رئیس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از تولید چند داروی «استراتژیک» و بسیار گرانقیمت برای بیماری قلبی و عروقی و درمان نازایی خبر داد و گفت: تولید داخلی این داروها، میلیاردها صرفه جویی ارزی برای کشور در بر دارد.
رئیس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: ولی یک موقع نیز هست که آن دارو و فراورده «استراتژیک» است و این کاری است که ما در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برای تامین زیرساخت تولید داروهای استراتژیک دنبال میکنیم و در آینده ای نزدیک نیز زیر ساخت تولید چنین داروهای تقویت میشود.
وحیدی در ادامه به تولید یکی از فرآوردههایی «استراتژیک» نیز گریزی زد و گفت: به طور مثال در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در این زمینه در حال تولیداتی بر روی یکی داروی (پپتیدی) هستیم که در درمان نازایی بسیار کاربرد دارد.
رئیس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی همچنین به تولید برخی داروهای «استراتژیک» و گرانقیمت دیگر نیز اشاره کرد و افزود: برخی از این داروها در مقوله بیماری قلبی عروقی استفاده میشود و یکی دیگر نیز برای درمان نازایی است.
وحیدی خاطرنشان کرد: در حال حاضر این داروها ساخته و مجوزهای تولید آن نیز گرفته شده است و هر زمان به صورت انبوه وارد بازار دارویی کشور شود، میلیونها تومان و شاید هم میلیاردها تومان صرفه جویی ارزی برای کشور داشته باشد و تمام این دستاوردها که تا چندی قبل نیز در کشور نداشتیم با پیشتازی و همت متخصصان داخلی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی صورت پذیرفته است.
خبرگزاری آریا-خوابیدن بر پشت باعث کمردرد، ورود ترشحات مغزی به حلق, ریه و بیماری نزله یعنی افزایش ترشحات پشت حلق، کابوس و احتمال افزایش بروز سکته میشود.
به گزارش خبرگزاری آریا ،محمد انصاریپور درباره اینکه چه روشهای خوابی، نادرست است, اظهار داشت: خوابیدن بر پشت باعث کمردرد، ورود ترشحات مغزی به حلق, ریه و بیماری نزله یعنی افزایش ترشحات پشت حلق، کابوس و احتمال افزایش بروز سکته میشود پس بهتر است افراد همیشه بهسمت راست یا چپ بخوابند.
خواب شب زیر نور مانع ایجاد خواب عمیق
این دانشجوی دکترای تخصصی طب سنتی ایران دانشگاه شاهد افزود: خواب شب در زیر نور مانع ایجاد خواب عمیق میشود و افراد را از مزایای خواب محروم میکند همچنین خواب زیر نور مهتاب نیز چنین مشکلاتی را برای افراد ایجاد میکند.
وی اضافه کرد: خواب در گرسنگی نیز بدن را بهسمت خشکی و ضعف سوق میدهد و قوای بدن را تضعیف میکند.
خواب صبحگاهی موجب تشدید یبوست
انصاریپور یادآور شد: دیر برخاستن از خواب صبح نیز به بدن آسیب وارد میکند چرا که خواب صبحگاهی نوعی خواب در گرسنگی است، مواد اصلی و مورد نیاز بدن را تباه میکند و صبح زود بر اساس ساعت بیولوژیک بدن موقع فعالیت دستگاه گوارش و رودههاست که باید دفع مدفوع صورت گیرد و این خواب مانع دفع مدفوع در وقت خود شده منجر به تجمع سموم در بدن میشود و خواب صبحگاهی موجب تشدید یبوست افراد میشود.
خوابیدن در شب قبل از دفع مدفوع به بدن آسیب وارد میکند
انصاریپور خاطرنشان کرد: خوابیدن در شب قبل از دفع مدفوع نیز به بدن آسیب وارد میکند، در این حالت با ماندن طولانیمدت مدفوع در رودهها، سموم آن بازجذب شده و به کبد و سایر اعضا آسیب میرساند.
خواب شب قبل از سبکشدن معده نیز مناسب نیست
این دانشجوی دکترای تخصصی طب سنتی گفت: خواب شب قبل از سبک شدن معده نیز مناسب نیست؛ بهتر است شام سر شب خورده شود تا بین خوردن شام و خواب حدود 2 تا 3 ساعت فاصله باشد؛ در غیر این صورت خواب عمیق نخواهد بود و حتی منجر به تشویش در خواب خواهد شد و هضم غذا با مشکل مواجه میشود و موجب بروز نفخ معده میشود.
به گزارش جام جم کلیک ، موارد زیادی را باید در نظر داشت. در این مطلب، به مهمترین موارد در خرید یک لپتاپ ایدهآل برای گیم اشاره شده اســت. امیدواریم با به کار بستن این نکات از هزینه خود بهترین استفاده را بکنید.
صفحه نمایش
هنگام خرید لپتاپ موارد متعددی را باید مد نظر داشت؛ یکی از اصلیترین موارد، اندازه صفحهنمایش اســت. این روزها لپتاپهایی با صفحهنمایشهای 14 اینچ، بهترین اندازه را برای حمل و نقل دارند. در مقابل، لپتاپهای 17 و حتی 18 اینچی، نه تنها سنگینی که ضخامت بیشتری را به کاربر تحمیل میکنند. هنگام خرید لپتاپ، حتما گوشه چشمی هم به قدرت بدنی خود داشته باشید. کولههای مخصوص لپتاپ، حمل اندازههای بزرگتر را سادهتر میکند، اما اگر از کیف دوشی یا دستی استفاده کنید، ممکن اســت برایتان گران تمام شود.
شاید مهمتر از حجم فیزیکی صفحه نمایش، رزولوشن (وضوح تصویر) پنل آن باشد. 1080p رزولوشن استاندارد برای لپتاپهاست که اگر کاربری اصلی شما گیم اســت، همین را توصیه میکنیم. لپتاپهای 4K هم در بازار یافت میشود، اما حتی فیلمهای 4K در حال حاضر بسیار کم و در کشور ما نایاب هستند و همین تلویزیونهای 4K را به خرجی اضافه و بیهوده تبدیل میکند. برای اجرای بازیهای 4K با رزولوشن 3840 در 2160 روی رایانه دسکتاپی به کارت گرافیکی بشدت قدرتمند نیاز دارید؛ دیگر وای به حال لپتاپها و کارت گرافیک به نسبت نحیفشان که حدود 40 درصد ضعیفتر از نمونههای دسکتاپی اســت. پس بهتر اســت هزینه اضافی را حفظ کرده و برای موارد دیگر خرج کنید، اما رزولوشن 2560 در 1440 چطور؟ با اینکه پنل 1440p لطف خاص خود را دارد، اغلب تولیدکنندگان لپتاپ از این رزولوشن چشم پوشیدهاند و خارج از دنیای موبایلها، تبلتها و مانیتورهای دسکتاپ، سخت میتوان آنها را یافت.
نکته بعدی که باید بدانیم این اســت که لپتاپ مورد نظر از پنل IPS استفاده میکند یا از پنل TN؟ پنلهای IPS معمولا قیمتی بالاتر دارند، اما دامنه دیداری وسیعتر و دقت رنگ بیشتری ارائه میکنند. نهتنها رنگها در این پنلها بیشتر به چشم میآیند که برای کار ویرایش و تدوینِ تصویر و ویدئو هم بسیار کارساز اســت. برای مثال میتوان به گوشیهای همراه اشاره کرد که عمدتا از صفحهنمایش IPS استفاده میکنند.
مورد بعدی که درباره پنلها باید مد نظر داشت، نرخ تجدید تصویر آنهاست. اگر نرخ تجدید صفحهنمایش شما 60Hz باشد (که فراگیرترین نرخ تجدید در بازار اســت) و کارت گرافیکتان تصویر را با سرعت 100 فریم بر ثانیه رندر کند، هیچ فرقی به حالتان نمیکند؛ زیرا لپتاپ تصویر را روی همان نرخ تجدید خودش قفل میکند. با اینکه خیلی کم پیش میآید، اما لپتاپهایی نرخ تجدید بالاتر از 60 هرتز را هم ارائه میکنند. برای مثال، Sager NP9870، نمایشگری با نرخ تجدید 75Hz دارد که تماشای تصاویر تا این نرخ را فراهم میکند.
البته فراتر از نرخ تجدید ایستا که حالت شایع صفحهنمایشهاست، فناوری رو به رشدی به نام نرخ تجدید متغیر (Variable Refresh Rate) عنان اختیار نرخ تجدید را به دست کارت گرافیک میدهد. در این صورت میتوانید بدون هرگونه شکنج تصویر از نرخ فریمی بالاتر لذت ببرید. این فناوری حتی نرخ 30 فریم بر ثانیه را هم روانتر و چشمنوازتر به اجرا میگذارد. اگر تا حالا آن را تجربه نکردهاید، توصیه میکنیم حتما آن را پیگیری کنید. این فناوری را Nvidia با شگرد خاص خود، به نام G-Sync، و AMD نیز با اسلب خود و با نام FreeSync ارائه میکند.
ترَک پَد
بیشتر گیمرها مانند ما وابسته دسته فوقالعاده کنسول مایکروسافت هستند و این دسته به عضو جداییناپذیر لپتاپ آنها تبدیل شده، اما عرفش این اســت که هنگام بازی با لپتاپ و کامپیوتر از ماوس استفاده شود. ولی این دلیل نمیشود به یک ترَکپَد نهچندان خوب راضی شوید. هرچه باشد، لپتاپ را فقط برای بازی استفاده نمیکنند و در قانعکنندهترین حالت، هر از گاهی با آن فیلمی دیده و سری هم به دنیای وب میزنیم و در این موارد ممکن اســت به ماوس دسترسی نداشته باشیم.
متاسفانه سخت میتوان مدلهای مورد نظر را یکجا یا حتی چند جا گیر آورد و از نزدیک ترَکپد آنها را تست کرد. اگر دوست یا آشنایی ندارید که مدلی مشابه از همان رنج داشته باشد، میتوانید به نقدهای آنلاین لپتاپ موردنظر خود مراجعه کرده و توصیف ترَکپد را از زبان متخصصان بخوانید. همچنین حواستان باشد هر کاری را از آن توقع دارید انجام دهد. آیا قابلیت اسکرول با انگشت یا زوم نیشگونی (قرار دادن همزمان دو انگشت روی ترکپد و کشیدنشان به جهات متضاد برای زوم) را دارد؟ دکمهها چطور؟ آیا زیر ترکپد دکمههای مجتمع وجود دارد یا دکمهها جدا، فیزیکی یا مخفی هستند؟ بعضی از لپتاپهای گیمینگ، مانند سری 14 Alienware، از ترکپدهای نوردار بهره میبرند. البته این یک مورد آنچنان مهم نیست؛ ولی اگر هزینهاش را دارید، برای شبهای انزوا با «وارکرفت» و «دوتا» حسابی میچسبد!
پورتها
شاید در اولین خرید لپتاپ این طور به نظر نیاید، اما پورتهای یک لپتاپ از مهمترین ارکان آن اســت. قبل از خرید یک حساب و کتاب کنید و ببینید قرار اســت همزمان چند دستگاه را به لپتاپ خود متصل کنید؟ ببینید چند پورت USB 2.0 و چند پورت USB 3.0 جواب کار شما را میدهد؟ اگر به اتصال USB Type C یا ورودی SD Card نیاز دارید، حتما چک کنید. داشتن یک پورت HD هم ضرر ندارد؛ بعدها که لپتاپ را به تلویزیون LED خانه متصل کردید و بدون نیاز به هزینه برای بلو ـ ری پلیرهای گرانقیمت، همزمان به تمام محتواهای فیلم و موزیک خود دسترسی داشتید و از بازیهایتان روی صفحهای با پهنای چند برابر لذت بردید، ارزش این گزینه برایتان ثابت خواهد شد. حتما وجود پورت Ethernet را هم در نظر داشته باشید. شاید در جهان حکومت وایفای این گزینه به نظر عبث بیاید، اما باز هم کار اســت، شاید یکی از آشنایان خواست زرنگی کند و مودمش را بدون وایفای خرید تا وقتی مهمانش شدید نتوانید از اینترنت او استفاده کنید!
اسپیکر
ظاهرا دیگر دوره بیمصرفی اسپیکرهای لپتاپها سر آمده اســت. البته هنوز هم نباید از لپتاپ توقع داشته باشید اسپیکرهایی در حد رقابت با تلویزیون LED خانهتان داشته باشد. اگر لپتاپ را برای گیم میخرید، اصلش این اســت که یک هدست حرفهای هم به قبالهاش بزنید و از کیفیت 7.1 لذت ببرید. اما عدهای حال و حوصله هدفن را ندارند و از طرفی دوست دارند از لپتاپ خود همراه با اطرافیان لذت ببرند (شاید بخواهید در خوابگاه فیلم ببینید یا مواردی دیگر) در این صورت بد نیست بدانید بعضی لپتاپها در قسمت زیرین به ساب ووفر مجهز هستند و خروجی آنها شدتی بیشتر از دیگر مدلها دارد.
کارت گرافیک
در بحث کارت گرافیک مجزا، فعلا بازار در چنگ Nvidia اســت. اینکه سیستم شما چقدر در اجرای بازیها قوی باشد، به بودجه شما بستگی دارد. اگر دوست دارید بیشتر بازیها را روی تنظیمات High و با رزولوشن 1080p اجرا کنید، توصیه میکنیم حداقل کارت گرافیکی که مد نظر دارید، GTX 970M باشد که کلاک مبنای آن روی 924MHz بسته شده اســت. اگر هم دوست دارید بیشتر از این حرفها پیش رفته و سعی کنید تنظیمات حداکثری بازی را اجرا کرده و چشمان خود را مهمان ضیافت کنید، میتوانید GTX 980M را انتخاب کنید که کلاک مبنای آن روی 1038Mhz بسته شده اســت. اگر هم خوش ندارید دو میلیون تومان پول بیزبان را خرج کارت گرافیک کنید، کارتهای میانردهای مانند 965M یا 960M جواب کارتان را خواهد داد.
اگر هم فقط اهل بازیهای کمفشاری مثل Counter - Strike: Global Defensive یا League of Legends هستید که اصلا به این خرجها نیاز نیست و کارت گرافیکهای خوش قیمتی مثل GTX 950M یا کارت گرافیک داخلی Iris Pro از اینتل به خوبی از پس اجرای این بازیها بر میآید. اگر هم قیمت برایتان مسالهای نیست و میخواهید سیستمی داشته باشید که بازیهای واقعیت مجازی را عین آب خوردن اجرا کند، لپتاپهای گیمینگ زمختتری هستند که یک کارت گرافیک درسته دسکتاپی GTX 980 را در خود جا دادهاند. واقعا هم از پس وظایف محوله برمیآیند، اما قیمتهای کمرشکنی دارند. نکته حایز اهمیت دیگری که باید در خرید لپتاپ مد نظر داشته باشید، این اســت که کارت گرافیکتان چقدر VRAM یا رم ویدئویی دارد. 2 گیگابایت رم ویدئویی GDDR5 واقعا خوب اســت، اما 4 گیگابایت عالی اســت. هرچه رم ویدئویی بالاتر باشد، پردازش بافتها و اجرای بازی در رزولوشن خیلی بالا، چه با خود لپتاپ، چه روی مانیتور، با کیفیتی بهتر انجام میشود.
رَم
رم در اَعمال محاسباتی و اجرای بازیها نقشی بسیار مهم دارد. این روزها بهتر اســت لپتاپی را انتخاب کنید که دست کم 8 گیگابایت رم داشته باشد. استفاده بیش از حد مرورگر گوگل از رَم، باعث شده نگارنده بهعنوان یک خبرنگار به کل قیدش را زده و به فایرفاکس قناعت کند، اما در صورتی که این کار برای شما مقدور نیست و زیاد از کروم استفاده میکنید، توصیه میشود حتی رم 16 گیگ را هم مد نظر داشته باشید. بالاتر از این حد معمولا برای بازی کردن یا حتی کارهای خلاقانه هم نیاز نیست. (البته فعلا!)
توصیه میکنیم رمی را که انتخاب میکنید، بهصورت دو کاناله فعالیت کند. منظور از دوکاناله این اســت که لپتاپ مثلا به جای یک رم 16 گیگ، از دو رم 8 گیگ استفاده کند. شاید اگر لپتاپتان قابل دستکاری باشد و بعدها بخواهید رم دستگاه را ارتقا دهید مجبور به هزینه بیشتر شوید، اما پهنای باند حالت دوکاناله به پهنای باند تک کانال میچربد. جدا از حجم رم، سرعت پردازش آن نیز از اهمیت خاصی برخوردار اســت. توجه داشته باشید رم لپتاپ موردنظر حداقل 1600 مگاهرتز به بالا باشد. خوشبختانه بیشتر لپتاپهای گیمینگ این سرعت را ارائه میکنند و جای نگرانی نیست. سرعت بالاتر از این، به کار لپتاپهایی میآید که بازیها را توسط گرافیک داخلی اجرا کرده و به کارت گرافیک مجزا مجهز نیستند. اگر لپتاپ موردنظرتان کارت گرافیک مجزا داشته باشد از این حیث نگرانی نداشته و همان 1600 مگاهرتز کفاف خواهد داد.
صفحه کلید
در این یک مورد حسابی حواستان باشد. موارد زیادی از لپتاپها، مانند سری N از ایسوس ظاهرا به قصد کاهش حجم لپتاپ، کیبوردها را تخت کار میکنند. حرف آخر را همین حالا میزنیم: این دسته کیبوردها نه به درد تایپ میخورند، نه گیم! کیبوردهای دیگری هم هستند که نسبتشان به کیبورد مدل یاد شده مثل نسبت جوانه گندم به بروکلی زیر زبان اســت! کار با این دسته کیبوردها تا حدی آدم را یاد آن روکشهای پلاستیکی میاندازد که زمانی در هر خانه متداول بود و برای کثیف نشدن کیبورد روی آن میانداختند. کار با چنین کیبوردهایی اغلب آدم را به اشتباه میاندازد که آیا فلان دکمه را فشار دادم یا نه؟ بهتر اســت کیبوردی انتخاب کنید که هنگام فشار دادن دکمهها، انگشتها جای بازی داشته باشند و به جای اینکه حس کنید روی مقوا ضرب گرفتهاید، واقعا فشرده شدن دکمهها را حس کنید. این روزها تعدادی از کیبوردها (مانند کیبوردهای سری G از ایسوس) به نورپردازی مجهز هستند که در بازی کردن هنگام تاریکی لطف خود را دارند (هرچند نه بازی تا دیروقت را توصیه میکنیم، نه در تاریکی) بعضی کیبوردها نیز نورپردازی RGB قابل دستکاری ارائه میکنند که البته از نظر ما خرج اضافی بوده و بهتر اســت جیرهاش را روی قسمت دیگری از لپتاپ خود سرمایهگذاری کنید.
حافظه
درایوهای حالت جامد یا (Solid State Drive (SSD این روزها به یک لازمه غیرقابل انکار تبدیل شدهاند. توصیه ما این اســت که نه خودتان لپتاپ فاقد درایو حالت جامد بخرید، نه بگذارید دوستان و آشنایانتان بخرند. روزهای انتظار برای بالا آمدن کند سیستم به اتمام رسیده اســت. درایوهای حالت جامد سرعت بالا آمدن سیستم را تا حد زیادی بهبود میبخشد. معمولا یک SSD به حجم 240 گیگ و یک هارد یک ترابایت بهترین گزینه برای گیمرهاست.
اگر هزینه SSDهای 240 گیگی به نظرتان زیاد آمد، حداقل یک 120 گیگیاش را برای نصب و اجرای سیستمعامل مدنظر داشته باشید. بالا آمدن سیستم طی 14، 15 ثانیه ارزش خرید را دارد! به هیچ عنوان گول درایوهای حالت جامد ترکیبی را نخورید. این درایوها همان درایوهای سخت (HDD) هستند که یک SSD کوچک برای کشینگ رویش نصب شده اســت. این درایوها شاید اندکی سریعتر از HDDهای صرف باشند، اما بسیار کندتر از SSDهای خالص هستند. اگر به این هم راضی نبودید، میتوانید لپتاپی با دو SSD تهیه کرده و آنها را در حالت RAID 0 به کار ببندید. در حالت RAID 0 حتی اگر یکی از SSDها خراب شود، اطلاعات هر دو را از دست خواهید داد، اما از سرعت دو برابر بهرهمند خواهید شد.
پردازنده مرکزی
برای گیمینگ، پردازندههای چهار هستهای اینتل را پیشنهاد میکنیم. این روزها بسیاری از لپتاپها به پردازنده Skylake i7 مجهز هستند. ذکر این نکته ضروری اســت که قدرت پردازندههای بالاتر از چهار هسته معمولا موقع بازی کردن هدر میشود، چراکه بازیهای امروزی برای بهره بردن از تعداد هستههای بالاتر بهینهسازی نشدهاند. جدا از تعداد هستههای موجود در پردازنده، نکته دیگری که باید مد نظر داشت، فرکانس پردازش اســت. فرکانس پردازش در اصل همان سرعت پردازنده شماست. مثلا پردازنده محبوب i7 - 6700HQ فرکانس پردازنده پایهاش 2.6 گیگاهرتز اســت، اما در صورت لزوم میتواند قدرت خود را تا 3.5 گیگاهرتز بیفزاید. فراتر از آن، تعدادی از تراشههای اینتل به Hyperthreading مجهز بوده که برای کارهای هنری عالی هستند، اما اگر تاثیری هم روی اجرای بازیها داشته باشد، بسیار ناچیز اســت. گفتنی اســت در بعضی مدلها میتوانید سی.پی.یوهای دسکتاپی را داخل شاسی لپتاپ بگنجانید، ولی این هم از آن خرجهایی اســت که میتوانید از آن حذر کنید، چراکه هزینه به نسبت زیادی روی دستتان میگذارد.
اندازه و وزن
حجم لپتاپ به تنهایی عاملی سرنوشتساز در تصمیمگیری برای خرید مدل موردنظر اســت، اما باید این را متذکر شویم که با وجود باور اغلب افراد، حجم کمتر و نازکی لپتاپ همیشه به معنای بهتر بودن نیست. شاید یک لپتاپ دو کیلویی 8 اینچی برای حمل و نقل ایدهآل باشد، اما لپتاپهای گیمینگ سبک زودتر داغ شده و نه تنها در عملکرد خود دچار سکته میشود که خیلی زودتر از همقطاران مجهز به سیستم خنککننده قوی از کار میافتند. از طرف دیگر، این نمونهها معمولا ضعیفتر از برادران گردن کلفت خود هستند. اندازه لپتاپ بر مقدار صدایی که از آن متصاعد میشود نیز تاثیر دارد. هرچه لپتاپ داغتر شود، فنهای آن باید شدیدتر کار کند تا خنکسازی کافی را انجام دهند و همین صدای آزاردهنده را تشدید میکند. البته باید متذکر شویم در این حیطه، مهمترین تصمیم به این برمیگردد که چه بازیای را میخواهید اجرا کنید و چگونه. اگر قصد دارید بازیهای به نسبت سبک و کمفشاری مثل League of Legends ،Counter - Strike و Dota2 را بازی کنید و دنبال دستگاهی هستید که همه جا با خود ببرید، اصلا در خرید لپتاپهای کوچک تردید نکنید، اما اگر بازیهای سولو و سنگینی مانند Metro Last Light یا Wolfenstein را میپسندید، بهتر اســت عمر کوتاهتر لپتاپهایی را که مدام داغ میشود در نظر داشته و سیستمی حجیمتر، اما قویتر و سریعتر تهیه کنید.
سیاوش شهبازی - ضمیمه کلیک
به گزارش جامجم آنلاین به نقل از کلیک، موتور جستجوی hoaxy قادر است سیر انتشار و گسترش اخبار جعلی و قلابی را در فضای مجازی به کاربر نشان دهد، این موضوع برهمگان آشکار است که گسترش انتشار اخبار جعلی در اینترنت منجر به فریب اذهان عمومی می گردد، اکنون موتور جستجویی موسوم به hoaxy راه اندازی شده است، که می تواند این موضوع را به کاربر اطلاع دهد.
اگر تمایل به استفاده از این موتور جستجوی اینترنتی را دارید می توانید به آدرس http://hoaxy.iuni.iu.edu/ مراجعه کنند. این موتور جستجو فعالیت خود را از روز چهارشنبه هفته گذشته آغاز کرده است و توسط مرکز شبکه های پیچیده در دانشگاه ایندیانا در آمریکا، راه اندازی شده است، روند کار این موتور جستجو بدین گونه است که این موتور جستجو اخبار ۱۳۲ سایت مشهور را که معمولا اخبار جعلی تولید می کنند فهرست کرده و سپس به کاربران اینترنتی امکان می دهد تا ببینند چگونه لینک دادن به اخبار جعلی یاد شده منجر به گسترش آنها در شبکه های اجتماعی می شود.
شایان ذکر است که در ماه های اخیر حجم بالایی از اخبار جعلی و دروغین در اینترنت و به خصوص در شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک منتشر شد و حتی هیلاری کلینتون نامزد ناکام انتخابات ریاست جمهوری امریکا اعتقاد دارد که علت ناکامی وی در انتخابات ریاست جمهوری این کشور انتشار وسیع همین اخبار دروغین بر ضد وی بوده است.
این روند باعث شدن تا مدیران فیسبوک که تحت فشارهای گسترده بودند روشی برای علامت زدن این نوع اخبار جعلی توسط کاربران ابداع کنند.
روند کار این موتور جستجو برای ردیابی خبرهای جعلی بدین شکل است که هر کاربر بعد از جستجو در سایت هوکسی می تواند لیستی از اخبار دروغین مرتبط به کلیدواژه ای که جستجو کرده را مشاهده کند. در جریان انتخابات آمریکا یکی از تاثیرگذارترین اخبار دروغین منتشر شده بر علیه هیلاری کلینتون که در اینترنت انتشار یافت و ضربه ی مهلکی به کمپین انتخاباتی وی زد، ادعای همکاری وی با یک گروه فعال در زمینه سواستفاده اخلاقی از کودکان در واشنگتن بود.
به گزارش جامجم آنلاین به نقل از اوبرگیزمو، حالا که سامسونگ تولید و فروش گوشی گلکسی نوت 7 را متوقف کرده است، اینطور به نظر میرسد که موبایلهای کهکشانی نوت دیگر ساخته است و این سری از تلفنهای همراه هوشمند (اسمارتفون) بینظیر و ارزشمند دیگر باید غزل خداحافظی را خوانده و حتی دست نسلهای آیندهشان نیز از این دنیا کوتاه شود.
بنا بر گزارش های متعدد کاربران، این طور بهنظر میرسد که سامسونگ فشار به روز رسانیهای نرمافزاریاش (software updates) را که حاوی برخی قابلیتهای اساسی گوشی گلکسی نوت 7 مرحوم هستند را به سمت گوشیهای کهکشانی گلکسی نوت اس 7 و اس 7 ادج سوق داده است.
به عنوان مثال، یکی از قابلیتهای نوت 7 که سامسونگ به S7 و S 7 Edge منتقل کرده نگارش جدید قابلیت بهبود یافته صفحه نمایش همیشه روشن (always – on display) است که امکان شخصیسازی بیشتری را در اختیار شما میگذارد. البته مشخص است که سامسونگ تک تک قابلیت های نوت 7 را به گوشیهای S7/S7 Edge نخواهد آورد، چرا که بعضی از این قابلیت ها نیازمند ورودی قلم اس سامسونگ (S pen) هستند. اما به نظر میرسد که سامسونگ حیفش میآید قابلیتهای بینظیری را که برای گوشی نوت 7 طراحی کرده بود، حالا پس از از رده خارج شدن آن، عاطل و باطل نگه دارد.
گرچه مطمئن نیستیم این ایدهای باشد که سامسونگ پیش از شکست نوت 7 آن را در سر پرورانده باشد، اما این را به فال نیک میگیریم که هر چه باشد حتی از روی ناچاری این به روز رسانی ها را به کالبد اس 7 و اس 7 ادج منتقل میسازد. اخبار و ادعاهای برخی کاربران حکایت از این دارد که همه این قابلیتهای نوت به آن خوبی که برای نوت 7 طراحی شدهاند، روی گوشهای اس 7 و اس 7 ادج نیز کار نخواهند کرد. اما این امید هست که شاید سامسونگ ایرادات آنها را در بروزرسانی آینده حل کند.
فعلا این سعادت فقط نصیب گوشیهاس اس 7 و اس 7 ادج شده که تنها موبایلهای فوق پیشرفته سامسونگ در سال 2016 هستند. البته موقعی که کهکشانی اس 8 به بازار بیاید، شاید سامسونگ با عشق بیشتری نسبت به این موبایل جدید، به روز رسانی گوشی اس 8 را هر چه بیشتر از موهبت قابلیتهای شگفتانگیز به ارث رسیده از گلکسی نوت 7 برخوردار سازد.
مترجم: جواد ودودزاده – جامجم آنلاین
خبرگزاری آریا-فضانوردان چینی راهی فضا شدند.
به گزارش خبرگزاری آریا،چین یک فضاپیمای سرنشین دار خود را با دو فضانورد راهی فضا کرد تا به آزمایشگاه فضایی این کشور که به تازگی پرتاب شد، ملحق شوند.
قرار است دو فضانورد یاد شده به مدت یک ماه در این آزمایشگاه مستقر شوند.
این فضاپیما که موسوم به «شن جو - 11» است از مرکز پرتاب «جیو چوان» به فضا پرتاب شد.
دانشمندان هوافضای چینی می گویند با پرتاب این فضاپیما، فصل نوینی از اکتشافات فضایی این کشور را آغاز کردند.
نخستین برنامه فضایی با سرنشین چین در سال 2003 انجام شد.
اگر قصد دارید سرمایه جدیدی وارد کار و تجارتتان کنید، احتمالاً میدانید که جذب سرمایهگذار کار چندان سادهای نیست. مسئله خیلی مهم ارائه و معرفی خودتان به سرمایهگذاران احتمالی و جلب نظر آنها برای وارد کردن سرمایهشان به کار شماست. گاهی شاید کمتر از ۱۰ دقیقه برای معرفی خودتان زمان داشته باشید، به همین دلیل خیلی مهم است که برای اینکار از قبل برنامهریزی کنید. در این مقاله ما فرمت معرفی شرکتتان و مراحل پشنهادی برایتان آوردهایم که میتواند کمک خوبی در این زمینه برایتان باشد.
چیزی که خیلی باید به آن دقت کنید، تمرین کردن ارائه و معرفی شرکتتان برای جذب سرمایهگذار است. خیلی از کارفرماها را میبینید که چون زمانبندی و برنامهریزی درستی برای جلسه معرفی خود ندارند، نمیتوانند در زمان مقرری که برای معرفی خود به دست آوردهاند، این کار را به درستی انجام دهند.
علاوه بر این، سرمایهگذاران میخواهند که بتوانید ادعاهایتان را اثبات کنید. باید یک برنامه کاری خوب و آماده داشته باشید تا سرمایهگذاران بتوانند در صورت نیاز آن را بررسی کنند. چیزی که آنها میخواهند یا خلاصه برنامههای اجرایی شرکت شما یا برنامه کامل آن است.
برای جذب سرمایهگذار جدید برای کار و تجارتتان، چند نکته مهم را باید به خاطر داشته باشید:
۱. داستان شما
کارتان را با یک داستان متقاعدکننده شروع کنید. اینکار شنوندههایتان را از همان ابتدا درگیر مسئله خواهد کرد. و اگر بتوانید داستان را به طریقی به شنوندههایتان ربط دهید، خیلی بهتر هم خواهد بود. داستان شما باید مربوط به مشکلی باشد که قصد دارید در بازار محصولتان از بین ببرید.
۲. راهکار شما
نکات خاص درمورد محصولتان را عنوان کنید و توضیح دهید که چطور این ویژگیها قادر به حل مسئله عنوان شده در اسلاید قبل میباشد. دقت کنید که کوتاه، دقیق و ساده در این رابطه توضیح دهید.
۳. موفقیتهای شما
احتمالاً میخواهید که در ابتدای جلسه معرفی اعتباری برای خودتان ایجاد کنید. کمی وقت را صرف توضیح موفقیتهای قبلی خودتان کنید. این فرصتی است برای جلب نظر سرمایهگذار مورد نظرتان. با گفتن موفقیتهایی که خودتان و تیمتان تا به آن روز داشتهان نظر آنها را به سمت خودتان جلب کنید.
۴. بازار هدف شما
نگویید که هر فرد روی کره زمین میتواند یک مشتری بالقوه برای شما باشد، حتی اگر یک روز این حقیقت پیدا کند. درمورد کسانی که محصولتان را برای آنها تولید میکنید واقعبین باشید و بازار هدفتان را محدود کنید. این کار نه تنها نظر شنوندههایتان را جلب خواهد کرد، بلکه باعث میشود با سیاست بهتری به برنامهریزیتان فکر کنید.
۵. جذب مشتری
این یکی از قسمتهایی برای جذب سرمایهگذار است که معمولاً فراموش میشود. چطور میخواهید مشتری به دست آورید؟ چه هزینههایی برایتان به دنبال خواهد داشت؟ موفقیتتان را چطور ارزیابی خواهید کرد؟ وضعیت مالی شما باید جوابگوی هزینههای جذب مشتری باشد.
۶. رقبای شما
یک قسمت مهم از جذب سرمایهگذار که اکثر افراد آن را نادیده میگیرند یا جزییات کافی برای آن ارائه نمیدهند این است که چرا با رقیبانتان متفاوت هستید. بهترین راه برای نشان دادن ارزشتان نسبت به رقبا این است که آن را به فرمت ماتریس نشان دهید – یعنی رقیبانتان را سمت راست جدول و ویژگیها و مزایای خودتان را بالای جدول بگذارید و ویژگیهایی که هریک از رقیبانتان دارند را علامت بزنید. در بهترین حالت رقیبانتان باید تعداد بسیار کمی از ویژگیها و فواید شما را داشته باشند.
۷. الگوی درآمد شما
سرمایهگذاران تقریباً به این بیشتر از هر چیز دیگری فکر میکنند. چطور میخواهید پول درآورید؟ درمورد محصولات و قیمتگذاریهایتان دقیقاً برایشان توضیح دهید و دوباره تاکید کنید که بازار منتظر محصولات شماست.
۸. پیشبینیهای مالی شما
به آن نشان دهید که در مورد درآمد (به ازای محصول) برای سه تا پنج سال آینده چه پیشبینی دارید. باید با بیان تصورات و فرضیاتتان، اعدادی که ارائه میکنید را ثابت کنید. خواهید دید که سرمایهگذار موردنظر ماشینحسابش را بیرون میآورد تا مطمئن شود اعدادتان منطقی است. بنابراین اطلاعاتی که لازم دارند تا ببینند حساب و کتابهای شما درست است را به آنها بدهید. اگر نمودار مالی شما رشد را نشان میدهد، حتماً دلیل و اتفاقی که باعث آن خواهد شد را توضیح دهید.
۹. تیم کاری شما
سرمایهگذارها اول روی آدمها و بعد روی ایدهها سرمایهگذاری میکنند. بنابراین باید اطمینان یابید که جزییات و اطلاعات مربوط به مدیران ارشد خود و اینکه چرا آنها افراد مناسبی برای گرداندن شرکتتان هستند را با آنها درمیان بگذارید. همچنین باید درمورد مهارتهایی که با کمبود آن در شرکتتان مواجه هستید هم صحبت کنید. اکثر شرکتها و تیمهای تجاری دچار فقدان یک مهارت مهم هستند، این مهارت ممکن است بازاریابی باشد، مهارت مدیریت اجرایی باشد، برنامهریزی باشد، فروش، مدیریت مالی یا هر چیزی دیگر. بگذارید بدانند که میدانید چه چیزهایی را نمیدانید.
۱۰. نیازهای سرمایهگذاری شما
باید به طور مشخص بدانید که چه میزان پول، توسط چه کسانی و با چه درصد سهام در شرکت شما سرمایهگذاری شده است و به چه میزان سرمایه دیگر نیاز دارید. خاطرنشان کنید که چرا تیم مدیریتی شما قادر به تضمین رشد سرمایه خود هستند. چیزی که باید در این قسمت به آن بپردازید اینها هستند: به چه مقدار سرمایه نیاز دارید؟ چرا به این سرمایه نیاز دارید؟ این سرمایه برای چه منظوری استفاده خواهد شد؟ و چه درآمدی در پی خواهد داشت؟
۱۱. استراتژی خروج شما
اگر به دنبال سرمایه خیلی زیاد (بالاتر از یک میلیون دلار) برای تجارتتان هستید، مطمئناً اکثر سرمایهگذاران درمورد استراتژیهای خروج شما سوال خواهند کرد. برنامهتان این است که سهام بفروشید؟ به بخش دولتی بپیوندید (که البته شرکتهای بسیار کمی اینکار را انجام میدهند)؟ یا چیزی دیگر؟ باید نشان دهید که روی این مسئله فکر کردهاید که چه استراتژی خروجی خواهید داشت، شرکتهای هدفتان کدامها هستند و چرا اینکار بعد از ۳، ۵ یا ۱۰ سال عاقلانه خواهد بود.
منبع مقاله : bplans.com
مترجم : زینب آرمند
خواب خوب و با کیفیت نه تنها کمک می کند که فرد در طول روز هوشیار باشد و تمرکز حواس داشته باشد بلکه به بدن نیز در بازیابی توان و رهایی از خستگی و فرسودگی کمک می کند.
در عین حال، محققان درباره تبعات پرخوابی هشدار می دهند و به گفته 'سوزان ردلاین' استاد دانشگاه هاروارد، افرادی که در شبانه روز بیش از 10 ساعت می خوابند، در قیاس با افرادی که هفت تا هشت ساعت خواب دارند، معمولا وضعیت سلامت بدی دارند.
'مایکل ایروین' استاد روانشناسی و علوم رفتاری در دانشگاه UCLA نیز تصریح کرد که خوابیدن طولانی مدت می تواند باعث ابتلا به بیماری هم بشود زیرا خوابیدن طولانی مدت که وی آن را بیش از هشت ساعت تعریف می کند، معمولا خوابی کم کیفیت اســت.
کارشناسان در رابطه با عوارض پرخوابی به طور خاص به شش پیامد اشاره می کنند:
***افزایش خطر بیماری قلبی
بیماری قلبی عروقی عامل شماره یک مرگ و میر محسوب می شود و خواب شبانه بیش از هشت ساعت خطر مرگ ناشی از ابتلا به بیماری قلبی را تا 34 درصد افزایش می دهد.
از سوی دیگر، زنان بیشتر از مردان مستعد پرخوابی هستند که این موضوع آنها را در معرض بیشترین خطر ناشی از ابتلا به مشکلات قلبی و عروقی قرار می دهد.
*** افزایش خطر اضافه وزن
مطالعات زیادی از ارتباط میان اضافه وزن و کم خوابی نشان دارند، اما میان پرخوابی و چاقی نیز ارتباط وجود دارد، هر چند این ارتباط در حد علت و معلول نیست.
به گفته کارشناسان، آنچه ما می دانیم این اســت که هر اندازه افراد چاق تر باشند احتمال این که در زمره افراد پرخواب باشند، بیشتر اســت و احتمال چاق شدن افرادی نیز که خواب طولانی مدت دارند، بیشتر اســت.
یک تئوری در این زمینه این اســت که خوابیدن طولانی مدت به کم تحرکی و دوره های فعالیت کمتر منجر می شود که در نتیجه کالری کمتری هم سوزانده می شود.
***افزایش خطر ابتلا به دیابت
پرخوابی افزایش خطر ابتلا به دیابت را هم به دنبال دارد. خوابیدن طولانی مدت باعث افزایش سطوح قند خون می شود و قند خون بالا نیز خطر ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش می دهد.
*** مغز پیر می شود
بر اساس تحقیقی که در مجله آمریکایی Geriatrics Society منتشر شده اســت، خوابیدن طولانی مدت، سن مغز را بیش از دو سال افزایش می دهد و انجام وظایف روزانه را برای مغز دشوار می سازد.
***افزایش خطر مرگ زودهنگام
این موضوع که خوابیدن طولانی مدت خطر مرگ زودهنگام را افزایش می دهد، ترسناک اســت ولی حقیقت دارد. مطالعات اپیدمیولوژیک که در مقیاس بزرگ انجام شده اند، نشان داده اند خطر مرگ زودهنگام در افرادی که خواب طولانی دارند، بیشتر اســت. محققان برای توضیح چرایی این موضوع، به نقش احتمالی التهاب اشاره دارند.
***آسیب روحی و روانی
آسیب به وضعیت روحی- روانی از دیگر پیامدهای خوابیدن طولانی مدت اســت.
به گفته کارشناسان، افراد مبتلا به برخی انواع افسردگی، خواب طولانی تر دارند و خواب طولانی مدت نیز می تواند افسردگی را بدتر کند.
۵۴۵۴
دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد از این پس قادر به طراحی و تولید بازیهای رایانه ای خواهند بود.
حسن کریمی قدوسی، مدیرعامل بنیاد ملی بازی های رایانه ای در دیدار با نمایندگان انجمن بازیهای رایانهای دانشگاه فردوسی مشهد این خبر را اعلام کرد.
کریمی قدوسی در این نشست گفت: « با توجه به شمار طراحان بالقوه بازیهای رایانهای و ویدئویی در استان خراسان رضوی و همه دانشجویان رشته مهندسی کامپیوتر، دانشگاه فردوسی مشهد ظرفیت ایجاد پایگاهی برای صنعت بازیهای رایانهای در این استان را دارد.»
همچنین در این نشست تصمیم گرفته شد که اواسط ماه سپتامبر با حمایت بنیاد ملی بازیهای رایانهای یک « گیم جم » برگزار شود و در آن بازیسازان به منظور ساخت یک بازی جدید گرد هم بیایند.
سعید ابریشمچی، استاد دانشگاه فردوسی مشهد گفت: « همه استادان و دانشجویان علاقه مندی که انجمن بازیهای رایانهای را تاسیس کردند، می توانند در این درس ثبت نام کنند تا به این ترتیب در توسعه این صنعت سهیم باشند.»
بازیسازان ایرانی بازیهایی را طراحی خواهند کرد که به خصوص از لحاظ اخلاقی، با محصولات غربی متفاوت است.
خبرگزاری آریا - مجله همشهری دانستنیها: همزمان با آخرین روزهای سال میلادی که گذشت، انتظار به سر رسید و نخستین سری از قراردادهای نهایی خرید هواپیما امضا شدند؛ قراردادهایی که اگر تمام و کمال اجرایی شوند، فصل جدیدی را برای صنعت هوانوردی ایران رقم خواهند زد. شاخص ترین این قراردادها طبیعتا به «ایرباس» و «بویینگ» تعلق داشت که خرید 180 هواپیمای مسافربری بزرگ و کوچک را در بر می گرفت. ترکیب این هواپیماهای خریداری شده در قرارداد نهایی با توافق اولیه اندکی متفاوت بود که می توان این تفاوت را نتیجه مذاکرات طولانی دو جانبه و همچنین سبک و سنگین کردن شرایط دانست.
به جز این قرارداد، «ایران ایر» همچنین توافق خود با شرکت «ATR» برای خرید 20 فروند هواپیمای منطقه ای «ATR-72» و احتمال خرید 20 فروند دیگر را هم نهایی کرد. به علاوه مذاکرات با دیگر شرکت های هواپیماسازی مانند «میتسوبیشی»، «بامباردیر» و «امبرائر» نیز همچنان ادامه دارد. هر چند که احتمال نهایی شدن اولین سفارش ها برای هواپیماهای منطقه ای و تجاری از این شرکت ها تا پیش از پایان زمستان یا اوایل بهار، چندان دور از انتظار نیست.
گفتنی است به جز ایران ایر، مذاکرات دیگر شرکت های هواپیمایی برای خرید یا اجاره هواپیمای جدید در جریان است. بدیهی است که ورود این هواپیماهای جدید در میان مدت موجب وزش بادهایی تازه در آسمان گرفته صنعت هوایی ایران خواهد شد اما در توافق نهایی که چندی پیش به امضا رسید چه هواپیماهایی خریداری شد؟
Airbus A320
تعداد خریداری شده: 48 فروند
«ایرباس A320» از خیلی جهات موفق ترین هواپ یمای کوتاه تا میان برد دنیاست. هواپیمایی که پ ساز «بویینگ 737» پرفروش ترین هواپیمای دنیا هم هست. این سومین گونه هواپیمایی بود که شرکت ایرباس در دهه 80 میلادی (1360) توسعه می داد. کنسرسیوم اروپایی ایرباس در اوایل دهه 70 میلادی (1350) برای رقابت علیه مونوپلی شرکت های هواپیماسازی آمریکایی (داگلاس و بویینگ) تشکیل شد و با طراحی و ساخت «ایرباس 300» و سپس نمونه کوچک تر و دوربردتر آن «310» کار خود را شروع کرد.
با مشخص شدن موفقیت این هواپیماها در بازار و افزایش قدرت مالی و تجربه، ایرباس این بار توجه خود را معطوف بازار هواپیماهای تک راهرو (اصطلاحا single-aisle) کوچک کرد؛ بازاری که تا آن زمان در اختیار دو هواپیمای بویینگ 737 و «DC9» شرکت «داگلاس» قرار داشت. بر این اساس، ایرباس در اواخر دهه 70 (1350) طراحی نسخه کوچک تری از ایرباس 300 با ظرفیتی بین 130 تا 188 فروند را شروع کرد. هواپیمایی که خیلی زود 320 نام گرفت.
این هواپیما نسبت به بویینگ 737 قطر بدنه بیشتری داشت و سنگین تر بود اما در مقابل فضای داخلی بیشتر آن، تفاوت هزینه مسافر/ صندلی را برای کاربران جبران می کرد. این هواپیما، نخستین هواپیمای مسافربری جهان بود که از فناوری پرواز باسیم استفاده می کرد. سیستم کنترل الکترونیکی سطوح کنترل پروازی که موجب حذف ارتباطات مکانیکی بین دسته کنترل و سطوح پروازی می شد. این هواپیما در بازار هواپیماهای مسافربری کوچک با استقبالی گسترده روبرو شد و خیلی زود جای هواپیمای داگلاس را در رقابت با 737 بویینگ پر کرد.
ایرباس، 320 را در قالب خانواده ای مرکب از چهار مدل توسعه داد که هر کدام از این هواپیماها نام متفاوتی داشتند. به این ترتیب چهار عضو اصلی خانواده این هواپیما، ایرباس های 318، 319، 320 و 321 نام گرفتند. تفاوت عمده این مدل ها در طول بدنه و برد پروازی آنها بود. مدل 321 گونه کشیده تر دوربرد هواپیما بود و مدل های 319 و 318 نمونه های کوتاه تر هواپیما با حجم مسافر کمتر برای مسیرهای پروازی عمدتا منطقه ای بودند.
320 برای سال ها بازار موفق خود را حفظ کرد، اما از اوایل قرن بیست و یکم ایرباس مطالعات تازه ای را برای بهبود کارایی خانواده 320 شروع کرد. این مطالعات در آن سال ها به توسعه سری بهبود یافته 320 (A320E یا Enhanced A320) منتهی شد. A320E حدود چهار تا پنج درصد مصرف سوخت بهتری داشت، وزن آن اندکی کاهش پیدا کرده بود و نوک بال ها برای کارایی بهتر به بالک هایی (وینگ لت) کشیده مجهز شد. یکی از مهم ترین تغییرات داخل کابین، افزایش تعداد دستشویی ها بود.
با تمام این به روزرسانی ها، 320 همچنان ارتقای قابل توجهی نسبت به گونه قدیمی خود پیدا نکرده بود. این شد که ایرباس در نهایت توسعه نسل جدید خانواده 320 را خیلی جدی با موتور و اصلاحات اساسی جدید پی گرفت هواپیماهایی که در نهایت در قالب خانواده «320Neo» در سال 2010 (1389) معرفی شدند و چهار سال بعد اولین نمونه آن پرواز کرد.
در این سری اصلاحات مختلف روی بدنه و به خصوص بال ها موجب صرفه جویی تا 15 درصد در مصرف سوخت شده بود. هواپیما دو انتخاب برای موتور جدید دارد که یکی موتورهای «LEAP-1A» ساخت «CFM» است و دیگری «PW1100G» شرکت «پرت و ویتنی» است. از نظر بدنه هم با وجود تمام تغییرات، همچنان 95 درصد قطعات هواپیما با گونه های قدیمی 320 مشترک هستند.
ایرباس برای سری Neo فعلا تنها سه گونه اصلی «A319neo»، «A320neo» و «A321neo» را عرضه کرده است که البته مدل 321 شامل زیرگونه ای با برد بیشتر به نام «A321LR» هم هست. بد نیست اشاره کنیم که پس از عرضه neo، ایرباس نمونه های قدیمی خود را عموما «neo» صدا می کند. ceo مخفف موتور انتخابی کنونی و neo مخفف موتور انتخابی جدید است که مشخصا اشاره به مهم ترین تفاوت میان این دو نسل دارد.
خانواده 320 با 48 فروند، تقریبا نیمی از سفارش های ایران ایر از ایرباس را تشکیل می دهد. 320 به طور کلی در ایران هواپیمای تازه واردی نیست اما مانند باقی هواپیماها هیچ وقت پای نمونه صفر کیلومتر آنها به ایران نرسیده بود.
بسیاری از شرکت های کوچک و بزرگ ایرانی، جزء کاربران نمونه های قدیمی 320 بودند. با این حال عمده این هواپیماها میانگین عمری بالای 30 سال داشتند که به خصوص برای هواپیماهای کوتاه برد که زودتر سیکل پروازی خود را پر می کنند، عمر کمی نیست. زمان بندی دقیق و ترکیب 320 های سفارشی ایران ایر هم مشخص نیست. هر چند که بر اساس توافق اولیه می توان تصور کرد که نیمی از این تعداد سری ceo و نیمی neo خواهد بود. زمانی که این مطلب را می خوانید، احتمالا اولین نمونه از این هواپیماها به ایران ایر تحویل داده شده است.
اولین ایرباس جدید ایرانی
این ایرباس A321E نخستین ایرباس جدید ایران ایر است که حتی پیش از امضای نهایی قرارداد رنگ آمیزی شده و در حال گذراندن آزمایش های پروازی خود برای تحویل به ایران بود. انتشار تصاویر این هواپیما در شبکه های اجتماعی سروصدای زیادی به پا کرد.
ایرباس 350 چه ویژگی هایی دارد؟
کاهش مصرف سوخت
ایرباس مدعی است 350 تا 25 درصد از هواپیماهای مسافربری امروزی کم مصرف تر است و این یعنی پنج درصد کم مصرف تر از 20 درصدی که بویینگ برای 777 قول داده بود.
سروصدا
ایرباس می گوید A350 تا 16 دسی بل کمتر از استانداردهای امروزی آلودگی صوتی دارد. در مقابل بویینگ هیچ درصد دقیقی از کاهش آلودگی صوتی اعلام نکرده است. به جز این که از میزان 85 دسی بل آلودگی مجاز فرودگاه ها تجاوز نمی کند.
نمای برش خورده ایرباس 350
بال
هواپیمایی با مساحت بالی برابر 443 متر مربع (مدل 900) در نوع خود صاحب بزرگ ترین بالی است که برای یک هواپیمای پهن پیکر یک طبقه ساخته شده است.
وینگ لت
برای کاهش بیشتر جریان گردابی ایجاد شده در نوک بال ها و افزایش کارایی آیرودینامیکی بال، برخلاف الگوی متعارف ایرباس، نوک بال ها به میزان 31 درجه به سمت بالا تاب خورده است.
پیشرانه
موتورهای رولزرویس «Trent XWB» هواپیما، ترکیبی هستند از فناوری تولیدی برای موتورهای ترنت 900 ایرباس 380 و ترنت 900 بویینگ 787. این موتورها به لطف صداگیری بهتر، سروصدای کمتری دارند.
اویونیک
کابین به ترکیبی از شش نمایشگر ال سی دی سی و هشت سانتی متری مجهز است که برای نمایش اطلاعات فنی و ناوبری استفاده می شود. ماژول اویونیک یکپارچه 350 نسبت به ایرباس 380 تا دو برابر وظایف بیشتری انجام می دهد. در حالی که تا 50 درصد اجزای کمتری دارد.
دماغه
دماغه هواپیما نسبت به طرح اصلی تغییر کرده است تا به این ترتیب 1.75ن متر ارتفاع بیشتری برای کابین و بخش استراحت خدمه فراهم کند.
Airbus A350
تعداد خریداری شده: 16 فروند
«ایرباس 350» جدیدترین و مدرن ترین هواپیمای ایرباس است. هواپیمایی که به عنوان جانشین طرح ناکام 340 طراحی شد تا با 777 و 787 بوئینگ رقابت کند. همزمان با اولین سال های قرن بیست و یکم بوئینگ درگیر طرح هواپیمای پهن پیکری دوربرد به نام 7E7 شد که بعدها به 787 تغییر نام داد. ایرباس در مقام پاسخ در سال 2004 (1383) کار روی طراحی 350 را شروع کرد؛ هواپیمایی مبتنی بر طرح بدنه ایرباس 330. اما با دم، بال و موتورهایی جدید و با بدنه ای از مواد کامپوزیتی جدید، با این حال مشتریان سنتی ایرباس به طرح جدید چندان رغبتی نشان ندادند.
این در حالی بود که طرح 787 بویینگ سروصدای زیادی به پا کرده بود. به این ترتیب در سال 2006 (1385) ایرباس ناچار شد تا 350 را مجددا به میز طراحی بازگرداند. هواپیمای جدید سرانجام با نام رسمی «XWB A350» (XW B مخفف (Xtra Wide Body) رونمایی شد. A350 همان 787 صاحب بدنه ای است که عمدتا از فیبرهای کربن تقویت شده یا پلاستیک ساخته شده است و بیشتر اجزای فلزی آن را هم برای کاهش بیشینه وزن، تیتانیم و ترکیب آلومینیم و لیتیم تشکیل داده اند.
ایرباس مدعی است در طراحی A350 و به کار بردن مواد مرکب، بهتر از بویینگ عمل می کند. هر چند میزان مواد مرکب به کار رفته در هواپیما، تنها سه درصد بیشتر از 787 است (53 درصد در ایرباس A350 و 50 درصد در B787)، با این حال ترکیب مواد به کار رفته در ایرباس A350، موجب شده است تا 10 درصد هزینه های نگهداری بدنه و تا 14 درصد وزن خالی به ازای هر صندلی نسبت به هواپیمای رقیب کمتر شود.
از نظر طراحی، 350 با همه هواپیماهای پیشین ایرباس متفاوت است. این هواپیما حدود 25 درصد کمتر از نسل کنونی هواپیماهای مسافربری مشابه سوخت می سوزاند و آلودگی صوتی و محیطی کمتری هم دارد. در مقایسه با 787، ایرباس 350 کمتر به سیستم های دیجیتالی متکی است، این یعنی برخلاف 787، تکیه کمتری بر باتری های لیتیمی دارد که زمانی برای 787 دردسرساز شده بودند.
هواپیما در سه گونه 800، 900 و 1000 طراحی شد که «ایکائو» آنها را به ترتیب «A350»، «A358» و «A35K» صدا می کند. تفاوت عمده این مدل ها طبیعتا در برد و طول بدنه هواپیماست. نمونه «A350-800» این هواپیما تولید نشد و نمونه «A350-900» دوربردترین مدل ایرباس 350 با 15 هزار کیلومتر برد پروازی است. در حال حاضر ایران 16 فروند 350 سفارش داده است که پس از تحویل به عنوان مدرن ترین هواپیماهای مسافربری ایرانی شناخته خواهند شد که در مسیرهای طولانی پرواز خواهند کرد.
Airbujs A330
تعداد خریداری شده: 38 فروند
ایرباس 330، موفق ترین هواپیمای پهن پیکر ایرباس است که عملا جای ایرباس 300 را گرفت و در ابتدا با 767 و بعدها با مدل های کوچک تر 777 وارد رقابت شد. 330 یکی از اصلی ترین هواپیماهای ایرباس بود که شرکت های ایرانی از سال ها پیش به دنبال سفارش آن بودند و حتی یک بار در زمان دولت هفتم، تعداد انگشت شماری از این مدل هم سفارش داده شد اما پای هیچ کدام به ایران نرسید.
توسعه این هواپیما در اوایل دهه 90 میلادی (1370) به صورت موازی با ایرباس 340 پیش رفت. 330 و 340 در عمل تفاوتی نداشتند جز این که 340، چهار موتوره بود، برد بیشتری داشت و بازار هواپیماهای پهن پیکر بزرگ تر را هدف گرفته بود. 340 در بازار، بازی را به 777 باخت اما 330 بسیار موفق از آب در آمد و بازار رو به رکود هواپیماهای پهن پیکر ایرباس را نجات داد.
پیشینه طراحی 330 و همین طور 340 به دوران ایرباس 300، اولین هواپیمای این شرکت باز می گردد. در آن زمان تیم بازاریابی ایرباس 10 طرح مختلف از ایرباس 300 را برای بازارهای مختلف در طول سال های بعد پیش بینی کرده بود. از بین این 10 طرح، نخستین مدلی که تولید شد طرح دهم یا ««A300B10» بود که با نام «A310» به بازار عرضه شد. سپس ایرباس بر اساس مطالعات گسترده ای که در آن سال ها در اروپا روی هواپیماهای بدنه باریک تک رهرو (اختصارا SA) انجام شده بود، خانواده 320 را توسعه داد اما 330 حاصل طرح نهم یا «A300B9» بود که نمونه ای بزرگ تر از ایرباس 300 را با طرح بال هایی یکسان مد نظر داشت. به علاوه طرح دیگری به نام «A300B11» هم وجود داشت که نسخه ای چهار موتوره از همین طرح بود و بعدها به 340 تبدیل شد. اولین نمونه از 330 در 1992 (1371) پرواز کرد و خیلی زود درگیر رقابتی نفسگیر با انواع مختلف بویینگ 767 نشد که بازاری تثبیت شده داشت.
330 در بازار موفق بود و خیلی زود رکورد فروش هواپیماهای پهن پیکر ایرباس را شکست. ایرباس دو مدل اصلی از این هواپیما ساخت که یکی مدل «A330-200» با برد بیشتر اما طول بدنه کمتر و 253 مسافر (در سه کلاس) بود و می توانست تا 13400 کیلومتر پرواز کند. نمونه بزرگ تر «A330-300» بود که بدنه ای کشیده تر، اما بردی کمتر داشت. این نمونه، 395 مسافر را حمل می کرد و برد آن به 10500 کیلومتر می رسید. پس از عرضه سری neo (مدل هایی که با انتخاب موتور جدید عرضه شدند) از خانواده 330، ایرباس برنامه مشابهی هم برای 330 اجرایی کرد که دو نمونه «A330-800neo» و «A330-900neo» به عنوان جایگزین دو نمونه قبلی توسعه پیدا کردند.
این دو مدل که البته هنوز هیچ نمونه ای از آنها پرواز نکرده است، از موتورهای جدید «Ttent 7000» شرکت «رولز – رویس» استفاده می کنند تا 14 درصد مصرف سوخت (به ازای هر صندلی مسافر) کمتری دارند و با وجود ثابت ماندن ابعاد بدنه نسبت به نمونه های قبل، به خاطر اصلاح طرح کابین، صندلی های بیشتری دارند.
ایران ایر در حال حاضر سفارش 38 فروند 330 از هر دو نسل جدید و قدیمی را داده است که ترکیب این سفارش هنوز مشخص نیست. این احتمال وجود دارد که تعدادی از نمونه های ceo (گونه های 200 و 300) قبل از پایان سال تحویل داده شوند. ضمنا شنیده های زیادی وجود دارد که از احتمال سفارش یا اجاره 330 توسط شرکت های دیگر داخلی هم حکایت دارند.
ATR 72
تعداد خریداری شده: 20 فروند
کنسرسیوم ایتالیایی/ فرانسوی « ATR» کارش را در دهه 80 میلادی (1360) با ساخت هواپیمای توربوتراپ « ATR 42» را با نام « ATR 72» ساخت. « ATR 72» از نظر بدنه، 4.5 متر کشیده تر بود. پهنای بال بزرگ تری داشت و از موتورهای قوی تری هم استفاده می کرد.
ATR 72 خیلی زود به یکی از محبوب ترین هواپیماهای توربوپراپ دنیا تبدیل شد. گونه تولیدی اولیه هواپیما سری «ATR 72-100» بود که خیلی زود با سری «ATR 72-200» جایگزین شد. این مدل موتورهای قوی تری داشت. نسل سوم با سری « ATR 72-210» کارایی بهتری در هوای گرم و ارتفاع بالا پیدا کرد و سری چهارم یا «ATR 72-212A» ضمن بهبودمکانیکی به سیستم های خودکار بهتری مجهز شد. این سری، امروزه با نام « ATR 72-500» شناخته می شود.
آخرین نسل این هواپیما تحت عنوان « ATR 72-600» اولین بار هشت سال پیش پرواز کرد. این گونه به موتورهای جدید «PW 127M» مجهز بود که پنج درصد رانش بیشتری هنگام برخاستن تولید می کردند. کابین خلبان آن به صفحات تمام کریستال تجهیز شده و کابین مسافران هم به صندلی هایی سبک تر و محل باری بزرگ تر برای مسافران مجهز است. وقتی در کنار توافقات خرید از ایرباس و بویینگ، خبر ATR هم منتشر شد، خیلی ها را دچار شگفتی کرد چون پس از سال ها این نخستین باری بود که ایران ایر، هواپیمای منطقه ای توربوپراپ می خرید. ATR 72 قبلا هم در ایران پرواز کرده است و هنوز هم می کند.
شرکت هواپیمایی «آسمان»، یکی از کاربران قدیمی این هواپیماست که امروزه هنوز هم تعدادی ATR 72-200 و ATR 72-500 در ناوگان خود دارد و بعید نیست که به مشتریان سری 600 هم بپیوندد. نمونه های اولیه ATR 72 ایران ایر، همین حالا هم رنگ شده اند و چه بسا زمانی که این مطلب را می خوانید، تحویل شده باشند.
Boeing 737 MAX
تعداد خریداری شده: 50 فروند
«بویینگ – 737» کوچک ترین عضو خانواده بویینگ و پرفروش ترین هواپیمای مسافربری دنیاست که نزدیک به نیم قرن از پرواز نخستین نمونه آن می گذرد. بویینگ، این هواپیما را در دهه 60 میلادی (1340) به عنوان یک هواپیمای کوچک کم هزینه برای مسیرهای کوتاه توسعه داد. به این ترتیب برای سرعت دادن به طراحی هواپیما، تا 60 درصد از سازه بدنه و سیستم ها با بویینگ 727 مشترک بود.
در حقیقت این همان سیاستی بود که بویینگ از 707 تا 757 (به جز 747) حفظ کرد و همگی این هواپیماها از طراحی و بدنه تقریبا یکسانی سود می بردند. به خاطر صرفه اقتصادی، مشابه همین کار را ایرباس از سری ایرباس 300 تا 340 خود تکرار کرد اما 737 در آن سال ها خیلی زود به هواپیمایی محبوب برای مسیرهای کوتاه داخلی در کشورهای مختلف تبدیل شد و بویینگ توسعه نمونه های جدید آن را بی وقفه ادامه داد.
این هواپیما که برای مدت ها اصلی ترین بازیگر بازار هواپیماهای 100 تا 200 نفره بود، تا امروز مدر 9 گونه مختلف تولید شده است که این مدل ها را به صورت عمومی در چهار نسل دسته بندی می کنند. ایران ایر برای مدت ها یکی از کاربران سنتی 737 بود تا این که با پر شدن عمر بدنه 737 های خود کمی بیش از یک دهه پیش، تمامی 737 های خود را از دست داد و تا سال ها رسما هیچ بویینگ 737 در خطوط هوایی داخلی پرواز نمی کرد تا این که از چند سال پیش، ورود سری های دست دوم در شرکت های مختلف مجددا رونق گرفت.
در حال حاضر دو سوم از سفارش کنونی ایران ایر به بویینگ را هواپیماهای 737 جدید «مکس 8» تشکیل می دهند که پس از تحویل در کنار «ایرباس 330: تقریبا ستون فقرات ناوگان منطقه ای جدید این شرکت را تشکیل خواهند داد. ناوگانی که در حال حاضر از هواپیماهایی نچون معدود «فوکرهای 100» باقی مانده. ایربسا 330 های قدیمی و MD های سالخورده پر شده است.
نسل های مختلف بویینگ 737
نسل اول/ سری اورجینال
بویینگ های 737 مدل 100 و 200 نسل اول مدل 737 بودند که گاهی از آن تحت عنوان سری اورجینال هم یاد می کنند. اولین نمونه از این سری در 1967 (1946) تحویل شرکت هواپیمایی «لوفت هانزا» شد. ظرفیت این سری بین 85 تا 130 مسافر بود و بین 2800 تا 4800 کیلومتر برد داشت. از بین دو گونه سری اورجینال مدل 200، نمونه اصلی تولیدی بود که هم برد و هم کارایی بهتری نسبت به نمونه 100 داشت.
بیشتر مدل های سری اورجینال 30 تا 40 سال پس از ساخت هنوز در نقش های مختلف پرواز می کردند. جالب این که در ناوگان هواپیماهای دولتی ایران که مقامات با آنها سفر می کنند، هنوز هم یک بویینگ 200-737 پرواز می کند که رسما نمونه ای تاریخی و کمیاب شمرده می شود.
نسل دوم / سری کلاسیک
سری دوم نمونه های 300/400/500 بویینگ 737 هستند که تولید آنها از دهه 80 میلادی شروع شد و معمولا به آنها سری کلاسیک می گویند. این سری به موتورهای جدید «CFM56» به جای موتورهای قدیمی «JT8D» مجهز شده بودند که نسبت به نسل قبل، مصرف سوخت و سروصدای به مراتب کمتری داشتند. به علاوه تعمیر و نگهداری آنها هم آسان تر بود.
از منظر طراحی هم جای موتور تغییر کرد و به طور کلی از زیر بال ها بیرون کشیده شد. کابین هواپیما هم با الهام از کابین هواپیمای جدید بویینگ 757 تا حدودی اصلاح شد. تولید هواپیما تا سال 2000 (1379) ادامه یافت و بیش از 400 فروند از این سری تولید شده و به فروش رسید.
نسل سوم/ سری NG
نسل سوم پس از 1990 (1369) تولید شد که نمونه های 600، 700، 800 و 900 را در بر می گیرد. این سری رسما 737 «نسل بعد» یا NG 0 مخفف Next Generation – خوانده می شود. بویینگ، 737 سری NG را زمانی توسعه داد که ایرباس تازه بازاریابی برای هواپیمای کوچک جدیدش ایرباس 320 را شروع کرده بود و مشخصا قصد نداشت بازار پر سودش را با کسی سهیم شود.
در این سری طراحان بویینگ تغییرات عمده ای در بدنه هواپیما ایجاد کردند که از آن جمله می توان به افزایش بیست و پنج درصدی مساحت بال اشاره کرد. هواپیمای جدید بی صداتر بود، مصرف سوخت کمتری داشت و برد آن هم به مراتب از گونه های قبلی بیشتر بود.
نسل چهارم / سری MAX
در سال 2006 (1385) بویینگ ابتدا قصد داشت طرح جدیدی مشابه بویینگ 787 به عنوان جانشین برای خانواده 737 های خود طراحی کند اما در طول پنج سال بعدی نظرش عوض شد و توسعه نسل جدیدی از این هواپیما را برای رقابت با سری جدید هواپیماهای ایرباس (سری Neo) شروع کرد. اسم این گونه را هم سری MAX گذاشت.
آن طور که بویینگ می گوید، سری MAX تا 16 درصد نسبت به ایرباس 320 معمولی و چهار درصد نسبت به «320neo» مصرف سوخت کمتری دارد، در حالی که برد آنها تقریبا مشابه است. این هواپیما سه گونه دارد که اختصارا «MAX»، «MAX7» و «MAX9» خوانده می شود و جای سری 700 تا 800 قدیمی را می گیرند.
Boeing 777
تعداد خریداری شده: 30 فروند
«بویینگ 777» یا آن طور که عموما رایج است «تریپلسوِون»، از خیلی جهات محبوب ترین هواپیمای پهن پیکر دوربرد تولیدی این روزهای دنیاست؛ این هواپیما در ابتدا برای پر کردن بازار هواپیماهای پهن پیکر بین دو کلاس متوسط و بزرگ (متوسط 767 و بزرگ 747) طراحی شد اما با افول بازار کامبوجت های بزرگ، جای 747 را به عنوان ستاره پر فروغ بویینگ در بازار هواپیماهای پهن پیکر گرفت.
777 در عین حال برای رقابت ایرباس 340 را هدف می گرفت که چند سال قبل از پرواز اولین نمونه 777، پرواز کرده بود. ایرباس 340 در حقیقت نمونه چهار موتوره «ایرباس 330» بود که وقتی پرواز کرد، دوربردترین هواپیمای مسافربری دنیا بود. با این حال به خاطر مصرف سوخت و دردسر نگهداری بیشتر (به دلیل چهار موتوره بودن)، 340 در عمل از 777 شکست خورد و خط تولید آن خیلی زود بسته شد.
پس از آن بود که ایرباس طرح 350 را برای رقابت با 777 و همچنین در سطوح پایین تر، بویینگ 787، عرضه کرد. 777 اولین هواپیمای بویینگ بود که از سیستم پرواز باسیم – فناوری کنترل الکترونیکی سطوح کنترل پروازی – استفاده می کرد. این هواپیما مصرف سوخت بسیار به صرفه ای دارد و هزینه تعمیر و نگهداری آن هم مناسب است. 777 در دو گونه و چهار مدل اصلی ساخته شد که گونه کوچک تر یا به اختصار 200، حدودا 300 نفر و گونه بزرگتر یا 300، حدودا 370 تا 400 نفر گنجایش دارد. هر دوی این مدل ها، صاحب زیرگونه هایی تحت عنوان ER (مخفف برد افزوده) و LR (دوربرد) – تنها در گونه 200 – هستند که گونه ER که در فهرست خرید ایران هم وجود دارد از جمله پرطرفدارترین این مدل هاست.
بویینگ از چند سال پیش، کار روی نسل بعدی این هواپیما موسوم به «777X» را هم شروع کرده است که تا سه سال آینده اولین نمونه آن پرواز خواهد کرد. در سری X، سه مدل 8-777، 9-777 و 10-777 طراحی شده اند که دو مدل 8 و 9 جای گونه های قدیمی 200 و 300 را می گیرند و مدل 10 سری جدید با بدنه ای کشیده تر، ظرفیت حمل مسافر و برد بیشتر خواهد بود.
تفاوت عمده سری X با مدل های قدیمی 777 استفاده از بسیاری از تکنولوژی هایی است که در ساخت بویینگ 787 (مدرن ترین هواپیمای بویینگ و پیشرفته ترین هواپیمای مسافربری این روزهای دنیا) استفاده شده اند. بر این اساس هواپیماهای این سری صاحب بال هایی کامپوزیتی با نوک بال تاشو خواهند بود.
از منظر ایران، 777 شاید خواستنی ترین هواپیمای پهن پیکر بویینگ در میان شرکت های هواپیمایی ایرانی باشد، هواپیمایی که حتی نمونه های دست چندم آن هم به خاطر محدودیت تحریم ها، شانس ورود به هیچ کدام از شرکت های داخلی را پیدا نکردند. در مقابل پای نمونه های دست چندم ایرباس 340، رقیب بدشانس 777 به ایران باز شد که صد البته هواپیمای بدی نبود اما از خیلی جهات بهره وری 777 را ندارد. در حال حاضر سفارش کنونی ایران ایر شامل 15 فروند «777-300ER» و 15 فروند «9-777» است.