفه‌جویی در مصرف باتری یا Battery Saver را در اینجا تنظیم نمایید.

در این زمینه در جلسه‌ی سوم بیش‌تر توضیح خواهیم داد.

مکان

بسیاری از اپ‌ها نظیر دوربین یا فیس‌بوک از مکان یا Location شما برای کاربردهای خاص استفاده می‌کنند. این کار می‌تواند موجب مصرف زیاد باتری شود و برخی از کاربران نیز ترجیح می‌دهند دسترسی به مکان خود را در اختیار اپلیکیشنی که به آن اطمینان ندارند قرار ندهند. شما می‌توانید تنظیمات مکان خود را از قسمت Location صورت دهید. به طوری عمومی ما پیشنهاد می‌کنیم تنظیم اصلی را بر روی حالت دقت بالا یا High Accuracy قرار دهید اما شما می‌توانید هر اپ را به طور مجزا در این قسمت لمس کرده و دسترسی مشخصی برای آن تعیین نمایید.

در این زمینه در جلسه‌ی سوم بیش‌تر می‌پردازیم.

امنیت

راه‌های مناسبی برای حفاظت از دستگاه و اطلاعات شما در اندروید وجود دارد و در زیربخش‌های قسمت امنیت یا Security شما می‌توانید گزینه‌های متعددی در این زمینه را مشاهده کنید. شما می‌توانید بخش امنیت را در دستگاه‌های سامسونگ در قسمت قفل صفحه و امنیت یا Lock screen and security بیابید.

ما در جلسه‌ی چهارم به طور تفصیلی در خصوص امنیت دستگاه صحبت خواهیم کرد.

بکاپ و ریست

گرفتن نسخه‌ی پشتیبان یا Backup بر روی هر رایانه‌ای مهم است اما از آن مهم‌تر بر روی گوشی شماست. جدا از اتفاقات ناخوشایند نرم‌افزاری و سخت‌افزاری که ممکن است روزانه رخ دهد، ممکن گوشی را به راحتی گم کنید یا آن را جا بگذارید. استفاده از قابلیت‌های پشتیبانی‌گیری می‌تواند شما را از یک بحران نجات دهد.

در این خصوص در جلسه‌ی پنجم بیش‌تر توضیح خواهیم داد.

آن‌چه که در این دوره خواهید آموخت

مدرسه‌ی اندروید ترفندستان شامل ۵ جلسه خواهد بود که محدوده‌های کلیدی مدیریت و تسلط بر دستگاه اندروید را پوشش می‌دهند.

جلسه‌ی دوم: مدیریت اپلیکیشن‌ها

نصب اپلیکیشن‌های جدید و تست آن‌ها در عین سادگی بسیار لذت‌بخش است، تا زمانی که گوشی شما از میان‌برها و ویجت‌های کهنه پر می‌شود. اگر اپلیکیشن‌های متعددی بر روی دستگاه شما نصب است بایستی تمامی نکات فنی میان‌برها، گوگل پلی و تنظیمات اپ‌ها را فرا بگیرید.

جلسه‌ی سوم: افزایش طول عمر باتری

شما بایستی کاملاً نحوه‌ی  کار باتری دستگاه و بهترین شرایط کارکرد آن را فرا بگیرید. علاوه بر این، کارهای زیادی است که می‌توانید در تنظیمات انجام دهید که به شما کمک می‌کنند باتری شما در طول روز عمر طولانی‌تری داشته باشد. ما همگی این موارد را از جمله مدیریت تنظیمات باتری و بهترین راه برای داشتن باتری طولانی‌تر در روز را توضیح خواهیم داد.

جلسه‌ی چهارم: امن نگه داشتن دستگاه

راه‌های مختلفی برای افزایش امنیت دستگاه و جلوگیری از افشای اطلاعات وجود دارد. ما در خصوص راه‌های ممکن برای افزایش امنیت بحث خواهیم کرد. همچنین شما بایستی امنیت دستگاه خود را جدی بگیرید. قفل الگویی، رمز عبور، کد، رمزنگاری، اثر انگشت یا هر راه دیگری که از اطلاعات شما حفاظت می‌کند. در این جلسه به همگی این موارد می‌پردازیم.

جلسه‌ی پنجم: مدیریت اطلاعات

سرانجام در خصوص مدیریت داده و اطلاعات در دو مفهوم میزان فضایی که اشغال می‌کنند و پشتیبان‌گیری مداوم از آن‌ها خواهیم پرداخت. از آن گذشته، شما اطلاعات زیادی را در دستگاه کوچکی ذخیره می‌کنید، قطعاً بایستی مطمئن شوید که ناگهان این اطلاعات را از دست نمی‌دهید. ما در این زمینه روش‌های مختلفی را بررسی خواهیم کرد.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
ترفندستان مرجع ترفندهای فناوریکلیه حقوق مادی و معنوی مربوط و متعلق به وب سایت ترفندستان است برداشت مطالب در نشریات نرم افزار،موزیک،فیلم،سریال،بازی،کتاب ماهان دانلوددانلود نرم افزار دانلود فیلم دانلود سریال دانلود بازی دانلود زیرنویس فارسینرم ترفندستان مرجع ترفندهای فناوری کلیه حقوق مادی و معنوی مربوط و متعلق به وب سایت ترفندستان است برداشت مطالب در نشریات، سایت نرم افزار،موزیک،فیلم،سریال،بازی،کتاب ماهان دانلود دانلود نرم افزار دانلود فیلم دانلود سریال دانلود بازی دانلود زیرنویس فارسینرم افزار

جلسه‌ی نهم مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان

[ad_1]

بهینه‌سازی پشت‌زمینه‌ها، تم‌ها و دیگر موارد

شما می‌توانید با استفاده از صفحه‌ی Personalization در Settings در هر زمان به تنظیمات شخصی‌سازی دسترسی داشته باشید. برای دسترسی به این صفحه کافی است بر روی فضای خالی از صفحه‌ی دسکتاپ راست‌کلیک کرده و بر روی Personalize کلیک نمایید. تنظیمات Personalization تصاویر پشت‌زمینه‌ی استفاده‌شده بر روی دسکتاپ و صفحه‌ی قفل، رنگ پنجره‌ها، تم‌ها و... را کنترل می‌کنند. پیش از کار با تم‌ها و پشت‌زمینه‌های ویندوز 10 لازم است توجه داشته باشید که ویندوز 10 به طور پیش‌فرض یک رنگ ثانویه را برای گرافیک و کناره‌های پنجره‌ها از تصویر پشت‌زمینه انتخاب می‌کند. اگر چه این قابلیت می‌تواند یک جلوه‌ی زیبا محسوب شود اما ممکن است به مذاق شما خوش نیاید. البته جای نگرانی نیست و در ادامه‌ی مطالب به نحوه‌ی غیرفعال‌سازی آن‌ هم خواهیم پرداخت.

سفارشی‌سازی و ساخت پشت‌زمینه‌ی اختصاصی دسکتاپ

یکی از سفارشی‌سازی‌های اصلی و اساسی که می‌توانید در ویندوز 10 انجام دهید، سفارشی‌سازی پشت‌زمینه‌ی دسکتاپ است. دسکتاپ ویندوز می‌تواند یک  رنگ خالص یا یک عکس را به عنوان پشت‌زمینه نمایش دهد. ویندوز 10 مجموعه‌ای از تصاویر اولیه را که می‌توان از آن‌ها به عنوان تصویر پشت‌زمینه‌ی دسکتاپ استفاده کرد در خود گنجانده است.

برای دسترسی به صفحه‌ی Background، همان‌طور که در تصویر 3-4 نمایش داده شده است کافی است بر روی فضای خالی از صفحه‌ی دسکتاپ راست‌کلیک کرده و Personalize را برگزینید.

تصویر 3-4 سفارشی‌سازی پشت‌زمینه‌ی دسکتاپ

تصاویر پیش‌فرض پشت‌زمینه در پوشه‌ی زیر ذخیره می‌گردد:

%WinDir% Web Wallpaper

که WinDir%% یک متغیر محیطی است که به پوشه‌ی محل نصب ویندوز اشاره می‌کند (C: Windows). در اکثر مواقع، این تصاویر با ابعاد 1200×1920 در دسترس هستند اما ممکن است تصاویری با ابعاد 1200×3840 مخصوص دسکتاپ‌های کشیده نیز موجود باشد. اگر تصویری با چنین سایزهایی انتخاب کنید و نمایش‌گر رایانه‌ی شما ابعاد متفاوتی داشته باشد، ویندوز به طور خودکار ابعاد تصویر را هر بار که تصویر مورد استفاده قرار می‌گیرد تغییر می‌دهد.

‌نکته:‌ بهترین تصاویر برای دسکتاپ‌های کشیده، تصاویر پاناروما هستند. این تصاویر بسیار عریض بوده و مناسب چنین دسکتاپ‌هایی هستند.

شما می‌توانید هر تصویر دیگری را نیز به عنوان تصویر پشت‌زمینه‌ی دسکتاپ انتخاب نمایید. برای این کار تصویری با ابعاد و فرمت مناسب ایجاد نمایید و آن را در محل دلخواه ذخیره کنید.

نکته: شما بایستی هر تصویر پشت‌زمینه را از نظر ابعاد آن بهینه‌سازی کنید. چرا که در غیر این صورت ویندوز هر بار این تصویر را به طور خودکار تغییر سایز می‌دهد و این موضوع می‌تواند بر کارایی سیستم تأثیر منفی بگذارد.

ویندوز 10 به شما اجازه می‌دهد سه نوع پشت‌زمینه داشته باشید:

• عکس
• رنگ‌ یک‌دست
• اسلاید

استفاده از عکس به عنوان پشت‌زمینه

شما می‌توانید با طی مراحل زیر یک تصویر را به عنوان پشت‌زمینه‌ی دسکتاپ انتخاب کنید:

1. بر روی فضای خالی از صفحه‌ی دسکتاپ راست‌کلیک کرده و Personalize را انتخاب کنید. همان‌طور که در تصویر 3-4 ملاحظه کردید، در ستون سمت چپ، Background به طور پیش‌فرض انتخاب شده است.
2. در لیست Background، اطمینان پیدا کنید Picture انتخاب شده است. سپس تصویر دلخواه خود را انتخاب نمایید یا بر روی دکمه‌ی Browse کلیک کرده و از محلی دیگر همانند پوشه‌ی Pictures یا Documents یک تصویر انتخاب کنید.
3. هنگامی که تصویری را به عنوان پشت‌زمینه قرار می‌دهید بایستی گزینه‌ی Choose a fit را جهت نحوه‌ی قرارگیری تصویر تنظیم نمایید. این نوع قرارگیری‌ها به صورت زیر هستند:
   • Fill: در این حالت پشت‌زمینه با تصویر پر می‌شود. عموماً این حالت با بزرگ‌نمایی همراه است و کناره‌های تصویر بریده می‌شود.
   • Fit: در این حالت تصویر با ابعاد صفحه نمایش سازگار شده و اصطلاحاً فیت می‌شود. از آنجایی که معمولاً ابعاد تصویر با ابعاد صفحه نمایش یکسان نیست، این گزینه انتخاب خوبی برای تصاویر و عکس‌های بزرگ محسوب می‌شود.
   • Stretch: در این حالت تصویر برای پر کردن پشت‌زمینه، کشیده می‌شود. در واقع این حالت مناسب تصاویری است که ابعاد کوچک‌تری نسبت به صفحه نمایش دارند و البته این کار با کاهش کیفیت تصویر همراه خواهد بود.
   • Tile: در این حالت تصویر آنقدر تکرار می‌شود تا پشت‌زمینه پر شود. این حالت مناسب تصاویر کوچک و آیکن‌ها است (همچنین مناسب یک تصویر یکتا برای دو صفحه نمایش، همان‌طور که در فصل ۲ در این زمینه توضیح داده شد).
   • Center: در این حالت تصویر در مرکز صفحه در پشت‌زمینه قرار می‌گیرد. محدوده‌ای که توسط تصویر پر نمی‌شود از رنگ کنونی پشت‌زمینه‌ی دسکتاپ استفاده می‌کند. بر روی Change Background Color کلیک کنید تا این رنگ را تغییر دهید.
   • Span: در این حالت به تصویر این امکان داده می‌شود تا یک دسکتاپ کشیده را به وسیله‌ی گسترش فضا از یک دسکتاپ به دیگر پر کند.

استفاده از رنگ‌های یک‌دست به عنوان پشت‌زمینه

شما می‌توانید با طی کردن مراحل زیر یک رنگ خالص یا یک‌دست را به عنوان پشت‌زمینه‌ی دسکتاپ تنظیم نمایید:

1. بر روی فضای خالی از صفحه‌ی دسکتاپ راست‌کلیک کرده و Personalize را انتخاب کنید. همان‌طور که در تصویر 3-4 ملاحظه کردید، در ستون سمت چپ، Background به طور پیش‌فرض انتخاب شده است.
2. در لیست Background، گزینه‌ی Solid color را انتخاب کنید.
3. در زیر Background colors، رنگ دلخواه پشت‌زمینه را انتخاب کنید.

استفاده از اسلایدشو به عنوان پشت‌زمینه

با یک اسلایدشو، تصویر پشت‌زمینه به طور خودکار در یک زمان‌بندی مشخص تغییر می‌کند، به عنوان مثال هر 30 دقیقه یا به طور روزانه. پیش از استفاده از اسلایدشو، شما نیازمند ایجاد یک آلبوم تصاویر که شامل تصاویر دلخواه‌تان است هستید.

آلبوم تصویر پیش‌فرض، پوشه‌ی Pictures در پوشه‌های شخصی شما است. از آنجایی که تصاویر موجود در این پوشه ممکن است ابعاد مناسبی نداشته باشند یا برای دسکتاپ بهینه نباشند، نمایش این تصاویر ممکن است بر کارایی سیستم شما تأثیر منفی بگذارد. در نتیجه برای کاهش مصرف منابع سیستم، بایستی ابعاد تصاویر را تغییر سایز داده و بهینه کرده و سپس آن‌ها را در یک پوشه‌ی جدید کپی نمایید.

نکته: ابعاد مطلوب برای دستگاه شما به تنظیمات صفحه نمایش بستگی دارد. برای چک کردن این تنظیمات بر روی Start و سپس Settings کلیک کنید. در پنجره‌ی Settings بر روی System کلیک کنید. در حالی که ستون سمت چپ، Display در حالت انتخاب است در پایین محیط اصلی پنجره، روی Advanced display settings کلیک کنید. در صفحه‌ی بعدی در قسمت Resolution شما ابعاد کنونی صفحه نمایش را ملاحظه می‌کنید، به عنوان مثال 1024×1280 یا 1200×1920. اگر یک دسکتاپ کشیده دارید و مایل به ایجاد یک پشت‌زمینه‌ی کشیده هستید، تصویر پشت‌زمینه بایستی دو برابر ابعاد صفحه نمایش باشد، به عنوان مثال اگر صفحه نمایش عرض 1920 پیکسل دارد، عرض تصویر بایستی 3840 پیکسل باشد.

برای تنظیم اسلایدشو به عنوان پشت‌زمینه مراحل زیر را طی نمایید:

1. بر روی فضای خالی از صفحه‌ی دسکتاپ راست‌کلیک کرده و Personalize را انتخاب کنید. همان‌طور که در تصویر 3-4 ملاحظه کردید، در ستون سمت چپ، Background به طور پیش‌فرض انتخاب شده است.
2. در لیست Background، گزینه‌ی Slideshow را انتخاب کنید (مشابه با تصویر 3-5).
3. به طور پیش‌فرض، پوشه‌ی Pictures به عنوان منبع آلبوم اسلایدشوها تنظیم شده است. برای انتخاب یک منبع دیگر، بر روی دکمه‌‌‌ی Browse کلیک کرده و  پوشه‌ی دلخواه حاوی تصاویر را انتخاب کنید.
   نکته: اگر دسترسی Administrator به دستگاه را دارا هستید می‌توانید پوشه‌ی تصاویر پشت‌زمینه‌ی ویندوز را به عنوان منبع تنظیم کنید (C:WindowsWeb).
4. با استفاده از Change picture every تنظیم نمایید هر تصویر پس از چه مدت زمانی تغییر کند، هر 30 دقیقه، هر ساعت، هر 6 ساعت یا هر روز.
5. اگر مایلید تصاویر به طور تصادفی تغییر کنند می‌توانید گزینه‌ی Shuffle را فعال نمایید.
6. همچنین بایستی نوع قرارگیری تصویر در پشت‌زمینه را نیز در قسمت Choose a fit تنظیم نمایید. گزینه‌های موجود در این لیست کمی پیش‌تر در قسمت «استفاده از عکس به عنوان پشت‌زمینه»  توضیح داده شد.

تصویر 3-5 زمان‌بندی اسلایدشو به عنوان پشت‌زمینه

در جلسه‌ی بعدی مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان در ادامه‌ی فصل سوم، به نحوه‌ی سفارشی‌سازی صفحه‌ی قفل خواهیم پرداخت.

Kasra

کسری مقبلی؛ موسس و مدیر ارشد اجرایی ترفندستان. علاقه‌مند به فناوری و ترفندهای فناوری!

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
ترفندستان مرجع ترفندهای فناوریمرجع ترفند ویندوز ، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی ترفندستان مرجع ترفندهای فناوری مرجع ترفند ویندوز ، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی

جلسه‌ی ششم مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان

[ad_1]

سفارشی‌سازی منوی Start

دکمه‌ی Start دسترسی به منوی سیستم رایانه را امکان‌پذیر می‌کند. برای باز کردن منوی Start می‌توانید به آسانی بر روی دکمه‌ی Start کلیک کنید. همچنین با استفاده از کلید ویندوز و یا کلیدهای ترکیبی Ctrl+Esc نیز می‌توانید منوی Start را نمایان کنید.

همان‌طور که احتمالاً می‌دانید، با استفاده از منوی Start قادر به اجرای اپلیکیشن‌ها، باز نمودن پوشه‌‌ها، جستجوی رایانه، دریافت کمک و... خواهید بود. چیزی که احتمالاً نمی‌دانید این اسـت که چگونه منوی Start را سفارشی کنید تا آن‌طور که می‌خواهید کار کند.

نکته: برای اجرای سریع برنامه‌های نصب‌شده، ابزارهای سیستمی و یا دسترسی به تنظیمات سیستم از جستجو استفاده کنید. کافی اسـت نام برنامه، ابزار یا گزینه را در جعبه‌ی جستجو وارد نمایید. نتایج مربوط به برنامه‌ها، ابزارهای سیستمی و تنظیمات سیستم پیش از دیگر نتایج نمایش داده می‌شوند.

به طور پیش‌فرض، منوی Start مشابه با مثالی اسـت که در تصویر 2-5 نمایش داده شده اسـت. دو ستون وجود دارد که تنظیمات و گزینه‌ها در سمت چپ و اپ‌ها در سمت راست قرار دارند. در گوشه‌ی پایین سمت چپ، به این سه گزینه توجه کنید:

• File Explorer
• Settings
• All apps

تصویر 2-5 استفاده‌ی بهتر از منوی Start با سفارشی‌سازی آن

File Explorer و Settings دو گزینه‌ از چندین گزینه‌ای هستند که می‌توانند در این محدوده از منوی Start نمایش پیدا کنند. مادامی که این گزینه‌ها به طور پیش‌فرض فعال هستند، دیگر گزینه‌ها از قبیل Music ،Downloads ،Documents و Pictures غیرفعال خواهند بود. برای کنترل این گزینه‌های نمایش داده شده، مراحل زیر را طی نمایید:

1. بر روی Start و سپس Settings کلیک نمایید. در پنجره‌ی Settings، بر روی Personalization کلیک کنید.
2. در صفحه‌ی Personalization، از ستون سمت چپ، Start را انتخاب کنید.
3. در محدوده‌ی اصلی صفحه، روی لینک Choose Which Folders Appear on Start کلیک نمایید. همان‌طور که در تصویر 2-6 ملاحظه می‌کنید این کار باعث باز شدن صفحه‌ی Choose Which Folders Appear on Start خواهد شد.
4. گزینه‌های دلخواه خود را با کلیک بر روی سوئیچ OnOff مرتبط با هر کدام فعال یا غیرفعال کنید. به عنوان مثال اگر سوئیچ Music بر روی Off قرار گرفته اسـت، با کلیک بر روی سوئیچ زیر آن، وضعیت آن را به On تغییر دهید.

تصویر 2-6 فعال یا غیرفعال کردن پوشه‌ها در منوی Start

به یاد داشته باشید که All apps گزینه‌ای نیست که بتوانید آن را غیرفعال کنید. اگر بر روی All apps کلیک کنید لیستی از تمامی اپ‌های نصب‌شده بر روی دستگاه را در ستون سمت چپ منوی Start مشاهده خواهید کرد.

داخل لیست موجود در All apps، پوشه‌هایی شامل ابزارهای مرتبط را مشاهده خواهید کرد. این پوشه‌ها شامل Windows Administrative Tools ،Windows Accessories ،Windows System و... می‌باشد. بر روی هر پوشه کلیک کنید تا محتوای درون آن را مشاهده کنید.

سنجاق کردن اپ‌ها و استفاده از حالت تمام‌صفحه

شما می‌توانید با طی کردن مراحل زیر یک اپ را منوی Start سنجاق کنید:

• در منوی Start روی All apps کلیک کنید و اپ مورد نظر را داخل لیست بیابید.
• درون لیست روی اپ راست‌کلیک کنید و Pin to Start را انتخاب کنید.

نکته: گاهی برنامه‌ای که قصد سنجاق کردن آن به منوی Start را دارید از طریق منوی Start قابل دسترسی نیست. در این مواقع، فایل اجرایی اپلیکیشن (exe.) را در File Explorer بیابید. سپس روی این فایل راست‌کلیک کنید و Pin to Start را انتخاب نمایید.

به طور پیش‌فرض همان‌طور که در تصویر 2-7 مشخص اسـت، اپ‌های سنجاق‌شده به بخش سومی در زیر بخش‌های Life At a Glance و Play And Explore اضافه می‌شوند. شما می‌توانید لیست اپ‌ها را با سنجاق کردن آیتم‌ها به منوی Start، تغییر اندازه‌ی آن‌ها، ساخت بخش‌های جدید و... شخصی‌سازی کنید. نخستین نکته‌ای که نیاز به فراگیری آن دارید هنر ساخت بخش‌ها اسـت.

به عنوان یک جای‌گزین برای منوی Start، می‌توانید از صفحه‌ی Start در حالت تمام‌صفحه استفاده کنید، مطابق با آن‌چه که در ویندوز 8 وجود داشت. در حالت تمام‌صفحه، آیتم‌ها در ستون سمت چپ تا زمانی که بر روی یکی از دکمه‌های دردسترس کلیک نکنید مخفی خواهند ماند. با کلیک بر روی دکمه‌ی موجود در گوشه‌ی بالای سمت چپ صفحه، نوار کناری استاندارد و گزینه‌های درون آن نمایش داده می‌شوند.
 

تصویر 2-7 سنجاق کردن اپ‌ها به منوی Start برای دسترسی سریع‌تر

برای فعال‌ یا غیرفعال کردن حالت تمام‌صفحه‌ی منوی Start مراحل زیر را طی نمایید:

• بر روی Start و سپس Settings کلیک کنید. در پنجره‌ی Settings بر روی Personalization کلیک نمایید.
• در صفحه‌ی Personalization، از ستون سمت چپ بر روی Start کلیک کنید.
• حالت تمام‌صفحه را با کلیک بر روی سوئیچ On/Off مرتبط با آن فعال یا غیرفعال کنید.

ساخت بخش‌ها

همان‌طور که اشاره شد، هنگامی که اپ‌ها را به منوی Start سنجاق می‌کنید، به طور پیش‌فرض به بخش جدیدی اضافه می‌شوند. ویندوز 10 به شما اجازه می‌دهد تا به تعداد دلخواه خود در منوی Start بخش جدید اضافه کنید. برای ساخت یک بخش جدید کافی اسـت یک کاشی را توسط ماوس بگیرید و به یک محدوده‌ی خالی بکشید. با این کار، ویندوز محدوده را هایلایت می‌کند تا متوجه شوید بخش جدیدی ایجاد می‌گردد.

همانند بخش‌های پیش‌فرض، هر بخش جدید نیز قابل نام‌گذاری اسـت. برای نام‌گذاری یک بخش مراحل زیر را طی کنید:

• نشان‌گر ماوس را به محدوده‌ی خالی بالای بخش ببرید تا Name group نمایان شود. سپس بر روی آن کلیک کنید (در نمایشگر لمسی کافی اسـت این محدوده را لمس نمایید).
• اکنون نشان‌گر ماوس به مکان‌نمای تایپ تغییر حالت می‌دهد. تیتر دلخواه خود را وارد نمایید و سپس Enter بزنید یا هر جای دیگری کلیک کنید.

اگر مایلید که اپ‌هایی که سنجاق کرده‌اید در یکی از دو محدوده‌‌ی استاندارد نمایش داده شود، کافی اسـت اپ مورد نظر را توسط ماوس بگیرید و آن را بکشید و در محدوده‌ی بخش مورد نظر رها کنید. ویندوز 10 به طور خودکار ابعاد بخش را با توجه به اضافه شدن یا کم شدن کاشی‌ها تنظیم می‌کند. با استفاده از این تکنیک کشیدن و رها کردن می‌توانید کاشی‌ها را از یک بخش به بخش دیگر منتقل کنید.

تغییر اندازه و سازمان‌دهی مجدد کاشی‌ها

اغلب پس از جابه‌جا کردن کاشی‌ها نیازمند این خواهید شد که ابعاد کاشی‌ها را بهینه کنید. برای تغییر اندازه‌ی یک کاشی، بر روی آن راست‌کلیک کرده و از منوی Resize ابعاد مورد نظر را انتخاب کنید. کاشی‌های استاندارد می‌توانند یکی از دو اندازه‌ی Small (کوچک) و Medium (متوسط) را داشته باشند. کاشی‌های زنده که توانایی نمایش محتوای زنده را دارند از این ابعاد پشتیبانی می‌کنند:

• Small (کوچک) - 70×70 پیکسل - چهار کاشی کوچک، یک کاشی متوسط را تشکیل می‌دهند
• Medium (متوسط) - 150×150 پیکسل - ابعاد استاندارد کاشی
• Wide (عریض) - 310×150 پیکسل - یک کاشی عریض برابر با دو کاشی متوسط اسـت
• Large (بزرگ) - 310×310 پیکسل - یک کاشی بزرگ، اندازه‌ای برابر با 4 کاشی متوسط دارد

مثالی را در تصویر 2-8 مشاهده می‌کنید. اندازه‌ی پیش‌فرض کاشی متوسط اسـت که اندازه‌ی بلوک استاندارد اسـت.

تصویر 2-8 با تعیین اندازه‌ی کاشی‌ها فضای منوی Start را شخصی‌سازی کنید

سفارشی‌سازی لیست‌های Most used و Recently added

در منوی Start، اپ‌هایی که بیش از همه اجرا شده‌اند در ستون سمت چپ در قسمت Most used و اپ‌هایی که اخیراً اجرا شده‌اند در قسمت Recently added نمایش داده می‌شوند. برای حذف یک اپ از این دو لیست کافی اسـت روی آن راست‌کلیک کنید و از منوی More بر روی Don’t Show In This List کلیک کنید. البته این کار مانع از این نمی‌شود که این اپ بعداً مجدد در این لیست پدیدار نشود.

شما می‌توانید این دو لیست را به طی کردن مراحل زیر کاملاً غیرفعال کنید:

• بر روی Start و سپس Settings کلیک کنید.
• در پنجره‌ی Settings بر روی Personalization کلیک کنید. در صفحه‌ی Personalization، از ستون سمت چپ بر روی Start کلیک نمایید. چیزی که مشاهده خواهید کرد را در تصویر 2-9 ملاحظه می‌کنید.
• لیست اپلیکیشن‌ها با بیش‌ترین اجرا را با کلیک بر روی سوئیچ On/Off مرتبط با Show most used apps فعال یا غیرفعال کنید.
• لیست اپلیکیشن‌های اخیراً اجراشده را با کلیک بر روی سوئیچ On/Off مرتبط با Show recently added apps فعال یا غیرفعال کنید.

تصویر 2-9 استفاده از تنظیمات Personalization برای سفارشی‌سازی Start

در جلسه‌ی بعدی مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان در ادامه‌ی مباحث فصل دوم، به بررسی نحوه‌ی سفارشی‌سازی Taskbar خواهیم پرداخت.

Kasra

کسری مقبلی؛ موسس و مدیر ارشد اجرایی ترفندستان. علاقه‌مند به فناوری و ترفندهای فناوری!

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط


کلماتی برای این موضوع
ترفندستان مرجع ترفندهای فناوریمرجع ترفند ویندوز ، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی

جلسه‌ی هفتم مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان

[ad_1]

سفارشی‌سازی Taskbar

با استفاده از نوار وظیفه یا Taskbar می‌توانید به مدیریت اپ‌ها و پنجره‌های باز بپردازید. Taskbar آیتم‌های سنجاق‌شده و باز را نمایش می‌دهد که این موضوع امکان دسترسی سریع‌تر به آیتم‌های باز و همچنین اجرای اپلیکیشن‌ها را فراهم می‌سازد.

تعیین محل قرارگیری Taskbar

به‌ طور پیش‌فرض، Taskbar همواره در امتداد پایین دسکتاپ در مانیتور اصلی قرار دارد. اگر مایلید که آن را به مکان دیگری منتقل کنید ابتدا بایستی اطمینان پیدا کنید که Taskbar در وضعیت Lock (قفل) قرار ندارد. بدین منظور روی فضای خالی از Taskbar راست‌کلیک کنید تا همان‌طور که در تصویر 2-10 ملاحظه می‌کنید گزینه‌های مربوط به Taskbar نمایش داده شوند.
 

تصویر 2-10 استفاده از گزینه‌های Taskbar برای کنترل تنظیمات پایه

نکته: اگر از ویندوز 10 بر روی تبلت استفاده می‌کنید، برای یادگیری جزئیات نحوه‌ی تغییر کار Taskbar در حالت تبلت، بخش «ورود به حالت تبلت و خروج از آن» در فصل اول مدرسه‌ی فناوری ترفندستان را مطالعه نمایید.

وجود یک تیک در کنار گزینه‌ی Lock the taskbar نشان‌گر این اســت که نوار وظیفه در حالت قفل قرار دارد و امکان جابه‌جایی آن نیست. برای خارج کردن آن از حالت قفل، بعد از راست‌کلیک بر روی Taskbar، با کلیک بر روی این گزینه، تیک کنار آن را بردارید.

بعد از این که نوار وظیفه را از حالت قفل خارج کردید، می‌توانید با کلیک بر روی Taskbar و کشیدن آن، محل جدیدی برای Taskbar خود در نظر بگیرید. شما می‌توانید:

• نوار وظیفه را به سمت چپ یا راست صفحه بکشید تا در سمت چپ یا راست دسکتاپ اصلی قرار بگیرد. یا آن را به سمت بالای صفحه بکشید تا در بالای دسکتاپ اصلی جای بگیرد.
• Taskbar را به محلی در مانیتور دیگرتان منتقل کنید. کافی اســت نوار را به دلخواه به چپ، راست، پایین و یا بالای دسکتاپ کشیده‌شده بکشید.

بعد از جابه‌جایی Taskbar به محل جدید بایستی آن را قفل کنید تا از جابه‌جایی تصادفی آن جلوگیری کنید. برای این کار بر روی فضای خالی از Taskabr راست‌کلیک کرده و گزینه‌‌ی Lock the taskbar را انتخاب کنید. وجود یک تیک در کنار آن بیان‌گر این اســت که نوار وظیفه قفل شده اســت.

نکته: در دسکتاپ‌های کشیده‌شده، شما دسکتاپی ایجاد می‌کنید که در امتداد چند نمایش‌گر کشیده شده اســت، مانند زمانی که رایانه‌ی شما دارای دو مانیتور اســت و Taskbar تنها در مانیتور اصلی نمایش داده می‌شود. اگر مایلید که Taskbar در مانیتورهای اول و دوم نمایش داده شود مراحل زیر را دنبال نمایید:

1. ابتدا بر روی Start و سپس Settings کلیک کنید.
2. در پنجره‌ی Settings بر روی System کلیک کنید. در صفحه‌ی System نیز بر روی Multitasking کلیک نمایید.
3. در محدوده‌ی اصلی صفحه، در زیر قسمت Virtual desktops، گزینه‌ی On the taskbar, show windows that are open on را بر روی All desktops تنظیم کنید.

سفارشی‌سازی ظاهر Taskbar

شما می‌توانید Taskbar را به روش‌های گوناگون سفارشی‌سازی کنید. نخستین راه راست‌کلیک بر روی فضای خالی از Taskbar و استفاده از گزینه‌های موجود اســت:

• Show Task View button: کنترل نمایش دکمه‌ی Task View در Taskbar. اگر تیک کنار این گزینه را بردارید، دکمه‌ی Task View مخفی می‌شود و دیگر قادر به استفاده از آن جهت حذف، اضافه یا جابه‌جایی دسکتاپ‌ها نخواهید بود.
• Toolbars: کنترل نمایش نوار ابزارهایی که می‌توانند به دسکتاپ اضافه شوند. نوار ابزارهای استاندارد شامل Links ،Address و Desktop هستند. شما همچنین می‌توانید با انتخاب New toolbar یک پوشه‌ی جهت اضافه شدن به عنوان نوار ابزار را اضافه کنید.

شما می‌توانید دیگر موارد مرتبط با Taskbar را همان‌طور که در تصویر 2-11 نمایان اســت، با استفاده از پنجره‌ی Taskbar And Start Menu Properties سفارشی‌سازی کنید. برای دسترسی به این پنجره بر روی فضای خالی از نوار راست‌کلیک کنید و Properties را انتخاب کنید. پس از تغییر تنظیمات و گزینه‌ها با کلیک بر روی دکمه‌ی OK، تغییرات را ذخیره نمایید.
 

تصویر 2-11 استفاده از پنجره‌ی Properties برای سفارشی‌سازی ظاهر Taskbar

گزینه‌های دردسترس بدین شرح هستند:

• Lock the taskbar: قفل کردن نوار وظیفه در جای خود برای جلوگیری از جابه‌جایی یا تغییر اندازه‌ی تصادفی. شما بایستی برای جابه‌جایی یا تغییر اندازه‌ی Taskbar تیک این گزینه را بردارید.
• Auto-hide the taskbar: مخفی کردن نوار وظیفه هنگامی که از آن استفاده نمی‌کنید و نمایش آن تنها زمانی که نشان‌گر ماوس را بر روی محدوده‌ی آن قرار داده‌اید. با غیرفعال کردن این گزینه، نوار وظیفه همواره نمایش داده می‌شود.
  نکته: اگر Taskbar در حالت مخفی اســت و محل قرارگیری آن را فراموش کرده‌اید، می‌توانید با فشردن کلید ویندوز بر روی صفحه‌کلید، سریعاً Taskbar و منوی Start را فراخوانی کنید.
• Use small taskbar buttons: کاهش ابعاد دکمه‌های Taskbar که باعث ایجاد فضای بیش‌تر برای قرارگیری دکمه‌های بیش‌تر می‌شود. در صفحات نمایش کوچک این گزینه کاربرد بیشتری دارد.
• Taskbar location on screen: تعیین محل قرارگیری Taskbar بر روی صفحه نمایش. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد می‌توان نوار وظیفه را به صورت دستی نیز در حالت قفل نبودن جا‌به‌جا کرد.
• Taskbar buttons: انتخاب نحوه‌ی نمایش دکمه‌‌های Taskbar:
  • Always combine, hide labels: اگر چندین پنجره از یک اپلیکیشن باز باشد، تمامی این پنجره‌ها در یک دکمه ادغام می‌گردند. در این حالت تنها آیکن نمایش داده می‌شود و عنوان آن مخفی می‌گردد. در این حالت در فضای خالی بیش‌ترین صرفه‌جویی انجام می‌گیرد.
  • Combine when taskbar is full: تنها زمانی که Taskbar پر اســت ادغام آیتم‌های مشابه انجام می‌گیرد.
  • Never combine: ادغام آیتم‌های مشابه هرگز انجام نمی‌گیرد.

سنجاق برنامه‌ها به Taskbar

شما می‌توانید آیتم‌هایی که زیاد با آن‌ها سروکار دارید را به نوار وظیفه سنجاق کنید. سنجاق یک آیتم به Taskbar، باعث ایجاد میان‌بری می‌شود که دسترسی سریع‌تر به یک برنامه، پوشه یا پنجره را امکان‌پذیر می‌سازد.

سنجاق یک آیتم آسان اســت. اگر نام برنامه را می‌دانید کافی اســت نام آن را در جعبه‌ی جستجو وارد کنید. هنگامی که نام برنامه را در لیست نتایج دیدید، بر روی آن راست‌کلیک کرده و Pin to taskbar را انتخاب نمایید. اکنون هنگامی که نیازمند دسترسی به برنامه هستید کافی اســت بر روی آیکن سنجاق‌شده در Taskbar کلیک کنید.

راه دیگری که برای یافتن آیتم‌ها جهت سنجاق آن‌ها به Taskbar وجود دارد باز کردن منوی Start و کلیک بر روی دکمه‌ی All apps اســت. هنگامی که برنامه‌ای که قصد سنجاق کردن آن را دارید را یافتید، بر روی آن راست‌کلیک کرده و از منوی More بر روی Pin to taskbar کلیک کنید.

برای حذف یک آیتم سنجاق‌شده از نوار وظیفه، بر روی آیکن آن راست‌کلیک کرده و Unpin from taskbar را انتخاب کنید. این کار موجب حذف این سنجاق خواهد شد.

شما می‌توانید چینش دکمه‌های مربوط به آیتم‌های باز و سنجاق‌شده را نیز تغییر دهید. برای این کار کافی اســت بر روی دکمه کلیک کرده و آن را به سمت چپ یا راست در محل دلخواه خود بکشید.

هنگامی که دکمه‌ها در نوار وظیفه در حالت ادغام‌شده قرار گرفته‌اند، کلیک بر روی یک آیتم با چند پنجره، پیش‌نمایش کوچکی از این پنجره‌های باز را نمایان خواهد کرد. قرار گرفتن نشان‌گر ماوس بر روی هر پیش‌نمایش، موجب نمایش پنجره در ابعاد بزرگ خواهد شد و با کلیک بر روی آن نیز پنجره فراخوانی می‌گردد. به عنوان مثال اگر شما سه پوشه در File Explorer باز کنید، این سه پنجره در یک دکمه با هم‌دیگر ادغام می‌شوند. با قرار گرفتن نشان‌گر ماوس روی این دکمه، پیش‌نمایشی از محتویات سه پوشه را ملاحظه خواهید کرد.

دکمه‌های Taskbar، بستن پنجره‌ها را نیز آسان می‌کنند. برای بستن یک پنجره، خواه ادغام‌شده باشد یا خیر، نشان‌گر ماوس را بر روی دکمه‌ی مربوط به آن ببرید. با نمایش تصویر پیش‌نمایش، نشان‌گر ماوس را بر روی آن برده و با ظاهر شدن دکمه‌ی ضرب‌در، روی آن کلیک کنید.

استفاده از Alt+Tab و لیست‌های پرش

کلید ترکیبی Alt+Tab و همچنین لیست‌های پرش از قابلیت‌های قدرتمند ویندوز هستند. چرا که اجازه‌ی دسترسی سریع به آیتم‌هایی که با آن‌ها کار می‌کنید را برای شما فراهم می‌کنند.

با فشردن هم‌زمان کلیدهای Alt+Tab، امکان جابه‌جایی آسان میان پنجره‌های باز در ویندوز فراهم می‌شود. این ظاهر که به Flip View معروف اســت در تصویر 2-12 نمایش داده شده اســت. Flip View شامل پیش‌نمایش زنده‌ای از تمامی پنجره‌های باز اســت که به طور مداوم جهت نمایش وضعیت کنونی به‌روز می‌شوند. شما می‌توانید از Flip View به روش‌های گوناگون استفاده کنید. چند تکنیک آن در زیر توضیح داده شده اســت:

• کلیدهای Alt+Tab را فشار دهید و سپس کلید Alt را نگه دارید تا Flip View باز بماند.
• مادامی که کلید Alt را نگه داشته‌اید کلید Tab را فشار دهید تا میان پنجره‌ها بچرخید.
• کلید Alt را رها کنید تا پنجره‌ای که در حالت انتخاب اســت نمایش داده شود.
• برای باز کردن یک پنجره می‌توانید توسط ماوس بر روی آن کلیک کنید.

تصویر 2-12 استفاده از Flip View

به طور پیش‌فرض، Flip View تنها پنجره‌های باز دسکتاپ فعال را نمایش می‌دهد. اگر به طور هم‌زمان از چند دسکتاپ استفاده می‌کنید حتماً مایل هستید تا Flip View پنجره‌‌های باز تمامی دسکتاپ‌ها را نمایش دهد. بدین منظور:

1. بر روی Start و سپس Settings کلیک کنید.
2. در پنجره‌ی Settings بر روی System کلیک نمایید. در صفحه‌ی System، روی Multitasking کلیک کنید.
3. در محدوده‌ی اصلی صفحه، در زیر قسمت Virtual Desktops، گزینه‌ی Pressing Alt+Tab shows windows that are open on را بر روی All desktops تنظیم نمایید.

لیست پرش یا Jump List، بعد از راست‌کلیک بر روی یک آیتم موجود در Taskbar نمایش داده می‌شود. هنگامی که یک لیست پرش نمایش داده می‌شود، می‌توانید یک فایل را برای باز شدن انتخاب کنید و یا دستوری با یک کلیک اجرا شود.

بسیاری از اپلیکیشن‌‌ها آیتم‌های اخیراً استفاده‌شده یا آیتم‌های بیش‌تر استفاده‌شده را نمایش می‌دهند. برخی از اپلیکیشن‌ها دارای یک لیست پرش پیشرفته‌تر هستند که اجازه‌ی انجام یک وظیفه در محیط اپلیکیشن را به شما می‌دهند.

ویندوز 10 به شما اجازه می‌دهید که بتوانید آیتم‌ها را نیز به لیست‌های پرش سنجاق کنید. برای این کار کافی اســت یک آیتم مرتبط به یک برنامه‌ را توسط ماوس بگیرید و آن را روی دکمه‌ی برنامه در Taskbar بکشید و با نمایش گزینه‌ی Pin to آن را رها کنید. با این کار این آیتم با راست‌کلیک بر روی دکمه در Taskbar در محدوده‌ی Pinned به چشم می‌خورد و از این پس به آسانی در دسترس اســت. به عنوان مثال بعد از سنجاق کردن Microsoft Word به Taskbar مایلید که فایل‌‌هایی که زیاد با آن‌ها سروکار دارید را به لیست پرش Word سنجاق کنید. برای این کار فایل را در File Explorer بیابید، آن را توسط ماوس بگیرید و روی دکمه‌ی سنجاق‌شده‌ی Word در Taskbar رها کنید.

در جلسه‌ی بعدی مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان با آغاز مباحث فصل سوم، به بررسی نحوه‌ی شخصی‌سازی ظاهر ویندوز 10 خواهیم پرداخت.

Kasra

کسری مقبلی؛ موسس و مدیر ارشد اجرایی ترفندستان. علاقه‌مند به فناوری و ترفندهای فناوری!

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط

21 ژوئن 2016 ... فصل سوم: شخصیسازی ظاهر ویندوز 10 شما میتوانید ویندوز 10 را با شخصیسازی ظاهر آن بیش از پیش مختص خود کنید. ...,مرجع ترفند ویندوز 10، ...10 ژوئن 2016 ... ادامهی فصل دوم: سفارشیسازی رابط کاربری ویندوز 10 سفارشیسازی Taskbar با استفاده از نوار وظیفه یا Taskbar میتوانید به مدیریت اپها و ...,مرجع ...6 ا کتبر 2015 ... ادامهی فصل دوم: سفارشیسازی رابط کاربری ویندوز 10 گسترش فضای ... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...24 ژوئن 2016 ... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 2 هفته گذشته 0 جلسهی ششم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 2 هفته گذشته 0 جلسهی پنجم مدرسهی ویندوز 10 ...22 ژوئن 2016 ... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 1 هفته گذشته 0 جلسهی ششم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 2 هفته گذشته 0 جلسهی پنجم مدرسهی ویندوز 10 ...مرجع ترفند ویندوز 10، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی. ... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان. 4 ماه گذشته 0. جلسهی ششم ...10 ترفند در Task Manager ویندوز 10 که بلد نیستید! آرشیو ماهانه. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 .... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان. 4 ماه گذشته 0. جلسهی ششم ...ترفندستان - مرجع ترفندهای فناوری. ورودعضویت · صفحه ... 10 ترفند در Task Manager ویندوز 10 که بلد نیستید! .... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان.ترفندستان - مرجع ترفندهای فناوری .... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان .... با عضویت در خبرنامهی سایت، جدیدترین ترفندها، نقد و بررسیها و مطالب مدرسه ...ترفندستان - مرجع ترفندهای فناوری .... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان .... با عضویت در خبرنامهی سایت، جدیدترین ترفندها، نقد و بررسیها و مطالب مدرسه ...

کلماتی برای این موضوع
ترفندستان مرجع ترفندهای فناوریمرجع ترفند ویندوز ، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی

جلسه‌ی هشتم مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان

[ad_1]

شما می‌توانید ویندوز 10 را با شخصی‌سازی ظاهر آن بیش از پیش مختص خود کنید. از بهینه‌سازی رنگ‌های پنجره‌ها گرفته تا انتخاب پس‌زمینه‌ی دسکتاپ، اسکرین سیورها، صداها، نشان‌گرهای ماوس، تم‌ها و تنظیمات نمایش. شما می‌توانید ویندوز 10 را به شیوه‌های مختلف شخصی‌سازی کنید. گشت‌وگذار میان این حجم از گزینه‌ها و تنظیمات ممکن اسـت دارای نکات مختلفی باشد، به ویژه اگر قصد داشته باشید با حفظ بهترین زیبایی و راحتی، از کارایی بالایی هم بهره‌مند باشید.

عوامل زیادی می‌توانند بر کارایی و زیبایی رایانه‌ی شما تأثیرگذار باشند، از تجهیزات سخت‌افزاری گرفته تا کنترل حساب کاربری. با اعمال تعادلی مناسب در تنظیمات شخصی‌سازی می‌توانید به توازن میان کارایی و زیبایی دست پیدا کنید. تنظیماتی که در رابطه با شخصی‌سازی ویندوز اعمال می‌کنید به طور گسترده‌ای بیان‌گر کیفیت تجربه‌ی شما در این زمینه اسـت.

از میان قابلیت‌های متعدد کارایی و زیبایی که به یک‌دیگر مرتبط هم هستند، شما بایستی بیشترین کنترل را بر موارد زیر داشته باشید:

• رابط کاربری پایه و کنترل حساب کاربری
• پس‌زمینه، اسکرین سیورها و تم‌های دسکتاپ
• تنظیمات شخصی حساب کاربری

در این فصل از مدرسه‌ی فناوری ترفندستان، نحوه‌ی بهینه‌سازی این قابلیت‌ها را با حفظ تعادل میان کارایی و زیبایی خواهید آموخت.

سفارشی‌سازی رابط کاربری پایه

ویندوز دارای شمار زیادی امکانات رابط کاربری قابل سفارشی‌سازی اسـت. شما می‌توانید تنظیمات کنترل پنل، تأییدیه‌ها و... را سفارشی‌سازی کنید. در این بخش به نحوه‌ی چگونگی این کار خواهیم پرداخت.

شخصی‌سازی Control Panel

کنترل پنل دسترسی سریع به ابزارها و وظایف مهم سیستم را فراهم می‌کند. شما می‌توانید کنترل پنل را از طریق File Explorer و با کلیک بر روی فلش موجود در نوار آدرس و انتخاب Control Panel، فراخوانی کنید (تصویر 3-1).

تصویر 3-1 فراخوانی Control Panel با کلیک بر روی فلش موجود در نوار آدرس

نکته: آیا می‌دانید Control Panel در واقع یک پنل قابل مشاهده در File Explorer محسوب می‌شود؟ This PC ،Network ،Libraries و دیگر پنل‌های قابل مشاهده نیز از طریق نوار آدرس در دسترس هستند و هنگامی که در حال مشاهده‌ی هر یک از آن‌ها هستید می‌توانید به آسانی از طریق نوار آدرس میان آن‌ها جابه‌جا شوید.

کنترل پنل به چند شکل قابل مشاهده اسـت. شما می‌توانید نحوه‌ی نمایش کنترل پنل را از طریق گزینه‌های موجود در View by تغییر دهید. حالت نمایش Category که با انتخاب گزینه‌ی Category در لیست View by قابل دسترسی اسـت، ابزارهای سیستمی را بر اساس دسته‌بندی موضوعی، نام ابزار و وظایف کلیدی نمایش می‌دهد. همچنین تمامی آیتم‌های کنترل پنل با انتخاب Large Icons و Small Icons در لیست View by با دو اندازه‌ی بزرگ و کوچک و به ترتیب حروف الفبا قابل مشاهده هستند.

در حالت Category، تمامی ابزارها و وظایف همانند گزینه‌ها و برنامه‌های منوی Start با یک کلیک قابل دسترس هستند. ممکن اسـت مایل باشید تمامی فایل‌ها، تصاویر و... را نیز با یک کلیک باز نمایید. این کار موجب خواهد شد همواره از تک‌کلیک به جای دوبارکلیک در همه‌ جای ویندوز استفاده کنید.

هنگامی که حالت تک‌کلیک را فعال کرده‌اید، کافی اسـت نشان‌گر ماوس را بر روی آیتم انتخابی ببرید و یک کلیک کنید تا آن را باز کنید. برای فعال‌سازی تک‌کلیک این مراحل را طی نمایید:

1. در Control Panel بر روی Appearance And Personalization کلیک کنید.
2. در زیر قسمت File Explorer Options بر روی Specify single- or double-click to open کلیک نمایید.
3. در پنجره‌ی File Explorer Options، در تب General، تیک گزینه‌ی Single-click to open an item (point to select) را فعال نمایید و روی دکمه‌ی OK کلیک کنید.

بهینه‌سازی تأییدیه‌های کنترل

در فصل 1، به معرفی حساب‌های کاربری دامنه و محلی پرداختیم که هر دوی آن‌ها می‌توانستند به اینترنت متصل شوند. هنگامی که شما با یک حساب محلی در حال کار هستید، این حساب می‌تواند یک حساب کاربری استاندارد باشد یا یک حساب کاربری مدیر.

حساب‌های استاندارد می‌توانند کلیه وظایف عمومی رایانه را انجام دهند. وظایفی همانند اجرای برنامه‌ها، باز کردن فایل‌ها، ساخت پوشه‌ها و به طور کلی کلیه‌ی فعالیت‌هایی که حساب‌های کاربری دیگر و یا امنیت رایانه را تحت تأثیر قرار نمی‌دهند. از طرف دیگر، حساب‌های مدیر، دارای دسترسی کامل به رایانه هستند و می‌توانند تغییراتی که بر کاربران دیگر و یا بر امنیت رایانه تأثیر می‌گذارند را انجام دهند.

در ویندوز 10، بی‌توجه به این‌ که شما به عنوان یک کاربر استاندارد یا مدیر وارد شده‌اید، با تأییدیه‌ی User Account Control (UAC) روبه‌رو خواهید شد. به طور پیش‌فرض این تأییدیه هنگامی که اپلیکیشن‌های خاص یا برنامه‌هایی که قصد ایجاد تغییر در رایانه را دارند را اجرا می‌کنید پدیدار می‌شود. UAC مجموعه‌ای از امکانات اسـت که برای کمک به محافظت از رایانه‌ی شما در برابر برنامه‌های مشکوک و با هدف افزایش امنیت طراحی شده اسـت.

به طور کلی، هنگامی که شما به عنوان یک حساب استاندارد وارد شده‌اید، برای ارائه‌ی اعتبارات مدیریتی مورد پرسش قرار خواهید گرفت. در بیش‌تر رایانه‌های شخصی یا اداری کوچک، هر حساب مدیر رایانه‌ی محلی در پنجره‌ی تأییدیه با نام خود لیست خواهد شد، شما بایستی بر روی حساب مورد نظر کلیک کرده،‌ رمز حساب را وارد نموده و بر روی OK کلیک کنید. اگر وارد یک حساب دامنه شده باشید، تأییدیه، پنجره‌ای شامل نام کاربری و رمز عبور را نمایش می‌دهد. در این حالت بایستی نام کاربری حساب مدیر و رمز آن را وارد کرده و روی OK کلیک نمایید.

هنگامی که با حساب مدیر وارد شدید، برای تأیید ادامه‌ی عملیات، پنجره‌ی تأییدیه نمایش داده خواهد شد. تأییدیه بی‌توجه به این که شما به یک دامنه متصل هستید نیز نمایش داده می‌شود و برای ادامه بایستی روی OK کلیک کنید.

ویندوز 10 پیش از نمایش پنجره‌ی تأییدیه، فعالیت‌های گوناگونی انجام می‌دهد، اما تنها یک چیز اسـت که شما باید بدانید: پیش از نمایش پنجره‌ی تأییدیه، ویندوز به یک دسکتاپ ایزوله و امن سوئیچ می‌کند که این موضوع از آماده‌سازی مجوزهای مورد نیاز اپلیکیشن‌ها یا دیگر فرآیندها جلوگیری می‌کند.

نکته: تنها خود تأییدیه بروی یک دسکتاپ امن اجرا می‌شود. دیگر برنامه‌ها و فرآیندهای در حال اجرا به ادامه‌ی کار خود در دسکتاپ تعاملی کاربر ادامه می‌دهند.

دسکتاپ امن و تأییدیه‌ها ابعاد کلیدی UAC هستند که بر شما و نحوه‌ی استفاده‌تان از رایانه تأثیر می‌گذارند. برای کاهش تأییدیه‌هایی که می‌بینید، UAC می‌تواند میان تغییرات بر تنظیمات ویندوز و تغییرات برنامه‌ها و دستگاه‌ها بر سیستم‌عامل تفاوت ایجاد کند. برای مثال در اکثر اوقات شما تنها می‌خواهید بدانید چه زمانی برنامه‌ها سعی در نصب شدن دارند یا قصد دارند تغییراتی در سیستم‌عامل اعمال کنند و مایل نیستید هر بار که قصد تغییر در تنظیمات ویندوز را دارید با پنجره‌ی تأییدیه روبه‌رو شوید. شما همچنین می‌توانید UAC را طوری تنظیم کنید که دسکتاپ امن مورد استفاده قرار نگیرد.

نکته: UAC می‌تواند مانع از نصب نوع خاصی از برنامه‌ها بر روی رایانه‌ی شما گردد. شما می‌توانید با راست‌کلیک بر روی فایل اجرایی یا فایل نصب برنامه و انتخاب Run as administrator این موضوع را دور بزنید. به یاد داشته باشید که با این کار با وجود نصب برنامه، برای هر بار اجرای برنامه نیازمند دسترسی مدیریتی هستید. به جای راست‌کلیک و انتخاب Run as administrator در هر بار اجرای برنامه، می‌توانید بر روی فایل میان‌بر یا فایل اجرایی آن راست‌کلیک کنید و Properties را انتخاب کنید. در تب Compatibility و قسمت Settings، تیک گزینه‌ی Run this program as an administrator را بزنید و روی OK کلیک کنید.

برای بهینه‌سازی UAC مراحل زیر را طی کنید:

1. در Control Panel با حالت نمایش Category، در قسمت System and Security روی Review your computer’s status کلیک نمایید.
2. در سمت چپ پنجره بر روی Change User Account Control settings کلیک کنید.
   نکته: شما هم‌چنین می‌توانید برای رسیدن به این مسیر عبارت wscui.cpl را در جعبه‌ی جستجو وارد نمایید و Enter بزنید.
3. در پنجره‌ی User Account Control Settings همان‌طور که در تصویر 3-2 قابل مشاهده اسـت، می‌توانید با استفاده نوار لغزنده مشخص کنید که چه موقع هنگام اعمال تغییرات، به شما اطلاع‌رسانی و درخواست تأییدیه شود. سپس روی OK کلیک کنید تا تنظیمات ذخیره شود.

گزینه‌های در دسترس به شرح زیر هستند:

• Always notify ne when: همواره هنگامی که برنامه‌ها قصد نصب شدن و یا اعمال تغییرات در رایانه را دارند و هنگامی که شما تنظیمات ویندوز را تغییر می‌دهید اطلاع‌رسانی انجام می‌شود. اگر نیازمند بالاترین سطح امنیتی ممکن بر روی رایانه هستید و مکرراً اقدام به نصب نرم‌افزار کرده و از وب‌سایت‌‌های ناشناس دیدن می‌کنید این گزینه مناسب شما اسـت.
• Notify me only when apps try to make changes to my computer (default): تنها هنگامی که برنامه‌ها قصد اعمال تغییر بر روی رایانه را دارند اطلاع‌رسانی انجام می‌شود، نه هنگامی که قصد اعمال تغییرات بر روی تنظیمات ویندوز را دارید. اگر نیازمند سطح بالای امنیتی بر روی رایانه هستید اما قصد کاهش اطلاع‌رسانی‌های تأییدیه را نیز دارید این گزینه برای شما مناسب اسـت. این گزینه، گزینه‌ی پیش‌فرض ویندوز اسـت.
• Notify me only when apps try to make changes to my computer (do not dim my desktop): مشابه گزینه‌ی بالا (پیش‌فرض) اسـت با این تفاوت که از UAC برای سوئیچ به دسکتاپ امن جلوگیری می‌کند. اگر در یک محیط مطمئن با اپلیکیشن‌های شناخته‌شده کار می‌کنید و از وب‌سایت‌های ناشناس نیز دیدن نمی‌کنید می‌توانید این گزینه را انتخاب کنید. همچنین اگر سوئیچ به دسکتاپ امن در رایانه‌ی شما زمان زیادی طول می‌کشد می‌توانید این گزینه را انتخاب کنید.
• Never notify me when: با انتخاب این گزینه تمامی اطلاع‌رسانی‌تأییدیه‌های UAC خاموش خواهند شد. اگر امنیت برای‌تان در اولویت نیست و در یک محیط مطمئن در حال کار هستید می‌توانید این گزینه را انتخاب نمایید. اگر این گزینه را انتخاب کنید، برای اعمال تغییرات بایستی یک‌بار ویندوز را از نو راه‌اندازی کنید.

تصویر 3-2 بهینه‌سازی UAC برای عمل‌کرد دل‌خواه

نکته: بسته به تنظیم کنونی UAC، از شما جهت تأیید تنظیمات جدید پرسش می‌شود. در یک دامنه، امکان مدیریت UAC با استفاده از این روش ممکن نیست. در این حالت می‌توانید به Local Security Policy در All Apps Windows Administrative Tools مراجعه نمایید. در پنجره‌ی Local Security Policy، به Security SettingsLocal PoliciesSecurity Options رفته و در این صفحه تنظیمات User Account Control را خواهید یافت.

ایجاد یک حالت مشاهده‌ی جدید برای Control Panel

همان‌طور که اشاره شد Control Panel را می‌توان با چند حالت با استفاده از قسمت View by مشاهده کرد. اما یک راه جالب دیگر نیز برای مشاهده‌ی آیتم‌های داخل کنترل پنل وجود دارد. برای این کار در هر محلی در File Explorer (مانند دسکتاپ) یک پوشه‌ی جدید ایجاد کنید و نام این پوشه‌ی جدید را به شکل زیر وارد نمایید:

 Control Panel.ED7BA470-8E54-465E-825C-99712043E01C

حالا وارد پوشه‌ای که ایجاد کردید شوید. همان‌طور که در تصویر 3-3 ملاحظه می‌کنید، کلیه‌ی آیتم‌های کنترل پنل در این محل به چشم می‌خورند. در واقع کدی که در جلوی عبارت Control Panel وارد کردید باعث این اتفاق شد. شما می‌توانید به جای Control Panel هر عبارت دیگری را وارد نمایید. این کد که GUID نام دارد یک مقدار رجیسترشده در سیستم‌عامل اسـت که به حالت کنونی کنترل پنل مربوط اسـت. با در اختیار داشتن این میان‌بر، دسترسی به آیتم‌‌های کنترل پنل از پیش آسان‌تر خواهد شد. در این حالت مشاهده، کلیه‌ی آیتم‌ها با دسته‌بندی موضوعی لیست می‌شوند.

تصویر 3-3 دسترسی به کنترل پنل با ساخت یک حالت مشاهده‌ی جدید

ایجاد یک خط فرمان اختصاصی با دسترسی Administrator

با استفاده از Command Prompt می‌توانید به رابط کاربری خط فرمان ویندوز 10 دسترسی داشته باشید. اگر در کار با رایانه حرفه‌ای باشید حتماً این موضوع را می‌دانید که برای اجرای وظایف مدیریتی در CMD، بایستی دسترسی مدیریتی یا Administrator نیز به آن داشته باشید. به طور معمول برای دسترسی به خط فرمان با دسترسی مدیر کافی اسـت بر روی دکمه‌‌‌‌ی Start راست‌کلیک کنید و Command Prompt (Admin) را انتخاب کنید. این کار را می‌توانید در منوی Start، با تایپ cmd و راست‌کلیک بر روی Command Prompt و انتخاب Run as administator نیز انجام دهید. نتیجه یکسان خواهد بود و خط فرمان با مجوزهای مدیریتی باز خواهد شد.

اگر Command Prompt را به Taskbar سنجاق کرده باشید اجرای آن با دسترسی مدیر کمی سخت‌ خواهد بود. چرا که ابتدا باید بر روی Command Prompt سنجاق‌شده راست‌کلیک کنید. سپس در لیست پرش مجدد روی Command Prompt راست‌کلیک کنید و در نهایت روی Run as administator کلیک کنید.

اما راه‌ آسان‌تری هم وجود دارد. فایل cmd.exe در پوشه‌ی C:WindowsSystem32 قرار دارد. این فایل را بیابید و بر روی آن‌ راست‌کلیک کرده و Copy را انتخاب کنید. اکنون در محل دلخواه همانند دسکتاپ، این فایل را Paste نمایید. حال بر روی فایل Pasteشده راست‌کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید. اکنون در تب Compatibility تیک گزینه‌ی Run this program as an administrator را بزنید و روی OK کلیک کنید. در نهایت می‌توانید با راست‌کلیک بر روی این فایل و انتخاب Pin to Start یا Pin to Taskbar آن را به منوی Start یا Taskbar سنجاق کنید تا از این پس تنها با یک کلیک، خط فرمان با دسترسی مدیر اجرا شود.

در جلسه‌ی بعدی مدرسه‌ی ویندوز 10 ترفندستان در ادامه‌ی فصل سوم، وارد مبحث بهینه‌سازی پس‌زمینه‌ها، تم‌ها و دیگر موارد خواهیم شد.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط

21 ژوئن 2016 ... فصل سوم: شخصیسازی ظاهر ویندوز 10 شما میتوانید ویندوز 10 را با شخصیسازی ظاهر آن بیش از پیش مختص خود کنید. ...,مرجع ترفند ویندوز 10، ...6 ا کتبر 2015 ... ادامهی فصل دوم: سفارشیسازی رابط کاربری ویندوز 10 گسترش فضای ... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...23 آگوست 2015 ... برخی ویژگیها در ویندوزهای ...,مرجع ترفند ویندوز 10، ترفند اندروید، ... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...10 ژوئن 2016 ... ادامهی فصل دوم: سفارشیسازی رابط کاربری ویندوز 10 سفارشیسازی Taskbar با استفاده از نوار وظیفه یا Taskbar میتوانید به مدیریت اپها و ...,مرجع ...مرجع ترفند ویندوز 10، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی. ... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...10 ترفند در Task Manager ویندوز 10 که بلد نیستید! آرشیو ماهانه. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 .... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...ترفندستان 4104 روز و 17 ساعت و 0 دقیقه و 20 ثانیه است که پابرجاست! ورود; عضویت .... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان · جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ...ترفندستان 4009 روز و 17 ساعت و 0 دقیقه و 20 ثانیه است که پابرجاست! ... نحوهی حذف Groove Music از ویندوز 10 .... جلسهی هشتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان.3 مارس 2016 ... تمام آنچه که ما در کلیهی جلسات مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان در پی آن هستیم این است که ویندوز 10 آن طور که شما میخواهید کار کند. هنگامی که شما به ...24 ژوئن 2016 ... جلسهی هفتم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 2 هفته گذشته 0 جلسهی ششم مدرسهی ویندوز 10 ترفندستان 2 هفته گذشته 0 جلسهی پنجم مدرسهی ویندوز 10 ...

کلماتی برای این موضوع
ترفندستان مرجع ترفندهای فناوریمرجع ترفند ویندوز ، ترفند اندروید، ترفند تلگرام، ترفند اینستاگرام، ترفند بازی