سالمند کهریزک، عروسک هایش را به مهد کودک اهدا کرد

جام جم سرا:از آسایشگاه کهریزک، فرونچی علاقه زیادی به نگهداری از عروسک های خود دارد و آنها را همانند کودکانش دوست دارد، بطوریکه برای آنها قصه می گوید، لالایی می خواند و از صمیم قلب به آنان عشق می ورزد.

این پیرمرد در این اقدام جالب تصمیم گرفت برای خوشحال کردن کودکان مهد کودک تعدادی از عروسکهای خود را به آنها هدیه کند با این شرط که از آنها به خوبی مراقبت کنند.

فرونچی می گوید: زندگی بدون این عزیزان یعنی هیچ، هر کدام از آنها اسم و سن و سالی دارند و من با آنان زندگی می کنم.

فرونچی می افزاید: وصیت کرده ام بعد از مرگم همه عروسکهایم را تحویل نوگلان مهدکودک بدهند که البته آنها موظف هستند صحیح و سالم و به خوبی از آنها نگهداری کنند و بعد از آن به بچه های کوچکتر از خود ببخشند.

وی می گوید: حدود 20 سال پیش همسرم در اثر بیماری سرطان فوت کرد که با رفتن او، زندگی من تیره شد و سه سال بعد از فوت همسرم دو پسرم هم به سوئد رفتند و تنهای تنها شدم.

فرونچی ادامه می دهد: بعد از رفتن فرزندانم با پای خود به آسایشگاه کهریزک آمدم که روزهای خیلی سختی را پشت سر گذاشتم بطوریکه پس از مدتی دچار افسردگی شدید شدم.

وی می گوید: پزشک آسایشگاه کهریزک، تجویز کرد که دو تا عروسک کنار تختم بگذارند تا به درمان افسردگی ام کمک کند و همین امر موجب شد که هر روز به تعداد عروسکهایم اضافه کنم و تنهایی خود را با آنها پرکنم.

بیماری‌هایی که از استخر به کودک می‌رسد

جام جم سرا: یکی از میکروب‌هایی که می‌تواند در آب رشد کند «سودوموناس» است. اگر یک کودک سالم به این میکروب مبتلا شود، در صورتی که مشکل سیستم ایمنی نداشته باشد، پس از شنا کردن متوجه جوش‌های پوستی پراکنده و آبدار مانند آبله‌مرغان خواهد شد.

سودوموناس می‌تواند باعث عفونت گوش شود. به این صورت که میکروب روی گوش خارجی می‌نشیند و باعث خارش شدید و ترشحات چرکی در کانال و مجرای گوش می‌شود.

این جوش‌ها را می‌توان براحتی و با استفاده از درمان‌های موضعی یا خوراکی از بین برد و طول درمان آن فقط دو تا سه روز است.

از میکروب‌های دیگری که از طریق آب و وسایل عمومی استخرها منتقل می‌شود، خانواده استافیلوکوک‌‌هاست. این میکروب بیشتر در اثر استفاده از دمپایی، حوله، شانه و دیگر وسایل مشترک میان افراد منتقل می‌شود و از طریق آب استخر باعث عفونت‌های پوستی و ایجاد کورک می‌شود.

«ژیاردیا» انگلی است که در کودکان بسیار شایع است و می‌تواند باعث اسهال مزمن شود. اگر کودکی مبتلا به این انگل باشد و بدون رعایت مسائل بهداشتی در آب شنا کند، می‌تواند براحتی افراد دیگر را مبتلا کند.

آلودگی قارچی در استخرها شایع است، حتی دمپایی‌ها و دیگر وسایل استخر نیز ممکن است آلوده به عفونت‌های قارچی باشند، بنابراین حتما در محیط‌های مرطوب و استخر‌ها باید دمپایی‌ها را ضدعفونی کرد و پا برهنه حرکت نکرد.

یکی از قارچ‌های پوستی در محیط استخر، «تینا ورسیکولر» است که به صورت ضایعات سفید، قهوه‌ای تیره و روشن و... روی پوست دیده شده و باعث خارش خفیف تا شدید می‌شود.

ضایعات در موقع عرق کردن، تشدید می‌شود. ضمنا قارچ‌هایی مانند کاندیدا می‌توانند باعث عفونت در کشاله ران و چین‌های پوستی شوند.

عفونت‌های ویروسی پوستی نیز در محیط استخر منتقل می‌شوند که برجسته، متعدد و خارش‌دار است.

از دیگر بیمارهای شایع ویروسی ناشی از آب استخرها، گروه «آدنوویروس»‌ها هستند که مهم‌ترین و آسان‌ترین راه انتقال آن، آب استخرهاست که به طور عمده باعث ورم ملتحمه چشم می‌شود.

ویروس دیگری که در استخر قابل انتقال است ویروس تبخال است که باعث ضایعات پوستی تاولی دردناک در سطح پوست کودک می‌شود.

با وجود این عوامل بیماریزا اگر کودکی از لحاظ سیستم ایمنی مشکل دارد بهتر است که از شناکردن در استخرهای عمومی بخصوص در فصل تابستان خودداری کند.

کودک باید قبل از ورود به آب استخر حتما دوش بگیرد. این موضوع در بسیاری از استخرها نادیده گرفته می‌شود در حالی که این عمل می‌تواند از انتقال بسیاری از آلودگی‌ها به داخل آب جلوگیری کند.

علاوه بر این اگر کودکی بیماری خاصی از جمله بیماری‌های پوستی، تنفسی، چشمی یا اسهالی دارد، به هیچ وجه نباید وارد استخر شود.(دکتر فریبا شیروانی - متخصص اطفال و فوق‌تخصص عفونی اطفال)

۶ راه برای قفل کردن زبان کودک خبرچین

جام جم سرا: نکاتی که در ادامه بیان می‌شود می‌تواند به شما والد محترم در این باره کمک کند:

۱- اگر مطالبی که کودک در جمع مطرح می‌کند، کم اهمیت یا بی‌اهمیت است؛ برای مثال وقتی می‌گوید: «شام چی خورده‌ایم یا دیروز کجا رفته‌ایم و...» هیچ واکنشی نشان ندهید.

۲- اگر مسائل مهم زندگیتان را در جمع بیان می‌کند یکی از دلایل مهم آن، این است که خودتان در حضور همسر یا بستگانتان همین کار را می‌کنید، بدون اینکه متوجه باشید دختر ۸ ساله شما با وجود اینکه مشغول بازی است، صحبت‌های شما را می‌شنود. سعی کنید الگوی خوبی باشید و مسائل و رازهای خانوادگی را با دیگران مطرح نکنید، اگر هم این کار را انجام می‌دهید حداقل زمانی که او مدرسه است و درخانه حضور ندارد با دیگران صحبت کنید.

۳- وقتی کودک رازهای خانواده را مطرح می‌کند واکنش شدید نشان ندهید بلکه او را از جمع بیرون ببرید و او را از نظر خودتان مطلع کنید؛ مثلا بگویید: «من خیلی ناراحت می‌شوم وقتی مسائل خصوصی زندگیمان جلوی بقیه مطرح می‌شود» یا در‌‌ همان موقع با یک نگاه جدی (بدون هیچ صحبتی) برای چند ثانیه به او نگاه کنید.

۴- به هیچ وجه از روش‌های نصیحت، عصبانیت، تهدید، تنبیه و... به ویژه در حضور جمع استفاده نکنید.

۵- دخترخانم شما به شدت نیازمند جلب توجه است. شما و همسرتان سعی کنید نکات مثبت او را بیشتر ببینید برای مثال می‌توانید توانمندی‌هایش را روی کاغذ بنویسید و روی کمدش بچسبانید. تا می‌توانید با او بازی کنید برایش وقت بگذارید با هم بیرون بروید و...

۶- به دیگران بسپارید که وقتی از مسائل زندگیتان صحبت می‌کند، هیچ واکنشی نشان ندهند و کاملا بی‌تفاوت باشند. (حسین سلیمان پور- روان‌شناس تربیتی/ خراسان)

همیشه نباید دندان لق کودک را کشید

دکتر سهیلا احترامی در گفت‌وگو با جام‌جم افزود: البته تصمیم‌گیری برای انجام هر نوع اقدام درمانی روی دندان لق شده کودک به این بستگی دارد که دندان، شیری یا دائمی باشد؛ چرا که معمولا هیچ نوع اقدام درمانی خاصی روی دندان شیری صورت نمی‌گیرد. فقط از کودک می‌خواهیم که با دندان لق غذا نخورد و هنگام مسواک زدن روی این دندان را به آهستگی مسواک بکشد تا زمانی که دندان خود به خود بیفتد اما در مورد دندان‌های دائم ابتدا باید وضع ریشه دندان از طریق عکسبرداری مشخص شود. کما این‌که اگر ریشه دندان سالم باشد می‌توان با نوعی آتل‌بندی مخصوص، دندان را سر جای خودش حفظ کرد تا طی دو تا سه هفته دوباره محکم بشود.

وی تاکید کرد: اگر ریشه دندان دچار آسیب جدی شده باشد دندانپزشک تصمیم می‌گیرد آن را بکشد، اما مهم‌ترین نکته برای کمک به حفظ دندانی که دچار ضربه شده، مراجعه سریع به دندانپزشک است.

هراس والدین از رفتار​های ممنوع کودک

جام جم سرا: گاهی تکرار این رفتارش چنان عصبانی و سردرگمم می‌کند که به تنبیه متوسل می‌شوم تا شاید دست از این کار زشت و قبیحش بر دارد. اصلا متوجه نیست کجا و پیش چه کسی این رفتار را انجام می‌دهد. چند وقت پیش در یک مجلس مهمانی متوجه شدم او دوباره....؛ پیش همه دوستان و آشنایان آبرویم را ریخت. همه فکر کردند من در تربیت او کوتاهی کرده‌​ و آداب به او یاد نداده‌ام.

با آن‌که از پدرش بسیار حساب می‌برد، اما او هم نتوانست​ ​ این رفتارش را ترک دهد. دیگر نمی‌دانم چه کنم؟ خسته شده‌ام! هر کاری که بگویید انجام داده‌ام ولی گوشش بدهکار نیست و فرمان نمی‌برد.

حتی گمان می‌کنم به خاطر لجبازی با من این کار را انجام می‌دهد و می‌خواهد حرص من و پدرش را در بیاورد. می‌ترسم با این کار زودتر به بلوغ برسد و بعدها دچار انحراف یا مشکل جنسی شود.

در ارتباط با آنچه ذکر شده باید گفت خودارضایی، بخشی از تمایلات جنسی دوران کودکی به شمار می‌آید و یکی از رفتارهای دوران کودکی است. زمانی که آگاهی‌های جنسی کودک افزایش می‌یابد، او ممکن است شروع به آزمایش خودارضایی کند. خودارضایی کودک حول و حوش پنج یا شش سالگی، سنی که کودک تفاوت جنسیتی دختر و پسر را متوجه می‌شود، بروز پیدا می‌کند. در واقع روان‌شناسان معتقدند این رفتار به اصطلاح جنسی کودک، تفاوت بسیاری با رفتار جنسی دوران بلوغ و بزرگسالی دارد و در معنای دیگری قابل توصیف است.

اگر کودک اندام جنسی خود را لمس می‌کند یا آن را مورد بررسی قرار می‌دهد و به‌کرات این رفتار کنجکاوانه‌اش را نیز تکرار می‌کند، هرگز به این معنا نیست که دچار بیداری جنسی شده است یا صحنه‌ای را مشاهده کرده و به تقلید آن این کار را انجام می‌دهد، بلکه این وارسی‌های مکرر و دائم چیزی نیست جز شناخت کودک از بدن خویش و آگاهی از دخل و تصرف خود بر بدنش. گاهی کودک طی این شناخت، عضوی از بدن که حالا اندام جنسی‌اش است را لمس کرده و بعد از آن، احساس لذتی را کسب کرده که باعث شده است دوباره برای تجربه آن لذت، تکرارش کند. لذت این حالت در کودک درست مثل لذت کودکی است که او هم طی همین جریان شناخت و کشف بدن خویش، دست به بینی‌اش می‌کند و با آن ور می‌رود و دوباره به‌‌رغم گوشزدهای والدینش دست در بینی‌اش می‌کند.

به دلیل تابو بودن امور جنسی، این عمل کودک بیش از هر رفتار دیگری که به شناخت وی از بدنش منجر می‌شود، مورد توجه والدین قرار می‌گیرد و وحشتشان را برمی‌انگیزد و آنان را در نحوه برخورد با آن رفتار دچار مشکل می‌کند.

بسیاری از مادران با مشاهده چنین رفتاری (خودارضایی) از فرزند خود، احساس ناراحتی می‌کنند و به تقلا می‌افتند تا هرچه سریع‌تر این رفتار کودکانشان را ترک دهند. آنها مدام به ترفندهای مختلفی متوسل می‌شوند تا به هر طریق ممکنی آن را حذف کنند.

با نصیحت کردن، اخم کردن، قهر کردن، کتک زدن، با ترساندن از پدر و... هرگز هیچ پدر و مادری نتوانسته است در حذف این رفتار موفق باشد. در ادامه این یادداشت سعی کرده‌ایم راهکارهای علمی را که منطبق بر روان‌شناسی کودک است و برای ترک این عادت رفتاری کودک مناسب است، بیان کنیم.

با خودارضایی کودک چه باید کرد؟

بر ترس و اضطراب خود غلبه کنید و با حفظ آرامش پیش بروید. یقین داشته باشید هرگز خودارضایی کودک شما، به انحراف یا مشکل جنسی در آینده منجر نمی‌شود مگر در مواردی خاص و بحرانی.

در برخورد با این رفتار کودک، با همسرتان هماهنگ شوید. این گونه نباشد که شما مساله را جدی بگیرید و همسرتان به اندازه شما حساسیت نداشته باشد. در ضمن لازم است راجع به چگونگی عکس‌العمل به رفتار کودک، با همسرتان گفت‌وگو کنید و هر دو با روش‌های یکسانی با مشکل خودارضایی کودک مواجه شوید.

برخی والدین در همان اولین روزهای شروع این رفتار، به گونه‌ای نامناسب (تنبیه، دعوا و...) برخورد می‌کنند. این شیوه عکس‌العمل پدر و مادرها، بیشتر کودک را جری و به انجام و تکرار آن راغب می‌کند. چون کودکان باهوش هستند و متوجه می‌شوند با این رفتار می‌توانند والدینشان را کنترل کنند و حرفشان را به کرسی بنشانند.

وقتی شما به یکباره به این رفتار کودک، بیش از دیگر رفتارهایش توجه می‌کنید، او می‌فهمد خبری هست! چون شما کمی از نظر او غیرعادی برخورد کرده‌اید. پس بهتر است از شدت میزان توجه خود بکاهید و خشم‌تان را کنترل کنید. حالا دیگر می‌دانید علت آن کنجکاوی و شناخت بدن است نه چیز دیگر.

بهترین کار هنگام خودارضایی کودک، استفاده از تکنیک توجه برگردانی است. به محض شروع این کار، توجه کودک را به چیز دیگری که برای او جالب‌تر است، جلب کنید.

هرگز برای ترک این عادت به زور و تنبیه متوسل نشوید. اگر این کار را انجام دهید کودک فقط در مقابل چشمان شما این رفتار را انجام نخواهد داد و در جایی دیگر و به دور از چشم شما که منبع تنبیه هستید، آن را انجام خواهد داد و حتی گاهی به خاطر جبران محرومیت زمانی‌هایی که خودارضایی نکرده، به انجام چند باره آن متوسل خواهد شد تا در دنیای خود، به شما بفهماند می‌تواند کاری را که دوست دارد انجام دهد ولو این‌که شما از آن مطلع نباشید.

از تکنیک جایزه ستاره‌ها استفاده کنید. ظرف شیک و زیبای کودکانه‌ای را تهیه کنید و با کاغذهای رنگی ستاره یا هر شکل دلخواهی را همراه کودک نقاشی و آماده کنید. به کودک بگویید هر روزی که این رفتارش را انجام ندهد حق دارد ستاره‌ای داخل ظرف بیندازد. وقتی تعداد ستاره‌ها پنج تا شد به او جایزه خواهید داد. اگر کودک این مرحله را با موفقیت طی کرد تعداد ستاره‌ها را برای دریافت جایزه بعدی به ده عدد می‌رسانید و در صورت موفقیت دوباره 15 و در مرحله بعد 20. این کار را آن‌قدر ادامه می‌دهید تا رفتار کودک ترک شود.

برای ترک رفتار کودک، قانون بگذارید و در اجرای قانون نیز به هیچ وجه کوتاه نیایید. پیامد مثبت ترک رفتار و پیامد منفی انجام رفتار را برایش تعریف و مشخص کنید، مثلا بگویید: اگر این رفتار را ترک کنی می‌توانی با بچه همسایه بازی کنی و اگر این رفتار را انجام دهی تا دو ساعت از بازی کامپیوتری محروم خواهی بود. با این قانون، شما به او حق انتخاب داده‌اید و او را مسئول رفتارش قلمداد کرده‌اید. با اصرار به اجرای این قانون و در صورت لزوم سخت کردن قانون می‌توانید در مدت زمان اندکی، عادت کودک را ترک دهید.

خودارضایی کودک حول و حوش هفت سالگی، درست همان زمانی که هوشیاری اجتماعی کودک افزایش می‌یابد و احساس شرم در او پدیدار می‌شود، از بین می‌رود​

هرگز به او نگویید این رفتار تو مرا ناراحت می‌کند، چون او متوجه این ناراحتی شما نمی‌شود و رفتار خود را بد نمی‌داند. بهتر است به او بگویید: این رفتار جالبی نیست مگر نه! با این سوال خبری خود، او را نه‌تنها متوجه زشتی این کار کرده‌اید بلکه به او به طور غیرمستقیم نیز می‌فهمانید از این کارش خوشتان نمی‌آید. از آنجا که کودک به نظر شما راجع به خودش اهمیت می‌دهد، صد درصد سعی خواهد کرد برای شادی شما هم که شده، رفتارش را تا آنجا که ممکن است تکرار نکند.

مبادا پیش کودک با دیگران بویژه افراد مورد علاقه کودک اعم از مادربزرگ، پدربزرگ، خاله، عمه و... راجع به این رفتارش صحبت کنید، چون قبح این عمل خصوصی را از بین می‌برید و کودک را نسبت به انجام آن بی‌پروا می​کنید.

چه‌بسا شما با بیان این رفتار گمان می‌کنید کودک متنبه می‌شود یا از دیگر دوستدارانش حرف شنوی پیدا می‌کند و رفتارش را ترک می‌نماید، درحالی که با این عمل، کودک جرات انجام و تکرار بیشتری در خود احساس کرده و حتی در جمع نیز خودارضایی می‌کند. در صورتی که تجارب بالینی متعدد نشان داده است کودکان کمتر در جمع به این رفتار مشغول می‌شوند.

اگر کودک در جمع این کار را انجام داد، به جای دعوا کردن و داد زدن سر او یا گفتن ماجرا به دیگران و ابراز استیصال خود از این رفتار و... بهتر است با قاطعیت تمام و کنترل خشم خود برخیزید و کودک را از اتاق خارج کنید و در اتاقی دیگر، بدون آن‌که به او توضیح اضافی دهید(مگر به تو نگفته بودم در مهمانی این کار را نکن، چرا دوباره این کار زشتت را انجام دادی و...) فقط به او بگویید تا 5 دقیقه اجازه نخواهید داد به اتاق برود، سپس بعد از گذشت این زمان، به اتاق برگردید.

اگر دوباره تکرار کرد، زمان را 10 دقیقه کنید و در صورت تکرار مجدد 15 دقیقه و تکرار دیگر 20 دقیقه، پس از گذشت این زمان اگر کودک رفتارش را ترک نکرد او را از جمع خارج کنید و پشت دستش بزنید. در صورت تکرار مجدد با بیان این‌که «دفعه قبل به تو هشدار داده بودم که اگر رفتارت را ترک نکنی از مهمانی محروم می‌شوی! »، مجلس را ترک می‌کنید.

از آنجا که کودکان علاقه زیادی به قصه شنیدن دارند شما می‌توانید با خلاقیت خود، داستان‌هایی را برای کودک بسازید و تعریف کنید قهرمان داستان انجام چنین رفتاری را دوست ندارد و هرگز انجامش نمی‌دهد و به خاطر همین مورد تائید خانواده و دوستانش است.

اگر فکر می‌کنید این رفتار کودکتان تقلیدی است و چیزی بیش از شناخت بدنش است، بهتر است منبع تقلید را جستجو کرده و او را از دیدگان فرزندتان دور کنید. مثلا​ برخی والدین بی‌احتیاطی می‌کنند و رفتارهای جنسی خود را به طور ناخودآگاه به نمایش می‌گذارند، در محلی که کمتر به شئونات اخلاقی توجه می‌شود، کودک مکرر حضور می‌یابد، ارتباط کودک با دوستانی که آنان مرتکب این رفتار می‌شوند، تماشای فیلم‌های ماهواره‌ای و اینترنتی با فرض این‌که کودک در این سن متوجه این امور نمی‌شود و... می‌تواند باعث تقلید یا گاهی بیداری جنسی زودهنگام او شود. پس مراقب این الگوهای همانندساز باشید.

چه زمانی باید به پزشک یا روان​شناس مراجعه کرد؟

خودارضایی کودک حول و حوش هفت سالگی، درست همان زمانی که هوشیاری اجتماعی کودک افزایش می‌یابد و احساس شرم در او پدیدار می‌شود از بین می‌رود. در این سن کودک شما قطعا خواهد فهمید این رفتار یک فعالیت خصوصی است و انجام آن در مقابل دیگران چندان جلوه خوشایندی ندارد.

در این زمان اگر او دوباره این رفتار را انجام داد و حتی به کرات تکرارش کرد باید نگران شوید و بدانید ممکن است مشکل‌ساز شود. در چنین وضعی دنبال علت باشید. گاهی خودارضایی نشانه تحت استرس بودن کودک است یا نتیجه بی‌توجهی و کمبود مهر و محبت به او در خانه است. در موارد کمیابی نیز می‌تواند نشانه سوء‌استفاده جنسی از کودک باشد.

برخی کودکانی که مورد سوء‌استفاده قرار می‌گیرند بیش از حد به جنسیتشان علاقه‌مند می‌شوند و به رفتارهای این چنینی تمایل بسیار نشان می‌دهند. اگر خودارضایی به صورت مشکل بروز کرد با پزشک متخصص اطفال یا روانشناس کودک در میان بگذارید و از او کمک‌های تخصصی‌تری بخواهید. (ضمیمه چاردیواری)

نسرین صفری‌ / ‌روان​شناس

مظنون مُرد، کودک ربوده‌شده، همچنان مفقود ماند

جام جم سرا: از ترس‌هایش می‌گوید و می‌گوید... اما امیدوار است و معتقد است فرزندش زنده است و برمی‌گردد.

بیش از 365 روز گذشت؛ 365 شب مادر «محمد امین» بدون فرزندش خوابید و بارها در خواب فرزند 5 ساله‌اش را دیده که به خانه برگشته. بارها در خواب دیده که او تشنه است، سردش است و حتی غذای مورد علاقه‌اش را از مامان طلب می‌کند! 365 روز خانواده‌ای بدون کودکشان و کودکی بدون والدینش سپری کرده‌اند و هنوز هم مشخص نیست تا چه زمان باید به این شیوه سپری شود.

سال قبل همین روزها بود که خبر ربوده شدن کودکی به نام «محمد امین» به تیتر یک خبر صفحات حوادث و خبرگزاری‌ها بدل شد؛ خبر ربوده شدن این پسربچه 5 ساله و در پی آن مرگ تنها مظنون و سرنخ این پرونده در حین رسیدگی، بازخوردهای زیادی به همراه داشت؛ از واکنش هنرمندان و بازیگران تا تاکید مسئولان محلی و نمایندگان مجلس بر پیگیری این موضوع! تلاش‌ها برای یافتن سرنخی از ردپای این کودک ادامه داشت اما نه کودک پیدا شد و نه متهمان! حالا حدود 365 روز از مفقود یا ربوده شدن این کودک می‌گذرد و سرنوشت وی در هاله ای از ابهام است!

پرونده مفقود شدن محمد امین و مرگ مظنون در حین رسیدگی را شاید بتوان یکی از پرونده‌های مهم سال گذشته نامید که بررسی آن به امسال نیز کشیده شده است چراکه علاوه بر ورود هنرمندان به پرونده این کودک، نمایندگان و مسئولان محلی نیز با بیان نظراتی، مردم عادی را به این پرونده حساس کرده و پس از مدتی یافتن سرنخی از این کودک به یک مطالبه همگانی بدل شد.

به گزارش جام جم سرا، اواخر ماه رمضان سال گذشته، پدر محمدامین با مراجعه به ماموران پلیس شهر نقاب در استان خراسان رضوی از ناپدید شدن مرموز پسر 5 ساله‌اش خبر داد و به ماموران گفت «چند دقیقه دیرتر از زمان تعطیلی کلاس ورزش محمدامین به محل باشگاه رسیدم و با غیبت او مواجه شدم. بعد از اینکه داخل باشگاه رفتم متوجه شدم مسئولین باشگاه لباس محمدامین را تنش کرده و او را دم در فرستادند. در ادامه با کمک مسئولین باشگاه خیابان های اطراف را جستجو کرده اما هیچ اثری از پسرم نیافتیم.»

پس از طرح این شکایت عکس و مشخصات «محمدامین» در اختیار گشتی‌های پلیس قرار گرفت و با بررسی بیمارستان‌ها و کلانتری‌های شهر، فرضیه «تصادف کردن» کودک 5 ساله و یا تحویل دادن او به کلانتری منتفی شد.

در حالی که تجسس‌های پلیس در این رابطه ادامه داشت 18 ساعت بعد از مفقود شدن «محمد امین» 5ساله، شخصی ناشناس با خانواده محمدامین تماس گرفت و مدعی شد فرزندشان نزد او است. این مرد بدون این که در این مورد درخواستی داشته باشد تلفن را قطع کرد. بعد از این تماس ، روند رسیدگی به پرونده وارد مرحله تازه‌ای شد و ماموران با آموزش‌های لازم به خانواده «محمدامین» از او خواستند در صورت تماس دوباره مرد کودک ربا به بهانه تحویل دادن پول با وی قرار بگذارند. چند ساعت بعد فرد ناشناس دوباره با خانواده «محمدامین» تماس گرفت و برای آزادی او 500 سکه بهار آزادی درخواست کرد.

کارآگاهان پلیس آگاهی با ردیابی‌های ویژه پلیسی متوجه شدند مرد کودک ربا از یک باجه تلفن همگانی تماس می‌گیرد که بلافاصله باجه مورد نظر تحت نظر قرار گرفت و هنگامی که متهم قصد داشت مجددا با خانواده کودک 5 ساله تماس بگیرد از سوی کارآگاهان دستگیر شد. در بازرسی از خودروی وی شماره تلفن همراه پدر محمدامین در داخل اتومبیل کشف شد.

با انتقال مرد تبهکار به اداره آگاهی مشخص شد وی از مجرمان حرفه‌ای است که 17 سال از زندگی خود را در زندان‌های شهرهای مختلف سپری کرده و اتهاماتی همچون سرقت مسلحانه و مشارکت در قتل را در پرونده خود دارد و آخرین بار دو سال قبل از زندان آزاد شده است.

تنها مظنون این ماجرا در بازجویی‌ها با ابراز بیگناهی مدعی بود از ماجرای کودک ربایی بی‌اطلاع است و ماموران وی را به اشتباه دستگیر کرده‌اند. در حالی که متهم مدعی بود وضعیت جسمانی اش خوب نیست ماموران او را به بازداشتگاه انتقال دادند تا پزشک وی را مورد معاینه قرار دهد اما قبل از این که پزشک در محل حاضر شود تنها مظنون این کودک ربایی مرموز جان خود را از دست داد و با مرگ مرد تبهکار معمای این کودک ربایی پیچیده‌تر شد.

پرونده محمدامین، با نگارش نامه چندتن از بازیگران به فرمانده ناجا از جمله بهاره رهنما که به عنوان «یک مادر» با رئیس پلیس سخن می گفت؛ وارد فاز تازه‌ای شد و مردم عادی نیز به سرنوشت مبهم این کودک علاقمند شدند.

بعد از آن که تنها متهم پرونده چند ساعت پس از دستگیری فوت کرد؛ ماموران با کنترل تماس‌های تلفنی او پی بردند وی با زنی زندانی به نام فاطمه معروف به «پلنگ»در ارتباط است. هرچند فاطمه به اتهام قاچاق مواد مخدر در زندان بود اما شواهد نشان می‌داد او چند روز پیش از ربوده شدن «محمد امین» به مرخصی آمده است و به احتمال زیاد در ربودن این پسرک بچه دخیل است. به این ترتیب وی تحت بازجویی قرار گرفت و سرانجام به همدستی با مرد آدم ربا اعتراف کرد ولی اظهارات ضد و نقیض اش نتوانست کلید معما را در اختیار پلیس بگذارد.

دومین مظنون پرونده مردی به نام «رمضانعلی» است که تحقیقات پلیس نشان میدهد انگیزه‌های کافی را برای همدستی با آدم‌ربایان دارد. هرچند به ارتباط با پرونده ربوده شدن «محمد امین» اعتراف نکرد؛ اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد او با مرد آدم ربا ارتباط داشته و در این ماجرا دخالت کرده است.

سومین مظنون یک «رمال» است. او بعد از رسانه‌ای شدن پرونده «محمد امین» با پدر پسرک تماس گرفت و ادعا کرد می‌تواند «محمد امین» را به خانه بازگرداند. این مرد برای عملی کردن وعده‌اش چند میلیون تومان پول نقد و چک 60 میلیون تومانی از پدر «محمد امین» گرفت، اما هیچ وقت نتوانست کاری از پیش ببرد ولی بررسی‌ها نشان داد او نیز در این ماجرا دخیل است.

سردار بهمن امیری، فرمانده انتظامی خراسان رضوی می‌گوید: پس از مرگ متهم اصلی پرونده آدم ربایی، تحقیقات پلیس با بازجویی از دو متهم دیگر این پرونده ادامه یافت. زنی که در این ماجرا همراه متهم اصلی پرونده بود چندی قبل اعتراف کرد که «محمدامین» به قتل رسیده و جسد او را داخل چاهی که آب فراوانی از آن عبور می‌کند انداخته‌اند. با این حال به دنبال اظهارات این زن گروهی از ماموران آتش نشانی به جست وجو برای یافتن جسد پرداختند اما هیچ ردی از «محمد امین» 5 ساله پیدا نشد و کنار هم گذاشتن فرضیه‌های پلیسی، حاکی از آن است که او برای فرار از مجازات به چنین اعترافاتی رو آورده است. چرا که محل مورد اشاره او قنات‌های کوچکی است که کشاورزان منطقه به طور روزمره از آن استفاده می‌کنند و اگر جسد «محمد امین» داخل این چاه‌ها انداخته شده بود در همان روزهای اول شناسایی و سرانجام پرونده مشخص می‌شد اما با گذشت حدودا یکسال هنوز سرنوشتی از این کودک در دست نیست.

پدر محمد امین این روزها خسته‌تر و ناامیدتر از هر زمانی است. او می‌گوید: رمضانعلی متهم اصلی این پرونده آشنایانی در مرزهای شرقی دارد و می ترسم بچه ام را به مرز برده و از او در حمل موادمخدر استفاده کنند.او خیلی بچه است و شب‌ها در اتاق ما می ‌خوابید او برای این اتفاق خیلی کوچک بود!
او به دیدارهایش با مسئولان مختلف کشور طی یکسال اخیر اشاره کرد و گفت: با استاندار،فرماندار،فرمانده ناجا و... دیدار کردم، همه آنها بر تحقیقات ویژه و فوری تاکید می‌کنند اما اتفاقی نیفتاده است.

محمد امین حالا 6 ساله شده و پدر و مادرش همچنان چشم انتظار وی هستند(ایسنا)

کودک لجباز من

جام جم سرا: مهرنوش فهیمی، کارشناس ارشد تربیتی معتقد است آگاهی از دوره‌های رشد کودک در تشخیص این‌که آیا کودک ما لجباز است، اهمیت بسیاری دارد. در واقع نافرمانی کودکان را در هر سنی نمی‌توان لجبازی نامید. طبق نظریه روان‌شناسی اریکسون، سال دوم زندگی تا پایان سال سوم مرحله خودمختاری است و از آنجا که توانایی‌های حسی و حرکتی کودکان در این فاصله سنی بسرعت رشد می‌کند، این فعالیت‌ها نشانه قدرت کودک است؛ بنابراین کودک به دنبال کسب خودمختاری و استقلال است.

کودک در این سن به واسطه توانایی‌هایی که دارد، می‌تواند رفتارهای خودمختارانه از خود نشان دهد؛ مثلا اطراف خود را کنکاش کند، جست‌ و خیز نماید، چند قدم راه برود و چند کلمه حرف بزند؛ بنابراین در این دوران که کسب خود مختاری و ایجاد هویت در کودکان به اوج خود می‌رسد لجبازی طبیعی است، مگر این‌که حالتی غیرطبیعی رخ دهد.

از طرفی، گاهی والدین رفتارهای ناشی از ترس کودکان را به اشتباه لجبازی تلقی می‌کنند، چرا که ترس در کودکان نیز مانند هر بزرگسالی می‌تواند موجب گریز یا اجتناب از موقعیت شود که این رفتار می‌تواند لجبازی تلقی شود.

فهیمی معتقد است ویژگی ذاتی کودکان در لجبازی آنان بی‌اثر نیست، بعضی از کودکان دشوارتر از کودکان دیگر و مستعد بدخلقی هستند، این کودکان از لحظه تولد، خلقی بی‌ثبات داشته و مدام به واسطه کوچک‌ترین محرکی از خلق آرام به خلق طوفانی نوسان دارند. اما با وجود تفاوت‌های ذاتی، مشکلات لجبازی کودکان بیشتر تربیتی بوده و به ژنتیک وابسته نیست؛ بنابراین نقش روش‌های فرزندپروری، عوامل محیطی و مسائل جسمانی در بروز این مشکل مهم است.

چگونه می‌توان کودکان لجباز را شناسایی کرد؟ فهیمی برای پاسخ به این پرسش وجود چهار نشانه به مدت شش ماه را علامت لجبازی کودکان معرفی می‌کند.

1 ـ از کوره در می‌رود.

2 ـ با بزرگترها جر و بحث می‌کند.

3 ـ فعالانه در مقابل خواسته‌های بزرگسالان می‌ایستد و از مقررات سرپیچی می‌کند.

4 ـ به طور عمدی کارهایی انجام می‌دهد که موجب آزار دیگران می‌شود.

5 ـ برای رفتار و اشتباهات خود دیگران را سرزنش می‌کند.

6 ـ زودرنج است و به آسانی از دست دیگران آزرده خاطر می‌شود.

7 ـ خشمگین و عصبانی است.

8 ـ کینه‌توز و انتقامجو است.

طبق آنچه گفته شد از آنجا که تربیت و شیوه‌های فرزند پروری در میزان رفتار لجبازی کودکان اثر دارد، والدین می‌توانند در برابر کودک نافرمان و لجباز از برخی تکنیک‌ها بهره ببرند. فهیمی استفاده از این تکنیک‌ها را در جلوگیری از نهادینه شدن رفتاری لجبازی در کودک پیشنهاد می‌دهد:

• کودک را مورد محبت قرار دهیم، گاهی کودکان برای مورد توجه قرارگرفتن از رفتارهای ناسالم لجبازی استفاده می‌کنند، اگر برای کودکمان به اندازه کافی وقت بگذاریم و او را مورد محبت قرار دهیم، روان کودک برای جبران نادیده گرفته شدن او را به استفاده از روش‌های ناسالم سوق نمی‌دهد.

• به کودک یاد دهید خودش را آرام کند. کودکان بخصوص کودکان لجباز به طور مکرر دچار بیقراری می‌شوند. می‌توانیم با ایجاد دلبستگی به یک عروسک یا پتوی گرم و نرم برای کودکمان به او یاد دهیم خودش را آرام کند.

• به کارهای درست کودک اشاره کنید. از آنجا که توجه به یک رفتار موجب ادامه دار شدن آن می‌شود به جای آن​که به کارهای نادرست کودک اشاره کنیم، رفتار درست او را مورد توجه قرار دهیم. نادیده گرفتن یک رفتار نادرست به مرور می‌تواند موجب از بین رفتن آن رفتار شود.

• والدین باید رفتاری قابل پیش‌بینی داشته باشند. والدینی که هر بار در معرض یک رفتار مشخص کودک رفتاری ثابت ندارند، کودک را گیج می‌کنند. به طور مثال، اگر والدین یک‌بار در مقابل رفتار نا مناسب کودک بخندند و بار دیگر در مقابل همان رفتار او را شماتت کنند، کودک دچار گیجی می‌شود.

علاوه بر اهمیت قابل پیش بینی بودن رفتار والدین، هماهنگی بین رفتار آن دو نیز مهم است، ناهماهنگی رفتار والدین با یکدیگر در پاسخ به رفتار کودک موجب لجبازی کودک می‌شود.

• به کودک یاد دهید به جای دستور دادن، خواهش کند. کودکان یادگیرندگان بسیار خوبی هستند و از رفتار والدین الگوبرداری می‌کنند، استفاده از کلام فاخر و مودب در ارتباط با آنها و در حضورشان اثر قابل توجهی دارد.

اگر به جای دستور دادن به کودکمان با اقتدار از او خواهش کنیم، می‌توانیم انتظار داشته باشیم او نیز به جای دستور دادن، خواهش کند.

• همکاری و مسئولیت‌پذیر بودن را به کودک آموزش بدهید. برای آموزش همکاری و مسئولیت‌پذیری، به کودکمان بر حسب سن مسئولیتی بسپاریم.

لزوم جبران کردن، ایجاد درک غیرقابل جبران بودن بعضی امور و نشان دادن پیامد رفتار به صورت عینی در تربیت کودکی همکار و مسئول اهمیت بسزایی دارد.

تعریف کردن قصه‌هایی با این مضمون هم برای کودکان مفید است، اما شرکت دادن در فعالیتِ مناسب سن تاثیر بیشتری خواهد داشت.

صرفنظر از ویژگی‌های ذاتی کودک انتخاب روش صحیح فرزندپروری در رشد همه جانبه او اثر بسیار دارد، روش‌های والدین آسان‌گیر می‌تواند موجب ایجاد رفتار لجبازی در کودک شود، اما والدینی که با سبک آمرانه با فرزندان خود برخورد می‌کنند، کودکانی سازگار، خودمختار با عزت نفس و شایسته فعالیت‌های اجتماعی تربیت می‌کنند، آنها به شیوه‌ای منطقی با کودکان خود گفت‌وگو می‌کنند.

این‌گونه والدین به نیازها و علایق فردی کودکان توجه دارند و در عین هدایت کودکان به سمت علایق فردی‌شان قوانین مشخصی را نیز برای رفتار آنها تعیین می‌کنند. (ضمیمه چاردیواری)

فاطمه عمانی

توصیه‌های ایمنی برای چیدمان اتاق کودک

جام جم سرا: اگر با خود فکر می‌کنید که چگونه می‌توانید اتاق خواب کودکتان را به مکانی امن تبدیل کنید ادامه این مطلب را بخوانید.

مراقب کلید و پریز‌ها باشید
خروجی‌های برق را با پریزهایی ویژه‌ای که به نحوی طرحی شده است که کودک نمی‌تواند دسترسی به سیم برق و خروجی‌های ان داشته باشد تعویض کرده یا روی پریزهایی که دارید درپوش بگذارید تا فرزند شما به هیچ عنوان نتواند شیء فلزی نوک تیز یا انگشت خود را به این محفظه وارد کند.

پیشگیری از خطر
اگر در این اتاق طناب یا چادر یا حتی روسری دارید که کودک می‌تواند آن را به دور خود بپیچد بهتر است بسرعت آن را جمع‌آوری کنید، زیرا که ممکن است دختر یا پسر کوچک شما به قصد بازی آن را به دور خود بپیچد و دچار خفگی شود. این قاعده شامل ریسمان‌های بلند اسباب بازی‌ها و پرده‌ها یا سیم‌های برق وسایل روشنایی تزئینی هم می‌شود.

جلوگیری از زمین خوردن کودکان
تمامی وسایلی که ممکن است موجب زمین خوردن فرزند شما در اتاق شود را جابجا کنید. به عنوان نمونه وسایل بازی بزرگ و دست و پا گیر یا قالیچه‌ای که ممکن است زیر پای کودک لیز بخورد. بهتر است برای این اتاق از کفپوش سراسری و یک دست نرمی استفاده کنید. البته یادتان باشد این کفپوش‌ها نباید زیاد پُرزدار باشد چون ممکن است کودک ان‌ها کنده و به دهان بگذارد. علاوه براین لابه‌لای این پرز‌ها مکان مناسبی برای جمع شدن آشغال، خرده‌های غذا و... باشد که آن‌ها نیز سلامت وی را تهدید می‌کنند.

چراغ خواب مناسب
فراموش نکنید که در این اتاق چراغ خواب مناسبی نصب کنید تا فرزندتان از تاریکی شب نترسد، ضمن اینکه اگر در تاریکی قصد داشت از تختخواب به هر دلیلی بیرون بیایند زمین نخورد.

جمع آوری اسباب‌بازیها بعد از بازی
نگذارید اسباب بازی‌های فرزندتان بعد از بازی در کف اتاق باقی بماند چون ممکن است که موجب زمین خوردن وی شود. بنابراین بعد از اتمام بازی آن‌ها را درون سبد ریخته و در بخش از اتاق قرار دهید که کمترین رفت و امد را پسر یادختر شما به آن قسمت دارد. یادتان باشد این سبد باید منفذدار باشد، به عبارتی هوا به راحتی در آن جریان داشته باشد تا اگر وی در هنگام بازی وارد آن شد ودر این وسیله بسته شددچار حادثه نباشد. البته بهتر است این سبد در نداشته باشدتا آسیبی کودک را تهدید نکند.

اگر تصمیم دارید در اتاق کودک سطل زباله قرار دهید باید این وسیله بر خلاف سبد اسباب بازی دردار باشد، زیرا برخی از کودکان به ویژه کودکان نو پا عادت به دستکاری همه وسایل اتاق خود دارند و ممکن است که محتویات آن را درون دهان خود بگذارد. توصیه دیگری که در این زمینه داریم این است که از انداختن وسایل تیز و نوارهای لاستیکی به درون این سطل خودداری کنید.

دقت بیشتر در انتخاب تختخواب کودک
هنگام خرید تختخواب نیز باید به چند نکته توجه داشته باشید، به عنوان مثال سن و شرایط فیزیکی فرزند شما از جمله مواردی است توجه به آن ضرورت دارد. اگر دو کودک دارید و می‌خواهید تختخواب دوطبقه‌ای برای آن‌ها خریداری کنید یادتان باشد فرزند شما باید حداقل ۶سال داشته باشد تا بتواند ایمنی خود را در این تختخواب‌ها حفظ کند.

درصورتی که پسر یا دختر شما زیاد در خواب غلت می‌زند بهتر است تهیه این نوع تختخواب را فراموش کنید چون ممکن از برای کودک شما مشکل ساز باشد و سلامت وی را به مخاطره بیاندازد. اگر کودک زیر سه سال سن دارد، بهتر است به سراغ تختخواب‌‌هایی بروید که اطراف آن‌ها دارای حفاظ نرده‌ای است و مانع از افتادن وی در حالت غلت زدن خواهد شد. فاصله این نرده‌ها باید بین سه تا ۶ سانت باشد تا کودک گردنش را وارد این فضا نکند و در معرض خفگی قرار نگیرد. دیگر اینکه تشک تخت باید به‌طور کامل با گوشه‌های تخت هم‌اندازه باشد.

جایگاه مناسب برای تختخواب کودک نیز از نکاتی است که نباید آن را فراموش کنید. تختخواب کودک حداقل باید از پنجره‌ها، رادیاتور‌ها، چراغ‌های دیواری و پرده‌ها فاصله داشته باشد. در این صورت کودک نمی‌تواند خود را به پنجره برساند و از آن به بیرون پرتاب شود یا حرارت مستقیم رادیاتور‌ها باعث سوختگی دست و صورت کودک نمی‌شوند. روی تمام پنجره‌ها قفل وصل کنید تا کودکان نتوانند پنجره را به راحتی بگشایند.

گاهی کودکان از پنجره بالا می‌روند و آن را می‌گشایند و از آن به بیرون پرتاب می‌شوند ولی، به ویژه اگر منزل شما آپارتمانی است لازم است به این نکته توجه کافی داشته باشید. دقت کنید صندلی میز و سایر لوازم منزل یا اتاق کودک خواب را در مجاورت پنجره‌ها نچینید. کودکان از این وسایل بالا می‌روند خودشان را به پنجره می‌رسانند و آن را می‌گشایند.

حواستان به وسایل خطرناک باشد
تفنگ، تیرو کمان یا سایر اسباب بازی‌هایی که خود یا اجزای آن‌ها در فضا حرکت می‌کنند، برای کودکانی که در اتاق خواب خود بازی می‌کنند خطرناک هستند. بنابراین یا این اسباب‌بازی‌ها را جمع کنید یا با دقت و هوشیاری مراقب استفاده کودکان از این وسایل باشید.

اسباب بازی‌هایی که موهای زیاد دارند مانند توپ‌های مویی توپک می‌توانند در گلوی کودک گیر کنند پس این اسباب‌بازی‌ها را از جلوی دست کودک جمع کنید.

اسباب بازی‌های کودکان بزرگ‌تر را در اختیار کودکان زیر سه سال قرار ندهید. اسباب بازی‌های کوچک را برای بازی کودکان نوپا در اتاق خواب آن‌ها قرار ندهید چون آن‌ها را می‌بلعند و دچار خفگی و یا انسداد مری می‌شوند. اسباب بازی‌های نرم را برخی کودکان می‌بلعند بنابراین این اسباب بازی‌ها را نیز از دسترس کودکان نوپا دور نگه دارید. اسباب بازی‌های سنگین را در قفسه‌های بالای کمد‌ها در اتاق‌ کودک نگذارید تا کودک مجبور شود برای دست یافتن به آن‌ها خود را بالا بکشد و این اشیای سنگین روی سر و صورتش بریزند. (حمایت)

کودک بدون مغز در ۱۲ سالگی مُرد +عکس

جام جم سرا: این کودک زمان تولدش در سال ۲۰۰۱ میلادی تنها یک ساقه مغزی داشت و به عارضه نادری موسوم به «هیدروسفالی» مبتلا بود که موجب می‌شود نیمکره‌های مغزی تشکیل نشده و با کیسه‌های حاوی مایع مغزی – نخاعی جایگزین شوند.

به گزارش جام جم سرا، پزشکان گفتند این پسربچه ۱۲ ساله به اسم «تریوور جاج والتریپ» از آنجا که دارای ساقه مغز بود می‌توانست نفس بکشد و ضربان قلب داشته باشد و به برخی محرک‌ها پاسخ دهد. هرچند قادر نبود از قدرت بینایی خود استفاده کند یا ارتباط کلامی داشته باشد. پزشکان که امید نداشتند این کودک تا ۱۲ هفتگی نیز زنده بماند از ادامه حیات او تا ۱۷ ماهگی هم شوکه شده بودند.

به نقل از ایسنا، طبق اعلام موسسه ملی سلامت روش قطعی برای درمان این عارضه وجود ندارد و علائم آن ممکن است شامل تشنج، رشد ناکافی، معلولیت و نارسایی‌های ذهنی باشد.

به نقل از فاکس نیوز، این کودک با کمک تغذیه از راه لوله و تحریک کردن ماهیچه‌ها و مفصل‌ها توانست تا سن ۱۲ سالگی زندگی کند. همچنین در سال ۲۰۰۵ میلادی این کودک وضعیت جسمی بهتری پیدا کرده بود، ‌ وزنش افزایش یافته و ۱۵ دندان داشت.

نجات جان کودک صرعی با چاپ سه بعدی +عکس

جام جم سرا: این کودک ۵ ماهه که «گابریل» نام دارد و به دلیل ابتلا به تشنج و صرع شدید تحت معالجه قرار گرفته بود، پیش از درمان، علائم شدید اسپاسم و غش داشت. علائم او به قدری زیاد بود که از نظر جسمی و روانی زندگی او در خطر قرار گرفته بود. بنابراین، گروه پزشکی، با چاپ سه بعدی یک نیمکره پلاستیکی برای وی ساختند و سپس یک نیمکره مغز را قطع کردند و به جای آن نیمکره حاصل از چاپ سه بعدی را قرار دادند.
به گزارش جام جم سرا، این عمل جراحی به مدت ۱۰ ساعت طول کشید اما اکنون که خبر این اقدام انتشار یافته، گابریل ۱۸ ماهه است و در سلامت کامل به سر می‌برد. به گفته پزشکان، او هیچ بحرانی تا کنون نداشته است.

«جولین پوشو»، پروفسور جراح در گروه جراحی ارتوپدی بیمارستان و دانشگاه بسانسون گفت: چاپ سه بعدی برای انجام عمل‌های جراحی بسیار مفید است؛ جراحان چینی چند روز پیش برای یک بچه ۱۲ ساله که مبتلا به سرطان موضعی در مهره گردن بود با چاپ سه بعدی، مهره گردن ساختند و حتی محققان در سپتامبر گذشته قادر به چاپ سه بعدی سلول‌های بنیادی جنینی شدند. این کار‌ها برای جامعه پزشکی بسیار مهم است و هدف جامعه پزشکی ایجاد کامل ارگان‌های عملکردی انسان است. (د ورج)