با دلگرم همراه باشید تا با علائم و درمان گاز گرفتگی آشنا شوید.
مسمومیتی است که به خاطر تنفس گاز خطرناک کربن مونوکسید ایجاد میشود.این مسمومیت که به وسیله ی انواع وسایل گازسوز از جمله بخاری،آبگرمکن،پیک نیک و حتی ذغال ایجاد می شود اغلب در زمستان دیده میشود.
به این دلیل که اگر دودکش و یا تهویهٔ یک مکان مسدود باشد، گاز کربن مونوکسید منتشر شده از موارد مذکور امکان خروج نمییابد،در محیط ساختمان منتشر شده و سبب مسمومیت و در نهایت مرگ میشود. مرگ بر اثر گازگرفتگی را «مرگ خاموش» مینامند.علائم گازگرفتگی مانند سرماخوردگی است. علائمی مانند سردرد، سرگیجه و سوزش چشم.مونو اکسید کربن، یک گاز سمی است که طعم و بو ندارد. این گاز میتواند با هوای آلوده به داخل تانک غواصی راه یافته باشد و غواص را مسموم نماید.
منواکسید کرین گازی است که در اثر سوختن ناقص سوخت های فسیلی مانند نفت، گاز، بنزین ، گازوئیل و ذغال چوب حاصل می شود و چون گازی بی رنگ ، بی بو، بی مزه و غیر محرک است مسمومیت با آن به سادگی رخ می دهد. میل ترکیبی منواکسید کربن با هموگلوبین بسیار بیشتر از اکسیژن بوده و در خون با هموگلوبین ترکیب پایداری تشکیل می دهد.
به تدریج با بالا رفتن میزان مونواکسیدکربن در خون ، میزان هموگلوبین آزاد و در دسترس برای انتقال اکسیژن کاهش یافته و در نتیجه اکسیژن رسانی به بافتهای بدن از جمله مغز راکاهش میدهدو سبب بروز مسمومیت شده و سیستم عصبی دچار اختلال می گردد و قدرت هر گونه اقدامی از فرد مسموم سلب می شود. هموگلوبین که بخشی از سلولهای قرمز خون و حامل اکسیژن به بافتهای بدن است با مونوکسید کربن (CO) بسیار سریعتر از اکسیژن ممزوج شده و بنابراین هیچ مکانی برای حمل اکسیژن توسط هموگلوبین باقی نمیماند.
احتمالا شما نیز تا به حال خبر مرگ های ناگهانی و دسته جمعی اعضای یک خانواده را که در یک شب به کام مرگ فرو رفته اند شنیده یا در جراید خوانده اید. متاسفانه با توجه به سرمای هوا شهروندان راه های تهویه هوا مثل پنجره ها و دریچه های کولر و درها را نیز می بندند و در نتیجه عمل تهویه هوا به درستی انجام نمی شود و در اثر سوختن ناقص و وجود گازهای مضر خصوصا گاز CO در محیط در افراد، مسمومیت ایجاد می شود. علاوه بر این تماس مزمن با غلظتهای کم می تواند موجب تاثیرات نامطلوب شود.
مونو اکسید کربن گازی بی رنگ، بی بو، بی مزه و در آغاز غیر محرک است که در اثر سوختن ناقص مواد حاوی کربن تولید می شود. این گاز به سرعت در هوا پراکنده شده و در هوا لایه ای تشکیل نمی دهد، قدرت انفجار و احتراق ندارد و برای انسان غیر قابل تشخیص است.
CO بطور برگشت پذیر با جایگاه های اتصال اکسیژن در هموگلوبین ترکیب می شود و میل ترکیبی آن برای هموگلوبین حدود 220 برابر اکسیژن است. محصول تولید شده، کربوکسی هموگلوبین، نمی تواند اکسیژن را حمل کند. علاوه بر این، حضور کربوکسی هموگلوبین در جدا شدن اکسیژن از اکسی هموگلوبین باقیمانده اختلال ایجاد می کند و لذا حمل اکسیژن به بافت ها را کاهش می دهد.
منابع رایج COشامل دود ناشی از بخاری، اگزوز اتومبیل، سوخت ناقص ذغال و اجاق نفتی یا گازی و به میزان کمتر سیگار و متیلن کلراید می باشد.
در یک بررسی انجام شده از مسمومیتهای رخ داده طی سال های 2001 تا 2003 در امریکا، 64% موارد در منزل رخ داده است. علاوه بر نقص سیستم های گرمایشی از قبیل بخاری، اجاق، هیتر، آبگرمکن و غیره که علت رایج مسمومیت در منازل محسوب می شود، ممکن است استفاده از ذغال در فضای داخل منزل (برای آماده کردن غذا یا ایجاد گرما)، نیز مسمومیت ایجاد کند.
مرگهای غیرعمدی ناشی از تماس با اگزوز ماشین به علل زیر گزارش شده است: روشن بودن موتور ماشین در یک فضای مسدود (مثل گاراژ، تونل، پارکینگ یا گاراژ) با تهویه ضعیف، تهویه ناکافی قسمت عبوری، سیستم اگزوز معیوب. برخی گزارشها حاکی از این است که در مواردی به علت مسدود شدن سیستم اگزوز با برف، روشن بودن اتومبیل و نشستن طولانی مدت افراد در ماشین، مسمومیت با مونوکسید کربن رخ داده است. سوار کردن بچهها در عقب کامیون، نیز ممکن است باعث در معرض قرار گرفتن با CO موتور ماشین شود. در یک مطالعه مربوط به سال 1992، 20 مورد مسمومیت به این طریق گزارش شده، که از این تعداد 15 مورد منجر به بیهوشی و یک مورد منجر به مرگ شد.
دود سیگار: دود سیگار که به درون ریه ها استنشاق میشود می تواند حاوی 5% مونوکسیدکربن باشد. 70% تا 90% کل CO هر سیگار وارد هوای محیط اطراف می شود. در مکانهای مسقف که استعمال سیگار آزاد است میزان CO محیط میتواند به ppm 11 برسد. این میزان در محیطهایی که سیگار استعمال نمیشود حداقل ppm 2 کمتر است.
متیلن کلراید: استنشاق متیلن کلراید (دی کلرو متان) میتواند مسمومیت با مونوکسیدکربن ایجاد کند زیرا این ماده در کبد به CO متابولیزه می شود. مسمومیت با CO در این حالت به دلیل ترشح آهسته متیلن کلراید از بافت چربی چند وقت بعد از تماس رخ میدهد.
علایم مسمومیت مختصر با گاز منوکسیدکربن غیر اختصاصی هستند و مانند علایم سرماخوردگی یا آنفولانزا و یا سایر مسمومیتها است مانند: سردرد، تهوع، شکم درد، احساس ناخوشی، احساس زخم در گلو و سرفه خشک است. اما در مسمومیت با منوکسیدکربن برخلاف سرماخوردگی ما تب نداریم.
در خردسالان، علایم مسمومیت بیشتر مربوط به دستگاه گوارش میشود مانند تهوع و استفراغ.مسمومیتهای شدیدتر با این گاز میتواند ضربان نامنظم قلب، افزایش تنفس، حالت گیجی و منگی، خواب آلودگی و تنفس مشکل را ایجاد کند. در برخی موارد تشنج و افت سطح هوشیاری نیز ایجاد میشود.این علایم میتواند چند روز یا حتی چند ماه پس از تماس با منوکسیدکربن ادامه داشته باشد. بیماران در تمام این مدت میتوانند دچار سرگیجه، کاهش توانایی حافظه و اختلالات شناختی شوند.
مسمومیت با گاز منوکسیدکربن قابل پیشگیری است. مهم این است که مراقب آن باشید و بدانید که چگونه خطر مسمومیت را به کمترین حد کاهش دهید. برای کاهش خطر مسمومیت بهتر است نکات زیر را رعایت کنید.
آتش نشانان گروه در معرض بالای خطر مسمومیت هستند. استفاده از ابزار محافظ دستگاه تنفس می تواند از تماس کشنده با CO پیشگیری کند. اما به طور روتین در تمام مراحل کار استفاده نمی شود. به طور کلی هر شغلی که در ارتباط با موتورهای سوختی باشد میتواند تماس با CO ایجاد کند.
از جمله این مشاغل، رانندههای تاکسی، آمبولانس، اتوبوس و کامیونها، مکانیکها، افراد شاغل در اتاقکهای راهداری، گاراژها و نیروهای پلیس میباشد. علاوه بر این تماسهای شغلی رایج با مونوکسیدکربن در مکانهایی که از موتورهای سوختی در فضایی بسته با تهویه نامناسب استفاده میشود و همچنین در جاهایی که کوره های سوخت برای تولید فولاد به کار می رود، رخ میدهد. دیگر مکانها شامل معادن، پالایشگاه مواد نفتی، کارخانجات تولید خمیر کاغذ و اتاقهای بخار میباشد.
وقوع فصلی: مسمومیت با مونوکسیدکربن اغلب به صورت فصلی رخ میدهد و بیشترین وقوع در پاییز و زمستان گزارش شده است. تغییر ناگهانی هوا در زمستان که باعث ایجاد کمبود سوخت و برق می شود، به علت استفاده بیشتر از مواد سوختی (به خصوص مواد مشتعل کننده بنزین و گازوئیل یا ذغال برای غذا) میتواند باعث مسمومیتهای اپیدمیک با مونوکسیدکربن در زمستان شود.
علایم کلینیکی
علایم مسمومیت در ارگان هایی که میزان زیادی اکسیژن مصرف می کنند از جمله مغز و قلب دیده می شود. اکثر بیماران سردرد، گیجی و حالت تهوع دارند. در مسمومیت های شدیدتر اختلال حواس ، سنکوپ، کما، تشنج، اختلال ضربان قلب، افت فشار خون و مرگ ممکن است رخ دهد. اگرچه گاهی میزان کربوکسی هموگلوبین ارتباطی با شدت مسمومیت ندارد، معمولا میزان بیشتر از 40 با مسمومیت های قطعی ارتباط دارد.
افرادی که بعد از مسمومیت شدید زنده می مانند ممکن است به علت وقوع هیپوکسی- ایسکمی دچار اختلالات متعدد عصبی پایدار شوند. این اختلالات می تواند در حد اختلالات شخصیتی و حافظه تا سندرم پارکینسون یا وضعیت نباتی پایدار باشند.
علائم اصلی مسمومیت با co مربوط به هیپوکسی بوده و به ترتیب ذیل پیشرفت می کنند:
(1) اختلال سایکوموتور (روانی – حرکتی) (2) سردرد و احساس سنگینی در ناحیه گیجگاهی (3) اغتشاش ذهن و کاهش دقت بینایی (4) تاکی کاردی، تاکی پنه، سنکوپ و کما (5) کمای عمیق، تشنج، شوک و نارسایی تنفس.
با این حال افراد مختلف ممکن است در یک سطح مفروض از کربوکسی هموگلوبین علائم کاملا متفاوتی بروز دهند.گروه هایی که بیشتر در معرض خطر عوارض ناشی از مسمومیت با مونوکسید کربن هستند:
نوزادان به دلیل سرعت بالای تنفس و متابولیک، زنان حامله، سالمندان، افراد مبتلا به بیماریهای خونی، سابقه داشتن بیماری ایسکمی قلب یا انسداد مزمن ریهجنین نسبت مادر به co حساسیت بیشتری دارد. اگر مدت زمان تماس با co و یا غلظت آن متوسط یا بالا باشد میتواند اثرات تراتوژنیک (بسته به ماه بارداری) و امبریوتوکسیک ایجاد کند.
1. سن بالای 30 سال
2. سابقه داشتن بیماریهای عروقی
3. کمای بیشتر از 1تا 2 ساعت
4. نکروز مولتی فوکال مخچه در سی تی اسکن
5. میزان کربوکسی هموگلوبین بیشتر از 40 %
6. اختلال نوروسایتوتیک مقاوم و فوری
7. عدم دریافت اکسیژن یا اکسیژن هایپرباریک در اورژانس
زمان لازم جهت حذف نیمه عمر
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، تعیین این که چه زمانی در معرض خطر از دست دادن و زوال بافت استخوانی که به نام پوکی استخوان شناخته می شود، قرار داریم، آسان نیست. بر خلاف مشکلات پوستی یا مسائل داخلی بدن، ما نمی توانیم همواره آن چه که استخوان ها را تحت تاثیر قرار می دهد، مشاهده کنیم.
اگرچه پوکی استخوان می تواند یک بیماری پنهان باشد، به طور ویژه افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد، اما روش هایی وجود دارند که آقایان می توانند برای تشخیص این که در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان قرار دارند، مد نظر قرار دهند. در ادامه با برخی از این نشانه ها بیشتر آشنا می شویم.
درد و گرفتگی عضلانی
هنگامی که درباره پوکی استخوان فکر می کنید، احتمالا دردی که از استخوان و نه عضلات ناشی می شود را مد نظر قرار می دهید. اما درد و گرفتگی های عضلانی می توانند نشانه ای از روند از دست دادن بافت استخوانی هم در آقایان و هم در بانوان باشد. در حقیقت، بسیاری از مردم درد مرتبط با زوال استخوان را با درد عضلانی اشتباه می گیرند. بر همین اساس است که مراجعه به پزشک و کشف منبع دقیق درد از اهمیت بسیاری برخوردار است. شرایط و مشکل خود را با جزئیات کامل با پزشک در میان بگذارید.
ناتوانی در فعالیت بدنی
بیشتر کارشناسان سلامت به بزرگسالان توصیه می کنند که روزانه حداقل به مدت 30 دقیقه فعالیت جسمانی با شدت متوسط داشته باشند. اما در آقایانی که احساس درد و ناراحتی دارند، تحقق این هدف دشوار است. اگر به واسطه درد در کمر یا مفاصل در انجام فعالیت های جسمانی دچار مشکل می شوید، زمان آن فرا رسیده تا به پزشک مراجعه کنید. با اعضای خانواده خود به منظور بررسی سابقه خانوادگی ابتلا به پوکی استخوان صحبت کنید. رسیدگی به این شرایط در مراحل اولیه می تواند به مدیریت درد و زیر کنترل داشتن آن در آینده کمک کند.
کمبود ویتامین D
سطوح پایین ویتامین D یکی از نشانه های پوکی استخوان نیست، اما می تواند عاملی در کاهش تراکم استخوانی باشد. در حقیقت، آقایانی که کمبود ویتامین D دارند، احتمال بیشتری دارد که پوکی ستخوان را تجربه کنند. بر همین اساس است که کارشناسان اصرار دارند که آقایان، به ویژه افراد بالای 50 سال، به طور مرتب سطوح ویتامین D خود را زیر نظر داشته باشند. برای رفع این مشکل اغلب فعالیت هایی ساده مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا مصرف مکمل توصیه می شود.
شکستن راحت ناخن ها
برای افرادی که به خوبی از ناخن های خود نگهداری می کنند، هیچ چیزی بدتر از شکستن ناگهانی آنها نمی تواند باشد. اما جدا از بر هم خوردن زیبایی ظاهری، شاید مشکلی زمینه ای وجود داشته باشد. ناخن های ضعیف یا شکننده می تواند نشانه ای از ابتلا به پوکی استخوان هم در آقایان و هم در بانوان باشد. البته گاهی اوقات مواجهه با برخی شرایط مانند باغبانی یا استفاده از مواد شیمیایی می تواند موجب ضعف ناخن ها شود و مشکل از استخوان ها ناشی نشود.
کاهش قد
با افزایش سن برای بسیاری از ما کوتاهتر شدن قد رخ می دهد. این مساله ای است که با پوکی استخوان و زوال استخوان تا حدی زیادی مرتبط است. با آغاز روند افت کیفیت استخوان ها، قد ما می تواند کوتاهتر به نظر برسد و یا حتی به واقع کوتاه شود. بر همین اساس است که معاینات منظم توسط پزشک توصیه می شود. افراد مسن بهتر است سابقه ای از شرایط قدی خود تهیه کنند و اگر با کاهش قد خود مواجه شدند، احتمال ارتباط آن با پوکی استخوان را با پزشک مطرح کنند.
وضع اندامی ضعیف
حفظ وضع اندامی مناسب چه در حالت نشسته و چه حالت ایستاده مهم است و به عنوان مثال باید از قوز کردن پرهیز کنیم. اما با زوال استخوان ها وضع اندامی ما به صورت مستقیم می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد. در صورتی که همانند گذشته نمی توانید شرایط ایستادن و نشستن خود را حفظ کنید، بهتر است به پزشک مراجعه کرده و احتمال ابتلا به پوکی استخوان را بررسی کنید.
مشکلات لثه
نخستین نشانه پوکی استخوان ممکن است هیچ ارتباطی با استخوان ها یا مفاصل نداشته باشد. در حقیقت، نخستین نشانه قابل رویت زوال چشمگیر استخوانی می تواند در دهان که شاید آخرین جایی باشد که به ذهنتان خطور می کند، پدیدار شود. زوال و التهاب بافت لثه (یا پریودنتیت) اغلب نخستین نشانه پوکی استخوان است. کاهش تراکم استخوان آرواره می تواند به زوال لثه منجر شود.
اشکال در گرفتن اجسام
آیا در به دست گرفتن اجسام مختلف دچار مشکل می شوید؟ مشکلاتی که در دست گرفتن اجسام برای شما ایجاد می شود می تواند نشانگر ابتلا به پوکی استخوان باشد. خبر خوب این است که با انجام تمرینات قدرتی ساده و تقویت عضلات و استخوان های دست می توانید با این مشکل مقابله کنید. در این زمینه می توانید با پزشک خود مشورت کنید.
به گزارش ستاره ها؛ اما شاید وقت آن رسیده باشد که حساب عشق و علاقه را از احساس ها و افکار مزاحم دیگر جدا کنید و بفهمید که پاسخ مراقبت تمام وقت و همراه با تعصب، همیشه تشکر و قدردانی نیست
شاید خود شما هم در تمام سال هایی که با وجود رنج کشیدن، قدردان مراقبت ها و حمایت های همسرتان بوده اید تا امروز نفهمیده باشید که با همسری کنترل گر زیر یک سقف زندگی می کنید؛ همسری که بیشتر از آنکه عاشق باشد، درگیر ترس خود از تنهایی است و برای رهاشدن از این ترس، می خواهد شما را زندانی کند. اگر پاسخ شما به سوال هایی که در ادامه مطرح می کنیم مثبت است، شک نکنید که همسری کنترل گر دارید که هر روز اعتماد به نفستان را از قبل کمتر می کند.
از همه چیزتان ایراد می گیرد؟
آشکار یا پنهان، تهدیدتان می کند؟
در باتلاق محبت گیرتان می اندازد؟
به شما احساس گناه تزریق می کند؟
برای کنترل گرها، تزریق گناه هم راهی برای در دست گرفتن کنترل اوضاع است. وقتی در برابر یکی از این افراد بایستید، کارشان به بیمارستان می کشد و به خاطر حرف ها و رفتارهای شما، جانشان به خطر می افتد؛ وقتی به خواسته های کنترل گرانه چنین فردی پاسخ مثبت ندهید، از اشتها می افتد و اشک هایش جاری می شود .... کنترل گرها کاملا هوشمندانه راهی برای عذاب وجدان دادن به شما پیدا می کنند و کاری می کنند که خودخواسته تصمیمتان را عوض کنید و به کاری که می خواهند، تن بدهید.
شما را بدهکار می کند؟
کارآگاه بازی می کند؟
اگر شاهد جاسوسی، گوش ایتسادن و کاراگاه بازی همسر کنترل گرتان بودید، تعجب نکنید. جاسوسی یکی از ابزارهایی است که همیشه کنترل گرها به استفاده از آن وسوسه می شوند. آن ها حاضر نیستند چیزی را ندیده بگیرند و حتی حرف های عادی ای را هم که با همکارتان می زنید، در تلفن همراهتان می خوانند تا از همه جنبه های زندگی شما به طور کامل سر در بیاورند و از این طریق احساس قدرت کنند.
به شما تهمت می زند؟
برای تنهایی تان ارزش قائل نیست؟
کنترل گرها نمی پذیرند که همه آدم ها گاهی به تنهایی نیاز دارند. آن ها با دیدن هر فاصله ای میان خودشان و شریک زندگی شان، نگران می شوند و سراسیمه واکنش نشان می دهد. گذشته از این، یک کنترل گر حاضر نیست بپذیرد که هر فرد به گروهی از دوستان، مجموعه ای از اعضای خانواده و حتی شبکه های اجتماعی دیگر برای داشتن زندگی آرام و شاد نیاز دارد و همسر به تنهایی نمی تواند پاسخگوی تمامی نیازهای عاطفی، اجتماعی و روانی اش باشد.
مسخره تان می کند؟
خودش را تهدید می کند؟
به آینده اش صدمه می زند؟
اگر شریک زندگی تان به محض اینکه برای رسیدن به حقوق و خواسته هایتان تلاش می کنید، از رفتن به دفتر کارش سر باز می زند یا واحدهای درسی دانشگاهش را حذف می کند، احتمالا با یک کنترل گر رو به رو هستید. برای این افراد مهم نیست که تا چه اندازه خود و آینده شان را در معرض آسیب قرار می دهند، آن ها تنها به دبنال کنترل شرایط به شیوه دلخواهشان هستند و برای رسیدن به چنین هدفی، حاضرند خیلی چیزهای دیگر را قربانی کنند.
اگر یک کنترل گر بداند که پول برایتان مهم است، برای در دست گرفتن عنان زندگی، بهره مندی از پول را از شما دریغ می کند و اگر بفهمد برای اعتبار شغلی و جایگاه اجتماعی اش ارزش قائل هستید، به خاطر کنترل کردن شما، به آن ها صدمه می زند. یک کنترل گر حتی می تواند با ایجاد تغییراتی در پوشش خود هم شما را تهدید و کنترل کند و برای تسلیم کردنتان با ظاهری آشفته و نامنظم به جمع دوستان شما وارد شود.
باید گفت سروصدای درون معده، بخش عادی فیزیولوژی معده و روده محسوب میشود و در بیشتر موارد متوجه آن نمیشوید ولی هنگام گرسنگی یا پس از غذا خوردن، ممکن است خودتان یا اطرافیان این صداها را بشنوید. صدای شکم ، بیشتر به دلیل حرکت غذا در مسیر روده ایجاد میشود.
غذاهای غیرقابل هضم هم میتوانند باعث ایجاد صدای معده و روده شوند
تا زمانی که روده خالی است، صدای معده داخل شکم میپیچد که نشان میدهد مجاری معده و روده به خوبی کار میکنند. علاوه بر این که حرکت طبیعی غذا در طول مجاری گوارش همزمان با انقباض دیواره معده و روده برای فرستادن غذا به سمت شکم میتواند تولید صدا کند، غذاهای غیرقابل هضم هم میتوانند باعث ایجاد صدای معده و روده شوند.
اگر صدای معده شدید و بلند و با علائمی مثل آروغ، باد و نفخ شکم، درد شکمی و تغییر در حرکات معده مانند اسهال یا یبوست همراه باشد، فرد باید به متخصص گوارش مراجعه کند تا از نظر اختلالات معده و روده مورد بررسی قرار بگیرد. در عین حال، گاهی حرکات بیش از حد معده و روده صداساز است.
این حالت زمانی رخ میدهد که مکانیسم دودی شکل معده و روده بیش از حد صورت میگیرد و همین مساله باعث میشود، غذا با سرعت بیشتری جلو رانده و وارد روده شود. حرکات بیش از حد معده و روده اغلب با اسهال همراه بوده، ممکن است به علت عفونت التهابی روده، حساسیت شیمیایی مثل مسمومیت غذایی، سندرم روده تحریک پذیر و مشکلات روان تنی مانند اضطراب، استرس و ترس و انواع حساسیتهای غذایی باشد.
انسداد نسبی روده به دنبال ابتلا به تومور، تنگی روده و اجسام خارجی و همچنین سوءهاضمه و جذب نشدن مناسب غذا، بلع هوا و ایجاد گاز بیش از حد در روده به دلایل مختلف مثل مصرف زیاد نوشیدنی گازدار و رشد زیاد باکتری درون روده و آروغ زدن شدید میتواند صدا ایجاد کند.
در این میان، شایعترین حالت زمانی پیش میآید که احساس گرسنگی میکنید. در این حالت، سیستم گوارش به مغز پیام میفرستد و این عمل باعث میشود، ماهیچههایی که در جهت معده و رودهها قرار دارند، شروع به حرکت کرده، مایعات هضم کننده را ترشح کنند که پس از آن با هوا و گاز ایجاد شده در روده تقابل مییابند.
بیشتر مواقع این فرآیند آرام و بی صدا صورت میگیرد، ولی گاهی سر و صدای شکم بلند میشود. علاوه بر این، برخی غذاهای فیبردار شامل انواع میوه و سبزی، لوبیا، آبمیوه و غذاهای حاوی سوربیتول، گاز زیادی تولید میکنند. با این حساب، صداهای طبیعی که داخل معده شنیده میشود، خطرناک نیست و فرآیند طبیعی بدن در هضم غذا محسوب میشود.
منبع:jamejamonline.ir
نوشته صدای شکم نشانه چیست؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
گرچه آمار خانم هایی که اقدام به خودکشی می کنند، از آقایان بالاتر است، اما احتمال موفق بودن خودکشی و منجر به مرگ شدن آن در آقایان بیشتر است. آمارها نشان می دهد که بیشتر از 90 درصد کسانی که اقدام به خودکشی می کنند، از افسردگی یا اختلال روان شناختی دیگری رنج می رند؛ اما بدیهی است که همه مبتلایان به این اختلالها، تصمیم به گرفتن جان خود نمی گیرند. اگر تازگی ها به یکی از اطرافیانتان شک کرده اید و نگرانید که جان خودش را بگیرد، بد نیست بدانید که خودکشی کننده ها، اغلب در زندگی شان با چنین مشکلاتی درگیر بوده اند:
• سابقه اقدام به خودکشی (حدود 20 تا 50 درصد کسانی که به دلیل خودکشی جانشان را از دست می دهند، قبلا هم برای خودکشی تلاش کرده بودند.)
• سابقه خانوادگی ابتلا به اختلال های روانی یا سوءمصرف موادمخدر
• سابقه خانوادگی خودکشی
• قرارداشتن در معرض خشونت خانوادگی
• سابقه قرار گرفتن در معرض سوءاستفاده فیزیکی یا جنسی
• ابتلا به بیماری جسمی مزمن
• زندگی در زندان
• قرار گرفتن در معرض خودکشی آدم ها دیگر
البته همه افرادی که در خانواده شان شاهد خودکشی فردی بوده اند، جان خود را نمی گیرند و همه بیماران هم مردن را برای پایان دادن به زجری که می شکند، انتخاب نمی کنند. به عقیده روان پزشکان، خودکشی کننده ها در روزهای آخر زندگی شان این نشانه ها را در رفتارهای خود ابراز می کنند:
• مدام صحبت کردن یا فکر کردن در مورد مرگ
• ابتلا به افسردگی بالینی که خود را با اندوه عمیق، از دست دادن علاقه و اختلال در الگوی خواب و تغذیه نشان میدهد.
• آرزوی مرگ کردن
• از دست دادن علاقه نسبت به چیزهایی که قبلا به آنها علاقه داشته
• بیان مداوم حرف های ناشی از ناامیدی، درماندگی یا بی ارزشی
• بیان مداوم جملاتی مثل «کاش به دنیا نیامده بودم»، «اگر من اینجا نبودم، بهتر بود» یا «با مدرنم همه راحت می شوند»
• از خودبیزاری، احساسات برآمده از بی ارزشی، گناه، شرم و نفرت از خود
• روی آوردن به رفتارهای مخرب مثل مصرف الکل یا مواد مخدر، رانندگی بی پروا و...
• چرخش ناگهانی خلق و خو و ناگهانی تبدیل شدن به آدم خوشحال و آرام
• فاصله گرفتن ناگهانی از آدم ها و منزوی شدن
• صحبت کردن در مورد خودکشی
• رفتن به خانه آدم های دیگر یا دعوت کردن همه برای خداحافظی
اقدام به خودکشی در سال های نوجوانی، اتفاقی شایع است. نوجوانانی که اعتماد به نفس پایینی دارند، به خود شک دارند و با احساس بی ارزشی درگیر هستند، بعید نیست که قصد جان خود را بکنند. دیگر عوامل خطر برای خودکشی نوجوان عبارتند از:
• مورد سوءاستفاده قرار گرفتن در سال های کودکی
• رویدادی که اخیرا به او آسیب زده باشد
• برخوردار نبودن از شبکه حمایتی
• در دسترس قرار گرفتن ابزارهای خودشکی
• محیط اجتماعی یا تحصیلی خصمانه
• قرار گرفتن در معرض خودکشی نوجوان دیگر
نوجوانانی که می خواهند خودشکی کنند، اغلب این نشانه ها را در رفتارهایشان ابراز می کنند:
• تغییر قابل توجه در الگوی غذاخوردن و خواب
• فاصله گرفتن از دوستان، خانواده و قطع یک باره فعالیت های همیشگی
• ابراز رفتارهای خشونت آمیز، سرکشی یا فرار از خانه
• سوءمصرف مواد مخدر
• نرسیدن به ظاهر و کنار گذاشتن علایق شخصی
• خستگی مداوم، ناتوانی در تمرکز یا کاهش فعالیت های مرتبط با مدرسه
• شکایات مکرر در مورد علائم آزاردهنده جسمی که اغلب به صورت دل درد، سردرد، خستگی و... خود را نشان می دهد
این راه ها را امتحان کنید
خودتان باشید: نه چهره یک نصحیت کننده را به خودبگیرید و نه نگاه عاقل اندر سفیه یک ناجی را به او داشته باشید. شما در این موقعیت برای او فقط یک همراه محسوب می شوید، همین! برخی به اشتباه فکر می کنند صحبت از خودکشی با یک فرد، او را به سمت این کار هل می دهد، اما اگر شما نشانه های گفته شده را در فردی می بینید، چاره ای جز حرف زدن با او برایتان باقی نمی ماند.
گوش کنید: به جای اینکه به دنبال نصیحت کردن باشید، حرف هایش را بیشنوید و بگذارید غم ها، ترس ها و نگرانی هایش را هرچقدر که می خواهد، بیرون بریزد. در پایان می توانید به او بگویید: «شاید نتوانم احساس تو را همان طور که تجربه اش می کنی، درک کنم. شاید من چنین روزهای سختی را تجربه نکرده باشم! اما مطمئن باش که می توانی در هر شرایطی رویم حساب کنی!»
همدلی کنید: بدون آنکه بخواهید، او را قضاوت کنید و حرف هایش را بی معنی و پوچ بخوانید، با او همدلی کنید. می توانید با گفتن این جملات حس بهتری را در او ایجاد کنید: « تو در این روزهای سخت تنها نیستی. من اینجا کنارت هستم.»
امید بدهید: ناامیدی از بهبود شرایط، احتماد خودکشی را چندبرابر می کند. شما در میانه گفت و گو می توانید با چنین جملاتی به فرد مقابلتان امید تزریق کنید: «شاید حالا که در این روزهای سخت هستی باور نکنی، اما ما واقعا می توانیم این شرایط را تغییر دهیم! کمی صبوری کن تا با هم به چنین روزی برسیم.»
کمک بگیرید: همیشه به تنهای ینمی توانید این کار سخت را انجام دهید و چنین فردی را از تصمیمی که گرفته، منصرف کنید. اگر احساس کردید ناامیدی بیشتر از آنچه انتظار داشتید در وجود او خانه کرده، حتما از یک روان پزشک کمک بگیرید و همراه با او به مطب یک متخصص بروید. شاید حتی در موارد حاد، چاره ای جز بستری موقت او برای دارودرمانی زیر نظر متخصصان وجود نداشته باشد.
به حرف دیگران توجه نکنید
کسی که از خودکشی حرف می زند، به آن عمل نمی کند!
همه آدم ها ممکن است در شرایطی چنین تصمیمی را بگیرند.
فقط کسانی که از بیماری های روانی رنج می برند و سال ها تحت درمان بوده اند، اقدام به خودکشی نمی کنند. ناامیدی و احساس رنج، همیشه نشانه یک بیماری مزمن روانی است و گاهی می تواند واکنشی به اتفاق های تلخی باشد که فرد را مستاصل کرده اند.
حتی افسرده ترین آدم ها هم با اطمینان صددرصد خودکشی را انتخاب نمی کنند. درست است که آن ها تنها چاره در دسترس را، گرفتن جان خود می دانند، اما اگر فرد، موقعیت یا یک رویداد امید را دوباره به آن ها تزریق کند، ممکن است تصمیمشان را عوض کنند.
بامداد – برخی افراد هستند که پشت سر هم نیاز به دستشویی و دفع ادرار پیدا می کنند. اما این مسئله از چه ناشی می شود؟ آیا به دلیل کوچک بودن مثانه است؟ آیا ممکن است پای یک بیماری پنهان در میان باشد؟ در این مطلب شما را با عواملی که باعث می شوند تا فرد به دفعات بیشتری نیاز به دستشویی و دفع ادرار داشته باشد، بیشتر آشنا می کنیم.
یکی از مسائلی که باعث می شود آقایان مکررا نیاز به دستشویی رفتن و دفع ادرار داشته باشند، مربوط به پروستات آنها است. با افزایش سن، آقایان بیشتر در معرض بزرگی خوش خیم پروستات قرار می گیرند. این بزرگی خوش خیم عوارضی همچون نیاز مکرر به دفع ادرار ایجاد می کند.
چرا؟
پروستات در زیر مثانه و اطراف کانال مجاری ادرار قرار دارد که ادرار را از مثانه به سمت بیرون هدایت می کند. در صورت بزرگی پروستات، این غده ورم می کند و به کانال فشار آورده و در نتیجه ادرار کمی عبور می کند. بنابراین مثانه به طور کامل تخلیه نمی شود. در نتیجه فرد مدام نیاز به دستشویی و دفع ادرار پیدا می کند.
ریتم مناسب برای رفتن به دستشویی هر چهار تا پنج ساعت یکبار است. در این صورت مثانه با حجم حداکثر ۴۵۰ تا ۵۰۰ سانتی مترمکعب پر می شود. برخی افراد بر حسب عادت به محض اینکه احساس دستشویی پیدا می کنند خود را به توالت می رسانند. در صورتی که باید منتظر ماند تا مثانه به طور کامل پر شود.
چگونه این عادت را تغییر دهیم؟
برای اینکه بدعادتی مثانه تان را اصلاح کنید بهتر است زمانی که احساس کردید مثانه تان نیاز به تخلیه دارد ۱۰ دقیقه صبر کنید و تمرین کنید تا با کوچک ترین نیاز به دستشویی نروید. در غیر این صورت مثانه تان با تجمع کمترین میزان ادرار شما را وادار به تخلیه خواهد کرد. همانطور که نگه داشتن طولانی مدت ادرار مضر است، به همان میزان نیز زود به زود رفتن به دستشویی مثانه را تنبل می کند.
ادراری که در کلیه ها ساخته می شود و از مثانه خارج می شود یک ترکیب کاملا استریل است. در صورت بروز عفونت مجاری ادراری یا عفونت مثانه (سیستیت)، یک عامل عفونی است مانند باکتری ای کولای در ادرار نفوذ کرده و رشد می کند. سپس این عامل عفونت، در مجاری ادراری پخش می شود.
چرا نیاز به ادرار کردن افزایش می یابد؟
عفونت ادراری مسئله رایجی است و موارد خفیف آن به خودی خود برطرف می شود. در صورتی که این عفونت دردناک و جدی باشد، مثانه را تحریک کرده و نیاز به ادرار کردن را افزایش می دهد.
البته در صورت بروز این مشکل، حجم ادرار دفع شده زیاد نیست و در حد چند قطره تولید می شود. بنابراین در گام اول باید مشکل ریشه یابی شود.
نیاز مکرر برای رفتن به دستشویی می تواند در اثر کوچکی بیش از اندازه مثانه باشد. اگرچه این مسئله نادر است، اما مثانه برخی افراد فقط ۱۵۰ تا ۲۰۰ سانتی متر مکعب (حجم طبیعی مثانه ۴۵۰ تا ۵۰۰ سانتی متر مکعب) گنجایش دارد.
چه باید کرد؟
می توان با کمک روش هایی مثانه را بازتر کرد. این روش شامل پر و خالی کردن مکرر مثانه است. البته بهتر است به متخصص اورولوژی مراجعه کنید تا توصیه های لازم را به شما ارائه دهد.
پولیپ مثانه همان تومورهای خوش خیمی است که در آقایان و خانم ها باعث بروز اختلال در ادرار کردن و احساس سوزش در حین خالی شدن مثانه می شود. این مسئله که معمولا به دلیل مصرف دخانیات ایجاد می شود، نیاز به دفع ادرار را افزایش می دهد.
سنگ مثانه از سفت شدن مواد معدنی موجود در ادرار شکل می گیرد. این سنگ ها باعث بروز التهاب و عفونت ادراری شده و به این دلیل نیاز به دفع ادرار را افزایش می دهند.
سرما و بخصوص تغییر دمای ناگهانی از گرما به سرما باعث ایجاد احساس نیاز به ادرار می شود.
چرا؟
تغییر ناگهانی دمای هوا باعث تحریک مثانه می شود. در واقع دیواره عضلانی مثانه بدون اینکه پر شده باشد، به طور ناگهانی منقبض می شود و این مسئله باعث نیاز فوری و مکرر به دفع ادرار می شود. البته این مسئله اغلب موقتی است و زیاد طول نمی کشد.
مثانه در حالت طبیعی گنجایش ۴۵۰ تا ۵۰۰ سانتی متر مکعب ادرار را دارد. زمانی که مثانه پر می شود منقبض شده و مجرای ادرار شل می شود. این مسئله نیز باعث خالی شدن مثانه می شود. در برخی افراد این پدیده بیش از حد طبیعی آن بروز می کند، یعنی هر سه ساعت یکبار این پروسه تکرار می شود. البته جای نگرانی نیست و دلیل آن صرفا به مصرف زیاد مایعات مربوط می شود.
در حالت کلی مصرف روزانه یک و نیم لیتر آب توصیه می شود تا سلامت عمومی بدن تامین شود، اما افرادی که همواره یک بطری آب دم دست دارند و در محیط کار، موقع ورزش و غیره آب می نوشند، بیش از این میزان مایعات دریافت می کنند. البته این عادت برای سلامتی مفید است، اما مشکل این است که فرد را به زود به زود به توالت می کشاند.
بنابراین اگر اهل نوشیدن مایعات زیادی هستید و از توالت رفتن زیاد شاکی شده اید، بهتر است در گام اول کمی میزان مایعات مصرفی تان را کاهش دهید.
برای همه پیش می آید که در زمان های خاصی از زندگی مانند امتحان و غیره دچار استرس شوند و مدام نیاز به توالت پیدا کنند. استرس باعث افزایش نیاز به تخلیه مثانه می شود.
چرا؟
استرس باعث فعال شدن مثانه می شود و این عضو بدون اینکه پر شده باشد، به صورت غیرقابل کنترلی منقبض می شود. به عقیده متخصصان در مواقع استرس نیاز به دستشویی رفتن به طور متوسط به بیش از هشت بار در شبانه روز افزایش می یابد. البته این مسئله نیز موقتی است و با برطرف شدن استرس از بین می رود. اما اگر شرایط استرس زا حاد و زیاد باشد، مشکل نیز تشدید می شود.
نوشته دفع ادرار زیاد نشانه چیست؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
با دلگرم همراه باشید تا با علت های عرق سرد بدن بیشتر آشنا شوید.
اشاره به عرق کردن ناگهانی که در اثر گرما یا فعالیت نباشد و در اصطلاح پزشکی به عرق سرد ( تعریق ) می گویند عرق سرد معمولاً به علت واکنش بدن به استرس رخ دهد. عرق سرد نیز می تواند نشانه یک بیماری یا آسیب دیدگی جدی باشد. که باید تشخیص و درمان لازم انجام گیرد تا علائم از بین برود.
مسلما برای شما هم اتفاق افتاده است که بعد از استحمام بدن شما عرق می کند به خصوص عرق سرد که در این مطلب دلیل و درمان ان را خواهید خواند.
البته فرقی نمی کند در چه فصلی باشیم، اما در تابستان به علت گرمای هوا این مشکل بیشتر ایجاد می شود که هم برای خود فرد و هم دیگران غیر قابل تحمل است. البته مصرف عطر و اسپری و ژل حمام تا حدی کمک کننده است، اما پیش از هر چیز باید متوجه شوید که آیا عرق کردنتان طبیعی است یا می تواند نشانه بیماری خاصی باشد؟
تعریق مکانیسمی است که به وسیله آن دمای بدن که به دلایل مختلفی مثل گرما، فعالیت بدنی و غذا خوردن افزایش یافته است، پایین می آید. عرق کردن علاوه بر کنترل دمای بدن باعث دفع مواد زائد بدن از راه پوست هم می شود. به طور کلی تعریق یک امر طبیعی به حساب می آید و وقتی بیماری تلقی خواهد شد که بیش از حد و آزاردهنده باشد.
باید بدانید اختلالات غدد مثل پرکاری غده تیروئید، استرس، عوارض ناشی از مصرف داروهای مختلف مثلا قرص های ضدافسردگی، سرطان (که بیشتر باعث تعریق شبانه می شود)، کاهش قندخون یا هیپوگلیسمی، تغییرات هورمونی، گاهی اوقات بالا بودن فشار خون، مشکلات تغذیه ای، درد شدید، تب به دنبال عفونت و... باعث افزایش تعریق بدن می شوند که با برطرف شدن مشکلات گفته شده عرق کردن هم به حالت طبیعی برمی گردد.
افزایش تعریق بدن یا به دلیل افزایش تعداد غدد عرق بدن است که در نقاطی از بدن افزایش پیدا کرده یا به دنبال افزایش میزان ترشح غدد عرق اتفاق می افتد. حتی گاهی اوقات عرق کردن به دلیل هر 2 علت گفته شده است. باید بدانید تعریق بیش از حد در اصطلاح پزشکی هایپرهیدروز نام دارد و معمولا هم روی اندام هایی مثل زیر بغل، کف دست ها و پاها یا کشاله ران تاثیر می گذارد.
در این بیماری علاوه بر تعریق زیاد و رطوبت بیش از حد پوست، عوارضی مثل خشکی و پوسته پوسته شدن همراه با ایجاد ترک خوردگی پوست هم ممکن است ایجاد شود. البته هایپرهیدروز به 2 گروه اولیه و ثانویه تقسیم می شود؛ هایپرهیدروز ثانویه در بزرگسالی بروز پیدا می کند و برخلاف هایپرهیدروز اولیه، هم در بیداری و هم در حین خواب رخ می دهد.
در چنین شرایطی پزشک با انجام آزمایش به علت اصلی تعریق که می تواند به دلیل استرس یا بیماری های زمینه ای باشد، پی می برد و درمان آغاز می شود.
عرق سرد معمولاً به عنوان یک نتیجه از مبارزه و پاسخ بدن در هنگام برخورد با استرس رخ می دهد. این یک واکنش طبیعی به شرایط زیر است:
عرق شبانه یک عارضه جانبی شایع بسیاری از داروها، مانند:
بیماری ها و شرایط پزشکی که باعث عرق شبانه عبارتند از:
1. درد
یک بیمار مبتلا به درد شدید به دلیل شکستگی، قطع عضو و یا حتی یک میگرن می تواند عرق سرد را تجربه کنند.
2. استرس، اضطراب و یا ترس
ترس و اضطراب در هر کسی به خصوص در سبک زندگی و یا نگرانی بر امور مالی، شغل یا روابط اجتماعی می تواند استرس زا باشد. در پاسخ به استرس بدن عرق سرد می کند.
3. کمبود اکسیژن
اکسیژن کمتر در جریان خون می تواند ناشی از تنگی نفس شدید باشد. این باعث می شود که مغز به دنبال اکسیژن بیشتری باشد و یک پاسخ استرس در سراسر بدن از جمله عرق سرد رخ می دهد.
4. قند خون پایین
کاهش قند خون در بیماران دیابتی و همچنین در افرادی که سوء تغذیه دارند و به اندازه کافی و یا اغلب غذا نمی خورند رخ می دهد. این افت میزان قند خون سبب علائمی شامل سرگیجه، لرزش، تاری دید و عرق سرد می شود.
5. فشار خون پایین
فشار خون طبیعی 120/80 میلی متر جیوه در نظر گرفته می شود. اما زمانی که آن به 90/60 و یا حتی پایین تر افت پیدا کند این فشار خون پایین است. تعدادی از علل افت قند خون مانند سوء تغذیه، از دست دادن خون و کم شدن آب بدن و علائم وجود دارد که عبارت از پوست رنگ پریده، سرگیجه و عرق سرد می باشد.
6. شوک
هنگامی که جریان خون به مغز و سایر اندام های حیاتی به طرز خطرناکی کاهش یابد این منجر رفتن بدن به شوک می شود. شوک یک بیماری تهدید کننده زندگی است و معمولاً به دلیل آسیب دیدگی شدید یا بیماری حاد است و نیاز به توجه فوری پزشکی می باشد. عرق سرد از علائم شایع شوک هستند.
7. یائسگی
معمولاً در زنان بالای چهل سال تجربه می شود آن نشانه ی پایان چرخه قاعدگی طبیعی است و می تواند سبب تعدادی از علائم شود. این علائم عبارت از بی خوابی، گر گرفتگی و عرق سرد می باشد.
8. میگرن
این تکرار سردرد مزمن است که به طور معمول در یک طرف سر آغاز می شود و می تواند با تعدادی از علل از جمله رژیم غذایی و استرس شروع شود. علائم این بیماری شامل تهوع، سرگیجه و عرق سرد است.
عرق سرد - علت، تشخیص و درمان
9. داروها
عرق سرد می تواند در اثر مصرف داروهای خاص رخ دهد آنتی بیوتیک ها و داروهای فشار خون می توانند باعث ایجاد عرق سرد در برخی از افراد شود. برخی از داروهای بدون نسخه خاص و مکمل های گیاهی نیز می تواند سبب عرق سرد شود.
10. حمله قلبی
یکی از شدید ترین علل عرق سرد حمله قلبی است که در آن جریان خون به قلب در اثر انسداد عروق خونی کاهش می یابد. درد قفسه سینه، درد بازو و عرق کردن بیش از حد و یا عرق سرد نشانه هایی از یک حمله قلبی می باشد.
11. بیماریهای دیگر
دیگر شرایط پزشکی ممکن، می تواند سبب عرق سرد شود. این شرایط شامل اختلالات گردش خون، آنفولانزا، عفونت های ویروسی و اختلالات ایمنی بدن می باشد لرز، ضعف و سرگیجه نیز از علایم معمول این شرایط است که می تواند با عرق سرد همراه باشد.
به گفته متخصصان طب سنتی برای پیشگیری از تعریق زیاد و بدبو شدن عرق بدنتان، وقتی می خواهید از خانه خارج شوید، یک دستمال کاغذی آغشته شده به شامپو یا صابون یا آبلیمو (یکی از اینها و نه همه باهم) را به محل های عرق ریزش مثلا زیر بغل بمالید.
همچنین گیاه رزماری که به اکلیل کوهی نیز شهرت دارد، در کاهش تعریق بدن اثر بسزایی دارد. برای تهیه یک پودر گیاهی ضدعرق می توانید ترکیبی از 50 گرم پودر برگ رزماری و 200 گرم تالک (پودر بچه) را با هم مخلوط کنید و روزی 2 تا 3 بار در ناحیه زیر بغل بمالید.
بسیاری از افراد از بوی بد پاهایشان در عذاب هستند، چرا که وقتی پاها برای مدت طولانی در کفش می ماند، بشدت عرق می کند و بوی نامطبوعی تولید می شود. حالا فرض کنید مجبور شوید در چنین شرایطی کفش هایتان را در بیاورید و وارد یک محیط سربسته شوید.
حتی تصور این صحنه شبیه کابوس است. اگر شما هم جزو افرادی هستید که بوی عرق پاهایتان تند و زننده است، توصیه می کنیم هر روز پاهایتان را با آب گرم و صابون بشویید و پس از شستن کاملا خشک کنید. از طرفی قرار دادن پاها در محلول آب نمک (نصف فنجان نمک در یک لیتر آب) هم در کنترل تولید عرق موثر است.
همچنین می توانید مقداری چای را در یک لیتر آب بجوشانید و بعد از خنک شدن، پاهایتان را مدت نیم ساعت داخل آن قرار دهید و پس از خشک کردن پاها از آرد نشاسته ذرت استفاده کنید تا به مرور زمان تعریق پاها کمتر شده و بوی بد پاها رفع شود. پیش از پوشیدن کفش نیز مقداری نشاسته ذرت یا پودر شیرین بیان داخل کفشها بپاشید. در عین حال قرار دادن بوگیرهای حاوی پودر زغال و زاج سفید (موجود در داروخانه ها) در کفش در رفع بوی بد عرق پا مؤثر است.
هنگامی که عرق سرد رخ می دهد در یک فعالیت برای نگه داشتن ذهن خود خارج از آن و جلوگیری از اضطراب بیشتر شرکت کنید. یک پازل جدول کلمات متقاطع بخوانید و حل کنید.
هیچ دارویی را بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید. درمان و داروهای ضد اضطراب می تواند به مدیریت عرق سرد شما و دیگر علائم اضطراب کمک کند. فقط یک پزشک می تواند دیگر شرایط جدی پزشکی باعث عرق سرد را درمان کند.
گرد آوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
بامداد – شواهد نشان می دهد که میکروب ها در ۳٫۷ میلیارد سال پیش در زمین وجود داشتند که یک میلیارد سال پس از تشکیل زمین، میباشد. با این حال با توجه به اینکه بقایای حیوانات، در رکوردهای فسیلی تا ۶۰۰ میلیون سال پیش مربوط به دوره ادیاکاران پیدا نشدند، بنابراین نشانه های غیر مستقیم این است که امکان دارد زندگی حیوانات بسیار زودتر آغاز شده باشد.
دانشمندان در تلاش اند تا بتوانند تاریخی را برای اولین اشکال حیات مختلف در پادشاهی جانوران قرار دهند، اما بدون داشتن نمونه ی واقعی از جسم آنها مجبورند بر اعتبار اثر فسیلی به اشکال رد پا، خش، علائم تغذیه ای و یا لانه برای نشان دادن حضور یک حیوان تکیه کنند. برخی از دانشمندان ادعا می کنند، فسیل هایی پیدا شده است که بیش از یک میلیارد سال پیش توسط حیوانات ایجاد شده اند و جنجال بر سر اینکه آیا زندگی حیوانات می توانسته به این زودی وجود داشته را بالا بردند. همچنین اثرات فسیلی از دوره ادیاکاران و نرم تنان در این دوره وجود دارد، بنابراین درک اثراتی که آنها ایجاد کردند برای مطالعه اولین حیوانات بسیار مهم است.
جولیو ماریوتی، اقیانوس شناس از دانشگاه ایالتی لوئیزیانا و همکارانش، بدنبال اثرات فسیل های موجودات ِ در دوره ادیاکاران هستند، آنها متوجه شدند که برخی از این فسیل ها، منشا میکروبی دارند. نتایج این تحقیق که به تازگی در مقاله ای با عنوان “منشا میکروبی اثرات فسیلی حیوانات اولیه” در مجله تحقیقات رسوبی منتشر شده، شواهدی در مورد این فسیل ها به عنوان مدرکی معتبر برای زندگی جانوران نخستین مطرح ساخته است.
بسترهای میکروبی باستانی
بسیاری از شواهد فسیل های حیوانات دوره ادیاکاران در داخل “چین و چروک” سازه ها، سنگدانه های کوچک و بسترهای میکروبی قدیمی، تفسیر می شوند. بسترهای میکروبی از لایه های میکروارگانیسم ها تشکیل شده اند و بسترهای فسیلی در میان اولین نشانه های روشن ِ حیات میکروبی وجود دارند. بسترهای میکروبی در دوره پرکامبرین گسترده بوده، دوره ای قبل از اینکه زندگی حیوانات بسیار شایع و متنوع شود، اما هنگامی که حیوانات علف خوار، بیشتر شدند دیگر بسترها قادر به رشد در مناطق دریایی خاص نبودند زیرا حیوانات ساختارها را نابود می کردند.
ماریوتی و همکارانش در تلاش برای ایجاد ردپایی از شیار و چاله برای اثرات فسیلها، آزمایشی را ابداع کردند. آنها این کار را با حرکت سنگدانه های میکروبی در شن و ماسه در پایین مخزن آبی با ایجاد امواجی در آب انجام دادند. سنگدانه های میکروبی، خوشه کوچکی از میکروب ها هستند که از شن و ماسه بزرگتر هستند اما کم چگال ترند. این چگالی کم آنها را قادر می سازد تا در شن و ماسه در پایین مخزن با امواج انرژی بسیار پایین حرکت کنند.
فسیلی از یک تریلوبیت اثری بجا مانده از جانوران کهن. تریلوبیت ها از راست به چپ حرکت می کنند و پس از آن تا حدی خود را در خاک فرو می برند، و از خود اثر به جا می گذارند. همه فسیلها به راحتی قابل شناسایی نیستند، به ویژه آنهایی که از حیات اولیه باشند.
استفاده از امواج ِ کم انرژی مهم است، زیرا امواج با انرژی بالاتر نیز اثرات باقی مانده در شن و ماسه را پاک می کنند. طیف گسترده ای از ردپاها با استفاده از سنگدانه ها، بسته به شرایط موج و اندازه دانه ها ایجاد می شوند. برخی از این ردپاها کاملا شبیه به آنهایی است که عموما اثرات فسیل های دوره ادیاکاران تلقی می شدند، به این معنی که ممکن است برخی از فسیل ها در واقع اصلا فسیل نبوده و در عوض با حرکت سنگدانه های میکروبی ایجاد شده باشند.
با این حال، نه تنها مسیرهای ردپای تولید شده توسط تکرار این آزمایش مخزن موجی، آثار حیوانات مفروض را انجام نمی داد، بلکه این آزمایش یک ساختار چین و چروک در شن و ماسه ایجاد می کرد. سنگدانه ها، زمانی که کوچک تر از دامنه موج بودند، ساختار چین و چروکی ایجاد می کردند، جایی ردپاها تشکیل شده بود که سنگدانه ها بزرگتر از دامنه ی موج، بودند.
این تحقیق لزوما به این معنی نیست که همه اثرات فسیل های اولیه توسط سنگدانه های میکروبی ایجاد شده اند، با این حال توضیح دیگر و قابل قبولی برای اثرات فسیلی است که در کنار ساختار چین و چروکی ایجاد شده اند. بنابراین، اثرات فسیل ها از دوره ادیاکاران یا قبل تر از آن، باید با شک و تردید بیشتری بررسی شوند. البته تا زمانی که سنگدانه های میکروبی به عنوان علت شیار و چاله در سنگ رد شود.
اگر ویژگی های متمایزی وجود داشته باشد، ردپاهای ناشی از سنگدانه ها و آنهایی که ناشی از حیوانات بوده را می توان در برخی موارد متمایز کرد. به عنوان مثال ردپای حیوان را می توان “خود اجتنابی” کرد به این معنی که حیوان از مسیر خود برنگردد. متاسفانه، بسیاری از نشانه های متمایز فعالیت های حیوانات، تا پایان دوره ادیاکاران نادر هستند.
تشخیص فسیل های جوان از ردپاهای سنگدانه ها بسیار آسان تر است. ماریوتی توضیح گفت: « شواهد بیشتری وجود دارد که مسیرهای اخیر توسط حیوانات تشکیل شده است.» اثرات فسیل ها در زمانی ایجاد شده که دوره ادیاکاران پیچیده تر شده، زیرا آنها سه بعدی هستند، به این معنی که آنها به درون رسوبات مانند یک تونل می رفتند و نمی توانسته با سنگدانه های در حال حرکت تولید شود. ماریوتی می گوید:« به چالش کشیدن ردپاهای قدیمی ساده تر است زیرا آنها اطلاعات جانبی ِ کمتری در خودشان جای داده اند.»
شکل گیری و تکامل اولین حیات در زمین به منظور اطلاع از نوع زندگی ای که ممکن است در سیارات دیگر وجود داشته باشد، بسیار مهم و حائز اهمیت است. برای انجام این کار، ما نیاز به شواهد منسجمی از نخستین حیوانات بر روی زمین داریم. ماریوتی و تیمش، تصمیم دارند تا آزمایش های بیشتری برای بررسی هندسه این رد پای جانوری و چگونگی خوب ماندن این ردها در رسوباتی با میکروب فراوان نسبت به رسوبات بدون میکروب، انجام دهند. آنها امیدوارند که این آزمایش در تشخیص فسیل های حیوانات واقعی از ردپاهای سنگدانه ها کمک کند و در نتیجه درک ما را از نخستین زندگی حیوانات بر روی زمین، افزایش یابد.
منبع: بیتوته
اضطراب می تواند یکی از دلایل تعریق زیاد بدن باشد
موضوع از چه قرار است؟
عوامل متعددی بر میزان تعریق شما تاثیر میگذارند اما در ابتدا، باید در وهله اول درک کنید که چرا عرق میکنید؟
عرق کردن، روند طبیعی بدن برای خنک کردن خودش است. عرق میتواند ناشی از یک واکنش عاطفی مانند اضطراب، یک مریضی، یا یک فعالیت بدنی که در ادامه به آن میپردازیم باشد. هنگامیکه در طول ورزش فعالیت بدنی انجام میدهید، درجه حرارت مرکز بدن شما شروع به بالا رفتن میکند، و این مسئله توسط سنسورهای دما در سراسر بدن شما تشخیص داده میشوند.
سیستم عصبی مرکزی شما، مخصوصا یک ناحیه از مغزتان به نام هیپوتالاموس، این اطلاعات را پردازش کرده و به بیش از دو میلیون غدهی عرق، سیگنال میفرستد تا عرق کنند. عرق، عمدتا از آب تشکیل شده است، اما شامل سدیم و سایر مواد مغذی نیز میباشد. عرق بعضی از افراد، شورتر از بقیه است.
هنگامیکه عرق به سطح پوستتان میرسد، شروع به تبخیر شدن کرده و گرما را از پوست شما با هوایی خنکتر مبادله میکند. خونی که در زیر پوست شما جریان دارد، خنک شده و به مرکز بدن شما پمپاژ میشود، و به شما کمک میکند یک دمای بدن ایده آل (۳۶.۶ تا ۳۷.۲ درجه سانتیگراد) را حفظ کنید.
برای درک بیشتر آنکه این فرایند چگونه کار میکند، زمانی را به یاد بیاورید که تب داشتید. در طول تب، درجه حرارت بدن شما بالاتر از سطوح نرمال میرود. هنگامیکه تبتان قطع میشود، سیستم عصبی مرکزی شما میخواهد هر چه سریع تر، بدنتان را به دمای طبیعیاش برگرداند. نتیجهی آن، یک دوره تعریق شدید است.
حالا هر چه در طول ورزش، شدیدتر فعالیت کنید، بیشتر عرق خواهید کرد، و اثر خنک کنندگی بیشتری اتفاق میافتد. تجهیزات ورزشی و برخی لباسها، بدلیل اثر عایقی که دارند، خنک شدن را دشوار میسازند. هنگامی که من هاکی بازی میکنم، علی رغم اینکه هوا سرد است، اما به شدت عرق میکنم، و این عمدتا به دلیل لباسی است که میپوشم.
رطوبت نیز درعرق کردن دخیل است. هوای مرطوب، با آب اشباع شده است. در نتیجه، تبخیر شدن عرق توسط هوا سختتر میشود. این مساله باعث میشود که بدن، عرق بیشتری تولید کند. در یک نقطهی خاص ممکن است بدنتان قادر نباشد خودش را خنک کند و منجر به گرمازدگی شود. ترکیب حرارت و رطوبت، توضیح میدهد که چرا اکثر بیماریهای ناشی از گرما در آب و هوای مناطق مرطوب اتفاق میافتند.
چرا من بیشتر از بقیه مردم عرق میکنم؟
برخی از افراد، بیشتر از دیگران عرق میکنند. این مسئله میتواند به نوعی آزار دهنده باشد. عرق برای بسیاری از مردم نشانهی آن است که وضعیت جسمی خوبی ندارند. اما همیشه این صحیح نیست!
افرادی که وزن اضافی دارند، به احتمال زیاد بیشتر از بقیه عرق میکنند. آنها نسبت به افرادی که اضافه وزن ندارند، برای انجام یک کار، باید تلاش بیشتری کنند، که باعث میشود درجه حرارت بدنشان بیشتر بالا برود.
گفته میشود بسیاری از ورزشکاران حرفهای، بیش از حد عرق میکنند. هنگامیکه وضعیت بدنی و اندامتان را بهبود میبخشید، بدنتان کارامدتر میشود و بهتر قادر خواهد بود درجه حرارتش را تنظیم کند. هنگامیکه بطور منظم ورزش میکنید، ممکن است متوجه شوید که با سرعت و شدت بیشتری، شروع به عرق کردن میکنید. این بدان علت نیست که وضعیت فیزیکی مطلوبی ندارید، بلکه به این علت است که بدنتان در خنک کردن خودش، کارامدتر شده است.
همچنین تمرین کردن بطور منظم در گرما میتواند باعث شود که ورزشکاران، بیشتر عرق کنند. تمرینات منظم در محیطهای گرم، به بدن میآموزد که خودش را بهتر خنک کند و غدد عرق قادر خواهند بود که عرق بیشتری منتشر سازند. این مسئله، یک شباهت منطقی با تمرین قدرتی دارد. اگر شما با بلند کردن وزنهها یا تمرین کردن در گرما روی بدنتان فشار وارد کنید، بدنتان خودش را وفق خواهد داد و در غلبه بر آن فشار در آینده، کارامدتر میشود. این، بسیار شگفت انگیز است!
و در نهایت، نوبت به عامل ژنتیکی میرسد. برخی از افراد، بیشتر از بقیه عرق میکنند. به دلیل تجهیزات ورزشی، سخت است که بگوییم چه زمانی ورزشکاران زیاد عرق میکنند، اما یکی از ورزشهایی که میتوانیم نگاهی به آن بیندازیم، تنیس است. هنگامیکه اندی رادیک در تور ATP بود، آنقدر عرق میکرد که جریانی از عرق روی لبهی کلاهش میچکید.
با اینحال به سختی میشد گفت که راجر فدرر عرق کرده است. بدیهی است که هر دوی آنها در اوج شرایط جسمانی هستند. بله، بعضی عوامل در بازی رادیک، مانند بازی فدرر نبودند، اما این دو بازیکن تا حد زیادی، یک کار را انجام میدادند. رادیک، از آن افرادی است که بیشتر عرق میکنند.
اما میزان عرق شما چه چیزی را در موردتان مشخص میکند؟ اگر از نظر جسمی وضعیت بدی دارید، تعریق زیاد آن را تایید میکند. اما اگر متناسب هستید و هنوز هم تیشرتتان بعد از هر تمرین، خیس آب میشود، نگران نباشید. بدن شما در حال انجام کار مهم خنک کردن خودش است.
چگونه میتوانم کمتر عرق کنم؟
متاسفانه برای اینکه در طول ورزش کمتر عرق کنید، کار زیادی نمیتوانید انجام دهید. البته استفادهی منظم از دئودورانت، میتواند مفید باشد. اما هنگامیکه در حال اجرای یک تمرین سخت هستید، کمک چندانی به شما نمیکند.
کلید کمتر عرق کردن، این است که به بدنتان اجازه دهید عرق کند! در آوردن لباس، بهترین روش برای انجام این کار است. اما قطعا در بسیاری از اوقات، امکان پذیر نیست.
پس باید حواستان به لباسی که میپوشید باشد. لباسهای ورزشی سبک که به پوستتان امکان نفس کشیدن میدهند، و با عرق اشباع نمیشوند، بهترین گزینهی شماست. ممکن است یک تیشرت سبک بنظر برسد، اما مواد تشکیل دهندهی آن میتوانند عرق را جذب کرده و درمقابل فرایند تبخیر، مانند یک سد عمل کنند. همچنین هر لایه از تجهیزاتی که میپوشید، بیشتر مانع عرق کردن میشود. بنابراین هنگامیکه برای یک تمرین یا بازی لباس میپوشید، این نکته را در نظر داشته باشید.
منبع:fitnessmagazine.ir
، عرق سرد و سرگیجه که به طور منظم اتفاق افتد، میتواند نشانهی یک بیماری جدی باشد، در حالی که حملات دورهای آن میتواند با داروهای ساده درمان شود. این مقاله در این مورد به شما کمک خواهد کرد.
علت آن ممکن است از شخصی به شخص دیگر و بسته به بنیه، شیوهی زندگی، عادات غذایی، سابقهی پزشکی و غیره متفاوت باشد. این مقاله تلاش کرده است فهرستی از متداولترین علل چنین حملاتی و همچنین برخی اقداماتی که میتوانید به هنگام روبرو شدن با آن انجام دهید را تهیه کند.
علل عرق سرد و سرگیجه
در این بخش، برخی از دلایل ناراحتی ناشی از عرق سرد و نامتعارفی که ممکن است تجربه کنید را نشان خواهیم داد.
فشار خون پایین
نیرویی که از طریق آن خون به درون رگهای خونی در بدنمان جریان مییابد فشار خون نامیده میشود. فشار خون طبیعی به بدن جهت حفظ و بقای خود کمک میکند. از این رو، زمانی که فشار خون پایین میآید، بدن مقداری از انرژی خود را از دست میدهد و این میتواند منجر به ایجاد عرق سرد، سرگیجه و همچنین از دست دادن تعادل شود.
سطح پایین قند
یکی دیگر از علتهای عرق سرد و سرگیجه سطح پایین قند خون است. هنگامی که خون به اندازه کافی مواد مغذی را به گلوکز تبدیل نکند، ما انرژی کافی نداشته و این امر منجر به ضعف و عرق سرد در ما میشود.
استرسهای روانی
استرس و فشار بیش از حد روحی و روانی نیز مشخص شده است که دلیلی برای عرق سرد است. استرس بیش از حد با خود عصبانیت و خستگی آورده و با عرق سرد، ضعف و سرگیجه مشخص میشوند.
کم شدن آب بدن
بدن ما به حداقل ۲ لیتر آب به منظور حفظ و بقا و انجام درست فرایندهای زیستی خود نیاز دارد. افراد به طور کلی اهمیت آب کافی در بدن را کوچک میشمارند. آب کمتر در بدن همچنین میتواند دلیلی برای عرق سرد و سرگیجهای باشد که با آن روبرو هستید.
گرمازدگی
گاهی اوقات قرار گرفتن ناگهانی یا طولانی مدت در معرض نور خورشید همچنین میتواند موجب ایجاد عرق سرد، سرگیجه، ضعف، تاری دید، و دیگر علائم این چنینی شود. گرمازدگی وضعیت خطرناکی است، به خصوص اگر شخص پیش از قرار گرفتن در معرض نور خورشید هیچ چیزی نخورده باشد.
درد غیر قابل تحمل
احتمالاً اگر به شدت مجروح و زخمی شده باشید، بیهوشی موقت و یا سرگیجه را تجربه کردهاید. هنگامی که دچار درد بسیار زیاد میشوید، فشار خون شما پایین آمده و احساس سرگیجه و عرق سرد در خود میکنید.
دلایل دیگر
همچنین دلایل دیگری وجود دارد، که ممکن است به این دلایل دچار عرق سرد و سرگیجه، همراه با ضعف، از دست دادن تعادل و گیجی احتمالی شوید. این دلایل در ذیل به صورت فهرست در آمدهاند.
- دارو
- حملهی قلبی
- عفونت ویروسی یا باکتریایی
- هورمون
- کم کاری غدهی تیروئید
- عادات غذایی اشتباه
- ضربه مغزی
- خونریزی داخلی
- آنافیلاکسی
- گاستریت حاد
- اضطراب
درمان
چنانچه دچار سرگیجه شدهاید، اولین و مهمترین کاری که باید انجام دهید، نشستن و یا دراز کشیدن برای مدت کوتاهی است. با این کار جریان خون شما به سطوح عادی برگشته و احساس بهتری خواهید کرد.
چنانچه در طول ده تا پانزده دقیقه احساس کردید بهتر شدهاید، آنگاه میتوانید بعضی از داروهای خانگی را که در ذیل آوردهایم را تهیه کنید.
- آب لیمو را با استفاده از یک لیمو، یک لیوان آب، کمی نمک و کمی پودر فلفل سیاه تهیه کنید.
- یک قاشق غذاخوری سرکه سیب همراه با کمی عسل در آن نیز کمک خواهد کرد.
- همیشه چند شیرینی با خود همراه داشته باشید. هنگامی که احساس سرگیجه و سردی و رطوبت در پوست کردید، تنها یکی از آنها را در دهان خود بگذارید. اگر شیرینی در دسترس نباشد، یک حبه قند را در دهان خود گذاشته و اجازه دهید آب شود.
- مصرف چایهایی مانند بابونه، نعناع، اسطوخودوس و غیره نیز به شما احساس بهتری میدهد.
اگر عرق سرد و حملات سرگیجه فروکش نکرد، جهت مراقبتهای فوری به پزشک مراجعه کرده و توصیههای او را انجام دهید. از یک رژیم مغذی پیروی کرده، به طور منظم ورزش کنید و شیوهی زندگی سالمی را جهت حفظ تندرست و کمتر شدن این حملات در پیش گیرید.