غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام

[ad_1]

برترین ها: شهر ناتینگهام در ناتینگهمشایر در انگلستان در سراسر یک برآمدگی ماسه سنگی که تپه های ملایم شمال رودخانه ترنت را شکل داده اند، کشیده شده است. این صخره ماسه سنگی حدود 230 میلیون سال پیش شکل گرفته است و استحکام زیادی دارد و در عین حال به اندازه کافی نرم هست که بتوان با قلم و کلنگ روی آن کار کرد. این کیفیت دوگانه عجیب قدرت و نرمی به سنگ اجازه می دهد به آسانی حفاری شود و هنوز هم در گستره های پشتیبانی نشده ایمن بماند.

اولین ساکنان ناتینگهام از این ویژگی خاص استفاده کردند. آن ها فهمیدند که آسانتر و ارزانتر خواهد بود که فضای سکونت خود را با حفاری در پای این صخره های ماسه سنگی ایجاد کنند تا اینکه خانه هایشان را روی زمین بسازند. هیچ یک از این غارهای اولیه امروزه وجود ندارند.

آن ها توسط فرسایش آب و هوا از هم پاشیده اند. اما هنوز هم صدها غار زیر شهر مدرن ناتینگهام وجود دارد. اعتقاد بر این است که قدیمی ترین این غارها در قرن دوازدهم ایجاد شده اند و تعداد کمی از آن ها بعد از سال 1850 به وجود امده اند. این غارها به عنوان خانه، سرداب و محل کار توسط ساکنان مختلف شهر استفاده می شدند. شمع سازان، نانواها و آهنگران آن ها را دوست داشتند زیرا می توانستند به راحتی آتش روشن کنند بدون اینکه مجبور باشند نگران آن باشند و هرشب خاموش کنند. قصابان و ماهی فروشان هم به دلیل هوای سرد و نبودن مگس به این غارها علاقه داشتند.

در طول انقلاب صنعتی، شمار زیادی از مردم در جستجوی کار به ناتینگهام آمدند و صاحبخانه ها شروع به اسکان خانواده ها در غارها، گاهی با شرایط بسیار بد کردند. همه خانواده ها در یک اتاق می خوابیدند و غذا می خوردند. بهداشت ضعیف بود و غارها زمینه شیوع وبا، سل و آبله شدند. این یکی از بدترین دوره های تاریخ ناتینگهام بود. در سال 1845 اجاره غارها و زیرزمین ها برای استفاده غیرقانونی شد اما در عمل به طور کامل ریشه کن نشد. مردم هنوز تا اوایل قرن بیستم در آن ها زندگی می کردند. در طول جنگ جهانی دوم، غارها پناهگاهی برای حملات هوایی شدند. تعداد انگشت شماری از غارها هنوز استفاده می شوند.

 

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهاماولین ساکنان ناتینگهام از این ویژگی خاص استفاده کردند آن ها فهمیدند که آسانتر و غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهامبرترین ها شهر ناتینگهام در ناتینگهمشایر در انگلستان در سراسر یک برآمدگی ماسه سنگی که غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام تصاویراولین ساکنان ناتینگهام از این ویژگی خاص استفاده کردند آن ها فهمیدند که آسانتر و غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهامنوشته شده در تاریخ در دسته بندی دیدنی های جهان از هر پنج قاره آکاایران این صخره غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام سحرنیوزغارهایدیدنیوتاریخیبرترین ها شهر ناتینگهام در ناتینگهمشایر در انگلستان در سراسر یک برآمدگی ماسه سنگی که شهر ناتینگهام و غارهای دیدنی و تاریخی آن را باید …شهر ناتینگهام و غارهای دیدنی و تاریخی شهر ناتینگهام و غارهای دیدنی و تاریخی آن را غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام برترینها خبرواناولین ساکنان ناتینگهام از این ویژگی خاص استفاده کردند آن ها فهمیدند که آسانتر و غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهامغارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام این صخره ماسه …به گزارش دبلیوخبر و به نقل از برترین ها آذر ٢٣ غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام این غار های شگفت انگیز شهر ناتینگهام؛ انگلستان آکا غار‌های ناتینگهام که در دل و تاریخچه در دل کوهغارهای ناتینگهام غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام مکانهای دیدنی و تاریخی استان سمنان جاهای دیدنی و تاریخی تهران مکان دیدنی و تاریخی در ماشهر

دنیای اسرارآمیز یخ در شبکه غارهای ایسلند [مجموعه عکس]

سفر تصویری به مناطق دیدنی جهان

سه شنبه 28 بهمن 1393 ساعت 09:39

جام جم سرا: ‌ شبکه غارهای یخی زیر یخچال طبیعی «واتناجوکول» به ایسلند سفر می‌کنند. یک عکاس ایسلندی تصاویری زیبا از این غارهای یخی گرفته است که برخی از آن‌ها را در ادامه پیش رویتان نهاده‌ایم.

غارهای ماترا در جنوب ایتالیا + عکس

[ad_1]

 غارهای ماترا در جنوب ایتالیا واقع شده اند و از زمان پارینه سنگی مورد استفاده قرار می گرفته اند

غارهای ماترا در جنوب ایتالیا واقع شده اند و از زمان پارینه سنگی مورد استفاده قرار می گرفته اند، یعنی زمانی که ساکنان شروع به کنده کاری سنگ های نرم برای ایجاد خانه هایشان کردند. شرکت معماری محلی «مانکا استودیو» که مامور شده بود یک فضای داخلی گرم و دعوت کننده با احساس مدرن ایجاد کند به طور ماهرانه ای تاریخ را با عصر حاضر در هتل دیمورا در هم آمیختند.

غارهای ماترا در جنوب ایتالیا واقع شده اند و از زمان پارینه سنگی مورد استفاده قرار می گرفته اند

 
آن ها در اولین پروژه هتلشان از منحنی های فضا استقبال کردند و چهار سوئیت دنج، یک فضای مشترک، تراس و یک آبگرم در این فضا که بیش از 300 مترمربع مساحت داشت ایجاد کردند. دیوارهای سنگی گرم در اتاق خواب ها، بازدیدکنندگان را در آغوش می گیرد و به آن ها حس امنیت و گزما می دهد بدون اینکه حس تنگ بودن کنند. معماران از دیوارهای سفید برای تقسیم فضا استفاده کردند اما نور طبیعی را به حداکثر رساندند و به نحوی مدیریت کردند که فضای داخلی روشن و نورانی ایجاد کنند؛ چیزی که در محیط غار غیرممکن به نظر می رسد. علاوه بر این، طراحی داخلی اغلب مبلمان سفارشی با چوب بلوط کم رنگ دارد که احساس خاکی بودن فضا را افزایش می دهد.

 

 غارهای ماترا در جنوب ایتالیا

 
از آن جا که غارهای ماترا از سال 1993 در سایت میراث جهانی یونسکو ثبت شده اند، اکنون این طراحی بررسی مدرنی در چگونگی احیای یک فضا شده است. بعد از استفاده اولیه آن ها به عنوان خانه انسان های غارنشین، این غارها تقریبا تا سال 1980 به طور مداوم مورد سکونت بودند و بعد استفاده از آن ها منسوخ شد. اخیرا تلاش های زیادی شده تا این غارها را به هتل، رستوران و مراکز فرهنگی تبدیل کند.

تصاویر غارهای ماترا

 

تصاویر غارهای ماترا

 

  غارهای ماترا در جنوب ایتالیا

 

عکس های غارهای ماترا

 

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
مکان های دیدنی ،جاذبه های گردشگری جهان ،مکانهای …دره عجیب و دیدنی گوبلین در یوتا یکی از عجیب ترین مکان های یوتا، ایالات متحده، دره دریاچه ای پوشیده از نیلوفرهای آبی در چیندریاچه دونگ هو در استان لیائونینگ چین، تجربه ویژه ای را در اختیارتان قرار می دهد

غارهای مرمرین شیلی + عکس

[ad_1]

 غارهای مرمرین شیلی

 اگر شغلتان را ترک کرده اید تا به جاهایی سفر کنید که تنها رویایی بوده اند که در عکس ها دیده اید، مقصد نهایی ممکن است کاملا ناامید کننده باشد اگر با استانداردهایی که انتظار داشته اید مطابقت نکند. غارهای مرمرین شیلی چنین رویایی را در ذهن «کریس هیلاری» ایجاد کرده بودند و او رفت تا بزرگترین شگفتی این کشور را خودش ببیند. هیلاری عکاس تبلیغاتی بود که به عکاس منظره تبدیل شد. او بعد از اینکه از شغل روزمره خود خسته شد به امریکای جنوبی رفت تا بتواند از زیبایی های آن عکاسی کند.
 
در ابتدای ورود به غار مناظر به روشنایی کبودرنگی که او انتظار داشت نبودند. راهروها تیره و غم انگیز بودند و موجب شدند او فکر کند که شاید درخشش آبی یخی تنها تبلیغاتی بودند که شباهتی با اصل موضوع نداشتند. همان طور که در حال کشف و ماجراجویی در فضاهای خطرناک غار بود کم کم چشم اندازش روشن شد تا اینکه به نقطه شگفت انگیز نهایی رسید و با مناظری روبرو شد که شبیه نقاشی های رنگ روغن پیچ و تاب خورده بودند. صحنه های جادویی با الگوهای انتزاعی و در پایان، این سفر واقعا ارزشش را داشت. تصاویر این غارهای مرمرین فیروزه ای را در این مطلب مشاهده می کنید. 

 تصاویر غارهای مرمرین شیلی

 

 

 عکس های غارهای مرمرین شیلی

  

  

 غارهای شیلی

 

 

تصاویر  غارهای شیلی

 

  

  

  عکس های غارهای شیلی

  

  

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
عجیب ترین مکان های دنیا ۱۵ سیاره بر روی زمیندر ادامه به معرفی ۱۵ سیاره بر روی زمین پرداخته ایم که عکس‌های هر مورد را پس از آن چرا باید از مالدیو دیدن کرد؟ عکسسفر به مالدیو تور مالدیو مکانهای دیدنی مالدیوآثار تاریخی مالدیومالدیودیدنیهای مکان های دیدنی ،جاذبه های گردشگری جهان ،مکانهای …تور ترکیهمکان های گردشگری جهانتورگردشگری سواحل آنتالیاجاذبه های گردشگری جهانتور رنگین کمان مایع ؛ کلمبیارنگین کمان مایع و گردشگران کانو در یک منطقه بسیار دور افتاده قرار گرفته است که دسترسی

غار شاپور از غارهای تاریخی ایران + عکس

[ad_1]

غار شاپور از غارهای تاریخی بسیار پراهمیت ایران است

غار شاپور بر روی دیواره کوهی که دشت تنگ چوگان را به شکل نیم دایره در بر گرفته، زایش یافته است. دیواره​های ورودی تنگه پوشیده از نقش برجسته​هایی تراشیده شده بر روی سنگ هستند که هر یک بخشی از تاریخ دوره ساسانیان را به نمایش گذاشته​اند. در سمت راست ورودی تنگه آثار قلعه​ای، که گویا محل نگهبانی از شهر بیشابور بوده است، به چشم می​خورد. کف دره بستر رود شاپور است که آب آن از طریق کانال​هایی متعدد به داخل شهر منتقل می​شده است.

موقعیت غار شاپور
به فاصله 12 کیلومتر از شهر کازرون به سوی شیراز در استان فارس، شهر باستانی بیشاپور قرار دارد. در مقابل بیشاپور دره زیبایی است که به آن تنگ چوگان گفته می​شود. جاده آسفالته به طول 6 کیلومتر دره را به روستای تنگ چوگان متصل می​کند، از این روستا با 5/1 ساعت کوه​پیمایی می​توانیم به دهانه غار برسیم.

غار شاپور بر روی دیواره کوهی که دشت تنگ چوگان را به شکل نیم دایره در بر گرفته، زایش یافته است

 ساختمان غار شاپور
غار، درون کوهی با کانی​های زایش یافته است. دهانه غار طولی برابر با 30 متر و ارتفاعی برابر با 15 متر دارد. قبل از ورود به درون غار در سمت چپ دخمه​ای قرار دارد که بخشی از آن دست ساخته است. حدود 10 متر بعد از ورودی غار مجسمه 7 متری شاپور اول ساسانی جلوه گری می​کند. غار از چند بخش تشکیل شده است: بخش اول نسبتاً هموار است و با طولی حدود 80 متر به لبه پرتگاهی منتهی می​شود. دو طرف دیوارهای این بخش را حجاری و صاف، و گویا برای کندن نقش​های برجسته و یا نوشتن آماده کرده بودند که نیمه تمام مانده​اند و بر روی تاقچه​های بزرگ آن​ها چیزی به چشم نمی خورد. در سمت چپ انتهای این بخش دو آب انبار به فاصله 5/0 متر از هم در داخل سنگ کنده​اند که هر یک حدود یک متر عمق دارد.

ابعاد یکی 4×3 متر و دیگری 5/1×2 متر است و هر دو پله​ای برای دسترسی به آب دارند. آبی که از سقف به کف غار می​چکیده در این حوض​ها جمع می​شده و نیاز ساکنان را تأمین می​کرده است. در سمت چپ آب انبارها یک آبشار سنگ زیبا و در پشت آن زیباترین چکنده و چکیده​های بزرگ به چشم می​خورند. سپس گودالی بسیار بزرگ به قطر تقریبی 100 متر، که نسبت به کف تالار اول حدود 30 متر عمق دارد، قرار دارد که بیننده را به یاد دریاچه​ای خشک شده می​اندازد. برای ورود به انتهای غار باید از پرتگاه بگذریم و با صعود از سربالایی گودال وارد دالان نسبتاً وسیع دیگری شویم.

در انتهای سمت چپ گودال، محلی مسطح قرار گرفته که بخشی از آن دست ساخته است و گویا محل ذبح قربانی و اجرای مراسم بوده. سقف غار در این تالار حدود 40 متر و بلندترین فضای آن است. با گذر از این تالار وارد دالانی وسیع می​شویم که تا انتهای غار ادامه دارد. طول غار از دهانه تا انتها حدود 450 متر است. غار دو شعبه دیگر دارد که از چندان وسعیت برخوردار نیستند. 

 غار شاپور، درون کوهی با کانی​های زایش یافته است

ویژگی های غار شاپور
غار شاپور از غارهای تاریخی بسیار پراهمیت ایران است. به نظر می​رسد غار قبل از دوران ساسانیان از مکان​های مذهبی و آیینی ساکنان آن منطقه بوده و به مانند غار باباجابر و نیاسر مراسمی در آن جا انجام می​شده است. از آن جا که اردشیر و شاپور اول روش وحدت مذهبی را میان مردم اجرا می​کردند، از این رو اردشیر برای محو اعتقادات گذشته مردم منطقه نیاسر، آتشکده​ای بزرگ هم جوار غار نیاسر می​سازد و شاپور هم دستور ساختن مجسمه اش را درون این غار می​دهد. پژوهش باستان شناسی بیش​تر در هر دو غار، مسئله را روشن خواهد ساخت.   

تصاویر غار شاپور

دهانه غار  شاپور طولی برابر با 30 متر و ارتفاعی برابر با 15 متر دارد

  

   

غار  شاپور قبل از دوران ساسانیان از مکان​های مذهبی و آیینی ساکنان آن منطقه بوده است

  

 قبل از ورود به درون غار شاپور، در سمت چپ دخمه​ای قرار دارد که بخشی از آن دست ساخته است

 

حدود 10 متر بعد از ورودی غار شاپورر، مجسمه 7 متری شاپور اول ساسانی جلوه گری می​کند

  

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
۱۰ غار بی نظیر ایرانتصاویرغار رودافشان یکی از زیبا ترین غار های ایران است که در دامنه کوههای حوالی روستایی با آثار باستانی ایران ،مکان های تاریخی ایراناماکن تارخیبنای تارخی آثار تاریخی ایرانآثار باستانی ایرانبناهای تاریخیمکانهای غارچال نخجیر یکی از شگفت انگیز ترین آثارغار چال نخجیر به عنوان یکی از زیباترین و شگفت انگیزترین اثار طبیعی در منطقه دلیجان شناخت ایران حکومت های ایران قبل از اسلامشناخت ایران حکومت های ایران قبل از اسلام همه چیز درباره ایرانمدیریت جهانگردی دانشگاه پیام نور شیراز ایران …می‌برمت لاله ‍زار وقتی ناصرالدین شاه از اولین سفر فرنگش برگشت، با تاثیر گرفتن از شهرهای استان تهران دیدنی های استان تهران ایران …دیدنی های استان تهرانمکان های دیدنی استان تهراندیدنی های استان تهرانجاذبه های آشنایی با استان فارس این استان از شمال به استان اصفهان، از شرق به استانهای یزد، از جنوب به استان هرمزگان و آشنایی با استان آذربایجان غربیاین استان که در شمال غرب ایران واقع شده درصد از مساحت کل کشور را تشکیل می‌دهدتیره و نژاد لرها مهرمیهن رسانه ی فرهنگ ایران تاریخچه و نژاد چیزی که واضح و روشن است ،اینست دانشکده هنرردیف عنوان دانشجو دانشکده گروه تاریخ دفاع ردیف عنوان دانشجو دانشکده گروه تاریخ دفاعگنجینه علوم اجتماعی شهرستان ششتمدکشتی خورشیدی سوئیسی در قالب سفر به دور دنیا از خطرناک ترین دریای جهان عبور کردتاریخ افغانستان پیش از اسلام ویکی‌پدیا، …تاریخافغانستانپیشافغانستان، اگرچه به‌عنوان یک کشور و یک ملت دارای تاریخی جدید است؛ اما، این سرزمین از زبان و ادبیات فارسی گفتارها و دیدگاه هاشماره‌ی نوشته ۵٣ ١٢ احسان طبری درباره‌ی ارثیه‌ی ادبی ما ادبیات ایران یکی از جهات

به سوی غارهای مرمرین شیلی

[ad_1]

 برترین ها: اگر شغلتان را ترک کرده اید تا به جاهایی سفر کنید که تنها رویایی بوده اند که در عکس ها دیده اید، مقصد نهایی ممکن اسـت کاملا ناامید کننده باشد اگر با استانداردهایی که انتظار داشته اید مطابقت نکند. غارهای مرمرین شیلی چنین رویایی را در ذهن «کریس هیلاری» ایجاد کرده بودند و او رفت تا بزرگترین شگفتی این کشور را خودش ببیند. هیلاری عکاس تبلیغاتی بود که به عکاس منظره تبدیل شد. او بعد از اینکه از شغل روزمره خود خسته شد به امریکای جنوبی رفت تا بتواند از زیبایی های آن عکاسی کند.

در ابتدای ورود به غار مناظر به روشنایی کبودرنگی که او انتظار داشت نبودند. راهروها تیره و غم انگیز بودند و موجب شدند او فکر کند که شاید درخشش آبی یخی تنها تبلیغاتی بودند که شباهتی با اصل موضوع نداشتند. همان طور که در حال کشف و ماجراجویی در فضاهای خطرناک غار بود کم کم چشم اندازش روشن شد تا اینکه به نقطه شگفت انگیز نهایی رسید و با مناظری روبرو شد که شبیه نقاشی های رنگ روغن پیچ و تاب خورده بودند. صحنه های جادویی با الگوهای انتزاعی و در پایان، این سفر واقعا ارزشش را داشت. تصاویر این غارهای مرمرین فیروزه ای را در این مطلب مشاهده می کنید.

 

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
به سوی غارهای مرمرین شیلی

گفتگو با رکورددار سفر به مخوف ترین غارهای ایران

[ad_1]

مجله همشهری دانستنیها - نازیلا ناظمی: یوسف سورنی نیا در کرمانشاه به دنیا آمده است. در شهر عمیق ترین و مخوف ترین غارهای ایران. او رکورددار سفر به غار «پرآو» و بیشتر غارها در ایران است که پای کمتر کسی به آنها رسیده است. او مسئول بخش غارنوردی در هیئت کوهنوردی تهران است و شمار سفرهایش به برخی غارهای ایران سه رقمی شده است. او در گفتگو با ما از جزییات علاقه اش به غارنوردی و سفرهایش گفته است.

از اول داستان شروع کنیم؛ چرا غارنوردی؟

- من از بچگی که کارتون های «ژول ورن» را می دیدم، بسیار لذت می بردم. علاقه ام این بود که چکمه بپوشم و بروم توی آب ببینم چقدر عمق دارد. این حس ماجراجویی از بچگی در وجود من بود. چکمه می پوشیدم و توی گودال هایی که موقع بارندگی ایجاد می شد، می رفتم و البته آب هم وارد چکمه ام می شد. بعدها که بزرگ تر شدم، این حس ماجراجویی در من بیشتر شد.

زمانی که در روستا به دیدار پدربزرگم می رفتم، دوست داشتم بروم در بیشه ها و جاهایی که کسی نیست و تنهایی ماجراجویی کنم. در دوازده سالگی به پیشنهاد برادرم رفتم باشگاه جودو و سال ها بعد عضو تیم ملی هم شدم ولی روحیه ام با جودو جور در نمی آمد با این که در این رشته موفق بودم. به خاطر همین رفتم سراغ علاقه ام؛ کوهنوردی و غارنوردی.

غارنوردی و کوهنوردی چه نسبتی با هم دارند؟

- با دایی هایم به کوه رفته بودم و یک غار هم پیدا کرده بودیم که روی دهنه اش را برف گرفته بود و یک غار چاهی بود. رفتیم پایین و به چاه اول و پس از آن به چاه بعدی رسیدیم. این باعث شد من بگویم هر طوری شده باید بروم در چاه بعدی و ببینم چه می شود. به خاطر همین عضو گروه های کوهنوردی شدم و بعد از گذراندن دوره های آموزشی به همراه چند کوهنورد دیگر به داخل چاه رفتیم و البته دیدیم خیلی هم عمیق نبوده است.

چطوری غارنورد حرفه ای شدید؟

- سال 79 با تیمی از غارنوردهای تهرانی آشنا شدم که از باشگاه «دماوند» تهران آمده بودند. یکی از اعضای همین باشگاه، آقای «کاظم فریدیان» بود که بعدها به قله «کی دو» (K2)، سخت ترین قله دنیا صعود کرد. با ایشان رفتیم به غار پرآو و آشنایی من با این غار پر آوازه از اینجا شروع شد.

حرفه شما خطرات عجیب و غریبی دارد. مثلا در همین غار پرآو تاکنون پنج نفر کشته شده اند. نمی ترسید؟ چرا آنها دچار حادثه شدند؟ به خاطر بی احتیاطی؟

- بگذارید یک مثال بزنم؛ در سیستم حمل و نقل جاده ای اتفاقات زیادی رخ می دهد. تا زمانی که امکانات و نکات ایمنی به حد استاندارد برسد، از این قبیل اتفاق ها رخ می دهد یا ماشین ایراد دارد یا خود راننده یا جاده. در غار هم همین طور است. قدیم ابزارهای خیلی خوبی نداشتیم، لباس مناسب و دانش کافی نداشتیم و محیط و کارگاه های فنی هم ایجاد نکرده بودیم.

محلی که می رفتیم، ایمن نبود. مثلا ریزش آب روی سر افراد باعث سرمازدگی و به مرور باعث حادثه می شد. بیشتر مرگ و میرهایی که در غار اتفاق افتاد، به دلیل نداشتن اطلاعات و دانش غارنوردی و نداشتن ابزار مناسب بود. در غار «پروا» هم یکسری اتفاق افتاد که باعث مرگ پنج نفر شد.

در سال 65 یک غارنورد مشهدی در چاه های اولیه صدمه دید که با کمک همراهانش از غار بیرون آورده شد اما در حین انتقال فوت کرد. حادثه دوم و سوم سال 89 بود، از بچه های باشگاه دماوند بودند. من هم در این برنامه بودم ولی در یک تیم جداگانه. هر دوی آنها در عمق چهارصد متری دچار حادثه شدند. آقای «امیر احمدی» سرمازده شد و خانم ویکتوریا کیانی راد» در اثر سقوط از ارتفاع حدود ده متری جان سپرد. پیکرهایشان هم همان جا ماند و بعد از چند سال، من و یکی از دیگر دوستان کرمانشاهی (فرزاد باقری) آنها را برای همیشه در همانجا دفن کردیم.

پس اصلا توصیه نمی کنید که اگر کسی برای سفر به کرمانشاه آمد، چون اسم این غارها را هم شنیده است، تصمیم به غارنوردی بگیرد؟

- کسی که می خواهد داخل این غارها برود، باید امکانات و اطلاعات لازم را داشته باشد. در مورد این که چطور گم نشود، درباره نور و موجودات زنده که به آنها آسیب می رساند. چون ما داریم وارد محیط زندگی و خانه این موجودات می شویم. مثلا خفاش های داخل غارها.

این حیوانات بی آزار در فصل زمستان به خواب فرو می روند و برای این که این دوران را پشت سر بگذارند و به فصل گرم سال برسند، مقدار ناچیزی چربی در خود ذخیره می کنند که در مدت زمان خواب زمستانی به مصرف می رسانند، اگر ما باعث بیدار شدن آنها شویم، این ذخیره غذا به مصرف پرواز می رسد و این احتمال وجود دارد که دوام رسیدن به فصل گرم را نداشته باشند. برای غارنوردی باید اطلاعات کسب کنیم؛ اطلاعات درست و علمی.

الان تورهای غارنوردی خیلی زیاد شده است؛ با این نوع طبیعت گردی موافقید؟

- نمی توان در مقابل علاقه و کنجکاوی مردم مقاومت کرد و مانع از ورود آنها به غارها شد. به عقیده من آنها هم حق دارند که محیط های رازآلود و هیجان انگیز غارها را ببینند اما باید مدیریت شود و این بازدیدها با نظارت کارشناسان امر انجام شود تا آسیب کمتری به غارها وارد شود.

غارها از این نظر به چند دسته تقسیم می شوند و در برخی از آنها ورود غارنوردان و حتی کارشناسان غار هم ممنوع است و این به خاطر حساسیت غار و آسیب بسیار زیادی است که برخی بازدیدکنندگان به غارها می زنند. از نمونه این غارها هم مجموعه غارهای «لاسکو» در جنوب فرانسه، یا «التامیرا» (Altamira) در اسپانیا را می توان نام برد که در آنها تصاویر نقاشی بی نظیری از انسان های عصر حجر قدیم کشف شده است و دم و بازدم بازدیدکنندگان باعث آسیب به این آثار منحصر به فرد و ارزشمند شده است، به خاطر همین بازدید افراد به این غارها و غارهای مشابه با محدودیت زیاد امکان پذیر می شود.

آیا تا به حال داخل غارهایی رفته اید که در آنها به آثار باستانی برخورد کنید؟

- علاقه شخصی من به غارهای عمودی و فنی است. آثار باستانی، نقاشی و ... در غارهایی پیدا می شوند که سکونتگاه هستند و امکان دسترسی گذشتگان به آنها راحت بوده است. در حالی که غارهای مورد نظر و علاقه من بیشتر بکر و دست نیافتنی بوده اند. با این حال در سال های دور ما چند بار به غار «قوری قلعه» در کرمانشاه که غاری افقی و با آب آشامیدنی است، رفتیم و بعدها در قسمتی از دهانه غار با برداشتن لایه های خاک چند خمره و آثار باستانی کشف شد. در چند غار هم با اسکلت یا جمجمه انسان برخورد کرده ایم.

از نظر خیلی ها، غارها اماکن تاریک و ترسناکی هستند و به همین دلیل داستان ها و تخیلات زیادی درباره آنها وجود دارد.  هیچ وقت با این قبیل موضوعات روبرو شده اید؟

- هر جایی که تاریک باشد، تبدیل به محلی رازآلود می شود. تاریکی هم منشأ ترس است. غارها هم به خاطر همین تاریکی، از قدیم جای داستان های ترسناک و رازآلود بوده اند و ما هم هر وقت به غارهایی می رفتیم که مردم محلی در اطرافش بودند، به چشم انسان های خیلی غیرعادی به ما نگاه می کردند. آدم هایی که کار عجیبی انجام می دهند. من خودم تا حدودی از تاریکی می ترسم ولی هدفی که دارم باعث می شود بر ترسم غلبه کنم.

اهالی، بومی ها و محلی ها چه داستان هایی برای این غارها دارند؟

- داستان های متفاوت، مثلا بعضی می گویند توی این غار نرو، هر کی رفته دیگر برنگشته. مثلا می گویند یک خروس از این سر غار رفت تو و از آن ور کوه آمد بیرون. مثلا اینجا پر از گرگ است یا مثلا می گویند این غار جن دارد و از نام هایی مانند غار جن یا غار اژدها و ... استفاده می کنند.

در میان غارهایی که تا به حال رفته اید، کدام یکی از بقیه ترسناک تر بوده است؟

- غار «قلا» مقداری ترسناک بود ولی مشتاق تر شدم که بروم. داستان پیدا کردن غار قلا این طوری بود که با فراخوانی که به دوستان غارنورد دادم، چند نفری برای شرکت در برنامه اعلام حضور کردند. یعنی با چند نفر به قصد غارنوردی و با یگان های نظامی منطقه، رهسپار کوهستان پرآو شدیم. بعد از یک شب ماندن، روز بعد طبق عادت همیشگی زودتر از همه بیدار شدم و با خودم گفتم قبل از این که بقیه بیدار شوند، بازدیدی کوتاه از منطقه داشته باشم.

در طول مسیر جایی را دیدم که گروهی کلاغ با هم از زمین بلند شدند. به خودم گفتم پشت این صخره بزرگ باید یک چاه باشد و وقتی رفتم روی صخره، اولین چیزی که به خودم گفتم این بود که عجب چاه بزرگی! یک دوری هم زدم ولی خیلی مطمئن نبودم چاه باشد چون برف داشت. ما در سه روز، نزدیک 80 دهانه را به وسیله دستگاه ماهواره ای مکان یاب (جی پی اس) شناسایی و ثبت کردیم. در آخرین روز حضور ما در برنامه که برای شناسایی مقدماتی منطقه در جریان بود، بازدید مختصری از این چاه داشتیم که در همان بازدید متوجه شدیم چاه بسیار عمیقی پیش روی ماست و بازدید کامل آن به برنامه بزرگ تری نیاز دارد.

زمانی که برای اکتشاف وارد این چاه شدیم و من جلوتر از بقیه کار طناب گذاری را انجام می دادم، ترس و هیجان لحظه ای از من دور نمی شد ولی لذتبخش بود؛ طوری که از عمق زیاد چاه غار قلا به وجود آمده بودم. این یک لذت وصف ناشدنی بود که در هیچ کجای دیگر به من دست نداده بود. لذتی آمیخته با ترس و هیجان که آدرنالین انسان را به بالاترین حد می رساند.

گفتید که گاهی تنها غارنوردی کردید. همه غارنوردها این طور هستند؟ وقتی تنهایی به غاری می روید که قبلا کسی نرفته، چگونه نردبان و طناب و وسایل دیگر را به آنجا می رسانید؟

- غارنوردی یک کار تیمی است. تنهایی غارنوردی کردن کار اشتباهی است ولی من این کار را انجام داده ام. بردن وسایل به تنهایی هم کار پیچیده ای است. ما وقتی وارد غار می شویم یکسری ابزار با خودمان می بریم تا بتوانیم شرایط را ایمن کنیم؛ از طناب گرفته تا وسایل رول کوبی به صورت دستی یا دریل های شارژی که با باتری کار می کنند و می توانیم با آنها سنگ را سوراخ و میخ ها و طناب ها را متصل کنیم. بردن این ابزار به تنهایی سخت است اما اگر حرفه ای باشید می توانید این کار را تا حدودی انجام بدهید اما این تجربه ای نیست که هر کسی انجام بدهد.

برای بازدید عمومی از غارها چه کارهایی باید انجام بدهیم که خرابکاری نشود؟

- ما غارهای خوبی برای بازدید داریم. در زنجان «کتله خور» را داریم که برای مردم عادی بسیار خوب است. همین طور غار «علیصدر» در همدان. در مهاباد غار «سهولان» و در استان مرکزی غار «نخجیر» ولی غارهای دیگر را پیشنهاد نمی دهم. شعاری در بین ما غارنوردان متداول است که می گوید: ما از غار چیزی خارج نمی کنیم جز عکس؛ چیزی را نمی کشیم جز زمان و چیزی را جا نمی گذاریم؛ حتی رد پا. اگر کسی می خواهد به غار برود باید با هیئت کوهنوردی شهرستان مربوط یا تشکل های حرفه ای غارنوردی هماهنگ باشد.

اقدام تنهایی به این کار یعنی استقبال از حادثه و آسیب رساندن به محیط غار. ما برای داخل غار لباس های یکسره می پوشیم. در غار نباید لباس طوری باشد که قسمتی از بدن بیرون باشد و آب به داخل لباس نفوذ کند. از دستکش های صنعتی استفاده می کنیم که سرمای غار به دست مان آسیب نزند. استفاده از کلاه ایمنی برای هر نفر و چراغ قوه آن هم دو عدد واجب است. باتری اضافه هم می بریم و البته این امکانات برای غارهای افقی است.

غارهای سخت تر و عمودی که نیاز به طناب و وسیله دارد، پروسه جداگانه دارد و حتما باید با باشگاه های غارنوردی هماهنگ شویم. قبل از ورود به این غارها باید حتما در کلاس های آموزشی شرکت کرد و علوم غارنوردی را یاد گرفت. من در حال حاضر مشغول تشکیل یک تیم برای آموزش هستم که البته هنوز به ثبت نرسیده و در مراحل اولیه هستیم. شعارمان هم استفاده پایدار و حفاظت از غارهاست و روی مسائل فرهنگی و ایرانی تاکید داریم.

چرا می گویند خطرناک ترین کار، غواصی کردن در غار است؟

- البته بستگی به جای غار دارد، مثل غاری که در روسیه من رفتم. روزی دو بار باید از یک سوراخ تنگ رد می شدم. حاضر بودم روزی چند صد متر از طناب بالا بروم ولی از این حفره تنگ رد نشوم. حالا فرض کنید این سوراخ تنگ پر از آب باشد و مجبور باشید با وسایل غواصی از آن عبور کنید! ممکن است شلنگ هوا گیر کند و پاره بشود، لباس گیر کند، هوا تمام شود و کسی هم نمی تواند به شما کمکی برساند. حتی گاهی در صورت مرگ، جنازه را هم نمی توانند بیرون بیاورند. از طرفی ممکن است درگیر جریان های سیلابی بشوید.

یعنی تندآب هایی باشد که آدم را با خود ببرد و دیگر نتواند برگردد. معمولا غواص ها از یک سوم کپسول استفاده می کنند برای پیشروی و از دو سوم برای برگشت تا اگر در برگشت مشکلی پیش آمد، اکسیژن بیشتری داشته باشند. یکی از خوبی های غارنوردی برای من در این است که می توانم کاری را که برای دیگران سخت است و البته دوست دارم انجام بدهم. من واقعا از انجام این کار لذت می برم.

آیا مرگ در غار و در حین عملیات اکتشاف برای غارنوردان دوست داشتنی است؟ مثلا یک کوهنورد می گوید دوست دارم در اورست بمیرم یا یک غواص حرفه ای شاید مرگ زیر آب را برای خودش دوست داشته باشد.

- نه، به هیچ وجه. من دوست دارم به مرگ طبیعی بمیرم چون مرگ در غار محصول یک اشتباه و بی احتیاطی است و من نمی خواهم زندگی ام را برای یک اشتباه از دست بدهم. به خاطر همین تا آنجا که ممکن است از اشتباه دوری می کنم و شرایط ایمنی را به درستی و حتی وسواس رعایت می کنم. دوست دارم همه کارهایم را انجام بدهم. به آرزوهایم برسم و آرزو به دل هم نمانم. بعد بمیرم. به مرگ طبیعی. با این حال هر باری که با طناب کار کرده ام، چه در غار و چه روی سازه های مصنوعی (کار در ارتفاع)، مرگ را ته طناب می بینم و فاصله خودم را با مرگ به اندازه یک اشتباه می دانم.

چگونگی اندازه گیری رکوردها

کاشفان فروتن غارها

وقتی از کشف عمیق ترین چاه غار دنیا حرف می زنیم، احتمالا برای شما هم این سوال پیش می آید که این رکورد چطور اندازه گیری و ثبت می شود؟ اصلا برای ثبت آن به کجا باید رجوع کرد؟ سورنی نیا در جواب این سوال ها می گوید: «برای هر غاری که پیمایش می کنیم، یک نقشه تهیه می شود و با ابزارها و امکانات و دانشی که در این زمینه وجود دارد، نقشه ها کامل می شود و تمامی اطلاعات مشخص می شود. پس از این مرحله این اطلاعات انتشار داده می شود. نیاز به ثبت در سازمان یا جایی نیست، فقط کافی است که انتشار پیدا کند و در درجه بندی های جهانی اعلام شود.»

این رکوردها هم در یک نهاد رسمی جهانی ثبت می شود: «یک اتحادیه جهانی وجود دارد به اسم اتحادیه جهانی غارشناسی که کارش ساماندهی و پرداختن به مسائل غارنوردی و غارشناسی است ولی این طور نیست که برای ثبت غار حتما باید با آنها تماس گرفت. کافی است که ادعا کنید من عمیق ترین غار دنیا را کشف کرده ام. از شما نقشه و مختصات و اطلاعات لازم را می خواهند. وقتی نقشه و اطلاعات مستندی را ارائه بدهید، برای کشف غار، اعلام جهانی می شود.»

این کار در ایران هم یک سازمان متولی دارد؛ فدراسیون کوهنوردی. بخشی در فدراسیون وجود دارد به نام «کارگروه غارنوردی» و به جز این، یک کارگروه کشوری هم وجود دارد که زیر نظر وزارت کشور است و از چند ارگان مرتبط با غار برای حفاظت از غارها و مسائل مربوط به آن کمک می گیرد؛ محیط زیست، منابع طبیعی، سازمان آب، اداره تربیت بدنی و NGO های مردمی که نماینده آنها انجمن غارنوردان و غارشناسان ایران هستند.

 

اگر شما یک غار را کشف کنید اما عملیات اکتشاف آن کامل نشده باشد، آیا ممکن است تا زمانی که شما این عملیات را کامل و اطلاعات مربوط به غار را اعلام کنید، شخص دیگری ادعا کند که غار را او کشف کرده است؟ پاسخ سورنی نیا منفی است. «معمولا این اتفاق نمی افتد چون ما بعد از این که غاری را کشف می کنیم از تمام مراحل فیلم می گیریم و منتشر می کنیم.

این فیلم بین غارنوردها پخش می شود و همه با خبر می شوند و اطلاع پیدا می کنند که تیم ما، این چاه را کشف کرده است. اصول نانوشته ای هم میان ما وجود دارد به این ترتیب که تا کسی مشغول کار در یک غار است، شخص دیگری نباید روی همان غار کار کند. اگر هم بخواهد کار کند، باید با هماهنگی سرپرست اصلی کار کند. از نظر اخلاقی هم فعالیت بدون هماهنگی، کار پسندیده ای نیست.»

درباره غارهای کشف شده سورنی نیا بیشتر بدانید

«پراو» و «جوجار» کجا هستند؟

درباره موقعیت جغرافیایی غارهای پرآو و جوجار نسبت به غار قلا می توان گفت این سه غار در کوهستان پرآو واقع شده اند و از نظر فاصله هوایی چند کیلومتر با هم فاصله دارند. محل این غارها را می توان در نقشه های هوایی «گوگل ارث» دید. دهانه غار غلا با پرآو حدود پنج کیلومتر و با غار جُوجار حدود 54 کیلومتر فاصله هوایی دارد ولی این فاصله دهانه غارهاست و هیچ مشخص نیست که در پایین تر چه چیزی در جریان است.

شاید هر سه غار عمیق بعد از مسافتی طولانی تشکیل یک سیستم پیچیده بدهند و تبدیل به یک غار بزرگ شوند و شاید هم هر کدام مسیر خود را به سمت بیرون از زمین دنبال کنند. این اتفاق زمانی مشخص می شود که کار اکتشاف در این غارها به پایان برسد و نتیجه قطعی حاصل شود.

سورنی نیا می گوید درباره عمق غارهای پرآو و جوجار چیزی نمی داند: «به خاطر این می گویم نمی دانم چون فقط بخش هایی از این دو غار مورد کاوش قرار گرفته اند. غار جوجار که در سه سال اخیر توسط تیمی به سرپرستی آقای علیرضا بلاغی (مسئول وقت کارگروه غارنوردی فدراسیون کوهنوردی ایران) مورد اکتشاف قرار گرفته است تا عمق هشتصد و شش متری ژرفا پیدا کرده و هنوز به سمت پایین در جریان است و غار پرآو در عمق هفتصد و پنجاه و  دو متری در برخورد با جریانی از آب متوقف شده است.

ارتفاع دهانه غار پرآو 3050 متر است و با توجه به عمق هفتصد و پنجاه و دو متری در چاه 26 این غار، متوجه می شویم که ارتفاع آخرین نقطه ای که مورد شناسایی و اکتشاف قرار گرفته، 2298 متر است. ارتفاع دشت ها و چشمه های سطحی در کرمانشاه حدود 1300 متر است و این اختلاف ارتفاع می تواند حاکی از میزان عمق باقی مانده این غار منحصر به فرد باشد.

 

یعنی تقریبا 1000 متر دیگر. این مسئله وقتی جالب تر می شود که بدانیم ارتفاع دهانه غار «کروبرا» (Krubera) (عمیق ترین غار جهان در جمهوری آبخازیا نزدیک گرجستان و روسیه) 2250 متر است. به عبارت دیگر آنجایی که غار پرآو تمام می شود، کروبرا تازه شروع می شود و همین است که ژرف ترین غار جهان شده است.

حتی پاره از کارشناسان اوکراینی (اوکراین یکی از کشورهای سرآمد جهان در اکتشاف غار است) معتقدند که هیچ دلیلی وجود ندارد که پرآو تا عمق دو هزار و ششصد یا دو هزار و هفتصد متری ژرفا پیدا نکند. پس می توان به فعالیت های آینده غارنوردان ماجراجو برای ادامه کار روی این غار امیدوار بود و غار جُوجار هم با فعالیت تیم «فاتح» به طور حتم تا عمق های منفی هزار متری هم پیش خواهد رفت.

با توجه به اینها می توان گفت که عمق کاوش شده در غارهای جُوجار و پرآو به ترتیب 806 و 752 متر هستند و چاه غار قلا هم در حال حاضر تقریبا تا عمق منفی پانصد متری بازدید شده است.»

حواس تان را جمع کنید که در غارها، عمق و طول با هم تفاوت دارند. عمق یا ژرفا به متراژی گفته می شود که از دهانه به صورت عمودی به سمت پایین می رود و طول به متراژ درازای غار در راستای افق اطلاق می شود و نباید این دو را با هم یکی دانست. سورنی نیا درباره احتمال وجود آب در غار قلا هم می گوید: «بدون شک در قلا آب جریان دارد. با توجه به وجود یک یخچال بزرگ در دهانه غار، آب جاری در این چاه جریان دارد و به تدریج در عمق های پایین تر با پیوستن ریزش های دیگر از قسمت های دیگر، جریانی از آب شکل گرفته که به طور حتم در قسمت های پایین تر این جریان به مرور قوی تر هم خواهد شد.

حدود 10 کیلومتری دورتر از دهانه این غار، چشمه آب بزرگی در نزدیکی روستایی به نام «برناج» وجود دارد. حدس های اولیه ما بر آن است که حوضه آبگیری این چشمه بزرگ، یکی از بزرگ ترین چشمه های استان کرمانشاه است که آب آن یکی از سرچشمه های رودخانه کرخه است و در نهایت به هورالعظیم می رسد ولی برای اثبات این موضوع که آب این چاه غار به سراب برناج می رسد، باید تا سال بعد یا سال های بعدتر که اکتشاف در این غار و دیگر غارهای منطقه کامل می شود صبر کرد.»

قوانین غارنوردان

غارنوردها قوانین و اصول خاص خودشان را دارند که آنها را از گردشگران یا کسانی که برای تفریح از این مکان ها بازدید می کنند، متمایز می کند. یکی از اصول اولیه غارنوردی و غارشناسی این است که هیچ کس نباید دو بار وارد یک غار شود. اگر غاری کشف شده است و نقشه برداری هایش انجام شده، دیگر کسی نباید وارد آن شود چون این کار به چرخه زیستی داخل غار صدمه های جدی وارد می کند.

در واقع هر گروه اکتشافی که وارد غار می شود، تنها حق دارد یک بار از آنجا بازدید کند. گروه تهیه نقشه یک بار و بخش های تحقیقاتی دیگر هم هر کدام تنها یک بار باید وارد غار بشوند چون اتفاق های خیلی ساده ای مثل تغییر فشار یا دمای هوا و مزاحمت صدایی باعث آسیب جدی به بخشی از جانوران حساس داخل غار می شود و این موضوع زندگی طبیعی بخشی از محیط زیست ما را به خطر می اندازد.

بر همین اساس، بعد از پایان کار تحقیقاتی هم در غار بسته می شود و به حال خودش رها می شود تا آسیب بیشتری نبیند. این قانون بعد از آن وضع شد که غارشناسان در کشورهای دیگر چندین بار از یک غار بازدید کردند و با هدف هایی مثل اکتشاف یا حتی گنج یابی وارد آن می شدند که این باعث شده بود در مناطقی از اروپا و  آمریکا، آسیب های جدی به بعضی مناطق بکر و غارها وارد شود. پس اگر روزی غاری را کشف کردید و داخل آن شدید، دیگر نباید پای تان را به داخل آن بگذارید، مگر این که هدف دیگری در سرتان باشد.

قبل از اکتشاف هر غار باید به وسایل نقشه کشی و اندازه گیری دقیق مجهز باشید چون حتی اگر وارد غاری شده باشید ولی نقشه آن در دست تان نباشد، شما کاشف آن غار محسوب نمی شوید. از نگاه غارشناسان، کسی کاشف غار است که برای اولین بار نقشه آن را کشیده باشد.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
گفتگو با رکورددار سفر به مخوف ترین غارهای ایران گفتگو با رکورددار سفر به مخوف ترین غارهای ایران

غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام

[ad_1]

برترین ها: شهر ناتینگهام در ناتینگهمشایر در انگلستان در سراسر یک برآمدگی ماسه سنگی که تپه های ملایم شمال رودخانه ترنت را شکل داده اند، کشیده شده است. این صخره ماسه سنگی حدود 230 میلیون سال پیش شکل گرفته است و استحکام زیادی دارد و در عین حال به اندازه کافی نرم هست که بتوان با قلم و کلنگ روی آن کار کرد. این کیفیت دوگانه عجیب قدرت و نرمی به سنگ اجازه می دهد به آسانی حفاری شود و هنوز هم در گستره های پشتیبانی نشده ایمن بماند.

اولین ساکنان ناتینگهام از این ویژگی خاص استفاده کردند. آن ها فهمیدند که آسانتر و ارزانتر خواهد بود که فضای سکونت خود را با حفاری در پای این صخره های ماسه سنگی ایجاد کنند تا اینکه خانه هایشان را روی زمین بسازند. هیچ یک از این غارهای اولیه امروزه وجود ندارند.

آن ها توسط فرسایش آب و هوا از هم پاشیده اند. اما هنوز هم صدها غار زیر شهر مدرن ناتینگهام وجود دارد. اعتقاد بر این است که قدیمی ترین این غارها در قرن دوازدهم ایجاد شده اند و تعداد کمی از آن ها بعد از سال 1850 به وجود امده اند. این غارها به عنوان خانه، سرداب و محل کار توسط ساکنان مختلف شهر استفاده می شدند. شمع سازان، نانواها و آهنگران آن ها را دوست داشتند زیرا می توانستند به راحتی آتش روشن کنند بدون اینکه مجبور باشند نگران آن باشند و هرشب خاموش کنند. قصابان و ماهی فروشان هم به دلیل هوای سرد و نبودن مگس به این غارها علاقه داشتند.

در طول انقلاب صنعتی، شمار زیادی از مردم در جستجوی کار به ناتینگهام آمدند و صاحبخانه ها شروع به اسکان خانواده ها در غارها، گاهی با شرایط بسیار بد کردند. همه خانواده ها در یک اتاق می خوابیدند و غذا می خوردند. بهداشت ضعیف بود و غارها زمینه شیوع وبا، سل و آبله شدند. این یکی از بدترین دوره های تاریخ ناتینگهام بود. در سال 1845 اجاره غارها و زیرزمین ها برای استفاده غیرقانونی شد اما در عمل به طور کامل ریشه کن نشد. مردم هنوز تا اوایل قرن بیستم در آن ها زندگی می کردند. در طول جنگ جهانی دوم، غارها پناهگاهی برای حملات هوایی شدند. تعداد انگشت شماری از غارها هنوز استفاده می شوند.

 

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهاماولین ساکنان ناتینگهام از این ویژگی خاص استفاده کردند آن ها فهمیدند که آسانتر و غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهامبرترین ها شهر ناتینگهام در ناتینگهمشایر در انگلستان در سراسر یک برآمدگی ماسه سنگی که غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام تصاویراولین ساکنان ناتینگهام از این ویژگی خاص استفاده کردند آن ها فهمیدند که آسانتر و غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهامنوشته شده در تاریخ در دسته بندی دیدنی های جهان از هر پنج قاره آکاایران این صخره غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام سحرنیوزغارهایدیدنیوتاریخیبرترین ها شهر ناتینگهام در ناتینگهمشایر در انگلستان در سراسر یک برآمدگی ماسه سنگی که شهر ناتینگهام و غارهای دیدنی و تاریخی آن را باید …شهر ناتینگهام و غارهای دیدنی و تاریخی شهر ناتینگهام و غارهای دیدنی و تاریخی آن را غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام برترینها خبرواناولین ساکنان ناتینگهام از این ویژگی خاص استفاده کردند آن ها فهمیدند که آسانتر و غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهامغارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام این صخره ماسه …به گزارش دبلیوخبر و به نقل از برترین ها آذر ٢٣ غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام این غار های شگفت انگیز شهر ناتینگهام؛ انگلستان آکا غار‌های ناتینگهام که در دل و تاریخچه در دل کوهغارهای ناتینگهام غارهای دیدنی و تاریخی ناتینگهام مکانهای دیدنی و تاریخی استان سمنان جاهای دیدنی و تاریخی تهران مکان دیدنی و تاریخی در ماشهر

به سوی غارهای مرمرین شیلی

[ad_1]

 برترین ها: اگر شغلتان را ترک کرده اید تا به جاهایی سفر کنید که تنها رویایی بوده اند که در عکس ها دیده اید، مقصد نهایی ممکن اسـت کاملا ناامید کننده باشد اگر با استانداردهایی که انتظار داشته اید مطابقت نکند. غارهای مرمرین شیلی چنین رویایی را در ذهن «کریس هیلاری» ایجاد کرده بودند و او رفت تا بزرگترین شگفتی این کشور را خودش ببیند. هیلاری عکاس تبلیغاتی بود که به عکاس منظره تبدیل شد. او بعد از اینکه از شغل روزمره خود خسته شد به امریکای جنوبی رفت تا بتواند از زیبایی های آن عکاسی کند.

در ابتدای ورود به غار مناظر به روشنایی کبودرنگی که او انتظار داشت نبودند. راهروها تیره و غم انگیز بودند و موجب شدند او فکر کند که شاید درخشش آبی یخی تنها تبلیغاتی بودند که شباهتی با اصل موضوع نداشتند. همان طور که در حال کشف و ماجراجویی در فضاهای خطرناک غار بود کم کم چشم اندازش روشن شد تا اینکه به نقطه شگفت انگیز نهایی رسید و با مناظری روبرو شد که شبیه نقاشی های رنگ روغن پیچ و تاب خورده بودند. صحنه های جادویی با الگوهای انتزاعی و در پایان، این سفر واقعا ارزشش را داشت. تصاویر این غارهای مرمرین فیروزه ای را در این مطلب مشاهده می کنید.

 

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
به سوی غارهای مرمرین شیلی