جام جم سرا:
به گفته افشین یداللهی، گاهی تیکها با افزایش استرس و شدت آن بیشتر و شدیدتر میشود. در واقع میزان تیک به استرس مربوط است.
این متخصص حوزه بهداشت روان، چنان که فارس خبر داده، با تشریح وضعیت مذکور گفته است: در تیکهای پیچیده ممکن است فرد گردن را کج کند، شانه را بالابیندازد و در نهایت نیز فوت کند. به طور کلی تیکها میتوانند با رفتارهایی نظیر بالاانداختن شانهها، پلک زدن، تنگ کردن چشمها، شکلک در آوردن، تکان دادن سر به طرفین یا پایین آوردن سر یا چین دادن بینی دیده شود.
وی درباره درمانهای این اختلال افزود: دارو درمانی میتواند این اختلال را کنترل کند. از طرفی آرام سازی عضلانی به عنوان روان درمانی موثر این اختلال شناخته شده است. وی اظهار کرد: اساس آرام سازی عضلانی بر این پایه استوار است که سیستم پاراسمپاتیک بدن فعال شود تا اضطراب و استرس کاهش پیدا کند.
تیک عصبی چیست
اختلال تیک یا در اصطلاح عامیانه تیک عصبی، به اختلالی گفته میشود که شخص مبتلا حرکات و صحبتهای تکراری را در طول روز چندین بار انجام میدهد تیک یا پرش ناگهانی، غیر ارادی، سریع و تکراری یک عضله مشکلی با ریشههای عصبی است.
به نقل از شهرفارسی، تیک یکی از شایعترین مشکلات روانی است که دلیل آن تا کنون مشخص نشده است طبق نظر روانشناسان تیک عصبی بیشتر در صورت، گردن و سر ظاهر میشود. پرش پلکها از شایعترین نوع تیکهای عصبی است.
تیک نمایانگر نوعی تخلیه روانی و نشانه ناراحتی عصبی است. تقریبا تیک امری عادی است که همه افراد به نوعی با آن درگیر هستند اما در بعضی افراد این درگیری عصبی بیشتر از سایرین دیده میشود. اختلال تیک میتواند ریشه هیجانی داشه باشد منشأ بروز اختلالات تیک خانواده فرد است فضای متشنج خانواده میتواند در بروز این مشکل تأثیر داشته باشد.
عواملی که در بروز تیک عصبی تأثیر دارد عبارتند از:
۱-وراثت
۲-استرس و اضطراب
وراثت: ژن در اختلال تیک نقش مهمی دارد افرادی که به تیک عصبی مبتلا میشوند احتمالا یکی از افراد خانواده به این مشکل مبتلاست. ممکن است در دو قلوهای یک تخمکی نیز تیک دیده شود.
استرس و اضطراب: وقتی شخص بیش از اندازه استرس و اضطراب دارد احتمال اینکه دچار اختلال تیک شود بسیار است در خانوادههایی که بین والدین مشاجره و اختلاف زیاد است استرس بیش از اندازه به فرزندان وارد میشود که ممکن است سبب بروز اختلال تیک در آنها شود. زمانی که فشارهای عصبی بر افراد زیاد است رفتارهای تیکی افزایش مییابد.
تیک صوتی
تیک صوتی ممکن است در فرد بصورت سرفههای پشت سر هم، بالا کشیدن بینی، صاف کردن سینه بصورت تکراری و غیر ارادی بروز کند بعضی اوقات شخص زمانی که دچار تیک صوتی میشود کلمات و عبارتهای زشت و ناهنجار بیان میکند که غیر ارادی و بیاختیار این کلمات را بر زبان میآورد علاوه بر استرس و اضطراب عوامل فیزیو لوژیک نیز در ایجاد تیک مؤثر است مانند کار زیاد و خستگی، بدخوابی
درمان تیک عصبی
برای درمان و کاهش رفتار تیکی اولین قدم ایجاد فضایی پر از آرامش و بدور از تنش و اضطراب است. اگر کودکی به تیک عصبی مبتلا است نباید او را تنبیه و یا مسخره کرد زیرا هر گونه توجه نشان دادن به این مشکل آن را تشدید میکند باید والدین فضایی آرام و بدون ترس و وحشت و نگرانی برای کودک ایجاد نمایند و با او مهربان باشند تا به مرور زمان اختلال تیک کودک برطرف شود البته در مراحل حادتر باید حتما به روان پزشک مراجعه شود.
به گزارش جام جم آنلاین ، همین مساله سبب شد تا مطلب این هفته را به اختلال «تیک» اختصاص دهیم که همه شما احتمالا در میان خانواده یا دوستان و آشنایان با آن مواجه شدهاید.
همراهی تیک با وسواس
وسواس از جمله مهمترین مشکلاتی است که در بسیاری افراد در کنار تیک دیده میشود. همراهی تیک با وسواس میتواند نشاندهنده لزوم مراجعه زودهنگام به روانپزشک و لزوم درمان دارویی مناسب در اسرع وقت باشد. تعداد قابل توجهی از مبتلایان به وسواس مزمن و آزادهنده دچار تیک نیز هستند که مشکل این بیماران را دو چندان میکند.
علت تیک چیست؟
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
در واقع بخشی از مغز که مسئول کنترل حرکات اضافی است عملکرد مناسبی در این بیماران ندارد و هماکنون واضح است که فشارهای روانی اجتماعی در ایجاد این اختلال نقش زیادی ندارند و علت اصلی این مشکل، جسمی است.
تیک و عفونت گلو
تعدادی از کودکانی که دچار تیک میشوند شروع مشکلشان چند روز پس از یک گلودرد چرکی است. خانوادهها باید بدانند در صورت مشاهده چنین مشکلی خیلی سریع باید به روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند چرا که ممکن است ایجاد شدن این تیک به علت اثر منفی عفونت به بخشهایی از مغز باشد.
آیا تیک در اختیار فرد است؟
بسیاری از خانوادهها تیک را رفتاری نمایشی و از سر لجبازی فرد میدانند و میگویند «چطور است که بعضی وقتها تیک دارد و بعضی وقتها تیک ندارد؟» تیک بهطور کامل غیر ارادی نیست اما فرد تنها میتواند گاهی به مدت کوتاهی جلوی آن را بگیرد ولی نهایتا در اکثر موارد پس از این مدت کوتاه، تیک با شدت و تعداد بیشتر رخ میدهد. از طرف دیگر تیک در مواردی از جمله شرایط پر اضطراب مانند حضور در جمع و شروع دوران امتحانات و همچنین قرار گرفتن در آب و هوای نامناسب تشدید پیدا کند و عملا والدین در صورت توجه بیشتر و انتقال نگرانی خود به کودک ممکن است منجر به افزایش تیک در او شوند.
آیا همه تیکها نیازمند درمان هستند؟
خیر. تیک دربسیاری از موارد گذرا، کوتاه مدت و غیر قابل مشاهده است و عملا تنها خود فرد و افراد بسیار نزدیکش از آن مطلع هستند. چنین تیکی اگر همراه با بیماری دیگر از جمله وسواس و متعاقب عفونت چرکی نباشد نیازمند درمان و حتی مراجعه به روانپزشک نیست. در مورد چنین تیکهایی بهترین کمک به بیمار بی توجهی به تیک است.
اما تیک اگر منجر به مشکل در روابط اجتماعی فرد شود و برای خود وی ناراحتکننده باشد یا این که منجر به درد در بدن فرد شود نیازمند مراجعه به روانپزشک و درمان در اسرع وقت است.
تیک چیست؟
«تیک» عبارت است از حرکات تکرار شونده و تقریبا ثابت عضلات بدن که به صورت تقریبا غیر ارادی ایجاد میشود.
این حرکات که معمولا در دوران کودکی و سنین مدرسه برای اولینبار خود را نشان میدهند حدود 7 درصد کودکان را در مقطعی به خود مبتلا میکنند.
براساس این که این حرکات در کدام دسته از عضلات ظاهر شوند میتوانند تیک حرکتی یا تیک صوتی را ایجاد کنند. شایعترین تیک، بستن چشمهاست که معمولا دو طرفه است اما میتواند به صورت یک طرفه هم دیده شود. حدود 3 درصد جمعیت عمومی هم بهطور مزمن دچار حداقل یک تیک هستند.
دارو، درمان اصلی اختلال تیک
اما افرادی که به علت تیک به روانپزشک مراجعه میکنند خوشبختانه با درمان، که بخش اصلی آن درمان دارویی است در بسیاری از موارد درمان میشوند. خوشبختانه در حال حاضر داروهای کم عارضه و موثری برای درمان تیک وجود دارد که میتوانند به فرد کمک کنند. البته در کنار درمان دارویی، درمانهای رفتاری نیز میتوانند به این افراد کمک کنند تا فرد بتواند بدون مزاحمت یک حرکت اضافی دردسرساز از ادامه زندگی لذت ببرد.
دکتر محمدرضا شالبافان
روانپزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران
علل «تیک» در کودکان : تیک مزمن وقتی مطرح می شود که تیک به مدت یک سال پس از شروع پایدار بماند
در طبقه بندی های جدید، اختلالات تیک گروه جدید است که زیر چتر اختلالات عصبی رشدی قرار گرفته و شامل ۳ گروه تشخیص می شود:
۱- اختلال توره یا ژیل دلاتوره
۲- اختلالات تیک حرکتی یا صوتی پایدار
۳- اختلال تیک موقت
حتما شما نیز تا به حال با کودکانی که مدام پلک می زنند یا شانه بالا می اندازند یا صداهای نامتعارفی از خودشان در می آورند مواجه شده اید. بسیاری از ما والدین و معلمان هنگام مواجهه با این کودکان به آنها تذکر می دهیم یا حتی در مواقعی با عصبانیت برخورد می کنیم ولی این کار خودش به مراتب باعث تشدید علائم در کودک می شود. به راستی تیک چیست؟ آیا ارادی و قابل کنترل است؟ چطور تشخیص داده می شود و آیا درمانی برای آن وجود دارد؟ اینها سوال هایی هستند که مطابق با آخرین نسخه آسیب شناسی روانی کودکان به آنها پاسخ می دهیم.
نشانگاه ژیل دلاتوره
ژیل دلاتوره که یک نورولوژیست فرانسوی قرن ۱۹ بود، در سال ۱۸۸۵ یک مقاله مورد/ شاهدی، در مورد بیمارانی که از اختلال هایی با حرکات غیرارادی سریع، اکولالیا (تکرار کلمات دیگران)، تحریک پذیری زیاد و تکلم غیرطبیعی رنج می بردند، منتشر کرد. توصیف او از این ساختار بالینی و علائم مربوط به آن مثل زمینه ژنتیک، شروع در کودکی، نشانگانی را به نمایش می گذاشت که امروزه آن را به نام خودش می شناسیم: نشانگان ژیل دلاتوره
تیک مزمن
تیک مزمن وقتی مطرح می شود که تیک به مدت یک سال پس از شروع پایدار بماند بدون اینکه دوره ای از نبود آن وجود داشته باشد و در صورتی که تیک زودتر از یک سال از بین برود موقتی محسوب می شود. از طرف دیگر، تیک مزمن وقتی به کار برده می شود که فقط تیک صوتی یا حرکتی وجود داشته باشد. تیک های حرکتی مزمن شایع تر از صوتی ها هستند.
معیارهای تشخیصی برای توره
تشخیص توره به ترکیب تیک های متعدد حرکتی کودک و حداقل یک تیک صوتی نیاز دارد که در دوره ای از بیماری وجود داشته باشند اما همزمانی آنها الزامی نیست.
محل، تعداد، فرکانس و ترکیب تیک ها ممکن است در زمان های مختلف متغیر باشد، ولی پس از بروز اولین تیک باید حداقل تا یک سال ادامه داشته باشد. نکته مهم این است که سن شروع تیک برای توره باید حتما قبل از ۱۸ سال باشد و تیک نباید بر اثر مصرف مواد و مسمومیت یا دارویی ایجاد شده باشد یا اینکه به دلیل یک بیماری شناخته شده مغزی به وجود آمده باشد.
اختلال تیک حرکتی یا صوتی مداوم (مزمن)
در این اختلالات، تیک های منفرد یا متعدد حرکتی یا صوتی در دوره ای از بیماری وجود دارد ولی هردوی آنها با هم هرگز وجود نداشته اند.
در این تیک نیز دفعات تیک کم و زیاد می شود ولی پس از بروز اولین تیک حداقل تا یک سال باید ادامه داشته باشد و سن شروع هم باید قبل از ۱۸ سالگی باشد.
اختلال تیک گذار
در مورد اختلال تیک گذرا همان شرایط زمانی و سنی وجود دارد. اما نکته مهم این است که تیک های منفرد یا متعدد حرکتی و صوتی به مدت کمتر از یک سال ادامه داشته اند یا در طول یکسال فرد مدتی را کاملا بدون علامت طی کرده است.
علل و علایم تیک
مطالعه های اخیر به این نتیجه رسیده اند که افراد مبتلا به تیک که فقط تیک های ساده دارند، در ناحیه حرکتی اولیه قشر مغز مشکل دارند، در حالی که افرادی که ترکیبی از تیک های ساده و پیچیده را نشان می دهند در قشر پیش حرکتی، پیش پیشانی و آهیانه دچار نقصان هستند. علاوه بر عوامل ساختاری و ژنتیکی، عوامل غیرژنتیکی از قبیل استرس و حساسیت نیز نقش بسیار مهم و موثری در بروز این اختلال دارند.
تیک ها دائما در حال کم و زیاد شدن هستند و حمله هایی با دوره هایی کوتاه از بی علامتی که معمولا ۰٫۵ تا ۱ ثانیه طول می کشد و فاصله بین ۲ حمله بین چند دقیقه تا ساعت متفاوت است، مشخص می شود. مسائل بین فردی و درون فردی بسیاری بر بروز علائم تیک تاثیرگذارند. گفته شده تیک ها می توانند حتی در تمام مراحل خواب نیز رخ دهند. بنابراین اختلال خواب می تواند بخش مهمی از اختلال تیک باشد که کیفیت خواب را کاهش و برانگیختگی را افزایش می دهد.
چه باید کرد؟
نکته اول اینکه این کودکان را حتما باید والدین و مربیان تیزبین، تشخیص دهند و تحت مراقبت و نظارت باشند تا به اشتباه در معرض به بازی گرفتن و خنده و شوخی دیگر کودکان قرار نگیرند. اگر علائم تیک را خانواده و معلمان کودکان درست درک نکنند و اطرافیان کودک سعی کنند با تنبیه و تحقیر از علائم و افزایش بیشتر استرس در ارتباطات بین فردی کودک می شوند.
در بسیاری از موارد به خصوص در مورد تیک های گذرا مشاهده شده این اختلال در گذر زمان و به خودی خود درمان شده ولی به علت عوارض ثانوی به خصوص در رابطه با ایجاد تعامل و رویارویی با دیگران، کودک دچار مشکلات ماندگاری مانند قطع ارتباط با دیگران، گوشه گیری، انزواطلبی، کج خلقی و از دست دادن استقلال فردی شده است.
هرچه نگرانی کودک از علائم خود بیشتر باشد این حالات تشدید می شود. بهترین و درواقع اولین اقدام برای رفع انواع تیک در کودکان، رفتاردرمانی و روان درمانی است اما توجه داشته باشید در صورت مزمن شدن علائم و عدم کفایت روان درمانی به تنهایی در رفع علائم، حتما تحت نظر روان پزشک دارو درمانی را برای فرزندتان آغاز کنید تا عملکرد کودک بیش از این مورد تهدید قرار نگیرد دچار افت نشود.
بهترین و درواقع اولین اقدام برای رفع انواع تیک در کودکان، رفتاردرمانی و روان درمانی است
تیک به زبان ساده
تیک ها حرکات یا صداهای ناگهانی سریع، تکرار شونده و غیرریتمیک هستند که یکی یا بیشتر از عضلات را درگیر می کنند و معمولا خارج از کنترل ارادی هستند و به ظاهر از حرکات و رفتارهای طبیعی تقلید می کنند. تیک ها به صورت ساده، پیچیده یا به صورت تیک های حرکتی یا کلامی/ آوایی دسته بندی می شوند. تیک های ساده حرکتی به حرکت یک عضله خاص یا یک ناحیه خاص محدود هستند و با حرکت سریع، تیز و بی هدف عضله مشخص می شوند.
حرکات پلک چشم، خارش بینی، شانه انداختن، حرکت ناگهانی سر یا شکلک درآوردن از مثال های این نوع تیک هستند.
در مقابل، تیک های پیچیده حرکتی آرام ترند، در مدت زمان طولانی تری رخ می دهند، معنی دارتر به نظر می رسند و مجموعه ای از عضلات را در بر می گیرند مانند حرکاتی مثل لمس اشیاء یا لگد زدن یا پرش، پل زدن، چمباتمه زدن و ژست های صورت و دست.
تیک های ساده کلامی معمولا صداهای گنگی هستند که شامل اصواتی مثل صاف کردن گلو، سرفه، عطسه یا خرخر کردن می شوند. تیک های پیچیده صوتی شامل کلمات، هجاها و عبارات قابل فهم هستند. کلمات و عبارات ممکن است شامل تکرار کلمات دیگران، تکرار کلمات خود یا فحش دادن باشد.
از طرف دیگر، آنها ممکن است صداهای حیوانات مثل جیک جیک کردن یا پارس کردن یا تغییر ناگهانی آهنگ، بلندی و لحن صدا را نشان دهند. برخلاف تیک های ساده، تیک های پیچیده می توانند با رفتارهای ارادی و خودخواسته اشتباه گرفته شده و باعث تنبیه شدن کودک شوند.
کودکانی که تیک دارند، دقیقا چه چیزی را تجربه می کنند؟
مطالعه های بسیاری در دست است که نشان می دهد تعداد زیادی از افراد مبتلا (۹۳ درصد) تجربه های حسی بسیار بدی را درک می کنند (تنش، انرژی، فشار، خارش، صدا) که به طور معمول قبل از تیک رخ می دهند و موقتی و گذرا ایجاد می شوند. این تجربیات حسی، که برچسب «اخطار قبل از ایجاد» مشخص می شوند را افرادی که تیک دارند گاهی بیشتر از خود علامت تیک شرح می دهند و فرد آن را به شکل یک حس عمومی از تنش درونی یا یک تجربه مشخص و حساس خاصی مثل یک تجربه غیرقابل مقاومت درک می کند.
قبلا تصور می شد اخطار قبل از ایجاد در کودکان زیر ۹ یا ۱۰ سال دیده نمی شود، اما امروزه ثابت شده کودکان کوچک تر نیز این تجربیات را دارند که ممکن است خود را به صورت دوره هایی از خشم و عصبانیت نشان دهد و شامل شروع ناگهانی نمایش غیرقابل پیش بینی و اولیه خشونت فیزیکی/ کلامی می شود که حتی ممکن است باعث خودجرحی شدید یا آسیب به دیگران شود. البته چنین اعمال انفجاری ای بیشتر در کودکان مشاهده می شود تا بزرگسالان و باعث افت عملکرد در خانه، تضعیف روحیه شدید و مشکلات در مدرسه می شود. نتایج یک مطالعه جدید نشان داد شکل های شدید رفتارهای خودجرحی، همان گونه که با تیک های شدید در ارتباط است، با حضور رفتارهای غیرقابل پیش بینی و رفتارهای پرخطر نیز مرتبط است.
منبع:هفته نامه سلامت
گردآوری : بخش سبک زندگی بامداد
تیک مزمن وقتی مطرح می شود که تیک به مدت یک سال پس از شروع پایدار بماند بدون اینکه دوره ای از نبود آن وجود داشته باشد و در صورتی که تیک زودتر از یک سال از بین برود موقتی محسوب می شود.
در طبقه بندی های جدید، اختلالات تیک گروه جدید است که زیر چتر اختلالات عصبی رشدی قرار گرفته و شامل 3 گروه تشخیص می شود:
1- اختلال توره یا ژیل دلاتوره
2- اختلالات تیک حرکتی یا صوتی پایدار
3- اختلال تیک موقت
حتما شما نیز تا به حال با کودکانی که مدام پلک می زنند یا شانه بالا می اندازند یا صداهای نامتعارفی از خودشان در می آورند مواجه شده اید. بسیاری از ما والدین و معلمان هنگام مواجهه با این کودکان به آنها تذکر می دهیم یا حتی در مواقعی با عصبانیت برخورد می کنیم ولی این کار خودش به مراتب باعث تشدید علائم در کودک می شود. به راستی تیک چیست؟ آیا ارادی و قابل کنترل است؟ چطور تشخیص داده می شود و آیا درمانی برای آن وجود دارد؟ اینها سوال هایی هستند که مطابق با آخرین نسخه آسیب شناسی روانی کودکان به آنها پاسخ می دهیم.
نشانگاه ژیل دلاتوره
ژیل
دلاتوره که یک نورولوژیست فرانسوی قرن 19 بود، در سال 1885 یک مقاله مورد/
شاهدی، در مورد بیمارانی که از اختلال هایی با حرکات غیرارادی سریع،
اکولالیا (تکرار کلمات دیگران)، تحریک پذیری زیاد و تکلم غیرطبیعی رنج می
بردند، منتشر کرد. توصیف او از این ساختار بالینی و علائم مربوط به آن مثل
زمینه ژنتیک، شروع در کودکی، نشانگانی را به نمایش می گذاشت که امروزه آن
را به نام خودش می شناسیم: نشانگان ژیل دلاتوره
تیک مزمن
تیک
مزمن وقتی مطرح می شود که تیک به مدت یک سال پس از شروع پایدار بماند بدون
اینکه دوره ای از نبود آن وجود داشته باشد و در صورتی که تیک زودتر از یک
سال از بین برود موقتی محسوب می شود. از طرف دیگر، تیک مزمن وقتی به کار
برده می شود که فقط تیک صوتی یا حرکتی وجود داشته باشد. تیک های حرکتی مزمن
شایع تر از صوتی ها هستند.
معیارهای تشخیصی برای توره
تشخیص
توره به ترکیب تیک های متعدد حرکتی و حداقل یک تیک صوتی نیاز دارد که در
دوره ای از بیماری وجود داشته باشند اما همزمانی آنها الزامی نیست.
محل، تعداد، فرکانس و ترکیب تیک ها ممکن است در زمان های مختلف متغیر باشد، ولی پس از بروز اولین تیک باید حداقل تا یک سال ادامه داشته باشد. نکته مهم این است که سن شروع تیک برای توره باید حتما قبل از 18 سال باشد و تیک نباید بر اثر مصرف مواد و مسمومیت یا دارویی ایجاد شده باشد یا اینکه به دلیل یک بیماری شناخته شده مغزی به وجود آمده باشد.
اختلال تیک حرکتی یا صوتی مداوم (مزمن)
در این اختلالات، تیک های منفرد یا متعدد حرکتی یا صوتی در دوره ای از بیماری وجود دارد ولی هردوی آنها با هم هرگز وجود نداشته اند.
در این تیک نیز دفعات تیک کم و زیاد می شود ولی پس از بروز اولین تیک حداقل تا یک سال باید ادامه داشته باشد و سن شروع هم باید قبل از 18 سالگی باشد.
اختلال تیک گذار
در
مورد اختلال تیک گذرا همان شرایط زمانی و سنی وجود دارد. اما نکته مهم این
است که تیک های منفرد یا متعدد حرکتی و صوتی به مدت کمتر از یک سال ادامه
داشته اند یا در طول یکسال فرد مدتی را کاملا بدون علامت طی کرده است.
علل و علایم تیک
مطالعه
های اخیر به این نتیجه رسیده اند که افراد مبتلا به تیک که فقط تیک های
ساده دارند، در ناحیه حرکتی اولیه قشر مغز مشکل دارند، در حالی که افرادی
که ترکیبی از تیک های ساده و پیچیده را نشان می دهند در قشر پیش حرکتی، پیش
پیشانی و آهیانه دچار نقصان هستند. علاوه بر عوامل ساختاری و ژنتیکی،
عوامل غیرژنتیکی از قبیل استرس و حساسیت نیز نقش بسیار مهم و موثری در بروز
این اختلال دارند.
تیک ها دائما در حال کم و زیاد شدن هستند و حمله هایی با دوره هایی کوتاه از بی علامتی که معمولا 0.5 تا 1 ثانیه طول می کشد و فاصله بین 2 حمله بین چند دقیقه تا ساعت متفاوت است، مشخص می شود. مسائل بین فردی و درون فردی بسیاری بر بروز علائم تیک تاثیرگذارند. گفته شده تیک ها می توانند حتی در تمام مراحل خواب نیز رخ دهند. بنابراین اختلال خواب می تواند بخش مهمی از اختلال تیک باشد که کیفیت خواب را کاهش و برانگیختگی را افزایش می دهد.
چه باید کرد؟
نکته
اول اینکه این کودکان را حتما باید والدین و مربیان تیزبین، تشخیص دهند و
تحت مراقبت و نظارت باشند تا به اشتباه در معرض به بازی گرفتن و خنده و
شوخی دیگر کودکان قرار نگیرند. اگر علائم تیک را خانواده و معلمان کودکان
درست درک نکنند و اطرافیان کودک سعی کنند با تنبیه و تحقیر از علائم و
افزایش بیشتر استرس در ارتباطات بین فردی کودک می شوند.
در بسیاری از موارد به خصوص در مورد تیک های گذرا مشاهده شده این اختلال در گذر زمان و به خودی خود درمان شده ولی به علت عوارض ثانوی به خصوص در رابطه با ایجاد تعامل و رویارویی با دیگران، کودک دچار مشکلات ماندگاری مانند قطع ارتباط با دیگران، گوشه گیری، انزواطلبی، کج خلقی و از دست دادن استقلال فردی شده است.
هرچه نگرانی کودک از علائم خود بیشتر باشد این حالات تشدید می شود. بهترین و درواقع اولین اقدام برای رفع انواع تیک در کودکان، رفتاردرمانی و روان درمانی است اما توجه داشته باشید در صورت مزمن شدن علائم و عدم کفایت روان درمانی به تنهایی در رفع علائم، حتما تحت نظر روان پزشک دارو درمانی را برای فرزندتان آغاز کنید تا عملکرد کودک بیش از این مورد تهدید قرار نگیرد دچار افت نشود.
تیک به زبان ساده
تیک
ها حرکات یا صداهای ناگهانی سریع، تکرار شونده و غیرریتمیک هستند که یکی
یا بیشتر از عضلات را درگیر می کنند و معمولا خارج از کنترل ارادی هستند و
به ظاهر از حرکات و رفتارهای طبیعی تقلید می کنند. تیک ها به صورت ساده،
پیچیده یا به صورت تیک های حرکتی یا کلامی/ آوایی دسته بندی می شوند. تیک
های ساده حرکتی به حرکت یک عضله خاص یا یک ناحیه خاص محدود هستند و با حرکت
سریع، تیز و بی هدف عضله مشخص می شوند.
حرکات پلک چشم، خارش بینی، شانه انداختن، حرکت ناگهانی سر یا شکلک درآوردن از مثال های این نوع تیک هستند.
در مقابل، تیک های پیچیده حرکتی آرام ترند، در مدت زمان طولانی تری رخ می دهند، معنی دارتر به نظر می رسند و مجموعه ای از عضلات را در بر می گیرند مانند حرکاتی مثل لمس اشیاء یا لگد زدن یا پرش، پل زدن، چمباتمه زدن و ژست های صورت و دست.
تیک های ساده کلامی معمولا صداهای گنگی هستند که شامل اصواتی مثل صاف کردن گلو، سرفه، عطسه یا خرخر کردن می شوند. تیک های پیچیده صوتی شامل کلمات، هجاها و عبارات قابل فهم هستند. کلمات و عبارات ممکن است شامل تکرار کلمات دیگران، تکرار کلمات خود یا فحش دادن باشد.
از طرف دیگر، آنها ممکن است صداهای حیوانات مثل جیک جیک کردن یا پارس کردن یا تغییر ناگهانی آهنگ، بلندی و لحن صدا را نشان دهند. برخلاف تیک های ساده، تیک های پیچیده می توانند با رفتارهای ارادی و خودخواسته اشتباه گرفته شده و باعث تنبیه شدن کودک شوند.
کودکانی که تیک دارند، دقیقا چه چیزی را تجربه می کنند؟
مطالعه
های بسیاری در دست است که نشان می دهد تعداد زیادی از افراد مبتلا (93
درصد) تجربه های حسی بسیار بدی را درک می کنند (تنش، انرژی، فشار، خارش،
صدا) که به طور معمول قبل از تیک رخ می دهند و موقتی و گذرا ایجاد می شوند.
این تجربیات حسی، که برچسب «اخطار قبل از ایجاد» مشخص می شوند را افرادی
که تیک دارند گاهی بیشتر از خود علامت تیک شرح می دهند و فرد آن را به شکل
یک حس عمومی از تنش درونی یا یک تجربه مشخص و حساس خاصی مثل یک تجربه
غیرقابل مقاومت درک می کند.
قبلا تصور می شد اخطار قبل از ایجاد در کودکان زیر 9 یا 10 سال دیده نمی شود، اما امروزه ثابت شده کودکان کوچک تر نیز این تجربیات را دارند که ممکن است خود را به صورت دوره هایی از خشم و عصبانیت نشان دهد و شامل شروع ناگهانی نمایش غیرقابل پیش بینی و اولیه خشونت فیزیکی/ کلامی می شود که حتی ممکن است باعث خودجرحی شدید یا آسیب به دیگران شود. البته چنین اعمال انفجاری ای بیشتر در کودکان مشاهده می شود تا بزرگسالان و باعث افت عملکرد در خانه، تضعیف روحیه شدید و مشکلات در مدرسه می شود. نتایج یک مطالعه جدید نشان داد شکل های شدید رفتارهای خودجرحی، همان گونه که با تیک های شدید در ارتباط است، با حضور رفتارهای غیرقابل پیش بینی و رفتارهای پرخطر نیز مرتبط است.
منبع:هفته نامه سلامت
در روزگارى که بستنى با شکلات به گرانى امروز نبود، پسر١٠ سالهاى وارد قهوه فروشى هتلى شد و پشت میزنشست..
تیک عصبی ,تعدادی از کودکانی که دچار تیک میشوند شروع مشکلشان چند روز پس از یک گلودرد چرکی است. خانوادهها باید بدانند در صورت مشاهده چنین مشکلی خیلی سریع باید به روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند چرا که ممکن است ایجاد شدن این تیک به علت اثر منفی عفونت به بخشهایی از مغز باشد.
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
وسواس از جمله مهمترین مشکلاتی است که در بسیاری افراد در کنار تیک دیده میشود. همراهی تیک با وسواس میتواند نشاندهنده لزوم مراجعه زودهنگام به روانپزشک و لزوم درمان دارویی مناسب در اسرع وقت باشد. تعداد قابل توجهی از مبتلایان به وسواس مزمن و آزادهنده دچار تیک نیز هستند که مشکل این بیماران را دو چندان میکند.
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
در واقع بخشی از مغز که مسئول کنترل حرکات اضافی است عملکرد مناسبی در این بیماران ندارد و هماکنون واضح است که فشارهای روانی اجتماعی در ایجاد این اختلال نقش زیادی ندارند و علت اصلی این مشکل، جسمی است.
تعدادی از کودکانی که دچار تیک میشوند شروع مشکلشان چند روز پس از یک گلودرد چرکی است. خانوادهها باید بدانند در صورت مشاهده چنین مشکلی خیلی سریع باید به روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند چرا که ممکن است ایجاد شدن این تیک به علت اثر منفی عفونت به بخشهایی از مغز باشد.
بسیاری از خانوادهها تیک را رفتاری نمایشی و از سر لجبازی فرد میدانند و میگویند «چطور است که بعضی وقتها تیک دارد و بعضی وقتها تیک ندارد؟» تیک بهطور کامل غیر ارادی نیست اما فرد تنها میتواند گاهی به مدت کوتاهی جلوی آن را بگیرد ولی نهایتا در اکثر موارد پس از این مدت کوتاه، تیک با شدت و تعداد بیشتر رخ میدهد. از طرف دیگر تیک در مواردی از جمله شرایط پر اضطراب مانند حضور در جمع و شروع دوران امتحانات و همچنین قرار گرفتن در آب و هوای نامناسب تشدید پیدا کند و عملا والدین در صورت توجه بیشتر و انتقال نگرانی خود به کودک ممکن است منجر به افزایش تیک در او شوند.
تیک بهطور کامل غیر ارادی نیست اما فرد میتواند گاهی به مدت کوتاهی جلوی آن را بگیرد
خیر. تیک دربسیاری از موارد گذرا، کوتاه مدت و غیر قابل مشاهده است و عملا تنها خود فرد و افراد بسیار نزدیکش از آن مطلع هستند. چنین تیکی اگر همراه با بیماری دیگر از جمله وسواس و متعاقب عفونت چرکی نباشد نیازمند درمان و حتی مراجعه به روانپزشک نیست. در مورد چنین تیکهایی بهترین کمک به بیمار بی توجهی به تیک است.
اما تیک اگر منجر به مشکل در روابط اجتماعی فرد شود
و برای خود وی ناراحتکننده باشد
یا این که منجر به درد در بدن فرد شود نیازمند مراجعه به روانپزشک و درمان در اسرع وقت است.
«تیک» عبارت است از حرکات تکرار شونده و تقریبا ثابت عضلات بدن که به صورت تقریبا غیر ارادی ایجاد میشود.
این حرکات که معمولا در دوران کودکی و سنین مدرسه برای اولینبار خود را نشان میدهند حدود 7 درصد کودکان را در مقطعی به خود مبتلا میکنند.
براساس این که این حرکات در کدام دسته از عضلات ظاهر شوند میتوانند تیک حرکتی یا تیک صوتی را ایجاد کنند.
شایعترین تیک، بستن چشمهاست که معمولا دو طرفه است اما میتواند به صورت یک طرفه هم دیده شود.
حدود 3 درصد جمعیت عمومی هم بهطور مزمن دچار حداقل یک تیک هستند.
اما افرادی که به علت تیک به روانپزشک مراجعه میکنند خوشبختانه با درمان،
که بخش اصلی آن درمان دارویی است در بسیاری از موارد درمان میشوند.
خوشبختانه در حال حاضر داروهای کم عارضه و موثری برای درمان تیک وجود دارد که میتوانند به فرد کمک کنند.
البته در کنار درمان دارویی، درمانهای رفتاری نیز میتوانند به این افراد کمک کنند
تا فرد بتواند بدون مزاحمت یک حرکت اضافی دردسرساز از ادامه زندگی لذت ببرد.
سلامت نیوز
خبرگزاری آریا -
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است
تعدادی از کودکانی که دچار تیک میشوند شروع مشکلشان چند روز پس از یک گلودرد چرکی است. خانوادهها باید بدانند در صورت مشاهده چنین مشکلی خیلی سریع باید به روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند چرا که ممکن است ایجاد شدن این تیک به علت اثر منفی عفونت به بخشهایی از مغز باشد.
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
همراهی تیک با وسواس
وسواس از جمله مهمترین مشکلاتی است که در بسیاری افراد در کنار تیک دیده میشود. همراهی تیک با وسواس میتواند نشاندهنده لزوم مراجعه زودهنگام به روانپزشک و لزوم درمان دارویی مناسب در اسرع وقت باشد. تعداد قابل توجهی از مبتلایان به وسواس مزمن و آزادهنده دچار تیک نیز هستند که مشکل این بیماران را دو چندان میکند.
علت تیک چیست؟
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
در واقع بخشی از مغز که مسئول کنترل حرکات اضافی است عملکرد مناسبی در این بیماران ندارد و هماکنون واضح است که فشارهای روانی اجتماعی در ایجاد این اختلال نقش زیادی ندارند و علت اصلی این مشکل، جسمی است.
تیک و عفونت گلو
تعدادی از کودکانی که دچار تیک میشوند شروع مشکلشان چند روز پس از یک گلودرد چرکی است. خانوادهها باید بدانند در صورت مشاهده چنین مشکلی خیلی سریع باید به روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند چرا که ممکن است ایجاد شدن این تیک به علت اثر منفی عفونت به بخشهایی از مغز باشد.
آیا تیک در اختیار فرد است؟
بسیاری از خانوادهها تیک را رفتاری نمایشی و از سر لجبازی فرد میدانند و میگویند «چطور است که بعضی وقتها تیک دارد و بعضی وقتها تیک ندارد؟» تیک بهطور کامل غیر ارادی نیست اما فرد تنها میتواند گاهی به مدت کوتاهی جلوی آن را بگیرد ولی نهایتا در اکثر موارد پس از این مدت کوتاه، تیک با شدت و تعداد بیشتر رخ میدهد. از طرف دیگر تیک در مواردی از جمله شرایط پر اضطراب مانند حضور در جمع و شروع دوران امتحانات و همچنین قرار گرفتن در آب و هوای نامناسب تشدید پیدا کند و عملا والدین در صورت توجه بیشتر و انتقال نگرانی خود به کودک ممکن است منجر به افزایش تیک در او شوند.
تیک بهطور کامل غیر ارادی نیست اما فرد میتواند گاهی به مدت کوتاهی جلوی آن را بگیرد
آیا همه تیکها نیازمند درمان هستند؟
خیر. تیک دربسیاری از موارد گذرا، کوتاه مدت و غیر قابل مشاهده است و عملا تنها خود فرد و افراد بسیار نزدیکش از آن مطلع هستند. چنین تیکی اگر همراه با بیماری دیگر از جمله وسواس و متعاقب عفونت چرکی نباشد نیازمند درمان و حتی مراجعه به روانپزشک نیست. در مورد چنین تیکهایی بهترین کمک به بیمار بی توجهی به تیک است.
اما تیک اگر منجر به مشکل در روابط اجتماعی فرد شود و برای خود وی ناراحتکننده باشد یا این که منجر به درد در بدن فرد شود نیازمند مراجعه به روانپزشک و درمان در اسرع وقت است.
تیک چیست؟
«تیک» عبارت است از حرکات تکرار شونده و تقریبا ثابت عضلات بدن که به صورت تقریبا غیر ارادی ایجاد میشود.
این حرکات که معمولا در دوران کودکی و سنین مدرسه برای اولینبار خود را نشان میدهند حدود 7 درصد کودکان را در مقطعی به خود مبتلا میکنند.
براساس این که این حرکات در کدام دسته از عضلات ظاهر شوند میتوانند تیک حرکتی یا تیک صوتی را ایجاد کنند. شایعترین تیک، بستن چشمهاست که معمولا دو طرفه است اما میتواند به صورت یک طرفه هم دیده شود. حدود 3 درصد جمعیت عمومی هم بهطور مزمن دچار حداقل یک تیک هستند.
دارو، درمان اصلی اختلال تیک
اما افرادی که به علت تیک به روانپزشک مراجعه میکنند خوشبختانه با درمان، که بخش اصلی آن درمان دارویی است در بسیاری از موارد درمان میشوند. خوشبختانه در حال حاضر داروهای کم عارضه و موثری برای درمان تیک وجود دارد که میتوانند به فرد کمک کنند. البته در کنار درمان دارویی، درمانهای رفتاری نیز میتوانند به این افراد کمک کنند تا فرد بتواند بدون مزاحمت یک حرکت اضافی دردسرساز از ادامه زندگی لذت ببرد.
منبع: سلامت نیوز
در روزگارى که بستنى با شکلات به گرانى امروز نبود، پسر١٠ سالهاى وارد قهوه فروشى هتلى شد و پشت میزنشست..
تیک عصبی ,تعدادی از کودکانی که دچار تیک میشوند شروع مشکلشان چند روز پس از یک گلودرد چرکی است. خانوادهها باید بدانند در صورت مشاهده چنین مشکلی خیلی سریع باید به روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند چرا که ممکن است ایجاد شدن این تیک به علت اثر منفی عفونت به بخشهایی از مغز باشد.
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
وسواس از جمله مهمترین مشکلاتی است که در بسیاری افراد در کنار تیک دیده میشود. همراهی تیک با وسواس میتواند نشاندهنده لزوم مراجعه زودهنگام به روانپزشک و لزوم درمان دارویی مناسب در اسرع وقت باشد. تعداد قابل توجهی از مبتلایان به وسواس مزمن و آزادهنده دچار تیک نیز هستند که مشکل این بیماران را دو چندان میکند.
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
در واقع بخشی از مغز که مسئول کنترل حرکات اضافی است عملکرد مناسبی در این بیماران ندارد و هماکنون واضح است که فشارهای روانی اجتماعی در ایجاد این اختلال نقش زیادی ندارند و علت اصلی این مشکل، جسمی است.
تعدادی از کودکانی که دچار تیک میشوند شروع مشکلشان چند روز پس از یک گلودرد چرکی است. خانوادهها باید بدانند در صورت مشاهده چنین مشکلی خیلی سریع باید به روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند چرا که ممکن است ایجاد شدن این تیک به علت اثر منفی عفونت به بخشهایی از مغز باشد.
بسیاری از خانوادهها تیک را رفتاری نمایشی و از سر لجبازی فرد میدانند و میگویند «چطور است که بعضی وقتها تیک دارد و بعضی وقتها تیک ندارد؟» تیک بهطور کامل غیر ارادی نیست اما فرد تنها میتواند گاهی به مدت کوتاهی جلوی آن را بگیرد ولی نهایتا در اکثر موارد پس از این مدت کوتاه، تیک با شدت و تعداد بیشتر رخ میدهد. از طرف دیگر تیک در مواردی از جمله شرایط پر اضطراب مانند حضور در جمع و شروع دوران امتحانات و همچنین قرار گرفتن در آب و هوای نامناسب تشدید پیدا کند و عملا والدین در صورت توجه بیشتر و انتقال نگرانی خود به کودک ممکن است منجر به افزایش تیک در او شوند.
تیک بهطور کامل غیر ارادی نیست اما فرد میتواند گاهی به مدت کوتاهی جلوی آن را بگیرد
خیر. تیک دربسیاری از موارد گذرا، کوتاه مدت و غیر قابل مشاهده است و عملا تنها خود فرد و افراد بسیار نزدیکش از آن مطلع هستند. چنین تیکی اگر همراه با بیماری دیگر از جمله وسواس و متعاقب عفونت چرکی نباشد نیازمند درمان و حتی مراجعه به روانپزشک نیست. در مورد چنین تیکهایی بهترین کمک به بیمار بی توجهی به تیک است.
اما تیک اگر منجر به مشکل در روابط اجتماعی فرد شود
و برای خود وی ناراحتکننده باشد
یا این که منجر به درد در بدن فرد شود نیازمند مراجعه به روانپزشک و درمان در اسرع وقت است.
«تیک» عبارت است از حرکات تکرار شونده و تقریبا ثابت عضلات بدن که به صورت تقریبا غیر ارادی ایجاد میشود.
این حرکات که معمولا در دوران کودکی و سنین مدرسه برای اولینبار خود را نشان میدهند حدود 7 درصد کودکان را در مقطعی به خود مبتلا میکنند.
براساس این که این حرکات در کدام دسته از عضلات ظاهر شوند میتوانند تیک حرکتی یا تیک صوتی را ایجاد کنند.
شایعترین تیک، بستن چشمهاست که معمولا دو طرفه است اما میتواند به صورت یک طرفه هم دیده شود.
حدود 3 درصد جمعیت عمومی هم بهطور مزمن دچار حداقل یک تیک هستند.
اما افرادی که به علت تیک به روانپزشک مراجعه میکنند خوشبختانه با درمان،
که بخش اصلی آن درمان دارویی است در بسیاری از موارد درمان میشوند.
خوشبختانه در حال حاضر داروهای کم عارضه و موثری برای درمان تیک وجود دارد که میتوانند به فرد کمک کنند.
البته در کنار درمان دارویی، درمانهای رفتاری نیز میتوانند به این افراد کمک کنند
تا فرد بتواند بدون مزاحمت یک حرکت اضافی دردسرساز از ادامه زندگی لذت ببرد.
سلامت نیوز
خبرگزاری آریا -
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است
تعدادی از کودکانی که دچار تیک میشوند شروع مشکلشان چند روز پس از یک گلودرد چرکی است. خانوادهها باید بدانند در صورت مشاهده چنین مشکلی خیلی سریع باید به روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند چرا که ممکن است ایجاد شدن این تیک به علت اثر منفی عفونت به بخشهایی از مغز باشد.
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
همراهی تیک با وسواس
وسواس از جمله مهمترین مشکلاتی است که در بسیاری افراد در کنار تیک دیده میشود. همراهی تیک با وسواس میتواند نشاندهنده لزوم مراجعه زودهنگام به روانپزشک و لزوم درمان دارویی مناسب در اسرع وقت باشد. تعداد قابل توجهی از مبتلایان به وسواس مزمن و آزادهنده دچار تیک نیز هستند که مشکل این بیماران را دو چندان میکند.
علت تیک چیست؟
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
در واقع بخشی از مغز که مسئول کنترل حرکات اضافی است عملکرد مناسبی در این بیماران ندارد و هماکنون واضح است که فشارهای روانی اجتماعی در ایجاد این اختلال نقش زیادی ندارند و علت اصلی این مشکل، جسمی است.
تیک و عفونت گلو
تعدادی از کودکانی که دچار تیک میشوند شروع مشکلشان چند روز پس از یک گلودرد چرکی است. خانوادهها باید بدانند در صورت مشاهده چنین مشکلی خیلی سریع باید به روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند چرا که ممکن است ایجاد شدن این تیک به علت اثر منفی عفونت به بخشهایی از مغز باشد.
آیا تیک در اختیار فرد است؟
بسیاری از خانوادهها تیک را رفتاری نمایشی و از سر لجبازی فرد میدانند و میگویند «چطور است که بعضی وقتها تیک دارد و بعضی وقتها تیک ندارد؟» تیک بهطور کامل غیر ارادی نیست اما فرد تنها میتواند گاهی به مدت کوتاهی جلوی آن را بگیرد ولی نهایتا در اکثر موارد پس از این مدت کوتاه، تیک با شدت و تعداد بیشتر رخ میدهد. از طرف دیگر تیک در مواردی از جمله شرایط پر اضطراب مانند حضور در جمع و شروع دوران امتحانات و همچنین قرار گرفتن در آب و هوای نامناسب تشدید پیدا کند و عملا والدین در صورت توجه بیشتر و انتقال نگرانی خود به کودک ممکن است منجر به افزایش تیک در او شوند.
تیک بهطور کامل غیر ارادی نیست اما فرد میتواند گاهی به مدت کوتاهی جلوی آن را بگیرد
آیا همه تیکها نیازمند درمان هستند؟
خیر. تیک دربسیاری از موارد گذرا، کوتاه مدت و غیر قابل مشاهده است و عملا تنها خود فرد و افراد بسیار نزدیکش از آن مطلع هستند. چنین تیکی اگر همراه با بیماری دیگر از جمله وسواس و متعاقب عفونت چرکی نباشد نیازمند درمان و حتی مراجعه به روانپزشک نیست. در مورد چنین تیکهایی بهترین کمک به بیمار بی توجهی به تیک است.
اما تیک اگر منجر به مشکل در روابط اجتماعی فرد شود و برای خود وی ناراحتکننده باشد یا این که منجر به درد در بدن فرد شود نیازمند مراجعه به روانپزشک و درمان در اسرع وقت است.
تیک چیست؟
«تیک» عبارت است از حرکات تکرار شونده و تقریبا ثابت عضلات بدن که به صورت تقریبا غیر ارادی ایجاد میشود.
این حرکات که معمولا در دوران کودکی و سنین مدرسه برای اولینبار خود را نشان میدهند حدود 7 درصد کودکان را در مقطعی به خود مبتلا میکنند.
براساس این که این حرکات در کدام دسته از عضلات ظاهر شوند میتوانند تیک حرکتی یا تیک صوتی را ایجاد کنند. شایعترین تیک، بستن چشمهاست که معمولا دو طرفه است اما میتواند به صورت یک طرفه هم دیده شود. حدود 3 درصد جمعیت عمومی هم بهطور مزمن دچار حداقل یک تیک هستند.
دارو، درمان اصلی اختلال تیک
اما افرادی که به علت تیک به روانپزشک مراجعه میکنند خوشبختانه با درمان، که بخش اصلی آن درمان دارویی است در بسیاری از موارد درمان میشوند. خوشبختانه در حال حاضر داروهای کم عارضه و موثری برای درمان تیک وجود دارد که میتوانند به فرد کمک کنند. البته در کنار درمان دارویی، درمانهای رفتاری نیز میتوانند به این افراد کمک کنند تا فرد بتواند بدون مزاحمت یک حرکت اضافی دردسرساز از ادامه زندگی لذت ببرد.
منبع: سلامت نیوز
به گزارش جام جم آنلاین ، همین مساله سبب شد تا مطلب این هفته را به اختلال «تیک» اختصاص دهیم که همه شما احتمالا در میان خانواده یا دوستان و آشنایان با آن مواجه شدهاید.
همراهی تیک با وسواس
وسواس از جمله مهمترین مشکلاتی است که در بسیاری افراد در کنار تیک دیده میشود. همراهی تیک با وسواس میتواند نشاندهنده لزوم مراجعه زودهنگام به روانپزشک و لزوم درمان دارویی مناسب در اسرع وقت باشد. تعداد قابل توجهی از مبتلایان به وسواس مزمن و آزادهنده دچار تیک نیز هستند که مشکل این بیماران را دو چندان میکند.
علت تیک چیست؟
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
در واقع بخشی از مغز که مسئول کنترل حرکات اضافی است عملکرد مناسبی در این بیماران ندارد و هماکنون واضح است که فشارهای روانی اجتماعی در ایجاد این اختلال نقش زیادی ندارند و علت اصلی این مشکل، جسمی است.
تیک و عفونت گلو
تعدادی از کودکانی که دچار تیک میشوند شروع مشکلشان چند روز پس از یک گلودرد چرکی است. خانوادهها باید بدانند در صورت مشاهده چنین مشکلی خیلی سریع باید به روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند چرا که ممکن است ایجاد شدن این تیک به علت اثر منفی عفونت به بخشهایی از مغز باشد.
آیا تیک در اختیار فرد است؟
بسیاری از خانوادهها تیک را رفتاری نمایشی و از سر لجبازی فرد میدانند و میگویند «چطور است که بعضی وقتها تیک دارد و بعضی وقتها تیک ندارد؟» تیک بهطور کامل غیر ارادی نیست اما فرد تنها میتواند گاهی به مدت کوتاهی جلوی آن را بگیرد ولی نهایتا در اکثر موارد پس از این مدت کوتاه، تیک با شدت و تعداد بیشتر رخ میدهد. از طرف دیگر تیک در مواردی از جمله شرایط پر اضطراب مانند حضور در جمع و شروع دوران امتحانات و همچنین قرار گرفتن در آب و هوای نامناسب تشدید پیدا کند و عملا والدین در صورت توجه بیشتر و انتقال نگرانی خود به کودک ممکن است منجر به افزایش تیک در او شوند.
آیا همه تیکها نیازمند درمان هستند؟
خیر. تیک دربسیاری از موارد گذرا، کوتاه مدت و غیر قابل مشاهده است و عملا تنها خود فرد و افراد بسیار نزدیکش از آن مطلع هستند. چنین تیکی اگر همراه با بیماری دیگر از جمله وسواس و متعاقب عفونت چرکی نباشد نیازمند درمان و حتی مراجعه به روانپزشک نیست. در مورد چنین تیکهایی بهترین کمک به بیمار بی توجهی به تیک است.
اما تیک اگر منجر به مشکل در روابط اجتماعی فرد شود و برای خود وی ناراحتکننده باشد یا این که منجر به درد در بدن فرد شود نیازمند مراجعه به روانپزشک و درمان در اسرع وقت است.
تیک چیست؟
«تیک» عبارت است از حرکات تکرار شونده و تقریبا ثابت عضلات بدن که به صورت تقریبا غیر ارادی ایجاد میشود.
این حرکات که معمولا در دوران کودکی و سنین مدرسه برای اولینبار خود را نشان میدهند حدود 7 درصد کودکان را در مقطعی به خود مبتلا میکنند.
براساس این که این حرکات در کدام دسته از عضلات ظاهر شوند میتوانند تیک حرکتی یا تیک صوتی را ایجاد کنند. شایعترین تیک، بستن چشمهاست که معمولا دو طرفه است اما میتواند به صورت یک طرفه هم دیده شود. حدود 3 درصد جمعیت عمومی هم بهطور مزمن دچار حداقل یک تیک هستند.
دارو، درمان اصلی اختلال تیک
اما افرادی که به علت تیک به روانپزشک مراجعه میکنند خوشبختانه با درمان، که بخش اصلی آن درمان دارویی است در بسیاری از موارد درمان میشوند. خوشبختانه در حال حاضر داروهای کم عارضه و موثری برای درمان تیک وجود دارد که میتوانند به فرد کمک کنند. البته در کنار درمان دارویی، درمانهای رفتاری نیز میتوانند به این افراد کمک کنند تا فرد بتواند بدون مزاحمت یک حرکت اضافی دردسرساز از ادامه زندگی لذت ببرد.
دکتر محمدرضا شالبافان
روانپزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران
به گزارش شفاف، تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
همراهی تیک با وسواس
وسواس از جمله مهمترین مشکلاتی است که در بسیاری افراد در کنار تیک دیده میشود. همراهی تیک با وسواس میتواند نشاندهنده لزوم مراجعه زودهنگام به روانپزشک و لزوم درمان دارویی مناسب در اسرع وقت باشد. تعداد قابل توجهی از مبتلایان به وسواس مزمن و آزادهنده دچار تیک نیز هستند که مشکل این بیماران را دو چندان میکند.
علت تیک چیست؟
تیک یکی از بیماریهای حرکتی و روانپزشکی است که واضحا به خاطر ایجاد مشکل در بخشهایی از مغز است.
در واقع بخشی از مغز که مسئول کنترل حرکات اضافی است عملکرد مناسبی در این بیماران ندارد و هماکنون واضح است که فشارهای روانی اجتماعی در ایجاد این اختلال نقش زیادی ندارند و علت اصلی این مشکل، جسمی است.
تیک و عفونت گلو
تعدادی از کودکانی که دچار تیک میشوند شروع مشکلشان چند روز پس از یک گلودرد چرکی است. خانوادهها باید بدانند در صورت مشاهده چنین مشکلی خیلی سریع باید به روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنند چرا که ممکن است ایجاد شدن این تیک به علت اثر منفی عفونت به بخشهایی از مغز باشد.
آیا تیک در اختیار فرد است؟
بسیاری از خانوادهها تیک را رفتاری نمایشی و از سر لجبازی فرد میدانند و میگویند «چطور است که بعضی وقتها تیک دارد و بعضی وقتها تیک ندارد؟» تیک بهطور کامل غیر ارادی نیست اما فرد تنها میتواند گاهی به مدت کوتاهی جلوی آن را بگیرد ولی نهایتا در اکثر موارد پس از این مدت کوتاه، تیک با شدت و تعداد بیشتر رخ میدهد. از طرف دیگر تیک در مواردی از جمله شرایط پر اضطراب مانند حضور در جمع و شروع دوران امتحانات و همچنین قرار گرفتن در آب و هوای نامناسب تشدید پیدا کند و عملا والدین در صورت توجه بیشتر و انتقال نگرانی خود به کودک ممکن است منجر به افزایش تیک در او شوند.
آیا همه تیکها نیازمند درمان هستند؟
خیر. تیک دربسیاری از موارد گذرا، کوتاه مدت و غیر قابل مشاهده است و عملا تنها خود فرد و افراد بسیار نزدیکش از آن مطلع هستند. چنین تیکی اگر همراه با بیماری دیگر از جمله وسواس و متعاقب عفونت چرکی نباشد نیازمند درمان و حتی مراجعه به روانپزشک نیست. در مورد چنین تیکهایی بهترین کمک به بیمار بی توجهی به تیک است.
اما تیک اگر منجر به مشکل در روابط اجتماعی فرد شود و برای خود وی ناراحتکننده باشد یا این که منجر به درد در بدن فرد شود نیازمند مراجعه به روانپزشک و درمان در اسرع وقت است.
تیک چیست؟
«تیک» عبارت است از حرکات تکرار شونده و تقریبا ثابت عضلات بدن که به صورت تقریبا غیر ارادی ایجاد میشود.
این حرکات که معمولا در دوران کودکی و سنین مدرسه برای اولینبار خود را نشان میدهند حدود 7 درصد کودکان را در مقطعی به خود مبتلا میکنند.
براساس این که این حرکات در کدام دسته از عضلات ظاهر شوند میتوانند تیک حرکتی یا تیک صوتی را ایجاد کنند. شایعترین تیک، بستن چشمهاست که معمولا دو طرفه است اما میتواند به صورت یک طرفه هم دیده شود. حدود 3 درصد جمعیت عمومی هم بهطور مزمن دچار حداقل یک تیک هستند.
دارو، درمان اصلی اختلال تیک
اما افرادی که به علت تیک به روانپزشک مراجعه میکنند خوشبختانه با درمان، که بخش اصلی آن درمان دارویی است در بسیاری از موارد درمان میشوند. خوشبختانه در حال حاضر داروهای کم عارضه و موثری برای درمان تیک وجود دارد که میتوانند به فرد کمک کنند. البته در کنار درمان دارویی، درمانهای رفتاری نیز میتوانند به این افراد کمک کنند تا فرد بتواند بدون مزاحمت یک حرکت اضافی دردسرساز از ادامه زندگی لذت ببرد.
*روانپزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران