جام جم سرا: بازهم فصل ثبت نام مدارس از راه رسید و این روزها دغدغه بسیاری از خانوادهها یافتن مدرسه مناسب برای ثبت نام فرزندشان است.آن گروه از خانوادهها که به اصطلاح عامه مردم دستشان به جیبشان میرسد،گزینه نخستشان برای ثبتنام مدارس غیرانتفاعی است.
ثبت نام در مدارس غیرانتفاعی نیز مسائل خاص خود را دارد. از جمله شهریههای سه میلیونی تا 20 میلیونی برای پیش دانشگاهیهاو دبیرستانها که هنوز هم مشخص نیست مبنای دریافت آن بر چه اساسی است؟ آیا شهریه مدارس غیردولتی نباید سقف داشته باشد؟ هر مدرسهای که خدمات متنوع تری ارائه کرد میتواند نسخههای عجیب و دلخواه خود را برای دریافت شهریه از خانوادهها بپیچد؟
** یافتن یک مدرسه دولتی با کیفیت آموزشی مناسب نخستین دغدغه خانوادهها
اما در این گزارش بیشتر به دنبال منعکس کردن مشکلات مردم از روند ثبت نام در مدارس دولتی هستیم، مدارسی که پذیرای بیشترین تعداد دانشآموزان هستند اما با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم میکنند از بی پولی و عدم دریافت سرانه گرفته تا افت کیفیت آموزش.
وقتی پای صحبت خانوادههایی که این روزها به دنبال ثبت نام فرزندانشان در مدارس دولتی هستند، مینشینیم، خواسته اکثریت آنها ثبت نام فرزندشان در یک مدرسه دولتی با کیفیت خوب است. شاید همین موضوع نیز باعث شده که در تمام مناطق شاهد هستیم که یک یا دو مدرسه دولتی حسابی گل کرده و برای خود اسم و رسمی درست کردهاند به گونهای که اغلب خانوادهها در تلاش هستند تا فرزند خود را در این مدرسه ثبت نام کنند و استدلال اکثر آنها نیز این است که کیفیت آموزش در این مدرسه نسبت به سایر مدارس بالاتر است.
با همین چند جمله میتوان به این نکته دست یافت که این روزها یکی از دغدغههای مهم خانوادهها هنگام ثبت نام، یافتن یک مدرسه دولتی با کیفیت آموزشی مناسب است. این موضوع به نوعی از کاهش کیفیت آموزش در مدارس دولتی خبر میدهد.
موضوعی که علی اصغر فانی وزیر آموزش و پرورش نیز به آن اذعان داشته و با انتقاد از توسعه بیرویه مدارس خاص و شاهد در سالهای اخیر میگوید: توسعه بیرویه این مدارس بدون درنظر گرفتن زیرساختهای آموزشی ضربه شدیدی را به کیفیت آموزش و مدارس دولتی وارد کرده است.
مسئولان آموزش و پرورش بر این باورند که رشد بیرویه مدارس خاص طی سالهای اخیر باعث جداسازی دانشآموزان مستعد از مدارس دولتی و در نتیجه کاهش افت کیفیت در مدارس دولتی شده است.
شاید به همین دلیل است که یکی از سیاستهای وزارت آموزش و پرورش کاهش تنوع مدارس اعلام شده است.
** زخم کهنه دریافت پول اجباری
دومین دغدغه خانوادهها در فصل ثبت نام را میتوان داستان تکراری سالهای اخیر یعنی دریافت پول توسط مدارس دولتی عنوان کرد. اگرچه مسئولان آموزش و پرورش سالهاست که از ممنوعیت دریافت پول توسط مدارس دولتی خبر میدهند اما زخم کهنه دریافت پول اجباری توسط مدارس دولتی هر سال سرباز میکند.
مسئولان هر سال در آغاز فصل ثبت نام از تخلف بودن دریافت وجه هنگام ثبت نام در مدارس خبر میدهند و از فعالیت تیمهای بازرسی برای رصد این تخلفات گزارش میدهند اما سناریویی که این سالها توسط مدارس دولتی درحال اجراست داستان جمعآوری کمکهای مردمی اجباری آن هم پس از آغاز سال تحصیلی است.
پدر یکی از دانشآموزان که فرزندش در کلاس دوم ابتدایی درس میخواند، میگوید: اگرچه مدارس در فصل ثبت نام هزینهای را دریافت نمیکنند اما بعد از شروع سال تحصیلی و شکلگیری انجمن اولیا و مربیان درخواست کمکهای مردمی آغاز میشود اما با این نکته که این کمکهای مردمی دیگر داوطلبانه نیست و حالت اجبار به خود میگیرد. به گونهای که اگر مبلغ درخواستی توسط مدرسه را پرداخت نکنیم با توسل به عوامل مختلف از جمله عدم صدور کارت حضور در جلسه امتحان و عدم ارائه کارنامه،مبلغ مورد نظرشان را دریافت میکنند.
** مدارس دولتی به کمکهای مردمی نیاز دارند
مسئولان آموزش و پرورش نیز سالهاست که اعلام میکنند اگرچه پرداخت کمکهای مردمی به مدارس الزامی نیست اما مدارس دولتی برای ادامه حیات خود به مشارکت اولیا نیاز دارند.
علی زرافشان معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش در پاسخ به این پرسش "هر سال آموزش و پرورش بر عدم دریافت پول هنگام ثبت نام در مدارس تاکید دارد اما مدیران مدارس به بهانههای مختلف از والدین پول دریافت می کنند"، میگوید:مدیران مدارس مجاز به دریافت شهریه به غیر از هزینه کتابهای درسی و بیمه دانش آموزی نیستند و والدین می توانند در صورت مشاهده هرگونه تخلف به ستادهای ثبت نام در هر منطقه مراجعه کنند.
وی ادامه میدهد: البته بر اساس قانون شوراها (ماده 11) دریافت کمکهای مردمی برای انجام فعالیتهای فوق برنامه بلامانع است. این نوع فعالیت ها بر اساس آئین نامه فعالیتهای فوق برنامه با نظارت انجمن اولیاء و مربیان انجام میشود، اما ما اجبار در دریافت شهریه را قبول نداریم. بودجه آموزش و پرورش برای امسال 21 هزار میلیارد تومان است که 18 هزار میلیارد تومان آن صرف حقوق شده و مابقی آن به فعالیت های آموزشی اختصاص پیدا میکند. قطعا در چنین شرایطی باید از مشارکت مردم در اداره آموزش و پرورش استفاده کرد.
معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش بیان میکند: بر اساس قانون شوراها، آموزش و پرورش می تواند از منابع مختلف شامل اولیاء و مربیان، خیرین، دستگاه های دیگر برای اداره خود کمک بگیرد که در حال حاضر انجمن اولیاء و مربیان نه به صورت اجباری، بلکه اختیاری اقدام به این کار کرده است. سوال من این است هنگامی که مدیر در پایان شهریور ماه سرانه خود را دریافت می کند، چگونه در طول 12 ماه گذشته باید هزینه های مدرسهاش را مدیریت کند. باید حقایق را در نظر گرفت تا زمانیکه بودجه دولت نتواند به صورت کامل هزینههای مدارس را تامین کند، مدیر مدرسه مجبور است از کمکهای مردمی بهره برد.
بسیاری از کارشناسان آموزش و پرورش معتقدند که دریافت کمکهای مردمی توسط مدارس خلاف اصل 30 قانون اساسی است چرا که طبق این اصل از قانون اساسی تحصیل در مدارس تا پایان دوره متوسطه رایگان است.
** مدارس دولتی و اعمال شرط معدل برای ثبت نام
سومین مشکل خانوادهها برای ثبت نام در مدارس دولتی را میتوان اعمال برخی از محدودیتها از سوی مدیر مدرسه اعلام کرد به گونهای که مدیران برخی از مدارس دولتی با اعمال برخی از شرایط از جمله شرط معدل از ثبت نام دانشآموزان ممانعت میکنند.
مسعود ثقفی سخنگوی آموزش و پرورش شهر تهران در این زمینه میگوید: مدارس دولتی اجازه اعمال شرایط خاص برای همچون شرط معدل یا آزمون ورودی را ندارند.
ثقفی در پاسخ به این پرسش که اگر خانوادهها هنگام ثبت نام در مدرسه با درخواست مدیران مدرسه برای دریافت وجه مواجه شدند، شکایات خود را به کجا اعلام کنند؟ بیان میکند: 19 ستاد ثبت نام در مناطق 19گانه شهر تهران دایر شده و از اول خرداد از ساعت 8.30 صبح تا یک بعدازظهر آماده پاسخگویی به سوالات و رسیدگی به شکایات است همچنین ستاد مرکزی نظارت بر ثبت نام در آموزش و پرورش شهر تهران دایر است.
چهارمین مشکل خانوادهها هنگام ثبت نام در مدارس دولتی ثبت نام در محدوده محل زندگی است این موضوع باعث بروز مشکلاتی برای خانوادهها شده است به گونهای که گاه مدرسه در آن سوی خیابان بوه اما در محدوده محل زندگی خانواده شناخته نمیشود و تنها به همین دلیل از ثبت نام ممانعت میشود شاید به همین دلیل است که یکی از عمدهترین شکایات مردمی هنگام مراجعه به ستادهای ثبت نام به دلیل محدوده محل زندگی است.
مشکلات ثبت نام در مدارس دولتی این روزها به یکی از دغدغههای خانوادهها تبدیل شده است مشکلاتی که شاید بتوان با اندکی نظارتهای دقیقتر به آنها پایان بخشید.
در حوزه کمکهای مردمی به مدارس نیز میتوان با پایان دادن به رابطه معکوس میان تاکید مسئولان و عملکرد مدیران مدارس، از طریق رسانههای جمعی مردم را متقاعد ساخت که در شرایط فعلی برای اداره مدارس دولتی و جلوگیری از سقوط کیفیت آموزش آنها به کمکهای مرمی نیاز داریم.(تسنیم)
جام جم سرا:با اتمام امتحانات دانش آموزان، دغدغه خانواده ها برای ثبت نام به ویژه خانواده هایی که فرزند نوآموز و یا تغییر پایه دارند، دو چندان می شود. چرا که خانواده ها باید به دنبال مدرسه ای مناسب که در عین حال در محدوده جغرافیایی منزلشان است باشند. اما در موارد زیادی مدرسه های منتخب خانواده خارج از محدوده جغرافیایی است و این آغاز مشکلات ثبت نام در مدارس است.
انتقاد والدین از تعیین محدوده و دریافت پول
با گذشت تقریبا سه هفته از آغاز ثبت نام های سال جدید تحصیلی 94-93 بیشتر شکایت خانواده ها موضوع تعیین محدوده و مدارسی است که در خارج از این محدوده قرار دارند و سوء استفاده برخی از مدیران از شرط تعیین محدوده. معصومه اختری یکی از ساکنان منطقه 3 پایتخت است که درصدد ثبت نام نوآموز خود در یکی از مدارس دولتی این منطقه است. او می گوید:« فاصله مدرسه تا منزل مسکونی ما یک خیابان است. اما مدیر مدرسه تاکید می کند که به دلیل آنکه خانه ما در آنسوی خیابانی است که مدرسه تاسیس شده است، در محدوده ثبت نام قرار نداریم و باید در مدرسه دیگری که فاصله اش با خانه ما زیاد است ثبت نام کنم.»
او درباره اینکه آیا به ستاد ثبت نامه منطقه مراجعه کرده است، می گوید:« پس از پایان امتحانات فرزندم تاکنون دو بار به ستاد منطقه سه مراجعه کرده ام اما جواب آنها در هر دو بار منفی بوده است.»
اختری توضیح می دهد که منطقه 3 از جمله مناطقی است که تنوع مدارس غیردولتی در آن بسیار زیاد است و تعداد مدارس دولتی چندان زیاد نیست. به همین دلیل انتخاب مدرسه مناسب برای فرزندم بسیار مشکل است.
تعیین محدوده ابزاری برای دریافت پول از والدین
مریم محققی یکی دیگر از والدین ساکن در منطقه 11 با بیان اینکه مشکل ثبت نام و تعیین محدوده تنها در تهران وجود دارد، می گوید:« در حال حاضر خانه ما در محدوده تعیین شده مدرسه مورد نظر نیست و مدیر مدرسه پذیرفته به ازای دریافت مبلغ 400 تا 500 هزار تومان حاضر است فرزندم را ثبت نام کند.
او درباره اینکه آیا به دلیل رفتار غیرقانونی مدیر مدرسه به ستاد ثبت نام شکایت کرده است،توضیح می دهد:« شکایت از مدیر مدرسه هیچ مشکلی را حل نمی کند. خانواده های زیادی بودند که حاضر به پرداخت این میزان هزینه هستند. من نیز ترچیح می دهم به جای کاغذ بازی و رفت و آمد بیهوده این هزینه را پرداخت کنم. چرا که فاصله خانه تا مدرسه مورد نظر اندک است و اگر قرار باشد در مدرسه دیگری ثبت نام کنم باید همین میزان هزینه را برای سرویس مدرسه پرداخت کنم. به همین دلیل ترجیح می دهم که این هزینه را به مدرسه پرداخت کنم.»
تنوع مدارس و کاهش مدارس دولتی در مناطق مختلف
مهدی بهلولی دبیر و کارشناس آموزشی نیز با اشاره به اینکه در حال حاضر عمده مشکلات ثبت نام در مدارس دولتی به دلیل افزایش تنوع مدارس و کم شدن مدارس دولتی در مناطق مختلف شهر تهران است، میگوید:« در گذشته چنین مشکلاتی برای ثبت نام وجود نداشت. اما با افزایش تنوع مدارس مانند مدارس هیأت امنایی، سمپاد ،نمونه دولتی و ...تعداد مدارس دولتی در هر منطقه کم شده و در نهایت بسیاری از خانوده ها به دلیل فاصله زیاد بین مدرسه و خانه ترجیح می دهند فرزندانشان در مدارس غیر دولتی ثبت نام کنند. این در حالی است که براساس قانون اساسی آموزش رایگان حق همه دانش آموزان است.
به گفته او، یکی دیگر از مشکلات، عدم تناسب کیفیت مدارس دولتی است. در هر منطقه یک یا دو مدرسه دولتی وجود دارد که اصولاً خانواده ها تمایل به ثبت نام فرزندانشان در این مدارس دارند. وقتی مدیر مدرسه با افزایش تقاضاهای خارج از محدوده مواجه می شود و از سوی دیگر سرانه مدارس به آنها پرداخت نمی شود، تلاش می کند قانون را دور زده و شرطهایی برای ثبت نام برای والدین بگذارند.
ضرورت بازنگری تعیین محدوده های مدارس
بهلولی توضیح میدهد که با توجه به گستردگی شهر تهران و افزایش جمعیت پایتخت، باید آموزش و پرورش، تعیین محدوده های مدارس را بازنگری کند تا مانع از سوء استفاده مدیران مدارس و دریافت پول بشود.
محدوده های مدارس براساس تراکم جمعیتی مشخص شده اند
در این میان اما مسعود ثقفی سخنگوی ستاد ثبت نام آموزش و پرورش شهر تهران در توضیح مشکلات به وجود آمده برای برخی از والدین به هنگام ثبت نام در محدوده های تعیین شده مدارس می گوید: «همه مدارس در مناطق 19 گانه شهر تهران محدوده بندی شده که این محدوده ها براساس تراکم جمعیتی و تعداد دانش آموزان سال گذشته مدرسه مشخص می شود.»
او درباره اینکه برخی از خانه های مسکونی در نقطه صفر مرزی بوده و در هیچ محدوده ای قرار نمی گیرند، توضیح می دهد:« اصلا چنین چیزی امکانپذیر نیست و تمامی خانه های مسکونی براساس نقشه جغرافیایی منطقه محدوده بندی شده است. تاکنون چنین مواردی به ما گزارش نشده است. ما در موضوع تعیین محدوده تلاش کردیم در برخی از محدوده ها که ادارات دولتی بیشتری وجود داشته و تعداد دانش آموزان کمتر است وسعت محدوده را بیشتر کرده که والدین با خیال راحت تری اقدام به ثبت نام در مدرسه مورد نظر کنند.»
ثقفی درباره راهکارهای ثبت نام دانش آموزان در محدوده های تعیین شده و مشکلات ایجاد شده در موارد استثنایی می گوید: «شرط ثبت نام، محدوده های تعیین شده است. اولویت اول ثبت نام دانش آموزان نیز محل مسکونی و اولویت دوم محل اشتغال مادران شاغل رسمی و پیمانی در ادارات دولتی است.در موارد استثنایی والدین باید به ستادهای ثبت نام مراجعه کرده و پس از بررسی موضوع، قطعاً مشکل آنها برطرف می شود.»
دریافت پول به ازای ثبت نام خارج از محدوده تخلف است
سخنگوی ستاد ثبت نام آموزش و پرورش شهر تهران درباره اینکه برخی مدیران مدارس اقدام به ثبت نام دانش آموزان در خارج از محدوده به شرط دریافت پول می کنند می گوید:« ثبت نام چنین دانش آموزانی تخلف است. بازرسان ما بعد از شروع سال تحصیلی مشخصات تمام دانش آموزان ثبت نام شده در هر مدرسه را با آدرس منطقه سکونت تطابق می دهند که قطعا اگر چنین مواردی مشاهده شود با مدیر مدرسه برخورد لازم خواهد شد.
ثقفی همچنین درباره اصرار مدیران برای دریافت پول از والدین به هنگام ثبت نام نیز می گوید:« بارها بر این موضوع تاکید شده که دریافت پول غیر از هزینه بیمه و پول کتاب تخلف است. اما تا زمانی که والدین گزارش چنین تخلفاتی را به ما ندهند ما قطعا نمی توانیم به صورت گسترده با این تخلفات برخورد کنیم. بهترین راهکار برای مقابله با دریافت پول اجباری، اعلام گزارش تخلفات است.»
ثبت نام خارج از محدوده بیشترین درخواست والدین
او همچنین درباره تعداد شکایات والدین از مدیران مدارس گفت: هنوز سه هفته از زمان ثبت نام ها باقی مانده اما در این مدت نیز تقریبا هیچ شکایتی درباره دریافت پول اجباری از والدین به ما نشده است. بیشتر مراجعه کنندگان به ستادهای ثبت نام درخواست هایی برای ثبت نام در خارج از محدوده داشته اند که مدیران ما در حال حل مشکلات آنها بوده و گاه در برخی شرایط استثنایی اجازه ثبت نام در خارج از محدوده به دانش آموزان داده می شود(مهر)
جام جم سرا: دکتر احسان شمسی کوشگی ادامه داد: از همین حیث همه افرادی که درگیر جریان درمانی بیمار هستند و روند درمان را در جریان آن قرار دارند از جمله کارکنان بخشهای مختلف بیمارستانها، پزشکان عزیز، پرستارن محترم، منشی بخشها و مطبها و همه افرادی که به این اطلاعات دسترسی دارند باید مراقب باشند. البته خیلی وقتها این اطلاعات توسط ملاقات کنندگان بیمار فیلمی تهیه میشود با موبایلهای هوشمندی که دارند و خیلی آسان میباشد و متاسفانه جامعه نسبت به حساسیت این موضوع خیلی توجیه نیست.
بنابراین این مسئله مسئولیتی فراتر از جامعه پزشکی دارد. همه کادر درمانی و حتی ملاقات کنندگان و مراجعان بیمار باید در این مورد دقت لازم را مبذول داشته باشند.
مدیر اداره اخلاق پزشکی سازمان نظام پزشکی بیان کرد: حساسیت در مراحل خاصی مانند مراحل پایانی حیات، مانند موارد خاصی از بدن که موضوعات خاصی از پزشکی است که در جامعه پخش آن باعث حرمت شکنی و نقض کرامت انسانی میشود. رازداری در پزشکی بسیار قوی و حتی مطلق میباشد به جز موارد محدودی که قانون اجازه میدهد کسی حق ندارد اطلاعات بیمار مانند فیلم او را بگیرد. در مورد فیلم و عکس حتماً باید با رضایت بیمار باشد. اگر فردی بیهوش یا صلاحیت تصمیم گیری نداشت با رضایت خانوادهاش این کار قابل انجام میباشد. حتی در مواردی که خبرنگاران فیلم میگیرند باید به این نکته دقت کنند تمام کسانی که تصویر آنها پخش میشود باید رضایت داده باشند.
کوشگی در ادامه افزود: در غیر اینصورت باید با ابزارهای تکنولوژیک چهره آنها شطرنجی شود. ما معمولاً منتظریم اتفاق خاصی در کشور بیفتد و بعد راجع به آن صحبت کنیم. قطعاً در مواردی که اتفاق افتاده است نمیتوانیم بگوییم که نیت بدی در کار بوده است. اما قطعاً این یک اتفاق بد میباشد و این اتفاقات را باید سرلوحه آینده کنیم و از تجربه آن استفاده کنیم.(شفاآنلاین)
پارهای از این مشکلات بتدریج و بعد از شروع علائم بلوغ و با رشد سینهها آغاز میشوند و پارهای دیگر هم به علت بیماری مثل سرطان پستان است که برای نجات بیمار، جراح بناچار بخشی یا تمام پستان را تخلیه میکند. این مطلب به ناهنجاریهایی اختصاص دارد که باعث اذیت بیمار میشود و البته برای آن راهحل هم وجود دارد.
مشکلات پستان شامل تشکیل نشدن پستان، تشکیل پستان با بافت کوچک، تعدد تشکیل پستان (بعضی از افراد چندپستانی هستند)، بزرگی پستان یا از بین رفتن کامل پستان است که هر یک جداگانه شرح داده خواهد شد.
تشکیل نشدن بافت پستانی یا کوچکی بیش از حد آن
بعضی از خانمها بهطور ارثی سینههای بسیار کوچکی دارند یا اصلا بافت سینه در بدنشان وجود ندارد. در این افراد میتوان با روشهای مختلف پستان را حجیم کرد؛ یکی از این روشها گذاشتن پروتز است. پروتز را به دو صورت میتوان تعبیه کرد: پروتزی که زیر بافت عضله است و پروتزی که زیر بافت پستانی قرار میگیرد.
برای اینکه پروتز زیر بافت پستان قرار بگیرد باید حداقل قطر بافت پستان دو سانتیمتر باشد. البته این نوع از پروتز نمای کاملا طبیعی ندارد و خیلی گردتر از معمول است. اما وقتی پروتزی زیر عضله پستان باشد، نمای آن طبیعیتر است. گذاشتن پروتز همیشه بیعارضه نیست.
یکی از شایعترین عوارض، عارضهای به نام کپسولار کنتراکشن یا انقباض کپسولی است. هر بافت خارجی که وارد بدن میشود واکنشی در بدن ایجاد میکند؛ به این صورت که با ترشح مادهای به نام کلاژن به دور پروتز کپسولی در اطراف آن ایجاد میشود. اگر لایه کلاژن قطور باشد، قدرت انقباضی آن بالاست.
انقباض اطراف پروتز باعث درد در بیمار میشود و بدشکلی در ظاهر پستان بهوجود میآید. گاهی هم آن قدر علائم بیمار شدید است که باید پروتز خارج شود و کپسول ایجاد شده از پروتز جدا شود. میتوان بلافاصله بعد از خارج کردن پروتز، پروتز بعدی را گذاشت. پروتزهایی که زیر عضله گذاشته میشوند، کمتر این عارضه را ایجاد میکنند.
در کسانی که ورزشکار حرفهای هستند و بیشتر از افراد معمولی از عضلات سینه و دست کار میکشند، بهتر است پروتز زیر بافت پستان گذاشته شود؛ چون حرکت عضله باعث جابهجایی پروتز خواهد شد. از دیگر عوارض پروتز پستان احتمال عفونت است. مانند هر جسم خارجی که تازه وارد بدن شده است، احتمال عفونت با گذشت زمان کمتر و کمتر میشود. احتمال جابهجایی هم در اوایل عمل جراحی وجود دارد. تا وقتی که پروتز دچار صدمه نشود، اشکالی برای بیمار به وجود نمیآورد.
چندپستانی: جایگاه اصلی پستان در انسانها در یک ردیف است که از زیر بغل شروع و به طرف خط ناف میآید. در بعضی از انسانها تعداد پستانها بیش از دو تاست. فرم شایع آن وجود پستان اضافه زیر بغل است که بعد از بلوغ و تحت تاثیر هورمونها شروع به رشد میکند. در این نوع شایع، نوک پستان در زیر بغل مشاهده نمیشود؛ فقط یک برجستگی به صورت توده نرم وجود دارد که در عادت ماهانه دردناک و کمی بزرگتر میشود. این پستانها را با جراحی برمیدارند.
پستان بزرگ: بزرگی پستان نیز ارثی است؛ بافت سینه این افراد معمولا تا هجده سالگی رشد زیادی دارد؛ آنقدر که حتی تا ناف نیز میرسد. بزرگی سینه علاوه بر ظاهر نازیبا، سنگینی هم ایجاد میکند که به کمربند شانهای، کتفها و گردن فشار میآورد و گاهی باعث دردهای مبهم میشود که پزشک آن را به دردهای گردن و... نسبت میدهد.
کوچک کردن سینه بزرگ همیشه جنبه زیبایی ندارد، چون باعث ناراحتی بیمار در حرکت کردن و حتی خوابیدن و انجام کارهای روزمره میشود. علاوه بر آن، چنین افرادی به دلیل اینکه سینه بهطور ممتد در تماس با سطح پوستی است، احتمال ابتلا به عفونتهای قارچی پوست در آنها بسیار بالاست و اغلبشان با قرمزی و خارش پوست در خط سینه یا زیر آن به پزشک مراجعه میکنند.
برای کوچککردن پستان نکاتی باید مد نظر قرار بگیرد. این کار باعث از بین رفتن شیردهی نمیشود، ولی ممکن است موجب کاهش آن شود. بنابراین زنان قبل از بارداری باید به این موضوع توجه کنند.
عوارض کوچکی سینه عفونت و نامتقارنی آن است. اما مشکل دیگری نیز وجود دارد: در سینههای خیلی بزرگ جراح باید نوک سینه را جابهجا کند. گاهی همین جابهجایی، در خونرسانی اشکال ایجاد میکند و نوک سینه سیاه میشود و از بین میرود. در این مواقع نیاز به بازسازی نوک سینه است.
افتادگی سینه
در بعضی از خانمها بعد از شیردهی این حالت به وجود میآید؛ افتادگی سینه در اثر تحلیل شدید یا شلشدن بافت پستان است. در این مواقع جراحی لیفت یا بالاکشیدن پستان انجام میشود. اگر بافت کافی وجود داشته باشد لیفت کفایت میکند؛ ولی در نبود بافت باید یکی از روشهای پروتزگذاری یا تزریق چربی در پستان انجام شود.
از دستدادن کامل سینه
در بیمارانی که به علت سرطان، سینه کاملا تخلیه شده است دو حالت وجود دارد؛ سینه به طور کامل از بین رفته و پوست مانده که در این افراد نمیتوان فقط پروتز گذاشت. ابتدا چربی زیر پوست تزریق میشود تا ضخامت اولیه به دست آید. سپس با جراحی پروتز میگذارند و در آخر نوک سینه را بازسازی میکنند؛ البته از تزریق چربی زیر بافت پستان در افرادی که پستان کوچکی دارند نیز میتوان استفاده کرد. برای این کار میزان کافی چربی از بدن بیمار میگیرند و به داخل سینه تزریق میکنند؛ برای هر سینه میزان 300 سیسی چربی نیاز است؛ البته کمی از چربی به طور معمول و با گذشت زمان جذب میشود.
انجام جراحی ترمیم پستان در چه سنی است؟
سن مشخصی برای انجام این جراحی وجود ندارد. بعد از بلوغ و با توجه به وضع بیمار میتوان یکی از راههای مناسب را برای او انتخاب کرد.
کدام پروتز بهتر است؟
پروتزهای قدیمی کیسههای خالی بودند که از مجرایی کوچک به محل مناسب در پستان انتقال داده میشد و بعد داخل آنها را با سرم پر میکردند. کیسهها چند عارضه داشتند؛ یکی از آنها احساس حرکت مایع در سینه فرد بود و دیگری چروکخوردن پلاستیک و ترکیدن آن. الان کمتر از این پروتزها استفاده میشود و فقط در افرادی که میخواهند هیچ خطی روی پستان نباشد، کاربرد دارد؛ چون این پروتزها از زیربغل جاگذاری میشود. البته جای دقیق آن برای جراح کمی دشوار است. اگر قطر هاله پستان بیشتر از چهار سانتیمتر باشد، میتوان پروتز را براحتی جاگذاری کرد.
بعد از عمل جراحی این نکات باید رعایت شود
بیمارانی که عمل جراحی کوچکشدن سینه را انجام میدهند، بهتر است دو تا سه هفته بعد از عمل از انجام حرکاتی که باعث فشار به سینهها میشود، خودداری کنند و تقریبا یک ماه هم از ساپورتهایی که پزشک تجویز میکند، استفاده کنند. درمان کوچکی، بزرگی سینه، افتادگی و... فقط جراحی است. کرمهای تبلیغاتی به هیچ وجه مفید نیستند؛ گاهی اثر بسیار کمی مشاهده میشود که آن هم گذراست. ( دکتر حمید ملکان راد/ فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی/ سیب ؛ ضمیمه سه شنبه های روزنامه جام جم)
همه تلاشش این است که معایب ظاهرش را که از نظر خودش مناسب نیست، پنهان کند. به دور از چشم من و پدرش برای کمتر کردن سرخی جوشهایش، کرم پودر میزند و به مدرسه میرود. بدون آرایش از رفتن به هر مهمانی امتناع میکند و حتی گاهی ساعتها وقتمان را تلف میکند و آخر سر میگوید: «من هنوز آن مدلی که دوست داشتم نشدم، شما بروید.»
امروز با هزار اشتیاق، لباسی را میخرد و فردا با هزار ایراد آن را کنار میگذارد و هرگز تن نمیکند و میگوید: «این لباس به من نمیآید و زیبایم نمیکند، میخواهم یکی بهتر از این بخرم و...»؛ امسال هیچ لباسی برازندهاش نبوده و نیست.
اندام خوبی دارد، اما چون فکر میکند چاق است، رژیم میگیرد؛ آن هم رژیمهای سخت! یکپارچه استخوان شده ولی باز به دنبال لاغری است و دوست دارد مانکنتر شود.
بسیار تلاش کردهام او را از این کارها منصرف کنم، اما بیهوده بوده، هر روز بدتر از روز قبل میشود و بیشتر تمایل به این کار نشان میدهد...
شناخت و پذیرفتن تغییرات جسمی از ویژگیهای دوران بلوغ است و حتی یکی از مهمترین دغدغههای فکری نوجوان نیز به شمار میآید. توجه بیش از حد به وضع جسمانی، که به خاطر تغییرات مختص این دوران برای نوجوان ایجاد شده مثل بزرگشدن بینی، رشد نابرابر اندامها، جوشهای صورت و... باعث میشود نوجوان به طور محسوسی دچار ضعف اعتماد به نفس شده و به موجب آن نیز در صدد رفع ایرادهای ظاهری بر آید تا شاید مرهمی برای نازیباییهای خود بیابد و تغییرات جسمانی نه چندان مطلوب، کمتر مورد توجه قرار گیرد.
والدین چه کنند؟
ریشهیابی کنید
گرایش نوجوانان به استفاده از لوازم آرایش و آرایشهای مختلف مو و صورت، لباسهای گوناگون و تناسب اندام و... صرفا برای جلب توجه و ابراز وجود است. شدت این رفتارها، با توجه به میزان اعتماد به نفس در نوجوان در نوسان است، هر چه اعتماد به نفس کمتر باشد، تمایل به این رفتارها بیشتر میشود. پس بر شما والدین هوشیار واجب است ریشه این نوع رفتارها را در علل کاهش اعتماد به نفس جستجو کنید و درصدد رفع آنها برآیید.
با او هم صحبت شوید
در این دوران، فرزندان به توجه بیشتری نیاز دارند و خواهان روابط عاطفی عمیقتری نیز با والد هم جنس خود هستند. زمانهایی را صرفا به او اختصاص دهید و فقط به موضوعات یا فعالیتهایی که مورد نظر اوست، بپردازید. در فرصتی مناسب با فرزندتان راجع به تغییرات جسمانی دوران بلوغ گفتوگو کنید و به او این باور را تزریق کنید که ظاهر بخشی از وجود آدمی است و همه شخصیت در آن، تعریف نمیشود.
منبع ارزشگذاری خود را مشخص کنید
بسیاری از ما هنگام تمجید یکی، بیشتر به ظاهر او توجه میکنیم و از آن باب، فرد را میستاییم یا از خود دور میکنیم. اگر بیش از حد به این موضوع اهمیت بدهید و ارزشگذاری افراد را بر این اساس، معیار خوب و بدی بدانید، قطعا به طور ناخودآگاه به فرزندتان یاد دادهاید که هر چه زیباتر و خوشتیپتر، با ارزشتر و محبوبتر!
پس سعی کنید بیش از توجه به ظاهر و تاکید بر آن، به خصوصیات اخلاقی و شخصیتی افراد توجه کنید و اهمیت آنها را بیشتر یادآور شوید.
محبت کنید
از وقتی فرزندتان بزرگ شده است، چند بار او را در آغوش گرفتهاید؟ چند بار از ظاهر او تعریف کردهاید؟ چندبار دست نوازش به سرش کشیدهاید؟ چند بار با کلام شیرین، تغییرات جسمانیاش را گوشزد کردهاید؟ و...
نوجوان برای کسب اعتماد به نفس و پذیرش خود نیازمند توجه و حمایت عاطفی از جانب والدینش است. تا جایی که ممکن است نیاز به توجه فرزندتان را اقناع کنید و با القای انرژی مثبت و امیدی سرشار به او پیش بروید. یادتان باشد، شما زمانی تاثیرگذار هستید که ویژگیهای مثبت دختران را ببینید، بگویید و تحسین کنید.
زبان خوش داشته باشید
سرزنش، انتقاد، بیان سخنان کنایهآمیز، مقایسه نابجا، نصیحتهای مدام و... منجر به کاهش اعتماد به نفس در نوجوان میشود. فراموشتان نشود که والدین بیش از حد سرزنشگر و منتقد، راه مصالحه را به روی فرزند میبندند و موجب خشم، لجبازی، نافرمانی و دوری فرزند میشوند. توصیه میشود به افکار، کلام و عقاید نوجوان احترام بگذارید و در صورت ارتکاب رفتار اشتباهی، به جای تحقیر و بیان عبارات گزنده که گاهی کل شخصیت او را زیر سوال میبرد، تنها آن رفتارخاصش را مورد انتقاد قرار دهید و بس.
به رفتارهای مثبت او بیشتر توجه کنید
به جای توجه به رفتارهای منفی و صفات ناخوشایند نوجوان، بر رفتارها و صفات مثبت او توجه کنید و آنها را مورد تاکید و تشویق قرار دهید. مثلا به او بگویید: «چقدر لذت بردم وقتی پیش مهمانها خوب صحبت کردی» تا این که از مدل مو یا آرایش او بسیار تعریف کنید.
نکته: اشتباه نکنید، منظور ما این نیست که به رفتارهای خودآرایی نوجوان توجه نکنید بلکه هدفمان این است که آن را پررنگ نکنید و به جای آن بر دیگر ابعاد مثبت شخصیت او انگشت بگذارید و با بزرگنمایی آن، در جهت پیشرفت رفتار پیش بروید.
اعتماد به نفساش را تقویت کنید
به او کمک کنید خود را دوست داشته باشد، خود را آنگونه که هست و به نظر میرسد دوست داشته باشد. با دوست داشتن خود او میتواند اعتماد به نفس مثبتش را افزایش دهد و با اظهارنظر دیگران یا مشاهده ستارههای تلویزیونی و سینمایی و... کمتر دستخوش تاثیر و تغییر قرار گیرد.
واقعیت را به او نشان دهید
گاهی نوجوان، غرق در تخیلات ایدهآل خود میشود و نمیتواند مرز بین واقعیت و خیال را درک کند، تصویر بدنی از خود مجسم میکند که شاید فرسنگها با واقعیت دور است. بهتر است او را با ماهیت حقیقی عکس مانکنهایی که میبیند، آشنا کنید و به او بفهمانید که تنها درصد کمی از مردم تناسب اندام دارند و بسیاری از تصاویری را که او ایدهآل خود تصور میکند و به دنبالش است در حقیقت این چنین نیستند و توسط بسیاری از تکنیکهای کامپیوتری ایدهآلسازی و دستکاری شدهاند، ایدهآلهایی که خارج از استانداردهای واقعی هستند و برای جلب توجه و فریب چشم طراحی شده است.
الگوی خوبی باشید
یادتان باشد چگونه رفتار میکنید، رفتار نوجوان، نشاندهنده آیینه رفتار شماست، رفتار شما بیش از گفتارتان بر او تاثیر میگذارد و الگوی عملش میشود. اگر برای بیرون رفتن زمان زیادی را صرف خودآرایی تان میکنید یا مدام جلوی آیینه هستید یا وقت خود را در آرایشگاهها یا فروشگاههای لباس و... میگذرانید، هرگز از او انتظاری جز این نداشته باشید، شما الگوی او بودهاید و قطعا او نیز صورت پیشرفتهتری از الگوی خود خواهد بود.
نسرین صفری/ مشاور خانواده
چاردیواری (ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)
منبع: روزنامه شهروند
در حالی که وزیر ارتباطات از دغدغهاش برای حفظ اشتغال موجود در حوزه ICT سخن میگوید؛ مخاطبان صفحه شخصیاش امضای وزیر پای تعدیل نیروهای شرکتی مخابرات را به او یادآور میشوند.
به گزارش مشرق، محمود واعظی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در صفحه شخصیاش نوشته است: در جلسه کنترل پروژه شبکه ملی اطلاعات با حضور مدیران همه اپراتورها و شرکتهای فعال حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات اشاره کردم که حفظ اشتغال و ایجاد اشتغال جدید یکی از مهمترین دغدغههای بنده در طی سالهای اخیر بوده است.
وزیر در ادامه نوشته است: همواره در برنامههای وزارت ارتباطات و شرکتهای تابعه به این موضوع اشاره داشتهام و به همه فعالان این حوزه برای تحقق این امر تاکید کردهام و تاکنون تمام تلاش خود را برای حفظ امنیت شغلی شاغلان این حوزه و ایجاد کسب و کارهای نو در این حوزه به کار برده ام.
در حالی که کانال رسمی وزارت ارتباطات از این مطلب به عنوان «واکنش اینستاگرامی وزیر ارتباطات به سوءبرداشت و سوء تفاهم برخی کارکنان شرکتی مخابرات» تعبیر شده است اما برخی مخاطبان صفحه اجتماعی وزیر، وضعیت نیروهای شرکتی مخابرات را خواستار شده و تاکید کردهاند: امضای شما پای نامه تعدیل نبروهای شرکتی مخابرات هنوز خشک نشده چطور که دغدغه حفظ و نگهداشت نیرو دارید؟
نامه وزیر ارتباطات به وزیر کار در این زمینه یکی دیگر از مواردی بود که اعتراض مخاطبان را به دنبال داشت.
نیروهای شرکتی مخابرات ایران طی دو روز گذشته با تجمع مقابل مجلس خواستار استخدام رسمی یا عقد قرارداد مستقیم با این شرکت شدهاند اما وزیر ارتباطات و شرکت مخابرات با این درخواست مخالفت کرده و آن را امکانپذیر نمیدانند.
بامداد – استیون هاوکینگ میتواند نماد مقاومت و سختکوشی باشد. او با شرایط جسمی وخیم خود، همچنان در دنیای علم حرف برای گفتن دارد، هاوکینگ اما درد و دلهایی هم دارد.
تمام کسانی که این متن را میخوانند اگر هاوکینگ را بشناسند برای او احساس خاصی قائل خواهند شد. چندی پیش فیلمی در مورد زندگی او ساخته شد تا مشقتهای زندگیاش را بهتر منعکس کند. استیون هاوکینگ اخیرا گفته که در مورد یک چیز بسیار نگران است. او میگوید اگر دانشجویی به وضعیت من دچار شود در دنیای امروز بدون حامی و پشتیبان باقی خواهند ماند، زیرا دانشگاهها دیگر مانند قبل به این هزینهها اهمیت نمیدهند. بنابراین این دانشجویان نمیتوانند به راحتی وقت خود را صرف پژوهش و کسب علم کنند.
در دانشگاه کمبریج، جایی که او همیشه حضور داشته، مراسمی برای پنجاهمین سال حضور او در این دانشگاه انجام شد. او به «اسکلروز جانبی آمیوتروفیک» مبتلا است. استیفن میگوید: «از اواسط دهه ۶۰ میلادی بیماریاش وخیمتر شد و از همان موقع دانشکده [دانشکده گونویل و کیز دانشگاه کمبریج] مسیر را برای پیشرفت من هموار کرد. اما امروزه دیگر اوضاع متفاوت است. دانشگاهها دیگر مانند قبل به این شکل کمک نمیکنند.»
اما چرا استیون هاوکینگ تا این اندازه نگران است؟ دلیلش این است که بودجه تحصیلات تکمیلی دانشگاهها کم شده و همین مسئله باعث شده تا دست دانشگاهها در کمک به دانشجویان ناتوان بسته باشد. در حال حاضر ۵۳۰۰۰ دانشجوی معلول در انگلستان مشغول به تحصیل هستند و یک بودجه مخصوص به خود را دارند. اما از سال آینده قرار است که از بودجه آنها به شکل کاملا چشمگیری کاسته شود. بنابراین شرایط تحصیل و معیشتی این دسته از دانشجویان با مشکلی جدی روبهرو خواهد شد.
بیماری پرفسور هاوکینگ در سال ۱۹۶۳ تشخیص داده شد؛ یعنی دو سال پیش از آن که به او بورس تعلق گیرد. استیون میگوید: «آن بورس تحصیلی نقطه عطف زندگی من بود. معلولیت من بیشتر و بیشتر میشد ولی با کمک آن بورس توانستم به تحصیل خودم ادامه دهم.» پروفسور هاوکینگ به چندین مورد اشاره میکند که در فیلم مربوط به زندگی او به نمایش در آمد. وی ادامه داد: «در اواسط دهه ۸۰ میلادی در سوئیس بودم و در آنجا پزشکان تشخیص دادند که ذاتالریه دارم. سپس از همسرم پرسیدند که آیا او موافقت میکنند که دستگاههای کمک به زندگی را قطع کنند. اما دانشکده ما در کمبریج بود که دستور داد من را با یک پرواز چارتر به آنجا برگردانند. سپس عملی روی من انجام شد که زندگیام را نجات داد.»
هاوکینگ در ادامه میگوید: «یک آپارتمان در وست رود به من و خانواده من اختصاص داده شد و الان یک خوابگاه دانشجویی با اسم من در آنجا ساخته شده است. دانشکده ما یک آسانسور مجهز در ساختمان نصب کرد تا رفت و آمد من راحتتر شود.» پروفسور استیون هاوکینگ سال گذشته در چالش «سطل آب یخ» شرکت کرد و مبلغ قابل توجهی را نیز کمک کرد، این فیزیکدان مشهور حالا ۷۳ سال دارد و معتقد است اگر کمک دانشگاه کمبریج نبود، او هرگز نمیتوانست به جایی برسد.
اساتید و مسئولان دانشگاه کمبریج که در این مراسم حضور داشتند از تلاشهای پروفسور هاوکینگ قدرانی کردند. سر الن فِرشت رئیس گونویل و کیز گفت که ساختمانهای بیشتری را برای رفت و آمد معلولان آماده کرده است. او اضافه کرد: «من هنوز هم از استیون حمایت میکنم. سال ۱۹۶۵ به ما اطلاع دادند که او تا چند سال دیگر خواهد مرد و نخواهد توانست که پروژه خود را تکمیل کند. اما در کمال تعجب دیدیم که او ۵۰ سال دیگر نیز عمر کرده است. او زنده ماند و به یکی از مشهورترین فیزیکدانان تاریخ تبدیل شد. در سالهای اول، صدای استیون کاملا به گوش ما نمیرسید و فقط کسانی که او را میشناختند متوجه میشدند که او چه میگوید. اما خوشبختانه تکنولوژی به کمک ما آمد و توانستیم صدای او را واضح بشنویم.»
سایت علمی بیگ بنگ
نوشته استیون هاوکینگ و دغدغه های آن اولین بار در بامداد پدیدار شد.
در حالی که وزیر ارتباطات از دغدغهاش برای حفظ اشتغال موجود در حوزه ICT سخن میگوید؛ مخاطبان صفحه شخصیاش امضای وزیر پای تعدیل نیروهای شرکتی مخابرات را به او یادآور میشوند.
به گزارش مشرق، محمود واعظی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در صفحه شخصیاش نوشته است: در جلسه کنترل پروژه شبکه ملی اطلاعات با حضور مدیران همه اپراتورها و شرکتهای فعال حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات اشاره کردم که حفظ اشتغال و ایجاد اشتغال جدید یکی از مهمترین دغدغههای بنده در طی سالهای اخیر بوده است.
وزیر در ادامه نوشته است: همواره در برنامههای وزارت ارتباطات و شرکتهای تابعه به این موضوع اشاره داشتهام و به همه فعالان این حوزه برای تحقق این امر تاکید کردهام و تاکنون تمام تلاش خود را برای حفظ امنیت شغلی شاغلان این حوزه و ایجاد کسب و کارهای نو در این حوزه به کار برده ام.
در حالی که کانال رسمی وزارت ارتباطات از این مطلب به عنوان «واکنش اینستاگرامی وزیر ارتباطات به سوءبرداشت و سوء تفاهم برخی کارکنان شرکتی مخابرات» تعبیر شده است اما برخی مخاطبان صفحه اجتماعی وزیر، وضعیت نیروهای شرکتی مخابرات را خواستار شده و تاکید کردهاند: امضای شما پای نامه تعدیل نبروهای شرکتی مخابرات هنوز خشک نشده چطور که دغدغه حفظ و نگهداشت نیرو دارید؟
نامه وزیر ارتباطات به وزیر کار در این زمینه یکی دیگر از مواردی بود که اعتراض مخاطبان را به دنبال داشت.
نیروهای شرکتی مخابرات ایران طی دو روز گذشته با تجمع مقابل مجلس خواستار استخدام رسمی یا عقد قرارداد مستقیم با این شرکت شدهاند اما وزیر ارتباطات و شرکت مخابرات با این درخواست مخالفت کرده و آن را امکانپذیر نمیدانند.
بامداد – استیون هاوکینگ میتواند نماد مقاومت و سختکوشی باشد. او با شرایط جسمی وخیم خود، همچنان در دنیای علم حرف برای گفتن دارد، هاوکینگ اما درد و دلهایی هم دارد.
تمام کسانی که این متن را میخوانند اگر هاوکینگ را بشناسند برای او احساس خاصی قائل خواهند شد. چندی پیش فیلمی در مورد زندگی او ساخته شد تا مشقتهای زندگیاش را بهتر منعکس کند. استیون هاوکینگ اخیرا گفته که در مورد یک چیز بسیار نگران است. او میگوید اگر دانشجویی به وضعیت من دچار شود در دنیای امروز بدون حامی و پشتیبان باقی خواهند ماند، زیرا دانشگاهها دیگر مانند قبل به این هزینهها اهمیت نمیدهند. بنابراین این دانشجویان نمیتوانند به راحتی وقت خود را صرف پژوهش و کسب علم کنند.
در دانشگاه کمبریج، جایی که او همیشه حضور داشته، مراسمی برای پنجاهمین سال حضور او در این دانشگاه انجام شد. او به «اسکلروز جانبی آمیوتروفیک» مبتلا است. استیفن میگوید: «از اواسط دهه ۶۰ میلادی بیماریاش وخیمتر شد و از همان موقع دانشکده [دانشکده گونویل و کیز دانشگاه کمبریج] مسیر را برای پیشرفت من هموار کرد. اما امروزه دیگر اوضاع متفاوت است. دانشگاهها دیگر مانند قبل به این شکل کمک نمیکنند.»
اما چرا استیون هاوکینگ تا این اندازه نگران است؟ دلیلش این است که بودجه تحصیلات تکمیلی دانشگاهها کم شده و همین مسئله باعث شده تا دست دانشگاهها در کمک به دانشجویان ناتوان بسته باشد. در حال حاضر ۵۳۰۰۰ دانشجوی معلول در انگلستان مشغول به تحصیل هستند و یک بودجه مخصوص به خود را دارند. اما از سال آینده قرار است که از بودجه آنها به شکل کاملا چشمگیری کاسته شود. بنابراین شرایط تحصیل و معیشتی این دسته از دانشجویان با مشکلی جدی روبهرو خواهد شد.
بیماری پرفسور هاوکینگ در سال ۱۹۶۳ تشخیص داده شد؛ یعنی دو سال پیش از آن که به او بورس تعلق گیرد. استیون میگوید: «آن بورس تحصیلی نقطه عطف زندگی من بود. معلولیت من بیشتر و بیشتر میشد ولی با کمک آن بورس توانستم به تحصیل خودم ادامه دهم.» پروفسور هاوکینگ به چندین مورد اشاره میکند که در فیلم مربوط به زندگی او به نمایش در آمد. وی ادامه داد: «در اواسط دهه ۸۰ میلادی در سوئیس بودم و در آنجا پزشکان تشخیص دادند که ذاتالریه دارم. سپس از همسرم پرسیدند که آیا او موافقت میکنند که دستگاههای کمک به زندگی را قطع کنند. اما دانشکده ما در کمبریج بود که دستور داد من را با یک پرواز چارتر به آنجا برگردانند. سپس عملی روی من انجام شد که زندگیام را نجات داد.»
هاوکینگ در ادامه میگوید: «یک آپارتمان در وست رود به من و خانواده من اختصاص داده شد و الان یک خوابگاه دانشجویی با اسم من در آنجا ساخته شده است. دانشکده ما یک آسانسور مجهز در ساختمان نصب کرد تا رفت و آمد من راحتتر شود.» پروفسور استیون هاوکینگ سال گذشته در چالش «سطل آب یخ» شرکت کرد و مبلغ قابل توجهی را نیز کمک کرد، این فیزیکدان مشهور حالا ۷۳ سال دارد و معتقد است اگر کمک دانشگاه کمبریج نبود، او هرگز نمیتوانست به جایی برسد.
اساتید و مسئولان دانشگاه کمبریج که در این مراسم حضور داشتند از تلاشهای پروفسور هاوکینگ قدرانی کردند. سر الن فِرشت رئیس گونویل و کیز گفت که ساختمانهای بیشتری را برای رفت و آمد معلولان آماده کرده است. او اضافه کرد: «من هنوز هم از استیون حمایت میکنم. سال ۱۹۶۵ به ما اطلاع دادند که او تا چند سال دیگر خواهد مرد و نخواهد توانست که پروژه خود را تکمیل کند. اما در کمال تعجب دیدیم که او ۵۰ سال دیگر نیز عمر کرده است. او زنده ماند و به یکی از مشهورترین فیزیکدانان تاریخ تبدیل شد. در سالهای اول، صدای استیون کاملا به گوش ما نمیرسید و فقط کسانی که او را میشناختند متوجه میشدند که او چه میگوید. اما خوشبختانه تکنولوژی به کمک ما آمد و توانستیم صدای او را واضح بشنویم.»
سایت علمی بیگ بنگ
نوشته استیون هاوکینگ و دغدغه های آن اولین بار در بامداد پدیدار شد.