به گزارش جام جم آنلاین ، البته امروزه تعداد زیادی از سرطانها کاملا درمان شدهاند و بیمار زندگی طبیعی پیدا میکند. از درمانهای رایج برای انواع سرطان، شیمیدرمانی و رادیوتراپی (پرتودرمانی) است که جلوی تکثیر سلولهای سرطانی را میگیرد و آنها را از بین میبرد، اما در عین حال سبب از بین رفتن سلولهای زایا در بیضهها شده، در بسیاری موارد بیمار برای همیشه نابارور (Infertile) میشود.
بیضهها از دو نوع سلول اصلی تشکیل شدهاند؛ سلولهای زایا که تبدیل به اسپرم بالغ میشوند و سلولهای لیدیگ که هورمون مردانه یا همان تستوسترون را تولید میکنند. چون سلولهای لیدیگ در حال تقسیم نیستند با شیمیدرمانی زیاد تحت تاثیر قرار نمیگیرند، اما شدت آسیب به بیضهها بستگی به نوع داروی مصرف شده و میزان آن دارد. به عنوان مثال در مبتلایان بیماری هوچکین پس از شروع شیمیدرمانی و کامل شدن آن، تعداد زیادی از این بیماران تا پنج سال مبتلا به آزواسپرمی (تعداد اسپرمها صفر) میشوند و تعداد قابل ملاحظهای از آنها نیز هرگز بهبود پیدا نمیکنند. این بیماران اگر قصد دارند در آینده بچهدار شوند، باید قبل از شروع اقدامات درمانی، اسپرمشان به روش منجمد کردن (کرایو) در بانک اسپرم نگهداری شود.
همچنین 50 درصد افرادی که دارای سرطان بیضه هستند، قبل از شروع درمان با کاهش تعداد اسپرم مواجه اند که حین درمان، مشکلاتشان بیشتر خواهد شد. در این میان، سرطانهای خون یکی از بدخیم ترین سرطانها به حساب میآیند. این نوع سرطانها با پروتکلهای بخصوصی درمان و هر نوع پروتکل از ترکیب چند دارو تشکیل میشود.
تحقیقات بسیار زیادی با پروتکلهای فوق انجام شده است. درصد بالایی از بیماران بر اثر داروهای شیمی درمانی علاوه بر بیمیلی جنسی دچار آزواسپرمی میشوند. پس از تکمیل دوره درمانی و قطع داروهای مصرفی، میل جنسی به حالت طبیعی برمی گردد اما افرادی که در سن باروری هستند، قبل از شروع درمان سرطان باید اقدام به ذخیره اسپرم به روش منجمد کردن در بانک اسپرم بکنند. البته این راهکار در بیمارانی که به سن بلوغ نرسیدهاند، عملی نیست. از طرفی وقتی مشکل در تعداد، شکل و حرکت اسپرم است و قبل از شروع به هر نوع درمان مخصوص سرطان، بیمار نابارور است باز هم ذخیره اسپرم در بانک اسپرم فایده ندارد. اگر بیماری شیمیدرمانی شده و الان مشکل ناباروری دارد، چه اقدامی میتوان انجام داد؟
این بیماران باید به پزشک متخصص مراجعه کنند. اولین اقدام، آزمایش تجزیه منی، اندازهگیری هورمونهای بخصوص در خون و معاینه بیمار است. بر اساس نتایج این بررسیها تصمیم گرفته میشود که برای بیمار راه درمانی وجود دارد یا نه؟ اگر بیمار هنوز دارای سلولهای زایا در بیضهها باشد با تجویز داروهایی میتوان تولید اسپرم را تحریک کرد.
دکتر محمدرضا صفرینژاد
جراح و متخصص بیماریهای کلیه و مجاری ادراری
مرتبا اخبار متعددی از خواص آبلیمو به گوش می رسد که این میوه دارای قدرت عجیبی در ایجاد تعادل در بدن و پاکسازی آن دارد.
محققان بر این باورند که لیمو قادر است از تومورهای بدخیم و خطرناک جلوگیری کرده و از بدن محافظت کند لیمو حاوی لیمو نوئید میباشد که یک ماده شبه شیمیایی بوده که به حفاظت بدن کمک میکند.
باشگاه خبرنگاران نوشت:همچنین این ماده در درمان بیماری های عروق کرونر و کاهش سطح کلسترول بسیار موثر است. به طور شگفت انگیزی ۱۱ لیمونوئید موجود در لیمو قادر است از گسترش و پیشرفت بیماریها پیشگیری کرده که ۱۰۰۰۰ برابر بیشتر از شیمی درمانی اثر گذار تر است همچنین باید گفت که لیمونوئید موجود در پوست لیمو به میزان ۱۰ برابر بیشتر از خود آب لیمو حاوی ویتامین میباشد. با افزودن آب لیمو به آب آشامیدنی خود به بدن خود کمک میکنید تا لیمونوئید بیشتری را جذب کرده و عملکرد خوبی داشته باشد.
لازم است برای بهره گیری بیشتر ابتدا لیموها را به خوبی شسته و از وسط دو نیم کنید. توجه داشته باشید که پوست آنها را جدا نکنید این لیموها را داخل نایلون در بسته قرار داده و فریز کنید اینگونه میتوانید لیمو را برای طولانی مدت نگه داشته و هر زمن که نیاز داشتید از آن استفاده کنید.
گفتنی است، که لیمو عطر و طعم فوق العادهای را به غذا، نوشیدنیها، دسرها، سوپ و سالاد میدهد. به این طریق میتوانید از مواد معدنی موجود در لیمو نیز بهرهمند گردید از فواید لیمونوئید موجود در لیمو میتوان گفت که این ماده شیمیایی قادر است سلولهایی که باعث گسترش میکروب و سرطان گردند را تخریب کند. همچنین با حمله به انگل، کرمها و باکتری (که سیستم گردش خون را مختل میکنند) از بدن محافظت کند.
شایان ذکر است داروهای شیمی درمانی تمامی سلولها را اعم از سلولهای سالم و سرطانی تحت تخریب قرار می دهد این درحالی است که لیمونوئید بدون داشتن اثرات منفی تنها سلولهای مخرب و خطرناک را از بین میبرد.
حال با همه اینها هیچ دلیلی برای محافظت نکردن از لیمو وجود ندارد. این میوه خواص معجزه آسایی دارد که توانسته جان بسیاری از افرادی که درگیر سرطان سینه، فشار خون بالا، ملانوم و دیگر بیماری های خطرناک بودند را نجات دهد.
دکتر محمدرضا قوام نصیری، رئیس انجمن آنکولوژی ایران معتقد است، عوارض شایع شیمیدرمانی که از اصلیترین روشهای درمانی بیماران سرطانی محسوب میشود، همیشگی نیست بلکه قابل ترمیم است و در بیشتر موارد از بین میرود، اما عوارض اختصاصی ناشی از آن مانند عوارض قلبی یا عصبی ممکن است برای مدت زمان طولانی با بیمار همراه باشد.
این آنکولوژیست به جامجم میگوید: عوارض شیمیدرمانی در تمام بیماران مبتلا به سرطان که با دارو درمان میشوند، یکسان نیست چون انواع سرطانها با داروهای مختلف و متفاوت درمان میشوند که میتواند توام با جراحی و رادیوتراپی نیز باشد. بعلاوه شدت ایجاد عوارض با مقاومت بیمار و توانایی بافتهای مختلف حساس به دارو ارتباط مستقیم دارد. معمولا عوارض در افراد جوانتر که وضعیت جسمی خوبی دارند، کمتر است.
عوارض جانبی گوناگون
خوب است بدانید، عوارض شیمیدرمانی فقط ریزش مو نیست و چون داروهایی که برای درمان انواع سرطان مورد استفاده قرار میگیرد، در گروههای متفاوت وجود دارد (گروه آلکیل، گروه تاکسانها و گروه آلکالوئیدها)، ایجاد عوارض ناشی از آن نیز مشابه و یکسان نیست. این آنکولوژیست در این باره توضیح میدهد: بعضی عوارض شیمیدرمانی مثل تهوع، استفراغ، ریزش مو و کمخونی نتیجه تاثیر داروهای ضدسرطان بر تعدادی از بافتهای طبیعی است که میتواند با مصرف تعداد قابل ملاحظهای از داروهای شیمیدرمانی مختلف در افراد تحت درمان بروز کند.
وی با اشاره به این که عوارض پوستی ناشی از شیمیدرمانی در گذشته خیلی کم بود، میافزاید: داروی بلئومایسین، علاوه بر عوارض ریوی، در پوست دست (بیشتر کف دست) عارضه ایجاد میکرد ولی با استفاده از داروهای 1990 به بعد، عوارض پوستی هم در بیماران سرطانی بیشتر دیده میشود.
آنچه پیش از شیمیدرمانی باید بدانید
روشهای پیشگیری و کاهش عوارض شیمیدرمانی بستگی به نوع یا انواع داروهای مصرفی و وضعیت بیمار دارد. به گفته دکتر قوام نصیری، برای کاهش عوارض شیمیدرمانی باید تمهیدات خاصی را پیش از شروع مراحل درمان مدنظر داشت که مهمترین آنها آزمایش خون و تستهای مورد نیاز برای آگاهی از موقعیت فعالیت مغز استخوان خونساز، کارکرد کلیهها و کارکرد کبد است.
وی تاکید میکند: آموزش بیماران قبل از شروع درمان ضروری است تا از نکات لازم درخصوص اثرات دارو و عوارض آن مطلع شوند. بعلاوه روشهای پیشگیری و کاهش عوارض داروهای شیمیایی نیز باید به بیماران گفته شود.
کاهش تهوع با رژیم غذایی
به گفته رئیس انجمن آنکولوژی ایران، بعضی داروهای شیمیدرمانی باید با فاصله زمانی مناسب با صرف غذا مورد استفاده قرار گیرند یا از رژیمهای غذایی خاص بویژه غذاهای کمچرب با تاکید بر مصرف کمتر گوشت قرمز استفاده شود. البته در مواردی باید طی شیمیدرمانی از انواع آبمیوه با شیرینی کم یا مایعات دیگر بیشتر استفاده شود.
وی تاکید میکند: استفاده از داروهای ضدتهوع و استفراغ در رژیمهای شیمیدرمانی باید مورد توجه جدی قرار بگیرد و در زمان خاص برای بیمار تجویز شود.
اگر نمیخواهید مویتان بریزد
پیشگیری از بروز بعضی عوارض مثل ریزش مو به دستورات و تمهیدات خاصی نیاز دارد.
دکتر قوام نصیری در این باره میگوید: کلاهها با سیستم خنککنندگی پوست سر حین شیمیدرمانی کمک میکنند تا پیاز مو بتواند مقاومت بیشتری داشته باشد و نهایتا ریزش مو با شدت کمتری اتفاق افتد. فراموش نکنید، این عارضه خاص پس از اتمام کامل دوره شیمیدرمانی ترمیم مییابد و مو دوباره رشد میکند.
بررسی وضعیت قلب بیمار
یکی از عوارض شیمیدرمانی شامل افزایش احتمال بروز بیماریهای قلبی مانند ضعف عضلانی قلب و اختلالات ضربان قلب است. انواع خاصی از داروهای شیمیدرمانی نیز میتوانند سبب افزایش احتمال بروز بیماریهای قلبی شوند. البته خوشبختانه اکثر داروهای شیمیدرمانی با عوارض قلبی همراه نیستند مگر در صورت استفاده از داروهای ضدسرطان موسوم به آنتراسیکلینها که با احتمال آسیب قلبی همراه هستند. رئیس انجمن آنکولوژی ایران تاکید میکند: اگر در رژیم دارویی بیمار تحت شیمیدرمانی از داروهای گروه آنتراسیکلینها (بویژه آدریامایسین) استفاده شود، ضروری است بیمار قبل از شروع درمان تحت بررسی وضعیت قلب قرار گیرد. بسته به این که چه رژیم دارویی برای بیمار در نظر گرفته شده، تمهیدات پیشگیری از بروز عوارض شیمیدرمانی ازجمله عوارض قلبی نیز متفاوت خواهد بود.
پونه شیرازی
به گزارش جام جم آنلاین ، البته امروزه تعداد زیادی از سرطانها کاملا درمان شدهاند و بیمار زندگی طبیعی پیدا میکند. از درمانهای رایج برای انواع سرطان، شیمیدرمانی و رادیوتراپی (پرتودرمانی) است که جلوی تکثیر سلولهای سرطانی را میگیرد و آنها را از بین میبرد، اما در عین حال سبب از بین رفتن سلولهای زایا در بیضهها شده، در بسیاری موارد بیمار برای همیشه نابارور (Infertile) میشود.
بیضهها از دو نوع سلول اصلی تشکیل شدهاند؛ سلولهای زایا که تبدیل به اسپرم بالغ میشوند و سلولهای لیدیگ که هورمون مردانه یا همان تستوسترون را تولید میکنند. چون سلولهای لیدیگ در حال تقسیم نیستند با شیمیدرمانی زیاد تحت تاثیر قرار نمیگیرند، اما شدت آسیب به بیضهها بستگی به نوع داروی مصرف شده و میزان آن دارد. به عنوان مثال در مبتلایان بیماری هوچکین پس از شروع شیمیدرمانی و کامل شدن آن، تعداد زیادی از این بیماران تا پنج سال مبتلا به آزواسپرمی (تعداد اسپرمها صفر) میشوند و تعداد قابل ملاحظهای از آنها نیز هرگز بهبود پیدا نمیکنند. این بیماران اگر قصد دارند در آینده بچهدار شوند، باید قبل از شروع اقدامات درمانی، اسپرمشان به روش منجمد کردن (کرایو) در بانک اسپرم نگهداری شود.
همچنین 50 درصد افرادی که دارای سرطان بیضه هستند، قبل از شروع درمان با کاهش تعداد اسپرم مواجه اند که حین درمان، مشکلاتشان بیشتر خواهد شد. در این میان، سرطانهای خون یکی از بدخیم ترین سرطانها به حساب میآیند. این نوع سرطانها با پروتکلهای بخصوصی درمان و هر نوع پروتکل از ترکیب چند دارو تشکیل میشود.
تحقیقات بسیار زیادی با پروتکلهای فوق انجام شده است. درصد بالایی از بیماران بر اثر داروهای شیمی درمانی علاوه بر بیمیلی جنسی دچار آزواسپرمی میشوند. پس از تکمیل دوره درمانی و قطع داروهای مصرفی، میل جنسی به حالت طبیعی برمی گردد اما افرادی که در سن باروری هستند، قبل از شروع درمان سرطان باید اقدام به ذخیره اسپرم به روش منجمد کردن در بانک اسپرم بکنند. البته این راهکار در بیمارانی که به سن بلوغ نرسیدهاند، عملی نیست. از طرفی وقتی مشکل در تعداد، شکل و حرکت اسپرم است و قبل از شروع به هر نوع درمان مخصوص سرطان، بیمار نابارور است باز هم ذخیره اسپرم در بانک اسپرم فایده ندارد. اگر بیماری شیمیدرمانی شده و الان مشکل ناباروری دارد، چه اقدامی میتوان انجام داد؟
این بیماران باید به پزشک متخصص مراجعه کنند. اولین اقدام، آزمایش تجزیه منی، اندازهگیری هورمونهای بخصوص در خون و معاینه بیمار است. بر اساس نتایج این بررسیها تصمیم گرفته میشود که برای بیمار راه درمانی وجود دارد یا نه؟ اگر بیمار هنوز دارای سلولهای زایا در بیضهها باشد با تجویز داروهایی میتوان تولید اسپرم را تحریک کرد.
دکتر محمدرضا صفرینژاد
جراح و متخصص بیماریهای کلیه و مجاری ادراری
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به راهکارهای کاهش عوارض شیمیدرمانی در بیماران مبتلا به سرطان، گفت: استعمال سیگار باعث کاهش اثربخشی داروی شیمیدرمانی میشود.
وی افزود: در صورت بروز تب در بیمارانی که در حال انجام شیمیدرمانی هستند چک کردن آزمایش خون برای تعیین وضعیت سلولهای خونی ضرورت دارد.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: پیشگیری از عفوت با رعایت راهکارهای مناسب در بسیاری از مواقع امکانپذیر است. همچنین کمخونیهای ناشی از شیمی درمانی در اکثر موارد با تزریق خون جبران میشود.
آزاده با اشاره به اینکه کمخونی در بیماران در حال شیمیدرمانی اصولات به صورت تنگی نفس و ضعف عضلانی بروز میکند گفت: تهوع و استفراغ ناشی از شیمیدرمانی با راهکارهای مختلف قابل کنترل است.
متخصص رادیوتراپی و انکولوژی اضافه کرد: تغییر در بو و مزه غذا یک اتفاق شایع در طی شیمیدرمانی بوده و کاهش اشتها با استفاده از راهکارهایی از قبیل خوردن غذا در یک محیط جدید یا در کنار دوستان و آشنایان قابل جبران است.
به گفته وی رعایت بهداشت دهان و دندان یک جزء اساسی در مراقبتهای دوران شیمیدرمانی بوده و مشکلات گوارشی همچون یبوست با خوردن مایعات،غذاهای حاوی فیبر و فعالیت کنترل شده نیز قابل درمان است.
آزاده در پایان تأکید کرد: استعمال سیگار در طی دوران شیمی درمانی باعث کاهش اثربخشی دارو و تأثیر بد بر روی نتایج درمان خواهد شد.
خبرگزاری آریا-پوست این میوه خواص شگفت انگیزی دارد که بیشتر از آب آن میتواند اثرگذار تر باشد.
به گزارش خبرگزاری آریا،مرتبا اخبار متعددی از خواص آبلیمو به گوش می رسد که این میوه دارای قدرت عجیبی در ایجاد تعادل در بدن و پاکسازی آن دارد.
محققان بر این باورند که لیمو قادر است از تومورهای بدخیم و خطرناک جلوگیری کرده و از بدن محافظت کند لیمو حاوی لیمو نوئید میباشد که یک ماده شبه شیمیایی بوده که به حفاظت بدن کمک میکند.
همچنین این ماده در درمان بیماری های عروق کرونر و کاهش سطح کلسترول بسیار موثر است. به طور شگفت انگیزی 11 لیمونوئید موجود در لیمو قادر است از گسترش و پیشرفت بیماریها پیشگیری کرده که 10000 برابر بیشتر از شیمی درمانی اثر گذار تر است همچنین باید گفت که لیمونوئید موجود در پوست لیمو به میزان 10 برابر بیشتر از خود آب لیمو حاوی ویتامین میباشد. با افزودن آب لیمو به آب آشامیدنی خود به بدن خود کمک میکنید تا لیمونوئید بیشتری را جذب کرده و عملکرد خوبی داشته باشد.
لازم است برای بهره گیری بیشتر ابتدا لیموها را به خوبی شسته و از وسط دو نیم کنید. توجه داشته باشید که پوست آنها را جدا نکنید این لیموها را داخل نایلون در بسته قرار داده و فریز کنید اینگونه میتوانید لیمو را برای طولانی مدت نگه داشته و هر زمن که نیاز داشتید از آن استفاده کنید.
گفتنی است، که لیمو عطر و طعم فوق العادهای را به غذا، نوشیدنیها، دسرها، سوپ و سالاد میدهد. به این طریق میتوانید از مواد معدنی موجود در لیمو نیز بهرهمند گردید از فواید لیمونوئید موجود در لیمو میتوان گفت که این ماده شیمیایی قادر است سلولهایی که باعث گسترش میکروب و سرطان گردند را تخریب کند. همچنین با حمله به انگل، کرمها و باکتری (که سیستم گردش خون را مختل میکنند) از بدن محافظت کند.
شایان ذکر است داروهای شیمی درمانی تمامی سلولها را اعم از سلولهای سالم و سرطانی تحت تخریب قرار می دهد این درحالی است که لیمونوئید بدون داشتن اثرات منفی تنها سلولهای مخرب و خطرناک را از بین میبرد.
حال با همه اینها هیچ دلیلی برای محافظت نکردن از لیمو وجود ندارد. این میوه خواص معجزه آسایی دارد که توانسته جان بسیاری از افرادی که درگیر سرطان سینه، فشار خون بالا، ملانوم و دیگر بیماری های خطرناک بودند را نجات دهد.
به گزارش جام جم آنلاین ، البته امروزه تعداد زیادی از سرطانها کاملا درمان شدهاند و بیمار زندگی طبیعی پیدا میکند. از درمانهای رایج برای انواع سرطان، شیمیدرمانی و رادیوتراپی (پرتودرمانی) است که جلوی تکثیر سلولهای سرطانی را میگیرد و آنها را از بین میبرد، اما در عین حال سبب از بین رفتن سلولهای زایا در بیضهها شده، در بسیاری موارد بیمار برای همیشه نابارور (Infertile) میشود.
بیضهها از دو نوع سلول اصلی تشکیل شدهاند؛ سلولهای زایا که تبدیل به اسپرم بالغ میشوند و سلولهای لیدیگ که هورمون مردانه یا همان تستوسترون را تولید میکنند. چون سلولهای لیدیگ در حال تقسیم نیستند با شیمیدرمانی زیاد تحت تاثیر قرار نمیگیرند، اما شدت آسیب به بیضهها بستگی به نوع داروی مصرف شده و میزان آن دارد. به عنوان مثال در مبتلایان بیماری هوچکین پس از شروع شیمیدرمانی و کامل شدن آن، تعداد زیادی از این بیماران تا پنج سال مبتلا به آزواسپرمی (تعداد اسپرمها صفر) میشوند و تعداد قابل ملاحظهای از آنها نیز هرگز بهبود پیدا نمیکنند. این بیماران اگر قصد دارند در آینده بچهدار شوند، باید قبل از شروع اقدامات درمانی، اسپرمشان به روش منجمد کردن (کرایو) در بانک اسپرم نگهداری شود.
همچنین 50 درصد افرادی که دارای سرطان بیضه هستند، قبل از شروع درمان با کاهش تعداد اسپرم مواجه اند که حین درمان، مشکلاتشان بیشتر خواهد شد. در این میان، سرطانهای خون یکی از بدخیم ترین سرطانها به حساب میآیند. این نوع سرطانها با پروتکلهای بخصوصی درمان و هر نوع پروتکل از ترکیب چند دارو تشکیل میشود.
تحقیقات بسیار زیادی با پروتکلهای فوق انجام شده است. درصد بالایی از بیماران بر اثر داروهای شیمی درمانی علاوه بر بیمیلی جنسی دچار آزواسپرمی میشوند. پس از تکمیل دوره درمانی و قطع داروهای مصرفی، میل جنسی به حالت طبیعی برمی گردد اما افرادی که در سن باروری هستند، قبل از شروع درمان سرطان باید اقدام به ذخیره اسپرم به روش منجمد کردن در بانک اسپرم بکنند. البته این راهکار در بیمارانی که به سن بلوغ نرسیدهاند، عملی نیست. از طرفی وقتی مشکل در تعداد، شکل و حرکت اسپرم است و قبل از شروع به هر نوع درمان مخصوص سرطان، بیمار نابارور است باز هم ذخیره اسپرم در بانک اسپرم فایده ندارد. اگر بیماری شیمیدرمانی شده و الان مشکل ناباروری دارد، چه اقدامی میتوان انجام داد؟
این بیماران باید به پزشک متخصص مراجعه کنند. اولین اقدام، آزمایش تجزیه منی، اندازهگیری هورمونهای بخصوص در خون و معاینه بیمار است. بر اساس نتایج این بررسیها تصمیم گرفته میشود که برای بیمار راه درمانی وجود دارد یا نه؟ اگر بیمار هنوز دارای سلولهای زایا در بیضهها باشد با تجویز داروهایی میتوان تولید اسپرم را تحریک کرد.
دکتر محمدرضا صفرینژاد
جراح و متخصص بیماریهای کلیه و مجاری ادراری