بلایی که شکستن قلنج سرتان می آورد
با دلگرم همراه باشید تا از خطرات و عوارض شکستن قلنج گردن با خبر شوید.
بایدها و نباید هایی درمورد شکستن قولنج
شکستن قولنج عادتی است که در بین حدود 68 درصد مردم رواج دارد و این درحالی است که اکثر آنها از عوارض و خطرات شکستن قولنج خبر دارند ولی بدون توجه به مشکلاتی که بعداز این حس راحتی حاصل خواهد شد ادامه به شکستن قولنج شان می کنند.معمولا برای همه ما پیش می آید که بر اثر خستگی جسمی، یک کش و قوس به بدن خود می دهیم.بر اثر عادت فشاری را روی انگشتان خود وارد می کنیم یا با کج و راست کردن گردن و کمر که بر اثر خستگی ها مثلا نشستن های طولانی مدت ایجاد شده است، لذت شنیدن صدای شکستن قولنج را به جان بخریم.
به گفته متخصصان علت قولنج کردن مفاصل، ایجاد حباب های گاز دی اکسید کربن (CO2) است که با افزایش حجم داخل مفصل نوعی احساس تنگی در فواصل مفصلی ایجاد می کند و افراد با خم کردن مفصل شان، حباب به وجود آمده را می ترکانند و به اصطلاح قولنج شان شکسته می شود. در این حالت حجم مفصل به حالت عادی و طبیعی خود بر می گردد، اما این برگشت پذیری همیشگی نیست و به همین دلیل هم شکستن قولنج با آن صدای خوشایند به یک عادت تبدیل خواهدشد.
شکستن قولنج ساییدگی زودرس مفصل‌ها را به دنبال دارد. شکستن قولنج کمر، گردن و به خصوص انگشت‌ها برای رفع خستگی، شاید موجب احساس راحتی شود، اما عارضه ساییدگی زودرس مفصل‌ها را به‌دنبال خواهد داشت.با اولین نشانه‌های ساییدگی، درد و التهاب مفاصل به‌ویژه در انگشت‌ها و گردن که حساس‌تر از مهره‌های کمر هستند شروع خواهد شد.پزشک و محقق طب اسلامی گفت: در میان انگشتان دست، انگشت شست بیش از انگشتان دیگر در معرض خطر است.
چرخش ناگهانی در ناحیه گردن و به‌ویژه کمر هم بسیار خطرناک قلمداد شده، آسیب‌های ستون فقرات و عضلات گردن را شدیدتر می‌کند. شکستن قولنج به سبب ایجاد حس راحتی و رفع موقت خستگی، ممکن است سبب تکرار و عادت، افزون بر ایجاد اختلال وابستگی روانی، خرابی‌ها و آسیب‌های مفصلی را زودتر و شدیدتر پیش می‌آورد.
چرخش ناگهانی در ناحیه گردن و کمر نیز بسیار خطرناک است؛ آسیب ها، دردها و سایر مشکلاتی که معمولا در سنین بالا در ستون فقرات و عضلات گردن افراد بروز می کند، در این دسته خیلی زودتر ظاهر می شود. لرزش دست و پا در سنین بالاتر به علت اختلال در حرکت، کاهش ثبات مفصلی، بروز آرتروز و صدمه به غضروف مفصل از مضرات قولنج شکستن است.
جراح عمومی و فلوشیپ دست توضیح داد: در قسمت ساعد دست 15 عضله وجود دارد که برخی از این عضلات به تاندون های سطحی و برخی نیز به تاندون های عمقی متصل هستند که انجام دادن این حرکات سبب ایجاد کشیدگی در مفاصل و بروز درد می شود. همچنین در بین مفاصل بدن ماده ای به نام مایع سینویال وجود دارد که غضروف های بین مفصلی از آن تغذیه می کنند.
همچنین این مایع از مفاصل محافظت می کند؛ در اثر قلنج شکستن انگشتان، مایع سینویال به تدریج خاصیت خود را از دست می دهد و مفاصل به خوبی تغذیه نمی شود.دلیل شدت التهاب حتی خونریزی بین مفصلی در دست ها ایجاد شود، ادامه داد: نسوج بدن نیاز به اکسیژن و قند دارد تا بتواند فعالیت کند؛گرفتن به اصطلاح قلنج دست ها سبب از بین رفتن تدریجی غذای مفاصل و بروز مشکلات بعدی در افراد می شود.
برخی افراد عادت دارند برای رفع خستگی، به انگشتان دست فشار وارد کنند و یا حرکاتی سریع در ناحیه گردن انجام دهند. وارد کردن فشار به مفاصل موجب بروز صداهایی در ناحیه مفاصل میشود و به اصطلاح قولنج آن می‌شکند. انجام چنین حرکتی در کوتاه مدت موجب احساس راحتی و رفع خستگی در فرد میشود، ولی در طولانی مدت عوارضی در پی خواهد داشت.
انجام حرکات نامناسب و ناگهانی در زمان بروز احساسات و یا با هدف رفع خستگی، در صورتی که بدن آمادگی انجام آن را نداشته باشد و یا حرکات نامناسب تکرار شوند، میتواند به مفاصل آسیب جدی وارد کند. چرخش ناگهانی گردن که در برخی افراد مشاهده میشود، بسیار خطرناک است و میتواند موجب وارد آمدن آسیب به ستون فقرات و عضلات گردن شود
در پارک‌ها نیز نوعی وسیله ورزشی وجود دارد که فرد هنگام استفاده از آن در ناحیه کمر چرخش ایجاد می‌کند. این چرخش اگر بیش از حد مجاز باشد میتواند موجب آسیب به ستون فقرات شود. در صورتی که شکستن مفاصل انگشتان با درد و التهاب همراه نباشد و به صورت مکرر انجام نشود، مشکلی برای فرد ایجاد نمی‌شود، ولی اگر انجام این کار با درد و التهاب همراه باشد، نگران کننده است و باید به پزشک مراجعه کرد.
------------------------------------------
از این صدا بترسیم؟
اطلاعات اثبات شده چندانی وجود ندارند که نشان دهند، شکستن مفاصل طبق عادت، نهایتا موجب آرتریت آن ها می شود، اما در عورض اثبات شده است که با تحت کشش قرار دادن مفاصل، بافت های اطراف مفصل مانند عضلات، رباط ها و تاندون ها آسیب می بینند و در نتیجه در طولانی مدت امکان انجام حرکات ظریف از فرد سلب می شود. از طرف دیگر، آسیب بافت های اطراف مفصل، دامنه حرکت آن را به طور غیرطبیعی افزایش می دهد و احتمال دررفتگی آن را زیاد می کند.
با تمام این تفاصیل، حرکت دادن ناگهانی گردن یا ستون فقرات برای شنیدن صدا زا آن ها، به هیچ عنوان منطقی به نظر نمی رسد. حرکت سریع گردن می تواند به آسیب شریان های تغذیه کننده مغز و سایش تدریجی مهره ها منجر شود. آسیب مهره های گردنی می تواند آن قدر خطرناک و فاجعه بار باشد که هر انسان عاقلی را از خیر شنیدن این صدای خوشایند منصرف کند.
شاید نتوان با قطعیت از عوارض طولانی مدت شکستن قولنج مفاصل سخن گفت، اما یک توصیه را باید بدون تردید پذیرفت: «لطفا برای شکستن قولنج خود از فرد دیگری کمک نگیرید!» اگر تا به امروز برای شکستن قولنج عضلات پشت تان، از کسی تقاضا می کردید که روی ستون فقرات شما راه برود و حالا سالم هستید، فقط باید گفت که آدم خوش شانس بوده اید!
------------------------------------------
با قولنج خود چه کنیم؟
همان طور که علل متعددی باعث ایجاد قولنج می شوند، درمان و پیشگیری از آن هم، راه های گوناگونی دارد. اگر درد و محدودیت حرکت شما ناشی از اسپاسم و گرفتگی عضلانی باشد، باید به شناخت علت و درمان آن پرداخت؛ مثلا برخی داروهای پایین آورنده کلسترول خون، داروهای فشار خون بالا، داروهای ضدآلزایمر و ضدپارکینسون می توانند موجب گرفتگی های عضلانی شوند.
اگر داروی خاصی را به طور مرتب مصرف می کنید و دچار گرفتگی عضلانی شده اید، شاید عاقلانه ترین کار ممکن، مراجعه به پزشک تان باشد.در هر حال فارغ از دلایل زمینه ای مهم، اغلب گرفتگی های عضلانی با انجام مانورها و حرکات کششی برطرف می شوند و نیازی به مصرف دارو نیست.
اگر به طور مکرر دچار گرفتگی عضلانی می شوید و پس از بررسی های لازم، علت خطرناکی برای آن پیدا نشده است، می توانید با مشاوره با یک کارشناس فیزیوتراپی، نرمش ها و حرکت های کششی مفید را یاد بگیرید.بهتر آن است که این حرکات را هنگامی که دچار مشکل نیستید، تمرین کنید و فقط موقع گرفتگی عضلانی، به فکر یادگرفتن و امتان کردن آن ها نیفتید!
اگر پس از انجام حرکات ورزشی سنگین و طولانی مدت، دچار گرفتگی عضلانی شده اید، مهم ترین علت، به هم ریختن تنظیم آب و املاح بدن شما است. بهتر است فورا مایعات واملاح از دست رفته بدن خود را با نوشیدن مایعات مفید جایگزین نمایید و در نوبت های بعدی پیش از شروع فعالیت ورزشی نیز به میزان کافی مایعات مصرف کنید.همچنین ماساز ناحیه ای که دچار اسپاسم شده است یا گذاشتن کیسه یخ نیز می تواند موثر باشد.
استفاده از داروهای ضدالتهاب و شل کننده های موضعی عضلانی معمولا آخرین اقدامی است که می توان در خانه انجام داد، هر چند که بهتر است برای اولین بار توسط پزشک توصیه شده باشند. در هر صورت استفاده از پمادهای موضعی سالیسیلات و پیروکسیکام می توانند دراین شرایط موثر واقع شوند.
در کل باید گفت که اگر قولنج شما به علت تشکیل همان حباب های عجیب هم باشد، راه درمان پیشگیری، شکستن قولنج نیست. بهترین کار این است که با تنظیم یک برنامه منظم ورزشی، به تدریج قدرت و انعطاف پذیری عضلات و مفاصل بدن خود را بالا ببرید و حداکثر دامنه حرکت آن ها را افزایش دهید.
------------------------------------------
گردآوری شده ی مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
+ 1 - 0
