آبی + سفید + برنز (قهوه ای مایل به زرد)
مرغ حلزونی با ظاهر زیبایی که دارد بسیار برای کودکان محبوب اســت و به راحتی هم تهیه می شود.برای پخت این غذا زمان بسیار کمی هم نیاز اســت. این غذای خوشمزززه رو از دست ندید… خیلی خوشمزست…خیلی هم آسونه…خیلی هم سریع حاضر میشه…
مواد لازم:
آبلیموی تازه به میزان لازم
روغن مایع سه قاشق سوپخوری
زعفران آب کرده سه قاشق سوپخوری
پودر گوجه دو قاشق سوپخوری
سینه مرغ (فیله شده) 1عدد
نمک به میزان لازم
طرزتهیه:
1-اول سینه ی مرغ رو بصورت نوارهای باریک باریک برش بدید…بعد پودر گوجه و زعفرون آب کرده و نمک و آبلیمو و روغن رو به رشته های مرغ اضافه کنید و مواد رو حسابی باهم مخلوط کنید که کل مواد به خورد مرغ بره…کلا دودیقه میشه.
2-بعد هم مرغ ها رو شبیه حلزون رول میکنید و به سیخ چوبی میزنید و با حرارت بالا حدود دو دیقه این طرف و دو دیقه هم اون طرف مرغ ها رو سرخ میکنید….
3-غذای ما آمادست….
4-میتونید هر جوری که خواستید این غذا رو سرو کنید…
5-دور چین مواد هم میتونید سیب زمینی سرخ کرده پیاز سوخاری کدوی سوخاری وگوجه ی سرخ شده یا هر چیز دیگه ای که دوست داشتید بذارید… من وقت زیادی نداشتم برای همین خیلی ساده و خلوت درستش کردم…
6-از دستش ندید خیلی راحته….و خیلی هم لذید.
فقط دو تا نکته:
پودر گوجه گوجه ی پودر شده نیست. توی عطاری ها هست. ترکیب چند مدل ادویه هست که مهمترینش گوجه و موسیره. خیلی هم خوشمزست.
نکته ی بعدی درست کردن رعفرونه… دوتا تیکه ی کوچیک یخ رو بذارید توی ظرف و نصف قاشق چایخوری ژعفرون پودر شده بهش اضافه کنید. میبینید که رنگش سه برابر شده.
محققان معتقدند که علاقه به هنر سلامت روانی را تحکیم میبخشد.
به گزارش جام جم سرا به نقل از تبیان، ما که تا به حال کسی را ندیده ایم بستنی دوست نداشته باشد. بچه و پیر و جوان هم ندارد. بستنی خوشمزه اسـت و به خصوص برای روزهای گرم سال باعث خنکی و نشاط می شود. اما از آنجایی که این روزها از فرم ابرو گرفته تا خط صورت و دست و غیره شخصیت شناسی می کنند ما هم تصمیم گرفتیم آنچه که بستنی مورد علاقه تان از شخصیتتان برملا می کند را عنوان کنیم. در واقع طعمی که شما می پسندید رازهایی از درونتان را برملا می کند که بسیار جالب و خواندنی اسـت. با ما همراه باشید تا با این شخصیت شناسی جالب بیشتر آشنا شوید.
اگر عاشق بستنی وانیلی هستید
وانیل عطر معروف اکثر بستنی ها اسـت. بر اساس شخصیت شناسی از روی بستنی مورد علاقه، افرادی که طرفدار بستنی وانیلی هستند افرادی پرشور، سرزنده و اهل خطر هستند که از ریسک کردن نمی ترسند. این افراد بدون فکر و برنامه قلبی عمل می کنند و آرمانگرا هستند.
عاشقان بستنی وانیلی به شم و حس ششم خود بیش از منطقشان اعتماد دارند. البته این ها برگرفته از نتایج پژوهش هایی اسـت که توسط Alan Hirsch متخصص مغز و اعصاب روی بوها و مزه ها و تأثیر آن ها انجام شده اسـت. عاشقان بستنی وانیلی احساسات خود را زیاد بروز می دهند و در روابط عاطفی خود موفق هستند. این متخصص مغز و اعصاب در حین مطالعات خود از نتایج تست های روانشناسی استفاده کرد. به عقیده این متخصص یک بخش مشترکی از مغز، مسئول رفتارهای شخصی و علاقمندی هایی غذایی اسـت. به گفته این متخصص مغز و اعصاب، علاقه نسبت به یک طعم خاصی از بستنی از زمان کودکی شکل می گیرد و در تمام عمر نیز باقی می ماند.
اگر عاشق بستنی با طعم توت فرنگی هستید
نتایج بررسی های Alan Hirsc که برای یک شرکت زنجیره ای لبنیاتی در ایالات متحده آمریکا انجام شده اسـت نشان می دهد، طرفداران بستنی های توت فرنگی اغلب افرادی صبور، وفادار، صادق و درونگرا هستند. نتایج بررسی های دیگر نیز نشان می دهند افراد علاقمند به این میوه کوچک و خوشمزه افرادی منطقی و متفکر محسوب می شوند.
اگر عاشق بستنی شکلاتی هستید
اگر بین تمام طعم ها انتخاب شما یک اسکوپ بستنی شکلاتی اسـت، Alan Hirsch شما را فردی معرفی می کند که دوست دارید خودتان را در دل بقیه جا کنید. شما فردی سرزنده، پرشور، مهربان، مهیج و خوش باوری هستید.
اگر عاشق طعم بستنی نعنایی و شکلاتی هستید
شما دوست دارید همیشه حق با شما باشد؟ خب. به گفته Hirasch، بستنی نعنایی با تکه های شکلات بستنی مورد علاقه افراد حق به جانب اسـت. در واقع این طعم بستنی بیشتر با شخصیت افراد جاه طلب، بلندپرواز، با اعتماد به نفس، کم غذا و افرادی که دوست دارند همیشه محق باشند در ارتباط اسـت. این افراد فقط زمانی راضی و خشنود هستند که هر نوع بحث و منازعه ای را به نفع خود کرده باشند. البته به عقیده این محقق، افرادی که فقط بستنی نعنایی و فقط بستنی شکلاتی را ترجیح می دهند (نه هر دو طعم در یک بستنی) شخصیت های دلسوزی دارند که به راحتی با بقیه افراد کنار می آیند.
اگر عاشق بستنی با طعم قهوه هستید
به شدت به طعم قهوه حتی در بستنی نیز وفادار هستید؟ در این صورت به نظر می رسد فرد سرزنده ای هستید با طبیعت تئاتری که زندگی را با طعم خوب و عشق زیاد دنبال می کند. به گفته این محقق افرادی که عاشق طعم قهوه در بستنی هستند غصه آینده را نمی خورند و در زمان حال زندگی می کنند.
اگر عاشق تکه های شکلات در بستنی هستید
بر اساس نتایج بررسی های این محقق، افرادی که بستنی خود را با تکه های شکلات می پسندند افرادی دست و دلباز، باکفایت، کاردان و خونگرمی هستند.
اگر عاشق بستنی یخی رنگین کمانی هستید
این طعم میوه ای و چند رنگ بر خلاف ظاهر خوش رنگ و شاد خود مورد علاقه افراد بدبین اسـت. به گفته Hirsch افرادی بستنی یخی های چند رنگ را انتخاب می کنند که در واقع شخصیتی بدبین دارند. البته این افراد قدرت تحلیل بالایی دارند و اغلب تصمیم های خوبی در زندگی شان می گیرند.
اگر عاشق بستنی گردویی با کره هستید
افرادی که طرفدار طعم گردو در بستنی هستند، افرادی وفادار، با وجدان، وظیفه شناس، مودب و مبادی آداب هستند. این افراد خونگرم بوده و به خوبی پذیرای دیگران هستند.
آش در همه ایران طرفدار دارد و در استان ها هم هر قومی آش محلی مربوط به خود را طبخ می کند که بسیار خوشمزه هم هست. یاکوب ادوارد پولاک، سیاح و پزشک اروپایی، می گوید: هیچ چیز برای ایرانی غم انگیزتر از آن نیست که ناگزیر باشد غذای خود را به تنهایی بخورد.
«امروز روز آش است… اعلیحضرت قدرقدرت همایونی در صدر جلوس فرموده بودند… اذن جلوس فرمودند، زیر دست حضرت والا نشستم، فرمودند کدو پاک کنید… اسمعیل بزاز تقلید وی درآورد، بسیار خنده شد. حقیقت روز آش تماشا داشت.»
(خاطرات عین السلطنه سالور)
آش یا «با» در فرهنگ ایرانی پدیده ای است فراتر از وراک. آش به فراخور حال و به مناسبت پخته می شود: گاه به عنوان دارو، گاه رواکننده حاجت، گاه برای دفع بلا و گاه برای ادای نذر. پختن آش بهانه ای بوده و هست که ایرانی خورندگانی را بر سر خوان خویش بخواند و شکمشان را سیر کند و از برکت دعای آنان، حاجتش روا یا نذرش ادا شود.
اعتقاد به کارکردهای آش چنان بوده و هست که آش هایی برای نزول باران (بوشهر، مازندران، درگز)، برای خورشیدگرفتگی (خور و بیابانک) و قطع سرما و یخبندان (کمره) طبخ می شده است و می شود. بعضی آش ها مانند آش ابودردا برای تندرستی و حاجت گرفتن پخته می شوند. «سر راه منارجنبان اصفهان در کلادون یک ساختمان گلی به چشم می خورد گه گنبدی دارد و ابودردا نام دارد.
کسانی که می خواهند نذرشان برآورده شود یا تندرستی را بازبایند، به آن جا می روند و آش رشته یا آش سبزی می پزند. از خمیر آدمکی درست می کنند و در آن می اندازند و سپس در می آورند و در آب می اندازند» (باورهای عامیانه مردم ایران/ دکتر ذوالفقاری).
در بسیاری موارد هم سنت آش پختن بهانه ای برای دور هم نشستن و از تنهایی درآمدن بوده و هست. سنت طبخ آش پشت پا برای جمع شدن در خانه ای که مسافری از آن رفته و رفع دلتنگی اهل خانه است.ایرانی به هر بهانه ای دستاویزی برای گستردن خوانی با خورندگان بسیار می یافته است
و تنها خوردن را به هیچ روی تاب نمی آورده است. دکتر یاکوب ادوارد پولاک، سیاح و پزشک اروپایی که چند سالی را در ایران زیسته و مدتی نیز- پیش از حکیم طلوزان- سمت پزشک مخصوص ناصرالدین شاه را بر عهده داشته است، در سفرنامه خودمی نویسد: «هیچ چیز برای ایرانی غم انگیزتر از آن نیست که ناگزیر باشد
غذای خود را به تنهایی بخورد.» به راستی نیز که چنین است و برای ما ایرانیان تنها بر سر سفره نشستن بسی غم انگیز و جگرخراش ست.من خود در همه حال به دنبال هم سفره می گردم و به گاهِ تنهایی، لقمه ای از سفر برچیدن نمی توانم ایرانی مهمان دوست چنان شوقی به گستردن خوان دارد که حتی برای سنت کردن پسران و تعویض نام فرزندان نیز ضیافت برپاکردن و آش پختن را واجب می داند.
این روزها که رسم انتقاد از خود و عیب یابی رفتارهای اجتماعی- که خود رویه نیکویی است- باب شده است و چنان تند رفته ایم که کار به تحقیر و تنفر از هر آنچچه داشته ایم کشیده است، بد نیست به سنت های نیکوی خود که پایه اش بر مهر و فزونی محبت و دستگیری از نیازمندان است نیز نگاهی بیندازیم.
رسم و آداب ضیافت و بر سر خوان نشستن ایرانیان چنان ظریف و لطیف است که در میان کمتر ملتی دیده می شود. سنت بر سر سفره نشستن انگلیسی ها- که به آن می بالند- به شباهت به رفتار نظامیان هنگام دفیله رفتن نیست و چنان خشک و منظم است که خورنده احساس ادای وظیفه می کند.
اما سنت سفره ایرانی که از دیرباز تاکنون رعایت می شود، ریشه در مهربانی و دوستی و ادب و انسان دوستی و سپاس از «مائده های زمینی» دارد.آش از دیرباز از خوراک های اصلی حاضر بر سر خوان های ایرانی است، پس برای گستردن سفره ای درخور خورندگان عزیز، دیگ و دیگچه را بر سر اجاق بگذارید
و آشی طبخ کنید و یاران و خویشان و همسایگان را بر سرش بخوانید. در گستره جغرافیایی کشورمان چند برابر تعداد شهرها و روستاهایمان آش های لذیذ و خوشمزه و خوش عطر داریم. باید آن ها را طبخ و دستور پختشان را ثبت کنیم و بسان گنجینه ای گرانبها آن ها را پاس بداریم.
آش پختن کاری است سهل و ممتنع. سهل است چون ترکیب پیچیده ای ندارد و ممتنع است چون آن را به کمال خوبی پختن تجربه می خواهد. اما با کمی دقت و خرج کردن سلیقه هم می توان نتیجه ای درخشان گرفت. پایه بیشتر آش ها ترکیب ساده ای است که از آب و برنج و عدس و سبزی به دست می آید.
اینجا ترفندی هم بیاموزید و با آن صد نوع آش سنتی و ابتکاری بپزید و به یک تیر، دو نشان که نه، صد نشان بزنید:پایه اش که به دست آمد، یعنی ترکیب آب و عدس و سبزی که یکی، دو ساعتی جوشید و غلیظ شد، هر چاشنی ای که می خواهید به آن بزنید. حال آن آش منحصر به فردی خواهدبود.
مثلا آّغوره بزنید، می شود آش آبغوره. گوجه سبز هسته گرفته بزنید، می شود آش گوجه سبز. زدن کشک و ماست حاصلش می شود آش کشک و اش ماست! هر چند این تمام فوت و فن آش پختن نیست اما خوراکی که حاصل می شود، خورندگان را کاملا راضی خواهدکرد. توصیه می کنم راز خود را از آن ها پنهان دارید.
شستن و ریگ شور کردن برنج و عدس الزامی است و مهارتی هم لازم ندارد. میم اند اندازه اش که پیمانه برنج را اگر دو مشت می گیرید، برای عدس باید یک مشت کمتر اندازه کنید. عدس و برنج و یکی، دو مشت سبزی را با آب فراوان در دیگر بریزید و بعد که جوش آمد، شعله زیرش را کم کنید و بگذارید آرام جا بیفتد. آش که جا افتاد و غلیظ شد، چاشنی را بزنید و بگذارید ده، پانزده دقیقه بجوشد.
قصد ندارم با نکات اضهر من الشمس، به خوانندگان توهین کنم. بنابراین از میزان چاشنی و حرارت و باقی این ها در می گذرم. خواننده محترم که در این هنر مشغول ذوق آزمایی است، بی شک در به کار بردن ادویه و چاشنی و کم و زیاد کردن آتش زیر دیگ از هوش و ذکاوت لازم برخوردار است. در مورد سبزی آش هم توصیه می کنم خشکش را از فروشگاه بخرید و به کار برید.
هر چند این کار با اصول تازه خوری و تازه پزی منافات دارد اما در این مرحله به کاربردنش هیچ عیب ندارد بلکه توصیه هم می شود. حال به فکر ظاریف کار باشید که همانا افزودنی های روی آش است که عمومی ترین آن ها پیازداغ و سیرداغ و نعناداغ است. این سه، کم و بیش به درد هر آشی می خورند.
برای درست کردن نعناداغ بدانید که زود می سوزد و از دست می رود. نعنای خشک را در روغن کمی تفت که دادید، کافی است. چگونگی از کار درآوردن پیازداغ و سیرداغ را هم به هوش و سلیقه خودتان حواله می کنم.
رزق ما آید به پای میهمان از خوان غیب/ میزبان ماست هر کس می شود مهمان ما (صائب تبریزی)
کمبود خواب میتواند بر زندگی شخصی و حرفهای شما تاثیر بگذارد و باعث مشکلات سلامتی مختلفی شود. در حالی ادامه ...
پیادهروی اربعین؛ بزرگترین گردهمایی عالماین روزها روزهای نزدیک به اربعین است. پدیدهی بینظیر و بیسابقهای هم در این سالهای اخیر بهوجود آمده ادامه ...
کیانیت- سیلیمانیت- آندالوزیتنام کیانیت (kyanite) از واژه ی یونانی به معنای "آبی رنگ" گرفته شده است. سیلیمانیت نیز به خاطر نام شیمیدان ادامه ...
گچ (2)صفحات گچی، پانل ها و توفال های تولیدی از این ماده، سبک هستند، در برابر آتش مقاومند و علاوه بر سطح صاف ادامه ...
گچ (1)سنگ گچ (Gypsum) در واقع کلسیم سولفات آب دار است که دارای ترکیب شیمیایی CaSO_4.2H_2 O می باشد. ترکیب انیدرید ادامه ...
گرافیت (4)این سوسپانسیون ها، حاوی گرافیت با خلوص 99.9 % می باشد. اندازه ی این گرافیت ها، در حد 0.7 تا 0.8 میکرون ادامه ...
گرافیت (3)این قالب ها برای تولید ابزارهای مختلف با کارایی بالا، سرامیک ها و الماس ها استفاده می شود. در این حالت، ادامه ...
گرافیت (2)این کاربرد، اولین استفاده از گرافیت می باشد که به سال 1564 بر می گردد. مدارهای گرافیتی معمولی مداد سربی ادامه ...
گرافیت (1)گرافیت ماده ای که آینده به آن وابسته است. این ماده کاربردهای گسترده ای در بخش های متعدد از جمله علوم ادامه ...