10 اصل مهم در تربیت کودک

[ad_1]

در این یادداشت با ۱۰ اصل مهم در تربیت کودک آشنا می‌شویم.

   1 . تحسین و پاداش
بهترین پاداش برای کودکان تعریف، تمجید، تحسین و محبت شماست. استفاده از اسباب بازی و خوراکی‌های متنوع برای پاداش به کودکان الزامی نیست. شاید استفاده از تابلوی ساده‌ای که در آن‌ها رفتار خوب فرزندتان را با یک ستاره پاداش دهید، موثرترین تمجید از وی باشد.

۲. ثبات قدم و استمرار
وقتی مقرراتی را برای کودکتان تعیین می‌کنید، نباید آن را به سادگی تغییر دهید. اغلب والدین برای برقراری آرامش در خانه و یا پایان دادن به گریه فرزندشان، قوانین را نقض می‌کنند اما اگر قاعده‌ای را تعیین کردید، هیچ کس – پرستار بچه، همسرتان و حتی خود شما – نباید آن را نقض کند و همگی باید آن را محترم بشمارید. قانون وقتی قانون است که همه آن را رعایت کنند و در برابر آن مطیع باشند.

۳. برقراری روال معین  
نظم و روال شخصی را در خانه برقرار کنید. مهمترین اصل در برقراری روال معین در زندگی، تعیین وقت دقیق خوابیدن، بیدار شدن و غذا خوردن است. وقتی روال شخصی را در زندگی برقرار کردید، فقط در موارد خاص مانند زمان سفر و بیماری می‌توانید کمی انعطاف به خرج دهید.

تربیت صحیح فقط با وجود نظم امکان پذیر است اما این فقط فرزند شما نیست که باید نظم را رعایت کنید بلکه تمام اعضای خانواده باید منظم باشند تا کودک منظم زندگی کند و امکان تربیتش فراهم شود. تعیین روال مشخص، چهارچوب برنامه خانواده است و باید آن را حفظ کرد اما افراط نکنید و عاقلانه انعطاف به خرج دهید چرا که بی شک خانه پادگان نیست.

۴. حد و حدود و خط قرمزها
کودکان باید به طور کامل با حد و حدود و خط قرمزها آشنا باشند و به وضوح بدانند چه کارهایی پذیرفته و کدام غیرقابل قبول هستند. با تعیین حد و حدود برای فرزندتان مشخص می‌کنید از وی چه انتظاری دارید و محدوده آزادی عمل او کجاست.

۵. نظم
حد و حدود و خط قرمزها با رعایت نظم امکان پذیر می‌شود و نظم یعنی نظارتی قاطعانه و عادلانه. برای برقراری نظم راه‌های متفاوتی مانند قاطعیت در صحبت کردن یا هشداری ساده با حرکت انگشت سبابه وجود دارد، اما نکته پراهمیت این است که هرگز نباید نظم را با استفاده از خشونت و تنبیه برقرار کنید.

۶. هشدارها
هشدار دو نوع است. در هشدار نوع اول برنامه بعدی روزانه را به اطلاع کودک می‌رسانید. برای مثال به او اطلاع می‌دهید که به زودی باید آماده رفتن به رختخواب شود یا اینکه تا چند دقیقه دیگر سفره غذا پهن می‌شود. در هشدار نوع دوم رفتار نامناسب فرزندتان را به گوشزد می‌کنید و در واقع به او فرصت می‌دهید تا رفتار خود را تصحیح کند.

۷. انتظارها
بهتر است به بچه‌هایتان بگویید که چه انتظاری از آن‌ها دارید و چه رفتاری را می‌پسندید. برای این منظور با آنان راجع به خواسته‌هایتان صحبت کنید اما از ارائه توضیحات اضافه، استدلال و پیچیده کردن موضوع پرهیز کنید و فقط نکته اصلی را به ساده‌ترین شکل ممکن بیان کنید. به خاطر بسپارید: توضیح‌های خود را متناسب با سن فرزندانتان بیان کرده و از آن‌ها سوال کنید، آیا متوجه شده‌اند که چرا چنین انتظاری از آنان دارید یا خیر، تا به تدریج نظم مورد نظر شما را بپذیرند.

۸. محدودیت‌ها
خونسرد بوده و بر اعصاب خود مسلط باشید. بی شک تصمیم نهایی بر عهده شما والدین است. نافرمانی را نباید با خشم و فریاد پاسخ دهید. همچنین اجازه ندهید کودکان به راحتی با اعصابتان بازی کنند.

۹. مسئولیت پذیری
کودکان در نهایت روزی بزرگ خواهند شد، به آن‌ها اجازه رشد بدهید. به آنها امکان دهید کارهای کوچک را خودشان به تنهایی انجام دهند و موفقیت‌های هرچند ناچیز به دست آورند تا اعتماد به نفسشان پرورش یابد و مهارت‌های زندگی و توانایی‌های اجتماعی در آنان تقویت گردد. اما دقت کنید که انتظارهای شما باید متناسب با سن و توانایی‌های کودک باشد، در غیر این صورت به جای برنده شدن، بازنده بودن را به کودک می‌آموزید.

۱۰. آسودگی خیال و آرامش
وقت اختصاصی برای تمام اعضای خانواده – حتی خود شما – از اهمیت فراوانی برخوردار است. علاوه بر آن آگاه باشید که قصه گفتن و در آغوش کشیدن کودک، روش‌های مناسبی برای آرام کردن او به شمار می‌آیند.

به دلیل آنکه توجه، ترکیبی از تایید کلامی و غیرکلامی است، اعضای خانواده باید از طریق گفتار و رفتار به یکدیگر اطمینان خاطر بدهند که برای همدیگر مهم و دوست داشتنی هستند و این قانون فقط شامل حال کودکان نمی‌شود بلکه در مورد والدین هم صادق است.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
شهپر پازشگر علل کم علاقگی دانش آموزان به درس …بررسی علل کمی علاقه دانش آموزان به درس عربی شهپر پازشگر علل کم علاقگی دانش آموزان به درس عربی بررسی علل کمی علاقه دانش آموزان به درس عربی نقش کتاب در تربیت کودک شکر در تربیت کودک

ایده‌هایی جالب برای چیدمان اتاق کودک

[ad_1]

چیدمان اتاق کودک، ترکیبی ست از رنگ‌ها و طرح‌های شاد که متناسب با سن و جنسیت کودک، فضای پیرامون او را سرشار از شادی و نشاط می‌کند. امروز برای شما ایده‌هایی جالب و متنوع از چیدمان اتاق کودک آورده‌ایم. با ما همراه باشید.

  اختصاصی «تابناک باتو»؛ چیدمان اتاق کودک، ترکیبی ست از رنگ‌ها و طرح‌های شاد که متناسب با سن و جنسیت کودک، فضای پیرامون او را سرشار از شادی و نشاط می‌کند. امروز برای شما ایده‌هایی جالب و متنوع از چیدمان اتاق کودک آورده‌ایم. با ما همراه باشید.

تهیه و تنظیم: تابناک باتو

منبع: housely

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
ایده هایی زیبا برای جا گلدانیتزیین گلدان برای تزیین گلدان و زیبا سازی فضاهای باز و یا حیاط منزل همیشه لازم نیست که دکوراسیون اتاق خواب، طراحی اتاق خواب، انواع …دکوراسیون اتاق خوابدکوراسیون اتاق خواب کودکدکوراسیون اتاق خواب پسرانهدکوراسیون مدل پرده های جدید و مدرن برای اتاق پذیرایی عکساتاق کودک خود را با این ایده جالب و دوست داشتنی کنیدتصاویر اگر به دنبال یکی از این ابتکارهای ساده در چیدمان خانه دکوراسیونعکس دیزاین و چیدمان اتاق خواب عروس و داماد عکس هایی از جدیدترین مدل تزیین و چیدمان مدل بسیارزیبا از سقف اتاق پذیرایی عکساتاق کودک خود را با این ایده جالب و دوست داشتنی کنیدتصاویر اگر به دنبال یکی از این زیـباترین مدلهای دکوراسیـون اتاق خواب کودک …زیـباترینمدلهایزیـباترین مدلهای دکوراسیـون اتاق خواب دختـرانه جدیـدترین مدلهای طـراحی دکوراسیون،دکوراسیون منزل،دکوراسیون …بهترین راه برای پولدار شدن حتما ببینید عشق و شهوت نیاز جنسی مشهد هر شب هزار تومان جدیدترین مطالب دکوراسیون و ایده های طراحی و معماری …رنگ زرد شاید در نگاه اول کمترین کسی از رنگ زرد و مکمل های آن برای طراحی و دکوراسیون هنر و مهارتهای زندگی انواع دکوراسیون و چیدمان هنر و مهارتهای زندگی دکوراسیون سفره عقد تزیین خنچه عقد میز نامزدی دکوپاژ چیدمان دکوراسیون منزل عکس دکوراسیون منزلدکوراسیون داخلی منزلدکوراسیون آشپزخانه عکس دکوراسیوندکوراسیون ایده هایی زیبا برای جا گلدانی تزیین گلدان برای تزیین گلدان و زیبا سازی فضاهای باز و یا حیاط منزل همیشه لازم نیست که از دکوراسیون اتاق خواب، طراحی اتاق خواب، انواع دکوراسیون خواب دکوراسیون اتاق خوابدکوراسیون اتاق خواب کودکدکوراسیون اتاق خواب پسرانهدکوراسیون اتاق مدل پرده های جدید و مدرن برای اتاق پذیرایی عکس اتاق کودک خود را با این ایده جالب و دوست داشتنی کنیدتصاویر اگر به دنبال یکی از این ایده ابتکارهای ساده در چیدمان خانه دکوراسیون عکس دیزاین و چیدمان اتاق خواب عروس و داماد عکس هایی از جدیدترین مدل تزیین و چیدمان جهیزیه عروس مدل بسیارزیبا از سقف اتاق پذیرایی عکس اتاق کودک خود را با این ایده جالب و دوست داشتنی کنیدتصاویر اگر به دنبال یکی از این ایده زیـباترین مدلهای دکوراسیـون اتاق خواب کودک پسـرانه – جدیدترین زیـباترینمدلهای زیـباترین مدلهای دکوراسیـون اتاق خواب دختـرانه جدیـدترین مدلهای طـراحی دکوراسیـون دکوراسیون،دکوراسیون منزل،دکوراسیون خانه،دکوراسیون داخلی دکوراسیون منزلپردهدکوراسیون داخلی منزللوستردکوراسیون آشپزخانه دکوراسیوندکوراسیون جدیدترین مطالب دکوراسیون و ایده های طراحی و معماری داخلی چیدانه رنگ زرد شاید در نگاه اول کمترین کسی از رنگ زرد و مکمل های آن برای طراحی و دکوراسیون داخلی هنر و مهارتهای زندگی انواع دکوراسیون و چیدمان هنر و مهارتهای زندگی دکوراسیون سفره عقد تزیین خنچه عقد میز نامزدی دکوپاژ چیدمان جهیزیه

نکات مهم تغذیه برای کودک زیر یک سال

جام جم سرا: از پایان شش ماهگی و همزمان با شروع غذای کمکی تا پایان 12 ماهگی هنوز شیرمادر در اولویت است، پس به تغذیه با شیر‌مادر به طور مکرر و بر حسب تقاضا و تمایل شیرخوار در تمام مدت شب و روز باید توجه شود.

رشد کودک معیار مناسبی برای ارزیابی تغذیه وی است. هر کودکی الگوی رشد مخصوص به خود را دارد و در صورتی که سیر رشد او روی منحنی رشدش مناسب باشد نیاز به مداخله بیشتر وجود ندارد.

شروع تغدیه کمکی شیرخوار سالم از پایان شش ماهگی و براساس توصیه‌های مراقبان بهداشت در مراکز بهداشتی و پزشکان است. به‌خاطر داشته باشیم که تا پایان یکسالگی در هر وعده غذایی اول، شیرمادر و سپس دیگر مواد غذایی به کودک داده می‌شود.

معده کوچک کودک را با غذاها پر نکنید، زیرا این امر سبب می‌شود که کودک برای مدت طولانی‌تر سیر بماند و در نتیجه کمتر پستان مادر را بمکد، بنابراین شیر کمتر به او می‌رسد و هم حجم کلی شیری که مادر تولید می‌کند، کاهش خواهد یافت.

بخاطر داشته باشیم همزمان با شروع تغذیه تکمیلی نیاز کودک به آب افزایش می‌یابد پس باید علاوه بر شیرمادر بر حسب نیاز و تمایل کودک آب جوشیده سرد شده به او داده شود. شیرین یا شور کردن غذای کودک توصیه نمی‌شود، ولی می‌توان از مقدار بسیار کمی نمک ید‌دار استفاده کرد. دادن شیرینی از هر نوع به کودک زیر یک‌سال نامناسب است.

دادن آب میوه زیاد حجم معده کودک را افزایش می‌دهد از این رو آب میوه یا میوه رسیده و نرم را که با پشت قاشق له کرده‌اید، دوبار در روز بعد از غذای وسط روز و با حجم کم به کودک بدهید و نگران کمبود ویتامین در کودک خود نباشید.

از اضافه‌کردن ادویه به غذای کودک زیر یک‌سال خودداری کنید. ذائقه کودک در این زمان شکل می‌گیرد و برای بهتر کردن طعم غذای کودک به سوپ او آبلیموی تازه یا آب نارنج تازه اضافه کنید.

همچنین از دادن غذای خانواده هر چند کم به کودک زیر یک‌سال خودداری کنید، زیرا به دلیل طعم بهتر آن، کودکتان از خوردن غذای خودش اجتناب می‌ورزد.

همزمان با شروع تغذیه کمکی (از پایان ماه ششم زندگی) قطره آهن به میزان 10 تا 15 قطره برای کودک شروع می‌شود و تا پایان دو سالگی ادامه پیدا می‌کند.

قطره مولتی ویتامین یا A+D از 15 روزگی برای کودک شروع می‌شود و تا پایان دو سالگی ادامه دارد.|دکتر فریبا شیروانی (متخصص اطفال و فوق‌تخصص عفونی اطفال)

واکنش کودک در برابر دنیای زیر آب |عکس|

از تاریخ:

تا تاریخ:

جستجو در همه سایتها

عین عبارت

مرتب سازی نتایج بر اساس تاریخ نزولی تاریخ صعودی مرتبط بودن

جستجو

سر بریده کودک در خانه یک مرد آدمخوار! +عکس

جام جم سرا: پلیس پاکستان پس از دریافت شکایت‌هایی از ساکنان ساختمان‌های مجاور محل سکونت دو برادر مبنی بر استشمام بوی تعفن به محل زندگی آنان اعزام شد و با کشف سر یک پسربچه خردسال در خانه، مردی به نام «محمد عارف» را برای بار دوم دستگیر کرد.

بنابر اعلام پلیس پاکستان، سر این کودک سه ساله در محل سکونت مرد آدمخوار کشف شده. این مرد سال گذشته پس از گذراندن دو سال حبس به اتهام آدمخواری از زندان آزاد شده بود.
به نقل از ایسنا، پلیس محلی پاکستان همچنین اعلام کرد که این مرد به همراه برادرش که متواری است بیش از ۱۰۰ جسد را از قبرستانی بیرون آورده و آنها را خورده‌اند.
به گزارش روزنامه دیلی میل، «امیر عبدالله»، رئیس پلیس محلی گفت: روز گذشته پس از حضور در محل سکونت این دو برادر سر یک پسربچه خردسال را پیدا کرده و یکی از آن دو را دستگیر کردیم. همچنین در تلاش برای یافتن نشانه‌ای از متهم دوم هستیم.

۶ مهارت برای تربیت کودک

جام جم سرا:
برای تربیت صحیح کودک مهارت‌های زیادی را باید بیاموزیم، با توجه به سن کودکتان فرصت خوبی برای اصلاح الگوهای تربیتی دارید در ادامه به ۶ مهارت اساسی اشاره می‌کنیم:

هدف خود را مشخص کنید

برای آنکه رفتارهای صحیحی را به منظور پرورش فرزند خود در پیش بگیرید بهترین روش این است که در مقابل هر رفتاری که انجام می‌دهید از خود بپرسید هدف من از این کار چه بود و در واقع می‌خواستم با این کار به کجا برسم. به عنوان مثال اگر در مقابل رفتاری او را تشویق می‌کنم یا به او می‌خندم قصدم چیست آیا می‌خواهم که کودک این رفتار را در آینده نیز داشته باشد و تکرارش کند یا آنکه تکرار این رفتار را نمی‌پسندم اما ناگهان خنده‌ام گرفته است؟ همچنین اگر برایش تنبیهی در نظر می‌گیرم قصدم چیست؟ آیا تنها خشم خودم را خالی کردم؟ آیا چون حوصله ندارم به کودک فشار می‌آورم؟ یا آنکه تنبیهی مناسب با کار نامطلوب کودک برگزیده‌ام که در آینده از احتمال تکرار رفتار نامناسب می‌کاهد و در ضمن رابطه من و کودک را تخریب نمی‌سازد.

کودک را لوس بار نیاورید

والدین کودک خود را دوست دارند و به او عشق می‌ورزند از این رو این علاقه را در عمل نیز نشان می‌دهند. این عشق ورزی نیاز هر کودک است و برای پرورش مناسب او ضرورت دارد. اما همین ابراز علاقه چنانچه افراطی باشد در پرورش کودک آسیب زا خواهد بود. اینکه کودک هرگز ناکامی را تجربه نکند باعث نمی‌شود که در آینده فرد سالم تری باشد بلکه زمانی او در بزرگسالی رشدیافته خواهد شد که بتواند در مقابل مشکلات راه حل‌های مناسب را برگزیند.

ثبات داشته باشید

بسیار مهم است که رفتارهای شما برای کودک قابل پیش بینی باشد زمانی که تنها بر اساس وضعیت روحی خود واکنش نشان می‌دهید و نه بر اساس قوانینی که وضع کرده‌اید، نمی‌توانید والد موثری باشید. اگر حرف زشت زدن بد است همیشه بد است نه آنکه چون امروز حالتان مساعد نیست او را تنبیه کنید و روز دیگر این رفتار را نادیده بگیرید. یکی از موضوع‌هایی که در این حوزه بر سلامت کودک موثر است متعهد شدن به اجرای قول‌هایی است که می‌دهید. همچنین یکپارچگی در کلام و رفتار شما در موقعیت‌های گوناگون به کودک می‌آموزد که شما فرد قابل اتکایی هستید که می‌تواند از رفتارهای شما الگو بگیرد و حتی بر اساس آن تعیین کند که چه چیز درست و چه چیز نادرست است.

اعطای مسئولیت را فراموش نکنید

فرزند شما عضوی از خانواده شما و جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کند. در آینده نیز باید نقش والدی و دیگر مسئولیت‌های شغلی را به عهده بگیرد. برای اجرای صحیح این نقش‌ها بهترین کار آن است که تمرین در پذیرفتن مسئولیت را از کودکی آغاز کنید. والدینی که در برآوردن تمامی نیازهای فرزندانشان پیش قدم می‌شوند و نمی‌گذارند کودک با استقلال دست به عملی بزند تحمل دشواری‌های آینده را برای کودک سخت‌تر می‌سازند و نمی‌توان گفت که با فدا کردن خود برای کودک زندگی بهتری را برای او می‌سازند بلکه حتی می‌توان گفت، این والدین زندگی آینده کودک را تخریب می‌کنند. با این حال، مسئولیت‌هایی که برایش در نظر می‌گیرید باید مناسب با سن او باشد و در قبال انجام صحیح آن نیز به او پاداش دهید. این پاداش می‌تواند یک لبخند، تمجید کلامی و یا حتی تهیه یک هدیه باشد. مهم آن است که کودک دریابد شما به عملکرد او توجه دارید و البته هدف از دادن مسئولیت به او تنبیه او نیست بلکه شایستگی او را نشان می‌دهد.

مراقب دوربین‌ها باشید

کودک شما از‌‌ همان ماه‌های اول تولد شروع به ثبت اعمال شما می‌کند. به یاد داشته باشید که این فیلم برداری دائمی در رفتارهای جزئی یا حتی سبک کلی رفتار زندگی کودک تاثیرگذار خواهد بود. بنابراین زمانی که با همسر خود صحبت می‌کنید، در هنگام مکالمه با تلفن و یا حتی وقتی حرفی نمی‌زنید اما رفتارهای شما احساساتی را در بر دارد، او به ثبت کنش‌ها و واکنش‌های شما می‌پردازد و در آینده بر اساس آنچه آموخته عمل خواهد کرد؛ بنابراین باید مراقب اعمال خود در مقابل چشمان نظاره گر کودک باشید.

تفکر انتقادی را به او بیاموزید

کودک سالم کودکی نیست که همواره به پیروی از شما بپردازد و هر دیدگاهی را که شما به او ارائه می‌کنید بپذیرد. باید تلاش کنید تا کودک بیاموزد که ورای هر رفتار، نظر و عقیده‌ای را بررسی کند حتی اگر رفتار‌ها، دیدگاه‌ها و اعمال خود شما باشد. البته آنچه اهمیت دارد آن است که کودک بیاموزد نحوه بیان آن انتقاد نیز به چه صورت مناسب‌تر است. یعنی در گام اول به او آموزش دهید که تمامی ابعاد، دلایل و پیامدهای موضوعات گوناگون را بررسی کند و در گام دوم اگر دیدگاه متفاوتی نسبت به آن مسئله دارد آن را با در نظر گرفتن حرمت‌ها و آنچه که صحیح‌تر است ابراز کند. (زهرا حسین زاده ملکی- روان شناس/ خراسان)

کودک شما از رسانه های دیجیتال چگونه استفاده می کند؟

والدین باید در تجارب استفاده کودکانشان از تجهیزات الکترونیکی به ویژه در سنین پایین‌تر سهیم باشند. هدف از این کار، ایجاد تعادل در استفاده از این تجهیزات است. والدین باید تجهیزات رسانه‌ای را در مکانی از منزل قرار دهند که امکان نظارت نحوه استفاده کودکان از آنها میسر باشد. علاوه بر این، تلویزیون و کامپیوتر نباید در اتاق خواب قرار داشته باشند.

شما می‌توانید با شریک کردن کودکتان در تجارب خود در استفاده از تلفن‌های همراه هوشمند و تبلت مطالب بسیاری را به آنها بیاموزید. همان طور که کودک شما برنامه‌های جدید را کشف می‌کند، در کنار او باشید و به سؤالات وی پیرامون بازی‌های و جنبه‌های مختلف محتوای آنها، او را یاری کنید. این کار که نوعی مشارکت و نظارت فعال است، به افزایش مهارت‌های ادراکی کودک شما کمک می‌کند.

با این حال، پزشکان هشدار می‌دهند نباید قدرت یادگیری و تأثیر مطالعه کتاب با کودکتان و صرف زمانی برای کشف دنیای بیرون را دست‌کم بگیریم.

والدین باید الگوی فرزندان خود باشند؛ با وجودی که همه ما از جنبه‌های مفید این دستگاه‌های دیجیتالی استقبال می‌کنیم، پدر و مادرها باید برای ایجاد تعادل، زمانی آنها را خاموش کرده و مدت زمانی واقعی را با کودکان خود سپری کنند. جهان برای رشد شناختی، مهارت‌های اجتماعی و زبانی، مکان بسیار مهمی برای کودکان به حساب می‌آید.

پیشنهاد کارشناسان این است که اجازه دهید کودکتان با استفاده از تلفن همراه شما از حشرات عکس بگیرند و سپس شما اطلاعات مربوط به حشرات را در اینترنت جستجو کرده و اطلاعات بیشتری را در مورد حشرات موجود در عکس‌های در اختیار کودکتان قرار دهید.

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که حس لامسه و لمس اجسامی از قبیل مکعب و سایر اشکال هندسی، بهترین روش یادگیری در کودکان زیر ۵ سال است؛ اما مشاهده تصاویر انتزاعی بر روی صفحه نمایش کامپیوتر تأثیر چندانی بر یادگیری آنها نداشته و علاوه بر این، بازی فعالانه و آزادانه نیز برای رشد سلامت آنها ضروری است.

کارشناسان استفاده از ابزارهای دیجیتال را برای دانش‌آموزان به مدت بیش از دو ساعت در روز توصیه نمی‌کنند. اگرچه، در صورتی که دانش‌آموز برای کاربردهای آموزشی و بهره‌وری از این ابزار استفاده می‌کند، به طور قطع این زمان می‌تواند بیشتر باشد.

هر چه کودک شما بزرگ‌تر می‌شود، می‌توانید به او آزادی عمل بیشتری بدهید. به این مفهوم که اگر کودک شما نشان دهد می‌تواند در مدت زمان استفاده و نحوه استفاده از این وسایل اعتدال را رعایت نماید، به وی اجازه خواهید داد تا مدت بیشتری از آن استفاده کند. البته باید خطر مشکلات بینایی ناشی از تماشای بیش از حد به صفحه نمایش را نیز مد نظر داشته باشید. برخی قانون ۲۰-۲۰-۲۰ را پیشنهاد می‌کنند؛ به این صورت که پس از هر ۲۰ دقیقه نگاه کردن به صفحه مانیتور یا تلویزیون، باید ۲۰ ثانیه به فاصله ۲۰ متری خود نگاه کنید.

امروزه برنامه‌های بسیار متنوع و مناسبی برای کودکان وارد بازار رسانه‌های دیجیتال شده است. هنگام انتخاب یکی از این برنامه‌ها باید توجه بسیاری را بر محتوا و پیام آن متمرکز نمود، چرا که آنچه کودکان تماشا می‌کنند و با آن بازی می‌کنند، بسیار مهم است. کارشناسان به والدین توصیه می‌کنند تا تمایز بین محتوای آموزشی و سرگرمی را فرابگیرند. نکته مهم دیگر، توجه به محدوده سنی کودک و انتخاب برنامه مناسب با آن سن و نیز توانمندی کودکان است.

آنچه واضح است این است که استفاده از رسانه‌های دیجیتال به تنهایی درمان تمام نیازهای رشد کودکان نیست. همه کودکان به تعاملات اجتماعی نیاز دارند و حتی با کیفیت‌ترین تصاویر گرافیکی نیز تنها تقلید کمرنگی از دنیای واقعی را به آنها ارائه می‌کند. البته تحقیقات بسیاری برای بررسی مزایای این ابزار دیجیتال در حال انجام است و زمانی که نوبت به ریاضیات، نگارش، و درک مفاهیم می‌رسد، مطالعات نشان می‌دهند کودکان قادرند این مهارت‌ها را از طریق بازی‌های کامپیوتری مناسب فرابگیرند. با وجود مزایای رسانه‌های دیجیتال و اینکه استفاده مناسب از دنیای مجازی، ذهن کودکان را از چهاردیواری خانه فراتر برده و با شبیه‌سازی دنیای واقعی، آنها را برای مواجهه با مشکلات واقعی و ارائه راهکارهای واقعی آماده می‌سازد، باید مضرات و تأثیرات منفی رسانه‌های دیجیتال را نیز مورد توجه قرار داد.

برخی از منتقدان ادعا می‌کنند در مورد منافع آموزشی کامپیوترها به شدت اغراق شده است. همچنین بسیاری بر این باورند که بازی‌های الکترونیکی، نه تنها کودکان را منزوی ساخته و باعث خوشحال آنی آنها می‌شود، بلکه به از خود بیگانگی، پرخاشگری، ناراحتی‌های روانی و چاقی در دوران کودکی منجر می‌شود که در زیر به اختصار به برخی از آنها اشاره خواهد شد:

۱. رشد سریع مغز
اندازه مغز نوزاد از بدو تولد تا ۲ سالگی سه برابر شده و تا سن ۲۱ سالگی به رشد سریع خود ادامه می‌دهد. رشد زودهنگام مغز توسط محرک‌های محیطی یا فقدان آنها تعیین می‌شود. مغز در حال رشدی که به واسطه قرار گرفتن بیش از حد در معرض فناوری‌هایی از قبیل تلفن همراه، اینترنت، آی‌پد و تلویزیون تحریک می‌شود، در عملکردهای اجرایی تأثیرات منفی از خود نشان داده و در نتیجه به اختلالات تمرکز، تأخیر شناختی، اختلال در یادگیری، افزایش تکانش‌گری در توانایی‌های شخصی همچون کج‌خلقی منجر شده است.

۲. تأخیر در رشد
استفاده از فناوری، حرکت بدنی فرد را محدود کرده و در نتیجه باعث تأخیر در رشد وی می‌شود. امروزه یک کودک از هر سه کودک، با مشکل رشد معوق وارد مدرسه می‌شود که این امر بر میزان یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموز، تأثیرات منفی بر جای می‌گذارد. تحرک فیزیکی، تمرکز و توانایی یادگیری کودک را افزایش می‌دهد. برخی کارشناسان بر این باورند که استفاده از ابزار فناوری در کودکان زیر ۱۲ سال، مخل یادگیری و رشد کودک می‌باشد.

۳. چاقی همه‌گیر
استفاده از تلویزیون و بازی‌های ویدئویی با افزایش چاقی مرتبط است. احتمال ابتلا به چاقی در کودکانی که مجازند در اتاق‌خوابشان چنین دستگاه‌هایی داشته باشند، ۳۰ درصد بیشتر است. علاوه بر این، ۳۰ درصد از کودکان مبتلا به چاقی، در معرض احتمال بیشتر ابتلا به دیابت و در نهایت خطر سکته مغزی زود هنگام و حمله قلبی و کوتاه شدن طول عمر قرار دارند. به دلیل چاقی بیش از حد، احتمالا کودکان نسل بیست و یکم نخستین نسلی خواهند بود که بیش از والدینشان زندگی نخواهند کرد.

۴. محرومیت از خواب
۶۰ درصد از والدین استفاده کودکانشان از رسانه‌های دیجیتال را مورد نظارت قرار نمی‌دهند، و نیز ۷۵ درصد از کودکان در اتاق‌خوابشان دستگاه دیجیتال دارند. از این رو ۷۵ درصد از کودکان بین ۹ تا ۱۰ سال به علت استفاده بیش از حد از این فناوری دچار کمبود خواب هستند که این امر بر افت تحصیلی آنها نیز تأثیر بسزایی دارد.

۵. مشکلات روانی
استفاده بیش از حد از فناوری به عنوان عامل اصلی نرخ فزاینده افسردگی، اضطراب، اختلال وابستگی، اختلال در تمرکز، اوتیسم، اختلال دو قطبی، جنون و رفتارهای مشکل‌ساز در کودکان شناخته شده است.

۶. پرخاشگری
محتوای خشونت‌آمیز رسانه‌های دیجیتال باعث پرخاشگری کودکان می‌شود. کودکان به طور فزاینده‌ای در معرض خشونت‌های جسمی و جنسی در رسانه‌های امروزی قرار می‌گیرند. برخی از برنامه‌ها و بازی‌های دیجیتال و همچنین سریال‌های تلویزیونی صریحا قتل، تجاوز، شکنجه و قطع عضو را به تصویر می‌کشند.

۷. زوال عقل
محتوای برخی از رسانه‌ها به دلیل آسیب رساندن به عصب غشای پیشانی باعث اختلال در تمرکز و همچنین کاهش تمرکز و زوال حافظه می‌شود. کودکانی که دچار اختلال تمرکز باشند، از قابلیت یادگیری پایین‌تری برخوردارند.

۸.اعتیاد
همان طور که والدین بیش از پیش به فناوری روی می‌آورند، به همان میزان از فرزندان خود دور می‌شوند. در غیاب والدین، کودکان منزوی به ابزارهای دیجیتال سوق پیدا می‌کنند که زمینه اعتیاد آنها را فراهم می‌کند. از هر یازده کودک بین ۸ تا ۱۸ سال، یک نفر به فناوری معتاد است. این آمار پیش از این هرگز در تاریخ بشریت مشاهده نشده بود.

۹.انتشار امواج
در سال ۲۰۱۱، سازمان سلامت جهانی، تلفن‌های همراه و سایر ابزارهای بی‌سیم را به دلیل انتشار امواج به عنوان خطرات سرطان‌زا طبقه‌بندی کرد. کودکان نسبت به افراد بزرگسال در برابر بسیاری عوامل حساسیت بیشتری دارند، چرا که سیستم ایمنی و مغز آنها هنوز در حال رشد است.

از این رو خطر امواج نمی‌تواند برای کودکان و بزرگسالان یکسان باشد. از این رو، نوزادان و کودکان زیر ۲ سال تحت هیچ شرایطی نباید در معرض سرگرمی‌های دیجیتال و تلویزیون قرار بگیرند.

روش‌های رشد و آموزش کودکان با ابزارهای فناوری دیگر مانند گذشته پایدار نیستند. کودکان، آینده ما هستند، اما برای کودکانی که بیش از حد از رسانه‌های دیجیتال استفاده می‌کنند، هیچ آینده‌ای وجود ندارد. از این رو توصیه کارشناسان به والدین این است که همیشه و از ابتدا برای استفاده کودکانشان از رسانه‌های دیجیتال و ابزارهای فناوری محدودیت زمانی تعریف کرده و بر بازی یا برنامه مربوطه نظارت کافی داشته باشند.

علاوه بر این، باید در خانه مکانی «عاری از فناوری» وجود داشته باشد؛ بدین معنا که باید در خانه فضایی وجود داشته باشد که در آن هیچ‌گونه ابزار الکترونیکی قرار نداشته باشد. والدین باید برای کودکانشان الگوهای مناسبی باشند. باید آگاه باشید که فرزندانتان چقدر برای بازی‌های دیجیتال یا استفاده از تلفن همراه هوشمند شما زمان می‌گذارند. (دخت ایران)

100 هزار تومان برای سوادآموزی کودک کار؟

اما وقتی به او نزدیک می‌شوی، گپی با او می‌زنی و درباره‌اش اطلاعات جمع می‌کنی او کودکی است بی‌سرپرست یا بدسرپرست، با زندگی‌ای نابسامان و فروپاشیده که در آن اگر کسی بخواهد نیز نمی‌تواند خوب باشد.

اینها را گفتیم تا برسیم به طرح جدید سازمان نهضت سوادآموزی برای باسواد کردن کودکان کار. نهضت قرار است در این طرح افراد ده تا20 سال را که به علت اشتغال به کار ازتحصیل بازمانده‌اند، شناسایی کند و تحت آموزش قرار دهد و مانع از بی‌سوادی آنها شود. دیروز نیز اعلام شد برای این که این طرح بخوبی پیش رود و سنگ‌اندازی‌ها مقابلش به حداقل برسد، مشوقی مالی برای کودکان کار درنظر گرفته می‌شود تا آنها به شوق دریافت این پول، چهار ماه در کلاس‌های سوادآموزی حاضر شوند و آن وقت اگر توانستند بخوانند و بنویسند پاداش صد هزار تومانی را دریافت کنند.

این پاداش به چشم مسئولان نهضت سوادآموزی، اقدامی تشویقی است و چون خارج از وظیفه این سازمان انجام می‌شود کاری بزرگ معرفی می‌شود، اما به چشم ما بیشتر شبیه شوخی است. کسی که کودک کار را خوب بشناسد، می‌داند او یا فرزند پدر و مادری معتاد (و خلافکار) است که بیشتر از دغدغه فرزند، نگرانی خماری و نشئگی دارند، یا کودکی است بی‌سرپرست که از او سوءاستفاده می‌شود و در ازای جای خواب و غذا از او بیگاری می‌کشند یا کودکی است فقیر و بی‌چیز که سنگینی فقر خانواده را به دوش می‌گیرد و از کودکی فدای بقای دیگران می‌شود.

در واقع مشکل این است که کودک کار در بین کسانی زندگی می‌کند که سوادآموزی جزو اولویت‌های آخر زندگی‌شان هم نیست و به همین علت نمی‌پذیرند کودک، کارش را با هدف باسواد شدن رها کند.

این در حالی است که یک کودک کار اگر برای کارش وقت بگذارد و دل به کار بدهد تا ماهی چند صد هزار تومان درآمد دارد و پیداست درآمد کودکان کار، مشوقی بسیار قوی‌تر از مشوق صدهزار تومانی نهضت سوادآموزی است که تازه با شرط و شروط و پس از چهار ماه پرداخت می‌شود.

اما به هر حال نمی‌شود دست روی دست گذاشت و شاهد بی‌سوادی کودکان این سرزمین بود. به اعتقاد ما منطقی‌ترین راه در حوزه سوادآموزی این است که از تولید بی‌سواد و بازماندگی از تحصیل جلوگیری کنیم یعنی ریشه‌های این پدیده را بخشکانیم. گام بعدی نیز این است که نگذاریم کودک کار تولید شود و حمایت از حقوق کودکان را جدی بگیریم، اما اگر نمی‌توانیم این دو کار را انجام دهیم دست‌کم مشوق‌هایی را برای ترغیب افراد به سمت سوادآموزی طراحی کنیم که به معنی واقعی، مشوق باشند، نه پاداشی که کسی را به سمت خود جلب نکند.

مریم خباز ‌/‌ گروه جامعه

مسمومیت کودک دو ساله با شیشه

جام جم سرا:

به گفته او پسرک به دلیل استشمام شیشه این بلا سرش آمده است. نکته اینجاست که نظر هرکدام از والدین که درست باشد فرقی به حال کودک بستری شده ندارد. او به‌دلیل این‌که پدر و مادر مناسبی ندارد باید از همین کودکی با چنین آسیب‌هایی دست و پنجه نرم کند و اگر بتواند به سن و سال نوجوانی برسد، در خوشبینانه ترین حالت، بزهکاری کوچک خواهد شد.

برای نجات چنین کودکانی که به هزار و یک دلیل موردآزار و اذیت قرار می‌گیرند، مدتی است سامانه تلفنی او‌رژانس اجتماعی 123 در کشور راه اندازی شده، اما زیر ساخت‌ها برای فعالیت این اورژانس آماده نیست و کارشناسان این مرکز امکانات لازم را در اختیار ندارند، این درحالی است که حمایت‌های قانونی مناسبی نیز از آنها نمی‌شود تا بتوانند جدی‌تر به مسائل تلخی مانند کودک، همسر، سالمند و معلول آزاری رسیدگی کنند. یک روز با مددکاران این سازمان همراه شدیم تا از چند و چون نحوه رسیدگی این افراد به پرونده‌هایی که به آنها ارجاع می‌شود، بیشتر بدانیم.

بی‌خبر از کودک

کودک دو ساله‌ای که با مخدر شیشه مسموم شده تنها بیمار بیمارستان بهرامی نیست که به اعتقاد پزشکان به‌دلیل کودک آزاری کارش به اینجا رسیده است. کمی آن طرف تر از او پسر هفت ساله‌ای روی تخت دراز کشیده که چشمان بی‌فروغش به سقف سالن بیمارستان میخکوب شده است. پزشکان می‌گویند مرگ مغزی شده و اکنون فقط زندگی نباتی دارد. نکته اینجاست که یکی از دست‌هایش شکسته و دست دیگرش نیز به قول معروف از جا دررفته است. افزون بر این روی اعضای بدن او آثار کبودی زیادی به چشم می‌خورد. به همین دلیل پزشکان احتمال می‌دهند پسرک بر اثر کودک آزاری به کما رفته باشد. به همین دلیل از طریق سامانه 123 موضوع را با مددکاران سازمان بهزیستی درمیان گذاشته‌اند. مددکار و روان‌شناس تیم بهزیستی نیز پس از رسیدن به بیمارستان از مادر میانسال کودک درباره حادثه‌ای که برای فرزندش اتفاق افتاده پرس‌وجو می‌کنند.

وقتی مددکار سازمان بهزیستی از مادرمیانسال می‌پرسد برای کودکتان چه اتفاقی افتاده در جواب می‌شنود «نمی‌دانم می‌گویند ضربه مغزی شده‌!» به گفته او پسرک روی بالکن خانه مشغول بازی بوده و هنگامی که از روی شیطنت سرش را از بین نرده‌های بالکن رد می‌کند، دچار برق گرفتگی می‌شود و کارش به بیمارستان می‌کشد.

در ادامه وقتی مددکار اورژانس اجتماعی از مادر میانسال درباره شکستگی دست و آثار کبودی رو بدن کودک می‌پرسد، زن میانسال می‌گوید: وقتی او دچار برق گرفتگی می‌شود خواهرچهار ساله‌اش سعی می‌کند کمکش کند. فکر می‌کنم به همین دلیل دست‌هایش آسیب دیده است. مددکار اورژانس اجتماعی بعد از گفت‌وگو با والدین هر دو کودک حدس می‌زند که آنها تمام حقیقت را بازگو نمی‌کنند به همین دلیل در گزارش خود درخواست بازرسی و تحقیق محلی را مطرح می‌کند. به این ترتیب تیم دیگری از کارشناسان اورژانس اجتماعی 123 ماموریت پیدا می‌کنند تحقیقات تکمیلی پرونده را انجام داده و گزارش آن را اعلام کنند.

کلانتری نبرد

هر چند بیشتر شهروندان کشور از وجود سامانه 123 اطلاع ندارند، اما هر روز به ماموران اورژانس اجتماعی 123 پرونده‌های جدیدی مانند گزارش کودک آزاری از سوی کارشناسان بیمارستان بهرامی ارجاع می‌شود، در کنار رسیدگی به این پرونده‌ها اعضای تیم اورژانس 123 باید به پرونده‌های قبلی خود نیز رسیدگی کنند. برای نمونه از اوایل آذر سال گذشته پرونده‌ای در اورژانس اجتماعی تشکیل شده که از این حکایت دارد که پسر خردسالی از سوی پدرش تنبیه بدنی شدید می‌شود، مددکارهای اورژانس اجتماعی وقتی در جریان این پرونده قرار گرفتند به محل حادثه رفته و بعد از تحقیقات محلی و گفت و گو با کودک یقین پیدا کردند که او شرایط نامناسبی دارد به همین دلیل برای حمایت از او پرونده‌ای قضایی تشیکل داده و پیگیری‌های خود را آغاز کردند، اما مشکل اینجاست که این پیگیری‌ها زمانبر است تا آنجا که بر اساس قانون برای پدری که متهم این پرونده است تاکنون سه بار احضاریه صادر شده، اما او تاکنون در دادسرا حاضر نشده تا به پرسش‌های قاضی پرنده پاسخ دهد. متاسفانه تاکنون این پرونده راه به جایی نبرده، زیرا رسیدگی به آن پروسه‌ای طولانی دارد. این در حالی است که امروز ماموران اورژانس اجتماعی 123 قصد دارند برای دادن احضاریه دیگری همراه ماموران پلیس سراغ متهم پرونده بروند.

به این ترتیب با ماموران اورژانس اجتماعی راهی کلانتری نبرد می‌شویم، اما مشکل اینجاست با این‌که مددکاران کاور مخصوص و کارت شناسایی همراه دارند، ماموران پلیس با آنها مانند اشخاص عادی برخورد می‌کنند. همین ماجرا سبب می‌شود آنها وقت زیادی را در کلانتری‌ها، مراکز پزشکی قانونی و دادسراها از دست بدهند، زیرا بارها پیش آمده به‌دلیل کمبود نیرو در کلانتری‌ها آنها نتوانسته‌اند همان موقع برای رسیدگی به پرونده‌ها اقدام کنند.

بعد از حدود نیم ساعت، یکی از ماموران پلیس به مددکاران می‌گوید متهم پرونده نشانی خود را تغییر داده است. به این ترتیب قرار می‌شود ماموران تحقیقات بیشتری انجام دهند و گزارش خود رابه مقام قضایی اعلام کنند.

کودک آزاری درمدرسه

به این ترتیب اعضای تیم اورژانس اجتماعی، کلانتری را ترک می‌کنند تا به پرونده‌های دیگری رسیدگی کنند. یکی از این پرونده‌ها که بتازگی تشکیل شده براساس تماس‌های فردی است که خود را معلم یکی از مدارس کودکان استثنایی تهران معرفی کرده است. در این پرونده شخص تماس گیرنده ادعا کرده کودک معلولی از سوی مادرش بشدت تنبیه می‌شود. از آنجا که برای رسیدگی به این پرونده باید به داخل مدرسه رفت مددکارها ابتدا با شماره تلفنی که در پرونده ثبت شده، تماس می‌گیرند. فردی که تلفن را جواب می‌دهد خود را مدیر مدرسه معرفی و ادعا می‌کند، چنین ماجرایی صحت ندارد. به گفته یکی ازمددکارهای اورژانس اجتماعی مدیران مدارس دوست ندارند گشت اورژانس اجتماعی وارد مدرسه آنها شود، زیرا آنها فکر می‌کنند نظر خانواده‌ها با دیدن گشت اورژانس اجتماعی درباره اولیای مدرسه تغییر خواهد کرد. افزون بر این در چنین مواردی اعضای اورژانس اجتماعی نمی‌توانند بسرعت مداخله کرده و خود را به کودک آسیب‌دیده برسانند، زیرا وارد شدن به چنین محیط‌هایی فقط با دستور مقام قضایی امکانپذیر است، در حالی که این پروسه زمانبر بوده و چنانچه کودک با مشکلی جدی روبه‌رو باشد ممکن است تلاش مددکارهای اورژانس حکم نوشدارو پس از مرگ سهراب را پیدا کند به همین دلیل باید مسئولان تدابیری بیندیشند تا برخی مددکارهای او‌رژانس اجتماعی بتوانند مانند ضابط قضایی عمل کرده و در مواقع لزوم بلافاصله وارد عمل شوند.

پرونده‌ای که ختم بخیر شد

پرونده دیگری که کارشناسان اورژانس اجتماعی باید امروز بررسی کنند به نوجوان پانزده ساله‌ای به نام بهروز مربوط می‌شود که تا مدتی قبل از سوی عموی خود تنبیه بدنی می‌شد. ماجرا از این قرار است که مدتی قبل بهروز با سامانه 123 تماس گرفته و ادعا می‌کند عمویش او را تنبیه می‌کند. بنابراین یکی از خودروهای گشت اورژانس اجتماعی به محل زندگی او رفت و به اعضای خانواده تذکر می‌دهد وحالا امروز کارشناسان اورژانس اجتماعی قصد دارند به خانه بهروز رفته و از او درباره تغییر رفتار عمویش بپرسند.

وقتی به محل زندگی بهروز رسیدیم، او برای خرید از خانه خارج شده بود به همین دلیل کارشناسان چند دقیقه‌ای منتظر بهروز ماندند. آن روز مددکاران با بهروز صحبت کرده و به او مشاوره دادند، پسرک نیز به ماموران گفت رفتار عمویش بهتر شده و دیگر کتکش نمی‌زند. با توجه به این‌که زیرساخت‌ها برای فعالیت بیشتر گشت‌های اورژانس اجتماعی وجود ندارد مسئولان این سازمان تمایل زیادی به تبلیغ درباره فعالیت این سامانه ندارند، زیرا به طور حتم با اطلاع‌رسانی، شهروندان بیشتری با این سامانه تماس می‌گیرند، اما کمبود‌های موجود نیز به طور حتم برای مسئولان این سامانه مشکل ساز خواهد شد، به همین دلیل باید از مسئولان خواست بودجه بیشتری را به چنین مراکزی اختصاص دهند. (مهدی آیینی/‌گروه جامعه)

راهنمای خرید کفش برای کودک نوپا

جام جم سرا:
در خرید کفش مناسب برای فرزندتان تا می‌توانید دقت کنید، چون پای بچه‌ها تازه دارد شکل می‌گیرد و انتخاب کفش نامناسب ممکن سلامت پای آن‌ها را برای همیشه تحت تاثیر قرار دهد.
این راهنمای کوچک به شما کمک می‌کند بهترین و زیباترین کفش را برای پاهای کوچولوی فرزندتان تهیه کنید.

پاهایی نرم و کوچک و ظریف
تاندون، ماهیچه و استخوان‌های پای نوزادان هنوز نرم است و توانایی تطبیق با کفش را ندارد. اگر برای کوچولوی نوزادتان کفش می‌خرید، بیشتر از هر چیزی باید به نرم بودن کفش‌ها دقت کنید تا وقتی فرزند شما شروع به راه رفتن نکرده عملا به کفش نیازی ندارد و کفش‌های مناسب نوزاد معمولا شبیه جوراب هستند و برای گرم نگه داشتن پای او استفاده می‌شوند. از خرید کفش‌های سفت و کوچکی که پای کوچولوی شما را فشرده می‌کنند برای زیر 6 ماهگی اجتناب کنید.

کمک کنید بایستد
وقتی کوچولوی شما شروع به راه رفتن می‌کند تعادل زیادی ندارد و مدام در معرض افتادن قرار دارد. وقتی کودک بدون کفش راه می‌رود، کف پای او اصطکاک لازم را برایش به وجود می‌آورد. اما وقتی کفش می‌پوشد، کف کفش باید از افتادن او جلوگیری کند. پس دقت کنید کفشی برای کودک‌تان بخرید که کف لیز نداشته باشد. کف لیز کفش، اعتماد به نفس راه رفتن را از کودک شما می‌گیرد. بعضی از کفش‌های کودک، کف شیاردار دارند. می‌توانید از این کفش‌ها استفاده کنید.

هر 4 ماه یک‌بار
درست است که به خاطر سلامت پای کودک، بهتر است صرفه‌جویی در خرید کفش را کنار بگذارید، اما پای کودک شما خیلی زود بزرگ می‌شود. بعضی از خانواده‌ها عادت دارند برای فرزندشان کفش بزرگتر می‌خرند تا بتواند مدت بیشتری آن را بپوشد. اما پیشنهاد ما این است که کفش ارزان‌تر و به جای آن اندازه‌تر بخرید.
کفش بزرگ باعث ناراحتی کودک خواهد شد. بهتر است از خرید چند کفش رنگارنگ اجتناب کنید و به جایش یک کفش بهتر برای فرزندتان بخرید. پای کودک شما آنقدر زود رشد می‌کند بعضی از کفش‌ها بدون اینکه فرصت کنید آن را به کودک بپوشانید، برای او کوچک می‌شوند. متخصصان می‌گویند به طور متوسط باید هر 4 ماه یک بار برای کودک‌تان کفش بخرید.

کفشی برای اعتماد به نفس
کفش‌های زیپ‌دار، بندی یا چسبی محافظت بیشتری از پای کودک شما می‌کنند و مناسب‌تر هستند. علاوه بر این، راحت‌تر باز و بسته می‌شوند و کودک شما برای پا کردن آن‌ها بهانه نخواهد گرفت. کفش‌های جلوباز ممکن است باعث پیچ خوردن پای کوچولوی شما شوند.
وقتی کودک شما به سنی می‌رسد که بتواند خودش کفش بپوشد، بهتر است برای او کفشی بخرید که به جای بند، چسب داشته باشد. بچه‌ها معمولا دوست دارند کارهای شخصی‌شان را خودشان انجام دهند. بستن بند برای بچه‌ها کمی سخت است اما چسب کفش را می‌توانند خودشان به راحتی بچسبانند. سپردن این کار به کودک، باعث اعتماد به نفس او خواهد شد.

استانداردها را رعایت کنید
بهتر است کفشی که برای کودک‌تان می‌خرید کف محکمی داشته باشد اما رویه کفش بهتر است نرم و انعطاف‌پذیر باشد. کفش را چند بار با دست‌تان تا کنید تا ببینید راحت خم و راست می‌شود یا نه. اگر کفش چرم یا لاستیکی می‌خرید بهتر است از کفش‌هایی استفاده کنید که درون آن‌ها یک لایه پارچه کار شده. پارچه نمی‌گذارد پای کوچولوی شما در کفش عرق کند و اذیت شود.

آیا اندازه است؟
بزرگترها به راحتی تشخیص می‌دهند که چه کفشی اندازه پای آن‌هاست اما معمولا کوچولوها متوجه نمی‌شوند که کفش اندازه پای آن‌ها هست یا نه. بارها پیش می‌آید که بعد از خرید تازه می‌فهمید که کفش برای فرزندتان کوچک یا بزرگ است. برای تشخیص درست اندازه کفش چند راه دارید. اول این‌که دو لنگه کفش را به کودک بپوشانید و از او بخواهید راه برود.
دقت کنید که موقع راه رفتن کفش از پای کودک شما خارج نشود. بعد با انگشت، جلوی پای کودک را لمس کنید. انگشت پای کودک باید حدود یک سانتی‌متر از جلوی کفش فاصله داشته باشد. راه دیگر این است که انگشت کوچک‌تان را از پشت در کفش فرو کنید.
انگشت شما باید در پشت کفش جا بگیرد. بعضی از بچه‌ها پاهای تپلی دارند. دقت کنید که وقتی کفش پای بچه می‌شود روی آن فشار نیاورد. جمله معروف جا باز می‌کند را از هیچ فروشنده‌ای قبول نکنید. علاوه بر این، فراموش نکنید که مخصوصا برای کفش‌های زمستانی، باید حتما کفش را با جوراب ضخیم امتحان کنید، چون ممکن است بعد از پوشاندن جوراب، کفش برای فرزندتان تنگ شود.