به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایمنا، ترشک، گیاهی است که برگ، ریشه و دانه آن برای درمان بیماری‌ها مورد استفاده قرار گرفته شده است. این گیاه شبیه اسفناج و بومی قاره اروپا بوده و حاوی اسید «اگزالیک» است که باعث طعم اسیدی آن میشود و از نظر طب سنتی دارای طبع سرد و خشک است و برای افرادی که دارای جوش‌های موضعی و پوستی هستند بسیار مفید است.
ترشک گیاه کم کالری و دارای میزان بالایی آب است که برگ‌های این گیاه مصرف غذایی و ریشه و برگ آن دارای خاصیت دارویی است. ایندر حالی است که ترشک در مناطق معتدل کشور ایران رویش می‌کند و از زمان‌های قدیم به عنوان یک سبزی مفید و مؤثر از آن استفاده شده است.
یک معجون ترکیبی از آب ترشک و روغن کرچک به اندازه مساوی، به طور موثر بی‌خوابی را درمان کرده، عملکرد قلب و کبد را تقویت می‌کند و با التهاب‌های مختلف بدن مقابله می‌کند. همچنین دم کرده ترشک کاهش دهنده کلسترول و کاهش دهنده میزان تری گلیسیرید بوده و با افزایش تولید ادرار در پایین آوردن وزن موثر است.
همچنین آنتی اکسیدان موجود در ترشک با پیری و چین و چروک پوست مقابله کرده و منبع عالی ویتامین A، B۹ و C است. این گیاه جادویی، خشکی و آسیب دیدگی مو را برطرف کرده و خاصیت سم زدایی آن باعث میشود که سموم مضر بیماری زا و عامل عفونت را از بدن دفع کند.
گیاه ترشک دارای منبع ویتامین C بوده، بنابراین برای افرادی که کمبود ویتامین C دارند، این گیاه میتواند ویتامین C مورد نیاز بدن آنها را تامین کند. همچنین ترشک دارای آهن و فسفر کافی است.
از دیگر ویژگی‌های ترشک این است که تصفیه کننده و هضم کننده بسیار خوبی نیز است و به برای افرادی که دارای جوش‌های موضعی و پوستی هستند بسیار مفید است. این گیاه از نظر طب سنتی دارای طبع سرد و خشک است، اما انواع ترشک‌ها حاوی ویتامین C هستند.
همچنین توصیه میشود که جهت رفع بیماری یرقان افراد از دم کرده ریشه آن استفاده کرده و برگ ترشک را میل کنند. ترشک تقویت کننده کبد است و خوردن برگ آن برای تقویت معده توصیه میشود.
این گیاه جادویی تقویت کننده، شادی‌آور، رفع‌کننده خستگی، پرخاشگری و اضطراب است، همچنین ترشک تقویت کننده قلب، ضدفشارخون، ضدالتهاب و بیماری‌های قلبی عروقی است. همچنین قابض، سنگ شکن، ضداسهال خونی حاد و مزمن، درمان ویار و بیماری‌های دهان و دندان، کم‌کننده خونریزی و ترشحات مختلف زنانگی و چربی خون است.
داروی گیاهی ترشک به خاطر داشتن اسید اکسولید نباید زیاد و به طور مداوم مورد مصرف قرار گیرد، زیرا برای مثانه و کلیه مضر است.